장음표시 사용
221쪽
quod vestram a nobis separat communionem, cum pace discutiant, & tandem aliquanao adiuuante Domino Deo nostro, finem veternosuS error accipiat, ne propter animositatem hominum infirmat
animae, dc ignari populi lacrilega dissensione dispereant. Si enim hoc fraterne acceperitis , veritas facile dilucescet, si autem hoc facere nolueritis, dissidentia vestra facile innotcscct. Cumque recitata esset, ab uniuersis Episcopis dictum est: Satis placet, hoc fiat. Se subscripserunt. Aurelius Episcopus Ecclesiae Carthaginensis huic decreto consensi,& praelecto subscripsi. similiter Sc caeteri Episeopi subscripserunt.
Haec Smodus aduerses DonatiPas legationem ad Principes dirigit. GLORIosissIMO Imperatore Honorio Augusto v i. Conss. x i I. Kal. Iulias Carthagine , in basilica regionis secundae. In hoc Concilio legationem fias ceperunt Thcasus, Sc Euodius Contra Donatistas , in quo Concilio insertum est commonitorium , quod ita se conti-
commonitorium acceperunt legati contra Dona istas. XCIII. COMMONITOR 1vM fratribus Thea-sio, de Euodio, lcgatis cx Carthaginensi Concilio ad gloriosissimos, religiosissimosique Principes missis, cum Domini
auxilio piistimos Imperatores adierint, vicis insinuent. madmodum plena fiducia secundum superioris anna Concili Lun Donatistarum praepositi actis municipalibus sunt conuenti:ut si confiderint de assertionibus sitis, electis ex suo numero aliquibus idonei , nobiscum pacifice conferrent, & mansuetudinc Christiana, si quid
Critatis tenerent, non ambigerent demonstrare , quo ita sinccritas Catholica, quae iam pridem stiperioribus temporibus claruit, nunc quoque per imperitiam, vel pertinaciam resistentibus innotcsceret: sed quia dissidentia premebantur , nihil pene ausi sunt respondere.Vnde quia impletum est erga cos Episcopale, ac pacifi- eum ossicium, Sc illi qui veritati respondere nequiuerunt, ad immanes violentias sint conuersi, ita, ut multos Episcopos, multosque clericos ut de laeicis taceamus) insidiis oppresserint, Ecclesias c- viam aliquas inuaserint, aliquas inuadere
pertentaverint: ipsorum iam clementiae est consulere, ut Ecclcsia Catholica, quae cos religioso Vtero, in Christo genuit, Mfidei firmitate nutrivit, eorum ctiam prospectione muniatur, ne temeraris homines, religiosis temporibus, infirmos populos terrendo praeualeant : quoniam seducendo deprauare non possunt. Nota est enim,& saepe legibus conclamata Circuncellionum qua furunt, detestabilis manuS : quae etiam ipsorum religiosissimorum supra Principum frequentibus sanctionibus condem ta est , aduersias quorum furorem possuntas non insolita, nec a scripturis sanctis aliena impetrare praesidia , quando Apostolus Paulus, sicut in Apostolorum actibus fidelibus notum est, factiosorum conspirationem militari etiam labinouit auxilio Sed nos illud poscimus, ut Catholicis Ecclesiis ordinum per ciuitates sitaulas, & vicinorum quorumque possessorum per diuersa loca sine ulla dissitnulatione tuitio praebeatur. Simul etiam petcndum, ut illam legem, quae a relisiosae memoriae eorum patreTheodosio de auri libris decem in ordinatorcs, vel ordinatos haereticos, seu etiam in possessores, ubi eorum congrcgatio deprchenditur , promulgata est, ita deinceps confirmari praecipiant:
tum insidias Catholici prouocati conte stationem deposia crint , ut hoc saltem terrore a schismatica, vel haeretica prauitate desstant, qui cons deratione aeter
lant. petendum cliam, Ut lex, quae haereticis vel ex donationibus , vel ex icsta mentis aliquid capiendi, vel relinquendi denegat facultatem , ab Corona quoque pietate hactenus repetatur, vicis r linquendi, vel stimenssa ius adimat, qui pertinaciae furore caecati, in Donatistaruiuerrore perseuerare volucrint. Caeterum illis, qui considcratione unitatis, & pacisse: corrigere voluci int , absque intcrdicto huius Iegis capicndae ii reditatis aditus pateat, etiam si adhuc in errore haeretico constitillis aliquid anth donatiotiis, vel hircditatis obuenit : his suae exceptis , qui lita pulsati putatic rint ad Calliolicam transcundum, quia de talibus crc-dibile cst, non metu caelestis iudicij potius , quam terreni commodi auid tale vilitatem Catholicam praeoptasse. Ad haeco rem omnia praesidio opus est potestatum suarum quarumque prouancia,
222쪽
rim , sane pro utilitatibus Ecclesiae, quicquid intellexerint prodesse, agendi dc imperandi liberam decernimus legationem. Illud praeterea cunctis nobis placuit, ut literae de coetii nostro ad gloriosissimos Imperatores, bc eminentissimas potest tes dirigantur : quibus instruantur omnium consensu ad beatissimum comitatum legatos a nobis esse direistos. Sed quia iisdem literis ab omnibus subscribi tardissimum est, nisi singulorum subscriptionibus eaedem epistolae onerentur, ρο- timus, fiater Aureli, ut iisdem tua charitas nostro omnium nomine subscribere dignetur, 3c subscripserunt. Aurelius Episcopus Ecclesiae Cartilaginensis, huic decreto consensi,& subscripsi: similiter ω caeteri Episcopi subscripserunt. Literae etiam ad iudices mittendae sunt, ut donec Dominus legatos ad nos redire permittat , tuitionem per ordines ciuitatum,
ec possessores praediorum Ecclesiae Catholicae impertiant. Adiungendum etiam de Equitio, ut improbitas eius, qua sibi ius sacerdotum improbissime vendicat, ab Hipponensi Diarctorum dioecesi secundum statuta Imperatoria repellatur. I iterae etiam ad Episcopum Romanae Ecclcsiae commendatione Iesatorum
mittendae sunt i vel ad alios , ubi fuerit Imperator, & subscripserunt. Item Aurelius Episcopus Ecclesiae Carthaginensis huic decreto consensi, &praelecto subscripsi. similiter de caeteri Episcopi subscripserunt.
