장음표시 사용
231쪽
rag Trasatus III. stinus cap.y. de corrept.& gratia , & lib. f. de Genesi ad lit. cap i . dicit, Deum facere futura, nihil aliud esse, quam eorum causas Praeparare. Et Tract. 58. in Ioan . asserit, quod Deus fecit futura ea praedestinando. Dices rursus : si futurum esset illud, quod est determinatum in causa, posset aliquid e se futurum , quod nunquam erit praesens, &existens a potest enim contingere , causam secundam esse ad aliquem effectum determinatam , Sc inclinatam, qui tamen in re non ponetur, sed ejus oppositum e quia impedietur ab alia causa superiori, de potentiori: At hoc videtur absurdum: Ergo & illud.
Respondeo nihil posse dici vel esse futu-
. Tum, per ordinem ad causam primam, omni potentem , & immutabilem, quod non ponatur aliquando in tempore, bene tamen Perordinem ad causas secundas, mutabiles, dc contingentes, ut colligitur ex Aristotele a. degenerat. textu 6 . ubi sic ai te Futurus vis incedere, non incedet Quia nimirum determi.
natio illa, qua quis volendo incedere, facie. hat futuram deambulationem , vel mutatur a voluntate, vel impeditur ab alio , ne sortiatur suum estectum. Idem docet S. Thomas I.
Periherm. cap. 8. Iect. Ig.& I. p. quaest. Ig. art. & quaest. Is. a. . ad h. ubi haec scribit: Deus aliquando pronuntiat aliquid futurum , Deundum quod eontinetur in ordine causarum inferiorum , puta secundum Hispo Dionem natura , vel meritorum , quod tamen non sit quia asste est in ea a superssiori divina. Sicut eum. Isaiaae praedixit Et echiae , Dispone domubium , quia moriaris S tu, ct non vives . Ne que tunc ita evenit, quia ab aeterno aIlier fuit in scientia, o voluntate divina , quae immu-
232쪽
De scientia Dei. os s. III. Alia ratio fundamentalis . Foturitio conditionata transfert rem, cui competit, a statu purae possibilitatis ad hatum aliqualis futuritionis. Sed implicat rem transire a statu purae possibilitatis ad statum aliqualis futuritionis, nisi medio divino decreto Ergo illud debet praecedere futuritionem rerum conditionatam, & per consequens pro priori ad illud non possunt contingentia esse, nec cognosci a Deo ut conditionale futura , per scientiam mediam . Major cons ata futurum enim conditionatum mediat inter mere possibile, & absolute futurum, subindeque futuritio conditio nata non relinquierem in statu purae possibilitatis , sed illam transfert ad statum aliqualis futuritionis, Minor vero probatur multipliciter et Primo, quia transitus ille non competit rei ratione sui, sed dependenter ab influxu causae primae et Aehaec non agit nisi medio decreto: Ergo nequit intelligi transitus iste , nisi mediante
Secundo, futuritio conditionata est aliquid
reale, & non merum ens rationis et Sed omnis realitas competens rebus illis convenit deis pendenter a Deo, ut agente per intellectum,& voluntatem ,& consequenter medio decreto libero: Ergo futuritio conditionata nequit competere rebus nisi dependenter a decreto,
subindeque implicat rem transire a statu meis rae possibilitatis ad statum futuritionis conditionatae, nisi illo mediantes. Tertio, futuritio conditionata dicit aliqua actualitatem, qua non dicit mera possibilitas ,
233쪽
sens nullum detur medium a & consequem ter, cum intellectus divinus sit omnino infallibilis , divinum decretum pro tunc est praesens , & exercite existens in Deo. Secundo, rem esse futuram sub conditione, pro tunc futuritionis, est liberum Deo : Ergo pro illo tunc debet esse volitum ab ipsa, &consequenter debet in illo esse. decretum actuale, & exercitum . Utraque consequentia patet. Antecedes vero constat ex eo,quod nihil est necessarium respectu Dei, nisi essentiae
rerum, & illarum connexiones essentiales.
