장음표시 사용
571쪽
co NsIL. PRO SERVANDA OBED. EIUS SE COMMODA. F. 9. 3 3 pasti illa augetur, etiam reliquae crescant. Ac propterea dixit idem Sanctus animi in virtute progrcsstim : in humilitate progressum esse. Nam Deus gratiam sitam praebes hi milibus, iuuatque ut puri ac perseeti euadant,praeseruans eos ab illusionibus, laqueis,& lapsibus. mobrem etsi valde sis in Religione antiquus, in vita spirituali ita exercitatus,vi non sit opus talcm tui rationem reddere, Vt hcne dirigaris. ecbes tamen libenter eam reddere, s ut Cassianus dixit ad excrcendam humilitatem,& ex stirpandam occultam itii ipsius arrogatiam. Quc madmodum Sanctus Cregorius faciebat:qui etsi adco est et cxpertus, cum libros Moralium scripsit, in fine eorum ait: fraternis auribus omne quod in me latenter reprchendo, incunctanter aperio. Et sanctus Augustinus non minus humilis, qu3m S. At Sapiens,Voluit palam facere toti mundo omnes suas impersectiones. Et,cum esset Episcopus valde senex, lixit: paratum se csse,doceri ac dirigia quocunq; alio etiam iuuene . Et S. Clemens Papa cuius sententia resertur in decreto,constituit: nullum Episcopum praetextu scncctutis,aut nobilitatis debcre erubescere,ab alijs doceri, etiam valde paruis & minus si pientibus. ut hac bona dispositione conculcaretur superbia& pertinacia, quae facit homines membra daemonis, ut fusius est dictum in Duce spirituali.
. bona 8roueniant ex eoniunctione manifest
1ionis consilentiae cum obe- Lentia. PRAEDic TVM duorum Ecclesiae luminarium doctrinam amplexus est, ac mirifice declarauit Patriarcha nostcr Sanctus Ignatius in sitis constitutionibus saepe commendans hanc conscientiae mani sistationem, & insinuans etiam in particulari, quae sint manifestanda, tam bona quam mala; & personas, quae eam reddere debeant, nemine excluso etiam Proscsso, & antiquo; & tempora , in quibus reddenda est: semel scilicet in anno, aut bis, aut etiam frequentius, prout Superiori vidcbitur; & modum, quo est reddenda siue in Conse sisione, siue cxtra; cum magna puritate, humilitate,& charitate. Et ut omnes intelligorent, cluanti rem hanc facere dc berent , ita rem aggroditur et Rein Domino considerata, Visum nobis est in diuinae Maiestatis consipectu, mirum in modum conserre, Ut Superioribus subditi omnino perspecti sint: quo melius regi & gubernari, & per eos in viam Domini dirigi possint. Et post ea aliquas rationes ad scri , quae reducuntur ad duplicem ingentem fructum huius manifestationis: alterum ad commune totius Religionis bontim;alterum ad particularc cuiusq;. Ad Superiorem
572쪽
enim, ut dictum est , spc fiat, diuidcre subditis cum marea attentione ac prudentia, ossicia, occupariones, & oltera Religioni ; aspiciendo tum ad commune bonum; tum ad cuiusuis particulare Et quoniam Superior tamquam homo decipi facile potest,eiusque prudentia exigua est: si tamen quantum in se est, Npotest, faciat, DF vs supplet eius defcctus,& speciali sua protii dentia eum iuuat, Vt recte huiusmodi occupationes distribuat. Ad quod tamen etiam opus est , Ut subditi ex parte sua cum diuina hac prouidentia cooperentur; .& Superioris prudentiam in ubernando adiuuent, reddentes illi apertam suijpsorum rationem, &a ceptantes onus, quod ilic inmonet: confidentes sirpremo gubernatori Deo Domino nostro , quodamnia cedent in maius *sorum bonum. Si enim ex parte tua haec duo coniunxeris , candorem scilicet animi, siue manifestationem tui jpsius, & obedientiam ministris DEI: ad p ternam citis prouident m spectat, ita Superiorem tuum di rigere, ut recte ille te gubernet . Quod si aliquos eius phrmrserit errores, ex eis educet ipse maius tutun commodum , & profectum; & eripiet apericulis, quibus te exposuerit : quemadmodum euenit cuidam Monacho , cuius supra secimus mentionem 2 qui cum a suo Abbate ad Ciuitatem mitteretur, ex ille suam imbecillitatem aperuisset,. ac periculum , cui exponeretur tentati onis , & lapsius proposuisset: & nilii Io minus Abbas iussisset ire , ille obediuit: Z cum reuera ingcns ei periculum 1 filia hosp tis occurrisset : clamauit ad D B v N, de in m mento fuit ab eo liberatus, & ad suam cellam ab Angelo deductus.
