R.P.F. Candidi Brognoli Bergomensis ... Alexicacon hoc est De maleficiis, ac morbis maleficis cognoscendis. Opus tam exorcistis, quam medicis, ac theologis ... Tomus primus °secundus

발행: 1714년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

di 8 Disput. IIIDe Maleficis, ut causia Maleficiorum.

hostis iis practieis experimemisse immiscebat &crescente aviditate seiendi oeGLtissima stetiam Medicis sese patentius manifestabat, donec apertὰ ultro citroque sinu eonventionibus suas artes edoceret, per quas novi ejus discipuli stupentibus omnibus mira in aegrotorum sanitate resti tuenda operabantur: qui postea facti magiis stri alios eadem secreta addiscendi ductos curiositate seducebant. 483 Sacerdotes, qui Medicorum more lucro, & pecuniis inhiabam iacillime in ma- Per saccido' lefieta prolabebantur. Cum enim se viderent titulo religionis, & iacerdotalis ministerii apud populum honoratos esse, majorem se aucupaturos famam putahant, si praeter consuetos ritus, di caeremonias Inlacrificiorum oblationibus, di aliis pseudoteligiosi cultus Deorum actionibus adhibitas, mira, &inusitata operarentur , quibus se Diis immortalibus gratos, Laribus patriis accretabiles, & in bublicis , priratisque calamitatibus avertendis apud Numen cuj libet regionis potentes esse, testarentur. Sic enim, & honoratiores, di acceptabiliores apud populos lare. Ideoque maxima contentione magicis scientiis addiscentis vacare solebant, ut sic intempIis novi honoris, & lucri accessus fieret.

A Nee minori solicitudine illas Philosophi conquirebant, qui scientiis humani , .Lir tia ribus acquiIendis insen i, Celebrioresque magistros in unaquaque proseisione toto

,his,3 orbe sectantes, si quem sorte solito doctiorem nanciscebantur, statim se suis disciplinis excolendos tradebant. Et quia magicarum pro abres occulta naturae subtilius penetrare videbantur, plu res ad eos confluebant discipuli, quibus sub scie cae naturales velamine artis daemonia cae praecepta tradebantur . Nam certum est ex mera, & naturali magia natam este fallacem, & adulteram, ut docet Philo , ita scribens de ejus origine: Exhae, inquit, adulterata , ω depravata defeendant ,

quas proprio maxἰmὸ voeabalo maias Mnesiacimus, circulatorum , aristam qua sudis, malierum, maneἰpiorumque nequissimorum expiationey, e, luserastanas promensum, mutatio sique amramis odium ἰ aut ex adverso odii in amorem per sua am pU Fones amatoriar, o incantamenta idonea atque iis dolis eircumventans nomines , ct ingentium malorum, atque ruinarum scut cause non privatis modo hominibus, aut fam

Gis; sed civitatibur, regnis, Er proviseM. Haec Philo. Quare dila- Sed non mirum si Gentiles attendebant spiritibus, & doctrinis daemoniorum . - . Qui enim inter illos Deum cognoscebant, non illum tanquam Deum glorificabant, sta evanescebant incogitationibus suis,& obseuratum erat insipiens cor eorum: dicentesque se esse sapientes, stulti fiebant, & gloriam Dei incorruptibilis transferebant in daemones, di creaturas corruptibiles 3 ut docet Paulus Rom. I. Caeteri vero Deum non cognoscentes, sed idola colentes, ambulabant, ut testatur idem Α - stolus Ephori. in vanitate sensus sui, tenebris obscuratum habentes intellectum , alienati a via Dei per ignorantiam, quae erat in ipsis propter caecitatem cordis eorum.

α sic facillime praestigiis magicis, oc maleficis a Sathana decipiebantur.

Iudaei.

I. I. R IT Irandum vero, quomodo Iudaei, qui Deum unum colebant , audiebam pro-3 tim, it Iri phetas, & legem observabant tam strict8, sub tot tantisque paenis omnes

dotri Hriolorum seiscitationes, & consultationes prohibentem atque praecipientem in lanteonM,. M eterosque pythonico spiritu amatos interfici , in hane devenire potuisse exeae-iu initiin eacionem, ut Deo, lege, Prophetisque posthabitis, magicas, di maleficas artes-ς- ,.. starentur. Et tamen nulla Dia sub caelo datur natio ua proeli vis ad opera m)gica cum nulla propensior sit in idcilolatriam: ut sacrae seripturae docent. Sunt nanque itR connexae idololatria, di magia, quae sunt duae su perit itionis species, ut Mn

teram

322쪽

Quinam sint Malefici Inseriores Viri.

eam eomitetur I & in hoc tantummodo differant, quod illa publice , & i 8 ista tacite, de implicite cuIcum Deo debitum tzansserat in creaturas Quare

