장음표시 사용
211쪽
stos Tract. I. Disp.III. Art. III. se II. Quaest. IV.
ria gcnuit Ioannem Baptistam . Anna autem ex tribu Davidica secundum lineam maternam , ut conjicio ex S. Damasceno Crat. 2. de Nativitate H. Mariae, ubi S. Annam alloquens, ait: suam beata δε ει David, de qua proii ip nori secumadium lineam paternam, ut supra dixi: ergo secundi immaternam : Ea, inquam, ex S. Ioacti im genuit B. Virginem Mariam . Ex quibus r fellitur eorum sentantia, qui dicunt . Annam tribus maritis nuptam, tres ex iis suscepisse filias, quis enim ex tertio nupta,
ac proinde minus casta, purissimam Virginem prodiisse existimaret 8
Utrum R. Virgo non suum in anima , sed in
corpore evecta fuerit in caelum.
Notandum primὸ nemini Catholicorum
esse dubium Virginem Dei param aeterna beatitudine donari , Ac sanctissimam ejus animam super omnes beatarum mentium Ordincs es 2 sublimatam, eam quippe veritatem publice confitetur sancta mater Ecclesia, quae solemnem Virgini inccntum assumptae non solum sestivum diem celebrat: sed etiam in osticio divino, quod
eo ipso die in Dei gloriam, & as iam piae
Virginis honorem religiose persolvit, inter caetera illius triumphalis Amumptionis en-Comia, hoc esseri, Exaltata est sancta Dei Gmitrix supra Ciaros Angelorum ad caelestia regηa. Quam itidem velitatem SS. Patres, quotquot assumptae Virginis Deiparae laudes celebrarunt, apertillime testant tir , ut legere est in eorum oraculis, ac sermonibus, maxime apud Eernardum in sermonibus de Assumptione B. Mariae; hic enim,
ut caetera sileam, serm. I. diserte pronuntiat: Nec in terras Deus dignior uteri Virginalis templo , in quo Filium Dei Maria suscepit, nec in cartis regali sobo, in quo Μariam hodie Mariae Rhus sistimavit, cyc. Unde cpist. I q. quae est ad Canonicos Lugdunenses pie non minus, quam eleganter admonet. Exalta denique exaltatam super Go- σοι Angelorum, ad coelesia regna . mibi
de illa cantat Eccle' , me eadem docuit decantare. Ego vero, quod accepi , securus, teneo , o, trado ; quod non , scrupulams, lateor, a Verm . Accepi sanὶ ab Ecclesia i
tam arem cum summa veneratione colanaum,
quo osse ta de j ouis πτquam , caelis quoque intulit releberrimorum 1esta gavduram. Unge sola superest aperienda, ac declaranda velitas, utrum 1 ligo Dei para non animam litin, sed & corpore in cestum sit assum. pia, ac super omnes Angelorum ordines
sublimata. Notandum secunio cum Disaltis qu. de Immacul. Concepi. Virginis art. c. vallos este, sed potissiuium tres certitudinis gradus in mate: ia fidei. Pν imus eli, quando Ids abs luteside crcdenda est, ut Deum csse Creat rc in culi, dc Terrae, e c. secundus, qua do rcs proxime accedit aὸ1idem, ut quod ab omnibu , fidelibus creditur. Textius vero, quando fidci est consentanea. Communior autem sententia est corpoream intrarae Ui ginis Assumptionem, non esse ccrtam certi iudine fidei primi generis. An aulcm aliquem ex duobus alii, certitudinis gradum obtincat,
piudens ex dicendis judicabit Lector. Notandum tertιο, discrimen esse inter credere aliquid pra& credere Catbuia ea I fides enim Catholica omnimodam habet certitudinem I pia autem fides tantam certitudinem non obtinet, sed habet ita probabilem, ut formidinem in contraritim cxpellat,ek longc sit major, quam quae haberi potest
fier cognitionem cujuslibet scientiae natura-is. Ut autem hanc certitudinem sibi vindicet pia fides, tres conditioncs exigit, ut docet Gers 1 tradi. de puci a Rurelianensi: Prima, quod res illa ad pictatem, & devotio, ncm spectet, qualia sunt, quae in commendationcm Dei, & Sanctorum propon utitur secunda , quod sit valde proba Ditis, cx communi fidelium narratione, aut attestatione: Tertia, quod Ecclesiae Praelatis haec relatio,& obtestatio nota sit, nec ab eis improbetur,lud potius toleretur. Certum est autem sententiam de Assumptione corporea Dei parae Virginis nisilibus conditionibus assici, de insuper habere non sollim plurimos Patres,&Sb. Doetores in sui patrocinium, de askrtionem, sed etiam communi Ecclesiae sensu, ac consensu firmari, ut docet Pctrus Aurelius
in assertione Epistolae Antistitum ,alliae, ubi cum dixisset, Iuidquid Eecleme consensui
adversatur, semper erraneum, aut Dei verbo contrarium es , quia omnis Ecclesiae consensus certo Dei verbo, a crapturaque continetur, aut f-dem morsus Catiaticam continet , etsi certit Anem babrat omni humana majorem, ideoque illi obstrepere, fit erroneum ue statim subdit: Be
212쪽
De Assumptione corporea B. Virginis.
ransensu fulta; nec qui eam neget , ut erroris reus, e biereseos erιt aut Dei verbo refra. fatur, in quo de ea ηibit extat. Quibus verbis ignificat doctrinam de Assumptione corporea illum certitudinis gradum obtinere, qui non solium major sit omni humana side, sed etiam ipsi non possit quis refragari absque erroris nota . His ita praelibatis, sit
Corporea Deiparae Virginii in lam Assumptio pie, ae religios a fidelibus erθ-uitur, On asseritur. Haec conclusio recep tDsima est apud omnes Catholicos, firmaturque validissimis rationibus, & momentis, quae majoris claritatis , ac facilitatis gratia , sub distinetis sequentibus paragraphis Proponere, ac expendere juvat. S. I. Probatur assumptio eorporea Retinis De arae ex institutione annui diei filivi, in imus bonorem, 2- sub illius titulo.
