장음표시 사용
521쪽
312 TRACTAT vs VΙ. CAP. XIV. eius huiuscemodi Obed entiam,quae voti finibiis cohibetur,nouerit imper fectam. Nam perfecta Obedientia legem nescit; erininis non arctatur, ncq; contenta angustiis Professionis, largiori voluntate fertur in latitudinem Charitatis,S ad omne quod iniungitur spontanea: Vigore liberalis,alacrisque animi, modum non cohsiderans, in infinitam libet talem extenditur: quae nec metam nec limitem po ut Obedientiae. Haec estiua,de qua signanter Apostolus Petrus obedientiam appellat Charitatu: pulchre ipsam per hoci sequestrans ab illa in ei ti&seruili obedientia; non charitati prompta , sed obnoxia necessitati. Haec iusti illius . cui Nostolus dicit leg: m non esse pol sitam , propria est: non qiuod ille vivere debeat sine lege; sed quod non sit' soli legi adstrictus, neque contentus voto cuiuscunque Promit is, quami magna stiperat animi deuotione. Haec omnia in Summa S.Ilernardu
i Ex His licet cum Sancto Bonaventura colligere: si perfecta Obedi entia non arctatur ad id quod Regula iubet quia haec limitem habet & ter i minum in eo quod praecipit:obedientiam illam sore excelsiorem, cuiusRel gula erit excelsior eo quod in ea nihil excludatur, nisi quod vergat in de
t trimentum nostrae salutis,& pe femonis. Quem obedientiae modum profi l tetur nostra Societas Iesu,ut clarὶ apparet in eius Constitutionibus: in quibus Pater noster Sanctus Ignatius dicit, Vt in omnibus rebus,ad quas potest cum Cha ri tate se obedientia extendere,Superioribus nostris paream us. autem sunt omnes illae,in quibus peccatum non cernitur manifest . Quare solum peccatum excluditur;reliqua autem omnia suntobedientiae materia, etiamsi proficiscendum sit ad Indos, aut ad Regiones haereticorum,di ins-delium,ad Catholicam Fidem praedicandam, aut pueros di rudes Christia nam doctrinam docendos. Et in ipsa Professione solennisi expressa men tio harum duarum rerum: quarum altera adeo est excellens ac difficilis:al tera vero humilis & facilis. ut tales prosem intelligant,se teneri ad paren. dum in rebus omnmus, nulla exclusa,qualiscunque illa sit. Farj inpiadsentia mori cantrara in Obedientia praedictos.
EX G R A ni nus Obedientiae in hoc& in proximo capite positis, ci-
lh intelligenter gradus inobedientiae:cilius grauitas ut Sanimis Thoamas ait praecipue desiimitur ex maiori a ut horitate praecipientis,& ex magnitudine rei praeceptae. Ex quo fit, ut inobedientia contra Deum, eiusque Praecepta,graitior sit,qi iam contra homines.. Nam quo tituli & nomuna,qitae nos ad obediendum obstringunt, maiora sunt: eo maior est culpa non obedire; & quo maior est eius excellentia,est etiam maior in ciuilitas,
negligere quod iubetur. Cuius rei illud est magnum indicium : quod vi
522쪽
initius Datini AND M 3. 1 I. sis Apra diximus,nulli homini parendum est contra id quod praecepit Deus:
quare, nequis Deo sit inobediens,conculeare des,et quodcunque hominii Inandatum. Et in hoc sensu explicat S.Bemardus illud Heli Sacerdotis ad filios suosra Si euauerit vis in virum, placari ei potes Dominumteccauerit vir,quu arabit pro ri Gelodest dicere: cum aliquis homo alter ra ominem etiam suum ivaelatum offendit, non obediendo ei; ne ipsum Deu ffendat: non est,qκod timeat:Deus enim erit ipsi propitius, apud quem estnnocens: quamuis homo existimet,se iniuria avectum.Si autem contraDcu eccet,ut