장음표시 사용
631쪽
l sibilis atque si omnes eandem scientiam haberetis; & secundam epistolam ad eosdem sic concludit: dde carmfratres, idem habete, ct De pacis. Odilictum erit vobis una. t Ex H o c primo gradu progreditur ad secundum,qui est magis substantialis,& cosistit in unitione cordium,& Voluntatum, ratione eiusdem est ritatis quae illos impellit ad se inuicem amandos, quasi multa corpora anumam unam haberent;& multae animae cor Vnum: ita ut conueniant in diliit endis,& odio habendis eisdem rebus, iuxta Dei voluntatem. Eum in m um quo S.Lucas resert: e multitudiηu credιntiumsuisse cor unum, O ammam unam. Hanc unitionem coniungit Apostolus semper cum prima. Nam ad
Romanos dixit: f Dein parismia oesolati,aut νο- idipsum sapere in alteratrum
l mini nostri Iesu Christi. Sed maxime scribens ad Philippenses aperuit quantii hane unitionem faceret, dicens. g Si qua consolaris in Christo si uiasMalium
charitatis,fquasociet θiris in si q a risieramiserat u implete audit -um, νtidemsapiatu.eandem charitatem babentes. νnarimes, idipsum sentientes nihil percontenti m. nec perinan gloriamDcunt si, non qua uasunt'guli confideramus,sed ea qua aliarti. Non potuitApoliolus amplius exaggerare desideria quibus tencbatur, ut haec unitio inter fideles floreret: quam reponendo in ea omne situm sistarium, & gaudium; &tanquam certa indicia eam proponens, oris de cvmiserationis, quam illi erga ipsum haberent. Et quid aliud est desiderare, ut omnes eandem habeant charitatem: quam quod suprema haec virtus eoiacm in omnibus fructus & cffectus proserat, atque si illa sola omnium voluntates dirigeret & gubcrnaret' AD HANc secundam Vnitionem perficiendam petiit Christus Dominus pro suis discipulis tertium gradum, cui illa inniteretur. est autem gradus hic, unitionis omnium cum ipsbmet Deo. Si enim omnes cum Deo sunt v niti, etiam erunt inter se; & si humanae voluntates cum Diuina coniunguntur,erunt etiam coniunctae & Vnitae inter seipsas. Vt autem celsitudinem huius unitionis significaret, Voluit tertio ob oculos proponere sit- premum exemplar,quod babcre potuit, licens: h sicut tu Pater in me. o again D Ohsi in nilis νη- Di. quod significabat, quemadmodum Pater &filius summam habent unitionem insensu, & Voluntate, & in executione earum rerum, ita ut nulla sit in eis diuisio: &haec unitio oritur ex unione sue unitate,quam habent in Una eademque essen tiar quia sunt unus & idem Deus ita proportionaliter iusti haberent summam aliam unitionem in sentiendo,uolendo,& operando,siue exequendo quod Deus vult.Idque ex eo oriatur,quod omnes sint cum Deo Vniti; Vt Vnus spiritus cum eo per hune amorem perfectum. Ita Vt eorum Vnio non sit humana, sed diuina; neque innitatur titulis carnis & sanguinis, sed sanctitatis ac Diuinitatis: acccipi-
632쪽
entes tanquam exemplar summam illam Vnitionem, quam Diuinae Pers, nae inter scipsias liabent. SED vlterius progressa est misericordia Salitatoris petentis pro suis quartam aliam unitioncm,magis specialem in ipsomet Christo vero Deo &homine, ratione eiusdem carnis cum Diuinitate unitae: quae datur omnibus in cibum in Sanctissimo Altaris Sacramento. de qua unitione intelligunt SS.Cyrillus & Hilaritas,quod Christus Domi mis quarto loco dixit: io ego clar itatem. quam dedisti mihi. dedi eis. νtsint νnum sicut o nos unumsumus. Quasi dixerit: dedi eis in cibum, corpus meum coniunc tum cum Diuinitate,quam tu mihi dedisti: ut in virtute huius cibi sint unum mecum,& inters imitantes unionem, quam nos habemus. Idem significare voluit Apostolus,cum dixit: imius anis, unum corpus multi sumus, omnes qui de unopane partisipamus. Quid est multos csse unum panem, nisi esse unum Christum per imitationem Nam quemadmodum omnes iusti reaIiter ac Vere Unum eundemque Christum sumunt, latentem sub diuersis Sacramentalibus speci bus,qiis etsi sint multae,quod tamen latet, non est nisi unum: ita omnes sunt
unum in ip tbmet Christo,participes eius spiritus, eiusque coelestium proprietatum.
