장음표시 사용
621쪽
l verbii degenerans a virtute; nec foetore vitii alicuius,auti nitit Et quantumliis te praemunieris,limendus I ibi est lapitis: nam t S. Gregie. iue t rius perpendit non sine magna causa Prophetat talas,cum tantus csset S.c oueritur,dicens: equia vir pollutis labiis ego sum: redditque rationem, quod in medio populi polluta labia huentis habitaret.Lst enim difficillimu, quod pol luta secularium hominum labia & lingua non polluant animam, quam co- tingunt. Assuescimus cnim loqui,sicut illi loquuntur. Et multiim m quin deorsum ducimur,dum locutione continua secularibus admiscemur. Lictui Reli ibncm ingressus est: sui se leuaret superbe per orationem & familiaritatem cum Deo: li nimium cum hominibus conuersetur, vilescit;&oe insum ponit nil, foediens minus homo,minus Religiosus,& ma8s secul
ris. Et quemadmodum dixit S.Ioannes Climacus: sicut imposs: bile est altero oculo coelum,altero terram aspicere: ita non potest cluis simul familiariter cum Deo agere,& multum cum cognatis & secularibus versari mana noaduertentibus nobis sensim extinguunt ignem deuotionis & compunctio ni -& cor ipsum paulatim arescit: & tunc etiam paulatim remouetur seps spinarum ab auribus,& ostia ab ore:delectantur enim audiendo & loquendo de profanis rcbus cum proianis, incidentes in illam miseriam quam in
sinuauit Sapiens,cum dixit: g qui tetigerit picem inquinabitur ab ea: 9qαι com municauerit superbo. induet superbiam. Conseruet itaque vir Religiosus hanc sitam sepem & cautelam in auribus & lingua; quod si de rebus pi osanis agentcs audiuer: t,studeat ut ait Sanctus Bernardus talia colloquia dextere
impediresia serens sermones de Deo,& qui sanctitatem redoleant: reliquos vero perpetuo silentio sepeliat ita, Vt nec cogitationem quidem admittat, ut ait S. Bonaventura eos domi aliis Re giosis rescrendi: nam id esset vices agere secularium,& turbare fugientes huiusmodi sermones. .
Srn vlterius progredi debet persectio Religiosorum, etiamsi demia eos ita sesie ς Πλ
miam fructuentiam in visitandis secularibus,aut in familiaritate cum eis: si authoritatem suam bomimque nomen sartum tectum scrilare el .nt, &
fructum aliclitem illis adscrro. Ut enim S. Balilius ait etiali Religiosus a
defit disciplinae obscruans: si tamen multum cum secularibus conuertetur, socile eo perti enit ut minoris ipsc fiat mana familiaritas nimia, Vt vulgo dicitur adsert coni cmptum:eo quod defcctum aliquem proprium prodat, cum ii illus in irac vita sit,qui at quo non laboret : S hoc adfert iacile minorem de eis opinionem: dc multo amplius de ii ,qtii liberius, magisqtie si
culariter cum cis agunt:aduciunt enim: sub habitu Religoso Viuei e mun- Alim talem due Religiosum csic sicili Unum ex ipsis; qui tamen dcberct cfleor - Ο 'ibsb,.Ad haec Qt S. Glegorius Narian Zenus d xir quod frequenter &fac L e cernitur,parui sit,etiamsi sit pulchrum. Ac propterea reliquiae S piae
622쪽
DE MORTI p. Excps sv vhi IN AGENDO CV Μ SRCUI AR. Sanctoriam imagines teguntur & raro ostenduntur: ideoque Religiosi, qui saepe S absqtie necessi rate per plateas,& secularium domos discurrunt, parui si unt: si aut cm raro & iustiq de causis id faciant, maiori sunt venerationi. Propterea ait Sanctus Cregorius , scriptura sacra insinuat Prophetam Samuelem raro luisse in iuitatem. ut vix spiritualis dissecret, raro prodire in pti blicum: du vero esse in occulto. ut quo tardius aspicitur, deuotius Veneretur. Estque hoc consilium valde consor me ei, quod spiritus Sanetiis suadet,dicens: h subtrahe pedem tuunt de domo proximi tui. nec frequenter Cam ad eas: ne quando satiam oderit te. Ιit i aduocatus a potentiore, ne stati maccedas& cum accelleris; expedias te,ac discede ex hoc enim magu, ac l bentiuste