장음표시 사용
461쪽
secundam partem, manifestum est, proh cur vero quantum ad primam; Primo , quia
ex vi decreti, quo electus fuit Christus . ut sit filius Dei naturalis, fuit factus Chrictus ut homo, qui est praedestinationis subiectum, ut docent Theologi in tractatu de
Incarnatione, dum agunt de praedestinatio-ine Christi. Item ex vi decreti ordinantis: hominem ad beatitudinem naturalem posse set fieri homo, sit conderetur in natura Pura Ergo ex vi decreti efficaciter ordinantis ad gloriam potest fieri, saltem imperative, substantia subjecti ad gloriam ordis nati CSecundo, si aliqua repugnantia in hoc esset. maxime quia substantia praedestinati, cum sit gloriae subjectum, debet ad illius inotentionem supponi, di consequenter ex ri illius non potest fieri: At haec ratio nuIIa
est: Ergo hoc non repugnat. Malor continet praecipuum fundamentum adversae senistentiae. Minor vero sic ostenditur i Id , Quod est prius in genere causae materialis, potest esse posterius in genere cauta finalis:
Ergo etsi substantia praedestinati sit subidicium gloriae, & consequenter prior illa in geonere causae materialis, potest ab illa in ge. nere causae finalis causari, subindeque ex inistentione ad gloriam imperati ve procedere . consequentia patet, Antecedens variis e emplis declaratur, & probatur. Potentia vi.
talis, licet sit principium esse vum, & re. ceptivum sui actus, potest nihilominus fieri ex intentione illius, & ab eo in genere causae
finalis dependere. Sanitas, quam medicus appetit aegroto, est prior illo in genere cauta onalis , ipse vero aeger, cui defideratur, prae. cedit in genere cauta materialis, &subjecti.
vaes christus in genere cauta finalis est prior
462쪽
genere humano, & toto ordine naturae , aegratiae, unde ad Colossi I. appellatur primogenitus omnia creatura ; & tamen genus h
manum ut redimendum, subindeque ordo naturalis, Christum praecedit in genere cauasae materialis, in ratione finis Cui, ut commuis niter docent nostri Thomistar in tractatu de Incarnatione: Ergo pariter, licet substantia prae destinati sit objectum gloriar, quam praedestinatio respicit ut finem, poterit ex illius intentione procedere, seu imperari. Quorum omnium ratio est, quia non repugnat mutua inter duo causalitas in diverso genere cauta a Dam , ut communiter docent Philosophi ,
causa sunt Fbi invicem causae , & mutuam inister se causalitatem, ac dependentiam ex e cent. Ex quo solvuntur praecipua Adversa, ri osum fundamenta , ut constabit ex mox
Objiciunt ergo primo: Praedestinatio ho. minum eorum substantiam productam, vel saltem praevisam supponit s Ergo eam non caulat. Consequentia patet, Antecedens pro .hatur. Substantia praedestinati per providentiam naturalem producitur et Sed providentia naturalis antecedit supernaturalem, sicut na- , tura praecedit gratiam : Ergo praedestinatio substantiam praedestinati supponit . Simile argumentum potest fieri dei voluntate antech dente salvandi omnes homines; haec enim an. tecedit praedestinationem, seu voluntatem i, lam specialem , qua Deus discernit praedestinatos a reprobis: Sed voluntas illa gener 'lis salvandi omnes homines supponit eorum substantiam, &esse, cum supponat volunt tem eos creandi: Ergo praedestinatio substa
tiam praedestinati productam, vel saltem previsam DPponit, . -
463쪽
Verum ad haec ex principiis iam statutis cile respondetur , voluntatem antecedentem salvangi omnes homines, & providentiam naturalem antecedere praedestinationem in generea causae materialis, & esse posteriores illa in genere cauta finalis, quod lassicit , ut substantia praedestinati sit pra destinationis effectus, ut jam ostensum es ,re constat in sententia communi Thomistarum, & aliorum , qui docent auxilia sufficientiae esse in praedestinatis effectus praedestinationis, non obstante, quod illa sint effectus providentiae communis supernatur iis, quae prior est providentia praedestinativa: Ergo similiter substantia praedestinati, quamvis sit effectus providentiae natur iis, & haec praedestinatione sit prior, poterit nihilominus esse praedestinationis est
