장음표시 사용
121쪽
,quoad partem illam ultimam quae totam actionem claudit & determinat Gratia etenim sacramentalis non infunditur, nisi cum omnibus suis nu meris persectum eli α absolutum Sacramentum : non est autem persectum , nisi postqtiam ultima dictio , particula yel syllaba pronuntiataisit; ubi vero pronuntiata fuit , statim evanescit nec existit amplius r. quomodo igitur physiice agere concipi potest ΘMire implicatum videtur quod hic reponunt, entia nempe successiva operari per ultimam sui partem qua completitur, eaque incipere ac desinere exatrinlece, seu incipere per ultimum sui noncsse,&similiter desinere per primum sibi non esse. Si ita est, ergo non sunt seu non existunt amplius integrae partes Sacramenti, ne ultima quidem, cum physice operari dicitur: quomodo igitur pates a se invicem longo interdum interYallo sejunctae ac dissitae physicum influxum habere possunt, ut fit v. g. in Sacramento Poenitentiae, quando abs lutio sacramentalisa confessione plurium dierum spatio distat y Nisi sorte dixerint, per partes singulas aliquam gratiae sacramentalis partem produci,
quod profecto perabsurdum foret , cum illa sit indivisibilis, ut pote spirititatis. Aut igitur invertenda est notio causalitatis physicae, quam Philosophia suppeditat, aut Sacramentis non affingenda, En ambages & angustiae quibus implicanturqui causalitatem illam physicam Sacramentorum tuentur.
III. Communis ac trita est Theologorum doctrina, Baptismum scilicet ficte Biceptum, idest, cum conscientia peccati mortalis, recedente fictione reviviscere, Nin homine poenitente suum effectum sortiri: atqui non potest
tunc physice effectum suum producere, cum nonampliusexistat Baptismus ;quod enim non existit, physice agere non potest. Ludunt profecto qui respondent, aut Deum eo in casu su lere existentiam Baptismi, aut Baptismum, per characterem quem impressit, tanquam per reuduam sui partem physice agere. Namque primum non est ad rem nostram: loquimur enim de emcacia ipsius Sacramenti, non de actione Dei supplentis vices ipsius. Alterum vero Plane absurdum est: character quippe non est pars, ted effectus Sacramenti, neque spiritualis regeneratio ad characterem, sed ad Baptismum ipsum tanquam ad causam refertur . Verius alii cum Suare fatentur, eo in casia Baptismum physice non agere. Recte quidem: at fateantur etiam necesse est, nullum eo in casu locum habere quotquot generatim ex Scripturis & M. Patribus pro physica Sacrament rum csscientia probationes congessit Mares. IV. Omnis causa physica debet attingere subjectum in quo agit per rea' lem ac physicum contactum saltem virtutis alicujus profluentis, quomodo Sol in visceribus terrae per calorem a se dissusum operatur: atqui Sacramenta animam, inqtram agunt, non attingunt physice, sed solum corpus; imo nec corpus semper physice tangunt, ut contingit cum Matrimonium inter absentes per procuratores contrahitur ; vel cum verba sacramentalis absolutionis ad poenitentem usque physico motu non perveniunt; quod quidem
eo pretesertim tempore Verum erat, ciuo rata habebatur absolutio absentibus per litteras concessa. . cV. denique, causalitas illa physica Sacramentorum nullo satis fir in Scripturis aut M. Patribus argumento nititur, ut mox patebit ex solutione Odectionum. Quaeres viiijZoo by ost
122쪽
Quaeres quo tempore Sacramenta gratiam conserant ; an successive Ian & in quo instanti temporisI Re . I. gratiam totam simili non successiVe ac quasi per partes produci ;quiasinritualis est & indivisia. a. illam eo instanti temporis infundi a Deo ,
quo suis omnibus partibus constant N persecta sunt Sacramenta, pro natura scilicet entium moralium, quae in fluxu posita sunt, ac ultimum suum complementum habere censentur, cum accessit ultima pars totam veluti claudens ac consummam essentialem actionein ia
Objicies r. Testimonia Scripturae quae Conclusione Articuli superioris
laudavimus, aliam quam moralem videntur exprimere Sacramentorum
efficaciam . Ajunt enim de Baptismo Vcrbi gratia hominem ex aquao Spiritu renasci Ioan. 3. V.s. Mutidari Iavacro aqua in verbo vita. Ephess. V. 26. Saleium feri per lavacrum regenerationis oe renovationis Spiritus Ia dii. Ad Titum a. v. s. quae particulae, ex, in , per Veram & physicam
Res p. nego ant.Particulae enim illae ostendunt quidem Sacramenta veras es se ac propriascausas efficaces nostrae sanctificationis, quod agnoscunt omnes Catholici; at caulas esse potius physicas quam morales , nullatenus inde concludes; nisi pariter concludere volueris, sanguinem Christi quietissus est, causam esse physicam nostrae redemptionis ac salutis: de illo enim dicitur 1. Ioan. I. V. 7. Sanguis Iesu christi emundat nos ab omni peccato, Et Hebr.9. V. I a. christus per proprium sanguinem introivit semel in fandia: aeterna r remptione inventa. Et Apocalypsis r. v. . Christus lavis nos a peccatis nostris in sanguine 'o. Et cap. s. V. 9. Redemit nos in sanguine suo . Porro sicut sanguis Christi est causa dumtaxat moralis ac meritoria nostrae salutis,. sic &Sacramenta sunt causae morales instrumentales, quibus pretium & meritum.
