장음표시 사용
431쪽
ix Tractatus V. inquatuor, vel quinque attributa, nempe in providentiam naturalem, supernaturalem generalem , praedestinationem , reprobationem, & providentiam ordinis hypostatici ;sed sicut ad partem sui objecti adaequati, ita
ut una, & eadem providentia, virtualiter indistincta, attingat illos tres ordines naturae, gratiae, & unionis hypostaticae, & solum ra. tione diversorum objectorum materialium, ad quae se extendit, diversa nomina sortiatur; sicut scientia divina, licet sit unicum attributum virtualiter indistinctum, per in-dinem tamen ad diversa con notata, & obstacta materialia , dividitur in scientiam sim plicis intelligentiae , visionis , & approbationis , di diversis nominibus insigni.
Assertio sic explicata probatur hac ratione fundamentali: Initas,aut diversitas providentiae sumitur ex fine ultimo intento a provisore,& non ex finibus particularibus rerum provi.sarum: alioquin tot essent providentiae specie distim lar, quo sunt fines particuIares reorum distincti secundum speciem, &alia esset providentia secundum speciem proe animalio hus , alia pro coelis, alia pro hominibus, alia Pro Angelis, quod nullus unquam dixit: Sed
unicus tantum esst finis intentus a Deo in providentia omnium rerum, nempe sua gloria, de manifestatio suorum attributorum: Ergo& unica providentia se extendens ad omnia, quae sunt ordinis naturae, gratiae, & unionis
hypostaticar: Sicut unica potentia in Deo virtualiter indistincta se extendit ad omnes eo sectus producibiles, unica scientia ad omnia scibilia , unica ars ad omnia factibilia , uniaca lex aeterna ad omnia, quae Deus jubet,
432쪽
De provid. , ct praedestim dysDices, dantur in Deo plures ideae specie diversae: Ergo & plures providentiae virtuali. ter inter se dis ineve. Sed nego consequentiam, & paritatem snam ut colligitur ex D. Thoma supra quaest. I s. articul. a. ad a. inter ideam , & providentiam notabile intercedit discrimen , consistens in eo , quod providentia se t net ex parte Dei providentis , & intellia gentis, & significatur id, quo Deus prae iisce intelligit, & ordinat de agendis , unde quoad unitatem in modo attingendi proprium objectum , cum intellectu divino commensurari debet; subindeque sicut ille est unicus , absque virtuali discrimine, ita& providentia: Idea vero se tenet ex parte objecti intellecti, & significatur id, quod a Deo intelligitur ; unde non cum intellectu, sed cum objecto Proportionatur quoad unitata tem , vel diversitatem , atque adeo cum objecta a Deo intellecta plura sint, plures etiam dantur ideae in intellectu divi
Ex dictis colligitur primo, optimam esse
praedestinationis definitionem , eraditam ab Augustino in libro de bono perseu. Cap. F his verbis: Praedestinatio sanctorum nihil aliud est, quam praesci mia, o praeparario beneficiorum , quibus certi me liberantur quicumque liberantur. Ubi nomine praescientiae intellexit Augustinus scientiam Dei practieam, lauta pprobationis, divinae voluntatis decreto innixam, quae non supponit, sed facit rerum existentiam, & futuritionem, dc ad quam pertinet actus imperii, in quo essentialiter conis sistit praedestinatio : Aliae vero particulae declarant certitudinem, & infallibilitatem mediorum, & auxiliorum, quibus praedestinati
433쪽
Tramitis V in aeternam perducuntur beatitudinem. Colligitur secundo, bonam pariter esse dinfinitionem praedestinationis , desumptam ex o Thoma hic art. I. his verbis : Praedesimatio est ratio transmissionis creaturae rationam
is in finem vitae aeterna . Ubi prima particu Ia , nempe ratio, tenet Iocum generis , &denotat, praedestinationem, sicut & alias par-
aes objectivas providentiae Dei esse actum diis vini intellectus. Reliquae vero tenent locum differentiae a nam in primis b ira missionis denotat ordinebi specialem praedestinati, videlicet per specialia auxilia, quibus infallibi. Iiter perducitur in vitam aeternam a & per hoc differt a generali providentia etiam supernaturali, per quam etiam reprobi ordinantur ad gloriam, at non specialiter, sive essicaciter, per auxilia specialia, sicut praedinstinati , sed generaliter tantum , sive susAcienter, per collationem , vel oblationem auxiliorum lassicientium. Secundo ly creatMaeae rationalis significat differentiam praedestinationis ex parte subjecti a providentia naturali ; nam subjectum praedestinationis est sola creatura rationalis, providentiae autem subjectum est omnis creatura . Tertio ly in vitam aeternam assignat aliam differentiam , Qua praedestinatio hominum, & Angelorum,
sive purae creaturae intellectualis . distinguitur a praedestinatione Christi, sive hominis Dei ; haec enim fuit ad esse naturale filii Dei,
cum tamen praedestinatio hominum , & Angelorum sit tantum ad vitam aeternam , &claram Dei visionem, per quam fit persecta adoptio in filium Dei, juxta illud Apostoli
ad Roman. 8. Nos ipsi primitias spiritus hahentes intra nos gemimus , adoptionem filio rum Dei expectantei.
