R.P.F. Candidi Brognoli Bergomensis ... Alexicacon hoc est De maleficiis, ac morbis maleficis cognoscendis. Opus tam exorcistis, quam medicis, ac theologis ... Tomus primus °secundus

발행: 1714년

분량: 539페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

198 Disputat I. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

-- Mmo aptus sis, teste Aristotele, ad eartor, societinemque nauina. Quare nihil mirum, si publica magorum,&daemonum societate homines humanitatem exuam moresque induant daemoniacos facti daemonibus similes , & familiares.

S. V -,4 Λ Dbuc familiaritas augetur in istis, m ex infernalibus comitiis revertun-3. Rhee . tur. Iisdem namque vectoribus ad proprios lares remeant, quibus fuerunt transportati, qui, ut se maleficis praebeant obsequentiores, caute observant, ne quid in eorum absentia domestici deprehendant, quo possint in cognitionem devenire eorum, quae a suis clientulis fiunt. Illa etenim omnia obeunt, quae ipsi malefici sacerent, si yraesentes essent. Quod praesertim locum habet in seminis scium enim avolant ex lecto geniali ad conventus illos sathanicos, ne quid soliti pensi, & nocturnae consuetudinis desidereturis Uel maritis somnum arctiorem per incantationes inducunt, ex ouo non possunt facile excitari: Vel personas qua Ddam adumbrant, quae uxoris locum tenent, si sorte contingat maritum interea expergisci.

Insu per uxoriam vicem earum anquando gerunt, ct Cum ma ritis comcumbunt,. ut sie Zelotypiam eorum fallant: ut exemplis probat Remigius lib. I ωρ. I a. Si enim

daemon, cum sagae, & malefici solum imaginarie, &phantastice vadunt ad ludos, eorum supplet vices, illos in conventibus repraesentando, & omnia peragendo, quae ipsi ac si adessent, facere tenerentur, ne ab aliis negligentiae nota arguantur et quidni etiam in lectis eorum figuram assumens, quae ipsi, dum adsunt, praestare consueverant, poterit adimplere λ Quod cum facit, non esse eundem daem nem, cum eo, qui ad conventum sagam ducit, sed alium daemonem, puta illum, qui a Lucifero datus est marito ad tentandum eum, nemini est ambigendum: cum idem daemon simul, & semel non possit esse in duobus locis. Ideo cum malefici se tam obsequentes, & fideles socios nactos esse perspiciunt, qui sic solicite rebus suis consulunt, eos ardentiori prosequuntur amore 3 & serventius ea exequi volunt, quae in conventibus fuerunt ipsis Imperata. Nam dum celebrantur, consultare solent de diversis malis inserendis omnibusque sigillatim assignant, . quid ab unoquoque prsitandum sit et alteri de segetibus pelliciendis, dc labefactandis: alteri ae immittendis in arbores bruchis, & inse-stis vermibus: alteri de fascinando pecore: alteri de spargendis venenis, &sic de caeteris: ut tradunt Grillandus deDrtilegiar, Nicolaus Remigius insua daemonNarria, Petrus Binsf. tract. de Confessmatis Franciscus Maria Guaccius in compendio males de Auctores Mallei malefic. quae omnia libentet exequuntur postquam do mum revers vident secum bene agi a suis ductoribus, a quibus efferati, & quasi rabie accenti relinquuntur, quo scilicet, sint ad mortalium perniciem instructiores,¶tiores, cui uni rei incumbunt, quasi homines, qui omni humanitate, si quae illos forte adhuc tangit deposita in diabolicam transisse naturam ex diabolica societate videntur.

ARTICUL Us II

s. L sa' . T Aetlὸ est ex publieis. actibus colligere, quid secreto maIefici moliantur. Non .: ita ἔ C. α enim generalem solum ineunt in propatulci cum daemonibus familiaritatem , nibu, sami in quae ex publica societate consurgiti sed etiam singularem, quae ex consortio 'uOMR tidiano cum uniuscujusque daemone generatur. Nam ut supra monui, de LM is i

342쪽

Quinam sint Malefici, Homines diabolici Societ. 29y

mandato unus ex illis in socium, & fidum comitem cuilibet assignatur, qui se ducem, hortatorem, di cooperatorem ad malefici votum in omnibus exhibet, voca-eturque Martinetius, vel Martinellus: ab aliis Magit tellus: a nostris sagis, & maleficis Amasius nuncupatur. Unde tanta, & tam uricta societas inter iplas intervenit, ut nec daemon sine mago aliquid audeat attentare: nec magus sine daemone aliquid velit, aut possit emcere . Et quidem si omnes, qui peccati mortalis labe se inficiunt, commercia ineunt cum daemonibus, si longo tempore in caenosci illo statu perseverane, eorum socii evadunt, testante Paulo I. νinthaeap. IO. cum

ait: Nolo sociis vor fieri det nonio m. Quid dicendum de magis, & malefieis . ruibus tanquam strictiori vinculo sathanaeisderatis daemones nunc invisibili, mo-o visibili praesentia semper assi Runt; & cum eis familiariter conversantur, coli Iluuntur, & coeunt ρ Quae omnia se exercere mihi enarravit magus ille, de quo

ra num. o7. ac de locutione daemonum testes fuerunt auriti anno Domini I 648.

