장음표시 사용
141쪽
r35 Tract. I. Disp. III. Art. III. Sect. II. Quaest. II.
possint de novo recipi , & fidelium veneratiotai exponi, nisi recognoscente , dcapnrobante Episcopo. Eandem veritatem contestantur SS. Patres, ac sacri Fcclesiastici scriptores , qui asserunt Chiistianos ex antiquo . Sanctorum, praesertim Martyrum , corpora , cineres, ossa, & alias reliquias in venerati
ne habui ist. Id probat imprimis Ecclesia Smirnensis in Epistola encyclica, quam de octis, & morte S. Policarpi sui Episcopi ,& Apostoloi um discipuli, scripsit circa annum Christi I 47. quam etiam Eusebitis Caesarientis in lib. . suae Historiae cap. I s. intexuit . Ibi post expositam passionem , illius
narrationem refert ad extremum apud Pr
consulem egisse Christianorum hostes , Ut ne eis ris illius potestatem illisfacerent, nec ei orelicto vexerari bune aiebant) incipiant. Hoc clim Iudaei potissimum urgerent, ait Centurionem corpus sacrum incendio consumpsisse . Da nos, inquiunt Smirnenses , sublatis postea ossibus illius, auae quibusvis pr. riosiora Lapillis, is auro probatiora erant, ibi ea uti μν erat reposuimus , quo in ora , pro eo, ac poterimus, in exultatione, ac Letitia , dabit nobis Dominus emiruatis natalem Μar-υνῶ illius relebrare diem: tiam ad eorum memoriam, qui antea certamine focti sunm, tum
ad illorum, qui postea sunt passuri exercitat ιο-πem, praeparationem .
Curillus Hierosolymitanus Catechesi I 8. de Hesurrectione disputans , deque Elia , re Elisaeo , & ab utroque iustitatis agens,
vosteriorcm hunc ait bis mortuum excita Lle , in vita, & post mortem. Rivus enim , inquit, resurrectionem esseest per animam suam: Da ut non solum animae iustorum lunorentur, verum etiam eredatur vim auamdam inesse
iustorum eorporibus, qui in Ebsaei sepulabrum abiectus erat mortuus, ubi mortuum Propb rae cor us attigm, vivificatur est . Quod &subinde probat sic . Nam si sudaria , &semicincta Pauli , quae extra corpus erant ipsius, aegris admota eos sanabant, quanto id magis de Sanctorum par est credi Corporibus, quae vim trahunt ex animis , squibus diu domicilium praebuerunt . s. Basilius in Psalm. I9s. exponens haec Verba , Pretiosa in eo pectu Dmini mors
Sanctarum eius: observat in veteri lege mori tuorum corpora pro immundi, habita suis st; in nova autem lege secus rem habere. Μοα vero quisquis, inquit, ossa Haro. ris attigit, ηοηnullam sanctificatimι commu- animem percipit ex ea gratia, quae corpori Γ-lias insidet . S. Gregorius pilaetiaramus oratione I 8. in S. Cyprianum, testatur hujus reliquias, sacrosque cineres daemones expellere , morbos sanare, & mirabilia facere . suae omnia Curiani, inquit , vel pulvis ipse poφs,st fides aust, ut experti ηαrunt, is qui rem gestam ad nostram usque memoriam propagarunt, is, in consequentia temp&ra transmιtIenias. Ambrosius in Epistola 33. reserens qualiter repererit corpora SS Orvasit , &Protasti , narrat deinde quanta miracula ibi facta sint: Cuno mi, inquit , imo via distis ipsi multis . daemoniis purgatos , plurimos etiam , ubi vestem sanctorum manibus contigerunt, iis, quibus labarabant debilatatiabus absolutos, reparata vetusi eorporis miracula, qua se per ahentum Domini Iesu gratia terris ma r infuderat : umbra quorum Sanctorum corporum Hersiue sanatos eerniatis . suanta orari a Jactantvr . Quanta indumenta super reliquιa3 sacratissimas , tactu ipso medicabilia reposcuntis . Gaudent omnes Irema linea contingere , Ox qui ηtigerit , salvus erit. Demum se Martyres ait subaltari condidisse: Condamus ergo reliquias saerosanctas, is, dignis aedibus iniebamus, rotamque diem sua de ciωe celebremus . Et in sermone a 4. qui est de SS. Nazario, &Celso, de reliquiis SS. Corporum agens :Haec est , inquit , sanctorum Martyrum gloria : qum um etsi per universum mundum seminetur in cineribus mrtio, manet tamen 1utura in virtvtibus plenitudo. Et in sine. H nolo ergo, inquit , in carne Mart=ris exceptas pro Cisisti nomine cicatrices : bonoro vi- Dentis memoriam Wrennuate virtutis r bonoro per eresessionem Domini sacratos cineres: M-xoro m cineribus semina aeternitatis: bonoro comus , quia mibi Dominum meum senuit diligere : quoi me propter Dominum mortem
docuit non timere : Cur autem non bonorent
corpus Qua fideles, quos reverentur is, daemoner, quos is, aflixerunt in supplicis , sed glorificatur in senulabro p Ποηοro itaque compus , quia cin us bonoravit in glaio : quod eum Gristo regnavit in caelo . s. Meroumus Epist. 33. sic Vigilantium interpellat: Dint, inquit , Martyrum res quias pretioso operiri velamine , non vuρannis , vel Micio colligarι , vel proiiei in sterquilιnium ι ut suus Vigilantius ebrius , i dumiens adoretur . Ero sacra vi sumus , quando apostolorum bonos ingrerimur . δε-
142쪽
De veneratione Sacrarum Reliquiarum. I37
eri Ius fuit Co stantinus Imperater , qui se Eas reliquias Andreae , Meae , O, Timothaei transtulit Ohsantinopolim . apud quas dam nes rugiunt, inbabitatores Vigilantii illorum se sentire praebentiam constentur P Sacrilegus , o, ηuηe dicendus es Augustur Arcadius , qui ossa beati Samuelis longo post tempore de Im a transtulit in I braeiam ρ Omnes Epistopi non suum sarei tui, sed is fatua rudicandι , qui rem vitissimam , eineres dissolutos inserico , D, T s aureo pistaverunt ρ stulti omnium Ecelestarum populi , qui oecurrerunt sanct3s reliquiis , O, tanta laetitia , quo
praesentem , viventemque Propiatam cernerent, susceperunt 3 ut Palestina disque CbaL
S. Grysostomus innitineris prope locis , de maxime homil. 6s. de SS. ferenice , Pros oce , & Domina : Forte . inquit. ingens in vobis conritatum es desiderium Mar.