434쪽
S. V. Electio praedestinatorum ad gloriam non habet
aliam causam motivam , quam divinamueonitatem, non vero merita praevisa , quae sunt potius effectus, quam momtivum praedestinationis.
HAEC astertio(quae,ut ait Bellarminus lib.
1. de gratia, & libero arbit. c. I I. Non quorumvis Doctorum opinio, sed fides Helesia
Catholica diei debet) probatur primo duplici argumento ex Scriptura, & SS. Patribus d sumpto. Primum est: Iuxta Scripturam, MSS. Patres nulla potest reddi ratio, cur unus eligatur ad gloriam, non vero alter , sed hoc ad simplicem Dei voluntatem, & ad judicia ejus inscrutabilia, atque infinitam divinar sapientiae altitudinem referendum est: At hoc esset falsum , si electio praedesti natorum ad
gloriam fieret ex praevisis meritis , tanquam a causa: Ergo illa non habet pro causa molirit praevisionem meritorum, sed duntaxat divia nam bonitatem. Major constat primo ex Apostolo ad Roman. s.ubi de causa nostrae pra destinationis ex instituto disserens.eam refert in solam Dei miserentis voluntatem, elige tis hos, de relinquentis illos a & ad hoc pro handum inducit exemplum duorum geminorum, Iacob, & Esau, qui cum nondum nati essent . nec aliquid boni egissent , aut mali , non ex operibus , sed ex vocame dictum est , Iacob dilexi , cau autem odio habui . Et paulo post e Miserebor cuius misereor , in misericordiam praestabo , cujus miserebor et Idest ( ut clarius dicitur Exod. 33. miser
bor . cui voluero em elemens ero , in querar
435쪽
is Tractatua V Mihi placuerit . Et iterum: Non est volentis , neque currentis , sed miserentis Dei . Et statim praevidens , & praefocans querelam , quam facturi erant gratuitae praedestinati nis impatientes , dum dicunt et suid adhue queritur f Voluntati enim e ut quis resistit trubjungit increpando et O homo tu suis es , sui respondeas Deo r Nunquid potest dicere figulus luti ei , qui se finxit , quare me fecisti sie I Ubi totam difficultatis decisio.nem ad simplicem Dei voluntatem revocat. Et cap. II. sequenti postquam satis diu locutus est de praedestinatione secundum pro positum, totum discursum hac exclamatione concludit et O altitudo divitiarum fa, pientiae , di sientiae Dei , quam incomprehensibula sunt iudicia ejus , ct investigabiles
Eadem major constat secundo ex Augustiano depraedestin. sanct. cap. r. ubi sic ait: Ex
duobuI aetate grandaevis impiis , cur hie assumatur , ct alter relinquatur: O judicIa Dei inis
comprehensibilia i Et Epist. 1ii. explicans significationem ligni crucis, ad profundum rhducit occultam rationem, cur unus eligatur, non vero alter. Item in libro solitoquiorum animae ad Deum cap. 18. quod est de profum da praedestinatione, & praescientia Dei, albIoquens Deum sic ait: Mundas autem de nobis suis hominum eos, in quibus tibi placuis has sare , quos ab inaecessibilibus profundis Derelis iudiciarum incomprehensibilium sapientia tuae , semper iustorum , licet occultorum , sine eorum meritir praedesinasti ante mundum , vocasti de mundo , iusimasti in mundo , o magnificas
eos post mundum. Non omnibus autem hoc facis , quod admirantur tabescentes omnes sapientes
436쪽
De pro hi d. , ct praedestin. r In parvulis sine baptismo decedentibus perperam recurri ad casum, cum nec passer cadae in terram sine voluntate Patris coelestis; vel ad incuriam parentum, quibus plerumque is stinantibus, & paratis ministris, puer moriatur a sed id tribuendum esse occultae Dei vo luntati, qui noluit, ut illis applicaretur ba ptismus. Unde Prosper ad c. q. Gal. Res Deiantur etiam inter Christianos tot millia par vulorum . qui ab hae vita sine baptismo transerunt , quibus nee Plantator Pr mare , nee rigator potuit subvenire. Constat tertio eadem maior ex D. Thoma hic qu. 23. art. s, ad g. ubi haec scribit: cu re hos ejegit ad gloriam, o alios reprobavit, non habes rationem nisi divinam voluntatem: Undae Augustinua dicit si per Ioannem , quare hunc arahat, ct alium non trahat, noli velle dii dicare, si non vis errare. Sicut etiam in rebur naturalibus , quod haec pars materiae sit sub ime