In hac Synodo qai stitura sent, breuis δε-
STILICONE iterum , de ArthemiovV.CQConis X. Kal. Septembris Carthagine in basilica regionis secundae. Huius Concilii gesta ideo non ex intcgro descripsi: quoniam magis ea, quae in tempore neccssaria fuerunt, quam aliqua generalia , constituta sunt, sed ad instruactionem studiosorum eiusdem Concilij breuem digessi.
xei v. UT Iibera legatio ab omnibus prouinciis ad Concilium dirigatur. ad Mizonium legati, de literae , propter liberam dirigendam legationem destinam praeceptae sunt : ut quia apud Carthaginem tantum unitas facta est, dentur etiam litem ad iudices: ut & aliis prouinciis, &ciuitatibus operam impendi iubeant uni-
iati, de gratiarum actiones de Carthaginensi Ecclesia pro uniuersa Africa de ex clusione Donatistarum cum Episcoporum literis ad comitatum mittamur. Re citatae literae Papae Innoccntij , ut Episcopi ad transmarina pcrgere facile non
debeant, quod hoc ipsum Episcoporum
sententiis confirmatur : ut propter gra tiarum actionem, Zc exclusionem Donatistarum duo clerici Ecclesiae Cartilaginensis ad comitatum mittantur.
In hoc Concilio quaedam de constitutis superioribus corriguntur. GLORIOSIs SIM Is Imperatoribus Honorio v I r. & Theodosio II. iterum
Augustis Conss. Idus Iunias Carthagine , in basilica regionis secundae. Cum Aurelius Episcopus una cum Episcopis suis consedisset , adstantibus diaconis , quoniam constitutum fuerat in Concilio Hipponensi, ut sin Fulis annis contraheretur Concilium Africae plenarium: non tantum hic apud Carthaginem, verum etiam per diuersas prouincias suo ordine,& hoc reseruatum est , ut indiceremus aliquando in Numidia, aliquando in Byzatio , atque hoc laboriosum omnibus fiatribus visum est. Concilium mniuersis , non nis necessitatefaciendum. PLACUIT, ut non sit vltr, fatigandis x c v. fratribus anniuersaria necessitas, sed quo cies exegerit causa communis, id est to-a tius Africae: undecunque ad hanc sedem de hac re datae literae fuerint, Congrega dam csse Synodum, in ea prouincia, ubi opportunitas persuaserit: causae autem quae communes non sint, in suis prouinciis iudicentur. Vt ab electis iudicibus prevocare non liceat. Sr autem lacrit prouocatum , eligat xcvii qui prouocauerit, iudices, dccum eo Mille , contra quem prouocauerit : ut ab ipsis deinceps nulli liccat prouocarC. De legationibus diuersarum prouinciarum. CuM uniuersae legationes diuersarum prouinciarum allegarentur , gratissime acceptae sunt, id est Numidarum , Byracenorum , Maurorum Sitifensium,
itemque Caesariensium, sed de Tripoli
223쪽
De exemtoritas Etasa. P L A C v I T praeterea ut Executores in omnibus desideriis quae habet Ecclesia quinque postulentur, qui in diuerse prouinciis imperti aut . Vt ab Imperatoribus postuletur aduocatorum
ne prouinciarum omnium legati perrecturi, Vincentius , & Fominatianus a gloriosissimis Imperatoribus: ut dent facultatem defensores constituendi scholasticos, qui in actu sunt, vel in munere defensionis causarum , vi more sacerdotum prouinciae , iidem ipsi qui defensionem Ecclesiarum susceperint, ii beant facultatem pro negotiis Ecclesiarum, quoties necessitas flagitauerit, vel ad obsinendum obrcpentibus, vel ad necessaria suggerenda, ingredi iudicum se
P L A C v IT ut legationem liberam habeant ad comitatum missi delecti legati. Preusatio Maurorum Pontificum de Primose. PROTESTAT os esse praeterea Mauros Caesarienses constat, Primosum per principales ciuitatis Thiganensis comuentum literis eorum fui sic , ut secundum principalia scita, plenario Concilio sui praesentiam seceret, & ut oportuit, requisitus Primosus repertus non est, scuti diaconi renunciauerunt e sed quia poposcerunt iidem Mauri, de plenario Concilio oportere literas destinari ad venerabilem fiatrem senem Innocentium, has placuit mitti, ut agnoscat requisitum Primosum in Concilio, Sc minime fuisse
Xc VIII. PLAc vi T M illud , ut plebes , qu nunquam habuerunt proprios Episc pos . nisi ex Concilio plenario uniuscuiusque prouinciae , de Primatis , atque consensu eius ad cuius dioecesim eadem Ecclesia pertincbat , decretum fuerit, minime accipiant. De plebibus , mel dioecesibus ex Donati
SANE ut illae plebes , quae conuersae CIM sunt a Dotiatistis, & habuerunt Epist pos sine dubio, inconsulto Concilio h
here mereantur: quae autem plebes habuerunt Episcopum, & eo defuncto voluerint non Episcopum proprium habere , sed ad alicuius Episcopi dioecesimpertinere, non eis esse denegandum. Nec non de illud suggestum est, quod plebes
ante legem Imperatoris de unitate latam quicunque conuerterentur Episcopi ad Catholicam, ipsi eas obtinere debeant: verum a lege unitatis, de deinceps, oporteat uniuersas Ecclesias vendicare sibi Episcopos Catholicos eorum locorum, ad quae loca sub haereticis pertinebant vel conuersorum ad Catholicam vel non conuersorum haereticorum, & dioeceses, Ac si qua forte sunt instrumenta Ecelesiae. vel ad eius ius pertinentia. Qui verb aliqua usurpaverunt, post legem usurpata conuenti restituant.