mense Januarii Reverendissimus P. F. Carolus a Velitris Inquisitor Generalis Samcti Officii Tarvilii, nec non ejus socius Laicus. Cum enim dictus magus, de quo mihi curae erat, sponte, sed ncte tribunali Sancti ossicii praesentatus moraretur in domo Sanctae Inquisitionis sub cubi lo P. Inquisitoris, ac die una mihi p rc tellatus fuisset se velle mihi ostendere potentiam suam, ac per circulos nec romantie se convocaturum triginti millia daemonum sub ipsius dominio existentium, uti ipse se iactitaba0 ego vero ex adverso ipsi promisissem, Deo favente, me accesRI-rum sequenti die, di ostensurum potentiam Dei, ac Sanctissimi Nominis Iesu vi tutem, cujus invocatione, vi , dc efficacia profligassem, ad nihilum redegissem omnem daemoniacam potentiam, omnesque phalanges diabolicas in fugam vertissem, sequenti nocte fuerunt auditae a P. Inquisitore , & ab ejus socio variae locutiones factae a daemonibus cum dicto mago Iolo in cubiculo existente, quae videbantur locutiones multorum perstrepentium , Deum blasphemantium, ira frementium, ac dicentium se velle me de medio tollere, sicut bis tentarunt illa nocte, sed incassum, cum singulis vicibus a cella, in qua jacebam confusione reserti a Deo me protegente in fugam versi fuerint. Ex quo rumore, ac strepitu P. Inquisitor, ejusque socius maximo fuerunt metu affecti, ac terrore perculsi, nec ausi sunt ad ianuam cubiculi, ubi jacebat magus, accedere, donec ego perveni, ae divina fretus protectione aὸ cubiculum magi accessi, eique exprobravi dem num imbecillitatem, ac miseriam. Ex quo facile colligere potuimus, quomodo familiariter daemones cum mago visibiliter loquebantur, ac conversabantur. Id ipsum testatus est mihi Frater adultus ipsius, se saepissim daudisse voces multorum loquentium cum dicto mago solo existente in cubiculo, vel instabulo domus suae, cachinnantium, ac Deum blasphemantium, quod si bi maximam afferebat affiictionem, ac timorem .

I. I I.

AT non diabolus stat a dextris uniuscujusque quasi socius individuus, qui eum

quoad mores transformat in daemonem, dum suis solicitationibus nunquam

interpellatus sic illum impellit ad maleficia, ut nihil corde, ore, & opere moliatur, quam adimplere id, ad quod a suo magistro est inductus Quid volvit in animo maleficus talem habens symmistam, quam modos, qui bus possit perficere maleficia, ad quae j vel propria voluntate: vel ex praescripto superiorum: vel ex imperio daemonis inducitur λVult ipse nocere proprio ductu iis, a quibus se accepisse putat injuriam. Petit

ab aliquo eleemosynam, a quo jubetur in aliam horam, ut redeat; quod tunc sorte domesticis non sit erogandi otium . Rixatur cum alio, qui caeteris audien

tibus illum sortilegii insimulat. Obsequium exhibet alteri sub spe pinguioris me cedis, quam postea accipit jejuniorem. Vapulat ab aliquo, qui eum verberibus

urget

Ex illa fiam liaritate dς

mones fiunt. dum sempe malum is ciunt all. Corde.

343쪽

sco Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum

urget ad tolIendum maleficium , & solvendas incantationes. Negligitur ad epula communia: vel publicas hilaritates ι ut lolet hoc hominum genus ab omnibus reiici. Coniicitur muliercula in vincula ob sortilegii suspicionem, qua pridem Iaborabat, a quibus Iudicissententia libera abire permittitur: quod pertinaci MIentio omnia quaestionum tormenta serendo superavit. Haec singula alta mente reposita volvens prius quiescere non potest, quam odii explendi aliquam rati nem tutam, ac facilem malefaciendo invenerit ι cum sit haec hominum colluvies plus quam dici potest, proclivis ad vindictam. Insuper praescripta a superioribus maleficia adimplere peroptat. Certus enim homicidiorum, infanticidiorum, incendiorum, ac malorum numerus ei est assignatus, quem implere studere debet, si omissi poenas ossicii vitare desiderat; Et ideo secum animo reputat, quibus modis satissae ere possit tam rigidis exactoribus. Praeterea daemon assistens perdendi homines tot occasiones arripit, quot illi β Divino Numine permittuntur . Et quia videt plura sibi licere, si maleficus in optata scelera consentiat, quam si ipse solus ea attentet; ideo illum tot precibus, & blanditiis lenocinatur, tum intentatis

minis, ac immisso verberum metu, urgere non cessat. Cumque maleficus nihil audeat blandienti, aut minitanti comiti denegare: ut se exhibeat obsequentem, etiam coactus ad opera malefica se accingit ἔ atque ideo continue meditatur, quibus viis sibi superioribus, dedaemoni 'satisfaciat. Quare nihil aliud cogitando quis nocivideat hominem parum, aut nihil distare a daemone, qui nihil aliud novit, nisi ma