VLTIΜ A magisque specialis unitio est propter Vnum eundemque statum persectionis,in quo discipuli Christi fiunt unti inter se,Vt eum cum ea excellentia ac perpetuitate imitentur, qua possunt illam in rerra imitari:&de hac dixit me k Ego Pater, suis in eis sicut tu in me: νυnt consummati in νnum:ct cognoscat mundus.quia tu me misisti,ct dilexist eos, sicut oe me dilexisti. Et quid est, esse consummatos&periectos in V nition nisi, ut omnes hos quinque gradus in se coniungant cum magna constantia N perpetuitate, adsimilitudinem persectae unitionis , quam Diuinae Per nae inter se habent ἰ sicut i pli Apostoli coniunxerunt, & perfecti Religiosi coniun. gunt: qui perpetuis Votis sese dedicant ad procurandam & conseruandam unitionem hanc in omnibus sitis gradibus: donec in ea vitam hanc finiant. Haec ipsa unitio testimonium praebet praesentiae Christi Domini nostri in ter illos. I Nam νbibunt cait duo pel tres congregari in nomine meo, ibi sum is
medio eorum: ut eorum Vnitionem conseruem, eiusque feruorem perfici
am. I adem etiam Vnio testimonio est, quod filius Dei missus fuerit in mundum 1 Patre suo: talis enim unitio non potui siet fieri in terra potest te tantum humanar nisi ipsemet Deus eam insipiraret, & adiuuaret. Eadem quoque est indicium amoris Dei erga nos: quia vult nobis ea bona,in quibus magis simus similes filio eius;& in unione, quam cum suo Patre habet. Eadem etiam efficit homines consiimmatos, obsignans in eis viratutes Christianae persectionis. Vnio enim multorum obligantium se ad manendum porpetuo in diuino obsequio, remotis perseuerantiae obstacu-
633쪽
Iis,causia est,mir cum magna suauitate obtineatur vltima Victoria, & corona. Id quo d est in Religione valde facile : Nam in ea profitentur Religiosi magis attente ac solicite quinque illa , quae hi gradus unitionis efficiunt: siibiectionem scilicet proprij iudicii:ίγ negationem propriae voluntatis; &familiaritatem cum Deo per orationem; & Dcquentiam magis quietam ac piam sacrae Communionis;&renuntiationem rerum omnium,& inordina torum ad eas affectuum : ex quibus distensiones omnes oriuntur . Cum igitur vocatio religiosa eo dirigatur, Vt haec Vnio procuretur in omni sua excellentia: non cic parcendum labori,quo ea obtineatur: sed semper ob oculos habendum,quod Apostolus dixit: m Super omnia charitatem habete,
quod est vinculum perfectionu: ct pax Christi exultet in cordibiu νψru, tu qua ct
vocati estis in uno corpore. Attendite, inquit, quod vestra vocatio sit,ut sitis v num corpus mysticum,cuius partes sint inter se summa cum pace & concordia unitae, sicut sint partes i psius corporis naturalis. Quamobrem super omnia contendite,Vt in charitate excellatis: quae vinculum est perseetissimum, quo Virtutes omnes inter seipsas colligantur; & caro cum ipso spiritu, S: spiritus cum Deo, S voluntates omnium inter se mutuo colligantur:& sic partes corporis in stici Ecclesiae& Religionis sunt sibi magna cum laetitia coniunctae. Memento Religiose, ait S. Bernardus: quod veneris ad Religionem,Vt esses negotiator,& pretiosias margaritas, virtutes stilicet,&bona spiritualia quaereres. nec contentus csto, si inferiora bona inueneris; sed summa quaeque & excellentiora perquire. Nil autem pretiosius inu nies unitate. non igitur parcas omnibus caeteris propter eam obtinendam: sed ieiunijs,vigilijs, & orationibus audacter praeser Unitatem. Volo autem Vt in ea quoque sic maneas: non quasi unus ex omnibus; sed quali cum omnibus unus. Latum expande sinum, Sc ex omni genere piarum affectionum claude intra viscera tua. Vt omnibus omnia fias; & congaudere paratus &compati:gaudere cum gaudentibus,& flere cum flentibus: ut amorem S V-nionem cum omnibus habeas.
