장음표시 사용
391쪽
σεως επὶ το ἁγiae βαπτίσματι, ὀ προσάγων υπερ αὐτοῖ το Aμἡv dvaoxsεῖ. Raando recens uatus infans adducitur , ut vel insitutionis unctionem accipiat, vel
etiam, ut sacro baptismate initietur, qui eum adducit, pro eo Amen respondet. Infantes esse baptizandos fuse probat Dionysius Areopagita , Eccles. Hierarch. cap. 7. Sect. ra. pag. 36o, & seqq. & Cyprianus, Epist. 39. pag. I 3 . Vide etiam apud Alnanasium, quaest. 2. ad Antiochum . r. a. P g. 332. b. Integra Concilia. Canon. 2. Concilii Carthaginensis ; quod vulgo Mileuitanum vocant, & quod contra Pelagium dc Celestinum fuit congregatum FicunJue parvulos recentes ab uteris matrum baptizandos negat aut dicit, in remissionem quidem peccatorum eos baptizari s sed nihil ex Adam trahere originalis peccati, quod regenerationis lavacro expietur s an thema M. Hunc Canonem ita refert Photius in Biblioth. Cod. 1 s. p. q. Hoc Concilium τής τα βρέφη τὰ ἀρτίτοκα μη πείαν ἔχειν βαπτίσματος, δια τιμὴ ἔλκειν αυrα προγονικην αμαρτίαν την Ἀ ὁ μ, ἀναθεματ. L Arsenius Moianachus in Synopii Canonum, Can. 36. pag. 7s6. 'Ora δεῖ καὶ τὰ μικραβρί εἰς ἄφισιν ἁμαρτιῶν βαττί ra. Oportere etiam parvulos infantes in remisionem peccatorum baptizare. c. Imo quidam volunt, ctiam illos infantes esse baptizandos, quorum parentes tum demum a Gentilismo ad Christianismum accedunt, postquam illi fuissent nati. Constitui. g. tit. 3. Novcll. in Photii Nomocan. tit. q. cap. 4. de Samaritanorum infantibus decernit, τοῖς δε νέους τάνυ, καὶ χωρὶς της παρατηρήσεως ταύτης ἀξιουσθαι τῶ ἁγίου βαπτίσματα, omnino autem pueros , etiam abrique hac observatione , qute adultos Samaritanos per biennium in fide vult instituendos esse sacro baptismate dignos esse habendos. Balsamon in Collere Constitui. Ecclesiast. ex lib. I. Cod. Jultin. tit. II. Sect. io. Biblioth. Juris Canonici, pag. ι 298. Tu τ- ἐλλήνων τέκνα , μικρὰ εντα , χωρὶς αναβολης βαπτίζονται. Paganorum liberi, qui minoris aetatis sunt, absique dilatione baptieantur.
V. 'fecta Baptimi. De his jam actum sub materia Bapti mi interna,
num. I i. a. & de Fine Baptismi, num. IV. i. Pauca ergo hic addimus. Baptismus nos salvos facit, Marci I 6: 6. Tit. 3: s. i. Petri 3:2 i. marii me Joh. 3: s. Hinc a Basilio M. Homil. I 3. pag 8 i. vocatur ἔκημα πρός ο ρανὸν, βασιλείας προξενος, Tebiculum ad coelum, regni caelestis conciliatore ica Greg. NazianZeno , Orat. 4o. pag. 638. ἔκημα πρὸς θεον, vehiculum ad
Deum : κλεὶς ου vius βασιλειας, clavis regni coelorum. Hoc vero effectum
merito Christi proprie competit, sed tribuitur Baptismo sacramentaliter,
392쪽
NICAENO CONSTANTINOPOLITANI. CAP. XVI. 36i
