장음표시 사용
191쪽
Anima quae intus in Capite residet; at ubinam ejus Curia est ibi, non ausim es fari, sed consensi cum illis, qui ei assignarunt sedem in tribus Ventriculis Cearebri, nunc cum illis qui in Corporibus striatis ibi, nunc cum illis qui in Sub
stantia medullari utriusque erebri, nunc cum illis qui in Substantia cortica.li, nunc cum illis qui in Dura matre non nim defuerunt calculi sicut albi ex confirmationibus pro unaquavis sede. Caculi pro tribus Uentriculis in Cerebro fuerunt, ito illi sint receptacula spirituum animalium S lympharum omnium Cerebri calculi pro corporibus striatis fuerunt, quod haec faciant Medullam per quam exeunt nervi, per quam utrumque Cerebrum continuatur in Spinam, S ex hac Me illa emanant fibrae ex quibus totum Corpus contextum est calculi pro Substantia medullari utriusque Cerebri fuerunt, quod illa sit collectio S congeries omnium brarum qu e sunt initiamenta totius hominis calculi pro substantia corticali fuerunt, quod ibi sint sine pri mi in ultimi, Scinde principia omnium brarum S sic sensuumis motuum: ealculi pro dura Matre fuerunt, quod illa sit tegumentum commune utriusque Cerebri S inde per quoddam continuum extendat se super cor S super vi scera corporis. Quod me attinet, O arbitror plus de uno quam de altero, vos, quaeso, arbitramini eligite quid potius. His dictis e Cathedra de stendit tradidit Tertio tunicam , togam, illeum, qui scandens Cathedram loquutus est hae, Quid mihi Iuveni cum tam sublimi theoremate provoco ad Eruditos sedentes hic ad latera, provoco ad Sapientes vos in Orchtistra, imo provoco ad supremi Caeli Angelos, num quisquam ex sua ratio. tiali luee potest aliquam de Anima deam sibi sumere; at de Sede ejus in homine possum ego sicut alii vaticinari; vaticino quod sit in Corde & inde in Sanguine; S hoc meum vaticinium est, qui Cor sanguine suo regitis Corpus S aput emittit enim magnum vas orta vocatum in Universum Corpus, ac mittit vasa Carotides vocata in universum Caput inde universalis consensus est , quod Anima ex Corde per sanguinem sustentet, nutriat, vivificet universum systema organicum Corpori Capitis ad fidem hujus asertionis accedit, quod in Scriptura Sacra toties dicatur Anima ct Cor, ut quod amaturus sis Deum ex tota Anima S ex toto Corde di quod Deus creet in homine novam Animam S OVum Cor Deutr. U S. Cap. X 11. Cap. XI 14 Cap. XXVI: 6. Jerem. XXXII. I. Matth. XXII. 3. Marc. Xll go, 3. Lue X 27. alibi, ae aperte quod Sanguis sit Anima carnis, Levit. XUIl 11 14. His auditis aliqui extulerunt vocem , dicentes, docte, docte erant ex Canonicis. Post haec Quartus hujus vestibus indutus, Scingressus Cathedram, dixit suspicor etiam ego, quod non 'iquis tam subtili,
limato ingenio sit, ut dispicere possit, quid Anima, ct qualis illa quare arbitror, quod apud illum, qui vult rimari illam, subtilitas supervacuis eratur; sed usque a pueritia permansi in fide sententiae, in qua fuerunt Antiqui. quod Anima hominis sit in ejus toto S in hujus omni parte, si quod tam in Capiteis in singulis ejus, quam in Corpore S in singulis ejus & quod vanum a Neuteri eis inventum fuerit, designare ei sedem alicubi, non ubivis est quoque Anima substantia spiritualis, de qua non praedicatur exten- sio
192쪽
