Tusculanarum quaestionum Ciceronis ad M. Brutum libri 5. Cum scholiis Paulli Manutii

발행: 1570년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

animo,tanquam aegrotationem in corpore. na τι

medici, caussa morbi inuenta, curationem esse imuctam putantisic nos, causia aegritudinis reperta, medendi facultatem reperiemus. est igitur caussa omnis in opinione, nec 'pero aegritudinis Iolu, sed etiam reliquarum omnium perturbationum t quae sunt genere quattuor, pariibus plures. nam cum omnis perturbatio sit animi motus vel rationis expers, et rationem aspernans, vel rationi non obediens;i ς motus aut boni, aut mali opinione citetur: bifariam quattuor perturbationes aequat ter distributaesunt. nam duae sunt ex opinione botu:quarum altera, voluptas gestiens,idlest praeter modum elata laetitia opinione praesentis magni alicuius bonisaltera uel cupiditas recte luel libido dici potest: quae est immoderata appetitio opinati magni boni rationi no obtemperas. ergo haec duo genera,voluptas gessiens, s libido,bonorum opinione turbantur 'ut duo reliqua, metus N agrisudo, malorum .nam et metus opinio magni mali impendentis: π aegritudo en opinio magni mali prς sentis: σ quidem recens opinio talis mali, ut iraeo rectum videatur esse angi id autem est, 'ut is, qui doleatioponere opinetur se dolere.his autem perturbationibus, quas in vita hominum Rustitia quasi quasdam immittit furias, atque incisat, omnibus 'viribus, atque opibus repugnandum est,si volumus hoc,quod datum est uitae, tranquisse,placideq, traducere ed caeteras alias;nunc aegritudi

122쪽

dere dixisti quod ego siudo modo existimor tetra is res ess fera,detestabilis; omni eomenii ne velis, viis a dicta, remisq; fugieD.qualis bruti tibi ille Ῥidetur Tantalo p gnatus , Peloperus,qui quondam a socero Oenomao Rege Hippodamiam raptis naisus nupti'Iouis iste. quidem pronepos .ram ne ergo abiectus,tamq; fra x

,, contagio mea bonis umbra ne obsit: i: vis Tanta 'vissceleris in corpore haeret. l . .

Tu te is sta damnabis, orbabisq; luce propter uim sceleris alieῶρquidnllu filiumDi Gne patrii ipsius luce indignum putas e P, . . ., Refugere oculi corpus macie extabuit r. eis LacUmς peredere humore exangueis genas Situ nidoris barba pedore horrida, .auiatq; intonsa infulicat pectus illuuie scabrum. Λbaee mula d stulti me Aeeta ipse tibi addidisti . .

non ineratas ins s,quaticasus inuexerat. G quidem inveterato malo, eum tumor animi resedisset. est autem aegritudo,di t docebo n opinione mali recetis sed maeres τidelicet regni desiderio, Gfiliae:iliam enim oderas,m iure tortusae;regno n3squo animo carebas. est autem impudens luctus maerorese conficientis,quod imperare non liceat liberis.Dionssius quidem Urannus S3racusis expulsus Corinibi pueros docebat, 'usq; eo imperio carere non poterat.Tarquinio vero quid impudenus, qui bellum gereret cum ijs, qui eius non tule

123쪽

rari superm is cum teditui in regna nee mi istium, e. Latinorum armis potitiset, Cumas sec5rusisse licitur,inq; ea urbe senio, s aegritudine esse eofectus. hoc tu igitu enses sapienti accideret posse,Vaegritudine opprimatur,idest Ieria'na