quatenus ille salutis est Symbolum: ac proinde sacramento Baptismi, seu aquae , non est adscribenda salus , sed Spiritus lancti operationi. Eleganter Theodoretus, quaest. 26. in Genesin, pag. 26. 'Tδωρ ζῶν καλεῖται τοβάπτισμα , ουη ἐπειδαν Φύσιν ετεραν εχει τῆ βαπτίσματος ἱδαρ , ἁλλ' ο τι δἰ ἐκείνου του ἴδατος ἡ θεία χάρις τὴν ἀιάνιον δωρεῖται ζωήν. Αqua viva vocatur baptisma, non quod aeua baptismatis aliam habeat naturam , sed quia per illam aquam divina gratia donat vitam aeternam. Gre6. Nysienus in Baptismum Chri-1ti, t. 3. pag. 396. Tαύτην την μεργεσίαν ου τὸ υδωρ χαρίζεται' κ' γὰρ αν πάσης σῆα κτίσεως ὐ λ τερον ἀλλἀ θεῶ τρωαγμα , καὶ ἡ τἀ Πνεύματος ετι*οίτησις , μυςικῶς ἐρχομἐνη πής τήν ημετε v ελευθερίaw ἀωρ δε οτηρετεῖ τρος ενδε ξιν τῆς καθάρσεως. Hoc beneficium non aqua largitur s esset enim omni creatur d sublimior; sed Dei praeceptum , G Spiritus , qui Ῥstice ad nostram libertatem venit. accessus. Aqua vero subservit ad osendendam parificationem. Basilius M. de Spiritu S. cap. i s. pag. 378. 'Eιτις εχιν εν το ὐδατι χάρις, ουκ εκ τῆς Φύσειάς εςι τῶ ύδατος , ἀλλ' ἐκ τῆς τἀ Πνεύματος παρουσίας ' οὐ γάρ εςι το βά- πτισμα φύτου σαρκὸς ἁποθεσις , ἀλλα συνειδήσεως ἁγαθης ἐπεράτημα ε4 θεήν. Si
quae es gratia in aqua , non est ex ipsus aquae natura , sed a Spiritus praesentia : Baptismus enim non est deposito sordium corporis , sed conscientiae bonae interrogatio apud Deum. Chrysostomus Homil. 23'. in Joh pag. 6ss.
admodum in principio terra elementum subjecta fuit, totum autem Creatoris fuit e ita etiam nunc subjicitur quidem elementum , nempe aqua , eterum totum es gratiae Spiritus. Alia , quae in eandem sententiam afferri possent plurima, brevitatis studio omittimus. VI. Proprietates Baptismi sunt, I. quod sit unus. Confitentur hoc Patres Constantinopolitani, dicendo , μολπῆμεν εν βάπτισμα. Unum confitemur baptisma. Respexerunt ad locum Apostoli ad Ephes. : s. Esi Κύριος, μια πίος, εν βάπτισμα. Unus Dominus, una Mes, unum but m. Nec repugnant verba Apostoli ad
Hebraeos 6:χ. ubi fit mentio βaττισμῶν διδαχῆς. Apostolus enim, ut vult Theodoretus ad praesentem locum , pag. 4 9. xλ-ντικῶς το βάπτισμα τέθεικεν , οὐ τολλὰ ειναι διδασκων βαπτίσματα, ἀλλ' ἐπείδ- πολλοι τῆς τῆ βαπτίσματος ἀτολαυουσι χάριτος, pluraliter posuit vocem βωττισμα, non multa docens esse
baptismata, sed quia multi gratiae baptismatis fiunt participes. Aliter Chrysostomus Homil. 9. in Epistolam ad Hebraeos, pag. 48 l. quem vide. Verum, si rem paulo accurativa perpendamus, patebit Apostolum loqui ZZ τεμ Diuitigod by Cooste
393쪽
τεαὶ τῶ νομικού βαττίσματος , Τπερ ει ν οἰ 'Eβραῖοι Tas γαρ ἀκάοαρτοe ἐλούετο υ. δατι, de baptismo legali, g em Hebraei habebant : omnis enim impurus lavabatur aqui a ut est apud Athanasium , quae it . io 3. de Parabolis scripturae , t. a. pag. 426. Loquitur ergo de generibus lustrationum. Βαττίγenim mergo dc tingo est : quia vero ea mundantur, quae lavantur sive tin-
untur , fit ut baptismuβ accipiatur pro emundatione , per metalepsin. Iujusmodi Leviticas lustrationes idem Apostolus, ad Hebr. 9: io. δια-Qos: appellat βαπτισμούς. Ad quem locum Theophylaetus 3 pag. 91 9.