sanguinis Christi nobis applicatur .. Objicies a. Videntur SS. Patres physicam agnoscere in Sacramentin
Virtutem. r. quia dicunt eam explicari non posse. a. quia ad Omnipotentiam Dei recurrunt, ut eam explicent. 3. quia eam comparant cum
Veris & physicis causis, V. g. cum virilite seminis, aquis mundi primo dialibus, igne calefaciente, utero virginali &c. Resp. n ' mi. H. quippe Patres hoc unum dumtaxat Voluere, Sacramenta scilicet Veras esse ac reales causas sanctificationis nostr : γω modo autem sint causae, an physice, an moraliter, quae Scholae comtroversia est non assignarunt. Causa vero moralis, ut diximus, tam vera est ac efficax causa, quam physica .. Ad primam Mecundam probationem, non immerito asserunt sancti Do
ctores, vim Sacramentorum enarrari non posse, atque ad unam Dei omnipotentissimam voluntatem confugiendum esse: quisenim recte eXplicetquomindo ad praesentiam aquae Deus certissimὰ moveatur ad infundendam lanctificantem gratiam λ Nonne merito exclamabat hic S. Augustinus, Qua est tam Tras. ta virtvr, aqua, vι corpus tangat er cor abluat Nonne ad unam Dei Virtutem ac Voluntatem recurrendum nobis est, quamquam moralis dumtaxat
123쪽
sit illa sacramentorum vis& effracia Z Quemadmodum etsi moralis dumtais lxat fuerit ea virtus qua ad VocemJosiues stetit, &ea qua ad praedicationem lApostolorum universus orbis ad iidem Christi conversus est, nihilominus ta men stupenda 3c omni eloquio superiora sunt isthaec prodigia. Ad tertiam. Similitudines illae non plus aequo urgeri debent; alias es scerent Sacramenta esse causas naturales gratiae. Harum igitur & simi lium rerum exemplo probare dumtaxat Voluerunt sancti Patres , veri& proprie nobis per Sacramenta gratiam conserri: de modo autem duci illam conferunt, solliciti Hisse non videntur. objicies 3. Ecclasia in Concilio Trid. seis T. Can. 6. definit Sacramenta continere gratiam , eamque non ponentibus obicem conserre . Et Can. 8. eam conferre ex opere operato: at Vix istud intelligi potest nisi physice operentur Sacramenta. Resp. neg. min. Sacramenta enim moraliter continent gratiam quam conserunt, movendo scilicet effcaciter Denm ut eam conserat: eo mo- ido quo languis Christi continet redemptionem nostram, cujus .st cauta . meritoria di agere autem ex Opere operato , & agere physico modo , duo sunt valde distincta, ut saepius monuimus. Instabis. Ecclesia in benedictione Fontis baptismalis a Deo postulat, ut dignetur aquis imperuri vim regeneraηdi . . . . ut Spiritus sanctus arcana su numinis admixtione eas Dcundet; ut sanctificatione concepta ab immaculato di tari fietus utero , in noUam renata creaturam , progenies enestis emergat is iEt Tertullianus Lib. de Baptismo cap. . quae, inquit, junctificaω si Sp ita isancto tim sanctificandi eombibunt . At haec omnia causalitatem physicam apprime designant & exprimunt. Resp. neg. min. In benedictione quippe aquae ius rat isquq singulis fit diebus Dominicis, similiter Ecclesa pystulat a Deo, ut huic elemento virtvtem suae benedictionis infundat; m ad abigendos damones morbosque pellendos ditinae gratiae sumat sectum;i an vero inde inseres, per aquam benedictam physicae virtute daemones expelli aut morbos sanari minime prosecto. His igitur suis precibus rem ipsam postulat Ecclesia; admodum Veroquo res illa consertur, non attendit: sit phxsicus, fit moralis, perinde ipsi est, modo rem assequa' tur, quam postulat. Non alius est Tertulliani sensus. obiicies 4. Ea Sacramentis escacia concedenda est, que eorum dia nitati atque praestantiae magis consentaneae Videtur: atqui talis est ca ialitas physica; ergo &α, ResP. I .nest.mal. Neque enim