cum omnis perturbatio miseria est,tum carnificiaria est aegritudo.babet ardorem libido , leuitatem Misia geretens,bumilitatem metus: sed aegritudo maiora quaedam,tabem, cruciatum, dictionem. foeditaremilacerat, exest an imum, planeq; consi . . cit.bane esse exuimus si , labiiciamus; miseria . carere non possumus. at hoc quidem perspicuum ess,tumauritudinem existere,eu quid ita dum sit,ut magnum quoddam malum adesse,s urgere videatnr.Epicuro autem placet opinionem mali aegritudinem Ue natura, Ni qescunq, intueatur in aliquod maius mulsi, si id sibi accidiβe opi . netur, sit continuo in aegritudine. Cyrenaici non 'omni malo taritudiuem esci censent sed i peraro,nec opinato malo est id quidem non mediocre ad aegritudine augenda:uidentur eniim ora repen tina grauiora.ex hoc illa iure laudantur tv Ego cu genui, tu morituruscivi, s ei rei sustuli. ν wsterea ad Troia tu misi ad defendeda Grscia, Scisba me in morti eru bellu,no i epular militere. haec igitur praemeditatio futurorum malorum Ierit eorum aduentum,qua Ῥeniensia Iete ante videris .itas apud Euripidem a Τheseo dicta laudanturAicet enim,ut epe facimus , in Iarinum diaconuertere.

124쪽

rost , andita qdocto me rus, , Futuras mecum commentabar miserias: i. i , , μα mortem acobam, texili moestifugam, ,, semper aliquam molcm meditabar mali: qua inuecta diritis casu fores , . a d o INe me imparatum curia laceraret retem. rquod autem Theseus a tam Diro se audi' dirisad dest ipso loquitur Euripides: fuerat enim ossitor Anaxagorae: Pemserunt nunciata morisfil dix illa rubum me genuisse mori, vox declarat i resse haec Merbata quibus non fuerint cogitata ,ergo id quidem no est dubiim,quin .mnia, quae mala putantur,sint improuisa graviaraataque quanquam non bsc una res escit maximam fgritudinem e tamen, quoniam multum potest prouisio animi,et 1 parario ad minuendum dolorem,sintsemper omnia homini humana me, dilata.o nimirum est illa praestans , . s diuina sapientia , perceptas penitus , a pertractatas humanas res habere;vihil admirari, cum acciaeris, nihil , antequam ctenerit, non euenire posse

arbitrari. HA. , Quamobrem omnes,cumsecundς res sunt maxime, tum maxime . .is Meditari secum oportet , quo pacto aduersam erundam ferant: .., Tricula, damna , exilia peregre rediens semper

a. Aut fili3 peccatum, aut isoris mortem, aut mor

125쪽

.. si quid praeter spe eueniat, omne id deputare

ergo hoc Terentius a philosophia sumptum mram commode dixeri nos, Θ quoram fontibus id haunum est, non o dicemtis hoc melius νυ eonnuntiussentiemus ' hic est enim ille via I eae idem, quem dicitur Xanrippe. praedicaresolutis virosvofuisse Socrate odem Ῥiatu seinpersepia disie exeuntem illum Lomo er ren tentem': nec vero eastos e liquasillius mei ri semel ait in omiuita risisse Lucilius ei multu,σserenasc enim accipitauiam 'utem reat semper idem, vultui,cu mentis, assa biffvitain nulla feret mutavo. quar acclpis es idem a Cyren eis hae arma contra cos,a euentus , quiqbus eorum aduenientes impetus diuturna praemiditati me frangantur mulsiudico alum illud opinionis esse:non naturis entium in re essent cur ferent prouisa leu*ra 'sed est, isdem de rebus quos dici possisubtilius, si prius Epicurisenten tium Ῥiderimus; qui censet necesse esset neis in aegritudine esse, quise in malis esse arbitrentur,mve illa ante prouisa, s exspectata sint, siue inueterauerint nam neque Ῥetustate minui mala, nec

feri praemeditata leuiora Rustamq; etia esse meditationem futuri mali,aut fortasse ne futuri quidem saris esse odiosum malum omne,cu ,enisset. qui antem semper cogitaui haccidere posie Hi

