Tusculanarum quaestionum Ciceronis ad M. Brutum libri 5. Cum scholiis Paulli Manutii

발행: 1570년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

opinionis esse, non naturς malum. quid, quod resina lugere probibeilat apud Homerum quotidiatiae neces, in itusq; multoriisedationem moerendi asserunt: apud quem ita dicitur;

εν nq, nimis multos, atq; umni luce, cadentes a cernimus: ot nemo polyit maerore Nacire,

ν, ado magis est, equum tumulis madare pemptosa, Firmo animo, π lusium tu mis finire diurnis ergo in potestate est abi'ere dolorem Fum velis, tempori seruientem .an est τllam trmpus, quonia quidem res in noRra pote frate est, cisi ἡοὐ ponenda curae aegritudinis caussaserviamus'constabi eos, qui concidentem vulneribus Cn. Popeium vidisient, cum i illo ipso acerbissiano, mi'emmoquΘ

eu usos uiderent,nihil tum aliud egisse nisi ut remiges hortaretatur, b ut salutem adipiscerentur fuga, posteaquam Drum seni ent, tum aflictae ridim tar ; caepisse timor igitur ab iis aegritudinem potuit repellere, ratio acsapientia 'vera nopoteritρ quid est autem, quod sus valeaiad pone dum dolorem,quam eum est itellectum nihil profici ei frustra esse susceptum'si igitur deponi potetiam non suscipi potest. oluntate igitur, S iud ieiosuscipi aegritudinem colit dum est.i dq; iudica tur eo rum patientia, g cum multa sintsipe perpessi,facilius ferunt, qdquid accidit obduruisses sese cotra fortuna arbitrantur,ut ille apudEuripus, , Si mihi nunc triRis primum struxisset dies,

142쪽

Fraeno repente tactu exagitantur novo.

Sed iam subiectus miseri s obtorpui. defatigatio igitur miseriarum aegritudinis cum faciat leuiores intelligi necesse emnon rem ipsam caussam atq; solem esie maeroris philosephisum mnnec dis tamen sapicntia consecust uonne intelligunt in summo se malo essequnt enim inspienιesineq; insplantia ullum maius malu est: neq; tamen lugent,quid ita e quia huic generi malorunon affuitur illa opinio, rediv csse,s aequum, es ad oscium pertinere, referre,quod sapiens sis.quod idem a Vimus huic aegritudini in qua Iunius inesy:quae omnium maxima est.itaque Aristoteles,veteres philosophos accusans,qexistimauissent philosophiam suis igeniis esse perse iam,' ait eos aut Rubismos, aut gloriosismos fuisses sed se Videre,quod paucis annis magna acccs o fidia esset breui tepore philosophiam plane abso Iuta fore.Theopbrustus autem moriens accusasse natura duitur,quod ceruis, s cornicibus uitam diuturna, quorum id nihil intere siet; hominibus, quoru moime interfuisset, ta exiguam tam de

disset:quorum si aetas potuisset esse loginquiori fu

inrufuse,ut omnibus perfectis artibus,omni doctrina hominu uita erudiretur. querebatur igitur se ta, cum illa uidere coepisset, extingui quid e ex erieris philosophis no ne optimus, et grauismur

143쪽

x14 TVSC. QVA EST. nec deos exfimesceret Habes formam Epicuri vitae beatς, erbis Zenonis expressam nihil M posseu negatri quid ergo ius ne vitae propositio, o

cogitatio aut Thestem leuare poterit autrum, de quo paullo ante dixti aut Thelamone pu sum patria exlilantem, atque egentem in quo bce

admiratio febat: ,, Hiccine est Thriamon ille , modo quem gloria ad

caesum extulit , , , uem spectabant, cuius ob os Graij ora obvertebantDa. quod si cui, ut ait idem mi animus cum re concidit, a grauibus illis antiquis philosopbis petenda medicina est, non ab bis voluptardi s. qua enim imi bonorum copiam dicunHfac sane summum bonam esie non dolere.quanquam id no vocatur voluptas sed no necesse est nunc omnia, id ne e, quo traducti luctum levemus8 sit sane summum muludolere: in eo igitnr qui non est,si malo careat, continuo ne fruitur summo bono 'quid tergiversamur Epicure, nec fatemur eam nos dicere πoluptate, quam tu idem, cum os perfricuisti, soles dicere sunt haee tua Ῥerba, nec ne in eo quide libro, quieontinet omnem disciplinam tuam fungar enimiam interpretis munere, ne quis me putet finge-