Alia etiam complentitur mitis Religiosa.
EX DIC Tas licet aliqua magis particularia deducere, quae Religioso
rum coniunctio frue Unitio complectitur; & conserunt, ut illa conseruetur inter subditos S Praelatos antiquos S nouos, & Vniuersim inter maiores,minores,&aequales, cum vera & sblida Charitate. Cuius asti-ritin, Vt ait Sapiens,νmlaiu est, ct multiplex: sed eius multiplicitas dirigitur ad Vnitatem: ad quam in singulis Religionibus cfficit tres admirandos spiritus. Spiritum scilicet fili j humilis, obedientis, sui Rite maior bus plane tu te 2:; sipiritum Patris Zelantis,ac sbliciti de botro minorum; & spiritum Veri
fratris,assabilis, euec iucundi cum suis aequalibus. Et hac ratione charitas coniundios illos retinet,Vnum quemque cum omnἰbus,& omnes cum Vno quo
634쪽
Ds VN T ONII RLLIGIOSAE GRADIBUS. . 2. TOT que, tannuam patres, filio , & fra res in Christo : cuius gratia Ze cognatio spiritualis non est minus efficax ad unienda corda, quam ipsa natura & c gnatio carnalis. PR A h T r RIPA Charitas omnibus Religiosis communicat spiritum qi1edam valde Eclosum rerum communium, in quibus omnis merito clibent lesse concordes. t i gat en i ni eos funiculo triplici,qui valde fortiter i Ilos constringit. Nam Fgat illos obseruantia unius eiusdemque Prosessioni S: Regulae:& illi colla sita dimittunt,ut idem iugum sitimant. Et quemadmodum iugum boues unit qui illud portatrita lex N Regula corda viait, eam obseruantium.quia Omnes opponant humeros ad eadem onera portanda. iuxta illud cuiusdam Prophetae dicentis: bstruunt ei humera νno. ita ut nec discordent,nec alter ab altero se separet. Et iam illos facit conformes, ut accurrant lad omnia opera ipsius Communitatis Religio , , non quaerentes priuilegia, laut exemptiones pro libitu suo :&ita conscruatur omnium coniunetio, & lunio. Nam ut alius Propheta di ciciae nunquid ambulatant duo pariser ni conme- lnerit eu hoc ess, non poterunt multi simul esse,qui non lint concordes. Ac ldenique illos inducit, & facit esse contentos loco, officio, 3e occupatione lque cuiuis euenerui in comunem omniit Vsiim: magis attendedo ad comune bonum,quam ad propria Vtilitatem. Nam ut S. ADgLstinus dixit, chari- ltatem de qua dicitur, quod non quaeratqliae sita sunt, praefert communia fpriuatis; & non contra propria communibus. Et quando omnes Religiosi in his tribus conueniunt, sunt persecte inter seipsi,s uniti,ob intcgram consormitatem in eodem modo vitae. Quam unitionem declarauit Spiritus sanctus tribus similitudmibus valde iucundis in libro Canticorum , Io-quens de partibus sponsae sitae Ecclesiae, quae sunt max me unitae, luales sunt Religiosi. Primum cas confert cum d crine costi, siue linti eoqiodam capillari, quod tanquam collare circumdat collum eius. In quo, si bene attenda i mus,duplex est unio: altera naturalis omnium capillorum, qui in eodem capite sunt radicati et quam tamen seruant etiam cum sitiat sparsit ac pro-l pterea altera additur coniunctio artificialis: qua coniungiantur,& colli eant tur aliqua vitta seric aut alij cum alijs contexuntur, S insertis gemmis ali
l quibus,&pretiosis lapidibus, efficitur pulchrum qiioddam collare,cuiust olim erat usus. Propter primam in onem iusti sicculares conserunt1ir cum crinibus,quatenus uniti sunt capiti suo, qui est H R I s T v s: S ,hacvnitione se ara, sipirguntur in varios status, & officia, voluntatemque obtinendi multa bona temporalia. & ita ait Ecclesiae: e capiti tui, sicut reges caprarum , Drunt de monte Galaad . pri ges caprarum sunt iusti , qurpalcuntur in monte Calaad, doeirira scilicet CH R 1 - , τ 1 DOMINI nostri r quamuis instar caprarum non sempersunt ita coniuncti , Ut non se ab inuicem separent , de ad varia
