장음표시 사용
611쪽
omnibus,quq in mundo sunt superior zm: ideo lite nouos Patres,nouos se tres,Ciuitat c nouam,l abitum & conuersationem noua accepitrin omnii, enim debet ese homo nouus,exutus ia operibus Veteris hominis: cederet cicilli male,quod ad vctera rediret, quae deseruit: ad conuersiandu scit. cu P tribus S amicis antiquis;& ad antiqtia, qua cu eis habere cosueuerat, couersatione. Huc respicit insigne illud luatoris resposum ad quenda seu disic ta. ,. , Dpulia quς Vocabat, Vtipstim sequeretur: qui cu dixisset: c Domine permitte mihi primu ire oesepelire patre meu Ipse Iesu dixit ei: sine vi mortuisepeliat mortuos suosuu aute vade. O annuntia regnu Deι. Quasi ei dixisset: seculares uiuut mi do & carni,sed sunt spiritui mortiti: tu cotra mortuus es mudo & carni,sed spiritu vivis Deo: illi sint ex Ciuitate mortuorue eoru . n. Vita potius mors
dicenda est: tu es cx Ciuitate viventium:quia mors tua potius meretur nomen vitae. amobrem sine, mortuos attcndere, Ut mortuos suos curenti hoc est,seculares curent negotia secularia: nec tu te immisceas eis: sed veni
sequere me,impendens te operibus regni mei proprijs. Et ut perpendit S. Balilius neque ad punctum quidem temporis ab ipso seiungi permisit, ut se immisceret in rem,quam seculares poterant expedire. ut hinc Religiosi, qui sunt eius disicipuli,intelligant: se iam non esse de hoc mundo inferiori; sed spiritu translatos esse ad mundum alium,hoc superiorem. Cuius contrarium si fiat,id vere est retrocedere. Vnde cuidam alteri discipulo v lenti redire in domum suam, ut quasi illam lustraret, ut posset illi renun-3 Lae ρ. M. tiare,audiuit tremendum illud Verbum: d nemo mittens manu iam ad aratram, ct respiciens retrὸ, aptiu est regno Dei Iure optimo possemus dicere im- . plicanti se huiusmodi occupationibus carnis & sanguinis, quod Sanctus erm de Hieronymus in alia occasione dixit : Quid agis in mundo, qui maior es 'i, ἔ- seculo Et quod dixit Sanctus Augustinus : cum coeperimus esse iscu- lo maiores: nulla saeculi cupiditas prcsressum & cursum nostrum retaria
. PRAETEREA nunquam pax ineunda est cum hostibus quamdiu pudinandi durat occasio: esset enim pax facta,& causa amittendi Victoria. Hanc pugnam instituit iam Religiosus cum suis parentibus & cognatis, t imple quod dixit Christus Dominus: e nolite arbitrari, quia pacem venerim miti μ' - , ' re in terram: non uenipacem mittere.sed gladium ct separat em. Veni enim a rare taminem aduersupatinnseuum. ct filiam aduersiis matrem suam: 'nam inimi ihominu dom ici eivi. Cur ergo vult pacem inire cum illis; & sese immiscere & implicare cum ijs, quos habet hostes suae persectionis, & salutist Si se ab eis separauit, ut Christo melius seruiret: cur ad eos redit,
qui ipsum separabunt a Christo. Si gladius verbi Dei ipsum diuisit, 3e
separauit; suis parentibus; eiusque corde evulsit inordinatu, quem ad eos habebat amoretcur non sancta hanc diuisione & separatione coseruabit: ex ερψλ. 2
612쪽
DE MORTI F. INORD. AΜORIs AD ΡAREN.&c. 68 qua pax haec& vnio cum Christo Saluatore suo dependet qui etiam dixit: f-amar patrem aut matrem plus quam me, no est me dignus. Pl tis eos amat,qua Christum,qui eum relinquit, ut eis placcat: qui tamen eos reliquerat, Vt
