Concordantia sanctorum patrum Ecclesiae Graecae atque Latinae fidei, morum, et disciplinae dificultates, quae in ipsorum Scriptis occurrunt elucidans. Auctore R. P. D. Bernardo Marechal Ordinis s. Benedicti. Tomus primus secundus Tomus secundus Conti

발행: 1767년

분량: 169페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

III.

Doc TR i NA SANCTI CYPRIANI.

los aequaliter facit diem nasci ela Iumen solis cibo re M

II l. s. Cyprianus quasdam Dei proprietates deinde

attingit ait siquidem rite ire

.ecialium.

Iv. De Divina Inunensitate digne Ioquitur idem Sam

subii sit idem Pater ruus monis illi. Illie voca. bulis opus est, ubi propriis appellationum insignibus multitudo diti menda eli ora, Mi sotu est, M. v cMulum eorum est. Quae quidem effata sublimia sunt, sed a Divo Cypriano timario non profluunt, cum aliunde eadem ipse hauserit, quemadmodum sipran

toumrio V. De Providentia minima aeque e magna regit

Ze gubernat, ut docet Dominus inavangelio suo di-eens: a Nonne duo passeres esse veneunt , neuter eorum ea di in terram sine Patris vestri voluntate Cum Ille nee minima fieri sine voluntate Dei dieat exiitiinat aliquis summa di magna aut non latente aut non per latente Deo in Ecclesia Dei fieri, sacerdotes, ide: dispensatores eius , non de eius sententia ordinario Hoc pacto loquitur L Cyprianus ut ostendat, Dei Providentiam super his praecipue pervigilem illa, quae Eeelesiam respiciunt. Qiro sane non imp dit, quominus idem S. Cyprianus in setius is alibi lateatur , in Ecclesia adesse icandalaci verum quando Praepositi dant operam, ne quis eorum culpa dea clesia pereat; si quis ultro, eri ni ne uo perierit di poenitentiam sere, atque ad Ecelesti redire t . iuerit, Praepositi in die iudicii inculpati erunt , qui cottialiterunt sanitati cilli soli in poenis remanebunt qui noluerunt consilii Praepositorii salubritate sanari interum, Deus haec scandala permittit, juxta Divum Cyprianum, ut vigeat lex, per quam homo suo arbitret relictus, vitam vel inortem ipse sibi meretur. VI. Aliter sentire de Divina Providentia, Hω es

inquit S. Cypriamis, fidem non habere . . . . oe sm honorem non o, uiua nutu, arbatrio ori IMMνmini omnia ficimus is credimus. Α:t, s Dei Pro villantia in on .nia eatenditur 3 quomodo iustis p lla poterit 3 Neque enim, inquit aridius clat, deesteri quotidianus cibus potest julto, eum scriptum sit: ιγ non occidet Dominus Iam animii justam , Deinde recitatis quibusdam Scripturarum oraculis , quae Provideritiam demoti lirant, sic prosequitur Nam cum Do sim omnia habεω Deum mhil doeνi , si mo ipse non se. Sic Danieli in ico. uin acu jussu regis it cluso, ranἀium ivini/us Meeurar. ι, inter feras

esuriemes, parcentes homo Dei pascitur. Sic alitur Elias in suta de in solitudine eor v. ministram ibus , volt ictibus cibum sibi apportantibus , in persecutione nutritur.

VII. Deum nihil latet ea his quae geruntur in omni loco speculantur oculi Dei bonos .malosci estinus approxiinans, non Deus de longinquo. Si a se ditus fuerit homo in absconditis inquit Deus ipsepc Ieremiam, se ergo ego non videbo eum Non. ne eoelum, terram ego impleo , dicit Dominus Item in libro primo Regum ait: d Homo videt in facie, Deus autem ineorde. Item in Apocalypsi c. Et sciem omnes Ecclesiae, quia ego sum scrutator re nis .eordis ela dabo unicuique vestrum secundum opera sua. Item in psalmo decim clavo Deli. Et quis intelligit ab occultis meis munda me, inmine. Haec Scripturarum oracula profert origenes ut ollendat, Deum nihil latere in Universo. VIII. Deus infinitam suam Bonitatem erga homines mani testat iri quia tua beneficia in genere in omnes homines bonos aeque ac malos dis undit praecipue vero in bonos, quos protegit contra muridum, di ab lum, o quia nos inter filios suos dignatur habere :

sustinet peccatores is Qualis vero in Deo, quanta patientia, inquit egregie Sanctus Doctor, quod in contumeliam suae majeliatis, honoris instituta ab hominibus profana templa, terrena figmenta Bessa. is cra sacrilega patientissime sustinens, super bonos

riri, cum imbtibus terram rigat, nemo a ben

is ficiis suis exeluditur , quominus iustis similiter deis injustis indiseretas pluvias largiatur . Videmus in. separabili aequalitate patientiae nocentibus e inn ,, iis, religiolis Ee impii , gratias agentibus 8 in.

H gratis, Dei nutu tempora obsequi, lamenta iam is Iari, spirare ventos, sontes fluere, grandescere e pias messum, fructus maturescere vinearum, exubeis, rare pomis arbusta, nemora frondescere, prata mis rere. Et eum crebris, immo continuis exacerbeturis visensis Deus, indignationem suam temperat . . . . Cumque habeat in potestate vindicram mavivit dium et' re patientiam , sustinens scilieet elementer , ditiarens, ut, si fieri potest . multumis tracta aliquando mutetur, 'omo in is scelerum contasione volutatus, vel sero

sa convertatura

Ix. Qito igitur iure eonqueri poterunt quando Deus iustitiam suam etiam in hoc mundo exeriscet, ista is ei plum manifestat, in , qui Mn. ii, oniecit Do , inquit egregie Sanctus Doctor Tracta i sui

irrogantur divinitus plagae, e nullus Dei metus est . Iez

is Ecce verbera desuper, Myaeella non desunt , --δε- . trepidatio nulla milia formido est . Quid si non S imis intercederet rebus humanis vel ista ensura, suam r' i

hue malo in hominibus esse audacia , facis F, rem imp unitore se cara . . . Indignari se Deus dicitis N irasci quod agnitio Dei non sit in terris , eis Meus non agnoscitur nec timetur . Delicta menda- ciorum, libidinisi , fraudium, rudesitatis, impie- , latis , Iuroris Deus increpat, incusat, de ad im is entiam nemo convertitur . . . In/er ipsa ad UAE , Hirio vix eo oliata, eonelasa arima νε piser, eris vaca malos esse . . . Indignamini indignati Deum, is ita aliquid boni male vivendo mereamini , quasi is non omnia ista quae accidunt, minora asthue sint,

is leviora peccatis vestris . . . , Misseis in D AE 'nera humani iram Dei crescere , cum roseas .etidiaetu puniatur . Peccata Daquai eum. Vntentu , conscιensia vinera emitantis , o sn. --K Mihi. O in Jι De . . . eon ueri, si quod alitu , ius Ili a semineri. Hinc ex una parte summam Dei patientiam

qua peccatores iustinet, admirari debemus ex altera vero per poenitemiae spiritum omnes plagas de afflictiones debemus sultinere. Non agitur hoc loco, nisi de teinporalibus poenis e de mernis sibi serr non

CAPUT SEXTUM.

V Ivum Cyprianum asseruisse aperte tres Divina Personas is unam eamdemque naturam in tribu, Divinis Personis, adeo evidens est, ut in bium revocari nullo pacto pol se . Unum solummodo vel alterum hujus Doctoris testii nonium promere haede re possumus a verum reli pleua adeo sunt de tanta donantur praecisione, ut satis superque in ad orth doxae eius fidem quoad mlterium S. Trinitatis ollendendam . Sanctis iste pileopus, ut Ecclesiae Unitatem evincat, Divinitatem esse Unam demonstrat, everba Salvatotis asserte no cr Pateν unum fumus 2 E iterum , subjungit ille, a Patro, ut o Spiri-ρ sancto sysium estis δ' pro unam sunt sigitur ex Divo Cypriano tres distinctis Personasci meras sed tres istae Ριπlonae una n eamdemque habent

ubit ni iam unam aindemque naturam. mm suae.

Si postiemus hic locus t. tu Personuum Consubitam tialitatem ostendit, nec ei satio sequitur , qu primus allatus textus , qui in eo. . n s. risu sumitur a Divo Cypriano demonstrat Pitiis a Filii Consubstanti alitatem, de qua tute disseremus inici ius p iri an aliqua insuper diaeriarius de Mylterio Sanct ni Tris

nitatis.

II. Ejusdem praecisionis est testimonium illud , quod in favore a Consubstantialitatis tri ubi Iivinaruit diuin rum oecurrit in raetaturae orationem . ni ruca ibi

enim S. Cyprianus ait, pacem tulern 'li concordiam, quae originem rasit a unitate Patris, Filii 3 Spiritus Sancti, me maius sacrificium, quod Deiacienti pota Saurificium Deo majus est pax ns a

Cap. I. vers. 23.

a. a.

si vers.

92쪽

Suti ii, salvi μεμ adunata Λnimadvertit idem Sanctas ocior prope finem eiusdem Tractatus , Danielem ejusque tres socios ter in die Orasse, hora scilicet tertia, sexta, .nona ae si praesignificarent Mysteitum Trinitatis, quod in novillimis temporibus in,

pueros . . . horam rertiam a sextam, anam , sacrameuro scilice Trinisaris, qua εὐψυ/ssimis temo ibus,

is stari habebae is an istima hora in teritam v , niens, consum natum numerum linitatis ostendit: is remqtie ad sextam quarta procedens , Marat auis teram rinitatem. Et quando a septi in non com

pletur, eo pernais horas Trinit is prefecta numar tu .

III. Meminit insuper Divus Cypriarius Trinitatis Personarum Divinarum in cela trima sua Epistola ad Iubajanum ibi enim ut ostenda , quosdam sui aevi

Haereticos non liabuisse potestatem baptizandi legitime. ait , eosdem non conlitet eum Citholicis eumdem Patrem eumdem Filium eumdem Spiritum Sanctum es eumdem aιγem, verba sunt Divi Cypriani , σα-

ma num esso, est de um. . . . Dominus enim piosequitur idem Sanctus Doctor, post Resurrecitonem Discipiuos suos mittens, quo nadmodum bapti Zareta berent instruxit, docuit dicens die, docete omnes 8c ura, baptia ante eos in nomine Patris, Filii, de

Sphitus antii: a rasnua s Christus Dominus hi lce

, quem isos Patrem Creatorem uinquid eumdem is novit Filiuni itis uin . . . . et dethdeci Si bapti.

zari quis apud haereti eos potuit , utique de remisis iam peccatorum conle qui potuit . . . vitandi l , tus e. l, o templum Dei factus est : Si sanctific , , tu e i, si templum Dei Iareis et . quaero euius is Dei Si iratoris, non potuit , quia in cum non, eredidit. Si Chiisti, nec Mus fieri poti ut teinplum, is qui erat Deum Christum . Si Spiritus Sancti

esse ei potest, u au Patris, a Filii in miro es Tande iii probat etiam inserius, netninem pol se in 1 Io Iesu Chii iii nomine legitime apti Ea res cun ipse Chri ibi Do ninus praeripite bapti Eale gentes in nomine Trinitatis inan. ipsa brassu gentes striis itin

IU. Ex ovis ii, onni us Divi Cypriani locis perspicuum it crus est Divina Personas, quarum una non est alia quoad uespersonat s sed has tres personasui iunio inmae esse , unam eamde isque essentiam una m eicinae. iique Deum. Quod quidem evidentissime ostendit athulicam fidem huius pilaopi ire Myci aiunt s. Titulinas, Ecclesia luminae laetitiatae exuti

depromere me ex vetustillimisistis a celeberrimis tes imoniis , quae tuentur prima tiam hane veritatem, qua:n hodieduin etiam i inpugnant nonnulli, queinadmodum inipugnabant olim Patri pallia.lli . si illorum tenaporum metici, quibus in in re politui suit, aut tres personas statu contundete

tit . iarauperesset aut naturas augere juxta numen I et1oriarum. Ut ruinque errore an reselli S. Cyprianus,

nee quidquam in ejus scriptis occurrit, unde vel leviter siil picati possitnus, auctum hunc Doctorem oppositum seruisse. Si quaedam in eo depretunduntur i quendi formulae , quae aliquem hac e re scrupultim nobis injicere possiti , has capite sequenti explie,

bimus.