aduocabit. Nemo tamen existimet,nos propter ea, quae attulimuS . damnare frequentes excursiones & visitationes, quando olficium id ab aliquore quirit: ac praecipue cum spiritu asis necessitas proximorum id exigit; nam tunc, si fiant sicut oportet, potius φdificant, ac respectum & venerationem augent, ob charitatem S misericordiam,quae in eis elucet. v r autem tutior esse cupit in huiusmodi occasionibus, firmiter statuere Acbet, seruare fideliter quaecuq; sunt in Regulis costituta circa huiusim di cu secularibus colloquia de covolationes. Quale esset no loqui cum eis domi absq; facultate; nec solos cu solis loqui, quacio Regula iubet sanctimoniales habere siccii alia,qus colloquio assistat; no exire absq; facultate ad eos visitados; no scribere eis literas, neq; ad se scriptas accipere; nec ingerere se negotiis aut votis ipsc,rum secularibus. Sed quod maximὸ refert est: huiuia modi facultatem non petere ob propriam voluptate,aut solatium, ubi nulla alia adest necessitas,aut causa legitima. Etsi enim Praelati concedant facultatem,debilitati nostrae annuentes: tunc tamen totum tribuitur propris nostrae voluntati,quae se ipsam quaesiuit,dum eam facultatem peteret. QMautem huiusmodi Regulas, etiamsi paruas, negligit aut conculcat: non se tiet sngularem fauorem a Deo in rebus magnis. DENI civ qui cum facultate & causa legitima seculares visitat,vel alloquitur: no diutius cu cis haerere debet,qua sit necessarium, & expedit ad n gotium, quod habet,expedie dum: ita ut statim atq; secerat,quod opus erat, redear ad suu angulum,&recollectione. Na alias euenieret utS. Antonius Abbas dixit quod piscibus diu extra aqua manentibus:& haec mora, ubi no ladest necessitas, in causa erit, ut boni sui Propositi obliviscatur,aut in eo in- itepescat. inibus addit S. Basilius, postquam alia ad hoc propositum coni ilia& monita posuisset: quando ex necessitate tueris extra monasterium, &
Deus Dominus noster ita feliciter adfuerit, ut negoti ii iuuabiq; tuo detri- Imero perscceris,statim redeas, imitatus columbam: qualicii ex ijssct ex arca, tred jt ad c. am k portans ramum Olma virentibus fesνs in ore μο : quare S tu gratiam R. gloriain Deo reddes ob miscricordias in te collatas: persuadens interimi Lib. in I.
623쪽
696 TRACTAT vs V II. C A P. IX. interim tibi,re in cella tua tutiorem esse: nisi ipsemet Deu 3 per tuos Praelatos exire inde iubcat: tunc enim Dei protectio cultae officium obit. Nam securitatem non tam angulus dat, quam Diuina proic 'io: quae nunquamnc gatur ijs,qui s ructacent,sue loquantur,sue exeant,sive redeant: non seipsos quaerunt,sed Dei gloriam,& illi placere. NON potest tamen negari r quin ad praedicta omnia seruanda summe conserat continuus usus linguam mortificandi:cuius necessitatem adeo ex- ag rat S. Iacobus Apostolus,ut dixerit: l Si quis putat se Religiosum esse, nora fraenos linguamsuam,sidseducens cor suum huius νanao Itellio. Ille autem cor situm seducit,qui laxat linguae habenas: ut loquatur qui quid cor volet. Se hac ratione illud seducit: siquidem per laxam &cffraenam linguam euacu tur ac perditur totus spiritus Religionis ac deuotionis, quem antea retin bal;nec amplius quid remanet,quam eius quaedam species.Contrὶ vero qui eam continet,ita vim τε non essendat: hii est idem Apostolus pejectute' vir.Signum enim est,quod omnes habeat virtutes,quae illam refraenant; ac terminos ei constituunt,ut Vel loquatur Vel taceat, quando & sicut expedit. Sed quoniam de hac mortificatione fusius Nimus in Duce spirituali, comin entes quicquid pertinet ad Religiosos:ibi licebit eis media videre,
PER TECTIO A MORIs, VNIONI s ET PACis Μv. tua inter Re rosos, or excestentia qua quisque alios vise ipsium, o G Christin eos dilexit amare debet.
