장음표시 사용
221쪽
dim hic S. Cyprianus longam aetatem appellat, S. Augustinus Lib. .eon
τι. . A tra Donatistas cap. 6. ad paucos annos contrahit: Paucis ante se annis, im
Iz6. C. quit, in Africa reperit Cyprianus ut baptisarentur ab Haereticis baptiisti. Et vero Concilium illud Agrippini nonnisi anno a II. quo pax Ecclesiae reddita fuit, accelebrandi conventus facultas restituta, convocari potuit: ab illo au-lcm anno a II. usque ad annum a s 6. quo sanctus Cyprianus ad Iubaianum scribebat, interiacent anni dumtaxat 39. Non altius igitur Rebaptisantium in Africa origo repeti potest, quam annis ante Cyprianum 39. ab Agrippiis Bib. p Ano scilicet Episcopo Carthaginensi, qui omnium mortalium primus, ait Vuia
centius Lirinensis in Commonitorio cap. 9. Contra divinum Canonem, contra ' universalis Ecclesiae regulam, contra sensum omnium Consacerdotum, contra moia, o p rem atque instituta Maiorum rebaptisandum esse censebat . Idem testatur LG. ct Augustinus Lib. 2. de Baptismo contra Donatistas hap. 7.&8. 0s m Cum igitur Eusebius Lib. 7. Hist. cap. 3. ait Cyprianum omnium primum nonni' per Baptism&m ab errore prius emundatos, admittendos ege censuiste, loquitur de tempore quo sedente Stephano S. Pontifice, controVerta haecceleberrima auctore Cypriano excitata fuit. Teiiae Tertullianus itidem Africanus Firmilianum sequutus est, cujus decretum lianus videtur subindicare Lib. de Baptismo cap. I s. cuni ait; circa Haereticos Ianὸ quid custodientam sι. . ... ad nos etiam editum est. Quid Vero illud sit, exponit his verbis: Haereιici Ilum habent consortium n rae disciplinae . . . non pini res idem Deus est nobis ct illis, nec unus Cbrinus, idest, idem, ideoque nee Pς issς Baptismus unus, quia non idem, quem cum rite non habeant, sine dubio non
p. plenius iam nobis in Graeco digestum eis. Et Lib. de A. pudicitia cap. I9. nos, inquit, ut Ethnico par, im)σ super Ethnicum IIaeretisus etiam per Baptima veritatis utroque homine nempe Ethnico illo Veteri ,& superinducto Haeretico ΕΨhlia Placet aliquibus Tertullianum de iis dumtaxat loqui H eticis qui Baptisma-eatura tis Hrmam adulterabante Verum generatim ille deomnibus Haereticis loqui-
is i tur .. Alii dubitant an Agrippinus a Tertulliano, vel iste ab illo eodem qui in
talita pessorebant tempore errorem hauserit: at cum sanctus Augustinus & Vin-nu, centius Lirinensis primum in Africa hujus erroris parentem appellent Agrippi- .num, & istius decretum videatur Tertullianus indigitare, probabilius est Tertulliano praeivisse Agrippinum. Mirum porro nemini videri debet, quod se ctus Cyprianus in patrocinium suae sentcntiae nusquam Tertullianum , cujus opera tam assidue legebat, laudaverit: noverat scilicet hominem nullius apud Catholicos esse ponderis, cui. sua ad Haereticos desectio omnem apu1. Fideles fidem & auctoritatem detraxerata Vossit Gerardus Vossius disp. I9. de Baptismo, Thesi .existimat Decreto Conci thyςx' lii quod ab Agrippino fuit celebratum anno at 7. eorum solummodo F crctic
t :: rum Baptismum rejic t ac iterari, qui praescriptam baptisandi sermI in adulte-
emit. 'rabant: quia, inquit, setne dubio Haereticos illos inιellexit Agrippin s , adversus quos tunc temporis pugnabat Ecclesia, atque imprimis in Africa. Erant
autem isti, Hermogeniani, Praxeant, . Catapbryres ,. Quins Distae, o similes qui monstrosas planὸ opiniones de Deo ct Cbristo spargebant. At manifeste fallitur Uossus: tum quia S. Cyprianus praedecetaris sui se sum recte sine dubio assequutus, eo nitebatur utomnium indistincteruretico
222쪽
