장음표시 사용
101쪽
- , enis hujus simul voluptatibus valedieere , bonis ope III. tibus ineumbere Me praecipis eleemosynae, a terreris Saeu bonis animum avoeare, Iesu Christo ea omnia pro re, iue diabolus abstuleratri tandem poenitentia erim in magnitudini, enormitati respondere debet Quaelibet poenitentia his inaraeteribus destituta, ne n me quidem emitentiae meretia i in disssimulatio est
de insere possit nectoas Consessionis , non secus ae Contritionis QSatisfactionis nihilominus , quia peei Consessio gravissima est naturae corruptae , ehane praecipue Novatores insurrexerunt , hine incessarium ducimus ea exscribete Divi Cymonia , quae huius consuetudinis vetustatem evit eum. Recitavimus iam numero unis hujus artureis Sancti hujus Episcopi verta, tribus hortatur peccatores ad sumum criminum Conlassionem. C-Me--
m sintuli, ait illa , dotii ἀ- ώ-U F. f. pars o dam fiat fama edi emissio, rarit. . tia a in Saeviastres, 'vid --ο- ιμ- est. Haee au-Tναι' a te, Consessio non respicit tam modo peccata publi-fria ea e notori , sed occulta etiam , immo, peccata scilius emitationis. Id expresse docet S. Cyprianus in suo Tractatu de Lai,fisci ibi siquidem ut ad humilem C fessionem excitet eos qui in notoria crimina prolapsi erant , proponit Iemplum eorum , qui Deccatacnuationis eonfitebamir Demauo, inquit Sanctus Don. ν. n. ingenuos hos Christianos alloqi:etu, uam
Ιx. Quod quidem Divi Cypriani testimonium m-ximae utilitatis est in re theologica . Ex o enim in genere eruitur I . necessitas confitendi peccata inmane Consessionem faciendam esse apud Sacardores ea,
se Consessionem auricularem in vi suisse S. Cyprianimate, eum ibidem sermo sit de peceatis occultis, de peccatis simplicis cogitationis, de peccatis levioribus:
P-vis e m iri vulneribus, quae nee contestioni, nee
poenitentia publicae subiici poterant & aliunde S. Cy- Priamin explesse ait , hane declarationem fieri coniue. vive Uud Saeorda es Dia . quod evidenter designat Melarationm factam ad aures , hoe est Confessioneinai icularem, valis hodie etiam in Ecclesia Calliolica Perseverat . Nec minim cuiquam videt debet , quod Divus Cyprianus tam aperte de hoe usu loquatur quoniam cadein praecisione de ipso loquitur ante illuui Origenes Immo aliqua ejusdem vestigia in vetustioribus Patribus superius iam obser civimus. X. Probari potest neceuatas Coni nimis peceatorum rotestate , qua Christus Dominus donavit Ecclalsam suam dimittendi in tertis peccata quam veritatem validissine tuetur Divus Cyrtianus epistola ad Ianuarium , in qua ait, ipsam interrogationem quae fit in Baptismo , testem esse hujus ejusdem veritatisci quae, interimatio his verbis comprehenditur Hii in D
d --. - , Intelligimus, uim subjungit Sanctus Doctor
remissionem peccatoium nonnisi in Ecclesia dari. Idi-r,b; minim repetit in sua ad Masilum Epistolaci cinor, astatu de Lapta formaliter agnos et , in Sacerduim remittere peccata e Remis Vatia per Sacerdote, , uti Trin d. non semel diximus . Nunc vero videamus, Divo Cypriano duce, quinam sint litilites hujus potestatis. xl. Certum primo loco est , hane potestatem in omnia peceat extendi, wnulla esse crimina quantum vis gravis via , quae per Sacerdotes in Ecclesia r mittere mileat ari enim quoad venialia peccata, hi. diinus iam ex Divo Cyprian , penes Sacerdotes ellemaestatem eadem remittendi i a siquidem , eos qui Sacerdotilai Dei haec confitentur, salutarem medelam
Gem graviora, uti sunt haeresis, statima adulterium
, in baptiratis idololatria ela apostasia a fide , innume. iis propemodum in locis docet Divus Cyprianus, haec'. a. peccata ab Ecesta remitti Haereticis quidem 4ehi matteis Divi Cypriani aetate manus imponebantur quando ad Ecclesiarn redirent , ut optime eruitur ex epistola Sancti huius Doctoris ad uinurin: Quod . ,
ferino, sive quoniam juxta publiea , atque nobis lavet, , Cypriani nea: ad poeni
vium Ecclesiae nequit validius eompelli potest , fi seueris poenitentiae . hoc' u ri
delignant reconciliationem , sive insolationem Saet mentalem. Et irrisa in eadem epistola inauit e minis
ponit sequemibus verbis: fasi acti-ra, is o pacis
XIII. Et re quidem uera, ille fideles deriderer, qui poenitentiam eos hortaretur , quemadmodum olim penes Novatianos in more positum fuit Ee subtraheret de satisfaction medicinam . O frustraanda Darem aris
is fratribus nostris plange, de Iactymas unde, di , bucae nodi bux ingemisee, pro abluendo, pur, gando delicto tuo largiter orequenter Perare ais sed extra eclesiam post omnia ista morieris is Euacumone ad ae. abistutior κω ρενε εαι ,
di deinceps S. Cyprianira , liniam hane severitatesnfalsam esse , immo ridiculam a Nindem si eonesu.
Xlv. Nullum igitur est tam enorme erimen , quod . iuxta doctrinam S. Cypriani, Ecelesia non possit, via nolit remiaete vere poenitentibiis i nee ipsa excepta Idololatria in baptixatis , hoe et apostasia a fide. e legatur hae de re eius Epitiola a Fortunatum . Setiis pierat quidem Divo Ct priano Foruinatus cum aliis Episcopis, consilium petierat , an os ad cormn nieationem fas esset admitteres, qui togruento nisi subacti faciitica erant. Rei ponde vero Santius minctor, hane gratiam illis denegandam non tibi ut quo verba ejus sunt in novilli nocinii itale carnis suo P bactum videtur , merito rem praxedentium deseruione lesevetur, is satis talibus gloriam perdidisse , non tamen debere nos eis & veniat locum claudere, atque eos a paterna pietate, atque a nostra communicatione privare . Immo me illis denegabaetur hae absolutio. qui animi infirmitate in irae erimen prolapsi erant, ut eruitur ex eadein epistola , ut non concederetur nisi in articulo mortis , vel in mortali infirmitate . Quia vel crebris ostensionibus a Deo admonitus suetat S. Cyprianus de proxime sutura persecutione, hinc huiusce generis pinnitentibus pacem dedit priusquam omnem rimitentiam implevissent. Vide epillatam S.
Cypriani ad . Cornelium Papam de pace Lapsis 'M.
XV. Verum, num ex hoe sequitur , Sacerdotestae. re absoliationem de facili concedere is praecipiti tali natione cum Deo reconciliare peccatores insuper posse eos Lucharili iam illis minilitate , qui vera m nitentiae figna non dederint Non equidem. Audiamus a. , iterum S. Cyprianum hac super re Imuzntem: Sacer absoluti, dotes , qui nimia finiriatione reconciliant peccatores sine respecti Evangelii Sanctiam Domini canibus muta es margaritas porcis profana facilitate donanici ver jum . . Dei segniter derelinquunt, poenitentes falsa de irrita N. pace seducunt . Qui peccantem Marid eaeris aristanti, ἰ:.
xv Illi Sacerdotes De sunt ejusmodi lapsis, quod
grando frugibus, quod turl,iduin idus arboribus, quod armentis pestilens vastitas, quod navigiis Iaeva teme stas . Non conredit pacem iacilitas tua , sed tollii ne communicationem tribuit , sed impedit ad illa.
102쪽
σή - - ιν Flae Divi Cupriani dicta , etsi sapientissima IrL sint, .necessaria , tamen generalem legem non imissae CV uomne, quam Confessarii omnes circa Dinnia indiscri
pomne, quam Consessarii minarim peccata sequi tenean r. xvII. Ne prosequitur Sanctus Epi sem
mi sum es , Ne adhue lapso accedat ad eri-- men, si nesciat eis praedictum s a Maledictius ho- ino , mi spem habet in homine,, D inmin Maadias est, no-- fari a tio istara in s. XVITI A Credimus quidem , loquitur semperis crus Doctor, posse apud Iudaeem plurimum marty- . rum merita is opexa Iustorum , sed Um iudieii dies vetierit, cum post occasum saecula huius is mundi ante tribunal Christi populus eius adstiteris is aeterum si quis praepropera festinatione temerarius is revissionem peccatorum dare se unctis putat pos, se aut audet Domini praecepta rescindere , Nun f is se nihil oris , se abs lusi . Provocasse is est iram non serva in sententiam, nec misericordiam Mitius Dei deprecandam putare, sed comempto D is mino de sua facultate praesumen D. XIX. S. Cyprianus minantes adeo in Mortieulo optabat Sacerdotes , ut ne ad preces martyrum eos flecti pateretur sicuti initio muneri superioris vidi. mus. mandant Martyres aliquid fierio ait insuperci
, aliquid fieri Sed si scripta non sint in Domini le-M E quae mandant, ante est ut sciamus illos de Deo impetrasse quod postulant , tunc facere quod man.
dant : Nerua enim seim via.ν ρυε δε rei is MusHo concinum , Mod fueris humana allicitari m ne premimum . Nam ,oyses pro peccatis populiis Petiit, nec tamen peccantibit veniam eum petiillae, accenti Ille micivi Dei ille facie ad ruiem
, precatione placavit, Quid vero justius Noe Quid
niele ..... Quid Iob in operibus promptior . . . ce his tamen , si rogarent, concessurunt se Deus, dixitF, XX vel centum extant insuper Divi Cypriani testimonia, quae properatas absolutiones damnant en autem uae mihi notabiliora visa sunt . Docet , exempli gratia , Sanctus iste Episcopus , ausas has reconci tiones obesse potii quam prodesse , de per has memb
ιαν hujusmodi Sacerdotes, non esse Pastores, sed micidas, cum hoc pacto peccatores magis impellamur ad ruinam Nec rei ιραν si tusis , M ..... magisae ἐν ut ampelli is mi uinam tandem Sacerdotes consulere re' u debere saluti peccatorum , non adulatione composita sed sincera fide, ut vera cimitentia is genui , Pet. . . dolore pleno Dominum deprecemur . Vide quoad p
stremam hane panem , Epistolam 34. Divi Cypriania Presbytetos liaconos suae Ecclesiae.
