장음표시 사용
181쪽
seroare in animo, ita ut intendat derisoris baptisare. Hae iacta hypothesi, quaerit, anconapletino dici possit Baptismi Sacramentum; tum concludit his verbis, intenιio Ministri requisiiur, nisi ut intendat exterius face re quod facit Ecclesia, qVamvis ipse neque credat esse Ecclesiam , neque ullum nuptismi spiritualem se rem , sed satis est ut intendat facere quod Eetiola iubet per Minifiros si ri; namque quod illa per Ministros facit, ipsa facere intelligitur. Quid erito facit Eccloia per Ministros baptisando nisi quod Inritima uιatur materaa, adhibens 'am verbornm formem et hoc igitur si facit MAnilier , prostelis illud facere iηimdit, si si ι mente sanus. Quis pnim Uigilans faciat aliquid qhod facere non intendas Oe.
Laudatur pro cadem sententia Robertus Pullus, Sententiarum par. s. cap. Is . Petrus Pictaviensis Sentent. Parte s. cap. 8. Petrus Lombardus Libri Sentent. dist. 27. Paludanus in o. dist. 6. qu. 2. Angelus de cimasio, seu Atmctor Summae Angelicae, Verbo, Baptismus, cap. s. paragr. 7. Sylvester in Summa, Verbo, Raptismus, titulo 3. Alphonsus Salmeron celebris interpria
mos Societatis Iesu Theologos, qui in Concilio Tridentino iussu Pauli III. Theologi partes agebat, Commentario in Epistolas sancti Pauli 3. parte disput. 2. Ioannes Marius Scribonius Gallus, in Pantalithia, seu Summa
Theologiae dis it. I. de Sacramentis in genere quaest. 6. & 7. ubi multis momentis ac rationibus sententiam illam confirmat, quas refert ac refellit in dinalis de Lugo de Sacramentis disput. 7. sectione 3. inter reccntiores Contensonius, Iueninus &c. Declarat antea citatus Ludovicus te Blanc Calvinianus, se ac suos non aliam quam Catharini sententiam hic propugnare. Bellarminus Lib. I. de Sacramentis in genere cap. 27. asserit hanc Catharini & aliorum sententiam proxime accedere ad errorem Novatorum , a
quo non disseit, nisi quia Caibariηus in fine opusculi subjicit se Apostolicae
Sedi, o concilio , Novatores autem rident utrumque.
Idem sere est de hac Catharini sententia Cardinalis de Lugo judicium, loco
mox citato, sect. 2. Quamvis enim fateatursententiam illam non ita aperto comprehensam esse definitionibus conciliorum, scut comprehenditur theri σaliorum Haereticorum error . . . . . merito tamen censetur ab errore damnato non multum distare , ct ideo meritissim , inquit , ab omnibus Theologis reiecta sit. ' , Attamen, pace illorum Eminentissimorum Theologorum dixerim, Catharini sententiam erroris suspectam videri non debere: tum qui opusculum suum sub oculis Patrum Triclentinorum edidit ac evulgavit, nemine redarguente ac contradicente. Quin opusculum illud de intentione Ministri, simul cum aliis ejusdem Auctoris operibus Romae anno is . Tyris editum fuit ab Antonio Baldo Camerae Apostolicae Typograpta'. Tum quia testatur Ca dinalis Palavicinus L. f. cap. 6. Historiae Concilii Tridentini, catharini sentem tiam Patribus suspectam non fuisse, nee illis fui' in animo eam proscribendi. Et Lib. I 2. cap. Io. postquam retulit verba Concilii Tridentini ses. I .cap. c. addit, confici posse hund ιβe expunctam sententiam Catharini, aliorumque Tb:ologorum opinantium, Sacramento, quo resum fit, sufficere in Ministro vo-IAntatem serio agendi , o obesse tantum iocum quem Sacramentum suscipiens
182쪽