QEd parum emet, nocendi modos cogitatione conquirere, nisi ex abundan-c tia cordis os loqueretur. Cor enim maleficorum irarum, & indignationis aestu dilatatum per os minas, & imprecationes effundit. Audias indignabundos infortunia minantes iis, a quibus sunt injuria lacessiti, quam ulcisci omni via desiderant: Uel maledictionibus insectantes illos, a quibus tulere repuusam et ut sunt ii, qui facultate praediti ad erogandum nescientes eos esse magos , eleemosynam, & ltipem postulatam denegant; Sed quia imbecillitatis propriae conscii noverunt has minas, & imprecationes nihil aliud esse, quam verba, quae aerem seriunt, di a vento tolluntur, sodalein daemonem obtundere non cessant, ut optatum malum inserat, quot lubentissime iacturum se recipit, modo iosi consentiant. Immo si ira , & indignatione tumentes rationes exquirere negligant, quibus pro libidine injurias ulciscantur; statim adest daemon , qui acriter illos aggreditur, & increpat ignaviam, suam offert operam , seque paratum protestatur ad quamcunque vindictae occasionem; imbelles esse eos ostendens, qui hanc in animo aegritudinem tandiu residere patiuntur . Quod facto confirmat, varias immittendo calamitates, & morbos in eos, in quos minae, & iminprecationes conjectae fuere r ut multis exemplis confirmat Nicolaus Remigius ἀωρ. I Iib. 2. que adfinem. Et tunc ex minis praecedentibus oritur indicium ad maleficium, quando fuerunt praesertim factae ab eo, qui consuevit eas exequi e ut docent Albertus Gandinus in tractat. de male sistit. de indisis sibilat r. Hippolytus Marsilius inpract. erim. s. diligenter, a m mer. 8 . Baldus in L. Meιum. C. Id metus ea Q. Franciscus Brunus. de ἰndiriis, ortori. pari. I.quaest.3. Decius in conm. I 89.numer. II. dc alii multi, quos allegant Iulius Clarus lib. s. sentent. f. .

a numera

344쪽

Quinam sint Malefici Homines diabolici Miniae sol

ra exequuntur mala in aliorum perniciem hortatore, atque cooperatore deis mone socio, qui in obsequendo diligentissimus est, si quando ad nocendum ab Veis asciscitur. Raro enim ab illo aliquid postulant, quod simulac dictum est, factum non sit. Quare ad omnem male agendi occasionem assiduos, non homines putes; sed daemones in forma humana nominibus insidiantes, ut pereant. Quod ex nefanda societate procedit, quam privatim cum diabolo contraxerunt. Ideo utranque societatem publicam, & privatam, ut Deo valde injuriosam, Reipublicae Christianae maxime perniciosam, tot malorum , tantorumque criminum effectricem maximopere detestantur, & in ejus sectatores acrius animadvertunt Ioannes XXII. in Extraυaganti. super illius specula. Innocentius VIII. Consilui. Summis de eranter. Λlexander Ul. Constitui. Cum acceperimur. Leo X. Confitui. Honesis petentium votis, & Adrianus VI. Confisui. Dudum uti nobis.

SECTIO III

Miniseris.

s. I. Ο Ι Regis ad exempiam totur eomponitur orbis. Et tales sunt servi, quales esse do- s δε mini consueverunt et ut habet vetus parcemiar quis maleficos non concedat eludiabolicos homines, qui ministri daemonum, eosque tanquam dominos m- δ' villi, nibus servitutis ossiciis colunt, &prosequuntur ρ Nam quamvis se eis imperare sunt glorientur; tamen vana, & vacua est illa gloriatio, cum de facto illis servianc a . . i. - α tanquam eorum captivi teneantur. Sic ille magus, de quo supra num 37 gi soVi.riabatur, se ratione liberi arbitrii, ac sc ientiae magicae super daemones plenum habere dominium, ideoque ab eis decipi non posses sed bene illos decipere, & annulo, vel alteri loco alligare, aliaque pro voto suo eis praecipere valere 3 qui Omnia adamussim tenemur adimplere. A quo errore, ut illum revocarem, oculis mentis obiiciebam adorationes, prostrationes, ac submissiones in omnibus suis ma3icis operibus prius daemoni exhibitas, quibus non se dominum, sed ut diaboli servum, di miierum mancipium profitebatur. I. II. PRopterea daemonibus satis non est, maleficos diserta verborum stipulatione Aquibus ser.