635쪽
animum a disciant. At b eligiosi comparantur cum lintheo capillarit nam supra coniunctionem & vnitionem , quam habent cum capite suo Christo Domino,aliam addunt specialem, magmque arctam. cum ex gratia vocationis Religios, ligant siesh vitta Prosessionis ac Regulae:quod vincu- Iam cst perscctionis, sicut ipsa cliaritas; & sese alii cum alijs texunt per auxilium,quod in sitis exercitijs mutuo sibi impendunt. Et ex omnibus conficitur colla re quoddam , quod Ecclesiae collum admirabili Obedientia, &subiectione,gemmisclue Variarum virtutum exornat .. Ita ut coelestis eius sponsus dicat. fνulnerasti cor meum. soror me ι, lanst; vulnerasti cor meum in νυ crine colli tui, siue lintheo capillari,quo circumdatur collum tuum. Summe
enim placet mihi unio, quam video in tuis Religiosis; & pulchritudo, quae
ex eat .hi accedit. Etiam dicit eidem Ecclesiae et vulnerasti cor meum in uno ocu-urum tuorum: quam enim aequalitatem &conformitatem natura dedat oci
lis dedit etiam Diuina gratia Religiosis,qui sunt perfecti .. Vterque enim eundem Q upat situm, & locum in alto- habentque idem operculum &clausuram similem,magnaque confbrmitate munus suum exercet; easdem tes aspiciunt,& idem dei liis sentiunt ac iudicantet simul aperiuntur&clauduntur Vigilant,aut dormiunt; et euantiar aut demittuntur:& ad idem latus simul se vertunt, ut nulla inter eos sit dissensio. Quid igitur aliud est Religio:: nisi Unitio multorum oculorum valde sibi consorinium in habitu &professione; adeoque inter se concordium,. ut statim atque signum datur, aut pulsatur campanula, omnes siurgant aut incumbant; cant ad chorum,aci triclinium,ad sua officialia tae quamuis distinctae sint & variatad unum t men omnes fihem. tendunt.accurrunt enim omnes simul, qtiisque cum eo, quod ad ipsum specti ut illud obtinear: ita ut inter eos non sit iudiciorum diuersitas, quae turbet cordium Vnitionem, & pacem conscientiarum . Et quemadmodum qu Funque se stuca etiam minima in altero oculorum exi stens tantam adsert inquietudinem, Ut donec extrahatur, nul la sit reqtu es: ita quaecunque adsit in uno Religioso turbatio,.ita omnes torquet; Vt non quiescant, donec illud offendicu sum remoueant AN PLI v x hoc explicat tertia Spiritus sancti comparatio,qua dicit: Dentes tui sicutgreges tonorum ovium. Dcr dcntes intelligens ut ait S. Bernardus ordinem Religiosorum , propter magnam similitudinem, quam in rebus Religionis suae cum eis habet. Quemadmodum enim duo sunt ordines dentium,alter in parte inseriori, qui mouentur ad cibum masticandum ,& terendum; alter in siti periori parte,qui quiescur:&in utroque est: magna dentium varietas: alij enim sunt maiores, alii minores, aut aequales; &quisque proprium locum occupat Valde firmiter.& cum tanta intex sic unione,Vt nihil pati possint inter unum &alterum,donec exrrahatur Ita in ipsa Rell-gione ex Diuino Consilio sunt varii ordines. persenarum, quae aut guber- n
636쪽