I. τ' Ivus Cyprianus pluribus in locis egregie disse. I in fit de ordine Ecelinastico sis ut initium sit imul ab Episeopis, qui huius ordinis Capita sunt , agno-
si Hur stit, eorum dignitatem originem trahere ab Apostoluc traditione, de ab Evangelio , Si in aliquo, m. , qui Sanctus Doctor, nutaverit 3 vacillaverit um ritas , ad originem doeninicam atque Apostolicam, traditionem revertamur imis μα- αἱ in nostra Epyce.ν,- - ei a AEde is ardo, diis ἐν suisexi is . Alio lota in ea iis scribit, Ordinationem Episcoporum divinae esse initi.
Ira' tutionis D minus noster . . . verba ejus sunt, vise
U. Episcopi sunt successores Apostolorum Pe Aeps e solo nobi meos ι. 'Misam . irim Sanchis , L t epistola s. quae est ad S. Cornelium Papam, de I. Unitate Eeelenae verba faciem Christus Dominus in persona Petri eorum auclaritatem constabilivit. Ap copistolis sutredunt Ze eorum Beo oesinantur eui ' ρωι stodis visaνω - - - μαεή- . Succe sines dunt, isquam , illustribus his viris de eadem auca .ritate , eademque potestate Ecelesam inicipibernant quoniam Christus Iesus ad patrem suum rediens com rein ia
mendat Episcopis in persona Apostolori sponsam ei
-- , inquit venantius piseopus imisiens , quij a
III. Ex his necessario sequitur, Episcopos pilinas in . d elesia Dei sedes habereri uera et ipse S. Cypri
steriores M. Ipsis tradita est gubernanda gregis portio: in semisti pastoribus parti gregis scrip . D. a. m. ρι-- cla aena quisqua is gubernet Singuli Episcopi pig. M. necessariam auctoritaten ad Ecclesiae regimen tenent
Tandem Episeopi in Ecclesia praesidem ua Miseri, 's .
IV. Ex quibus elarissime erantur fideles , ipsum etiam Claram teneri absolute audire Episcopos , ii dem subjici, eisdem adhaerere . Detestabiles igitur ii sunt, qui contemnim pastores evangelicos . , Cum , seripuim fit : Neque maledici regnum Dei eonseis, quemur ob verba sum S. Cypriani bis iterum uta, Dominus in EvangeIio suo dicat qui dixerit stare suo fatve is qui dixerit tacta , reus erit in ge- henna ignis cis a quomodo possunt censuram Domi-inoris evadere pia talia ingerunt , non solumis ratribus, sed de Sacerdotibus , Quibus minis ea . tus a De dignariano eoneeditu , ne quisquis Sae--ἐ
v. In medium profert cinde S. Cyprianus alias
Scripturarum auctoritates , quae obsequium Praepositis praestandum ostendunt . Inter caetera Scripturae verba,nae recitat , quae Dei sunt ad Samuelem Non te spreverunt, sed me spreverunt: d pariter haec Ehraasti Dominici Qui audit vos , ne audit .... qui vos spernit, me spernit a L. Deinde subiungit idem S. Cyprianus : Cum Christus tempore aisonis ala. pam accepisset a servo Sacerdotis adversus Pontihώcem Dominus contumeliose nihil dixit, nee quidquam de Sacerdotis honore detraxit, sed irinocentiam suam lolunt, nod asseruit de ostendit Et postmodum beatus Paulus postolus eum appellasset Ananiam , qui Ponti sex erat, patietem dealbatum, Tame ipsum
VI is Cum haec tanta aetalia, de multa alia exemis pia praecedant, concludit S. Cyprianus invisis
ὐ mam , quales putas isse eo , qui Sacerdotum hostes is contra Ecclesiam Catholieam rebelles
, nec prannonentis Domini comminatione, ne futuri, iuditi ultione terrentur Ne . emm alianda ha-ν se oborta δεπν nata an schismara , quam ina
VII. Nil mirum iritur, si Dium Cyprianus epistola ad Pomponium tribuit Epistopis potestatem excom--. 11. 1rumicandi illos , qui ei idem obtemperare nolvm I epermittit insuper , ut ema rebelles spiritali gladio
utantur . Ne mirum pariter , si Episcopo pennittit ut virtute suae Episeopalis potestatis vindicta, de eo sumat , qui contumeliis, iniuriis eun3dem exacerbaverat is Graviter ωdolenter commoti sumus, inquitis Si Cyprianus epistola ad Rogati anus Episcopum . . . . . ilectis litteris tuis , quibus de Diacono tuo con Petori , quemaces , quod immemor saera talis loci tui is ossici a ministerii sui oblitus, contumeliis de iniu-is iis suis te exacerbaveri . Et tu quidem mmorificeis eire nos pro solita tua humilitate fecisti, ut malles de eo nobis moveri, cum pro Episcoparias
103쪽
ΙΙΙ ici posses de illo statim vindieati,, Deinde reci- tm nonnullis Seripturarum oraculis , qui bit obser atrii iis obedientia pile is debita apertissime insinuntur , se piosequituti is Et ideo oportet , Diae num, de quo laribis agere audaciae tuae poeniten.
s cavelit, fungoris ire eum passa I honoris rui , ut
eum vel deponas, hel abstineas ,, Ulli S. Cyprianus elevat adeo plastam iam Episcoporum in Meses Dei, ut epistola ad Florentium Pu planum serinaliter doceat, ex unione opuli cum Episcopo is x est eum pallore Ecclesiam bale laete rra . . Etelsa, inquit illa, pleri Sacerdota adunata , o pa- flari suo vo adbarens . Unde scis LM , prosequi uiridem Docto , Episcopum in tele celsam in Misop si vi cum Episcopo non sine 1ro Melo. frustra io blandiri eo , qui pacem , cu n Sacerdotibus Dei non habentes , obrepunt, latenter apud quosdam communicare se credunt, c/u m. - - γε , inruo divis . . H
- IX. Tvetur atque S Cyprianus nitatem Episcopatiis is Deus unύ est , ii qui ille Epistola 43. ii ae i. is est ad plebem Carthas emem . . uistus unus,
Pu o& una Ecclesia is Cassiara Maa super Petrum Dori mini voce 1unlata. Aliud altare constitui , aut Sa- cerdotium novum fieri praeter linum altare & unumis sacerdotium non potest . Quisquis alibi collegerit,
6 sumus, iubali od n loco, unam i menta regem p. .
x. Igitur, iuxta S. Cypriamin, in unitate Eceseliae fiandaur unitas Epitcopatus, in unitate gregis Christi fundatur unitas seu unio Pallorum e quae unitas tanta est, iuxta ei uidem Sancti Episcopi doctrinan , ut non vereatur appellare Lucium de Cornesium Romanos Epii copos , sitecellares suos is quidem in pistolaaj bin litium Papam, qui Lucio successerat : ---ἀM . eo , inauit ille S. Meptianum alloquens , an
Hi heo Malitiosus Perperam autem quis abuteretur hoc Divi Cypriani telli motio concia limatum Numinorum Pontificum , nares Episcopos , ol secus ac Romanos , appoἰlando Divi Petri Waliora: Summorum Pontificum iacecssores line sane se imponere Divo
Cypriano, qui immediate post laudata verba , subdit
quae sequuntur Ni iam momorsam eum nos honoremus
XI. Quando situ Sanctus Carthaginiensis Episcopus seipsum vocat successorem Sanctorum Pontificum Cornelii aucii , quando eoId in appellat me si res suos, tunc loquitur in sensu generim, qui caeter rum Episcoporuin proprius est solantinodo propteron. Diu.n Epilcoporum unionem is propter pileopatus unitatem, quae, ut superim dixi , in celasiat uilitateri fundatur. Esthopatus , inquit alio loco idem Sanctus V Do tot is is es , uiua a sngulis in solitam para /
νων Unde monet Christus ipse in Evangelio suo
XII. Habes modo ex Divo Cymiano idem Episco. patus rapiscoporum . Episcopatus risinem trahit ab Evangelio est institutiosus divinae Ipie Iesus Cliri. sus undavit Epiuopatuni in persona Divi et ii eae
retorumque Apostolorum , quonun et succellares sunt Epii copi, ac vicarii, qiu eadem auctoritate, eademque potestate Ecelessa: Dei gul)etna:it. Supet Episcopos Ecclesia Dei fundata est , iisdemque commilia est de demandata Ecclesiae ad mini iratio . Ipsi in E clesia eat reris pratiant, irimas ibidem sedes tenent. Ipsos audire dedemus, ipsos colere, ipsis parere , veluti Apostolis is ipsi Christo Iesu . Contemni diqueunt quidquid quandoque videri nobis possint, quin illi eo contemnatur Christus Dominus , cujus potestas de auctorias in ipsis residet . Non polsumus ei ldem denegare obedientiam . qui ha res ae ichiunati nosmetipsos exponamus. Ab illis separar non possumus quin separemur ab Ecclesia , quoniam Delo E.
h. p. est, inquit S. Cyprianus a de nihil aliud est Nelesia, iuxta eumdem Sanctum Doctorem quam prela Sacerdoti adlinata, pastori suo grex adhaerens, an III. dein piseopi . etsi ingens sit eorum numerus , sunt EC Ioveluti unus, solus Pontiae propter arci istima in uni nem quae inter eosdem viget iunt veluti unus de s lus Pastor ad paseendum unum, solum gregem p situsci verum hae Episcopatus inmitas nihil oticit initibus, praerogativis Sumini Pocitisicis . hoe in Romani Epistolii . Vidimus iam cum Maccia lia aut tui mus , Summum Pontificem esse cel. 1ial Iica linitatis centrum , adeoque centrum unitatis Episcopalis necis non riinum Episcoporuinci de Rotrianam Cathedram esse omnium Sedium Principen, im ad ostendendam unitatem . eamdem in solo Petro Citristus Dominusiandaverit . Romanae igitur Sedi irini ter adhaerere oportet , ne ab eius oedientia recedere quis potest, quin ab obedientia caeterarum recedat , immo ab obe. dientia ipsus Ecclesia . cum Romana Sedes sit cerutrum Ecelesiasticae nitatis. XIII. Ne sit qui oliva tincipatum Sanctae Sedis opponat hae S. Cypii an verba ui perius recitata Episcopatus unus est, euius a fingulis in solidum pars te tur quasi verbis his Sanctus Doctor insinuare veniet, omnes Episcopos eamdem cul Episcopo Romano habere potestatei de dignitatem , quantum ad Eees fiasticam iurisdictionem attinet Oppositum ex eodem Divo Cypriano superius iam demonitravimus in capite de Ecclesia. Quod autem ravus Cyprianus ruanquam censuerit , omnes Epi Icopos pares elle quoad potestatem jurisdictionis , ex eo eruiti: , cito ipse tanquam Metropolitanus ad se recurrentibus Carthaginiensis Proviiκiae Episcopis comitia praebet, dubia resolvit e ut plinibus eiusdem epistolis ostendere D-tile solet. Inutile autet .supervacaneum hoc esset ne quidquam reponi potest contra evidentiam telii moniorum Divi Cypriani , quae in favorerminos nae Ecclesiae QRommi Episcopi supra recitavi. XIV. Multa remanent exsciibcnda ex Divo Cyptiano circa Epilcopos , veru quia riciplinam rei iciunt , tuo loco eadem proselemus . Inae ui uice Doctoris atteremtum testimonium luperest de materia Ordinationis Episcopo i, quae elici Misitio manuvine , inst.. siquidem epistola . . dei: uin itione Sabini verba ta dri '' ciens, Et manus, inquit in Mam Εὐιiή ι - 16 noetu . Alia occurrunt in eodem Patre testimorii pis G quoa ordinationem Episcoporu. verum de hoc arissumetuo alibi sermo ei it.