ECesesia festivum diem non celebrat inas crtionem alicujus Mysterii, aut ve-ncrationem sanctitatis, quin mysterium istud, aut illius sanctitatem , in cujus honorem festum agit, pro consesso, & indubitato habeat: at jam a plurimis retro saeculis E clisia festivum diem egit in honorem AD sumptionis animae , & corporis Dei parae virginis: igitur Ecclesiae sententia est , irginem Dei param anima simul, & corpore in Coelum csse assumptam , & rcceptam. Major patet ex S. Bernardo ep. IN. ubi ex L sto Nativitatis Virginis Dei palae colligit eam in utero suisse sanctificatam : Orium
Hrginis Liri, inquit , in Eceleia , obmolem indubitanter babere festivum, , θη-ctum , firmissimὸ cum Eecloasentiens utero eam Moepio, ut sancta prodiret , OQ. Et insa; Nec 1allitur omnino sancta Melem , Ρηctum
reputans ipsum Nativitatis eius diem, is om-nι anno cum exultatione uηiversae terrae votima celebritate suscipiens . Constat etiam ex eis, quae diximus pag.qω. . Minor vero, in qua maxime difficultatis cardo vertitur; probatur primo authoritate M. Patrum , qui ab ipsis Apostolis ad nos usque felici ii aditione solemnitatem illam in Dei parae Virginis assumpti O-
nem ab Ecclesia celebrari solitam derivarunt , nam ut praeclare ait S. Augustinus lib. 4. de Baptismo cap. 24. suod univer a tenet Meld, , nee COVeiliis i itutum , sed semper retentum est . nonnisi autboritate Am- stolica traditum rectissmὸ erectar: Risest unAssumptionis Dei parae Virginis ab I colesia solito celebrari, significat S. Bernirdus
epistola mox laudata, ubi ait: Aecepi ab Ecelesia illum diem eum summa ven raIιon eo endum, quo assumpta de saeculo nequam caelis quoque intutit celebrerimo, um Dia gaviorum; ac si diceret. Sunt dies sesti qiii quo tempore inceperint compertum nabemus: de festo autem Assumptionis B. Mariae, non aliud nobis apparet, quam ipsiu, Ecelesiae nascentis exordium , qualiter Marius Uictorinus Episcopus Reatinus in Scholiis in Hieronymum S. Bernardi verba expendit ἰsic. enim scribit: Assumptam fuisse Rirginem
una cum corpore e moumuento , is quo deposita fuerat, Omnis Erelem eredit, is, celebrat: ejus autem diri festum ubique celebrandum Α-mstoli, ut nutiae est Brrnardur , flaruerunt . Fateor tamen sestum istud nonnisi diuturno temporis successu ab universa prorsus Ecclesia esse celebratum , nam Andreas Cretensis Urat. a. de Dormit. B. Virginis, ait : msterium est , bactenus quidem paucis celebratum, quos tamen omnibus iam amori,ae desideris babeatur. Pol ro iplis postolorum temporibus celebratam fuisse/ssumptionis Dei parae solemnitatem, non leve nobis est indicium, quod ab ejus obitu coli ecepit, de illius ii toti manain Missae sacrificio commemoratio fieri, ut docet Liturgia S. Jacobi, in qua haec leguntur I Commemoranteisanctismam, immaculatam, glori*issimam misinam nostram Matrem Dei, ore semper Ruinem Mariam eum omnibus saηctis, is, yustis. Si autem ex tunc ortum habuit illius religiosus cultus, lacile inanimuin inducere licet die festo, ac solemni ejus Assumptionem fuisse celebratam. Si enim apud Clementem lib. 8. Constitutionum Apol stolicarum cap. praecipitur fidelibus, utini estis Apost γlorum, & in die S. Stephani Protomartyris quiescant ab operibus servilibus, quis dubitet idem ab iis sancitum, ac constitutum in ipso die transmigrationis beatae virginis, quam tanto aflectu, tantaque veneratione, dum in terris ageret, fideles
η e quod ab ipso nascentis Ecclesiae primordio coleblata sit Sanctorum, praesertim, O a Mar-
213쪽
De Assumptione corporea B. Virginis . ac se
se rensi enuenda , rana debita veneration celebranda, haec sunt . Nativitas Domini , Circumcisio. Dipbama , Assumptis B. m. riae , eiusdemque Nativisas , Id ipsum apparet ex eo , quod ante Pi pinum Regem Galliae , Ecclesiae c allicanae divina peribi verent officia sectinatim morem, formam, & ritum Romanae Ecclesiae, ut refert Hugo Menardus in praefatione libri Sacramentorum S. Gregorii 3 incujus rei confirmationem haec adducit , ex epistola Caroli Calvi ad Clerum Ravennatcm, ubi sic Carolus loquitur. Nam γ que ad tempora abavi nostrι Impini , Galli-
ranae Eeelesiae, non aliter , quam Romana ,
Μediolanensis Ecclesiae, celebrant. Atque illud idem tum Hilduinus in Areopagiticis, tum etiam Ualsidus, Strabo , ac Si-eibertus in Chronico, aliique multi testantur .
Quae cum ita sint, consequens est, quod non alio Missali utebantur Ecclesiae Gallicanae, quam illo ipso Romano, nimirum Sacramentario S. Gregorii, quod utique plu-tibus probari potest; maxime vero aullio. ritate Concilii Rhemensis, ut legitur apud Burchardum cap. 97. libri tertii, ubi ita habetur, Expleta Missa, Canx eum patecla,
sacramentorum liber cum vestibus sacer
talibus , in mundo Aeo sub sera recondantur: Patet etiam ex Amalario, qui Legationem Constantinopoli agens, ibidem Obi iste dicitur circa annum 8I3. is enim de Sacramentario, & Antiphonariis saepe mentionem facit, &c. At in libro illo Sacramentorum S. Gregorii apertis lime declaratur Assumptio corporea beatissimae Virginis: igi cur ex tunc apud Ecclesias Gallicanas festum istud agebatur.
Unde ad praefata verba ex Capitularibus Caroli Magni, dico ipsis nil aliud significari, quam quod consulendi ellent Episcopi utrum, sicut fieri solebat, solemni ritu celebrandum ess ct Dei parae irginis Assumptionis corporalis festum. Cum enim illo tempore 1 uborta suis scide Α1lumpto in talum Virginis corpore quaestio, noluit in recensendis anni celebritatibus, qllas in tota sua ditione observari praecipiebat, pro sua
authoritate motam controversiam de Asiumptione corporali B. irginis, definire, statuendo celebrandum esse sustum illius Aialumptionis; sed cum probe nosset isti uim di causas ad isi copale judicium pertinere, Episcopos hac de re conlulcndos, atricen Tbrol. Io P. Vili.