DE UNITIONI s RELICI os AE GRADIBVs. 3. 2. TC9 marit, aut exequuntur:& quisque suam stat,qnem occupat, tenetque cum magna animi quiete & firmitate,ita ut non sit inter illos discordia. I t quaelibet occasio alicuius offendiculi , aut dissensionis summam eis adfert in- qta ictudinem ac dolorem; nec quiescunt donec illam remoueant. Ac pro-tCrca non comparati it dentes spons, grcgibus caprarum redeuntibus ex pascuis,non nihil gregibi ascendentium de lauacro: tuae Valde se coniungunt,& quasi aliae alijs cohaerent, ut mutuo se sola Canr,Vt superiis dicebamus.& omnes. lnquit,ascendunt gemeta fatibus Ofleri Mnest intereas Unusquisque enim Religiosus,si sit qualis cile debet, co-tCndit, ut in duobus actibus amoris,Dci & proximi, excellat: qui sunt quasi Vterini fratres,& semper simul inccdunt. I xercent se etiam in adtibus aliarum Virtutum,quae animam & corpus perficiunt; & in oper. bus, quae si intdia praecepto, &de consilio; ac denique in bene agendo semper coram DCo& hominibus. Et cum hac scecuditate suam conseruant Vnionem: sicut cum adest sterilitas, facile illa laeditur, ac sensim perit. Charitas enim non vult esse otiosa; &, si persecta sit, non patitur horum gemellorum &fructuum diuision em,quando uterque pertinet ad persectionem status, ut iam videbimusia
VAM v Is VrRVM Si T, OMNrs. Ius Tos obtiner posse & conseruare perfectam unionem , quam Saluator
noster pro illis pct jt: negari tamen non potest,quin sint in
seculo multae occasiones eam discindendi; & in Religione multo plurcs ad eana conscruandam Cuius rei mirabilis praecessit sigilia insolenni illo sacrificio , quod Abraham
obtulit Deo Domino nostro rex eius mandato accipiens tria animalia a rascam scilii cerarietem.ct dilas aues,tarrat lambam. Et animalia ipsa Bust per medium. O virasque partes contrase auri sec. ροβuit,vnam sci hcet ad Vnum latus,a, cram ad alterum aues antem non diuisit. Cumi defenderent volucres aliae rapaces, ut corvi & Vustur supercadauera,ab'ebat evi Abrah-.l7st autem Ver. simile illas accurrisse: ut cadau ribus animalium maiorum,& apertorum cibarentur; aut certe maiori impetu ac celeritate ad ea descenderenr, quam ad auium corpuscula, quae&
637쪽
parila erant, δύ integra. Qilod totum S. Augirstinus accommodat duobus hominu generibus,qui erant in antiqua lege,alij carnales, significati per tria animalia diuisia;alij spiritu alas,significati per duas aves integras. Iidem autet suntla omines crism in Ecclesia: coniugati enim diuites, & potentcs seculi diuisi sit ni in varios assectus,desidata, curas & negotia :.quod status illius conditio, ut supra cst dictilin, requirit. Qui quamuis Deo offerant seipsios in sacrificia: id faciunt tamen cum diuisione quadam ac distra Dione ad multi tudinem rerum Icrrcnarum: Cum etiam deb Martha dicatur, quod essetfο-llicita ct turbaretur erga plurima. Ex quo prouenit,Vt magna cum difficultate
iscentia oculorum ct superus νita: quae etiam significantur per tria illa animalia,sunt radix magnarum diuisionum,ac dissensonum et quia unusquisque vult pro se Voluptates,aut diuitias,aut honores alterius:cupiditas enim non est proprijs contenta sed cupit habere aliena. Ac propterea S. Iacobus Apostolus dixit ἰd bEla o lites prouenire ex concupiscem tu hominum raccurrunt Gnim aues rapaces, hoc est, Daemones,Vt cib&ur ex cis. At viri spirituales ait S. Augustinus)S praecipue Religiosi,tam solitarii qui per turtures signific thir; luam Viueiates in communitate, significati per columbas: has diuisione; non admittunt; sed eis strenue se opponunt: eligentes V NvΜ illud , quod Martia a non est assecuta,lularia Vero elegit: offerentes integrum sui ipsorum holocaustum Deo, unico suo S summo bono,cui placere cupiunt in rebus omnibus. Qui clam innitantur huic cum