homini placeat & obediatmon erit excusatus,sed reus neque erit laomo qui possit ipsum a culpa illo liberare,nisi Deus ipse poenitenti eam renittatiriclem ratio locum habet inter diuerses Praelatos,malores,ia mino 'G.Cum enim maiori obediemia sit priso loco praestandar ided turpius ct eidem non obedire. Quare grauior erit Religiosi culpa qudd sit Sum. no Pontifici, qui omnium est supremus Superior,inobediens;qu m si non ediat suo Generali: ac proinde inobedientia huic praestita, grauior erilianam si Prouinciali. aut alteri ex aliis minoribus Superioribus obedientia senegetur. Et quemadmodum excelsior est humilitas, qua quis minimo ,mnii Praelatorum se s ijcit rita Superbia erit maior, qudd quis rebel let 5tra maiore eoniracpr inde erit suprema si rebellet contra ipsum Dein Eri ΑΜ desumitur inobedientiae grauitas ex magnitudine, raestantia, sui necessiste rei praeceptae: neque enim Praecepta omnia & Regulae mluὸ obligant; sed aliae plus aliis:eb bd praecipiant aliquid magis secessi-ium,& expediens ad finem Legislatore intentum: siue res alioquin sit f ilis,sive dissicilis,quae impleatur. In qua re hanc S. Bernardus tradit Regi amrquod Obedi.tia in riuus arduis ac difficilibus sit praviantior:eo quodd eorum distavitatem superandam maiori sit opus fortitudine: euduenagnum indicium reuerentiae & amoris erga Deum,quod quis eius causa&more rem adeo grauem exequatur. Ac propterea adeo fuit laudata Obstientia bahahami HIorii proprium,iliamIarri care;&multo amplius fuit tam lle digna Obedientia Christi Domitii nostri, qui efactin est obediens Uque advortem & quidem mortem crucu. Et in hiscas bus inobedientia aliquem ha- i, et excusat Ionis praetextum: contra vero in rcbus facilibus est magis dam. ianda: eo quod in ediens eas negligens,non habeat excusationemr estquenagnus Dei conleptus , ut eius Diuina Voluntas negligatur B: conculceturn r qu ini ipse adeo commendar,ac iubet cum illa iit alias faciIis facta Ae,ropterea iudicata est adeo grauis inobedientia Adami, & Euae . di uxoris otii ut facilε ostendit punitio utriusque statim consecuta. Et ita intellimalum est dictum illud Saluatoris:d Qui in modico istiq- est,csrin maiori iniqeus st. qui enim pra eptum, quod facile suauare potest,tiansgreditur r citius transgredietur dissicilius; & qui a debili hoste superatui dilaci liii, dedet de
523쪽
ri. TRACTA Tvs VI. CAP. At V. tradet se fortiori. Et quamuis Obdilientia in rebus partita& facilioribu: non sit adeo insignis. ob paruam in executionedifficultatem: nihilominus ii propterea seruatur,quod voluntas Diuina maximi fiat: ea ipsa est indiciu seruandae N adhibendae in rebus dissicilioribus. Ae propterea dixit Christiis Domini:Fodelu est in mimino:ct m mado desis est i . n.adeo Deum
reueretur,ac d. ligit, ut tini eat illi displicere& non obedire inmodico: sagnum est,quod non audcbit ei displicere in magno. iare hoc nomine, qui persectus est obedi ens. non est cur discrimen faciat inter praecepta magna& parua. Nam in ipsius oculis quae parua sun sidcbent haberi magna r ut ea exequatur,& nullam ob causam transgrediatur;magna autem debent his ri tanqiam parua, ob sacilitatem , & promptitudinem ad ea seruanda: si qui dαm ubi magnus est amor:magnus labor censetur esse paruus: sicut etiam ignauia & torpor in amoreAausa est,cur paruum praeceptum existi utetur inb magnum.