nectere, de expressis conventionibus obligare; sed illis praeterea, ut captivi kμ teneantur, characterem imprimere solent, unguibus suis notas inscribendo , Quate. quae servitutem testentur. In quo consuetudinem imitantur dominorum, qui pa rum humani immo inhumani, & crudelitate nobiles notis, velut reneris servos insignire non verentur 3 ut sic inusti Deilius deprehendantur, si sorte se in sugam dantes heri domum deseruerint i vel morem in lege praescriptum , quo auris perforari jubebatur servi, qui post septenos famulatus annos conoemae li-hertati renuntians, perpetuae se servituti addicebat e vel Spiritus sancti admirabi- Iem operationem, qui omnipotentis signa virtutis apponitiis, quos e servili conditione erutos, &in divinae filiationis libertatem evectos 3 atque salutaribus i Cri Baptismatis aquis dealbatos, quasi oves pascuae Dei introducit in caulas Ec-Clesiae, de in numerum reducit dominici gregis; Illos enim inscribit in suos, ut

se a servis , & hircis fatentibus signo sacrato discernantur . Signati es' , Diqiliaco by Corale

345쪽

3 odi. DispuL III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

ait Paulus 'hef. I apiritu promissionissancto, quies planus lareditati, noset in dismredemptionis. Hanc veritatem confirmant S. Irenaeus lib. I. cap. 24 Tertullianus lib. r. deprcsre m. adversus heretis. Nicolaus Remigius lib. I . mones.cap. . Detrius lib. a.magic.di uiQ. quisicl. Nideratas lib. .Formitiarii, Bin . Sprenger, & alii in Maia leo malefic.

g. III.sas

Qua parte corporis

EX quo a pluribus creditur signum sathanicum a daemone apponi in ea pari

corporis, quae in confirmatione ab Antistite initiali suit en rismate delibuta ad abolenda christianae dignitatis monumenta, di contraria symbola adhibenda, quasi e fronte chrisma eradicare contenderet per impressionem diabolici characteris. Quod confirmat maleficorum fides , qui hanc eradicationem talem effectum habere putant. Et ideo se a tam misero, & infelici statu per veram poeniten tiam non polle resipiscere; neque rupto foedere, de abolito charactere lathanico serio ad Deum converti credunt. Aut si aliquando Dei miserentis ope e lutuosa illa scelerum colluvie emergere datur, iterum sacris Baptismatis a qui ablui, &consirmationis charismate inungi petunt: ut testatur Item igius Ioco citato. At sine fundamento talia assieruntur . Haec enim credere, superstitiosum esse, quis

dubitat p Certissimum nanque est, sacrum Christi characterem animae in delebiliter inhaerere ut omnis schola Theologorum docet, clim insit in subjecto , quod corruptioni obnoxium non est; neque a contraria qualitate expelli potest ἐDaemonemque hanc deletionis opinionem salsissimam suis mancipiis suggerere, ut sic strictius in diabolica servitute contineantur. Sicut etiam in confesso, hocsgnum non semper apponi in fronte; sed in aliis etiam corporis membris sub axit Iis, palpebris, labiis, humeris, mammis, sede ima, aut muliebribus locis, prout lignanti daemoni placet . Sie anno Domini I 3. dum Brixiae quaedam mulier carceribus esset mancipata ut suspecta de haeresi, in ejus lateribus inventa suere quaedam stigmata, di Praecipue in tergo quatuor litterae I. U. M. L. quae notae omnes postea evanuerunt, di postera die deleta: apparuere e De qua supra dispu

s I V., TT IE autem daemoniacae tesseraecin corporibus maleficorum deprehenduntur, oui iis es. . LI sicut cicatrices in leve callum obductς non ejusdem formς ι sed varis: ut, Κ.ffectu ' puta , vestigii leeoris , pedis bufonis , selis , gliris, aranes , aut insectorum

hujusmodi. At ita exangues, dc sensu labefacts, ut ne admissa quidem acus altissime, ut serrum vel quantum fieri potest adactum dolorem faciat, aut sanguinis minimum eliciat. Si vero locus maculet proximus leviter etiam vulneretur , statim sese largus inde cruor effundit, & maleficus, qui antea stupore percussus videbatur, ingentem ex dolore clamorem edere cogitur. Unde ex L milibus. notis Iudices ut plurimum ad maleficium indicium sumere consueverunt: ut tradunt Lambertus Daneus in Dialogo de Sortiariis, & Joannes Bodinus lib. 2. cap. q. O lib.ε. eap. . relati a Petro Binsseidio in sine Comment . in Titui. C. de male c.,

Mathem.