Deo Vnitioni; & amplectantur humilitatem,paruitatem,m ansuetudinem,ac sinceritate turturum & colum barum: facile unionem cum omnibus seruant; & facilius resistunt oppus nantibus hostibus: eo quod radices euulserint discordiarum. Et quamuis oporteat etiam in Religione aliquam esse diuisionem , ac diltributationem in rebus externis, quibus Religiosi Vtuntur; & in varijs osticij quae obcunt: non tamen propterea quicquam detrahitur cordium conia iunctioni & vnitioni. Et hoc modo explicat Sanctus Ilernardus, quod dictum est de Abrahamo. quod animalia quidem diuisis et, sed aues inte gras seruasset: nam Spiritus, inquit, Sapientiae est νnicvi ct multiplex: quia res internas reducit ad Unitatem . externas Vero diuidit prudenter. Eum in modum , quo primi Christiani e habibant cor νnum , ne aues ditii derent; diuidebunt vero unicuiqκε prout opus erat eu : quasi diuid crent animalia. Et Christus Dominus noster, etsi permisit externas suas vestes inter milites diuidi: non tamen permisit interiorem s' tunicam inconsuli tim diuidi. Ex quo prouenit, qu 3d quemadmodum homo naturaliter desiderat omncs suas partes Unitas habere; & resistit cuiuis earum diui-ι ,si i nam si aliqua ei auferatur necessaria ad ipsius conseruationem im moritur; si vero ex aliis, manet mancus, & imperfectus: ita cha-
638쪽
DE CHARITATE PERFECTA. I. 2IIritas, quae est animae vita: summὸ optat unionem actuum suorum circa res omnes, quas Vult diligere; resistit autem cuicunque earum diuisiorii. Si enim δiuidatur: aut omnino perit, aut remanci manca & impcrsecta. Et ex his cognoscitur ac distinguitur charitas vera a falsa & pem dia ab imperfecta: salsa enim & imperfecta admittit de ad inuenit multas diuitiones, quibus Veram & persectam impugnat. Eum in modum, quo duae illae mulieres ut Sanctus Augustiniis ad hoc propositum perpendit contendebant coram Rege Salomone circa infantem , cuius carum ille esset. cumque neutra siti iicientem probationem haberet, iussit Salomon diuidi infantem: δc quae Vera crat mater respondit : g usecro date illi infantem viuum, ct nolite intersi ere eum; sed, quae Verc non crat mater, dicebat : nec mihi, nec tibi sit, sed diuidatur. de Rex Salomon ex eius responsis, quae cupiebat in lantem vivere , iudicauit eam esse veram matrem. Et cx eodem indicio cognoscitur vera charitas, quae cupit filium suum, amorem scilicet Diuinum, non diuidi, ne moriatur : falsa vero chari tas , qtiae est propria Voluntas, sub larua virtutis vult illum diuidi: di cirque neque amemus quicquid DE V s iubet ; neque tamen amorem eius praetermittamus in omnibus, sed diuidatur : Nego partem unam mihi accipiam, tu alteram tibi accipe. Sed hac diuisione amor Diuinus iugulatur e quia diuisitas non potest vivere: & qui filium occidit, etiam matrem necat. Charitas enim est virtus supernaturalis & indiuisibilis: luam quodlibet mortale peccatum totam extinguit,& Vnitionem aufert animae cum Deo. Iuxta illud Isaiae: h iniquimes vestra diuiserunt inter vos O Deum νestrum; de Oscas dixit: i diuisum est cor eorum: nunc interibunt. Non enim potest vita gratiae, &charitatis conseruari in corde contrariis affectibus contra Dei iussa diuiso. Ex quo fit, ut quaecunque amicitia&vnio inter peccatores & iustos non sit ex parte peccatorum amicitia, nec supernaturalis unio charitatis;sed coniunctio quaedam humana: Sc ex hac parte est minus firmat licet generali nomine vocari posset unio fraterna, similis ei quam esscit charitas. . I.
