장음표시 사용
641쪽
DE CHARITATE PERFECTA. M. t. 7 Is
tas,non odio aperto, sed minoris amoris indiciis: contrahit enim psculiarem cum aliquibus amicitiam in detrimentum aliorum, quos aequali amore tenebatur diligere. Qui,cii adtiertat,se minus diligi, iudicant se odio haberi,ac retici. Et qui hac ratione amant, excediit limites comunis amoris,cu non exiguis damnis,& inordinatione suae Prosessionis ac pers ditionis.Primum enim certum est,cos non fundare amorem suum recte in Deo neque in virtute; sed in motitiis mundanis carnalibus, & quae aliquod emolumentum amanti adferiint:& impingit in illud vitium, quod acceptis nempersonarum in amore appellamus. Amant enim hos,plus qu, in illos propter aliquem titulum indignum maioris amoris. Cuius vitii damna retuli mus supra : estque valde pernitiosum in Religione , ubi amor debet esse communis;ciusque motitium non nisi viaii,absque diuisione in mortua particularia,quae possent pace turbare; sed omnes suos fratres amando in Deo& propter ipsiim Deum .Quod si peculiarem aliquem amorem habeant: isdebet esse talis, Ut amentur magis,qui sunt meliores;aut eo fine, Ut tales Guadant: auia Deus ita vult. chiod si humanum aliquod motivum admittant,id adeo caute fieri debet, ut reliquos non commoueat,aut contristet. Si enim Apostolus dixi ut abstineamus a cibo alitis non prohibito, cu frater noster contristatur,aut scandali Zatur videns nos eum comedentes: etiavolet proculdubio,Vt particularem amicitiam omittamus, propter quam turbantur & scandali Tatur multi:a Si enim in propter cibumst.ιtre tum contri- flatu .mnηonsecvndu ι b.iritatem.nbuiau. Neli cibo ira aut pritiata etiam amicitia i inperdere. ro quo Christus mortulus. Hoc confirmat S. Hatillus praeclaris his verbis r charitatem quidem habere inter se mutuam fratres debent: non ita tamen,ut duo ri es e scorsum a caeteris sbdalitatem inter sie coeant.
doquidem hoc non charitas est, sed seditio,& diuisio:& eorum, qui sicc eunt,improbitatis indicium. Si eni m Communis decus disciplin scharii haberent,qui tales sunt,sine dubio communem aequalemque aduersiis omnes charitatem tencrent. Si vero ipsi a reliquis sua sponte abscissi, disiunci quein coetu coetum efficiant, vitiosa huiusmodi amicitiae conciliatio est. Quocirca danda studiose opera est,ne ullus omnino in Conuentibus sbdalitatibus istiusmodi locus detur. Et Sanctus Dorotheus Monachis suis suadet huiusmodi colloquia amicitias fugere, ut amicitiam diaboli; quae spiritum corrumpunt,suique proseistus Zelum extinguunt. Si autem profi- cere cupias: unicu habeto li,cium, 'nicum amicum,DE v m;& qui Dcum timet: & cum eo loquaris, de conuersieris: Et is in domo Dei inops sit &tenuis; in mysteriis autem diuinis,dives & picnus. Superioribus, Praescctis,
642쪽
