장음표시 사용
191쪽
forma collatum sui siet. Ita Concilium Nicaenum primum generale Can. ry.ν,-.,. Baptisma Paulianistarum idcirco reiecit, quod in sorma peccaret. Car Coris p. thaginense V. cap. 6. Pastores admonet ut diligentissime 1nquirant, num
reipsa infantes baptisati sint, & si nulli adsunt testes collati Bapti sinatis, eos iii ι libaptisent; nulla prorsus iacta inquisitione intentionis aut privata sententiae illius Ministri qui baptisat.
In samosa pariter Catholicorum cum Donatistis controVersia, nulla excitatata legitur quaestio de intentione pri Vata Ministri, sed tantum de verbis ac ritu quo datus fuisset Baptismus; ita ut si verbis Evangelicis, In nomine Pa trisse. Marcion Baptismum consecrasset, integrum, ait S. Augustinus ,
Probatur 3. necesse non esse ut Minister Velit facere quud iacit EccIesia Catholica & Romana, sed latis esse Velit gcneratim lacere quod Ecclesia trib. facit, quamcumque ille in mente habeat GeneVensem V. g. aut aliam. Ra- faetenditio est, quia qui intendit facere quod iacit Ecclesia Genevensis, ille generam od tim iacere intendit, quod facit vera & univertatis Christi Ecclesia, licet ex rh s.c, errore crζdat GeneVensem Ecclesiam Veram & Orthodoxam esse; qui error Cath, privatus non destrii it Veritatem generalis intentionis laciendi quod laete licet Vel Ecclesia Christi , adeoque neque destriait integritatem Sacramenti: G. RV δ' neralis autem voluntas 1lla seu intentio faciendi quod Ecclasia Christi m ' cit, determinat ritum externum ac materialem ad esse lacramentalem, seu ex ritu vulgari ac profano, peculiarem lacit, sacrum & divinum. . Non requiritur ad valorem Sacramenti, ait tardinalis dς Lugo, de Sacra P. ri'. mentis disput. 8. sectione a. qvὸd Minister velit explicite operari nomine. iὸ ' Minister inius ; sumit enim id implicite velle, quod multis modis contingere potest. V. g. si quis velit facere, quod facit Ecclesia, seu uti illius verbis oe rebus eodem modo, quo Eccloa iis utitur; vel etiam non cogitando de Eeclesia universali, velit facere Pod facit talis Ecclesia particularis vel quod facit talis Parochus, vel quod faciunt aliqui apud quos audivis ita Ia signa adhiberi ianquam caeremonias religiosar: his enim omnibus modis apprehendit, aliquid Iatere sub illis Agnis, quod, quidquid illud sit, in confuso
intendit. Haec Cardinalis de Lugo. Accedunt in confirmationem Conclusionis nostrae gravissima rationum
r. Ε, Ex parte Ministri, qui cum in Sacramentis administrandis, non privatam, p,fie sed publicam sustineat Christi & Ecclesiae persollam, nec suo, sed Ecclesiae' nomine ac auctoritate agat, privata sua intentione sella & erronea opus Dei quod tractat, inficere non potest. Hac potissimum ratione Donatistas impugnabat S. Augustinus. Ex parte ipsorum Sacramentorum, quae sic a Christo Domino facta&in-II. Ex stituta funi, ut tanquam cauis necessariae determinentur ad gratiam cons ζ' rendam, quoties debite perficiuntur, nec ullus est obex ex parte suscipi e misi, Sacramenta quippe publica sunt Religionis symbola, quibus homines in . rum . unum Religionis corpus coadunantur & colligantur, Dco consecrantur , ac Christianae fidei defensioni sese obligant: res autem hujusmodi ex se Vim habent eamque exerunt, tametsi Minister privata sua Voluntate eam aut retardare, aut penitus auferre cogitaret. Sic v. g. Scriba seu Notarius publi
192쪽
itus qui Contractum adlegem& forniam a Principe praescriptam accurate describit, partes contrahentes ligat, licet eas intus & animo ligare nollet: de
Iudex sententiam pronuntians ut reum absolVat, Vere eum absolvit, quamvis intus renuat ac repugnet. Simili ergo ratione Minister Sacramentum vere conficit ejusque producit essectum, cum omnia neccssaria observat, licet intus nolit aut Sacramentum perficere, aut ejus effectiam consurret celebrantur enim per illum neccssaria mysteria, quae nim ex privata ipsius, sed ex publica Ecclesiae fide ac intentione operantur. Perinde est si ac si quis diceret: Volo ignem segctibus admovere, sed nolo eas comburere: absurdus profecto ille foret, qui causam ad comburendum necessario ac physice determinatam ap- filicaret, &simul nollet eius effectum, nempe combustionem. Duae istae v untates, Volo serio lacere quod facit Ecclesia, &, Nolo facere Sacramem tum, aut eius effectum conferre, sese mutuo impugnant ac destruunt. Ex parte Ecclesiae , quae ratum habet Bapti l mi Sacramentum Verbis iti. ς Evangelicis consecratum ab Infideli, a Iudaeo, ab Haeretico, a Socinia- patieno, quibus haud dubie non inest animus seu intentio aut Sacramenti Iccle- formaliter sumpti, aut effectus vel finis illius. Quares r. an intentio debeat csse absoluta & an sufficiat conditionata. RAp. absolutam esse debere, nec conditionatam sufficere, nisi statim