τὰ 4υ,m,iq. Qllare servili hac nota inustos vere diabolorum servos, & consequenter dia- hei et exhi-besicos homines pomumus appellare, cui tanquam servi Infamem , Intolera vem se v bilem, di Continuam det monabus exhibent servi intem : ut sequentes articuli M

Infamem . clarabunt.

Intolerabile. Continuam .

346쪽

r. Revere tiam a Modia alien .

Ridietilo Hotribui .

Quales sint Malefici, Homines diabolici Minist. 3os

ARTICULUS L

ini dominis, superioribus lege clientali, aut servili debitos praestant hono- σ1

res, personae reverentiam, ministeriis fidelitatem, & mandatis obedien- Mai et ρ viam exhibere tenentur. Quae tria obsequia eo sunt honoratiora, quo lanieme hi- circa res gloriosiores versantur. Et e contra eo ignominiosiora, quo res viliores .

& contemptibiliores respiciunt. Hinc est, quod ministerium diabolis exhibitum , merito infame censetur, cum nullum aliud vilius: aut contemptibilius hoc triplici titulo reperiatur. . I.

QVid vilius daemone teterrimo divinae justitiae carnifice, conjurato humani

generis hoste, mortis auctore, raptore vitae, incentore vitiorum, mal - rum inventore, &dirissimo gehennae infernalis tortore λ Et tamen malefiet hune pro benevolo domino, principe potentissimo, benefactore optimo, immo Deo summo habent ι & reverentur more indignissimor uti solent omnia alia facere . Nam quoties conventus suos agunt, solent timidi, ac trementes suo uniuscujusque ordine ad illum accedere, dum in sella aliqua, di suggestu vultuosus, ac fastuosus eminet: ut exemplis probat Bimsel. tractat. de Confession. malefDeinde in servitutis, de obsequii signum se pronos, ac venerabundos ad pedes ejus abiicere r & complicatis genibus supplices: nunc aversas manus in morem testantium componentes, sed post terga inversas: modo stantes ob verso tergo interdum cruribus in altum lactis: saepius capite in anteriorem pariem prono, sed resupinato, ita ut mentum ad caelum feratur; ut aliis placet candelas piceas tenentes in manibus, aliisque gestibus ridiculis, &obstgnis tanquam symbolis d missum, obsequentemque animum profiteri r ut tradit, & figuris describit Guaccius in suo Compendio maleficar. Daemon nanque, qui alias in variis sermis hominis, aut serarum apparet, in nocturnis conventibus prodit in publicum eo habitu, qui maxime elus ingenium, moresque demonitrat, nempe sub forma hirci, sub qua se colendum exponit, & homagium severissime exigit. Sed quale λTaliter personatus terga accedentibus vertit, &quod horribilius eii, oblato lae- dissimo ano, in eo osculari vult ; quod ipsi devotisIime praeliant. An datur aliquid faedius, quam hirci obtutu trucis, forma horridi, cornibus contortis, bar ba promiscua , & villis temere pendentibus obstinissimi, faetore, graveolentia, Ac libidinosa obseenitate intolerandi hircinum podicem osculari, eique os, & labra infigere ρ Cum nihil ad deformitatem, laeditatem, & horrorem comparatum ab eo amplius eligi queat; & tamen hoc cultu, Cui accedere debet mens prona , dc religiosa, vult a servis agnosci. Cujus signum est, ut notat Stephanus Facundex in I. pr cellum De Iute.et s. n.f. paedor, miseriat squalor, & horridus vultus e

rum, qui ipsi sunt obii rieti. Quis haec credat, si hominum maleficorum consessio ubivis non faceret fidem p

eo collige, quo ritu tali domino fideIitatem testentur. Post abnegatam fas etenim fidem, ut statim dicam, & pactum initum, ut antea dictum est, me- . Fideli aso suramento, diserta verborum stipulatione, conceptaque larinula, daemons Uimisio WMunte, & malefico repetente, se eius servitio Obligant 1 Ac in tesseram fidelita- medio. os aliquidosterunt 3 non tantum ea die, qua maleficorum turbae ascribuntur; sed etiam