Et reipsa nusqiram docuit citharinus, ratum ac Valid 'm esse Sugamemtum, quod Minister perficit vel per jocum & fictionem ex ernam, Vel etiam internam, quae ad Sacramenti substantiam terminetur; ita ut Minister serio interius non intendat facere ritum Christi &Dclesie, sed eum dumtaxat finiagere ac simulare . Non relicit itaque Catharinus intentionem internam operis externi Ecclesiae, seiu tantum finis seu effectus M amenti, aut ritus externi sub Hrmali ratione Sacramenti r unde iocus ille ac irrisio Ministri, de qua Catharinus, non ipsam spectat Sacramenti substantiam, sed ipsius vel effectum & finem, vel Hrmalem rationem Sacramenti. Von alia, inquit , in. uviis Ministri requisitur , nisi ut intendat exterrus facere quod facit Eccle- a, quamvis ipse neque credat esse Ecclesim, neque ullum Baptismi spirisv lem essectum. En intentio, quam Catharinus necesset m non putat, quae nempe terminetur aut ad enctum spiritualem Baptismi, aut ad puram de Ec-Hesia & de Sacramentis fidem atquedoctrinam; non eam interiorem quae sp
ctat Sacramenti substantiam. .apropter vel ipsemet de Dominis quamquam ipsi interesset Catharinum ad se trahere candide nihilominus agno-kit Lib. s. de Republica Ecclesiastica cap. II. n. I 3. eum requirere intentionem faciendi adium externum, in sacrum, ετ non is βmpliciter prophanum . Ego
tamen, pergit de Dominis , ne in hoc quidem intentionem Ministri indeo
in & ipsemet Belluminus loco citato hunc Catharini sensum non obscure subindicat. Reserensenim ejus opinionem, ait: Duplicem distingvis intentio nem, unam faciendi simpliciter alium externum quem facit Ecclesia I alteram To, 3. . faciendi actum externum non simpliciter, sed ut sacramentalem , sive animo qM A celebrandi osterium quod chrissus isstituit, o Ecclesia celebrat. Et quidem
priorem intentionem ait requiri, posteriorem negaι. Ergo, vel ipsemet judice Bellarmino, intentioquam G tharinus negat esse necessariam, ea est quae terminatur vel ad effectum&finem Sacramenti, vel ad ritum externum Ecclesiae, cluatenus Hrmalitell est Sacramentum; non ea vero quae terminatur 'simpliciter adritum externum Ecclesiae, quem Minister serio vult celebrare, non autem fingere tantum ac simulare . Ita sententiam citharini exponit Vauques in 3. par. S. Thomae disp. I 38. cap. 2. Non alius videtur esse Salineronis sensus. Ipse siquidem privatam dumtaxat ac particularem excludit Ministri intentionem, qui sunt ejus Ver- C. . ba aut nihil crediι eorum qua facit , aut derisoriὸ facis Nempe exte- rius ) aut contrariam habet intentionem non conferendi Sacramenta , avi e 'es' '
Inter decem quas exponit opisionis suae rationes, octava haec est: Si, inquit, ad essentiam Sacramenti facit Ministri intentio, quomodo aut . ia cus, aut Iudaeus, auι ν anus validum o Uerum Baptismi Sacramentum mi' as. c. nistrare posenti illorum permulti aut Baptismum, avι Hur efectumpem I. negant. Nonam rationem repetit ab exemplo illius , qui se libere ritui
extemo lesiae subjicit, ac baptisatur, tametsi putet ritum illum omni
fructu spirimui vacuum esse ac destitutum e quae duo Salmeronis momenta clare indicant, non aliam ab illo intentionem rejici, quam eam, quae 'ut ad effectum Sacramenti, aut ad Saoeamentum ipsum sormal,
in sumptum refertur ac terminatur M.
183쪽
t 8 DE SAGO MENTIS GENERE Si qui sint inter nostros Theologos qui Ptharini & Salmeronis mem
tem aliter interpretentur, ac existimetit satis esse ad veritatem Sacramenti, quod Minister serio exterius ritum Ecclesiae bbservet , tametsi interius nolit illum reipsa lacere, sed tantum simulare ac fingere , eos reaicimus, eorumque sententiam ab errore Novatorum damnato vix distare arbitramur. His D aemissis sit
a Ad veritatem & integritatem substantialem Sacramenti necellaria est interisna Ministri intentio, qua velit non fingere ac simulare, sed vere ac serio lacere simpliciter ac generatim saltem id quod iacit Ecclesia.