καὶ ουτωι ἐδόκει καθαρίζεσθαι. Nam s mortuum attigisset quispiam , vel leprosum , θ' si seminis fluxum pateretur aliqηis , abluebatur , atque hac ratione mundus reddi videbatur. 1. quὸd virtiis θ' e acia Baptismi non si restricta ad illud momentum , quo homo baptizatur , sed per totum vitae curriculum sie extendat. id
docet Chrysostomus Homil. g. in a. ad Corinthios : Ob τουτο ισχύει τὸ βάπτισμα μόνον To τα πρετερα ἀφανίσαι πλου μελήματα , ἀλλα καὶ προς τὰ μέλλοντα ἀσφαλἱζεται. Non hoc tantum potes baptisma , nempe priora delere delicta ;veri m etiam adversus futura munit. Theodoretus in Epit. divin. Decret. cap. 28. Ἱάσιμα καὶ τὸ μετὰ το βαπτισμα γεveμενα τραύματα Vulnera , quae
etiam post baptisma facta, sunt sanabilia. Observandum hoc contra Messalianos , quorum sententiam ita resert Theodoretus, haeret. fab. lib. 4. cap. II. pag. 242. TO βάπτισμἡ ωσι μηδεν ινεῖν τλ τροσιωται ξυροῖ γαρ δίκων ἀοαιρεῖται τῶv αμαρτημάτων τῶ πρ4τερα , την M νίζαν οὐκ ἐκκόπτει τῆς ἁμαρτίας.
Die t baptimum suscipientibus nihil prodesse. 2 ovacuo namque instar
praecedentia peccata aufert, peccatorum vero radirem stirpitus non exscindit. idem, Hist. Eccles. lib. q. cap. lo pag. 67 I. scribit , Cos asserere, μηδεμίαν εκ του θείου βa'τίσματος in λειαν τοῖς ἀξιουμένοις γίνεσθα ' μόνην δε την σκουδαία, ἐυχεν τον ἐμονα τον ἐνοικον ἐξελαλεσ , sacrum baptismum nullam iis,
qui eam consequuntur , conferre utilitatem , -ed silam sedulam orationem inhabitantem daemonem expeliere. Eadem de iis resert Harmenopulus de Seiactis, sin. IS. pag. 3I2. Perversam opinionem istam ita refutat Theodo-
394쪽
NICAENO CONSTANTINOPOLITANI. CAP. XVI. 363
νούμενον ἁμαρτῶς' τοῦτο γαρ ἐκ π*ουσίας χαριζεται. Non solum veterum peccatorum remi nem donat Baptimus , sed Dem etiam ingerit promissorum bonorum , mortirique Dominicie , S resurreritionis esscit participes , o doni Spiritus participationem largitur , cst suos Dei reddit, nec filios Iolim , sed
j dieredes Dei, tu cohaeredes CBrisei. Non enim, ut amenies putam Mese aliani, novaculam taulum imitatur baptimus , praecedentia auferens pecca. ra. Hoc enim ex superabundanti largitur.3. Ex duabus praecedentibus proprietatibus necessario emergit, Baptimum , semel rite administratum, non esse iterandum. Canon 7. Apollol. Ex σκοτος , ἡ Πρεσβύτερος τον κατ' ἀλήθειαν ἔχοντα βάττισμα , δαν ανω. εω βαττίndi, καθαιρείσθω, ῶς γελῶν τον ταυρον , καὶ τοu του Κυρίου θάνατον. Ερι-
scopus vel seresbyter , qui verum baptisma habentem rebaptizat, deponarur, ut crucem , mortem Domini ridens. Balsamon in Collest. Constitui. Eccles. ex lib. i. Cod. in Paratit. tit. . ex lib. i. tit. 6. Constit. r. D'Eτί- σκοπος του ἡδη βαπτι ἐντα ἀναβαττίσαι τολμησας . ἀτοχειροτονεῖται 'iscopus eum, qui Iam bapti tus est, si rebaptizare fuerit augus, suo removetur. ibid. tit 6. Ἐπειοπος δευτερει τὸν αὐτον βαπτίζων , καθαιρειται. Di copus, qui fecundo bapti ι eundem, loco movetur. Item : 'o ἀυαβακτίζων D. 6οδοξον. συν ἀυτη ἐσχάτως τιμωρεῖται, εἴγε ἡλικιας ην δεκτικης ἐπιλήματα. sus
rebaptitat orthodoxum , ipse ultimo a itur supplicis , squidem i