si nec locus, sed habitatio & impletio quis etiam non intelligit vitam, dum nominat animam, estne vita in toto cin qualibet partes his distis favebant multi in Ruditorio Post hunc surrexit Quintus, ae iisdem insignibus ornatus, Cathedra edidit hoc: Non moror dicere, ubi est Anima , num in aliqua parte, vel num ubivis in toto sed ex meo promo S condo aperiam mentem de hoc , quid Anima qualis illa Anima non cogitatur ab aliquo, nisi sicut purum quid, quod assimilari potest aetheri aut aeri aut vento, in quo via tale est ex rationalitate, quae homini est prae bestiis opinionem hanc fundavi super hoc, quod homo dum exspirat, dicatur effare seu emittere Animam seu spiritum inde etiam Anima post mortem vivens creditur esse talis halitus, in quo est vita cogitativa, quae vocatur Anima quid aliud potest anima esse. Sed quia audivi ex Orchestra dicentes, quod problema de Anima , quid illam qualis illa est, non si1 supra intellectum, sed in illes coram illo rogo precor, ut aeternum hoc Arcanum vos ipsi aperiatis: Geniores in Orachestra inspexerunt Archididascalum, qui illud proptem proposuerat, qui ex nutibus intellexit, quod vellent ut descenderet doceret, ct actutum ille exsuggestu descendit, pertransivit Auditorium, S ingressus est Cathedram, ibi exporrigens manum dixit auscultate quaeso, quis non credit Animam
esse intimam S subtilissimam Essentiam hominis quid Essentia absque
Forma aliud quam ens rationis , quare anima est Forma, sed qualis forma dicetur est forma omnium amoris S omnium sapientiae omnia amoris vocantur assectiones, S omnia sapientiae vocantur perceptiones hae ex illic siecum illis faciunt unam formam, in qua innumerabilia in tali ordine, serie cohaerentia sunt, ut vocari possint unum; voeari possim unum , quia non
potest inde aliquid auferri, nec ad illud aliquid addi, ut sit talis quid anima
humana nisi talis forma suntne omnia Amoris S omnia Sapientiae essentialia illius formae ct haec apud hominem sunt in Animam ex Anima in capite corpore vos vocamini Spiritus Angeli S credidistis in Mundo , quod Spiritus S Angeli sint sicut venti aut aetheres, sic mentes S animi; iuncelare videtis, quod vere, realiter .actualiter sitis homines, qui in Mundo vixistis S cogitavistis in materiali corpore, scivistis quod corpus materia. te non vivat S cogitet, sed subflantia spiritualis in illo corpore, laneio. cavistis animam, cujus formam nescivistis, S tamen nunc vidistisis videtis illam; vos omnes estis Animae, de quarum immortalitate tam multa audivistis, cogitavistis, dixistisis scripsistis S qui estis formae amoris S sapientis a Deo, non potestis mori in aeternum: Anima itaque est forma humana, de qua ne hilum potest auferri S ad quam ne hilum potest addi, ad est intima forma omnium formarum universi corporis; quia forma quae extra sunt ab intima accipiunt essentiam S sormam ideo estis, sicut apparetis coram vobis S nobis, Animae verbo Anima est ipse homo, quia est intimus homo , quare ejus forma est plene, perfecte forma humana verum non est vita, sed est proximum receptaculum vitae a Deo, te habitaculum Dei. His dictis adplaudebant multi, sed aliqui dicebant, expendemus. Ego
tune abivi domum M ede super Gymnasio illo loco prioris Meteor appa
193쪽
ruit Nubes candida absque striis seu radiis inter se di inicantibus quae nuberpenetrans testum intravit, ac illustravit parietes S audivi, quod viderint Scripturas, ac inter alias etiam hanc se ebovah Deus in piravit in nares bovii ni AN1ΜΑΜ 1TARUM X factus est Homo in ANIMAM IvENTΕΜ, Gen. II: . 3I6 ALTERUM MEMORABILE. Quondam in animi requie&jucunda mentis ..ce ambulans vidi e longinquo Lucum, in cujus medio erat Porticus tendens ad Palatio lum vidi Virgines Juvenes ac Maritosis Uxores intrantes; illuc etiam in spiritu accessi, quendam in introitu stantem custodem inter' rogavi, num etiam liceat intrare aspexit me, dixi, cur aspicis me res pondit, aspicio te, ut videam, num jucundum paeis, quod in facie tua est trahat aliquid ex jucundo amoris conjugialis est post Porii dum hune ortu 'lus, in medio ejus Domus, ubi sunt duo novitii Conjuges, ad quos hodies veniunt amicae & amici, felicia optandi causa; illos, quos admitto intrare, ego non cognosco; sed mihi dictum est, quod cognoscerem illos ex faciebus' illo. rum, si in illis viderim jucundum Amoris conjugialis, hos admitterem, non alios omnes Angeli ex faciebus possunt videre jucunda cordis aliorum jucundum illius amoris, quod in facie mea vidit, erat quod meditare de Amore conjugiali hae meditatio elucebat ex oculis meis, S inde intravit iii interiora facie meae, quare dixit ad me, quod liceat intrare. Porticus per