V A Μ v I s CHRasTIANA ET RELIQros A PERFE-ctio,ut supra est dictum,praecipue consistat in primo ac nobilissimo actu charitatis, cx quo vota ipsi procedunt: dubium tamen non est, quin eadem valde splendeat inter homines per secundum actum huius sit pernae virtutis, amo rem scit icet proximorum. Quem Cnristus Dominus noster tanqtiam insigne & manis cistum indicium suae scholae designauit,cum dixit:a in hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estu: si riction habueritu asinuicem.Cum igitur Religio per excellentiam quandam,sit schola Saluatoris,praecipuum eius insigne etiam erit amor &dilectio,quam ad inuicem habent Religiosi. Cuius naturam ait S. Dionysius esse, unire
624쪽
DE AΜORE RELIGIoso Ru Μ INTER SE. 697 corda, se inuicem amantium; S quasi bitumine quodam, eorum animas ita agglutinare: ut cum sint muItae vidςantur tamen in voluntatibus esse una. Haec unio inter Religiosos in omnibus illis titulis fundatur, quibus innititur illa, quam omnes iusti habere debent. de quibus fuse egimus in lDuce spirituali r accedentibus tamen nouis titulis, ac rationibus, quae urgent, ut haec arctior sit, multoque gloriosior. Omnes enim Religiosi membra sunt b νη- corporu mystiici, hoc est, propriae suae Religi nis: omnes sunt νnin Spiritis per gratim elisum vocarisnis, ad eundem finem , & per eadem media tendentis; omnes colligati sunt vinculis eorumdem votorum e ut unio ipsa & connexio sit perpetua; omnes eundem patrem agnoscunt, non solum Vniuersalem omnium,qui est Christus, eiusque Vicarius; sed alium etiam specialem Sanctum scilicet suu Fund torem; & eos, qui ei in gubernatione succedunt: ac proinde omnes sunt inter s e fratres; & quidem fraternitata quadam magis speciali, quam caeteri iusti; omnes etiam eandem custodiunt Regulam, eundem habent gubernationis modum; gaudent eadem doctrina,& eadem frequentia Sacramentorum; eundem gestant habitum; eidem accumbunt mensae: &in reliquis caeremon ijs rebusque externis maximam habent similitudinem, qua amor ipse & concordia crescunt; omnibus denique idem centuplum in hac vita
est promissum: cuius praecipua pars consistit in unione, pace, & concordia cum gaudio, & admirandis aliis bonis ab ea prouenientibus, ut supra est. dictum.Omnes hi tituli & rationes obligant Religioses: ut in hoc amore &mutua unione studeant excellere. Nam etiam in eo propria illorum pe . sectio consistit, iuxta illud Sancti Ioannis: c si diligamininuicem, Driuina ο-bu manet, o chariis eiruin nobis perseda est. Nam illa est indicium , quod multum diligamus Deum, cuius bonitatem, ait Sanctus Thomas, esse pra cipuum motitium proximos diligendi. Et propter eandem causam dixit
Apostolus: d Qui duigit proximum , legem impuvit; O plenitudo luis ς' d
Iehio. nam dilectio proximi malum Mn veratur: & e chwtσε non coluat malum, nec agit perperam. Et Vt Sanctus Chrysostomus perpendit: si omnes diligerent ac diligerentur e nullus alteri irrogaret iniuriam; &omnia mala procul abessent, & ad nomen usque ignotum esset vitium. Praeterea: qui alios diligit, sicut debet; ita, inquit, Vivit in terra, quasi esset in coelo et semper gaudens, summa tranquillitate. in hoc enim bono charitatis omnia dona habet; & peream innumeras obtinet victorias, & coronas,&inaestimabiles thesauros pacis. Et Sanctiis Augustinus nunquam fincm imponit recensendis charitatis laudibus; & concludens tandem de ea ait: nihil auditur dulcius, nihil Utatur delectabilius, nec utilius postidetur. Quamobrem dixit David: I O quam bonum, ct quam iucundum habitarestatres in pnam. id autem est proprium Religionis. O pacem eremitarum matrem, coen TΦm Ii ii hilarum