, , re, dicis equidem habeo quod intelliga, , bonum illud detrahens eas Noluptates quae sapori re percipiuntur; etrabens eas etiam, que auditu,s, er cantibus;detrahens eas esiam , quae ex formis

is percipiatur oculis,suaves motiones, siue quae alia

144쪽

, , voluptates in toto bomiue gignuntur quolibet e, , sensu Vec Nero ita dici potest, mentis ιitia μ- , , Iam esse in bonis: stantem enim mentem ita noui,, ste Borum omnium quspupra dixi fore , t natu ,, ra ijs patiens dolore careat . atq; haec quidem bis, , verbis quivis Mintelligat qua voluptatem norit, , Ypicurum .deinde paullo infra. Saepe quaesivi in- quit ex sis, qui appellantursapientes, quid habe, , rent , quod in boni, relinquerent,si illa detraxi - . . se sentinisi si vellent voces inanes fundere: nihil ab

se his potui cognoscere t qui si πirtutes ebullire χ' ,, Ient, ue sapientias,nihil aliud dicent , nisi ea ria.

qua efficiantur eae voluptates , quas supra dixi . Quaesequuntur,in eadem sententias unt: totusq; liber,qui est desummo bono , refertus S sententi', N 'verbis talibus est. ad hanccine igitur vita I helanionem illum reuocabis, πt leues egritudi inem' π si quem tuorum affictum moerore, vide i. ris, huic acipenserem potius , quam aliquem Socraticum libellum dabisράυλο ν hortabere ut audiat 'voces potius quam Platonis exponos, quae .

spectet florida,N Ῥaria' fasciculum ad nares admouebiseincendes odores S sertis redimiri iube . bis,er ros' si vero aliquid etiam, tum plane ictum omnὶm absterseris' hce Epicuro confitendasAnti aut ea, quae Hodo expresia ad verbum dixi, tollenda de libro, et totus liber potius' abiicientis: en enim confestus uoluptatibus. Uenduntigisur,quemadmodu aegritudine privemus eum,

qui ita dicat:

145쪽

- Pol mihi fortuna magis nuc desit , qμam gerrus: Nanque regnum Iuppetebat bvνιscias quan

to eloco,

ad antis opibur, quibus de rebus lapsa fortuna oe

cidat.

quid'huic calix mulsi impigendus est, ut plorare desinat,aut aliquid eiusmodie ecce ubi ex altera parte ab eodem poeta: Ex opibus summis opis egens Hector tuae. bulcsubuenire debemus:quaerit enim auxilium. as id petam praesidi , aut exequar ' quo ne nunc auxilio, aut fuga Freta arce, dr xrbe orba sum: quo accedam e quo applicem

Cui nec ars patriae domistant fractae, disiectr

iacent: iFuna flamma deflagrara: tosti alii stant parietes Deformati,atque abiete cris scis,qussequantur: I illud in primis, O pater, o patria,o Priami domus, Se um altisono cardine templum τ iVidi ego te, a lante ope barbaricator 1 SΤestis caelans, laqucasis, Auro, ebore instructam regifice d poeta egregium: quanqua ab his eansoribus pborionis coaenitursentit oia repentina, cr inopinata este grauiora.exaggerasi utur Ruis: opibus,q uidebatursempiter fore,qhid adiuuii Suice omnis Nidi inflammρον. . , Triamo Ῥi Ῥuam euitari,