inum istorum. Cum hoc igitur araore accedamvs ad reliquias ipsorum amplectamur e rum loculos. Possunt enim, vel ipsa Haruram cinditoria magna vi poture t quemadmodum eorundem ossa Μurinum plurimum possunt .
bic in hom. m. de S. Pelagia : Elustrius , ait , esse palatiis νegiis omAium iudieiis sepul-e m illud, in quo situm est corpus eiusmodi, quod cum virtute , pietateque Tixit. Amque bHus rei testis τοι estis, qui Gritum s pultara , quamvis aureis ornata palliis , taπ- quam DesuNas praetervolatis : ad hanc ver. sanctam eum ingentι alacritate concurristis :qvonram martyrto, consessione, ac virgiηitate , pro aureis vestibus , semetipsam velut ad funebrem apparatum componens , incidita
Martyr excessit. Ita in calce homil. 7c,. debS. Juventino , & Maximino , quorum reliquias in unum loculum impositas fuisse dicit, eos vocat columna S, 5c scopulos , de turres , & luminaria Ecclistae , quod eam sustentcnt, & protcgant. Ium populum sic hortatur : Assidue itaque ad
illos veniamus, siculum conΠvamus, cum Me reliquias eorum circumplectamur : t benedictioxem aliquam illinc attr..is mus . Nam uι mvites utilarea Ostendentes ab rusti
bi plus desideres .SS. Patrum hac de re Astimonia, consulas Occiam Iib. I. deban-
istis Ecclesiae cap. 36. Alanum Copum dial go cap. II. Belurminum lib. 2. de Imaginibus. Petavitim lib. ρ de Incarnatione, cap. IJ. Perronium in refutatione salsae dissertationis, & mendacis discursus Tilleni ac plures alios moderniores, qui de hae controveisia adversiis haereticos hujus temporis uberrime scripserunt. Merito igitur contra hareticos hujus temporis , innovare postumiis querimoniam , quam anno Christi Domini Ras.
sormavit Dungatus in eadem omnino controversia , libro suo adversus Claudium d aurinensem: Qualis, inquit, & quanta est insana elatio, & vana temeritas, ut is quod a primaevo tempore christianita- istis per annos serme 823. dicamus , , nos us73. a sanctis, ac beatissimis Pa- is tribus , ac religiosissimis post modiam , ,
principibus , in gloriam , & laudem , , Dei , in Ecclesiis , de in quibuslibet is
Christianorum domibus seri concessiim, is constitutum , & jullum est , unus hin ,,
mo scilicet Claudius Taurinensis ) ,
blasphemare , rvrehendere , contesta- is ri, prolicere, ac sufflare prςsumatὸ Qua- is si in tanto jam dicto inatio nullus sic is sanctus, vel sapiens in Ecclesia Dei ex- rititisset author , qui tam ardentissimum is in corde suo Eelium , vel subtilissimum is potuerit habere intellectum , sicut iste , is qui audct oppugnare, quod caeteri qua- is si sormidolosi, auli non sunt , vel vitu- riperare , quod alii esse vituperandum , ,, quasi stulti non intellexerunt.
OF ieiuni haeretici illud Christi Dianini
oraculum Lucae II. Vae vobis , qui aedificatis monumenta Prometarum : Patres autem
vestri occiderunt litis ; proUO testificamini ,
quod tamentitis operibus Patrum vestrorum , qνωiam ipsi quidem occiderunt , vos autem ad eatis eorum sepulabra 1 at Christus hisveibi, non accusat Judaeos de alio crimine, nisis quia aedificabant monumenta Pr phetarum , & corum reliquias venerabantur , in quo consentiebant operibus Patrum suoxiam : igitur crimen est Sanctorum rcliquias venerari.
ων minorem, nullus enim est ex SS.P t Iibus, aut Scirpturae Interproibus , qui dixerit eo loco improbari omatum mori menti virorum lustorum; nam eorum sepulchra in honore semper fuerunt apud Judaeos, nec usquam aliqua superstitionc notata, ut optimc observat V valdensis to
143쪽
p. I 3I. Dicendum est ergo Christum Dominum ibidem I harisaeos hypocrisis speciatim insimulare , quod dilucide explicat Natth. 23. ubi eandem querimoniam instituens ait: Ze wbis seribae, is mari aei Θ-pocritae ; quia aedificatis sepulabra Proplatarum, ornatis monumenta iusteram, O, dicitis : Si fuissemus in diebus i atrum nororum, non essemus siocii eorum in saηtuine Proplatarum . Itaque testimonio sis vobi)metipsis, quia Nil estis eorum , qui Propbetas occiderunt .
Guibus verbis christus Dominus significatos sui se ejusdem, quantum ad animum, Criminis reos , culus Parentes ue quia scutilli Prophetas occiderunt, sic debebant ipsum Piophetarum maximum occidere , etiam in animo ipsius riccem, ac perseeutioncm meditabantur. Unde reprehendit eos, non quod aedificarent monumenta Prophetarum , sed quod sub hac specie pi tatisersa Frophetas , occultarent malevolum animum erga illum, qui Prophetarum erat Princeps : sicut ibidem eos reprchendit :cluod decimarcnt meηtham , O, anetbum , Pi cuntinum, non quod arguat decimationcm , quae lege crat praecepta I sed illic, dsub praetextu & vclo horum operum leviorum Occultarent impietalcm , & gra-Vior'. legis praecepta ore it tercnt.