que interrogandos ccnsuit : ait en ma: Icesunt festivitates in anno, quae per omnia ae nerara debent, Natalis D im, s. Steρbam,
S.Ioannis Evangelistae, Innocentium , Octava Domini, Dipbania, Octava Dipbanie , Purificatis, sanctae Pasebae dies ocio, latania ma- π , ascensi Domini, Pentecostes, i. Ioannis Baptistae, Ss.Petri, in Pauli, 3.Μartιni, S. Asdreae: De Assumptione s. Μariae interrogandum relinquimus. Hoo est, consulendi sunt Episcopi num a uadam populi inscitia , aut superstitione seitum Assumptionis inductum reiici debere existimarent ὁ an vero sedata ista contioversia, & dissipatis istis dubitationum nubeculis censerent f ad quos sor- id tunc tempolis in Synodo , ut moris erat, congrchatos: ista cari tuta , ac sanctiones approbandas transmittebat sestum Assumptionis celebri ritu, ut fieri solebat. servari debere. Porro huic excitatae controversiae de Asinsumpto. Virginis corpore ansam subministrasse v Idetur quidam Episcopus Gallus nomine arculptas, qui rictatis, ac devotionis causa, clim Palestinam adiis Iet, ut sacra loca salutaret, nec Graecam , aut Latinam linguam calleret , usus est opera , ac in terpretatione cujusdam Monachi , a quo
plurima sibi imponi pallius cst.
Chim autem Patriam repetens suborta tempestate, navis qua vehebatur ad Britannicum littus appulisset , se se recepit apud
Presbyterum nomine Adomnanum virum
utique de litteris bene meritum, qui nacta occasione reserente Arculpho totam illiu
peregrinationem, & sacrotum locorum delineationem tribus libris, cxaravit, ut testatur Beda lib. de locis sanctis , ubi haec habet. Haec de locis sanctis, inquit, pro ι ρο- tui , fiam bimricam stratus posui , maxima Areului dictatus, Galliarum Episcopi quos eruitissimus in scripturis Pre ister Adomnanus, lancisosesermone aeseribens, tribus tibestis conr-prehendit. Siquidem memoratus Antistes, de deno Aeorum sanctorum Patrιam deserens , Terram promissonas adiit : aliquia mensibus
mino Petro duce parιter , atque interprete usus es ruxcta in circuitu , quae desideraUerat vivisa intentione lustravit , nec ηοn
trIam revissere vel et , navιs qua Debebatur, post multos a iactus urnio contrario in no-sram, ius Britannorum insulam portata est.
214쪽
a Io Dact. I. Disp. m. Art. III. sect. III. Quaest. V.
Tanden que ipse , ra nulla pericula , ad
praefatum virum Tenerabilem Adomnanum υ
niens , iter poriter suum , ea quae viderat . explicando pulcberrimae illum b oriae A. cuit ego scriptorem , ex qua nos aliqua decem pentes , Uetervmque libris comparantes , tibi legenda tran mittimus. Cum autem Beda agens in eiaem libro cap. 6. de sepulchro Virginis, similia proserat iis, quae narrantur in sermone I seudo. Hieronymi , nempe nesciri, a quo, vel quomodo x irginis corpus lacrit ablatum, nec ubi resurretii nem expediet , constat id esse mutuatum ex falsa illa narratione Arculphi ab illo Monacho recepta. Quam utique eandem narrationem cum ipse Arculphus repetita jam Gallia cum aliis , quae audiverat, &viderat, recitaret, inde apud Gallos in disceptationem vocata est Assumptio coi p ratis Dei parae Virginis, quae utioue finita est in Concilio Moguntino celebrato anno8I3.& paucis mensibus ante obitum Caroli Magni , cui aderant plurimi Episcopi, & Abbates Galliae, & Germaniae, inco namque Concilio decretum est celebrandum este festum Assumptionis B. Virginis 3 ac subinde id, quod inquirendum circa illud festum determinaverat Carolus, in eo Concilio statutum fuit, ac definitum
Repones secundo, quod etsi festivus dies in
honor em beatae , irginis ex hac mortali vita ad Ccelum grantis ab Ecclesia fuerit institutus, & celebratus; inde tamen non est onsequens Ecclesiae sensum, ac sententiam rasse, V irginem Dei param in corpore simul, dc animam Coelum este receptam; alioqui
pari ratione inferendum esset, omnes illos, quorum ad beatam aeternitatem migrationem, es natalitia celebrat, etiam anima, dc corpore in C esum esse evectos, quod quam a surdum sit, ncmo est, qui non videat. Verum contra , non potuit pcrspicacius,
ac distinctius suam de cvecta in anima, &corpore Dei para Virgine Ecclesia sentcntiam aperire, quam celebrando diem festi-VLm ipsius migrationis ex hac vita subii. tulo Assumptisms; cur enim, precor, cum Ecclesia de Sanctis loquitur, & corum scilivum diem: agit, quorum animae aeterna beatitudine fluuntur, corporibus interim in terra iacentibus, dc Iesurrectionem praest lantibus , corum mortcm appellat vel natalem, vel do; mitionem, vel transitum , vel
psio; λ Dum vero de morte virginis Deiparae mentionem instituit, praeclaro, ac peculiari Assumptionis nomine eam indigitat pNulla certe alia causa proferri potest, quam quod Ecclesia cum unicam virginem cum corpore simul , & anima in Coelum esse evetiam semper agnoverit, eo voluerit uti nomine, quo speciale hoc donum, ac privilegium designaret: assumi enim res illae vulgo dicuntur, quae cum mole aliqua sive corpore constent, ab uno loco in alterum deportantur; Sic Matthaei a. dicitur
quod diabolus Christum assumpsit, primo
in sanistam civitatem , dcinde in montem
Quod utique confirmatur ex trium pliali Christi a terris in Coelum migratione, cujus sestivus dies a Latinis dicitur quidem ascensio,
ut d cnotctur Christum piopita virtute, non autem alieno subsidio anima, ct corpore Coelos penetrasse : at a Graeci, dicitur quod quidem nomcn mutuati sunt ex sacra dci iptura; nam Marci ultimo v. I9. legimus:
Et Dominus quidem ydus postquam locutus eseir, ossumptus es in Caelum. Et Lucae 9. Factum es autem, dum complerentur dies assumptionis eius. Similiter Actor. I. N I. ad 4 imoin. 3. Christus dicitur asti ius. Quam utique loquendi formulam usurpavit Scriptura sacra , ut expressius significaret Christum , utpote