CAPUT SEPTIMUM.

rriai pio

L TI X his quae diximus Capite superiore in seniis Tis est, verbum esse Deum, non secus ac Pater Deus est is eiusde esse eum ipso naturaem tu, stantiae . Quia veto vernas haec apprime meel satiaest, ε multos hodie etiam patitur adversarios , qui vel habent Iesum Chri istum ut purum hominem , cleius cum Patre Consubstantialitatem inficiamur hinelcctorem patinatim ho ioco sistimus, ut valeat, ipse armis Divi Cypriani illos Arianos hujus aevi prinsternere

II. Divus Cyprianus accommodat Iesu Christo illud Isaae oraculum , in quo filio suo vaticinatur Princi-pta Regumque adoratiotiem: Ee adorabum e Princ sa Matth. eap. 28 vers. 9. Concordaαι M. Paratim , Tom. U. ρει otio quidem DI vinitas Salvatoris comprobatur. δ'

De eodem Chrillo Domino illud praedicat quod egi Iu .

tu in Ialmo trige limo tertio Tames Dominum Doum cu

omnes Sancti eius; ibique se aliter agnoicit eius Di RV vinitatem. Habet in luper Iesum Christum ut ni im Dei Filium, ut Dei sapientiai , ut eum per quem --- erui . omnia facta sunt me aeremitate Verbi intelligit haec pin M.

verba Sapientis Dominiis Navi me in initio Uaνυ n

a m. Inflatari autem nemo potest, auctoritatem Di i ki. F. vi Cypriani magni ponderis esse pro intelligen i hu-ι. iusce textus, qui eruies deinceps extitit tot disputa io num Catholicos inter rarianos , etsi utrique oraculam illud Dei Verbo accommodarenta sed Catholi et ex

illo Uerbi aeternitatem inferebant Ariani vero Verbum esse creaturarn Ouo sane postremo modo nunquam S.Cyprianus praefatum oraculum sumpsit, cum jam asteruerit , Verbum elle Dei Filium , ejus Sapientiam ejus mentem , adeoque esse in coartemum , cum Deus suis proptietatibus essentialibus nunquam praeextiterit IlI. Caeterum, iuxta S. Cyptianum, verbum estini Sequitur.

Dei invisibilis est omnipotentia Dei; ipsum apparuits .in veteri testamento sub Dei nomine; si aliquando in Selinuris Angelus appellatur, Angelus iste est Deus, west ille qui in Evangelio b dicit: Ego veni ine δε ς'I

nomine Patiis mei, de non recepistis me. Constat exlus S. Cyprianus in eadem scisse opinione , in qua veteres suetunt qui idem praeluxerunt, qui omnes a Paritiones, de quibus mentio oecurrit in veteri Testa. mcneto, Verbo tribuebant . Qiuidquid sit de hae opinione illud certum est, hae eoinprobari Divinitateiri Verbi, e in hoe sensu veteres omnes hanc adoptasse ut alibi jam notavimus. IV De Uerbo dictili est in Isaia: Quoniam te Drars est,m non est Deus alius praeter te . Tu enim mi e cc Deus, non sciebamus , Deus Israel salvator iniis nolle iudicium retribuet, ple mice, Divos . , ,, laciet nos. En Dominus De .s, hoe in illi nomenesti Clarit .uem meam alii non dabo Dominus Deus virtuti prodibit c. In Ieremia , hoe est in aruch τι p. Is Hic Deus noster, non deputabitur alius abique Llo. Ini a Poniam Deus era sum. In Sophoniaci e s. p. xx. Metuis a faciei omini Dei , quonia prope est ie n. d. p. 1r.

Vu . In Psalmis Cantate Deo, piallite nomini eius e. o. p. 13. viam Dei te ei qui alcendit in occasum , Deus omm . . tu , ut legebat Divus Cyprianus . Thronus tuus , Deus, in saecula iaculorun . . . Dilexisti iustitiain, ω isti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus o M.

tuus oleo exultationis. Mara is videte quoniam ego sum .ui. Exaltabor in gentibus,, exaltabor in te ra. Deus st tir in Synagis Destrum. Vias tuas, Domine, obtende mihi, . . . e doce me , quoniam tu es Deus Salvator meus. Hae sunt praecipua Scripturarunt c, quibus illitur . Cyprianus adversus Iudaeos ut Salvatoris Divinitatem estendat. Nos pariter iisdem uti postumus adversus Arianam impietatem, ex illis inferre Verbi Consubstantialitatem aeque ae ejus Diavim talem saltem inter modo recitata , aliqua sunt quae in oeciolummodo sensu possunt intellisi. V. verum quando omnia deessent praeallegata a Divo Cypriano ad Iesu Christi Divinitatem comprobandam Scripturarum oraculi ad huius octoris orth doxim fidem ostendendam id unum sufficeret , quod legimus in eius tactatu de dolorum Vanitate . Ibi siquidem haec habet : Sermo uilitis Dei mittitur qui per Prophetas omnes retro illuminatoris doctor hiimani generis praedicabatur me est virtui Dei , his ri, δε- is , hic sapientia, ei. ct Neria. H. in Vi ginem . . cu illabitur, carnem Spiritu Sancto cooperante induitur P. .

spicuum ho est, nec ullam patitur dissicultatem. I ius Christus est Deus est virtus Patris eius ratio eius sapientia , ejus gloria: igitur est cuidem eum Patre naturae, si aliquid in Deo admittamn , quod non siticus, quod quia is rectae rationi repugnat, .fidei Nee ei te dicetidi finis, ii alia, praeter in do allata, exquirere in Divo Cypriano quoad hoc a gumentum vesicin hinc finem huic Capiti imponam duobus aliis Sancti hujus Doctoris textibus , quorum unus depromptus ei ex ejus i adlatu de Patientia , in quo p:ope finem docet , Iesum Christum eis Deum Tract. d. nostrum me est erus noster alter vero delumitur ex ipsius epistola ad Iubaj num, in qua appellat Salvato νῶ . a.

VI. Nihil in Divo Cypriaeis deprehendere Mui δ' quod viam sterne te ac vel minimum nindamentum prae heret alicui inicultati quoad Divinitatem verbi. Samdiu nihilominus qualdii loquendi formulas in eodem

ostenis

93쪽

offendit, quν, ut ipse autumat Arianae haeresi favere III. videntur veluti cum Sanctus Doctor inquit , Iesum Res Christui a Patre si peti ille, ut illum glorificaret l ne non eumdem Christum Dominum Patri obsecutrum fuisse usque ad mortem. Verum, si hae Atianam haeresim sapuint neeessario die dum it, Sacram Serupturam praelatam haeresim efforniasse, eum hae M a1es in libris Sanctis occurrant, ex hoe fonte suam hac super re docti inam hauserit Sanctus Carthaginiensis Episcopus. Aliter sensisset Sandius, si, uti rap:ime an i maduerit ullus , attendisse , hoe quo ille objiciteontra Iesu Christi Divinitatem , re ieere Mysteri uin Incarnationis, raec omiam redemptionis humani generis , sive subordinationem, quam Filius dicit ad atrem, prout Pater est origo Re principium Filii . Inhoe sensu Sanctus Doctor asserit, Spiritum Sanctum Filio esse minorem, quia ille qui mittitur censetur il. lo inferior qui mittit hine eodem oeo statim rub. . 2 ia iungit, Spiritum Sanstam a Cesilio separari non pol. Φ i μ' se ossi au suo Spiram Chrissu in , σαν Chγis o Spiristus opa Mi. Qiudquid aliunde amni posset contra orthodoxam Divi Ex priani fident quoad sens argumentum, recenseri debet inter meras canias, vel imaginationes quocuinque tundamento dinstitutas

vel ictari I. Ivus Cyprianus aeque orthodoxus est eum loq i. cania: im I I tu de Myllcri Inearnationis , ac eum diise-- .r ruit de Trinitate a Consubstantialitate Verbi Probat Scriptuli, prirno loco veritates Mysterii Incarnationis pluribus Lib a I Scripturarui oraculis, quorum aliqua praenuntiant ad- , a. ', ventum Salvatoris: alia vero eum jam alvenisse οδε stantur. Sussiciat legere secundum ejus librum Testimoniorum advertii, Iudaeos, in quo ex iotes argimen tu in hoc Scripturarum auctoritate pertractat . Siena quibus mytterium o innotescere debebat , Nativitas Salvatoris distingui a nativitate caeterorum hominum, haec crant, I . ut de virgine nasceretur,

prout Isaias vaticinatus est , Dabit Deus ple vobis 3 filiae. Sigmini, inquit hie Propheta Eece Virgo in uterum μω P accipiet, uatici filioen is vocabitis nomen eius Emm anuel, quod est Nobiscui Deus . , Ut homo QDeus Chri itiis esset Uiule Gabriel Angelus ad M tiam respondens dixit Spiritus Sanctus superveniet in , , a te, as virtus Altiusmi obumbrabit te quapropter quod ν. ., ' nascctur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei. II. 30. Quod de seminu David secundum earnem nilei haberet uti an to huic Regi longe antea D u, promiserat, aias praenuntiaverat lice veroisci iexibit virga de radice Iesse , .stas de radice eius ascendet Gabriel ad Mariam dixit Dabit illi Domi nus Deus thronuin David patris Iui, reditabit sui cibi, per Iacob in saecula, regni ejus non erit finis y In Apocalypsi Salvator appellatur Leo de libu Iuda,

radix David. 40. Qiiod in B thice, nasceretur, iuxta Micheae vaticinnim: at in Belli in natus est Iesus ut atrat Evangelium. s. ivo humilis in pti ino adventu suo venire: opprobrutinis ignominiam ab homini, is passuius, ut in Isaia aliisque tophetis egi. inus at Iesus Christus, ut reser Evangelium, humiliavit se , de exitiauivit semetipsum factita obediensusque ad mortem, mortem autem crucis propter quod de Deus exaltavit illum .donavit illi noine quod p. υ . SI . est super omne nomen, ut in nomine Iesu omne genu χ' flectatur, coelestium, terrestrium, & internorum , omnis lingua eonfiteatur, quia Dominus Iesus Clarissus in stolia est in Patiis.

