장음표시 사용
111쪽
cultu pie, docteque disserit. Scripsere pariter ad eundem Constantinus, & Irene , rogantes, ut Synodum indiceret, suosiue de more legatos ad eam mitteret. Laetior pontificis nullus afferri poterat nuntius. Itaque Petrum ArchipreMbyterum Ecclesiae S. Petri, 3c alterum Petrum Abbatem S. Sabae committit, qui suo nomine Synodo praesint. Caeterum adeo Constantinopoli haeresis in alescebat, ut ibi tumultus incredibilcs excitarint Iconomachi, quos ne ipsi potuerunt
1gitur Nicaea praelecta fuit, in qua SynoJus haberetur : quae Civitas Metropolis Bithyniae est , prima Synodo occumenica dudum insignis . Interfuere cum Tharalio Religiosissimo Constantinopolis Episcopo duo Monachi Ioannes, & Γhomas sedium
Orientis Patriarchalium locum tenentcS ,& cum his 3so. Episcopi , multique cum
dele his Monachis Archimandritae, qui Patrum conseissum sanctitatis , do trinaeque splendore decorabant, missique ab Imperatoribus aliquot Senatores. Concilio praesederunt Apostolici Legati . Gesta haec
Coacta iam Synodo multitudo Episcoporum supplices libellos obtulerunt, ad veniam deprecandam , eo quod Copronymi Synodum approbassent: imprimis Gregorius Neoccelariensis, qui fuerat in Pseudo nodo quasi praeses , & antesignanus . Utramque in partem agitata sententia est, sed mitior demum praevaluit, qua cunctis condonatum est, & permissum , ut suum quisque gradum , & dignitatem retineret. Lecta primum fuit Adriani epistola, cui h norifico ab omnibus acclamatum est . Placuit deinde, ut ex sanctorum Eccletiae .ctorum libris depromptae palam legerentur pravissimae sententiae , & exempla , quibus Religiosa imaginum veneratio ameritur , tamquam a sanctissimis Pati ibus tradita, jam inde ab exordiis Ecclesiae , continuoque Christianorum saeculorum usu recepta , pili rimisque confirmata miraculis.
Quapropter Patrum sufflagiis sancitum est, ut in Ecclesiis , aliisque nonestis locis, Christi Domini , Sanctorumque imagines
collocentur ad piam memoriam, & virtu, tum imitationem excitandam : tum etiam
ut ipsi in suis imaginibus debita sibi veneratione colantur, quandoquidem his delatus honor ad prototypum , & exemplar Iesertur, quod illae repraesentant. Decr tum quoque, ut Fideles debita veneratione Sanctorum reliquias prosequantur , & his contradicentes haeretici declarantur , dcanathemate feriuntur.
His sanistissime constitutis placuit in m dium proferri Salvatoris imaginem, Ze ab omnibus suppliciter procumbentibus adorari. Perlecta etiam ne qui l deessci, examinataque sedulo fuit Copronymi Smodus, ejusque vanae rationes verissimis aliis eversae, & quantum opus erat exposita divinarum litterarum testimonia , quibus idola Gentium redarguuntur nihil cum sanctis imaginibus habere commune . Proinde damnata illa Pseudo-Synodus omnium consensu fuit , & dictum anathema in Anastasium, Constantinum, &c. Hanc autem Synodum probavit Adrianus summus Pontifex , & illam inter Oecu menicas ordine septimam admittendam decrevit Cur tamen intercesserunt plurimi
occidentalis Ecclesiae Praesules, quasi miniis Catholice in ea decretum fui stet eodem cultu adorandas esse sacras imagines, quo divina I linitaS. Hinc illa existimatione decepti Praesules, qui Franct urti regnante Carolo Magrio in
Synodum convenerant ad verbus haeresim
Felicis , & Eli pandi, qui Christum non naturalem, sed adoptivum Dei Filium prae' dicabant; hunc secundum Canonem ediderunt : allata es , inquiunt , in medium quinio de nrea Graecorum synodo, quam de aderandis imaginibus Constantinopoli 1deerunt,
in qua scriptum babebatur , ut qui imaginibus sanctorum, Da ut de eae Trinitati, sirentium, aut adorationem non ι enderet, ans-
tres .ri omnimodo adorationem , is servi
tutem renuentes , contempserunt , atque con sentientes cond-xaverunt , o c. Uerlini
multiplex in illa sententia circa factum error involvitur . Primo Constantinopolis pro Nucaea . secvndo . Constantinopolin esse Bit nyniae urbem , cnim sit I hraciae. Terra, fuiste Graecorum Synodum illam sine Romani Papae consensu habitam; clim tamen constet fuisse ab ipso Adriano Papa indictam, & approbatam, ejusque legatos in ea praesedisse Euaνιὰ , eandem Synodum
constituisse, ut imagines eodem cum Deo. Cultu colerentur, cum tamen ejus actione I.
Basilius Anci rae Episcopus quondam Icon machus, non aliter a Nycaena Synodo adminius suerit, nisi profitendo palam sacras imagine
112쪽
De Veneratione Sacrarum Imaginum. Io 7
gines esse venerandas, & adorandas modo ne latitae cultu , qui soli Deo debetur. Et Act.3. Constantius Constantiae Cypri Episcopus, actionibus4. & P. aliique similiter Ec-Clcssae reconciliati fuerint, de unitati Fidelium redintegrati cum eadem fidei protesta
tione, modo ne latriae cultu soli Deo com- pctenti sacrae imagines adorentur.
Vertim de hac concilii decisione, sicut& de sententia Ecclisae Gallicae nobis amplior , dc commodior erit sermo in sequentio us tribus quaestionibus : quarum μι ma aperiet umim , de quo cultu sanetorum imagines sint colendae 3 secunda , quali honore sint excipiendae eorum reliquiae : Tertia , qua pietate , de devotione Sancti sint invocandi, de venerandi.
an , quis cultus saeris imaginibus Laebitus.
Motandum primὀ, quod etsi tria haec vo-l Μ cabula, imago , idolum , dc simula-ebrum, prima sita institutione, de communi Grammaticorum usu idem significare vi- Aeantur 3 tamen apud Christianos prid factum est, ut distinctam si nificationem obtinerent. namque L litis patet simulachro, simulacbrum vero idolo; omne siquidem idolum simulachrum est, & omne simulachrum imago, non aulcm vice versa, Omnis ama po simulachrum, nec omne simulachrum idolum, saltem secundum Latinam significationem; quamquam, ut observat S.