- - --- . . . Quare

his It uci lud i idolo a rae, etiam magi sint, sive illos consideres errantes: sive

' nante, es live regnantes: sive servientes. In his etenim quatuor statabiis,qui totum reipublicae judaicae decursum continent, utroque vim inquinatos de Ghendes

S. I LYI Rrant in vastis Arabiae desertae solitudinibus per quadraginta annos post egres- q&s

P. sum ex AEgypto, in qua tanquam in famosissima totius orbis schola utramque in ' - 1eIentiam superstitiosam didicerant. Ubi nanque idololatria celebrior, quam ita illo regno, cujus incolae non solum more caeterarum nationum daemones pro Uus habebant: sed etiam venerabantur boves, canes, feles. immo quod pejus ecit, ce- pes,&allia λ Ideo a ludente Poeta derisi. o Sanctasgenter, qui aes hae nascuntur A bortis Numina . Ubi etiam magia honoratior, quam apud illOSt Cum omno incerdoti maia Eistratus spirit uales , &temporales dignitates occuparet, re in scholis omnes publicorum professorum cathedras teneret. Quare, ut periti in utraque arte discipuli nedum sere pedem emiserante sathanica illa schola, cum statim doetrinae, quam im-huerat, specimen ediderunt dum pro Deo adoraverunt vitulum conflatilem non tane ope damoniae fabricatuin, ut indicare putant aliqui 3 haec Aaronis sela exeuia sentisverba, clim dixit Exodἰ a. Aurum tuterunt, ω dederunt mihi, o praeec illud inionem, emessusques hic visurus. Ex qua idololatria tam insignx in reliquas op ratione&magicas prolapsOSesse, quis dubi ait Si enim publicὰ, cur non privatim Daemonem pro Deo coluerunt' Neque DeuS per Moysen tam graves paenas adversus mago constituisset: nectam severe eorum interdixisset consuetudinem , de congcessum, nisi iam ex tunc ars malefica nota fuisset, dccelebris L

V Um pugnant nihilomeliores effecti; sed pejores in deteriora prolapsi sunt- I Nam ingressi terram solemni Deo luramento promissam, dc canto hominum j.IIIabore quaesitam, statim AEgyptiacis superstitionibus Chananaeas superaddiderunt rut docet David Psat Ios. Non dissiperdido unigenter quar dixis Dominus illis; cis eo-m mi Iunι inter gentes, se didicerunt opera eorum I se servierunt sculptilibus eo rum r factum est illis in scandalum . Si AEgyptiorum servitus tam fuit illis noxia , quid Chananaeorum lacietas connubiis firmata ut vinque cerebratis λ In terra Egypti didicerant superstitiosa dominorum opera, qui illos tyrannica potestate vexabant ἔquid non faciunt in terra Chanaan illecebrosarum mulierum blanditiis deliniti pNec ab illis tot publicis calamitatibus a Deo immissis poterant averti, dum saeptiis hostibus variis in Danam tradit i Madianitis, Philisthaeis, Moabitis; tapius liberati ab Othoniel, Aod, Gedeone, Sampsone, aliisque Judicibus. Pos eoru mortem multo faciebant peiora , qu fecerant patres eorum , ut dicitur Iudicum cap.2. Ex quo magi, arioli, pythones frequentissimi erant inter illos;: Etita multiplicati ut statu aristocratico in monarchicum mutato coactus fuerit primus Monarcha Saul publico edicto reos variis suppliciis, diraque morte mulctare, de sic eos eradere de terra. Quod tamen non est omnino assecutus, ut probat mulier pythonissa , quae 2. Raegum cap.28. illi Samuelem suscitare tentavit ..

323쪽

18o Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

Regnanta

ervium .

REgnantes superstitiosiores evadunt. Quid enim praecipiunt mallicae distiolianae, quod ab excaecato alio populo non fuerit perpetratum ρ Latet magia sub Da vide. Emergere incipit sub Salomone; crescit indies sub Roboam; tum ou, si torrens inundans dilatatur per utrumque regnum Israel, & Iuda.Israel eristit vitulos aureos antiquo Patrum more, & Publica admissis idololatria, publieas reeipit magiae operationes: Ubique Sacerdotes Baal insignes magi. Ubique pullioni- eo spiritu agitati. Ubique arioli, divinatores, incantat es, malefica, caeterioue inferni ministri sub omnibus sere Regibus: Ex quibus unus lassiciat Achaba Iezabel famosissima maga ejus uxore dementatus. Cujus si regnum consideres , quid videbis, nisi patriae religionis exercitium p Quod a Iehu tantisper interrumptum ιsed postea renovatum perseveravit in finem , donec a Salmanasar Rege Samariticum illud regnum penitus eversum est. Iuda easdem didicit a vicinis contubernalibus abominationes I Et quam vas in sua Metropoli augustissimum Dei templum

omnium oculis expositum Iudaeos provocaret ad ejus cultum; tamen loci illius sacrosancti aspectus avertere Incolas non potuit a superstitiosis idololatria, & maaiae exercitiis. Missis enim caeteris Regum regnis, unius Manasse regnum ostendit, Samariam a Ierusalem supcratam , quae eo tempore non nisi a Magis aruspicibus, pythonibus , & ariolantibus civibus habita Mur , donec a Nabuchodonolat templo, urbe a dc Icgno eversis, vel gladia occisi fuerer vel translati in Babyloniam.