III. n. Quod ipse iit iustus, quem Iudae ocellari essent ille liquidem, qui erat ultus, immo plamet innocentia, inor te turpissima condemnari habebat ab iniustis, impiis cuius rei icitis idoneus et Iudas:

xi/: octavi tradens saηφuinem jugiam. 70. Quod plenturus esset tanquam ovis quae ad victimam ducitur , t it de tanquam agnus, qui coram tondente se non aperuit Ur s os suum; quod inter sceleratos reptitari deberet , in Cruce spiritum emittere quae omnia in elu Ciaristo tinpleta sint. 8'. Q.od in passione crucis, si: novirtus omnis sit 3 potuit .is: .vus Cuprianus alibi

talis rei pia ostendit Crucis potestatem, prodigia per xcia huius gni virtutem patrata. ' uox medio die in aisione jus tenebrae suturae essent, ut i gitur apud Amos tu revera Ioannes in Evangelio traitat, a sexta hora tenebras factas esse super totam terrain usqueat horam nonam . re inio a morte non vincere.

quidem legimus: Non derelinq)ies animam meam apud 'inseros, neque dabis sancium tuum videre eorruptio III. ne i ego dormivi, somniim cepi is resurrexi in Evangesto pariter legimus idipsum, scilieri pote LVM statem habeo ponendi animam meam is potestatem 1 Ii habeo iterum sumendi ea n. a. uod ab inseris teristio die resurgeret, ut vati einatur Osee: idipsum eor firmat Salvator in Ungelio cum ait: Etit filius hominis in eoede terrae tribus diebus de tribus no bus. Hae sunt praeeipua signa Incarnationis Verbi, quae in Christo Iebi, ut vidimus, impleta sunt. Nisi in Seri. pluris ramulitiatam cpetemus plenissenam Iudaeorum

caecitatem usque ad certum tempus duraturain , quo videre incipient, Se adierim convertentur, impossibi te omnino foret , qui evidentiam sacrorum oracul rum, quae modo recensui , persentirent . Percurrenda sunt haec oracula animo minime praeoccupat , e illis eo innotescet perfecta concordantia Prophetias inter Ee Evangelium quoad must rium Incarnationis. IV. Cat erum es... Christus post suam resurrectio IesuxChrianem accipere debebat omnem potestatem a Patres, de 'hae potestas erat aeterna. Id aperte docent Daniel P su rectio 7 vers. 33. Isaias cap. 33 vers. Io. Regius Uates em -- Pialm Ioy hisce verbis: Dixit Dominus Doenino meo irassia sede ad dexteram meam quoadusque ponam inimicos potestat . tuos lappcdaneu, pedum tuo um . irgam virtutis tuae in. mittet Deus a Sion, dominaberis in medio initiacorim tuorum. Hic in Evangelio Dominus post resurrectionem Discipulis dicit i Data et mihi omnis potestas in eoelo, in terra. Ite ergo, & doeeteomnes sciries de .

v. Eque indubium est, quod Iesus Christus iude liti, chiruventurus sit. Expressum id egitur in Malachia cap. 4. ---- vers. I. in Isaia e p. i. vers. ι; in talin ε .rae i. ἶ-s Etaipsum eoruirmis Christus Dominus in Evangelio Ioan ni, cum ait Nini Pater judicit, sed iudicium omne Pio c. 3- Filio dedit, ut oinues honorificent Filium sicut honorificant Patrem . Item Divus Paulus pillo a secunda ad Corinthios inquit Onnes nos ni alii set stari oportet ante i ibunal . . . isti, ut reportet unusquisque sui corporis propria secui dum quae egit , sive bona sua

mala

VI. Ex his nullo iegotio mini Iesum Christum lassi chε esse judicem simul, regem Regius Ueses eumdem iu st 'u' odicein, regem appellit Ialmo I. ec id ipsim prae p. V., ita S. Ioannes pomi ypti eap. I9. Salvator plein Evangelium secundum Matthaeum nauli: Cum venerit Filius hominis in claritate sua, & omnes Angelicum eo, tunc ledebit in throno claritatis tuae , emit gentur ante eum omnes gentes, segregabit it ill invicem, item admodum pallor g gat vesa hae..is, de latuet oves ad dexte: am suam , haedos autet ad sinistram. Tune ieet ex eis qui ad extera ejus erunt Venite em dicit Patris mei Me. UIl. Habes modo in coli pendium redacta quae in secunda libro usi moniorum Sc ipturari. in auctoritatea et S. Cyprianus quoad myllerium incarnaitimis verum, alibi de eodem mylietio verba hibet idem,anotus Octor; nos superius ex ejus Tractatu de Vanitate Idolorum pulcherrimum textum exscripsimus, quo fatetur unitatem Personae in Christo Iel , duasque ejus naturas, divinam de humanain . En autem eis eris

laudatum illud testii ruum . . Huius igitur gratiae di 8-- , o sciplinaeque arbiter, magister ferino, Filius in i

A mittitur, qui per Prophetas retio illini nator no Iesu.

- .doctor uniani generis praedicabatur . Hi inem se litus Dei, hi ratio, hic sapientia ejus, gloria; . i, O

est intime eidem coniungitur etenim phiasis hae i telligi non debet in ierit Eulichianorum, qui duas in Christo DO.ni: nativas confundebant ; sed in sensu Catholicorinn, qui admittunt inrt naen duari in natur rum unionem, sed absque ulla confusione. absque eo quod a Divina natura absorbeatur natura hutnaria quae semper suosilit, non per seipsam, sed per Personam verbi. Quae sequvn:ur in eod In textu Sancti Doctoris vel ba, eamdem ex dieationem insinuant : nam immediate poli laudata verba , sic prosequitur : His

II ita n sto, hie Christus est, qui , mediator du 'νum hominem induti, iι- reducat . Patrem . Ig. iii lihvinan. itatem perduxit ad Parrem suum jam nota erat

absorpta a Divinitate , sed iubsistebat in omnibus si in partit, corpus wani nam in t .lligo iii Persona Uerbi. VIII. Si Iesus Christus, ut mouo vidi miis, est Me Iesu et diator noster, sequitur ' ivndem cae advocatu. um peceatis nostris de S. Cyprianus idipsum exprelie trafe, is, di in quadam ad tuum Cle uni epit la, quae et uia mediatcir.

i tista re, ut cadum c. iii Phe iam poste nos Deola , codetia rue loco docet de Samstus piscopos

94쪽

Docr RiNA SANCTI CYPRIANI.

er ipsum rantum posse nos ad Deum peris

III. venire, ut Tis probat idem Doctor libro iecundo T,S stimoniorum cinnes enim peccaverunt, inquit ille . ouidem egregie cum Divo Paulo , a is egent Deoia claritate Dei iustificantur autem dono ipsius&gratia - - .m redemption quae est in Christo Iesu. m. IX. Per Salvatorem nos obtinemus remissionem p Pe ipsum eatorum nostiorum is ad linmortalitatem sub ipsat Tm mone traniimus. Hane gratiam Christus impertit, hoenis ad munus misericordia sua tribuit , subigendo mortem in imi irophaeo Cruris, redimendo ctetantem pretio inraui-D5.2. r. iis sui, reconciliando hominem Deo Patri, vivifica, ii do mortalem regeneratione coelesti. Hic nobis viami, tiri. vitae perit, ni Si in usum reduces iacit multata: 4 magna sunt beneficia divina, quibus in salutem no .

Traa. e. - strat Christi larga, opiosa elementia operata est...

. I 'U Filius Dei voluit fieri filius hominis, ut nos Dei G

Servivit, ut ad libertatem servientes extraheret :

berest. Et quod nagis observandum est , non solum mortuus est pro iustis, praedestinatis, sed etiam pro peccatoribus, reprobis . perte id docet S. Cypri nus epistola ad Antonianum his verbis: Iacet ecce saucius frater ab adversario in acie vulneratus. In de diabolus conatu occidere quem vulneravit. hincis Christus tortatur , Ne in otiam 'eat Mia rede

is mιt Agitur hoc loco de Libellaticis, de de illis, qui Idolis sacrificaverant.

'T Ivus Cyprianus tam sese prosequitur argumen. O tum hoc, ut operae pretium se dividere prae-

in quatuor atticulos. In primo itaque Pro- Ita quae tradit Sanctus scitor de Baptismo ac Confirmationes; dabimus pro vitibus accuratam idem celeberrima disputationis super Baptismo haereticorum. In secundo Iermonem instituemus de Eucharistia, prout est aeramentum, necnon prout est

l. In Sacr)ctium. In tertio exponemus Otinitiora quae

Divo Cypriano occurium de Sacramento Poenitentiae, di quidem quoad rema. In quarto asperemus Praecipi in sancti hujus Epilavi loea quoad diversos Ecclesiastieos ordines eorumdemque incia quibus nonnulla addeinus de Matrimonio Caeterum, nihil inibvo Cypriano deprehendi, quod respiciat Sacramenta ingemere, si pauca excipiamus , t ae extant in epiliola ad Caecilium; ibi enim docet, in Sacramentorum assi ει ministratione ea omnia religiosissime ervandaeve, quae T. 7 Do: nirius nolle Iesus Christus fieri mandavit, rapiet it in eoruin institutione , nisi Eccletia necessaritiinduceret aliquid immutare quod quidem inrellisi diquit, nisi quoad ea quae non sunt de essentia Sacra

mentorum.

ARTICULUS PRIMUS.

A tequam de Baptisino Iesu chris diueramus I, optimum erit de Baptismo S. Ioannis pauca dicere. Divus Cyprianus perhibet Baetismum Ioannis Vesu: quamdam dispositionem ad Baptismum Iesu Christi, o me recusabunt, inquit ille Epistola celeberrima ad Iubaianum, baptizari apud nos haeretici legiti. vero Ecclesiae Baptismo , quando ea nobis is didicerint baptizatos quoque a Paulo eos iu amis aptismo Ioannis baptirati suissent , sicut legimus

in Actibus Apollolorum DK Et nunc apud quosis dam de nostris haereticorum bapti ima occupatum a1 - , seritur, Winvidia quadam quasi rebaptirandi bapti. xare post hostes Dei nefas ducitur, cum apii Eatosis inveniamus quos Ioatanes bapti verat . is Deponi poterat, Baptisma Ioarinis non suille Baptisma Iesu Christi a quidquid sit de hoe argumento Divi Cy.ptiani, aequo rure concludere postumus, Sanctum hune Dotiorem habuisse aptitia. Ioannis uti meram dispositionem ad a. iisma Iesu Christi. II. an eamdem veritatem docet alibi Sanctus Cyi ianus, cui subscribit S. Firmilianus in epulia tua

in erat

licem susis

4DE . d. versisti ad Sanctum Carthaginensem Episeopum si siquid , Bearum Apostolum Paulum baptizasse denuo spiritali III baptismo eo , qui a Ioanne baptizati fuerant prius S Leu quam missus esset Spiritus Sanctias a Domino. Qua is te est autem, eon: Lissi vetii lius hie Scriptor , ut is cum Paulum post Ioannis baptisma iterato discipuis Ios suos baptizaue videamus, nos eos qui ab hae. is re ad Ecclesiam veniim post inlicitam de profa-

is nam eorum tinctionem, baptizare dubitemus Quibus verbis S. Firmilianus idipsum tradit, quod s. CP prianus de licet utriusque do trina haud satis firma& valida sit, infertur tatnen, priseis temporibus Ioannis baptisma habitum fuisse uti minime fifficiens ad Ialutem ne non per illud baptisma Spiritum Sanctum datum non suilla quod quidem sentit, ipse Ioannes in suo Evangelio. III. Ad Baptisma Iesu Christi quod attinet , Omnis tari,

fidei est origo, ad vitam tremam ingressio, ci a viis re, I Ari a inquit S. Cyprianus . . . -- fidei es,