625쪽
I698 TRACTAT vs VII. CAP. IX. bitarum patrem, lonachorum sorore, Vinculum Patriarcharum, Propheses tarum curum, refugium Apostolorum, solatium Martyrum,Consessorum cingulum,& virginum gaudium. O Monache,'vix in hac vita rem aliquam ,, inuentes,quae simul sit bona & laeta: quam tamen si vis inuenire, quaere pacem,eamq; amplectere. hoc totum S. Augustinus: vinos ad pacem alliciar, proprium fructum charitatis:quae excellenter emicit in Religiosis duplicε2.2. as .LUnionem,in qua,reste S.Thoma,pacis essentia consistit: alteram uniuscuiunque secu: subijciendo appetitus rationi,vi sint concordes, eum in modum, Trin. - lquem supra explicuimus.Ex quo altera Vnio sequitur,cum aliis: cu quis'; suam voIuntatem aliis accommodat in his,quae sunt licita, ac Dei voluntati conformia. Vt autem utraque sit Vnio persecta, additur continua mortificatio pastonum,& internorum assedit vim; & renuntiatio rerum extern8rum: quam adco profitcntur Religiosi. Mortificatione enim deuastant&profligant hostes,qui pacem oppugnant,& internam unionem; renuntiati
ne vero rerum externarum,prosternunt eos, qui exterius oppugnant. sic
nim redditi campum planum & expeditum,quo positi fraterna charitas exercere in Resigione actus suos excellenter;& sic multo persectius, quams culares consor mantur duplici exemplari amoris proximi: quod indicat E et .si .,luagotium;& quae supcrius sunt fusius declarata. ut quisque scilicet alium amet sicut seipsum:&sicut ipse Christus Dominus noster nos amauit. Per ΜvΜ enim,quo exemplar est persectius eo res, quae ei consormatur,& in omnibus coaequatur,erit etiam persectior. Et qucmadmodum Sactus sui ipserum amor,qui exemplar &idaea est amoris proximorum,est ex parte ipsius status maiori cum excellentia in Religiosis , quam in secularibus:ita amor suorum fratrum, qui perelim mensuratiir, erit in eis multo persectior. Et quemadmodum hic amor in eo consistit; ut illis cupiant &velint bonum,quod sibi ipsis: cum sibi optent bona multo excellentiora, quam seculares:efficitur,ut excellentiori amore fratres suos diligant, quos talium bonorum participes efficere cupiunt. Et quis dubj tet , Religi
sum diligere seipsum perfectiori amore : siquidem cupit sibi persecti
nem Euangelicam,& virtutes in grUu excellentiori,quam seculares: non enim praeceptis contenti sunt, sed ad ipsa etiam consilia seruanda sessio,
stringunt:ac proinde sibijpsis volunt innumcrab: l la & excellcntia hona spuri milia,quae in se includit promissio centupli, facta ei, qui propter ipsum
Christum rebus omnibus renuntiat: temporalia commutans pro aliis in-l comparabiliter pretiosioribus, & cum singulari pignore virae aeternae; deg possessione illius gr*m Dei. quias iustitia, pax, ctgaudiuinini ritu Sancto. Cum igitur omnia haec bona velint Religioli pro sitis si arribiis; & ad ea procuranda valde illos iuuent:certum erit, quod eos persecte sicut seipsos diligant.Praeterea sibi ipsis cupiunt illud summum bonum, ut sint m
626쪽