phetarum exortationibus ab idololatria, & magia avocabantur; sed superstita forum parentum iacti imitatores 3 atque alienigenarum gentium exemplo permoti utroque flagitio coinquinabantur. Nec destitere daemonem, ex publice , ω privatim colere etiam postquam Dei Regum Babyloniorum corda nectentis beneficio in patrium regnum redire, & restaurato templo avitam sequi religionem Iicuit. Statim namque plures eorum tanquam sues lotae redisrunt ad volutabrum, seque gravioribus abominationibus scedarunt . Praecipue cum graecis Regibus subacti, Graecorum summam idololatriam, & propria inclinatione, & edictorum regiorum jussionibus aemulati sunt. Tune enim magia Ionge, lateque re gnum illud permeavit, cum publico, & privato cultu, sic daemon agnosceretur, ut nullus se simpliciter Iudaeum, & veri Dei adoratorem pro palam comfiteri auderet: ut dicitur in libris Machabaeorum. Sed post Christi ortum, dum continua servitute toto orbe opprimuntur,nulli fuere insigniores magi,qui dumRomanis Imperatoribus, exteriisve Persarum, aliarumque Nationum Regibus mira Promittunt, horribiIes contra Ecclesiam persecutiones suscitarunt ut Ecclesiasticae testantur historiae. Quare vere innumerabilis est locustarum numerus inter Iudaeos quoquomodo conliderentur.

324쪽

. ., Qvjnam sint Malefici Inseriores Viri. 18 i

. Chrisiani. S. I.

E Sis Gentiles, ae Iudaei magicas amplectentur disciplinas , maleficasque 4ω

exerceant operationes: quia illi Deum nullo pacto noverunt: Isti obscvia in J cου ἱ- noverunt, & utrique extorres sunt a fide, Charidate, dc gratia Dei, quibus resiiasti usu maxi. stitutdiabolicis tentationibus, poteric inter Christianos tanta reperiri excaecatio , an ut ex eis aliqui iis malis artibus imbuantur' Cum Christi cultores sint, a quo exercent. princeps mundi ejectus est, diaboli opera dissoluta, fides, gratia, di dona spiritualia hominibus data, quae illos de potestate tenebrarum erutos transserunt iaregnum filii dilectionis Dei . O quam magna daemonis potentiat qui inter Iudetos Abaddon, inter Gentilas Apollyon, Exterminator est inter Christianos, sid- est, extra terminum vitae aeternae se, & alios ponens, ut explicat Sanctus Antonius a Padua Germ. . Ex quibus duae prodeunt magorum, & maleficorum acies . Alia eorum, qui fide carent: ut sunt haeretici. Alia eorum: qui fidem habent mortuam: ut sunt plures impii catholici. Cum enim fides sit scutum, quo christianus homo potest omnia tela inimici ignea extinguere, ut ait Pa ulus E U.6. Si aut nulla, aut mortua est et quomodo se poterit tueri contra insultancem hollem ,

qui illa validissimὰ contorquet, & vibrat p

S. II.

H Etesim magia sequitur, sicut umbra corpus, & illam juvat in suis op, ut ei M. nionibus stabiliendis: unde merito a Tertulliano lib. pinniore de Animaea o. Auctrix haereticarum opinionum vocatur. Quod experientia docet in priamoribus Haereticis, di Hareeliarchis, qui magi etiam fuere 3 vel maxima cum magis habuere commercia r ut Idem notavit lib. misso Hsonum adversus Haeretisor eapit. 3. O lib.priore de Anima capit. 37. Simon Magus Samaritanur Harrateorum princeps subnixur opst daemonum, ait S. Iustinus Martyr ejus conterraneus Apo-3ogia a. O fretus magicis artibus in hae urbe regia idest Roma Deur es habitus, , qua mur honoratus r Menandrum etiam inque Saminitanum hujur Si monis discupatum infractum viribus daemoniacirs prvectum Amiochiam multor amra maeita decepisse eognovimur . Marcus, ait S. Iraeneus liba . cap. a I. Magicae impostarae peritissmur , per quam Φ viros mutior , se non pauear faeminar sin rens ad se e mertit. Magia, subjungit S. Epiphanius de Garpocias ianis hor. Ioquens apud ipsos excogitata es , incarationesque diversas ad omnem maeis nationem λυenerunt , ad amorem, O ad illectamenta . Priscilliainum Gabii rum abominaιionum assertorem, coarmictum fuisse maleficii, O eonfessum se magia cir vaesa doctrinis, scribit Severus Sulpitius in sacr. hi or. lika. Eumque Zoroastris Magi studiossissimum vocat Hieronymus Episola ad Gesphontem co tra Pelagianos . Mahumetes Turcarum legislator magus fuit : ut testantur Z naras tom.3. & Paulus Diaconus lib. i8. hisor. Berengarium Sacramentariorum Haereticorum principem magia nobilem fuisse supra commemoravimus .