146쪽

1οέσα sanguine turpari. prs Iarum carmen:en enim N rebus verbis, et modis lugubre. eripiamus huic aegritudine: quomodoliollocemus i culcitra plumea: psaltria adducamus: cedru incendamus:demus scutelia dulcitulae potionis .aliquid prouideamus'cibi, haec tandem bona siit, quibus aegritudines grauissinia

detrahantur u enim paullo ante ne intelligere te adem alia bona dicebas. reuocari igitur oporterea maerore ad cogitatione bonoru, coueniret mihi

eum Epicuro,si,quid esset bonu,conueniret discialiquis: quidlargo tu Epicurum existimas ista 'voluisse, aut libidinosus eius suissesententiasZego vero minime:uideo.n .ab eo dici multaseuere, multa praeclare.itagi, ut Ape dixi,de acumine eius agitur no de moribus.qua uis spernat uoluptates eascuas modo laudauit: ego tamen meminero, qJ fdeatur ei summu bonu: no enim verbo Diu posuit voluptatem,sed explanavit qd diceret Uuporem,

inp,s' corpora coplexum,s ludos,atq; cantus,c formas eas, quibus oculi iucunde moueantlii .

num sngo8num mensior Eupio refelli: quid enim Iaboro, nisi ut veritas in omni quaestione explicetur ι ide uis nou crescere voluptate dolore detracto,summas uoluptitem nihil dolere. paucis uerbis tria magna peccata: unum, quo secum i pugnat modo enim, nesuspicari qdemse quidquam 'bonsi. usi sensus quasi tussarenturvoluptate : nucant, summam uoluptatem esie dolore carere, po

test ne magis secum ibe pugnaret adtrum est pec

147쪽

eatum,quod, cum in natura triasint, Ῥnum gavidere, alterum dolere , tertiu nec gaudere, nee dolare,bic putat primiι, s tertiu idem esse, nee distinguit a non dolendo Noluptate. tertium peccatum comune cu quibusda,quod, cum virtus maxime expetatur, eiusq; adipiscends canssa philosophia questa sit, ille a 'virtute summu bonumseparauit.at laudat, o saepe, uirtutem .s quidem C. Gracebus, tu largitiones maximas feci et, et sudi Iet aerariu,uerbis tame defendebat fraris.quid verba audiam,cum facta videa 3 Pi is ille Frugi semper contra legem frumentaria laeerat . is lege Iuta consularis adfrumentu accipi edum uenexutianimaduertit Gracchus in concione Pisonem flante.querit audiente popula M.qui sibi eoster, esi ea legestumetu petat,qua di uaserat nolim. inquit, mea bona Gracche tibi viritim diuidere licearised si facias,parte petam. parum ne declaravit Dir grauis,issapiens, lege Sempronia patrimoniu publicum dissipallage ora lues Gracchis patronu aerarῆ ee dises.negat Epicurus iucunde pine uiui, nisi cii uirtute uiuaturinegat ulla in sapientd uim e se fortunae:tenuem victum antefert copioso:negat vllu esse tempm, quo sapies no bea ius sit. Omnia pbilosopho digna sed cu uoluptate pugnantiis G ina dicit uoluptatem.dicat quamlibet; nempe ea dicit in qua virtutis nulla pars insit.ages voluptasem no intelligimus,ne dolorem quidemHego igitur eius esse , g dolore summum malum me utimentione facere uirimus. σ con

148쪽

LIBER III. queruntur quida Epicurei nisi opini na nullum genus est minus malitioseum ) me studiose dicere

cotra Epicurum .ita credo, de honore,aut de dignitate cotendimus.mihisummum in animo bonum videtur autem i corporei mihi in uirtute,illi in

noluptate. et illi pugnaver dem uicinorum fideviora Gmubi autem sunt,q statim couolent: ego sumis, si dicam me non laboratre, actum babituruquod egerint. qnid enta' de bello Punico agitur' de quo ipo eu aliud Maeasoni, aliud L. Vetulo uideretur,nulla inter eos concertatio unqua fuit. Hramis Vacunde agunt, praesertim eu ab his no sane animose defendatur sentctia,pro qua no insenatu, in concione,no apud exercitu, neq; apud censores dicere audeant.sed cum ictis alias, i, eo edem animo,nullu ut certamen influua , verum dicentibus facile ceda.tantum admoneborsi mara me Ῥeru sit, ad eorpus omnia referre sapienses-ue, ut bonestius diea,nihilfacere, nisi quod expediatoiue omnia referre ad utilitatesua ; quoniam haec plausibilia non sunt, et in sinu gaudeant,gloriose loqui desinit. Orenaicoru restas sententiat qui tu aegritudine censent exsistere,si nec opinato