lius erat aetatis , quae criminis esset capax. Tertullianus de Pudicitia , cap. i6. Denuo ablui non licet. Et cap. I s. de Baptismo : Semel lavacrum inimus , semel desina diluuηtur , quia miserari non 'ortet. Augustinus Epist. χοῖ. Dbaptizare Catholicum , inmanissimum scelus est. Vide Cl. Vossu Disputat. i 7. & i 8. de Baptismo. Facit hoc contra Marcionem, qui, teste Balsamone ad Can. 9s. Concilii in Trullo , pag 48 . ἐβάπτιζεν ob μνου ἄπαξ, ἀλλὰ και ἐκ τρίτου, non semel tantum, sed etiam ter baptizabat. De eodem Epiphanius, haereti 42. pag. 33s. Ob μόνον παρ' αbτ
ἔν λουτρὸν δίδοται, ἀλλα καὶ εως τριῶν λουτρῶν , και επέκεινα ἔξεο διδ ναι παρ αὐτοῖς το βουλομένη. Astud eum non unum tantum datur lavacrum , sed tria, imo etiam plura apud eos conferre licet volenti. Hemer aptistae neminem
salvari poste putabant, nisi quotidie baptizaretur , atque adeo a peccatis mundaretur; de quibus videri potest Epiphanius, haeresi II. pag. 22. VII. Aluneta Baptismi. Huc rescrimus circumstantiast. Loci. Baptismus in coetu fidelium administrandus. Vetus Ecclesia , simul atque baptisteria ac templa habuit, in iis, populo praetente. Baptismum adminiltravit. Quia haerctici quidam, vel schismatici, quae-Zet a damouit Zod by Corale
395쪽
dam in privatis aedibus conventicula habere deprehendebantur . & illegitima baptismata , παρασυυαγωγας & παραβαττίσματα didia : hinc contra
ejusmodi conventicula & parabaptismata hoc decretum in Synodo Con-1iantinopolitana, sub Justiniano Juniore, factum Can. m. Μηδαμῶς ἐν ἐυ
oratoria , quae est intra domum , baptismus nequaquam peragatur e sed, qui ab omnibus sordibus aliena illuminatione digni labendi sunt, ad Catholieas accedant ecclesas , atque ibi hujus doni participes fiant. Si quis autem a nobis constituta non servare convictus fuerit, siquidem sit Clericus, deponatur g autem Laicus, segregetur. Prospectum tamen fuit infirmis Can 3t. Huldem Concilii ad quem consciendus Ballamon pag. 392. Vide Cl. Vossii Disputat. 16. de Baptismo, thesi 2.2. Temporis. Hic distincte consideramus, a. Quo aetatis tempore quidam Baptismum voluerint suscipiensim esse.
a. Quia Baptismus in Circumcisionis locum successit. quidam negarunt, Baptismum infantibus ante diem octavum conferendum esse. Ea fuit opinio
Fidi Episcopi; qui, ut resert Cyprianus in Epistola ad eum, quae elisu.
pag. i 36. dixit, infantes intra jecundum vel tertium diem , quo natisnt, constitutos, baptitiari non oportere , ct consederandam esse legem Circumcisonis antiquae, dic. Adversus hunc Fidum dc ὁμοδί se, sub Cypriano Synodus Asticana habita est Episcoporum 66. quorum Epistola Synodalis ea ipsa est, cujus modo meminimus. Vide etiam Augustinum Epist.28. ad Hieronymum; & Εuchologium, pag. 9O. β. Greg. Naziangenus, Orat. 4. tertium circiter annum Baptimo fusi piendo maxime putat aptum. Verba ejus, pag. 6s8, hac de re sunt: Περὶ των αλλ- nimirum, ubi nulla adest caussa Bapti l mi statim post nativitatem suscipiendi) δίδωμι γνάμην , την τριετίαν ἀναμείναvτας, η μικρὸν ἐντος --του , η ὐπὸρ τούτο , ἡνίκα και ἀκουσαί τι μυςικὸν , καὶ ἀποκρωασθαι δυνατόε εἰ καὶ μη συνιέντα τελέως, ἀλλ' οἶν τυπουμενα, οὐτως ἁγιάζειν καὶ ψυχας και σάματα τω μεγάλη μυ ρίη τῆς τελειάσεως. De reliquis ita censeo, ut triennio eupectato.