Tum Baptisma reficeret: tum quia Agrippini&Cypriani sententiam Velut falcismuniver subinde proscripsit Ecclesia; at immerito prorsus, si stet , omiconjectura: jure quippe repetitur Baptismus, cujus sorina violata est. Tiandenique quia licet Haerellai, quos enumerat, opinionum portenta induxissent, incertum nihilominus num illi omnes Baseismatis formam adulterarent. Certe Concilium Nicaenum generale I. anni 3as. solos Paulianistas jubet rebaptisari, non Arianos, non Praxeanos, non Catha S, licet cir tum monstra confinxissent. Baronius ad annum Christi as 8. n. II. quaerens qua occasione in Africa prae- Olix, sens de Baptismo controversio excirma fuerit, existimat S. Cyprianum, exem- & oeca-plo Novatianorum Catholicos ad se venientes ut immundos deiuio bantisantium, quasi ad aemulationem provocatum, idem erga NOVatianos ipsos sta- :ib. tuisse, nempe ut redeuntes ad Ecclesiam baptitarentur. siae iux-Verum difficile videtur id de tam candido peccatore itispicari, & existima-. re tam sanctum Pontificem tali stimulo ad suam declarandam sentcntiam in- 'citatum fuisse; praesertim caenin Epistola ad Iubaianum, ad exemplum No Vatianorum quod opponebatur, respondeat, ad se nihil pertinere quod hostes Ecclesiae faciunt; & jam tribus annis prius quam quidquam de hoc argumento consultus responderet, in Libro de unitate Ecclesiae vcrsus medium , quam iam diu animo imbiberat sententiam, aperte declaret. Dici igitur verisimilius debet , occasione Novatianorum Catholicos rebaptisantium , coeptam moveri in Africa quaestionem de Baptismo
Plures de hoc argumento scripsit S. Cyprianus Epistolas, quarum seriem chronolygicam accurate satis texuisse videtur auctor Annalium Cyprianic rum qui praefixi sunt Editioni Anglicanae operum sancti Cypriani. CelebraVit argu etiam tres Carthaginenses Synodos: primam anno 2s s. in quδ sederunt Epis- mento copi 3 r. Illius meminit Epistola I r. ad Quintum. Alteram anno 2 6. Eei Dcoporum 7 I. sicut ipse testatur Epistola 73. ad Iubajanum. Synodicam In- synodi de ad Stephanum direxit Epistolam , qua quidquid eo in Concilio gestum S. Cv- ac statutum fuerat, narrati qua Epistola accepta, Summus Pontifex cele- 'brem secit responsionem his verbis conceptam : Vihil innovetur vis quod tra um est oeci adjectis etiam gravissimis comminationibus adversus eos qui suodecreto non acquiescerent; quibus paulo commotior factus Cyprianus, Kalendis Septembris ejusdem anni 1s6. tertium coegit Carthaginense Concilium, cui ex Provinciis Africae, Numidiae, atque Mauritaniae interfuere Episcopi 87. Praefatus est eo in Conventu Cyprianus stylo in Stephanum paulo duriori; neque enim aliusquam Stephanum haec Verba perstringere vide
tur : Superest, inquit Cyprianus de hae. ipsa re singuli quid sentimus ,
proferamus, neminem iudicantes, auι a iure communionis aliquem , si diver- c..e ρ.
sum senserit amoventes. 'que enim quisquam nostrum Episcopηm se esse 786. E, Episcoporum constituit, aut tyrannico terrore ad obsequendi necesstatem collegar suos adigit. Alludit haud dubie ad Decretum Stethani, quo sub poena CXcommunicationis jusserat non esse rebaptisandos qui ab Hazeticis bapti- sati fuerant: quamquam non ignoremus S. Angustinum Lib. 3. de Baptismo cap. 3. postquam haec Cypriani Verba recitavit, exclamare: Quid mansue-3mi quid humilius 3 Ex quibi nonnulli conjiciunt, sanctum Cyprianum M*-D-
223쪽
non ad Stephanum, sed ad suos Coepiscopos respexisse, inter quos nullus erat, qui tyrannico terrore posset caeteros ad obsequendi necessita-Ado 'adigere. fienti. Verum quidquid sit, ad orientales pariter scripserat Stephanus, commules pa- natus excommunicationis poenam; qtiod cum rescivit Cyprianus, ad Firmilianum Caesareae in Cappadocia Episcopum Literas dedit per Rogatianum js: Diaconum transferendas, quibus rospondit 1 irmilianus per Epistolam in-nus. ter Cyprianicas n. 7s. in qua durius profecto, quam moderatio Cliristiana serat, Stephanum exagitat ac refellit; fgnificatque jam pridem in Concilio Iconienti collectis iii unum ex Galatia & Cilicia caeterisque proximis regionus; es; bus Episcopis, statutum sitisse, nullum csse Baptismum qui ab Haereticis datur; ii,hur Imo & addit hanc esse Vctere m& omni memoria superiorem Ecclesiae suae ab asserie Apostolis ipsis derivatam do strinam: initio hoc tenentes, inquit p. Iq8.4 christo ct ab ovostolo traditum eri . Nec meminimus, hoc apud nos aliquando crpisse, cum semper .cibis obseroatum bt. Hoc idem testatur Dionyria sita sius Alexandrinus in a. ad Philemonem Epistola apud Eusebium Lib. . Hist. peri' e cap. q. Illud praeterea didici, inquit, non ab in Iris solis hunc morem nune