Tertio, licet res possibilis non sit effectus existens de facto, sed tantum possibiliter , nihilominus tamen requirit essentialiter omnipotentiam, ut de facto existentem. Item suo tura absoluta non sunt actu, sed erunt in aliqua differentia temporis, 3c nihilominus rinquiiunt in Deo aliquod decretum actuale ,& exercitum, ut fatentur Adversariis Ergo quamvis effectus sub conditione futurus non sit existens de facto, sed futurus sub conditione, nihilominus exposcit essentialiter decretum divinum exercite existens in Deo. Confirmatur,& magis illustratur haec ratio :Si non obstante, quod res absolute futura non existat, sed extitura sit, petit nihilominus d cretum existens de facto in Deo, jam non est eade ratio de divinis decretis, & de aliis causis , quidem illae solum ut futurae exiguntur ad absolutam futuritionem suorum effectuum;
decretum autem divinum, ut exercite existens, ad illam requiritur; & consequenter eo, quod aliae causae, solum ut futurae sub conditione, exigantur ad conditionatam futuritionem suorum effectuum, non recte colligunt Adversarii, hoc idem susticere in de
234쪽
De sientia Dol. 223 cretis divinis . Unde quando dicunt, quod existentia cauta habere debet proportionem cum existentia effectus , subindeque effectui , qui erit , sufficit assignare causam , q uae erit, & effectui, qui esset, causam, quae esset, distinguendum est: quando causae reis pugnat futuritio, nego: quando illi non repugnat, transeat. Sic quia divino concursui non repugnat futuritio, effeci us futurus non requirit illum ut praesentem,& de facto existentem re contra vero, quia divino decreto repugnat futuritio, etiam virtualis , ut supra contra Suarem ostendimus ,& nobiscuta fatentur alii scientiae mediae defensores, futura sive absoluta, sive conditionata, decretum Praesens , actuale, & exercitum in Deo requirunt, Dices, quod licet divino decreto repugnet futuritio absoluta, non tamen conditionata . Sed contra Ideo illi repugnat absoluta futuritio , quia repugnat Deo absoluta mutatio et At illi etiam repugnat mutatio , supposita alia qua conditione:Ergo divino decreto repugnat etiam futuritio conditionata . Minor constat, cum enim Deus sit omnimode immutabilis, divinar voluntati , sub quacumque conditione,
repugnat mutari. Major vero communiter
asseritur a Theologis in Tractatu de voluntate Dei, ubi docet, quod si divinum decretum esset absolutum futurum, mutaretur diis vina voluntas, quia transiret de non volente,
pro aliquo instanti in quo , in volentem in
Confirmatur, & magis illustratur haec ratior Futuro conditio nato repugnare nequit transitus in futurum absolutum, si purificetur conditior At licet purificetur conditio, repugnat divinis decretis, quod sint absolute futura , alias mutaretur divina voluntas et
235쪽
M Tractatus III. Ergo illis etiam repugnat esse futura sub comditione Respondent secundo aliqui Recentiores , negando maiorem primi argumenti, nempe, quod futuritio conditionata transferat rem, cui competit, a statu purae possibilitatis ad statum aliqualis futuritionis; quia sinquiunt)ad verum transitum requiritur, rem aliquod tempus sub priori statu transigere, antequam ad alterum deducatur , quod rebus futuris competere nequit, cum futuritio illis conveniat ab aeterno. Sed si valeret haec solutio, seu ratiocinatio, posset aliquis negare, solem,& Angelum, & quamlibet rem permanentem,
ab aeterno creatam ( ut creari nihil repugnat)transire a non ente, & nihilo ad esse, quoa absurdum est, cum ad talem transitum satis fit ex propriis meritis deberi rei crea is statum nihili, & potuisse per totam aeternitatem, vel ad tempus, in eo detineri. Quid vero horum deest futuris quibuscunque , a Deo praescitis
ab aeterno, ut illis non minus transitus a pose sibili ad futurum competat, quam ut rebu s ab aeterno creatis transitus a nihilo ad esse cum re vera eadem res, quae modo dicitur futuis
Ta , potuerit esse sub statu pure possibilis, de talis status ei debeatur. s. IV.
Alia impunesto scientiae mediae , petita ex principiis . cdversariorum.