ET uniuersim verissimum cst,quod dicit S. Gregorius: quod quantum bona viaio & coniunctio bonis ac feruentibus prodest: quia se mutuo iuuat in sanctis exercitiis: tantum improba nocet improbis,& ignauis: per eam Gnim evadunt Valde pertinaces in suis consilijs, ut suorum votorum fiant compotcs. Et quemadmodum graue crimen est, Zizania inter bonos, qui recte concordes stini, seminare: ita est magna prudentia, diuisionem excit
re inter bonos,qui male sunt uniti. Vt mali eorum conatus retardcntur &impediantur; & ipsi redeant ad Vnionem cum communitate in rebus Di uini obsequ j; aut saltem ne scruentium profectum ipsi impediant. Nam quemadmodum,mari rubro in duas partes diuiso, poterunt Israesitae abf-que impedi mento ad terram promissionis transire: ita ait hic Sanctus) si diuidatur praua unitio improborum, manci transitus expeditus: ut boni bene coniuncti & vniti obtineant finem perfectionis, ad quam tendunt. Nec sine mysterio Patriarcha Iacob, ctim in hora mortis vellet filijs suis benedicere et perueniens ad Simonem & Levi , qui coniuncti fuerant Nuniti ad quandam crudelitatem perpetrandam : loco benedictionis dixit illis Spiritu Prophetico aIi quas maledictiones. Ne tamen sine aliqua benedictione, etsi tecta 3c quasi laruata, manerent adiecit: b diuidam eos in Iacob. st diuidam eos in Israel. Quae etsi primo aspectu vidcbatur esse maledictio, in poenam delicti eorum et erat tamen figura beneficii, quod male unitis praestat , qur eos diuidit ac separat : Vt ita non pergant in malo , quod praua sua Vnione sensim adstrunt, faItem sibi ipsis, ex iactura charitatis persectionis , quam profitenturo Nam, ut Sanctus Laurentius Iustinianus ait r qui hoc modo diligunt se in Religioniabus, libentissimd simul manent; & seorsim colloquuntur, quaerentes angulos & loca abscondita ut liberius id faciant. In qua re solent trans gredi δέ conculcare duas Regulas magni momenti r alteram de silentio, in Iocis & temporibus praetcriptis scruando; a Iteram do non ingrediendo aliorum cubicula, aut Ioca alia prohibita : ex qua transgressione damna illa incurrunt, quae sblent ex huiusnodi defectibus prouenire. Q rodsi dixerint se colloqui de rebus bonisπespondebit eis Pselmista: c silui abο- nix. Silentium ei m Religiosum etiam obligat ad abstinenduin a bonis colloquiis, certis temporribus & locis ad tacendum constittitis- Et, ut Sanctus Augustinus ait τ propterea Dauid silebat a bonis r ne laberetur in mala. transiens a verbis bonis, sed tempore prohibito dictis , ad otiosa & inania : & ex his etiam ad noxia. Quod si dixerint i etiam benefacere: sibi mutuo.& bona praebere consilia et respondebitur eis,
643쪽
CAvs AEDENs Io NuΜ INTER RELICET REΜED. PIT quod quemadmodum Deo M placibat sacrificium.quod alieno igni offerebatur: ita non placent Deohona ista opera: quia non coniunguntur cum igne Di uini eius amoris,nec puri amoris proximi;sunt amoris proprij, & affectus inordinati:qui talibus operibus miscentur.Purificent igitur in primis ana rem, & in rectum ordinem amicitiam reducant: & tunc placubit Deo bonum,quod ex ea prouenerit.
Qv AENAM SINT DIssENsio Nis aediscordia inter Religi sos radices;se qua rasione mortificandae.