quem intravi, erat ex arboribus Ductiferis per ramos mutuo conneXis, quae faciebant utrinque parietem continenter arboreum per Orti eum intrabam
Hortulum, qui spirabat amaenum ex virgultis floribus virgula S flores erant paria' paria Maudivi, quod tales hortuli appareant circum domos ubi sunt fuerunt nuptiae, quod inde appellentur Hortuli nuptiales. In travi postea domum, ubi vidi binos conjuges tenentes se manibus, ex amo. re eis conjugiali inter se loquentes; tune ex faciebus illorum datum est videre essigiem amoris conjugialis, S ex colloquio illorum vitale ejus Postquam ego inter plures nuncupaveram vota, Telicia illis optaveram, exivi in Hor tutum nuptialem, vidi ad dextrum latus ejus Caelum ex juvenibus, in quem
omnes qui exiverunt om accurrebant; quod omnes illuc accurrerent erat
causa, quia ibi sermo fuit de Amore conjugiali hie sermo attrahit omnium animos quadam vi occulta ad se auscultavi tunc Sapientem de illo loquentem, quae ausculi avi in summa erantiae e. k Quod Divina Domini Providentia singularissima cinde universalissima sit de Conjugii sis in Conjugiis in Caelis, quia omnia felicia Caeli ex jucundis Amoris conjugialis scaturiunt, sicut aquae dulces ex dulci vena fontis;&quod ideo provideatur a Domino ut nascantur Paria Conjugialia, ct quod haec jugiter educenzur ad conjugia, nesciente hoc est puella tuero; quod post exactum tempus illa tunc vi go nubilis, S ille tunc juvenis ad nuptias habilis, sicut ex fato alicubi eonveniant se mutuo videant; quod tunc illico sicut ex quodam instinctii cognoscant, quod sint compares, ex quodam didiamine intus in se cogitent, juvenis quod hae mea sit, S Virgo quod hic meus sit; ct quod postquam hoc aliquandiu insiderat mentibus utriusque, ex deliberato se alloquantur ac desponsent dicitur sicut ex fato, laut ex instinctu, intelligitur B a ex
194쪽
ex Divina Providentia, quia haec, dum nescitur, apparet ita. Quod nascantur Paria conjugialia, ac ducentur ad Conjugia, nesciente utroque, confirma vi per similitudinem conjugialem in utrius que faciebus visibilem tum per unionem animorum S mentium intimam S aeternam, quae non dabiles und, quales in Caelo, absque praevis S proviso a Domino. Postquam Sapiens haec loquutus est, ct Caelus applausit dixit porro , quod in singularissimis apud hominem tam masculum, quam Deminam sit Conjugiale sed usque aliud Conjugiale apud masculum aliud apud Reminam, tum quod in Conjugiali masculino sit conjunctivum cum Conjugiali seminino ac vicissim etiam in- singularissimis hoc confirmavit per conjugium voluntatisis intellectus in uno quovis, quae duo agunt simul in singularillima mentisis in singularissima comporis ex quibus videri potest, quod in unaquavis substantia etiam minima sit Conjugiale quod hoc patescat ex substantiis compositis quae ex substantiis simplicibus conflata sunt, ni quod duo sint oculi, duae aures, duae nares, duae genae, duo labia, duo brachia cum manibus, duo lumbi, duo pedes, ac intus in homine duo beemisphaeria cerebri, duo ventriculi cordis, duo ob pulis monis, duo renes, duo testes, S ubi non duo sunt, usque divisa sunt in duo; quod duo sint, est quia unum est voluntatis alterum intellectus, quae agunt in se mirabiliter, ut sistant unum quare duo oculi faciunt unum visum, duae