verum hominem, vero esse indutum, non autem phantastico corpore, dc cum ipso simul, di anima eveetum esse in Coelum, divina quae ipsi inerat virtute. Hinc S. Chrysostomus homil. I. in Acta Apostolorum exponens haec verba Praeci prensossumptus est, ait: Non dixit Ascendira nam ad. Me tanquam de bomine loquitur. Et homil. 2. explicans haec verba : suemadmodum τι ιι eum euntem ιn Caelum, ait: Non dictum es, quem vidistis assumptum, sed euntem ιn Caelum, nimirum ut intelligas banc Assumptionem esse a censionem; carnis enim es assumi. Haec omnia praeclare confirmat Ioannes Belethus d heologus ParisiensiS in cxplicati ne divinorum osticiorum cap. 4 I. scire, inquit, oportet quod Fanctorum transitus appella
situs, obitus, natale, Nativitas , natatilium, dormitio, demstuo, quemadmodum ,-Iωπ-nis Evangelistae passio, osumptio: sed boc
nomen quos per antonomoam solummodo de
Nolim tamen haec omnia vocabula accipias quasi synon ima, hoc eo solo syllabarum sono discrepantia, sensu autem , cie signi
215쪽
De Assumptione corporea B. Virginis . ari
scatu eadem: quamvis enim ad eandem evivis migrationem significandam usurpen tur, nihilominus peculiaris significandi vis haec eis inest , quod obitus Martyris v. g. praeci sc dumtaxat innuat ipsius animae a Corpore solutioncm : Passio vero non M. Ium a corpore separationem, sed illam vi tormenωrum factam declarat: dem uis autem sacra Martyris pignora terrae quidem mandata, sed aliquando reὁdenda significat; transitus generatim ab hac mortali ,& temporali vita ad beatam , & aeternam
migrationem denotat: dormitio vero Sanctorum instar somni, a quo aliquando evigilaturi sint, mortem repraesentat: Assum. ptio aulcm , seu ad se sumptio , significat non solum animae , sed de corporis in Calum evectionem, quam mors, seu dormitio praecesserit. D abu . Assumptionis vocabulum plerumque usurpatur a SS. Patribus, & Scriptoribus , ac oratoribus Ecclesiasticis ad significandum non quidem corporis , sed
dumtaxat animae Sanctorum in coelum migrationem: igitur quamquam hoc vocabulum Ecclesia usurpaverit ad denotandam beatae irginis foelicitatem , inde non est consce ens, quod eam in anima simul, &corpore in coelum receptam credat: Probatur antecedens ex S. Cypriano epist. 9. ad Martyres ubi reserens veroa S. Pauli epist. a.
ad I imoth. Ego enim iam a libor. Ea sic effert: imn demor, tempus instat Assumptaenis meae. Sic Gregorius NaZian Zenus in oratione funebri pro Gorgonia sorore sua, hancasIumptam fuisse affirmat. S. Augustinus in libro de Pastoribus capite II. Iam a1 sumptus est, inquit, Petrus in requ/em Ammiorum, Θ, Μartyrum . Paulinus in epistola ad Amandum Episcopum : iratrem meum 2 etiamsi temporaliter sciamus agampium, in illo nobis eisὸ consequendum, tamen ea verius causa obisse lugemus . Maximus Taurinensis Episcopus in homil. I. de N.
Iaurentio : Ergo ut comperit ore Sacerdotis,
hiartyris , se quoquo omnimodis ossumennum , congregatis inopum turbιs , Ecclesiasticum cenimn religi6a liberalitate divisit. Remigius Rhemensis Episcopus in epistola
consolatoria ad Clodoveum: anni me, crsatagit vestrae causae tristitia , quod glorialis memoriae germana vestra transit Alba edis , sed coquaνi possumus, quia latis de bae luce istest, ut recor ali e magis inspici a braι , quam lugeri . Elius enim vita fuit, quia assumpta eisdatur a Domino, quae a Deo electam avit ad caelos. Bonifacius Moguntinus Episcopus in vita
sancti Livini Martyris, seu potitis Livinus
ipse in oratione, quam sic naiat: Et maxin, ὸ , Domine , qui diem Assumptionis meae eum devota habuerint memoria , babeant totum annum mihi mae entia ιratiae tuae securum . S. Bernardus in vita S. Malachiae Episcopi: Anno aetatis Aeo is, tempore,
quo praeelegit, is, praedixit Malaebias Eρι eo. pur, Legatus sessis Apostolicae , velut en rit manibus assumptus ab A velis, selieiter obdormivit in Domino . Similiter Ecclesia Senonensis in festo S. Augustini in Antiphona ad Magnificat ait: Adest dies celebris, quo solatus nexa carnit S. Praesul Au sinus assumptus est cum Angelis.
Respondeo nis de similibus loquendi sormulis non convelli, nec elevati publican Ecclesiae fidem de corporea Dei parae Virginis in coelum assumptione 3 quamquam enim nonnulli Scriptores, & Oratores Ecclesiastici assumptionis vocem interitum usurpent ad significandam animarum sanctarunt ex hac mortali vita in coelum migrationem,
nil inde detrimenti, ac praeiudicii quidpiam accidit Ecclesiae judicio , quae Allumptionis vocabulum constanter uturpat. &sub ea voce scitivum diem celebrat in hon rem illius corporeae migrationis beati illinae Virginis . uuis enim nescit Oratoros, de historicos ChiastianoS voces non co sempcrusui pare sensu , quo illas usurpat Ecclesia i Sic ipsis non est infrequens vocem ascensionis ab Ecclesia conlectatam ad designandum triumphale Cluisti in coelum migrantis mysterium, traducere ad indigita fidum Salii'. rum cx hac vita in coelum transitum; eam nempe S. Bernardus loquendi rationem istc-quenter usurpat serm. I. de Astumptionuis. Varginis : Virgo , inquit , glorio a caesit
sis me dubio eumvlavit augmentit. Et intia: Ino enim a cenit fructus terrae lublimis, unde data optima , D' dona perfecta descendunt :a cenuens ergo in altum Rus B. dabit ima quoque dona baminibus , OQ. Quis autem cxiuimabit S. Bernar dum vocem Abeensionis ibi usurpare in ea proprietate, qua ex usu Ecclesiae significat Christi D. propria vi tute coelos penetrantis mysterium 8 Igitui ratione pari concludendum est, quod etsi intcrdum Scriptores , & Oratores Ecclesiastici sumptaenis voce sanctarum an in in
216쪽
Tract. I. Disp. III. Art. III. Sect.III. Quaest. U.
