장음표시 사용
331쪽
188 Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.
24. .HUm ladus initum inter daemonem, & maleficum maleficii sundamentum se,
milesei ie. quo reciprocis Promissionibus stipulantur, maleficus mala velle, de daemotitientur seper mala operari, non dubium est ex vi detestandi hujusmodi pacti, daemonem Us ' 'R ' nefi mimpellere semper ad malum; quod modis omnibus procurare non cessat rut sie obligationi ex pacto nascenti fiat latis. Nam certum est inter utrumque, pa-l 2 .:2.ctum verum intercedere posse, quicquid in contrarium asserat Ioan . Vulerus eonem.&-.:rum patronus, qui inter aliaS sutiles rationes probare contendit, daemonem; &9.. h. - hominem pacisci non posme Ob naturarum diversitatem, de impossibilitatem pro-'
. . 'μ . missorum, cum nulla sit inter udrumque communio ι dc eorum, quae dari, fierive -non pomunt, nec de jure, nec nasuraliter ulla sit penitus obligatio . Ilallas ratio. nes, de dignas elucidari, si tainen inepto huic homini respondendum sit. soa - Ergo pacta maleficorum rescindere conatur ex Parte PactiZantium propter natur I iveistate raediversitatem: quia homo corporeus, daemon spiritualis I qui consequenter , .v xum, eum sit spiritus carnem, de ossa non habens, nou Potest extensa manu firmare ,
aut recipere stipulationem iuxta caeremonias in Pactis stabiliendis solitas observari. b. II. SEd facile haec aranearum tela leviculo motu solvitur, si, quid sit paechum, confideremus. Definitur autem: Duorum, vel plurium in idem placitum eonsensus.
L. r.=de pactis, dc dicitur a pactione, idest, pacis actu. Unde pacisci est actus concordiae ad illam conservandam directus, qui voluntatis consensu contrahiturr ut notat Abb. Panormit. Me. I. de pactis. Quyre cum daemon, Sc maleficus in idem consentiant, vere pactum inter illos inter venit 3 cum adesus validitatem requiratur tantum mutuus ille consensus ex conventione datus. Manuum autem extensio
non tam requiritur ad ementiam contractus, di pacti, quam ad ejus expressionem, dimantia stationem, ut consensus noster aliis, cum quibus pacisci, &consentire volumus, innotescat. Alias si disparitas naturarum argueret impossibilitatem contractus, re pacti; &aliud praeter mutuum illum consensum ad ejus essentiam requireretur, nullum daretur pactum inter Deum, de hominem; de tamen ex scriptu- ris supra num.282uius disput. retiabimus, Deum habuisse pactum cum Noe , Abraham, de reliquis Patriarchis. Etsi maior lit disparitas inter Deum, dc hominem, ruam inter daemonem, dc hominem. In Deo enim nulla compositio est admitten-a: In Angelo vero bono, aut malo, licet compositio physica ex materia , dc sorma non reperiatur 3 tamen alia datur metaphysica exactu, dc potentia. Si ergo, non obstante maiori disparitate, Deus cum homine pacisci potest; cur Angelus idem non poterit cum homine λ Et ita, aut illa ratio nil probate aut mentiuntur scripturae, cum Deum hominibus scederatum repraesentant. Ideo sufficit, quod inter ineuntes pactum adsit similitudo, 3c communicatio quantum ad inteli ectum, di voluntatem, qaarum potentiarum actus concurrunt ad pactum. Et consequen-τςr Certum est, vere pactum dari inter Angelum, de hominem ι sicut, scriptura estes verum datur inter Deum, di hominem. Praesertim cum spiritualis creatura, ut daemon nobiscum visibiliter conversando, Ecisnum vocalem articulatum , dc
qu si humanum edendo possit pactum exprimere, dc convenire cum homine. g. III.