Qui ergo serio exterius ritum Ecclesiae perficeret, intus tamen & an mo intentionem suam retineret, Vel gereret contrariam, nec vellet apud se ritum illum Ecclesiae reipsa facere, sed tantum simulare , is Verum 'non perficeret Sacramentum; tametsi quoad Ecclesiam, quae de occultis. non iudicat, ratum ac Validum praesumeretur. Probatur I. ex Scriptura in qua ita supponuntur Sacramenta instituta a Christo, ut voluerit ea fieri dependenter ab intentione Ministri. Sie nos existimet. homo, ait sanctus Paulus I. ad Corinth. . V. I. ut Ministros Christi, o dispensatores mysteriorum Des. Dispensator autem ac Minister fidelis, debet id velle facere, quod vult ille cusus est Minister. Quid vult autem Christus Sacramentorum auctor, dum Ministrissuis facultatem concedit dispensandi sua Sacramenta λ ut baptisunt, peccata remittant, orent ut remittantur; ut Eucharistiani in memoriam Christi perficiant: ut vinculo conjugali contraheu-tes in Domino conjungant; ut Mavistris, qui ordinantur, potestatem conferant, ordini quem recipiunt consonam ac congruentem &c. An porro Vere. baptitare dicendus ille est, qui non vult baptisare, sed Bapti uni ritum fingere An reccata remittere, qui ea remittendi animum non habet 3 An vere Orare qui ab oratione animum gerit lotae alieni imὸ An Eucharistiam in memoriam Passionis Christi celebrare, & in persona Christi verba ista pronuntiare, Hoc est corpus meum, sui verba haec pure materialiter pronuntiat, ne Cid intendit iacere quod Christus secit 3 An potestatem Ministris qui ordinantur conserre, quibus eam conferre non vult An denique contrahenteS conjugali vinculo ligare, qui dissentit nec vult ligare; maxime si, ut multis Placet, contrahentes ipsi sint Ministri Matrimonii 3 Certum quippe est, nullum N irritum esse coram Deo Matrimonium quod si sine mutuo & interiori contrahentium consensu. Ita declarat Innocentius III. cap. Tua nos, de Sponsalibus&Matrimonio. Quid suris,. inquit rescribentes dicimus, quisd s res ira v. so. se habet, videlicet quod ille eam non proposuis ducere in uxorem , nec quam consensit in I.ilem sponsam, non debet ex illo faelo conivgium sudicari cum in eo hec substantia conjregalis contractus . nee forma contrahendi coniu- gium Ualeat inveniri: quoniam ex altera parte dolus solummodo adfuit , ct defuit ominino consensus sine quo caetera nequeunt udus perscere coniugale .. ' qcs, Et cap. Tuar, de sponsa duorum: Si solus consensus defuerit, cauera etiam. cim ipso coisu celebrata frustrantur ...
184쪽
Probatur 2. Conclusio auctoritate Martini V. Leonis X. Eugenii IV.& Concilii Tridentini. Martinus V. Constitutione quae legitur ad calcem Concilii Constanxiensis, inter articulos de quibus iubet suspeetos in fide interrogari, hunc recenset virum credant quod malus Sacerdos cum debita materia o forma, er eum c... intentiorte faciendi quod facit Ecclesia, verὸ absolvas, verὸ baptiset, o mereeonficiat alia Sacramenιa Eugenius IV. in Decreto seu bastructione Armenis data: Omnia, inquit: T.. io Sacramenta tribus perscruntur , videlicet rebus tanquam materia , verbis C c.p. tunquam forma, ct persona Ministri conferentis Sacramentum cum intentione
faciendi quod facit Ecclesia : quorum si aliquod defit , non perficitur Saer
Leo X. in Bulla contra errores Lutheri, hunc duodecimum articulum damnat: Si per impossibile confessus non esset contrisus, aut Sacerdos non serio c. . tDd ioco absolveret , si tamen credat se absoluικm, verissime est absolvtur. 3yi. E. Concilium Tridentinum sess 7.Cani II. Sι quis dixerit in Ministri, dum sacramenta conficiunt oe conferunt , non requiri istentionem Iastem faciendi uia. b. quod facit Ecclesia, anathema sit. 777.ib. Et sess. i . cap. 6. ait illum sore salutis suae negligentissmum , qui Sicardorem iocosὸ absolventem cognosceres , ct non alium serio agensem setalo
Et Can. s. ejusdem sessi sic statuit: si quis dixeris, absolvitonem sacramem . ratem Sacerdotis non esse adium iudicialem , sed nudum ministerium pronun- sis.A. tiundi oe declarandi remissa esse peccata confitenti, modo tamen credat se esse absolutum, aut Sacerdos non serio, sed ioco absolvM .... anathema fit. Ex quibus sic arguimus. I. Requiritur intentio laciendi quod facit Ecclesia: sed qui in animo statuit exterius dumtaxat fingere ac si mulare quod facit Ecclesia, ille profecto non habet intentionem faciendi, sed tantum simulandi id quod Ecclesia facit ;ergo non habet intentionem necessariam quam Ecclesia exigit: Ecclesia quippe exigit intentionem faciendi ,. non simulandi tantum nec fingendi. At, inquies, nonne supponitur ille serio exteri ritum Ecclesiae perficere ita fateor: at quomodo perficiti pure materialiter. Nonne mimus ses histrio in theatro ritum Ecclesiae mere externe ac materialiter etiam repraesemtaty An Sacramentum verum perficeredici potest/ non puto: solus id assoret meteticus. Nulliun porro aliud inter utrumque discrimen hic occurrit ,