Ium ex hac vita inigrationcm explicent :inde non est coli soluens illo, in ea prinpria significatione vocem illam usurpate , qua ustirpat Ecclesia, clim triun. rhalam ,
ac corpoream Deipatae Virginis in colum receptioncm, sub spcciali Assumptionis titulo celebrat, di sanctificat. Remes tertiὀ. Clim de tror te B. Virginis agit Ecclesia, non Itim assumptisnis ,
Lil etiam dormitionis voce utitur : Itaque
non aliud ossumptionis vocabulo significareci mens cst , quam B. Virginem revera futila vita iunctam, & ejus animam, caete torum Sanctorum instar , quorum morbilequentissi iv u etiam in Scriptura dicitur Gmitis, ad aeternam elicitatem evo anc;
cii in intelim sancti silinum illius corpus in
tumulo quiescerct, ac velut obdormiret .l atet antecedentis vcritas cx omnium Scriptorum Ecclusiasticorum, maxime vero Graecorum Patrum loquendi formula ; vix cirim Lorum unus est, qui cum de Viigini, DLipatae ncri te sei monim instituit, illam i 'r-ri titionis vocabulo non dcsignaverit, coici licet, quo mors fidcli Lm non mor, , scd dormitio, & somnus appcllatur. Hinc omnes, quas ,1. Paties conciones
ad populum habuerunt, de Virginis Dei para morte, & beatitudine, habemus in corum scii pii, hoc titulo consignatas; Sermo,
vel gratio de domitione Deipara. hic prae cae-
reris S. Damasconus, S. Andreas Hieiosolymitanus Arctii episcopus Cretunsis, Sanetus sermanus Archiepiscopus Constantino pG litanus, &c. Hoc ipsum confirmant omnia Proisus acta, scu monumcnta Ecclcs ve-
era , nempe Martyrologia , Calendaria , ct ossicia Ecclesia sica Marorologianam vctus Naityrologium Romanum a Cardinales aronio dcsideratum , & tandcmob H liberto Roseucydo Liltra celano So- cictatis Iesu dheologo invcntum , di pu- . Idicatum, ac I)aulo V. Pontifici Maximori, scriptum , sic habet i8. Kal. S. Nar edormitio . insuper Calendaritim Romanum nongcntis annis antiquius, & aureis cha iacter ibiis exaratum , nec non a Joanne
I Ionione Canonico Regulari S. Augusti-rat, ex Alonasterio b. Genoveta Pariliensis c ditum anno a s. is Augusti. IMemni de Pausatisne sanctae Maria. 1imiliter Uiuari Martyrologium , quo Romana Ecclesia, ac permultae aliae utuntur , iussu Caioli Magni conscriptum , vera Damiis Molani , I cvanu iacta I hcologiae Pinsessori, csitum. . IR Kalend. Septembris . Dormitio 'Actae Dei Genuriere
Idem habet Adonis Viennensis Archi piscopi Martyrologium :- igitur nomine implior ii nihil aliud , quam Dei parae
mors , S migratio c vivis ec signatur. Responis negando antecellens cuius falsitas aξparet ex unanimi, ac constanti EC-clcsiae Romanae, & SS. Patrum I atinorun 'sententia, quibus pervium suit vocabulum assumptionis; non vero domitionis, quoties de irginis Dei parae in coeli im transitu sermonem instituunt ; tit evidenter apparebit ex scqucnt i5us parasti aphis. Consequentiam aut cm salsam esse nian ibidinscias quisquis animo atholico SN. Patrum Graecorum sensum de irii gratione beatissimae Virginis, quam dormitionis voce indignant , pcnctiaverit 3 nil enim aliud hoc vocabulo , quam quod Allumptionis declaratur , significare intendunt : quod utique apertissimc constat , non solii in ex S. Joanne I amasceno , sed & aliis , quide Η, . irpinis dini mitione se laenones , aucorationes instituetunt ; illi namque constanter amrmant ipsam cum corpore incredum esse assiimptam . Hinc S. Damascenus non solium dormitimis , sed de σ1-μπtionis vorem usurpat ad ea nilcm veritatem tessandam.
Non abs re tamen Graeci Patres p iiii, dormitionis, quam allumptionis, v ccm usurparunt , ut proscriberem Colliridianorum errorcm , veriti, dicam dclirium , nec non & Antidi comari an ita. tum commemum e quorum illi putabant Dei param Uiginem non similam nobis humanae suis Ie natu iae consoricin, sed diurnae, sicque Et linum sui sic penitus mortis expertem : quos refutat abundantii
S. Epiphanius haeresi 79. Antidi comarian. tae vero , quos similiter haeres 78. impia gnat , ut nufariae voluptati eo audacius facerent satis , devotas aliquas Virginc sdomi sc cum habcbant, abuteintes in occasionem peccati , cxemplo sanctissimae Dei geniti icis , quam Joanni a chi isto commundatam , apud eum semper mansisse , & cum eo in Asiam p osectam esse volebant; quod utique commcntum impugnat Epiphanius, declarando B. Joannem cum in Asiam prosectionem insitu erit, S. , tr ginem non secum adduxisse , sed illam Jcrosolimis ob tormisse.
217쪽
De Assumptione corpore 1 B. Virginis a II
His adde , qudit sorte idcirco Graeci Pa-
res mi mitioηis, solatis , Palatisms, α ρ sitionis nomina usurpauci int aliquando :nempe quia div et sis diebus sestum mortis, &Rubinptionis sanctae Maiiae cclcbrare solebant. Quod manifeste colligitur ex probatissimis codicibus Fusebii Martyrologii, de
quo mox agemus. Nam ut in eo telluntur haec verba. i q. Cal. Februarii Depositio san-
me , ne gloriose B. Mariae Matris Domini nostri Iesu Cbristi. Ita & haec alia. IX. κα-hnc septembris: Assumptis sanctae Mariae matris Domini ri ; quae haud dubie diversos dies assignatos celebrandae morti , c Hssumptioni Virginis Mariae non obscure significant i igitur vocabulum dormitisaeis non aliter acceptum fuit a c raecis Patribus, quam pro brevi somno, a quo paulo post in i para irgo evigilaverit.
Ad confirmationem autem petitam ex prae- tenso Martyrologis Romans, respondeo, hujus
Nartyrolog i mentioncm primo faetam fuisse ab Adone , iennens Archiepiscopo qui vixit sub fincm 9. saeculi, de quo sic Baronius irae atu de Martyrologio Romano, va P .d.
is Hoc ipsum simp ex, absque alio adflua
is mento, Romanum Marorologium , idcmis que per breve, in quo tantum nomcn, &is Martyrum locus, & dies pastionis positiis haberentur , in illud ipsum, cujus meis minit Ado, in sui Martyrologii praefati se ne , his verbis: Huic Opcri ut dies Marty- , , rum Verissime notarentur, qui confusi in ,, Calendariis satis inveniuntur, adiuvit nosse venerabile, & perantiquum Martyrol ,, gium, ab urbe, Aquileiam cuidam sanctois Episcopo, a Pontifice Romano directilm,
& mihi rostmodum a quod am Religioso is Fratre aliquot diebus praestitum 3 quod
is ego diligenti cura transcriptum, positus,, apud Havennam, in capite hujus operis, , ponendum putavi . Haec Ado . subitis Byrmias. Porro in omnibus, quae vidcis rim , Martyrologiis Adonis impressis, is illud ipsum Roma acceptum desideratur.
