R.P.F. Candidi Brognoli Bergomensis ... Alexicacon hoc est De maleficiis, ac morbis maleficis cognoscendis. Opus tam exorcistis, quam medicis, ac theologis ... Tomus primus °secundus

발행: 1714년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

138 Disputat De Daemone , ut causa Maleficiorum.

ARTICULUS L

A Intellectum.I. I.

- Utatus Dei est, ut principaliter apentis, & essicientis in intellectum eogitatio-Dεui tantum nes immitere, & illas in ejuS intimis generaret quia solus lassicientem habet immittit virtutem respectu talis effectus ἡ ut docet D. Bonav. loco cisat. Daemonuero non po- ...itatio , test illum producere 3 quia si illi emet possibilis, mentem humanam se et in maiata Intellectu. Iumimo elleret 3 dc sic homo nunquam 1 pravis cogitationibus desistere valaret squod falsum est. At quamvis non queat ut causa principaliter amns cogitationes immittere, hoc tamen potest. ut causa excitans, de impellans ν eum respectu taliso.-.ά .is effectus lassiciente virtute Praeditus sit. Immo sicut Angelorum haec quasi propria inmittit ut sunt munia, in homines sanctos, & optimos immittere cogitationes, & virtutes ea cita . excitare; Ita daemonum hoc singulare ossicium, mortiferis suggestionibus, quae nihil aliud sunt, quam pravae cogitationum immissiones 4 ad vitia urgere, ut patet in Iuda, qui suggerente, & impellente daemone Christum tradidit. Joan. II. .m di holus misi set in cor, ut traderet eum Iudas . Nam mittere in cor nihil est aliud, quam cogitationes instillare . Et experimur ipsi quotidie tot noxios cogitatus, quibus incitante daemone provocamur ad malum; quia in desesto, Ec contiativo studio spiritui nostro insidiatur. g. I I- 'lici autem via intellectum adoritur, sensus, nempe, dc appetitus p cum

Dupliei α s tota ejus interior Operatio circa utrunque versari videatur.

, Ex parte sensus suas illusiones tanquam per fenestras immittit: quia eum noἐι μη Duellem , suod 'tar non fueris in sensu , te ite Aristot. lib. de sensu, de sensibilibus, quandiu spiritus in ergastulo corporis retrusus manet, hostis primo species rerum assingit exterioribus sensibus , dc obtrudit oculis spectra ,εc obiicit in phan. tasmate, in quo tanquam specula omnium rerum similitudines repraesentantur . Unde idem nobis accidit, quod ei, qui ante ocuIox specuIum habet ita potentiae visivae alligatum, ut eos alio contorquere non possit. Nam sicut iste non se potest impedire, quin videat imagines in speculo repraesentatas; ita cum phantasma sit tanquam speculum Potentiae cogitativae semper alligatum , quod assidue menti nostrae obversatur, dc in eo diversae rerum larmae, Ec species obiiciuntur, prout as sidue ab exterioribus sensibus, vel ab alia causa subministrantes repraesentantur . non potest fieri, quin spiritu LitIud consideret, Ac contueatur, cum in Ienebros carnis ergastulo nihil videate vel si quid videt, alio non possit cernere lumine,quam sibi utri uisue sensus ope subministrato. Et ita ex objectis speciebus sequitur cognitio in intellectum per que ne unque sensum immissar ut bene testatur etiam S. Ber-

Cujus veritatis etsi plura exempla referre posse meorum, qui hujusmodi tenta-h, iis iis Monibus diabolicis vexati ad me confugerunt, ut sibi opportuna remedia adhibe-

comproba- rem , unicum tantum reseram scitu dignum. Anno Domini I 654. Venetiis Ad

u lescentula annum aetatis quartumdecimum agens filia cuiusdam viri utique sic uum tunae bonis ditati, ita morum gravitate , prudentia aliisque bonis qualitaIibus ornati, haec cum sutemgieinin speeu Io magno in cubiculo existente contemPl-retur, dc aliqualem complacentiam de sua pulchritudine haberet, saepius hujui modi operationem repetebat, tandem daemoti in speculo apparuit sub specie Ju

Venis pulcherrimi e iugiem illius amplectentis, de osculantis, cu us lacti cum ipsa

magnam

182쪽

Ejus potentia in Creaturas medias M, I 39

maenam perciperet delactationem se totam in tali contemplatione addicebat, quare daemon seipsis mei patefecit dicens se esse daemonem Deorum principem, qui eam valdὰ amore prosequebatur, sed fi di ipsa vellet ei placere, opus erat, ut crederet non esse alium Deum, quam ipsum daemonem, nec crederet in Cluilium . caeteraque fidei dogmata abnegaret, quae omnia absque ulla animi advertentia , ac consideratione adimplevit, prout sibi versipellis inlinuarat I led interim superia veniens ipsius mater mulier utique prudens atque devota eam Interrogavit, curtanditi se detineret in contemplatione illius speculi, re quaenam essent illa verba , uuae versus speculum submurmurabat, cui licet dissiculter ob secretum daemoni promissum, tamen tacere nescia omnia patefecit, quare male r illam reprehendit, abscondit speculum, &admonuit, ne amplius talia praestarct. Tunc filiam tantum incidit maerorem, ec tristitiam, quod die, noctuque lacrymis , ac fletibus detinebatur, nec poterat prae dolore somnum, vel cibum capere dicens, 1e lidem negasse, nec amplius credere in Deum , ac subdaemonis pote ita te totaliter extitere, ac propterea nihil sibi manere, quam in sernum I accurrerunt amici, diconinsana uinei alii dicentes esse humorem melancholicum, alii humores matri cales stideoque accitus fuit Medicus omnium Medicorum Uenetiis existentium quo auaetatem facile princeps, qui statim multis pharmacis adhibitis, emi ilione sanguinis saepissis repetita, cibi maxima abstinentia adolescentulae indicta, ut humorem