Si autem Superiori tuo ccles prauas tuas propensiones , tentationes,& imbecillitatem : errores ab ipsb propter hanc catlsam in gubernatione admitas, ponentur ad tuas rationes, cedentque in tuum d trimentum . Nec tunc habebis sufficientem ex parte tua causam p tendi a D E o, ut illos remoueat , quamdiu obfirmato eris animo, te non manifestandi, ponis enim tunc obicem ordini eius prouidentiae ; nec illa media vis adhibere, quae ille ad te iuuandum constituit. Sicut peccator, qui constituit, peccatum suum Consessario o cultare frustra ad D E v Μ clamat, Vt illud remittat ; nec reueraremittet, etiamsi alia media poenitentiae adhibeat: quia reiicit illud quod D s v s constituit. Et in hoc sensiu dixit David r a quoniam M.
cui, inueterauerunt ossa mea, cum ciamarem rota die. Clamor enim rationis, etsi valde continuetur, numquam culpae remissionem. Obtianebit, . quae ex pudore tacetur. Praeterea, si te Velis Superiori occultatare iam quod in te est, Vis illum decipere: ac proinde dignus es, ut D Ε v s hanc deceptionem re it,se permittali iuxta illi:d, .lod per V 2echielem Prophetam dixit: quod b iuata in vitatem interrog-tis P .ar
573쪽
quitas Prophetae erit. Et illud Salomonis: d Θι absondit selerasia, non dirigetur.
lix His, quae hactenus diximus, concludo, quod' utilitates&cΟmmoda vivendi sub obcdi enti a , quae in liu his tractatus decursu sunt indicata, & illius speciatim obedientiae, quam Sancti sincte appellant caecam , praesipponimi hanc conscient se manifestationem erga Superic res, Ut recta sit illorum gubernatio, S: in obediente sicquatur finis & Ductus ad quem dirigitur- Et tunc obedientia non erit imprudens, nec insipienter caeca; sed valde prudens, & oculis plena r quia innititur prudentiae Superioris, cuius oculos reputat sitos. Et cur dico Superioris, cum potius innitatur prudentiae ipsusna et D EI, cuius oculi re--spiciunt ad gubernationem subditi candide agentis, & cum obedientia ; conceditque in magna copia friustus huius felicis palmae, quam per Isaiam appe Ilat e mine iussitiae , ct flumen pacis quia ingenti tam ctitate eum ditat, & pace spirituali, gaudio, quiete, & conscientiae se- lcuritate replet. Quod expertus est Sanctus Dorotheus, ut silpra insi- lnuauimus. qui de seipso reserr, tantam fuisse pacem ac laetitiam animae
suae, cum nullam sentirci tentationcm aut turbationem : ut caeperit
dubitare, an rectam teneret Viam , eo quod audiuisset: omnes honos aliquibus molast ijs ac difficultatibus affici. Et cum suum Abbatem ea de re consuleret, resipondit ei r ne timeas , fili ista enim laetitia &pax, qua frueris, fructus est claritatis & obedictitiae, quam praestas. Quod si omnes t eligiosi se gererent sicut hic Sanctus: experirentur eamdem utilitatem & profectum; & tota ipsa Religio magno ac pra claro exemplo eluceret . Mamdiu enim claritas naec & obedientia fioret: ipsa quoque Religio floret omni sanctitate : eo quod sit indicium, & humilitatem, & charitatem, fiduciam in D s v M , ae desideria recth sequendi diuinam voluntatem , exacta esse ac persecta. Qiae omnia s inueterasent in te , quando taces r etiamsi clames tota die r quia taces , Ut ait Sanctus Augustinus, quod esset manifestandum; & manifestas, quod esset occultandum . Occultas enim quod malum est prae pudore ; manifestas autem , quod videtur esse bonum,
propter inanem gloriam: & teipssim proprio iudicio gubernas, qua si non haberes , qui te dirigeret; & incidis in cadem damna& pericula, in quae incidunt, qui duce & dir
ctore carent: ut suo loco est dictum
574쪽
1 6 TRACTAT vs VI. CAP. XXIII.