Obiwι Uerunsi illud Deuteronomii cap. ult. ubi dicitur Moysem vita funetiim in Non te Nebo sepultum fuisse in valle Moab,& postea additur: O, non cognoυιt homo sepulcbram e us usque in praebentem diem : At c inquit Calvinus in admonitione de reliquiis, non aliam ob causam 'ccultatum fuit Moysiis corpus, & sepulchrum , quam ne coleretur a Judaeis: igitur corporum ban forum cultus c1t a Deo prohibitus. Confirmant cx cpistola S. Judae, ubi ait: Cum Hisbael Arebangelus cum diabolo dijutans al-re caretur de Mors corpore, O-c. laaec autem
altercatio intcr Ni haelcm, & diabolum , Non alia suit, quam quod Michael utillet Corpus Moysi S semper occultari, ne Judaei illud venerante, in idololatriam ruerent , diabolus vero voluit sepulchrum, dc corpus Noysis revelari , ut sub piaetextu pietatis udaei, foret occasio idololatriae: igitur cuin idem sit periculum in veneratione reliquia- Ium, pari ratione haec cst cavenda. RVροηδεο primo prasitum textum Calvino potitis adversari, quam patrocinari: si quidem cum lacus volucrit Moysis corpus Rngelorum ministcrio tumulari, signum est,
quod ipse velit reliquias, & corpora Sanincliorum in honore esse habenda . Dico I evnia jure quidem Optimo Imum noluisse Moysis corpus revelari, ne Judaei, ad idololatriam procἰives, illum tanquam numen colerent, maxim Olm eum vivum habuissent ducem, Legislatorem, & Salvatorem, ac tot tamque stupcnda miracula illum edentem conspexiscnt. Non est autem hujusinodi cavendum periculum in christianis , maxime chim melliis instruantur de cultu faciis reliquit, impendendo : nullus enim cst , qui nesciat se sanctos coIerenon ut numina, sed ut pios Dei ministros propter eximiam virtutem famnorum , &patrocinium , quod ipsorum intercessione potest obtineri . Obiiciuηt tertio it Iud S. Pauli ad CoIOTI. Nemo vos seducat volens, in θυ militate , O.
rehetone Angeloram . quae non vidit , amis
hanc autcm 1 eligionem Angelorum vocat
χελ ερι- ίω ν, id est , voluntarium cultum . hoc cii a l co non praeccptum : sed cultus reliquiarum est voluntarius , & mini
luntarius, & superstitiosus . Respondext huic objectioni Doctores Catholicit Apostolum in eo capite duo reprehendere in Judaeis: nimirum cultum Angelorum, quia illos colebant tanquam minorcs Deos , & quia cos supra Christum extollcbant, & observationem certo
rum ciborum , & aliorum legalium , &hunc L Lltum Angclorum vocat religionem
Angelorum; de observantiam illam legalium in sine capitis, vocat superstitionem is Cum circa nihil ex hoc loco colligi potest contra Catholicos , quia illi non honorant Angelos, vel Sanctos, vel eoium reliquia supra Christum; neque observant legalia , vel certis cibis utuntur more Iudaeorum ,& tanquam lege veteri praeceptis , quia
agnoscunt legem veterem quoad caerem
ni alia , & iudicialia esse per christum
abrogatam: ncque cuItu, banctorum , vel
imaginum , & res iquiarum potest vocari, quia haec significat fidium ,
de nactu voluntatium cultum , pro quo nulla est autholitas susticien Κ , . nulla ratio: at pio cultu Sanctorum, imaginum,
de reliquiarum habemus aut horitatem Sci i-pturae, I raditionis, Conciliorum , dc Patrum, imo & rationem pro hoc cultu militantcm , de sic hac cultus non est mere
144쪽
De Veneratione saerarum Reliquiarum . I 39
voluntarius, de fictus, uti erat cultus ille Angelorum, & superstitio in cibis. Obiiciunt quartὸ Concilium Eliberitanum Can. 3 l. ubi prohibetur cereos inter tum accendi, ne spiritus defunctorum inquietentur : Certas, inquit, placuit in eoemeterio non accendi inquietandi enim spiritus sanctorum non sunt. Similiter de S. Hieronymum adversus Vigilantium, ubi clim OS-jecisset Hilantius , idololatriam est e , ejusmodi cereos interditi in templis, vel
coram Sanctorum reliquiis accendere, respondet N Hieronum iis : Cereor elara lue non accendimus, sicut fustra calumniaris ;sed ut noctis tenebras tuo solatis temperemus,
vigilemus ad lumen, nee eueri tecum dorismiavsus in renebri r . suod i aliqui propter imperitiam, is, simplicitatem saecularitim bominum , vel certὶ rela: aνum faeminarum , de quibus vere possumus dicere, confiteor, zelum Dei babent, sed non seeundum frientiam, hoc pro bonore Martyrum faciunt, quid inde peruis p Existimavit igitur 1. Hieronymus Cultum Sanctorum reliquiis impensum esse superstitiosum. Respondeo Concilium Tiberitanum id
circo prohibuisse usum cereorum coram Sanctorum sepulchris, ut Fideles inter Paganos versantes eorum superstitioni non participarent: Ethnicis enim pei suasum crat mortuorum animos in scpulatiris diagere ,& eorum sepulta corpora aliquid adhuc sensus habere, ac subinde cibis, & lucernis indigere, quibus famem , de tenebra, dispellerent; ideoque dapes, & lac, eu vinum funeribus inserebant, ut rcfert Plutarchus initio vitae Romuli . Hinc , irgilius lib.6. .lneidon in exequiis Alfeni, ait: Aversi tenuere facem , congesta cremantur Tburea dona, dapes, fuso crateris otiva. Observat etiam Thertullianus Ethnicos ita defunctis parcntare , ut cis esculenta apponant, quae comedant. Quin etiam tumulis accensas lucernas includebant , cujusmodi etiam nunc ad emo ita scorum urnas reperiuntur: imo fiebat plerumque, ut ae- possitis ad sepulchra luminibus , per magicam impictatem, & nccromantiam spirituscvOUarent , ut refert Plinius 28. historia C. a. sicque animas vita mortali functa, videbantur inquietare; qua voce usus est etiam Samuelis spiritus a Pythonisu rogatu Saulis Regis evocatus, dicens I. Reg. cap. 28. svare inquietasti me, ut sustιtarer ρ Ne Mutem fideles viderentur , .ntilibas morem gerere , & nefarios eorum ritus sectari , idcirco prohibet in cenaeteriis per diem lucernas accendi . Adit vero rationem dicens, Inquietandi enim spiritus Sanctorum non sunt, non quod existimet Concilium animas defunctorum magicis incantationibus moveri de loco suo, etiamsi in phantasmate appareant, cum a Magis evocantur: sed quia sciebat cultum illum superstitiosum esse , ac proinde Sanctis displicere, de spiritus eorum eo dici inquietari; Sicut ad Ephesq. Spiritus sanctus nostris pravis operibus contristari dicitur . I, ut exponit cialitas Loaysa exponens praefatum Canonem , spiritus Sanctorum vitelliguntur , non mortuorum , sed viventium 3 nam fideles in Scriptura Sancti appellantur; ideo vero dicerentur inquietari illo ritu, quia ille superstitionem, de
imitationem Gentilium reuolere videretur
Postquam vero deficiente Gentilitate , Christi invaluit religio, itim demum Fideles procul ablegato metu , vel suspicione approbandi, vel imitandi profanos Gentilium ritus, cereis accensis Christianorum exequias prosecuti sunt. Scribit Iramque S. Hieronymus ad funus S. Paulae, ingentem iste concursum Clericorum , & Monachorum cereos ardentes deserentium. Cregorius etiam Nyssenus in vita Macrinae Sororis Commcmorat Clericos , qui ei justa persolvebant, funus comitantes, cereos accensos prae manibus habuissί . Ad S. Veronymum dico , praefatis verbis non improbare ritum accendendi cereos
in templis Christianorum, sed tantiim Vigilantio demonstrare , quod falso Catholicis imponat , & quod si aliqui propter
imperitiam in coemeteriis , vel coram si-cris Martyrum reliquiis cereos acccndant
interditi , non piopterea culpandi sunt , clim pro honore Martyrum id faciant ,
ac subinde nihil perdant , de sui operis
mercedem sint accepturi; imo eorum osus
approbat, subdit enim : Nam is, absque
sias , quando tegendum est Evangelium , acincendunιur lumanaria , iam sue rutilante , non
utique ad fugandas teηuras , sed in signum
'tιtiae . igitur censet in signum laetitiae posse lucernas interdiu accendi su per Martyrum sepulchris , & ad significandam lucernam aeternam, quae post caducam hanc vitam piorum animis astulget. O sciunt quihu . Id non est exponenis. dum
145쪽
rgo Tract. I. Disp. III. Art. III. sect. II. Quaest. III.