sitis. invectum fuisse ; sed oe multo antea superiorum Episcoporum tempo es inas ribur , in Ecclesis populos Umis , ct in conciliis fratrum apud Iconium orebapti- Synnada, ct apud alios plurimos idem sancitum fuisse. 'tium tuon satis igitur accurate Baronius ad annum Christias 8. n. r3. scripsie: iis , primos hujus tempestatis fluctus controversae scilicet de Baptismo ΗΣ- praxim. reticorum in Oriente motos fuisse, & illic primum inter Stephanum alios- Diony- que orientis Episcopos quaestionem hanc excitatam fuisse: siquidem decla-LV, Α' rant orientales ipsi, hanc suam vel ab initio fuisse sententiam; & Fir-zimii. initianus CB rianum alloquens, non dissimulat Rebaptisantium praxim
I . dis 3 recentem elleiapud Africanos, qui, cognita Veritate, antiquam consue-P tudinem deseruerant, orientales Vero Veritati perpetuam adjecisse conditu suetudinem. Praetermittere tamen non possumus quodcandide agnoscunt arato tum Cyprianus, tum Firmilianus, multos scilicet inter suos fuisse , quinhis . sententiam & praxim Ecclesiae Romanae sequebantur , nec ab Hareticis Cypri tinctos iterum baptisabant. si in Atque haec historice reserenda paucis nobis erant circa celebrem illianu, Iam Rebaptisantium causam. Ad probationem Catholici dogmatis jam non dic accedendum : itaque sit
cri F Ministri necessaria non est ut Sacramentum vere ae validὰ perficiat. damquam fatendum sit caput istud doctrinae Catholicae clare & ex-
prelse in Scripturis non esse revelatum, sed ex constanti dumtaxat ac perpetua Ecclesiae Traditione ad nos defluxisse, nihilominus Veteres, S. Augustinus imprimis, adversus Donatistas demonstrabant Veritatem Sacramenti non pendere ex privata Ministri conditione , fide vel probi' ' tale, argumento in Scripturis isdato, quod, ait Bella inus Lib. 1. de Sacramentis cap. 26. potest isto syllogisino.oncludi. Minu
224쪽
Minister Sacramentorum operatur Virtute & auctoritate divinat atqui Deus non aufert a Ministro datam ei potestatem ob eius peccatum aut infidelitatem; ergo &c. Major propositio manifesta est ex ScripturiS. I n. I.V. 33. Supra UL Arg deritis viristim sanctum descendentem, hic est qui baptiIat. I. Corinth. 3. v. 7. 7qeque qui plantat est aliquid, neque qai rig.rt, sed qui incrementum dat, Deus. Et v. . Qid ivtur eis .Apollo quid vero Paulus p Ministri Hur cui Gedidistis. Et cap. I. V. I 3. dixerat: 'mquid Paulus erucifixus es pro vobis p aut in nomine Pauli ba tisasi estis λMinor autem propositio probatur: Quia, inquit Bellarminus loco mox citato, auctoritas conserendi Sacramenta non est gratia gratum faciens, sed gratia gratis data, in utilitatem scilicet aliorum; non ergo ita pugnat cum improbitate vitae , ut simul cum ea esse non possit r neque . conveniens erat, ut talis gratia auferatur propter peccatum illius cui data est; sic enim unus puniretur ob culpam alterius. Constat aurem ejusmodi gratias in peccatoribus esse posse, ut patet de Crapha, qui prophetavit, ciun tamen esset pessimus, Dan. II. Item de illis qui Matth. 7. dicunt nne in nomine tuo daemonia eiecimus Ex conflanti porro Ecclesiae Traditione longe firmius deducitur argumem Firmiuetum: quod certe sub oratus Cyprianus , ac causae suae veluti dissidens si ad Traditionem provocaret, non consuetudine seu traditione pugnandum hic esse contendebat, sed ratione. Non est, inquiebat in Epistola TI. argu- ad Quintum, de consuetudine praescribendum, sed ratione vincendum . Com menaeo fuetun enim sine UEritale ait alibi scribens ad Pompejum vetustas erareris est. Nihilominus Stephanus Romanus Pontifex non alia quam Tra- Decis ditionis arma Rebaptisantibus opponebat solemni isto Decreto quod re- tu Ste- fert S. Cyprianus Epistola I . ad Pompe)um: Si quis a quacunque bares venerit ad vos, nihil innoUetar mi quod traditum est, ut manus illi impο- ' μ' natur in prnitentiam. S. Aug. Lib. a. de Baptismo contra Donati cap. 9. ejusdem aVitae Traditionis Thiat
auctoritatem saepius commendato consuetudinis robore, inquit, teneb.κAr tion norbis terrarum, oe bee sola opponebatur inducere volentibus novitatem . Fostea tamen dum inter multos ex utraque parte tractatur 9 quaeritur , non