transeat in absolutam . . . . ne ab
Prima responsionis pars ostenditur, quia intentio debet esse efficax et si, tuta at sola ab tuta talis est; ergo est necessaria. Sc mSecunda pars explicatur: quia conditio apposita intentioni, vel est de praeterito, vel de praesenti, Vel de futuro. Si est de praeterito, vel praesenti, necesse est ut vel omnino destruat intentionem , vel ut illam septonat efficacem & absolutam. Nam si conditio illa nec suit, nec est, eo ip intentionem destruit, quia voluntas conditionatae non posita conditione, nulla est: si vero conditio illa fuit, vel est, intentio transit in absolutam; quia voluntas sub conditione, posita conditione fit abs
lata. Sic V. g. qui diceret, Ego te baptiis, si non es baptisatus, intentio illius fit absoluta & Baptismum perficit, si re ipsa homo ille bapti fatus non est: si amtem baptisatus est, intentio destruitur, & nullum est Sacramentum. Si autem conditio apposita sir de futuro, semper est contraria stubstantia Sacramenti; ut v. q. si quis diceret, Ego te absolvo a peccatis, si stitutionem, feceris. Ratio est, quia conditio de futuro sit spendit praesentem intentionem, di efficit ut Minister in prgenti non habeat voluntatem laciendi Sacramentum.. Di Alsi, inquies, postea impleatur conditio, an tunc saltem crit Sacramen- ζ.lmὸ Resp. negative; cluia non potest fieri Sacramentum nisi adsit materia forma Sstcramenti: at postea cum impletur conditio, non adest materia &forma Sacramenti; & quae prius posita supponitur, nec amplius superest, nec Vere lacramentalis fuit, desediti praesentis intentionis. Quaerunt aliqui, an Valeret haec conditio, Ego te baptim, si es praedestin altis. Nonnulli affirmant, si nempe conditio reipsa posta sit, quia parum refert quod ignoremus an posita sit necnet sicut, inquiunt, Valet illa , Ego te baptiὶ si non es baptisatus, etsi ignoremus an ea conditio posita fuerit. EcDntra contendunt alii, non sufficere intentionem illam conditionatam, quia conditio, quae apponitur in actionibus vel contractibus humanis, talis eis
193쪽
certi essemus de valore actionum & contractuum hulii moram: atqui illa conditio, Ego te baptiis, si es praedestiiratus, non poteIi humano inodo cognosci; ergo dec. rtitur etiam, an isthaec intontio coiaditionata, Ego te baptiuo, si es Catholicus, non atriemsius Haereticus, sussciat: negant i tui cum Scoto . Ratio ipsis est, quia qui sic baptisat, non intendit facere quod farir Ecclesia; quia
Ecclesia intendit ut Sacramentum validum sit, etiamsi constratur Haere lico. Aliis tamen contraria placet opinio, quia si tes is conditio revera ponitur, jam intentio Ministri, ut dictum fuit, tranfit in ablhlutam. In Quaeres a. an, ut Validum sit Sacramentum, necesse sit intentionem Mi tentio nistri dirigi ad certaim aliquam pcrsonam Vel materiam, absqtie ullo su adςet stantiali errore. I ἡ affirmatiVe. Prima pars manifesta est ex ipsis Sacramentorum ser mi mis, Ego te baptiso; Lgo te aosolvo, quibus certa & determinata personatam designatur, ad quam dirigitur intentio Ministri. Similiter in forma Euchari ἡ,2 stiae pronomen, hoc, desinuat determinatam materiam consecrandam. Ra- hie des tio communis est, quia intentio Ministri debet esse efficax& operativa; ope beat. rationes rem smicirca singularia. Secunda pars, videlicet intentionem de- here esse sine ullo substantiali errore, probatur, quia si intentio caderet in hanc materiam vel personam, & actio sacramentalis versaretur circa altam, talis actib non procederet ex tali intentione, ac proinde esset actio sine intentione: requiritur autem, ex dictis, in Miniflro Sacramentorum.