Idem testantur de Basilide Sanctus Theodoretus . De Buda Sanctus Cyrillus . De Montano Eusebius. De Massiliano, di Euthyche Theodoretus, & alii. Et ut

ad nostra tempora deveniamus. Lutherus ab inlidente in ejus humeris daemone per Imperatorem Maximilianum viso agitatus, fatetur se intimam cum eo contraxisse societatem lib. de Angeι. misi. Idemque testatur ipse de Carolstadio lib. contra ipsum : De Oecolompadio ιib. eodem de mus Ang. De Anabaptistis lib. Diqiti red by Gorale

325쪽

Disput. III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

IV. revira psor. Hoc asserit de seipso Zuiralius, dum libro, quem vocat ob

diam d. ra Eucharideri, se unum eu cha risticum errorem a daemone mutuatum suis

se fatetur. Idissum ex variis Auctoribus probari posset de David Georgio, Ostandro, Joanne Clinopaeo, Bucero, Campano, atque aliis pluribus, si haec veritas

non ipsa experientia comprobaretur . Hoc enim satis aperte expertu sum, dum eum illo mago, de quo insta numer . O7. di 46. Per mensem, & amplius ex mandato Reverendissimi Patris Inquisitoris quotidie disputans, ut a suis erroribus revocarem, mihi asseveravit, antequam is daemoni devoveret , artem magi eam profitendo, prius per annum cum multis. haereticis Magis, & Maleficis eonve satum, quoru m aliqui erant Lutherant L alii Anabaptistaei quidam Catrinita ratieri Manichaei: sed primores Athaei; eorumque libris, ac doctrinae operam na. va sse: tandem Deum abnegasse, caeteraque huiusmodi diabolicae professioni necessaria praestitisse. Quare non mirum, si cuncti malefici, ac magi sint haeretici raut eorum laeta manifestam sapiant haeresim: ut habetur ex es AeeusM.Lus6.DM. extr. de Haeret. Hoc qui negat, rerum experientiam impugnat. Quid enim aliud arguit, Deo abrenuntiare, Pacta cum daemonibus inire, diabolos adorare .. Dei Genitricem blasphemiisJacerare, mysteriis nostrae salutis abuti, corpux Christiconeuleare, aliaque nefandissima scelera in Deum,. Sanctosque committere A que omnia aut haeresessunt r aut manifestam sapiunt haeresim. Propterea in hvsvsincidierimine in foro sori, sicutIn haeresi, socius contra socium admittitur in testem ex

s. I I L

cuncta suo metitur ingenior Altera curiositas, quς novitatem amat, quando is, ea secta, quam ardenter amplexi sunt, pro luce tenebras comperiunt, tunc desperatione inveniendi veritatis ardor ille tepescit di torpor in tedium. vertitur. &

Idium aut invitat ad nihil credendum, ut taciunt At id aut impellit ad discenta, & exercendas magicas artes , uiso superbis, & euriositatis spiritui fiat si iis . Quod videmus in tot regnis, in quibus, dum lilyeses temporis. diuturnitate expirant, arteS e muni magicq δ ει pro.Ηpreticis in sua Iam opinione marcescentibus magi, maleficique nascuntur. Sic Dansus Calvinianus. minisse , t ste Crespeto de odio. Sathanae lib. I. di MUI s. fatetur, Strygum,conventum G neus prope summum Divi Petri Templum calvinisticis spurcitiis profanatum. celebrari ι & in ea Urbe Iudicum: sententia plusquam quingentas Personas moriae

damnavas.