DE AMORE RELIGIOsORVΜ INTER SE gis intimi Christi D. N. discipuli,& audiat in eius schola doctrina suae maiorispersectionis,eamq; custodiant & mag s prope sequatur; & cu maiori excelletia illu imitetur. Et queadmodum Christus D. N. in do urina& vita sua ostedit,se tali facere amore,& costituit se exEplar eius dicens: h νtititeremis nos invicem. Par ipse dilaxit nostita ipsi contendunt excellere in am re mutuo,eodem modo quo Christus Dominus noster eos dilexit, pers ctius custodientcs ipsius amoris proprietates,quas supra attulimus. Ex Qui avs concludo: vita Religiosam esse persectissimam quandam multoruamicitiam,diligentium se inuicem sicut seipsos, & sicut Christu, illos dilexit: mortificantes sese & renuntates internis de externis rebus,quae
possunt illam minuere: in qua emineaer cernitur veritas communiu illorum prouerbloriam:amicinest alter commam. Haec enim amicitia non sun datur in voluptate, aut emolumento aliquo hum
no; f ed in virtute tantum;& non in qualibet,sed in praestantissima:quia nullum adest desiderium rerum mutabilium,& periturarum huius mundi. Ac propterea,vt Cassianus dixit,amicitia charitatis est perpetua: de qua dixit Apostolus: i Charam nanquam excidu. innititur enim sanctitati, quae perm net in aeternum. Est quoque amicitia valde intima, Vt quae non sit contenta familiaritate externa;sed transit ad interiora, traijciens omnes suos fratres in viscera sua : quasi eos faciat unum secum ; & seipsum etiam mittens ad eorum interiora,quasi se faciat reum quid cum illis. Ita ut in seipsb omnes aspiciat, & seipsum in omnibus: omnia illorum bona & mala tanquam propria accipiens. Ex quo infert Sanctus Chry stomuu quod quemadmodum multi Religiosi per charitatem sunt Vnus: ita per eandem charit iis unionem singuli sunt multi: unio inquit decem Religio rum enicit, ut unus sit decem: nam Vnus est in omnibus dece, oes dece in Vno. Quare nusquisq; habet viginti manus,viginti oculos;& ita res irat per decem animas.tanta. n. cura quis'; gerit de altero,quanta de se pso.Ideoq; oculi, manus,& pedes omni u dece serui ut unicuique. nullus enim contentus est cura
sui ipsius: sed etia gerit cura reliquoru. Et qucadmodum d xit Apostolus: homni brumniasit Nomnes iuuet. Ac propterea Vnusquisque poteth multum: quia potest sicut dece. Quod si unio est centu Religiosoru: unusquisque poterit quantu centu possunt. Haec S.Chrysbstomus. Quod cria possumus amplius explicare ex iJs,quae refert Propheta Ezechiel de quatuor mysticis animalibus:de qui b. nuc loqu: tur,quasi l demiatu; nuc quasi de νυ, dices et luatasset Cherubim de statim addit in testanimi adsignificanduilla tantam lunione&similitudine in rc bus omnibus habuisse, tetiali quatuor esiet: ta- men omnia essent Vnum:& ita multa esset in uno,ut unumquodque estet in multis. Quorum compositio miro artificio significabat duas uniones pacis & concordiae praed.ctas. Nam Vnumquodque habebat quatuor facies, Ilii 1 bou k,
627쪽
bouis,lconis,l ciminis,ct aquilae;ita in Uno corpore unitast ut nulla esset in ter ea contrarietas: omnia praeterea quatuor in eo conuenicbant;qtrod haberent easdem sacies S eandem sormam,pedum,manuum,& alarum: dc
mnia simili mouebantur,unius & eiusdem spiritus impetu: quia coniuncta&Vnita crant,Vt portarent currum gloriae Dei. In hunc igitur modum iri Religione unusquisque Religiosus,siesrin suo statu perfectus, habered het vilitas in seipso partes,quae per quatuor facies significantur: quae cui S. Hic ronymus interpretatur sunt appetitus concupiscibilis& irascibilis; &voluntas rationalis ac intellectus: qui est altissima pars spiritus:in qua residet synderosis,& rationis dictamen et & omnes quatuor conueniunt in ea subordinat one,ac subiectione,quam eorum natura recte ordinata requirit: quam subordinationem obtinent per quatuor Virtutes cardinales, quas asse