solum inventa est, sed etiam ad plenarii Concilii auctoritatem roburque per. aliis ducta est. Et cap.7. erat, ait, diligenter illa Baptismi quaestio peri To. ρ. tractata, sed tamen saluberrimam consuetudinem tenebat Ecclesia, in ipsis quo--it que schismaticis o haereticis corrigere quod pravum est, non iterare quod da- :tum est; sanare quod vulneratum est, non'curare quod sanum est. Quam comfuetudinem credo ex ovostolica traditione venientem fient multa qua non imveniuntur in Litteris eorum, neque in Conciliis poneriorum, ρο tamen quia per nniversam custodiuntur Ecclesiam, nomise ab ipsis tradita ct commenda
S. Hieronymus Dial. adversus Luciferianos hanc pariter antiquam Tradi- 'tionem agnqscit, imo&ab ipsomet Hilario Diacono Luciferiano agnosci de- rony- clarat: Si, inquit, negandum quispiam putaveris IIaereticos i majoribus nostrii semper fuisse susceptos, legat B. Dpriani Epistolas, in quibus Stephanum Romana urbis Episcop- ο inveterata cocuetudinis i cerat errorem . 1 o, '
225쪽
Lurat di ipsius Hilarii libellas, quos adversis nos de Haereticis rebapti ardis edita dii; θ ila reperiet Usum Hilarium confiteri Gulio, Marco, Sylvestro, o cateriameieribus Episcopis, similiter in paenitentiam omnes Haereticos susceptos. Ne in Ne in Astica quidem aut in Oriente, quo tempore contrarius Rebaptisam lium error praevalebat, obliterata plane Bitantiqua&vera aditior candi- enim agnoscit S. Cyprianus, multos e suis Collegis a sedissentire, cum qui. riente bus pacem&concordiam servabat. Itasgnificat Epistola Gad .intum , oblite- 72. ad Stephanum&73. ad Iubajanum, a quo acceperat incerti auctoris ML stolam qua error Rebaptisantium refellebatur, & Catholica veritas strenue ditio. propugnabatur: ita etiam Praefatione quam habuit in III. Concilio Carthaginensi. Firmilianus quoque in Epistola ad Cyprianum inter Cyprianicas s. non dissimulat multos ea de re dubitasse, eaque de causa celebratam Syno dum Iconiensem. Obscurari igitur potuit aliquando his in regionibus veritas fidei, at non penitus deleri
Conei- Hanc ex Traditione receptam doctrinam constanter retinuere ac definiere Concilia, & facto discrimine Haereticorum qui consuetam baptisandi forti: in mam retinebant, aut Viciabant, istos per Baptismum, alios per poenitenter ΗΘ. tiam Vel unctionem recipiendos esse iusserunt. tic s. Concilium Arelatense I. an. 3I Can.8. De Afris, inquit, quod propria lege sua utuntur, ut rebaptisent, placuis, ut si aliquis de haeres venerit, interromati, gent eum symbolam; ρο si perviderint eum in Patre er Filio oe Spiritu sancto obser- esie baptisatum , manus ei tantum imponatur ut accipiat Spiritum sanctum civ db φή si non responderit banc Trinitatem, baptisetur.
lante, ncilium generale I. Nicaenum an. 32S. Can. I9 jubet solos Paulianistas ,
Arela. idest, discipulos Pauli Samosateni re miseri r De Paulianistis, inquit, ad te. - Ι. Ecclesiam caιbolicam confvientibus, definitio prolata est, ut iterum baptifen' cI.,. tur omnimodir. Ratio est, quia Pauli istae non baptisabant titu a Christo preti r8.Α. scripto. Credendum est, ait S. Augustinus Lib. de haeresibus cap. q. eos regidam Nicae- Baptismatis non tenere.. Idem testatur Innoc. I. Epistolaeta. ad Episcopos Ma-j.-: cedoniae cap. s. N S. Hieronymus Dial: adversus Luciferianos, ait, Synodum C.ὴλ . 'NDanam omηes haereticos suscepisse, excepιis Paula Samgaιrei. discipulis. Et 43. E. re quidem ipsa eadem Synodus Can. 8. Catharos seu Novatianos redeuntes ad Ecclesiam jubet admitti per manus impositionem, servatis iisdem gradibus honorum quibus antea stuebantur. 1 isa o Concilium Laodicenum, anno , utVerisimile est 36 . celebratum Can. . sic eenum. . statuit: Eos qui ex hgrobur, hoc eri , Novativis, sive Fiatinianis , fue m. I. Thesseraricatisir convertuntur, sive catechumenos, fτe qai apud' illos Fideles
22 h non admitti priusquam omnem haeresim anathematisaverinι, ct pra i ''-eani in qua detinebantur . . . . Dei symbola discentes, ct sancto chrysema e Inunctos, sic sancto mysterio communicare. Non jubet Concilium rebaptia fari Photinianos, quod mirum certe videri debet, cum ipsi a Paulianistis