332쪽
Quales sint Malefici , Homines &c. 289
. III. Ν Ee aliquid evincit secunda ratio ex parte pactorum desumpta, eo quod malefieus honores, divitias voluptates petic abeo, Qui non potest daret &daemon promittit illa omnia, quae non POLeit exhibere . Unde cum errore , & intepeomi dolo, de in finem perniciosum pacta illa confingantur, sequitur , nullam jure is ui naturali, aut positivo inducere obligationem. Dicimus enim, pactum a Docto. ribus distingui inutile, & validum, di in inutile, de invalidum, seu nullum . L. Iuris gentium f. Pactorum, O S. si ob maleficiam , ff. de Pactis , L. Pacta ,
quae eonrra Cod. eodem titui. eis in Regul. Quae comra fur de ReguI. furis in 6. cci
firmant Ioan. Baptista Caccialup. intractas. de pacti, quaest. 6. Baldus in tractat. de eas. materia, se in L L. Iurirgentium. Bartolus, Albericus, Iason,&alii ind. sin ob male . Et illam rationem nihil aliud probare, quam pactum inter daemonem, & maleficum initum esse invalidum, turpe, nullum, repudiandum ,& rescindendum; eo quod nullam inducat obligationem, quod libenter concedimus tam iure canonico, quam civili. Immo addimus, non solum hominem non teneti ad hujusmodi pacti observationem 3 sed teneri non observare 3 cum sit contra Iegem divinam, ochumanam, & contra bonos mores. Non tamen ideo sequitur , quod non sit pactum, etiamsi sit invalidum, ex malitia, dc calliditate daemonis interpositum, ut miseruin hominem facilius decipiat. Sic enim Christo Domino ausus est, pacti conditionem offerre, dum ex summitate montis omnia regna mundi, eorumque gloriam ostendens dixit Matthaei 4. Haec omnia tibi dabo, δε eadens adoraveris me. In quibus verbis quis non videat formam contractus innominati , q uae secundum Doctores haec est: Do, ut de , facio, ut facias . Do, ut facias . Facto , vi de f. de Praescriptis verbis: eis infactum actionib. L. Naturali, metur, i, L. Me fuisre f. de Donationisur. L. Labeosiribis: smihi Bibliothecam. L. Drietensium1. da Factis. Baldus in ιν-. de Pactis, a num.2C. Joan. Baptista loco eis. Glolla & caeteri DD. ibidem. Angelus, SylveIier, Aurea Armilla, di omnes Summistae in verb. Confractus p Et ita eodem modo cum maleficis paciscitur, quomodo cum Christo pacisci conabatu r. Dabo tibi omnia regna mundi, dicebad Domino in adoraυeris me. Et miseris hominibus: Uberabo te a tali periculo, tribulatione, or paupertate . Dabo ti-hi diυhias, voluptates, honorer, FDeo renuntiaυeris. Quae quamvis non possit tribuere: non tamen impedit, quin sit pactum saltem invalidum . Quare altruamus hanc veritatem, vere pactum inter daemonem, & hominem intervenire, in quam consentiunt Summi Pontifices Ioan. XXII. in Eori suprellitur specula, de Sixtus U. Const. quae incipit : Caeli, or terrae Greasor. Theologi , Iurisconsulti, & Medici. Probatque unanimis Omnium magorum , dc maleficorum confessio, qui non dormientes; sed vigilantes tale pactum cum daemone solutis sensibus inierunt, ut perturbatae phantasiae sit, contrarium asserere ei, quod tot, us 44 pinea tantisque testimoniis comprobatur. Hoc autem pactum duplex est: Aliud Expres-ς ι sum: Aliud Tacitum, prout eges,&Iurisconsulti pactum dividunt, L. Labeo. L. min. Irem, quia conventionerss. da Pariis, & utroque modo a maleficis contrahitur. st quentes articuli declarabunt.
II Actum expressum initur, quando consensus per verba, nutus , dc signas Via p, P.
L scripta exprimituri atque illud ut plurimum sequitur professio, qua malefici pressum iri. Deo abrenuntiant, &daemoni inservitutem se tradunt: Aliquando in esus praesen i tia: Λliquando in absentia. Erogu. Auxipathon. T In prae-
333쪽
diso DispuLIIIDe Maleficis, ut causa Maleficiorum.
Aliquando In praesentia fit expresse daemoni, vel insorma visibili hominis, hirci, aut alteri' p sen i3 tius bestiae apparenti, vel non apparenti quidem visibiliter I sed suam praesentiam 4 m' '' ' koee, vel signo sensibili testanti. Utroque enim modo se praesentem exhibet, ut exdrversis exemplis colligitur. 6. I. visibiliter Um apparet in forma visibili pactum initur, & professio emittitur quadrisa.
id ,. , a rie. Primo modo rem is arbitris, cum nullus intervenit praeter daemonem , '' 'φ' & hominem paciscentes. Homo concupiscentiae stimulis agitatus: aut spirans mi- a. Remotis narum, & caedis I aut ad divitias insatiabili aviditate anhelans aut afflictione qua- xvi si dam oppressus aliorum consortia fugit, quaerii solitaria loca amica maeroribus rvolvit animo modos vel liberandi se ab opprimente malo vel bonum desideratum consequendi: Et tristitia, putillanimitate, Pesperationeque dejectus, paratus est quidlibet agere, ut optatis perfrui possit. Adeit daemon, vel invocatus, vel lubens in forma hominis fuligine atrati, & causas sciscitatur maeroris, quas ubi didueit, suam ei operam offert, auxilium pollicecur, & montes aureos promittit, modo se ejus ministerio addicere velit. Acceptat excaecatus homo conditionem; cum offerente paciscitur, &professionem emittit, Deo, Sanctis, re Sacramentis renuniatiando; daemonemque agnoscendo in magistrum, & Dominum per homagium , quod in eorporis, dc animae traditione consistit; disic ut plurimum sine alia tolemnitate pactum initur expressium .
