Immanuelis Kantii Opera ad philosophiam criticam. Latine vertit Fredericus Gottlob Born. Volumen primum quartum

발행: 1798년

분량: 830페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

681쪽

SECTIO Ι. IUS CI UITATIS. 677

-peratis) non nisi ens rationis uniuersum populum repraesentans est, quatenus adhuc persona phvsica desit , quae summam reipublicae potestatem repraesentet, huicque ideae efficacitatem in populi voluntate impertiat. 1am ratio superioris ad posteriorem tri, hus potest modis variis cogitari: ita nimirum, ut vel onus in republIca impetet uniuersos, vel ut nonnulli, inter se inuicem aequales, coniuncti, omnibus reliquis, vel ut omnes coniunctim sngulis, proinde quoque sibi ipsis praecipiant, hoc est, forma reipublieae aut aut

erattea cst, aut aristocratica, aut democratica. vocabulum monarchica pro autocratica, conceptui, quem hic volumus, parum consentaneum videtur; monarcha

enim dicitur is, penes quem summa potestas est, sed autocrator, seu se imperans, qui omnem potestatem tenet; hic princeps est, ille duntaxat eum repraesentat. - Facito intelligitur, formam reipublicae autocraticam essest litissimam, nimirum ab uno rege . ad populum, proinde ubi tantum unus t gislator est. Sed aristocratica iam ex duabus relationibus compo tavidetur, quippe ex ratione illustrium clegislatorum ad se inuicem, ad principem constituendum, et tum huius principis ad populum ; democratica autem omnium maxime composita est, scilicet ad voluntatem iomnium primo coniungendam, ut inde populus sormetur, tum ciuium ut res publica effingatur, et tum huic reipublicae ut princips, qui in hac ipsa voluntate coniuncta versatur, praefigatur. ) Atque administratio iuris quidem in ciuitate simplicissima utique eadem optima videtur; sed respectu ipsius iuris, populo periculosssima, ratione despoti sint, ad quem ea tantopere inuitat. In mechanismo populi legibus

coacti uis coniungendi norma rationi consentanea, ut omnia ad rationem simplicem reuocentur: cum scili-

Quarum formarum per potentes iniustos sese obtrudentes

σι ρα/chiae et σε Iocraιias adulterandarum , itemque constitutionum ciuilium, quas vocant. mixta. .in hoc loco nullam mentionem lacio, quoniam ea re longius a proposito a ducerera-Giuilred by Cooste

682쪽

d78 DOCTRINA IURIS. P. II. IUS PUBLICUM.

cet omnes in populo passivi sunt, unique, illis superio. ri, obediant; verum inde nulli subditi ut eiura essiciuntur. Ac dithum illud quidem, quo populus celeniri debet: scilicet monarchiam hic reapse autocratiam) optimam reipublicae constitutionem esse, si in narcha probussit hoc est, non solum voluntate. verum etiam intellectu rerum ornatus sd; addicta sapientiae pertinet tautologica, nec vim maiorem habet quam hanc: optima constitutio ea est, qua administrator reipublicae optimus imperans redditur, id est, ea optima est, quae optima est.

g. 5a. Cuius quidem mechanismi tesimonium historiae frutra inuestigatur, hoc est, non potest ad tempus primorὸiorum societatis ciuilis perueniri siquidem seri

nullas condunt tabulas subiectionis suae. Sub legem, et iam per naturam hominum incultorum intelligitur, vi eos instituisse . Hanc vero in uestigationem eo con-slio suscipere, ut sorte constitutio praesens vi immutetur, improbum est. Haec enim mutatio per Lectionem populi, nec proinde per legislationem, fieret, necesse laret; sed factio in constitutione iam consistente est interitus relationum omnium ciuiliter iuridicorum, proinde iuris uniuersi, id est, haud mutatio constitutionis ciuilis, sed dissolutio, et tum transitio in meliorem, haud metamorphosis, sed palin genesia, quae nouum pactum sociale postulat, quocum pristini nunc sublati nulla contagio videtur. Sed fieri posse, necesse est. vi princeps constitutionem consistenteni immutet, s cum idea pacti originarii

haud sacile queat conciliari. et praeterea eam tamensormam cons stere patiatur, quae eo, ut populus rempublicam constituat, necessario postulatur. Haec vero mutatio non sic fieri potest, ut respublica ab una harum trium formarum ad unam ex duabus reliquis is ipsa constituat, veluti ut aristocratici statuant, autocratias sese subiiciendos, aut ut in democratiam liquesce-