non discreparent, quos Nicaena Synodus vult rebaptisari. Ea de causa multi arbitrantur , aut Laodicenam illam Synodum ante Nicaenam celebratam fuisse, aut nomen Photinianorum in textum irrepsisse ,, ac expungendum esse, quod, Binnio teste, in aliquibus Editionibus non reperitur ; aut saltem a Photinianis hujus aetatis adulteratam non fuisse Baptismatisso am ridem enim Concilium Can. 8. Mon anistas seu Cataphryges jubet baptisari
226쪽
cum redeunt ad Ecclesiam, quod haud dubie ritu consueto non fuissent bapti sati. Concilium Constantino litanum. quod est generale II. an. 3 8 I. Can. 7. di- sincte enumerat Haereticos qui per unctionem, re eos qui Per Baptismum re- pariti eipiendi sunt. Primiordinis sunt Ariani, Macedoniam, Sabbatiani, Nova nopoli tiani, Thesseradecatitat sive Tetraditae& ollinarime; posterioris vero o dinis si int Eunomiani, Montanistae, qui dicuntur Phryges, dc Sabelliani. Um rabide porro discrimen istud p nisi quod postremi isti Haereticinon servarent ritum Vii. baptisandi a Christo mandatum, quod de Eunomianis reserunt Sozomenus
Lib. s. cap. 26. Theodoretus Lib. Haereticarum tabularum: de Montanistis nisis. testatur Gregorius Nazianam orati 'ne Iq. de pace, &Gregorius Magnus 'Lib. II. Epistolarum Epistola 67. alias Lib=Epistola ad Episcopos Hiberiae. Atque hinc facile intelligiturquo sentia sanctus Hieronymus Dial. adve sus Luciferianosas erat, Romae non consuetos rebaptisari Ebionitas, Mani- cis .=.chaeos, Marcionitas. quos s dum Zc ridiculum Baptismum habuisse reserunt SS. Ireneus & Epiphanius. Loquitur enim sanctus Doctor hypothetice , eo ipso modo quo S. Augustinus Lib. 3. contra DonatistaS cap. I s. dicebat: Si Eoangelicis verbis, In nomine Patris, ct Filii, o visitus sancti, Marcion ii 48. A. Bσι mum Tonsecrabat , integrum erat sacramentum , quamvis ejus fides subes dem verbis aliud opinantis quam Catholica veritas docet, non esset integra, ὁ 'sed fabulosis fui uatibus inquinata.
Concilium Arelatense II. M. q2. Can. I S. ScIT. Photinianos, inquit, fio . .. Puallanistas secundum Piarum Staιuta baptisari oportere. Bonosiacos autem ex thri ' eodem errore venientes, quos sicut Arianos baptifari in Trinitate manifestum II. Hi, si interrogati fidem nostram ex toto corde confessi fuerint, cum chrymate Tm' q.
o manus impositione in Ecclesia recipi susscit. 2ri sAd haec omnia accedit auctoritas .plenarii illius Concilii quo quaestionem nostram terminatam fuisse toties repetit S. Augustinus.
Denique Tridentina Synodus sess. 7. Can. sic statuit: Si quis dixeris T idis B ιismum qui etiam datum ab Haereticis in nomine Patris-, o Filii , tinum. Spiritus sancti, eum inrentione faciendi quod facit Ecclesia, non esse verum Tapιismum, anaιbema H. dia pMultis iisque gravissimiis momentis caput hoc doctrinae Catholicae varii,
adversus Donatillas vindicavit S. Auaustinus. Tatio- Primum. Tam potest Haereticus valide baptisare extra Ecclesiam, quam potest apostata recedens ab Ecclesia Baptismum, quem Perceperat, re- puenaltinerer at istud postremum non negabant Donatistae. Dum tem, ait S. uit S. Aug. Lib. I. de Baptismo cap. I. aponatis redeuntibus oe per prostentiam ,
conversis non redditur, amitti non pauisse iudicatur Quod si haberi fo- 422 ris potest, cur etiam dari non poteri λ eum. Secundum: Sicut qui recedit ab Ecclesia non amittit Sacramentum Baptismi, itanec Sacramentum ordinationis quo valide confertur Baptismus. B R Qptimi Sacramentum, ait ibid. S. Doctor, est quia hab/ι qui baptisatur ἔ ο seeum
Sacra metuum dandi Baptismi vi quod balet qui ordinatur .. Sicut aviem ha- dum ptisalus, si ab unitate recesseris, Sacram/mum Baptismi non amittit; sic etiam ordinatus; si ab unitate recesseris , Sacramentum dandi Baptismi non . minis ... .ncri ergo acceptatur Bapn mur, quem non potuis amittere qui ab
227쪽
unitate distegerati, sic acceptandus est Baptismus, quem dedit ille qui saera-
. . tum dandi, cum d/scederet, non amiserat.