Hoc argumentum potest sic breviter
proponi: Non potest dari in Deo hisentia media, si nullum possit dari instans, vel signum rationis, in quo res contingentes, ocli
236쪽
De fetant a Dei. liberae sint prius cognoscibiles, ut conditiona te futurae, quam ut futurae absolute: Sed ita res se habet iuxta Adversariorum principia et Ergo juxta illa non potest dari in Deo scientia media . Major constat: scientia enim media , quae circa conditionem versatur , est prior scientia absolutorum, cum, ut docent , ejus defensores, Deum dirigat in suis decretis absolutis. Min vero, in qua est difficultas , sic ostenditur . Adversarii d cent,res contingentes, & liberas esse conditionale suturas, in signo antecedenti divinum decretum, & ut tales a Deo cognosci per scientiam mediam , quia possunt de illis formari propositiones contradictoriae , quarum una debet esse determinate vera ,& altera salsa, di consequenter objectum tiatarum determinate futurum, vel non futuis rum. Vel, ut alii volunt, quia in tali signo potest fieri suppositio eventus futuri, seu lapis poni, quod res illa aliquando erit, si ponatur talis, vel talis conditio : Atqui hae duae causae, seu probationes, pro veritate, &futuritione conditionatorum in signo antec denti divinum decretum , militant etiam pro futuris absolutis , quia ex illis pariter formari possunt propositiones contradictoriae . de supponi quod aliquando erunt rquid ergo impedit, quin jure conditionatorum fruantur , illisque pariter competat d terminata veritas objectiva, & futuritio, in illo signo antecedenti divinum decretum, in quo Adversarii constituunt in Deo scientiam
mediam Imo cum propositiones contradictoriae de conditionatis componantur ex absolutis simplicibus, & quaelibet pars sit aliquomodo prior toto, propositiones contradict
237쪽
216 Tractatus III. rae, & cognoscibiles a Deo, quam contradi-oriae de futuris conditionatis, subindeque earum objecta, nempe futura absoluta , prius habere rationem futuri, quam condicionata, di per consequens scientia absolutorum in Deo praecedere debebit conditionatorum notitiam, si standum sit Adversariorum primcipiis. TInde P. Martinonus, novissimus Societatis scriptor hic disp. s. se st. 6. num. ssis
sic dicurrit et Futura conditionata non minus vera sunt, quam ea, quae sunt contingenter ab . soluto futura et Atqui eontingenter abs te sua rura sunt determinate vera et Ergo fusura conis dilio nate sunt simillier determinate vcra .
Minor patet ex iam dictis , Major proba ur . sinia non minus est contradictio praeeira , crimmessiata inter has duas propositiones , si Petrur ponatur in his circumstantiis , negabit christum , o si ponatur in his circumstantiis , non negabit Christum , quam sit inter has duas et Petri ae flositus in his circumstantiis negabit Chri um, in Petrus positus in his circumstanc gus non nega/u Christum et ubicumq; autem esseontradictio praecisa , ct immediata , unum extremanum est detreminate, seu distincte falsum , ct alteram es determinate , seu distincte verum
quare non minus in conditionate quam amota. Diuris, unum est vertim determinate, o alte-vum falsum. Quibus verbis explesse docet, futura contingentia , tam absoluta , quam conditio nata , esse determinate vera , &cognoscibilia ab intellectu divino , in signo antecedenti decretum; imo ex verit Le objectiva , quam supponit inesse futuris absolutis ante decretum, probat determina tam veritatem in conditionatis : Ergo ipsa Adversariorum principia penitus evertunc
238쪽
De scientia Deί. Ex his intelliges, talem scientiam non esse necessariam ad diligendum Deum in suis deucretis absolutis , ut docent ejus defensores ei. mo potius ad hoc esse prorsus inutilem, cum juxta illorum principia , scientia conditionatorum non possit esse, vel concipi prius in Deo praescientia absolutinum, ut jam ostendimus. Non potest etiam esse necessaria, vel utilis ad salvandam hominum libertatem, cum potius eam penitus destruat,& evertat, si indum sit Adversariorum principiis, quod duplici argumento evinco . Primum est: Illa scientia tollit libertatem, quae supponit res esse futuras ex vi natura oppositionis contradictoriae r Atqui scientia media hoc supponit : Ergo libertatem destruit. Major constat, cum enim oppositio contradictoria sit causa necessaria necessitate absoluta, utpote fundata in illo primo principio, quo libet est , vel non est , quo nihil potest esseet
vel concipi magis necessarium, futuritio ad illam consequens, de ex illa proveniens non potest esse libera, vel contingens, sed naturalis tantum, & necessaria . Minor vero sic ostenditur: Asserto's scientiae mediae docent, propositiones contradictorias de futuris contingentibus, non solum conditionatis, sed etiam absolutis, habere determinatam veritatem , vel falsitatem , ratione appositionis contradictoriae , ut jam ostendimus ex Patre Marti nono , qui id aperte promtetur, cum caeteris Societatis Doctoribus: Ergo cum veritas objectiva futurorum conis tingentium supponat illorum futuritionem ,
imo nihil aliud sit, quam ipsa futuritio rei contingentis, ut objecta intellectui divino,& ab ipso cognita, vel cognoscibilis, mani.
festum est, juxta illorum principia, deteri
239쪽
urg marctatus Imminatam futuritionem rerum contingentium ex vi, & natura oppositionis contradictoriae provenire. LAlterum argumentum sic breviter proponi potest: illa scientia tolli t libertatem, & con tingentiam rerum, quae supponit eas esse futuras , ante primum principium, & veluti primam radicem contingentiae,3c libertatis creatae: Atqui scientia media hoc supponit: Ergo Iibertatem tollit. Major constat, Minor prinhatur . Scientia media supponit res esse sui ras, saltem conditionale, ante divinum decretum: Sed illud est primum principium , dc veluti prima radix libertatis, de contingentiae rerum, cum sit exercitium primi liberi, & primum in genere liberorum,primumque in quo Iabet genere sit causa , & mensura caeter xum: Ergo scientia media supponit res esse futuras, saltem conditio nate, ante primum principium,primamque radicem libertatis, & comtingentiae rerum. Plura alia absurda,& incon venientia sequuntur ex scientia media , ut quod tollat a Deo dignitatem primae causae, primique liberi, & determinantis, ac supremum dominium, quaei habet in voluntates nostras, quod illi attribuat modum concurrendi cum causis liberis , coecum, & ignarum , vagum, & indeterminatum, quod viam uernat duplici Semipelagianorum errori: sed
de his suse in Clypeo Theologiae Thomisticae
Prae*me objectiones solvuntur.
issis pluribus Scripturae testimoniis , quae solum probant dari in Deo certa
240쪽
De sientia De1. 2 & insallibilem futurorum conditionatorum notitiam, quia illam non negamus, sed in decretis condition/tis fundari contendimus, unicum restat, quod Molina Ddium Iapi mappellat, & in quo praecipuum scientiae me. die robur consistere putat,habeturque Matth. D ubi Christus objurgat, & increpat incredulitatem Judaeorum comparatione Tyrio rum, qui, eisdem miraculis visis, magna poeni- Itentiae signa dedissent: talis vero increpatio fuisset iniusta , si poenitentia Gentilium in statu conditio nato fuisset a Deo cognita in decreto efficaci, & praedeterminante illos ad poenitentiam , ex hypothesi praedicationis Christi; potuissent enim Iudaei justam adhibere responsionem, nimirum ipsos non egis. se poenitentiam , visis miraculis Christi, quia non habuerunt tale decretum praeparans iis gratiam efficacem, & praedeterminantem poenitentiam, sed auxilia duntaxat sufficientia, quae dant tantum posse, & non applicant voluntatem ad actum, sicut efficacia, & prae-
Verum quia haec difficultas pertinet ad Tra- , ctatum de auxiliis,& de illa redibit sermo tractatu sequenti, cu agemus de essicacia voluntatis divins,nunc breviter respondeo, Judeos juste increpatos fuisse a Christo, exemplo I xiorum, & Sidoniorum, non solum, quia ipsis erant pares in auxiliis lassicientibus, quae dano tur ad posse, sed etiam, quia plura gratiae efficaci,quae datur ad agere,impedimenta praestabant,ratione majoris cscitatis indurationis,&ingratitudinis. unde Augustinus de bono
Persever. cap. I . Non erant sc excaeeait, necsic indurataem cor Driorum,o Sidon ovum quoniam