eam hic quirimus Sacramentorum caciam, qui n'stro senui. magis Videatur eorum dignitati accommodata , sed eam quam ipsis reipsa Christus indidit,& nos intelligere ficiliuspossumus: in factis enim hujusmodi una consuli debet divina institutio, non humanus sensus. II. Nego min. Mores is enim effcacia non minus commendat Sacramese liorum dignitatem, quam physica, utpote quae suum effectum tam certo ase sequatur quam causa physica. An vero sanguis Christi minus persecti idcirco est nUrae lanctificationis causae, quod non physica sit, sed tantum m ratis λ minime prosecto. Non est porro quod persectius genus causalitatiς tribuatur Sacramentis, quam ipsimet Christi sanguilai, ex quo omnis eorum. ι ir tusderivatur ac profluit - ε
124쪽
objicies s. Instrumentum caula principalis physice agentis debet etiam physice concurrere ad effectum: atqui Sacramenta instrumenta sunt Dei , qui est cauta principalis & physica gratiae I ergo &c. Re p. nego maj. Sanguis enim Christi medium seu instrumentum fuit quo voluit Deus humanam operari sanctificationem: Apostoli etiam instrua menta fuere, quibus Christus usus est ad fundandam & propagandam Ecclesiam; non tamen physice, sed moraliter dumtaxat ad hos effectus co
objicies denique. Si Sacramenta non sunt causae physicae sanctificationis
nostrae, sequitur I. ea meras esse dumtaxat conditiones sine quibus non consertur a Deo gratia. a. ea esse nuda signa quorum hoc unum officium est, ut Deum moveant ad concedendam gratiam: causa scilicet moralis non aliter, quam movendo causam physicam, operatur. Sequitur 3. Sacra. menta nostra a Mositicis virtute non disterre : haec enim morabant paritet Deum ut gratiam digne suscipientibus conferret. Resp. nego tria haec consectaria. Primum, quia conditio sine qua non ex se ipsa non est activat Sacramenta autem vim habent efficacem & acti-Vam, saltem moraliter. Secundum, quia nudum signum adsignificandum dumtaxat ordinatur: at Sacramenta non tantum ad significandum, sed etiam ad operandum sunt instituta; quia nempe certo & efficaciter movent Deum, ex pacto quo se libere obstrinxit ad gratiam conferendam iis qui digne ut oportet iis utuntur, in quo uno eorum moralis causalitas & efficie tia posita est. Tertium denique, quia Sacramenta vctera certo&infallibilia ter ex se ipsis Deum non movebant ad gratiam conferendam, sicut nostra ;sed ex fide dumtaxat ἔ cujus signa erant ac publicae qurdam protestationes vino verbo, nostra Sacramenta ex opere operato prosunt ad salutem; Vete- 'ra ex opere dumtaxat operantis, sicut Aticulo mox sequenti fusius demo frabimuS.
Do discrimine efficientia Sacramentorum nova ac Teleris Legis, imprimis vero circumcisionis.
VH ipsa inscriptio Atticuli statum praesentis controversiae subindicato
Neque enim hic dumtaxat est quaestio, an Sacramenta Christi discrepenta Mosaicis, aut ritibus & ean emoniis externis, aut numero, aut is cilitate utendi, aut claritate signi, aut amplitudine objecti, aut duratione temporis: his quippe omnibus titulis, imo & uberioris gratiae diffusione Sacramenta Christi veteribus antecellere non negant Novatores o Non ne Iamus, ait Calvinus in antidoto Cone. Trid. ad Sessionis septimae Canonem a vis uberior sub Christi rerno percipiatur gratia. Et Lib. q. Instituti cap. Iq.n-22--vberior, inquit, Spiritus sancti gratia bis se proferat, si tempus cum tempore comparer, non dubium est, Tota igitur praesens controversia in eo Versatare, an vetera Sacramenta vini aliquam & efficaciam habuerint ad p. 47 conserendam gratiam, sive ex opere operato, sive ex opere operantis: circa quam Novatorum & Catholicorum sententia paucis exponenda est.