Eadem solutio adhiberi debet fimili arguis
mento, quod proponunt Adversarii, nem pe, quod praedestinatio nostra, cum sit po. erior praedestinatione Christi, quae dependet a praevisione culpae originalis, illam lapis Ponit ; peccatum vero originale supponit substantiam omnium praedestinatorum. Responis detur enim, praedestinationem nostram supponere peccatum originare in uno genere causae, scilicet materialis, non tamen in omni genere causae, quia praecedit tale peccatum, seu permissionem illius in genere causae finalis objiciunt secundo e ut aliquid sit praedestinationis effectus, requiritur, ut sit medium respectu gloriae, ut constat invocatione, de justificatione , quae idcirco dicuntur praedem stinationis effectus, quia ad gloriam, ut m
dia ad sinem, ordinantur: Atqui substantia
464쪽
De providentia, o pra est. . s, praedestinati non est medium ad gloriam, sed duntaxat illius subjectum: Ergo non est prindestinationis effectus. Respondeo distinguendo maiorem: Vt liquid sit praedestinationis effectus elicitus, requiritur , ut sit medium respectu gloriae , concedo majorem: ut sit effectus duntaxat ab ea imperatus, nego majorem . Ad hoc enim suificit, quod ad gloriam aliquo modo conducat, & fiat ex intentione illitae, ut
Objiciunt tertio di Effectus pra destinationis debent esse ex meritis Christi; ille enim omnes effectus nostrae praedestinationis promeruit, ut docent Theologi in tractatu de incarnatione: Sed substantia praedestinati non est ex meritis Christi, nam juxta Augustinum epist. Io . Christus non pro jusis , ut homine conderentur, sed pro impiis morima est , ut justificarentur: Ergo non est praedestinationis ef
Respondeo, concessa maiori, distinguendo minorem s substantia praedestinati nude summpta, & intra limites purae naturae considerata, non est ex meritis Christi, concedor ut ordinatur ad gratiam, dc gloriam, & ad ibiam efficaciter transmittitur, nego . Unde ad locum Augustini dicendum est, illum solum intendere, hominis geherationem, intra limites purae naturae consideratam, non esse ex meritis mortis, & passionis Christi; non negare tamen, illam, ut ordinatam, & transmissam
od gratiam, & gloriam, cadere sub mei itis illilius. Addo multa deputari meritis Christi,
Propter quae tamen non dicitur mortuus . m
ruit enim sibi Christus gloriam corporis,d fui nominis exaltationem,meruit etiam illumina
iioaea, R gaudia accidentalia Asieloxum, ut
465쪽
s Tractatur Vos endemus in tractatu de incarnatione, & tamen non dicitur mortuus propter gloriam, corporis, &sui nominis exaltationem, nec propter illuminationes, & gaudia Angelorum; quia particula propter denotat finem praecipuum mortis , & pallionis Christi a illa vero non sunt fines praecipui mortis ejus , sed solum justificatio, & gloria electorum. Ex dictis colligitur, bona omnia naturalia
esse effectus praedestinationis imperatos: nam quamvis fiant ex providentia naturali, per praedestinationem tamen ordinantur ad saluo tem, & bonum e lectorum et juxta illud Apostoli, omnia vestra sunt vos , axiem chrisi , chrisus autem Dei
De Reprobatione . DAri in Deo reprobationem, seu decreis tum aliquod essicax, & immutabile quo ab aeterno aliquos homines, & Angelos voluit a gloria excludere, de fide certum est, cum hoc expressis Scripturae testimoniis constet, praesertim ex cap. v. epistolae ad Rom. Unde an Concilio Valentino can. 3. dicitur: Fide
ser fatemur praedestinationem electorum ad viis tam , o praedestinationem impiorum ad mortem. Id etiam probat D. Thomas hic qu. 23. art. 3. hoc discursu e Praedestinatio est pars providentia e . ed providentiam antem pertinet permit.sere aliquem defectrem in rebui , qua providentiae fuliduntur sitinde eum per divinam provis
dentiam homines in utiam aeternam ordinentur , pertinet etiam ad divinam providentiam ; ux