93 T Is adde, catholicos impios plures, quorum fides nutat, di multitudine, at Impii. que gravitate scelerum opprimitur. Nam cum ejus virtute cuncta diaboli con tilia, conatus, ac vires omnes resticantur, tanquam a pamplia, seu omnis generis armatura a Christo nostrs militis ducet radita, fit, ut inermis. homo sine ea diabolicis parcat iaculis, & sacilesn elus potestatem deveniat. . Qui est ratio, qua remulti ministeriis sese addicant diabolicis in solerti studio prohibitas aries addiscant λ quia nempe infidelitate laborant ,. de Deo totaliter diffidunt, de effrae N Concupiscentie iii mulis agitantur. Undd Deo derelicto, & cultu ejuxabnegat 3ddsmonis castra confluunt . Si enim illorum mores consideres, invenies a Lales

326쪽

Qulnam sint Malefici, Inferiores Mulieres. 28 3

transtigas, vel vilis pubecule sice me vel sceleratorum,& facinorosorum hominum esse colluviem: ut clarius patebit, cum de illorum moribus parte secunda eractabitur.

SI copiosus videtur locustarum mysticarum exercitus ob tantam virorum muI- ορψtitudinem ex Gentilibus, Judeis, dc Christianis collectam , copiosissimus Mulieres .i- 'apparebit , si numerum mulierum ex omnibus nationibus confluentium attendas. iam uNam multis partibus virorum numerum superat. Quod Probat rerum magutra ambus addia experientia i Ex quinquaginta etenim artem veneficam exercentibus vix unum ma. αδ- asculum reperire licet. Et ii attendas, quid Historici, quid Poetet, quid Doctores de dimoniacis mini stris tractantes reserant, comperies illos de viris pauca, de mulieribus multa narrare. Cum nihil apud illos frequentius audiatur, Quam n mina Sagarum, Magarum, Sortiarum, Lamiarum , Struum , Ueneticarum , Incantatricunt , Excantatricum , Sortilegarum, Empusarum , Pharmaceutri rum 3 qus quamvis diversa I tamen totam illarum naturam explicare non Posse . putat Sylvester Prieras. Et quidem in jure facilius latrocinium in homine, veneficium in scemina reperiri supponitur. Sicque Plinius memoris prodidit, fgminarum scientiam in veneficio privalere , pluresque mulieres, quam viros hac peste corripi. Quod si musas requiras ' Licet pl ures a Doctoribus mallei male . I paν.q.G. Ioastisne Turrecremata 26.q. .c .ER EOD. Alphonis Castrense lib. I. Eafasa haeresis .iam puniitonar Paulo Griitando lib. 2-s ι legiis e .P.n . 3I. Martino Artes Mira- ob tissmi Hatia de Sωprestitionibών, Ec aliis assignentur I nihilominus sicut tres in genere tra- eatem Ian duntur communiter a Theologis omnium delictorum, qui in mundo fiunt, nemis I dxi

pe infirmitas, ignorantia, & malitia: Ita hs tres in mulieribus magis locum habent, qui ad veneficia viris facilius prolabuntur, quia Sexu fragiles: Fide labiles: Nequitia insignes: ut sequentibus articulis declarabitur.

ARTICULUS L

Sexu fragilet.

UTrunque sexum masculinum, de simininum fragilem esse in comperto est: lis i.

sed hune alterum fragilitate vincere, quis ambigat Muliebris spiritus nec ζῶεkrilaei tanta pollet ingenii virtute, nec squali voluntatis firmitate, quam virilis. Com-Probatur latis ingenii hominum virtus in illa cognitionis amplitudine , quam Φes P 'scientia, vel experientia assequuntur . Voluntatis firmitas in illa eonstanti, de Perseverante inclinatione, que eos ducit ad bonum . Utraque minotest in mulieribus, quet etsi acumine ingenii vigeant; minus tamen habent iudieii ι minus- ue ratiocinatione valent.Unde ad scientias comparandas communitet ineptet cenuentur; sic quamvis ardenter aliquid velint, non tamen constanter . Ηine jure merito sunt remoti ab omnibus ossiciis publicis ae privatis: ut habetur L.a. f. de regulissuris: nec possunt esse Iudiera. L. eum praeier. 6. non autem fi de fudis. nisi in casibus, de quibus in Glom. is . .. .f. i. nee possunt esse testes intestamento. Lialesamento 3 6. mulier. F. detinam. nee multa alia sicut viri, exercere τde quibus late Summisi , ae Legisti sparsim: Ratio est , quia*mins sunt salss ,

Dagiles, dccorruptibiles. L. qui testamento mulier. f. de testamen. Anima earum infirma est insensibus, de appetitibus: quicquid in sensu in mulierum cadit, hoc Ea Α- . mplectuntur, ut verum: phantasias putant revelationes δ somnia visiones cre dunt ἔ