dum sit clium venerationi , quod potestitur in tantum Sani torum reliquiae venerariis in superstitionem ducere : at tales suntidae sunt , in quantum dicunt respectum Sanctorum reliquiae , quia pro veris pos- ad ipsos Sanctos , seu ad eorum animas 1 unt esse supposititiae: & sic qui illas v ipraeceli riti virtute, gratia, & habitudine Meraretur , indebitum , ac superstitiosum l lustres. Idem itaque serendum est judi- Cultum exhiberet. cium de rc liquiis, ac de sacris imaginibus, Rehmmiso ρνειὸ plurimas , ut diximus ,squanquam judicem sic ras reliquias am- Sanctorum reliquias miraculis esse illustres,ipliori cultu, & veneratione dignas csse , & in dies clarere prodigiis , quibus illa-iquam Sanitorum imagines, tum quod Deus rum veritas, de virtus aperte sit cogni- uepius ad rcliquiarum , quam imaginumta. Dico stetinia, Concilium Tridenti numipraesentiam miracula operetur: tilm quod sesIas. huic abusui impediendo suffcicn-icorpora Samstollim maxime deservierint a Ater providisse, dum praecipit eas reliquias virtuti, exercitium: Ze consequenter , infidelium venerationi non esse exponendas,iquit dertullianus libro de Resurrectionenili prilis Episcoporum judicio, ut lcgiti- carnis , Non possunt separari in mercede , mae approbentur. Dico teνm, quod elli hi siquas opera eo diuit : Ium denique quia non obstantibus contingeret aliquas reli-tillae venerandae exuviae non solum viva quias esse supposititias; inde tamen nonisuerunt templa Spiritus sancti variis sacris esset damnanda circa eas fidelium venera- unctionibus delibuta , sacramentorun seetio , quae in hoc casu esset dumtaxat su-lquentatione pluries consecrata, & specia- perstitio materialis , non vero formalis ,lli , ac iugi animae sanistissimae non 'lilrticum fideles haberent intentionem 'en eran-icontube inici, sed & motibus, oretationidi alicujus Sancti reliquias, & ad id suamibus , ac praeclaris facinoribus illustrata . venerationem dirigerent. His enim omnibus, & aliis similibus gi ' riae titulis, ampliorem sibi vendi eant l,
CONCLUSIO SECUNDA . norem , & venerationem , quam imagines , quae dumtaxat prototypi similitudi-R Eliquiae sanctorum venerandae sunt Linem reserunt.
tu respectivo , eo scilicet, quo eorum . Qimes sunt relendae. Ita sanctus Damasce- QU ESTIO TERTIA.nus lib. . de fide cap. 1 2. ubi universiim de omnibus sacris venerandis ait: Omηm, qua Utrum sancti fiat in eandi. Deo dedicata, atque consecrata sunt, ita adoramus, ut cultum, i , venerationem ad eum T Otandum primὸ, Sanctorum opitula- referamus. Idem docet Author Epist. 27. 1' tionem, de in diationem ab eisdem apud S. Hieron. qui loquens de vener thaercticis impugnari, qui venerationem in-tione, quam sancta Paula exhibuit locis , sectantur: nam Vigilantius apud Hierony-S rebus per humanitatis Christi conta-imum libello . contra eundem, impie ai-ctum, & praesentiam consecratis ait: Inde cebat; Dum vivimur mutvὸ 'o noPis orare ρομί eum Salvatoris inpressa, postquam vi ιι sa-lsumus, postquam mortui fuerimus , nullius pro erum Virginis di ve tum , on fabulum , in alio exauiuenda est oratio . Non minore im- quo agnovit bos possessorem suum , laus pietate Copronymus publico edicto prohi- praesepe Domini sui , ut impleretur , quod inibuit Sandiorum interccssionem , ut testan- eodem Proplata scriptum es , me audiente tur Suidas in Copronymo, & Glicas 4. an iurabat, se cernere fideι oculis infantem pan- nalium. 1 andem haeresim stetati sunt H-nis involutum , vagientem in praesepio , Μa-ideles ex Guidon eligi si tallardi ex Tii-gos adorantes Domin m , is . Hinc ipsa themio in Chronico ad annum I 3Is. V paula dicebat: Eo misera, atque pereatrix clumiae: nam ut refert V valdensis, Uvicte
indigna sum deo tari pr epe , in quo Do- l fu, l. . I italogi diccbat,
minus parvulus vagiit. fontem parotiorem relinquere, isi ad νι-itvr-His etiam sustragatur ratio , quia resibict , is, remotos sic Sanctos appellat Iinanimes, quale, sunt reliquiae, per se non accede/ e . Lurberari hanc , ut omnes sere sunt capaces honoris, aut contumeliae , alias vetcres pridem sepuItas haeres cs , et- nisi quatenus dicunt ordi. em , & neces- iam ab inieris fulcitarunt: nam Lutherusii vsitudinem cum rebus ratione praeditis: igi-xpostilla maIore super dominicam septimani
146쪽
De Invocatione Sanctorum. I 4r
post Trinitalcm ast : Divi Petri merita ne
se quidem redimere: quomodo autem misi au-κιharentur , eum neque Abi issi opem tulerint λ Et in hae impietate subta ipsit Calvinus libro 3. Institutionum capit. Iq. dicit solum Deum esse orandum , & invocationem Angelorum appellat, Plato eam Philosopbiam. Nutandum secunia, Sanctos merito appellari mediatores nostros apud Deum; mediatoris siquidem qualiscunque nota propria , est intercessio, hoc est, deprecatio, & COnciliatio, qua in gratiam potentioris aliquis reducitur, praesertim alienati , Ee offensi: quanquam enis Christus apud Patrem hujusmodi iunctionem primario exerceat, ac mu
nus istud praestantissima, & peeuliari quadam ratione illi conveniat, iit disp. 2. d monstratum est: nihil ea res tamen obstat, quin post ipsum, Ze ejus authoritate, ac virtute, suffragatores snt, de mediatores alii, per quos ad principalem accessus pateat. Nam ad mediationem persectam duplex desideratur osticium; unum quod in bene merendo, ac factis ipsis opitulando cernitur: alterum quod in precidus, re orationibus consistit, quas pro 1usceptis in tutelam clientibus, patronusad Deum, mediatorque sundit, ut ejus opem, di beneficentiam eliciat. Ex quibus mutuus in clientibus amor in patronum, & fiducia nascitur 3 qua fit ut &dubiis, ac dissicilibus in rebus, ad illius
raesidium recurrant, &eum supplicationius, ac votis ambiant, tum in eundem vicissim gratum , ac benevolum animum , quibus possunt, obsequiis, & honore, Cultuque tinentur. Haee autem omnia Sanctos
erga nos implere patebit in hujus disputationis decursu.