Christo placeret. Quod ii minus eos amat quόm Christum, semper quod Christi est,praeserri dcbet et,quod ad illos speetat: Quod ut magis Vrgeret, cum dixisset. g Si quis venit ad me ct non odit patrem suum ct matrem, ad iccit: adhuc autem ct animam suam; vj potest meus esse discipulus. Cum igitur iam Christi scholam sis ingrcssus: cur non odis patrem N matrem siancto hoc odio, quod carnalem omnem amorem&imperfecti im expellit ex corde Qui alterum odit: nec visitare illum Vult, nec videre, nec audire, nec alloqui, nec literas eius accipere, aut aliqua noua siue nuntium de eis habere: nec gaudet de prosperitate eorum, nec subsidium praebet in aduertis,nec vel leteius meminisse; sed obliuisci, & ex memoria uia omnino abolere, atque si mortuus iam esset ad omnia, quae illum contingunt. Si itaque tuos parentes
odio hoc sancto prosequeris: omnia haec quantum in te est, erga illos em-cies in eo gradu, quo aliter faciens, impedireris, quo minus esses persectus Christi discipulus:ad hoc enim ad Christi scholam periten isti. Si cruisti tibi oculum,abscidisti pedem,& manum, qui te scandali Zabant: curvis iterum recipere,tibique coniungere: siquidem non minus te nunc scandali Zabit, quam antea J Ianeant itaque illi in suo loco,&tu consiste in tuo: &sic sine scandalo poteris progredi in obsequio Christi. MΕΜOR etiam esto, quid Aloyses dixerit declarans persectionem antiquorum Levitarum: h Qui dixit parri suo ct matri suae: nescio vos; ct fratribuouis: ignoro vos; ct nescierunt suiossus. Hi ι unodierunt eloquium tuum, Domine, Opactum ruumseruauerunt. Cum igitur Votis tuis sis obstrictus,implere Verbum,
quod promisisti Deo; & fidelis esse pacto, quod cum illo iniisti, sequendi
ipsum cum persectione: necesse in non amplius cognoscere parentes tuos, nec maiorem amorem aut memoriam eorum seruare, quam eorum, quos
nunquam nouisti: in coquod ad tua vota Regulasque sEruandas est neces sarium. Vocatus es, Ut Christum Vere agnoscas, & familiaritatem cum eo ineas: necesse igitur est renuntiare familiaritati cum eis,qiii hanc Christi notitiam,& cum eo communicationem impcdiunt. Nam cut ait S. Gregorius ille desiderat familiariter agnoscere Dominum;qui ob eius amorem ignorat, quos carnaliter agnoscebat et non enim Iine graui detrimento stientia Dei minuitur, si cum carnis notitia coniungature 3 qui optat intime Vniri communi omnium patri:retrahere se debet a carnalibus parentibus: m mor illius; quod Psalmista dixit: i obliuiscerepopulum tuum. ct domum patris tui. Et concupiscet Rex de. orem inκm: quamamipse est Dominin Deus tuus. Magna perfectio est non solum deserere domum patris su ;sed etiam eius obliuisci,& plane horrere r siquidem post hoc tanta accedit virtutum pulchritudo,
613쪽
686 TRACTAT vs VII. CAP. VI. quae susticit, ut Rex coelestis illam concupiscat, seseque offerat eam haben ti,ut eius sit Dcus ac Dominus cum speciali cura & amore: sicut parens cu- ram gerit filiae iliae; & sponsus sponsae suae. Huc accedit praeclarum illud mandatum Christi Domini ad suos Apostolos dicentis:k Patrem nolite vocat re vobis super terram : νηια est enim Pater vester, qui in caelis est. In quibus verbi