At, inquies, licet error substantialis adversetur Veritati Sacramenti M trimonii, non tamen Videtur esse contrarius Veritati absolutionis sacramentalis: namque valida seret absolutio, si absolverem Petrum legitime tua miti hi confitentem peccata, licet exist imarem Paulum esse qui confitetur pec- cata sua, & hoc modo errarem in persona. Respondetur hoc totum pendere ex intentioneia Nam si ego intendam ab- lvere illam personam quae sua mihi peccata confitetur, etiamsi nesciam quae sit illa persona, valida nihilominus est absolutio, quia intentio directe fertur in personam confitentem: unde error ille, quo puto personam .illam esse Paulum, cum tamen sit Petrus, substantialis non est, sed accide talis. Si tamen praecise intenderem absolvere personam Pauli, excludendo omnes alias personas, tunc nulla foret abGlutio, nisi persona Pauli co
Ex triplici capite objectiones illae repetumur. I. Ex factis historicis. etiari sanctis Augilliino, Thoma, & Innocentio IV. a. Ex rationibus ac momentis Theologicis
194쪽
DE SACR AMENTIS I de GENUERE.. Obiectiones ex factis historisis . obiicies itaque I. Ramin ac validum est Baptisma per jocum & irrisi
nem etiam externam & manifestam collatum, quanto magis per internana ac larentem Antecedens exemplis ex Historta Ecclesiastica depromptis probatur. I. S. Athanasii, qui, cum puer esset, inter Iudendum In littore mariscios suos pueros baptisavit; quem B.ipti sinum approbavit Alexander Episcopus Alexandrinus. Factum referunt Rufinus Lib. I. Hist. cap. Iq. Socrates
Lib. I. cap. Is . SoZomenus Lib. I. cap. IT.
II. S. Genesii, qui cum in theatro mysteria nostrae Religionis mimice re. S. Ge- praesentaret, subito ad fidem conversus ab alio mimo baptisatus refertur ;cuius Baptismus ratus habitus tuit, utpote non iteratus. Rem narrat Αωio suo Martyrologio ad diem et s. Auisisti. III. Iudaei illius quid sociis in littore maris ludentibus baptilatus est, nar- Iudaeirante Nicephoro Lib. 3. Hist. cap. ultimo. cuius Resp. I. distinguo ant. Ratum ac validum est B tisma per jocum & irrisionem etiam externam datum, ita ut jocus & ita isio sit externus dumtaxat finis collati Baptismatis, concedo: ita ut sit finis internus, id est, naere j .cosa, ficta, & simulata sit Baptismatis repraesentatio, nego. Duobus ita- M. fi-que modis exterior Ecclesiae ritus per iocum & ludum exerceri potest. nis Primo, animo illum exercendi, quamvis extrinsecus finis sit ludus & animi oblectatior suae iocosa intentio non adversatur substantiae Sacramenti ;quia non destruit obiectum intrinsecum, sed addit dumtaxat finem extrinse- intercum, qui finis non tollit veritatem, sed honestatem tantum actionis: honestas porro illa ad substantiam Sacramenti non pertinet. Ita Sacerdos V. g. qui vult abselvere poenitentem, quamquam lucri causa, vere absolvit, quia sinis ille pervertus non vitiat substantiam Sacramenti. Secundo, ritus exterior Ecclesiae per jocum ita potest observari, ut 'ficte dumtaxat, simulate, ac pure mimice repraesentetur, quae profecto Jocosa intentio veritatem Sacramenti prorsus de ait.. Porro dici verisimiliter potest, in exemplis adductis ludum&derisionem externum dumtaxat fuisse actionis finem, atque veram his in casibus adfuisse intentionem faciendi quod ficit Ecclesia, quamquam ad ludum &oblectationem. Conjectura eo nititur, quod, si Histoe icis fidcs, iteratus . non fuerit Baptismus sic per ludum collatus; & suod ipse puer Athanasius non alios, quam Catechumenos baptisavcrit, iis omnibus ritu observatis, que in Ecclesia solebant observari, interrogationibus & responsis.. Resp. a. factum Athanasii dubiae admodum & incertae esse fidei, de quo Historici dubitanter loquunmr. Rufinus, .qui ait se hanc historiam, ab ii Stasi'
qui cum Athanasi γ puero vitam duxerant, accepisse, ait: Ferunt sic st rettuli auisse Alexandrum: nempe approbatum ab eo Baptismum quem puer Atha-M du nasius inter ludendum dederat. Socrates de illo Baptismo silet, ac resert dumtaxat pueros illos imitatos esse Sacerdotes& Collegium sacrorum Virorum, quorum alter Presbyteri partes agebat, alter Diaconi. SoZomenusa A Memorant; Nicephorus, Ferunt sud evenisse.