683쪽

SECTIO I. IUS CIUITATIS. D

re velint, et sic vice versa; quasi ex optione libera arbitrioque principis pendeat, cui constitutioni populum velit subiicere. Namque vel tum, cum sese in democratiam conuertendum decerneret, tamen populo sacere iniuriam posset, quoniam ipse posset hanc Constitutionem auersari, utramque ex duabus reliquis sibi utiliorem iudicaret. Formae reipublicae non nis Mera sunt legislationis originariae in statu ciuili, quae proinde maneant, donec, ad n echanismum constitutionis ciuilis

necessariae. vetere longaque consuetudine cergo tantum subiecti ue) nocessariae habentur. Sed anima pacti illius originarii, obligationem potestatis constituentis in se cohibet, modum imperii ideae illi aptandi, atque ita illam, sin minus uno impetu fieri queat, subinde

tamen et continuo eam sic immutandi, ut cum constitutione unice legitima, nempe reipublicae purae, quο-

ad essectum conspiret, illaeque formae veteres empiricae statutariae , quae solum ad obedientiam populi efficiendam fecerunt, in originariam crationem resolvantur, quae sola libertatem principio statuit, adeoquo conditione uniuersi coactus, ad constitutionem iuridi-Cam, sensu reipublicae proprio, necessarii, qui eo quinque quoad literam tandem ducet. - Atque haec una

reipublicae constitutio perpetua est, in qua lex ipsa imperat, neque ulli personae singulari adhaeret; finis Vltimus uniuersi iuris publici, status, in quo solo suum

cuique potest peremtorie tribui; cum e contrario, quamdiu illae reipublicae sormae quoad literam totidem personis moralibus diuersis, summa potestate indutis, repraesentari debeant, non nisi ius internum provisorium, sed nullus status absolute iuridicus, societati civili possit concedi.

Omnis autem respublica vera non est nec aliter esse potest, nisi sestema populi repraesentativum, ut nomine illius, ciuibus uniueris coniunctis, per delegatos iura illorum curentur. Simulac vero summus im-

684쪽

68o DOCTRINA IURIS. P. II. IUS PUBLICUM

perans, secundum personam siue rex sit, sue ordo nobilium, sue populus uniuersus, unio democratici quoque repraejentari sinit, populus coniunetus non solum principem repra finiat, verum is ipse princeps

es; in eo enim populo) originarie suprema postlhas

in est . a qua omnia iura singulorum, ut subditorum so . Iorum, forte ut ministrorum publicorum derivanda sunt, et reipublicae nunc constitutae haud amplius opus es . regiminis habenas e manibus mittere, easque illis rursum tradere, qui illud antea administrauerant, et qui nunc omnes orὸinationes nouas arbitrio absolu- lto possent iterum tollere.

Quamobrem grauissimus lapsus in dieii fuit eo iusdam

regis potentiissimi hae nostra aetate, qui, ut ex difficultatae de aere alieno publico ingente expedirer, populo commi tepet hoc onus pro ipsius arbitrio suscipiendum distri huctriis dumque; ubi tum per naturam rei non solum potestatem Iegislatoriam ratione tributi subditis imponendi, verum etiam respectu regiminis aceepit; quippe hoc impediretur, quo minus es usione bellove noua nomitia contraheret, proinde potestas imperatoria monarchae ponitus Euanesceret non solum cohiberetur , atque ad populum transferretur, cuius voluntati legislatoriae nunc facultates