forma , ct illa sub alia , dependet ex simpliei
divina voluntate : Sicut ex simplici voluntateariseis dependet, quod ille lapis sit in ista parte parietis, di ille in alia , quamula ratio arto
habeat, quod aliqui sint in hac, ct aliqui sineta illa. Similia habet 3. contra Gent. c. I SI 'Minor etiam videtur manifesta s si enim electio praedestinatorum fieret ex praevisis meis ritis tanquam a causa motiva, facile posse e reddi ratio, cur unus eligatur ad gloriam, non vero alter, nempe quia Deus praevidi emerita unius, & mala opera alterius, subindeqire non oporteret recurrere ad simplicem
Dei voluntatem, & ad judicia ejus inscrutabilia. unde Augustinus in Enchirid. cap. fg. explicans praedictum locum Apostoli: Iacob dilexi , Esau autem odio habui , sic ait Hain re si futura opera , vel bona hujus , vel f s nia
437쪽
a. Ist , Tractatus V. Mala illius, qua Deus utique praesciebat, vera Iei intelligi , nequaquam dicere; , non ex v bibut , fed diceret, ex futuris operibua , eoque
modo Fam solveret quaestionem, imo nullam , solvere opus esset , faceret quaestionem .
Et Epist. Ios. ad Sixtum :-( inquit )isum aeuiit imum sensum defuisse inpos olomon miretur F Hoc quippe iue non vidit , quan do sibi melut obversanti objecta quaestione , Mon id potius tam breve , tam apertum , tam
Fcui isti ( scilicet Pelagiani putant verum,
absolutumque respondit . Hic erat locus dieendi , quod isti sentiunt . Non autem hoe dicu Postolus.
Alterum argumentum ex Scriptura desum. Ptum , petitur ex eo, quod praedestinatio frinquenter sortis nomine in scriptura designature
ad Ephes. I. Sorte vocati fumus fecunsim proopositum ejus, qui operatur omnia secundum conissium voluntariisuae. Ad Coloss. I. Dignis nor feeit in partem fortis Sanctorum in lumine .
Hujus aute appellationis nulla alia ratio esse potest, nisi quia sicut aliquid dicitur sorte albCui contingere, quod ei accidit absque prae via causa, & studio ejus i ita praedestinatio nis nulla reperitur causa ex parte nostii , sed illa in solam gratuitam Dei electi onem redincenda est. Hoc argumento ex fortis appellatione desumpto utitur S. Augustinus concione a. super Psal. go. ad gratuitam praedestinationem electorum suadendam. Illam etiam probat lib. de gratia , & libero arbitrio cap.v. exuco quod ad Roman. 6. vita aeterna gratia Dei appellatur: Cum posset (inquit dicere . o- solus , o recte dicere, si pendium justitiae vica aeterna , maluit tamen dicere , gratia Dei mita aeterna , Mi hinc intelligeremus , non promeritis Dostris Deum nos ad aeternam vitam
438쪽
De provid. , ct fraeest. ' Mysed pro sua an ferisordia perdueere . Quod umraficari non potet e perductione ad vitani aeternam in executione, quia haec stipendium justitiae est , unde dicere , quod datur sine meis ritis, esset error : Ergo loquitur de illa in intentione, & de ipsa electione praedestinato rum ad gloriam, quae est pure gratuita, quamvis ipsa gloria in executione per merita sit a quirenda . Probatur secundo nostra sententia ex e dem Augustino , qui non solum locis iam relatis gratuitam Dei praedestinationem' manifeste docet , sed etiam in libro de corrept. & gratia cap. . ubi sic ait et Elem
funi ( undecim Apostoli ) ad regnandum
cum Christo , non quomodo electus est Iud ad opus , cui congraebat . Cum itaque aAdb mus , nonne Godecim vos elegi , ct unus vobis diabolis, est illor debemus intelligere eiectos per misericordiam , tuum per judicium talos ergo eligit ad obtinendum regnnm suum,