sanssa Sacramentum .sisnum Iesu Christi cyamorum vitari juxta phrasim Sancti Doctoris, quae as. 3 6. pluries in eius Seriptis occurrit. Iv. Divinum ne aeramentum praenuntiavit Isaias limi illi is ν dicens: Facian in deserto via in is flumina in se iachim loco inaquoso ad aquire genus meu ne lectum, plebem iii ''

meam, quam acquisivi, ut virtutes meas raponeret . lata,

Et alio socor . Si sitiet in per deserta adducet it 'Minelos, quam de terra producet illic findetur petra , cu 'j. fluet aqua, inibet plebs mea. S. Ioannes Baptista s. ...hoccipium aptisma annuntiat dicens in Evangelio , 0 41, 3. Ego quidem baptizo vos aqua in poenitentiam . Qui autem post me venit, ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto de igni. Ex quibus Sancti Praecutioris verbis eruitur uti superius diximus, mimdein agnovisse excellentiam Baptismi Iesu Christi, anque utpote jorem excellentia pω ,rii baptismi celabrasse. V. intelia Baptis ni est aqua simplex, naturalis , qua nim

ul videre est plutibus in locis Divi Cypriani, qui de stur'

hoe Sacramento verba faciens, aquaris nine illud de D. . signat immo observat idem Sanctus Doctor , quod ma a 3. Quin camque viι siti in Scriptψυ Sanas nomina tae , S prima Wa die M . Idque probat auctorita eutriusque Testamenti; Isaiae vid licet oraculis suprat

citatis, 'is Christi verbis Qui redit in me, mina de ventre eius fluent aqua vivae Qui biberit ex aqua quam ego dedero , non sciet in te n n. cs mi um Baptisma, inquit S. Cyprianus, δε---o arua si nificatur . Ne argumentis suisse tibus opus si addit idem Doctor, ut proue mus , , Appeumimo aqua apri Am suificatum semper sis δε, o sic nos intellistere debera , quando mininus, adveniens Bapti sint de Calicis mani testavit verita.

M o docuerit exemplo magisterii sui vini, aquae, conjunctione misceti is Tradit nihilominus idem S.Cyprianus, paucis interjectis, aquas quandoque populo, si unificate; idque probat auctoritatu Apocalypsis cis Hinc patet, cum aliqua exceptione accipienda erus quae docer an his iste Episeopus in genere de signincatione iam in Scriptulis vox qua habet. VI. Verum exceptio hare nihil in lituit vim argumenti, quod ex doctrinara Cypriani instauramus ut dein stremus aquam eis materiam aptismi. Caet rum apcrte tradit, in aqua eos immersos suille qui ba. ptizabantur is Quaesisti etiam, inquit ille Magnum alis loquens, quid mihi de illis videatur, qui in intita, initatem languore gratiam Dei consequuntur , an is habendi sint legitimi Christiani, a quo arua - ιαν- non lori sint, sed perfusi qua in parie, pr is sequitur Sanctus Doctor, nemini verecundia, mo- is delii nostra praejudicat , quo minus unusquisque is quod putat sentiat, quod senserit faciat, . De inde apertissime asserit eodem loco, validum vile M

, abluunt m ut phronitrisim caeteris quoque adau pax imis meniis, solio de piscina opus M, quibus ablui de

is muri

95쪽

DOCTRINA SANCTI CYPRIANI.

' - - mundo emptis e. posit. Aliter nectiis credentis Ili si abluitur , allic me. is ominis per fidi merita mun-

recitaris no mullis tripturarum oraculis sie eoncluditi IInde apparet, aspcritonet quoque aquae instar salutaris lavacri obtinere, Qqitando haec in Ecclesia fiunt tibi stis accipientis de dantis integra fides, stare omnia, .consumi nati ac per a polle nai state Domini, wride veritate VI l. Non onne utique aetate Diu Cypriani di iam sentieliant quidam enim eos qui in lecto jacentes , lio est A spersione , vel infusione bai Hos suerant, poli C. Iristianos sed Clinteos appellabant , rum S. Cyprianus lamper eonstantisti ne declarat, eos Omnes re putui debere veros christianos, iii iure fidei in Ecclesia Di Huam graii an, hoe est Bapti linum, sue.

Diε ult 3 usu uitia vcro opponi poterat, Citnicos consecu quide a gratia ii doniani in se biatur. milvu men siit inunctis divini, ac β' habeatitur quidsi coirilliani , non coaequandi reponit S. Cyprianus

tu, Sanctus ti an ad inenti. ain ditia: Ieviore e Spiritus Sancti, ut lint tam ni caeteris lini nno Spiri, sed super crecta teri totus infunditiir: Ch. illus in celasia tua I mel vitae aet me pati aequalitate largitur. Sic cum de coel , rimam d. flueret , sine discrimine ves sexus, vel talis, gonor a singulis aequaliter colligebatur. Plane eade in gratia piritalis, quae ualiter in baptismo acie letiti iis sumitur, in convellatione atque actu nostro post nodum vel linitruitur, vel au tur. Adhuc vero cum is suli a dena ii in vocentur, quid est ut quod a Deo aeqvilitei utrit uitur , humana interpretatione minuatiu Rei pondet pariter alteri est licuitati, ac concitiait, quod qui aliter ab eo lentit quoad baptismi imClinicorum, intoninuit vittinem de metitum fidei, nec non derogat matellati, sanctitati baptismi Ecclesia,

ras. 13 . , mitrii, fili cariis ne inquit S. Cyprianus, a Magnum, ad litteras tuas quam vi parva nostrais raedioci ita viluit, mollendi quid nos timi vi in , nobis et sentiam iis, Neminiis ocris auominus A. u. t i id putat m, qui suo P apemus, actus sui, rationem Domino redditurus is . Ex quibus eruitur, Divum Cyprianum non propugnat se laudatam senten. tiam uti idei vetitatem, quae indubia Ecclesiae aucto ritate sulciretur; ecus Episcopi omnes. inesque fideles iden subscribere necellatio eou sen: Illui aurem optaren, ut e to innotesceret , tranam p. adicite

de cauila nonnulli dubitaverint de validitate baptismi Clinteolum, num scilicet quia insulione aut alpersione conferebatur vel propter dispositiones Clini comiti qui neglisentes ei pios modiderant in propria attertia salute proculanda, cum ad mortis articulum bapctimam protenderent, qui scian xpe ut liserius pollent vitiis indulgere. Eo equidem credo , hac proprie de caussa nonnullos de Clitii corti: baptismo aliquam h buisse suspicionem, ima aliunde in Evangelio non designtitur modus q.: S.Itrametitum hia conteiri debet; num immersione scilicet, vel infusione , aut at persi

ne Quidquid tamen de hoc sit , illud erium indurubitatumque Divum Cyprianum approba e lueaptismum, iocuaque tande ex tribus ecensitis modis contera:ur quintimo. Sanetum .ir Doctore. hanc sua: se :tcntiat habere uti veritatem a fide ipsimet inspiratain. Animadvertamus tiam obiter juxta Mimten Sancti huius Eri pi, fidem supplere posse .nnibus dela. tious, qui in admini illatione Sacrament tum occurrunt, quindo non agatur de eotis ad Sacramento uri Clitia mitinenti Ius insuper supplere etiam csecius in rebus lentialibus, in ibi ora-r c. V L men eas necelsitatis: In area' πί δε πιπι ι - , Di.

qui ille, ne essιate cogente . . . . et more nil πιc'nferunt . i. in eo e M a Mente ex riderit referte

Di in Cyprianum exprobrare iis , qui eli: er ab ipso bant. Clinies essent ne ne Caeterum, optimum r. c- , anim id vertere, Cli ricos olim ad Sacerdotium admissis Ill. non suis te, ut constat ex Canone dici lecimo C ei lii 'cu- Neoeat satiensis Qvitium hoc irrepsisse in ordinatiore Novatiani , quem ad n diri reser coasius Papa in sua epistola ad Fabilim Antiochen etsi copum, quam perhibet Eusebius Historiae Ecclesiast e liti. s. cap. I. X. Quoad fori nam is aptismi, vel ipsa metidiana tu rosma' a ce clarius est, Divum Cyprianum , cum aliis omnibus u Eeelesiae Patribus, tradere, hanc positam esse in invo TV, ..heatione trium Personarum formaliter asserit in somibus ti

invo

Sanctissimae tinitatis . Id ne iniunt

pistola ad Iubaianum, hisce eiu '. '

baptistas res eos in m ne Patris e Filii eis spis tu,

sauri . intibus cinis , subjungit Sanctus o tot

tis, ob ita Sanctus ille Episeopus , sicut alibi j

animaducitimus, rejiciebat baptismuri Patri passiano unaliorumque haereticorum, qui res ii Mem non eonfit bantur invia tuetur, hanc Trinitatem adco est enti

lem esse Baptismo, ut ne baptismum in nomine elu Chtiit collatum velit approbare ut videt: est in eadem eius epistola ad Iubilanum. Loqititur utique eo loco de Baptista: ab aueticis misi utato verum qua Miu par eii cprehenditur, unden Sancti imis tria rei in genere improbare hunc Dari iniurii tam in C tholicis, quam in Hereticisci siquide ut doditrinam suam tueatur, hoc validissimo mometito ut tur, quod scilicet ex Christi Domini nia:idito Sacramentiti Oeeonferri debet in nomine Trinitatis quod quidem momentum haereticos atq ie ac Catholicos urget.

X l. Ius breuianai, juxta S. Cyprianum, ordinarie loquendo residet rencs Episcopos, ut aperte insinuat

tem Dei postulum , nos custodimus ενmiis vitiatis '' fantium , inde subdit Possessonis et nora in re ris ιαμ nemus. Vide insuper hac de re praeia totum eiusdem Dij Cypriani in Tractatum d Exlio: tatione ad Maristylium, pas. 18. Vcrum in dubii a revocari neqtiit, ipsius anate diptu auris fuisses penes resbyteros etiam liaconos , ut lar sitne eluitur ex verbis quae allatum textae praecedunt a qui iii inmo Q enes laicos, in ea suis cessitatis, uti vidimus ex est ulliano, quem S. Cyptianus Magistrurn se ira prestabat

Nunc vero id inatis quaenam praeci: este sententia

Suilli Cypti tui, Sancti tephani quoad bap. ilinum

ta uilici, sive milia tio , in tua iaci bai, stra de haeretio nulliun , oebal ligat id is e is inu, qui hoc pacto su xv rant bapti rui I ei leo uitur huc de re ejus epistolae ad Magnum, Iubat amnii , 'ompeium, . tap ianum aliosque. i. 'tur ut que in lira ad Iustia in pili la arciatu rebaptitati,ne n eos intruvio iat: cilcos qui euaba. it circa mystcrium Trinitatisci quin i .nino videtur concedete .ab his pariter legitimae bapti ima conterri, si coii fitentur cum Catholicis euaderi Patrem, ciuidem Filium, euntem Spiritu Sanctum

aptisma unum esse, si est risus una verum alibi in genere asserit, neminem exti Ecclesiam baptizari posse, eum in Ecelcsa unum sit baptisma Neminem foris ut ν extra celsam .., eum si ba 'tisma ροι ν unum in fanta celsa constitutum . Deinde subdit quae sequuntur: Quomodo aptitans dare alteri remi Lum peccato:um potest, qui ipse sua precata des onere cxit Ecclesiam non potest . . . me unis spiritalis apud haeret leo potest elle, quando conliet olei im timctitia ui, eucharilitam ei aput illos omnino non PO . . . . . Quis aut m potest dare quod ple non habeat, aut quomodo potest spiritalia agere qui ipse a iiii 1 erit pilitum Sanctam Tandem S. Cyprianus arpellat aliuti, inutile quidquid eragitur p.id haereticos. Ex quibus loquenti tormulis non si e funda- metito ruimus, Divum v. 'rianum ad iii omnisus tuo enere haereticis me tirum biptitandi. ejicit iii sup r in particia lari dat iiiiiiiiiii Novatianorum, etsi di

tisci alique , id tibi iii. prodet se eoique legitimet cmun , cxprobia: l baptizare non potis, sicuti legitime bap:ita: ii 'opos