125쪽
Sententia P. torum I. Calvinus Lib. 4. Instit. cap. Iq. nu. 27. ait, penitus explodendum ege, . . nitid dogma, quo iam longum discrimen inter veteras ae novae Lo gis Sacramenta notatur, perinde ac si illa non aliud quam Dei gratiam adumbrarent, baec vero praesentem comerant. Deinde probat Veteres in suis S cramentis parem nobiscum percepisse chrilli gratiam. Et cap. r6. n. 3. ostendit Z l 9 Circumcisionem perinde ac Baptismum annexam a Deo habuisse gratiae promissionem ac peccatorum Veniam. Si hoc unum Calvinus voluit, vetera nempe Sacramenta noV sin eo adaequare , quod utraque parem habuerint ad fidem excitandam, per quam pistitia obtinetur, virtutem, proculdubio in fidei dogma peccavit, non quidem vetera extollendo, sed nova deprimendo Sacramenta, quorum longe aliam esse quam mere externam &oblectivamessicaciam demonstravimus. Hoc autem seposito errore, si NoVatores non aliud hic contendant, quam
Sacramenta Mosaica perinde ac Evangelica, ex pacto '& promissione Dei, virtutis aliquid habuisse ad iustitiam conserendam, cum multis Scholasticis Doctoribus sentiunt, nec a fide hac in parte aberrare videntur: nullo Quis enim Decreto, nullo Canone Ecclesia oppositum definivit. Canonc qui- ' dein a. sessionis r. Concilium Tridentinum damnat cos qui dixerint, novae, ibne Legis Sacramenta a Sacramentis antiquae Legis non differre , nisi quia caere- iit ab monia sunt aliae, o alii ritus externi: quibus Verbis innuit quidem Syno-2ς ς -dus, inter vetera&nova Sacramenta aliud esse quam rituum & caeremonia- .m'' - discrimen: quod porro illud sit, non explicat, sicut advertit inius To. 14. in q. dist. I. paragr. 27. Neque eo Canone perstrictus censeri posset, qui Cρης p. discrimen illud reponeret non tantum in ritibus & caeremoniis, sed etiam 77si P -nrensura gratiae quae parcior fuit in Mosaicis, uberior Vero est in Evangelicis Sacramentis .. Canonibus pariter 6. 7. &8. declarat eadem Synodus, Sacramenta Legis Evangelicae continere gratiam quam sigηificant , eamque
notrponentιbus obicem conferre ex opere operato : de Sacramentis autem Le-ι Igis Mosaicae id neque affrmat, neque negat. Quapropter Bellarmin L. 2. de Sacramentis in genere cap. I 3.. cogitur fateri Concilium Trid. obscurius oe brevius istud definiisse . Rationem hanc objicit, quia , inquit , necesse .i p. definita seg. 7.. Can. a. At ne illo quidem Ca-69.Α. none definitam suisse mox observavimus .. Noluit scilicet pro sua sapientia Concilium , eam suis Canonibus notare sententiam quam novera: inter Scholae Doctores libere agitari .. Cum etiam Eugenius IV. Summus Ponti sex in Decreto seu Institutione Armenorum affrmat, Sacramenta Eoangeliea multum disserre is Sacramen-c ., σηtiqva Legis : haec non causasse gratiam , sed eam solum ter passonem v i. D. christi dandam figurasse ; illa vero re emtinere gratiam, ct dignὸ suscipientibus conferre, cium, inquam, haec dixit Summus Pontifex ,. conmauniorem Theologorum sententiam, non dogma fidei necessario credendum proposuit; alias nulli Catholico iam licitum foret quod tamen licet) asserere in usu Circumcisonis &aliomni veterum Sacramentorum gratiam aliquam com cessam olim Histe. Aliunde vero certum est in aliisnonnullis capitibus, praesertim Digitigod by oste
126쪽
senim iis quae materiam & formam aliquorum Sacramentorum spectant, Etigenium IV. usum N disciplinam Ecclesiae Romanae Armenis quos informabat exposivisse, non vero totidem fidei articulos ipsis ad credendum praescribere voluiste. Si quis ergo NOVatorum hic crror est, non in co certe collocandus quod Vetera extollant, sed quod nostra deprimant Sacramenta: neque etiam Catholica fides Veteribus cfficaciam omnem detrahit, sed nostris debitam solummodo vendicat & asserit. Opiniones Scholae. II. Scholastici Doctores valde discordes sunt inter se circa Praesentem comtroversiam: multi existimant aliter statuendum de Circumcisioneac de criteris Legis Mosaicae Sacramentis. Circa Mosaica Sacramenta, int qui omnem penitus ipsis virtutem etiamcx opere operantis detrahere videntur. Ita Magister