SED ad inobedientiam redeuntes,varios in ea gradus distinguere post v mus circa res ipsi, praeceptas. Est enim quaedam inobedientia clara omnino S aperta,.quae interdum oritur ex praecipiti aliqua S sorti passione:chm Ωρ- licet Religiosus aduertit. 2 inale facere transgrediend* Regulam. & non obedielido Superiori: siasticitamen irae,aut ambitionis, celeriter ipsum tra. hit & raptat, ut suo palato satisfaciatti quamuis vehementia illa transacta,s ctialium poeniteat. inobedientia ex hac parte est tollerabilis. Qualis suit inobedientia illius silii,de quo Christus dixit,qiiDd,cum e Patre amanter illi dicerer si, de hodie, viperare in rima mea. Ille autem impudenter restonian MN. Io. Postea a tem . poenitentia motus, ἁνιμ : quam ob causam idem Christus Dominus filium illum tanquam Obedientem laudauit, co quod opereipse praestitisset voluntatem patris. Et saepe huiusmodi inobedientiae sunt tanquam aquae guttae in Caminum missae, quae primum quidem ignem mortificant;sed statim ille cum maiori feruore rauiuisciti ita hae c*pae re mittimi feruorem Charitatis; sed.qui eas admiserunt, ex pudore suae inurbanitatis, eiusque pcimitentia excitantur ad maiorem seruorem Obtaient tiae:quo praeteritam iacturam reparare possim t. INTERDv Μ inobedientia oritur ex contemptu&malitia:&haec est detestanda,praecipuὶ cum transit in consuetudinem, & accedit obstinatio &pertinacia. Q Hlis suit Saulis:cui dixit Samuelis Lovgηare Deo, o uallarias quissiere, use quas sieta idololatria. Et aduertit Sanctus Bernardus: non dixisse Samuelem: non acquiescere; sed noli e acqui scere. & repugnare cum pertinacia & contemptu,quali detestans subiectionem,& volans laxam dii. cera vitam. Sicut etiam populus ille,de quo Ieremias dixit: g Asareuisco registi iugam mmm , rupisti vincula mea, O dixisti: non firmam,nec alligatus esse Volo praeceptis eius. Odeli indicium Diabolicae superbiae, quasi Luciferi
524쪽
quem imitatur miser ille, de quo in libro Iob: h Vir v viiinprebiam ini-r r, in tanquam pullum σακροι se uberu rumat,qui nec onus serre, nec aliquori ligamen,quo contineatur vult tolerare. Qiu inobedientiae modus es ommino fini Resigiosi contrarius: qui praeter Vincula praeceptorum , votis etiam seipsum ligauit, seque obtulit ut ait David in suismeWum in domo ipsius Dei,&semper sub eius disciplina. Et in rebus quide grauibus est sempertiaec inobedientia perniciosa; in leuioribus autem Valde periculosa: quia cerata i m minet ruina. Iuxta illud Ecclesiastici: h QMsternit modica alatim deci det. Quid autem est decidet,nisi de statu excesio, ques' elegit,in profundam miseriam decidere, quam prius euaseratcreuersus sicut canis ad vomitum. AL ivs Esi modus inobedientiae tecta quae ex duplici oritur radice. Α- liquando enim procedit ex aliqua ignorantia, obliuione ut inaduertentiat quia non cogitatur esse inobedientia cum tamen S aduerti potuit, ac meri. to debuit,esse talem. ae culpa est hominum , quam raro, etiam valde perfecti euadui:scriptum eli enim: l in multis ofAdimas omnes; & m septies in die leadet Iustia r nam licet ex ignorantia, & inaduertentia,cadit tamen in die quia non propterea Diuinae gratiae lumen amittit; nec lumen illi deest, ad cognoscendam statim suam culpam, &surgendum ex ea. Sed interdum eadem inc bedientia oritur ex detestanda astutia iudicij proprij, caeci, de ignorantis: quod ita illam obducit; ut iudicet,esse Obedientiam. 1it hanc ait Sanctus Bernardus,esse lepram tanto perniciosiorem, quanto minus est cognita. Cuius malitia Curatio distinctius apparebit ex dicandis in proximo capite.
Η ΑΕ Υ ET ia Μ Os E DIE N TIA SV Persectionis gradus ex parte subditorum, qui obediunt. Praemittendum tamen est: quemadmoduoiuncs obedire tenentur;ita singulos teneri ad hoc, ut totus homo interior& exterior;anima-corpus; spiritus caro vere obediant. Spiritus cum suis internis potentiis, intellectu & Voluntate; corpus autem cum omnibus 'is membris ac sensibus. Ex quo tres in sigmores Obedientiae gra.dus deducere licet: ita ut in singulis nostris actionibus offeratur Deo proprii iudicij subiectio ; propriae Voluntatis abnegatio; & uniueris salis mortificatio reliquarum omnium potentiarum in omnibus ne, cessariis , ad exequendum quod iubςtur. Obedientia enim ut supra dictum est perfectum quoddam in holocaustum , quo Religiosus sei p.