aut aliquanto breviori vel longiori temporis upatio a quando S mystici qui dam audire, ta respondere possunt, etsi non plenὸ intelligunt, imbuuntur tamenta informantur a ira demum per magni Baptimisacramentum N animos bi compora sanctiscent. γ. Alii Diqiligod by Coos e
396쪽
Nl CAENO CONSTANTINOPOLIΤANI. CAP. XVI. gQ
γ. Alii Baptismum in exiremam senectutem dimerebant. Hi vocati sunt Clinici ; quorum duo genera:
Unum tum Catechumenorum , tum Gentilium sese convertentium ,
qui in extremis constituti, καὶ ἐν τῆ κλίνη , in lecto decumbentes , baptizabantur. Horum meminit Epiphanius, haeresi 28. pag. s . ita Arinthaeus Praetor , ab uxore ad fidem Christianam conversus, in finevitae baptizatus est, referente Basilio Caesar. Epistola 386. pag. 966. Alterum illorum , qui Christiani quidem erant professione , sed studio Baptismum differebant, simul dc baptizari &mori volentes , ne post acceptum Baptismum rursus peccarent, male intelligentes locum ad Hebr. q. ex quo cum Novatianis colligebant, nullam, post Baptismum delinquentibus , veniae spem reliquam e fle. Ita Constantinus UMagnus extremo vitae suae tempore ab Eulebio , Nicomediensi Episcopo, baptizatus est, ut, praeter Euscbium , lib. q. de Vita ejus, pag. iss. b. alii
etiam Historiae Eccles. scriptores tradiderunt , nempe Socrates, lib. I. ' cap. 39. pag. I9o. b. Theodoretus , lib. I. Cap. 22. pag. 29s. a. SoZOmenus, lib. 2. cap. ult. pag. 3s. b. & Nicepnorus, lib. 8. cap. N. pag. 66. Dc. Constantini etiam filius Constantius , moriens voluit baptizari , ἀποθνήσκων ἔδοξε βαττιζωθαι, ut docet Athanasius de Synodis Arimini & Seleuciae. Idem de Theodosio Magno tradit Ambrosius , Orat. de
obitu ejus, & Socrates lib. 3. cap. 6. pag. 24 . a. Hic Baptismus eleganter vocatur ειτάγου βαπτισμα a Greg. Nysieno , sub finem orationis κρος τους βραδύνοντας εἰς το βάπτισμα , adversus eos, qui Baptismum disserunt, t. a. pag. 22ψ. quando monet, 'Aπόθεσθε ουν την ματαίαν γνάμην , OI ἐντάφιου ρουντες τὸ βάκτισμα. Deponite ergo inanem vestram sententiam , qui Baptismum ad exsequias reservatis. Hunc Clinicorum morem acriter reprehenderunt orthodoxi Patres , inque hanc Baptismi differendi consuetudinem graviter sunt invecti. Unum & alterum audivisse sufficiet. Plurima habet Greg. Nazianzenus Orat. 4o. quae est in sanctum Baptisma. Pauca inde excerpamus. Pag. 6 g. dicit: Βαττι μεν σήμερον, si μῆαύριοvβιυς μευ και μὴ ἀναβαλώμεθα την εὐεργεσίαν ὰς ἀδικίαν, μηδὲ ἀναμείνωμεν κλεῖοs γενέσθαι κακοὶ, ῖνα πλεῖον συγχωρή μω μηδὲ γενώμεθα χρι κατηλοι και κρις, τοροι, μηδὲ φορτισθῶμεν πλέον ἡ δυνάμεθα Qimv, Iνα μη αὐτανδρο τῆ νηι βαπτισθῶ. μεν, και τὸ χάρισμα ναυαγήσωμεν, ἀνθ' ων τὸ πλεῖον ἡλπίσαμεν, τὸ ταν ἀτολέσαντες 'Εωe ἔτι τῶν λογισμῶν κύριος εἶ, πρισδραμε τ* δωρήματι, &c. Baptizaemur