195쪽
Suspicio falsi inde maxime augetur, quod ex ea narratione sequatur Athaianasium lacti im fuisse Episcopum cuna annum vigesimum quintum Vix atti gi&t. Namque reserunt factum istud contigisse sub Alexandro, qui cum evivis excessisset versus finem anni 3II. non potest historia haec ante finem anni 3ra. collocari; quo tempore, si Baronio fides, natus erat Athanasius annos duodecim o Iam Vero Athanasius in Nicano Concilio, quod celebra tum est anno 32s. Diaconus crat, & inter celeberrimos hujus aevi Theologos eximium locum obtinebat, fictus cssi autem Episc opus aliquot post menses; . ac proinde explicari vix potest quomodo aut puer luserit coram Alexandro , aut quomodo tam juveniscreatus fuerit Episcopus, ea praesertim aetate, qua multi conquesti fuerant Paulinianum S. Hieronymi statrem, annos natum dumtaxat triginta, ad Ordinem Presbytcratus promotum fuisse. Et sane inter tot falsa & commentitia, quae Ariani Athanasio crimina objecerunt istud aetatis vitium, cum in Episcopum consecratus fuit, non omisissent, de quo tamen ne verbum quidem eos secisse intelligimus. Adde Historicos concordes non esse in iisdem referendis circumstantiis Socrates ait Alexand m, dum praetergrederetur , ejusmodi ludum vidis set Sozomenus, cum Blus convivas expectaret; Nicephorus, cum loco sublimiori sederet. Patres Benedictini inVita S. Athanasii, Tomo primo ipsius Operum praefixa, pag. 3. ubi Verba Rufini retulerunt, addunt, hanc inhistoriam granda apud eruditos Iaborare suspicione: etsi enim per banasii aetatem minimὸ repugnaret hujusmodi lusus; quod haud facili tamen concedatur de a I scente, cui ex memoratis superius vix minus duo de vitinti annorum tum adscripserimus ; non is erat Alexander, qui tam seria ia .re Iudum puerorum rarum haberet. Vide Tilmontium in sanctum Athanasium nota a. ubi de hac. historia fuse pertractat. Ad tactum S. Genesii, dicimus pariter , incertum esse, an vero fluminis s. Ge- Baptismo suerit reverabaptisatus . Martyrologium Romanum ad diem vianesii digesinaam quintam Augussi narrat eum, cum in Theatro, spectante Diocle-W- i liado, mγsteriis nostris illuderet, Deo inspirante subito conVersum ac ba- μ'Τ'ptis alumniisse. Ado vero in Martyrologio ait, finxisse Genesium se aegrotate, evocatos fuisse pseudopresbyterum&Exorcistam, statimque a Deo coe- . litusinspiratum, credidisse, ac baptisatum fuisse: qui Baptismus, si ratus ac verus iuit, ab illo ficto Sacerdote datus est animo faciendi quod facit Ecclesia; quamquam ad jocum & irrisionem, tamquam ad finem extrinsecum , totam hanc actionem retulerit. Quod si nullum fuisse Baptismum illum contenderis, dicendum erit, Genesium proprio sanguine ac ardentissima ch ritate baptisatum fuisse. Scribit enim Usuardus ad diem vigesimam quintam Augusti, eum constanter pro Christo mortem sustinuisse, ac mediis in tormentis in haec eximia Verba prorupisse: Non est Rex prater Chrissum, . proso simillies occidas , ipsum mihi de corde auferre non poteris. Ad tertium: Ex ipsa Nicephori narratione constat pueros illos reipsa ori Iuisse facere quoM in Ecclesia fieri viderant, quamquam ludum sidi tanquam finem proponisent. Omnia siquidem rite observarunt: consensilini
illius quem baptisarunt prius rogaverunt; tum ad Ecclesiam duxerunt , ubi a Sacerdote Communionis signum acceperunt.. Obj
196쪽
6Mcticines ex sanetis Augustino , Τboma, o Dinocratio IV. Expenditur mens sancti Augustini. Quaestionem nostram versare potissimum videtur S. Augustinus Lita'. de Ba