347쪽

3o Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

atῆone etiam singulis annis ι ut externo dono internam demonstrent animi dispositionem v ad ea perficienda, quae ab illos stil ab ejus officiariis imperantur. Quod ubi dies venit, pendere tenentur daemoni illud punctuatim, seu ad unguem exigenti, m re principum, dc dominorum temporalium, qui annuis Operarum, aut pensi num operibus se volunt agnosci ab iis, quibus res suas utendas, fruendasque concesserunt. Sic a locupletioribus buculum, vervecem, & id generis animalia postulat, quae gratiora sunt ei, cum nigra offeruntur: quia is color ad mali naturam pertinet. Et consentaneum est, illum ea relarre, quae malorum omnium auctori devoventur. Ex quo sorte caeca manavit antiquitatis consuetudo, Diis , manibusque non nisi atras victimas caedere: ut restri Alexander ab Alexan. Gem Iium dierum lib. i. eap.22. Ab aliis vero , qui tenujoris sunt fortunae alia exigit rgallinas, pullos gallinaceos juxta uniuscujusque facultatem. Vel si talia in promptu non sunt, aviculas, crines e capite demptos; immo ipsas festucas, modo re. verenti animo offerantur, quae si non suppetunt, ab ipso daemone antea accipiun. tur: cum non dona, sed offerentium animos respiciat. Unde ille magus, de quo supra num. C s. mihi sciscitanti: quid ipse daemoni obtulisset in tesseram fidelitatis ρ Respondit, menstrua mulierum offerre consueveram, quae ei, ut dona gratissima, videbantur e sed iterum quaerenti unde accepisseti Sc a quo λ Respondsit Astrigibus sumebam, quorum maximus est numerus in hac nostra Civitate ι quae in aliquo vase conservabam ac tempore debito mecum deferebam os serenda prout

a meo Magistello fueram instructus. Praeterea omnia supradicta de adorationi, more, de candelis,. de osculis&aliis hujusmodi supra relatis vera esse, ae visu, ore di opere se comprobasse, mihi testatus est: a quocum quaererem : An domi haberet illas piceas candelas: vel quonam sumeret: vel quis subministraret p Est unus, inquit, daemon in quolibet Conventu sub se alios habens daemones inferio res , cui curae est, omnia ad illas orgias celebrandas necessaria in promptu habere,

ac cuilibet auxta gradum suum distribuere. 6. III. N Eque daemon solum in annuam oblationem a magis, & maleficis illa munera exigit 3 sed etiam in mulctam, si quid peccetur ab eis in debitam fidelitatem: ut si quis a nocturnis conventiculis absita aut tardius adsit: aut aliud quia nus ex daea cinis sententia admiserit; tunc enim necesse est, talibus muneribus

poenas luere: de sese ab iis redimere; alias non desunt morbi, vulnera, &insignia nocumenta, quorum metu dici nequit, quantum pavor diligentiam , studium , di celeritatem excitet in i istis persolvendis. Ex quo patet, quam dira sit illa fidelitas, quae laesa hujusmodi nugis resarcitur. Haec pluribus edocet exemplis Remigius insua demonotaιria lib. I. cap. II.

sao Nec honoratior est obedientia daemoniacis mandatis praestita . Quid nanque

3. obedien- contemptibilius, insuper Ec horribilius, quam quae a Lucifero praecipiuntur , R ne pe, fruges perdere et excitare tempestates I incendiis domus consumere ιContempti- morbos immittere; veneno animalia, & homines tollere 3 dc inducere privatas , tib iis ii publicasque Calamita es ' Ad hoc venena conficere : contrectare serpentes , hia. 'μ husonum virus exprimere : conterere horribiles vermes : humanum miscere sanguinem, de semen menstruum 3 liquores abominandos extrahere, infantes occidere, eorum membra discerpere, coquere, lixare; mortuos exhumare, cadavera ex patibulis tollere, & ex Illis elicere sua pharmaca; unctiones, & pulveres in spargendis illis super olea, arbores, bestias, dc homines, die noctuque incumbere: semper ad aliorum occursum pavere, trepidare, dc fere exanimari, torquente intus conscientia, dc extra despicientibus, ac fugientibus suuIis e rum conspectum p Quae abominanda crimina Pontificum Patrumque decretis, legibus, rationum firmamentis, propriis maleficorum consessionibus, Iudicum testim

348쪽

Quinam sint Malefici, Homines M. 3os

stimoniis, plurimis experimentis, exemplisque a Petro Bimsel. tam intractovi damalineorum Confessonibur, quam in Commentario in tit. Cod. de malefie. O Mathem. deelarantur , demonstrantur, & usque ad satietatem omnium oculis subiiciuntur, idipsum a Deirio in toto suo opere disquis magis. ab Auctoribus Mallei maleste. Franeisco Maria Guaocio in Compend. malefic. di ab aliis, qui de magis, & maleficis pertractant.

ARTICULUS. II.