quid euenerit.est id quide magnu,wt supra dixi tecta C Uippo ita videriscio, quod prouisum aure non sit,id fieri vehemenstiussed non sint in hoc

omnia:quaqua hostia repes , aduentus magis aliquanto coturbat, qua expectatus t et maris subita tepessa , ante prouisa , terret nauigantes νehe

149쪽

xeto TVSS. QUAEST. hec opinatorum natura evideres, nihil aliudreperius, uili omnia subita Mideri maiora, ter qdem ob duas caussas rimum qd quanta sit quae accidiit,e5siderandi statium no datur: deinde cu , detur

prscaueri potuisse, si prouisum e siet, quasi culpa

contractu malu aegritudine acriorem facit. qi ita esse dies declarat . quae procedens ita mitigat, ut iisdem malis manentibus non modo leniatur aegritudo ,sed in plerisque tollatur. Carthaginie1es multi inae Ierularunt; Macedones, rege Persepto Vidi etiam in Peloponnesio, cum Uem adolescens. quosdam Corinthios hi poterant omnes dem illa de Andromacba deplorare,

Haec omnia uidi.--

sed N iam decantauerunt fortasie: eo enim erans Ῥultu, oratione, omni reliquo motu, o statu, nothos Argivos, aut Sic3onios diceres: magisq; me mouerat Corinthi subito aspectae parietinae, quai Os Corinthios, quorsi animis diuturna cogitauo callum uetustatis obduxerat. Iegimus librum Clitomacbi,que ille eversa Carthagine misit evolandi ea ad captiuos ciues suos. i eo est dispullatis scri pia Carneadis:qua se ait in eomentariu retulisse. eu sta positu Uet uideri fore i aegritudine sapiente patria capta:quae Carneade 3 cotra dixerit, scripta sunt sata igitur calamitatis proelis adhibetur

a philosopho medicina, quata luet vis ne desidaratur qde.nee si aliquot anis post ide ille it ber ca

150쪽

LIBER. III. ra Ttilis dolorino quo ipsa res imularisoleat,aut possitsed id, quod ro debuerat, usus docet, minore esse ea, q sint πύa maiora.quid ergo opus est, dicet

aliquis,rasione, aut omnino criolatione πlla, qua Diemur uti, cum leuare dolorem maerentium νο- Iumus 8baec .n .sere tum habemus in promptu, nμhil oportere inopinatum videri atqui tolerabilius feret incommodum, qui cognouerit,nece Ie homini tale aliquid accidere.baec enim oratio de ipsa summa mali nihil detrabit : tantum modo teri, nihil euenisse, quod non opinandum fuisset. neque tamen genus id orationis in cosolando non ualet rθd id haud scia an plurimu ergo ista nec opinata

non habent tantam vim, ut aegritudo ex his omnis oriatur: seriunt enim fortasse grauius, non idesciunt,ut ea, quς accidant, maiora videantur. quia recentia sunt, videntur, non quia repentina iduplex est igitur ratio veri reperiendi,no in iis μιum,que mala editi; etiam, quae bona uidenatur.nam aut de ipsius rei natura,qualis, os quanta sit,qusrimus, i de paupertate nonnunquam; icuius onus disputando leuamus, docentes, quam parua, T. qssam pauca simhqμe natura desiderest aut adseutandi subtilitate orationem ad exempla traducimustac Socrates commemoratur, bis

Diogenes,bie Caecilianum ilJud, Saepe en etiamsubpalliolosordido sapientis. ieii enim pauplaus una, eademq; sit xis, qdnam dici poten quamobrem C.Fabritio tolerabidis ei

fueris,a negentIeferre posse'huic igitur ultere

SEARCH

MENU NAVIGATION