αμε. Tertium: Quemadmodum eaedem sunt si integrae simi Scripturae apudium. Haereticos & Catholicos, licet aliter ab Haereticis intelligantur; ita eadem simi utrobique Sacramenta, si verbis Evangelicis consecrata fuerint. Sacr nienta, inquit S. Aug. Lib. . contra Donatistas cap. I s. si eadem sunt, ubique ii 6.C. integra sunt, etiamsi pravὸ intelluuηtvr o discordiosὸ tractantur: scut Ser plura ipsius Evangelii, δε eadem ipsa est, ubique integνa est, etiamsi innume Ibid. p. rabili fassarum opin/onum Uaγιetas e seratur. Paulo antea dixerat, quod βDs.G. Marcion verbis Evangelicιs, in nomιne o Filii, oe Spiritus sandii, Baptimum consecrasset, integrum fuisset Sa amentum, quamvis ejus fides sub eisdem verbis aliud opinaηus quam Catholica veritas doceat, non esset integra, sed fabulosis fa ratibus inquinata. Quartum momentum est ad hominem, ex principiis ipsis & praxi Donati- ἡ hia starum deductum. Illi scilicet post Hereticos rebaptisabant, non vero post
ad ho- malos, homicidaS, fureS, adulteroS &c. At, urgebat sanctus Augustinus , uamea -illorum omnium admittendus, aut reiicienduS eli Baptismus; parem qui inpe &Ηaereticorum & iniquorum rationem habere debent Donatistae in praesenti causa. Idcirco enim dicebant Haereticos baptisare non posse, quia Spiritum sanctum, quem non habent, caeteris dare non possunt: erat enim istud erroris fundamentum , quod Sacramentum ab eius effectu non satis distingue- . rent atqui mali pariter Spiritum sanctum non habent; ergo illum dare aliis non possunt, nec consequentcr Sacramentum. Sicut ,- inquiebat L Doctor 1bia. p. Lib. q. contra D2natistas cap. q. v ἐπι Videor, elini mihi dicitur, Ergo Hri
data non servat , avarus, raptor, faenerator, invidus oe. peccata dimittis pnia ν. per vim Sacramenti Dei, scut illa , ita ct ille t f per meritum suum ,
adultera super quam nomen Dei invocatur quia nee ipsa creatura, nee ipsum nomen adulterηm est. Baptimus vero Christi Verbis Emangelicis
consecratus, o per adulteros, ct in adulteris fandius est , quamois illi sua impudici oe immundi; quia ipsa eius sanctitas pollui non poten , o Sacramento suo dicina virtus assistis, sive ad salutem benὸ utentium, fue ad per
lusi ii Confirmat hoc S. Doctor nonnullis exemplis& similitudinibus. An veris , &eon- ait ibid. Solis vel etiam Iacerna Iux, cum per cornosa deunditur, nihil inde firmat sordium contrahit, o napiismus Christi potest cae dum sceleribus inquinari tTractam s. in Ioan. Fer Iapideum , inquit, canalem transit aqua ad areo-om.1. Ias, canali Iapideo nihil generat , sed tamen hortis plurimum fructum aspa. x. p. fieri. Da purum est quod per malum Misirirum fluis Sacramentum, quod per illum transit liquidum venit ad fertilem terram. Lib. 3. contra Cresconium cap. 8. adducit exemplum agricolae, cujus malitia nihil obest quominus ager E. ab eo excultus frictum serat: qua comparatione usus fuerat Apostolus I Nic Corinth. 3. In eandem sententiam Nicolaus I. ad consulta Bulgarorum res-Y- ε Pondens, alia similitudine rem illustrat arti II. Cereafax, inquit, accensa. C E.= sibi quidem detrimentum praestat , aliis veris lamen in tenebris administrat ,s i. B ct unde aliis commodum exbibet , inde sibi detrimentum praebet. Sic etiam malus
228쪽
Illam ex conditione Ministri & ministerii rationem profert S.Thomo hic q. 4 ri .es . art. s. Minieri Gelasiae, inquit, Mi Mnentaliter operantur in Sacramen us jicat autem instrumentum non agis fecundam propriam formam μι vim tutem, sed secundκm virtutem aius a quo momeιur ita Ministri EceIesia agunt virtute Christi, unde possunt Sacramenta conferre, etiamsi sint mali. Quintum momentum repetit S. Augustinus ex absurdis quae sequuntur ex errore Donatistarum. menturiimum ex varietate ac multitudine Baptismatum, si virtus Sacramenti ex ab- ex Ministrorum meritis pendeat. Lib. contra Cresconium cap. 6. Ad M-nem baptisundum ct sanctificodum , inquit, A tanto est melius quod accipitur, quanto melior est per quem traditur; tanta est in accipientibus Baptismo- eχ sen-rum varietas, quanta in Misistris diversitas meritorum. Alterum incommodum est perpetua incertitudo Sc anxietas animi circa si lutem, si virtus Sacramenti ex merito Ministri dependeat. Quomodo, inquit τὸ.6.