327쪽

28 Disput.III. De Maleficis, ut causia Maleficiorum.

dunt: imaginationes, tot oracula reputant 3 inde tanta pertinacia in suisVpinio nibus. Citius mentem moveas e suo loco, quam mulietes d sua sententia . Nee enim perseverant in his, quae intelligunt; led obstinatius tuentur, quod primo apprehendunt. Passiones utriusque apetitus effraenatae nunquam medium tenent ;sed semper ad extrema seruntur . Aut ardenter amant : aut summὸ oderunt ι odiumque in amorem; amorem in odium facili negotio mutant. Cum irascuniatur, aestuant ad modum fornacis ardentis . Cum desiderant aliquid , impatien-Eκ Corpore, tessunt, donec fruantur Optatis. Si tristantur, cito cadunt in desperationem. Si impediuntur in aliquo, non possunt se expedire; sed pusillammitate deiicium tur. Si abominantur, vindictas parant extremas, quia sunt animo impIacabiles. Denique si corporis temperamentum attendas, Rigidiua, & mollius est, & faei-Id impressiones recipiens. Nam quoad albentem illam lituram externis apparentem, nix est spurcissimum fimum contegens. Quare, cum sint ita naturae staglles, ob quam fragilitatem vasa infirmiora a Divo Petro vocantur I. Petri eap. 3. facilius decipiuntur a daemone, qui naturales earum inclinationes explorans, illa solet offerre, quae judicat ab eis appeti ; ut ita delinitas in suam pertrahat voluntatem, suae servituti asciscat, & ad quaevis maleficia concinnanda semper paratas inveniat. Iod apertedescribit Cicero Rharor. novorum M'. loquens de mulieri- bus impudicis sui temporis,quarum aliquq quandoque morei, pqna mulctatς fuere. Maiorer nostri, ait, 27 quam unius peceati damnabant mulierem, , puri iudieis multorum malefieiorum comvinctam putabant. Quo pacto Quoniam quam impudieam im dicarent, eam veneficii quoque damnatam exi imabam. Quid Bap necesse es, eam, qtiae suum corpus addixeris cupidisati, timere permultor. Quor 8 sor, visam, parenter, ad quos videt δει dedecoris infamiam pertinere . Quid postea λ eor, quos tantopere timeat, necesse est, quoquomodopust, veneficio petat. Cur quam nulla potes honesta ratis retinere, quam magnitudo peccati facis timidam , intemperantia audacem, natura faciat, necesse es, inconsideratam. D

ARTICULUS II.

Mulieres s

Fide Ialiter. Um mulieres scientia, de experientia careant, & ut plurimi im ignorantia la- . borent, pronae sunt ad credendum ea, quae dicuntur. Insuper solent cu- ii ις ςdunti rioinis scrutari, & inquirere de omnibus, quae oculis obversantur: vel instillantur auribus. Et cum aliquid apparenter verum proponitur, facile acquiescunt . Quam credulitatem curiositati conjunctam advertens daemon, & desectum agnoscens, illas ementitis praetextibus, speciosisque fallaciis aggreditur frequentius , quam viros; ut videtur in prima tentatione, in qua Eva seducta est, non Adam, ait Paulus I. ad Timotheum e.a. Et cum credulitas, &curiositas maxime sint dispo-Deeipiuntur sitiones ad artes superstitiosas, & maleficas, mulieres creduIae, Sc curiosae ad illas' facile daemone solicitante feruntur. Insuper ea lacile effutiunt, quae credunt; erroresque suos pro oraculis venditant, quia lubricam habent linguam; dc propter Deelpsuhi. illam lubricitatem tacere nesciunt. Quorum summam lubricitatem, dc levitatem ostendit illud, quod Ciceroni tribuitur.

Crede rarem visuis, animam ne crede puellis.

Nanque es Deminea tutior aura fide. Quid leviur plumat puIvir. Quid pulvere' ventur. quid venio' mulier. Quid muliere ρ nihil. Unde a daemone potius assumuntur in ministeriis maleficis; quia per mulierem unam ν aut alteram plures decipi videmus: dum aliae cito consortibus revelans , si quas norunt aries: aliae facile persuadentur. Nec mulieres solum; sed etiam vixi. Quis enim non credat mulieri loquenti, de blandienti etim nisidiuae oleo sis

328쪽

Quinam sint Malefici Inseriores Mulieres. 28s

assimiletur . Ob quam causam non permittit Paulus mulieri docere, ne ipsa decepta alios decipiat. Quia semel, ait Theophilactus in hunc locum, mulier mireme euit, O cuncta pervertit. Idcirco nequaquam hanc habere vult docendi de cstero potestatem s quod etiam confirmat Augustinus in qu. ex utroque tesamento, ac lege lancitum est. L. cum praetor s. non autem Ude indis. Est nanque mulier natura

Ievior, & sacile fallitur.

Hoc optime agnoscens daemon toto suo conatu contendebat in suam nassam trahere, ac in suam sequelam ascribere quandam Adolescentulam in territorio Bergomensii exiitentem, quae die a 3. Februarii anni I666. Bergomi a Reverendissimo P. Inquisitore S. Ossicii ad me missa fuit examinanda. Haec coram suo Parocho, ac Confessario medio suo juramento fami est mihi, prout sequitur, sed lingua sua materna.