f. stiritu reddenda sit ratio con silentia.
SUPER Es T explicare, quo spiritu ratio haec conscientiae sit reddendar
quem Pater noster Sanctus Ignatius breuiter indicauit, diccns: debere esse magna cum humilitate. puritate, &charitate. In quibus tribus virtutibus rc liquae conditiones continentur, quae seruari debent ad legitime id faciendum; & vltimum quod ex parte sua sibditi praestare debent;ad cooperandum gubernationi Dei, eiusque ministrorum. HvΜΙ-LiΥΑs radix est puritatis intentionis,& verborum: & consistit in hoc ut virilitcr, magnoque animo pudor Vincatur, & timor ignominiae, qui deterret, ac prohibet manifestationem Vitiorum, passionum ac tentati num: & similiter conculcetur Vanitas, quae immisceri solet,cum propriae virtutes, ac pietatis opera reseruntur, & manifestantur: immo interdum quae nostra est miseria o miscetur aliquid inanis gloriae, clim ipsa nostra vitia & desectus aperimus: quia dicuntur, ut humiles ex tali consessione iudicemur. Sed si Verum habes humilitatis spiritum : omnes tuas miserias aperies; non ut humilis habearis , sed ut vere humilieris desiderans, talem te haberi apud homines: qualem credis te esse apud
Dcum. Sicut aegrotus,qua sua quaedam Vulnera, etiam cum aliquo pudore ostendit: quia id necessarium est ad sanitatem recuperandam. Tanta etiam puritas in Verbis est seruanda, Ut non excusationes aut praetextus admisceas, quibus tui desectus videantur imminui,& leuiores iudicari. Et cum bona tua aperueris, etiam Valde extraordinaria,&praeclara r ne id facias cum aliqua arrogantia, Vana complacentia, aut inani honoris ambitione; sed in spiritu humilitatis, quasi homo ignarus, alterius dirc-ctione egens, nec sidcns iudicio proprio, sed timens aliquam fraudem aut deceptionem; & ut DE vs in suis operibus glorificetur.& quia ille
ita vult: ut propterea eadem animi promptitudine,& Voluntate, &mala& bona aperias. ἘAD quae omnia multum consert ipsa CHA RITAs,Vt haec cum Supe. rioribus communicatio fiat cum spiritu amoris, quemadmodum filius cu lpatre suo agiri infirmus cum medico; ac disic: pulus cum sito Magisti o. Hic lenim modus agendi de aperiendi serie, magnum gignit amorem in pectore Superioris; propter magnam considentiam,quam ostendis; uec amorem,que surga eum manifestas,dum eum facis occultorum tuorum participem: quae non communicafitur, nisi intimis amici . SI ita permovebitur ut Pater no
ster S.Ignatius dixit ad magis tibi attendendum,& maiori amore, sbliciis tudine, ac diligentia te adiuuandum. Et hic cit unus Ex praecipuis huius
575쪽
communicationis smistris,ut dixit S. Ambrosius. & post elim S. llar nardus his verbis: Magnum enim huius vitae solatium cst. ut habeas cui pectus tuuapta las:cum quo arcana Participes: cui comittas secreta cordis tui: Ut ames&sequaris eum: qui tibi paterna pictate in tristibus compatiatur: in pers cutionibus ad horretur: & in prosperis gratuletur. Felix talis Societas, i iisque amicitia: qua nihil est in rebus humanis pulchrius. Haec S. Be nardus. Iodsi superiores, & subditi ea quae diximus dilicenter obseruent: experientur proculdubio dulcissimos huius amicitiae, & adeo felicis cietatis trucitus. Ex omnibus,quae in hoc capite proposuimus licebit tibi rationum arma arripere,ad profligandos huius manifestaticinis conficientiae hostes; timorem scilicet,quod ignominiam tibi comparabis apud Superiore; quod amplius tibi non fidet, neque officium honorificum commendabit, quod cupiusia imponet,quod maxime horres. Si tamen diuinae fidei oculos habes,nec specie humana duceris: persuadere tibi debes. Primum, te non s, llum