aures unum auditum, duae nares unum olfactum, duo labia unam loquelam, duae manus unum laborem, duo pedes unum gressum, duo haemisphneria cerebit unum habitaculum mentis duae camerae cordis unam vitam corporis per sanguinem duo obi pulmonis unam respirationem S sic porro a masculinum memininum unita per amorem vere conjugialem, faciunt unam vitam plene humanam. Dum haec dicebantur, apparuit fulmen a dextris quod rubuit, fulmen a sinistris quod canduit, utrumque erat mite, ac per oculos intrabant in mentes, ct has quoque illustrabant; post illa etiam tonitruabat, quod erat lene murmur e Caelo a gelido defluens accrescens. His
auditi sis visis dixit Sapiens, haec mihi in signum & monitum sunt, ut sermoni me superaddam haec, quod dextrum ex paribus illis significet bonum illorum, quod sinistrum significet verum illorum S quod hoc sit ex conjugi boni veri, quod homini in communi in omni singulari ejus inscriptum est , ac bonum se refert ad voluntatem, verum ad intellectum , ac utrumque simul ad unum inde est, quod in Ceela, dexter oculus sit bonum vi. sus ac sinister verum ejus, tum quod dextra auris sit bonum auditus, ac sinistra verum ejus, ut inuo dextra manus sit bonum potentiae hominis, ac sinistra verum ejus; similiter in paribus reliquis quoniam Dextrum Sinistrum illarum significationum sunt, dixit Dominus, , Si dexter Oculus scandaligaverit te, erue illum si dextra manus scandalizaverit te, amputa illam per quod intellexit, si bonum fiat malum, quod hoc ejiciendum sit; tum quod dixerit ad Discipulos, ut emitterent rete in dextram partem navi gii, quod, dum ita fecerunt ingentem multitudinem piscium ceperint, per quod intellexit, ut docerent bonum charitatis, inuod sic colligerent homines. Post hae dicta, iterum apparebant duo illa fulmina, prioribus mitio ra ;
195쪽
videbatur tune, quod fulmen sinistrum traheret suum candorem ex rutilo igne fulminis dextri; quibus visis, dixit, hoc est signum confirmativum sermonis mei e telo, quia igneum in Caelo est bonum, S candidum ibi est verum quod visum sit quod fulmen nisi rum traheret suum candorem egrutilo igne fulminis dextri, signum demonstrativum est, quod candor lucis seu lux non aliud sit quam splendor ignis. ΙΙjs auditis, omnes a fulminibus illis, ct a sermone de illis, accensi bono vero laetiti e , domum abibant.
117. In ventilationem potest venire, num Amor conjugialis, qui est uinus viri cum una uxore, post mortem conjugis possit separari, aut transcribi, aut superinduci tum etiam num Coniugia iterata aliquid commune obtineant cum Polygamia, ct sic num vocari possint Polygam iE successivae; prpeter plura, quae scrupulos scrupulis se addere solent apud ratiocinatores ut itaque scrutiniorum magistri , qui in umbra de his conjugiis ratiocinantur, videant ali-- quam lucem, operis pretium censui fore, sequentes Articulos de illis ad judi cium sistere, qui sunt. I. Quod pose mortem conjugis iterum contrahere matri, monium, dependeat a praecedente amore conjugiali. HI uod etiam a statu conjugii . in quo Dixerant. III. Euod illis, quihus non fuit amor vere conjugialis , nihi obrus leto Ut quin matrimonium iterato contrahant. IU Ouod illi, qui inter se
in amore tere conjugiali Diaeerant, iteratum conjugium non velint; nis propter cau--
fas sparatas ab amore conjugiali quod alius si satus conjugii juvenis cum sirgine Matius juvenis cum vidua. l. Quod etiam alius satus conjugii, si dui cu vitiirgine, Matius vidui cum idua. NIL Quod varietates ij idebitates
horum conjugiorum quoad amorem ' ejus attributa, eaecedant omnem numerum.