Augustinus in Psal. 13y si ac bra Graeclupeaentur idola , de passim ubi septuaginta
Interpretes habent imum ἀδωλον , Latina editio vertit simulachrum. Unde imago tantum sonat similitudinem rei verae expressam seu factam ad reprauentandum: Simulacisum vero, vel est smilitudo,&consormita, ima-yinis cum re , quam exprimit, si v crum sit illud simulachrum; vel est tantum repraesentatio rei fidiae 3 nam ut observat S. Isidorus lib.8. Ethi mologiarum, simulatara dicuntur,
vel pro eo, quia Iuni similia, vel pro D, quὀusmulata, atque conficta, unde, falsa sunt:
quocirca simulachrum a simulando dicitur 3 ut habet commentarium ad caput primum ad I heT S. Hieronymo salso adlcriptum: unde simulachra proprie significant imagines falsas, hoccii, quae vel nullam rcm repraesen-cant vel non nisi ementita cffigie illam adumbrant, juxta illud Habacuc cap. 3. seaApsit illud Dor suus, eoηflatile , imaginem alsam ; speravit in figmento fictor Hus , ut
faceret simulacbra muta. Idolum vero est Amulatarum, quia buma-ηa erile factum, consecratum est, inquit ibidem Isidorus, quaproptcr omne idolum est efffigies ordinata, ad repraesentandam aliquam divinitatem quasi praesentem , de simulachro inexistentem, cui propterea religiosus cultus impendatur. Hinc Apost
tu, I. ad Corinth. 8. egregie ait : scimur
quia xibil est iduum in mundo: Quod tripliciter exponi potest , ait ibidem in com-mcntario S. 1 homas r Primo modo sic : ,, Idolum nihil est , id est, inter creatu- is ras mundi, quantum ad formam idoli: is licet enim materia idoli sit aliquid, sci- is licet auium , vel argentum , vel hujus is modi; tamen nil est forma, scilicet quae ,, ereditur ibi eme ab idolatris , qui cre- is dunt idolum esse Deum . secundo modo is
sic; Idolum nihil aliud est, scilicet per- risona subsistens ex simulachro, de spiritu ,,
praesidelite: ex illis enim duobus nihil sit, is sicut ab idololatris putatur. Tertio modo ,,
sic, Idolum nihil est in mundo, id est, is nullius rei, quae fit inmundo, habet simi- is litudinem; Est enim differentia inter id ritum, & simulachrum, quia simulachrum ,, dicitur , quod sit ad similitudinem rci is aliculus naturalis, idolum ad nullius rei is fit smilitudinem, ut si corpori humano riaddatur caput equinum : Esai. . Cui issimilem scistis Deum p Certum cst igitur , quὸd apud Eecolasticos scriptoreι inquitutiam ipse Henricus Stephanus in thelauro linguae Graecae Mωλα Latine etiam id a neutiari Agnificatione voeantur simulatara numen aliquod repraesentantia, quod bonore,
Constat itaque imaginis nomen esse generi cum , nempe ad veram , de salsam , aut fictam reptaesentationem , ut etiam colligi tur ex Scriptura sacra, quae nomen imaginis
interdum usurpat ad significandas salsas, dc
ementitas effigies, ut Deuter. q. taec latet T. Habacuc 2. Interdum vero ad veras, &rea
les exprimendas; sic homo dicitur creatus ad imaginem Dei, Genesis I. Item Christus imago Patris a. ad Corinth.q. Si autem hoc nomen non esici genericum ad veram, de
salsam imaginem , sed esset planc synonimum , tam recte possemus asserere Christum esse idoIum Patris, de hominem fuisse
113쪽
m8 Tract. I. Disp. III. Art. III. Sest II. Quaest. I.
creatum ad Dei idolum, ac religio,c dicimus Christum esse imaginem Dei r Et male etiam apud haereticos audiret , qui assereret Christum esse idolum Patris, & non esse laetum ad idolum Dei, quia se significaretur falsa quaedam, & rei inanis reprae sentatio t isitur imago ita distinguitur ab idolo , ut idolum lupra imaginem addat inanitatem , & falsitatem : quocirca non distinguitur idolum ab imagine peneS sinium cultum, religiosum rei exhibitum, ut volunt haeretici, quia pilus intelligitur aliquid esse idolum , quatenus est repraesentativum rei inanis, & falsae, quam cultus aliquis existimetur ei deserri. NMandum feeunia , Gentiles revera exis imasIe simulachra , εc idola , quae colebant, non solum esse deorum suorum repraesentationes, sed etiam pro diis haberi, ut colligitur ex Psalmo 9s. Omnes dii Gentium dae/mnia , ' Reg. cap. I9. Miserunt
Deos eorum in ignem, non enim erant Dii , sed opera manuum baminum ex ligno, lapide, Isai. qq. Deum scit, ρulptile sibi torvatur ante illud, adorat illud,- - eerat ieens , Lisera n e , quia Deus meus es tu. Et Sapientiae ID Omnia ina natis num Deos desimaverunt. Et Act. I9. Demetrius argentarius faciens aedes argenteas Dianae coram Ephesiorum populo de i aulo conqueritur, Paulus hie suadens avertit multam
turbam dicens , suoniam non sunt dii , qui
manibus sunt . quibus aperte constat reve: a Gentiles existimasse Divinitatem aliquam ines e suis idolis. Quoel utique confirmatur ex M. Patri-hu S, nam Irenaeus lib. 3. cap. 6. Λ Μο edictum es , Non Deiri tibi omnem Amititudinem ιn Deum , quaecumsue in caelo sursum , is quaecumque in terra deorsum . Similiter
Tertullianus in Apologetico adverbiis c entes loquens de diis Gentium, & de persecutione, qua seviebant Gentiles in Claristianos; in bus urimis , inquit, boo , Gilo: c dii vestri a prima quidem massa in
metalla damnantur: inde recentur Dii vestri,ise. si per Me constat diminitas aliqua , ergo qui puniuntur, eo ecrantur : is numina erunt dicenda suntiem. Paulo post . si Capitolium , si Mitorium forum petitur , sub emiam voce praeconis, sub eadem bina; sub eadem annotatisne quaestoris, divinitas addicta conducitur. Similiter Minutius I elix in Ueta. vio , Ecce junssitur , fabricos r , scalpitur , nondum Dras est: Ecce plumbatari construitur , erigitur , . nee adbue Deus est : mee o
natur , consecratur , oratur , tunc postremo
Deus est. Denique Arnobius adversus c ent. lib. i. ms imos diius, quos esse mi& persuaseram, afficiebam contumeliis gravibus , cum eos esse eredebam ligna . lanides, atque Ua , aut in buiusmodi rerum babitare materia. Et idem lib. 6. praeveniens objectionem Gentilium: Sed erras cinquit laberis : nam
neque nos ara , neque auri, argentili e materiaι , neque alias , quibus signa confuηι , eas esse per se Dres , is religiosa decernimus Numina: sed eos in bis colimus, e quae veneramur , quos tricatio insert sacra , is fabritibus es it inhabitare simulataras. Non ruerabo, neque pernabilis ratis, qua post quivis tardius , nee-non is prudentilsimus credere, Deos relictissedibus pνortis id es caelo non re fore, nec furere babitacula inire terrena εquin imo iure dedientionis impulpos Amulaebriprum coalescere inductioni. In rapso ergo monstant, atque in testulis dii vestri ρ quinimo testiι-ὼrtim, bura, mentes, 'tritus, atque animae dii sunt e atqur ut fieri augustiores vili, simae res possiηt, Mneludi se patiuntur, is msedis obscurae coereiti e latitare. Hanc autem falsam existimationem habue- .re Gentiles, quod revera daemones plerum,
que in simulachris, & idolis existerent, incisque vaticinia , dc oracula personarent, ut testantur Tertullianus de Idol. Daem iis corpora eo runt. Cyprianus de Idol. van.