Α D suggestionem vel postulationem C. Episcopi Maurentij , cum lecta fuisset scheda, quam obtulit Episcopus Placentinus , qui per nam legati Numidiarum gestat, sententia eiusdem Placentini recitata est in conspectu Episcoporum, Mcum quaererentur hi, quos adesse voluita diaconis pro foribus, id est, seniores a
noua Germania , ac minime inuenirentur, secundo vel tertib requisiti: propterea censuit sanctum Concilium, viliterae ad eundem senem Xantippum praero gentur, qud nouerit Voluntati plebis me moratae nullo modo iniuriam Episcopi succumbendum. Maurentius Episcopus dixit: Quoniam requisiti sunt seniores a noua Germania secundb , ac tertib , de non sunt inuenti, quibus praeceptum erat Primate, ut occurrerent ad venerabile Concilium, quod nunc agitur idibus Iuniis, suam absentiam procurarunt : idcirco decernat ex hac re aliquid sanctitas vestra, ne sub molestia calumniae ipsorum innocens videar laborare i Concilium sanctum statuit , debuisse quidem se cundum censuram sacerdotalem ex hoc Concilio aduersus contumaces ferri sententiam: sed quia mansuetudo Ecclesiastica seruanda est in omnibus causis, promissae sunt literae ad senem Xantippum,
224쪽
ri noue int iudices de Concilio electos sine dilatione considerare debere in ciuitate Thubursicensi , ut negotio congruum adhibeatur examen. Maurentius
Episcopus dixit : Iudices peto sanctum senem Xantippum , sanctum Augustinum , Florentium, Theasium , Sansu-cium, Secundum, Ac Posidium, hos decerni mihi iubeatis. Sanctum Concilium
concessit iudices postillatos, reliquos autem iudices ad compicndum numerum necessarios, cligentibus ipsis senioribus a noua Germania senex Xantippus curauit decernere.
cx. PLACVIT etiam, ut de dissensione Romanae, atque Alexandrinae Ecclesiae, ad sanctum Papam Innocentium scribatur, quo utraque Ecclesia intra se pacem, quam praecepit Dominus, teneat. De his qui ιxores, aut qua viros dimittunt,
CII. PLACVIT, ut secundum Euangeli cam , & Apostolicam disciplinam , neque dimissilis ab uxore, neque dimissa amarito , alteri coniungatur, sed ita maneant , aut sibimet reconcilientur: quod si contempserint, ad poenitentiam redigantur, in qua causa legem Imperialem petendam promulgari. De precibus ad aliare dicendis. III. PLACVIT etiam hoc , Ut preces, quae probatae fuerint in Concilio, siue praefationes , siue commendationes , seu manus impositiones, ab omnibus celebrentur, nec aliae omnino contra fidem praeserantur, sed quaecunque a prudentioribus fuerint collectae, escantur. De his , qui publicorum iudiciorum cognitionem ab Imperatore soposcerint.
Vt pergentes ad comitatum cauom flam, vel Carthaginens vel Romano Pont ciinsinuare procurent. PLAcvIT, ut quicunque ad comi- C V I. latum ire volucrit, in formata , qua ad urbis Romae Ecclesiiam mittitur, intimetur: ut inde etiam ad comitatum form tam accipiat. Quod si accipiens ad Romam tantummodo formatam , & Cens necessitatem, quae ad comitatum illi pergendum est, voluerit etiam ad co
mitatum pergere, a communionC TCm
ueatur. Quod si ibi Romae ei repentina
necessitas orta fuerit ad comitatum pergendi , alleget apud Episcopum urbis Romae ipsam necessitatem, dc de hoc scrupta eiusdem Romani Episcopi perferat.
Formatae autem, quae a Primatibus, vel
a quibuscunque Episcopis clericis propriis dantur , habeant diem Paschae :quod si adhuc eiusdem anni Paschae dies incertus cst, ille praecedens adiungatur, quomodo solet post Consulatum in publicis gestis adscribi. Placuit&illud, ut aduersus Donatistas, & paganos, Vel eorum superstitiones , legati missi de hoc glorioso Concilio, quicquid utile peruiderint, de floriosissimis Principibus impetrcnt. Placuit etiam petitu omnium
Episcoporum , ut epistolis omnibus de Concilio dandis sanctitas tua sola subscribat. Et subseripserunt. Aurelius Episcopus Carthaginensis huic decreto consensi, S: praelecto subscripsi. smiliter & caeteri Episcopi subscripserimi.