Iandum tertiὸ, exseraphico Doctore in q. dist. 4 . art. quaest. a. Sanctos nobis opitulari ,. & divinam beneficentiam conciliare duplic; medio; nempe merito , assectu. si Merito quidem praecedenti, inquit, quo si Deo facillime servierunt: & tantum a cum suis meritis sunt adepti, ut non so-- Ium sibi beatitudinem, & gloriam meme- A rint, sed etiam aliis suifrasari. Multactis iam silpererogaverunt affectu, quia amiis ci Dei iunt neu, & am icitiae in idem vel- ae ,& nolle: hinc cum Sancti aliquem spe- ,, Ciali amore prosequuntur, illum stimu-- lant, ac impellunt, utinum diligat, &is ei impense in omnibus obsequatur. His ita praemistis , statuendum est ea holicum Fraorn TMM. Toni. VIII. dogma, nempe constanti, ac perpetua E clesiae traditione Sanctorum invocationem,& interpellationem a fidelibus omni μculo
fuisse usurpatam , quam utique veritatem aperiet, & firmabit.
gmὸ a filibus Iemper Dis frequentato ,
Probatur primo ex Scriptura sacra, illism xime locis, quibus Angeli a Patriarchis, de viris sanctissimis interpellantur, & exorantur . Sic Genes. s. Jacob Angelum prec tur, ut benedicat filiis Ioseph, 8c praetore1
monet, ut post suam mortem, suum nomen cum nomine Patrum suorum Isaac, & Abraham super eos invocetur: angelus, ait , θῶ eruit me de eunctis malis , benedicat pueris sir , O, in retur super eor nomen meum, nomina quoque Patrum meorum Abrabam, Isaae . Censet ergo Sanctorum Angelorum,& virorum etiam vita functorum opitulationem , & interpellationem vivis prodeste.
Idem significatur Iob s. ubi Eliphaet Iob m net, Voca ergo si est, qui tibi respondeat, is
ad aliquem sanctorum convertere . Supponit ergo interpellationem Sanctorum non fore
frusti an eam a Idem significatur Iob ubi Eliu loquens de peccatore , cujus aiama a propinauavit corruptioni ait : si Dexit prata angelus loquens, unus de millibus, ut a nuntiet bominis aequitatem, miserebitur e us, is dicet , libera eum , ut non descendat incorruptionem iuveni quo ei propitier . Quibus verbis aperte significat sanctos Angelos hominibus interdum opitulati, de pro eis ad Deum preces lanilere, ac auxilium elicere, quo se ata declinent. Confirmatur ex illo Ieremiae ubi Deus Iliophetam alloquens ait : si steterit Μο- ρι , is Famuri coram me . non est anima mea ad populum : supponit erὀo Moysem,&Samuelem, licet tunc vita iunctos, potuisse orare pro populo Nec malet reponere cum Calvino Iib. 3. cap. m. inde colligi contrarium nostrae conclusionis nam, inquit, cum Deus dicat, si steterit Moyses, & Samuel, supponit eos non stetisse, nec ipsum orassu pro populo Israelitico : igitur multo mimis caeteri Sancti existimandi sunt pro vivis intercedure , di si Deus non exaudi, Iet orantes
147쪽
Va Trai'. I. Disp. III. Art. III. Sect. II. III.
