장음표시 사용
161쪽
putes. Si tum, quum me allatraveras, verum fuit te maΙe fecisse, etiam nunc verum este & si tunc verum suit te poenam meruisse, etiam, interjecto quamvis longo tempore, verum est te poenam meruisse. An vero tu me & incesses ,& respondendi tempus mihi praestitues; quo praeterito, in perpetuum mihi tacendum sit Mira licentiat Et quod non recenti secto, sed diu postea, te punivi, eo minus iraeunde &cum animi motu, eoque magis cum justitiae ratione & judicii constantia seci. Est haec Divinae Providentiae via, quam nos homines sequIdebemus, quae malus non confestim Omnes punit, sed quando ipsa opportunum esse judicata κατ οικονομαν , ut Veterea philosophi, quos ignoras, loquuntur, id est, tempore, loco, modo, qui maxime cum universi administratione congruat. His ego rationibus ad te puniendum accessi: quamquam sciebam quantum in te inesset bilis & maledicentiae, idque totum in me effusum iri praevidebamr nec pertimescebat e sed reipublicae caussa meum caput isti procellae lubens objiciebam. Cujus quidem quem exitum futuorum putes, vide: scilicet eum, quo tu postremus erepes, & victor habeare. Quam ego tibi victoriam aequissimo animo e cedo. Et id tibi a firmo. & hanc tibi e ditionem sero e si ad hoe
162쪽
nato & reconciliato habiturum: sed ea lege, ut Ril adversus me, vel ipse, vel per tuos satellites, aut stribas, aut declames in vestris conciliabulis, aut mutias, musses, mussites: cuiusmodi siquid rescivero, latam tibi li me pacis conditio nem irritam fore. Tuum igitur erit, ab omni
hostili dicto , facto, scripto, & ipsum abstinere,
di tuos satellites praestare. Quid autem sit praestare aliquem, ne ignores, dicam barbaro &tuo sermone, tu respondere debebis, tu responsabilis eris pro tuis satellitibus. Quod si igitur,
contra, a te tuisve satellitibus dictum. factum, scriptum, cognOVero ego nil rescribam: sed, quod nunc scribo, mihi postremum erit scriptum. Neque tamen idcirco te dimittam: sed, ut nondum sanatum reconciliatumque, te junioribus medicis tradam, qui te perpurgent, persanent, perpacent; ut penitus mihi reconcilieris: qui, ut junioses & acriores, vereor ne te durius acer-hiusque traetaturi sint. Hoc tu tempus noli exspectare, sed potius ratione praecipe:
sapere audes Deipe: qui recte visendi prorogat horam, Rusticus exspectat dum desium amnis: at ille
Labitur, G labetur in omne volubilis aevum. Et quando animadverti, te Horatium legisse, certe ejus dicta citare solere, & in magna auc
163쪽
toritatis parte ponere, subjiciam tibi saluberri. mum inde praeceptum: Laudis amore tumes p sunt certa piacula, quod is Ter pure lecto poterunt recreare libello. Invidus, Docundus, vinosus, amator, Nemo adeo ferus est, ut non mitescere possis .
SI modo culturae patientem commodet aurem.
Virtus es. vitium fugere: F sapisnria prima , Stultitia caruisse.
Ηψc vero iιa in te ςonvenit, ut si constaret Horratium prophetam fuisse , isto oraculo tesgnificari diceremus. Sume, inquix, meum libellum; hic tibi ςerrum est piaculum, καθαρ
σιον ' lege eum ter , ut solebant in sacris ter facere, ternum numerum ut religiosum celebrantes: te pure eum lege, id est pura mente, καθα-ρως, purga tς purgatus, καθαιρομενος καὶ Age igitur, coptinuo recte vivendi viam ingrederet spreto, cui servis, studio rixandi &popularem auram captandi, disce, quae discenda tibi sunt: Literas, & Philosophiam. Nam adhuc, sodes, non magis philosophus, quam literator , fuisti, Neque enim is est philosophus, qui se alicui sectae in servim-tςm addixit, ip ejusque verba iurarit; veluti Ra ui .