PRArnicτA in elligentur melius, si reseramus diuisiones,quas salsa charitas facere contendit. Prima diu sio est,qua di uidit amore Dei ab amore proxim';iactans sie,quAd amet quide Deum,& cultu ei debito cu vcneretur: sed non Vult amare proximum,quem potius persequitur. a di uitione etiam Dei ainorem extingui r. nam vi S. Ioannes d:xit ast quia dfM-rit: quoniam diligo oest itrem suu n oderit:men laxest. Qui mitin nou diligit fratrem suum. qtιem puer; D. um .q Nn non νιdet, quoina lo pot6l diligere ' Et hoc i
639쪽
DE CHARITATE PERFECTA. I. 7l3 qui diuidit regnum Ecclesiae,& Religionis: cuius ipse est membrum: eam enim diuidere, est, velle destruere. quamuis id non obtinctiir: quia Deus prodibit in eius defensionem ; & ipse potius destruetur: manebit enim di uisus a corpore mystico, T quo cius vita dependebat. Hoc significabat mos ille Hebraeorum,chm pactum aliquod,aut amicitiam mutuam ni bant: diuidebant enim vitulum quendam in duas partes, & transsibant per m dium,quasi sibi impreciarentur: ita ego secer, & moriar sicut hic virulus: si pactum hoc fregero,& amicitiam hanc rupero. Ac propterea dixit Deus per Ieremiam c viros, Dinon Obseruauerunt vetbasae ru, qutis asseisisunt mc θectu reuo. dabo quasi νitulium, quem conciderant in dum partes. ct transierunt inter diuisiones eis: hoc est: ego eos diuidam inter suos hostes, v bisec buntur de conturbabuntur. Et in sacrificio, quod paulo ante retulimus,
Abrahami, ad confirmandum pactum,quod cum illo inibat Deus, facta diuisione animalium,d apparuit Libanus sumam. O lampas ignis transiens inter di- d Gisi irai laues illas.ad significandum ut ait tinctus Augustinus) horrendum sui, tab is de plicium,quod illaturus esset ijs,qui pactum illud violarent: diuidens eos in a. die iudicis bonis;&proijciens adfiirnum sue clibanum inferni. Hunc igitur in modum qui pactum inierunt cum Ecclesia Catholica,aut cum Religione: dcbent semper Uniticum illa esse, debitamque ei obedientiam&fidelitatem conseruare. Qriam unionem si diuisierint, & ipsi diuidentur &separabuntur a bonis, diuisione quadam adeo horrenda, quam nisi tempostiue reficiant per veram poenitentiam; non poterunt illam postea reparare. Meminerint Dathan & Abiron,eorumque complicum e qui ambitione sua excitantes schisma &seditionem in populo, se ab aliis separaueriat:&etoralem 16 32.
t aperiens Os suum deuorauit illos; sed O ignu Cristi a Domino interfecit reliquost schismaticos.