XV. Nunc vero aliquid dicendum de Presbyteris exterisque Minii ris . . Cyprianus de res te: is loquitur in pluribus epistolis suis , in quadam enim, muta. me est ad tuum letum, eosdem appellat, Aratres, AJ E. sitos Acia vero, inquit ille , titi H ira. -υ miluomo: .
Compνπιόν rori nostri Donarus ct eou Mus , Notia iis c. duo id diu de iii alia, quae est ad Cor tum , eri , , L . . inquit, titteras ruas, sente ch- 7mo , -- - μι- μα--rivum Comprei 1ι erum nostrum mi ι . Nec cuiquam , mirum videri debet , Divum Cypria. um tanta venera tione prosecutum elle Prusta Gos , eum pie eorum insitiitionem Divinam alterat is que ac institutionem
Episcoporum haec quiddin tabe epiliola tertia, qtue est ad Rogati anui Meini nille autem Diaconi do, bent, quoniam Apollatos, idest Episcopo συ νυ sto FHN. . o cminu electi Diaconos autem post ascensun Do Hs mini in celos Amitoli sibi eo uiuerunt Episcopa . . io is tus sui, Eceleti a Ministros,, Ast de solis tesbyteris haec vox κιρσιν intestigi potem: o. enim de Epi inopis intelligi nequit , quoniam de illis antea loquitiir, eosai: a via positis diit inguit per coiiiunctionem π. v. Qui hoc loco Pransra appellantiit, Di eonis supellares sunt , quoniam eorum institansortem ad Christum ii Rite perducit is piscopis sunt interiores, quia solim post illos recenietitu haec autem omnia totis Presbyteris poliant convenire. X v I. Caeterum S. Cupriami satis aperte ostendit Preibri
quanta aettimatione tum in Ecclesia, tum encs pii co t ::: aspos ruerentur Piesbuteri eum ait, eos cum Epi: copi scii si1 edisse . M alterum inquit Sanctus Doctor episto regini ne
Ia 39. quae est ad letum e plebem sit de Ce 2 a
letino, Auresio , quos restiaverat Lectores Pres o byterii honorem designati nos illis jam sciatis , ut is sportulis iisdem cum lesbyteris ii onorentur , deis divitioliis mensuras sequatis irantitatibiis partianis ita, Se tiri negiscum H . Et epistola a. o. , quae est ad Clertim ariter, plebem suam QNa: admoaiis tos nos, inquit, instructos ciatis dignatione di P - νι- , vina, ut Numidius resbyter ad Iaibatur Presbyte-
is rorum Carthaginensium numero, is Misciam Mea Mon Gero,, Et piliola s. quae et ad . Cotiletiuinis Papam, haec babet E i reo fere bari me, erim
104쪽
XVII. S. Cornelius Papa in quadam ad Divum Cyprianum epistola docet, consuerisse se quandoque con-tiahere Presbyterium , Presbyterorum consilium petore eorum sententi ni sequi. Omni igitur actu ad nos pellato , inquit ille , t de eo quoa egerant quidam Consciscite tit ad unitatem redirent verba faciens
sunt honoris insignia, quibus olim Presbyteri excipiebantur sedcbant eum Episcopis , onsilium ab ipsis
requirebatur , eorum decisiones admittebantur . Ipsi Sumni Pontifices , meelibtiores Episcopi deserebant Presbyteris suis , quos uti confiatres, cooperatores habebant, non autem uti meros simplicesque Mitustros. XVIII. Tandein de Diaconis aeterisque in Minori. bus ordinibus constitutis sit sermo . Diaconorum iusti.
Ditio, iuxta Divum Cyprianum, est traditionis Αρο- soli ex Apostoli siquidem, ut superius ex eodem diximus, post ascensum Iesu Christi in celos illos in
z I si misistWas . Si no verum esset , indo Diaconatus Pu ira non esset ius tutionis Divinae , adeoque non esset Sa. cramentum. Quidquid taine de hoe sit, Diaconi sunthiis i Ecclesiae Ministri, ut ex recitatis verbis cessa Mini i. strat, clare colligitur sunt Ministri Epii coporum , ut . . 'ex laudatis Cypriani verbis erilitur insuper sunt Epistis, Ministri Presbyterorum , ut in epistola ad suum Ct ruino, α rum insinuat Sanctus Doctor his verbis 'inis , o Ter cum disii iam ferastra charasmi , quod . . . .r,o GH Di Gnsi reibνter c, ιMono eius census M M. pag. at . communitandum. Iste Gaius verosimiliter idem erat ac qui hodie appellatur aiochus, qui uitabi cunistram dum Diaeonum secum habebat. XIX. Diaconorum nicia erant, Altari deservire, Eucharistiam fidelibus ininistrare, ut olligitis ex prodigiosa histori , quam refert S. Cyprianiis in suo Tiactatu de Lalisis , de cujus meruionem sectinus in aniculo de Eucharistia. Comites aderant Presbyteri incelcbratione Sancti Sicrificii, uti eruitur ex instolas. Divi Cypriani , quae est ad suum Clerum . --lisam, -- ri Λέμιν, habet ille ad Presbyteros de Diaco.
Pu Π rant , in Corciliis partem habe ant , ut colligitur ex epistolacis Divi muni is quandoque Ecclesias et s. s. regebant. Huiusce m cxcmplum extat in epistola hini. μ' i editionis sexa in oeptima , quam Divus Cyprianus inicribit Felici Presbytaero di plebibus conli. stentibus ad Legionem 3 Astuticaeci item Laelio Dia. cono de plebi Emetita: i quidem si in postrema hae
Dcclesia 4 unus extitillet l'resbyter, eadem, non aurem Diacono uam inscripsisset pistolam . Quidquid dia pollit emium et ex Canone 27. Concilii Eliberuritani, Diaconos olim Ecclesiarum regimen habuisses; at scit uirimodo, ut verosiinile est, deficientibus Hesby-Γ-e. - teris. Vide Canonem 7 . mox laudari Concilii.
m l. - nos Epistola Divi Cypriani a . quae est ad suum ci V Truin ibi enim concedit Diaconis tacultatem absolvemn. νι, ε di poenitentes , si quando Episcopi, Presbyteri di 'Me, M sint. M liciniam video, inquit Sanctus Carthaginea-
πα - in Epitcopus, facultatem veniendi ad vos nondum
ruri em,m jam aestatem coepisse , quod tempus infit. 2G2 4, nutatibus allidua de gravibus iritestatur , Occaismis Ap ἡ-i H -- - δεβινι risci ut qui libellos a martyres defi- ribus acceperunt, Ae praerogativa eorum apud Deum
ae possunt, si incommodo aliquo , de infirmi.
.e pectis. M aiis periculo occupati ruerint, non expectata prat. eri M sentia nostra , apud Presbyterum quemcumque pra ... ,se,. , sentem , ve si MMDιθ' rem non fiserio, αὐ-
XXI. Inficiari non possumus, havd levem difficiat, rem in allatis verbis teperiri, A nonnullos inde inferre eonsuevisse, Diaconos de Episcopi mandaro habui Ds usum clavio Ecclesiae in casu needilitatis , quin tamen virtute ordinis promi & characteris haberent earumdem avium potestatem . Quod Diaconi quand ea mandato habuerint usum Elavium , eertum u. Vide D. Ciallierum 4 suus notis in hunc Ἀ-
vi Cypriani lacum , ubi plurima prosera antiquitatis
mcimamenta , quae hane opinionem firmare videntur . LII. Alii vero Auctores, quidem numero maiores con u tendunt, Divum Cyp: ianum laudato loco sermonem LVM hibere de absolutione pure caeremoniali, quam Diac nus, aeque e Presbyter, de mandato Epit copi poterat impertiri: 'ate est communior sententia , uretc. siae praxi exteris aecommodatior i an autem se etiam sententiari Cypriani, fateor me ignorare. Caeterum, certilliinum est, Direm Cyprianum nunquam credidis se , penes Diaconos restare potessarem remittendi peccata ex vi ordinis Diaconatus ejusque charactetis.
Vidimus jam superius de Poenitentia disserentes , --los Presbyteros hane potestatem habuisse , QDivi Cypriani aetate , cura semper in usu fuit, ad solos Presbyteros accessilla deles ut prorita peccata late tentur. donarentur absolutione Cum remisia mi Tria Δρε Meae Mos, inquit ille in Tractatu de Lapsis, apud L. f. . Demisum Da se . Et paulo supra de iis verba ta ρον ciens , qui vel smplicem ogitationein sacrificandi Idolis onfitebantur . me ipsum, inquit, pud Sacer mae. εdotes Dei, dolore is simpliciae consiιotes. Exprobat utique Sanctus Docto in quadam sua Epistola quibusdam Diaconis , quod imprudenter reconciliationis gratia donarent lapsos is sanctum Domini corpus profanarent, iisdem Communionem concedentes , verum hoc nunquam evincet , ipsius aevo Diaconos p tuisse sacraitientaliter absolverest id unum quidem concludi posset, eosdem habuille quandoque usum clavium de nrandato Epit copi, quemadmodum supra iani diximus . Ego interii verum sensum laudati textus peritioribus Theologis determ nandum relinquo. x xl I. Ad Subdiaconos quod attinet , horum 4:pe suMlumeminit S. Cyprianus in suis epistolis. Vides exem -, --
pli caussa , epistolam , quae est ad Clarum Roma si a
n in ea tum loquitur de quodam Subdiacono, i M.