Ego N. N. pro quieta conscientia meae, ac confusione Diaboli notum fucis PaternisHἰ vestrae, qualiter eum essem annorum tarciter novem, nec adhuc perfecto sudicio praedia a , dum in quodam prato ad pascendar er sola morabar, daemon mihi apparuit δει forma cujusdam Adolescentis mei e terranei, quem diligebam , se vere credebam esse talem, or non daemonem, qui mihi dedit qtiandam pecuniam, se ad peccandum

feeum carnaliter induxis, extritam promisi, quod etiam imposerum eoncumberem eum

eo. Cognotii autem pqstea illum fuisse daemonem, quia caepius nocte, aedis mihi a parebat nudus sub forma illius dicens, vι seminem promidis facta ei in prato, or tamen uis Iu Denis sub erius forma avarebat, tume aberat ab illo vico. Sσὰ etiam mihi apparebaι sub specieianias Presbyteri, nune alterius Sacerdotis semper me soliciistans ad earnaliter peccandum 3 sed λυina ope adiuta illi fortiter re iebam. AIiar via partiis sub forma etijusdam Parochi, qui dedit mihi cultellum dicens: Si imposerum

ad me accedereι ilia Iuvenix tentans me ad carnaliter peccandum, potiar quam pecea re, debere me interimere illam misellum inuendo meor meum . Iu per disre mora sub forma illius Iuυmir me sprevit, accontemset, nunc me percutiendo , nunc capillor δ capite ab indendo , modo vulnera in corpur meum insistendo. cuadam autem nocte, dum orabam, apparuis mihi di s daemon sub forma dicti Jωvenis, qui in cubiculo magnum aerendis ignem, ac dicebat se velle me in illum proiicere ignem, ni carnalibus Duriatiis consenseumpraestarem: Ego autem accepto Crue o, Divino fa- venie auxilio, ei restris undὸ mihi virium fuit, obisam habere quandam molem, quata terram eecrisis, quam illico pedibus meis eonculcavi Amulpraeiapiens ei. In Nomine

Iesu, ut disicederet; mihi auιem v debatiar eo uuare utrem plenum aqua, quin movebatur, ac clamare caepis voce magna dicens: Sine me abire maledicta r non enim amplius huc revertar, cuius vocem audierunt etiam Mater mea, ac fratrermes. Et

fatim mihi ab idit eati mina, O f egit illum uirem, totumqua eubiculum stercore faetidissimo repleυξι ita abundὰ , quod rosum solum altitudine quatuor digitorum cooperiebat; quod notum fuit omnibus viciniae nostrae. Amplius dictus daemon Praeter variar apparisioner, quae mihi faciebat nune nub forma Sanctissimae Trinitatis, nune Ebrisi Crue xi, nune Anaeli Custodis, modo B. Mariae, modis unius Resigἰos, m do utimius , tandem sub firma illius Iuvenis mihi suadere conator est, litat incassum ,

in tria adimplerem, se observarem. Prietum, ut negarem fidem catholicam cum omnibus oectantibar ad eam. Secundum, quod non erederem Misriam Misrrem Chrissiesse mirginem. Tertium, qu)d nouerederem Sacredores habere potesatem absolvendi Apeccaiis. Si autem haec obserυarem, nee ulli unquam, O maximὸ Confessariis hs parescerem, mihi promisit, magnam pemniarum quantitatem traditurum, me valia divitem facturum, se edocturum modiam, se arrem,quibus possem mortem hominiburi δεννα, patrare malificia, vindictam somere de inimicis , ω alia hujusmodi, quae --

monis asseclis praesare consuescunt. Sed Deo favente nulli horum praesiti consensum , nec quidquam eorum adimplevi, quae 'se me patrare insigabat. En quomodo dς monversipellis tentabat dictam Adolescentulam, ut natura fragilem inducere in erro

&in strigarum c tum numerare.

329쪽

Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum

ARTICULUS II L

harur

Ah poreas, didiis fallere A qua virum . Sic interrogatus Secundus Philosophus, quid esset mulieri Respondie r Hom

- α ν , insatiabilis besia, eoιλ- Moliritudo, indomans pugna, quotidiam maea --, solit inis impedimentum, visi inconsinensis natis iam, adulteria vas mmmerosum prinlium , animalpestatim, pondustravis vim , actis issanabilia, M.

mariam manc sum.

