장음표시 사용
101쪽
oua si Novaιorum sententia de virtute ct efficacia sacramentorum 4 Novatorum sententiam dubiam & incertam reddere Videntur, tum varia & pugnans eorum loquendi ratio, tum diVersa de illorum sensu nonnul lorum Scriptorum iudicia & testimonia. Novesores vim producendi gratiam ex opere operaro
Sociniani & Anabaptistae omnem Sacramentorum usum ae fiuctum in eo collocant, ut nuda & sterilia sint signa, tum externae prosessionis fidei Christianae, tum distinctionis Fidelium ab Infidelibus. Ita Catechesis Racovi na cap de Baptismo q. I. Volksius Lib. q. de Vera Religione c. 22. Hanc Anabaptistarum fiat temporis sententiam acrius perstringunt Luthecus & Calvinus; atque Vim & effinciam Sacramentorum ita extollunt alia quando, ut Catholicis ipsis fucum faciant ac sere persuadeant se Catholice omnino de virtute illa Saoeamentorum sentire, quae non tantum signacula, sigilla& pignora divinarum promissionum appellant, sed etiam Dei instrumenta εἴ gana gratiae. Verumsub his Verbis occultatur error; aut saltem . dubium ac incertum Videtur, quo sensu Sacramenta dicant esse essicacia divinarum promissionum sima, sigilla, pignora, gratiae organa&instrumen- . ta; animmediate ac perbe, id est, vi di Vinae institutionis & ipsius operis externi; an mediate dumtaxat, quarenus scilicet fidem alunt vel excitant, qua sola homo justus fit, & sine qua vanum ac nullum est Sacramentum. Communior nostrorum opinio est, Lutheranos & Calyinistra non aliam in Sacramentis agnoscere Vim & effcaciam, quam mere externam & ob; ctivam, ad fidem scilicet movendam & excitandam, sicut antea diximus ubi de verbis Sacramentorum, an concionis sint Vel consecrationis, agebamus: qui certe Novatorum error ab alio tanquam a principio & Mnte de- .et. . fluit , nempe sola fide homines justos constitui . Quamdiu enim ab hoc tuo
66 ιδ principio Novatores non recedent, scite observat Bellarminus Lib. 2. deSacramentis in genere c. a. necesse erit fateantur, Sacramenta non habere immediate ullam veram essicientiam respectu gratiae, sed mediate dumtaxat , . quatenus videlicet fidem movent & excitant, per quam homines justitiam assequuntur. Cum autem illi praeviam in suscipiente Sacramentum fidem ex gant, ipsius virtute prius juvificatum illum censere debent, quam incramenti particeps factus fuerit: unde consequens est, Sacramentum in illo homine signum esse dumtaxat jam collatae gratiae, non vero caulam ipsius este-ctricem; adeoque merum esse ac plane vacuum djstinctionis symbolum, licui contendunt Sociniani, quibus N atores, si sitis stare Velint principiis ac cohaerenter sentire & loqui, vel inviti infeliciter 2Bagantur, Hanc porro esse Lutheri & Calvini mentem atque sententiam probant ex
Lutherus Lib. de Captivitate Babylonica cap. de Baptismo. Bapt/ymus, a quit, neminem sustificat, nec ulli prodest, sed fides in verbum promiss is , cui additur Baptismus Idem Deus qui nos nunc per Baptismum π p
102쪽
circumcisionem, o alios omnes per signa. Et paulo post numerat inter Sacramenta veteris Legis, quae contendit inferiora nostris quoad efficaciam non sitisse, signum datum Gedebes in rore & vellere, & signum datum Manue in factificio, & signum oblatum Achaz Isaiae T. ac tandem ita concluditi No Ira re patrum signa seu Sacramenta habent annexum verbum promi is quod fidem axigit ideo sunt signa seu Sacramenta justificationis, quia sunt Sacramenta iustificantis fidei, re non operis; unde tota eorum Ocacia est ipsa
Calvinus Lib. . Instit. c. Iq. paragr. 12. docet hoc unicum se Sacramentorum oscium, ut Dei promiPones oculis nc ris spectandas subjiciami, ctem p. rum nobis sint pigηora. Et paragr. II. ait, aetas non esse Sacramentorum , quum Verbi Dei partes, qua sunt offerre nobis ac proponere Christum, ct in p. n. eo caelestis Iratia thesauros. Et infra: Sacramenta id sunt nobis a Deo quod ab hominibus rerum latarum nuntii, vel arrba in pactissanciendis: utpote qua via.