Egregiam certe , ac viris eruditis dignam, - , optatamque navas ct operam Molander, ,, si e;usmodi illustre vetustatis monumenis tum, quod in suo manu scripto Ado seri haberi testatur, una cum ipso Martyrin,, logio Adonis edidis et . Herum Martyrologium istud, de quo meminit Ado, neutiquam Romanum Μ Ur segmm censeri, di in eo graviter lapsum, ac deceptum Λdonem, per Monachum, qui Martvrologii: m istud ipsi tradiderat , astit. mango illud esse Romanum, plurima eaque
gravissima momenta persuadent . PrimPm
quidem , quia qui de Martyrologiorum
authoribus scripserunt , eorum Antesigna num reserunt Eusebium Caesariensem, qui primus omnium in conscribendo Martvrologio operam navasse , nulla facta mentJone
Romani Martvrologii , asseritiir: ita Valfridus 1trabo lib. de rebus Ecclesiasticis cap. 28. Beda in retra tationibus in Acta
cap. I. hoc idem Recentiores affirmant, maxime Molanus indissertatione Martyrologi Usu ardi viaefixa . seevnia , Usuar Zus ipse,
omnium Martyrologiorum indicem texcias, millatentis de Martyrologio Romano mc-
minit, de quo tamen propter Ecclesiae Romanae authoritatem non siluisset , si revera Martvrologium aliquo i Romanum extitisset. Tertio, qui Martyrologium aliquod peculiare veteris Ecclesiae Romanae contendunt, nituntur maxime authoritate S. Gregorii Magni, qui in epistola ad Eulogiuio Alexandrinum Episcopum, sic habet: Norquippe omnium Μartyrum Uiηctu per vire
vises passionibus, eoueaa in uno codice πο- mina babemus , atque quotidianis diebus in eorum veneratisηe Μissarum solemnia agimus: Non tamen in eodem volumine quis qualiter
fit passus , lateatur 3 ses tantummodo sicut passionis μηitur . Unde fit , ut multi ex diaversis terris, atque promineus per dies singulos cog scantur Μarurio coronati; sed Metabere vos credimus . . At praeterquam quod
S. Gregorius Magnus in suo Sacramentorum libro, voce usitata Assumptionis usus est , quod utique non fecisset, si tunc temporis aliter Ecclesia pomana in suo Martyrologio csset locuta, vocemque Dormitionis
Omnem celte, qm ex illis verbis subotiri posset, difficultatens, ita explicat Val sius, ut ipsius verba hic exscribere non pigeat . Sic igitur cit. Ex quibus verbis sequis. Gregorrum liquet , non de particulari Ecelem Romana, vel de aliquo Hars Agis Romaηo, quod ne rominat quidem; sed de Martyrologis, quod toti Latinae Mest mmune tunc esset: istud aut fuisse Μarurologium,quod divi Hieronami nomine inscriptum est , ex est liquet, qu3s illud imum in Iratia, atque ος- ridentis partibus in use fuisse , docet Casad rus lib. de divinis letalanibus east. 23. Ita Valesius, cujus con Aura eo fit vetismilior, quod S. Gregorius non ad aliquemEpiscopum Ecc le-
218쪽
Ecclesiae Latinae , sed ad Patriarcham Ecclesiae Alexandrinae epistolam hanc scripserit 3 sicilue signanter haec inseruerit verba , Non omnium Harurum nomina babemus , nempe in omnibus Occidentis Ecclesius: sed haec Dabere vos eredimus , in Melesia visere Orientali: quippe cum Eusebii hominis
Craeci Martyrologium Graece conscriptum apud Orientales debebat esse non mi nus familiare, quam latinitate per S. Hieronymum donatum tritum erat apud Cccidentales Ecclesias. Adde quod S. Gregqrius testatur singulis diebus plures sanctos in Martyrologio, cujus mentionem facit , este ascriptos, ait enim: in multi ex diversi terris , utque promiηeiis per singulos dies cognoscantur Μarturio coronati . At haec Martyrologio a Ros,veydci in lucem edito quadrare non
possunt siquidem singulis diebus unius
Sancti dumtaxat nomen in eo Martyrologio inscribitur: igitur Martyrologium illud Rosvveydi non, istud est, cujus meminit
S. Gregorius. Simili ratione dico Calendarium a Ioanne Frontone editum , nullatenus censeri poste Romanum; quod utique plurima demonstrant. Primὸ quidem quod multorum
Sanctorum nec nomina, nec festivitatem refcrat ἔ quos tamen Romana semper Ecclesia coluit; nam in eo nec Sb. Matthaei, & Lucae, nec S. I homae Apostoli nomina, ac sesivi dies inscribuntur: Quis autem existimabit Ecclusam Romanam Apostolorum,
atque Evangelistarum solemnitates non egiust, ctim intcrim magna celebritate ageret lectum SS. Apii, Chrysanti, Eupli, Feliculi,
di Feliculae, & aliorum complurium, qui in Calendario isto referuntur ΘSecunia S. Gregorius mdx laudatus, an firmat in Ecclesia Romana diebus singulis
plurium Sanctorum moriam celebrata, in quorum honoεcm Misiarum solemnia peragiarentur : at in isto opusculo maxima dierum pars, absque ullius Martyris, aut Sancti nomine incelebris , & innotuta apparet.
Tertio denique , ipsemet Ioannes Fronto opusculum supposititio Calendarii Romani n mine editum , satis apertc signitica tan praefatione ali I.ectorcm, ctim ait: Porro Poc aυι Calendarium boc opusculum, cum tamen ces per Kal. non recenseat; quia lamen non erat vocabutam missi commodum ea jum us . His adde, quod etsi revera opulculum istud pro Romano Calenitarioli I te
tur, tamen nostrae sententiae nil quidquam praejudicii ex ejus testimonio accederet rii quidem illud vocabulum Pausiatio non
obscure Mysterium assumptae Virginis in coelum significat ; Pausarius enim Latinc dicitur , qui pausam voce designat : Sicut symphoniae praest, ac signo pausas in-kit, quo musicus ConcentuS ad artis regulas citiori, vel tardiori modulatione edatur, Pausarius potest appellari: Unde paulatio, in praesenti materia, non incongrue designaret exigui temporis moram , qua inter amissana , receptamque vitam , Beatissima Virdo in sepulchro jacuerit , ac veluti pausam quamdam secerit : adeo ut caeIeri Sancti in Domino dormire , ipsa
velo ut Beda loquitur tantum in sepulchro pausasse dicatur Quantum autem attinet ad Martyrylogia Usuardi, & Adoni, non satis probaridam csse corum authoritatem matri se stabitur insta f. II.