compesceret peccantem, omnia praestitit incassum I ita ut adolescentula , quae prius unicum habebat seductorem torquentem in anima , caepit habere duos tortores amigentes unum intrinsecus in spiritu, nempe daemonem , alterum extrinsecus in corpore, scilicet Medicum , qui ad talem, ac tantam eam perduxerat de bilitatem, ut vix posset in lectulo dimoveri. Tandem cum Medicus adhuc repetere vellet medicamina, ac sanguinis emissionem, Confessarius dictae filiae eius Genitori consuluit, ut me advocaret, ad quam ut vix accessi, agnovi in ea esse daemonem talia operantem, ideoque Medicum esse admonendum, ut saltem quinque dies, vel sex expectaret, donec meam functionem exercerem, proptea praecepi, ut cibis delicatis, ac vino generoso reficeretur, sequenti die eam feci electo surgere, tertia die ad Parochialem Ecclesiam,quae prope eorum palatium extat, accedere, ac Sanctissimis Sacramentis Consessionis, di Communionis refici , quarta die operi manuali incumbere, sicut& sequentibus diebus : quotidie orationi jugiter esse intentam, actus fidei, spei, eccharitatis eliciendo, & contemptus in daemonem proferendo. Transacta autem quinta die venit Medicus, cui

practice ostendi praesentibus ejus Genitoribus, nec non patruo, et usque uxore piis, atque devotis, eam esse a daemone obsessiam, idcirco non corporalibus , sed spiritualibus remediis esse Iiberandam, ac roborandam. Itaque Medicus cessavit eam invisere, ego vero meum prosecutus munus per exercitium diversorum actuum theologicorum, Sacramentorum frequentiam, voluntariam ipsius praesentationem coram Reverendissimo P. Inquisitore S. ossi ad quem accessit nomine ipsius praedictus ejus Patruus, qui misso R. P. Commissario omnia praestitit

Coram me, quae necessaria aestimabantur: tandem per obiurgationes frequenter

a me daemoni iactas, ac praecepta in Nomine Iesu laepius repetita , continuam Ι'atris, ac Matris ipsius solicitudinem, ac diligentiam in ea ad executionem praeceptorum meorum impellenda, persectd sanitati restituta est. Ex quo videas, quomodo versipellis daemon per sensus tanquam ver fenet tras deinceptionem immiserat in intellectum, illam ad Deum, ejusque fidem catholicam abnegandum inducendo.

I. III. Imiliter ex parte appetitus sensitivi Diabolus iactu potest cooperari, determi h.

natum cordis notum, humores singulares, &passiones varias excitando a turi. quaei, determi is

183쪽

rgo Disput. II. De Daemone, ut causia Maleficiorum

quae musa sunt, quod homo aliquid imaginetur, &cogitet; Nam ex illis passionibus in appetitu excitatis subsequitur, Intentionem sensibilem, seu speetem ad principium apprehensivum deductam magis ab homine percipi: quia, ut ait Philosophus lib. de somno, di vigilia c.2. Amanter modica siittidine in rei amasis apprehen onem moυentur s O HIud, quod proponitur imaginationi, iudicant proinsequendum. Nam illud homini aliqua passione detento videtur esse bonum, ad quod per passionem inclinatur. Hinc est, quod multi operante daemone variis c gitationibus ita torquentur, ut vix die, noctuque conquiescant ι illi praecipue , qui alicuius estiaenatae passionis furiis agita ntur: ita enim cogitationibus rei amatae verb. grat. addicti sunt, ut si parumper averti contingat , revertantur citius in idipsum. Hoc experientia comprobatum est in quodam Presbytero Bergomensi, qui ab omnibus simplicibus, & ignaris suspiciebatur ut sinctus: hic prae nimio amore , quo diversas suas filias spirituales adolescentulas etiam satis pulchras prosequebatur, in plures prolapsus est errores, de quibus convictus, ac spontὰ consessus anno Domini I s a. in aula Palatii Episcopalis coram Eminent. ac Reverendissimci D. D. Cardinati Gregorio Barbadico Episcopo Bemomi, ac Reverendissimo Patre Inquisitore generali S. cii, assiliente Excellent. D. Uicario Praetorio, ac caeteris, ad quos spectat, praesentibus vocatis Presbyteris multis , de aliquibus omnium Religionum Regularibus condemnatus est, prout infra. Quorum errorum, ut alii discant eos evitare, summarium hic subiiciam ex actis publicis Sanctet

Inquisitionis extractum. Art. I. Conυentus, ae Congregat oner faciebar mulierum seretδ, ne aurer Superio rum not ista perveniset, is quibur vocari posset. Art. II. Sinpiar solus eum sola elatisio ostio manebat . . Art. III. Docebat modum orandi pa=υὰ, ides, manere genu κum non eliciendo aliquem actum intellectus, vel voluntatis , scilicet actur theologieor Fidei , Spei, Charitatis, vel moraler, etiam meritorior, qui stans per intellectum , ae

voluntatem.