CVm iuria philosophicum axioma contrariorum fines inter se opponantur ,& 3Iinstitutorum oppositorum eventus deceat esse contrarios: sicut Christi iu- 3-gum suave est, & onus leve iis, qui illud subire festinant, cum ab ipso invitati requiem quaerunt animabus suis 3 ita inclementissima, & intoleranda est daemonis Sarcina humeris eorum, qui se totos ad ejus arbitrium compararunt, sive publicis intersint comitiis: sive privatis exercitus incumbant. Utraque enim ministeria plena esse laboribus, anxietatibus, & vexationibus variis ipsimet, qui eas sustinent, ingenue confitentur quoquo modo se illis praebeam, vel obedientes: Vel

I. I.

sive publiela

SI imperata exequuntur, statisque horis, de condicto Ioeo conventiculis inis intibus intersint generalibus, quid non patiuntur miseri, qui merito tales caetus Iudos bab's. 4 vocante ut testatur Grillandus' diam vere totum illud, quod in eis agitur, ludus, dines miseriaec illusio est 3 ex quo nullam hauriunt voluptatem ι quinimo molestias summas. i*MNς pt Portantur, ac reportantur a vectore velocissimo , brevissimoque tempore ma- potis agna dissitorum locorum spatia per aera volitando conficiunt: ut testantur Sum- Per trima mi Pontifices, Patres, Theologi , Iurisperiti, & alii relati supra diram.a. m. 322. O sequent. Sic ille Magus, de quo supra num.3 7. & infra uum. O f ouent. se a daemonibus delatum AngIiam, Galliam, Germaniam, Tridentum , Bergamum, Brixiam, Veronam, ac plura aliarum civitatum conventicula una cum aliis magis visitasse, non joco, aut ficte, sed serio mihi enarravit. Λt quis non videat, hoc cum periculo casus, Ec praecipitii, collisionis corporis, & dis- cerptionis membrorum in stulta: si nomen Christi etiam in advertentes pronuntiaverint: Si visis terrae prosunditatibus timore correpti incogitanter signum crucissormaverint 3 si pulsetur campana nocte convocans Religiosus ad matutinum officium recitandum: vel mane populum ad orationem Deo offerendam: aut quid i Blitum simile evenerit: excutiente vectore suum onus in aquarum vortices: vel inarentia saxa, ubi corporis laxata compage , membrisque solutis perirer aut Iongo ex fractura la nguore confici, necesse est e ut exemplis probat Binsfeldius tr . M G fg. mrisc. Par. I. g. concisi. Ia.

I. IL

VIdent daemonem pompatiee prodeuntem, fle multa stipatum catem, auro, gemmisque fulgentem ν sed postea se exhibentem Informa hirci gra vci ..Lου. veolentis, Et sitidi, cui supplices oscula tenentur infigere in ea parte, fluam su- ciseri poαΜPra memoravimus numer. 2D Tum se transformantem in varias animalium, auu ρον hominum formas: Modo se in brevissimam molem contrahendo: modo inam Plissimam exporrigendo. Denique migrantem ad aspicientium terrorem in imma ne aliquod monstrum vastitate, di forma non absimili dolio, hiante ore, Pat Erogu, Alexicachon. V lu

349쪽

3os Disput.III.De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

Iist ictibus, dentibus prominentioribus, di acutissimis, Oculis scintillantibus, ni. ribus sumo permixtas flammas evomentibus, teste Remigi lib. . daemonot e.eto. ut ex iis transformationibus variis satis colligere liceat, pompam illam esse ridicula miti meras praestigias. Colloquuntur cum daemonibus, qui sine lingua, sine palato, sine pulmonum, Iaterum, &faucium organis quovis idiomate sermones miscent. At juxta maiasorum consessiones ab eodem Remigio relatas, vultu demissio, uti solent pudibun Ai, &sceleris alieulus conscii, voce exili, debili, di obscura: aut qualem emittunt illi, qui os indolium, aut restem rimosam insertum habent . Neque enim tam se liciter naturam exprimum, quin aliquid semper intersit inter humanam,& diabolicam loquelam. Insuper nihil aliud ab eis audias, quam sermones de re bus obscenis. venenis, maleficiis, variisque malis inserendis. Quo colloquio quid

insulsius, & ingratius ' s. II LC Antant cum illis. Omnium enim maleficorum consessionibus caetus noctur

ni cantionibus variis perstrepunt I Sed Chorybanthum , aut bacchantium orgiarum more: cum illic misceantur, & turbentur omniar hinc intercinenistibus raucide, & composito ad litui morem clangore daemonibus: illinc maleficis clamore, sibilo, plausu, vociferatione, de ululatu suriosorum more tumultuaniatibus , sonis inconditis, ac surdis, & discrepantibus cantilenis iniucundis,& etiam ridiculis, quales solent esse remigantium celeusmata, Cum procellae, tempestate iaque ingruunt: aut optatus a longd portus conspicitur, di salutatur, ut nihil ingratius auribus esse queat: ut testatur idem Remigius loco eitato. Saltant, di choreas agunt; sed quasi hiriosae maenades sanatico furore agitatae . Nam ordine semper praepostero tripudiant, circulari choro, & viro in laevam progrediente, atque obversis invicem saltatoribus, ne se recta, atque ex adverso intuentes, facile agnoscantur, & poste1 deferantur ab aliquo loquace apud Iudices rcanente interea ex turba quodam ad tibiam, seu fistulam, si illa noverint: aut baisculum vel contum, quem sorid humi repertum buccae admovete vel carte equi caI- variam pro lyra pulsante, dc digitis concrepante; caeteraque turba tripudiante; sed tam laboriose, ut postea pro lassitudine integrum biduum sit decumbendum : ut resert Idem Remigius lib. I. daemonolatriae cop. II.