non is se quidem largiantur aliquid gratia, sed renuntient oe ostendant, aruque ut sunt arrbae re tessera ) rata apud ποι faciant, qur divina largitata
donata nobis sunt . Theodorus Beaa in Lib. de Summa rei Sacramentariae q. a. ait, rotam illammeaeiam Saeramentorum d Spiritus sancti operatione in solidam deritari, mn d gnis, nisi quatenus externis illis obiectis tauriores sensus momentur. Confessio Gallica art. 38. haec habet: Dicimus elementum aqvg quantumvis caducum , nihilominus verὸ testificari interiorem animi nostri ablutionem in his sanguine Iesu Christi per sancti Spiritus egeaciam . Itemque panem illum o sagmaminum illud quod nobis in Cama datur, ver nobis ferispiritale alimentum, quatenus videlicet oculis nostris spectandum nrbent eamem christin virum ei-bum .sse , ct ejusdem sanguinem nobis se potum . Nihil hic externum & Gnis obiectivum Sacramentis tribuitur: nempe ut testificetur interiorem animi nostri ablutionem I & Eucharistiae, ut oculis nosti is objiciat carnem Christi & ejus sanguinem tanquam spiritalem animae nostraeci m&potum. apropter Synodus Tridentina seu. 7. Can. s. ad illum Novatorum e rorem attendens sic statuit: Si quis dixerit bre Sacramenta propter solam Mem . t . nutriendam instituta fuisse, anathema fit. Conc. p. Uerum reclamant nonnulli, & ad ipsos Novatorum Librosiae publicas 777 o 'fidei eorum Confessiones provocant, ut efficiant, unam hic esse inter illos& nos de nomine controversiam; nec alium istorum Verborum , ex opere
operato, sensum ab illis rejici, quam qui supponit Sacramenta propria sua& naturali virtute gratiam suscipientibus con re, absque fide &ullo bono
Uvatores veram in Sacramentis virtutem ct escariam respectae nrasiae: agnoscere interdum videntur . . Probant ex Luthero Hom. a. de Baptismo, ubi docet Baptismum insΗ-riatum esse in regenerationem & renovationem Spiritus sancti; tantam esse illius virtutem, ut peccata abluere, mortem' submergere& sussecare, &
103쪽
Int εν Ex Calvino in Antidoto Conc. Trid. ad sesso. & Can. s. ubi ait, Sacra instrumentaIes esse gratie confereno cavsas. Et ad Canonem 6. Si quis...ti sunt, inquit, qlii negeηι Sacramentis comtineri gratiam quam Murant , illosan. is . improbamus ' os veris, pergit, sicuti monachale illud commentum repudia- .mus, aliter prodege Sacramenta quam per fidem, ita libenter cum signis con- , 7 I. iungimus veram rei exhibitionem, ut nullas eorum extra fidem sit s/ctus, ertamen non inania sunt nudaque gratis procul remotg Mna. Et in Canonemn id. . Quis, inquit, rite vi decet, accedentibus exhiberi dubitat quam Deus il-q7 lis promisit gratiam i Et Lib. q. Instit. cap. Iq. paragr. 9. Sic, inquit, intrespirisum ct Sacramenta partior , ut penes illum agendi Virtus residera , his ministerium dumtaxaι relinquatur: idque fine Spiritus actione inane ac frivolum
illo tero intus agente vimque suam exerente multg energis resertum.
Probant praeterea ex publicis Novatorum fidei Consessionibus. Confessio Augustana articulo 9. de Baptismo, declarat, quυd nec GH Ibin rius sit ad salutem, tanquam caeremonia a chriuo instituta; ct quod pej sa ν. ptismum seratur gratia Dei; o quod infantes sint baptis A, o qhod infahies per Baptismum Deo commendati, recipiaηtvr in gratiam Dei, o fiant si lii Dei.
Consessio Gallica art. 3 . Credimur adiuncta esse verbo Sacramenta, ain
' '''Fibris eo firmationis causa , gratis Dei nimirum pignora θ toeras, quibus iUrmr er rudi fidei nostrσ subveniatuν; fatemur enim talia esse signa hic ex teriora, ut Deus per illa, sancti sui Spiritus virtute operetur, nee quidquam ibi οἰ - 1 lustra nobis significetur. Et arta In eo Baptismo inserimur Christi corpori, ut eius sanguine abluti, Dul etiam ipsius Spiritu ad vitr sanctimoniam re-P. Iro. novemur . Ibidem asserunt Baptismum infantibus necessarium esse. Et arta
37. Credimus tam in Cinna quam in Baptismo, Deum nobis reipsa, idest, vereo estuciter donare quidquid ibi Sacramentaliter figurat; ac proinde eum signis coniungimus veram possessionem ac fruisionem eius rei qur ibi nobis o
Consessio PoIonica . Sacramensa sunt externa ct in oculas incurrentia signa , Hilla o testimonia voluntatis diving per verbum elemento additxm , amo ipso instituta, ad invisibilem gratiam, quσverbo foederis promittitur, ob fgnandam, oe mediantibus illis signis exhibendam. Multo plura in rem eamdem profert Veronius Controversiarum parte de Sacramentis cap. a quibus recensendis, cum nihil novi addant, hic supersedemus Atque haec sunt quibus nonnulli non Haeretici modo, sed & Catholici imducti suere, ut dicerent re ipsa Novatores, quoad stibi antiam Catholici dogmatis, nobiscum hac in parte consentire, ac unam esse inter illos & nos
de nomine controVersiam. Kemnitius in examine Conc. Trid. parte et . cap. De opere operato, expcn-
deus istorum verborum' sensum: Si Me vestent Catholici ait, sacramem
torum veritatem non se ex Miniuri operantis dignitate seu merito rstimam
dam, sed ex Dei auctoris institutione, potentia ρο operatione, ct falsum esse per Sacramenta gratiam fine prmia sinipientis de eonferri , quia sententia
104쪽
Inter postremos Calvini discipulos Ludovicus te Blane iκ suis Thesibus ' .
Sedanentibus fine ostendit vel ipso parvulorum exemplo, Sacramenta Vim Lud tute propria ex Deo profluente, non autem ex merito suscipientis operari; vinus leeosque refellit, qui non alias, in iustificarione hominis, Sacramenti, quam verbi partes esse affirmant. Proinde, inquit, circa modam oeratiouem agem di, Sacrmunia in duobus d verbo nobis disserre videntur: I.. quidem, quia verbum non agis nisi objectici , id est, nisi perceptum ρο cognium ab Iis ιn qui- . bus cax est; Sacramenta vero etiam aliter qvam obiective agunt. Deinde, quoa ex nullo paelo tenetur Deus verbum virtute sui Spiritus comitari, at fidem in his , potius quam in illis creet ; Sacramentis autem ex certa Dei pactione adest virtus divina, per quam gratiam quamdam salmarem ccmmunicant omnibus
illis qui secundum ordinem a Deo positum illa participent. De Dominis Spalatensis Archiepiscopus & Apostata Lib. s. de Republica
Chrilliana cap. q. postquam num. 27. & 28. nostram & Resormatorum sententiam de Virtute Sacramentoriam exposuit , ac pronuntiavit istam fuisse Ecclesiae catholicae etiam purae ct incorrupta sensumperpetuum, Sacramenta. nempe gratiam ex opere operato, hoc est, ex se, ct non ex merito suscipiemris contulisse, N. 29. ait, nostram sententiam veram O, quam Reformatorestq- Ierare, nec propterea unioni, si quis eam cuperet, resisteredebent: nam ct ipsi,
inquit , coguntur fateri Sacramenta esse Mna efficacia gratiae , hoc est , non tantum significativa, sed talia ut gratia ea semper consequatur vel comitetur . Et nu. et s. definiri non posse quis 3t modus agendi Sacramentorum, an pθου
cus an moralιs , quia mysterrum est diυinarum operaisonum nobis inscrutabi-ὶe; ac sufficere nobis debet, quos sciamus ea instrumenta esse, ad quorum praesentiam Deus suam nobis concedit gratiam.
Denique Illustrissimi &doctissimi Pra siles de Uvalenburchra. 2. in Compendio controversiarum articula rium cap. 2I. existimant , Protestantes .
facile iudieare nibit hie esse in do Dina catholita quod merito renehendant, imo quod ipsi non teneant ; ideoque de modo loqvendi non esse litigandum . Idem Plane videtur esse Veronii sensus. Verurn si propius inspiciatus Novatorum sententia de fide justifica, .
te, manifestum eritι quod observatBellarminuscitatus, Sacramenta per se ac immediate gratiam non conferre, sed mediate dumtaxat, quatenus Sdem excitant, quae sola causa est justificationis, & sine qua Sacramentum V cuum est ac inane signum. Hoc sensu dicunt Sacramenta esse signa efficacia, esse causas instrumentales gratiae praesentis, Deum per illa operari, nec fiuctra signa illa instituta fuisse&c. lubillisetenim Verbi S latet error, non e cluditur; nec vera & interna efficientia, sed externa dumtaxat & obiecti a defenditur. Per Baptismum offertur gratia Dei, ait Confessio Augustam . ,serbo adjuncta sum Sacramenta, amplioris eooirmationis cavsa, inquit Comsesso Gallica. Item, Aqua testificatum Atreiorem animi ablutionem. Panis
Eucbaris laus fit nobis cibus Iphitulis, quatenus oculis spectandam n et ca nem Christi. In his profecto nihil nisi meta externum & objectivum de-
Prehenditur. t. Sed, inquiet visuis, nonne hie satis esse debet, quod ex utraque parte 'tum NoVatorum tum Catholicorum istud concessum habeamus , ridem Prorsus necessariam esse ut Sacramentum cum ctu percipiatur .Hanc qui- Tonrneb de Sacram. in Gen. E a dem
105쪽
dein Novatores causam dicunt justificationis cffectri ira, Catholietver5 tantum dispositioiaein appellant: Verum, qk itio haec tantinc est ut nos a Novatoribus fide & communione sejungat Z ita certe. η enim fides una est iustificationis causa, ergo Sacramentnm ex sese nihil potest, sed iners est aesti rite signum; ergo gratiam eX Opere Operato non produciti quod certe quam falsum sit&a fide Catholica alienum, praeter Tridentinam definiti nem, mani seste demonstrat vel ipse infantium Baptismus, qui ratus ae va aidus est etiam sine fide datus & accepi . . Probatur catholicum dogma de virtute o licacia Sacramentorum exi opere operato.
Sacramenta novae Legis gratiam ex opere Operato .iis conserunt, qui . nullum obicem opponunt.
Ea Sacramenta gratiam in non ponentibus obicem producunt ex opere operato, quae cam producunt Virtute operis externi a Christo Domino in stituti, subjecto debite applicati, non autem ex merito seu ministrantis , seu recipientisSacramentum: atqui talia sunt Sacramenta novae Legis. De Baptismo Ioan. 3. v. s. dicitur: Visi qliis renatus fuerit ex aqua oe Spiritu sancto, non potest introire io Regnum Dei. Regenerandi vis N efficacia aquae non minias, quam Spiritui sancto hic tribuitur: aquae, tanquam instrumento; Spiritui sancto, tanquam causae principali. Calvinus L. φ Instit. cap. I 6. parag. 2s. refrendet figuratam ese eo loci christi locutionem, neque de vero aquae Baptismo mentionem fieri, sed de sola renovatione interiori per Spiritum sanctum, qui purgando ct irria' gando animas fideles, lice aquae fungitur ; hoc est, ut ipse-isquitur , qui an anima id scit, quod aqua in corpore: eo frorsus modo quo Matth. 3. V. I I. S. Ioan. dicebat: Qui post me venturus est ...... ille vos b tifuit in Spiritu sancto ct uvi. ' . γ . Ver.m, praeterquamquod universa Ecclesiae tradisio hic in Diluinico 'mentum inlurgit, quae uimmani Baptismi necessitateni ex citato S Ioanum textu semper demonstravit, . nonne S. Paulus verborum Christi fidelis interpres, ad hanc renovationem seu regenerationem alludens , de vero aquae Baptismo dicebat ad Titum a. v. s. Salvos nos fecit per IaUacrum vel nerationis oe renovationis Spiritus sancit Nullo porro alio in loco, quam Ioannis 3. V.s. Vis regenerandi Bapti Lmo aquae concessa fuit a Christo '; ergo citatus textus de vero aquae Ba tismo, non autem de sola interiori renovatione per Spiritum sanctum intel- Iigendus est: alias istud, ex aqua, superfluum omnino seret, nihilque λgnificaret a Spiritudistinctum. Neque paritas Baptismi in igne, Calvino fa-
106쪽
DE s Ac RAMEN II IR GERERE. 7r veti namque vere sub specie ignis die Pentecostes super Apostolos Spiri
tus sanctus delapsus est, tomite miris ac stupendiS donis eos cumulavit . 'Quamquam etsi sensu figurato ac metaph trico ignis ille de quo S. Matth. 3. exponendus seret, quid inde assequeretur Calvinus nihil omnino. Apertum discrimen ostendit constans N perpetua praxi S Ecclesiι,ν quae in
ter bapti findum sementum aquae semper usurpaVie, non ignemr quae prosecto praxis, viva quaedam est acspirans Voluntatis ac Verborum Christi inter- .pretatio. Quapropter Synodus Tridentina sess. T. de Baptismo Can. a. ana- Ο. ν ..thema dicit iis, citata christi Domini verba, Vni qui, renatus fuerit oec. . ad metaphoram aliquam detorserint.