ν Libro I. contra Litteras Petiliani cap. 3. de istis securi erunt, fi conscientia dantis menditur, qua lata oculos accepturip Ita secundum eorum sententiam si salus illa spiritalis inceria ρο speciem bapti andorum auferant a m. Ibid. a. mino Deo, o in bomine ponendam esse persuadent. 2o7. C. Tertium absurdum est, quod ex sententia Donatistarum se ratur eum justiorem esse debere, qui Sacramentum a meliori Ministro perceperit. Si ex inn centia baptisantis, ait S. Doctor Lib. 2. tontra Litteras Petiliani cap. 6. expe- ciatur ut faι innocentia baptisti, tanto erit quisque hinocotior, quanto innocentiorem a quo baptis tκr, invenerit; ρο tanto ipse misi.3 eris innocens , E. νη u ct ille a quo baptisattir. Et s fortὸ eontra aliquem tenet odium qui baptisat, Me ct illi qui baptisatur, imputabitur. Absurdissimum denique erat quod fingebant Donatistae, nempe cum Sacramentum a bono Ministro cognito datur, effectum seu gratiam Sacramenti ab illo dari; cum vero Sacramentum a malo occulto datur, effectum Sacramenti esse ab ipso Deo: unde S. Augustinus Lib. r. contra Litteras Petiliani cap. I M. ;inferebat, quod erat absonum optandum esse omnibus qui baptisantur , ut baptisatores perfidos habeant, re ignorent eos i siquidem certi florent se umo ipso tunc isatiam consequi. Quamquam enim Minister foris bonus ac juDSappareat, intus tamen malus esse potest; quo cassiqui a tali Ministro baptisaretur, gratiamnon acciperet: ρος totidem absurda S. Augustinus ex se tentia Donatistarum consectaria esse ostendit ac explodit. Adversus doctrinam Catholicam Conclusione nostra expositam duplex Obie. generatim proponi potest o efiionum genus: aliae petuntur ex momen- ctionestis rationum , quae solita sua facundia urgebat & amplificabat . suis in ρ Epistolis L Cyprianus, & quae Donatista subinde adoptarunt: alia Vero zi εχ ex auctoritate nonnullorum Veterum qui errori Cypriani sivisse multis rationeVidentur. Duplex vero illud objectionum gesus distincte ac separatim, proponemus ac solvemus. mcly de sacram. in ora.
229쪽
. momentu ratIonum. Ees tria triplici capite ea momenta repetuntur.
plici ea I. Ex parte Haereticorum, qui Ius non habent conserendi Sacramenta b. 2 S cr mentorum, quae cum soli Ecclesiae Catholiea tu . concredita sucruat, extra ipsam Valide dari non possunt.. III. Ex parte estectus Sacramenti, nempe gratiae, quae in haeresi,' &ab Haeretico dari non potest, sine qua tamen inutile prorsus ac nullum
phima Ob icies itactve ex parte Haereticorum. obje- I. Hetretici foris positi & extra Ecclesiam constituti, nullum jus ha- io bent in Sacramenta Christit vindicant sibi rem nec sui juris, nec suaepotesta- , , , &sicut Chore&Dathan&Miron usurpantes ministerium gravissimis psileoru . nis fiunt obnoxii. Qua enm partiespasio sestitia cum iniquitate t Aut quae societas lucis ad tenebras Quae antem conventio. Christi ad Belial l .ait S.
Paulus 2. Cor. 6. V. 14. & sequentibus.
II. Teste Apostolo, quotquot baptisantur, Christum induunt: an vero baptisatus in haeresi Chri itum induere potest III. Non aliud in haeresi percipitur, quam quod creditur : at quod
creditur falsum est; ergo & quod percipitur; ac proinde nullus & ite- , randus Baptismus datus ab Haereticis. IV. Plus valere non potest Baptismus in haeresi datus , quam valeat Christi confesso, aut mors pro ipis tolerata ; at haec nihil ad sal item proficit; ergo &c. V. Ioan. ro. Christus .Apostolis sitis dixit: Accipite Spiritum fractum , quorum remiseritis peccata, remittuntur eis; ergo debet Minister habere Spiritum sanctum, ut peccata per Sacramenta dimittat : atqui Haereticus non habet Spiritum sanctum; ergo &c. i.IM,. VI. S. Ioannes in sua Epistola jὰ et ut si quis venit ad nos, ct doctrisam
υ. io. christi non habet, eum non admittamus, nec aTe ei dicamus; ergo nec admitti debet datus ab ejusmodi Ministro Baptismus. Re spondeo ad primum: Haereticos illegitime quidem ac illicite, sed tamen.