qui appellabatur Cicineutius epistolam a 3 ia quaeso -quitur S. Cyprianus de alio Subdiacono , cui nomen P - ς' erat optatus meiusdem Sancti Doctoris epistolam ad amiserum de io Presbytero Diddensi, in qua oram Subdiaconomin, Philumem de Fortunati menisti occurrit. In quadam epistola Cleri Romani ad Diovum Cyprianum, de quodam Subdiacono fit mentio. Favorini Acolythi meminit laudata epistola de Cai l& Nicephori patiter Acolythi alia epistola ad S. Crit. nelium de criminibus Novatici Saturi , qui, ipse Acolythus erat, alia episto ad eumdem S. Corn lium de Fortunato de Felieis Iuno tandem Feliei ni colythi ibidem, alibi meminit idem Sancius Dolior. In epistolas . loquitur . Cyprianus de Mor. risiis: de in epi totis 19 8 38. de Lectoribus . Ex hac postrema eruimus , Lectorum os scium fuisse II.
struere Catechumenos, necnon eos n legere consue-
vili omnem Sacram Scripturam o pulpito, ne ipso Evangelio excepto . Haec vangeli lectio Diaconius deinceps fuit reservata. x xl l l. Hui Capiti de saeramentis finem imponi. mus aliqua proserentes de Matrimonio . Pauca admodum de hoe Sacramento habet Divus Cyprianus, mim de illo non ex protessis, sed obiter verba faciat. Hinc in Tractatu de Lapsis inter mala quae ante persecuti nem patrabant fideles , recensetur consuetudo ineundi matrimonia eum infidelibus is Iungere , inquit ille . n. ita. iri eum in delibus vinculum matrimonii , procli uere re o. is gentilibus membra Christi,, Et in libro tertio , T st de
stimoniolum ostendere nititur quibusdam Giptura se . rum oraculis , haec Matrimonia esse illic la Hine et, tur, inquit ille, apud Tobiam
ex L mine imulierem , quae non est
Item in Genesi b Mittit ut de semine suo aceipia Rebeccam filio eius Isaae Item in Esdra se satis non uitico, cum vastarentur Iudaei, nisi alienigenas uiscue cum Filiis quoque, quos ex illis procreaverant, reliquissent . Probat in . luper suam propositionem Sanctus Doctor aliis Scti-pturae oraculis, uti sunt, templi gratia , hae Pauli
rum S. Augustinus I ait, nae Apostoli verba in diplici sensu intelligi posse is nihil aliud gruficate quam viduam hanc debere vel in christiana religione
permanere , aut Christiano viro copulari. Deinde subiungit, matrimonia Christianorum cum infidelibus expresse non proluber in novo Testam to . Noa raram, verba sunt Divi Augustini, tempore evolati Testamen o novi in Evanolio, vae inlis Apostolui li/toris,
id a Corinth. eap. 7 vers. 3'. . Lib. I. de δε rei in Cian M. cap. LI.
105쪽
iveritatem peeeat originalis tuetur S. Cyprianus , hujusque peccati maculam int, vites Adar posteros, ut solus ille hanc veritatem non percipiat , qui in pleno metidie caecutire velit . Salmesu, Doctor manifestat suam ithodoxiam quoad primatium hune articulum , in suo Tractit de Habitu
risii Ioe' appellat contagionem seu corruptionem at liquam id , i indis . Irenaeo appellatur antiquum vulnus te vidimus tomo primo huius perisci quod quidem de tonat pectatuin origi trale. Π Ualtilius vero hinc eamdem veritatem probat Tractatu de opere QEleemosyni, ait si quidem initio illius tactatus, Conservandis ae vivificandis nobis Pater filium misit, ut repararenos posset Filius humiliavit se, ut populum qui prilisareebat erigeret vulneratus est, ut vulnera nostra euraretra et vivit , ut ad libertatem servientes extraheret. Debide, paucis interiectis hae subdit Nam erum
nium quod laudatam veritatem validissime tuetur, ea pertiui ne evincit. Hoc eodem testimonio S. Augustinus urget Hagianos otten iitque , per summam iiij tiam peceatum M in posteros ab iissem denegari. π a se in Nee minus valide id ipsum confirmat S. Cyprium: . ' nu in iactatu de Bono Patientiae ibi enim haec a
-,'eri observandum attente hic e Cypti, originali
num laudatis verbis ii asserere culpam poenam peccati originalisa culpam quidem, cum Adae tranigres onem , veluti nostram cum tragilitatem atque culpae adscribat. IV. In Tractatu de Zelo, Livor reeitatis his Ap
stoli verbis r Mortui liis is vita vestra abscortilita est cum Christo in Deo a , hae habet is Qui NYex'. ria in apritinio secina um hominis antiqui pectaracaνgratia di mortui .sepulti sumus,4 ii regnali coelesti Christo onsurreximus, quae iunt tristi cogitemus pariter aeramus is . Quod autem Sariatus ocior hoc loco loquatur de peccato tiginali eruitur ex eo quod statim recitat postoli testimonio, videlicet: , Primus homo de terrae limo, se- cundus homo de coelo. Cuialis ille de limo , talessem qui de limo de qualis ccxlcstis , tales de celsis stes . Diomodo portavimus imaginem eius qui de, limo est , porremus cimasinei eius qui de ce- est , ora evidenter ii quidem constat , eum ho loco opponere letum Cliristum Adae, innocentiam Salvatotis iansgressoni primi hominis. At , iuxta S.Cyprianum hule transgre lioni in Baptismo morimur et 'o ante Baptismum hujus transgressionis rei sumus d per conlequens originalis culpae, quae ab ira trans, gressione nihil disseit.
., In Tractatu pariter de pereo Eleemosyna
EMANU. hane veritatem sermaliter tuetur ibi enim ut ad elee.
νε mosynam Iargiendam divites perducat is me tibi is inquit, qui locuples, dives es , me tibi albam
stia D. Et in Tractam de Patientia docet, Adam per suum peceatum amisiisse divinam similitudinem: quam nos per Bapti imum de per bona opera iterum aequiri.
VI. Tandem orthodoxa Divi Cypriani des de me-
Doctore petierat, num oporteret baptizare infantes in . I. tra Iecundam ves tertiam diem ex quo nati sunt, vel, ες v juxta legem circumcisionis antiquae, di ediprctanda es. v 'set die octava a nativitate, ut salutari aqua tingerentur: S. Cyprianus respondet epistola 4. sibi aliisque Episcopis in Concilio congregatis visit m et se , legem circumcisionis antiquae eonsiderandam non esse , nee denegandum infantibus recens natis Baptisma, quoniam per hoc Saciamentum accipiunt remissionem peccati quod contraxerunt per nativitatem ex Adam . Caete. rum si homines , inquit S. Cuprianus , impedire ali Pu quid ad consecutionem gratiae posset magis adultos B provectos majores natu possent impedire pedieata graviora Porro autem si etiae graviis inis delucto tibias. in Deum multum ante peccantibus , eum postea ei ediderint, remissa peccatomi datur, is Bais piismo atque gratia nemo prohibetur . Quanto mi
VII. In quem Divi Cypriani textum animadvertem dum est is maximam hae verba obtinere auctorita.
tem , quia sunt decisio plenarae absolurissima totius Concilii in Astica congregati: sub hoc qitidem aspectu laudatum testimoiatum urge: S. Augustinus eo tra Iulianum. O. Manifestir est, Divum Cyprianummim toto Macilio tueri velitatem p eeati tiginesis in omnibus d posterisci in omnibus, inquam, qui
recens nati illi peccaverunt : Mi retina natu mbit peccavie. v. S. Cyprianus subdit, peccatum originale in inlantibus non cile proprium ortim peccatum, sed peccatum aliorum Non propria , sed aliena peceat ,
quae verba quoldam morari possent , quasi Sanctis Doctor insinuare vellet , peccatum hoc non attingere infantes recens natos sed salsa, ridicula esset haeeimerpretatio , tum quia pulcherrima superius allata S. Cypriani testimonia coruratium vincunt tum quia vel occipium telii noni ii , ex quo praesens dissicuuis eruitur, talm in erpretationem destrui : ibi enim conceptis verbis docet S. Cyptianus, omnes hominesseeundum Adam ea aliter natos , orptagii, mortis antiquae prima nativitate eomrahere t quando igitur Sanctus Doctor repraesentat hane maculam Aut peccatum alienum, id unum significare intendit, qliod si qui huius immis rei dicuntur, propria non vivebant vita , quando primi parentes eam maculam contraxe runt, sed eorum vita vivebant , in quibus erat semer totius posteritatis . Caeterum Deus infantibus imputat peccatum origines , uti proprium eorum peccatum , de amatis generatio efficit peccatum hoeis: oprium iis omni biis , quibus per spiritualem resenerationem non est ablatum
ulli. Visi Originalis labes persectissimam ho nis
viatoris libertatem aliquantulum laeserit certum ni hialominus est , iuxta doctilinam Sancti hujus Cartha nientis Episcopi , per hane labem hominis libertatem omnino destructam non sui se . Deus servat legem qua homo libertati suae relictus appetit sibimet vel vi
Oto fae dixist Numetuic vos vitia ἐν sex Haec habet S. Cyprianus epistola est quae est ad S. Commlium Papama IX. Eamdem hanc veritatem tradit Sanctus Doctor in suo tactam de Eeclesia ibi enim de Haereticis A, Schismaticis verba faciens, Hae inquit, 'mi r pe-
, Ut dum corda nostra , subjungit Sanctus Episco ne ina. pus, de mentes nostras veritatis discrimen examinat,' s.' ndes integra manifesta luce clarescat, . alio loeo manifestis Scripturarum oram Lib. I. ro
iis, a nostra libertate pendere, edere vel non dere. In Deuteronomio siquidem Moyses se Hebraeos alloquitur a Proposui vobis vitam, mortem, nedictionem & maledictionem. Elige ergo vitam , ut Se tu iura, semen tuum Isaias initimi te loquem te inducit t. Si volueritis, audieti iis me bona terrae eomedetisci quod si nolueritis, , ad iraeum diam provoraveritis, gladius devorabit vos. In Evonis gelio Divi Lueae Salvator ait: f tace Regnii in Dei intra vos est . Haec est Divi Cypriani mens quoad -
bertatem Al Colosseris eap. 3. Vers. o I ad Corinth. cap. a e Ioann. U. . . . . vers. 3.L ad Corinth. cap. s. vers. 7. G. p.