Ephesiorum s. v. 26. Christus dilexit Ecclesiam, ct tradidit semetipsum pro 'ea, ut illam sanctificaret, mundans eam lavacro aqua in verbo vitae . Ergo Baptismus aquae vere mundat, Deo mundationem illam per aquam operante; non ergo ex fide ministrantis 'et recipientis Baptismum, aqua mum dat, sed ex sese virtute divinae institutionis . . Actorum I. V. 38. Paenitentiam συιe, o baptisetur unusquisque vestrum in nomine Jesu christi, in remissionem peccatorum . Et Marci ultimo ver. I s. Qui crediderit, ct baptisatus fuerit, salvus erit. Baptismus igitur remissi nem peccatorum ac salutem operatur, praesupposta in adultis fide. Denique Lucae q. N Ioannis I. Ego, ait Christi Praecur r, baptiso oos qua, ille vos-baptisabit in Spiritu saneto: ubi tantum diicrimen ponitur inter Baptisma Ioannis & Baptisma Christi, quantum est inter aquam & Spiri-rum: atqui Baptismus Ioannis excitabat fidem, praedicabat enim Bapti- smum poenitentiae in remisaonem peccatorum; ergo Baptisma Christi alio modo gratiam producit, quam excitando fidem, scilicerex opere operato.
De Confirmatione Act. 8. v. 37. 8cI8. dicitur: Tunc imponebant manus smper illos, ct accipiebant Spiritum sanctum. Cum autem vid et Simon, quia perimpositionem manus daretur Spiritus sanctus, obtulit eis pecuniam Oc. De Eucharistia Ioan. 6. v. ss. Qui manducat, inquit Christus - meam eamnem, oe bibiι meum sanguinem, habet vitam sternam. De Poenitentia Ioan. 2 o. . ver. 23. Quorum remiseritis peccata, remitιuntur eis; ct quorum retinueritis, retenta sunt .. De Unctione extrema L Iacobus Epist. cap. s. v. I . ait et Infirmatur quis in vobis λ inducat Presbyteros Ecclesine; inorent super eum. ungentes eum oleo
in nomine Domini, ρο oratio fidei salvabit infirmum, ct alliviabit eum Dominus: O si in peecatis sit, remittentur ei. De Ordine I. ad Timoth. . v. I . ait Apostolus, negligere gratiam quae est in te, quae data est tibi per prophetiam cum impositione manuum Pres' -
ισι ι .. Idem affirmat a. ad Timoth. I. V. 6.