525쪽
sum totum offert, nihil sibi reser u uo. quod pro riti in vocari Filii;& non
commune Deci , ac q roriam dispositioni plenE se sub Ic i, renuntiantem proprietati noli; loruit spiritus pn enitarum, i nteuectus& Ucilun. tatis: quia itigillat proprietarium earinvsum pro suo litatu ut iudiciu sudic volutate conformet cum Dei eiusq; ministrorsi voluntate 3c iudici infeliquasque suas potentias his duabus tanq iam Reginis sit&jciat. Quare ut sancius Augustinus dixit Obedientia merito praefertur sacrificijs, quibus alie . na caro iugulatur squidem in tractugusatur propria voluntas, simul cum oropria carne;&proniusta ipsum ius cium cum reliquis potenti,,eius du- ictum sequentibus.Ex quo fit,ut Religiosus non censeatur satis sacer si po- tentias suas externas applicet ad executionem eius, quod iubetur; etiamsi totum perficiat: id enim etiam possunt praestare serui,& mancipia,& coam: sed necesse est applicare etiam promptam voluntatem illud ipsum praeliandi, & huius faciat potissimam Oblationem ac morsi es repugnantias ' taei dia,quae oriun ur ex Voluntate male prop nsa , at sibi magis placendum,l qui malteri. sed ulterius etlam progredi oporter& applicare ipsi m intelle. t e tam ad bene iudicandiim & sentiendum de eo,quod Deus iubet; 2 appro l bandum, quoci illa praescribit, non reqnilitis alijs rationibus, aut causis, cur: - - l ita praescribat. Debet obediens imitari a Soraptums,quos vidit Isaias, haben-lh, . ., i terjexati .quarum duas habebant extensas,&mouebant, τι velimi volaremim. i. .. t ad lignificandam ut ait S. Dionysius promptitudinem, celeritatem,ac ve. M. t Iocitatem,qua ascendunt ad aeterna contempsanda; vaccurrimi ad implen- briacio ' da quaecunque Deus iubet. Ac propterea Dau d eos appellat: b potentes virtutefacientes verbum illis,ad Gidiendam vocem sermonum eius ioc est statimi a q ie eius vocem audiunt. Sed quoniam haec promptitudo duos habet vitri' i cos:alterum ex parte intellectus,qui est: quasi oeulus voluntatis; alterum exl parte sensitum carnis appetituum. qui quasi pedes sunt eandem voIuntatem, trahentes ad id,quodilli appetunt i idebes ij duabus alis tegunt faciem sua: ac proinde etiam ocul Ni ostendMirse subi jcere suum iudicium,suictaqtradam caecitate obedi re ; non scrutantα-aut examinantes praecepta Dei:, hoc solo contenti .quod sciant,ea esse ipsius Non. -Iunt volare detectis se.
cie& oculis;sed tectis,& non alio tegumento,quam alis propriis,suis scilicet' considerationibus&affectibus quia ipsimet sponte&libenter sese tegunt, i considerantes ignoramiam, qua ex seipsis laborant; & imbecillitatem, ad agnoscenda Diuinae Sapientiae arcana in omnibus,quae constituit circt suas, creaturas ,summamque eius rectitudinem in omnibus,quae circa earum gubernationem di siponit. Cui considerationi propriaeque cognitioni varios adi ungunt affectus, humilitati s , reueremiae.admirationis,& contractionis in Diuina praesentia. Captivantes intes lectum suum, Ut credat approbet,& tanquam Verum ac saninam acceptet, quicquid Deus reuelat,&consti.