Concilium contra petanos, ct haereticos. Basso, & Philippo v v. cc. Consi xvi. Kal. Iulias Carthagine, in secretario basilicae restitutae In hoc Concilio legationem iterum suscepit Fortunatianus Episcopus contra paganos , & haereti
ei v. PLACUIT, VT quicunque ab Impe- Item Concilium contra paganos , o M-ratore cognitionem iudiciorum publi- reticos.corum petierit, honore proprio priuetur: si autem Episcopale iudicium ab Impera- BAsso, & Philippo v v. C C . Conssiore postularit, nihil ei obsit. III. Idus Octobris Carthagine in se-De his , qui erum in Africa non commisi DO basilicae restitutae. In hoc Concant, voluerint trans mare fibrepere. Libo suscςperunt legationem Restitutus, dc Florentius Episcopi, contra pagano.QV. ICVN E autem non commu- dc haereticos eo tempore , quo Seuerus,nicans in Afiica, si in transmarinis ad &Macarius occisi sunt, Ac propter eorum communicandum obrepserit, iacturam causam Euodius, Theasius, dc Victor ει clericatus excipiat. piscopi caesi sunt.
225쪽
VII. GLORIosissIMIs Imperatoribus Honorio v II. & Theodosio 1 II. Aug.
Cong. xv I 1. Kal. Iulias Carthagine in basilica regionis secundae. In hoc Concilio placuit, ut non sibi unus Episcopus vendicet cognitionem. Gesta huius
Concilij ideo non descripsi , quoniam
prouineiale, non uniuersale celebratum est. Concilium contra Donatistas. PosT Consulatum gloriosissimorum Imperatorum Honorij v III. & TheodosisI II. Augg. X v III. Kal. Iulias Carthagine in basilica regionis secundae. In hoc Concilio lcgationem susceperunt contra Donatistas, Florentius, Possidius, Praesidius, & Benenatus Episcopi , cotempore , quo lex data est, ut libera voluntate quis cultum Christianitatis cxciperet.
Concilium contra haeresim Petigi, ,ese Cales .
CVIII. GLORIos Issi MIs Imperatoribus Honorio xi I. & Theodosio I x. Augg.
Cong. Kal. Maias Carthagine in sectetario basilicae Fausti. Clim Aurelius Episcopus uniuersali Concilio consedisset, adstantibus diaconis , placuit omnibus Episcopis, quorum nomina, & subscriptiones inditae sunt , in sancta Synodo Carthaginensis Ecclesiae constitutis. uod Adum non si furim a Deo mortalis. C I x. V T quicunque dicit Adam primum hominem mortalem factum , ita ut siue
peccaret siue non peccaret, moreretur in corpore, hoc est, de corpore exiret, non peccati merito, sed necessitate naturae , anathema sit. Guod paruuli in peccatorum rem ionem baptizaentur.e x. ITEM placuit, Vt quicunque paruulos recentes ab uteris matrum baptizandos negat, aut dicit in remissionem quidem peccatorum eos baptizati, sed nihil ex Adam trahere originalis peccati,quod lauacro regenerationis expietur , unde sit consequens, ut in eis forma baptismatis in remissionem peccatorum non Veta, sed falsa intelligatur , anathema iit. Quoniam non aliter intelligendum est, quod ait Apostolus: Per unum hominem peccatum intrauit in mundum , & per peccatum mors, & ita in omnes homines pertranssit, in quo omncs peccauerunt:
nisi quemadmodum Ecclesia Catholica ubique dissilia semper intellexit. Propter hanc enim regulam fidei etiam paruuli, qui nihil peccatorum in seipsos ad
huc committere potuerunt, ideo in peccatorum remissionem veraciter baptizantur , ut in eis regeneratione mmdetur, quod generatione traxerunt.
χuod gratia Dei non fiam remisionem triburi peccatorum, sed etiam praesaradiatorium , ne peccetur.
ITEM placuit, ut quicunque dixerit C x t. gratiam Dei, qua iustificatur homo per Iesum Christum Dominum nostrum,
ad solam remissionem peccatorum Ual re , quae iam commissi sunt, non etiam ad adiutorium, ut non committantur, an thema sit..' od gratia Christi non stam sentiam
tribuit quid agamus, sed etiam dilect/enem nobis instrat, ut quod scimus, implere valeam L.
ITEM quisquis dixerit, eandem gra- cxti. tiam Dei per Iesum Christum Dominum nostrum propter hoc tantum nos
adiuuare ad non peccandum , quia per ipsam nobis reuelatur, & aperitur intelligentia mandatorum , ut sciamus quid appetere, quid vitare debeamus: non autem per illam nobis praestari, ut quod faciendum cognouerimus etiam facere diligamus atque valeamus , anathema sit. Cdm enim dicat Apostolus, scientia in- fiat, cliaritas vero aedificat, valde impium est, ut credamus ad eam, quae inflat, nos habere gratiam Christi: ad eam, quae aedificat, non habere: cum sit utrumque donum Dei, & scire quid facere debe mus , & diligere ut iaciamus, ut aedis ante charitate , scientia non possit inflare. Sicut autem de Dco scriptum est, qui docet homincm scientiam , ita etiam scriptum est, charitas ex Deo est.
sne Dei gratia nihil boni posimas
implere. ITEM placuit, ut quicunque dixerit c x II I. ideo nobis gratiam iustificationis dari, ut quid facere libero iubemur arbitrio, facilius possimus implem per gratiam, tanquam& si gratia non daretur, non qui dem facile, sed tamen possimus etiam ii
226쪽
8e illa implere diuina mandata, anath ma sit. De fruistibus enim mandatorum Dominus loquebatur, ubi non est, sine me dissicilius potestis facere: sed ait, sine me nihil potestis facere.
Eorum vox isa est , si dixerimur, quia Ieccatum non habemus , nos i s Ada-
v. ITE M placuit, quod ait sanctus Ioannes Apostolus: Si di xcrimus , quia peccatum non habemus , nos ipsos decipimus , dc veritas in nobis non est. Quisquis
sic accipiendum putavcrit, ut dicat, Pr pter humilitatem oportere diei, nos non habcre peccatum, non quaa vere ita est, anathema sit. Sequitur enim Apostolus,
M adiungit: Si autem confessi nerimus peccata nostra, si telis est, de iustus, qui
remittat nobis pcccata , dc mundet nos ob omni iniquitate. Vbi satis apparet, hoc non tantum humiliter, sed etiam veraciter dici. Poterat enim Apostolus dicere : Si dixerimus, non habemus peccatum , nos ipsos cxtollimus, de humilitas in nobis non est : sed cum ait, nos ipsos dccipimus , dc Veritas in nobis non cst, satis ostendit, eum , qui dixerit sic non habere peccatum, non verum loqui, sed fit sum.
d in oratione Dominica ,sncti proseduant, dimitte nobis debita nostra.
. IT TM placuit,ut quicunque dixerit in oratione Dominica ideo dicere sanctos, dimitte nobis debita nostra, ut non pro se ipsis hoc dicant, quia non est eis iam n cessaria ista petitio, sed pro aliis, qui sunt in suo populo I cccatores, de ideo non di-
re Virilinquemquc sanctorum, dimitte
mihi debita mea, sed dimitte nobis debita nostra, ut hoc pro aliis potius, quam prisse iustus petere intelligariir, anathcina sit. Sanctus enim, dc iustus erat Apostolus Iacobus, clim dicebat: in multis enim offendimus omnes. Nam quare ataditum est, omnes, nisi ut ista sententia conueniret Sc psalmo, ubi legitur: Ne intres in iudicio cum scrvo tuo, quoniam non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens : & in oratione sapientissimi Salonionis: non est homo, qui non cauit: M in libro sancti Iob: in manu omnis hominis signat, ut sciat omnis homo infirmitatem tuam. Vnde etiam Daniel
stactus, & iustus clan in oratione plura-
liter diceret : peccauimus , iniquitatem fecimus, de caetera, q uae ibi veraciter, de humiliter confitctur : ne putaretur, quemadmodum quidam sciatiunt, hoc
non de sit is, sed de populi sui potius di
xissse peccatis, postea dixit: cum orarem, de confiterer peccata mea, de peccata populi mei Domino Deo meo, noluit dicere peccata nostra , sed peccata populi sui dixit, &stia: quoniam futuros istos,
qui tam male intelligerent , tanquam Prophcta, praevidit. v. od veraciter a snctis dicatur, dimitte nobis debita nostra. ITEM placuit, ut quicunque ipsa ver- CXVI. ba Dominicae orationis, Vbi dicimus, &mitte nobis debita nostra , ita volunt a sanctis dici, ut humiliter, non veraciter hoc dicatur, anathema sit. Quis enim ferat Orantem, Sc non hominibus, sed ipsi Domino mcntientem, qui labiis sibi dicit dimitti velle, de corde dicit, quae sibi dimittantur, debita non habere De plebibus conaesis a Donatisis. ITEM placuit, quoniam quidem amite aliquot annos in Ecclesia plenario Concilio constitutum est, ut qu cunque Ecclesiae in dioecesi constitutae, ante leges de Donatistis latas, Calliolicae factae
sunt, ad cas cathedras pertineant, per quarum Episcopos factum est, ut C. atholicae unitati communicarent : pόst leges autem, quaecunque communicauc Iunt, illuc pertineant, quo perti nubans, cum
cssent in parte Donati. SV quia multae controuersiae postea inter Episcopos de
dioecesibus ortae sunt, dc oriuntur, quibus tunc minus videtur esse prospectum, nunc illo Concilio sancto placuit: ut ubicunque de Calliolica fuit, de pars Don xi , de ad diuersas cathcdras pertinebant, quocunque tempore illic unitas facta est, vel facta fuerit, siue ante leges, siue post leges, ad eam cathedram pertineant, ad
quam Catholica , quae iam ibi fuerat,
De dioecesibus: qualiter eas dividani inter se Epis i tam Catholici , quam qui ex Donati parte conuersi sent.
ΙτΑ sane, ut si Episcopus ex Donati- CxvIII. stis ad Catholicam unitatem conuersus est, aequaliter inter se dividant eas, quae sc fuerint inuentae, ubi ambae partes fac-runt , id est, ut alia loca ad illum, alia ad
227쪽
illum pertineant, ita ut ille diuidat, qui amplius temporis in Episcopatu habet,& minor cligat. Quod si forte unus fuerit locus, ad eum pertineat cui vicinior inuenit . QDd si ambabus cathedris aequaliter vicinus est, ad cum pertineat, quem plebs clescrit. Quod si forte antiqui Catholici suum Episcopum voluerint , de illi suum , qui ex Donati parte
conuersi sunt: plurium voluntas pauciOribus praeferatur. Si aurem partes aequales sunt, maioris temporis Episcopo deputetur. Si autem ita plurinia loca inueniuntur , in quibus ambae partes fuerunt : ut non possint aequaliter diuidi, -- Iut si impari numero fuerint, distributis eis locis , qui parem habent numerum, quicunque locus remanserit, hoc in eo seruetur, quod superius dictiam est, cum de uno traitaretur loco.
Vt si quam diaeresim Epis opus ab hae res
liberans triennio possederit, nulliu
cx I x. ITEM placuit, ut etiam squisquam, post leges, aliquem locum ad Catholicam unitatem conuerterit : si eum per triennium nemine repetente retinuit, ulteritis ab eo non repetatur. Si tamen
per ipsum triennium filii Episcopus, qui posset repetere, de tacuit, praeiudicium patietur di si autem non fuit, non praeiudicetur matrici, sed liceat, cum l cus acceperit Episcopum, qui non habebat, ex ipso die antra triennium repetere.
Itemque si fiterit Episcopus ad Catholicam ex Donati parte conuersus, non cipraeiudicet praefinitum tempus : sed ex quo die conuersus est, habeat per triennium potestatem rcpctendi loca, quae adi uia pertinebant cathedram.
me his , qui in plebei , quas ad se putans per inere, νnconuentu his, a quibus
cxx. ITEM placuit, ut quicunque Episco pi, plebes, quas ad suam cathedram aemuniant pertinere, non ita repetunt, ut
Lusas suas Episcopis iudicantibus agant, sed alio retinente inruerint, sue volentibus , siue nolentibus plebibus, causae suae detrimentum patiantur. Et quicula luciam hoc fecerunt, si nondum est inter Episcopos finita contentio, sed adhuc inde contendunt: ille inde discedat, quem constiterit praetermissis iudiciis Ecclesiasticis inruisse. Nec sibi quisque blandia
tur, si a Primate, ut retineat, literas impe trarit, sed suc habeat literas, siue non habeat, conueniat cum, qui tcnet, &cius litoras accipiat, ut cum appareat paciscε tenuisse Ecclesiam ad se pertinentem. Si autem aliquam quaestionem retulerit, per Episcopos iudices causa finiatur: siue quos cis Primates dederint: stuc quos ipsi
vicinos ex consensu clegerint.
De his , qui plebes ad se pertinentes
negligunt. ITEM pllacuit, ut quicunque negli- cxx gunt loca ad suam cathedram pertinet tia , in Catholicam unitatem lucrari, conueniantur a diligentibus vicinis Epi scopis, ut id agere non morentur. Qi md si intra sex menses a die conuentionis non effecerint, qui potuerit ea lucrari, ad ipsum pertineant. Ita sanc , ut si ille, ad quem pertinuisse videbantur probare potuerit magis illius electam negligentiam ab haereticis, ut impune ibi sint, Msuam diligentiam iuisse praeuentam: ut eo modo eius cura solicitior vetaretur: cum hoc iudices Episcopi cognouerint, suae cathedrae loca restituant. Sane si Episcopi , inter quos causa versatur, diuersarum sunt prouinciarum, ille Primas det iudices, in cuius prouincia cst locus, de
quo contenditur. Si autem ex communi placito vicinos iudices elegerint , aut unus elligatur, aut tres: ut si trcs clegerint, aut omnium sententiam sequantur, auc
IGdelectorum iudicum solentia sterni
non debeat. Α iudicibus autem , quos communis cm consensus elegerit, non liceat prouocare. Et quisquis prouocatus rcpertus fuerit per contumaciam nolle obicin raro
iudicibus, cdm hoc primae sedis Episcopo fuerit probatum, dct literas , ut nullus ei communicet Episcoporum, donec
Vis Episcvui negligat suam dioecesim,
Si in matricibus cathedris Episcopus ex xii negligens fuerit aduersus haereticos, conueniatur a vicinis Episcopis diligentibus, dcci sua negligentia demonstretur, ut se cxcusare non possit. Quod si ex die, quo
conuenitur, intra sex menses, si in eius prouincia executio fuerit, & non eos ad
228쪽
mitatem Catholicam conuertendos C raucrit et non ei communicetur , donec adimpleat. Si autem executor ad loca non venerit, non adscribatur Episcopo.
De Disopis, qui Donati s communicasse
mentiti fuerint. cxx Iv. S I autem probatum fuerit, eum de communione illorum fuisse mentitum, dicendo eos communicasse , quos Cosciente non communicasse constiterit, etiam Episcopatum amittat.
De presbyteru, o clericis, ut non Vpellant nisi ad ricara Concilia. cxxv. ITEM placuit, ut presbyteri, diaconi, vel caeteri inferiores clerici, in causis, quas habuerint, si de iudiciis Episcoporum suorum questi fuerint: vicini Episcopi eos audiant, & inter eos quicquid est , finiant adhibiti ab eis ex consensa Episcoporum suorum. Oubd si & ab eis
Prouocandum putauerint, non prouocent nisi ad Acticana Concilia vel ad Primates prouinciarum suarum et ad transmarina autem qui putauerit appellandum , a nullo intra Asticam in communionem suscipiatur. De virginibus etiam minoritus υeiandis. cxxvI. ITEM placuit, Vt quicunque Episcoporum ncccstitate periclitantis pudicitiae virginalis , cum vel petitor potens , vel raptor aliquis formidatur, vel si etiam aliquo mortis periculoso scrupulo compuncta fuerit, ne non velata moriatur, aut exigentibus parentibus, aut his, ad quorum curam pertinet, vel auerit virginem, se ii velavit intra viginti te quinque annos aetatis. non ci obsit Concilium, quod de Isto annorum numero constitutum
est. Ne diutius Disopi teneantur in Concilio, remos ex δε singularum prouinciarum
cxxvii. ITEM placuit, ne diutius uniuersi E piscopi , qui ad Concilium congregati sunt, tenerentur, ab uniuerso Conctio iudices ternos de singulis prouinciis eligi, de electi sunt de prouincia Carthaginensi, Vincentius, Fortunatianus, & Clarus: de prouincia Nuntidia Alypius, Augustinus, & Restitutus: de prouincia Byzacena, cum sancto sene DorintianoPrimate Cresconius, Iocundus, & AEmilianus: de
Mauritania Sitifensi Seuerianus, Asiati-
cus, Ze Donatus t de prouincia Tripolitaria Plautius, qui ex more legatus miri est missus , qui omnes cum sancto sene Aurelio uniuersa cognoscant: a quo petiit uniuersum Concilium, ut cunctis siue