Α ri. IV. Prohibebat meditari P sonem Chrim.

Art. U. Dixit, quod quaerere humilitatem, patientiam, aliasque virtutes es impediamentum in via Dei , ac murus , qui festa at a Deo. Λrt. VI. Dixit, quod anima ἁ Deo ad lintracta non indiget aliquo genere mora cati

num a

Art. VII. Dixis, nyn esse re iendum diasolitas tentationi ur. Art. VIII. Doetiit quandam Salutationem Angelieam . Art. IX. Latidaυis Pelaginor nicam leae eo tempore, quo ebat aliquor eorum esse careeribur mancipator Brixiae, ae fuisse in manibur eorum inventiam librum continentem promisticines haereticalet, or erronear. Art. X. Dixit, quod jecuri aram de suasalute illi , qui obediebant eiurnaeceptiri criobservasant imiar documenta. Art. XI. Prohibuit Dis Sectatoribus eo teri peceata Regularibus: se aliquibur praσ-eepis , ut ei soli confiterentur . Art. XII. Dixit, quod tactus earnaler inter hominem, O mallerem non sunt pecca tam in tuis, qui adperfectionem perυenerunt. Art. XIII. Praecipiebat Dissiliabur 6 ritualibue, ut aliae emitterent tria vola, sciliceres obediantiae, paupertatis, se casitatis, aliae duo, aliae unum. Art. XIV. Conversanreum mulieribus praedictis solus eum sola tactus earnaler com

Αα XV. Dixit δε nunquam tetigisse, aut Oseulastim bisse aliquam muli rem v t

184쪽

. s' Ejus potentia in Creaturas medita &c. I 4

Ptimo, suis tondemnastis ad elausum manendum Maliquo Mo nasorio per tri iniam eum obligations raritandi semes in rubdomada me perar mortuorum, ae tertiam parrem Rofarii. Secundo, fuit exilio demandatus d sua parria GHque limitariona temporis, Da qaod non possι ei appropinquara spatio decem milliarium, reservando Sancto meis facultatem alio audi hujusmodipaenitentiar. Tertio , Dis etprincemum imposera everὸ non ampliuν facienia My. congret tione ν , nec assumendi directionem persona um, ae praeripue mulierum. Quarto, Dis conda atur ad abiurandum tanquam vehementer suspectus de haeres , O specialiter abjuravis arrieulum septimum, O duodecimum.

Mulieres vero ejus filiae spirituales, ac sectatrices, quae erant circiter 2q. nulla fuerunt publice poena mulctatae, quia cum mihi onus sormandi inquisitionem contra praedictum Presbyterum fuisset impositum, tempus gratiae proposui eas invia tans ad sponte comparendum, quae sponte coram me comparuerunt deponentes eoiura se, & alicis id, ad quod per leges tenebantur, ideoque liberae a quacunque paenitentia publica evaserunt. Videas modo benigne Lector, quibus decipulis daemon capiat incautos, eorunisque intellectum per appetitum essraenatum in errores inducat detestabiles.

mon in intellectum cogitationes introduceret non tamen valet eum compellere ad cogitationes malas simpliciter: quia voluntas potest imperare intellectui, ut alio se converiat, nempe ad contemplationem Divinorum, quibus inteulectus non facile a pravis cogitationibus per spiritum nequam immissis distrahitur. Sic enim experimur in nobis, quod nonnunquam apertis oculis praetereu tes vel non videmus, vel videre non attendimus propter sortem imaginationem , vel spiritus attentionem. Quare non facile daemoniacae suggestiones obtruduntur iis, qui in bonis occupantur; sed Ociosis, qui primae cogitationi obversanti i