pellamus temperantiam,sortitudinem, ustitiam,& prudentiam; significatas etiam ut S. Ambrosius ait per easdem quatuor facies. Et hinc prouenit, ut omnes Religiosi summam inter seipis seruent unionem, proprer consormitatem quam habent in ipsismet virtutibus,3r exercitijs;& in tollendo super se iugo eiusdem Regulae et quia omnes eiusdem Superioris gubern tionem sequuntur. Et quamuis aliqui 'it S. Gregorius plus resplendeant in abstinentia ,&alij in rtitudine,seu iustitia;&aliij in subtilitate conlepi tionis:semper tamen sunt miti,&,ut Propheta dixit: m iancta erant penne eorum alterius ad aureum,propter Vnionem quam habent in bonis suis affectibus,& conatibus:& ita impIetur ad literam Isaiae Propheria, quam superius attulimus: n quos pirata ct ira ulmorabantar: ctiso quasi bos comedet palaώ:Sc quod puer paruulin mirabit eos: quia erit eorum pastor.Nam qui repugnantia habent ingenia, & mores diuerses accipiunt cum magna unione eundem vitae modum rita ut druites & potentes assuescant ad ordinarios pauperum cibos;ad ii Ios se dimittentes,ut sint cum illis aequales & omnes sincere obediant eidem pastori. ET HAIC est insignis amplitudo charitatis Sevnionis Religioisi ut tanquam res quaedam superior ac Diuina, potens sit cum Dei gratia ad vincendam & accommodandam diuersitatem appellonum ac voluntatum; contrarietatem morum, & complexionum naturalium ς inaequalitatem persisnarum, artatum,&talantorum;&diuersitatem nationum valde inuicem repugnantium:quia haec Omnia reducit ad unionem,pacem, & concordiam.Quemadmodum eni in in die Pentecostes,o ex omni natione. qualia
caelo est. collegit Dominus noster primaevam sitam Ecclesiam, dans gentibus adeo 1ssitis p cor mum σanum mνnam ita nunc Dit S. Basilius cum no minori stupore renouat hanc Vnionem in Religionibus recipietibus personas variaru nationu,linguaru,& moru naturali u. Et nostris t*oribus, ut Religione sudaret nostrae Societatis quoadmodum perpessit Summus Pontifex γ Paulus
628쪽
Paulus III. in Bulla Confirmarionis eius elegit eccem viros, non eius dem nationis,quales suerunt quae alias Religiones iundarunt;scd ex diuersis,quales erant Hispanica,& Gallica; idq; tempore, quo ab inuicem Valde dissidebant,& bella gerebant: & qui erant eiusdem nationis Hispanicae ut Callicae erant ex diuersis Prouinciis, linguis,& moribus non minus inter se dissidentibus,quam si fuissent nationum diuersarum: omnes tamen adeo erant intc r se eodem spiritu uniti , atque si multa corpora unicam habuis sent animam. Vnde per Dei misericordiam secuta est similis unio in reliquis eomm successoribus, etiamsi valde diuerserum sint nationum,& m rum naturalium valde repugnantium. Ita ut quemadmodum de Ecclesiaci citiir, quod tanquam q Regina i ta dextera onfisui in vestitu deaur is oeci andata νmrierate: di vi S. Augustinus interpretatur, varietas est in nationibus 8e linguis; unitas vero in auro & vestitia,quae eli sapientia,& d et rina: quia omnes conueniunt in fide, Consessione, & praedicatione eius dem veritatis Euangelicae ita dicere licer,sacram Religionem assistere ad
dexteram Christi Domini nostri, hoc est, in optimis gratiae suae&pers