euius uis subditi subiicerentur. Nee vero diei potest : in

eo sorte proiitissum conuentus nationis tacitum, sed tamen paetitium, de se haud pro principe constituendi, sed modo da principis negotiis administrandis, consecto vero nego tio de habenis regiminis monarchae rursum tradendis, a eipiendum esse; quippe tale pactum per se vanum est a que irritum. Ius legislationis supremae in republica, Non in iis est, quae possunt alienari, ted in iure personalissimo versatur. Quo qui utitur . non nisi per uniuersam populi de populo voluntatem, non vero de uniuersa populi v Iuutate ipsa, primo quippe omnium pactorum publicorum sundamento, d Beernure potest. Paetum, quod populum obi garet, ut potestatem suam redderet, ei non ut potestati legislatoriae competeret, et tamen populum obstringemet,

quod ex dicto illo: nemo duobus seruire dominis potest

685쪽

εECTIO POSTERIOR., IUS GENTIUM.f. 53.

Homines, populum constituentes, ut indigeni, secundum analogiam propagationis astirpe parentum Communi congeniti) cogitari possunt. quamuis haud sinit tamen, significatione intellectuali et iuridica, ut a matre communi republica) nati, quas familiam gentem, nationem) constituant, cuius membra ciues omnes eiusdem originis sint, cum iisque, qui iuxta se in statu naturali vixerint, ut ignobilibus, non misceantur, quamuis hi feri) pro se rursum de libertate legibus vacua, quam elegerunt, sese putant praestantiores, qui itidem populos, non vero respublicas constituant. Ius ciuitatum respectu sui ipsorum squod haud satis Tecte ius enlium vocatur, sed potius ius publicum civitatum dici deberet illud est, quod nobis nomine iu-xis gentium sub contemplationem cadit: ubi ciuitas, - ut persona moralis, erga aliam quamdam in statu li-hertatis naturalis, proinde quoque helli perpetui spectata, partim ius belli fallendi, partim ius in bello, partim ius se mutuo cogendi, ut ex hoc belli statu ex .eant, proinde constitutionem pacem perpetuam stabilientent, id est, ius pos bellum an quirendum propo-Dit, discrimenque status naturalis hominum familia. xumue singularium i i adsectione mutua et status gentium in sese sic cohibet, ut in iure gentium non so- Ium adsectio cuiusdam ciuitatis ad aliam in uniuersum. verum etiam per Ponarum singularium unius erga sngulos alterius, item ad uniuersam ciuitatem alteram ipsam consideranda est; quod vero discrimen iuris singulorum in solo statu naturali earum modo determinationum indiget, quae facile possint ex huius cone Uu cansecutione essita.

686쪽

68a DOCTRINA IURIS. P. II. IUS PUBLICUM. s. 54.

Elementa iuris gentium sunt: I riuitates, in adsectione ad se inuicem externa consideratas velut seri exleges in natura in statu non iuridico versari; αὶ hunc statum esse statum belli iuris sortioris), etsi haud bellum verum perpetuaque hostilitas vera sit, quae quoniam utrique sc placet , quamquam eo nemini iniuria fiat, tamen per se i psum, mi xime iniustum esse, atque quem ciuitates, sibi inuicem vicinae, relinquere teneantur; ab pactum gentium, secundum ideam pacti socialis originarii, necessarium esse. de s se non quidem in discordias earum intestinas miscendis. sed tamen contra impetus externos tuendis; 4 coniunctionem nullam tamen potestatem summam velut in constitutione ciuili, sed modo foederalitatem

continere oportere; confoederationem, quae Omnitempore renuntiari possit, proinde de die in diem debeat renouari, - ius, in subsidium alius cuiusdam iuris et originarii. lapsum in statum belli veri eorum eum se inuicem abs se arcendi foedus Amphy-ctionum.

ε. 55. In iure illo belli faciendi origin Ario eluitatum liberarum erga se inuicem in statu naturali fere ad statum condendum ad iuridicum prope accedentem primo oritur quaestio: quid iuris est ciuitati erga suorsubditos proprios iis ad bellum cum aliis ciuitatibus

gerendum utendi, eorum bona, immo vitam adeo in eo impendendi, aut aleae exponendi: ita, ut haud ex horum voluntate propria pendeat, ad militiam proficisci velit nee ne, sed summum imperium principis eos mittere possit 3 Quod quidem ius Aelle videtur posse evirici, scilicet ex iure rebus suis, uti placet, utendi.