Lib. . Sententiarum dist. r. ubi ait ex operibus Legis neminem iustificatum fuisse, etiamsi in fidem charitate fierent: quia in Dosuit ea Deus in servitutem, non in fustificatio. ster. nem , ετ ut figura futuri essent. Magistium nonnulli benigne sic exponunt, quasi dumtaxat voluerit Mosaica Sacramenta, etiam in fide & charitate suscepta, ex se & ex opere operato nihil ad salutem animae profecisse. Alii ex opposito censent, in Sacramentis Legis Mosaicae datam iuisse gratiam, non tantum ex merito operantis, sed etiam praeter illud, seu ex opere operato. Ita Paludanus in . dist. I. q. s. Durandus in eamdem distincti Dufa ncm qu. s. ubi docet inter Sacramenta veteris Legis distinguendum esse; ata dus.
que alia proprie & vere Sacramenta fuisse, alia vero improprie & latiori uodam sensu, qualia fuere quaedam Sacrificia & oblationes: haec quidem e eriora vacua & prorsus sterilia ex se se fuisse assirmat; priora vero partim efficacia, partim non efficacia pro diversa eorum conditione. Quae enim destinabantur ad effectum qui sine gratia poterat obtineri , gratiam non conferebant, cujusmodi erant legales exeiationes & purificationes t suae
Vero ordinabantur ad effectum qui sine gratia non potest haberi, ea gratiam moraliter conferebant ex pactione&ordinatione divina. enim, inquit Durandus, Deus demit in necessariis, ct talia videntur fuisse circumcisio , qua ordinisatur ad deletionem peccati originalis quae fieri non potest sine gratia , o unctio Sacerdotalis , qua ordinabatην ad Sacramentorum administrationem, quae non poteraι beηe feri finegratia. Ita Duranduri qui ibidemq.8. aliter judicat de remedio Legis naturae, quod cum dicat verum non fui. se Sacramentum, consequenter gratiam in eo per modum meriti ac se
fragii totius Ecclesiae fidem suam parvulo applicantis, non autem per illud a Deo datam fuisse contendit
S. BonaVentura in q. dist. I. parte I. q. s. refert ac probat Hugoni SVictori-s ni sententiam, nimirum Sacramenta Vetera gratiam ex opere Operatoco ventura.
ttitisse, non quidem per se ac primario, quia Hullam habebant annexam Dei promissionem, sed per accidens ac secundario, propter fidem cujus erant signa protestativa; Sacramenta vero Christi per se ac primario gratiam hanc conserre, virtute ipsius institutionis Christi. Haec opinio videtur Estio ma-rime commoda conciliandis in speciem oppositis tum Scripturae, tum T. 'Patrusi
127쪽
Patrum testimoniis circa praesens argumentum; eamque ipse amplectitur
in dist. I. Paregr. 28. Inter illas vero duas extremas opiniones, quarum una negat etiam ex opere operantis, altera Vero concedit etiam ex opere operato, saltem peraecidens ac secundario, Vetera Sacramenta Vim sanctificandi habuisse, me dia est sancti Thomae&aliorum vulgo Theologorum sententia, vetera scilicetSacramenta ex Tere operantis, seu ex merito fidei ministrantis vel susci pientis, vim habuisse; nostra Vero ex opere operato, seu ex ipsa Christi institutione. Cujus discriminis causam hanc proferunt, quod cum Sacramenta sint instrumenta Christi, quae vim omnem suam ex ipsius passione ac morte trahunt, vetera, Christo nondum nato ac mortuo, virtutem illam habere non potuerunt, quam noVa, post illi adVentum&mortem, in se continent. profecto ratio in eorum dumtaxat opinione aliquid momenti habere detur, qui existimant Sacramenta esse physica gratiae conferendae instrumentat morale quippe instrumentum tam bene movere potest absens , quam praesens; qualis est V. g. mora Christi, quae futura non minus profuit,