466쪽
De providentia, ct praedes'. Addit S. Doctor in I. ad Anni b. dis ocari. 3. reprobationem necessariam esse, ut
perfecte ostendatur humani arbitrii defecti. hilitas, & gratiae necessitas . Non enim perfecte ostenderetur libertas arbitrii creati, si non posset homo sinaliter peccare, & in impoenitentia finali mori. Similiter gratiae necessitas non perfecte manifestatur, nisi ostendatur neis cessitas doni perseverantiae finalis, quae non
potest ostendi, nisi permittendo, quod aliqui
homines peccent, & in peccato moriantur,& consequenter a consecutione vitae aeternae deficiant. Fuit etiam necessarium, Deum aliquos reprobare, ut inde attributorum suo rum gloria magis resplendeat , & coruscet
praesertim justitia eius vindicativa in eorum punitione, patientia, ac longanimitas in illis tamdiu susserendis , ejusque bonitas, &misericordia erga electos, quae eos a reprobis discrevit, & ad gloriam destinavit. Quam rationem tangit Apostolus ad Roman. p. his verbis et Volyns Dena ostendere iram ( id est iustitiam vindicativam ) ct notam facere potenti am suam , fustinuit in multa patientia
vasa irae apta in interittim , ut ostenderet dis
vitias gloriae sua in vasa misericordiae , qua praeparavis ingloriam. Demum id exigit pubchritudo universi, quae ex diversitate creaturarum, & bonorum, ac malorum admixti ne consurgit. Quam etiam rationem idem Paulus insinuat, dum et . Timoth. h. scribite In magna domo non solum sunt vasa aurea ,stae argentea , sed etiam lignea , et fictilia, quaedam quidem in honorem , quaedam ver
. Quantum ad essentiam, dc quidditatem reprobationis, docent communiter Theologi,
cam non dicere in Deo solam negationem
467쪽
praedestinationis , I sed positivum a mim, tum quia Apostolus nominibus importantibus
actum positivum eam explicat ad Roman. s. Deus cujus vult , misere ut , O quem vult , indurat. Iacob dilexi, nais vero ,
Tum etiam, quia si reprobatio in sola negatione consisteret , Angeli , & homines mere. possi biles, & nunquam futuri aeque dici pose sent reprobati, ac illi, qui ex existentibus damnantur, quandoquidem non solum isti, sed etiam illi a Deo non sunt praedestinati . Addo, quod Deo perfectior modus a gendi tribuendus est : Sed perfectior mo dus agendi est per actum positivum, quam per solam carentiam , vel suspensionem a. eius et Ergo reprobatio in actu positivo I& non in sola negatione praedestinationis consistit. Quod si quaeras, quinam lit ille actus possitivus, in quo reprobatio essentialiter consistit3 Respondeo esse actum imperii, quo Deus imo perat permissionem peccati, seu denegatio. nem gratiae efficacis ad illud vitandum, & Ita media ad finem reprobationis, manifestationem scilicet divinae justitiae , efficaciter conducentia. Reprobatio enim est pars objectiva providentiae, sicut praedestinatio: Providentia autem consistit essentialiter in aetii imperii ordinantis media ad consecutionem finis a provisore intenti, ut cap. I. s. t. ostensum est : Ergo & reprobatio. Connotat tamen , & praesupponit actum voluntatis, qui dicitur odium reprobi, seu eius electio, &exclusio a gloria; sicut praedestinatio similiter connotat, &supponit actum voluntatis , qui vocatur dilectio,vel electio praedestinat Tum ad gloriam.His praemissis, superest solum
nobis hic agendum de causis, di effectibus rhyro:
468쪽
De providentia, o praedest. probationise de quibus tres graves, dissicia taces , ac controversiae breviter resolve at
R rasario , prout dicit exclusionem a Doria hcillax quam, bdn him indebitos . non habet prathotivo praemia demerita , seu Pece a Sctu ia I bene tamen , prout includis voluntatem puniendi, ct insigendi poenam . t i
unica art. 3. ubi haec scribit: noluntati di.,ina de falute hominis duplex volanto Suid tum' opponi et scutere voluntas de eongradictorio, secundum quam vult aliquem non fabari