r. ,. . VerCSacramenta Christi possidere, quia non sua, sed Christi sunt Sacramenta. ii 1.F. iasivd quippe est, ait S. Augustinus Lib. 3. contra Donatistas cap. rc. non habere aliquid, aliud non sure habere, vel illiciιὶ usurpare . n itaque ideo non sunt Sacramenta christi O' Ecclesiae, quia eis illicitὸ vlvmur, non Haeretici soli , sed etiam omnes iniqui ct impii; sed tamen illi corrigendi aut puniendi, illa veis agnoscenda or veneranda sunt. Confirmat Nillustrat sanctus nia. h. Doctor exemplo Legis quae semper vera est in se ac bona, licet ea malii i8. abutantur. Ad exemplum vero Dathan & Abiron, respondet Lib. 3. c. I 8. Haeretic's & malos Ministros graviter peccare ac durissimis poenis obn nia. p. xiossieri, nisi per Voram poenitentiam resipiscant. Ad textum cxcap. 6. 2.ryx .is ad Clarinth. respondet Lib. . cap. Ia.& i 3. eum qui bona fide & spe & cha- s- ritate ra unitate Ecclesiae a perverso Ministro Sacramentum percipit, ejus Per- Versitati Diqilirco by
230쪽
mersitati hon adhaerens, remissionem peccatorum accipere Virtute sacramenti Christi; neque ullam ipsi, aut Christi Sacramento societatem esse cum Hae retico: quia si ejus errori & perversitati cqnsentiret, non tantum gratiam non perciperet, lactetiam malori se peccato innodaret, quamquam integrumae verum esset Sacramentum Verbis Evangelicis consecratum. - Adsecundum respondet&Augustinus I b. s. de Baptismo c. et Christum imdui posse aliquando usque ad Sacramenti perceptionem, aliquando usque ad via ae sanctificationem: atque illud primum o bonis oe malis posse esse commune si is r. E hoc autem alterum proprium esse bonorum re piorum. Qui itaque ab intretico vel malo Ministro baptisatur, consentiens illius errori vel malitis, ille Christum induit, non quidem ad vitae sanctificationem. sed ad Sacramenti perceptionem: quia scilicet Christi Sacramentum percipita Ad tertium, neganda maior propositio. Nihil intere', ait'. Aug. Lib. 3. contra Donat. c. I . cum de Sacramenti integritate ετ sanctitate tractatur , uia. . quid credat o quali fide imbutus ille fit, qui accipit Sacramentum. lateren ris. E. quidem plurimum ad salutis tiam, sed ad Sacramenti quaestionem nihil interies . Fieri enim potest vi homo integrum habeat Sacramentum, oe perversum fidιm r sicut fieri potest ut integra teneat verba Symboli, oe tamen non reis cie credat, foe de issa Trinitate, sue de resurre Iione Cel aliquid aliud. Ad quartum: Neque Baptismus, neque mors pro Clirist' tolerata sine vera charitate quidquam ad salutem prodest, quamquam verum sit absque charitate Sacramentum. Aliud est, ait S. Aug. i.ib. contra Donatistas cap. IT. non habere, aliud non utiliter habere. Qui non habet, en baptisandus ut babeat i qui autem non utiliter habet, ut utiliter habeat , corrigendus . Nec ii 4. Aoadultera est aqua in Baptimo Haereticorum I quia nec ipsa creatura , quam B. Deus condidIt, mala est.
Ad quintum, neganda consecutio. Debent quidem Ministri accipere Spiritum sanctum per manus impositionem, tum ut legitimam habeant administrandorum Sacramentorum potestatem, tum ut ipsi sanctificentur, ac iapotestate licite utantur rat ut aliis Spiritum sanctum per Sacramenta conserant, necesse nones ut Spiritum sanctum habeant, sed tantum ut Verum conserant Christi Sacramentum; alias non modo Haeretici & publici facinorosi , sed etiam occulti Ministri mali, Sacramqnta valide non perficerent, quia ne ipsi quidem Spiritum sanctum interius per gratiam sanctificantem inhabitantem habent: quo argumento Donatistas saepius urgebat S Augustinus. Ad sextum respondet S. Augustinus Lib. . contra, Donatistas cap. 4s. illum s. Ioannistextum ad rem praesentem non esse, cum loquatur de iis qui veniunt ad nos. Hararetici autem, ait S. Doctor, relinquentes do Irinam erroris sui, ad Christi docitrinam convertuntur , ut incorporentur Ecelestic , ct ad illam ni - oolumbam incipiaηt pertinere, cuius Sacramentum habebant: ct ideo quod eius non habebant, eis datur, idest, pax oe charitas de corde puro, ct coηscientia bona , ετ fide non ficta. Ihod aut eius habebant, agnoscitur ,' ne ulla contumelia suscipitur. Deinde argumento ad hominem Donatistas premit in hunc sere modum: Sicut dixit Ioannes , alienae doctrinae hominibus ave non esse dicendum, ita sanctus Paulus ait, Si quis frater nominatur inter vos aut avarus , aut cbriosus &c. Qim eiusmodi nec cubum quidem esse semendum i atqui tamen Donatistae ab eiusmodi h