hodie, ne cras τι aliqua cogamur. Ne beneficium , tanquam injuriam, differamus , nec exspectemus, donec pejores sisimus, ut plura nobis condonentur:
397쪽
nee Christo, tanquam caupones negotiatores , ob tamur: nec graviori sarcina oneremur , quam vires nostrue ferre queant, ne una cum navi demeta mur , ac gratiam per naufragium omittamus , omΤμe plura spe atque animo concepimus, omnia perdamus. avsmdiu mentis adhuc compos es, ad donum accurre , &c. Chrysostomus , HOmil. δ. in Acta , pag. 6is. Mii καιρὀs
ἀναμένωμεν . μή ποτε μἐλλοντες καὶ α βαλλιμενοι , ἀπέλθωμεν κενοὶ καὶ ἔρημοι σοιουτων ἀγαθῶν τῶς ουσθε ὀδυνῶμαι , ἔταν ἀκήσω , ἔτι ἀμύητός me ariscissi ἐν- σευθεν, τας - τους ε οῶν κολάσεις ἐκείνας, τὴν απαραίτητον τιμωρία , πῶς M. κνομαι τάλου , ξταν ἐτέρους πω πρὸς τας ἐσχάτας φθάνοντας ἀναπνοας , καὶ μηδὲ δε- νε εν σωφρονιζομένους ς Διά τοι τῆτο πολλα τῆς δωρεας ταυτης ανάξια γίνεται. Ne
tempus exspectemus, ne quando fiat, ut, dum cunctamur U procrastinamus, hinc inanes discedamus , rantisique bonis vacui. uomodo creditis me disermesari animo , quoties aliquis nondum initiatus ex hac vita abreptus fuerit, sm cum reputo intolerabiles illas cruciatus, , supplicium inevitabiter Rursus, quos aestus pectoris sentio , quoties alios video jub extremum halitum sesinan tes ad initiationem, nec hinc puriores fleri ' Ita interpres, scd miniis accurate postrema es, quae lic commodius reddentur : Quoties alios video extremos jam spiritus ducere, nec tamen inde sapientiores reddi Z Hinc multa tanto dono indigna fiunt. Et Homil. 23. in Acta. pag. 7ψ6. Tί τας ἐσχάτας ἀνα-
fagitisus, scut malefactor, o quas Deo vivere non deberes ' suare se a sceris, quas ad inlumanum crudelem quendam Dominum curreres Z uid frigidius , quid miseerabilius tunc demum Baptismum accipientibus Z Contra
eosdem integram scripsit orationem Greg. Nysenus, quae exstat tom. 2.pag. 2i r ex qua quaedam adduXimus Observationum nostrarum cap. I. pag. 72. ubi etiam de duplici horum Clinicorum genere. h. aeuo anni tempore veteres Voluerint Burismum esse conferendum . vel
a. Alii in si basis festo. Testatur hoc Socrates, Hist. Eccles lib. s.