X OΜNI avs QvAE HACTEN vs DIXI Μvs clare satis constat,quam vera sit celebris illa S. Cregorii Naaianzeni sententia, quod optimum & pulcherrimum in Ecclesia& Religionibus, sit ipsa unio, pax, &concordia; pessimum vero&turpissimum,essedit iunctionem, pugnam,ac discordiam: Ac proinde omnibus viribus conandum est religiosis, unicuique in seipso mortificare quicquid hanc unionem impedit:remouendo& euellendo discordiarum radices. De quibus fuscactum est tractatu 3. secundi Tomi. eoquhd illae omnibus Christianis sint communes. Hic autem adseremus icx qu u solent unionem Religiosorum facile perturbare. Prima & praecipua radix et fulumbra. &propriae excellentiae appetitio, & arrogantia iiijplius, propriique iudicij. quia . singularem sor urat inter multos: no potest pac e habere cu eis. Ac propterea dixit Sapiens: a interseveriss semper essa iurgia. Lisii perbia fuit causa primae discord: ae, quae fuit in coelo Empyreo, turbansb Resstionem angelorum: sla enim eam Apostolus appcllar, clim voluir Luciscr scdem suam super sidera collocare,& limilis esse Altissimo. Hinc muniti oritur radix,ambitio scit cerac desiderium honorum, dignitatum, ac Praelationum super alios. Haec turbauit Religionem Apostolorum, ccumsacta et cantenrismter eos,quu eorumsideretur esse maior. Nec tamen dicit quis eorum csset maloi sed quis videretur. Huiusmodi enim contentiones saepe innituntur appraehensionibus,& ijs quae apud homines talia videntur: ideoque quisque cupit videri maior , quamuis reuera talis non sit. Eadem ambitio turbauit quoque ta uitas antiquos,ut etiam Sacerdotium sibi. suisque familiis Hiare rent. Et uniuersimiaruntia,& inanis gloria,& reliquq sit g superbiae disiunctionem adserunt ac distentionem.Et hinc proditrmia radi quae est ιηuidia. cuius tanta est seritas,ut quamcunque unionem etiam inter fratres,sive carnales, siue spirituales dilaceret: ut apparuit in Cain, & in fiatribus I
644쪽
seph.& in ipsis Apostolis: cum videret filios Zebedei attentasse,ut omnibus ipsis praeserretur:& in his ipsis duobus,cum suspicati sunt,s. Petri maioremi rationem haberi,quam ipsorum. Qiarta radix cst,cupiditas ac desiderium propriarum commoditatum in hab ratione, cella, vestibus, &reliquis ad j corpus spectantibus. Cum enim ad us datur vitio propriet tis: mox periculum imminet fratcrnae charitati. Et,ut S. Basilius dixit, Socictatis expli- latio est, cuiuscunque rei in priuatum V sum seuocatio. Nam statim oriuntur querelae,& murmurationes: eo quod non habeant quicquid habere cupiunt,iuxta illud Dauidis: e Si nonfuerint saturati, murabunt. Et quamuis prima ui Christiani adeo stupendam haberent mutuam coniunctionem , Ut dictum est: coepit tamen turbatio, &smurmur inter aliquos eὸ quὸ dissue retur in mini flerio quotidiano sua nationu vidua. Et foric illa querela coepit ab ipsis viduis: nam in huiusmodi casibus turbatio incipiti minoribus, & imperfeOtioribiis: nec dc Iunt illis aliqui ex maioribus, qui eis patrocinentur, foueantq; dii cordiam: nisi remediu ad i. ibeatur. radix esse solet,ingenium & constitutio naturalis, cholerico, impatiens,& nihil aduersi serre volens; & quacunq; occasione irritata reliquos turbans. Ac propterea talis naturalis constitutio est noxia & incommoda, ut in aliqua habitet communitate iuxta illud Salomonis:g Vir iracandus prouocat rixac Se hstiritum ad indignandum ct irascendum facium,quis poteritis linere Neque enim ipse pacem in se habet, neque alios habere permittit. Omnes has radices uel νἱtinia, tepiditas scilicet ac negligentia in Cbseruatione Regularum, &parua cura proscctus proprij: Ubi enim ignauia haec&sam nolentia praeualet, statim multiplicantur occasiones dissensionum . propterea siquidem dixit Salu tor: h Cuiu dormirent homines, venit inimic M. ct superseminauit diearia in media tritici. ut intelligatur,qirod quando Praelati Ecclcsiae & Religionum,aut ipsi met Religiosi dormiunt, ibinnum scilicet pigritiae & incuriae, accedit daemon Ze et Zania. seminat dissensionis: quamuis id non statim aduertatur. Quemadmodiam enim Zi Zania,cum primum prodeunt, similia sint tritico: ita distentio non flatim in principio talis esse apparere eo quod Religionis pallio ut necessitatis alicuius, aut finis boni tegatur et cum autem crcscit, laruam deponit.& ingentem facit stragem. R in Religionibus silunino i udio vigilandum est, tam Praelatis,
quilina caeteris Relig: Osis, in agia oscendisseminibus dis ensionum, ut causas earum remoueant; R portam occludant tentatori, ne accedat ad seminandum zizaniatquod si quid tale seminatum aduertent,tempestiue illud euellant: antcquam crescat di propagetur damnum. Eum in modiim,qtio Christus Dominus noster statim atque contentionem aduertit inter silos Apostolos,quis eorum videretur esse maior: eam intercidere studuit,anthidotum applicans humilitatis,dicens: i quicuns voluerit inter νοs vere maiorseri,
645쪽
CA vs AE DIssΕNs Io Nudi INTER RELIC ET REMED. 7Iyfiat sicut minor, ct qui voluerit primus esse, fiat sicut ministrator, ct seruus. Et Apostolus exhortans Philippenses ad mutuam inter se unionem,dixit:vt k nihil facerent per inanemgloriam. aut contentionem r. sed in humilitate superioressibi inuicem arbitrarentur: non considerantes singuli qua sua sunt, sed qaa aliorum. ii
insinuans; per huiusmodi media conseruari unionem, quam eis tantopere commendabat. Sed prael: haec media addit Cassianus sex alia valde v- tilia. .PR IΜ VM est,cotemnere rem quamcuque temporalem, quae positi eam Vnitionem imminuere. Qua enim rebus omnibus renuntiauit, ut Christo Domino in Religione seruuet, non debet coniunctionem&vnitionem illam,in qua ipse Religio consistit, dis litere propter vllam rerum,qtiae sibi ad soliim ulum sit persunt. ita uti quuet auferat vestimentum, aut pallium, non prohibeat. acciper e etiam tunicam: ne litibus it contentionibus aditum praebeat. eligens potius etiam corpori necessaria dimittere, quam unionem cum proximo laedere. Qui enim hac ratione rebus omnibus sese spoliauerit;non habebit alios turbandi occasionem. Ideo enim S.Lucas commendans hanc primorum Christianorum unionem,& coniunctionem,subi Rigit: m nesquisquam eorum aliquid esse suum d cebat, sed erant ita omnia communia.Vt intelligerctur,quam essent in ea Vnione firmi, &constantes. Secundum medium eli strenue mortificare proprie voluntatis affectus,ita ut libentius aliorum, quam propriam faciant Voluntatem ; & abnegent proprium iudicium; Vt alienum in rebus licitis sequantur. Qui enim negat sibi quod alias valde placet,ut aliis se accommodet: non dei cret coniunctionem cum illis. Tertium est,tantam huius unitionis opinionem dc aestimationem habere; ut statuat, eam omnibus mundi rebus praenonere, etiam ijs quas maxim Esibi expedi-re,aut necessarias esse existimat. Qui enim tanti eam initio fecit, ut vendiderit , aut abiccet it quaecunque habebat; ut unicam hanc margaritam sibi
compararet: non dcbet minoris eam facere, Ut possit eam conseruare. Qua