illum ad Uundendum sanguinem su- . Insigne est hoc testimonium pro nostra sententia : in eo enim est sermo de electione ad regnandum , atque adeo ad gloriam sitem de electione ante praevisa merita, utpote quam dicit factam per misericordiam,
di non per judicium, id est per discussionem
Potest insuper nostra assertio suaderi arguis mento morali, desumpto ex effectibus, quos Augustini de praedestinatione doctrina apud Massilienses produxit. Constat enim ex Epistolis D. Prosperi, & D. Hilarii ad Augustiis num scriptis Massilienses propterea fuisse tu batos, quod existimarent ex doctrina Augustini de praedestinatione fatum induci, tolli libertatem arbitrii, in desperationem homis o Dra
439쪽
ra Tractatur mnes adduci , & alia similia, quae nobis e iam objiciunt Adversarii . Quonam autem etiam ficto colore viry illi acutissimi Augustino objicere talia potuissent , si existimassent praedestinationem, quam docebat', praescientiam operum , seu humanae cooperationis supponere Delirium certe est, aliquid ii jusmodi de tali praedestinatione somniare, cujus decretum omni ex parte in hominis potestate constituitur. Insanum vinaeo credere est, illas ab eis profundi potuisse querimonias, qui ultro plena voce, & pr fessione protestabantur in eisdem Epistolis Irosperi , & Hilarii , se praedestinationem secundum praescientiam operum Iecipere , se illos ponere praedestinari , atque eligi, quos Deus praescierit credituros , denique qui disertis verbis dicebant apud Faustum iblorum corypheum: Nisi praescientia exploraverit , praedesinario nihil decernit : Ei go exisistimabant praedestinationem salvandorum , quam docebat Augustinus , omnem merito-Tum praevisionem antecedere: Ergo cum Augustinus in libris,quos rescripsit,no negaverisianc fuisse suam doctrinam , nec de Massiriliensibus conquestus sit, quod sententiam alienam sibi imponerent, signum manifestum est , eam fuisse ejus sententiam, quae docet praedem stinatos ad gloriam fuisse ad eam electos ex mera Dei voluntate, ante praevisionem me- Titorum. Unde cum sententia Augustini immateria de praedestinatione sit doctrina totius Ecclesiae , & a pluribus Summis. Pontificibus fuerit approbata : Videant u inquit
Iaronius tomo 6. num. 35. quanto pericula quidam ex Reeentioribus , dum in Novatorex insurgunt , ut eos confutent , a S. Augustini sententia de tradesin plane recedant , cum
440쪽
Depromidentia, repraedest. da ratioquin arma non desint, quibus haeretici premfluentur s. VI. .
Triplici ratione Theologica eadem veritas suadetur.
PRima est : Merita nostra sunt effectus
praedestinationis et Ergo praedestinatio non est ex praevisis meritis . Consequentia est manifesta ; si enim merita sunt effectus praedestinationis, & electionis , non potuerunt praevideri certo futura ante praedestinationem, &electionem, cum effectus non possit praevideri, ut futurus, ante suam Cainsam ; si autem ante praedestinationem non sunt praevisa, ut futura, non potuerunt m vere Deum ad praedestinandum s neque nim Deus pCedestinat ex praevisione meritorum possibilium; alias omnes essent praemdestinati. Antecedens vero, in quo est diSficultas, probatur multipliciter et Primo ex Apostolo ad Ephes. I. dicente, Deum nos sorte elegisse , tit essemus sancti: Ergo ipsa electio influit, dc causat sanctitatem, & merita . Secundo ex Augustino de praedest sanctorum cap. 18. ubi ponderans , & urgens praefata Apostoli verba, sic ait et Intueamur
ergo verba Apostoli: Sicut elegit nos in Pso , Mi es emua sancti , em immaculati . Non ergo quia futuri eramus sed ut essemus . Nempe eertum est, in me mavissum est : Ideo qui Pe tales eramus futuri , quia elegit ipse pra
desinans s t Mi tales per gratiam ejus essemus
Item lib. s. contra Julian. cap. 3. Nullum(inquit elegit dignnm, sed eligendo feeis di gnum. Similiter Epist. ros. ad Sixtum ait , quod eluch et facit , non invenit . Tertio ex