Quidquid autem aliquis quoad substantiam ipse fecit, eius illi dominium est indubitatum. - En igitur

687쪽

SECT. II. IUS GENTIUM. - 68a

deductionem, uti iureponsultus merus eam cor leepturus iaret.

Varia in regione producta naturalia sunt, quae tamen respectu multitudinis illorum certi cuiusdam generis, simul ut arte facta ciuitatis spectanda sunt, quia regio ea tanta copia haud suppeditaret, nisi ciuitas im-Periumque verum potestatem tenens esset, verum incolae in statu naturali versarentur. - Gallinae domesticae genus alitum utilissimum, oves, sues, inuri, id genus alia, aut pabuli penuria, aut propter bestias Tapaces, in regione, in qua equidem dego, vel minime, Vel parcissime inuenirentur, nisi regimen in ea esset, quae adquisitionem illarum possessionemque incolis

Caueret. - Idem quoque de hominum numero valet,

qui, perinde atque in desertis Americanis, vel tum adeo, cum his maximam industriam qua illi penitus Carene tribueres, non nisi tenuis esse potest.s Incolae admodum rari sati serent, propterea quod nullus illorum Una cum famulis in fundo haud late sese posset extendere, qui semper periculo obnoxius est, ut ab hominibus serisue et bestiis rapacibus vastetur; proinde

tantae hominum multitudini, quanta nunc in terra vivit, nullum alimentum idoneum suppeteret. -

Quemadmodum igitur dici potest, plantas velut fru-nus solani tuberosi) bestiasque domesticas, quia, T speetu multitudinis in arte factis hominum sunt, usu Pari poste et consumi soccidi): ita videtur etiam diei

posse, potestatem in ciuitate sti premam, principem, iure frui, subditos, maximam partem eius productum, in militiam, velut ad venatum in pugnamque, velut ad iter voluptarium, ducendi. Verum haec iuris ratio quae sine dubio monam chae quoque obscure obuersabitur utique quidem ratione bestiarum valet, quae possunt in hominis dominio esse, sed tamen nullo modo ad hominem, praesertim ut ciuem, transferri potest, qui in ciuitate semper ut membrum legislationis particeps eontemplan-

688쪽

684 DOCTRINA IURIS. P. II. IUS PUBLICUM

duit est non solum ut instrumentum, verum etiamsi riui ut finis per se ipse), et qui proinde ad geren- ducti bellum non modo in uniuersum, verum etiam ad unam quamque clarigationem singularem, pervi- caitios suos suffragium ferre liborum debet, qua sola Iege limitante ciuitas de periculoso ministerio eius pol est decernere.

Igitur hoc ius sine dubio ab Urio principis erga

populum non rursus retro derivandum erit; in quo hic se spectandus est, quasi suffragium tulerit, atque eademIs. quamquam passivus est, sed tamen etiam acti. vusi, principemque ipse repraesentat. . 56. In statu ciuitatum naturali ius facundi bellic stilitatum) in modo licito cernitur, quo Ciuitas iussulim contra ciuitatem aliam prosequitur, nimirum. si ab hac se laesam putet, Di propria; quoniam ste quippe qua sola discordiae in statu iuridico componi possunt in illo statu seri non potest. - Praeter laetionem activam adgressum primum, ab hostilitate prima diuersum mi itatio est. Ad quam aut adparatio primum instituta pertinet, qua ius praeuentionis nititur, aut etiam accrescens potentia tremenda sex terris adquisitis . Quae laesio est minus potentis, solum per satum ante uniuersum factum potentia superioris, in statuque naturali haec adgressio utique licet. Quo proinde ius nititur aequilibrii omnium ciuitatum se inuiceni active contingentium. Atque ad laesonem quidem activam, unde ius faetendi belli oritur, pertinet satisfactio sponte sibi da. ea pro offensione populi unius per populum ciuitatis alterius, retorso, nulla restitutione cin viis pacificis ab altera ciuitate petita, cuius quoad solemnitatem, oeigo belli, nulla denuntiatione praeuia, similis vide.

eur; quoniam, si semel ius in statu belli inuenies,

689쪽

SECT. II. IUS GENTIUM.

quiddam pacti simile sumendum est, quippe σοι tatis declarationis partis alterius, utramque ius suum quaerere hoc modo velle. 6. 57.