tum est certo apud se constituere: nullum irae aditum insedare ob ullam causam,etiam quae ex ipsius parte iustissima videatur; ex proximi vero iniustis; ma; sed ferre cum hilaritate quamcumque iniuriam & molestiam; vel co nomine, ne propria charitas, aut aliena laedatur,aut imminuatur. Et hic locum habet,quod dixit Saluator: n Si quis repercusserat in dextra maxistam tuam .prabe moe alteram t is intelligat, te non rctinere iliatum & auersiim ab eo animum,ob illatam iniuriam. Sed lterius progredi debet charitas adhibito quiuio medio: curando scilicet mitigare iram & indignationem,quam frater tuus habuerit contra te; ctiamsi nullam tu et,ad eam excitandam dederis occasionem. Hic enim sensus est illius,quod Saluator dixit: o silers munia tuum ad altare ct ibi Vcordatur fueris ε quia stater tuus habet aliquid ad-
646쪽
er tuno vemens egeres munus tuam. Neque ab hoc praestando erit stissiciens excusatio,quod nullam tu contra eum iram habeas: si enim ille re ipsa iram contra te habet; facileq; possis mansuetudine & humiliatione tua eum placare; sed id saccre nolis ex superbia,aut pertinacia: signum est, te parum Π lum amare;paruique aestimare ipsam Vnitionem, & charitatem fraternam rcum in ca procuranda adeo sis ignauus & negligens. VI TIM Premedium, quod Vniuersim omnia vitia destruit ac repellit, est, ita vitam tuam componere, atque si hoe ipsb die esses moriturus. Morte enim temorali accedente,Omnes inimicitiae,rancores, inuidiae, &contentiones cessant. quare si semper cum hac persuasione uiuas,nuod fieri possit,ut tali die moriaris: facile omnes discordiarum radices euellest nec patieris in corde tuo rem aliquam,quae placeat Principi huius mundi. cum ipsa mortis tuae hora accedet,Vt aliquid suum in te quaerat. Quid autem maia
l his ipsius esse potest,& magis illi placre;quam ipsa discordiae causa Nam ut
parte P l S. Gregoriiis ait quemadmodum nihil apud Deum est preciosius virtute . charitatis: ita nihil magis dςmonem delectat, quam eius laesio ac destructio. - ' idanagis iuuat, discordiam seminans, est ipsi omnium amicorum charissimus : cuius opera Vtitur ad impediendum ascensum hominum in Paradisum,unde ipse excidit. Cum igitur profitearis, te inimicum essedae
monis:aequum est, mortificare S repellere,quod eum adco recreat;& sumia me amare Unioncm & charitatem,quam ipse tantopere derestatur.
Hisc B sex remediis extrahuntur sex manifestae radices dissensionis iam positae. Sed praeter illas pos ent adhuc allar esse occultiores, & dissimulantes,neco noscantur. ΑΓ quando occasione specialis amoris, quo se pros quuntur ii eligiosi eiusdem nationis aut Patris; aut qui stant eiusde Prouintactae, aut domus siue Monasterii. hi enim Vniunt se, Ut pri L ato illius bono at tendam :& ita mutuo se iuuent. Quod quidem in se malum non est, sed bonum: si tamen ex hoc occasionem acciperent aversionis alicuius, aut disten sionis ab ial terius sunt nationis,aut Prouinciaerita ut propterea aliqua inter illos esset discordia: id iam non esset exspiritu charitatis. Nam ut ait
Apostolus J p Deus noster non dissensonu Dem est, se pacis; eius vero hostis est
o scissurati ponere inciκitate David, & introducere diuisiones, factiones, &dissensiones in Ecclesiam & siacram Religionem: in qua varietas nationum prouinciarum,ac domorum, quas complectitur,non debet ese quasi multatae partes ciusdem vestis dissutae,& ab inuicem separatae: sed sicut vestis, lite dam polymita variorum colorum, & auro charitatis contexta. In qua re omnes vi silpra est dictum esse dinent quasi eiusdem nationis, aut patriae i& tanquam tit ij eiusdem Prouinciae,aut dom iis, summa unione coniuncti'& absque ulla discordiae radice,quae eam lacers aut imminuat. Nec mirum
quod hoc a Christianis,&Religiosis exigatur: siquidem Alexader Magnu'
c. s. Lib. de Fort. A exandri.