Ecundo conscio mago, sed absente. Consueverunt enim malefici cum littetis
Π λον sed tum, de statum exprimunt. Has tempore designato, & loco condiato daemoni vi-'h ' sibiliter apparenti praesentam, quibus lectis paciscuntur, ut supra. Et hoc modo magorum consultores eum saeptiis adeunti ut adolescens ille infimae sortis, Protherii
Senatorii ordinis viri filiam deperiens. Et nobilis Romanus a Presbytero Palumbo missus, ut annulum incogitanter Veneris statuae digito insertum ,& a diabolo ablatum recuperaret 3 de quibus suprat . s. II L T Ertio in praesentia magis aut aliorum maleficorum, qui quasi patroni , & te 3. Praesente I stes vocati pactum, oc prosessionem faciunt solemniorem. Hi novitium ma- SQ leticum antea diligenter instructum de modo, quo se in detestanda illa actione gerere debet, Cacodaemoni praesentant, supplices rogant, ut eum in suam societatem ascribere dignetur spondent, eum se fide m exhibiturum in eius obsequio. Idipsum testatur inserni neophytus, qui post sponsiones, & pacta profitetur, se Chrilto renuntiate libenter ν& sic a Principe tenebrarum in numerum suorum admittitur . Hoc satis indicat ejus mos, quando coram testibus fidelitatem, de homagium exigit ab iis, qui ad illum accedunt, non ut magiae, aut maleficiis vacent; sed ut honores, divitias, & id generis bona consequantur: sicut probat hiiloria nota Theophili, qui Ecclesiae oeconomia pulsus restitui cupiens, mediatore mago Iudaeo, daemonem adiit , di coram eo, post pacta, & conventiones, Christo, &Sanctissimae Dei parae renuntiavit . Si enim hoc requirit ab ipsis, quid a malefieis, qui speciali jure ejus misnisteris addicuntur ut probatur exemplo Germani cujusdam, & Theodori Maill tu apud Nicolaum Remigium lib. I. Daemonolinis caps.
334쪽
Quales sint Malefici, Homines &c.
H e modo eum daemone pactum iniit ille magus Anno I638. ut infra nu. Α6. hin quadam montium Genuensium specu, quo prosectus erat una cum n
ecce Beelzebub daemoniorum princeps sub larina dium1na , alis scintillantino, rana barba , cornuta fronte , aduncis manibus, pedibus asininis, seu bubulis, voce subtili , rauca, sed horribili; super magnum lapidem sedens . ad cuius
conspectum procubuerunt omnes candelas piceas accentas In manibus tenentes, eum submisse adorantes, de podicem et saedum Osculantes. Iunc magorum e rum primus surgens, sedente daemone, caeterisque magis una cum novicio ge nunexis, uti arbiter caepit loqui, daemona annuendo, dc exponendo, Iovum
huc adduxisse discipulum, sapientem utriusque legis Doctorem, necnon Theologum, iam bene instructum, foreque fidelissimum , Iemel praesentavit, caeteris rogantibus magis, ut eum inter suos asseclas ascribere dignaretur . runcaverni princeps de hoc neophyto gavisias dixi te ut suas exponeret petitiones, qui omni Dei timore poli habito: Peto, inquit, ut mati alrquem ιndices thesau=um fimodumque iIIum adinυemendi, possdendi Versare nec praesti σιν , aut auit ιγ ehnis, ae rebur apparentibus ms fallar, sed verum aurum, O argentum miti tradas . Dein artem ma doceas , invi biliter eundε , ac permeanda quo ma duxerat voluptas, ct impulo it eoopsentia . Pr terea daemones d me vocata, meιe an. nuere votis, facere fatis non detrectent, ac me citissmὰ tran erant quocumques xerimi aliaqua praesent . prout mihi videbitur opportunum . Haee omnia prom- sit daemon faeila exbibiturum, dummodo & ipse Deum abnegaret , ac firmis ter crederet , nullum esse Deum p aeter daemonem, caeteris fidei articulis , sacramentis, sacramentalibusque renuntiaret , toto tempore vitae suae KeIigi sos, caeterosque ecclesiasticos, ac praecipue sacerdotes contemneret, & irrid ret, omnesque ecclesiasticas caeremonias, ac functiones nihili haberet, ac nocci faceret, sua peccata nunquam confitendo, di quod pejus est, ipsam sacramentalem consessionem, ut sacerdotum nassam, aut dolum, quo simplaces, taidiotas decipere conantur, existimando. Spopondit novitius omnia praestiturum, Draeter primum . Nullam enim , inquit , esse numen praefer daemonem, credere , refugnas mensi meae ι quia ratio eonsrarium mihi dictat. Tunc magorum eorum princeps, qui apud ipsos ut episcopus habebatur, re arbitra munere fungebatur, addidit, sie neophytum allocutuS.: Ss uom ure eradere ἶ nullum essee Deum, nisi daemonem, Aut ego credo i ere s saltem , oportet, duoe esse Deor: unum rerum invi ilium , ae Diritualium creritorem I alterum daemonem rerum . Uι-llum, ae eo oralium conditorem: Tunc no rcius dixit e m facilius mihistiad