106쪽
bertatem hominis viatoris . Homo riuata ipsum, pr iii prici albi Dio relinquitur, ita ut pol sit . bonum vel S Reu m 'irm operari, ad virilitem sectandam nulla necessita. te cogitur: Deus relinquit eum in mariu ubinii tui iuxta ligem liam sibimet ipI Deus constituit, servandi scilicet hominis libertatem: ab homine pendet
credere vel non credere: ea quae promittit Deus in Seripturis, se ea quae ibidem minatur, hane doctrinam evinciuit hae videnter ollendunt, poli e otianem vel salutem obuncru, vel damnationem incurrere, absque eo quod promissones illae, vel istae comminationes Iupervacanea ac iidicula evadant . Novatores quidem aliter sentiunt; verum contra Scripturam, contra Tra ditionem, ut pluries iam demonstravit ius. X. inraerogativa hae calamini caeteroquin, loricis nullam eidem debet inspirare piaclumptionem; hoe siquidem esset toto ce. aberrare a mente Divi Cyptiam: uolo enirn ei:as Tractatu de Otatione Dominica ed cemur , iuxta animadversionem Divi Augustini , binium nos tae: umere non debere dem bet arbitrio: I remus .. , herba sunt Satra Hii ponensis Episco
Recitabimus modo : in Divi Cypriani textum de ne, militate gratiae, qui reipsa legitur in eius iactatu de Oiati Oilei mini ea, rae quo loquitur iturum S. Λusulimus in sua epistola io . oe in suo libro de Gratia, Libero arbitrio eap. s. de alibi. λ En igitur celeberrimum Divi Cypriani testim itan . raddimus quoque, di imus , inquit ille hali, luntas tua sicut in coelo, in tetrari non ut Deus ociat quo. vult , sed ut nos sacere possimus os quod licus vult et amico quis obsistit , quo mi- is inis quod velit faciatis Sud quia nobis a D. abolo
is obsistitur , quo minus per onini noster antinus atri que actus Deo ob Iequarii , oramus di petiimus ut fiat in nobis voluntas in i , iura riuaras ne fias in nobis , opus es Dei voluntate, des ope ejus e protellιone , quia nemo suis viribus fortia est , sia Dei indulsemia crimιβνicordia tutis es . Quae cui
herrima Divi Cypriani verba, infirmitatern hominis, di necessitatem gratiae ad recte operandiu per ledemonstrant.
H. Cettum igitur est ex Divo Cypriano, nunquam nos posse Dei volui:tatem implere absque ejus gratia,eui veritati firmiter adeo adhaeret Sanctus Doctor , ut v in il au loco aiarat, Dei esse onane quod possumus orio - - est, in quam, Se enine qued sumus nec non sanctos
D. - vitos adscribere Deo quidquid in Ecclesia si otiose, di, grandire operati iunici tandem, quando in oratione
perseveremus .... hanc consi is orariombus precem L .
L Concludamus ex his Divi Cypriani testim
nus, praecipue ex polirem , omne quod potainus Dei esti , tutium, persevera viain in bono a Deciprocedere in a Si ficatio, T vivificatis , qua a Deiar .ia Itimatur Usus pretellione feme/ων initius quidem, quoniam de eius giatia, sanctitatem, de vitam habemus, scia D De Vatia famis ci perseverantiam
ιαν Nil ini uni labur iri Cypria:ias askrat, tu nullo nobis gloit.: mlu n est . quando nostium inlati sit et nec miluin si proterat cinde haec Evareelii verba : b Nemo potcit quidquain accipere , nisi datum iii erit illi de coeloci item haec Divi Paulici se Quid enim hace quod ii, in accepisti Si autem accepisti quid gloria: is quasi non acceperis e Tandem verba h. c ex libro primo Regum Nolite gloriari, ne
'ue loquamini elata , de non procedat magnilo luci ta ex ore vultio, quia Deus scieruiarum Dominu, . XIV. Eadem de caula hortatur nos Sanctus Cartha
giniensis piseopus . ut in toto Ddo glorietaru : in Deum solum fidendum , inquit ille is in ipso gloriandum este. Docti paritcr, ut super noui tipsos vugilemus .eo magis humiles simus , quo maloia a Deo conlaetiti sumus a quoniam Dei gratiam amauerc, potes Dei gratia nos deserere . Et sima sit 1ancina Christiani, vici cum .mnuncia fa
et ab insidiis diabo fi aut ontra tentasones e peri εcula, incursus atqiae impetus saeculares adhue in sae III. culo positum perpetua securitate deseudit is aeteriim u nim quam in Conielsotibus traudes e stuprati adiit. LVM is retia postmodum videremus , quae nune in quibus ' ' dam videntes ingemiscimus e dolemus . Qxiisquis ci Itiis, ille Conlesio est, Salo non inaior aut melior aut amituis Deo chario non est qui tamen , quamdiu in vias et
si Domini ambii lavit, tamdiu gratiam , quam de m- - , E is .no suerat consecutus, obtininici postquam dereli-c 'sa. , qui Dolia in viain , perdidit, gratiam Domini. PH is Et ideo setiptum est M. Tene quod habes, ne is alius accipiat cotonam tuam milia utique Domi. nus non minaretur auferri polle coronam iustitiae M nisi quia recedente justitia , reeedat necesse est
is corona. Consessio exordiuit gloriae est , non meriis tum iam coronae l.4ii idquid ante ii .cm fuerit, is gra.lus est quo ad fastigium salutis ascenditur, notiis terminus qui jam culminis summa teneaturi ..... Post con Gonomis risulum m vi est, quia plus adve sarius pra catu es
X v. Certum igitur est, posse nos S: gratiam .iu, stitiam christianam amittere , quidquid in contrarium dicere possint Novatores omnis igitur gloriatio absta nobis ν imbecillitatem Ela infirmitatem nostram confiteamur; omnia Dei gratia tribuamus in diam praceus Trast. δε
0- pietate no G H. Sit tantum timor innocentiae custos , ut qui in mentes nostras indulgentiae celesti se allapsu clementer Dominus influxit, in mirri oblecta a II outis holpitio iusta obte uiperatione tenea ut ne accepta et securitas indulgentiam pariat is vetus denuo hostis V ut obri pat. Caeterum si tu innocentiae, verba sunt S.Cy dem tenptiani, si justitiae viam teneas, si illapra firmitate e PURI .stigii tui incedas , si in Deum viribus totis ac toto G Mia coita suspensus o sis tantum quod et se cepisti, D--α- . tantum tibi ad lieen iam datur , quantum gratiae spi PH Pritalis augetur. Non enim qui benericiorum terrestrium mos est, in capessendo munere coelesti mensum ulla vel modus est . Profluens largiter Spiritus nullis fini ibus premitur , nec coercentibus claustris inita cena metarum spatia framatur. Adana iugi a , Neu berat a fluente . Nesrum an m sieιarpe fusi patear qua oum illic fidei capaci af νι murri, tantum gra ictuun
XVI. Nunc vero de gratiae essicacia si sermo. Hanc Ataei. vetitate ui militiae probat S. Cyprianus sola nanatio Critia. ne eorum quae in teipso expertus est antem post suum μ' ε' Baptismum . 'go , inquit ille, cum in tenebris at- is que in nocte ac jacet ein, cumque in salo laetan. M tis saeculi nutabundus ae dubius vestigiis oberrantia, bus fluctuaretra vitae mea nescius, velitatis ae lucisis alienus , di scite prorsus ac durum pro illis tuneri motibus opinabar, quod in lalutem mihi divina imis dulsemia pollicebatur , ut quis renasci denuo DLis se , utque in novam vitam lavacro aquae salutaris is animatus quod prius fuerat exponeret corporisi, licet manente compage hominc ataimo ac incnteri mutaret. Qui itis bilis, aiebam, est tanta conversio,
is ne repente .... exuatur, quod vel geniarnam situ in μ
is rei natur ri ob tartiae , te usivarum iu senio, verusatis inolevat . . . . Quand parsimoniam diri scit, qui epularibus coenis de largis dapibus assue- is viro, qui pretiosa veste conspicuus in auro atque is in purpura fulsit, ad plebeium se ae simplicem cul-- uini quando deponito Fascibus ille oblectatus , honoribus , csse privatus Se instorius non potest :, hie stipatus ellentitim curtei , irequentiore comita is tu ossiciosi agminis honellatus , poenam putat clieis cum solus est . . . - emer se metum . Natriri ut ipse quamplurimis vitae prioris et roribus impli, citus teneoar, quibus exui me polle non crederein is se vit: is adhaerentibus oblecundans eram, ratione meliorum malis meis veluti jam propriis acta vernaculis oravebam.
XVu is Sed poliquam undae genitalis auxilio sup A riolis aevi labe detersa, in expiatili pectus sereninnis a parum defuρe se lumen infudit . . . . nu ui in incidui protinus consumare se dubia , paret cla
D sa, lucere tem biola, iacultate dare quod prius dicis ficile videbatur, geri posse quod imposito, ictu: ais r ut esset agnoscere terretium tuiste quod prius is carnaliter natu ii delictis obnoxium viveret, Dia es- orae coepi si quod jam Spiritus Sanctus cunaret . . . is Dei est , inquam uia ius. postiria mis Bide vivimus, inde pollemus, inde Iumpto com
id L p. a. vers. 3. . Apocal cap. I. vers. II.