Noysen', & Samuelem, nec alios exaudi-ido: nam in ejus actione I. reprobaturturus est. pistola d harasiti ad Ioannem Presbyterum,
enim Calvinum ineptias, vel I idc Anachoret; m, in qua inter caetera naeutebras quaerere 3 nam quamvis Movses, &shabet : Postimus intercessionem intemeνatae Samuel tunc non oraverint, non est cons immins mstra sanctae Deiparae, sanctorum quens eos non potuisse pro illo populo de- ιtem avelorum, omniumque Divorum. Et inprecari; nec enim asserimus Sanctos comi-ifine ejusdcm epistolis. Salvos saetas inteν-nuo pro nostris vel delictis, vel necessitati- cessime , precibus Domi- ηδνα, sanctae bus exolvendis apud Deum precibus agere: μψσω, -ηium Sanctorum. Approba-& certe, si nullae pro vivisessent Sanctorumitur sinailiter ejusdem fidei consessio , invita nelorum preces, luderet Deus dicen, qua liaec habet: Olecrans intercesime amdo, quod si Moyses, &Samuel pro praeva- G1simae, intemerataeque Hrginis Mariae, saniaricante Israelitico populo preces funderent,sὼς μ υς Ariel um, Pr briarum, ΡΜam eos tamen hac in parte non esset exauditu-murum , cingulorum, sty, Doctorum. Et iterus. Ad quid enim haec obtestatio, nisi ut riim in fine: sanctamque suam Ecclesiam e signiscet eorum precesse solitum exaudire Θ4sραισι , qvsque huic ιmminecι scandala, in-Hinc merito S. Chrysostomus homil. I. in I. tercedente immaculata Deipara Virgine Mais ad Jhessi s quem mutilum , ac supprcssi stria, omnibusque sanctis, ad rint. quibusdam verbis truncatum , ut haereticis Similiter Concilium Chalcedonense Act. familiare est, in suas parte, traduxerat PleL I3. post medium , hanc veritatem confir- saeus Mornaeus ex illis Ieremiae verbis insertimat; nam in eo Patres clamarunt: Maia non esse spernendas Sanctoriim preces 3 neciviaημι pis morum vixit , Μ Ur pro nobis tamen incis dumtaxat nostrae salutis siccurita- ei. Et Concilium di id. scss. 2s. in de-tem, ac certitudinem esse stabiliendam. Idicrcto de invocatione, veneratione, & re- maxime probatur ex 2. Machabeorum I .sliquiis Sanetarum, & fictis imaginibus , ubi Iudas Machabaeus refert se in somniis, definit bonum, utile esse Sanctos invoca- Oniam, & Ieremiam vita functos vidisse, & υ, ως. & damnat contrarium asserentes. audisse orantes pro populo Isiaelitico: hunc Probatur tertio authoritate1S. Patrum, &autcm librum ella Canonicum constat ex vel rum Jheologoium: imprimisOrigenes Concilio Carthasinensia. Can. 22. Augusti-llib. 8. contra Culsum , Sanctos orare prono lib. I 8. de civitate cap. 36. & Hicrony- nobib, Deumque placare demonstrat: H mo contra Vigilantium . .eης σπ- , inquis, sensum eorum, qui Dei confirmatur etiam ex novo Testamento,ibeης lentio digm sunt: nee solum erga ret , nam S. Petrus epistola 2. cap. i. spondetiqui digπι sunt, Mne sunt affecti: seu--sdclibus se post mortem suis precibus a-inibus opitulantur, qui summum colere Deum pud Deum acturum , ut o ae docuerat ,s piunt, quem γ ἡνιιIam reddunt, is, cum divina sustragante, ac stimulante gratia ope- vi communiter precantor, ae ut postulant. re complerent: ait cnim: Dabo autem ομ- uapropter lib. 2. in Job ait: O brare Iob m, O, frequenter babere vos pes obιtumistra pro nobis mi eris, Oe. & in lamenta- meum, ut borum memoriam faetatis . Addeitione O Sanctι Dei , vos Debomιs, fletu , quod eadem sit ratio , imo potior inter-isicora pleno deprecor, ut proeliatis misericor-pellandi Sanctos vita functos longe inti-li s sua pro me moero. Et postea: Haec minius Deo conjunctos in coelesti patria H Pater abrabam demerare pro me. triumphantes, quam eos, qui hac in mor- bubscribit 1. Basilius homil. m. de qua- tali vita exulant, & militant : sed docetidraginta Martyribus, ubi ait: suantum D Apostolus nobis prodesse intercessionemibo νοή, ut veι unum invenires , qui pro te justorum hic degentium, & illam ipsemetiD-ιnum rogaret λ Ecce quadraginta sunt c-- pilis exorat: nam eos sollicitat, ut proicordem efundentes orationem . Ubi Go, vel ad Deum preces sundant . bic I. adit σε congragati sunt in m ne Domini, oi in thes L. f. Fratres orate pro nobis. Et ibidem medio imorum est. Ubi ergo quadraginta sunt
Paulus orat pio illis . 1 t epistola ad Phi-iqvis de illius praesentia dubitabit e sui assi
lemonem; spera per orationes vestras donari gitur, vj quadraginta conjugit ; quι istatur, me vobis. Ad Heb. ultimo: Orate pro nobis .iad Ao, occurrit . Hic , ut malorum exitum Iecunao eadem vetatas Ecfinita est in ιnvemat: He , ut an fecundis rebus conser-
Onciliis, maxime vero in septima byno-l - . Hic religiosa umina pro illis orans iu
148쪽
Meritur , ae peregrὶ agenti visa reditum postulans I aut aegrManti sanitatem . Tum Martyribur. mulata nostra iurgantur . Tum qui-biiciam interpositis: o communes , in ἰuit, eumvis humani generi r r boni curari m ' lici per ἰ strationis ad tutores, diati potemdsimilhdstipulatur S. Grego ius NaZianrenus oratione funebri in S.Iasiluim, ubi circa finem sic eum exorat: Tu vero , divisum , saeratum caput e caelo ηον a ρice ἔ O earnis stimulum a Deo nobis ad dι ciplinam .
rum , vel precibus tuis Me ; vel persuadefrtiter ferre: ac totum vita nsrae einriculum
ad id, quos maxime Gnducibile est , dirige .
Postquam autem exemerimus evita, illine notetiam in tua tabernacula suseipe; ut simul viveηter , O, sanctam , ac beatam Trinitatem intuentes , . Eadem Precandi formula S. Athanasium compellat in fine orationis et . Et in Oratione et q. de eodem loquens Α- thanasio: Hunc res, ait, nostras e caeliprospicere, ac maηum porrigere iis, erui virtutis causa laboreant , Hque id magis facere , quovInealis corporis emeditus est. Concordat S. regorius Nyssenus oratione in S. Theodorum , cujus his verbis auxilium sic praeclare postulat: Intereris pro
patria apud communem regem ... Timemus
vexationes : evectamus pericula . Non longe absunt nefnssi Seribae, qui bellum contra nos meditantur. Tanquam miles pro nobir pugηa: tanquam Μartyr pro conservis utere libertate.