Matrimonii denique gratiam commendat & insinuat Christus, cum nuptias in Cana Galilaeae praesentia sua cohonestavit & lanctificavit. Et haec quidem ex Scripturis ducta probatio hic sufficiat a plenior enim &Xccuratior propriis locis servanda est, cum nempe de umquoque sigillatim
107쪽
Ex constanti Eccleis Traditione constans illa & perpetua Traditio Ecclesiae nobis ex Concilii ae S Paci ibus certo innotescit. l
'. CONCILI Α- Constantinopolitanum I. quod est generale secundum an. 38 r. in symbo- llo fidei. confitemur unum Bapιisma in remissionem peccatorum o lMilevitanum II. an. qI6. Can. a. Parvuli qui nihil peccatoram in seipsis
adhue committere potuerunt , ideo in remissionem peceatorum veraciler bapt Iantur, ut in iis mundetur, qxod generatione traxerunt. Et initio Canonis anathemate damnatur quicunque negaveris parvulos recentes ab 'uteris matrum baptisando3, aut dixerit in rems onem quidem peceatorum eos baptifari, sed nihil ex oviam trahere originalis peccati , quod regenerationis lavacro expretur: unde consequens fit ut eis krma Baptismatis in remissionem peccatorum, non verὸ, sed falsὶ intelligatur . Arausicanum II. an. 329. Can. 2s. Hoc etiam, Mund Patres, secundum Ddem catholicam credimus, quod accepta per Baptismum gratia, omnes baptisati , christo auxiliante θ rooperante, quae ad salutem animae pertinent posscini oe d beant, si fideliter laborare voluerinι, admplere: quam quidem fidei proseminnem, cum ad omnes pertineat, ab omnibus etiam Laicis, propria manu '
subscribi debere jubent sanetissimi huius Concilii Episcopi. q.
Florentinum an. I 89. sive Eugenius IV. in Decreto. Nova Legis, ilis iquit, septem sunt Saeramenta quae multum a Sacramentis diserunt antiqva Legis. Illa enim non causabant gratiam, sed eam solum per passionem christi dandam esse figurabant; haec vero nostra oe conlisant gratiam, re ipsam dignὐ fuscipientibus conferunta Tridentinum denique inchoatum an. I sqq. absolutum an. Is 63. sess. 7. liri decreto de Sacramentis in genere: Consentaneum visum eri , ajunt P lires, de sancti is Ecclesia Deramentis agere, per qua omnis vera iustitiamsi incipit, vel coepta augetur, vel amissa reparaim. Et Can. 6. Si quis dixerit Sacramenta nova Legis non continere gratiam , quam significant; aut gratiam ipsam nou ponentibus obicem non conferre, quasi
rina tantim externa lint accepta per fidem gratiae Ῥει iustitiae, σ notae qumdam christiana professionis, quibus apud homines discernuntur fideles ab infide libur , anathema fit. n. 7. Si quis dixerit non dari gratiam per huiusmodi Sacramenta semper re omnibur, quantum est ex parte 5ei, etiam si riu ea suscipiant, sed alia quando, ct aliquibus, anathema si . Canone denique 8. Si quis dixerit per ipsa novaragis saeramenta ex opere operato non conferri gratiam, sed solam fidem divinae promissisis ad gratiam cο sequendam susticere, anathema sto
108쪽
Eadem Traditio probatur exM. Patribus, quorum testimonia Iongo ordN... ne referunt Bellarminus Lib. a. de Sacramentis cap. 6. & 7. Maldonatus de Sacranacntis in genere q. cap. I. COccius in Thesauro T. a. Lib. s. art. de
alii passim Theologio Ne vero erulixior evadat haec nostra disputatio, ad.
certa gencratim capita reVocabimus, quae de Virtute Sacramentorum is, sus M. Patres edisserunt o
Docent igitur i. vim sanctificandi signis exterioribus a Spiritu sancto imditam esse; ea causas esse sanctificationis; sine Diritu & symbolis salutem obtineri non posse. - Tertullianus Lib. de Baptismo capΦAquae sanct ilicata a Spiritu sancto p. ras.
vim sanetificandi combibunt. Et Lib. de resurrectione camis cap. 8. caro, im C D.
quit, ablatι- , vs anima emacuIetur. caro ungisur, ut anima consecretur . Caro signatur, vι θ anima muniatur. Caro manus impositione adumbratur , P. Umni anima spiritu illuminetur. Caro corpore christi ct sanguing oescitur , tito
anima de Deo sagi turis S. Irenaeus Lib.3. c. I 7.alias I9. Θrpora nostra, inquit, per lavacrum illum, quae est ad imorruptionem, unitatem acceperunt: animae autem per spirisum. inde oe utraqua necessaria, cism utraque proficiunt in vitam Dei.