Opiniones circa vim circumcisumis. Quantum vero ad Circumcisionem attinet, quam sacramentis Mosai- eis nonnulli idcirco distinguendam existimant, quod ejus institutio ac praeceptum Moysen praecesserit, sanctus ThomaS3. Parte Summae q. 62. art. 6. ad 3. plures refert Auctorum sui temporis opiniones . Prima erat , per C cumcisionem condonatum Bisse peccatum, non collatam gratiam. Secunda , collatam quidem gratiam quantum ad remissionem culpae, sed non quantum ad alios effectus, V. g. vitam aeternam. Tertia, datam gratiam quam tum ad remissionem peccati&observationem Legis,nonVero quantum ad repressionem cupiditatum. Quarta, datam esse gratiam quantum ad remissionem peccati, sed non quantum ad consequendam divinam benevole tiam. Verum absurdae ac falsae videntur opiniones illae. Quidquid enim causa est remissilonis peccatorum, necessario causa est gratiae & vitae aeternae equod autem causa est vitae aetemae, necessario causa est mediorum quae conferunt ad vitam aeternam: media autem simi divina benevolentia, observatio Mandatorum, repressio cupiditatum; ergo quidquid dat gratiam quantum ad remissionem peccatorum, dat&quantum ad benevolentiam Dei ,& quantum ad observationem Legis, & ad repressionem cupiditatum.' His vero praetermissis, quae jam absolutae sunt, opinionibus, universa The logorum Schola in duas generatim partes hic dividitur. Prima existimat Circumcisionem, aeque acBaeti sinum, suisse a Deo insEtutam in remedium peccati originalis, atque ex ipso, ut ajunt, opere operato gratiam contulisse. Ita Magister in dist. I. Fuit, inquit, Circumcisi
vir Sacramentum idem conferens remedium contra peccat- , quod nunc Bapti mus praestat: quod probat adductis testimoniis sancti Augustini & Umerabilis Bedae. Ita pariter Alexander, Scotus, Durandus, Paludanus, sanctus Bonaventura in q. dist. I. ubi docet ex opere operato & quidem primario ac per se, nonvero tantum secundario & per accidens, sicut alia Moa. salo
128쪽
saica Sacramenta, Circumcisionem Vim habuisse deicndi originale peccatumi cui sententiae subscribit inius in dist. I. Parag. I 3. Fatendum est, In- Toquit, circumcisonis signacalum gratiam contulisse erram ex opere operato. Secunda opinio eorum est qui cum sancto Thoma I. parte q. 6 a. articulo 6.& qu. o. articulo contendunt circumcisionein non .ex se seu ex opere operato, sed ex opere dumtaxat operantis, ratione scilicet fidei, cunius signum erat protestativum, vim habuisse purgandi a labe originali. Quo modo autem fides illa escax fuerit, an ut actus personae credentis, an propter ipsius objectima, nempe Christum Mediatorem Venturum, exposui mus anica ubi de Sacramentis Legis naturae. Huic sententiae adluerent Melchior Canus Relectione de Sacramentis in genere parte s. Bellarminus de Sacramentis Lib. 2. cap. Is Vasques in I. a. S. I homae disput. I 84. cap. & alii bene multi. . Ex hac opinionum varietate plane intelligitur, praesentem controVcrsiam ex carum esse numero, de quibus dicebat olimS. Augustiniis, inter se ab litan-dσdoctis os θ ὸi catholica defensores ulvafidei c-page non consentire in propter pondere rationum ac momentorum definienda in , non auctoritate Vel numero defensorum. Sit itaque
Vetera Sacramenta nullam vim. & essicaciam habuere ad gratiam ex ope- , re operato conserendam. , Multiplex liujusce rei argumentum suppeditant nobis divinae Scripturae. Primum ducitur ex discrimine utriusque Legis. Ioan. I. V. 17. Lex per Mosen data est , gratia oe veritas per Iesum Chris . Hebr. I . Vcr. Iis . . umbram habens Lex 'turarum bonorum, non ipsam imaginem rerum. Ergo Le-
.gis observatio non ex se, sed ex fide dumtaxat justificabat. In Lege nemo ii Ascatuor apud Deum, ait Apostolus Galat. 3. v. i I. quia jufius ex fide vivit; Lex armem non ex fide, sed qui merit ea, vivet in illis. Id est, opera ex Lege laeta non sunt opera fidei, si tamen quis ea ex fide adimpleverit, vivet iniblis: faciores eηim L is iustificabuntur. Rom. 2. V. I Secundum, ex insuffcientia vi inutilitate Legis. Hebr. 7. V. I 8. 'prob tio fit praeedentiI maηdati , propter infirmitatem eius ρο inutilitatem: nibi enim ad perfectum adduxis Lex. . Et Rom. S. v. 3. Quod impos bile erat L - gi, in qno infirmabatur per earnem, Deus Filium suum mittens ut iustificatio I egis impleretur in nobis . . Tertium, ex defectu promissi inis gratiae quae veteribus Sacramenti Sannexa non fuit, sicut annexa est novis. Hebr. 8. ver. 6. Melius sortitur viministerium, quanto e melioris testamenti mediator est, quod in melioribus re-p-nissonibus sancisum est. Quaenam vero sint illae promissiones exponit ibid.