p. 22. pag. 2so. a. quando dicit, Thessalicas Ecclesas εν ταῖα ημέραι σού Πάσχα μόνου βατα ζειν , tantum in diebus Paschatis baptieare. Διὸ , addit . Q δρα πλὴν ὀλίγων οἰ λοιποι, μη βαπτισθέντες ἀποθνήσκουσι v. Ob quam caussam, paucis admodum exceptis , reliqui abrique bapti o moriuntur. Eadem ex Socrate resert Nicephorus Hiit. Eccles lib. I 2. cap. 3έ. pag. 297. Docet
etiam Chrysostomus, Homi l. a. in Acta, pag. 6 in quosdam in solo
398쪽
NICAENO-CONSTANTINOPOLITANI. CAP. XVI. 367
Paschatis festo baptizari voluisse , quorum ibidem superstitionem perstringit. Zonaras ad Can. s. Laodic. pag., 'Ev τῶ μεγάλη σα ειτ εξ εθους ἡ Ἐκκληπια ποιει βαπτίσματα , 3τι τὸ β πτισμα της ταφῆς καὶ της ἀναθά. σεως ἡ Κυρίου τύπος ἐςis. In magno Sabbato ex consuetudine Ecclesa bapti. smata peragit, quia baptisma seepulturae N resurrectionis Domini Aura est. Basilius quoque, in exhortatione ad Baptismum, pag. 676. dicit, πάνταμεν κρωον ἀκαψίαν ἔχειv προς τῆv Aa τῶ βαπτίσματος σωτηρίαν , omne quidem rempus a, salutem per baptismum esse opportunum et addit vero , τί δ' ἄν γένοιτο της ημέρος τῶ Πάσχα συο αερον πρὸς το βάπτισμα 3 squod autem rempus baptismo magis cognatum est, quam Pasibalis dies e Ratio : Η' μευ γὰρ
enim dies monumentum quoddam es resurrectionis : baptismus verὸ , resurgendi facultas quaedam. Resurrectionis igitur gratiam , resurrectionis die
β. Alii in Paschate V Pentecoste baptizare solebant. Hic erat mos Ecclesiae Africanae. Tertullianus lib. de Baptismo , cap. 19. pag. 392. Diem Baptismo solemniorem Pascha praefat, cum N passio Domini, in qua tinguimur , adimpleta est. - Εxinde Pentecoste ordinandis lavacris latiss-mum spatium es , quo N Domini resurrectio inter discipulos frequentata est , P gratia Spiritys sancti dedicata spes adventus Domini subostensa. Uide Pamelium ad hunc Tertulliani locum , & Cl. Vossium Disput. 16. de Baptismo, thesi 6.ν. Alii in Epiphaniorum die baptizabant, quod tamen damnatur. Vide decretum Leonis Papae 7. in Bibliotheca Juris Canonici , pag. 224. 'uo prohibetur, in die Epiphaniorum baptisma celebrari. Ραrus Blesensis initio Sermonis I 3. Ecclesa sub anathemate interdixit, ne aliquis die Epiphaniorum baptitet, s araiculus necessitatis non intercidat. Quaecunque hactenus de tempore dicta sunt, ita intelligi debent, ut, juxta eosdem Auctores , casus necessitatis excipiatur. Tertullianus lib. de Baptismo , cap. i9. pag. 392. Caeterum omnis dies Domini est , omnis Bora , omne tempus babile baptismo. Si de solemnitate interes, de gratia nihil refert. Basilius in exhortatione ad Baptismum, pag. Φ76. πόνος ευκαιρίαν εχει πρὸς την δια τῶ βαπτίσματος σωτηρίαν , καν νύκτα εἴτης, ου νημέραν, κέν ωραν, καν τιγμην χρόνου, καν τι βραχύτατον. Ad salutem per baptismum omne tempus opportunum es, sue noctem dicas, sue diem, sis horam, sue quodcunque remporis momentum , etiam minutissimum. Hodierni etiam
399쪽
etiam Graeci definitum tempus non habent. Patet hoc ex Consessione Metrophanis Critopuli, cap. 9. Δωρισμένην ἡμέραν, π τε βαπτιςέον τα βρέφη,
νηοί9. Donitum diem, quando baptieandi snt infantes, non habemus: nam quidam eos octavo die baptizant, quidam decimo 2 alii citius, alii tardius. At necessiate urgente . statim post nativitatem baptizatur quod genitum est. Consulatur etiam Chrysostomus, Homil. I. in Acta, pag. 6t VIII. Opposta Bapii mi. Quaedam jam in praecedentibus memoravimus : hic eorum tantum injicimus mentionem Haereticorum , qui Baptismum prorsus rejecerunt. Ascodrutae s ut scribit Theodoretus , hae-Tet. fabul. lib. I. cap. Io. pag. 2OI, 2 2. di Xerunt, μη προαι τα θεῖα μυ- σῆμα, ἀοράτων οντα σύμβολα, δἰ ψωμίνων ἐπιτελεῖσθαι πραγμάτων , καὶ ἀσώματα δἰ αἱσθητῶν καὶ σωματικῶν. - Δια τἄτο οὐτε βαπτίζουσι τὰς προσι vτaς , ουδὲ ἐπιτελεῖται παρ' abτοῖς τῆ βαπτίσματος το μυτήριον λύ innu γαρ καλοῖσι , την τῶν
ολων ἐπίγνωσιν, non debere divina mysteria . quae invisbilium sunt signa , per res vi biles persici , neque incorporea per sensus V corporeas. - Propterea nec baptizant eos, qui accedunt, nec apud eos celebratur baptismi mdisterium.