l duas res valde notandas proponit. Prima est, Vt ita exacte amorem & memoriam parcntum carnalium deponant,Vt nec eorum nomen ore suo proferant.Cuius rei adeo rarum nobis reliquit exemplum: ut in toto sacro Lu- angelio non inueniatur quod Virginem Sanctii simam Matrem suam nomme matris compellauerit: sed tantum mulieris: ut ostenderet,quam esset avulsus a nimio naturali amore filiorum erga matres. Et cum ipsa matcreum in templo i nueniens diceret et i Pater tuus 9 ego dolentes quaerebamvi te: ipse quasi extraneum,& alienum reputans nomen Patris, respondit nomen illud rei jciens: Quid est . quod me quarebatis: nesciebatu,quia in js, qua Patris meil sunt, oportet me esse ita insinuans, se non habere Patrem in terra; sed in coelo: in cuius scrtiitio suo occupabat. Et iterum, cum ei diceretur: mater tua& fratres tui quaerunt te, respondit extendens manum in discipulos suos: m ecce mater mea. ct fratres mei. Quiι unque enim fecerit voluntatem Pati is mei, qui in caelis est: ipse meu stater,ct soror. 9 mater est. Qua scntentia sensum suum confirmauit, quod non tanti faceret cognationem carnalem, atque
Spiritualem. cuius sundamentum est, quod quis sit eius discipulus, S: faciati Dei voluntatem; quod potest esse omnibus commune. Ex quo inseri san-l ctus Basilius: lioc verbum non debere usuri ari in Religio-l ne, etiam chim nominantur Patres,aut fratres: nam in ca omnia dcbent esset communia. Et N. P. S. Ignatius in Examine sue Instructione, quam pro Nouit js instituit, ita loquitur: ut loquendi modus, sciatiendi mo dum iuuet: Sanctum est consilium, Ut assuejcant non dicere, quod parentes vel fratres habeatu; sed quod habebant,&c. prae se serendo, se id non habere, quod , Ut Christum omnium rerum loco habeant, reliquerunt. Et I)alladius de S. Monacho Euagrio reseri, quod cuidam dcenti, ipsius Patrem esse mortuum, respondit: noli blalphemare, nec ira loquaris: pater enim meus cst immortalis. eo responso insintians, se non alium Patrem in terra agnoscere, quam Deum. Li lioc secundum est, quod Christus Dominus noster Apostolis sitis di 1it: νηtuo Pater refer, qui in coriu' 6. Quod magis proprie conuenit Religiosis, Apostolicam sequentibusi vitam; de carnales deserent bus Patres, Ut Deum tanquam specialem Pa-l trem recipiant. qui singulari protectione ac prouidentia officium lioc erga illos praestat,mhilto exactius quam erga alios iustos: sic enim implet pro-l missionem suam de reddendo celitu plo o relDiquenti Patrem suum , ct ma-i tr suum: quia tunc succedit ipsemet Dominus in locum Patris & ma-
614쪽
DE MORTI p. INORD. AΜo Ris AD PAREN.&c. 687tris,exccdens millies parentes terrenos,ut supra est dictum. Si enim David dixit: p Pater nievi O mater mea dereliquerunt me: Dominis autem assumpsit me: Quanto amplius luscipiet S proteget eos, qui non expectarunt, Vt parentes res relinquerent; scit iplina et eos dereliquerunt: ut reciperet se stibalas sui Saluatoris ibi si Isaias Deo dicit: q tu Pater νroster, ct Abraham nesciuit nos,or Istaei ignorauit nos: quanto naagis corum eri ' pater,qui ipsi nolunt patres suos agnostero,Vt solum ipsum patrem agnoscanti erga eosdem adimplet Deus eminentcr quod per eunde Propheta dixerat, quod r portaret eos in v tero suo. gsaret in iliis Visceribus. Et 6, ad senectam. 9 Uri ad canos eos ita portaret, ut vicem obiret domus, cellae, leciticae,ac tentorij, rerumque omnium: quia omnes in ipso habcnt. Ex quo fit,ut Religiosius quicquid amoris erga suos parentes habebat,conuertere dc beat in amorem Patris sui caelestis: nccsbium amore, quo omnes christiani tenentur; sed alio assectucenties acm illics tencriori, affectuosis,& e caci, quam ille fuerit:quo carnales parentes diligebat, in quorum locum ipsum C H R I s T v M in Patrem accepit.