ptismo contra Donatis lascap.3 3. ubi quaerit an approbandum sit Baptismad tum vel acceptum in Ecclesia Catholica, aut extra Ecclesiam Catholicam , si ve cumsimulatione&fallacia, sive absque joco&irrisione . Solet enim quari,ait,uιrum approbandum fit Baptisma, quod ab eo qui non accepit, accipitur,s foris hoc curisfitate aliqua didicit quemadmodum dandum fit ; cr utrum nihil interfit, quo animo accipiat ille cui datur, cum simulatione, σοι sine mmulasione r s cum simulatione , arum fallens , sicur in Ecclesia, veι in ea quae putatur Ecclesia, an iocans , scut in mimo et o quid sit sceleratius, in Ecclesia fallaciter accipere , an in haeres vel schismate pne fallacia , id est , animo non fmulato; oe atrum in haeres fallaciter , an in mimo eum fide, βquisquam inter agendum repentina pietate moveatur. 'amquam talina si etiam illi conferamus qui in ipsa catholica fallaciser accipit ; mirum dubitatur quis cui praeferendus sit r quid enim profiι animus veraciter dantis fallaciter
accipienti, non video r sed arbitramur aliquem etiam fallaciter dantem, cumo tradens o accipiens fallaciter agant in ipsa unitate Catholica, utrum hoc
magis Baptisma se acceptandum, an illud quod in mimo datur, minus hic pro ludo usurpatur, ita ut sensus sit, quod in ludo datur fi quis existat qui
'deliter subito commotus accipiat: an quanιum ad ipsos quidem attinet homines , Hurimum distet inter credentem in mimo, ct irridentem in Ecclesia; ad ipsus autem Sacramenti integritatem nihil intersit. Si enim nihil inierest ad integritatem Sacramemi in ipse catholica, utrum id aliquἰ fallaciter, an veraciter agant, c- ιamen hoc idem utrique agant: cur extra interfit , non
video; quando ille qui accipit, non simulatione palliatus, sed Religione mutatus est. An plus valent ad confirmandum Sacramenιum illi veraces inter quos agitur, quam ad frufirandum illi fulaces a quibus agitur, o in quibus agritur 3 Et tamen fi pinea prodatur, nemo repeιit, sed avι excommunicando pum urilla simulatio, axi prestredo sanatur. Sed nobir tutum est, in ea non progredi aliqua temeritare sententiae, qua nullo in Carbolico Regionali concilio erpta, nullo plenario terminara sunt: id autem Mucia secura vocis asserere, quod in gubernatione Domini Dei nostrio Salvatoris Iesu christi, universalis Ecclesiae consensione roboratum est. 'rumtamen fi quis Drιὸ me in eo concilio constituιum, ubi talium rerum quaestio versa retar, non praecedeηιibus talibus, quorum sententias sequi mallem, urgeret ut dicerem quod ipse sextiremt fi eo modo lectus essem, quo eram eis ista dictarem, nequaquam dubitarem habere eos Baptismum, qui ubicumque, θἀqvibvsecuηque 3llud verbis Evangeλis consecratum, sine sua simulatione, o cum ali- .qua fide accepissent: qκamquam eis ad DIutem spiritualem non prodesset, si ch i itate caruissent, qua catholicae referreritur Ecclesiae sicut fam praeteritis forum statutis, non dubito etiam illos habere Baptismum, qui quamUis fati Iaciter id accipia ι, in Ecclina tamen accipiunt, vel ubi putatur Ue Ecclesia
as eis, is quorum societate id accipitur ubi autem neque societas assa esseι ita mest de Sacram. is Gen. L credem
197쪽
oedentium, neque ille qui ibi acciperet, ita crederet, sed totum ludisse, ernimicὸ, ο Deκlariter ageretur , virum approbandas esset Baptismus qui sedar/iur, divinum iudicium per alicuius revelationis oraculum, concordi oratis
n., ct impensis supplici devotione gemitibus implor dam se censerem; ita
fanὸ ut me Letur sententias, ne quid iam exploratum o cognitum afferrent, humiliter expediarem et quanis magis ergo ηο fine praeiudicis dilata gentioris inqui timis vel maioris auctoritatis, illud dixisse accipiendus sum .
Describendus fuit, quamquam prolixior, hic Augustini integer textus , ut ejus mens ac sententia introspici ficilius possit. Multaeo loci quaerit S. Aug. χd non omnia datatuit. Quaerit enim I. Utrum approbandum sit Baptisma quod ab eo qui non accepitc hoc est a non baptisato accipitur. II. Utrum nihil intersit, quo animo accipiat ille cui datur , cum simulatione, vel sine simulatione.