NvLLus ramen mirari debet, quod Deus Dominus noster haec schi Lmata in Ecclesia sua,& in Religionibus permittat: illiς enim probat, ex crincet,sitosque electos perficit iuxta illud Apostoli ad CorinthioQλοnuemm-lsi. eor. ii. utibia vobis in Ecclesiam,audioscissurMese inter ros.ct ex parte credo:nam oportet obaereses esse, ut qui probatisunt mans istant in vobis. Haeretes autem hic vocat iligcnere omnia iudicia erronea & pertinacia iudicii proprii eorum, qui separant se a communi sensu Ecclesiae;& causa sunt diuisionum,quae in ea excitantur; quibus oppugnantur caeteri iusti ac Religiosi, seruantes & sequentes Vnionem communitatis. Qui conqueruntur de eis, dicentes illud caniticorum:gFilym4tris mea pugnaverunt contra me. qui autem filii I ima igc
tris eius,nili Ecclesiae&Religionis eiusdem,quid generarunt a filiis patris coelestis,& oppugnant bonos qui gloriantur se tales esse, & velle matris suae unionem conseruaret In quae verba S. Bernardus ad suos Monachos sic I quitur.Longe quae a Vobis facite semper hoc tam abominabile&detesta- fremisis m. r. Lill b, e
640쪽
bile malum: vos qui experti estis & quotidie experimini, liquis bonum sit,
de quam iocundum habitarestatus in rnam si tamen in unum,& non in scanda lum. Alii quin nec iocundum plane: nec bonum; sed pes timum ac molestis simum. Vae autem homini illi,per quem unitatis vinculum,iocundu turbatur.Iudicium profecto portabit, quicunque est ille. Ante mihi contingat mori,qu m audire in Vobis quempiam iuste clamitantem. Filii matris meae pugnauerunt antra me. Nonne praesciatis congregationis tanquam unius matris filii omnes vos estis: singuli alterutrum fratres' Quid ergo Horis vos conturbare ut contristare possit: si intus bene estis , S: fraterna pace gaudetis Denique i quis robu nocere poterit cinquit si boni aemulataresfueritu'cuamobrem k amulamini charistinata meliora. Vt bonos vos probetis aemulatorcs: charisma peroptimum charitas est. Hoc igitur est, quod dico. . Pax vobis a vobis sit:& omne,quod extrinsecus minari videtur:non terret:quia non nocet.Nam E contrario,quicquid soris blandiri apparet, nulla est pro secto con latio: si intus squod absit seminarium discordiae germinaueri r. Proinde,dilectissimi, pacem habete ad vos, & nolite laedere inuicem. Non facto,non verbo non signo qli alicunque: & ne quis forte exacerbatus de praeoccupatus a pusillanimitate Spiritus,& tempestate, Deum interpellare cogatur aduersu eos,qui se laesierint,aut contristaverinti& prorumpere in verbum praue contingata iiij matris mea pu gnauerunt contra me. Sic enim peccantes in fratrem , in Christum peccaretis, qui ait: l Quod νni ex minimis meisfecistis:m histi istu contra quem nimirum Christus anxie clamet depectore fratris tui,quem contristast i quius inquios matru mea pugnat contra me;& qui simul mecum dulces capiebat cibos repleuit me amaritudine. Haec Sanctus Bernardus: qui adeo unionem communitatis commendat, Vt su deat, ex ea omnino dimitti eius turbatorem: nisi, post admonitionem &correptionem,sese emendet.Nam melius inquit est ut pereat unus,quam v-nitas,quae est bonum omnibus commune. Et quoniam communitatis dis cordia inchoari soleta discordia particularium: quisque quantum in s e est, istudere debet huius unionis conseruationi;& peccata omnia fugere, qilae il- Iam dissoluunt: de quibus paulo post agemus. Neque contentus esse dcbet Religiosus,qubd non det alijs culpabilem pacis amittendae occasioneni; sed etiam cum talis ipsi ab aliis data fuerit.Tu inquit S. Bernardus accepta forte iniuria quod quidem interdum non accidere in his Conuentibus difficile est non continuo more secularis alicuius obliqua reseri re fratrem responsulae sestines: sed neque stib specie quasi corripiendi, verbo acuto transfigere audeas:sed patienter eum tollerare, ut ibi commotio tua moriatur,ubi Oritur. Vt dicere possis cum Propheta: