장음표시 사용
111쪽
us Tractatur ALad primam objectionem contra primam com
Demum eadem secunda parssu aeteri podi& magis demonstrari impossibilitas sphelei creatae in visione beatifica , alia ratione , quam insinuat S. Doctor 3. conta Gent. capta
species quiddilative repretsentans aliquod objegum, debet habere cum illo similitudinem, & convenientiam speci=eam, saltem thesie intentionali , & intelligibili et Sed naeet
convenientia repugnat omni enti creato, recreabili, comparative ad Deum: Ergo implicae dari speciem creatam, Deum quiddicative repraesentantem. Minor tu certa ,
eum quiae nihil potest esse ejusdemcum Deo
materialitatis T tum etiam, quia nimi potest esse idem cum illo, nec habere cum ibla, uni vocam, & specificam convenientiam Rcundum: aliquod esse reale, & non fictum esse autem intentionale, & repraesentativum in specie intelligibili non est aliquore ebst fictum, vel aliqua denominatio: extrini CS, sect verum, de reale esse intrinsecum quod: im immaterialitate fundatur. Maior vero sic ostenditur: Species ad hoc datur , ut objectum quod est extra animam, in tra illam ponatur in esse intelligibili , ut a cum illa ad intellectionem, concurrat incundando intellectum ad partum. Intellectualem verbi et Ergo debet naturam, obiecti continere, saltem in esse intelligibili, remissentativo, subindeque in tali este et allis lari re habere cum . ilIo similitudinem , Ruconvenientiam specificam. 'de S..Thomas infra. quae, I . art. I per c d utinxit intelligentia a non intelligentibus, quod Ita possunt fieri omnia, & formas aliarum
veram intelligibiliten recipere.. Et quaest.
112쪽
na vi pone Dei. yy s. art. a. ea Tatione docuit , naturam v. g. Gabrielis non Bosse deservire per modum speciei ad omnium Terum intellectionem , quia cum sit limitata, nequit intentionaliter omnia aliorum generum entia continere, seu illi assimilari a & Aristoteles de Aniama textu 3 . ob eandem rationem asse, ruit, animam quodammodo fieri omnia, nimirum in esse intentionali, & Teprassen v
Dico secundor repugnat etiam dari in viasione beatifica verbum, seu speciem expres
Haec conclusio sequitur manifeste ex sumdamentis in ueracedenti statutis et cum enim species expressa isit Persectior, di actualior fimilitudo objecti, quam impressa, & illuctipsum , quod repraesentat species impressa in actu primo , repraesentet expressa in sectu secundo a si prima debet esse ejusdem materialitatis cum objecto , & habere cum illo similitudinem , & convenientiam specificam , & saltem in esse intentionali , & intelligibili, multo magis id debet habere secunda .. Unde si implicet dari sphciem impietam creatam , repraesentativam Dei ut est in se, eo quod nulla forma creata possit esse ejusdem immaterialitatis cum illo, nec ei perfecte assimilari, seubhab re cum Pilo simu itudinem , & conveniemeiam specificam in esse intentionali, di imetelligibili ,. a fortiori repugnabit dari meis
ciem expressam creatam repraesentantem
quiddilative Deum . Addo , quod Deus , cum fit actus purus in ordine intelligibili, est sua intelligibilitas , non solum in aetia Primo , Per modum objecti motivi , sed etiam in actu secundo, & per modum
113쪽
iecti terminativi. Ergo sicut essentia divina non potest fieri proxime intelligibilis per
aliquam speciem impressam creatam , ita nec actu intellecta , per verbum a Beatis expressum, & ah illis productum. - Objicies primo contra primam conclusio, nem: De ratione speciei intelligibilis est inhaerere intellectui, ipsumque informare: Sed hoc, cum involvat imperfectionem , essentiae Dei convenire nequit . Ergo illa non potest gerere vices speciei in visione beatifica, subindeque in illa datur species aliqua impressa
Huic objectioni dupliciter responderi pol
est, primo negando absolute Majorem: nam
essentia divina, respectu intellectus divini, est vera species intelligibilis, & tamen illi