Ius in bello ipsum illud est in i me gentium, in

quo plurima dissicultas inest, ut cogitatio modo de illo informetur, et lex in hoc statu ex lege mente conci-Piatur inter arma silent leges), nisi tecum ipse pugnes; sin sorte haec foret: vi bellum ex eiusmodi Principiis geratur, quibus etiamnum fieri queat, vuex illo statu naturali ciuitatum in adsectione ad se inuicem externa exeas , in iuridicumquo

Bellum civitatum liberatum contra se .inuicem esse bellum punitivum potest. Etenim poenae nullus locus est nisi respectu superioris imperantis) erga subditum , quae ratio non est ciuitatum ad se inuicem: - verum etiam nec bellum internecinum nec bellum subiugatorium . quod exstinctio moralis ciuitatis cuius populus nunc cum populo victoris vel in unam molem liqueseit, vel in seruitutem incidit foret. Non quasi hic easus necessitatis ciuitatis statu pacis potiundi. puso cum iure ciuitatis pugnaret, sed quia idea iuris gentium solum conceptum antagonismi ex principiis libertatis externae in se cohibet, ut in bonis sese obibneat, non vero modum adquirendi, quippe qui, amplificanda potentia ciuitatis unius, alteri comminato. rius esse potest. Instrumenta defensionis omnis generis ciuitati bello lacessitae licita sunt, nec ea vero, quorum usu subditi illius inhabiles redderentur, ad ei ues reipublis eae; tum enim se ipsam redderet inhabilem, quo minus in ratione statuum ex iure gentium valorem personae obtineret iurium aequalium cum aliis partiebPisin. Quo quidera pertinet: propriis suis subditia uti

690쪽

686 DOCTRINA IURIS. P. II. IUS PUBLIC

pro exploratoribus, his porro, atque etiam exteris prosicariis, veneficis quo etiam in glandibus feriendis solertes, qui singulos ex insidiis obseruant, pertinuerint), vel etiam ad dispergendos falsos rumores e verobo, eiusmodi viis uti subdolis, quibus fiducia, ad futuram pacis constantis constitutionem necessaria, euer

teretur.

Ae bello quidem licet, hosti victo pensiones ac tributa imperari, non vcro populum expilari, id est, hominibus singularibus bona extorqueri quod quidem in rapina foret; si quidem haud populus victus, sed ciuitas, cuius sub imperio fuit, per illum bellum ges-

st): verum per itidictiones pro literarum testimoniis; ut insecuta pace onus regioni vel prouinciae impositum apte distribuatur. 6. 58.

Ius post bellam, id est, tempore pacti de pace

facienda et respectu eorum, quae illud Consequuntur, cernitur in eo: ut victor conditiones proponat, de quibus cum victis ut Conueniatur et pax Componatur,

pactiones fiant, et quidem haud illi iuri forte obtendendo conuenienter, quod sibi ob laesionem aduersariis opinatam competat, sed, dum hanc quaestionem in medio relinquit, potentiae suae innitatur. Idcirco victor non sumptus belli restituendos postulare potest; quoniam tum bellum aduersarii pro iniusto declarare cogeretur; verum, etsi hoc argumentum cogitatione sibi informet, tamen non licet istud in medium adferri. quia alioquin bellum pro punitivo declararet, atque ita denuo laesionem illi adferret. Quo etiam permutatio captiuorum nullo redemtionis pretio soluendo pertinet, non habita ratione aequalitatis numeri. Ciuitas victa eiusue subditi occupatione regionis non libertatem ciuilem omittunt, ita, ut illa ad coloniam hi ad seruos deminuerentur; alias enim bellum

SEARCH

MENU NAVIGATION