M. Sie abnegato Christo Redemptore, Beatissima Virgine Deipara, fidei articulis, Delmnentis, euactisque ecclesiasticis sanctionibus, ac caeremoniis renuncIatis o fidesitatem daemons promittens , caeterisque ad pactum explicuum ineundum, &professionem emittendam requisiitis per arbitrum peractis, sed prius reverenter iterum daemonis osculato podice, de his omnibus formatum Iuitcnyr graphum propria ipsius novelli magi manu scriptum, εc obsignatum , eique a daemoniorum principe praescriptu suit Martinetus, seu Martinellus, ut in omnI-bus presso ei obsequeretur, qui cum aliis magorum praedii horum Mart nellis amplo, , pretioso plaustro sormato a quatuor albis dromedariis evecto illud magicuncti ingressi per aerem discurrentes, citissime ante solis occasum ad Urbem, quam incolebant perducti fuere . Haec ille non joco, sed serio mihi enarravit. N verendissimo tamen Inquisitori, cujus tribunali sponte comparuerat, Omnia P dicta non corde, sed ore dumtaxat enuntiasse coram me asseveravit, Ita ex Δ u-
335쪽
. Praesenti bus Omnibus maescis.
1ρ1 Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.
mentis a Petro de Abano in suis scriptis traditis instructus: omnesque praedictos e
I. U. inarto in solemnibus omnium magorum congre attonibus, quae diversis tem celebrantur modo , Quo statim dicemus 3 in quibus daemon subi mi throno multis stipatus nobilibus in forma regia apparens, illos admi
s. VI.CUm vero non apparet in forma visibili, saepius sensibili aliquo sano suam
praesentiam contestatur, Puta, voce, aut similibus: de quo illustre habemus exemplum apud Caesarium libro tuu ium miraculorum, O mirabἐlium. suae Ari ι circa annum Iaaa. per modum dialogi ιibr. seu disinct. a. eapis. Ia. Nobilis cuiusdam Leodiensis , qui Post dissipatam amplam haereditatem brevi ad summam redactus paupertatem voluntario exilio Patriam, &exteras petere terrasnMuerat, tolerabilius ludicans mendicare inter ignotos extraneos , quam inter domesticos notos. Ille enim a Uallico mago deceptus, qui meliora sperare iu-hebat, si suae voluntati morem gereret; cum eo nocturno tempore prolactus ellan Iocum nemorosum , & paludibus obsatumr Ibi Villicus cum aliquo caepst hahere sermonem , qui audiebatur, sed non videbatur e de quo Juvenis ille stupefactus petiit ab eo, cum quo loqueretur Magus et silentium indicit; sed tandem secundo, & tertio importune interrogatus respondit, se cum daemone loqui, cui apsum praesentabat. Daemon interea devotionem, de fidelitatem postita Iuvene, re iubet, ut si quid consequi velit, Deo renuntiet, divitias, & honores ampliores prioribus pollicendo. Assentitur miser i iterum petit ab eo , ut renuntiet Sanctissimae ejus Matri r hic haeret nobilis , & facere renuit . Solicitatur a vallico, ut qui majus fecerat, renuntiando Creatori , minus facere renuntia clo Creaturae, non vereretur. Sed ipse magis in suo Permanet proposito , negansae ro unquam facturum . etiamsi toto tempore vitae ostiatim ei esset mendica umique re infecta redeunt maximo peccati pondere gravati, villicus suade aO, mobili consentiendo, qui postea meritis Sanctissimae Virginis ilis scelere Iideratus, n'neuissimum nactus est matrimonium, quo mediante sub nomine d Las bona amisia recuperavit. Haec fusius narrare placuit, ut videas daemonis I quentis, sed non apparentis caeremoniosum pactum I & eo magis piissimam Sanctissimae Dei Genitricis milericordiam, quae etiam inimicantis pium propositum , noluit cile sine mercede.