. I a. Propitius ero, inquit, iniquitatibus eoram, opstccatorum eorum amnon memorabor :i quae Verba ex cap. 3 i. V. 3 . Ieremiae deprompta sunt. Quartum denique, ex infirmitate & insuffcientia Veterum Sacrament rum ad intern m anime Lmctificationem emciendam. Galat. .v. 9. Quomodo, ait Apostolus, converinnini iterum ad infirma oe egena elementa λ EL
129쪽
cap. 3. V. II. In nem iustificat apva Deum. Hebri 9 V. s. de veteribus Sacrificiis ac Sacramentis generatim pronuntiar, Munera o bo stia cleruntur , quae non possunt iuxta conscientiam perscium facere servientem solummodo in eois oe in potibus θ' vat iis Baptismatibus oe justitiis emis. Et v. i 3. Sangris hircorum o taurorum , ct cinis vitula aspersus inquin tos sanctuscaι ad emundatioηem carnis. Et capia Io. V. I Mibiis an sanguise ιavrorum o hircorum auferri peccata.
Frustra quis reponeret, ex his testimoniis hoc unum collis posse, Saer M u menta nempe Vetera ex se ipsis, & a Christo sejuncta, infirma & egenaua hke iuisse elementa: qtia si de Sacramentis. nostris Evangelicis idem dici non Scri- deberet, ac sinc Christospectata, . vimaliquam haberent λ Uera igitur ratio discriminys est, quod Vetera Sacramenta ex ipsit. Legis, in qua erant, nativa conditione, a Christo ejusque gratia sejuncta forentp nostra vero cumjespon- Christo, quem habent auctorem, sint intime conjuncta. Lex enim non ex M. Me . Galat 3. Veri Iet. Lex per Moysen data ess, gratia veritas per I
fum chririum. Dan. I. v. I7. Si quid i mr coelestis gratiae Veteres percipiebant, non ex ipsis signis seu Sacramentis, neque ex Lege, sed ex e ipsa in Messiam venturum profluebat, quae fides & gratia prinia erat novi Testamenti, adeoque per accidens cum Lege Minica ejusque Sacramentis com iungebatur: quapropter non exse ipsis, seu ex opere operato, sed ex fide seu ex opere operantis, valebant ad spiritualem animae sanctificationem. An diei Neque porro satis intelligimus, quid sit apud Auctores antea, citatos , possit gratiam per vetera Sacramenta conferri ex opere operato per accidens ac mς secundario, non autem primario ac per se. Namque vel illi effcaciam ad-m.' ii scribunt soli fidei, cuius Sacramentum signum erat protestativum, vel fidei exop .simul& Sacramento: si prius, ex opere dumtaxat operantis valebat Sacrare ope mentum; si posterius, necesse infateantur, eruta mi Sacramentisannexam. 'P Deo filisse promissionem gratiae, nempe ut quotira ex fide uti parentur, deri,ie Deum certissime inducerent ad conserendam Wriami quod si lateantur , secun- necesse est agnoscant Sacramenta haec non tantum pre accidens ac secund
rio, sed etiam primario ac per se, propteranumam Dei promissionem ,vim η μ' simul eum fide habuisse gratiam conserendi . 9uod incommodum declinare
hue. Volens sanctus Bonaventura, negavit ullam intercessisse Dei promissionem de gratia concedendae in legitimo Sacramentorum usur verum in aliud i commodum ipse sanctus Dinor lapsus' est, nimirum vetera Sacramenta ex opere operato per accidens ac secundario vim habuisse conserendi gratiam, .sne ullo Dei pacto seu promissione; quod quidem non videtis facile con ciliari posse.