Hi spiritui sub statuit, atque imaginibus con secratis delitescunt. S. Hieronymus in Ha-γacuc cap. a. Omnibur simulaebris ossident immundi θiritus. S. Augustinus in I laim. 33. Ut aaemonia potius , quae sunt in Amulacbris significarentur . Arnobius Iunior in Psalm. 93. Probatum est, quia omnes Gentium, qui in templis poti essent, habitarent
Non me latet politissimos quosque , ac destissimos ex Gentilibus non adeo fatuos, hebetesque fuisse, ut inania simulachi a Deo, putarent, quod significavit Julianus Apollata in I. pari. operum his verbi S: Simula cbra , , aras , ηπ. non aeterni custodiam igηis , i , ut uno verbo dicam , eatera is genus omnia deorum praesentiae signa maiores nostri constituerunt, non ut ista Deos esse credamur, sea ut ipsos per illa veneremur. Etenim
quoniam nos in corpore degentes consentaneμm corporι cultum adhibere otiis oportebat , ii emporri corporis sunt expertes : Primum xobir
114쪽
De Veneratione Saerarum Imaginum. Io,
iam is primo tenus Deorum quod circum elum unmersum in arbem vicimur. Sed eum ne quidem corporeus eultus attribui myssit : nam suapte natura rei nullius indigent e Tertium in terris inventum est genus su D-cbrarum , in quod evitum nostrum impendentes , μοι n-s propitios reddemus . Mox
ita ilisputare pergit, illa ipsa simulachra, Deos non elleo sed emgies Deorum, sicut imagines Regum non sunt Reges, sed horum effigies . Porro , qui Reges amant, ac venerantur , eorumdem imagines in amore habere, atque cultu . Ita Deorum amatores , atque cultores pari in illorum
simulac ra ferri assectu . Haec Iulianus. Verum , inquit Pctavius , non est dubium , quin , etsi prudentiores , & erudiij inter Gentiles facile istud animadverterim, li3neas, aut aereas, aut pretiosiore
metallo fabricatas effigies, Deos non esse complures tamen , & quidem majore numero, oro diis illas habuerint , & adoraverint. De quo nemo carristianus conir versiam facere potest : neque quisquis di vinis utriusque Testamenti litteris fidem potius adhibendam esse censeat , quam xxecrando Apostatae , ex mendacis , Simpudentia pessimae cautae praesidium advocanti . Coid idipsum, quod ad institutum nostrum satis est, persitasum erat hae-rcticis Iconoelastis : qui Catholicam Ecclesiam sacrarum imaginum cultricem eadem onerabant infamia, quam Mnes Ethn cossimulachrorum, hoc est, idolorum Feneratores, residere cognoverant.
, NMandum tenu , triplicem de imaginibus fuisse generatim sententiam 3 Prima
quidem erat naereticorum, non solum imaginum cultum impugna tum , sed eas etiam in Basilicis, locisque aliis tamquam idola deturbantium , qui idcirco I moria-sae dicti sunt, vel Dinomaebi, quod ima-ines penitus execrati, eas demoliri , ac iffrinsere fueritv ausi. borum rurius
secta bifariam dividitur , nam alii solas
ad humanam sormam expressas essgies improbabant , crucem vero , ejusque figuram retinebant, & honore utramque prinscctuebantur ι quocirca Paulus Pseud Patriarcha Constantinopolitanus, ut Coprinnymo adularetur , dum publicam ad po-Pulum concionem haberet ι salutiferis h. gris in altum sublatis iuravit se ex eorum
numero non esse , qui sarias imagines adorareat e ut resere Nycephorus in Breviario
rator I conoctasta in epistoIa ad Ludovi- cum Pium Imperatorem, queritur imagines in tali honore habitas sicut honorificum, & vivificum lignum, in quo Christus verus Deus noster crucifigi dignatus est propter nostram salutem. Hii vero , ut Claudius Taurinensis , omnes etiam cruces ab Ecclesiis semovebant, cujus impietatem hisce postremis saeculis aemulati
sunt , imo sepergressi nefarii Calvinistae , & ejusdem farinae plures aliis Nebulones, qui generale bellum sacris Imaginibus, &crucibus denuntiavere.