I. VII. . . R T p ctum iIIud diabolicum praesente daemone non semper initur. Aliquotiesia atπὶ. μ- ς' m iis in ejus absentia coram deputatis, qui ejus nomine cum novo male aiio m. ς certis condat nibus contrahunt, pollicentur optata , & professionem admi coxum ρος daemolle ratificari faciunt. Hunc externum racti apparatumia .rabit unus ex Illia tis Mileo maies. guo. I. eis a. oportet prim- λ
336쪽
Quales sint Malefici, Homines &c. 293
ait ille, in domistea die, antequam aqua benedicta eonseretur, futurur Rholae male indiseipiatis eum magiseris, A quibur seductures, Ecclesam ingrediatur ν ω ibi coram ἐμμ Christum , fidem, baptisma, se Ecclesiam abneget I tum hometium praestet magi e .lo, seu parvo Magistro sic enim daemonem vocant) Deinde bibat ex Mira ιiquidum humorem eonfectum ex carne infantili in lebete assa, donee fiat potabilis. Quo factosentie se imagines huius arair eonciperes O praecipuor hujus sectae ritur retinere. Sicquintis siue serestorum , ω magiser declarasur. Quodpactum diabolus ratum habet, quamvis ipsi in pro*ria pars factum non fuerit, omniaque in tuo contenta perinde assimplerenititur, MKfuissent ei promissa.
I. VIII. IN huiusmodi autem pactis expressis, quoquo modo fiant in absentiar vel in praeis
sentia daemonis, observanda sunt quaedain, quae ab ipso practi cantur. Nam pri- Ix 'ino se talem exhibet homini, qualem se homo ipsi. Si se homo totum tradit daem ni, & plura se facturum spondet in ejus honore me plura etiam daemon illi promit tit, ei plura condonat. Si vero parcus sit homo in suis promi stion ibus e daemonetiam minus liberalis est in suis donis. Ideo non omnibus omnia promittit ι sed certa quaedam Iuxta conditiones ultro, citroque factas: Λ parvis tamen inchoando , ut ad maiora perveniat. Praeterea cum diffidat de hominum promissionibus; non solum consensum verbo expressum 3 sed etiam scriptura formatum, & propria m 1efici manu obsignatum exigit, reservatque in traditae fidei test imonium: ut ostendunt exempla Theophili supra memorati apud Metaphrastem: Adolescentis a Sancto Basilio liberati apud Amphilochium in vita elue: & illius Legisdoctoris de quo supra n.s7. Multorumque, quos videre licet apud Historicos . Denique saepius non statim ac pactum initur, extorquet professionis juramentum;sed in aliud tempus dinfert: Vel quia novitium videt in aggressita dissicilem ad consensum, cum incredibiali sagacitate veniat in cognitionem eorum, quae in corde latent per ea, q uae cernuntur exterius; ideoque ne illum exasperet: vel a se his professionibus amoveat, blan-dEfusceptum demulcet, pauca ab eo exigit, paulatinque ad majora promittenda disponit . vel quia experiri vult novitii statum . Cum enim noverit, aliquos ore solo , non corde . alios corde, dcore insimul fidem abnegare, certos annos designat emi tendae professioni, intra quos toto tempore malefici novitiatus ex operibus, & conversatione mentem ejus explorat. Nam si illum agnoscit postea minus voluntarium paratumque confugere ad Divinae misericordiae asylum,temporalibus amictionibus fatigatum quasi Ore solo, non corde adhaerentem, a se amovere, & in desperationem inducere conatur,
A Liud pactum dieitur tacitum a contrahiturque quando aliquis superstitiosis
utitur signis,&aliquid agere contendit per causas, quae neque divIno praece Pactum tamineto 3 neque ecclesiastica institutiones neque virtute naturali vim habent, illud per- vin duPI: fietendi: Uel quando hujusmodi causae tanquam necessariae aliis adjunguntur, quae talem effectum producere possitnt, ut explicat Navarrus in Manuali Confess. cap. II. n.2s. dc latius manifestabitur infra suo loco to.2. duo. I. r.et. Hoc autem initur, vescum peccato : vel absque peccato mortali, prout haec superstitiosa 1 scientibus: vaignorantibus peraguntur.
337쪽
1M DispuLIII. De Maleficis,ut causa Maleficiorum.