Accedunt ad constinationem nostrae sententiae M. Patres. L Basilius Lib. de Spiritu sancto cap. inquit, Iavaera cura
To. r.p. lavacris , quae lolam nominis appellationem babenι communem , rerum vero tam
17Φ β ta est differentia, quanta est inter fiomnia re veritatem: inter umbras imi ginesque, re inter ea qua reoproubsistunt S. Chrysostomus oratione de Baptismo Christi. Iudaica, inquit, expiam nequaquam a peccatir liberabat, sed 4 eorporis sordibus tantum r nostra vero ι sed multὸ maior, ac multa gratia referta; nam oe 4 peceatis liberat, C. O animam emundat, o Spiritus gratium dargitur. S. Am
130쪽
s. Ambrosius Lib. I. de Sacrymentis cap. q. Diviniora, ituluit, .ct Iris va sunt Sacramenta christia πο- , quam Iudaorum . Et Lib. de initiandis seu de Mysteriis cap. 8. Probatum est, ait, a liquis .se Ecclefiae Sacramenta, 3ι7. 1. nunc cognosce poιiora. Revera mirasile est quod Manna Deas plueris Patribus , o quotidiario caeli pascebantur alimento .-... sed tamen panem illam qui mandmcaverunι, omnes mortui sunt in deserto; ista autem esca quam accipis, iste panis
vimus qui de caelo descendit, vitie aternae substantiam submisistrat ,zo S. Augustinus in Psalm. 73. non tot e ab initio. Sacramenta, i uit, non eadem, in utroque Testamento θ quia alia sunι Sacramenta aetamia salutem,
alia promittentia Salvatorem . Sacramenta nota Testamenti danι salutem, Saer menta veteris Sacramenti promiseruοι Salvatorem ..M. Mutata sunt Sacramenta,
facta sunι faciliora, Fauciora, salubriora, feliciora. Lib. I9. contraFaustum cap. II. Proinde, inquit, prima Sacramenta κροα - . observatotar ἐπ' celebrabantur ex Lege, promtiativa eranι Christi ventura, quae cum Do adventu chrissus λplavisset, ablata sunt; .ia.. o alia sum 'instituta virtute majora, utilitate metiara, actu faciliora, numero pauciora. r. . i. Denique quaestione 2s. in Librum Numerorum. ει per se, inquit, atten- para. i. dantur Sacramenta vetera naliopacto possunt mederi: potem reri aquarum A sει. e Sacramenta suntoquirantur, in eis inveniri poteris Furgatio peccatorvm Non potuit sanctus Doctor si cantius exprimere id quod contendimus , Tetera nempe Sacramenta ex sese seu ex opere operato non justificasse, sed ex fide dumtaxat seu ex opere operantis. senius IV. Summus Pontifex in Decreto seu instructione Armenorum, ubi ait: γ ova Lagis sepι sunι Sacramenta .ia. qua multum .d Sacramentis μαρ. Afrum ratiquae Legis. Illa enim non causabant gratiam, sed eam solum per 3M D passonem christi dandam asse Murabaau ; lae vero nostra o aeontinens grariam, ct ipsam dignὸ suscipientisas conserunt. Nullis rationum momentis Conclusonem nostram confirmamus, quia in re, quae ab una Dei Voluntate pendet, non alia est facti qum enda ratio , quam voluntas facientis. Quod Vero ait L Th. 3. Parte q. 62. aret. 6. in uiu eterum 'Sacrament rum ades ' ἰ gratiam .datam .non iuisse, quia passio Christi, unde omnis gratia defluit, mondum peracta erat; qu Mutem nondum est in Terumnat ra, non potest movere secundum uim exteriorum rerum, probat adstinmum, Saecramenta illa vetera non iuisse physica gratiae instrumenta, non Vero moralia. Iotuisset qvippe Deus intuitu isturae passionis Christi oblugare se, ut ad praesentiam &usum illorum Sacramentoriam gratiam bener malis concederet.
In veterib Sacrificiis ac Sacrametis Otia eonferebatur ex opere erantis, hoc est, exfide&pietateseu ministrantis, seu percipientis Sacramentum. Testatur ' plura Gen. q. v. q. Deum respexisse ad AMI ct admiserarius , ad Cain vero ad n vera ejus non pexisse . Causam discriminis gnat Apostolis Hebrieti. v. Quia nempe fido plurimam bostiam iactes, quam Disiligod by Corale