non inhaeret, nec illum informat. Item suta stantia Angeli ( ut tenet communior Theo. logorum sententia) est species impressa qua seipsum intelligit, & tamen non inhaeret , sed per se subsistit. Unde egregie obse vat Cajetanus hic art. a. quod speciei impressae tria per accidens, & totidem per se comi tere possunt. Primum, quod competit peiaccidens, est, quod sit secundum suum esse naturale substantia, vel accidens, subinde. que quod inhaereat, vel per se lubsistat iin Angelo enim, ut dicebamus , respectit cognitionis sui, est substantia, in nobis est accidens. Secundum, quod habeat esse na, turale, vel intentionale: in Deo enim, &Angelo , respectu cognitionis sui , habet primum, in nobis secundum. Tertium per accidens est, quod sit idem in esse natura.di cum potentia, vel ab ea distincta. Pri- autem, quod per se competit speciei,
114쪽
& idem cum illo in esse intentionali, & reis
prassentativo . Secundum, ut gaudeat tanta immaterialitate , quanta ipsum objectum . Tertium, ut sit idem cum intellectu, secundum esse inteni gibile. Secundo responderi potest . quod lieetes
sentia divina non possit gerere vices causae formalis in esse naturali, de entitativo , b ne tamen in esse intentionali , & intelligibili: cum enim forma physica, qualis est i men gloriae, se teneat ex parte subjecti, tamquam ipsum perficiens , limitatur, de con trahitur ab eo, ipsique subordinatur, & ab eo dependet. E contra vero forma intelligibilis, cum non se teneat ex parte subjecti, sive intellectus, sed objecti, tanquam ejus similitudo , non subqrdinatur subjecto , ut intelligibilis est, nec ab eo contrahitur, auclimitatur; ut patet in specie repraesentant naturam humanam, quae licet in esse entit livo, inquantum scilicet est accidens, contrahatur, sive individuetur a suo subjecto,
tamen in esse repraesentativo est aeque unive falis, ac natura humana, utpote nullum determinate ex singularibus representans, sed naturam ipsam secundum totam suam universalitatem. Est etiam alia disparitas inter foramam naturalem , M intentionalem , consistens in eo, quod, cum forma naturalis ad hoc tendat, ut ex sui unione cum materia fiat unum completum , debet necessario esse
aliquid incompletum: forma vero intelligi-hilis, quia e contra non ordinatur ad comis ponendum ex sui unione cum intellectu innum tertium, sed tantum ad ipsum perficiendum, & complendum, idque tando melius fit , quanto completior , de actualior est
forma ipsum perficiens , & complena
115쪽
li,ecies intelligibilis potes esse forma, totalis,
di completa, Si consequenter essentia divinae vices ejus gerere,licet nequeat munus formae Naturalis praestare.
Obsicies secundo species impressa necessantia ad videndum Deum ut est in se, potest
esse finita et Ergo & creata ta Consequentia Natet, Antecedens probatur et Ad effectum finitum non exigitur virtus infinita. Sed vj- fio beatifica, ad quamspecies impressa, ut uirtus, concurrit , ei quid finitum. Erg non exigit speciem infinitam .. Confirmatur 2 Ad repraesentandum infinitum objectum, finito modo ,. non requiritur infinitas in specie repraesentante: Sed species quidditativae Dei nota reprassentaret illum infinito modo , & comprehensive , quia illum repraesentaret intellectui finito et Ergo non deberet esse infinita . .Ad objectionem respondeo negando Antecedens , & ad ejus probationem distis. guo Maiorem et Ad effectum finitum non. xequiritur virtus, infinita , si illa se teneat ex parte potentiae , concedo Majorem r fise teneat ex parte objecti, per modum Smilitaedinis illius , nego Maiorem unive
fialiter sumptam ; si esim illud obiectura sit infinitum, ficut Deus, debet illa similitum
esse eiusdem naturae cum illo in esse inte, igibili , & convenire cum eo in. esse enibistivo quoad gradum immaterialitatis , subindeque esse infinitae perfectioniae, ut
Eonstat ex suprae dictis. . vet secundo diis stinguo Maiorem di, Ad eaectum finitum non Tequiritur virtus. infinita . per se primo transeat Major: per se secundo, nego M torem, dc concessa Minori, distinguatur ph. Ricea consequens . Sicut ergo Auctores, qui
116쪽
ne visione Dei. rogeensent peccatum mortale in ratione offensae continere malitiam extrinsece tantum, & --i ective infinitam, dicunt illud per se primo s lum exhibere satisfactionem simili infinitate.
extrinseca nempe, gaudentem: quia tamen
repugnat dari satisfactionem , quae infinit tem habeat, nisi a persona infinita procedat:& eo ipso, quod procedat a perlana infinita . Non potest non gaudere infinitate intrinseca , ideo per se secundo infinitatem intrinsecam in satisfactione exposcere: Ita similiter dico, quod etsi visio beatifica per se primo solum requirat speciem impressam objecti infiniti, quia tamen omnino repugnat talem speciem dari, quin sit in seipsa intrinsece infinita, utpote ejusdem persectionis, & immaterialita tis cum illo, petit saltem per se secundo in
specie infinitatem intrinsecam. Ad confirmationem, concessa Maiori, ne- .go Minorem: repugnat enim dari speciem impressam repra sentantem Deum quiddita-etive, quae ipsum non repraesentet infinito modo, & comprehensive s cum enim esset jusdem immaterialitatis cum Deo, dc cum
illo identificata , saltem in esse intentionali di intelligibili, ei repugnaret finito modo
Deum reprauentare, subindeque illum comprehenderet . obiicies tertio contra secundam conclusionem: D. Thomas I. p. qu. x T. art. I. ait, quod omne intelligem eo imo , quod intelligit, formas iverbum et Ergo censet, beatos in vasione be tifica verbum Producere.
Respondeo, D. Thomam non loqui deo.mni supposito intelligente , per distributionem completam ex parte intellectionum, sed per distributionem accommodam s ita ut se
sua sit, omne suppositum intellectuale in B alb
117쪽
ao . Tractatus V. aliqua inteIIectione format verbum . Ex quo inseri , etiam suppositum intellectuale
increatum, nempe Deum, in aliqua sui cognitione verbum producere. Quae illatio, licet non sit demonstrativa, est tamen probabilis et mysteria enim nostrae fidei, inter quae praecipuum tenet locum productio Verbi Divini , non possunt evidenter demonstrari , sed probabiliter tantum, & congruenter suam derio
Obiices quarto: Verbum non distinguitur ab intellectione: Sed in beatis necessario datur intellectio creata,& ab ipsis producta et Ergo & verbum creatum. Minor constat, Mamjor probatur: intellectio , M verbum habent eundem e ffectum sermalem, nempe reddere intellectum intelligentem in actu fecundo:
Ergo non distinguuntur . . Respondeo negando Maiorem verbum
nim est terminus intellectionis, non vero imintellemo, ut docent nostri Thomistae in Phi- . Iosophia. Ad probationem in contrarium duco, quod licet intellectio, & verbum redda ne . intellectum intelligentem in actu secundo, di-J,ersimode tamen id pr stants intellectio enim reddit intellectum intelligentem in actu secundo, per modum operationis, sicut calefactio reddit calorem calefacientem a verbum autem id praestat per modum termini Producti per intellectionem, &tanquam medium , rn quo ipsa intellectio , ut contemplatio, speculatur objec tam . Dices: si intellectio, ec verbum inter se
comparentur per modum actionis, dc termini per eam producti, sequitur in visione be tifica dari verbum per ipsam productum , cum repugnet dari actionem sine termino a
se distincto, di per illam producto. Unde
118쪽
m visone Dei. amor beatificus producit terminum,qui vocatur impulsus, & Pater aeternus format verbum in cognitione notionali essentiae, quidni ergo pariter beati in illius visione, de cognitione verbum producent pRespondeo negando sequelam, & ad ejus
probationem dico cum S. Thom. I. contra . Gent. cap. Ioo. quod licet habere terminum a
se productum, sit de ratione actionis trans. euntis, quae non est propter se, sed propter suum terminum, ut calefactio propter calorem a se productum, non tamen de ratione actionis immanentis e licet enim haec aliquando terminum producat, quando scilicet indiget illo, non tamen est de conceptu essentiali illius terminum productu a seipsa distinctum habere; quia cum non sit proptet Terminum, sed potius terminus ordinetur ad ipsam, sicut
patet in verbo, quod est propter intellecti nem, & ut illi deserviat, solum producit te minum, quando indiget illo ; unde quia vissio beatifica eo non eget seo quod essentia dis vina sit intime praesens, & unita intellectui
beatorum, non solum per modum principii, sed etiam per modum termini actualis intelle- ctionis )nullum verbum per eam producitur. Amor tamen beatificus impulsum producit, quia impulsus, qui est voluntatis terminus, non est ultima actualitas obiecti amati, sed ponitur, ut voluntatem complete, & perfecte in objectum inclinet; unde quantumcumque perfectum sit objectum amatum , adhuc impulsus voluntatis admittitur: verbusta autem ponitur ut ultima actualitas obieeat
intellecti: quare quando objectum est in ultima actualitate ( ut contingit sen visione beati,fica verbum non producitur. Pater Uec aeteraui format Verbum in cognitione u
119쪽
tionali essentiae , non ex indigentiae , sed ex tacunditate ; non enim illud producit, ut essentia divina intelligatur , sed quia eius cognitio tacunda est ad intra ad Uerbrproductione in .
Objicies ultimo: De ratione verbi est esset semper actu cognitum, eum sit terminuS m- trinsecus actualis intellectionis Sed essentiae divina non est semper, & ab aeterno actu coegnita, saltem ab intellectu creato: Ergo non potest habere rationem verbi, seu speciei ex-nresiae, respectu illius Respondeo, essentiam divinam, quantum est de se, fuisse semper actu cognitam ab imeellactucleato, id est ex se sufficientem ha- misse immaterialitatem, & actualitatem, ad terminandam intellectionem creatam, dc vim fionem beatificam a non fuisse tamen de facto,aetu semper cognitam, defectu con notati , id est intellectus creati, qui semper dc ab aeterno non fuit. Sicut personalitas divina, quantum est de se, semper terminavit hum
Titatem , hoc est nihil ei ex parte sui deficiebat, ut terminaret i licet de facto
Non semper terminaverit , ob defectum. con notati, nempe humanitatis, quae terminanda erat,
De Moestitate hvmihir Doria ad
CEmunde fide est, intellectim creatum
de via ordinaria indigere lumine glorie ad videndum Deum; hoc enim definitur in Concilio Viennensi in Clementina Ad nosnuae, coutiae deludos, de Beguinas existi,
120쪽
De mutone ne; - χεγmantes intellectum creatum posse naturali. eer videre Deum. Ratio etiam id suadet: potentia enim, quae ex natura est iniussiciens ad aliquem actum eliciendum , indiget confortari , & elevari per aliquam virtutem in se receptam: Sed intellectus creatus ut cap. a. olhensum est ex se, de ex sua natura inosussiciens est, & improportionatus ad ubdendum Deum 'ut est in se: Ergo ad hoc indiget virtute aliqua supernaturali ei supera addita, quae lumen gloriar a Theologis appellatur . Neque valet, si dicas , ad hoc lassicere essentiam divinam, unitam intellectui beatorum per modum speciei, nam species supplens vicem objecti non dat viri tem potentiae ad illud videndum, sed eam supponit, ut patet in eo, qui habet laesam, vel debilem potentiam visivam; nam quar tumcumque species visibiles obiecti, perfectae, & essicaces ponantur in oculo, nono. natur, neque confortatur visus ejus: Ergo defectus vir tutis, qui est in intellectu creato ad videndum Deum, non potest lassicienter
suppleri per essentiam divinam, in ratione speciei intelligibilis ipsi unitam.
Confirmature Improportio, quae est in intellectu ad eliciendum actum fidei, non lapis Hetur per solam speciem objecti credibilis ira insuper requiritur lumen fideir Ergo ad fortiori insufficientia, & improportio, quae est in illo ad videndum Deum ut est in se. suppleri non poterit per solam unionem di vianae essentiae irreatione speciei, sed debet in cessario confortari ,& elevari per lumen gloriae, quod duo praestat munia jn visione betatifica et primum est , dimonere intellectum
creatum ad unionem essentiae divinae per modum speciei intelligibilis, ut docet D. Tho, E 5 mas