126쪽

LI B EIII. III

m aduersiei feri illud sempiternum matu: sit ero ne futurum quidem siti frustra subripi miseriam voluntariam:ita Iemper angi aut accipiendo, aut cogitando malo.leuationem autem aegritudinis in duabus rebus poniti auocatione a cogitanda molestia, τ reuocatione ad contempladas ῬοIuptates:parere enim censet animum rationi posese, o, quo illa ducat, sequi. Netat igitur ratio intueri molemas:abstrahit ab acerbis cogitatioibus hebetem aciem ad miserias contemplandas: a quibus cum cecinit receptui, impellit rursum, S incitat ad conspiciendas, totaq; mente contrectandas varias Ῥoluptates, quibus ille o praeteritarum

memoria, o spe consequentium sapientis vitam

refertam putat.Haec nostro more nos diximus, Epicurei dicuntsuo sed,quae dicat, uideamus quomodo negligamus.Principio male reprehendunt premeditationem rerum futuraru nihil est enim, quod tam obtundat, eleuetq; aegritudinem, quam

perpetua i omni Ῥita cogitatio, nihil esie quod uecidere non possiet quim meditatio conditionis humana, quam ita lex ,. commentalioq; parendi: qua non hoc assert, ut semper imaereamus Ad vinunquam: neque enim qui rerum naturam, qui vitae Ῥarietatem, qui imbecillitatem generis humam cogitat, maeret eu haec cogitat,sed tum vel maxime sapientiae fungitur munere:Ῥtrumq;.n .consequitur, ut N eonsiderandis rebus humanis proprio pbilosophia fruatur oscio, S aduersiis casibus u siet consolatione sanetur et primum , quυdi

127쪽

r 2 ΤVSc. 2I AEST e accidere diu cogitaiserit; quae cogitatio una maxime molestias omnes extenuat,s doluit: inde, quod humana ferenda intelligit postremo, quod uidet nullum malum esse nisi culpam culpa autem nullam esse, cum id, quod ab homine no potueriis praestari euenerit. nam reuocatio illa quam assem,cum a contuendis nos malis avocat , nulla

est: non eri enim in nostra potestate, fodicantibus. 8s rebus, quas malas esse opinemur, dissimulatio,ve oblivio, lacerant, vexant,s:im Nios admoventunes adbibent, respirare non sin te N tu obliuisci iubes,quod contra naturam est: quod is natura datum est;auxilium extorques inueterati dolorii est enim tarda illa qdem medicina: sed tamen moegna, quam asseri longinquitas oe dies. iubes me bona cogitare iussici malorum, diceres aliqd

magno quidem philosopho dignum si ea bonae sentires esse, quae esient bomine digni*ima. Pythagoras mihi sic dicereti aut Socrates, aut Flamquid taces'aut quid maerestiui cur succumbis, cedisq; sortunae'que ut pervellere te forsitan potu .ris,s pungere,no potuerit certe vires frangere Pmagna vis est in uirtutibus,eas excitati forte dommiunt. iam tibi aderit princeps fortitudo; qnae te animo tanto ecte coget, t omnia, quς plint ho- m eueiuire, contemnas,s pro nihilo putes.ade rit temperantia; quae est eadem moderatio, a me

quidem paullo ante appellata frugalitas , quare rurpiter , o nequiter facere nihil patiatur i. quid

est autem nequius,aut turpius σα nato ro . ne

128쪽

III.

ne lamia quidem sinet ista facere: eui minimum

esie videtur in hac causa loci.qns tame ita d:cet, dupliciter esse te iniustum; cum S alienum appem, qui mortalis ngius,condictionem posti Ies immortalium ;c grauiterferar te, quod utendum acceperis,reddidisse .prudentia vero quid reston debis dicenti uirtute se esie contentam, quo modo ad bene Ῥiuendum,sic o ad beate 8 qussit extrinsecus religata pendeatiae non oriatur exse , crrursus ad se reuertatur , omnia sua complexa nihil qasrat aliunde;non intelligo, cur aut verbis