I. LA sh .h ibisti Q Cientes sunt illi, qui ex magorum, & maleficorum libris r aut ex sermoni.
I bust vel actionum imitatione his signis utuntur, ver. gr. Laborat quis gravi morbo , remedium quaerens incidit in librum maleficum ad ejus curati nem superstitiosa, & supervacanea assignantem: hoc malefico remedio utitur, re sic tacitὸ cum daemone paciscitur quia opera daemoniaca probat, & in pra-xim adducit, in quo mortale crimen adducitur: ut sentiunt communiter Om4nes D. D. cum nullo modo liceat directe, vel in directe aliquam cum pravis spiritibus contrahere societatem . Secus si remedium aliquod naturale ex his libris, larmonibus, aut operibus expiscaturr ut solent ministri Sathanaenat ratibus operationibus contegere magicas. Tunc enim ab omni pacto alienus foret I non tamen esset alienus a peccato, si Iiber esset prohibitus: ut latius explicabitur infra rom.2. d.I. Eodem modo tacito contrahunt illi , qui ducti curiostate maleficos in suis actibus imitantur . Videt quis uxorem intempeste noctis silentio e latere assurgentem , de seipsam quodam unguento linien.
tem soras erumpere, re longius asportari r surgit seipsum ungit eisdem corporis partibus, & sie defertur a daemone in caelum maleficorum. Quis dubitat . illum taeite consensisse in opus diaboli, cum huic unguento talem vimineia se crediderit; & propter tacitum hunc consensum daemonem di auxilium prae. stitisse: ut bene docet etiam Petrus Binsf. de Confess. ma . praelad. 6. Joannes Gerson, & alii in Malleo malef
II TGnorantes sunt illi, qui magica signa non norunt 3 nee sciunt illa esse mala r/b ignor st aut a daemone instituta. Sumit quis Irae manibus librum superstitiosum, &magicum, quem putat compositum a Iummo Philosophor aut perito Medico rhona fide legit diversa remedia variis infirmitatibus curandis a lugnata I eadem
que simplici fide iis utitur. Vel de suis rebus cum aliis conserens aliquid mmile accipit, quod nullum praesesert prima fronte malum a vitis, quos pro fidelibus, & probis habet; dc postea optatum videt effectum ex illa superstitiosa operatione prodeuntem, tacite consensisse censetur. Quod si idiota sit, neque hoc scire tenetur, vel nullum, vel levi stimum est peccatum. Si vero admonitus cessare non vult 3 tunc deficiente ignorantia oritur scelus: vel si sciens malum , &prohibitum este, nihilominus in his perseverat. Et utroque modo plures paciscumtur, qui tamen non putant, aut advertunt. Et per haec tacita, de secreta pacta daemon saepius homines perducit ad publica, & expressa. Incipiunt enim esse malefici primo ignorantes: tum scientes, deinde volentes; atque iis quasi gradibus pedetentim descendunt in omnium malorum baratrum, a quo postea revocare gra- .dum, hoc opus, hic labor. Quod sapienter animadvertit S. Joan. Chrysost. homia. .m Marth. cap.27. Aminimis, inquit, ad maxima gradatim ducis diabolus 3 seMae ad desperetionem derrudis.
Uare foedera illa qualiaeunque sint, omnes, quibus salus cordi est, solicitἡni. δ vitare debent. Si enim apud homines icelus est ingens eum hostibus scede-i Mera. Iari, quale crimen pactum inire cum daemone contra Deum, homines, & crea u ras' Praeterea vana sunt,&fallacia; Hostis enim noster nunquam fidem servat δnec ullo tromisso putat se aliquam contrahere posscte obligationem. Promittit multa; sed illa non exhibet : vel quia non potest: vel quia non permittitur. Si aliquid facit Diuitiaco by Corale
338쪽
Quinam sint Malefici, Homines ML 29s
facit eorum, quae pollicetur, hoc est, ne ut perfidus ab omnibus deseraturi & ut miseros homines detineat strictioribus vinculis irretitos. Ideoque totum illud, sucus , fumus, simulatio eit. Denique noxia ,& perniciosa sunt, utpote qua mortem semper animae, saepius corpori in noc mundo ,&certissime utrique in alici asserunt rut longa saeculorum diversorum experientia docuit in tot excaecatis maleficis, quis Ddetibus illis confidentes misere perierunt
OUi hominem animal rationale , & sociale esse dixerunt , ejus genium II
optime noverunt . Ipsi etenim ita insitus est a natura, reste Aristot. I. 'ς ἱ- ό Ghis. ωρ. 7. societatis, & communionis appetitus, ut ex hominum caeta tio'sisit,a e eliminandi sint, & cum seris in sylvas amandandi, qui aliorum congressius ser- malos. re non possunt Sed multum interest, cui se jungat in socium. Nam nulla rex magis animum eius vet ad virtutem provocat: vel inclinat ast vitia, quam bonorum, aut malorum conversatio. Conductor bonus pravum paulatim revocat ad recti semitam: & mores bonos sensim sine sensu transfundit in eum, qui sibi familiaritate conjungitur. Nam bonur, inquit D Chrysostia super Matth. A maloeonjungitur, ut aut parem reddat: aut cito A sa amo, se eum amicitia sociorum pares, aut quarat, atit faciat. E contra cum malus bono societate copulatur ,
verbo, &facto illum impellit ad malum 3 Non enim ex ejus consortio melioratur; sed alium quasi contactu nefando contaminat. Et cum ipse sua malitia non mutetur, eum pervertit, qui sibi conjunctus est 3 quia assidua conversatio ad imitationem bIandiente vi trahit, & rigidum virtutis propositum paulatim eneris vat . Quare talis est homo, quales. sunt hi, quibus societate connectitur: Bonus, si cum illis conversatur, qui eum meliorem facturi sunt; &eos admittat, quos ipse potest facere meliores: Malus , si se socium praebet iis, qui perversi cum sint, eum pejorem reddere possunt 3 & eos recipit in socios, quos non potest facere bonos . Unde natum proverbium Gam bono bonur eris, se eum perversape m reris: Λ Regio Propheta approbatum Naim. IT. Ciam sancto sanctar erit, Oeam visa innocente inuocor eris. Et eum electo elevir eris, O cum pemerso per
Si ergo tanta vis est societatis humanae, quantam , putas , vim esse societatis di -huzhia bolicae ad eos homines transformandos moraliter daemones, qui intima cum eis. mines saeit familiaritate copulantur λ Nam major energia in verbis, essi Cia in exemplis, & iurisivi tapotentia in solicitationibus daemoniacis, quam in humanis reperiuntur. Et ideo qui Tum Prima. neget, maleficos esse verὰ homines diabolicos, qui ultra foedus initum, indivi- - duam cum eis contrahunt societatem tum Publicam : tum Privatam: ut sequentibus articulis declarabitur.
Solemne est tenebrarum principi diversis anni temporibus, variisque I is
congregationes, seu conventicula celebrare, in quibus ingens magorum,oc maleficorum utriusque sexus multitudo convenit , qui daemonibus visibili specie apparentibus iamiliarissime mutunturi ut testantur Turrecremata inc pis. Em opi 26. ν i. s. milhelm. Parisiens altimis pari. da et rere o cap. a L. Alpnnnii Caurensis itis. I. de justa haereticoriam punitione d evit. Iq. Francis sva Victoria in Relin. de arto marisa a miner. 22. Thomas Cajet n. a. a. ρν. 9s.
339쪽
Disput.III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.
super artis. a. D. Thomae: & Caeteri Doctores supra relati di burae. praecedent κω mer. m. Ex qua familiaritace Paulatim mores diabolicos imbuunt. & ad dr
s. I. νά-I: ita, T Um accedunt ad nefandos illos caetus, quisque suum daemonem foetum malefieosum habet, qui illum ad destinatum locum ducit, & vehit sub varia forma
iis ..is. Hi tur, non solum se praebere ductores; sed etiam vectores', lumentaque oneraria2 2A is, qui ex Pacto, Vcl ex curiositate iis caelibus adesse tenenturi aut volunt . Ex qua vectatione tum familiaritas, tum fiducia, tum complacentia generantur . Quid magis familiaritatem conciliare potest inter hominem , & daemonem , quam videre spiritum invisibilem sub visibili species immo sub diversa forma brutorum aptarentem, ut in eis equitans homo ad loca dis ita perseratur λ Ouid fiduciam, quam tollian aera, & Pennatorum more regiones perva area atoue ex altissimis locis in terram an noxio casu, qualis solet eue avium , Ilapsu placido, quietove depona 3 Incolumesque dcmit iὸ Quid complacentiam, quam suaviter equitando brevissimo tempore varia loca lustra N, & in momento vasta terrae spatia quasi volando emctui ly
EX tam familiari fida , & complacenti societate oritur morum imitatio ,
iuxta id, quod dicere solebat Menander Poeta : Cum sapientibus e se. raamem habens, c a evades sapiens. Cum malis eonsietudinem habens, O ἐρ- se evader matur I coraumpunt enim morer bonos eo uritidines maω . Ad quid enim accedunt au ista conventicula quotquot malefica labe respersi sunt, nisint perpetrat a se facinora reserant, & de novis perpetrandis deliberare posis snt Nam sicut solent heri a villicis exigere diligenter, de serio expendere . rationes eorum , quae Per illos in bonorum administratione gesta sunt ita daemon ab illis exquirit , quid a nupero conventiculo novi sceleris comm
alla comitia pacificiscuntur , maxime loliciti sunt, ne ad illa veniant imparati. Ideoque novis antea facinoribus se obstringunt, & horribilia crimina attentant, quo infernali exactori gratiores esse, & se dignos talis domini servos exhi-