107쪽
is praenoscimtis . t scio an validius aliquid proferri S c U' cssu ad vim , essicaciam gratiae comprobandam. Exiecitatis modo pIxclatissimis Di, i Cypriani verbis ape
tissime eoullat, medicinalem gra: 1.. in Salvatori scircinne .ces ei Per adelis , necnon validissime operari quoniam pretanus iit mutat is metum is modum, illinquit ipse S. Cyprianus , hominem , uitis conversi eo magis impolrintilis in ieipsa videbatur, quod homi ni eidem videbitu incredituli. . ver ilis coobsistere posset , ut Sanctiis Episcopus egregie habeto alio locci , quomitius faceret Lod velit Deo auri obsi is, Meminus die -- ori a xvli I. Ut mirabilibus gratiae sicci ibus , quos ursu contertu ne expertus cst, correspoid te S. Gmianus, intram piatiae Divinae vim d scaesa, deinceps semper asseruit Se propugnavit . Eie Divinae gratiae iit aliquo litamur exemplo , attribuit illa victoriam Martyrum is repraesentat inobis Christum p et ar ternium i suis .in ipsis incentem inurtim , quamae, . n. pro nol is lenae vicit is Maior est, inqui glo lim s I. is mus iste Mart. yr epistolaro quaeris ad .utvrcs o Conicitotes, qui in nobis est, quam sibi es tua is mur:do, nee plus ad deliciendui: Pescit cortria Poe, na, quam ad cri genitum tutela divina se . Tum hia iiii N. de tormentis a Sancti, Martyribus sortiter conitinter toleratisci deinde sic prosequitur Vivit se a. Mons praesemiuia multitudo calelie certamen
i. Ucundit Grinum esse dei et Ecclesia Carlaolicae p.r ferre pol e S. Cyprianum essem suae Dominae
quoad pluri.na Domata , quorum veritatem inis bilini de more vocant qui ab ulnis communiolae recel. seiunt. Inter has veritatis recensere postumus quatuor articulos qui hujus castitis argumentum constituunt hoc est, Interpellio Sinclarum , aera Reliquia . --ta, Indulscntiae . Si Novatori biis sidc habeatur illicitum est invocare Sanctos . e invocari nequeunt quin Iris .ilii Iscdiatio Iesu Christi. Videamus modo, num idiplum cntiat S. Cypria .us quoad primum hunc
II. Itaque rectus Carth ginIcnsis Episcopiis Drct, In est emolui suum de alii tu Vidinum sic concludit Tara, um edio m. moiret tune irari , cum incipis tu phra Dot Das μοι b. hom νι quod certe supponit, Saulas, qui iii coelis rimis τε sunt , orare pro illis iii in tetris degunt . Utique Ioan iis Fellus, cui s Editioncinacqui ima diverso prorsus pacto intelligit uue Divi Cypriani locum , coli. tenditque , ciuiliam tui uolt si Istre in hoc loco sermυnem habere de re nunc riti Oisc quae pribetur in terris per martyriuari , nota in cat is per git riam. e. rum hic non est tenu nu natu iati, lemus veri orum S. Cypriani , cium mei tui in luce clauus se, de ea. torum gloria bivem verba lier . Audiat in eumdem Sancturi a tyrem , a ilo superius sic loquentem se Meuanieli: si vos Ditiis icit:rte amniti s de virtute, documentis ad gloriam provocate . Durate brtiter, is spiritaliter pergite , pervenite eliciter . Tantum me riuore tunc nostri , eum incipiet in vobis i G, ginitas timorari; Nonne loquitur hoe lodo S. Chyliatius de gloria ccxlesti , cujus adeo expreste menti. ni recitatis verbis subdit Editor, quando vertim esset. Sanctotum taliones liroficere cibis in ediris, non inde necessatio se iteretur, mi nos eosdem Sanctos invocare . Secunda hae si illi minus inepta est, sed a que a prima, nulli titur undamento e mentis Sancti in coelis possunt nobis prode in , cur illicitum erit nobis in tot illosia.vocare eonam intcrci illa , sive mediatio media. troni Iesu Christi non ollicit, cur dicimus, mediati nem Salvatoris laedi Sanctorum invoc.itiones praeeipiae quando secundum purissimam, orthodoxam Ecclesiae
III. memores nostri invicem simus , inquit insu. , per . Yprianus epistola o quae est ad S. Corn μ' o. is livm Papam, Cncordes atque unanimes, utrobique uo
indicialis mutua charita e relevemus, θυν iis Miscus m
An dicet ullus , non agi hoc ioco de intercessione Sanctorum in eoelisis Huiusce testimonii auctoritate currit S. Cy iani hae de re auctoritas , quam ullo opponere possim occurrunt tamen innumeri Patres miniano vetiastiores , qui exagitant quoad ime anici:lum hameticos, uti lupet ius non semel obtervavimus. IV. Caetcrum , si invocari posititit Sanitimur adhue in terris sunt , si torem intercessio tu plorari potest; sane non video , ut supra aiebara , quo pasto illi et . tum se possit eos invocare qui in Coelis iam sunt. Si enini reces istis porrectae , tr utiosa sunt Christo Domino, et unt pariter brec porr.ctae iustis ad. hire in eam positis vel, si injuriosae non sunt istae, iace erunt illae . Vertim inter Ei istolas S. Cypriani una proteiri potest , quae in Cel rini ad Lucianum, ex qua eruitur , Iullorum adhic viventium mediati stem de iii tercessonem olim imploratam suisse , adet, que nunc pariter implorari posse Celerinus de S
iore ua verba Dcicns, quaeri rente perlaetitione id lis molaxerat , eam praecipue cornmendat precibus ras M. et ni caetero linique C infitionum , ut eorum inter cessione veniam sui criminis impetrare valeat , Crea
do enim , subiungit celerinus , an Christae. eis loquitur hoc loco de inuria, Candida secumri dum eiartim poenittim iam vobis mai oribus suis pe- is tentibus indultiirum Rogo itaque, Domine. peto per Dominum nollium Icium c Milti, ut' cateris Collegis tuis fiatribus tuis meis Dominis is reseres ab eis cras . ut quicumque prioris ostium coronatus fuerit, istis sorori biis nostris Num rix, Candidae tale reccatum remittant . . . . Sed
quarentis per vestias an . tas orationes, petitiones, DS, 2 r. M in quas no sarcis .... Mod omnia indi gratis .
V. inter Divi C, pilani epistola .iltera extat , quae it emis: ani , ra ivl , Felieis, Quietorica evm
menti, advellari possunt de fides Se praxi totius Eces si quoad me a ici duinis l. Novatores in non mimis acerbe insurgin itra culium aerarum cliquiarum in hae aeque advertantur tori antiquitati . Id demoniam supra mictoritate iraru indam Ecclesiae atrurn rnune cro ex .vo Cypriano id plum confirmamus Nacat Auctor vitae Divi ypriani. .io cum magnus in Episcopus ad Praetorium venisset, nondum proee. dente Procontule , secreti is locus datus est . Illie,p Omilitur idem Auctor, cum post iter longum nimio ludo e madidatus luderct, quidam ex resterariis, uonadam Cluistianus . res tuas obtulit , quasi vellet ille
neiationem apud faelis obtinuis. quae quidem v neratio e diametro opponitur sacrilego colitemptui Novatorum erga easdem. VII. Acta Martyrii S. Cypriani , iuxta edition Manutii emreli, referimi, ideles linteamina, a.
nualia ante cum rustiae, ne lanctus eius cruor defluens absorberetur a terra mitae Acta maxiinam obtinent auctoritatem, cum eadem memoret I Ontius Diaconus.
In aliis Attis ea vetullo quodat Manuscripto desumia
ris is publici iuris per amesivi iactis , dipuim
vlll. npervacaneum antem est ex alienis seriptismon enta triti tuari, P. Du Satrariim Reliqiuiarum vene ratio alseratur, cum validissima iuppetant in quadam
S. Cypriani pii tota, quae est lena Oxonietur Gl. ti nis . Saluius f copi. initio suae epistolae teli .itur consessoribus , quibus epistola illa inscripta est , t statur , inquam , laetitiam qua perfunderetur, si quan complccti possct illa melubra , quae uinum Cooiulla Mais Ba..; iamin: fuerant; si olcesa: pollet ora illa, quΣ
108쪽
Quae nomen Iesu Christi gloriose consessa sunt; si pos. II. se conspici ab oeulis illis, qui delpecta saeculo, mi
'v' spieiendo Deo digiti extiterunt Quid mihi optatius inquit illes, e laris .... quam ut compliadere ma
suam sentari a rara, qua gloriosa vae Dominam tam
finis sumis idendi igitur non erimus , si ex hoe S. Cypriani testimonio concludamus , Sanctorum reliquias esse honorandas nam si eorum membra , dum in vivis erant, veneratione erant digna majori igna censeri debent postquam ad plures mi- nisi dicere velimus , per gloriosam in pretiolas eorum reliquias vilesceres at per mortem novum gloriae oadum aequi IX. Quoad vota vero, quae iniustas Novatorum censuras non esturiunt , docet S. Cyprianus , haec ipsus aevo in usu fuisse. In suo Tractatu de Habitu virgi-raim loquitur Sanctus Doctor de quibusdam , οὐ se
2. . . in primum videbimus, vota hae non fuisse ablatura , dextati L .hriuum di voventes potui ue in eas necessitatis inire . . matrimonium Ast Novatores saltem inficiari non AU. D. . terunt , tertio ista o in Ecclesia extitisse vota a votis Baptismi diversa. X. Pompotitus ad A Cyprianum litteras miserat, T Ollii Israe elidetans, ut tibi rescriberet quid illi de iis Virginibus videretur, quae cum semel statum suum continenter de tinniter tenere decrevissent, detectae fuerant postea in eodem lecto pariter mansisse eum masculis. S. Cyprianus respondet inter extera, Virgines noli Iolum non debere cum masculis dormire, Ied nec
ia pressereno. Si autem perseverare nolunt , vel non politant , .lius es e nubana, quam in ignem dei, citis suis cadant inito quidem obiter corvirmatis stram superius propositam animadversionem , vota scia Iicet tunc temporis non fuisse adeo absoluta, ut obligarent etiam in eas necessitatis . Caeterum docet S.Cypi anus neri non posse, qui Cluillus Domitius ir scatur Se indignetur , dum emit Hii ,-- fuam sibi iuιιπι Da sinatam iacere cum ait xo Se tandem aserit, excomnisinicatione eas plectenatis Iae, quae in m crimina prolabuntur, is Ee- Hesia communione tamdiu arcenda , quamdiu poenitensiam fecerint , proprium crimen publica ConseLgione omnibus aperuerint. xI. Ex quibus . Cypriani verbis nullo negotio eruitur, Contineruia vota fuisse publica . Nam resse ita non habet , non vide quo iure harum virgi- Trina crimen , veluti adulterium plucti potuerit , nee ad rem sic rigorose loquendo comparatio quam instituit Sanctus Doctor inter uxorem adulteram mariti sui, virginem adulterain Chrusti Insuper, quo jure avxcepisset Ecclesia , ut Virgines istae ab obstetricibus dili sentet inspicerentur , uti reiciente . Cypriano acipia tune temporis inspiciebantur Sane non omnes an genere virgine , quae cum masculis dormierant inspici chamur : I. itur laudatae Virgines peculiari ali. quo titulo a vinculo ad Ecclesiam pertinebantu pertinebant autern per propria vota, quae per consequens nonnisi ubi cessi poterant. XII. Indulgentiae aeque in praxi primorum Ecclesin saeculorum fundantur, ut testantur quaedani S. Cypria. ni histolae Primo igitur epistolaris Editionis in riicialis, videns S. Cyptianus , lacultatem eundi Carathaglire nondum se alaere jam aestatem coepisse . quod tetrat iis infirmitatibu assiduis 4ravibus inladiatur , mandat ira byteris is in catu necessitatis Diaconis Ecclesiae tuae , ut aliqua indulgentia utantur erga lapsos , sinu ndo in vitae dii erimine n e . -stitutici A Ut qui libellos a Martyribus coeperunt m M. i. I riuit Sanctas Doctor praerogativa eorum apud .esina, Delim adiuvari ollaint, si ineo modo aliquo isos. 3 is infirmitatis pericula occupati fuerint, non expectata , i,, ' is piat sentia nostra , apud Presbyterum quemcumque is praesentem, vel sit. sbyter repertus non fuerit, deis urgere exitus coeperit , . pud Diaconum quoque, exoinologusin facere dclicti sui possint i ut manu es in poenitentiam impolita. viniant ad Dominuma, cum pace , quam dari Martire litteris ad nos fa--ctis desideraveriti dipium repetit epistola I9. Dis Quonias ta et , inquit ille alloquυns suum Cle m. s. is rivia , signiti cassis quosdam immi delatos esse , de, communicationem accipienda fist nanter urgere , , di desidetastis in hac re taurum a me vobis da i , is satis plene scripsisse me ad hanc rem proximis lit., teris ad vos tactis redo , ut qui bellum
, Uribus acceperunt .... si Homi lasmirato aliquaci is risuis inperinst exoriatos si alia , emis iam eis a IL
vobis in poenistantiam imposio , iam para a Mortyribu Fbi ramissa ad Dominaem remittantur.