Redemtionem quippe appellani universorum cognitionem. Archontici αναυματίζουσι το λουτήν , Meὶ το των μυ ρίων μετάλη v, vi εἰς ἔνομα Σαβαωθ γινομένην, lavacrum exsecrantur, , mperiorum participationem , ut quae fat in nomine Sabaoth; ut resert Theodoretus, haeret. fab. lib. I. cap. ir. Idem de iis testatur Epiphanius haeresi M. pag. ago. Manichaei, Seleuciani, set Hermiani baptismum in aqua nihίl cuiquam perhibent salutis Uerre a nec luemquam eorum, quos decipiunt, baptizandum putant, inquit Augustinus iaeresi 6. Et haeresi s9. de Seleucianis &Hermianis scribit: Baptismum is aqua non accipiunt. C A-Di l ores, S
400쪽
NICAENO-CONSTANTINOPOLITANI. CAP. XVII. 369CAPUT XVII.
De Resurrectione mortuorum, S futuro seculo.
IIροσδοκῶμεν ἀναχασιν νεκρῶν, κaὶ γην τύ μέλλοντος αἰῶνος. αμήν.
Uo hoc capite profitentur se exspectare Patres Constantinopolitani: quae strictim examinabimus.
I. est Resurrectio mortuorum. Circa eam consideramus, i. Nomen. Hoc loco vocatur ἀνάτασις νεκρῶν. resurrectio
mortuorum. In Symbolo , quod vulgo Apostolorum dicitur. nominatur resurrectio carnis: ab Ecclesia Aquileiensi , resurrectio hujus carnis. De quo Russinus in Apolog adv. Hieronymum : Cum omnes Ecclesiae ita sacramentum Θmboli tradant , ut posquam dixerant peccatorum remissionein , addant carnis resurrectionem 3 Iancta Aquileienses Ecclesa, ubi tradit carnis resurrectionem , addit unius pronominis stlabam s N pro eo , quod caeteri dicunt . carnis resurrectionem , nos dicimus hujus carnis resurrectionem. Idem in Symbolum : Satis cauta ces provida adjectiona Ecclesia nos Aquileiensis) docet , quae in eo , quod a caeteris traditur, Carnis resurrectionem , uno addito pronomine tradit, hujus carnis resurrectionem. Haec resurrectio Griccis vocatur ἀνά σις. Quemadmodum ἀνί μαι, ut optimae Glossae docent, significat resurgo , exsurgo, nempe post lapsium, cubationem aut fetamem : ita ἀνάτασις vocatur reis vocatio ad vitam, seu hominis, aut corporis mortui in vitam restitutio squia qui vivunt, sare, qui vero mortui sunt, cecidisse videntur. Ita vo-Cem veteres explicant. Chrysostomus Homil. 69. t. 6. Ἀνάς-- ωι του πεσόντος καὶ διαλυθέντος. Resurrectio ejus est , quod cecidit V dissolutum fuit. Theodoretus in Epitome div. Decret. cap. I9. t. . pag. 293 Ἀώς-ιs
Corporum resurrectionem exipectamus : hoc enim ipsum quoque vocabulum d clarat : ἀνά σιο enim est nova flatis , seu in prisinum restitutis. Hi ne etiam Etymolog. M. Ἐνμασις, ἄνω ςάσις, ἡτοι ἔγερσις. Iterum Chrysostomus , Homil. 39. in h. ad Corinthios : Ἀνά σις του πεπτωκιτος λέγεται. Resurrectio de eo dicitur , quod cecidit. Eodem modo Theophylaiactus in cap. ia. Marci, pag. 26o. Constitui. Apost. lib. s. cap. 6 p. mo. Κειμενων ἐςὶν ἡ ἀνάςασις, ουχὶ δι μὴ Ουρα ντων. Pacentium est resurrectis,