svamvis e Ma exceperis: at nosti perstrisο-nes, is, neeessitates bumanae naturae. Pacem postula. Tum ita pergit. Nos enim quos m- lumes sumus servati , tibi aec tum referimur. Postulamus autem , is, s lini securitatem temporis . suos si maistri advocatioηe , is, intercessione opus s, fratrem tuorum Μαν-
irrum cbarum congrega; is, cum omnιbus δε- precare . Multorum iust rum orationes , mpulorum , ac multituaenum precata dissolvant . Admone Petrum ; excita Paulum I nec mu
Ioannem raeologum, is, dilectum discipulum , ut diro fundatis ast Erelegis sullanimi ι proqvisus catlanas gestarunt. Sanctus Ambrobus eandem veritatem pluribi commendat, maxime epist. 33. ubi refert quemadmodum sanctorum Cervasit , dc Prothasii corpora , revelante sibi Deo, repererit, in quorum sepulchro libellus e iam inventus est , in quo dc e rum Ortus, ac finis scriptus erat, cujuS haec erat
clausula: Ego semus Christi Pbilippus abstuo cum filio mo furtim nae sancta cosoro i
9, in rimo mea, Deo suo teste, in Ma area
saxea sepelieti: eredens ms orationibur eorumemsequi misericordiam Domini nistri Jesu riasi. At clarissime hanc veritatem explicat
in libro de Viduis, ubi aemonstrat sancto S mortuos perinde, ac vivos pro nobis intercedere : eum enim retulisset miracu
tum socrus Simonis a hristo sanatae ob intercessionem I etri, de Andreae , additi
Ergo rogaverunt pro viria Petrus , O, Amdreas . Utinam ex stat aliquis , qui tam ritὸ
possit rogare pro nobir, vel eretὶ iste, qui rosocru ruat, Petrus, o, Andreas frater eius. Tunc enim pro affinitate poterant: nune Jam sunt pro nobis, is pro omnibus impetrare.
rgit deinde 3 Obberrandisunt Araui pro πο- bis , qui nobis ad praeficium datisunt: Mamures obsecrandi, quον um videmur visis quod iam corporis pignore patroe inium vendicare.
Possunt pro pereatis rogare nostris, qui Proprio sanguine, etiamsi quae habuerunt peccata, laverunt . Isti enim sunt Dei Martyres , Uri praefuist, speculatores vitae, actuumque uestrorum. Non erubescamus eos intercessores nostrae
infirmitatis adhibere; qui ini infirmitarem
corporas, etiam rem umerent , eognoscebant.
id ipsum variis in locis commendat Sanctus Chrysostomus, maximὰ vero in homilia panegyrica de Martyribus AEgyptiis. Et in epistolam primam ad Cor. I. I a. ac
in homilia de Sanctis Berenice , dcc. ubi ait : Non solum in hoc die festo, sed , , in aliis etiam diebus ad illas adhaerescamus, deprecemur eas ue oremus uti is patronae nostrae sint , magnam qui pee is fiduciam apud Deum obtinent, non vl- ε, ventes dumtaxat , sed etiam mortuae : is imo mortuae multo magis. Nunc enim
stigmata Christi portant: haec porro is stigmata monstrantes , nihil non Regi ,,
persuadere possunt, dcc S. Hieronymus clarissime hanc veritatem ubique praedicat, maxime epist. I. 2S. ω27. at fusissime in libro contra Vigilantium , ubi inter caetera haec habet. Dicis in libello tuo, quia, dum vivimus , mutuo pro nobis orare possumus: postquam autem mortui fuerimus, nullius fit pro alio exaudisnda omistro: Praesertim cum Martyres ultionem suifamguinis obsecrantes impetrare non quiverint . si vostoli, is, Martyres asiue in corpore com itura, possunt orare pro caeteris, quando pro
149쪽
m pro perseeutoribus veniam deprecatur :postquam cum Cisisto esse carperist , minus asebunt, is e. Denique Sancti non avellantur mortui, sed visentes. Quo nos item argumento Catholici contra Vigilantii sectatores Hagiomachos uti consuevimus , ad easdem diluendas calumnias . Omnium optimc Sanctorum invocati nem, & opitulationem commendat S. Augustinus infinitis propc testimoniis: at pre- clarissime sermone sI. de diversis cap.6. de S. Stephano, cujus reliquiae recens invente fuerant: Divm-σvit, inquit, coronatus est . latuit tantorempore eomvs M3: processu quando Deus valuit, illuminavit terras , tanta miracula ferit, mortuus vivos facit mortuos, quia nec mortuus: Ergo boc eo mendo cbaria rati vestrae , ut sciatis , quod oratiMes eiur
venimus etiam in libellis, qui δεηιur , si eun colatiliates impetrandi: aecepisse tamen Mera beneficium, non deficieηte supplicii Me. Non eιssatum est, oratum est ι on dedit
Vstea Deus per Stepbanum. Sunt verba aran.
men institit, rogavit, accepit . Similia habet serm.M. 96. Sc m. nccnon Ec' libro de cura pro mortuis Ferenda cap.
16. quaerit quoni- MartIres invocantibus
te interesse possint: & id censet vel Angelorum ministerio , vel singulari Dei grati asteri. Deus, inquit, omni cens , qui est ubique praesens, nec concretus nobis, nec remolusa πολι, exaudiens Martyrum p reces per Angelaca misisteria usquequaque a uis praebet is minibus ista solatia. Sed & in libro de baptismo contra Donatistas sub initium , Aovet itaque nos in orationibus ait de S.Cypriano loquens I in istius earnis mortalitate , ιanquam in cale nata nube labyam res, ut Anote Domino, quantam pug us , ληa eius imitemur . Missos facio omnes asios celebres post riores ejusdem veritatis assertores, qui constanti traditione a Patribus acceptum Sanctos invocandi ritum, ad nos usque propagarunt:
sat enim est demonstrasse illos saneti uno, Ecclesiet Doctores, quorum tempore adhuc illibatam viguisse fidem, ac puram Evanpelli Doctrinam, non denegant hςretici, ut inde constet illos nefario errore detineri, dum lanctos invocare,grande piaculum deputant.
Probatur insuper bae ratione . Si super istitiosum , vel illicitum esset Sanctorum Opem implorare , maxime vel quia hoc redundaret in Christi injuriam , vel quia
ipsi nos orantes , & interpellantes audire non possunt 3 vel quia non possunt opem, & lausidium serre 3 vel quia nolunt: at nullum istorum verum est: igitur Sanctos interpellare , & invocare non est illicitum. Majorem admittunt haeretici, his namque potissimum quatuor capitibus Sanct rum interpellationem impugnant . Proba tur minor quantum ad singulas partes :Primo namque certum est Sanctorum invocationem non esse Christo injuriosam .