nihil honoris amittere, si teipsum aperias; sed potius honorem consequeris r saepe enim maiori pectore & fortitudine opus est, ad superandum pudorem aperiendi culpam,quam ad eam euitandam: quod Sanctus Gregorius docet ; & fuse nos explicuimus cum egimus de Confestione. Quod si aliquam honoris iacturam faceres apud homines, consolare te, quod eum potius augeas apud Deum ,& Angelos eius. Cum igitur DEO fidas,eiusq; gubernationi te sub ijcias; & ut ei pareas, tuos desectus manifestes: credc,Deu in se recipere ut honore tuum propugnet: cuius Verbum &promi isto est, quod qui se humiliat, exaltabitur: sicut e contra: si ex superbia te cultes, humiliaberis. Et in nouissimo iudici j die dedecore, &ignominia afficieris coram uniuersi, mundo,propter id, quod nunc cum culpa occultas.Timere si quidem potes,quod qui modo assuescit leues suas culpas occultarc : paulatim eo deueniet, ut graues etiam occultet, ac pro pterea damnetur. Et cui dubium est, multo melius esse, in coelum intrare unum oculum habentem, etiamsi cum aliquo pudorc ac dedecore hic Viuas, eo quod sis Iustus r quam duos oculos habentem in gehennam mitti : ut in mundo cum magno vivas honore . Quod si aliquando aliquod tibi accidat temporale incommodum ex Praelati malitia; ne amittas confidentiam: nam suo tempore D h v s illud conuertet in emolumentum. Memento quid euenerit Ioseph, cum patri suo A fratribus dixit et Vidi per βmnium, quas Solem, ct Lunam , testas undecim adorare me. Et quamuis Pater cum increpatierit, Ut arrogantiam rem primerer, quam talis narratio praeserebat e rem tamen ipse Patre tacitus confiderabat , & filii mysterium venerabatur : fratres tamen Datu maiores, accipientes inde occasionem fouendi sitam inuidiam,&--- odium et Lib. Uncijs c.
576쪽
TRACTAT Vs VI. CAP. XXIII. odium,&conantes ipsum perdere, sunt Dei instrumentum ad illum exaltandum. Hunc in modum boni Praelati, significati per Iacob , cum subditi res aliquas valde praeclaras eis aperiunt : hinc ostendunt, se illos
abi jcere: ne ex huiusmodi rc bus evanescant : inde vero taciti, Dei m alia venerantur, iuuantque, ne tales subditi pereant. Superiores autem
imperfecti, per fratres Ioseph maiores significati, si ex manifestatione
subditorum occasionem sumunt, ad eOS vere contemnendos ac peris quendos : non tamen voti sui fient compotes, ut eos perdant: sed per e dem media,quibus ipsi eos perdere conantur,Deus eos exaltabit. Certum
denique est. ut superius est insinuatum quod quemadmodum bonus Praelatus faciens quod sibi incumbit,& tenetur in tribus illis capitibus,quae ad ipsum pectant: nihil coram Deo amitte etiamsi subditi repugnantes si niae rebelles; sed potius ex ea occasione plurimum lucratur Ob ea, quae M 13 ab iis patitur. Nam Vt Sanctus Bernardus ad hanc rem apte dixit: quan- tum grauaris, tantum lucraris )ita etiam bonus subditus; qui, quantum in se est, implet, quae ad ipsum spectare diximus: nihil coram Deo amittet etiamsi habeat malum Praelatum, qui officio suo non satisfaciat sed potius ea occasione multum sibi boni comparabit ex eo, quod patitur ' eum tolerando, eique obediendo . SuDremus autem Praelatus, qui est Deus Dominus noster, supplebit quod eius ministro defuerit. Satis enim est, quod is tamquam bonus pastor, infinite sapiens,& potens,
oues suas cognoscat, earumque Vires nouerit Vt non permittat, propter- il ea uod subditi eis obediant, qui eius locum in terra occupant risui'ufraudentur suae obedientiae; aut non 'ueniant ad culmen felicis
huius palmae, cuius dulcissimis fructibus, tum in hae
vita, tum in altera aeterniami uantur.