526쪽
tuit: mortificantes etiam,& praecidentes omnes discursus & ratiocinationes, quae contra id insurrexerint. praeterea ali, illiinu ali Mos t ut hecus, adsignificandum,q'io detiam praeeindant& m ttificent apperit in io. res, ne proprio suo libitum oueantur ad res terrenas f sso so sum ad exo- quendum, quod iubet Deus di sequentes bonavo'umatis rarionilis propos, ta scutiamuli suum sequuntur Dominum. Alae,quae hin tes deseruiunt, nyconsiderationes vilitatis.&abiectionis, quam earo ex seipsa habet; &sensuallitas ad voluptates&bnna terrenamu incIinata ; Se affectus inremtum moralium,q aae hos appetitus tegunt, & exormit:mortificantes ac do.
nantes eorum pastonefatemotis his duo is impedimentis, proprii iudicii& ainoris proprii, remanet cor promptum di paratum adceleriter i mplem dum quicquid Deus ordinat,dicem cum Daurde:d rifatis eo rufam Deis, is aeratum cor meum. Bis ait, separatum habere cor. quo significat duas alas, . quas hebet extensas 3t praeparatas, ad explendum, quod iusserit Deus: F in is . . . . sanctus Bernardus eas appellar, itisium 2 deuotis m. Agnitis siue consi i derario debet esse omnium titulorum de nomi m,quibus obstringimur imis. seruire & obedire Deo, tam ex ipsi u , quam ex nostraparte. Nam ille est noster Deus, Creator,k gubernator ,saIurior & gloriticator, de omne brunum nostrummos autem sumus eius Creatura ,serui δὶ simuli: vr ipsi seruia. mus,gemediamus:& in hoc nostra bona solvuna consistit;extra quod sum.
' Mi ς i P κ tisi complecti debet omnes affecti is amoris; fiduciae,
laudiq& grat titi inis: qui pr6mptos nos, celeresqite iaciunt 8e εκ peditos in rebus omnibus omini obsequi; ita v magnam te lichatem, summi e gaudii maretia in reputem sis: quod i ubear aliquid, in quo ei obediaitius; &quod occasio aliqua occurrat,in cpia ei placeamus. Hoc est alas cte extentas, & moueri quas ad volandum apte,di propense ; tantum expectantes ipsius Dei nutumr ut statim volent. Et quoniam talis promptitudo oritur ex Charitate: qui eam'ro foedi fiditi habent,vocantur Seraphini,hoc est more accensit eo quod in modum ignis de flammae mouent semper sese in altam,suspirantes ipsum Deum;& optantes adesse velociter omnibus, quae illi placent. Et hac ratione implent,quod S.Petrus sindet: e Cistisi antes aia i ' i' 'nimas vest Minonisi sitis Charitatis. in scilicet obedientia oriatur exam
re, de tendat in amorem e sitisque sibi reputet esse motivit m amoris, qui ipsum comitetur in omnibus quae agit, ut Dei mandatis obedias ita eoniungens simul amoris de obedientiae praeceptum,Vt amet Acobediat ex toto corde, ex tota anima, Sc ex omnibugviribus suis-
527쪽
TTQuas ad persectam aded Obedientiam perueniat, quae iudicii ab
V negationem & veram voluntatis promptitudinem complectatur,iaciendum est hoc sundamentum: quod persectus obediens non debeat praecipue obedire Deo,eo quod rationes aliquae adsint,cur res praecepta sit ex. ecutioni mandanda;sed quod sit Deus,qui lubet: non quaesita alia causa, cui is eius Obedientia innitatur. ut praeclare Sanctus Augusi inus pei pendit,red-
Aldens causam cur Deus primis parentibus prohibuerit comedere de lignoislscientiae boni&mali, od ex se indifferens erat, &potuisset absque pecca-Alto alias comedi. od,ut ad rem magis explicet, instituit quendam quasi Aldialogum inter Deum&ipsum Adamum,in hunc modum. Noli inquit ,, Deus Adamo hanc arborem tangere.Sed Adamus ait, Quae arbor haec est ,,4 Si bona: cur eam non tanganar sin mala, cur manet in Parady Respondetis i Deus:Propterea manet in paradyib, quo. bona sit: sed ego nolo,ut tu illam