debet mort catio amoru erga cognatost, ct 'Mumodus eos amani. 'X DICTI s in proximo capite sumere debent Religios larma quibus sese a tcntationibus defendant, quas caro S sanguis adfert, ut eos retrahat ad amorem eius, quod semel reliquerunt: apponentes lecurim ad radiccm earum; Vt memoriam & inutilem iblicitudinem deponant rerum omnium, Cuae ad parcntcs suo, spectant. Nam xt sanctus Basilius dixit magnum est persectionis impedimentum recordatio Vitae superior A, Z personarum ac rcrum quas in epdeseruerunt. Et donec Sancto quodam earum odio ex memoria delean tur, non est securitas, nccllic plena persectior ut Religiosius ait S. I r- nardus sit similis lutchisedech, de cuius Patre Sc matre nulla cst memoria in mundo. Hoc ostendendi im est in primis, leponendo omnem curam,aliquid de illis cognoscendi , illis scrisci di, aut lit cras ab cis accipiendi: dicentcscum A postolo a non iudicaui me scire ab quid intir ros nisi Iesum Chi h um. r huc i
615쪽
cruci um. Huius recordor,reliquorum omnium obliuiscor: nec volo me
moriam meam illis occupari. Quod si quae literae cx patria ad eum mittantur,imitetur saltem affectu & desiderio, quod fecit Monachus ille, de quo Lib. s.e refert Cassianus: quod, cum per quindecim annos valde fuisset collectus, tandem accepit magnum cumulum literarum a parentibus & amicis suis.&antequam eas aperiret,sic intra se coepit cogitare: quot cogitationes in me excitabuntur lectione harum literarum, quae me vel ad inanem laetitiam, vel ad inutilem tristitiam prouocenti quamdiu memoria eorum, qui lit ras scripserunt, quietem tu inabit orationis & contemplationis meae t Et quando tandem cessabit turbatio spiritus mei, & quietem eius recuperabo, quam habebam,si aditum praebuero cogitationibus ac desideriis, quae incident videndi, alloquendi, quos iamdiu reliqueram Certὸ parum mihi prosuerit, qui illos corpore reliquerim, si corde & cogitatione apud illos maneo.His considerationibus decreuit fasciculum illum no aperire,sed ita occlusum proiicere in ignem,dicens:istuc ibitis cogitationes de patria mea omnes,istic comburemini: ne me cogatis rerum meminisse, quas dudum fugi.Simile quid secit N.P.S.Ignatius alia occasione: Et multae esse possunt, , , si, quibus es et actus Valdu heroicus idem facere. Si quidem,S. Hieronymo . . si f. teste,purus amor nec literas adm ttit,nec dulces scedas, nec munera,aut d
1. DEINDE Ostendenda est haec auulsio in eo, quod propenso ac desideriueos visitandi & alloquendi plane deponatur,nec Glum facultas ad id petenda non est,sed,quantum in se erit, potius repugnandum : solatium suum in eo solo poncns,quod ipsit incumb: sicut S. A postolus, qui de seipsb dixit,bcilmplacuit ei, qui mesegregauit ex utero trumea. O pocauitpergrati suam: continuὲ non acquieui carni 2sanguini: Sed ad id ad quod eram vocatus attendi. Cogi tet itaque R.cl igiosus, sic mortuum esse parentibus suis, & parentes ipsi;&se mundo crucifixum,& mundum ipsi:& cum in vita sit mo tuus; ne sectat cum spiritus detrimento,quod post mortem sacere non pos. i., itii. a. set.Nam Vt S.I homas ait ciuilis mors suae Prosessionis, illum ab omni cura
iῖν ar. 6. ET HINC sequitur tertium, in quo haec separatio est offendenda,ut sci-3 licet omnes curas,& temporalia parentum & cognatorum negotia a se abi j-ciat,dicens cum Christo Domino nostro: c in D qua Patris mei sunt. Oportet me 's's 1l . hoc est,nolo occupari aliis rebus,quam Dei 'quieit 'nicus Pater m cus.