III. Utrum validum sit Baptisma quod in Ecclesia vel schisinate si scipitur ab homine simulante & fallente s & utrum validum sit quod Animo ir ente in Theatro accipitur. IV. sit sceleratius, in Ecclesia fallaciter accipere, an in han esivel schumate sine fallacia. V. Utrum validum sit Baptisma in haeresi fallaciter , an in mimo ,
qui subito convertitur, cum fide. VI. Cum&tradens& accipiens fallaciter agunt in ipsa unitate Catholica, utrum hoc Baptisma magis sit acceptandum, quam illud in mimo seu ludo consertur; & an nihil intersit quoad Sacramenti validitatem. Ut porro his quaestionibus respondeat S. Augustinus, hoc utitur principio: nempe in Catholica Ecclesia nihil interesse ad validitatem Sacramenti, utrum fallaciter, an Veraciter detur, quia utrique idem agunt, qui veraciter & fallaciter dant. Ex isto autem principio inseri s. Doctor, se perspectum satis non habere , cur non valeat Baptisma extra Ecclesiam datum , quando ille qui accipit, religione mutatus est. Ut autem ostendat pari iure&aequali ratione validum esse Baptismum quo abluitur mimus de repente conversus, quo jure validusest Baptismus in Ecclesia fallaciter datus&acceptus, subjungit, An plus valent ad confirmandum Sacramentum illi veraces inter quos agitur,idest, Fideles in quorum societate datur Baptismus fallaciter, quam ad frustrandum illi fallaces Ministri a quibus in illa eadem Ecclesia iacramentum confertur Deilade probat hujusm di Baptismum validum esse, quia nemo eum repetit cum fallacia detegitur ,
. sed aut excommunicando punitur, aut enitendo sanatur. Unde tota L
ctoris ratiocinatio eo reci viti Tam validus censeri debet Baptismus datus inliso alicui derepente ad fidem converso, quam validus est Baptismus a tali cibus in Ecclesia Catholica, seu quae putatur Catholica datus&acceptus: atqui Validus censetur Baptismus datus&aeceptus in Ecclesia a fallacibus; nairi Veraces qui componunt Ecclesiam elus valent ad confirmandum Baptismum, quam fallaces a quibus datur & accipitur ad illum frustrandum; & praetereλhuiuscemodi Baptismus non repetitur, cis detegitur fallacia k ergo validus est quoque Baptismus in ludo collatus alicuirepente conVeris.
198쪽
Nihilominus tamen iubinde declarat sanct Doctor, cum in nulloCatholi eo Concilio terminata sit ista quaestio, utrum integrum sit validumque Bapis
ma quod inter ludendum aliquis de repente e Versus accepisset, se nollautiterius in eam progredi opinionem. Verumtamen addit kinterrogatum in Comediose nequaquam dubitaturum habere eos Baptisinum, qui ubicunque, id est, etiam in ludo sine sua simulatione& cum aliqua fide Verbis Evangelieis consecratum illud accepissent. At vero quantum speetiit ad aliud Baptisma quod in ludo datur, ubi nulla est societas credentium, neque ille qui acciperet, ita crederet, sed totum ludicre & joculariter ageretia , tum ex parte dantis, tum ex parte accipientis, utrum hujusmodi Baptisma approbandum seret, divinum auxilium implorandum esse censeret
En analysis doctrinae S. Augustini in loco qui objicitur, quae breviter
ad haec tria capita revocari potest. Primos qlinit utrum Baptisma fallaciter datum& acceptum in Ecclesia , Augusto vel ea secietate quae putatur Ecclesia, Validum sit necne. sentenis Secundor utrum Baptisina ludo collatum alicui de repente converso , ratum ac validum sit. Tertior utrum valeat Baptisma extra societatem credentium omnino I . voea.