Meunda opinio fuit eorum , qui imagines quidem habendas esse putabant , nec penitus abolendas , aut ab Ecclesiis , Aetemplis semovendas, sed ita ut nullus illis
honor, nullaque veneratio impendatur etat dumtaxat servarentur, & exponerentur
ad spei culum , hoc est , ad conservandam divinorum beneficiorum memoriam , aut Sanctorum eximiam virtutem, ae prae clara facinora refricanda, & repraesentanda . Qiram sententiam complures olim
complexi sunt. minime tum haeretici judicati di Tales videntur Callicani Praesules , qui in Franeosordiensi Synodo Concilium Nycaenum secundum damnarunt 1 talis suit plae caeteris Ionas Aurelianensis , ut constat ex tribus illius libris adversus Claudium Taurinensem editisue talis etiam extutis ille , quisquis est author , 8c scriptor
eorum quatuor librorum, qui Caroli-Magni Imperatoris nomine conscripti seruntur, & ad Adrianum Romanum Pontificer' misit; Talesdenique fuerunt illi A tistites, qui ex Ludovici Pii Imperatoris
mandato Parisiis convenientes suam de sacris imaginibus sementiam in epistola, seu libello ad Eugenium summum Pontificem
direxerunt . Illi siquidem omnes existima bane imagines Sanctorum neutiquam venerandas, dc adorandas esse, neque tamen a
Basilicis, & sacris Iocis excludendas, Tertus tandem sementia est omnium C tholicorum docentium: Primo ab ipso E clesiae exordio ad nos usque a fidelibus usurpatas. secundo illas etiam in templis collocari solitas . Terti. tandem eas ella cultu, od veneratione dignas , ut patebit in tribus sequentibus conclusionibus .
115쪽
quentatus . Probatur mimo ex illis cel
Derrimis imaginibus Cnristi , vel miraculose ipsius virtute , veI discipulorum , &priorum Fidelium studio efformatis, ac elaboratis . Ferunt enim primo sacri Annalisae , duas ab ipso Chtillo expressas esse sui divini vultus imagines: Primam quidem , quam ipse sudario super faciem imposito e pressit, misitque ad Abagarum Regem Ede senae civitatis, oui cum per Legatos illum exorasset, ut resctis perfidis Iudaeis, ipsum assiduo inses antibus , in civitatem Eacsse- nam una cum Discipulis se se reciperet, ut auditas miraculorum opiniones illi, & p pulo suo exhiberet, resert Eusebius lib. I. cap. II. Christum per epistolam respondisse:
σι faciem meam eo realiter cernere cupis , en tibi vultus mei speciem transformatam in
Δηtao dirigo, per quam , is, de erit tui fem orem restigeres , is, quia de me auim nequaquam impol iis existimes . Postquam tamen complemro ea, quae de me scripta sum, dirigam tibi unum e discipulis meis, qui tibι, populo tuo sanitates impertiat, ad sublimitatem Dei vos perducat, is c. Porro hujus imaginis mentionem faciunt non solum Evagrius lib. q. historiae cap. 26. Nisepiarus lib.2. cap.7. Damascenus orati ne I. de imaginibus . si banus summus Pontifex in Concilio Romano. Sed insuper Leo Lector Constantinopolitanus testatus cst in septima Synodo AI. s. se illam divini Christi vultus effigiem vidisse in civitate Edessena , ex qua Romam deportata etiam hodie religiose asservatur . & fidelium venerationi exponitur, in Ecclesia Monast xii Monialium S. Sylvestri. Secunda divinitus a Christo Domino expressa sui divini vultus effigies, est illa , quam tempore passionis in linteo expressit, & Veronicae piae mulieri tradidit; quae in Ecclesia S. Petri adhuc Romae conservatur, Ze in Bibliotheca Vaticana extat historia manu&ripta , in qua refertur qualiter tempore lyberii haec divini Christi vultus effigies Romae fuerit deportata. Celebratur etiam apud M. Patres, & Ecclesiasti eae historiae Scriptorcs plurimis miraculis famosa illa salua de eo , quam apud Paneadem, mulier alluxu sanguinis per tactum fimbriae vestimenti Christi liberata ἰgratitudinis erso ipsi Christo Domino er xit: qim ab inso Christo, &ab ejus Ap
stoIis visam fuisse credibile est, atque se qu que illam vidisse affirmat non solum Antipatras Bostrensium Episcopus serm. de miraculo ejus sanatae mulieris, sed etiam Eusebius lib. 7. historiae cap. I . qui insuper refert: qtio herba quaedam inusitatae formae ad stativae pedes pullulabat, quae ubi ad ejusdem statuae pallii fimbriam excrevisset, omnia morb rum genera curandi virtutem eliciebat. Addit Sozomenvs Iib. s. cap.2 quod clim Iulianus Apostata inde Ratuam amovisset , sumoue ibidem imponi jussisset, illico ligno cle coelo demisso caput impiae statuae abscissum fuisse . Su, it cas. II. cum illam Christi statuam Gentiles ignominiose tracta tam confregissent Christianos eras frusta collisisse, & in Ecclesia reposui sie ; ubi, inquit Sozomenus, ad hunc usque diem aD
Ex quibus colligere licet imaginum Libricam, venerationem, & cultum, nec a Deo vetitum esse in novo Testamento: nec anain
scentis Ecclesiae fidelibus reprobatum; qui'pe clim ipsemet Christus Dominus imaginum ipse fictor fuerit, & illas in pretio fideles habuerint, & effinxerint. Nam, ut observat Tertullianus libro de pudicitia cap. Io. ubi stultis Montani, & segarum sceminarum fascinatus naeniis contra Catholicos decimat, quo moechiae convictis, & poenirentia sunctis veniam, & communionem relaxarunt,& ad hoc suadendum, boni pastoris uterentur exemplo, & amissam ovem, & inventam suis humeris ad ovile reportantis , cuius effigiem in calicibus depi tinebant . Cui ille: Fι forte patrocinabitur mor , in quit, quem in calice depingis, prostitutorem , is, i nn taximam sacramenti merito , ebrietatis , λι- - b, madebiae ablum μ' calicem subsecutura ; de quo nihil libentius bibas , quam ovem paenite/itiae secodae . At ego mus pastoris Seripturam Muris , qui non
potest stans. Muibus verbis Tertullianus
quamvis haeretico animo, nihilominu, verurestri imaginem Salvatoris a nascentis Ecclesiae fides s effigiari solitam. His accensere juvaret, quae rcfert Niceph. Calixtus in libri cap. IS. nempe Apostolo rum imaginum frequentem usum fuisse apud Christianos tempore Constantini primi Imperatoris 3 ut constat ex historia ipsius conversionis ad religionem Chri itiana m. Quod i itidem
116쪽
De Ueneratione Sacrarum Imaginum.
hidem confirmat S. Ambrosius epist. q. ubi de M. Geri asio, &Prothasio sibi per visum
oblatis loquens, ait: Cum quadam mitra tertia a paruerum persona, quae fimilis esse beato
Paulo Apostoli videbatur, cuius me vultus m-Bura δε nat. Quem etiam Iocum citavit sanctus Damascenus orat.2. de inraginibus.