647쪽
CΑvssAE DIssyNs Io Nubi IN TE RELIG. ET REΜED. 72I ut resert Plutarchus dicere sol cbat: ad pacem & concordiam Reipublics conseruandam inter nationes adeo diuersas, & cx se adeo sibi repugnantes, atque illae eran , quas ipse expugnauerat: maximi esse momenti: ut mundum pro Patria;castra pro arce;bonos pro cognatis ; malos pro peregrinis agnoscerent. Hunc ergo in modum Christiani, multoque magis Religiosi, ut unionem charitatis conseritare possint et habere debent totum mundum pro patria, di natione sua; & totam Religionem suam, etiamsi amplissimam Valdeque extensam,pro Vna Prouincia,ac domo una: ita ut se gerant tanquam fratres,& eiusdem matris filios.Aut, si magis proprie loqui velimus, cum S. Gregorio NanZianZeno: adeo viriliter di strenue mortis candae sunt particulares hi affectus: Vt nobis omnis terra, & nulla terra patria sit. Ita ut hinc omnes diligamus, atque si ciusdem nobiscum essent nationis,& patriae,inde vero vivamus in hoc mundo,quasi peregrini,aut quasi in exilio: neque est aliquid quod id non quaerentes excuset: si quidem vocationis nostrae gratia,ut supra est dictum,ad id nos adiuuat. Po s s v N Τ alias exurgere dissensisenes aliquae, praeserentes speciem cuiusdam eteli,consulendi bono communi,aut obligationi officii,aut tuendi veritatem. Nam in Religione ut ait Cassianus hostis turbat unionem aliquorum debilium, x occasionibus rerum temporalium;&speciatim, ut eas custodiant, quae ad ipsbrum pertinent officium: id quod dissensione adfert etiam inter grauiores ob diuersitatem iudiciorum, aut in doctrina, aut in negotiis quae agunt:existimantcs,se tueri Veritatem,aut Virtutem. Et hoc uenit inter eos,qiii sunt eiusdem Religionis & multo amplius, si sint diue sarum .Quemadmodum enim cuiq; sua placetrita solet di plicere, quod vi- .det in altera. Diccntes autem sicut Corinthii rgo sum Pauli σε gro Cepha;
diuidunt Christum: quasi non idem esset in Cepha,& in Paulo: cuius spiri tus est, unionem ponere in omnibus suis membris,& in omnibus ossiclis,&occupationibus temporalibus,aut spiritualibus in bonum proximorum.Et quamuis dissicilis sit unio inter literarum peritos, qui attendut disputati nibus, ob diuersitatem sententiaru, quae occurrunt in scientiis & doctrinis: Deo tamen Domino nostro id est valde facite: tribuitq; sibi honori,quod eam Vnionem etiam inter eou ro gloria sua faciat. Quod insinuauit in illis verbis,quae dixit S.Iob, spiritualiter acceptis: snunquid ιoniungere νaleis m eantes stellas Pleiadia, siue I luuiae t loquitur enim de septem stellis,quae sunt valde coniunctae in coelo: &, quando apparensimagnam efficiunt pluviam in terrami& reserunt Ut S.Cregorius ait viros Sangos: qui tanquam stellae splenden t ob lucem vitae ac doctrinae. i etsi in diuersis sint locis & stati nibus: sunt tamen sibi valde propinqui & vniti in praedicandaac docendaveritate fidei, & sanctitate legis Euangelicae. quam Vnioncm non laedunt propter diuersitatem,quam in rebus aliquibus habent. Gratia enim & ch i
648쪽
l7M TRACTAT vs VII. CAP. XIII. . ritas cum seitem Spiritus sancti donis, potens est eos tenere coniunctos a hibitis mediis praeci ctis, & alijs magis particularibus, quae proponentur iri tractatu de Magistris & Doctoribus.