577쪽
DE s VPREMA RELIGIOSI PERFECTIONE
IN Cus To Di A CONs T i TVT io N VM ET Regularum suae Religionis.
tiae proprios habent libros, ex quibus earum sectatores eas dircunu&vnaqi eque specialem aliquem habet, qui sit reliquorum fundamentum, ab Auctore siue Inuentore eius dirum seu concinnatum: ita Christianae persectionis scientia proprium habet sundamentalem librum,in cuius le&onum & studium est incumbendum, Nouum scilicet Testamentum, in quo tota Lex Euangelica est expressa. Et similiter Religiosae persectionis scientia in unoquoque Instituto, praeter Scripturam sacram, speciale aliu habeti bi u, n quo Costitutiones N Reguli cotinentur Cuius libri mentio facta est superi u ,: in cissius lectione debent Religiosi occupari,ut scientiam discant,& exercitium virtutum: ta ut possint persecti euadere non solum eas intelligendo, sed etiam opere exequendo: ad hoc enim studium & exercitium sese per vota obi garunt.Nam,ut dictum est, in ipsis Regulis continetur modus, quo vota ipsa sunt seruanda;& media praeterea , quae ad proprium suae Religionis & vocationis finem consequendum sunt adhibenda.Quas Regulas & Constituriones niti bene intelligant, dil-ficile poterent obieruare,& persectionem obtiner ad quam tendunt; nec ipsam quidem salute:s ex negligentia& incuria no implent,quod promis runt. hiare apte accommodatur libro Regulae, quod Baruch Prophc adi
apprehenti eam per νωm Attendat itaque Relgisus, quam sibi obligationem imposuerit;& pergat in via sita ad splendore prodeuntem ex Regula,qua profitetur: ambulans enim per ea ad aeternam per-
578쪽
vo TRACTAT vs VII. CAP. I. ueta et Uitanit,si autem ab ea declinet, incidet in mortem sempiternam.
M pMoa sit Religiosus,hunc suae Rcgulae librum apcriendum injeiu dic: j,cum b aperien par bis i conic entiarum,ut iudicentur mortui ex js quesiria Quod si conscientiae ipsius liber conformis sit libro Rigulis honorabitur a Dei, coram Angelis suis, & omnibus hominibus: reci ple que suoruna bonorum operum & obsequiorum praemium. Sicut et . a in grauiter punietur , si conscientia inuenietur repugnasse Regulae quia parui cana secit. Q. on Si frui cupia paM,initia,reliquisque praemiis,promissis renuntianti rebus omnibus propter Christum: debet Reiulam suam obseruare,&per eam lecyri gerer ut btali enim pacto promissa suerunt, ut Saluatorem suum sequrretur in Regula, & vitae ratione sibi praescripta : De qua illud Apostoli dicere licet rc QM. unque hanc Regulam secuti fuerint, pax super iros, ct miseracardia. 