Viderat ergo S. Ambrosius Pauli emgiem coloribus expressam. Idem indicat S. Augustinus lib. i. de consensu Evangelistarum Cap. IO. ubi agens de quibusdam gentiliabus . qui nescio , quos libros a Christo con iptos ad Apostolos Petrum, & Paulum fingebant, dicit idcirco potius finxiste illos libros ad Petrum, & Paulum directos, quam ad alios Apostolos: suod plaribus Acis, inquit, simul cum eo pιaos Uderunt . Similiter S. Hieronymus in cap. q. Ionae , Apostolorum imagines a ndelibus emplari solitas testatur, his verbi, 3 Et revera in ipsis eucurbisιι, inquit, vasculor quas vulgo Saucomarias vocaηιὰ sorent Ap suarum imagines adumbrari. Non juvat his attexere omnes SS. Patrum sententias, qui celebrem de sacris imaginibus usurpatam memoriam instituunt .
uippe eas omnes authoritates ubertim collectas habes, & commendatas a Patribus T. Synodi, qui in conclusione ultimae actionis, post definitum sacrarum imaginum cultum
una voce exclamant in haec verba et me
ram ; Me fides 9bem terrarum coormavit. Nos antiquae Eeclesiae LMιslationι ιη D I , nos decreta Patrum einoimus . idem pluribus confirmat Adrianus Papa Epist. ad Carolum Imperatorem adversus I laudo- rolinum libium, ubi rcfert omnes suos praedecessbres, nec non & Uccumenica Comcilia , quibus sacrae imagines vcnerationisuerunt, ut patebit insta. Obiiciant haeretici , Minutium Felicem , qui gcntilem ita Christianis exprobrantem refert; Cur nullas aras babent, templa nulla nota simulacbra λ Cui Octavius respondens ait o Putatii nos oecvhare, quia colimus , sdelabra, aras non babemus Z suos enim
plum quod ei extruam , cum ιMus Κc munis - a rius opere fabricatus, eum copere non pos'Θ cs, eum timo latius maneam intra unam
ad lam , vim tantae ma satis includam Nonne melius in nostra dedicandus es meηte,
is xjira eonsecrandus o pectore t Igitur tempore Minutii Felicis , sicut Christiani
nulla habebant tempu, nec imagines. Nego sequelam , quanquam enim primis Christianae religionis temporibus cum adhuc Gentilis in eam exardesceret furor; & ia hominum mentibus haereret adhuc idol rum superstitio , non tam frequens fuerit sacrarum usus imaginum , uti ne e terplorum, & altarium; inde non est consequens apud eos nullas fuisse imagines, nec altaria : Constat enim ex Tertulliano, &aliis antiquioribus , fideles tunc temporis habuisse quaedam lupa sacra , nec- non realtaria, in quibus antelucanis cartibus convenire solebant, tum ad fundendas preces, tum ad omerendum incruentum sacrificium, tum ad sacram synaxim faciendam . Constat pariter ex codem , ut supramus, imaginum usum apud fideles fuisse
Pace autem, ac libertate Ecclesiae reddita, uti Basilicas, &Templa, 8c Altaria in
Dei honorem, ac cultum extruere non dubitarunt fideles; sic imagines Christi, atque
Sanctorum, quarum nondum publicus, de solemnis percrebuerat usus, usurpare maepit
Ecclesia ad propagandam Christi, ac Martyrum , Sanctorumque caeterorum mem
riam , & animandos, ac instruendos ad pietatis constantiam fideles. Nam, inquit
Nilus Abbas S. Chrysostomi discipulus epiastola ad Olympiodorum praesectum, qui ii
teras nesciunt , neque sacras litteras possunt legere , picturae eontemplatione in memoriam revocant illorum praeclara facta, qui vero Des Meerὶ serviebant. Hic aulcm publicus imaginum usus, ut praeclare observat Petavius lib. I . cap. I 3. neutiquam omnibus in locis eodem insti- is tuto , ac tempore suit a fidelibus fre- isquentatus; sed alibi citius, alibi tarditis, is prout nationum captus, & indoleSerat, ries qui illis praeerant expedire iudicabant, rine imaginum veneratio idololatriae peri- isculum esset. Quod utique diligenter o, is servandum est ad enodandas plures dissi- , ,
cultates , de explicanda veterum exem ripta, ac tcstimonia , quibus ad oppugnan' ,, dum imaginum cultum abuti solent Ic rinomachi, contendentes imagines repu- ,,
diatas , & damnatas fuisse interdum ab ,, orthodoxis , ut reseremus in scuuenti is conclusione . Quod equidem prudenter istanum fuisse non denegarem pro tem- is porum, di locorum ratione. ra
117쪽
II a Tract. I. Disp.4II. A rLIII. Sect. II. Quaest. I.
fiaainum templis euucantur . Haec est
Contra Iconomacnos , maxime vero Contra Calvinum , qui licet aliquas imagines a primitivae Ecclesiae fidelibus usurpatas admittat, tamen lib. I. Institutionum cap. II. affirmat quingentis primis annis a lantita Ecclesia in Christianorum templis imagines non fuisse , de ideo nunc perperam in ipsis collocari. Probatur primὀ ex Gnon e 8. Apostolorum in Synodo Antiochena , ubi sic statuitur : Ne decipiantur salvati ob id a r sed pietaηt ex opposito divinam , humanamque manufactam impermixtam si em Dei veri , ae Salvatoris nostri Iesu Coristi r ipsiusque servoram contra idola , Judaeos . Neque errent in idolis, neque fimiles fani Judaeii . Quibus verbis tria notanda occurrunt: Priamum, enbrmandas esse christi D. & servorum ejus ima3ines t secundum , districte prohibitam esse idololatriam: Tertium, Dinponendas eM Christi , 3c Sanctorum imagines, tum idolomaniae, tum Judaeorum su- P rstitioni. Ex quibus inferre licet scopum illius Canonis, & Concilii esse, quod imagines collocemur in templis. Nam haec oppositio imaginum contra idola, indicat ibidem ordinari imasines in templis esse constituendas. illic enim, ut plurimum Ethnici habebant sua idola, ut&Judaei, qui ad idololatriam Gentium deflexerant. confirmatur ex Theodoreto, qui lib.8. adversiis Graecos refert idolorum loco Sanctorum reliquias introductas esse in templa. Nec valet reponere fidem istius Aposto. Iicae constitutionis euh dubiam: Nam, inquit Fevardentius noster Itb 2. Cap. 2. in annotationibus suis ad lib. S. Irenaei num. IS. bane sp uicum Canonem , germanum se , non recens unus , , alter in angvis si
maης ; sed prope innumerabiles , qui in publico totius orbis tbeatro ante octingentos annos conTenerunt Patres Duct Narama pesteriore.