164쪽
tu caput tuum Rantiano malleo subjecisti eudenis dum , formulis imprimendum , percutiendum , persorandum: neque, qui dissentientibus irascitur& conviciatur: neque, qui imperitos in concl-liabulis venans, suis opinionibus & temeritate
imbuit, ab iisque philosophus habetur & salutaturi sed is , qui cum doctrinam Philosophiae
mente ac rati e perceperit, tum eam ad animum reserat, & vita moribusque exprimat. Vin
veram tibi philosophi imaginem ostendam 8 Note ad Platonem, Aristotelem, Graecos tibi non intellectos, rejiciam: Iege, quem lectitare te videri vis, Ciceronem, De Legibus I, 22, DE Finibus III, ast, Tusculanarum Disputationum
V, ag. Est igitur is, qui tres Philosophiae partes, Physicam, Ethicam, Dialecticam, perceperit : se ipsum, rerum naturam, ejusque Creatorem Deum, Cognoscere studeat: ad ejus
que sapientiae exemplum in hujus mundi fabrica& gubernatione conspicuum, suam ipse mentem ad virtutem informet: quibus perspectis inveniuntur sontes & rationes omnis veri, boni, pulcri equae sint principia. qui sines rerum agenda rum & fugiendarum: quae sint ossicia, quae degendae ratio aetatis deligenda. Veluti, si quis docendi munus sustineat, siVe, ut ego, publico mandatum, sive, ut tu, voluntarium & sponte assumtum, ne discentium judicia pervertat, neque
165쪽
que ea occupet alicujus sectae decretis inculean idis, sed ad verum a salso distinguendum acuattium, ne boni malique discrinaeneos tollere assite. iaciat, nec ad morum corruptionem viam iis aperiat: nec suis dictis factisque juventuti impudentiae ac temeritatis, sed modestiae verecundiae.
que, exemplum praebeat: sirmiter tenens illam
Platonis sententiam De Legibus V, p. 6o5, C: tibi in Neundi sint sener, ibi juvenes impudenii mos fieri. Ad illa igitur, quae diximus,
omnium virtutum rationes resere te prudentiam
in judicio veri & salsi , boni & mali , pulcri
S turpis, tum in vita actionibusque gubernandistiustitiam in beneficientia &liberalitate erga alios,& communi generis humani caritater temperanotiam in coercendis cupiditatibus, sedandis perturbationibus , omnium actionum decore αmodo servando: sortitudinem in adeundis perticulis, tolerando dolore, contemnenda morte, omniumque praeceptis virtutum constanter perficiendis. Atque duas illas partes, Physicam &Ethicam, quasi saepimento vallabit ac firmabit Dialemca, quam Peripatetici & recentiores homines Logicam dicunt, arte Veri ipveniendi, judicandi, & cum aliis communicandi. Cumque se ad civilem societatem natum senserit, non solum illa subtili disputatione sibi utendum putabit et sed, eodem auctore Cicerode, etiam ius
166쪽
possit, te sibi consulere & reconciliari velle. Ergo fac, ut hunc sermonem quantocyus edas; quo citius cum eo pax nobis restituatur. Λin' tandem, inquam, putasne me in animum inducere posse otio lectorum sic abuti, ut hunc sermonem solum emittam, nec Philomathiae meae proxime conscribendae ct edendae lincludam, stipatum aliis chartis, quibus taedium Horreariae crambes temperetur & compensetur Sit sane hoc melius, inquit: vulgus quidem eruditorum, cui servit Horrearius, malit citiu & solum, quam serius & comitatius accipere: sed ille suum dominum, tu tuum judicium sequare. Nos vero huic tandem sermoni finem faciamus, animosque aliud agendo & ambulando
170쪽
εκ τού, εἰ παραπλησίως παιδευ- τεον τὰς θυγατέρας τοῖς υἱοῖς.
Λ όγου δέ ποτε εμπεσόντος, εἰ cia
ανδρὸς, αλλαι δὲ γυναικὸς, ραλον μαθεῖν. Aυτίκα, φρονεῖν δεῖ μὲ, τον ανδρα, δεῖ καὶ την γυναῖκα ' η τι οφελος δε αν αφρονος ανδρὸς ἡ γυ