I Raditionem Eeri sileam appello, quae
licci ab Apostolis dimanarit, non est tamen cis divinitus immediatu revelata: duplicis enim generis traditionum distinguunt Iheologi , quarum aliae GDιπα sunt, quae immediate revelatae sunt Apostolis , inspirante Spiritu sancto, quae subiade fidei ivinae certitudinem obtinent, puta puero rum Laptismus, qui licet expresic in Scriptura nor tradatur, eum tamen qui nesaverit, revera in haeresis notam incurret. Aliae vero
dicuntur Melesiasticae, & Apostolicae simul, quae ab Apostolis quidem di manarunt ψ Ucrum ab eis process)runt tamquam Episcopis, seu Rectoribus Ecclesiarum, quibus incumbebat plurima statuere in Ecclesiae regimen , ac fidem Christianorum illustran.lam , consimandam , quae a Christo immediate,
vel dictata, vel inspirata non acceperuns. Apqstoli namque , ut narrat Tertullianus lib. de corona Militis cap.3. plurima statuerunt authoritate propria in commune Ecclesiae bonum, ac regimen, quae Christus D. non expresse eis dictaverat: ad quam acturr ,
inquit ibidem , sed aliquando prius m Eeetesia sub Aηt itu manu contestamur nos
219쪽
De Assumptione corporea B. Urginis et Is
renuntiare diabolo, typompae ,-Angelis eius . Dehinc ter in Vitamvis , amplius aliouid reis pondentes , quam Dominus in Evangeis determinavit . Inde suscepti lactis , is, mellis concordiam praegistamus. Exque ea die, lavacro quotidiano per totam hebdomadam abstinemus. Eucbaristiae sacramentum, is in tempore Uictus, O, omnibus mandatum a Domino, etiam antelucanis cartibus , nec de aliorum manu ,
quam praefidotium, sumimus . Oblatimes pro defunctιs, pro Natalitiis, annua die facimus. Die Dominico ieiunium nefas ducimus , vel de geniculis adreare . Eadem immunitate die Paschae in Pentecostem usque gaudemus . sicis , aut panis etiam nori , aliquid decvrι
in terram anxie patimur. Ad omnem progressum , utque promotum , ad omnem assitum , o, exitum , ad vestitum, Pearum , ad lavacra, ad mensas, ad lumina, ad cubilia, ad seditia, quaeumque nos conversatio exercet, fontem crucis signaculo reramus . Harum
aliarum Dusmodi Abriplinarum, fi legem expostules scripturarum , nutum ivvenres tradιιis tibι praetenditur auctrix, consuetudo confr- matrix ,-De asservatrix.
Hujus generi, traditionis est ista, suam Ecclisia ut ab Apostolis acceptam fidelibus populis ab ipso nascentis Ecclesiae primordio, ad nos usque selici successu deii
vavit, nempe B. Virginem in corpore simul, ἐκ anima in coelum esse receptam. Quam utique traditionem praeclarcsic delineat, dea majoribus traditam expendit S. Damascenus
c rat. a. de dormitione lue. Virginis, ubi cum narrasset qualiter Dei para Virgo diem extremam clausurit, de ab A postolis fuerit tumulata, ac triduo psit in coelum evecta, sicis ait: Videtis ergo Charissimi Patres, acri Fratres, quibus verbis ccleberrimum iliis lud sepulchrum ad nos utatur p. Quod is autςm haec ita habeant, liquet ex. Euri thymiaca historia, in qua lib. . cap. v. se ita diserte scriptum est . Superitis comis memoratum est, quemadmodum sanelais Pulchcria Christo in urbe Constanti is politana plures construxit Ecclesias. Ha-
,, rum autem una est ea, quae in Blacher-
, , nis aedificata est, primis annis Imperiiri Marciani divae Memoriae.., Cum igitur celeberrimae, ac sanctissit - ,, mae Dei genitrici , perpetuaeque Virgini,, Mariae venerandam aedem illic exstruxi L,, sent, atque omnibus ornamentis illustrao sent, sanctissimum, quo aque Deum suis scepisset, corpus conquirebant: accitoque Iuvenali HierosoIymorum Archiepiscopo, ac Palestinae Episcopis, qui tum is ob Concilium Chalcedone coactum in is Imperiali urbe versabantur, his alloqui- , , tur. Hierosolymis principem , & exi- ismiam Dei genitricis, ac l)erpetuae Virgi- rinis Mariae Ecclesiam este audivimus, in is eo loco, qui Gethsemane vocatur, ubi , , corpus ipsius, quod vitam tulit, in lo- , , culo conditum est. Placet itaque illinc is reliquias huc afferri, ut imperatrici huic , , urbi praesidio sint. UExcipiens autem hunc sermonem JuVe- ,, natis in haec verba respondit: Etsi quae in is
sanctae Dei Genitricis Mariae morte Conti- gerunt, sacrae divinitus inspiratae Scriptu- is rae monumentis minime prodita sunt: ta- ,, men ex prisca, ac vetustissima traditione is
hoc accepimus, quod gloriosi ipsius obi- ,, tus tempore , sancti omnes Apostoli , is
qui Gentilium salutis causa terrarum Or- Mbem peragrabant, temporis momento per ,, altum abrepti in Hierusalem Convene- ,srunt. Ibique cum essent, Angelica ipsis is visio contigit, divinusque praestantiorum is
virtutum cantus auditus est: sicque cum is
divina, ac coelesti gloria in manus Des , , animam sanctam commendavit : Elus is autem corpus, quod Deum susceperatς ,, cum Angelico, & Apostolico cantu fu- rinere elatum apud Gethsemane, in loculo , , conditum est: Quo quidem in loco An- ,, geli totos tres dies choros agere, atque is canere non destiterunt. Cum autem ipsi ,, exactis tribus diebus canendi finem secisi issent, Apostoli qui aderant, propterea , , quod unus ex ipsis, J homas nimirum, is
qui funeri non interfuerat, adorare cu' ,,