dicte a mimo datum alteri mimo sine side illud accipienti. tiuis Circa tertium caput, declarat se nihil detern nnare velle, sed expectam dum Spiritus sancti oraculum quo illa quaestio dilucidetur. Circa secundum, ait tutius esse non progredi aliqua temeritate sentemtiae: attamen addit se in Concilio constitutum hujusmodi Baptisma vali- mumdum habiturum. lallaci- Circa primum autem, utrum scilic et Baptisma in Ecclesia a fallacibus da--, tum&acceptum validum sit necne, non dubitat, quin imo affirmat expreM, Iidum hujusmodi Baptisma validum esset hisque probat momentis loco citato. I. Quia ea lententia, quae asserit Baptisma fallaciter datum&acceptum in Ecclesia validum esse, nititur tanquam principio ad probandum Baptisma ilibus quoque illud validum esse, quod in ludo alicui repente converso datur. To--msta enim ratiocinatio sancti Augustini, ut supra ostendimus; in hoc conincidit: si primus Baptismus fallaciter in Ecclesia collatus, validus est, cur s eundus in ludo alicui repente converso datus validus non erit λII. S. Augustinus declarat se fretum praeteritis Majorum statutis non dubitare quin habeant Baptismum, qui quamvis fallaciter accipiant, in Ecclesia i men accipiunt, vel ubi putatur Ecclesiar atqui quod Maiorum statutis ratum est, illud firmum habetur & certum; ergo certum videbatur S. Augustino Baptisma fallaciter datum ratu esse & validum. s. III. Declarat sanctus Augustinus Baptisma fallaciter datum in Ecclesia , non solere repeti etiam cum fillacia detegitur; sed, inquit, aut excommmLeando punitur, μι pomitendo sanatur; atqui Baptisma quod non repetitur validum est ac firmum; ergo M. Ex his omnibus sic arguitur contra Conclusionem nostram: Illa Ministri intentio necessaria non est e sine qua docet S. Augustinus ratum ac validum eo minia . Sacramentum: atqui S. Augustinus docet fineintema Ministri intentione datum Baptismymratrum&valicuim esse. Probatur: Quia docet ratum & validum
esse Baptisma fallaciter datum&acceptum intitasia Catholica, seu quaepi,
199쪽
tatur Catholicar atqui nulla esse potest interna intentio in Ministro fallaci ter et gente, vel in subjecto fallaciter recipiente; ergo&c. Totus .difficultatis nodus in eo Veriatur, quid nempe per fallaciam sanctus A ligustinus intelligat: an desectum seu absentiam fidei dumta
xat, an debitae intentionis. Vascaues in 3. pata diis. I 38. num. q8. & sequentibus, ait S. Augustiuum re-
ipsa dubitaste do Baptismo absque intentione Ministri collato, di propendisse
in eam partem, ut simulatio Μinistri non noceret, saltem quando ex parte r cipientis fides aliqua & intentio adesset; quia nimirum Augiistino periecta non fuit ea veritas de necessitate intentionis in Ministro, quae nondum ruerat aperte a Conciliis definita. Ego μηὸ fateor, ait Cardinalis de Lugo de Sacramentis disp. 8.sect. 3.n s.' Augustinum in eo eapito de mustir dabitasse , de quibur modo propter clari
rem conciliorum iacem nobis exhibitam, ampliu3 non dubitamus. Video etiam,
pergit de Lugo, id quod in alii3 materiit ipsi Augustino o ulli Patribuaaecidit 7 pro Ula in haeresim, quam impugnabant, in partem adversam aeriter inclinasse: quia nimirum Donatissae negabant, validum esse Baptismum ab Haereticis collatum, Augustinum adeo in Baptismi Ualorem iηclinasse , ut de Baptismo etiam mimice σ per iocum collato es suscepto dubitaris, an validus reputandas esset, necne. Ita Cardinalis de Lugo, qui tamen statim responsionem, quam mox afferemus, sublicit. scilQitur Resp.itaque disti endo istam propositionem: L Augustiniis docet vali- rgu dum esse Baptisma datum cum fallacia&simulatione, &nomine fallaciae imtelligit sanctus Doctor defectum seu absenti qm fidei, aut rectam de Sacramento ejusque effectu Minisui sententiam, concedo: d. intelligit desectum seu absentiam debitae in Ministro intentionis internae, qua generathra velit facere quod facit Ecclesia, nego. Simulatio&fallacia de qua sanctus Augustinus , importat tantum desectum seu absentiam fidei in Ministro circa ritum quem usurpat. Confert aliquis Baptisma, sed non credit Baptisma remittere peccatum; non credit iaptisma esse Sacramentum; non credit illud a Christo esse institutum: ille certe fallax est ac merito dicitur; ut quid enim comfert quod putat inutile aut talsum Haec autem fallacia non tollit intemtionem internam Ministri, qui ritum Ecclesiae exercendo, potest vello generatim facere quod facit Ecclesia, licet credat Ecclesiam nihil nisi