tangas.Sed eur non tangere debeo'Eo quod velim te obedientem,&non re.., pugnantem.Oserue,audi primum tui Domini mandatum:&tunc disces im- ,,lperantis consilium. Bona est arbor:sed nolo,ut eam tangas: nam ego Domininus sum, tu autem seruus: haec tota est causa. Quam si parui momenti esse
,, existimas:dedignaris esse seruus. Sed quid tibi aliud magis expedi quam tui: Domini gubernationi subesse ρ Quomodo autem eius gubernationi subim si ctus eris r nisi aliquod tibi praeceptum iniungat i Si igitur multum refert,l quod aliquid ille iubeat expedit prohibere tibi, hoc ligno comedere: noob eius malitiam,sed ob tuam obedientiam. Non potuit Deus distinctius
explicare,quantum bonum sit obedientia quθm rem prohibendo, quae non esset mala: in qua,Obedientia palmam obtineret; inobedientia autem poenam acciperet. Haec Sanctus Augustinus. Ex quo apparet. qu m sit res antit qua, quod Dominus Deus noster res huiusmodi indifferentes praecipiat, nullam reddens rationem seruis suis,cur ita praecipiar. ut discant perseritonem Obedientiae cum iudici j sui subiectione absque alia causa aut ratione, i quam,quod ita iubeat Deus. Hoc modo iussit Abrahamum a ineri de terra de domo patrissui;& vi b eiiceret ex dom' 'astrumsuum imaeum; de quod i l adhuc eli. vic clerreti filiumμum Isaac in holocaustum. certum ta- ,. iji.imen illum interius reddens ut S.I homas ait ipsum Dcum esse.qui id man- ε, daret: quod ei satisiuit,ut omnino absque aliqua contradictione,aut replica Din. 3 o sese abnegaret,& subiicerer. Iit eodem modo iussit fratrem eius Loth ut su- pra perpendimus non respicere retro, ut Sodomam pereuntem videret: nulla ratione proposita,cur id praeciperet Et in nouo testamento suit valde frequens hic obedientiae modus:& S.Chrysostomus eum valde commedat, V Sexagerat in Apostolo,explicans illam eius sentetiam ad Romanos. d mi .i,. lv. irestatres: quiasve rvosii venire ad vos, ct prohibitinsium vique ad-
528쪽
PERFECTIO OvEDIENTIAE IN Qvo. s. I. hae. Ut e,inq)iit, mensuram fidelis huius servi Obedientiae, multamque si-I mul aeqtaanimitatem & animi gratitudinem. Q iod piohibitus sit, dicit: quamqbrem autem,non item.Non enim scrutatur Domini propostum,sedi simpliciter obseqttitur. Atqui mirum videri poterat cur tantumDoctorem Deus,ne diuerteret ad urbe adeo splendida adeoque magnam;&quam V. niuersus orbis suspicit,praepedierit,idque lato tempore t iacili me si quide,sin potenti hac urbe victor euasisset,reliquas subditas facile coepisset. Ia cum regalem hanc Ciuitatem relinquit , selisque infimis& subditis incumbit, ipsam omnium Reginam & caput nogligit. Verum nihil horum curiose scrutatur, quin potius incompraehensibili prouidentiae cedit, partim animi sui moderationem spectatam faciens:partim erudiens nos omnes,ne factorurationem unquam a Deo exigamus: etiamsi quam plurimos quae gesta sunt conturbent. Domini siquidem nolitis est praecipere: seruorum vero parere. Propterea,quod prohibitus sit indicat: ius vero rei gratia,n5 item. Quasi dicat:neque ipse causam cognoui; nec sciscitari Dei consilium& sentetia volui. Non enim dixit creatura Factori suo,quid me adhunc modum fecisti Cuiusnam gratia,dic mihi,istud discere quaeri Nescis, quod amnium ilii curam habeat,quod sapiens sit quod nihil agar praeter rationem, nihil frustrarillum te magis amase,quam proprii parentes ament,ac longo interuat lo & paternam pietatem,ti maternam solicitudinem si perari ρ nihil igitur praeterea quaeras,neque ultra haec siepta transilias. Satis siquidem sint ista, superque satis ad con lationem.Neque dubites, sapienter ab illo omnibus
prouisum Haec S.Chrysostomiis. Cuius rationes quemcunqueChrii iant mi intes lectum conuincunt, ut sit biectus sit, ac promptus,ad omnia, quae Deus iubet ac dirigit: etiamsἰ corum causam ipse ignoret.