piebat, tumulum aperuerunt. At sacratis: issimum quidem allius corpus haud qua- is quam invenire potuerunt: cum autem Miacentia tantiim ipsi sis lintea reperissent, is atque ex iis inenarrabili quadam suavitate si perfusi fuissent, loculum clauserunt. Ri- ,, que Mysterii illius admiratione perculsi, rihoc solum secum reputare POL ant , is quod Deus Verbum , ac gloriae Domi- , , nus, qui in persona propria carnem ex ,, ea induere , ac fieri homo voluerat , is idem etiam post discessum e vita immacu- ,, latum, ac omnis spurcitiei expers eius cor- opus, incorruptibilitate , ac translatione riante communem, & generalem resurre- rictionem honcstare voluinet. BAderant porro tum una cum Apostolis is
220쪽
- sanisti si inus Apostolus, ac primus Ephe-ictatores Verbi divini fissint, eiuran Μarris, liorum Episcopus I imotheus, & Diony-iqua illas inearnatram erat, obdormitionem proe . , , sius Aleo gita, quemadmodum ipsemetJsentes injicerent, vel ut ultimum, quoi ipsi ,, Magnus Dionysius de beato Hierotheo,spera endum erat Asserium ; quo scitiora nos,, qui ipse tunc aderat , libris quos ad modo servatorem de terra in caelum ascenden- praedictum Apostolum dimotheum ela-irem, coram spectarent ; verum etiam is G - , , o oravit, in haec verba testatur . Quan- nitrice illius, ad superor trandata oeulati te- ,, doquidem etiam apud ipsos divino n. fles existerent. suapropter Omnibus e locis in ,, niine afflatos sacros nostros Antistites, quadam divina per tot terrarum spatia tran- , , quo tempore nos quoque, ut noti, ac l sportati, convenerunt in ston, deduxeruntis plariaue e sacris nostris fratribus, ad cor-l quaedam modo Hrginem ad caelum ingred en- pus illud, quod vitam inchoaverat, acidum properantem. Falsum est igitur, quod , , Deum susceperat, intuendum conveni- aliqui obtrudunt , nullos dicriptores ellari mus Aderat autem etiam frater Dei Iaco-lIuvenali aequales , & Damasceno superio D bus, & Petrus, summus, ac praestanti Dircs , qui eamdem Hierosolymitanae Eccleis simus Apostolorum vertex ubi posespe-isiae traditionem de assumpto corpore Vir-
, , ctaculum placuit, ut sacri omnes Antisti-iginis Maertu commemoraverint.
, , tes pro suisquisque viribus, infinitae vir- Subscribit Gregorius Turonensis, qui s. is tutis divinae imbecillitatis bonitatem lau-ssaeculo vixit, nam libro I. de Miraeviss,, dibus efferrent, I heologis exceptis, ia-iin narranda morte irginis , eadem pcne,, croSomnes ali OS Praecones, ut te non fu- quae Iuvenalis refert : Impleto, inquit, iris git, superabat, totus videlicet excedens,lB. Mario bullus vitae cursu , cum Jam vocari totus extra 1e Iaptus, atque ita esse vide-iretur a saeculo, congregati sunt omnes s stoliri retur: & ab omnibus, qui ipsum audie-Ide singulis regionibus ad domum eius . Cum- , , bant, ac cernebant, & agnoscebant,lque auiissent, quia elyι assumenda de mun-ri numine divino correptu S, ac divinus pla-ido, volabant eam ea simul: ecce Domi- nc Iaudator censeretur. Quid autem deixus Iejus acumit eum Angelis suis , , aeriis iis, quae divinc illis dicta sunt, sermonemipiens animam eius tradissit Hisbaeti angelo , is ad te nabere opus est Z quippe cum, nisi reeest diluculo autem levarant Amsi is, me quoque mei ipsius oblivio cepit, non- cum leaulo e Fus eius, posueruntque ιLud ια,, nullas etiam divinorum illorum canti- monumento, is custoiebant ipsum admentum is corum partes persaepe abs te audivisse me Domini praesulantes : , ecce iterum adstitιtis noverim. Quae clim Imperatores audii Dieis Dominus , susceptumave corpus sanctumri sent, ab Archiepiscopo Juvenali conten-iin nubem deserri iussi in Paradiyum , ubi nancis derunt, ut sanctus ille Ioculus una cum resumpta anima cum Electis ejus exultans , gloriosae, ac sanctissimae ini Genitricis, aeternuatis bonis nullo occasuris De prinuι,, quae in eo polita erant, ad se tuto mit-itur. Ilaneos etiam Graeci κνιὸ docent funeriri terctur . Quod cum contigisset eum in B. Hrginis interjDisse an solos, imo.ri veneranda aede sanctae Dei Matris, quae Hanc Gregorii narrationem sic confirmat, , in Blachernis extructa erat, condiderunt. Not erus in Martyrologio ad i8. Kalendas, , Atque haec ad hunc modum se habuerunt .ibept cmbris, ubi inim praemisisset: siqiu ve-Haec Ν. Damascenus. ner.ibilis Pater Gregorius Turonicus Episcopus Confirmatur autem haec narratio, & a z-iin loro miraculorum i eadem Assumptisnec liliastica traditio, non sol tim laudato testi-lsientiat, tibet ad utilitatem Gentium commemonio S. Dionysii, & Juvenalis, sed etiam in rando proferre . Nondum his quis itiana1. Sab Hierosolymitani, ac in Laura cele- confictam Gregorii narrationem dixerit, berrimo tum Monasterio Monachi,di Abb.iquam se ad utilitatem tantium referre testa-Jti venali aequalis, qui in Μexaeis, s de quia tur Notyerus. Quibus ita ab illo praetermi 1-bus dicemus sequenti j. quorum ipse velisis verbis, ipsa Gregorii integra exscribit, author, vel restaurator fuit, sicut traici, tandemque haec subiungit. svisiquemm seu rit lis Hierosolymitant, apertc patroci- υ:t quomodo rim Gregorιus in ore u Fotis natur huic narrationis nam ex Men. I s. Ru-im ius, ea quae ιn Oriente gesta sunt eo ere-gusti sermonem faciens de Dormitione, Mirat, cA obis eius scriptιs agnorat, quιaM.oto Assiimptione , irginis , Ad ratιonem uecori orbe ad sanctum Martinum , Mia ad PMolo. petrumbat, inquit, ut qui Minciri, ac sp sp c currebatur, is de occidui mucia parat.bua Digill pti ny C, Oste