UIlI. Quo istaturis duae gravior sistatu vidui Sequitur nunc horum Di
catio si 8. I QUOD POST MORTEM ONIUGIS ITIGM CONTRAHERE MATRIMONIUM DEPENDEAT A l JECEDENTE AMORE CONIUGIALI , Est amor vere conjugialis b
out lanx, qua inclinationes ad conjugia iterata ponderantur; quantum amo eonjugialis praecedens ad illum amorem accedit, tantum inclinatio ad iteratum conjugium recedit, at quantum amor praecedens recedit ab illo amore, tantum melinatio ad alterum conjugium solet accedere causa in propatulo est, quia amor conjugialis est in simili gradu conjunctio mentium, quae in vita comporis unius manet post obitum alterius, hede tenet inclinationem sicut trutinam in bilance, facit superpondium secundum veri amoris appropriati nem sed quia accessio ad hune amorem raro hodie fit nisi ad aliquot passus ideo scala superpondii inclinationis ut plurimum attollit se ad sequationein, ex hae nutat S protendit ad alteram partem, hoe est . ad conjugium. Contrarium est apud illos, quorum amor praecedens in conjugio priori ab amore vere conjugiali recessit causa est , quia recessio ab illo in simili gradu est dis, junctio mentium, quae etiam in vita corporis unius manet post obitum alter,
196쪽
us, Sisee intrat voluntatem ab alterius disjunctam, S facit inclinationem ad conjunctionem novam; pro qua cogitatio illata ab inclinatione voluntatis infert spem de unitiore, Te jucundiore cohabitatione. Quod inclinationes ad iterata conjugia trahant suum ortum ex statu praecedentis amoris, notum est, quoque ratio hoc videt amori enim vere conjugiali inest timor a turae, post adiuram dolor, hic doloris ille timor est in ipsis intimis mentium; inde est, quod quantum ex illo amore inest, tantum anima inclinet S voluntates cogitatione, hoc est, intentione, ut sit in subjecto cum quo S in quo fuit ex his sequitur, quod mens in libra teneatur ad alterum conjugium secundum gradum amoris in quo fuit in priori ex hoc est, quod post mortem iidem retiniantur, ac similiter, ut in Mundo, se mutuo ament sed, ut supra dictum est, hodie est ille amor rarus, sunt pauci, qui digito attingunt illum, cilli qui non attingunt, plus qui ab illo proeul recedunt, hi sicut cupiverunt separationem in vita consorte anteacta, quae rigida fuit ita post mortem cupiunt conjunctionem cum alia seu alio sed de his Se illis plura in sequentibus. 319. I QUOD Pos MORTEM CONIUGIS ITERUM CONTRAIIERE MATRIMOHUM DEPENDEAT ETIAM A STATU ONJUGII, IN QUO VIXERANr Per stat imeonjugii non hic intelligitur status amoris, de quo in antecedente Articulo, quia id facit inclinationem internam ad conjugium aut a conjugio sed status conjugii, qui facit inclinationem externam ad illud aut ab illo Sit sta tus cum suis inclinationibus est multiplex sicut. I. Si Infantes in domo sunt, illis nova Mater prospicienda est. q. Si Infantes adhuc plures in voto sunt. s. Si Domus ampla est, ac instructa famulitiis utriusque sexus. 4. Si ad munistrationes continentes foris abstrahunt mentem a familiaribus domi, inde absque nova Domina timetur aerumna ct casus s. Si mutua auxilia issicia poscunt, ut in variis negotiis & operis. 6. Praeterea a genio conjugis separati aut separatae, pendet, num post primum conjugium possit aut non possit vivere solus seu absque consorte. 7. Conjugium praecedens etiam vel dat timorem pro vita conjugiali, vel dat favorem pro illa. . Audivi, quod amor polygimicus, ct amor sexus, tum libido deflorationis, ac libido varietatis, quorundam animos in cupidinem ad iterata conjugia induxerint ut riuortina dum animos, timores legis famae, si meechantur praeter plura alia, qua
inelinationes externas ad matrimonium promovent. 32o. II QUOD ILLIs, os IBU NON FUIT AMOR VERE CONIUGIALIs, NI-IlIL OBSTET ET OBSIT, QUIN MATRIΜONIUM ITERATO CONTRAHANT. Illis.
quibus non fuit amor conjugialis, non est aliquod vinculum spirituale seu internum, sed modo vinculum naturale seu externum; si non vinculum in. ternum contin' externum in suo ordine S tenore, hoc non persistit aliter quam sicut fascia ablato ligaculo, quae diffluit secundum actum seu ventum: causa est, quia naturale ortum suum ducit a spirituali, ct in sua existentia non aliud est quam congeries ex spiritualibus congregata; quare si naturale , paratur a suo spirituali, quod produxit Qquasi genuit illud, non continetur
ampliua interius, sed modo exterius a spirituali, quod circumdatis vincit il-
197쪽
lud in communi, S non illud colligat colligatum tenet in singulari inde
est, quod naturale separatum a spirituali apud duos conjuges, non faciat aliquam conjunctionem mentium, S se non voluntatum, sed solum conjunctio.
nem aliquarum assectionum externarum, quae cohierent cum sensibus corporis.