Conversantur cum hominibus variae nationis, conditionis ,&sexus; vident

que caetus ex honoratioribus collectos. At illi vultu, & forma sunt pers nati; ut testatur Binsfeldius tractat. de Conses . male . membr. a. eoncla . iab. a. Nam etsi malefici per summam etiam execrationem iureiurando se obstringant, non prodituros se iudicio ejusdem facinoris socios; & religiosissime caveant , si quando in manus Iudicum eos incidere contingat, ne illos prodant , nec adhibitis exquisitissimis tormentis violare lusjurandum audeant; semper silentii fidem observent. Attamen quia plures ex illis aliquando tormentorum vi ad invitam confessionem adducuntur, solicite prospiciunt, ne ab altis aspectu , aut nomine dignoscantur 3 ideo neque operta facie prodeunt; neque sese unquam nominatim appellant; sed larva aliqua teguntur ipiis ad eum usum adaptata: v I reticulo, velor aut alio simili integumento, locupletiores maxime, ec fortuna insigniores e quam veritatem etiam mihi testatus est praefatus inagubnu mer. I . ac de illa Muliere relata di p. a. nummo. te eam vidis lenoctu nudam sibi laruam applicantem, ae extra lene1tram pervolantem mihi enariavit quaedam

mulier simplea, quae ei inserviebat; de qua ibi. Unde a Longobardis in schae, aut

350쪽

i Quales simi Malefici , Homines M. go

malaharae vocitamur. Ela cum evocantur Publice ad comessandum, saltandum ,,ut alicia quidpiam factitandum, hoc fit non nomine Proprio, sed patriae, urbis, pagi, aut viculi aliquo alio nomine ad Lito, ubi plures lunt , ad unum malefieum abesto dignoscendum: ut Bergoinume Roma, Bergomum e Uetonat Brixia e Ue netus, lici xiae Tridentor Palatiolum e Milanor Palatio tum d Brixia, e Bergomo irile comeris, ut mihi enarravit de quibusdam praedictus magus et nempe vice

nominis proprii persisnae imponit nomen civicatis remotae: Per gr. lirigum nrixie sum alia vocitatur Roma: alia Bononiat altera Ferraria 3 altera Uerona, Parma,

Plaucentia, cum nomine propriae civitatis, vallis, oppidi, pagi aut viculi: putak B taxia a Ualle Communica 3 a Palatiolo, a Breno, a Burmio, dc sic de caeteris . Idem de aliis sagis, & maleficis aliarum diae esum: quoa verisimilius est , eum non sic oppidum, pagus, aut viculus ita parvus, ubi hujus daemoniacae fa eis

plures non exiliant, quae si unico nomine vocitarentur, facillime adinvicem confunderentur L Unde cum aIiquem vocant magum , aut maleficum sic dicunt: Tridentum e Bergomo, vel e converso Bergomum e Tridentor Roma emixta huc acceditet ut refert idem Remigius libr.I. eap. 7. monoI. Quare tot

personati homines non nisi ridiculum exhibent spectaculum, quale bacchanalium

empore videtur in urbibus g. U. Μ Ensas struunt, de convivia parant daemones. Malafici vero epulantur. eduntque appositos cibos Omnis generisia At vel apparentes z vel malem pyinit. conditos. Ut enim constat ex eorum consessionibus his cibis nota expIetur Ἀ-mes, nec sedat ut stis 1 sea Post epula S tanta est cibi . potusque aviditas, qua ta suerae antear ex quo illax mera esse somnia , similiaque hortis Tantali: aut Hesperidum pomisia Aud si veri cibi apponuntur, ita viles, insuaves, & illiaberales sunt, sive eorum apparatus oculis, sive odor natibus percipiatur, ut sumin pti contissim prae molestia reficiantur, di latranti , atque famelico ventri nauseam patiant. Cum nihil aliud sint, quam morticinarum pecudum carnes, de similia hominum mensis insueta cibaria. Ex quibusexulat sal,ex divino praescripto laetificiis antiquis adhibisum, & modo sacri Baptismatis aquis. Neque enim apponitur in daemoniacia comesiat ionibus, sicut nec panis, nui. quam parcissime. Fercaea vero sunt vasa fietilia, sed fetida, faedo abaco impolita, faedeque oblata convivantibus. inflatas Guaccius su δε- -endio madoc. & Remigius lib.

r Enique viri cum succubis , mulierescum incubis daemonibus meu t,la- S38 I xatisiue concupiscentiae habenis , prodigiosis libidinibus indistinctim se Coirc.

SEARCH

MENU NAVIGATION