Quare cum tales sint mulieres malae, ut nequitiam suam exsitient, citius serun- tur ad maleficia. Si libidinoset de prae verecundia neve sibi infamiae nota inura-Mulieres tur, sua desideria explere non audeant Si honorum cupiditate stagrant: nee alio itidiis ' .a 'odo possint ditescere. Si injuria aliqua uni affectae. Si derelime ab amastis, qui- malefieta. bus corporis copiam fecerunt subspe, & pollicitationibus suturi eonjugii. Si simili aliqua cupiditate ducuntur, daemon data opportunitate offere desiderii potiundi siodum,&auxilium pollicetur. Et illae oblata faeillime aereptant propter 3ς es suas passiones, viresque imbecilles.. Nec solum malarum artium discipulae 3 1ea etiam magistrae esse desiderant, ut daemoniaci exercitus inferiorum militum

numerum adaugeant.

Ton esse nequitiam super nequitiam mulier ocet Sapiens Iesus Filius Sisaeta: L & eorum vitra extrema tellantuLSuperbia tument,vanitate inflantur, ambitione ardent. Ideoque nem se submittere,sed dominatimon legesaeei pete.sea dare, non obsequi, sed praeesse volunt in quotidie uxorati experiuntur Avaritia'st grant inlaetabilirut docet Cicero lib.2. etor. Et si habent, iis utuntur tanquam co peratricibus maturae. Lux ardor nunquam tepescit . Cor venereis stimulis lacessiitur. Mens lascivire non cessat. Et corpuς nihil appetit praeter delicias. &voluptates. Ira implacabilis esu ideo plus olacet Sanient i

330쪽

Quales sint Malefici, Homines diaboli. . 287

PARS SECUNDA.

varietatem, quae talis est, ut omnem numerum praetergrediatur Attamen Ex I-ne

ex iis, quae dilectus Domini Discipulus I. ustis apocalypticis tribuit, illos ingerierali deprehendere possumus. Si enim ex puteo abyssi prodeunt : Si inter nebulas fumi infernalis seruntur in aerar Si duce Angelo abyssali vagantur in orbe: Si coronas aureas, muliebres capillos, dentes leonum, alas perstrepentes, loricas ferreas, ct caudas aculeatas habent: Quis non videt naturalibus Iocustis hec coninvenire non posse λ Ideoque apprimὰ quadrare mysticis magis nempe, dc malemcis, quorum mores non humani, sed diabolici iis symbolis designantur ι juxta quos si illos consideres, non homines videbis, sed daemones: ut Ioannes indicat, cum dicit: locustas facies habuime tanquam facies hominis . Nam quid c

cies, nisi mores desgnat p cum vultus corporis extemus internas animi propensi nes tanquam per lucidum specuIum reprae lentet. Unde solemus illum in facie a tente considerare, cusus genium agnoscere desideramus: si angusta, si lata, si rotunda, quadrata, demissa, ut ex sIgnis exterioribus discamus indoeilem, indiscretum, iracundum, verecundum, sapientem, & totam interioris hominis comstitutionem. Quare, ut ostendatur maleficos homines natura, moribus esse d- uuilam Mois mones, non humanam simpliciter habere faciem ι sed similem humanae a Joanne dicuntur; cum sint secundum mores & Homines diabolici: &diaboli huma. nati prout in duplici relatione considerantur, quantum ad daemonem, cui serviunt Iec ad alios , quos impugnant: ut sequentia capita latuis declarabunt.

Homiser diasolita. SI ad maleficia pereetenda, quibus totus vexatur orbis, mili Iubili nexu,& sociind ividua cooperatione daemon, di maleficus concurrere debent, quis din. Μ gi, ma bitat, maximam inter ipsos intercedere necessitudinem, per quam insimul mali- his trita a Lliae aequalis gluttino coniunguntur λ Quomodo enim tam dissitae potestates, qua- boliei. Ies sunt diabolica, & humana in uno effectu producendo unanimiter copularentur, nisi maxima inter eos esset copula voluntatis idem volentis , vel nolentis φ malo peis Sed quomodo voluntate unirentur, nisi idem ambo vellem, aut respuerent ρ Nam veram.

si unus aliquid vellet, & alter nollet, statim dissensio contractam solveret uni nem. Denique quomodo idem vellent, aut respuerem, nisi malefici semper m rum vellent λ Nam eam daemonis prava voluntas ab initio sit ita corrupta, ut bonum nullo modo velit, & malum semper optet 3 ideoque malus sun pirciter vocν tetur a Christo, necesse est, malefici voluntatem ferri semper ad malum, &nunquam velle bonum 3 atque in simpliciter malum esse, malum velle, & malum op rari. Quod si daemon ab initio ex Angelo diabolus fieri caepit, quia capit ia re Α4 44,4 i, malum, & modo diabolus perseverat, quia perseverat in malo, nonne dicemus , nentur F

maleficos non natura ι sed mali esse diabolos, seu diabolicos homines 3 quia malum faciunt, Zc in malo faciendopera erant p eo magis quod ad illud peragem l . dum triplici vinculo astringuntur Foedere, Societate, Ministerior ut tres sequentes sectiones liquido comprobabunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION