장음표시 사용
191쪽
non sufficit, quod sit habitura aliquando exi tentiam(hoc enim potest velificari de re possibili, considerata in statu merae possibilitatis sed insuper requiritur, quod sit habitura exis entiam ex vi praesentis determinationis cauissae;quod non potest verificari de Antichristo, pro priori ad divinum decretum, cum pro tali signo divina voluntas sit omnino indisi serens, & audeterminata ad ejus producti
s. II. Pira Anientia flataeitur.
DIco quinto, Deum certo, & infallibia
liter cognoscere futura contingentia an decreto pratdeterminante eorum futurbetionem Probatur primo ex SS. Patribus: Hilarius enim s. de Trinit. sic ait s suae Deus facere deis
crevit , in sua voluntate cognovit . Augustiis mus de praedest. Sanctorum cap. Io. certam de
suturis promissis notitiam repetita praedestinatione Dei, his verbis r Praedestinatione sua Lycus ea praescivit, qua fuerat ipsefacturus. Et mulo infra e siuando promisit Deus Abrahae s dem gentium, non de nostra voluntatis potest ete , sed de sua praedestinatione promisit et promta fit enim, quod ipse facturus erat, non quod homines, &c. Ex quibus duplex argumentum desumo . Primum est: quod Deus est facturus, in sua praedestinatione praenoscit: At Deus mnes actiones nostras,quantumcumq; liberas . facturus est, juxta illud Isajae: Omnia opera
nostra operatus es in nobis, Domine et Ergo eas
Coguos cit in sua praedestinatione, id est in decreto , dc praedelinitione svie voluntatis. Saepe
192쪽
enim apud Augustinum, & alios SS. Patres, hoc nomen praedestinatio, usurpatur pro deis creto praeordinante, & praedefiniente rerum futuritionem, ut constat ex Tractatu Ag. in Joan ubi ait, quod Deus stat sutura, ea praeis
Alterum argumentum est: Quod Deus pro--ittit de sua praedestinatione , non de nostrae voluntatis potestate promittit: At Deus multoties nostras actiones liberas promittit. iuxta illud Erechielis et Faciam, ut in praeceptis meis ambMletis et Ergo illas promittit de sua predestinatione, & easdem in sua praedestinatione cognoscit Unde de bono persevenc. FAIoquens de nostris bonis operibus, ait: Si Dona ara daturum esse precivit , profiso prae sinnavit et Quae consequentia , seu illatio non esset bona, si praescientia nosti orum operum
non esset fundata in praedestinatione, seu pra definitione voluntatis divinae. Constat ergo, Devita, juxta doctrinam Augustini, non cignoscere nostra opera futura in seipsis im. mediate, aut in veritate illorum objectiva; in docent Adversarii, sed in suo decreto,quod proinde debet esse ab intrinseco essicax, ae Praedeterminans, quia illud solum c ut infra ostendemus potest habere rationem medii ducentis in certam, & infallibilem futurorum
contingentium notitiam .i Probatur secundo conclusio ex D. Thoma, sui pluribus in locis aperte favet nostre seniscentiae; nam in I. dist. 3s.quaest. I. arr. I. ad s. doeet scientiam Dei respectu futurorum contatingentium subiacere libertati suae volunt eis et scientia autem,quae subjacet libertati v luntatis divinae,subiacet ejus decreto, illiq- ut medio innititur et Et r. contra Gent. c. 68. sic ait: Sicut Deus cognoscendo suum esse, eoan in
193쪽
t 38 Tractatus IIJ. osse cujualibet rei , ita cognoscendo sitim itaten luere , o velle , cognoscit omnem cogitationem , em voluntatem . Quod nihil apertius ,& expressius dici potest . Et post multa sic
concludit et Dominium , quod habet voluntas supra suos actus , per quod in ejus est Potestate velle , non velli , excludit determinationem vir ivtit ad unum , er violentiam causae exterius veniis, non autem excludit
influentiam superioris causae , est et esse , et operari , o sic remanet cacautas in causa prima cis Deus est respectu motuum voltintaiis , ut sie Deus Dipsum cognoscendo , hiij mcdi cognoscere possis . Demum lib. s. cap. 36. ait : Deus scit omnes nostras
voluntates s id est volitiones per hoe . quod
est nobis causa volendi . Quibus locis S. Docior rationcm fundamentalem nostrae conclusionis insinuat; Deus enim sui supra cap. et, ostendim a non cognosciae res immedi te in seipsis, sed solum in seipso, & in essem via sua tanquam in causa, juxta illud Dionysii cap. r. de divin. nomin. Non secundum,misi nem singulis se immittit , sed secundum ea iam se continentiam scit omnia et Atqui Deus , cum non sit agens naturale, sed liberum , resepectu creaturarum, non est causa futuritionis
rerum, nisi ut determinatus per liberum suae voluntatis decretum:. Ergo non cognoscit fintura contingentia , nisi in suo decreto, seu in sua essentia, ud per illud determinata; sicut non cognoscit mere possibilia ,. nisi in sua e fisintia, ut modificata per attributum suae o
mnipotentiae . . s' Confirmatur, & magis illustratur haec r tio : Divina essentia repraesentat creaturas, ut illaru causa : Ergo per ad solum poterit determinari in ratione repraestinatis futura conti gesti
194쪽
De fientia Dei. rgrgentia , per quod determinatur in rationidi causae illorum: Attalum decretum illam ad causandum determinat .3 Ergo per illud solum determinari potest, ut illa repraesentet. Unde D. Thomas in I. dist. 3 s. quaest. I. art. r. ad L. docet,quod Deus non habet ideas determinatas rerum creandarum, nisi ex proposito suae
Dices , licet praescientia futurorum fundetur in decreto, illud tamen non esse
Sed contra : ut aliquid habeat rationem medii ducentis infallibiliter in cognitionem
alterius, duo requiruntur idi primum, quod ipsum praecedat prioritate saltem naturae, re causalitatis; alias enim, si esset pure concomitans, non magis esset ratio cognoscendi a-
Iiud, quam istud ratio ipsum cognoscendi: s cundum, quod habeat necessarium, vel in fabdi bilem cum ipso nexum, alias enim non podierit certo ducere in notitiam eius: Sed uir que conditio convenire nequit, nisi decreto praedeterminanti ; si enim sit indifferens , non habebit nexum in fallibilem cum actibus v luntatis humanae, quia poterit indisserenter cum consensu, vel dissensu componio Si v Io supponat praevisionem futuri consensus,& determinationis voluntatis humanae , il- Iam non causat , nec per consequens eam prioritate naturae, de causalitatis adteceditu Ergo solum decretum praedeterminans pomest habere rationem medii, in quo Deus
certo , de infallibiliter futura contingentia
cognoscat. ac objicies primo: Quotiescumque D Tho-,
mas agit de scientia futurorum contingentium, & de medio, in quo ea cognoscit, sem-Pe1 recurrit ad eorum in aetetnitate pi aesen-
195쪽
85 Tractatua Iu.tiam, ut certo illa cognoscat, & nunquam facit mentionem divini decreti, ut videri potest in r. dist. 38. quaest. I. art. s. & aliis tia i cis infra reserendis et Ergo censet, Deum non cognoscere illa in decreto praedeterminante. Unde aliqui recentiores contendunt cum Campanella, S. Doctorem neque scientiam mediam , neque decreta praedetei minantia admittere, sed totam futurorum contingenistium notitiam ad praesentiam illorum in aeternitate reducere. Sed respondetur primo, negando Antecedens ; nam loco in objectione citato D. Thomas explicans modum, quo Deus futua a contingentia cognoscit , utrumque m dium clare expressit, dicens Deus non solum vides ordinem sui ad rem , ex cuju/ potestate res est futura ( ecce cognitionem futurorum in decreto, neque enim dicit ordinem necessarium ad futura, sed liberum sex decretum ) sed ipsas rei esse intuetur et
Ecce praesentiam in aeternitate ex decreto
' Respondeo secundo, quod quamvis S. Doctor formaliter, &in terminis tale medium non expressisset, illud tamen per manifestam illationem deducitur ex illo principio, quod saepe repetit, R inculcat, tanquam praecipuum suae doctrinae tantamentum, nimirum Deum omnia in seipso, & in sua essentia tanquam in causa cognoscere ; nam divina es.sentia, vel omnipotentia non potest esse camia futuritionis rerum, nec illas ut futuras r Praesentare, nisi ut modificata, & determinata per decretum, ut ex supradictis constat. Ratio autem,cur D.Thomas agendo de sciensia Dei respectu futurorum contingentium, &dcMedio, in quo ea cognoscit, saepissime re
196쪽
ne sepentiae Dei. I 8st currat ad eorum praesentiam in aeternitate, est, quia talis praesentia conducit, imon: cessaria est, ut Deus habeat invariabilem, & intuitivam eorum notitiam, ut constabit ex dicendis s. sequenti. objicies secundo: In causa remota unive
sali non potest certo, & infallibiliter cognosci effectus s v. g. in motu solis non potest cedito cognosci generatio plantae, aut floris arboris: Sed divinum decretum est causa tantum remota, & universalis futurorum continge tium: Ergo illa non possunt certo cognosci in decretos
Respondeo distinguendo majorem et in
causa remota , & universali effectus non potest certo cognosci, quando est impediis hilis a causa proxima, & particulari, coincedo: quando non est impedibilis , nego. Decretum autem divinum, cum sit infinitae virtutis, & efficaciae , non potest a causis fecundis contingentibus impediri, ne suum consequatur effectum, non solum quantum ad substantiam, sed etiam quantum ad mo- , dum libertatis, & contingentiae. Unde duplex est notabile discrimen inter concursum solis, & aliarum causarum universalium, de concursum Dei, qui est prima , & unive salissima causa . Primum est , quod cum concursus solis , & aliorum corporum coelestium sit virtutis, & efficaciae finitae, potis est impediri, ne suum producat, dc cons quatur effectum: secus vero concursus Dei,
cum ejus virtus , & emcacia infinita sit. Secundum discrimen est , quod causae hcundae universales per se primo attingunt in suis effectibus rationes commqnes , vel
generi cas, puta viventiS, vel corporis corrum
ptibilis, quae cum sint potentiales , & deier
197쪽
IS - Tractatuae m. minabiles, etiam concursus illarum est in- differens,, potentialis, ac determinabilis a causis inferioribus, & particularibus. Causa autem prima , & universalissima , cum per se primo attingat in omnibuS rebus creatatis rationem entis, & actualitatem existentiar, quae non est potentialis, & determinabilis , sed actualis , & determinativa, non, influit in causas secundas per concursum inis
disterentem , & determinabilem, sed potius
eas determinat, & appIicat ad agendum, conformiter ad illarum naturam, & conddi
Obiicies tertio: Si Deus in decreto omnia
futura contingentia cognosceret, etiam in illo futura peccata praesciret: Sed hoc dici iam quit, alias esset causa , & author peccati: Ergo nec illud. Respondeo , concessa maiori, negando minorem: Deus enim cognoscit peccata futura in decreto positivo, quo statuit positive
concurrere ad entitatem, de bonitatem physicam actuum malorum, de in decreto peramissi vo, quo vult permittere eorum malitiam,& deformitatem, seu denegare auxilium es,cax ad vitandum peccatum: ex hoc enim duplici decreto sequitur infallibiliter peccatum, ex primo quidem sequitur eius entitas, & bonitas physica, consecutione physica, &causalitatis, se ut quilibet effectus sequitur ad suam causam; ex secundo vero sequitur ejus malitia , & deformitas , non consecutione physica, & causalitatis, sed duntaxat cons cutione logica, & illationis ; sicut destructio , rive an illi latio creaturae in fallibiter sequi tur suspensionem, sive denegationem divini. goncursus, a quo conservatur in esse; vel sicut
cri, Temotique columnae sequitur casus lapim
198쪽
ne sient a Dra.dis, qui ab illa sustentatur, & ex remotion falis corruptio carnium, quae per illud impeditur. Quemadmodum enim, licet causa per se descensus lapidis non sit remotio coin- mnae, sed lapidis gravitas s nec subtractio Q. lis sit causa per se corruptionis carnium , sed mixtio , seu pugna quatuor primarum qualitatum, sequitur tamen infallibiliter ad illam , tanquam ad removens prohibens: Ita pariter, licet denegatio auxilii essicacis non sit causa peccati, fed malitia, & defectibilitas voluntatis humanaes si tamen Deus, ob rationes occultas suae infinitae sapientiae, & providentiae, deserat hominem , per denegationem auxilii essicacis, infallibiliter homo peccabier a juxta illud Innocentii primi Epist. et s. ad Concilium Carthaginense et Necesse est , ut qua
anxilianse vincimus , eo non adjuvante vincari
Dices: Ille, qui removet coIumnam, a quae sustentatur lapis , censetur esse causa, labiem moralis , & in directa , casus lapidis et& ille, qui subtrahit sal a carnibus, ex cujus
subtractione sequitur illarum corruptio, re- putatur causa saltem moralis, & indirecta corruptionis illarum et Ergo pariter Deus
subtrahens homini auxilium etacax, excisjus denegatione sequitur in fallibiliter pe catum, erit causa saltem moralis, dc indir cta illiuS. Respondeo primo, illud argumentum posse in Adversarios retorqueri , utpote cum peccatum noli minus sequatur in fallibiliter . ad denegationem gratiae congruae , in eorum sententia, quam ad denegationem gratiae ex se essicacis, & physice praedeterminantis, in doctrina Thomistarum.
R espondeo secundo, concesso Anteceden
199쪽
38 manatus III. . te . negando consequentiam , & paritatem. Ille enim, qui removet columnam sustentan. tem lapidem, vel subtrahit sal a carnibus, trinetur interdum illud non subtrahere, nec columnam removere: Deus autem nunquam tenetur dare auxilium essicax ad eliciendum actum virtutis peccato oppositum e ut ain rem id, quod sequitur ad defectum actionis, alteri imputetur , tria requiruntur , nimirum, quod possit, & debeat, & non agat, ut docet S. Thomas I. a. quaest. d. arti c. g. Ex quo ibidem quaest. s. arti c. I. infert, Deum non posse dici causam peccati, etiam in directam. Deus (inquit peceati ea aetiam in- directa diei non potest , nee debet g quia iam metsi non praebeat auxilium , quod ii praeberet, homines non peccarent , hse totum facit fe-AMntam ordinem sua sapientia , ct iustitiae , cum ipse sit sapientia , o iustitia et unde
non imputatur et , quod alius peccet , sicut ea a peccati , sicut gubernator non dieiturea a jubmersionis navis , niti quando sub- prahit gubernationem , potena, di debent gubernare. Sed de hoc fusius tractatu sequenai, cum exponemus concordiam sanctitatis Dei cum essicacia, & causalitate divinorum decretorum o
A iud medium , in quo Deus futura eontingenis
ita cognoscit, eorum nimirum praesentia in aeternitate.
Non potest hoc medium perfecte intelli
gi,nisi prius declaretur modus,quo futuis ra contingentia sunt Deo praesentia in aeternio tale,an objective solii,ratione pre scienti vel
200쪽
ne sientia Dei. I et etiam physice, & realiter, ratione aeterniis talis y Primum tenent Scotus , Durandus, suareet, VasqueZ, & plures ex Recentioribus . Secundum docent Thomistae, quos sequuntur ex Patribus Societatis Molina, Fonseca, Granadus, & Ruigius, cum quihus 3 Dico primo, futura contingentia sunt Deo ab aeterno praesentia, non solam objective,& intentionaliter, ratione praescientiae, sed etiam physice, & realiter, ratione aeternitatis .
. Probatur primo ex SS.Patri bus negantibus Deo praescientiam in rigore, eo quod Deo nihil sit futurum, sed omnia sint illi praesentia. Ita Augustinus lib. a. ad Simplic. .quas . a. ubi sic discurrit: Puta est praescientia, ni fisientia futurorum p uuid autem futurum est Deo , qui omnia super graditur tempora J Si enim in fetentia res ipsas habet , non sunt futurae, sed Praesentes, ac per hoc non iam praescientia , sed tantum siemia diei potest et Si autem sicut in ordine temporalium , ita ct apud Deum nondum sunt , quae futura sunt, sed iapraevenit scienda s bis ergo ea sit, uno quidem modo Deundum futavorum praementiam 3 a tero vero modo fecundum praesentium scientiam et aliquid ergo temporaliter accedit scientiae Dei,
quod absurdissimum , o falsismum est. Idem
docet Gregorius Magnus lib. xo. Moral. cap. 13. his verbis et siuomodo est praescius , dum nulla, nisi quae futura sunt, praemantur , infelimva, quia Deo futurum nihil est P Item A lalmus lib. de casu Diaboli cap. a I. sic ait: Praeficientia Dei non proprie dieitur praestentiae cui enim omnia sunt praefentia , non hambet futurorum praesciamiam , sed praesentium