96쪽

adjuvara alas λι 16 oe. Vide etiam hae de re S. FiNIII. milianum, dia Concilium Carthaginiense propter hoc Ssicu hateticorum baptisina coadunatum. III. Non aeque facile est determinare sententiam im s. Sancti Stephani Dominus Dupinius a suscipi pati re, Divi inpriania qui autumat, arctum Stephanum asseruisse validi talein baptiImi omnium haereticorum a Scriptores plurimi praecipue inter haererodoxos , hane opinionem amplexi sunt iis insciari nemo potest quod si stare velim livo Cypriaeio,, epistolae Fir- miliani, opinio haec satis probabilis erit. Verum n, turalis aequitas postulat, ut irae in re non attendamus testimonia adversariorum S. Stephani . Nonne enim inelius est fidem praestare Eusebio , Divo Augustino Vincentio itinensi, uacundo Episcopo Hermianens, qui, quidquid dicat . Cyprianus , ciniores nos reddunt, Stephanum Papam pro Ecclesia sententia stetisse Et re quidem vera, mirabile dictu esset, si e-clesia propter hane disputationem in duas partes sci sa , neutra pars veritatem propugnasset . Vide Titi montium ι .Patrem Alexandrum. e Caeterum fateri opus est S. Cyprianum huiusce opinionis primum architectum haudquaqi iam filisse nee credere debemus, ipsus aetate coeptum esse dubitari de validitate baptismi haereticorum Agrippinus, Divi Cypria ni praedecta, mandaverat in quodam Concilio hane rebapti rationem, & deinceps consuetudo haec ad umguem observata fuerat in Ecclesia Afri ean . Sed de celeberrima hae Disputatione hae dicta sint satis. Is sui lv. Praecipui Baptismi effectus sunt sequentes .

aptismi. Vetus homo in Baptismo moritur, Cnovus homo na- . , ill situr In quo vom verus morιtur,' novus nasci αν. oriania peccata, antequam hoc Sacramentum recipia- T ct a tur contracta, Sanguine Iesu Christi abluuntur. Nam

illa delicta sua uoran ansa oviseruo Christi san-IMane di sania eatieno pu ramu . Diabolus in sanctis aquis Baptismi suctoratur, sicuti Pharao in mali rubro submersus fuit, extinctusciis ejusdem diaboli nequitia usque ad salutare hoc lavacrum valet, &in his aquis vetusissimi serpentis venenum omnem vim suam

ροῦν. s. amittit Diaboli nostiariam pertinacam usque ad vi mPH sata Mem υα .me, in baptismo vero omna nequitia λιvirus amistere. Omnos quidem , inquit alio loco Samctus Doctor, qu ad diomum istinus O patrium ι rasmi anili carione perveniunt, hominem illi veterem

. ρανιμιαν. Et quod maius est, in secunda haeis, livitate Dei filii incimur Bomo novus --rais , Deo suo per ovus gratiam Ut urus, Parer, primo in Deo uita quia filius es iam alio . Hi sunt igiturtista tus aptit mici peccatorum remissio . liberatio a servitiae daemonis , mors veteris holninis nativitas povi, & inter Dei filios adnumeratio. Eaptismus V. Sacramentum hoc, I in Divum Cyprianum m inpri ut ritimi characterem , quoniam iterari non potest , si quando in Ecclesia legitime collatum sit id tradit ex- Ερ , G presse Sanctus Doctor eum de iis sermonem habens P s qui per infusionem baptizati fuerant, ait, quod scisti vere baptizati non sunt, rebaptizari de ni cum comvaluerint Sa autem, illico subjungit , buti iis non pura , qui iam aptismo ceιesiastico sancti eati fune, tu in fida sua sanatalixentu num igitur indubi. ratumque erat apud Divum Cyprianum, verum baptismum iterari non posse, ideoque baptii inuin imprimere characterem qui deleri non potest. Hinc quando loquitur Sanctus Docis de rebapti ratiotae aereticorum, in eo totus est semper, ut citenda , hac mea de caussa praefatam opinionem a se propugnari, quia baptismus haereticorum nullius roboris eli. Hare non semes scribit, eos qui ab haereticis baptia ti sunt, proprie apud Catholicos iam rebaptizari, sed simplieiter Di f. o. hantizari. Baptirandus est, inqtιit ille in sua epist 3φ la ad Ianitariuin, caeteros Episcopos Numidas

cipiunt illi aliquid ubi nihil est; sed veniunt ad

nos ut hic aeeipiant ubi ritatiam Gitas ninis, est, M. O gra ia, is varisas est. Diri, V1.4 Quoad illos vero qui dicunt, prosequitur mi an uno Sanctus Discopus verba iaciens de S. Stephanos si eiulqtae dissiciis, se in hoc veterem consuetudinc m

elle et , tequi, quia vctcre non baptizabant eras , qui bapti-

hae rium, is etati prius lucratu de ab Ecclisia recesserant ut schis.

b mist Eccle Tom. II Not. 39. p. m. 17. &628. - quam , si quando ad Eeesesiam reverterentur , deis pinnitentiam agerent nulla inter nos contentio est

is bis adri cognito, rectant, fati si in paeniteatiam manum immuae strari ut quia ovis jam fuerat . hane ovem abalienatam is istrabundam in ovile suum Pastor recipiat . Si, autem qui ab haeretiris venit, baptizatus inaeelesa, prius non fuit, sed alienus in totum N prosanus, venit, urixandus sis missar, quia una 8 quori in Ecclesia Sancta, qua me LMIM . Credidit igitur S. Cyprianus, ut constat ex his quae diximus, do, baptismum in Ecclesia collatum nunquam amitti pol se, de nunquam esse iterandum illi qui, postquam hoc pacto baptizati fuerint, haeresim amplectuntur, baptismum extra Eeesesiam secus porrum ais hoc, a Grirm baptilina ab Ecclesia separatum manet, quidquid dicat Sanctus Doctor in sua epistola ad Iubal num, in qua tradit, baptismum, Ecclesiam separari non posse ab invicem ι potest eum his quae exsQuintum. Quam

quod quidem conciliari non ipsimus ex eius epistora adictionem in Dim Cypriano

Epitcopum, Baptismi gratia concedenda est, absque ulla expectata octava die, iuxta Iesem veteris Circumeifi vis. Id perspicue dueet in sua Epistola ad Fidum

qui autumabat, octavam diem esse attendendam S. CP F rvuloruaprianus dem declarat, se suosque confratres , qui νί ,,2' Concilio assuerunt numero LXVI. ut initio istuc bis is stola legitur, hoe iudicium tulisse, quod talicet muli hominum nato miserieordia Dei, gratia deneganda

sit: Unives . . . . iudicavimus, nulli hominum M. misericoνdiam Dei ct sis iam denegandam i citra Dei aeque efficere insantes a maiores natu: Em apud om ne sis infames, sit maiora natis , unam divi --ω aqualitatem Spititum Sanctam, non de mensuisra, sed de pietate atque indulgentia paterna aequalitraromnibus praeberici non esse apud Deum acceptionem aetatis ves personarum .praebendo omnibus coelestem suam gratiam , si aequaliter omnium patrem a .

Deus, re persclam non aeeipis, se noe μι- umso omnibus ad caelestis gratia consecutionem, suadis teli ara, rabeae t trema

XVII objieiebatur primo , Vestigium insantis in 'x' primis partus sui viebus constituti mundum non esse , ἰοῦταί

quod unusquisque adhue horreat exosculari verum pinia s Cyprianus se respondet Neera e m/amas ad caelo παπι

flem ιν riam dandam Nodamento esse op--, scri Miti, L. ρια- est enim omnia munda suae mundis . Nec alia tanu.

quis nostrum, prosequItur Sanctiis Martyr , id debet horrere quod Deus dignatus est facere . Nam etsi adis huc infans a partu novus est, non ita est tamen , ut quisquam illum in gratia danda, atque in pace faciem da horrere debeat oleulari, quando in osculo infantis unusquisque nostrum pro sua religione ipsas adhuc re

centes Dei manus debeat cogitare , quas in homine modo Armato, e recens quodam modo exosculamur quando id quod Deus feeit amplectimur. v. octavam

saltem diem attendendam esse, ad imitationem Neumcisionis iudaicae Sed spiritalis reuincisio , re pondet S. Cyprianus impediri non debet carnali citis mcisone, sed omnis omnino homo admittendus est ad gratiam Christi, cum de Petrus in Aciis Apostolarum loquatur, dicit: d Dominus mihi dixit, nomminem hominem communem dicendum immundum Caeterum si homines impedire aliquid ad consului nem gratiae posset, magis adultos, provectos m jores natu possent impedire peccata graviora . Porro autem, si etiam gravissimis peccatoribus, In Deum multum ante peccantibus, cum postea crediderint, missa Peccatorum datur .a baptismo atque a gratianem Prohibetur, quanto magis prohiberi non debet infans, Et idcirco Mae fuit in Concilio nostra se tentia, concitat S. Cyprianus, a baptismo, gratia Dei neminem debere prestiberi quod cum circa uni

X lx Haud iacilis erat S. Cyprianus in concedendonee patiebatur eos ad hoc saera ta '

97쪽

83 DOCTRINA SANCTI CYPRIANI.

II. Iisdem loquendi formulis tititur Insupera Cypria. -- 'nus quoad Eucharit 'iam in quadam sua Cristi la ad Cor.

mentum reEpi is si nostrorum Mysteriorum fidem erent Cum postea rediarein , inquit ille in eadems, s epistola ad Fiduma hine aliquid temporis requireb LVM tur, i suificienter instruerentur qui baptitari cupiebant. Perperam autem eidem oppositum suisse , hoe modo periclitari salutem Catechumenotum, si ex hac vita decesssissent non lotici nam absque ullo dubio id reposuisset, quod aiebat S. Hrmilianus socius ae a. Ollatissimus tuus de haereticis, ad Ecclesiam venienistibus sine baptis,no hos videlicet haberi in eorum nita mero qui eate chirati quidem sunt, scit prius quam bapti Earcntur, obierunt qui non modo dicunt emolin mentum vetitatis e fidei ad quam relicto errore pervenerunt, sed insuper eius virtutem receperunt , etsi consuminationem gratiae eonsecuti non sunt morte praeventi Credebat igitur Firmilianus, sicuti redidit semper docuitque Ecclesia, solo desderio baptismi , in

eas necistitatis, salutem obtineri posse. riotismus XX. Proserenda nunc essent quae docet S. Cyprianussa sui caeremoratis Baptismi , is in animo eliet eadem

prolate eum de Discipliria disi)rcmus . Itaque dum hule argumento tinem imponimus , id unum Lectori observandum proponimus, Divum Cyprianum duplex Baptisma distinguere, quae vidclicet saliguinis De primo 'Manium par est verba a: secimiis secundi ei me. nini idem Sanctus Nirtyr epistola r. quae et ad Corneliae Papam. celeberrima pistola ad Iubaianum ibi enim magnopere ela, at hirtutem huius Ilaptisnatis, ut ex sequentibus sis tulis perspicue, prehenditur Glari in is πυ-- sanguinis apsi simo. Et in Tractati de litate Ecclesiae, ut ostenditqlia' erimen sit sepa: ari ab Ecclelia, exclamat se T is te etiamsi occisi in e sellione nomini, liberint, xcula sta cc saliuine abluitur. Inexpi bilis de gra, vis culpa disci iriae, ne passione pii. gatur se . De

imio iis ad Matiniit , inquit Baptismari sanguinis

in gratia maria, inuetestata subiim , in honore ἴν

, III., b rxis ra, in quo Angeli baptizant , in quo

M. Unum verbum de sacramento Confinitationis: --c dr in lunt superest . Siquidem S. 3prianus disterens,irimi, de linpolitione ranuim potio loriim super Samarita- nos a Diacono Philippo aeni pri Eatos, inquit: /ued- iEP apud nή serit ν, Me qui in celes a ba.