O voluntas de eontrario , seundum i Suam vulx aliquem damnare . Prima quidem volanistas non requirit aliquam rationem ex parta voliti, eum salus hominis non sit debita natu- vae humanae s non enim requiritur ratio , qu re non dem alicui, cui dare non debeo Sed voluntas damnationis risiicit ra/1onem reisui ex parte damnati , 'eum damnario exudebi/o infesta
Probatur prima pars huius assertionis , pr mo ex verbis illis Apostoli ad Roman.'M. Cum nondum nati fuissent , aut aliquid boni se vel mali fecissent, non ex veribus , sed ex 'vo eante diis um est , Iacob dilexi , cans autem odio habui e ubi S. Thomas lectione x. ait, quod sic ,dile io, de Eua hic loquitur , peretinet ad aeternam Sei praedestinationem ira odium , de quo die. loquitur, pertinet ad reprobaritionem ,. qua Detit reprobaripeccatorae, nec) dicendum , quod ista reprobatio sit temporisti a
Per quod excluditi g responsio: quorundam
469쪽
uecentiorum, dicentium haec verba non imcelligilde dilectione pertinente ad aeternam praedestinationem, nec de odio ad aeternam reprobationem spectante ; quia existimant , Esau non fuisse reprobatum a regno coelo. rum, sed solum a temporali haereditate re
Uetum Auctores illi ad temporalia solum attendunt , nec advertunt Apostolum haec verba Prophetae ad mysticum, &spiritualem sensum elevasse, eaque assumpsisse ad proba dum Deum absque ullius iniuria quosdam s Cundum propositum elegisse ad gloriam, &aliis tantum beneficium voluisse negare, a te praevisa tuorum merita, vel demeritas quem sensum fula prosequitur Augustinus Epist ros. iv. t. ad Simplic. de alibi saepe . Unde an Esau fuerit reprobatus avita aeterna, vel solum a temporali haereditate repulsus , nihil refert ad propositum; cum in hoc non consistat vis Apostolici discursus, sed Apostolus Jacob.& Esau in typum, & figuram omnium electorum, dc reprobvium assumat. e, Addo, quod idem Apostolus ad Hebraeosa a. Esau inter peccatores, & impoenitentes numerat, quod non leve argumentum est, ipsum non solum a temporali haereditate, sed etiam a coelesti regno fuisse exclusum. Neo
obest , quod aliqui cum Theophylacto , &Cajetano hoc interpretentur de poenitentia apud Isaac patrem suum, & de reprobati ne ab eius benedictione. Nam in Chrysostomus homil. 3 i. in Epist. ad Heblaeo, ; de D. Thomas super cap. ita. eiusdem Epistolae, aliique M. Patres,communiter Esau non veram poenitentiam erga Deum, habuisse
Potest insuper eadem prima pars hac ratio
470쪽
De providentias ct praedest. a s rne suaderi. Deus est supremus glariae dominus, nullique hominum gloria debetur: Erigo absque ullius injuria potest essicaciter deis cernere, illam quibusdam conferre , & alii, denegare, absque eo quod ex parte hominum meritum; vel demeritum propriae voluntatis supponatur. Consequentia patet, quia in
hoc ratio supremi dominii consistit, posse scilicet sacere de re sua quidquid voluerit, absque ullius injuria . unde quia prima tratia nulli hominum est debita , potest Dqus absque ullius injuria, eam aliquibus dare, Scaliis denegare , ut concedunt Adversarii equidni ergo idem dici poterit de gloria b
lanc rationem insinuat D. Thomas loco su- ira relato, & hic art. s. ad 3. his verbis r 'Inis, qua ex gratia dantur , potest aliquiae proibito suo dare cui vult plus, vel minus, dumis, bdo nulli subcrabar debitum , - absque Pr Iumisio iustitiae . Ex hoe est , quud dicit Fatei uias Matth. 2 o. Tolle , quod tuum est , mede, an non licet mihi , quod veso faeere I Eauaest. 6 de verit. art. a. ad p. me ipsum
inquit quod est non habere debitism ,
Respondent Adversarii, quod licet Deus, supremus gloriae dominus, absolute potue- ita se gerere, & gloriam reprobis ahte evisa eorum demerita, ut beneficium ud iam, denegare s non tamen, ex suppositio
elevationis naturae humanae ad ordinem su- naturalem, & voluntatis antecedentis,quat, omnes homines salvos fierisquia hac eleisione, di voluntate supposita, gloria fit deos homini, non debito justitiae, vel conna i litatis, sed debito congruentiae. ed contra primo)r Supposita hac ordinati