Si D ulterius progrediendum est perfectae obedientiae Religiosiae tui scilicet eadem iudicii proprii abnegatione Praelatis suis obediat in rebus, quae non videntur aperte esse malae. In huiusmodi enim rebus praecipuus gubernator, cui obedientia praestatur, est ipsemet Deus. Qi iam uis enim Ihomo in eo,quod praecipit,possit decipimon tamen potest prouidentia Diuina falli in eo, quod intendit. Cum igitur Praelati mandatum non est ini- lquum: sumcit,ut ei Obediatur.hoc intelligere , quod Deus insinitὸ sapiens, lpotens, ac iiissus per eius os loquatur; & per i plum gubernet: intendens inonanibuς commodum eius,qui candi M pro eius amore obedit. Et hac rati' one obtinetur persecta Obedientia, quam Sancti coecam vocant.Sancta scilicet illa coecitate,qua gaudebat Adamus&Heua,antequam serpens oculos leis in ipset uperniciem aperiret:cum caiisam quaesiuir.cur Dcus ipsis comedere prohibuisset ex arbore scientiae. Dicitur autem haec obed etia propterea coeca, quod non hηbeat curiosos oculos ad examinandam Se iudicandam praecepti cata anat sed habet tamen simplices & prudentes, ad praee, puam & totalem causam aspiciendam : quod scilicet Deus eiusque minister
529쪽
TRAcTAT vs R. CAP. XV. id nundet:& hoc solo conurira eta Arbor , pir Sanctus Bernardus, sciestiae boni &inali Obet esse in P aespii itu li,qui iudicaturus est,nop autem iudicandus: ipsius est dis Ma here, quid bonum ire quid malumsix: ut herum it brat,& prohibrat alterum. Non pertinet quiem ad subditum huic iudicio se immiscere; sed iis, quae praecipiuntur, obedire. Si enim de huies scientiae arbore comedat sicut Adamus: eiicieturi ipso Par dysq. Non enim potest diu in Relvione perseuer re Nouitius , qui se reputat pruden
tem;nec subditus,qui arrogat tibi,quod si sapicns. Qulod ii vera efρ capit, stultinflat, humili ιςr & Mndide obite Uo; non aut examinata causa eius,quod proipitur. Rςligiosi ait Sandus Bajilius sequi d bent
suum pastorem , sicut oves,audientes eius vocem, eumque sequentes per quamcunque viam ille duxerit; non scrutando curiosa,qua vi iu s ducat, sed huius rei curam,Pastoris providentiae committςntes: cui ex officio incumbit super eas 3 ipsis autςInouibus non aliud incumbit,quam sequi & obedirernam huius rei rνtio t tum exigetur ab eis. Oves ait Sanctus Gregorius Nanetiana u9noliti pascere pastores vestros; nolite vos trigere supra id,quod ad vos spectat; ne iudices vestros iudicetinnec Leges vestris Legislatoribus seratis. Non venistis ad Religionem,ut iudicetis;sed ut iudicemini: nolite alienum officium vobis arrogare,Vestrum vero.relinquereAn utroque enim offendetis; & damnabimini.Obedite tanquam simplices:&r Deo approbabimini. Sed iusius Sanctus Gregorius Papa hoc explicuit, adhibito exemplo Samuelis. Quem iam iacentem Deus vocavit, non aperiens ei quorsum , aut quare vocaret: sed ille mox sui rexit:& cogitan se vocari a suo Praelato Heli; eum accessit; vi,quid ille vellet,intelligeret. Et cum Heli iussisset redire & decumbere, ille id fecit. Id quod teret euenit: exemplum praebens celsissimae Obedientiae: quae ait nec Praepositorum intentionem discutir,nec praecepta discer. niti quia qui omne vitae suae iudicium maiori subdidit,in hoc solo gauder, ii, quod sibi praecipitur,operatur.Nescit enim iudicare,quisquis perfecte didi. cerit obedire. Puer itaque Samuel nec vo catus nec repulsus offenditur:quia vocantis aut repellentis animum examinpre noluit: qui in hoc solo gaudare nouerat,quod obediuit. Et quia surgere .ad laborem;redire autem ad