In hoc est laudanda quaedam Adolescentula Diaece sis Bergomensis, quae nuper hoc anno 1664. habitum tertii ordinis Sancti Francisci suscepit, cui aliquoties det-mon apparuit modo diurno, modo nocturno tempore sub specie nunc unius I venis etiam consanguinei, nunc alterius, qui eam diligebat, tentans, ac eam alliciens ad carnaliter peccandum, ac coeundum, plures actus immundos in conspectu eius gerens; sed ipsa semper stabilis, & inconcussa mansit in fide, ac fiducia in Deum eum invocans, ac daemonem contemnens, qui tandem illam graviter percussit, ac laceravit in mamillis, Pectore, cruribus, quae hoc anno mense Novembris Bergomi ad me confugit omnia praedicta enarrans coram suo Con fessario, quam sacris benedictionibus munivi, ac documenta, quibus facilὸ hujusmodi daemonem Asmodaeum in iugam veneret, ac de eo victoriam refcrres , tradidi. Quam veritatem etiam in meipso saepius expertus, praecipue anno I 8. Dum enim Paduae in Conventu S.Caroli occupatus essem in componendo, discribendo Manuale Exorcistarum, ac praesertim doctrinam de fide, ac fiducia in Deum collocanda, ut typis ederem contra diabolicas phalanges, serpens infe natis me suis itimulis urgebat, ut oculum dextrum mihi eruerem, ac deinde Deum magna fide, ac fiducia deprecarer, ut illum mihi restitueret 3 quod si vera esset trula domina, quam scribebam, utique Deus illum restitueret, sic pollea hujusmodi miraculum pro testimonio meae doctrinae referre valeremue ac de hac re ita ut hementer meos sensus exagitabat internos, ut quoties manu scalprum librprium sumebam, toties hujusmodi renovabat tantationem: ac si nollem dictum oculum erusre

do potest im. pellete ad

cogitationes pravas a

185쪽

141 DispuLII. De Daemone, ut causa Maleficiorum.

eluere, saltem acumine gladioli pupillam illius oculi leviter tangerem. Ego auiatem virtute Sanctissimi Nominis Iesu huiusmodi diabolicas technas tanquam fumum divino favente Nomine dii perdebam. 266 π Ajora adhuc aggredatur in intellectu . Non enim solum cogitationes exci-2- iri tat o sed etiam scientiam infundere simulat, & aemulaturr ut videmus itii iactitata 3 idiotis, qui arte daemoniaca statim sunt periti. Potest enim versipellis Doctor

artes, deicientias aliquas suos edocere fideles, si Deus permittat, non tantiam v ce sensibili, cum visibiliter apparet, & loquitur 3 sed etiam interna suggesti ne, locutione, dc manifestatione sui conceptus. Nam nihil illisacilius , quam tum exterius velocissime sermatis simulacris in aere ita phantasiae proponere spectanda ea, quae docere vult, ut spiritus, quasi in speculo uno intuitu cuncta coninspiciat. Tum interius spiritum sensitivum expurgare ab humoribus densioribus , dc expeditiora reddere interni sensus organa, unde expeditior nastitur intellectio. Insuper apta ad hoc tribuere pharmaca, & adhibere med acamenta agentium naturalium, dc sic velocissime ingerere, quae interius vult a discipulis concipi , α retineri: ut saepe accidit m Anabantilis haereticis, & ordinarie in Magis, &maleficis, qui in instanti ab illo aecipiunt ea, quae successive, & in tempore so-rent addiscenda . Sic in vita S. Norberti cap.27. apud Surium 6. Iun. legitur, Idio- am quemdam Sacrae Scripturς subito perit istimum reddidisse.De his legendus Del-rivs Di u Mag ι .2 qu.24.vera. ut ιδ.

S. V I.

zο7 Mnis tamen illa cognitio non illuminatio, nee purgatio intellectus; sed p I tius illusio, &insecti dicenda est . Non enim tendit ad Deum, sed malam finem relaicis . Neque selum tenebras mentibus offundit humanis; sed etiam non raro a recto mentis natu deiicere solet. Spiritus enim illi excitati imbecillesssint, di impuri, miserosque homines non doctos faciunt, fed fanaticos. Ideos semel hos discipulos tenebrarum ad veram lucem venire contingat, sta im i ta haee profana peritia, de scientia diabolica evanescit 3 pristinaeque ignorantiae doctialii subitanei restituuntur: ut experimento probant . qui relicta magia, dc haeres,cMholicam veritatem amplectuntur. Hoc evenisse incomperto est Romae anno Domini IOD. dum ibi commorarer, pervenit illuc quidam puer annos circiter octo aetatis habens cum suo Magistro Religio cujusdam Religionis, quos ego vidi et qui quidem puer publicas theses proposuit disputandas continens to tam philosophiam , ac theologiam universam D Thomae quas dicavit Summo Pon tifici felleis recordat . Innocentio X. easque publice defendit in Ecclesia Minervae praesentibus multis Cardinalibus, Episcopis, Praelatis, Theologis, Religiosis, ac cujuslibet conditionis, ac status hominibus, qui omnes huiusmodi puerum ut prodigiosum admirabantur, poli quarum delentionem multis a Cardinalibus donariis acceptis una cum suo Magistro e Roma honorifice discessit. At cum Lauretum pervenisset, dc quidam Praelati in magnam Ecclesiam Lauretanam eum adduxi sient, observarunt, quod nec aqua benedicta Bootem abstersit, nec signo crucis christianorum more se munivit, ac tandem dum in sanctissimam aedi Culam Beatissimae Virginis introducere vellent, illico Daemon illum se possiden- . t m prodidit, voces clamorosas emittendo φ Magister vero illius aufugit , qui

cum a Ministris Sanctae Inquisitionis quaereretur, seipsum voluntarie ex alta cus ri praecipitem dedit. Puer vero daemoni abrenuntians totam illam scientiam ad mone infusam amisit, ac pristinae ignoramiae restis utus in quodam Conventu pio

rum Religiosorum inclusus sub magistro catholico, ac pio educatus vitam in

186쪽

Ejus potentia in Creaturas medias &c. I 3

melius commutavit. Ex quo patet, quod illius pueri seuntia in publiea Eeelesia

Minervae patefacta non fuit habitus acquisitus, vel infusus, sed potius daemonis illusio, stii sanatica conspersio, atque insectio . Contra quam vanitatem fusὸ scripsit Cir vetus lib. ae sums. para.3. eap. I. ac Ioan. Baptista Segnius de omisAui. cap.8.