dironis quam docuit,bonis:cum magna varietate nationum, d personarii, ex partjbus valde diuersis: omnes tamen ilIae eundem habent vestitum amrcum, Unam scilicet eandemque Charitatem, &amorem; &eundem spiritum suae vocationis pr rium r sequentes in omnibus eundem Vitae modum, ita ut nationum cliuersitas in solam unam natione,& eosdem mores coalescat. De quibus dixit Ecclesiasticus: r Filii rapsentia; Ecclesia iustorum: ct naris Harum obedientiast dilectis. Hic enim est eius vestitiis aureus; lingua ipsius est coelestis, hi mores & propensiones quasi connarii ratcs,qualas sunt
singularum nationum.Ac propterea,etsi multae sint,quoad naturaliae ob dientia ramen sub uno Superiore, & mutuus illorum amor, eas facit Vnam
in Esse gratiae; & quidem multo magis, quam essent in Esse naturae. Cuius indicium est,qii Ad qui sunt huius nationis spiritualis, multo magis se inui-i cem diligant,quam nationis, quae est Una secundum carnemo Nam,ut ait S. Ambrosius: non est natura vehementior de efficacior ad amandum, qu msit gratia. Et par est pIus eos diligerc, quos speramus suturos perpetuo no- blicum: quam qui tantum in hac vita sunt nobiscum mansuri .Et unitasn tionis icrrenae cum morte finitur; spiritualis tamen nationis unitas perdurare porcst in omnia semia. Et qui moriuntur in hac obedientia&amore,
crunt aeternum in coelo unius nationis, aeest beatorum. iS T v i, E itaque,ci vir Rel igiose,celsitudinem status tui,& unionis,quam profiteris,agnoscererin cum valde serio in amorem tuorum fratrum : ut ita ii Ios diligaes, sicut teipsum,& sicut Christus eos dilexit: ita ut amor tuus& unici vere innitatur communicationi eorundem bonorum spiritualium. Attende,ut in primis bene tibi ipsi sis Unitus: ut possis cum caeteris uni
629쪽
TRACTAT vs VII. CAP. IX. nem & pacem habere; & esse superior ad omnem varietatem inter teruillostquam diuersitas ingeniorum,& nationum attulit: eam solam reputans nationem tuam, quae Prosessioni imitationis Christi cum obedientia & more innititur. Induas aureum hunc Castitatis vestitum, nec diuidas,nec Iaceres: si vis,ut anima tua tanquam sponsa coelestis Regis assistat ad dextera dilecti siti,sruens optimis bonis gratiae eius. Memor esto, te haMώ.νt pretisse ham margaritam unionis tibi comparares: &no satis esse, quod coparaueris: nisi etiam seruare noueris; ne pereat, aut hostis tuus eam corrumpat. Nam de his margaritis, quae propter excellentiam vocantur v-nione scribit Plinius,ex Vsu, manibus eas cum incuria quadam tractandi, amittere splendorem & colorem, & ardore solis offuscari illarum candore 3t,quodamPlius eis,flauescunt,inquit,in senecta margaritae, rugisque torta ripae Im l ponantur in acetum,omnino dissoluuntur; &quae prius adeo
erat pretiosa evadit inutilis & nullius Valoris. Hunc in modum,ma ita haec unitionis & fraternae Charitatis, si negligens sis in ordinaria cum tuisse,iribus familiaritate prscipue si ardore cupiditatum & tentationum motalestia oppugneris imminuetur eius praestantia,& amittet candore & siplenadorem,quem habuit in initio, quando Deus coelesti rore eam in corde tuo troduxit.Ne existimes te propterra iam esse tutum,quod sis valde antiquus eligiosus: sed id potius te magis sblicitum reddat: quia pretiosa unio se sim solet inueteras cere,& rugas cotrahere, ac foeditates culparum veniali
& imperfectionum :quae spendore illi auserunt, quem in primaeva Religione habebar. & in teipib ita senescet, Ut sensim Vigorem illum remitta que, cum Tyro esses,habebat. Quod si Valde negligenter in hoc te geras, d uelocum aceto irae,&impatientiae,& corruptioni Adami terreni tandem coria rumpetur omnino,& amittes margaritam tanto pretio comparatam. CONTENDE igitur eam quotidie renouare, ex consideratione titulo