tum quia absque christi injuria oramus Sanctos, & viros justos viventes, ut Pro nobis Cnristum obsecrent : quidni igitur etiam citra injuriam Christi licebit interpellare vita functos λ quippe qui non alia
ter eos , quam apud nos viventes in v cemus , hoc est , non ut Deos , nec ut
Christos , sed ut amicos Dei, & Christi
Tum quia non invocamus Sanctos , gratiam largiantur , vel remissionem peccatorum conserant , vel alia beneficia impendant, sed ut suis precibus apud Deum agant, quatenus ipse bonorum omnium author , & largitor . a nobis distulata ,& expetita largiri dignetur . Tum qum non illos interpellamus , ut mediatoreS redemptionis : unus siquidem , & sol redemptionis mcdiator Christus est : sed ut mediatores intercessionis , non quidemptimarios , & principales c hanc enim dignitatem solus Christus sibi vendicat sed ut interccsseres secundarios , & miniis principales , quorum Dreces omnem vim, de efficaciam ex Christi mcritis obtineant iratur cum Christi gloriae , dc mianisterii dignitati nihil detrahat sanctorum
virorum interpellatio, nec etiam derogare Censenda est invocatio eorum, qui it cvita corporea sint functi; nihilominus vivunt apud Deum , penes quum est fons vitς. Nec etiam inicita, de frustranea foret Sanctorum invocatio, quia preces nostras au aire non possent , ut ore foetido contIahanc religiosam observantiam enutivit Caruvinus lib. 3. I iistitutionum cap. 2 . nu, M. suis tam , inquit, usque longas esse illi avres revelavit, quae ad aures η ras porrigantvr ioculos etiam tam per picares, qui necessitatibus nostris advigilem Z Dico enim quod etsi Sancti in stis degentes corporis aures, & oculos nini
150쪽
De invocatione Sanistoruin . tque
habeant si beatam Virginem, & eos, qui
cum Christo resurrexerunt excipias habent tamen oculos, di aures spirituales, quales sunt in Angelis, qui Lucae I . Imamur de Conversione peccatoris r quales habuit Samuel, qui I. Reg. 9. 1auli indicavit asinas, quas quaerebat, inventas esse: qua Ieshabuit Eloaeus, dum . . Reg.f. intima Regis Astyriorum consilia penetrabat, Ee illa Israelitarum Regi renuntiabat. Cum enim Sancti clara Dei visione illustrentur, omnia quae ad eorum statum pertinent intuentur, & a diunt. Hinc S. Ambrosius lib. de viduis, Martyres appellat spectatores vitae, actuumque nostrorum. Unde S. Gregorius Magnus lib.q. Dialog. cap.33. Ium, inquit, illo
aeterna felicitate mures communi inritate
Deum conisiiunt, quid est quia ibi nesciant, ubi scientem omnia seiunt pidipsum probat S. Augustinus Itb.2. deS-vitat. Dei cap.29. allato exemplo Elimi . Nee restri , quod idem Ausustinus lib.
de Cura pro mortuis gerenda, videatur asserere Sanctos ignorare, quae agantur , sed vel ab Angelis audire posse, vel revelante spiritu ini, nam c. I6. clim dixisset Martyres ipsos interdum praesentes adesse supplicantibus , ut opem suam invocantibus praebcant: quod probat exemplo S. Felicis, qiri visibiliter apparuit Nolanis Civibus, ut illos a barbarorum obsidionς tib raret: subinde dubitans proponit utrum Mar-υres per seipsos adsint uno tempore tam diversis locis, opistilentur iis, os per eos certum est ad iuvari , an iis generature orarit bus pro indigentia Iupplicantium, Deus exaudiens Μartyrum neces, pre angeliea mirist
ria usquequaque aiffusa praebeant hominibus ea solatia, dcc. Resbaeeabiores, inquit,' mut a me possit altiso, o, inrufior, quam ut a me Paleat perserutari: er ideo qui id M-σum Areum fit, an verὀjonsis utrumque Λ , ut aliquaηδε sta fiant per ipsam eraueatiam Μartyrum: ahquando 1aer Angelos fuscipientes
perseram Martyrum: definire non aucto : malialem a trientibus ista per irere. At illud ipsum, qu- haesitando in m dium protulit Augustinus , & probabile
P avit, asseverant is docuit Hieronymus, sanctos neutiquam certis assivos este sedibus, ut huc, illucque volitare ad opem Preseam nequeant : & hoc arguentem Vigilantium acriori oratione pungens ab vetarno excitat. Ais , inquit, ves in muabrasae, ves in loco restigerit, uribuburaram
Dei animas apostolorum, Hre rum ram Iedo : nae posse suis tumulis, tibi voLe. rint, acto praesentes: senatoris videtiret di-gηitatis sunt , ut non isteν bomicidas teterrimo eareere : sed in libera , Mnesaque eum- dis in Mrtunatorum insutir , in campiνEBruti reeluduntur . Tu Deo lues pones Θ Tausolis vis da inseries , ut usque ad diem Judicii teneotur exstodia , nec Iint cum D mira suo: de quibus scriptum est; sequuntur agnum, quocumque ieris p Si agnur ubique .erto is, bi , qui cum πηο Νηι , ubique esse eredendi sunt. D eum diabolar , daemones toto vageatur orbe , eeleritate nimia
ubique praesentes fiat; Martyres , ps effusi nem sanguinis sua, area operientur inclusi ,
thoritate non valent, ut aliquid suis precibus pro nobis a Deo impetrem: nam ut ait S. Augustinus sermone l. de sancto Stephano: Commendemus πον orationibus eius, muLto magis enim nunc exaudietur pro Uenerat
ribus suis: qui sic exauditus est pro lapidat
ribus. Idem supra contra Vigilantium urgebat sanctus Hieronymus . cra propter S. Bernardus sermone in vigilia Sanctorum l 1 tria, inquit, in sem rutatibus sanctis umeonfiderm debere ; auxilium Fancti , ω--plum fur , confisionem restram . auxilium
eius, quia eotens in terra , potentisin est ineariis ante faciem Domini Des sui, o c. Non denique, quia nolunt : enimvero si
dum mortales viverent, tanta erga proximum charitate flagrarunt, ut eorum unusquisque cum A potiolo dicere posci, cum bam anathema esse a Christo pro fratribus
meis, quanto serventior, & constantior erit eorum amor in proximum, non tant tim gratia sanctificante excitatus, sed & gloria consummatus p Unde S. Bernardus loco mox laudato: si sanctus, dum Me viveret, misertus es merariaribus, is, orami pro sitim. nunc tam tὀ amplius , quantὸ verrus agnoscit miserisonostras , Orat mo nobis Patrem , qui beata tua patria Ciantatem eius non immutavis , sed a memamι : neo enim quia i obitiso ino, ideo is, incompassibilis factus est, sed
nunc potius mauit sibi viseera mibericoriise , cum ante fontem misericor is exstat. His adde quod, ut inquit Selaphicus Dorietor in . dist. S. qinst. ult. Deu S decrevit, est voluit quod Sanctos rogaremus triplici ex caula, scilicet propter notiram inopiam, Sanctorum gloriam.& Dei reve ibun.