9super Iprael Dei: quia scilicet sunt ucri Israelitae, Dei fortes,& constantes incitis cbsequio:ac proinde digni, qui remunerentur pace, qt:ar exuperat omnem sensum;&misericordia,quae prs ripit ac praeseruat ab omni miseria: scriptum est enim: d Pax multa diligentibia legem tuam: Onan idissecandalum. Ssti quaenam scientia in mundo esse potest excelsor&utilio aut quod studium coeptumque praestantius ac iucundius scientia & cognitione volutatis Dei,& conatu eam perfecte adimplendi ' Haec autem cum particulari excellentia inuenitur in Regulis Religionis ab Ecclesia approbatae, ut fuse dictum est supra. Quemadmodum igitur Scriptura sacra ut S. Gregorius loquitur similis est cuidam epistolae,quam Deus ad omnes mittit fideles: in qua aperit illis suam Voluntatem,& quid ab unoquoque requirat: ita Reli gionis Regula est quas epistola,licet breuis & compendiosa, valde tamen clara ac certa:quam Dominus noster mittit ad Religiosio ;&significat,quid ab eis requirat,ut in ipsius oculis sint persecti. In hac Recula inuentcnt ce-Iestem illam scient am,quam Apostolus postulabat dari fidelibus, cum di xit:e non resfamis pro vota grantes. ct postulantes, vi impleamini agnitione relantata ise in omnisapientia, ct intellectu ratam. ut ambustiis digne Deo per omnia ρί centes:in omni vere bono ruct cantes. in quibus Verbis tres insinuat Apostolus conditiones & proprietates persectae cognitionis voluntaris Deitqu omnes cum excellentia inueniuntur in Relig'One. Prima sit plena,quae verbo sImpleamini) exprimitur, nihil ignorando eorum, quae Deus in tali statu requirit:quemadmodum S.Ioannes dixit: synctionemθiritis Sancti δε- ιere eas it omnia. Omnia,-it,quae quisque scire deber,ut Deo in statu suo placeat. Quae plenitudo in nullo statu est tam copiose, atque in Religione
in qua omnia inueniuntur,qIrae cognitionem adferunt voluntatis Dei. Lex
579쪽
Oes ERVATIO CONITI T. PERFECTIO RELIGIoso R. ssIclesiae mandata:Constitutiones & Regulae Religionis;& speciales ossicioru, quae ad sinculos si cet ant; Prae larorum ordinationes ; conscientiae dictamina;&boni spiritus illustrationes;&ipsamet occupationum distributio, quae signo companae indicatur. Haec inquam omnia Dei voluntatem mani se flat,plenamque et tis cognitionem adstri unt, & Religiosus potest iudicar gipua iuxta Baruch Prophetam)qua Deo placent,manifestabunt ei.Et hoc praec puum eius esse debet studium iuxta consilium Sapientis: haltiora re ne quaseris, sed qua pracepit tibi Desu. illa euitasemper. Quod si operam tuam in libro rcgularum tuarum frequenter euoluendo pos iteris; in eo in uentes,quae Deus precepit tibi,de sufficiens principium ac fundamentum ad reliqua cognostenda.
NON sciscit tamen,quod haec cognitio plena sit, ni si sim uJ sit': ritualis & iucunda. Ut enim quaedam voluntatis Dei cognitio mere specti latiua, qualem habent peccatores per lumen Fidei,& naturalem ratione: de quibus dixit Dominus. i seruis qui cognouit νοluntatem Domini sivi non fecit secunduram νapulabit multu. qui autem non cognouit, νapulabit paucu. Nam eam cognoscere,& non explere,est quodammodo eam contemnere. Ideoque huiuL.