Quod talibus nihil obstet S obsit quin matrimonia iterata possint contrahere est quia essentialia conjugii non illis fuerunt, inde illis nec post separationem per mortem aliqua insunt, ideo tunc in pleno arbitrio sunt, sensuales suas affectiones ligare, si viduus cum quacunque, si vidua cum quocunque lubet icet ipsi nec aliter de conjugiis quam naturaliter cogitant, ct quam ex commodis propter varias necessitates S utilitates externas, qu e per mortem iterum possunt per aliam personam loco prioris restaurari; forte si cogitationes illorum interiores, sicut in Mundo spirituali, perspicerentur, non inveniretur m illis aliqua distinctio inter conjunctiones coniugiales S inter copulationes extraconjugiales. Quod his liceat conjugia iterum S iterum pan ere, est supradicta causa quia conjunctiones solum naturales post mortem 'ex
se dissolvuntur a disIluunt; X ternae enim affectiones , per mortem sequuntur corpus S tumulantur cum illo, remanentibus illis, quae cum internis co
haerent. At sciendum est, quod conjugia interius conjunctiva in terris aegre possint intrari, quia lactiones similitudinum internarum ibi non possunt prospici a Domino sicut in Caelis, quia limitatae sunt multis modis, ut ad compares statim conditione, intra regionem, civitatem, S villam habitationis cibi ut plurimum externa confasciant illos, Sic non interna quae nec nisi quam post tervallum conjugii prodeunt, modo quando externis se ingerunt.
as Moli coΝJuGIALI. 9uod illi, qui in amore vere conjugiali vixerant, post mortem sui conjugis, iteratum conjugium non velint, sunt hae causor, . Quoniam quoad animas, S inde quoad mentes uniti sunt; S haec unitio, quia spiritualis est actualis adjunctio unius animae, mentis ad alterius, quae prorsus non potest dissolvi; quod spiritualis conjunctio talia sit. prius passim ostensum est. 2. Quod etiam uniti sint quoad corpora per receptionem propagationum anima mariti ab ullore S sic per insertionem eius vitae in suam, per quam virgo fit uxor vicissim per receptionem amo. conjugialis uxoris a marito, quae disponit interiora mentis, Simul interio. ras exteriora corporis ejus in statum receptibilem amoris S perceptibile in sapientiae, qui status illum a juvene facit maritum, de quibus videatur supra n 198. 3. Quod sphaera amoris ab uxore, ac sphaera intellectus a viro , giter effluat, quod illa perficiat conjunctiones , ct quod illa cum maeno suo spiraculo sit circum illos, ac uniat illos, videatur etiam supra ncias . Quod conjuges ita uniti in conjugio cogitent spirent aeternum, quod super hac dea fundetur felicitas aeterna illorum, videatur . 216. . Ex his
illis est, quod non amplius duo sint, sed unus homo, quod est, una caro. o. quod
198쪽
6. Quod tale unum non possit discerpi per mortem alterius, coram oeulari visu spiritus , manifeste patet. 7. His adjicietur hoc novum; quod duo illi per mortem unius, usque non separentur; quoniam defuncti seu defunctae spiritus cohabitat iugi cum spiritu nondum defuncti seu defunctae, Id usque ad mortem alterius, quando iterum conveniunt heuniunt se, ac tenerius quam prius se amant, quia in Spirituali undo. x his datur lio consequens irrefragabile, quod illi, qui in amore vere conjugiali vixerant, iteratum conjugium non velint. Si autem contrahunt ali quod simile conjugii postea fit propter causas separatas ab amore conjugiali S hae cauta sunt omnes externae; ut si infantes in domo sunt, S illorum curae prospiciendum est: si domus est ampla instructa famulitiis utriusque sexus si admistrationes forinseca abstrahunt mentem a familiaribus domus si mutua auxilia Monidia sunt necessit tes; similia alia.