rum, qui te ad eam comparandum & conseruandam obligant; & excelleniatiarum,quas in se cotinet. Aspice illam profunda Valde meditatione:ac d prehendes,quod quemadmodum de margarita fertur,quod si aspiciatur ad lumen solis,appareat in medio eius no nihil sanguinis, quasi anima quae cireum stanti illam candori eleuentiam adstri: ita etiam, si consideres,quae intra istam unionem sunt: inuenies in ea ipsum Christum Dominum nostru, qui dixit: t νbi sunt dua vel tres c.Urgati in nomine meo, ibi sum in medio eorum & ita in quocunque fratribus eius Unito,dc coniuncto ipse est in medio coodis eius, pulchritudinem & Vitam ei adferens pretiosissimo suo sanguine,&exemplo amoris sui erga nos: cum eum pro nobis effudit. Sanguis hic, anima erit ita,& pulchritudo Vnionis tuae: hic amor Christi tuum stimuli bit, ac vivificabit; & eius in amore imitatio faciet te omnino persectum: praecipue, si oculos conijcias in alia exemplaria, quae idem Dominus tibi
630쪽
ob oculos ponit: de quibus in proximo capite agetur.
VNITIO RELIGIos A AD SIMILITUDINEM DIVINAE; quos quM res complectatur se adquid imbvit:
qtiae adeo persecta prodit, dum sequitur & imitatur duo illa exemplaria in proximo capite posita: multo altius e tollitur, si alia etiam imitetur, quae Christus Dominus noster in Evangelio suo proposuit: amorem scilicet Dei ergano ;& aeterni Patris ad Filium suum; &coniunctio,quam Filius habet cum aeterno suo Patre, tresque Diuinae Personae inter se: unde ipsemet Christus Dominus noster, quS homo amoris sui hausit persectionem: quemadmodum ipse insinuauit, cum suis Apostolis dixit:a sicut dilexit me Pater,ct ego dilexi νο Mulio tamen ampliis id significauit in oratione, quam ad Patrem suum sudit in ipsa nocte ultimae coenae, petens ab eo admirandam hanc unitionem pro ipsis discipulis, similem illi, quam ipse cum Patre suo habebat. Et ut manifestaret magnam opinionem& aestimationem sitam de illa, magna consideratione & rationibus repeti jtib quinquies verbum illud:b νt sint νnumrquasi significare volens,hanc uniti nem quinque gradus praecellentes habere;&omnes illos,se optare, ac pet
re pro suis discipulisicut sensim iam declarabimus. s. I. .inquegra unitionu. PRiΜAVNIO Siv EPRIΜvs GRADU s unitionis, quam petiit ipse LChristus suit intellectus & iudicii, propter una & eande fidem:desiderans omnes conuenire in credendis eisdem veritatibus,& admittendis eisdem praeceptis: sentientes, iudicantes, εc loquentes bene de eis. Quamuis enim verum sit,ut ait S.Thomas,absque laesione Charitatis posse esse diuer- i ) sa iudicia in materia opinionum,& rerum ag bilium: Perfectio tamen huius unitionis in hoc primo gradu, refugit iudiciorum contrarietatem,quae prodiit a proprio iudicio cum protervia, & contentione. Haec enim stiletes e mater distordiarum,inimica unionis voluntatum, & Christianae pacis venenum. Ideoque Apostolus hanc unitionem in suis epistol is valde serio comendat;&nominatimCorinthi ,,qui aliquas habebant diuition rc obse e i. G.i. iocro,mqtait,rosfaires per men Domini nostri Iesu Ch ψι. ut idipsum dicatu oes; Ononfur in vobis; brbinata: Au autem pejecti in eo iam sensu, oe in eademsem-tentia o hoc est, procurantes summam confirmitalcm,quae Vobis erit pOD