nisi quod histrio apertus sit ac manifestus irrisor, Minister vero, in hypothesi adducta, irrisor sit latens & occultus; & quatiani irrisio ejus latuerit, prorato haberi debet in tribunali Ecclesiastico Sacramentum quod contulit; E clesia enim de occultis non judicat. Quod si fictio & illisio,. reo ipsam d clarante ac confitente, cognoscatur, ludicabit pro sua prudentia Episcopus, quid facto sit opus. ιII. Particula ista, saltem, qua utitur Concilium, tacite quidem innuit optimam esse optandam in Ministro intentionem faciendi verum Sacramemtum; at ostendit etiam absolute sufficere intentionem simpliciter ac generatim faciendi quod facit Ecclesia, quaecunque tandem sit privata ipsius de E Flesia, Vel de Sacramento ejusque effectu & effracta, opinio. Tograeb de Sacram. in Gen. X. I m. Prα- Diuitia od by Corale
185쪽
III. Praeter tria teriam & formam Sacramenti a Ministro usurpatam, T clesia exigit eius intentionem, ut nempe intendat ac velit facere quod ipsa facit. Atilustra profecto id exigeret Ecclesia, si intentio haec mere exterita so-ret, non vero interna. Quiu ita λ quia in principiis adverse sententie, i tentio externa separari non potcst ab actione quae materiam Sacramenti cum soritia serio exterius coniungit; ergo i ustra di in Vanum , praeter materiam& formam Sacramenti, Ecclesia exigeret intentionem Ministri. Exigit tamen : quare ' quia nec ellaria prorsus existimat illam specialem & interiorem intentionem distinctam ab illa externaquae ab applicatione materiae de sermae lacramentalis separari nunquam potest.
Non ita eli, inqui , abesse enim potest & re ipsa debita intentio abest ac
desideratur, quando ritus externus ac materialis Ecclesiae per iocum & irri. sionen externam ac manifestam exercetur. Recte quidem: at cum jocus 3cirrisio interna est, non minus abcstilla intentior sit externa, Vel interna fictio&irrisio, semper venim dictu est, Ministrum non intentare interius facere Titum Ecclesiae, sed tantum velle illum simulare ac fingere: declaratio enim seu manifestatio fictionis ac irrisionis, non addit actioni specialem defectum, sed tantum si apponit ac exterius illum prodit; ergo tam interna, quam exter na fictio ae fallacia reipsa veritatem Sacramenti destruit. Ita esse vel ipsimct adversarii fateri coguntur. Concedunt enim Ministrum qui externos Ecclesiae ritus peragit, non esse censendum, cam , qtiae necessa ria est, hibere intentionem, si dum ritus illos peragit, aliquid faciat exterius quo significet se oppositam ritui gerere intcrius voluntatem. Id certo concedere tenentur adversarii, nisi velint incidere in errorem Lutheri, qui dicebat, Sacramentum ab ebrio per iocum & irrisorie collatum ratum ac validum esse; contra quem Synodus Tridentina declarat, necessariam esse intentionem faciendi quod facit Ecclesia. At si istud admittant, non satis perspectum est, quo sensu affrment, Ministrum, qui serio exterius ritum Ecelesiae peragit, habendo simul interius contrariam ritui qui peragitur, intentionem quam non detegit, esse praesumenduin gerere intentionem faciendi quod facit Ecclesia. IV. Synodus Tridentina monet eum salutis suae negligentissimum sore, qui
Sacerdotem ioco se absolventem cognoscet et, & alium serio agentem non requireret; ergo Synodus supponit velut rem ccriam , absolutionem jocowacncte datam, este nullam & irritam: atqui jocola est, ficta & irrisionis plena absolutio, quam Sacerdosexteriusquidern pronuntiat, sed intus & animo intendit eam vere non conserre, sed tantum fingere. Nec est quod reponas, Concilium loqui dejoco,terno ε manifesto. Fateor; neque id mirum videri debet: namque adversus iocum manifestum praemunire dumtaxat voluit ac potuit poenitentes, non adversus cum qui lalet&ignoratur, de quo judicare Melcta non potest. trit vitium absolutionis per iocum etiam externum datae , non ex ipsa
praecise fictionis seu loci declaratione nascitur, ut enim mox diximus . declaratio illa vitium supponit ac prodit, non facit sed ex defectu debitae intentioni r atqur defectus ille occurrit quoties Minister ritum exter
Dum ac materialem Ecclesiae etiam serio exterius obser vat, intus tamen non intendit observare, sed simulare. a.
186쪽
Quemadmodum autem ubi actio externa in debitis circumstantiis sit ,
merito praesumi debet eam cum debita intentione factam esse, nec ullum circa veritatem Sacramenti dubitina movendum est; ita quoque cum eadem actio externa in iis circumstantiis fit, in quibus a sapientibiis Ministris fieri non solet, jure praesumitur nullam adesse seriam ac veram in inisterii Ecclesiastici adimplendi voluntatem, adeoque nullum his in casibus iudicatur esse Sacrame, tum . V. g. si quis Sacerdos inter confabulandum cum amicis eorum alicui diceret, Absolvo te a peccatis; aut si communi mense assidens, aut per officinam pistoris transiens Verba consecrationis Eucharistice supra omnem qui in menta vel in officina pistoris est, panem proferret, nec vera esset absolutio, nec vera consecratio, quia, quid'uid ille tandem Sacerdos diceret, Veram non habuit nec seriam ab luendi & consecrandi Voluntatem, neque se ut verum Ecclesiae Ministrum in debitis circumitantiis gessit. Propter candem causam & rationem, si quis Sacerdos se in debitis circumstantiis ut Ministrum Ecclesiae gerens, verba aut absolutionis, aut consecrationis serio roferret, declararet nihilominus se nullam intentionem habuisse aut ab-blvendi a Dccatis, aut conficiendi corpus Christi, non ita facile credendum ipsi foret, nec illico turbanda Fidelium conscientia circa valorem Sacramentorum suae ille serio persectile visus est, sed gravi ac prudenti ui
coponim consilio res tunc pertractanda ac dijudicanda foret: sorte longe consultius silentio premenda. Ergo quantum ad praxim attinet, hinc&inde concessum habemus, ad pacem conscientiarum, nullum circa Veritatem Sacramenti scrupulum ac du-hium moveri debere, quoties Minister serio exterius ac in debitis circumstantiis exercet ritum Ecclesiae, tametsi forsan contrariam in animo premeret intentionem, quam exterius non prodit nec manifestat
Probatur 3. tum ex usu qui in Ecclesia invaluit, baptisandi sub conditione eos quorum . dubius ac incertus est Baptismus: tum ex Rubricis Missalis Romani. . Constans est ac probata praxis Ecclesiae, sub conditione baptisandi eos quorum dubius ac incertus est Baptismus. Si non es baptifatus, ait Minister, te saptifo; si es b.iptisatus, non te baptiso. Porro si reipsa homo ille jam baptLsatus est, nullus est Baptismus qui denuo ipsi sub conditione consertur. Unde
Porro nullus p non ex desectu materiae & formae, quae debite applicatur exterius; ergo ex solo defectu intentionis internae in eo qui materiam & formam. Baptismatis exterius adhibet; ergo necessaria prorsus est interna inlustri imtentio, ut Sacramentum ratum ac validum sit . .
Idem patet ex Rubricis Missalis Romani, quod cura & auctoritate CIementis VIII. editum fuit. capite 7. de defectu intentionis . Si quis non intendit conficere , sed delusorie aliquid agere. Item, fi aliquae hostia ex oblivione remaneant in Altari; vel aIiqva pars vini, vel aliqua hostis lateat, csem non intendat consecrare nisi quas Cidet. Item, fi quis babeat coram se undecim bositas, ct intendat consecrare solum decem, non determinans quas decem intendit, is his ea bus non consecrat, quia requiritur intentio : secussi putans riti decem, omnes tamen voluerit consecrare , quas corram se habe
bat nam tunc omnes erunι esnsecrat . .
187쪽
plures Ecclesiae. Porro in citatis casibus non deest intentio qu, dicitur exterior & inseparabilis est a materia & sorma debite ac serio exterius applicatis te ergo ex solo desectu internat intentionis nulla est in adductis casibus Eucharistiae consecratio. Retpondet Scribonius, defectum his in casibus non tam provenire ex desectu intentionis, quam ex materia indeterminata&Vaga: agens enim non potest introducere formam in materiam Vagam & indeterminatam, & non debite applicatam, prout est in his casibus; atque ideo forma, Hoc est &c. est falsa: quia ibi nulla est materia determinata de sua possit dicere, Hoe est ;ergo ex desectu materiae deficit valor consecrationis. Verum non alius hic desectus occurrit quam intentionis. Namque non deest applicatio externa materi certar, quandoquidem omnes decem hostiae sunt coram Sacerdote; deest ergo sola materiae applicatio per intcntionem internam. Qurro enim quid sit reipsa tunc materiam non esse determinatam, sed
vagam ρ sane nihil aliud assignari poterit, nisi eam non esse determinatam per intentionem Sacerdotis volentis applicare formam his hostiis, & non allis; ergo ad valopem Sacranienti necessaria est talis determinatio facta per intentionem internam Sacerdotis, quae quidem adesse non potest, ubi adest
animus internus contrarius nullam consecrandi, quantumvis Velit proferre exterius verba in praesentia omnium illariim hostiarum. Probatur q. auctoritate Alexandri VIII. Summi Pontificis qui in Decreto amni I 69o. die . Decembris inter multas propositiones istam nu. 28. proscripsit. Valet Baptimus collatus a Minimo qui omnem astum externum formamque
hapti odi observat, intus vero, in corde suo apud Ie resolvit, intendo quod facis Ecclesia. Supponit haud dubie propositio damnata, Ministrum sui serio exterius ritum Baptismi observat: alias gratis conficta &novo fulmine in Vanum attrita dicenda foret, quia scilicet nullus est orthodoxus qui doceat raIere Baptisma exterius per jocum N irrisionem datum. I lux propositionis damnatae hic sensus est, Valet Baptismus datus a Ministro, qui omnem ritum externum formamque baptisandi serio observat, intus tamen statuit non facere quod facit Ecclesia , sed tantum illud tarnulare ac fingere; quae ipsemet est hypothesis intentionis externae, quam
impugnamus. Probatiar s. auctoritate S. Thomae, & ratione qua ille utitur I. p. q. 66. ar.8-ζη.3ndo , innuit , aliquid se habet ad multa indifferenter oportet quod
per aliqvid determinetur ad unum, si illud esci debeatia Ea vero quae in Sa crcmeritis Muntur, 'istunt diversimode aer; sicut ablutio aquae quae fit in B. ptismo, poteri ordinari ad munditiam corporalem, o ad sanitatem corporalem, ad ludum, oe ad multa alia huiusmodi i ct ideo oporteι , quod determinetur ad unum, idest, ad satramentalem effectim , per intentιonem abluen- is; cv hae intentio exprin itur per verba qur in Sacramentis dicuntur, pura crin dicit: Ego re baptiso in nomine Patris oec. Et art. Io. Dicendum, inquit, quod intentio Ministri potest permerti displLeiter: uno modo respectu ipsius Sacramenti; puta cum Hiquis non intendit S ogmentum eonferre, sed derisoris aliquid vere; ct talis perversias tollis Ue- i diem Sacramenti, praecipue quando 'am intentionem exteritu manifestat ..
Non sine causa ultimam hane elausillam praecipue , addit S. Doctor quae
188쪽
qua innuit per irrisionem ac jocum manifestum praecipuὸ, id est omnium Catholicorum judicio, irritum reddi Sacramentum, quamquam quoad se
irritum etiam reddatur per irrisionem internam & occultam; licet quoad nos, qui de occultis non judicamus, validum praesumatur. In responsione ad a. rursus Angelicus Doctor ait, quod intentis Iudrica weI socon excludat primam rect dinem intentionis, per quam perficitur Sare mentum. Porro ludrica, fallax, dc Iocosa est intentio in eo qui intus non , proponit facere ritum Ecclesiae, sed eum dumtaxat simulare ac reprae
Quod si dicas, obviam ae facilem esse responsionem ad totum istud sancti Doctoris ratiocinium: nempe externam Ministri actionem ex ipsismet circumstantiis sufficienter determinari ad Sacramentum conficiendu me reponemus, ex circumstantiis quidem aliquatenus quoad nos, & judicium quod de Veritate Sacramenti ferri debet, actionem Ministri determinari; sed quantum ad substantiam ipsam Sacramenti in se spectatam, per solam interiorem Ministri intentionem ii Iam determinari necesse est. Ratio aperta est: Quia necesse est Verba .rmae, V. g. Ego te baptiso, ab aliquo determinari ad rationem Sacramenti. Sicut enim materia ad multa indifferens & indeterminata, per sormam ad unum determinatur; ita pariter& Erma, quae plura ex se significare potest, V. g. in Baptismo ablutionem rdium, recuperationem sanitatis Evc. determinanda est ad esse factame taler atqui non aliter quam Per intentionem Ministri determinatur; ergo plane necessaria est illa intentio Ministri. Nec dicas, verba sormae satis determinari, Vel per intentionem illius qui Sacramentum suscipit, vel per intentionem Christi. Namque I. cum infanS baptisatur, Hrma non potest per illum determinaris ergo non a sescipiente, sed a ministrante forma Baptismi determi
II. Si per institutionem Christi verba Ermae ad esse sacramentale detera
minantur; ergo qui vel ebrius, Vel somnians verba illa proferret, verum perficeret Sacramentum, quod suantum absurdum sit, omnes intellistunt. Confirmatur divi Thomae ratiocinium, ex discrimine quod intercedit inter Verba speculativa θt practica . Speculativa, quia totam efficaciam suam habent a significatione; a quocunque dicantur, Vim suam obtinent; at verba practica, quae vim fitam totam non trahunt a significatione, non sunt efficacia nisi prolata ab eo qui potestatem&Voluntatem habet faciendi ea quae per verba significantur. sic Regum imperia efficacia sunt, non privatorum, tametsi verbis iisdem, quibus Reges, utantur; quia nempe potestatem habent Reges, non privati. Sic etiam fi Rex sine intentione, inter somniandum V. R. aliquem occidi juberet, imperium executioni non demandaretur; quia licet Rex istud imperandi potestatem habeat, non constat tamen an Velit . Ex quibus patet potestatem & voluntatem requiri in eo qui Verba practica pronuntiat, ut ea efficaeia sint: atqui formae Sacramentorum Verba landeractica, operantur enim quod significant; ergo ut sint efficacia debet estoe In eo a quo proseruntur potestas di voluntas faciendi quod significant, δα consequenter nece8 ria ejus intentio.
189쪽
Ad veritatem & integritatem Sacramenti non requiritur ut Minister in te dat facere vel effectum Sacramenti, . Vel ritum Ecclesiae formaliter ut Sacramentum est, vel etiam facere quod facit Ecclesia Catholica& Rom, ita; sed sufficit ut simpliciter ac generatim velit facere quod facit Ecclesia ; qiis eunque tandem illius sit, re de Ecclesia di de Sacramento ejusque effectu ac fine, sententia. Non Ac primo quidem non requiri intentionem finis seu effectus Sacramenti requi- Probatin I. Quia Synodus Tridentina exigit tantum a Ministro Sacra- ut intendat facere quod facit Ecelesia. Non ait, ut intcndat fini, seu racere quod Ecclesia intendit, sed quod facit. cstbetus II. Sic expresse docet sanctus Augustinus Epistola ad Bonifacium 98. ais, inquit , quod quidem non ea fide ad Bapti- M.,. ,.smum percipiendum parvulo, ferunt, ut gratia spiritali ad vitam τε generentur
16s. F. aeternam, sed quod eos putant hoc remedio temporalem retinere vel reciperes nitatem. Non enim propterea illi non. regenerantur, quia non ab iis hac imarentione osseruntur. Celebrantur enim per eos necessaria ministeria, oe Oerba S cramentorum sue quibus consecrari parvulus non potest. III. Idem demonstrat constans Ecclesiae praxis r neque enim irritum uia
quam habitum fuit Baptisma datum a Pelagianis, licci negarent per Baptismum infantes regenerari, & a labe originali purgari; imo a Iudaeo &Pagano in forma legitima collatum approbavit Nicolaus I. in Rescripto ad
consulta Bulgarorum: porro illi omnes haud dubie non intendebant spiritualem conferre Baptismatis effectum. Neque etiam nos rebaptisamus baptisatos a Zuinglianis&Calvinistis, etsi non ignoremus illos baptisare sine inten tione finis seu effectus Sacramenti: quin ne tale Baptisma isto praetextu iteraretur etiam sub forma conditionali, expresse prohibuit Concilium Rotho- inagense anno Is 8 r. Praeside Carolo Cardinale Borbonio.. Antea, inquit, . is. in plerisque nostrarum marcesem, locis.baptisati ab Haereticis, prasertim d Ca redeuntes ad Ecclesiam Caibolicam, iterum tingebantur sub bae vera' ' borum forma, Si non es baptisatus, ego te baptiso; quia dubitabant nonnullide volare Baptismi ab huiusmodi Haereticis collati, eo quod non haberera intentionem baptisandi in remissaenem peccatorum . merum quoniam alla formula baptisundi sub conditione fuit intro ecta propter Baptismata occulta , o de
quibus non apparebat ..... contra vero constabat Caloinistas in coetu publico baptisare informa verborum materia a Chririo instituta, vetamus ablutionem re- .
peti. Idem quoque prohibitum fuit a Conciliis Remensi an. I s 83. titulo de
Bapt. n. I o. Turonensi eodem anno & eodem titulo cap. 6. Aquensi anno Is 83. . Tolosano I s9o. parte a. cap. a. n. s.
S. Thomas 3. parte qu. M. articulo Io: probat Ministrum qui perversam gerit intentionem circa finem seu effectum Sacramenti, non destruere Veritatem Sacramenti; ut si quis corpus Christi conficeret ut eo ad' veneficia uteretur: quia nempe istud ad privatam dumtaxae pertinet Ministri malitiam, quae Veritatem Sacramenti non tollit. Atqui Minister, qui vel nullum λ
190쪽
livia, vel etiam plane contrarium intendit effectum Sacramenti, ille ex pri vata malitia perversam gerit intentionem circa finem seu estectum Sa cramenti ; ergo &c. Ratio a priori est; quia virtus & essicacia Sacramentorum non ex priva ta Ministri voluntate dependet, sed a Christo ipse Sacramentorum au9ore; quam proinde Minister impedire aut retardare ad arbitrium non potest, cum Sacramentum suis eli omnibus numerisperfectum. Agunt quippe
Sacramenta per modum agentium naturalium, hoc est, necessarior ignis v. g. segetibus admotus cas neccissario comburit, tametsi qui ipsum admovit, contestaretur nolle se eas comburere. Probatur a. absolute necessariam non esse intentionem internam ac privatam, qua Miruster velit ritum Christi perficere formaliter ut sacramentalem, seu ut Verum Sacramentum. I. Quia ratum ac validum est Sacramentum datum ab Infideli, a Iudaeo, in hii ab Heretico, qui profecto non videntur talem habere intentionem, qui tio ri- tamen eo ipso Verum Sacramentum perficiunt, quo serio exterius volunt ritum Christi & Ecclesiae, impliciter ac generatim ut est ritus Christi & Ec
Antecedens patet ex Nicolao I. & Innocentio IV. . rum est - Nicolaus I. consultus a Bulgaris quid sentiendum foret de Baptismo de quo dubium erat, an a Iudaeo, Christiano, vel Pagano collatus fuisset, respondet Summus Ponti x c. Io . talem Baptismum, si in nomine Trinitatis, vel in nomine Christi datus est, ratum ester quod quidem adductis in medium , ex Augustino testimoniis ibidem comprobat, quorum haec summa est, voritatem Baptismi non pendere ex priData Ministra sententia, vel errore, sed ex rom g. virtute christi His enim est qua baptisat. Cone .p. Innocentius IV. scribens in Librum tertium Decretalium titulo Do Baptismo, qu. 9. sic loquitur: Non est necesse quod baptisans sciat quid sit Ecclesia quae baptisat, quid baptisatur; nequequod perat in niente facere quod facit Ecclesia: mo si contrarium gereret in mente, βιlicet non facere quod facit Ecclesu, er tamen facit, quia formam servat; nihilominus baptisatus est, dummodo baptisare intendat. Et q. 8. dixerat ,. necesse esse ut Minister Velit non tantum balnea, , sed baptisare. Supponit hic Summus Pontifex Ministrum V. g. Saracenum aliquem qui tametsi nesciat quid sit Baptismus, quid Ecclesia , rogatus tamen rat faciat quod facit Ecclesia, illud reipsa facit, &quidem valide, quia formam servat. At Saracenus ille procul dubio privata sua intentione ac Voluntate non intendit Verum perlicere Sacramentum, eiusque es.sectum conferre, qui haec omnia aut ignorat, aut irridet: quia tamen gene ratem habet intentionem faciendi quod ab ipso postulatur, &quod audivit ab Ecclesia fieri, idcirco valet ac ratum est Baptismatis Sacramentum legitima forma ab ipso collatum: qua generali intentione Volnit non tantum balneare, id est, vulgarem lotionem adhibere, sed ii 'usare, hoc est, ritum qui Christi est & Ecclesiae exercere; Quia veris intentionis extemae patroni huncce Innoctiitii textum ad se trahunt, de eodem paulo post recurret di- . . i
II. Constat ex usu&praxi Ecclesiae, pendente dubio circa veritatemcollati Baptismatis, hoc unum duintaxat exploratum fuisse, an debita materia &