Γs UvENIs UM VIDΠΛ. e status conjugii, intelliguntur statu vita utriusque mariti Silloris, post nuptias, ita in conjugio, qualis tune est cohabitatio, num interna animarum, mentium , quae in principali dea est cohabitatio, vel num solum externa animorum , sensuum , S corporis. Status conjugii juvenis cum virgine est ipse initialis ad genuinum conjugium anter hos enim procedere potest amor conjugialis in suo justo ord me, qui est a primo calore ad primam facem, S deinde a primo semine apud juvenem maritum, S a flore apud virginem uxorem, S sic germinare, crescere, fructifieare, ac in illa se mutuo introὸucere; sin aliter juvenis non fuit juve-asis, nec virgo fuit virgo, nisi in forma externa. Inter juvenem autem ii duam non datur similis initiatio a primitiis ad conjugium, nec similis progressso in conjugio, quoniam vidua plus sui arbitrii duris est , quam virgo quare juvenis alio visu ad blanditur uxori viduae, quam uxori virgini. Sed in
his datur varietas ct diversias multa , quare id commune solum memoratur. sqq. UI QUOD ETIAM ALIU STATUS ONJUGII IT VIDUI CUM VIRGINE, ET A Lius VIDUIAEUM IDUA Uiduus enim jamdum in vitam conjugialem initia
ius est,m virgo initianda est S tamen amor conjogialis percipio sentit amaenui jucundum suum in mutua initiatione percipit sentit juvenis1naritus xvirgo uxor in obvenientibus semper nova, ex quibus in continua quadam initiatione S inde amabili progressione sunt aliter fit in statu conjugii vidui cum virgine virgini uxori interna inclinatio est , at apud virum illa transiit; sed in his datur varietas diversitas multa similiter in conjugio inter viduum S viduam quare praeter notionem illam communem, non licet aliquid specifie adjungere.
varietas infinita, is quoque est divertitas infinita per arietates hic intelli tu inter illa quae unius generis, aut unius specie sunt, tum etiam inter ge-pera, ct uter species ut per Diversitate hie intelligitur inter illa, quae in
199쪽
o posito sunt idea nostra de distinctione varietatumis diversitatum, illustran potest per hoc : Eum angelicum, quod cohaeret ut unum , in infinita Vari. etate est, non datur unus ibi absolute similis alteri, non quoad animas mentes, nec quod affectiones, perceptiones, S inde cogitationes, nec quoad inclinationes cinde intentiones, neque quoad sonos loque e facies corpora, gestus, gressus, plura usque, tametsi sunt myria. des γriadum, a Domino ordinati sunt ordinantur in unam formam in qua est plenaria unanimitas ct concordii; usse non dabilis esset, nisi ab Uno dii. cantur omnes tam varii universaliter ingulariter illa sunt. quae per Uarietates hic intelligimus. At per Diversitates intelligimus opposita varietatum l. larum, quae dantur in Inferno omnes enim singuli ibi e diametro oppositi sunt illis qui in Caelo sunt, Infernum e illis continetur ut unum per varietates inter se prorsus contrarias varietatibus in Caelo, ita per diversitates perpetuas. Ex his constat, quid per infinitam varietatem, inuid per infinitam diversitatem percipitur. Simile est cum Conjugiis, ut quod infinit te varietates sint apud illos qui in Amore conjugiali sunt, ac infinitae varietates inter illos qui in Amore seortatorio sunt; Scinde, quod infinito diversitates sint inter hosis illos. Ex his hoc conclusum sequitur, quod varietates diversitates in conjugiis cujuscunque generis S speciei, sive sint juvenis virginis, si de iuvenis cum vidua, sive vidui cum virgine, sive vidui cum vidua, excedant omnem numerum quis potest infinitatem dispescere in numerys.
eutern internae Externae in cujusvis luce sunt, ut. o. Quod Vidua sibi suae domui non possit prospicere necessitates vitae, nec aequisitas disponere, sietat vir, S sicut prius per virum S cum viro, is Quod nec se domumseam possit, sicut oportet, tutari vir enim fuit ejus , dum uxor, tutamen .seu brachium S dum ipsa fuit suum, usque confisa est suo viro. s. Ouod ex se inops consilii sit in talibus quae interioris sapientis S in . de prudentiae sunt Quod Vidua sit absque receptione amoris, in otio ut mina est, ita in statu alieno ab innato S per conjugium inducto.