profanum producere per ritum quem exercet . Hunc esse S. Aligustini
sensum his momentis suaderi potest. I. Quia quaestionem proposuit de illo qui non erat Christianus, sed qui
vana cariositate ritum Baptismi didicit, an revera baptitaret. Huic autem
quinioni alia dubia subnectit, quae a priori pendent, de iis nempe qui simulant fidem quam non habent, an valide bapti sent, Vel bapti seni ; ergo per fallaciam intelligit desectum fidei. II. S. Augustinus opponit Baptismum in Ecclesia vel haeresi fallaciter rec Ptum, Baptismo recepto in ludo cum fide inquit, plurimim distet intre credentem in mimo, oe irridentem in Ecclesia; ergo excludit dumtaxatae Ministro tallaciter agente, fidem; seu per fallaciam intelligit tantum desectum seu absentiam fidei. III. Quaerens utrum validum sit illud Baptisma quod in Ecclefia datuc fallaci
200쪽
fallaciter, opponit fallaces a quibus Sacramentum in Ecclesia administra tur, veracibus, in Quorum societate confertur; & quaerit utrum id quod estiti veracibus sit validius ad confirmandum, quam id quod est in fallacibus ad frustrandum e plia valent , inquit, ad confirmandum Sacramentum itili veraces inter quos agitur, qvam illi fallaces a quibus agitur I Atqui perveraces S. Augustinus intelligit credentium societatem; postea enim rem sic eriplicat . ibi autem nulla societas ita credentium, neque ille ibi qui acciperet ita crederet: ubi per societatem credentium designat Ecclesiam in qua supposuetat dari Baptisma fallaciter, id est, a ministris, qui se cathol1cos simulant.& sic opponuntur fidelibus in quorum societate Baptismum administrant; ergo per fallaciam in qua Baptismus confertur, intelligit non desectum intentionis, sed fidei. t IV. Addit Baptismum fallaciter datum, detecta fallacia non iterarii Si
postea, inquit, prodatur , nemo repetiι t, sed aut excommunicando punitur illam mvIatio , aut Paenitendo sanatur. Porro circa desectum intentionis tales in
cles a leges ruisse, nullibi legimus; ergo de illis loquitur fallacibus ministris
qui fingunt se catholicos, esse, nec sunt. V. Addit e tam praeteritis Maiorum statutis non dubitare se illos habere Baptismum, qui quamvis fallaciter id accipiant, in Ecclesia tamen accipiunt, vel ubi putatur se Ecclesia ab iis in quorum societate id accipitur. Erant ergo statuta de non rebaptisandis iis, qui stillaciter in Ecclesiabaptisabantur, quibus ce te statutis verisimile non videtur probatum fuisse Baetismum illius mai absque intentione aut banticisset, aut Bapti sinum suscepisset, sed ejus aumtaxat qui absque ulla fige , seu cum tallacia fidem mentiente ac simulante , Baptismum contulisset aut percepisset; hoc est, illius qui fingebat se cathoi, cum apud catholicos, aut Haereticum apud Haereticos. VI. Detuque, vel ipse status controversiae quam cum donatistis habebat sanctus Augustinus, sensum illum aperte demonstrat. Contendebant Donatissae Baptisma sine fide collatum, irritum esse e e contra ostendit Augustinus, illud validum esse; ergo de absentia seu defectu fidei loquitur sanctus Doctor, non de absentia intentionis, de oua nulla erat suaestio. Instabis r. Certum est in hypotnesi S. Augustini, Baptisma collatum stillaciter in Ecclesia, non discrepare quoad integritatem a Baptismate quod in
Iudo consertur mimo repente converso. bi enim', inquit, nihil interes ad iηιανitatem Sacramenti in ipsa catholica, νι rvm id aliqui fallaciter , an veraciter agant, cum tamen hoc idem utrique agant; cur extra interst ncin video, quando
ille qui accipi ratiIione mutatus est. Atqui si intentio interna necessaria foret ad validitatem Sacramenti, illa duo Baptismata discreparent. Namque validum foret quod in Ecclesia Lllaciter datum fuisset, utpote cum legitima intentione datum; aliud vero mimo ludicre ac ioculariter collatum, nullum esset desectu intentionis. Quis enim dixerit, eum qui ludendo baptisat, intendere id quod intendit, aut saltem quod facit Ecclesia
Resp. argumentum istud premere potius intentionis externae assertores , quam eos qui stant pro interna. Duo enim certa sunt ex illo argumento , quae illorum sententiam pariter convellunt. a. Certum est, in mente S. Augustini, validum esse Baptisma quod in ludo consertur; aut saltem negari non potest, quin sanctus ille Doctor in eam sententiam multum propenderit. Tornest de Sacram. in Gem a L 3 ' ε Ce