tam uehementer ornumda, alit re tantopere e pediunda 'videatur.ad haec bona ne si reuocas Epicure,pareo equor, utor te ipso duce, obliuiscor etiamalorum, ut iubes eoq; facilius, quod ea ne in malis quidem ponen censeo. sed traducis cogitatio nes meas ad voluptates: quasi corporis credo, alit quae propter corpus Nel recordatione, Nel ste cose inurinuquid est aliudirecte ne interpretor seirentiam tuam'solent enim iHi negare nos intelligere , quid dicat' Epicurus. hoc dicit, s hoc ille Graeculus me audiente Athenis senex Zeno, is lorum acutissimus, contendere , S magna voce diatere solebat, eum esse beatum, qui praesensibus liqluptatibus frueretur, confidereiqi se fruituta aut in omni, aut in magna parte Ῥita, dolore non in serveniente;aut,si interveniret,si summul Lyct, futurum breuemsi productior, plus habiturii iucundi quam mali haec cogitantem fore beatum ,

t. ν

129쪽

nec deos extimesceret Habes formam Epicuri ῬῖLe beatς, verbis Zenonis expressam: nihil diu possit negatri quid ergoξhuius.ne vitae propositio, o cogitatio aut ra3essem leuare poteris,aut iam, de quo paullo arue dixti aut Thelamone pulsum patria exlilantem,atque egentem im quo breadmiratio febat: ,, Hlacine in Thelamon ille, modo quem gloria ad crium extulit , em spectabant, cuius ob os Grai ora obverte

quod si cui, ut ait idem,simul animus cum re concidit, a grauibus illis antiquis philosophis petenda medicina est, non ab his voluptari s. qua enimissi bonorum copiam dicunt' ac sane summum bonum este non dol re.quanquam id no vocatur voluptas sed no necesse ess nunc omnia, id ne e, quo traductii luctum levemus' sit sane summum maludolere: in eo igitnr qui non est,s malo caireali continuo ne fruitur summo bono'quid tergiversamur Epicure, nec fatemur eam nos dicere Yoluptate, quam tu idem , cum os perfricuisti, solas dicere sunt hae tua verba, nec ne e in eo quide libro, quieontinet omnem disciplinam tuam fungar enimiam interpretis munere, ne quis me putet fue-

, , re, dicis haec. de equidem habeo quod intelliga, , bonum illud detrahens eas Noluptates quae sapori re percipiuntur; etrabens eas etiam, que auditu,s, s cantibus;detrahens eas etiam, quae ex formis

is percipiatur oculis,suaves motiones, siue quae alia

130쪽

LIBER III. t et s, Ῥοlaptates in toto bomiue gignuntur quolibet e, sensu. et Nero ita dici potest, mentis utitia μ- , Iam Ue in bonis:laetantem enim mentem ita novi, ste eorum omnium que pupra dixi fore , 't natu , ra ijs patiens dolore careat. atq; haec quidem his, verbis quivis ut intelligat qua voluptatem 'orit, Epicurum .deinde paullo infra. Saepe quaesiui m- , quit) ex iis, qui appellantursapientes, quid habe, rent , quod in boni, relinquerent,si illa detraxis, sent nisi si vellent voces inanis fundere: nihil a1, his potui cognosceret qui si 'virtutes ebullire P, lenti N sapientias inihil aliud dicent , nisi ea ria. qua esciantur eae voluptates , quas supra dixi .

Quaesequuntur,in eadem sententiasunt: totusq, liber,qui est desummo bono, refertus i r sententi s,N verbis talibus est. ad hanccine igitur vita I helamonem illum reuocabis , ut leues egritudinem's si quem tuorum affictvm moerore 'videris, huic acipenserem potius L quam aliquem Socraticum libellum dabὶsράυλα i hortabere ut audiat 'voces potia quam Platonis expones , quae

spectet florida,N varia' fasciculum ad nares admouebis'incendes qdoreses sertis redimiri iubebis,N rosa' si vero aliquid etiam, tum plane ἐκ-ctum omnem absterseris' hce Epicuro confitendasAnt,aut ea, quae modo expresia ad verbum dixi, tollenda de libro , et totus liber potius abiicientis: en enim confestus uoluptatibus .clinendum igitur,quemadmodu aegritudine privemus eum.

SEARCH

MENU NAVIGATION