Quod si carnales parentes obicce int,ipsum teneri illos diligerc,resiponde- ἡψά, i, istatue magis teneri ad Christum amandum, qui est praestantior Pater,ipsique s. viiz is; dicit: d qui Amat patrem aut matrem plua quam me: non est me dignus: & simul UMm3. cum S. Ambroso dicat:tempus amandi & tempus odio habendit diligimvos in eo quod est Christo conforme; oderim vero quando me ab eius ob-
616쪽
MORTIFICATIONII INORD. AΜΟRIS OBIECTA. 689 sequio retrahere volueritis.quod si obiecerint,teneri eum ipsis obedire;respondeat cum S .Petro: e Obedire oportet Deo magis quam homiuit . Et ut S.
Bernardus dixit: solus ipse Iacus in causa est cur non obediamus parenti- lbus,cum nos ad Religionem Vocat;& idem est causa, ne ad eorum volun- ltatem descendamus, cum detrimento Religionis. Quod si conquerantur, ldicantquec esse crudele,illos contristare: respondeat cum sancto Hierony- imo Si tristatur parens: Christus laetatur; si,qui sunt cognati,plangunt: Anseli laetantur& cantant.Nolo Christum Dominum eiusq; Angelos contri lare,ut parentes & amicos exhilarem. Quod si etiam pro se adscrant,se indigere ipsorum opera ; esseque quoddam genus fidem abnegandi,eos des rere: respondeat cum sancto Basilio: Apostoli sententiam pertinere ad viventes; non vero ad mortuos. Hi enim liberi iam sunt a cura domestic rum,cum alij sint,qui eam curam gerant.Qtiod si replicen r, Ut saltem acce das ad mortem parentis,& eius funus: respondeas cum sancto Chrysostomo, Christum id prohibuisse cuidam sito discipulo. Nam post senus aperietur testamentum, & agendum de mandadis executioni iis, quae in eo sunt praescripta de legatis, de bonorum temporalium distribiatione; & sic immisceretur in mille alias curas: & negotia huius mundi eius sunt conditionis, ut unum alterum trahat; & hoc alia multa. Quare cum Religiosus v- num suscipit expediendum , sensim inserit se&intricat reliquis omnibus: nec minus conqueruntur parentes, si Vel Vltimum negligat expedire; quams primum praetermisisset. Quare expedit potius omnia relinquere. Ne eueniat quod asserit Isidorus: quod multi Monachi propter amorem p rentum sese implicant non sbium curis terrenis, sed etiam litibus apud tribunalia : & propter temporalem amicorum suorum salutem, iacturam δε-ciunt animarum suarum; & propter commoditatem cognatorum recodunt ipsi ab amore Christi.
NON TAΜEN exist imandum est,propter ea quae d iximus,Velle nos aliquid contra praeceptum naturale amandi & honorandi parentes: Vnum enim praeceptum non potest alteri esse contrarium; nec una virtus alteri aduersari; licet maior exaltet minorem , & amor charitatis amorem naturae perficiat. Et qui dixit,Vt odio habeamus parentes,non Voluit ut S.Creg rius explican hoc mandare: ut mali aliquid illis optemus; sed ut eos minusquam Christiim,& quam nostram salutem ac persectionem diligamus: idque non amore inordinato; sed carnali amore in spiritualem commutator honorando illos ut ait sanctus Thomas more Religioso, & iuxta nostrum Statum' orando pro eis,reuerentiam exhibendo,& ηpiritualibus eorum necessitatibus, cum opera nostra in eis constituti indigent, assistendor imo etiam in temporalibus, cum illae graues sunt; nec sunt alii, qui subuenire illis possint. Id tamen fieri debet cum bona Praelatorum sacultate, di purὶ hhh oh Dei
617쪽
mis: nam cum eius dctrimento nec pedem moti credebet Religiosus in i gi sarciatum: lictu .dem nec pro Vita propria tuenda licet detrimen-Vide tum aliquod in anima pati. Quod confirmat S. Augustinus, dicens: militia
Cl. ristiana cxhortatur nos, Ut asturuncarnales iugulemus: ita tamen, Vt
i nolit nos separentibiis nostris ingrato , contemnentes beneficia ab eis accepta. Custodiamus itaque ub que pietatcili: haec enim beneficia stiunt i cum sic na per obtinent, ubi res maiores nos non obligant. Bonum huius rei exemplum dedit nobis Chrillus Dominus noster in crucer ubi pietate ex-crcu t erga suam mairc m&compatienscius solitudini eam discipulo suo S. Ioanni commendauit:qui loco ipsius curam eius gereret. Non tame eam Iora. 9 a 6 Vocauit sm.itrem ed muliorem: 't sic persectione olfunderet amoris spiritualis, quo illa cura proccdcbat. Nec voluit ex cruce descendere, ut illam λ-laret ui :co quod pater eius iussisset,in ea mori. Docens Religiosos ita si is- facc re obligationi suae naturali erga parentes, Ut non deserant vitam Crucis,in qua Deus illos posuit: nec feruorem spiritus laxent, sicientes per a lios, quod iuxta suum statum non possunt facere pcr scipsos: S: ostendentes magnam suam constantiam-animi fortitudinem, neque hanc ob causam emollescant. Meminerint ut supra cum S. Gregorio diximus seg ' debere esse sic tit illae gνacca,qua arcam te tamenti vehcbant,quas amor filio- rum mugire faciebat, non tamen retrocedere, nec ab inuicem separari; sed semper coniunctae directumper νiam qua dccebat Beth sinus. Religiosii enim ob naturalem amore parentum & cognatorum non solum no debent retrocedere,Vt quae reliquerunt recipiant, etiamsi illis hoc valde sit graue; sed neque debent seiungi aut discordiam aliquam propter hanc causam inter se habere; nec flectere viam suae Prosessionis; aut Voluntatem Superi ris,ut eam ad suam trahant; nec sistere in progressu & seruore suorum exercitiorum e sed semper cum magna mutua ani morum coniunctione debent in eis progredi, dirigentes iter suum in Bethsames, quod significat domum sblis, ad obtinendam perscuerantiam in excina N persectah M v ra, quam profitentur. Nam de iusto dicitur ii homo Sanctus in sipiemia manet scut Sol; & semper progreditur in die & cum luce: dctellatur enim tenebras & tricas in suis negoti js. Ex o apparet, quod negotia cognatorum nullus Rcligio serum aggredi debeat proprio suo iudicio: quia facile potcst existimare, amorem naturalem & passionem siue affectum, qui illum comitatur, obscurare iudicium rationis: ne recte iudicet de necessitate ad ea attendendi: & pe necessariam iudicabit suam praesentiam, cum reuera ncm sit - sed
possit ei negotio per tertiam personam subueniri. Ne igitur in hoc decipiatur , praestat, id committere iudicio & consilio virorum sapien
618쪽