dor. miendum pertinet ad quietem:quid insinuat,nisi quia utramque nobis vita praeparat: si obedientis animus in eo quod ait,non nisi obedientiae bonum pensat Praeceptum namque in hoc solo pensari debet,quod maioris praeceptum est:& qui Cbedientiae bonum exequitur, non iniunctum opus debet considerare; sed fructum: qui a ad promerenda aeternae Vitae gaudia, non exquiritur qualitas operis;sed mortificatio propriae, S: executio alienae Voluntatis. Vnde& Paulus ait: l Circum isto vibiIprodest, ct promium λι s, sed obstruario mand ram Dei. Iam ego apud omnipotentem Deum nec ea quae. ad labo-
530쪽
EGRFECTIO OBED4ENTaAE IN Qvo. s. I. ad laborem nec ea, me ad quietem pertis larua sunt: s aeterem vitam parare Gediemibus possunt. Haec S.CrUorius: quae S.Bernardus praeclara illa sententia confirmate ipsum,quem pro Deo habenuas,tanquam Deum in iis,quae aperte non sunt contra Deum udire debenuiscontenti eius respos non al io adhibito praecepti examine.Porrh imperfecti cordis.& infirmae prorsus voluntatis i cium csti StatutaSeniorum studiosius discu er haerere ad singula, quae in iureuntur exigere de quibusque rationem ; S mal suspicari deomni praecepto, cuius causa alueriti neque is quam libenter Ο-bedire.nis, cum audire contigeri siquod sortὸ libuerit; , quod non aliter licereram expedire monitiauerit,vel aperta ratio,vel indubitata auctoritas. Delinata satis,imo nimis molesta est huiuscemodi obedientia. N plane haec illa est,quae ex Regilla traditur bedientia sine moi a In te Rigat istac; Religiosus, 'raelatum quemadmodum Sanctus hic loquitur Pesse ipsius quasi vice-De im in terra:ideoque ei cum eadem persectione coediat,qua ipsi Deo integrasci licet lud scii propi ii abnegatione, intuens tanquam totale, aut praecipuum motivum,&laopum suae obedientiaeream esse Dei volunta tem, Ut Superioris praec Ptum omnino eXequaturi Hoc est velamen illud Ian hinari pellium quo Deus diibebat operiri vasa altaris,& tabernaculi cum Aaron illa dicti ibueret Levitis portanda: ita ut illi eation tangerent, nec Viderent,an essentaurea,aut aerea, aut lignea; neque an eIeganter essent fabrefacta, an ruditur: quae omnia opericbat praedictum Hlamen,quod erat coloris ccessestisrad significandum ut alibi sus,tis est dictu quod obedientes accipere dcbet rem praeceptam,hoc coelesti m liuo tectam, quod stilicet illa sit voluntas Dei: non haerentes in ea cogitationer an res praecepta sit praeclara, an Vilis; pretiosa, an contemptibialis; dulcis an amara; an bene vel male constituta ac directa: sed eam acceptent,qualiscunque sit : propterea quod Deus illam iubeat; nolente curioshlustrarereliquas commoditates,&rationes humanas,quaesis illo titulo &motiuo continenturivi eis innitantur.
Et quamuis quaedam opera sint ex se ipsis excessiora S persectiora. maharquando tanten aliquod ulorum Deus iubet: illud est caeteris pra rendum,licti ex se sit vilius. cenim hyacinthus voluntatis uinae illud ned. dit caeteris pretiosius.Non tamen propterea Megamus licere huic chcdien tiae moti uocilia adiungere;& rationes Mimanas adde e, quibus illud sulcia. tur,& confirmetur.Nam iacto illo sundamento,antinique decreto parendi, eo quod Deus iubeat non est alienum, hyacinthum illum exornare comoditatibus spiritualibus,aut temporalibus ex ea edientia prouenientibus. Ac propterea idem ipse Dominus praeceptis suis promissa addit praem io 1 υ;& poenarum minas: quibus intellectus iuuetur &c uincatur, ad iudicandum bonum sibi esse,quod illa acceptet. Qui tamen interdum etiam ratio