S. Cyrillus Hierosolymitanus Catechesi 3. Qi in aquam descensurus es, inquit, non aquae fimplici mentem adbibe, sed Spiritus sancti virtute saltitem suscipe: nam ne virisque ad perfectionem deduci non poteris. S. Gregorius Nyssenus oratione in Baptismum Christi sic loquitur: Baptiμma peccatorum expiatio est, remisso delictorum, renovationis oe regeneratio- D. nis causa: supple, instrumentalis&secundaria; primaria enim Deus est. Docent a. falsam kre Baptismatis sermam, si revera Baptismus peceata non remitteret. Ita Patres Concilii II. Mileuitani citati. Docent a. Sacramenta vim sanctificandi habere ex seipsis, seti ex sua per Mo. D. Christum facta institutione, non autem ex merito ministrantis vel suscipientis, in quo consistit quae ex opere operato dicitur vis & efficacia. Ita pacsim sanctus Augustinus in suis contra Donatistas operibus. Lib. q. contra Cresconium cap. 16. Non eorum, inquit, meruis is quibus ministratur, nee eorum quibus mininratur , constat Baptismus , sed propria sanctitate atqueo meritate propter eum d quo institutus est; mala utemibus ad perniciem; bena utentibus ad salutem. Docent . Sacramentorum efficaciam similem esse proportione servata
essicientiae leu causalitati rerum naturalium: V. g. terrae ad Ductus producem dos, seminis M generationem hominis, ignis ad calefaciendum &c. Docent s. stupendam esse, quae verbis explicari non possit, Sacramentorum virtutem & effcaciam. Sanctus Gregorius Nysenus Oratione de Baptismo iam citata, postulanti ut exponeretur modus quo acima' Baptismatis rcgenerat, refrendet: Ostende nubi modum nativitatis qua si secundum eam nem; re ego Mi vim reaenerationis qua secundum animam fit, exponam ...
ubique divina vis oe egeacia incomprehensibilis est, nullaque vel ratione , vel arte explomari pot/ὴ -
109쪽
Pe h SAugustinus Lib. I9. contra Faustum c. II. Sacramentorum et vj, inquit,'
, ' ' narrabiliter valet plurimum, oe ideo contmpta sacralegos facit Impιὸ quippe contemnitur, De qua non potra perfici pietas. Et Tr. 8o- in Ioan exclamat δ' oti unde tantir τιrtus aqua, ni corpus tangar ct cor abluat λ Porro si Sacra menta oriectivudtia taxat agerent, movendo&excitandosident, nihil pro . . lei totainitus,endum re ad explicandum dissicile occurreret; ergo alia quam pure externa Nobiectiva, in Sacratrientisagnoscenda vis est& efficientia.
ἡ . , ratione Theologica ducta ex Baptismo infantium. Contenduntiosi a cilicet nobiscit m adversus Anabaptistas Lutheram & Calvinistae, infantes ex na- baptisandos esse ut Regni Coelorum participes fieri possint: at vel Bapti simus ex se ipso, seu ex opere operato, prodest infantibus, Vel non prodest, me- uti r'naque est symbolum externum distincti is a populo infideli. Si prius dixe- rint, vincimus; si posterius, vincunt Sociniani: nullum enim vidctur cffemedium. Baptismus etenim vel ex se ipso prodest infantibus, vel ex inrho fidei seu fiduciae in divinam clementiam quam in ipsis excitat: porro tam is . . tui & absurdinon sunt Novatores, ut credant in infantibus actualem fidem excitari,. cujus plane incapaces sunt s&iam diu est ex quo ab hoc Lutheri putido figmento recesserunti supereti igitur ut afferant Baptismum seipso, hoc est, virtute a Christo accepta, in ipsis effcacem esse. Neque vero nodum solvunt, qui respondent Baptismum non esse nudum signum, sed effc , quia non falso, sed Vere praesentem significat gratiam , ' quam instar sigilli obsignat&confirmat: namque vix intelligitur in quo posita sit haec emcacia.. Vel enim edictive signum exterius aliquid operatur, vel obJective dumtaxat significat rem factam; qua ratione sigillum Principis chartae appensum, vera non facit, sed declarat&ostendit quae in charta discripta sunt; qua ratione pariter Trophaea Principi erecta, signa sunt victoria mere speculativa non practica & cficacia. Si dixerint signum sacrament Iecffective aliquid operari, ac sigillum esse, non tantum significando, sed causando saltem moraliter, quia nempe Deum sua praesentia certissime movet ad gratiam concedendam; si ,. inquam, id dixerint, sussicit nobis r. Catholice sentiunt, nec ulla superest inter illos &nos circa rem praesentem con troversia. Si e contra dixerint,. Sacramentum objective tantum Operari , quatenus movet fidem per quam justi sumus, a Socinianis re si non recedunt, quacunque tandem Verborum pompa vim Sacramentorum extollant quae tota ad sucum & fraudem faciendam composita e T.