ιυλ ρι tantur, ρηιposti Ecclesia frantur, t per istMamerarienem e manus impostisnem ριν irum Sanctum com sequantur, is in Mui dominis censummen My. Ex quo testimoni eruitur ' Materia Sacramenti Coti firmati

nis, quae et i meosi: io manuus r. a . ejus Orma, qtia consistit in oratione Episcopi , p. huius Sacrati nil Ninister, qui est Episcopus. 4'. Consimistionern in . primere characterem , quoniam S. Cupi iam is aiadem appellat et Guliam Demimcum Armilianus loquitur I paliter de hoe aeramento in sua ad Divum Cypria epit tota , illudque designat noniiue impositionis manuum, quae iuxta plum ad Episcopos spectat L υἰ f. a. quitur etiam Divus Cyprianus de quadam tinpositione, bibet se unium, quae propria erat Sacramenti Poenitentiae sed haec manuum impositio diversa erat ab illa Con. firmationis . Anne idipsum dici posset de impositione manuum facta super haereseos, schismaticos ad Ecclesiam reversos: Hae ii allio nullo negotio dissol itur, codem Divo Cypriano testante is quidem post S. Steplianum Papam, cuj ita citat verba , hane eticonsueviste in poenitentiam Manus imponatur in poenι-

ren1iam. Vide hae de re eius ei istolani ad Pompejum, quae est γε pag. 3 14 aliasque eius epistolas, in quibus de hae praxi iennonem habet.

ARTICULUS SECUNDUS.

I. I Ra clarissima sunt, apprime accurata quae docet S. Cyprianus de Eucliari itia, quam perhibet nini is ut aeramentu ira, Qui aetificium . Primo igitur asserit, Eucharistiam e te metum Domini olla o cium Do ris sanguinem Iesu Christi. Siquidem si Lipium mini . exprimit in tuo Tractatu de μου, ibi enim O: Muoir ritur, quod qui lapsi sunt, A MA . ara ad a. ii uni

nelium Papam , in qua postquam purgavit Ecclesiae si Cupraxim imponendi cilicet tantam receatoribus pie LUM nitentiam, quantam aequi in eis exiit limbat iliadem antequam ad participationein Sacrorum Mysterio- se Ii ierum admitterentur, haec iubjungit in quo excitantis er hoνtamur risum, non me/mes nudos tei ' i' pore perseeutionis' relinatiamus I se rotestion satin ut tua. Iι. ni is eo OH Chνsi muniamus is Nam quomodo, is emus, inquit Sanctus piscop is paucis inter ectis, is aut provocamus eos in confestione nominis sangui-

is nem sucii fundere, si eis nitimus Chiisti laurid

is ea denegamus Aut quoi nodo ad nisi tyrii pocii. iiii idonios facimus, si non eos prius ad biben-- dum in P esia oculum Domini iure coirinlunicatio, ni admittimus

III. In sua ad Thibatitanos epistola hortatur eosdem, ut sumant arma coelelita spiritalia his nos muni mus, inquit ille induamus loricam justitiae; ponemus sortiter seu tu in fidci accipiamus 'i 'ue ad tegumentum capitis galeam salutarem I me dexterain gladio spiritali, ut sacrificia su nesta L. titi respuat r

charistia fatetur in sua piliola ad S.Cyprianum, tiae est contra epistolam S. Steptuni Papae siquitani se

inonem habens de haec elicis, qui in Ecclesiae siniim te-eipiebantur absque eo quod iterum baptizarentur, haec rνίφ. e. liabet M aeterum, quale deli tui est , vel illorum ru. 3 is qui ad mittunt, vel corum qui ad nittuntur, It ...

is contio .in corpus is a Muinem Demini

IV. Tandem ne letitori molesti sinus innumera δε-rcndo et timonia S.Cypriani, qui appellat Eiicbaristiani Coipiis QSangliinem Iesu Christi, carnem Salvatoris ciniuste alimentum tiniim solii iamodo exscribemus ex eius tacta de Lapiis ibi sit. idernacla Christi Com. Sequitur

loquendi formulae crspicuae adeo sunt, tanta do-- 7'narat ur praecisior: , ut , quaecumque tandem violentia adhibeatur, modo creeta ratione non recedamus, fi ri neqiteat quin praesentiae n realem designent . tenim non aliis utimur etiamnum hodie formulis ad signi Deandam praesentiam realem Iesu Chtilii in Sacramento Coenae. Si igitur easdem voces adhibuit antiquitas de Eucliaristia dis krens cur nos non easdem sed divellas ideas illis vocibius aptabimus uinis: iquo, vel la visis sino unda incino credere possvinus, Divum Cypri

num, ut de illo in particulari loquam iit , designare volutus solam auram ec,rporis, Iasii iis Iesu Christi

V. Inimo idcin Sanctus Octo notin ulla relut exempla, qt: Novatorianopinioncm alidi illine oppugRanto stestia. Parvula quaedam puclla panem mero ii xt uiri, quod de mi ita immolatione idolis facta supererat, comedit sed puel la ista mixta eum Sanctis, recisis orationis Davi esuriat, tiens, nunc loratu concuti, nunc mentis aestu coepit M. P. I fiuctuabunda iactari, belli terrore cogente, quibus poterat indiciis conscientiain facti in simplicibus adhue annis rudis anima latclutur. Ubi vero 1blemnibus addimpletis calicem Diaconus olferre praesentibus coepit, ea plantibus caeteris locus ejus advenit, faciem suam parvula itillinctii divinae majestatis avertere cis abiis obturantibus premete, alictan recusare . Perii iti ta-inc Diaconus, reluctanti licet de Sacramento CD licis inllidit. Tunc sequitur singultus, Qvomitus Iocer ore a in ore violato, subdit idem Sanctus Cyprianus, ueharistia te an nere non posuit Saninsitatu in Domini fano sine torus de polintra r ceribus erupit . eam/a est potestas Demini, ansa malostas. Sunt igitur

in Eucharistiam potestas maiestas Iesu Christi

ciu non pariter eius realis praesentia Cur hae Domini potestas ae ratessas separantur ab ipsa Salvatoris periona imadvertendum autem est, id contigisse coram eodem S. Cypriano 'a te a res me ipsos

V l. Alia vero aetate provecta, In annis adultio Alia hist tibus constituta, quae eodem patrato crimine ad E ehatia iam accesti , non cibum , sed gladium dioia meritum. mens, Qvelut quaedam venena lethalia intra fauces .pectus admittens , angi Wanima exae. tuante o cludi postmodum coepit. Et pressuram non jam perlecutionis, sed deli et sui pasta tremens

ceneidit. mpunisum diis non uis, subiurigit Saracius Doctor, ne occultum d .mulata consciensi crιmen Oia fefellera hominem , Deum sensit Mitorem. Cuius

facti seipsum elieni perhibet S. Cyprianus ait enim,

Sarai eauribur nobis.

98쪽

, Arcam

indignis iamram , vel ba sunt Sancti huius Episcopi,

Alubino lim eruitur , in initiis Christianae Religionis unum iam et qucmque in domum suam tulisse Eucharistiam , ut ima uieuit . digitant haec crba νια- suam , necnon praesentiam

realent non ictari ad solam sumptionem specierum Sacramentalium , uti inter Novatores quidam opinati sint ; sed innidi u permanere , quamdiu speetes subsi- sunt. Col io itur pariter ex hae histori , Communicinem sub una specie locum habuisse etiam Divi Cypriani aetate.

ma VIII. Narrat insuper idem Sanctus Episcop is, quod η u quidam alius, quia, ipse maculatus, sacrificio a Sa-e Lisiata' cerdote celebrato partem cu: caeteris ausus est latem

pendenda sunt hae verba, Sanctu Domini ιν , Λινἀlare. Igitur Sanctum Domini contre tamus ,

eamus in inna, minime vero figuram corporis Iesu Cntisti. Qii id satis validi reponere pollini Calvinistae omni ius hisce auctoritatibus, ign-a e me fateor quae qui lem actis publicis atqueris fidelituis ad ian: Sacritati celebrationen coadunaris contige:unt.' Ix. In postremum hoc exemplum . illud animadver- stri Cyprianus, quod aeque ae ipsum exemplum Cab

eo magis urgent, quo innituntur notoriis, quaequC oram inamVe.

a grana saliata νia in cinerem , fanorale, hoc ellIesu Chiisto furien/e, muretur. Dixi, nomine Samctitatis intelligenduin esse plum Iesum Christum quem Sanctus D iator alibi appellat Saritum emisi queinadmodum superius vidimus . Si hoc verum est Iesus Cirrillus recessit ab ostia . de qua locuti sinnuis e sed nemo recedere potest a loco . in quo antea non erat ergo ei a Chialus in liudata Ollia praesens

erat.