tum, S: qui non laborant aliqua passi Cne: Z praecipue rem totam com mittere Praelatis, per quos Dcus ipsum gubcrnet, stiamque voluntatem absque deceptione per eos manifestet. Propterea enim competit Religioni, quod sit domus Solis: in qua agitur cum claritate,tam ex parte subditi, quam Superioris. Alter enim libenter quaerit clare cognoscere Dei voluntatem;& alter eandem manifestare r quo omnia iuxta illam fiant. Et quoniam Sa thanas transfigurans se in Angelum lucis decipere solet Religiosos Zelosos, ut cupiant ire in patriam , consanguineos de amicos Visitatum,cum aliqua
spe eorum prosectum promouendi, & in rebus ad salutem pertinentibus eos iuuandi : neque in his tamen duci dcbet Religiosus, iudicio proprio:& potius ex parte sua existimare debet, certius fore proprium dctrimentum, quam aliorum commodum: aut ut Cassianus atro si quem fru- .etum in alijs secerit, fore cum maiori iactura sua: nam potentiores & iem catiores tolere esse parentes ad filios post se trahendos, quam sint lfiiij ad trahondos parentes. Nam C H R I s T V s Dominus noster,quam uis tantus esset praedicator, & Propheta; paruum tamen fructum inter suos effecit: qui ipsum contemnentes , ctiam audire dedignabantur,& scandalizabantur in eo : quare ipse dixit: i non est Propheta sine houore. nisi in patria flua, ct in domo sua, k ct in cognatione sua. Et cum in aliis
locis multa edidisset miracula : ibi tamen non fecit virtutes multia propter incredulitatem eorum. Si igitur hoc euenit CHRIs To Domino no
stro , qui nihil nisi coelestis sui patris honorem quaerebat : quid non
potest vereri carnalis homo, qui inter suos cognatos cupit aliquam authoritatem habere,& in honore apud eos esse ζ facile credi potest,eum non egregia & magna prodig a facturum, non solum ex parte ipsorum ciuium qui huiusmodi conterraneos minoris faciunt scd ct am ex parte sui: qui honorem aliquem amb ens, obicem apponit si uetui, qui ex verbostio poterat expcetari. Committat igitur id totum prouidentiae diuinae, nec tale facinus proprio iudicio ac Voluntate aggrediatur; sed Praelatorum. Et tunc poterit ire securus, & incumbet Deo, exitus rationem
Dr NiovE Religiosus adeo Viriliter carnalem amorem erga cognatos suos mortificare dcbct, Vt neque ex eorum noli ilitate , aut diuit is e vanescat; neque, quod illi sint ex communi plebe, & pauperes, erit-bescat : neque laetct honor sica illorum gesta ; nec confundatur nimium ex in selicibus eorundem euentis: sed in utroque casu studeat se in pace,silcntio, S cordis qui cte conseruare. Et similiter ncc humilia sitae Relig onis lxercitia negligo c 'more, qui d consanguincia presserent: nco; honorifica munia at pctat ob iroru hono te; sed in omnibus se gerat tanqua
619쪽
carni &sanguini mortuum et eum in modum , quo sanctus Iob dice- l propinquorum terruit me et O non metu tacui, nec egres' ' se sum οφ um: quasi dixerit: nihili seci quod mei cognati me contemnercnt, eo quod id facerem, quod debebam ; neque quod illi contemnerentur, & nihili fierent: cuius contemptus partic ego essem: sed in utroque tacui, sustinui, nec meam quietem amisi r nam hanc in eo solo collocaui , Ut placerem Deo: qui verus est Pater meus. Obeatum Religiosum, cuius vita ut sanctus Ioannes Climacus ait est continua quaedam peregrinatio ad veram suam patriam, hoc est, cc Ium: qui tanquam bonus peregrinus nihil aliud curat, quam ut semper progrediatur; nunquam desiderans in patriam suam & carnales parentes redirc: hic enim est modus quidam subsistendi, & retrocedendi, sicut secit uxor Loth: sed semper ulterius progreditur, cupiens ad finem peruenire suae peregrinationis terram scilicet viventiumr ubi videbit Patrem suum coelestem,& gaudebit cum suis fratribus,qui sent ipsi beati: satians & implens sua desideria in aeternunia
PERFECTIO RELIGIO so RVM Ex MORTIFICATIONE exccssuum in agendo cum sicularibu