rim circa res temporales;ct aiacratas m eas
p partes, quas inter se coniunctas habet, sitis ossicijs persecthi sui gantur; csticiantque singulae proprias actiones, ad quas in bonum totius corporis ordinantur: ita persectio Religionis, de Religiosae unionis conseruatio, potisiimum d pendet & consistit in eo,quod Religiosi exerceant, sicut portet,ministeria,OScia,& exercitia, quae ad singulos spectant, in bonum totius Religionis, iuxta suum Institutum. iniae ministeria siue ossicia ad
tria genera reduci possunt: primum est eorum, qui occupantur in operibus Vitae activae corporalibus,quae communitatem iuuant in rebus temporalibus,& ad conseruationem humanae vitae, corporisque Imamen necessariis. quales sunt Ianitores,Sacristant,Infirmarij,Hortulani; ac reliqui,qui emut& praeparant cibos,& vestes.Secundum, corum est,qui occupantur praecipuὸ in operibus vitae contemplativae, & exercitisis vocaIis aut mentalis orati nis:quales sunt dedicati ad assistendum choro; aut ex speciali vocatione die consumunt,agendo cum Deo Domino nostro, aut in exercitiis speculationis & studiorum. Tertium genus est eorum, qui Vitam ex utraque mixtam sectantur,coiungentes orationi spiritualia activae vitae ministeria in bonum animarum. Quales sunt Concionatores, fessarii&omnium scientiarum
Magistri. Et ad hoc genus reducuntur Praelati, qui reliquos gubernant, &conseruationi ac persectioni attendunt communis boni totius Religionis,& particularium eius Religio rum. Quamobrem dicere possumus: Relia Zacio.ἷ8. gionem esse domum illam, iue a Castellam Bethaniae,in quod ut ait S. Lucas Christis Dominis noster cums his Apostolis intra nit, ct Idmia satagebar circa ministerium ipsi Christo & Apostolis exhibendum;cuivisoror Maria sedens βι- cin pedes Damini audiebat Hrbum liliis. Qui enim ministeria obeunt temporalia, sortem habent Marthae: quia seruiunt Christo Domino nostro in eius distipulis:qui aute attendunt operibus cotemplationis,serte habent Mariae, audientes doctrina cfleste in oratione & lectione; & siuoru Magistroru, cude studi, aguntiQui cum proximis occupantur,sertem sequuntur Apost
649쪽
RE G. IN SUIS OFFICI Is PERFECTIO. . I. 723lorum: qiioru vocatio fuit ad eos italiandos.Praelati aut repraesentant personam Christi D. N.cos in ip ru officiis gubernantis. Omnes tamen, Vt in ea parte & occupatione, eos contingit, perfecti sint, debent cse in Bella a- nia,quae significat domu Obedientiae: non. n. propria voluntate ad haec mi nia accedunt; sed ex obedientia&Voluntate Dei, quae innotescit per eum modum,qui seruatur in Religione: illos scilicet eligendi, ut sitio loco videbimiis. Et omnia praeterea quatuor haec personaru genera ossicia sua obeuntio domo obedientiae,ordinem sequentes ab ea praescriptum: ita ut etia ipsi met Praelati in sua gubernatione obedien iam seruent: non enim gubernant
aut iubent aliquid pro suo arbitratu,sed iuxta Religionis leges;& prout in telligunt Deum velle, & constituere. Ex quo fit ut Religionum perseetio poti sisimum con sistat in prςdictis duabus rebus exacte culiodiendis: ut omnes scit. ad osscia & ministeria sua accedant ex obedientia; ita ut non adsint desideria, nec ambitiosiae tractationes publicat,vel occultae: sed ut quisq; eo officio sit contentus, quod ex obedientia ei obtigit, etiamsi minus honori ficu;illudq; ex eiusdem praescripto exerceat, horrens ut stupra est dictum in utrisque his rebus,proprii iudicii ac voluntatis consilia;& in eo voluptatem & solatium suu ponens,ut ea sorte sit contentus,quae ei obtigit; siuamq- persectionem quaerens in reddenda bona ratione ossicii & ministerii sibi commissi. Et quoniam de spiritualibus erga proximos ministerijs speciales postea instituentur tractatus: nunc solum de corporalibus agemus.