Ioc quoque Canine innixus Bollius Magnusonte a V . asservit, imaginum usum ab Aρ Iulis emanasse , simulque eo ad c antiquior Eusebius a majoribus modiis confirmans; Pa bilus Harur utroque super- , banc AMtolorum eo itutionem, eum pluribus aliisse in Origenis Biblistbera reperisse testatur .
Quod vero de Synodo Nycaena attingit,
hoc ex eadem adscribo, nempe ex AE . I. ubi Gregor. Pessenuntis Episcopus hune Canonem adducit in confirmationem usus imaginum , his verbis r Io Antiochena D mis s3. Ap Morum dictum es, salvatos non debere amplius ad idola aberrare , sed rertandum esse aηte columnam Dei, hominisque
Issu Cispi mmisi nostri. Cui caeteri Pa
Verum nota Apostolorum Canonem ubivis non potuisse sortiri effemim illi eo in primitiva Ecclesia, juxta eorum decretum, Ruia propter persecutiones decem Caesarum Ethnicorum, paucissimae Ecclesiae edificatae fuerunt usque ad tempus Constantini. Imperatoris. Adeoque mirum non esse, quod eo usque parum reperiatur de imaginum usu in temetis scripto consignatum. A tempore vero ipsius Constantini , de deinceps De luens legitur ipi ius usus: hujus enim rex
testis est tamascenus in Pontificali de S. Sylvestro Pontifice , ubi dicit Constantinum in Basilica Constantina haec dona dedisse, fastigium argenteum habens in ston te
Salvatorem sedentem in sella , de duodecim A postolos cum coronis, item a tergo in abside respicientem Salvatorem sedentem in throno , & Angelos quatuor ex auro purissimo, candelabra denique ex aurichalco numero septem interclusa sigillis Prophetarum cum ornatu ex argento . Et rursum in labro sontis, ubi baptisatus est, agnum ex auro purissimo, ac in laeva agni B. Joannem Baptistam ex argento tenera. tem titulum scriptum : mee agnus Dei , ecce qui tollit peccata mundi. Probatur ex ipsa Ecclesiae perpetua praxi , nam Tertu Ilianus, qui floruit circa annum et C. lib. de pudicitia cap.9. & IC. ut dictum est in priori conclusione , nota Isuo tempore in sacris calicibus suiste depictam imaginem Christi Domini portantistii- per humeros ovem inventam . Similiter S. Gregorius divisenus Orat. de S. Theodoro Martyre, refert Baslicam in ejus Marturis honorem extructam picturis decoratam suisse; quibus ipsius certamina coloribus e pressa videbantur pari elegantia, atque Ductu. Folet eη , inquit, pictura tacens in pariete liqui, maximeque prodesse. Item, . Basilius Oratione de Bai Iaam Martyre ait viet
rias Martyrum fuisse depictas in Ecclesia, dein fragmento epistolae illius ad Julianum loquens de Apostolis, Martyribus, & Prophetis ait : cbaracteres imaginum eorum δε
118쪽
De Veneratione Sacrarum Imaginum. II 3
τη. , adoro , praecipue eum Me traditum. 13. apostolis , non probibitum fit, quino, in omnibus Eecissus nostris ostendatur δε- victum. Hanc veritatem Iuculenter explicat Prudentius in hymno S. Cassiani, ubi ait 1e in ipsius Martyris Basilica conspexisseelus imaginem, his verbis: Stratus humi, tumulo a Polvebar , quem
sacer ornat Naνυν, dicato Cassianus corpore. Dum lacrymans mecum reputo mea vulnera , omnes Vitae labores, ae duorum a mina:
. Ereri ad caelum farrem , fletit obvia com
Fucis colorum picta imam Μartyris. H im mille gerens , totos lacerata per
Ruptam minutis praeferenι punctis cm
Et S. Paulinus lib.I. epitas. describens baptisterium S. Severi, haec habet:
Et in descriptione trium sacellorum , seu capellarum templi S. Felicis, quas Basilicas appellat, ait: Μanrribus mediam pictis pia ramina F
vivos par in vario redimisit gloria sexu :at geminas , quae sunt dextra , laevaque
Binis bistoriis ornaι pictura fidelis. Unam Sanctorum complent sacra gsa vi
Iob vulneribus tentatui, lumine Tobit. As aliam sextis minor obtinet, inclita Iadii: sua simul , O, Regina pMens depingitur Ubera Hi autem omnes . & alii plures , quos
commemorare taediosum esset , vivebant ante primos quingentos annos : mentitur
itaque Calvinus, cum assirmat primisquingentis annis ab Ecesesia fundata imMines in Christianorum templi on fuisse. Quam utique veritatem non mimis dinc, quam eleganter explicat , Sc confirmat lummus Pontifex Adrianus in epistola ad O
lum Imperatorem , nam cap. I9. respondens raudo Cariamo libro sic objicienti :scientes nos faciant, tibi in veteri, vel novo gestameηis , aut in sex DηMahbas Conciliis Frasen me . Tom. VIII. Jubeatvν imagines farere , Nesfactas adorare. sic ait: Nos quidem insta scientes facimus, sicuti , m fecimus , quia, & in ,, Veteri, & in Novo Tinamento , sive is& in sex Synodalibus Conciliis semper ,, venerandae fuerunt sacrae imagines, & is factae inter sancta Sanctorum titulaban- is tur . Nam illi nobis dicere solebant , is in quali de ipsis sex Synodalibus Com is ciliis reprehensae sint sacrae imagines . is Enimvero in primo sancto Coneilio saepius ,, ostensum est, quia sanctus Sylvester Pa- ispa, di Constantinus Christianissimus Im- is
perator venerati sunt sacras imagines, ,, α cum nomine Christianitatis palam co- is ram omnibus fideliter , atque mirabili- ,, ter eas ostenderunt, & k tunc usque is hactenus sanctorum Pontificum , videli- iscet Sylvestri , Marci . & Julii mirae ,,