dunt eorum actus. Etenim post praestitos summi cultus honores primariota L Bis Cui caeteris ludunt, sellam, cantant, epulantur, choreas agunt , &: modis concumbentes laurcitias exercent horrendas. Ex quo fit, ut cumh-ἡ, ς MVix xς qu si homines diabolici omnia scelera praestem. Nam sic exulat ρὰ oriri. ---- 'μψς-Πq--m semo homines coercemur, ne praecipiti cursu ruantith; . h-- - νς 'Φ0 bomin s reverentur, quorum praesentiain Biati, dAEmones malorum tortores, paenasque sibi praepara-Πem. νς Dcum Piccantium severum vindicem cum tremore iustineno. Quo modo Dissili od by GOoste
340쪽
Quinam sit Malefici, Homines diabolici SozieL 297
modo Deum timeant ultorem, qui iis conventiculis adsunt, cum vident ejus inimicum, omnesque ipsiuSsequaces tanta, &tam atrocia in Divinam Majestatem attentare; nec tamen poenas luere; immo novis injuriis eum impunὸ lacessere pUnde credunt potiorem esse daemonis potentiam; nec a divina, ejusque permissione penderer aut Deum tot crimina punire non posse: vel non curare 3 vel nolle ι aut daemones poenas aeternas non subire, ejusque sectatores non esse damnatos . Ideo audacius peccant in coelum; arctiusque lepotentissimo daemoni altringunt , ut qui Deo praevalere videatur. Quomodo horreant daemones, quos deposita priori serma hirci, vel canis, veItauri, vel equi sentiunt hilares, amicos,&socios benevolos sub forma visibili , Ac grata comptorum adolescentium, & Iascivientium, pellaciumque puellarum 'An putant illos vexari tormentis, inimicitia sque cum hominibus gerere, quos vident versare saltatorios orbes, ridere, cantare, epulari s coire, dc gaudere cum ipsis Iatque ad omnia ossicia, & obsequia exhibenda se demonstrare paratos pQuomodo homines reverentur, qui tam copiosum virorum, mulierumque eidem diabolico ministerio mancipatorum citum conspiciuntpEquidem timore corriperetur eorum quivis quantumvis sceleratus, si sciret se solum esse Dei inimicum;& se solum crederet diabolo astrictumi nec auderet hoc alteri etiam mussitando revelares multo minus alios inducere ad simile facinus. At cum se novit in tam solemni, dc delectabili societate connumerari non solum non timet juxta illud D. Bernardi lib. de Confider. ubi omnersor dotat, unus minimὰ forιὰ litur; sed etiam se esse sodalem daemonis ovando gloriantur 3 atque iactabundus cognatos, amicos,& notos solicitat ad illos caetus frequentandos, ut iisdem bonis Sc voluptatibus per fruantur. Quare ablato timore Omni divino, diabolico, di humano, pejores evadunt ut prudenter ratiocinatur Spineus qAe strigib.cap.2o.
g. I V. Nsuper seipssis ad flagitia invicem hortantur, di trahunt, mutuoque se in eis
I fovent. Hortantur superiores eos, quos in sceleribus perpetrandis segniores , di timidiores deprehendunt; de propter eam, quam praeseserunt excellentiam , potentiam, & benevolentiam, eos ad omnia facinora tametsi execrabilia inducunt . Nec audent alii eorum solicitationibus refragari; immo mandatis obtemperant , quo gratiores daemonibus, & ministris in sernalibus iacti ad ampliores dignitatum gradus evehantur. Trahunt aequales alios, crescente malitia propter multitudinem, dum omnes quasi in unum facinus verbo, & exemplo conjurant. Ita ut quilibet non solum propriorum; sed etiam totius multitudinis scelerum, quibus consentit, reatibus teneatur obnoxius; & lubentius feratur in illa, quae 1 tot, tantisque omnis conditionis hominibus conspicit attentari. Quis enim in
tam numeroso caelo conetur contra ictum fluvii λ Quare eo magis diffunditur m litiae virus, quo plures in eadem facinora conspirante sicut in agentium naturalium actione teste Aristotel. r. de generatione: eo fortior es vimur in agendo , quis agentia in er se arctiar tiniuntur. Denique alii alios fovent carbonum ignitorum more, qui acrius servescunt, dum coguntur in unum, suumque calorem minuo communicant. Nam multi gravissima crimina, quae ab eis perpetrantur, C in
mittere renuerent, si soli ad illa HIieerentur ι quae tamen alioxum hortatu , exemplo, de societate fidentius admittunt. Neque solum in eis exequendis aliquam sentiunt repugnantiam , quinimo maxima voluptate fruuntur . Si enim Omnis boni possestio minus est jucunda sine consortio, absque dubio ex tanto cantantium, chorizantium , &saltantium numero delectantur; praesertim vilis mi homines, quorum desiderium ex aspectu personarum illustrium, quae apparere solent in magnifico apparatu magis accenditur; ita ut nihil tam habeant inpinatis a quam talia repetere saepius, atque frequentius tam gratis caelibus adesse et