VLTA ET PRAEDic Tis DE AMORA & familiaritate cum cognatis possunt etiam ad ali os seculares extendi , filios huius seculi. Sed quoniam multi Religiosi ratione onsciorum & spiritualium, alit temporalium muniorum c guntur cum secularibus agere; &, qui non in eremo, scd in locis ubi est hominum frequentia habitant, sapius cogiὶntur cum eisdem agere, aut ab eis visitarit visum mihi est perae pretium aliqua documenta proponere circa mortificationem,& cautelam in agendo seruandam, & de perfectione qua id fieri possit, solum generalibus allatis; particularibus Verorciectis in eos tractatus, quos de huiusmodi ministeri, inserius instituemus. Et hinc d scere possunt Religiosi ab huiusmodi obligatione expediti summam curam, qua vitare & horrere debent,agere cum secularibus. Secularcs dico non eos,qui aeque sunt Deum
timentes & viri spirituales, sicut ipsimet Religiosi; sed eos, qui in vita &moribu
620쪽
DE MORTI F. Lxchssv v Μ IN AGENDO Cum SECvLAR. 693 moribus sunt filii huius secuti,feritamque exactissime eius leges, & mores. Jamuis Anacta oretae,& qui vitam eremitica profitentur ab utrisque dc bearit abstinere, iuxta illud quod vox coelestis magno illi Arsenio dixit:
FVGE,TACE,I: T RE avi EsCE. FDge scilicet hominum consortium; tace non colloquendo cum eis;& requiesce in interiori cum Deo familiaritate, qui te tutabitur in abscondito faciei stiae, quo nulla peruenithominum perturbatio. SOLI ΤARIAE igitur vitae cultoribus praetermisiis, hoc sit primum d cumentum,& fundamentum reliquorum: quod Relig osi, propriae pers ctionis cupidi quam non debent, propter officium,quo sunguntur, coculcare nitri quam debeant cum secularibus contrahere amicitiam,quae non sit valde spiritualis,in Deo,& propter Deum,& in bonum animarum eorum; aut ob alios sanctos fines;nec ullum admittant excessum amoris,qui cor eorum occupet,& a rectitudine faciat dc flectere. Si enim Christus Dominus nostcrdixit:a QMamat patrem aut matrem plus quam me. non est me dignin: etia si huiusmodi amor tantum habeat in ipsa natura fundamentum: quanto ergo minus Rcrgiosus amans aliquem secillarem, plus quam Chri itum, dignus erit ipso Chrrsto Et qui quamcunque creaturam plus amat, quam Creatorem: non est dignus ipsis Creatore; nec meretur ab co amari, nec ad eius familiaritatem,& lblatia,ac bona regni ipsius admitti.b Nolite ait Sanctus f cobus Apostolus imici esseseculi baim. ne inimci Dei co=μtuainini. nam qui sc-culi filiis adhaeret amicitia tantum exteriori & politica; seculari Ze pro sanae eorum vitae sese accomnacidando,statim evadit eis similis:amans, Magnique facicns,quod illi amant,& magni faciunt. Et reuocans in memoriam quae deseru t: eo peruenit, ut S. Balilius ait)vt paeniteat ea deseruis '; parvique faciat,quae nunc habet: lapsus in illud vitium quod S. Bcrnardu , cordis apostasiam appellat:in habituReligionis cor seculare gerens;& c corde rediens in AEgyptum, Unde exiverat. Ex ino sit,ut Relig:osius agens ciam secular bus, quantumuis cor suu habeat resormatum et debeat semper praeuenire & praemunire sese sanctori:
quodam periculi sui timore, diligenter seruans insigne illud Ecclesiastici consilium,dicentis:d Sepi aurest ustinu:ctori tuoIuno ost a ct seras. Neque
enim libenter aud redebes res profanas,&scculares, quas illi loquentur; . nec permittere ita intrare per aures tuas,ut cordi tuo adhaereant. Sed cum non poteris euitare aud re, quae dicentur: ita age, Ut quae per Unam aurem intrant,per aliam ineant:procurando eorum qinnino obliuisci. Habeas quoque os tuum N linguam clausam non vn Mantuan Olbo, sed multis: ostio scilicet prudentiae, humilitatis,mansuetudinis,& patientiae; casti talis,&m isericordiae,& si mi lium at larum virtutum: vi cu m os ad loquendum aperueris,quicquid dixeris sit eis simile de conforme: ita ut nullum proferas