XIII. Haec testimonia is alia plurima quae assini possent si opus esset , validissime probari potestatem , quae penes eclesiam residet concedendi Indulgentias. Has concedebat Eeclesia altare Divi Cypriatu, ut m do vidimusci potest ergo easdem hodie etiam eonceis hae M dere. Sancta hae Matis primis saeculis considerabat
Martyres per tormenta acquirere nis litorum superabum
dantiam , quae pro certo habebat se posse iis applic re, quibus propter istositiotis poterant utilitatis aliquid atterterabile est , omnibus indiscriminatim datos suisses oppositum siquidem insinuant hae verba
nomana/ιm liballo ad nos 1 ei a disciplinae congruentes litteras dirigatis. Nunquam credidit E elesia , posse peccatores salutem consequi . si Divinae iustiuae pro suis preeatis non satisfectrint . Metita Martyrum, eorum libelli id unum obtinebant ut potis nitentiae imi pus, quidem in casu necessitatis , minuaeretur . Idem spiritus viget etiamnum hodie in Ecclesia quoad Indulgentiam dispensationem. Quando a petit ipsa thesaurum meritorum Sanctorum , non intendit largiri satistacticines, secus indulgentiae essentillusotiae , sed unice vult , has indulgentias . sicuti olim, diffundi super eos, qui ob optimas dispositi ne Sanctorum meritis pcissint esse participes . eclesia seinper intendit serva e hanc regulam, quam ine dem epulia tradit S. Cyprianus Inspiciaris auum,
dentia conceduntur Indulgentiae , legitimae apprime sunt, ad delium utilitatem mirum in modum proficiunt xiv. In genere , Indulgentiae cum sint auxilia non propria , ita aliena , caute ae moderate concedi de
ne quod petitur in praeiudicio petensis cie in dantis
arbitrio est Noe quidquam si a seisi M o indiea An
infamet Martyrum dignitatem , nemo emum glorias destiuat morias Manet in truptae de robur ii colume, nec dicere aliquid aut facere e tra Cluistum
potest , cujus de spes , ela fides de gloria omnis in Christo est . Ut ab Episcopis contra mandatum Dei fiat, auctores esse non possinat qui ipsi Dei mandata με
Deae non po/ ne assuri aliqvia aulento deludi Uno verbo Indulgentiae cimne meritum omnemque vidi tutem amittunt quando sunt contra E angelium fieeipsa sunt contra Evangelium , quando celeriter nimis peccatorum remissionem concedunt reis, S ante mquam Deo erveram poenitentiam fecerint satis. Hae
est deciso Cloi Rcimani scribentis ad S. Cyprianum. Verum de hoe argumento satis . Paucis animadve tamus , Indulgentias , quae recensitis conditionibus destituuntur , enervares vigorem Disciplitae e plus, quam prodesse dantibus simul ritibus
I. O crus Cyprianus de extremo iudicio verba , o eiens exclamat dies ille qualis de quam tu adveniet, Fratres dilectissimi , cum ceperitis Pulum suum Dominus receniere,. divina erini μὴ μ'
, tionis examine singulorum merita recognoscere, mitiis tere in gehennam nocentes , tersectitores noltros, Flamma innatis νέω flammare , nobis vero me is cedem dei de devotionis exolvere . . . . Dum reve
is latio illa venerit, eum elaritas si per nos Dei suis rit, tam Mati erimus de tam , dignatione Dominiri honorati, quam rei remanebunt miseri, qui Dei
deIeLIo es , au contra Deum rebelles
misit is fecerunt Diaboli is Alibi vero Stapturarum aucti
a Mar- virate probat , quod hoe judicium Git renibilla Sic
109쪽
is restato honorari ut eum Christo Domino Dei tuo ae lucis alternae gaudium apias raham
seriptum est in Malaehia Prophetar a se ee dies
III. Domini venit ardens velut clibanus i eruntque om
ας v , ne alienigenae. omnes iniqui stipula .suecem is det illos adveniens dies , dies Dominus . Quod, l atem egIn us hi Psalmis, prosequi tuae S. Cyprianus,
is Deus noster, Et non silebit . Ignis ante ipsum μ', debis, e in ei reuitu eius procella ni inia . Advoea ait eoelum sursum, e terram deorsum , ut separet populum suum Colligite illi iustos ejus , eos qui dii ponunt testamentum eius in sacrificiis, annuntiabunt orti ullitiam ejus , quomiam Deus Iudex est is Deinde postquam docuit, me iudicem futurum ipsum Iesum Christi , si prosequiturci muneis expectemus , fratres dilectissimi , iudicem, vindia, em nostrum , Ecclesiae suae populum , fit ab initio, tirundi iustorum omnium hume iura secum pariteris vindieaturiam .... Hujus adventui plenum expecta-
- tionis obsequii a beamus . Nec detend ante m. V T is=ieuum est, in omnibus recitatis Divi Cy
priani testimoniis sermonem fiet de extremo iudicio de generali illo iudicio, quod in fine Mundi futurum est videamus modo , quid sentiret S. Cyprianus de Gloria Sanctorum , Quae erit gloria, inquit ille epi-De loeta, stola 8 quanta a titia , admitti ut Deum vi
L 3 Isaae, areob is Patriarchas omnes B Pr , phetas Apostolos , martyre lalutare, eum iustis e Dei amicis in regno coelorum datae imis mortalitatis voluptate gaudere , sumere illi quod, ne oculit vidit , nee auris audivit , ne in cor
βν pax, illa si a rea uillitas , illa stab&lis, si actoorpetua seeuritas. Gaudium eorum est, videre Christum . Iusti dum moriuntur , ad restigerium, Pta' , exuut , ex hae vita ad meliorem transeunt , patriam, parentes suos, vident lamplectiantur. Qum
Sanctus Doctor, illi erelesium e nMum volutos , sine νι mora moriendi, is eum arrenisato A vendia uuam summai perpetua fluitas tollis ρο- polorum sese Hesus cherus 3 allis Hephetarum exati triam
III. Plane nobis rei hibet S. Cyprianus Paradisi
idem. Et omni im Sanctorum conelegati , tam e. telis , quam novi Testament , qui ad Dei Isson si δὲ fla admisit , cum Christo Domino perpetua selicitate fruum.
. I. i. -yir, I licitate su rim immuni ab omes vel minima
astandori imperiectione. In eo in hoc Tractatu Minrtalitate ad coelum S. Cypriami docet, Deum, qui verax est, cuius er-- mo credentibus aeternus Mirmus est, iminortalita nobis ex hac vita exeuntibus, aeternitatem promisi se docet pariter, Iullos , dum moriuntii , ad resti. serium vocarici puerosque ad continentia atque imm ., centiae Praemium reliciter pervenire: artilem repraesen ta nobis mortem veluti transitum a mirer ad beatam vitaim: unde conii etiam , S. Cuprianum tedidisse Iustorum animas res icto hoe saeculo, illac aeterna selicitate donari.
IV. En aliud S. Cupriani testiinonium, quod evincit , Iustos innes , qui in Eccles gremio ex hae vita decedimi, illico sui merna felicitate. Ouanta est
vissima sunt, proserenda essent contra Dominum Rigallium , qui in notis in Epistolam e S. Cypriani contendit , Patres primorum saeculorum , quando docuerunt . Martyres immedine post mortem celesti gloria donari , incendisse unice inflammare Christianos ad martyrium . Iniurius sane est hoc loco Rigaltius vetustis Ecelefiae auibus , quos potius uti peritos Haec
si sei intra Cypriano opinis, nequaquae asseruisset, eoelesti gloria eos coronari, qui paeis tempore inae III. eladiae gremio decedunt, sed de solis Martyribus hoe Rev-
praedicasset. V. Quoad Insonum vero, qui ibidem damnantur, s*ΠΗe aleternis ignibus emiciantur , uti superitis resti huius A. c. ' .a Capitis diximus, dum de extTem Iudicio verba seei- να si g. mus e flamma poenalis parpetuo νή- . Si Cyprianus subiungit in suo Tractatu contra Demetrianum , hos
miseros inferni flammis addictos, iam redire non pon
ad alaν- is Spectabitur illic a nobis semper , quiis hie nos spectavit ad tempus, Win persecutionibusti factis oeulorum crudelium brevis ructus perpetua is visione pensabitur , secundum Seriptum Sanctae ia, dem dicentis: e Uermis eorum non morietur, Seis ignis eorum non extinguetur . . . . Etit tune sineis fiucti poenitentiae dolor poenae, inanis
is inemen deprecati ,, Moerenam a dene, Qua in vitam ternam credore noluinunt. Idi
sum de insem tenet ac docet Ecelesia si hodie vero
contemptores veritatem, aeternitatem tor insem credere nolunt, L. I am poenam
VI. Preces saetifieium pro defunctis supponunt fidem de ex iustentia Purgatorii. Tradit vero S.Cypri
nus . preces oblationes pro defunctis in eclesiacit erri consuevi Iies ut eruitii ex ptima eius epistola in qua vetat oblatione aut deprecationes fieri pro dormitione euiusdam E leopi . Victoris nomines, ulexeedens de saeculo, Geminium Faustinum Presbyte. rum tutorem testamento suo nominaverat . . Et ideo, Victor, inquit Sanctus Doctor, cum contra formam si nuper in Concilio a Saeerdotibus datam Gemmium, Faustinum Presbyterum ausus si tutorem eonstitue -- h re N est quod pro domi iano iv, - - γα - 'o Matis , aut γνα rio aliq- nomina ius in Eret, 'sia frequentem a
VII. S. Cyprianus in alii epistola ut ostendat, propter Ecclesiae indulgentiam in reeonciliatione laps rum non debere fideles despondere animis nee debere inde Martyrum copiam impediri, ais, Martyres per
mortem o nnia sua peccata deIere, eum e contra me. teri conficiantur in carcerem, non inde exituri, donee solvant novissimul quadrantem: Atiu est, inquit ii se . iste veniam flare , aliud a rimam pervenire : νε ετ astu missum in sererem ne exire Mori me salisis novissimum ua/νamem: H,ti statim ἐν o
ve ut habent plurima a seripta , , in pro mi alis preeara omnia passone ρων asse a iis do mque endera in die iudicis ad sensentiam Dominia
VIII. Utinam hoc S. Cypriani testimonium de Pudigatorio aecipi posset prolatum, ut reipsa nonnulli demonstrare satagerunt , litteraliter nimis quam par erataceipientes laudata verba, auctoris seopum non alis tendemes opinor ego , veritatem Purgatorii norari tis omprobari ho Satin Doctoris tellimonio , ut unire intendit hoc Ioeo, ut reor, indigitare discrimen quod habetur inter Martyrem . qui pro Chri Iti nomine moritur is labores cimitentiae , quibus subjicie. tantur lapsi, de quibus Sanctus Episcopus in hae epustola loquitur . Haec est quoru indam eruditorii: opinio , quos me Rigali ius habetur quam opinionem piae opinioni libenter praesero , cum pia opinio satis valido fundamem non innitatur . Qui hane episton attente perlegeri ut nobilcum quoad hunc articu n sentient. lam lum
In qua explicantur uadam difficilia Divi Curiani taea
PRiusquam Morum veritates ex Divo Cypriano
exscribamus injucundum non erit Lectori , sigredimur explicare quaedam di me ilia loca quoad Dogma , quae eum in lectione veti illi hujus Patris quandoque morari possent. Explicandui itaque primo loco sitscipimus quemdam Sancti Doctotis textum ex ejus Tractatu de Lapsis , qui aliquam dissicultatem quoad ιὶ Marci cap. . vers. I.