magnitudinis sanctae eorum Ecclesiae apud Drvis sunt depictae, tam in musivo, quam- isque in caeteris historiis, cum sacris ima- istinibus ornati S. 2 Item in sancto seeundo Concilio san- is ctus Damasus elegantissimus Papa prin Dpriam suam secit Ecclesiam , cujus san- Dctus Gresorius meminit in Dialogis , is quae ex nomine Conditoris Damasi V - ,.catur : similiter a tunc usque hactenus is
historiis sacris , & imaginibus pictam is
Itenim, de de sancto tertis Coeilio S. is Coelestinus Papa proprium suum coem , , terium picturis decoravit. ssMagis autem suςcessior ejus beatus is Sixtus Papa secit Basilicam sanctae Dei ,, Genitricis Mariae cc nomento Majorem , ,, quae ad praesepe dicitur . Simili modo , is& ipse tam in metallis aureis, quam- isque in divertis laistoriis , sacris decora- ,,rit imaginibus. Sed , per rogatum is eius, Valentinianus Augustus secit ima- ,, ginem auream cum duodecim portis, & riba vatore , gemmis pratosis ornatam , ,, quam voto gratiae ui per consessionem is beati Petri Apostoli posuit, de a tunc riusque hactenus apud nodi in omnibus is fidulibus veneramur. HItemque dς sancto quarto concilio egre- ,, gius , atque yniri sicus praedicator S. Leo is Papa, & ipse secit Ecclesias, quas id mu- is livo, & diversishistoriis, seu imaginibus is pingens decoravit. Magis autem in basi- issica beati Pauli Apostoli, arcum ibidem ,, majorcm faciens , & mulcio depingens
119쪽
II A Trach. I. DI'. ΠI. Art. III. Sech. II. Quaest. I.
, , Salvatorem Dominum nostrum Iesum
,, Christum , seu viginti quatuor mi
,, res, nomine suo versibus decoravit, &is a tunc usque hactenus fidelitcr a nobis
, , Et de sancto qssinis ciuilis sanctissimus,, Vigilius Papa in Lateranensi Patriarchiori basilicam iaciens, pulcherrime eam deri coravit picturis, tam in historiis, quam-ri que in sacris imaginibus. Multo amplius vero ejus sanctissimi
,, successbres Dominus Pelagius, atque D ri minus Joannes mirae magnitudinis Eccle- ,, siam Apostolorum a solo aedificantes hi-M storias diversas, tam inmusivo, quam in ,, variis coloribus cum sacris pingentes ima- ,, inibus, & a tunc usque hadtenus a no- , , dis venerantur . Sed es sanctus Greg
rius lib. 3. Diat. cap. 33. in Monasteriori suo pulcnrum fecit oratorium, & ipsum ,, diversis historiis pingi secit, atque sari Cras ibidem erexit imagines: ubi&cumis beato Eleutherio pro aegritudi ne torna- ,, chi sui ingressus , in oratione pariter ,, exauditi sunt . Et ille vir sanctus Eleus, therius, quem dicunt, & mortuum su- ,, scitasse , ante ipsas sacras imagines se,, prosternens divinam exorare clementiam, , cum saneto Gregorio non dubitavit :,, sed fidem serentes perfectam , pariteris exauditi sunt, & usque hactenus apud nosis venerantur. Sed de Ecclesia Arianorum
is cujus ipse sanctus Gregorius in dialogis is suis meminit, placuit eidem sancto Ur M gorio, ut in fide Catholica introductis M illic beati Sebastiani, & S. Agathae Mar-s,, tyrum reliquiis, dedicari debuisset, quod di factum est. Et post miraculum, quod ,, in eadem Ecclesia factum est, diversis hi-
,, storiis ipse seatus Cregorius pingi fecit
,, eam, tam in musivo , quam in colori- ,, bus, & venerandas imagines ibidem ere- is xit: &a tunc usque hactenus veneran- ,, tur . Si enim voluerimus enarrare per ,, Ordinem, nostri praedecesibres Pontifices,, quantas Ecclesiae fccerunt usque nunc, mi- ,, Iifice in eis sacras imagines erigentes ,ri atque diversas historias pingenteS, ncc-s, non dc venerantes, apostolice. audemus es dicere, deficiet nos tempus enumerandi, is atque eorum aedificia cum sacris imagi-
, nibus, ct historiis explanandi. In sexto vero sancto Concilis Canone,, 81. non solum contemnere non sunti ausi, sed etiam easdem sacras imagines venerantes, statuerunt Agnum Christum Deum nostrum secundilm humanam figu- Aram, & in imaginibus a nunc pro ve- ,, teri agno retitulari. QuVropter S. Am- ribroli Mediolanensis Episcopus in lib.3. ride fide cap.7. inter caetera pro hujusmodi is
docuit: servimus ergopraecepta maiorum, ranu brie uaria sigηaevia ausi rudi temtri- ,, tale vissemus, sic. γνOfieiunt haeretici primo. Deus vetuit ne in templo Salomonis, & Judaeorum *nag gis imagines aliquae collocarentur : sed eadem est ratio, imo longe potior de templis Christianorum t igitur omnes imagines ab eis sunt ablegandae . Antecedens probatur prinio ex illo Exodi sto. Non faries tibi scutiptile, neque omnem simi.itudinem, quae es in
caelo desuper, o, quae in terra deorrum s ne siue eorum, quae Iuni tu aquis sub terra . Et Levitici a G. Non facietis visit iduum , sculptile , nee titulos erigeris, nee in signum tutam mutis in terra vestra , ut asoreti/eum. Hinc Tertullianus lib.q. contra MamCionem cap. 22. cum dixisset Moysem, &Eliam cognitos fuisse a Petro in transfiguratione, non quod antea eorum umgirm Pctrus vidisset, sed per divinam revelationem , ait , Nec eηim ima neι eorum , vel Jatu spopulus babuisset ,- tutudines lege probrubente. Unde Origines lib. . contra Ccisum de Iudais sermoncm faciens ait: Apud quos
nullum aliud Numen erat receptum , quam Deus cuius rerum universalitatιν praeses procul ablegatis omnibus simulactrorum Ui Lbus , nam in civitate eorum nullus pictor admittebatur , nullus statuarius , legibus ratum boc genus arcentabus , ne occasio praeb:retur bominibus erassis , neve aηimi eorum a Dra
Rumnio primo, negando antecedens,&ad illius probationem dico s eatenus dun taxat imagines lege divina prohibitas fuisse, quatenus dumtaxat adorarentur pro diis, &ipsis cultus soli Deo debitus impenderetur Ihinc praeccptis prohibentibus fabricati nem 1culptilis, statim subditur, ut adore illud , quo significatur ea sblummodo I tione vetitas fuisse Iudaeis illas imagines ,
quae communi Gentilium ritu Numina dicebantur, veraque erant idola . Quod autem absolute a Iudaeorum templis, disynagogis lege divina imagines, &sculptilia non sierint eliminanda , a ricconltat ex eo, quod Exod. 23. Domino jubente duae figurae, herubinorum ex auro su-
120쪽
De Veneratione Sacrarum Imaginum. II
sit positae fuerint; & in ipso oraculo templi posuit etiam Salomon 3. Reg. cap. 6. cluas alias Cherubinorum statuas ex lignis olivarum altitudinis decem cubitorum , quarum singulae alae quinque cubitorum erant. Denique ut scribitur 3. Reg. IT. idem Salomon in templo posuit Boum, Leonum,le Cherubinorum figuras; igitur non omne simulachrum arcebatur a Judaeorum templis. Hanc eandem solutionem praeclare e pendit I eontius Episcopus Neapoleos apud Damascenum , orat i. de imaginibus :is Age , inquit , deinceps iam sanctarumis expressionis imaginum desensionem min,, liamur, ut Ora in uorum injustalc uen-- tium obstruantur . Neque enim invenis tum nostrum hoc est, sed Iegis instituri tum . Audi enim Deum ipDum Moysiis Praecipientem, ut gemmas Cherubimina ri gines sculptiles, Ac conflatiles strucret, quae propitiatorium obumbrarent Pr
,, terea templum ostendit Deus Ezechieli, is quod quidem a pavimento u 'ue ad lari quearis fastigium sculptiles, inquit, ha- bat leonum, & palmarum, & homi H num, & Cherubim facies .Quid tum ois Leonti Vere sermo , inquit, terribilis. A Deus qui jussit Israeli, ne ullius rei, quae ,, in C lo , quaeve in terra sit , simula-M Chrum , aut imaginem , vel similitudiis nem faceret, idem praecepit Moysi, ut is sculpta saciat animantia Cherubim ι idemia ostendith Zechieli templum imaginibus, & sculptis leonum, & palmarum , &is hominum similitudinibus plenum. Quinis etiam Salomon formam ex lege sumen, , ,, templum aeris boum, palmarum, αὐ hominum simulachris implevit. Neque is tamen ob id reprchensus est a Deo. Et is immediate post inserens non esse sugilis landam connctionem imaginum in Ec- ,, Clesia, subjungit: Quamobrem si vis meis reprehendere, Deum prius haec fieri ju- is bentem reprehende , ut ejus admonitiori nobis exemplo sit His adde, quod ex illo Matth. 22. CHus est imago Lee, superscriptio Θ constat non omne genus imaginum fuisse populo Judaico prohibitum , siquidem imago ilia
Caesaris apud omnes erat recepta, nec consequenter pingendi , de sculpendi artes fuisse apud Juclκos vetitas aliqua lege divina : licet forte decursu temporis populus ille omnem ejusmodi artificem ex tuis civitatibus relegaverit, ut ita securius Praeceptum legis observaretur , nec imperito vulgo ulla prorsus idololatriae es et occasio. mri et Scriptura sacra pluribi prohiabet cultum cujusvis simulachri opera manuum hominum effigiati : igitur & imaginum λων absolutὶr Nam, ut praecIarc ait Si phanus Bostrensis lib. adversus Iudaeos .q. Si quae iacta sunt hominum opera , & ,, manu ejicienda putas; quid obsecro, Ju-
daei, adoratur in terra, quod hominum is manu factum non sit Θ Quid τὸ Arca Dei, ,, manufacta non suit λ aut altare, aut pro- is pitiatorium , aut Cherubini , aut urna ,, illa aurea, quae manna continebat, aut ,, interius tabAnaculum, & omnia, quae ,, a Deo appet Iantur sancta Sanctorum p ,, Nonne Cherubim, quae Angelorum ima- ,sginem reserunt, hominum faeta sunt l, is
re, & manu ρ Quid ais, si haec idola is appellas, quod Moysi, Ac istaelitis ado- ,,
Obveiunt secundi Canonem, Concilii Eliberitani sic definientis , Placuit picturas
in me a se non ribere, nee quod colitvr , aut adoratur, in parietibus depingatur. Respo eo prim Concilium aperte in haereticos militare, quippe significat in primitiva Ecclesia imagines a fidelibus esse usu receptas, de in veneratione habitas is Dico secunia, Concilium non proscribere imaginum cultum , de earum in Ecclastix situm , sed dumtaxat vetet re ne depingantur in parietibus , vel aliis ejusinodi su jectis , quae facile non poliem loca m vet i, & alio deportari. Quod autem haec fuerit genuina mens Concilii, patet tam ex ratione, quam ibi subiicit, quam ex conditione illorum tem-rotum. Ex ratisne quidem, eam enim iu licit, ne quod colitur , aut adoratuν , in parietibus depingatur , quibus verbis significat se tali edicto prohibere dumtaxat pingendas imagines in parietibus , sed potius debere malori cum reverentia in tabula, aut ali Amateria per se collocari; imagines enim in parietibus depictae non solum splendorem de pulchritudinem amittunt, atque facile fcedantur, nec ita ad venerationem movent sicut si in tabulis collocentur ι sed etiam non possunt alio deportari Ex emditione verῖ temporum, quia Mncilium hoc celcbratum creditur circa annum Christi ros . hoc est, viginti annis alite primum concilium Ni-LRnum, quo tempore, cum adhuc in Chris