X. Quoad materiam Eucharisiae illo ne otio ex Divo Cypriano haec deprelienditur, etialiis sola apud ris extat et ejus piliola ad Caecilium de Sacramento Dominici Calicisci ibi enim aperte declarat, Sacrimcium Iesu Christi, hoe est Saetificii im Altatis de quo loquitur tota illa epistola, praefiguratum esse in Melchisedech osserente panem de hilaum Is sare ADL

i jueut dum sane ei Eccles C , tholicae, Sanctos P retus loqui non pol se de Eutharistia , quin veritatem

ri siquidem, validissi.i, re ipsa tuetur hoc loco S. Cyrriarius , cum citis verba rationabiliter intellis ne-cucant, nisi intelligantur de veritate orporis .san. uinis Iesu tiri in Sacti seio Altatis. Quid enim singulare fiat et Sacri ricium altaris, i. id ruindantius Sacrifiέio Melchisedech, si utria inque oum figuram praeissetum corporis de sanguinis seli Oristi Nuin dici Poterit, Saluatorem veritatem illam adimplevisse, eu-3us ligura erat iactissiciii Melchisedem, si in Sacrificio Altaris nil praeter panem vinum habetur Q cunque irrogativa aliunde donetur, ut sacrificio Meuehi sidera ausullius ostendatur , merae figurae naturam evadet Vel igitur lio loco Divus Cyprianus de veritate cor.& languinis Iesu Chnsti, vel non ratiocin .uit . reminit hoc ne vel ipsi nostri adversati diceteandebunt, dieant ergo primum , de a Sancto Doctore discant ratiocinari. Nisi talo XI. Ipsitis aetate quidam piseopi, sive ignoranter, . .: - ., si V simpliciter solam quam in calice pi nebant i seriis secta rum Sanctus Cyprianus absolutam vini necessitatiari seis eis Minci quentibus montemis luctui. o. quia Cluillus Domi-

e 'nus obtulit alicem vino mixtum. e. quia Christus appellae seipsum vitoen tragitur sanguis Chri iti non

guis Christi praesignatus sui in vino , quo Noe ine. briatus et Melchised e sacerdos Dei summus

obtulit pancinis vinum. 1 Sapientia vinum mixtum declarat, idest calicem mm.ni aquais vino mixtum Prophetica voce pra nuntiat. εχ Messias , iuxta Iacob vaticinium debebat in vino stolam suam lavate, cinsanguine tua amictum suum . v. Eius vestimenta ab p s. II. Isaia praedicta sunt bicunda, cindumenta ejus v lut a calcatione torcularis pleni Ae percalcati is iam . quid rubicunda vestimenta , inquit S. Cyprianus is aqua potest faceres, aut in torculari aqua est quiis pedibus senu , vel praelo exprimitur Vι m

Alia molare testii nonia ex veteri cst me in idem Saminis Ei iseopus, quae vini neeessitatem in sacrificio aliataris ostendunt. Videri haec possunt in eadem epistola ad eciliusn. XII. Fatetur nihilominus idem Sanctus Doctor, uti modo vidimus, etiam aquam in consecratione Calicis adhibitam fuisse quin immo prima sonte videri imbset, eum hae de re loquentem alteruisse quam aeque Dimulta. necessiriam a vinum ait siqii idem Si au/em in Do depromptaui auri erim Dinunt, Fere aqua ora non pus , di quomodo no via in lum potest paucis interiectis ea a tisin. ue concludit: ν υεν Calix Domin non est arua se

ane enum solum, .s ορνumqtio sibi misi. ΛΗ π: ΣΑugetur , saltem in speciem, difficultas hac paritate, . quod scilicet panis esse non potest ne farina BI , D, P ne aqua sola, ita utrumque requiritur adunatum de

copula: un .

XIlI. Verum nullo negotio solvitur hae difficultas Wiae illos solummodo terrere potest qui hane epist iam, ex qua diis ita seruitur, non perlegerint Cer tatum enim est, Sanctum Doctorem hoc loco sermonein habere de sanguine Iesu Christi sumpto secundum suum esse spirituale autonysticum I minime vero secundum suum esse physicum aut reale . Quod quidem sieit batur. Primo enim, inquit Divus Cyprianus , quam in Scripturis populos signifieare. Milo scilicti perspi- minus, subjungit, In Sacramento Calicis conri .

is eri ,, Videm. in Maea populum inreste , in tua vero ostendi Dis umem, si Quando aurei in aliis e vino aqua miscetur, Christo populna ad Mur. De

inde postquam verbum dixit de unione inseparabili quae est inter Iesum Christum, de suam Ecclesiam, prolite testimonium in obiressione allatui , quod scilicet oia serti aqua soIa non potest, quomodo ne vinum tum sed statim seipsun explicat inquiens: Nam si v

num Urtim qui Uferae, an Ira Christi incipi esse' -

, -- Si vero aqua fit sola plebs incipit esse ne Christo. Qiiod sane abunde est ut intelligamus, iuxta Divum Cyprianum .ilvatoris Sanguinem esse in Euch ristia inde identer ab aqua , adeoque amiam non e se iκcellatiam ad consecrationem hujus pretiosi famguinis suInpti secundum fuit esse physictim, sed solummodo secundum suum esse spirituale, quod eonii. stit in unione populi cui Iesu ciuisto , quae in ali ce representari nomiit, qui vinum, aqua misceam

tuμ. Fateamur nihilominus , hanc consuetudinem ponetidi aquam M vinum in calices, iuxta Divum Dptianum originem trahere a Iesu Criristo Se hae est communis Ecclesiae opinio , ut declaravit Concili lim Tridentium quo fit, ut hanc consuetudinem sum ma veneratione pro1equita b amus. X lv. Nunc vero de nectibus Elicha isti sit se mo Eucharistia itaque fidelis roborat adversus tenta ntioires huius vitae; idque satis uendit S. Cyprianus di epistola r. quae est ad Cornelium Papam : nam ut aedit'

demonstret, eos absolvendos esse, qui cum avea lapsi essent, nonduin poenitentiain impleverant appropinquan te aliqtia contra Ecclesiam persecutisne , haec Me rAt vero nune non infirmis, sed bilibus pax necest tia est, nee morientibus sed viventibus comin ic.ti a nobis danda est ut quos excitamus, licitiamur ad praelium, non inermes, nudos relina mus, sed protectione sanguinis de corporis Christi nimiamus: Secum ad hoe fiat Eucharistia, ut pollit accipientibus eis tutela , quos tuto esse contra adversarios volumus,

muniment Dominicae securitatis armemus . . in quo modo docemus alit provocamus eos in Dra fellione nominis fanguinem Quin fundere, si eis militaturis Chriasti lanminem denegamita Aut quomodo ad mactylii lacimus, si nis, eos prius ad bi

99쪽

Doc Tili NA SANCTI CYPRIANI,

- , bendun in eclita poculum Domini iure communiea Paccedunt III. tionis admiuinus Hoe poeulo hostiast odi v. timas

., Ditur, ita potat sanguine Domitilis oculo sa-- lutari, exi natur memoria veteris I iniuis de fiat oblivio conversationisii illinae saecvluis,i moestuiri, pectus ac triste, quod prius peccatis ansentibus preis inebatur, divinae indulgentiae latitia resolvatur,. . xUL mune autem panem , Eucharisti cum scili----a , ceto i qui Sanctus Doctor in radictu de Oratione, aera Domini a dari nobis quotidie postillanius, ne qui A ii Chii lo sumiis, auctae istiam quotidie ad ei. bum salutis aecipimus, intercedente aliquo graviore, delicto, dum abstenti, oi communicantes a coe , est pane prolaibenni , a Christi corpore epare, mur, ipso praedicante de monente tria Ego sum, panis vitae, qui de caelora icendi: Si qua ed iteri de meo panc , vivet in aeternum . Patiis autem D qum ego dedero, caro mea et pro saeculi vita . Quando ergo .ci ill alternum vivere si quis ederit de ejus pane, ut inaniteibi est eos vivere , quin corpus enis attingunt, de Eucharistiam iure coii minis auratiotiis accivium a ita contra timendum est eis orandum, ne dum quis a ,stentus lepara ur a Christ ri corpore, procul remaneat a salii te, comminante ip-ii orae cente: b Nili ederitis cantem filii homi- nis, biberitis sang.iinem eius, non habebitis viis tam in vobis. Et ideo an in nostrum , ones itis Sanctus Doctor, idest Quilbim dari nobis quotidie is peti inus, ut qui in Christo manemus Qvivitnus is muti ficacione eius, corpore noti recedamus. HL crux ad tructuosai i lius iis Sacramenti participationein iudam te uiruntii dispositiones queinadmoduin sicut S. Cypria ius, immo ipsi docet Eccle-sa. Hic panis vitae dari rura debet nisi iis , qui Ba- Dii sint innocentiam vel nunquam amise: unt, vel amis Iain sincera intilitentia repat arunt. Cor, lueritur Divus Cyprianus in quibusdam suis epitiolis , eo quod aetate sua oppositum perageretur de ad sacrorum iri yillari O-rum participitionein adinitterentur illi , qui post lapsui impoluam poenitentiam Persecte non ii iplex erant seductionem appellat hanc Mnstetudinem , Q

licem Domina ind.gne, reus crit corporis de salu, guini, i, min . , ,

viii Conqueritur eodem modo in alia epistola contra quoidain 'resbyteros Diaconos , qui ipsius atate hujusce seneris poenitentes reconciliare aude- - , iam , necnon ancium Dontini corpus profanare

quidem, inquit ille, Qtcst in hoc venia coricedici, quis enii non mortuus vivitiem properaretra edis 'raepolitotum est pracei, tum in re in prope-- antcs, vel ignorantes instruere, Nis qui Ditim a- νον ι se debent , Iain i fano. Ea enim concedere , ιιa in permerem verravi, decipe a M. Me eri uu se lapsi, sed re in fensam magi impellaru a Ioui.

XIX. Eucharistia est cibu nimis solidus iis qui poenitentia stadium percurrere debent, eorumque plagiscieri tricem non inducit, sed vulnera auget properata conuit unionis remedia non solum ilia proficiunt ad salutem, sed nova vulnera veteribus vulneribus impii. anunt. Hu non est curare, inquit Clerus Ronaanus in

quadam ad Divum Cyprianum epiliola, sed ... σι ν δε- - Deli ini Me convivium voratri liabet ibi. - dem Cletus Romanus, sed habitum nuptiarum non habentem ligatis manibus te pedibus exta Sanctorum cccium soras iaciat Paravit euellam , sed paravit tartarum. Paravit refrigeria, scd paravit etiam aeterna supplicia. Haec erat antiquorum doctrina in ratas commiiniones. Non uti remedium, sed num aequo jure habebantur se non es eu in ,

I. . . . necrdere.

XX. Idipsum repetit S. Cy ianus in lao tactatu

dempsis his verbis: A diabol alta revertentcs , ad Sanctuin Domitu sordidis, inse:tis nidore milibus

ιι, rus a putas circa te accedunt. Morti ros idolorum ibo a hue pene tu ι-- ctantes, exhalantibus etiam nunc scelus suo salicibus III. Qeontagia sun est redolentibus, Doni in corpus inva s C Ddunt, quando occurrat Scriptura Divina. elamet 'de meat . Omnis mundus inanducabit carnem, Se anima quaecumque manducaverit ex C)me sacrificii s

lutaris , quod in Domoni is immunditia ipsius suis per pium est , et ibit anima illa de popul si in .... Iacens, inquit interius idem sancius Doctor , an pri M. is tib integris vulneratus minatur, Qquod nonis cum Domini corpus inquirratis manibus accipiat l, aut te polluto Domini sanguinem bibat, aceta , dibus sacrilegus irasei tui . Atque o tuam nimiam, is furiose dementiam Italaetis ei, qui abs te aver is te iam Dei nititur ei minaris, qui pro te D is mini miserieordiam deprecatur: qui vulnus tuum ., sentit, quod ipse mea sentis; qui pro te laetymas , undit, quas follitan ipse non undis . oneras ad huc timen, cumulas .cum sis ipse implacabi-- lis ad Antistites e Sacerdotes Dei, Dona inum poste placari. , XXI. Superus iam retuli quaedam terribilia eram. pla de indignis Communionibus Illud solummodo hieaddam quod docet S. Cyprianus in suo iactatu de finis.