gestis, quae consecta iam sunt, seu epi uotis ipse subscribat. Et subscripserunt. Aurelius Episcopus Ecclesiae Carthaginensis, huic decreto consensi, Sc praelecto subscripsi. similiter de caeteri subscria
pserunt. Item huic Concilio interfuit Ecclesia
PosT Consulatum gloriosissimorum
Imperatorum Honori a x II. dc Theodosi V III. Augg. III. Kal. Iunias, Carthagine in secretario basilicae restitutae.. Clim Aurelius Episcopus, una cum Fa stino Ecclesiae Potentinae , prouinciae Italiae Piceni, legato Romanae Ecclesiae, V incentio culositano , Fortunatiano
Neapolitano, Mariano Vzipparensi, Α- Modato Simidico, Pentadio Carpitano, Rufiniano Mutubensi, Praetextato Siclia libensi, Q dvultdeo Verensi, Candido Abbiritano , Galloniano Vtiensi legatis prouinciae Proconsularis, Alypio Thag stens, Augustino Hipponentium Regiorum, de Posidonio Calamensi legatis prouinciae Numidiae, Maximiano Aquens, Iocundo Suffetalensi, de Hilariano Horreocellorum legatis prouinciae Byracenae, Nouato Sitifensi, Ae Leone Mocte si, lcgatis prouinciae Mauritaniae Sitifenia sis, Ninctio Rusurrensi, Laurentio Ic sitano , de Numeriano Ruluniensi I gatis prouinciae Mauritaniae Caesariensis, ab uniuersali Concilio iudicibus delectis, adstantibus diaconis, consedisset, Zc quibusdam peractis, multi Episcopi caeterorum peragendorum memorasse conque
rerentur sustinere non posse, de ad pro prias Ecclesias sestinarent, placuit otiauerso Concilio, ut ab omnibus eligere
tur de sinsulis quibusque prouinciis, qui
propter alia peragenda residerent. Et ininctum est, ut hi adessent, quorum subscriptiones eos affuisse testantur. excommunicati ad accusationem admitti non debeant. PLACUIT VE omnibus , quoniam cxxviii superioribus Conciliorum decretis de personis, quae admittendae sunt ad accusationem clericorum iam constitutum est, & quae personae non admitterentur,
229쪽
non expressum est , idcirco definimus
eum rite ad accusationem non admitti, qui posteaquam excommunicatus fuerit, in ipse adhuc excommunicatione constitutus, siue sit clericus, siue lalcus, accusare volucrit.
per a non debeant accusere. Cxx I x. ITEM placuit, ut omnes serui, vel proprij liberti ad accusationem non admittantur , vel omnes, quos ad accusanda publica crimina l ges publicae non admittunt. Omnes etiam infamiae maculis
aspersi, id est, histriones, ac turpitudinibus labiectae personae, haeretici etiam, .ue pagani, seu Iudaei: sed tamen omnibus , quibus accusatio denegatur , in
causis propriis accusandi licentia non ne ganda. Ut qui unum crimen non probauerit, ad alterum admitti non debeat. XXX. ITEM placuit, quotiescunque clericis ab aecusatoribus multa crimina obi iaciuntur, & unum ex ipsis, de quo prius egerint, probare non valuerint, ad caetera
Mui ad testimonium admittendi sent. cxxxi. TEsTES autem ad testimonium non admittendos , qui nec ad accusationem admitti praecepti sunt, vel cliam quos ipse accusator de sua domo produxerit. Ad
j testimonium autem intra annos XIV. aetatis suae non admittantur.
De Di po, qui excommunicat eum, qui s-bi fili crimen dicit se consessim.c XII. ITEM placuit, Vt si quando Episcopus dieit, aliquem sibi soli proprium crimen
fuisse consessum, atquc ille neget: non putot ad iniuriam suam Episcopus pertinere, quod illi sbli non crevitur, etsi scrupulo propriae conscientiae se dicit negan
ti nolle communicam. Vt non Icmere quemquam communione
cxxxii 1 QUAMDIU exmmmmcato non communicauerit suus Episcopus, eidem Episcopo ab aliis non communicetur Episcopis: vi magis caueat Episcopus, ne dicat in Fcmquam , quod aliis documentis
Aurelius Episcopus dixit: Iuxta statuta
totius Concilii congrcgati, & meae mediocritatis sententiam, placet facere rCrum Omnium conclusionem: uniuersiti-
tuli designati , & digesti huius diei tractatu , Ecclesiastica gesta suscipiant ε, quae
vero adhuc expressa non sum me sequemti per fraues nostros Faustinum Episcopum, Philippum, &Asellum presbyteros venerabili fratri & C piscopo nostro Bonifacio rescribemus,& subscripserunt. Aurelius Episcopus his gestis statutorum apud nos habitis , subaeripsi. Valentinus primae sedis Episcopus prouinciae Numidiae his gestis subscripsi. Faustinus Episcopus Ecclesiae Potentinae prouinciae Piceni, legatus Ecclesiae Romanae , his gestis subscripsi. Augustinus Episcopus Hipponiensis, legatus prouinciae Numidiae , his gestis subscripsi. Possidius Episcopus Calamensis, lega-ms prouinciae Numidiae , his gestis subscripsi. Vincentius Culusitanus, his gestis subscripsi. Fortunatianus Neapolitanus, his gestis subscripsi Pentadius Carpentanus, his gestis subscripsi. Rufianus Maxensis , his gestis subscripsi. Praetextatus Sicilibensis, his gestis subscripsi.
dvultdeus verensis, his gestis subseri .
Candidus Germaniae , his gestis su scripsi. Maximianus Aquensis, his gestis subscripsi.