110쪽
. --, quoad Baptismum lectori errare 'osset . Disserens si-
III. quidem Sanctus Episeopus de inflatibus i qui paren. tum manibus vel impoliti vel attracti fueram a pro- v fana altaria, inquit Amisosne parenti mνή in rimo
Σκziu Raptismum , qui parvulis aeque ae adultis conserebatur , uti ex eodem Sancto Cypriano superius vidimus ex quibus verbis concludi potes , hos infantes simul amisisse characterem, gratiam Baptismi , vel saltem gratiam satastificantem , quae in hoc Sacramemto conserim.
II. Verum o quoad characterem, tae omni Divo Cypriano abscribi nequit , cum agnoseat ipse f, uatur Baptismum semel collatum Iegitime Ae in eclesia, uti erat Baptismus puerorum de quibus loquitur, nunquam iterari posse . Legi hae de re debet aer a. m. eius Epistola ad Quintum, in qua tae hibet : Quod
dum in veraratem is marricem Gaae faria sain a me uitam manum Nonis . Eos ver , qui in
schismate aut in haeresi bapti Eati sunt , non asserit e se iterum baptia andos , sed simpliciter baptizandos cum supponat, licet falso eorum baptismiun es nub
apud nos, sed aptis i . Nunquam igitur eredidit S. Cyprianus, puerorum baptismum in Ecclesia collat namitti posse. III. o. Nunc vero videndum superest, nam de Gratia sanctificanti loquatur . Cyprianus. Divus Augulliis nus hanc disti ultatem elucidat his verbis se Amis
se in fetas a is Gns, remansissen unquo divina sem
entia sino tilla d fonsimo damnandi. ιιocs S. Θρνimnus arbitraretur, non eorum defensionem conrinuo sibi
cerat. Recitat deinde quae habet Sanctus Carth giniemsi Episcopus ad oriun puetorum ea lationem. Qua quidem positari Augustini explicatione, hoc argui mrum instautoci Gratia sanctificans Bapti lini amitti nequit, nisi propria voluntates, nisi proprio peccato sed nee propria habebatur voluntas, nec proprium peccatum in eueris , qui parentum manibus vel imposita vel attracti fuerant ad profana altaria, quemadmodum S. Augustinus, & ipse etiam S.Cyprianus conveniunt:
ergo hanc gratiam amittere non potuerunt nisi in parentum mente, ac Muntate, sive intentione, uti modo latinus.
IV. Fateamur nihilominus oportet , Iaudatum sancti Cypriani textum aliquam semper pati dissimitatem, videtur enim idem Sanctus Episcopus docere, hos pueros ceriam uituros huiusce et uiis per paternam perfidiam patrati En ejus verba , Nonne illi, cum iudieii dies venerit dicent: Nos iu hil mali fecimus, . nec derelicto cibo, poculo Domini ad prolana, contagia ponte properavimus . Perdidi nos alis , parsidis: Mentes Usimus pareicida. Illi nobis Ee
, dum parvi, improvidi, tanti facinoris ignari, per alios ad coaefertium eriminum iun ιm- , alienais fraude caperemur . Ex quibus omnibus erui posse videtur , S. Cyprianum eredidisse istos pueros reos huius eri ininis de per summam 3ratiam asseruisse, ii. Ios non propria voluntate reos esse, sed pareatum fraude aliena ratida veremur. Si in hoc sensu intelligi debet Sanctus Doctor, erravit ipse nidi dicat, memoratos pueros rationis lumine tune temporis praedi. to aliquantulum suisse in hoc liquidem sensu critianis te ipsi essent , licet e patentes ad peccandum adductio licet pleno rationis Iviri in haud praediti suissent ad deprehendendam totam illius eriminis enmmitatem Libentius subscriberem postremae huic interpretationi, quae validiori fundmento eo magis imiixa, quo incredibile prorsus apparet, Divum Cy- uti reos illos pueros , qui uti me, omni rationis usu experii operati suis
tolle V. Vocem Exomolus pluries repetit S. Cypria. a..-- . s. nunc is inqui da est vera hujus vocis signi- 'δ . D. Matio Dominus Lombertius, qui in Gallicum Cypriano idioma omnia S. Cypriani opera transtulit, opinatur, hane vocem significare publicam consessionem , quam suorum delictorum peragebant poenitentes , percurso a impositae poenitentiae evrriculo,, quae immediate praecedebat reconciliationem validissi na adeo mi-
videntur momenta quae ille proscit in suae
- a J Epist. 43 ad Bonis Tom. I. Reeem. Edition. p. 266. In tui Mimadversoru in opera S.Cypriani Pas. r. de M. nis contariationem, ut eidem subseribere optimuire dii eam . Docet igitur eum Patre Norino, pomitentes olim duplicem suorum eriminum consessionem perag re consuevisse nam quidem, ut poenitentia iis imponeretur asteram vero peracti iam poenitentia, ad obtinendam absolutionem . De ptima Consessionera nititur S.Cyptianus in suo Tractatu de Lapsis, in quo doret, aliquos Christianos sua aetate conluevae eonis fiteri vel sola in cogitationem imolandi idolis si quando ab ethnicis comprehenderentur , de hujus criminis poenitentiaen fecisse. Quoad secundam Consessionem fatetur Lombertius, hanc satis perspieue non deprehendi in vivo Cyptiano eredit tamen , per vocem Exomologosis. I . quia hae voce utitur Sammis Episcopus in sua ad Antonianum epistola ad de
signandam Consessionem i, Mia Gomologesi via in eis ros non est, inquit Sanctus Doctor alludens ad Mysalmista verba Ia Infrem an em in confirabi/ων,
γάσατο σω. a . quia S. Cyprianus ordinarie loque, do non memorat exomologesim nisi post poenitentiam, ut ostendat, exomologesim diversam esse a poenitemtia secus, inquit Lombertius, missi et perpetua tautologia, & verosimile non est, tantam dari in vitio uniformitatem . . . quia . Cyprianus epistola I . sierit , exomologelim fieri non e suevisse , nisi inspecta vita illius, qui poenitentiam agebat Cum ....exa malus D in ρεὶμ vita eius, vi aris paeniremtiam quod ostendit, exomolottam civersam fiuidia a poenitentia, sive a satisfactione, cum non peragerettit
nisi post hane satisfactionem. Diversa pariter erat ab absolutione, cum immediate post Mate habeat S. r.
tu hoc loco nonnisi seeunda eonfessio intellis p test, de qua supra verba secimus tandem, Samctus Cyprianus in duabus aliis epistolis ait, uos, qui premi infirmitate aliqua deperieulo ceperint, exom Iogesi facta, manu eis a Presbyteris vel Diaconis imposita, cum pace a Martyribus sibi romissa ad Do minum remittendos tale Exomolores igitur, conelindit om ttius, diversa est ab eo qui deinceps dictus in gradus prostrationis ι quoniam in vitae diisset ine constituti, in hoc prostrationis statu eue non poterantu cum tamen possent publice sua crimina commeri, in quoeunque Istatu essent, modo, mente tiaberi essent, .loquendi saeuitate pollerent. VI. Lombertius sibimet objicit Tertullianum , qui hoc pacto definit eromologesimo Humia eandi semianis risci maci at egregie res pondet, notionem hane optime convenire publicae Confessioni, de qua est se ino, eum ad hoaunis humiliationem nihil nae consessione fit aptius. Hinc es S. Cyprianus in suo D ctatu de Laps hane designat nomine satisfactionis Caeterum verosimile est, uod sicut Gomologesis erat sequela quaedam pennitentiae eiusque quaedam pars , hinc Tertullianus eadem desinitione, exomologesim de poenitentiam designaverit , licet duo hae inter se differretit. In hoc sensu Lombettius exponit vocem ex malaxes , quidem, ni fallor, iuxta inentem Sancti Cypriani. VII. Nec dii leuitate earet quidam textus S. Cypriani de potestate Clavium Ecclesiae r Non posse in Ee.clesia remitti ei qui in Deum deliqueries verba haec sancti metoris elisimant titulum capitis as libri te
si Testimoniorum. Verim, observavimus iae supra, cum de Poenitentia disseruimus, penes Ecclesiam, unia Doctrinam S.Cypriani residere potestatem remittem di omnia pereata, ea etiam quae Deum directe respiciunt , veluti dololatriaci oriatur squidem Sanctus Doctor eos omnes . qui ipsas aetate in hoc erimen prolapsi erant, ut onmeatuur, & poenitentiam agant
quitur hoe loe de illis , qui persecutionis tempore lapsi erant dum admi et eantes ejus potost , dum δε- ιιwallis obe missio facta e Sacresie avi. . mma maras est. At Wiomodo potuisset S. Cyprianus hortari lapsos ad peragendam poenitentiam de Idololatria, si credidisset, penes Ecclesiam non esse potestatem eo cedendi fluctui huius ceruiniuiae, scilicet reconciliaetioncm Noe ad paenisemiam , inquit ille epistola s. -υ a nobis compelli potest , si fructu paenisentia sub ρνMatu . uuando igitur libro tertio restimoniorum
ait Non pus in celsa remuit ei, qui an Deiam inliaueriri non adimit Ecclesiae potestatem tmἰttendi harepeccara, aeque ac alia , nec eidem adimi potestatem clavium, uti pro quibuedam criminibus reipsa adimobant Novatiani sed hoc unum asserere intendit, Prev