hi se causae externae, sunt naturales, etiam trahunt originem ab internis,
spirituales sunt, ut Omnia reliqua in mundo in corpore de quibus sua ora n sieto cauis illest Sterne naturales percipiuntur a clusis internis spiritualibus , quae ex conjugi boni iseri procedunt, principat iter ex his eius; ouod Bonum non possit prospicere, nec disponere aliquid nisi per verum , quod B6num nec se possit tutari nisi per verum, proinde quod verum sit tutamenes seu brachium boni quod Bonum absque vero lit inops consilii, quia eie6nsilium, sapientia. prudentia est per verum Nunc quia Vir ex creati- est Uerum S Xor a creatione est ejus Bonum , seu quod idem est, cuia vi ex creatione est intellectus, vix ora creatione est Amor ejus, patet, huta cauta extkrna seu naturales, qua viduitatem tamina aggravant, tra- haut ortum ex causis internis seu spiritualibus imae spirituales causa sunt, quae,niundite cum naturalibus, intelliguntur in Verbo per illa qui de Uiduis pluabus in locis dicun ur quae Videantur in APoc ALYPS REPELΛΤΑ, . 764t
200쪽
sq6. His Adjiciam zo evosthur131; RiΜdu hoc Post am rob made Anima symnasio ventilatum S lutum est, vidi exeuntes in Orosine, ante illos Archididascalum, post illum Seniores, in quorum medio orant qumque Iuvenes qui responderunt, post hos reliqui cum egressi
sunt, secedebant ad latera circum domum , ubi erant Ambulacra circumcin ' ta arbustas ct ibi congrestati dividebant se in exiguas turmas totidem consortia iuvenum de rebus sapientie confabulantium, in quorum unoquovis rarianus Sapiens ex Orchestra. mice diversorio a me visis factus sum in stari. tu, ac in sp ritu exivi ad illos, ct accesti ad Archididascalum, qui nuper roblema de Anima proposuerat hie cum me vidit, dixit quis es, miratus sum cum vidi te in via accedentem, quod nunc incideris in conspectum meum nunc excideris ex illo, seu quod nunc mihi visus sis subito non visus ερ' te non es in statu vitae nostratium ad haec subridens respondi. non sc ilis dio nec vertumnus, sed sum alternus, nunc in luce vestra is nunesin umbr vestra, ata peregrinus' quoque indigena ad pec Archididascalus as bestime,' dixit, loqueris aliena ct mira dic mihi quis es, S dixi, sum in Mundo, in quo vos fuisti quo vos exivistis, qui vocatur Mundus naturiatis quoque sum in Mundo, in quem vos venistis, S in quo estis, qui vocatur Mundus Spiritualis inde est, quod si in statu naturali is simul in si tu spirituali in statu naturali cum hominibus telluris, S in statu spirituali cum vobis S quando in statu naturali sum, non videor vobis, at quando in statu spirituali videor quod talis sim, datum est a Domino tibi, vir illustine notum est, quod homo Mundi naturalis non videat hominem Mundi spiritu Plis, nec vicissim quare cum immiti spiritum meum in corpus, non tibi visus sum, sed cum emisi illum corpore, visus sum docuisti etiam in Ludo Gumnasiaco, quos vos sitis ammee quod animae videant animas, quia sunt ramae humanae S nosti, quod non videritis vos seu animas vestras in vestrucorporibus, cum fuistis in Mundo naturali at hoe existit propter diserimen
quod est inter Spirituale maturale. Ille cum audivit diserimen in tatuales Naturale dixit, quid discrimen, estne id sicut inter purum Sminus ita quid Spirituale si purius naturale respondi, discrimen nuntate est, sed est quale inter prius S posterius, inter quae ratio finita non datur
effectus ex sua causa inde est quod unum non appareat alteri. Ad Ce Axinrchididascalus, meditatus & ruminatus sum de hoc discrimine sed hue sque in Vanum utinam id pereepero; dixi, non modo diserimen inter rituales Naturale percipies, sed etiam videbis S tune dixi haee, Tu eg nstat spirituali dum apud tuos, at in statu naturali apud me, loqueris enim cum tuis Lingua Spirituali, quae est communis omni spiritui S angelo at eum me loqueris Lingua mea vernacula nam omnis spiritus langelus loquens cum
Manae loquitur Qua linguam propriam, ita cum Gallo gallidam eum