Iucundus Sufferulensis, legatus prouinciae Byzacenae, his gestis subscripsi. Maximinus , legatus prouinciae Byz cenae, his gestis subscripsi. Hilarianus Horreocellensis , legatus prouinciae Byzacenae,his gestis subscripsi. Nouatus Sitifensis, legatus prouinciae eiusdem, his gestis subscripsi. Ninelius Rusurrimcnsis, legatus prouinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Laurentius Icositanus, legatus prouinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Numerianus Ru uriensis,legatus prouinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Leo Moctensis, legatus prouinciae Caesariensis, his festis subscripsi. Alius Leo, legatus prouinciae Sitifen-ss , his gestis subscripsi.
Et caeteri Episcopi ccxvi I. similiter subscripserunt.
Philippus presbyter , legatus Ecclesiae
230쪽
komanae, his gestis a nobis recollectis subscripsi. Asellus presbyter , Iegatus Ecelesiae Romanae, his gestis subscripsi, quae pςrnos directa sunt. Incipit epistiti ab omni Concilio Africano ad Bom facium urbis Roma Episiopum, per Faustinum Episcopum , Hu pum , Astrum presburos, legatos Eccussae Ro
Do Miuo beatissimo, & honorabili ει- cri Bonifacio Aurelius, Valentinus primae sedis prouinciae Numidiae, & caeteri, qui praesentes adfuimus, numero CC. N VII. Ex omni Concilio Acticae. Quoniam Dommo placuit, ut de his, quae no-hiscum egerunt sancti fiatres nostri,Coepiscopus Faustinus , Ec compresbyteri Philippus ,& Asellus, non beatae memoriae Episcopo Zosimo, a quo ad noS mandata, uec literas attulerunt, sed tuae venerationi , qui in cius locum es diuinitus constitutus, humilitas nostra rescriberct, ea breuiter insinuare debemus , quae Virorumque Concordia terminata sunt,n C Ca, quae prolixis gestorum Voluminibus contii tentur, in quibus, salua quidem Charitate, non tamen ii ne paruo altercationis la-
re demorati sumus, ea gestis deliberantes , quae nunc ad causam pertinent. nquam de ille, si adhuc esset in corpore, hoc acciperet gratius, quod videret
pacatius terminatum domine fiater. Α- piarius presbyter,de cuius Sc ordinatione, de excommunicatione,& prouocatione fuerat exortum non solum Siccensi, verumetiam totius Amranae Ecclesiae non laue scandalum, de Ommbus erratis suis Veniam petcns communioni est restit tus. Prior autem Coepiscopus noster Siccensis V rbanus, quod in eo corrigendum visum est, sine ulla dubitatione correxit.
Quia vero paci, Se quieti Ecclesiae non tantum ad praesens, sed etiam in posterum prospiciendum fuit: quoniam talia multa praecesserant,ut vel similia, vel etiam grauiora deinceps praecaueri oporteret: placuit nobis, ut de Siccensi Ecclcsia, retento scilicet honore gradus sui , presbyter remoueretur Apiarius, 3c accepto epistolio, ubicunque alibi vellet, & posset, presbyterii munere fungeretur. Quod eidemipii per literas proprias postulanti sine difficultate concessimus. Sane priusquam haec causa isto termino clauderCtur, Inter alia, quae diuturnis discepta nibus 27rversabamus, quia ratio ipsa poscebat, ut apud acta Ecclesiastica, a fiatribus nostris Faustino Coepiscopo, Sc Philippo,& Α- sello compresbyteris quaereremtis, Ut promerent quicquid eis nobiscum agendum filisset iniunctum. Nonnulla quidem sine ullo scripto prosecuti sunt verbis , sed cum id potius stagitaremus, qubdin literis ferrent, commonitorium protulerunt. Quod recitatum nobis, etiam gestis, quae secum ad vos deserunt, est allegatum. In quo eis quatuor quaedam nobiscumagenda mandata sunt, unum de appellationibus Episcoporum ad Romanae Ecclesiae lacerdotem: alterum, ne ad comia ratum Episcopi importunc nauigenL: temtium de tractandis presbyterorum , ω diaconorum causis apud finitimos Epi scopos , si , suis excommunicati perperam fuerint: quartum de Urbano Episcopo cxcommunicando, Vel etiam Romam vocando, nisi ea, quae videbantur corriagenda , corrigeret. Ouorum omnium de
primo, dc tertio, id est, ut Romam liceat Episcopis prouocare , dc ut clericorum causae apud suarum prouinciarum Episcopos finiantur: iam priore anno e tam literis nostris ad eundem venerabilis memoriae Zosimum Episcopum datis , ins
nuare curauimus , ut ea seruare sine ulla eius iniuria paulisper sineremus, usque ad inquisitionem statutorum Concili; Nicaeni. Et nunc de tua poscimus sanctitate, vi quemadmodum ea apud Nicaeam a Patribus acta vel constituta sunt, sic ea a nobis facta custodiri, fle ibi apud vos ista quae in conunonitorio attulerunt, facias exerceri: id est , si Episcopus accusatus fuerit , dc iudicauerint congregati Epi scopi regionis ipsius, & de gradu suo deiecerint eum , Ac appellasse videatur, Acconfugerit ad beatissimum Ecclesiae Romanae Episcopum, & voluerit audiri, Miustum putauerit, ut renovetur exam n,
scribere his Episcopis dignetur, qui in finitima de propinqua prouincia sunt , Ut ipsi diligenter omnia requirant, Sc iuxta fide m veritatis definiant. Quod si is,qui
rogat causam suam iterum audiri, deprecatione sua mouerit Episcopum Romanum , ut e latcre suo presbyterum mittat,
ehit in potestate, quod velit,& quod aestia
mei. Et si decrcuerit, mittendos esse qui praesentes cum Episcopis iudicent, habentes authori ratem eius a quo destinati sunt, eri in suo arbitrio. Si vero crediderit sincere Episcopos, ut negotio tarmi-