modi cognitio no sufficit,nisi altera asstdat,quam Apostolus appellat: hinomni Sapientia,ct intellectussirituali.talis enim est iucunda ac beneuolar quia intelleAus penetrat, aestimatque magnitudinem ει sanctitatem latentem in DEI Voluntate, eiusqire legibus,ac Regulis r ita ut Voluntas nostra amet,approbet,magnam Voluptate acceptet,quod intellectus agnoscit, &tanti facit. Et idem Apostolus hoc ipsum comendauit,dices: h reserniamini in multate benis vestri probetis, qxasit volutaου Dei bona, ct beneplacens. Mersectaro: delectemini iuxta S. Hieronymi explicatione Dono, meliori.&optimo, quod volutas Diuina nobis comedat. Et hinc oritur,quod cognitio haec tali affectui coniuncta, Valde sit subtilis,penetrctq; nec quiescat, cuso lucogno
uerit,quod primo aspectu praeceptu de Regula Qnat; sed cui Casilanus ait)
cognoscat cita interiora&excelsiora in eis colenta.Amor enim exstimulat intellectum, ut subtilius inquirat, multaque inueniat,quae non amanti sunt occulta; sed ipsemet Dominus camant sellat amanti in proemium amoris, quo ea inquirit.Quod significavit Ecclesiasticus, dicens: l cogitatum tuum babe in preceptis Dei ct in mandatis illius medetandis maxime a duru esto ct ipse dabit tibi cor, de atilini sortitudinem:ct concupisce/uia sapientiae dabitur tibi. Hi,c etiam oritur tertia huius cognitionis proprietas, ad quam caeterae
diriguntur: quod scilicet sit practica,& saciens quod novit,ad imp ens voluntatem Dei,sicut implenda intelligit. Et hoc cst quod maxime refert ad nostrae beatitudinis plenitudine,di cete Christo Domino nostro duodecim sui, discipulis: m Abu scitis,beati tu fueritis ea. Q Usi aperte dixerit: non propterea beati critis, quod ea sciatis ; sed quod iaciatis. Q iod de alibi
580쪽
TRACTAT vs V ΙΙ. C A P. II. ipsi met dixit: n Festi qui audiunt νerbum Drio custodiant istud:Ac propterrea ut ait Sanctus Augustinus adiunxit: o γῆ de omnia visu. ter. quos eviniin. atque si clarius dixisset rest inter vos falius quidam discipulus, qui praecepta& consilia mea audiuit,& nouit:beatus ramon non est:quia ea nec diligit,nec magni facit, nec vult opere exequi Intelligat itaque Reli- 'gios is,quod licet in eo sit fuli quod adeo plene Dei voluntatem agnoscat, prout in eius Regulis continetur:non tamen propterea beatus est,quod eas nouerit:sed quod opere ipso eas custodiat. Cognitionis enim scopus est, quem insinuauit Apostolia cum dixit:p vidit Mambulatu, Deo πνον rapi centes. O in omni une bono stum uaras. Qi id aurem est ambulare digne Deo: nisi ut S Thom. ait Vivere cum ea grauitat quae decet seruos Dei Quemadmodum enim Regum ac Principii domestici famuli non ita se induut,&in reliquis gerut prout ipso&secundum proprium statum decet ita secundu dignitatem &litudinem dominorum,quibus inseruiunt: ita omnis nOsra cogitatio ac solicitudo esse dcbet,ut voluntatem Dei implaamus, sicut infinita eius dignitas &Maiestas promeretur studentes in omnibus illi placere,obedientia quadam adeo persecta, quae vere digna sit Domino, qui eam imperatinii quam diripitur, quod ChristusnN.iubet nos petere, Veq Ratrupes ta fiat inrerra 'culm coelo: Vbi digne impletur,prout a Creatura impleri potest voIuntas adeo is nensi Creatorita
X Di e v I x DEDUC TNDUT TIT S IRI Tus obsen uandi Regulas,optando scilicet, persecte m eis Dei volu tarem agnoscere,amar aestimare,& opere exmui: Vt Vitam ducamus dignam propria Prosessione;& ipso Deo, qui adcam vocavit: itudentes ei placere in adimplendis rebus omnibus magnis.& paruis , quae in Regulis continentur Moc commendauit Moyses populo sito, cum Dei legem voluit ei promul gar dicens:a audi Urael ca remonis atque iussicia, quae ego loquor in auribus vestris hodie: disiiura, ct vere complete- quasi tria ab cis peteret circa gem, quam promulgabat- Prtinum: Vream attentea id irent, etiam intem no animae auditu,per quem Fides&obedientia ingrediunturo Sepundum: ut eam discerent ita, ut memoriae infixa maneret J intellectu, eam penetraret.