ARTICULUS IL

f. I.

AT in Voluntatem daemon non tam liberam asseeutus est potestatem . Non

enim potest illam movere tanquam principium intrmsecum, quod solius Dei est illam meantis: sed tanquam principium extrinsecum. Quod Contingit luntatem detis tripliciser. Primo per illa bras appetitus sensiti, i. Tanta est enim illius cum νω mon ut Prinularitate connexio, ut pinentia concupiscibilis pars voluntatis videatur . Undddissicile est, unam ab alia secernere in delectationibus sensitivis, & determina. ratria tecum. re: an voluntas consenserit, an non. Secundo per excitationem cogitationum . di s is si Ouamvis enim intellectus. de voluntas sint distinctae potentiae distinctos habentes cta, sensitivi, actus; tamen ita sunt connexae, ut una agente, alia similiter agere videatur 3 cum lGe. semper ad actum voluntatis concurrat intellectus, ex cujus cognitione movetur ad volendum. Tertio per boni delectabilis, & apparentis objectionem . Obje- objectionem. ctum enim movet potentiam; & potentia sine objecto moveri non potest. Quare cum daemon valeat movere appetitum sensitivum per motionem sauuinis, spirituum, di humorum: cogitationes immittere per irritationem sensus, & appet

rus sensit imi: & objectare speciem boni delectabilis, & convenientis per minist

rium sensuum, &phantasiae, potest etiam movere voluntatem, re a nectiones exaeitare, non emienter, & principaliter agendo: sed subministrando ea, quibus iam uam lenociniis demulceri valet. Quod testatur D. August. qq. Ioquens de daemone. Serpit, inquit, hoc malum per Ommr aditur sensebiler, dat sese figuris , accommodo coloribur , odoribus' s Dbiisit, infundit saporibur . Q d n ualisae est, quam ex his silietur delectationem in animo provocare. Quare sicut in materialibus ille dicitur ignem accendere, qui pabulum igni ministrat, diei aliquid eombustibile applicat 3 ita in spiritualibus daemon dicitur malas aceendere in vo Iuntate affectiones, cum sensui, appetitui, & concupisceritiae, sed perversae libidini pabulum offire obiectorum carnalium, & terrenarum affectionum 3 servereque facit sanguinem; aut humores movet, ut voluntas ad concupiscentiam provocetur . Hoc probavit in seipso Bergomi anno Domini Iss7. quidam Iuvenis Mercator aetatis annum agens circiter 2a. qui vexabatur a spiritu succubo , qui mihi enarra vit, jam ab aliquot mensibus sibi noctu in cubiculo cum inlectulo stratus expergetactus jaceret, daemonem apparuisse sub specie cujusdam adolescentuiniae Pulcherrimae, quam ipse amore prolequebatur, quam videns exclamavit, stidaemon et statim silentium indixit, asserens se esse Adolescentulam, quam ipse amabat, illucque migra sti, quia a matre suerat percum alapa , idcirco se indignatam e domo aufugisse, diaecessisse ad invisendum suum dilectum. Ipse autem bene novit illum nodi fuiste Teresiam, sed daemonem aliquem familiarem, nihilominus post diversas colloeuticines, di aliquos a laxus secum eoncubuit , ac post concubitum eum admonuit se non esse Adolescem viam, sed daemonem idisius amat rem, qui die, noctuque ei ut fiscium se praeberet, ac coiret, sic aliquot menses prosec utus est, donec a Deo per meum ministeritim totaliter liber evasit aacia Peccatis suis penitentiam egit. En quibus pedicis daemon Iuvenem ira heret innarum. S. II.

187쪽

1 Disput.II. De Daemone, ut causa Maleficiorum.

I. II. k.. 'L. T T Is tamen artibus non valet daemon voluntati necessitatem imponere. Sive et pyrast ne-LI. enim excitatis imaginariis illusionibus: sive passionibus inflammatis , s-νori. . Ei, is vc Oriectis amabilibus, aut odibilibus propositis, semper libera manet. & sui

sempes libri actus domina. Evicerit daemon sensum utrumque internum, & externum: non-ra maneat. dum rationem perstringit. Sed esto rationem Occupaverit per objecta in potentia cogitativa repraesentata, adhuc voluntatem cogere non potest. Maenia urbis, deportas occupavit, nondum invasit arcem. ostentat amoris delicias, & divitias . remanens praesoribus sensuum non Pervertit mentem . Λctu allicitivo demulcet voluntatem, non tamen extorquet actum ejus elicitivum; Nam ejus est saevitatatis Micere, vel non elicere; consentire, aut dissentire . Potest quidem moveri simplici apprehensione; non autem cogi plena determinatione. Semper sui iuris est, & liberὰ potest respuere, quae sensus, di ratio dictant: quae appetitus is de conincupiscentia offerunt: quae daemon dc ejus ministri repraesentant . Nam nihil est tam in potestate voluntatis, quam ipsa voluntas: ut benE dixit Augustinus M I da Retractav aa.

s. I.

,j, Enique in memoriam intellectivam daemon suam conatur exereere virtutem. p. ., ἡ, αε αδ eam Fel sortem z vel debilem reddendo ι non quidem immediatὰ ope tam

memoriam do scilicet in illa; aut altera, sed mediatὸ scilicet operando in memoria lensiti- 'v' Nanque pro statu iito iliae potentiae sensitivae subserviunt intellecti vis, ut inintelleelus niti actu intelligere valeat, nisi phantasia phantasietur circa phantasma tali obiecto intellecto accommodatum. Phantasia autem ad hoc ut operetur, in diget speciebus phantast icis. Hae autem in memoria sensitiva veluti in quodam minnu conservantur, ex quo promuntur, quando iis operari volumus. Et quo promptiores hae ex penu sensitivo promuntur, eo facilius, Zc promptius etiam memoria intellectiva suas correspondentes spirituales imagines depromit ι ac sic prompte praeternorum alias a nobis cognitorum recordamur. Si ergo daemon vult me moriam sensitivam sortem reddere speciebus vel recipiendis: vel retinendis, reddit ii Iam ampliorem, & tenaciorem utroque modo; quo utitur in suis operatio nibus, scilicet, motu locali, & applicatione agentium naturalium. Nam velimpedimenta motu locali tollit,scilicet, humiditatem nimiam, propter quam species concreditas fluere, & dilabi, necesse est. Uel applicatione iuvantium remedi rum moderatam siccitatem inducit, ob quam imagines rerum profundius impri muntur , & impressae longius remanent.

. II. 27i I TIs adde dispositionem organi, quod ita adaptat, ut aptius sit ad recipiendum,

A A .& retinendum. Talem puto fuisse memoriam Athalidae apud Laertium lib. d. 3mvνυ Pytisoriae. Talem Apollonii Tyanaei, quam laudat Suidas. UOG u illam potentiam debilitare, aut omnino tollere desiderat, contrariis utitur modis, & sic intentum consequitur. Talis fortasse fuit oblivio Simonis nuruau Angli, de quo Detrius lib. a. Di R. Mag. qu. 24. Hic eum esset dialecticus acutulamus, in artium liberalium Parisiis profestor magni nominis, plenior scien

188쪽

Ejus potentia in Creaturas medias &c. r s

tia , quae inflat , quam charitate, quae aedificat, temere in Scholis, &palam non est veritus iactitare,se scire totam Christi legem,& improbando eam posse anni hilare sed ita subita oblivione percussus fuit, ut primarum litterarum vinum DominIcam orationem pronuntiare, nee alphabetum legere sciret. Quod factum esse, Deo se volente, nemini est ambigendum . . .... Cum tamen non possit daemon spiritui humano illabi , nec sum eienter in illius potentiis operari, quamvis sit ipse spiritus, sequitur, eum non posse homines reluctantes ad peccatum impellere: aut in peccato detinere. Unde si lagae, Magi, &malefiei praecipites feruntur ad maleficia, haec lubenter faciunt. Voluptates , deliciae, divitiae, res omnes sensibiles promissis, vel oblatae eos incitare possunt, cogere non possunt. Si obstinato animo perseverant in maleficiis perpetrandis, voluntarie perseverant. Suggestiones, consilia, pacta,&alia huiusmodi obstinationem possunt fovere, non causare. Paeniteant serio, Deo reconciliabuntur etiam reni tente diabolo. Plus enim potens est Deus in benefaciendo, quam daemon in malefaciendo. Et plus paratus est Deus benefaciens homines in gloriam introducere , quam daemon malefaciens detrudere in gehennam.

Cum tame u si tillabi ani mae, nee P test essicaea ter in eius Potentiis peraria ne ad peceat mimpellere m. Iuaantes s

amvis uniea sit hominis Anima, duae tamen solent a gignari eius portiones,

scilicet, Superior, quam spiritum vocamus, in qua tres illae potentiae resi- . dent nullo organo corporali alligatae, de quibus Iocuti sumus. Et Inferior, quam nominamus Animam, quae dicitur ab animando, in qua virtutes vegetativae, di sensitivae continentur. Et ita, sicut vegetativa triplici ornata est facultate. nutrie

dii augendi& generandi: Sic sensitiva tum apprehensivis exterioribus, & interi ribus tum appetitivis concupiscibilibus, & traicibilibus praedita est, in quibus omnibus daemon diversa agere potest, si a Domino concedatur, vel locali, vel applicativa operatione: ut duobus articulis palam siet. 272Anima dieiatur ab an mand UT duas continet vires vegetativam Sensitivam In utraque Peratur daeis

in n.

ARTICULUS

R T primo quidem potentias vegetativas adoritur, quarum actus, aut impedit, 373

Oad Ninrisivam. s. I. IMpedit nutritivam, non solum 8 bestiarum rumis, & nutrieum mammis lac Nutritivam eliciendo, mulgendo, &exsiccando, ex quo faetum marcescere , necesse est, ilia..dis.1ed etiam cibi in ventricula recepti solvendo digestionem. Nam stomacho relaxato, ejus viribus in astrictione litis dissolutis concoctio reliquorum ciborum impeditur, qui semicocti, &semicrudi stomacho excidunt. Unde oritur cruditas morborum omnium Mater, ut ait Galenus lib. I. daeibis boni, aut mali δε--ῶν quae quamvis ordinariὰ procedat, vel ex nimia ciborum quantitate, ut d stoetaehitia,cet Franciscus Valeriola laeorum eommuniam lib. a. ea d. vel ex eorum qualitate unde mor . Contumacit vel ex varietate simul assumpta, teste Dilario Medico apud Marar Num Iuss. Sagur LeUAE. & Socrater vel ex eo, quod iustum deest intervallum ad perfectam concociionem: Extraordinarie tamen diabolica operatione caum Brogn. Aurictaeon. Κ latur.

189쪽

Caninam

14s Disput.IIDe Daemone, ut causa Maleficiorum.

satur. Ubi vero introducta est, Chylus. aut succus, qui ex cibis confieitur, et erudus, seu maligne a stomacho consectus, & inquinatus potius, quam concci ctost Ex illo chylo non poteli in Epate sanguinis ossicina confici probus sanin uulsi sed vitiosus, quia secunda concoctio, ut aiunt Medici, non potest emendare primam: Ex vitioso sanguine non fit proba nutritio ι sed nece Ie est, vitiosum existere corporis temperamentum, dc morbis obnoxium: N am tettia concoctio, quae inporis minutissimis toto corpore agitur, ubi tauris parti cuiliabet alenctae aisignatur, ex ultimo disponitur ad eius formam suseipiendam, non

potest emendare secundam. Hac ratione per cruditatem cocius corporis tempe ramentum sensim mutatur, es depravatur. Venae per totum Corpus impuro, dc multis humoribus pravis Permixto sanguine rementur, 'ui tractu emporis putrescunt ι Et tandem data P siciae Per laborem, aestum, frigus , ventum, dec. m graves, periculotas, di mortales febres accenduntur. Fumi in caput emi tuntur, unde nebulae, Lustes . althmata, at aque pulmonis mala; Uticem pra ..is humoribus, &materia labrili replentur, dum partim in biliosos e partim in 1 3maticos succos cibi conτertuntur . Denique in ventricula obstructi innes, inflationes, tormina, morsus, lancinationes causantur I atque ita corporis, &animi functionibus laesis, quotidie vita decrescit, tabescunt artus ex deinfectu nutritionis; dc tandem longa inaedia miser homo perire cogitur. Nee hic sistit demoniacae virus malitiae: Sepuis mim caninam lasnem inducit, quae qualicumque ciborum multitudine compesci non potest; immo quo largius manducatur, di bibitur, eo magis esuritur. & sititur, toto corpore inter palle te, destum aethiopaea cutis obducente, donec omnino deficiat. Quor amomnium plures saepissime variis temporibus huIusmodi molestiis affecti ad me confugerunt, qui divino suffulti auxilio a quacunque diabolica νexatione I beri remanserunt. Huius rei testes oCulari fuerunt parentes, ac consanguinei cu

es am Pueti, qui anno Domini 166 mense Iulii, dum Venetiis existerem , me canina, vel lupina ita assiciebatur , quod licet a mane usque ad vesperas

inces anter manducasset, numquam saturari poterat , sed contanua macie existenuebatur . Maternus Avus D. Filippus Bralius meus familiaris praesentibus pueri parentibus, ac consanguineis haec mihi enarravit r quare illis a me bene instructis in fide. ac confidentia in Deum, ac potestate a Deo, &ab Ecclesia mihi tradita, praecepi daemoni, ne puerum fame afficeret, deinde admonui Avum, ut ipse puerum interrogarete an esuriret, vel non: qui statim respondite minime. Deinde latino idiomate praecepi daemoni, ut iterum puerum same vexaret, de immediate monui Avum, in idiomate vulgari puerum interrogaret, ut supra, & ipse illico, respondit luxta praeceptum a me daemoni factum rquas interrogationes negative oppositas septies, vel decies repetii, di Puer semper, respondit Avo interroganti, praut ego daemoni praeceperam. Tandem praecepi daemoni, ne ullam amplius operationem in puero exerceret, qui Deo favente perfectae sanitati restitutus est. Alii ita a daemone a flecti sunt, quod spreto cibo naturali ad nutritionem apto , terra, carbone, corio , ecfimilibus ad nutritionem ineptis vescuntur, eaque magno desiderio inquirunt. Sic anno 6s8. quidam homo Discetis Bergomensis annos natus 3 . toto corpore pallens, variosque in stomacho, ac caeteris corporis membris dolores serens coram mea sua Uxore ductus fuit, quae mihi asseruit , eum nolle cibos aptos ad nutritionem sumere, sed terram ,& carbonem, ideoque spatio unius mensis magnam carbonis sportam manduca wel quod etiam ipse assi mabat dicens, se maiori gusto carbonem, ac terram manducare, quam cibos la tmo qui favente Deo ab huiusmodi damonis vexatione liber evasit. Sic quaedam Adolescentula quindecim annos nata ex parentibus divitibus Bergomatibus maiori

gustu manducabat corium cathedrarum, quam lautOS Liboa.

Quod si nutricionem juvare desiderat, nec potestas, nec industria, neς vana

190쪽

Ejus potentiu in Creaturas mediaS, &c. I P

armaea digestioni proficua illi desunt, ut Linc cruditatem altomacho, pu- . . 't.

tredine me venis, obitructiones viscetum, superstustateS Iuncturarum, Sc totius vae inaui pu- corporis humores supervacaneos tollere valeat: Illinc ex cibi schylum facere n turae eonvenientem: ex chylia probum sanguinem, ex bono sanguine bonam to do sube qui tris corporis nutritionem 3 ex bona nutritione bonum temperamentum, ἐκ dedi. tam humorum proporcionem, atque symmetriam, tam scCundum qualitatem , tum bt,ridis ruam secundum quantitatem, ex quibus longaevitas, & extrema senectus proceia faciendo.

unt. in d vidi aperte adimpleri Venetiis anno I scia. in quadam Adolescentula vidua a daeicione obsessa, quae nullo alio cibo vescebatur, quam ovis putridis, quorum quotidie comedebat plusquam septuaginta, re ita Conservabatur pinguis, atque robulta. Sed statim ac coram me fuit adducta praecepi daemoni , ne ullam amplius operationem in ea exerceret: lic immediate non amplius ova putrida , sed cibos omdinarios , quibus alii familiae suae vescebantur, comedere caepit, ac tandem a di in ne libera permansit. Alio modo daemon adjuvit mittitionem tu quodam Homine Bergomen si a Gandino, qui mihi enarravit se biennio a daemone variis tormentis in corpore suisse vexatum, sed praecipud se ab hominum consortio aufugere coactum, in nemo. ribus se abscondere compelli, ita ut mense Novembris anni l663. quadam n cte e domo sua aufugisse, ac se abscoadii e in quadam specu in nemore supra Gandinum sito, nemine sciente, ubi mansit sexdecim diebus sine ullo cibo, in toto tuo tempore bis tantum bibisse parum aquae in fundo cujusdam Cisternae, ita quam deicendebat noctu tempore obscuriori manibus, ac pedibus adsimilitudinem pecudum per nemus progrediens, die vero semper absconditus manebat in illo speeus tandem divino auxilio sussultus cipit se esse hominem cognoscere Lac recitavit coconam D. N. Iesu Christi, cujus adiutorici ad se reversus domum

suam petiit, ac manducavit. Iterum autem ancio I657. huc illucqae per nemora

discurrebat, ac diebus 24. sine cibo, ac pinu absconditus permansiit, in quodam specu tandem inventus a luis filiis collam me ductus, ae in fide, ac confidentia in Deum instructus iacto daemoni praecepto de egressu, a daemoniaca tyrannide liber discessit. Ex quo manifeste apparuit, daemonem in eo nutritionem juvasse, cum tot diebus manserit sine cibo . . Sed circa hanc facultatem juvandam progreditur in ulterius, praecipue in s sis, de mulierculis, quibus utitur ad incautos sub specie pietatis decipiendos .gexum enim tamineum, ut pote imbecilliorem daemoniacis operibus aptiorem esse, docet experientia. Nam sibi somnia fingit, quae credit vera, quia passioni bus admodum acribus, & vehementibus abundant. Citius imaginat ur, di aegrius, ac serius ab imagiciatione recedito cum sit naturae humidiotis , de viscosioris, di humi dum facile commoveatur, & varias recipiat figurax . Daemoniacas luggestiones ut plurimum habet pro divinis, & eo magis, quo talibus suggestionibus,

visionibus, & revelationibus famam aucupatur, & nomen . Praeterea mulieres fiunt vagae, garrulae, criminatrices, cerebrosae, avarae, lascivae , & laudis ap- . Petentissimae, ideoque eisquasi instrumentis Caecidaemori utitur insciis fallaciis c ne innandis. I teres vero, quae in eis operatur, ut pro sanctis ab omnibus renutentur, effi- 27scit, ut aliae multotum mensium inaessiam serant: aliae nihil omnino manducenς ω - ... I . nec alio cibo utantur, quam Sanctis o Sacramento 3 quod si semel recipere his ista' serint, videntur vene exhalare animam: si sumpserint, vegetiores, de alacri ea ravata pparent simpore bene ianta, forti, nec ussa macie te malo, etiam si ieiunae perinam, illi. me aliud cibi praegustent fi quare suspiciantur, & laudantux a plurisus, praese tim ab aliis muliercul IS, versa erdotibus Gutiplicioribus, qui vana illa specie dec rei non advertunt vitiliga IOriSantiqui praestigia, quem, certum est, sagas illas d pliciter nutrire posse. εω -- Primo interius in corpore: Ves per humorem stematicum crudum, lantum a Per hamo.

SEARCH

MENU NAVIGATION