debent in primis magni eam facere, sibi omnino persuadentes: in domo Dei nullum esse officium vile,aut contemnendum, si Deus illud imponit. Nam vel solum, quod Deus id iubeat susscit, ad illud nobilitaniadum multa. n. nobilitas, aut honor maior esse potest: qua facere quod Deus praescribit.Et viri spirituales, qui claros & perspicuos habent oculos, ad recte iudicandum de rebus: non tanti eas faciunt propter id, quod ex obiecto suo habent. quanti propter Dei voluntatem in eis splendentem. C vi v s rei apti testes sunt A ngeli custodes: qui etsi adeo sint nobi les Ainsgnesmon tamen dedignantur homines custodire. quia Deus id eis iussit &xque libenter Angeluscii stodit aliquem seruum;atq; Principem.Non n' tam sibi honori ducunr,quod talis persona ipsis obtigerit:quam quod Deus velit, ut eam custodiant. Et S. Raphael,aeis deam: induit tamen formam pere rini, & comitatus est Tobiana1 eique in itinere,quasi seruus eius esset,ministrauit. ΦSερ imiorem adfert stuporem, quod ipsemet Angelorum Dominus propter nos homo factus, e Vrcuir Uique ad trigesimum annum fabrilem
650쪽
CAP. XIII. aute; & alia temporalia mi nisteria: & in quibus ita libenter sese occupabat, sicut postea in praedicatione,& miraculis edendis r eo quod in his omnibus
voluntatem aeterni siti Patris aenosceret: nec sua maiestate indignu iudicauit, itiod tamdiu in officio ex se adeo humili occuparetur. ut sic nos doc rer, contentos csse debere quocunque officio nobis a Deo commendato, etiamsi in oculis mundi non adco honorifico. HANC viam tonuerunt multi sancti valde insignes, virgo sacratissima,
eius lite sponsus sanctus Ioseph; S post eos Apostoli, & quamuis S. Paulus
adeo esset in praedicando occupatns,non tamen negligebat propterea certis temporibus maechanicum officiu exercere, artis b-qua cibum cum sudore vultus sui compararet: de alios vilium aliorum officiorum
gnaros,animarct:ne ea exercere dedignarcntur.
H v c accedit,quod m3sticum Resigionis corpus, variis opus habeat personis, ad varia eius ministeria attendentibus : quae tamen omnia in totius corporis commune bonum cedunt. Cui non minus pedes sint usui, quam manus;nec manus,quam oculi :quia cuiusque opera ceduntin utilitatem mnium. Qigare aequum est,ut qui officia obit temporalia,valde sit contentus sorte, quam Deus illi tradidit: ut cum ea uniuersis Religioni seruiat. cum enim,quod est temporale iustis praebet;incis accipit spirituale;& particeps est fructus Concionatorum,docentium,ac gubernantium; proptervcnionem,quam cum illis habet. A D haec eius status in Religione mu Ito est securior ad salutem obtinendam,eo quod sit humilior: maior autem humilitas maiorem adfert Icc ritatem: quia talis status cst magis expeditus ab occasionibus & periculis cadendi r quam eorum, qui Versantur circa res literarias&gubernationes & sorte si in illis occusiaretur ministerijs, non bonam eorum redderet rationem. Et Sapientia Diuina praeuidens omnia , quae euenire possunt,voluit paterna sua prouidentia praecauere illud damnum, assignans ei officium magis tutum. Horum omnium plures rationes pro sol tio eorum qui talia officia obeunt propositae suerunt in secundo tomo,
AD eadem officia,ut par est,aestimanda,&qui illis sunmtur bene sit contentus,iuuat etiam sanctitas:quam per i lia possunt obtinere,exercentes cor poralia miscricordiae opera, quae Christus Domihus nossertanti sacit. qui non Alaria, sed a Martha fuit cum suis Apostolis in domum suam exceptus. nam illa valde solicite omnibus ministrabat. cuius laboris p ijque ministerij copiosam postea accepit mercedem. Nec paruacensenda est felicitas, quod possit quis Christo Domino crisque discipulis seruire, ciboseis quaerens,ac praeparans totamque domum bene componens. . ET quamuis Martha esseis olicita,& nonnihil turbata,ac de sorore Ma-