oratione Dominiea, graviora scilicet peccata prohibe. ω-. re nos ab Euehat astra, ut superius obserWavimus. rum graurora haec precata nota erant solunmodo peccata enormia di publica, sed etiam peccata occulta, tuae in honunum oculis reputari poterant simplices de-: tus, ut erat libulum accipere ad vitandam persectistionem. Tradit S. Cypriarius, fideles de hoe poenite tiam facere coli si ievilla immo exomologiam Conscientiae . t ille, si quando de hoe vel emitaverunt . st

hic articulus poetiitentiam respieit, de qua apite se PT 'quenti disseremus. νοῦ tax xll. Antequam tale apiti finem imponamus so' ndendum superest ex Divo Cyriiano, Eucna: istiam esse verum Sacrificium. Pluribus huius octoris i stimoniis superius demonstravitruis ori hodoxam ejus fi dem quoad hane verit item : alia modo perhibernus q'idipuam eonis nant. In quatam Epistola ad Lu D rcium I apam haec habet . in cellamus in Mεῖ - - Ω-atψue oraeimuω nosem de ruo adventu meo era crificium tias agere M . Et ad Episcopos Numidas seribens inquit ri Ut autem fiatres nostro ae lorores , qui .. dis ad hoc opus tam nece:Lrium operia sunt, loqui 'tur de pecunia quam Τ, illis acceperat pio redem is petione captivorum in mente habeatis a ονψι--λ-ia sacrificiis , συνοιibus , subdidi nomina, si istulorum M. In Epistola ad Caeeitium appestat Eu . initi uiam, Sacii fiesu. Dei Patris, Gesu Christi: o ri: . .

seni. Tradit inluper ibidem, clam Chri illam, qui iniuininus Pontifex Patris, omnium primum obtuli se hoe Sacrisielim, pracsepisse hoe fieri in sui commem

XXIlI S. Cyprianus ait insuper in quadam epistola ad Magnum, Eucharilliam et Saetifici uin Domini, de , s in Tractatu de Oratione Dominis inquit E quando

ere e capiscopo coie Uamisi. In quadam epiliola ad Nemesanum O. aeteros Minyres in metallo oti litv ' tos, eosdem sic contolatur Sed ne in illo, tra

is tres dilac isti ni aliqua potest aut eligionis aut . D is des iactura sentiti, quod illi nune Sacerdotibus Dei tis facultas non datur Merendi, celebrandi sacrificia divina . Cesebratis immo atque osteriis sacri dicium, Deo, uiretiosum pariter floriolum de pluilinum is vobis ad retributionem praemiorum coetellium πω, ii iturum cum Seriptura divina loquacur dieat se ri Sacrificium Deo spi: itus contribularus , cor contriri tum de humiliatum Deus non delpicit. Hoc vos erincium Deo offertis . hoc sacrifiei ui sine tuteris, missione die ac noete Hebratis M. x xl in ii asterre possem Divi Cuptimi testimo . nia, quae Sacrificuti novae Legis respiciun . verum

100쪽

Discipli in sermo erit, modo allata satis superque osten. sunt, Eucharisti atri primis Ecclesiae 1aeculis, non secus LuM a nostris hisce cinporibus, uti verum Sacrificium M.tinuisse. ivmadvertendum ex recitatis testimoniis vo. lumus I . quod praeter generialem intentiorem orandi in Saetificio MilIae pro boa tostis Ecclesiae , oratio quandoque fiebat pro aliquibus in particulari , ut colligitur ex epistola ad Lucium Papam, e ex ea quae est ad Episcopos uinitas a'. quia Sacri litium Milis est eommemoratio , e veluti prosecuti Sacrificii ucis, ut eruitur ex epistola ad Ceellium , 30 quod ipse Cliristus Dominii Sacrincium illud instituit, poli. quan omnium primus illud obtulerat , ut constat ex eadem epistola, ς' quod soli Presbyteri hoc Sacrificitur Otterre possunt, ut paret ex epistola ad Nemesi, num, di caeteros Confutares, sis tandem quod supplicii quoddam genus erat fidelibu , si quando liuic ia-oificio interes non poterant, ut ex eadem ad Nein

ARTICULUS ERTIUS.

DE POENITENTIA.

I. Q qua est Theologiae pars , in qua miris e ex. o elluerit Divi Cypriani doctrina , hae sane illa

est. 1 aeuc iteritiam respicit de ac siquidem dum dictetit, Lai plodit charitatem, nidemian , elum magnanimitatent charitatem quidem, prudentiam quando peecatores hortatur ut per sincerana pocriten tiam Deo reconcilientur, eosque incendit spe gratiae obtinendae per debitam satisfactionem Eelum vero Elimagnanimitatem , quando cinctipsum opponit intolemtiae quorumdam poetatentium, qui absolutionem per

vim extorquere voles an , renos vecordiae quorumdam Sacerdotum . qui reconciliationis gratia eosdem temere donabant. Sanctu:n hunc poenitentiae Doctorem

hoe siquidem nomine eum appellare possumus , in is peculiariter in Ecclesia suscitavit, ut ecclesiasticam de Poenitentia Disciplinara tueretur nemo unquam tiae necessitatem validius demoratiravit ; sed nimio rigore peccatores excepit, eosdem nun- Tm repulit indulgentia, qua opus erat, utebatur a nimia severitate tantum aberat , ut in quadam sua epistola, seipsum ad ignoscendum promisianum dicat. Dicendum itaque cum suae Vitae Scriptore, egremum hune Antistitem duxisse Ecclesiae navim per Ghoe est Novatianotum, lenitatem quorumdam , tholicorum, festinantium reconciliare peccatores prius quam hane reconciliationem essent promeriti Momenta quae hueusque dicta validissime probant mod da-

II. Illud primo loco certum indubitatumque est, ἱ-vum Cyprianum multum attollae o nitentiae ne sit te in . Si percurrantur omnes ferme ipsius epistolae, necnon quidam ipsius laetatus, illico innotescet verum salutis iter pro peccatoribus elle poenitem iam peceatores qui poenitet nolunt , esse veluti aegrotos qui maniim medici ad eorum Ialutem appropinquantis pro-Pullanc esse aegrotos, qui potus amaros respuentes reis tris quod palato tueundum sit sumentes , ipsi Iibi mortein consciscunt ex intemperantia, obstinatione dempta peccatoribus pomitentia , eorum ruinam inalotem evadere, quae reparari nequeat Evam Trebum poenitentiam praecipere I eum mirum in m eum incirtire, qui propria crimina nec sentit , nec plorat idqii procedere ex ira Ire erga peccatores nisque post aptum solam poenitera a minanere , ut Dei satistaciant; alia hujulmodi multa , quae evidenter ostendunt absolinam necessitatem poenitentiae pro illis qui in Deum peccavennat. In quo ea Nunc cro videndum cst, in quo iuxta Divum stat p. Cuprianum poenitentia constitat. Haec est igitur ipsius doeirina poenitenti non sustis assiduis oratiisibus

S omni genere drprecationis ingemiscere caeteris humiles esse debene μυ. s. ut, paetum lapsum . . . humilisa e sota amereri FH- s. Dominum posses. Submissos mulatos, verecundos esse oportet eos, qui delicii sui meinores latis tacere Deo debent. Ne blanditias ac palpitationes appetere debent, quoniam non proficit a salutem inedela mia, dum blandimentis decipit dulcis illecebra . Qui ceciderunt, delicti tui magnitudinein agnoscentes, i

telligant non momentaneam neque praeproperam desiderare in dicinam. Maxime enim illis co agruit ure- eundia, quorum in delicus dam Iur mens inverecun da 1 ullisit sane fores, raed

I CUrreum coelostium exeus no ρον- sed Mm i me pia, qua inreuigo se δεδενι-e fuisse . Minent se IlI. quidem modestiae telis , quem negando mortis metu εα u si se dimiserant clypeum, resumant . . . urta is m

Corpora humiliari debent UMnia , fletu o

IU Poenirentes, inquit Sanctus Doctor epistola ad M. s. Epirectum, plebem Assuritanorum , Deo satisfarere 'debent, ad Dominum exorandum diebus ac noctu bus turmis, & orationibus,, precibus incumbere. deprecando Domino recedere non debent, sed satisfactionibus immorari, de Domita misericordiam dopieeari Nocte a die Ecelesiam lacrymis, MIeniitu, D . n. la doliare Dulsare debent ut docet idem alictus Epi . . seopus filola S. quae et ad Stephanum Papam Plene Deo satisfacere debent, 'litio ejus, ut tra M. di idem Pater epistola ε. quae est ad Florentium Pu pas. 1eo. planum Vel innocuis voluptatibus arere debent, ut m einere vivant & eonfiteri delictum suum dum adhue in hoc saeculo sunt Confi/eans a simul , inquit Divus Cyprianus in suo Tractatu de Lapsis, de tuum Tracta dasium . . . dum admitti eo es eius potes, dum H, iii θ .mina Latia a S-rdotes , apud Dominum morasa es . Convertamur ad Dominum mense tota 3 premeen iam criminis veris dolor sis Mimentes , Delirusericordiam deprecemur. Illa meo Lρ - ὼν

V. Lamentari eum putamus, prosequitur Sanctus D ctor, ex toto corde ieiuniis, fletibus, planctibus D minum deprecari , qui ex ptimo criminis die lavacra quotidie eum sceminis celebrat , qui palis affluetitiabus par stus, sagina argiore distentus eruditates suas postridie ructat, nec cibos, potus uos mam pauperum necessitate communieat 3 Qui hilaris ae latus imcedit, quomodo mortem suam deflet ma in misi e plainete, inquit egregie pomitentiae Doctor ,

tum Christi, ruod redirit, sis ora accip/ν pretios ornamenta, o musa laborata, nec dirini is est estis Oaenarus damna seνe is Tu licet indumenta peregriari na, addit idem Episcopus, vestes sericas induas, is nuda es. uro te licet is margaritis gemmisque condecores , ne Christi decore deformis ex . Et ' is uuae capillos tuos inlicis, vel nunc in doloribus de is sine & quae nigri pulveris ductu eulorum lini

is menta depingis, vel m. re lae mi ociara tuas astae., si quem de tuis carum mortalitatis exitu perdidis., ses, ingemiscere dolenter, fieres, iacie inculta , , , veste mutata , neglecto capillo, vidi nubilo , oreis delecto indicia cerotis ostenderes. Animam tuam is misera perdidissi , spiritualiter mortua supervivereis hie tibi, o ipsa ambialani funus suum paνων rapi risa, de non acriter plangis, non iugiter ingemiscis, is non te vel pudore criminis vel continuatione lamem, talionis abscondis si VI. Deinde paucis interiectis Poenitentes alloquitur . S. Cuprianus, hortatur hisee verbis i Vos vero fratres dilectissimi, mali vestri memores cstote, poen4tentes dolentes peccata vestra perspicit , gravi istimum eonscientiae crimen agnoscite, ad intellinentiam delicti vestri oculos ordis aperit , nec desperantes inisericordiam Domini, nec tamen jam veniam vindi- .

is et impensius, rogare, diem luctu transigere vi-- giliis noetes ac fletibus ducere, tempus omne I is cumosis lamentatimibus occupare; mini in ad is haram ea ra, in uicio is sordιbus alara i r postri indumentum Christi perditum, nullum iam velle, i, stilum post diaboli cibum, malle jejunium iustis, operibus incumbere, quibus peccata purgantur, elee- is mosynis frequenter institere, quibus a nolle animaeis liberantiu Qvν -υεμμνια auferebM, Christus -- cipias. Ad hoc tantum prosuerit quod remansit, ut is inde erimen, culpa redimatur Incunctanterae lar-ri giter fiat operatio, sensus omnis in nredeum vulne- .

is is erogetur is

Ull. 1enes modo ex Diu Cypriano ideam verae poenitentiae. Qiι vere poenitens esse desiderat , orare debet , ex tot corde ad Deum redire , indesinenter ieiunare , tales, lamentari . cre poeniten ac dolem peccam ua peripuere , gravisti in conscientiae cit. me agnos ere, aut Deum .homines seipsum humi. non utique coni insant iliate Dei ministria tua vulnerae detegere, plena per

SEARCH

MENU NAVIGATION