Neque dicant infantes b2ptisari in fide Ecclesie, que in illis eam supplet quam prae infantia habere non possunt. Rect quidem: sed fides illa generalis & communis Ecclesie infantes non justificat, nisi quia ipsis applicatur Bapti sinus qui est Sacramentum fidei. In mente quippe. Novatorum, fides quae rustificat, personalis esse debet ac subjectiva; talis porro non est generalis Ecclesiae fides respectu infantium; . nisi forte quod verisimile non videtur velint illi recurrere ad obsoletum istud commentum, Deum infantes inte
110쪽
rius, dum baptisantur , 'illirminare ac fidem in ipsis excitare; quod tam ablonum & insulsum videtur, ut ipsis assingi facile non debeat. . Diximus in Conclusione, Sacramenta gratiam ex opere Operato conserre non ponentibus obicem, hoc est iis qui ex praeviis fidei, spei, & aliarum vir-
tutum bonis motibus rite, ut oportet, praeparati, ad Sacramentum accedunt. Habent enim singuli, ait Esti m dist. I. parag. I partes fuas atqne OrLLnem in uoma furii alio ne is Per fidem enim medicιna cognoscisuar, per spem desederatur, per invocationem ad eam appropinquaιur, per ps nitentiam amorbo receditur, per vitae mutationem ad sanitatem acceditur; denique per Sacramentum seu poeulum quoddam efficax π salutare, med/cina haΜritur, morbus pellitur, o sanitas restituitur . Qurtunque ergo Sacramenιtim pracedunt, praeis pataιiones seu dispositiones quaedam sunt ad iustitiae esse lum ex christi morie consequendum, sed non contini o justam reddant. Haec Estius, 'uibus certe iuncitus evertitur calumnia Novatorum, asserentilim Otholicos docere Dcramenta sic ex opere operato effcacia esse, ut etiam sine fide aliisqueia,nis motibus suscepta ad salutem proficiant. Quid
. objicies r. Scriptura soli fidei vim cinctificandi tribuit, non ero Satra 'mentis, nisi quatenus fidem movent & excitant. Rom. I. V. 18. Iustus ex fide vivis. Et cap. J. v. 28. Arbitramur fustificari hominem per fidem. Et cap. q. V. 3. Credidis Abraham Deo, ct reputatum est illi ad iustitiam. Io. 3. I. I 8. Qui credit in eum Cluistum non Iudicatur: qui autem non credit, jam indicarus est. Resp. plane falsum esse antecedens. Ad pr ationem I. In nullo ex citatis Soeipturae locis exclusiva particula , sola, legitur, sicut faelso supponit argumentum. Quamquam igitur fides suas habeatim iustificatione hominis partes, non idcirco excluduntur Sacra.
menta, aut alia virtutum cxercitia. iII. Fides illa sua iustus vivere dicitur Rom. I. non est Virtus Theologica , sed potius fiducia perquamiustus constanter expectat divinas promissiones , nec frangitur aut deficit propter moram in eis adimplendis. Alludit scilicet Apostolus ad haec verba Propheta: Habacuch, Si moram feceris, expecta u.;.ὸ eum; quia veniens veniet, ct non tardabit. Ecce qui incredulus est, non eris a.υ.3.
vecta anima eius in semetipso, iustus autem in fide sua viveι, quet de firma in venturam Messiam spe atque fiducsa recte intelliguntur: quamquam & recte intellisi quoque possunt de fide seu persuasione qua credimus vera esse quae divinitus revelata&promissa sunt; atque illud imprimis, a Deo iustificari impium per gratiam ejus, per redemptionem quae est in Christo Ietur his enim verbis fidem justificantena exponit Conc. Trid. sess. 6. cap. 6. fides autem illa qua homo justitiam vel adipiscitur, vel jam adeptam conservat, non est sola credulit & persuasio mentis, sed cum spe seu fiducia & bona voluntate placendi Deo in omnibus conjungitur. III. Cum Apostolus Rom. 3. v. 28. ait: Arbitramur iustificari bominem per fidem, excludit dumtaxat opera Legis Mosaicae, non Sacramenta, non alia Virtutum merita: Arbitramur , inquit, iustificari hominem per Mem , sine