장음표시 사용
201쪽
gloanglicam, cum Graeco graecam, cum Arabe arabicam S sic porro ut itaque scias discrimen inter Spirituale maturale quoad Linguas, fac ita intra ad tuos, ct loquere aliquid ibi ac retine voees, ct cum his in memoria redi, coram me enuntia illas ae fecit ita, ct rediit ad me cum vocibus illis in ore S effatus est illas, is non intellexit ullam, erant voces prorsus alienae ct peregrinae, quae non dantur in aliqua Lingua Mundi naturalis per hanc experientiam aliquoties iteratam clare patuit, quod omnibus in Mundo spirituali sit Lingua spiritualis, quae nihil commune cum aliqua Lingua undinaturalis obtinet, ct quod omnis homo in illam Linguam post obitum ex se veniat simul etiam tunc expertus est, quod ipse sonus Linguae spiritualis a sono Lingua naturalis differret in tantum, ut sonus spiritualis etiam altus ne hilum audiretur ab homine naturali, nec sonus naturalis ab homine spirituali. Postea, rogavi Archididascatum circumstantes, ut intrarent ad suos, S seri. berent aliquam sententiam super charta, ac cum charta illa exirent ad me, legerent; fecerunt ita, oedierunt cum Charta in manu, at cum legerent, non potuerunt quicquam intelligere, quoniam Scriptura constabat modo ex aliquibus literis alphabeticis cum strophis supra, quarum unaquaevis aliquem sensum rei signifidabat quia unaquaevis litera in Alphabeto significat ibi aliquem sen. sum, patet unde est, quod Dominus dicatur Alphad Omega cum illi iterum4 iterum intrarent, scriberent, redirent, comperti sunt, quod Scriptura illa involveret S comprehenderet innumera, quae nusquam aliqua Scriptura naturalis posset exprimere; at dictum est, quod hoc sit, quia spiritualis homo cogitat incomprehensibilia cineffabilia Naturali homini, quod hodie in aliam Scripturam ct in aliam Linguam influere inferri nequeant. Tunc quia ud.
stantes non voluerunt comprehendere, quod spiritualis cogitatio in tantum excederet naturalem, ut sit respective inestabilis, dixi illis, facite experientiam, intrate in Societatem vestra in spiritualem cogitate aliquam rem, ac retinete illam S redite, ct coram me expromit illam ac intraverunt, cogitaverunt, retinuerunt, exiverunt, at cum X promerent rem cogitatam, non
potuertant; non enim invenerunt ullam deam cogitationis naturalis adaequatam alicui dea cogitationis spiritualis ita nec aliquam Vocem exprimentem illas, nam deae cogitationis fiunt voces loquelae; tune reintrabantis redibant confirmabant se, quod idear spirituales essent supranaturales, inexpressibiles, ineffabiles, cincomprehensibiles Naturali homini S quia tam supereminentes sunt, dicebant, quod spirituales deae seu cogitationes respective ad naturales essent deae id earum S cogitationes cogitationum, quod ideo per illas exprimerentur qualitates qualitatum, risi ctiones fractionum, consequenter quod cogitationes spirituales essent initia ae origines cogitationum naturalium inde etiam patuit, quod sapientia spiritualis esset sapientia sapientiae, ita impereeptibilis alicui sapienti in Naturali Mundo. Tune dictum est illis e Caelo Tertio, quod adhuc it sipientia interior seu superior, quae vocatur caelestis, cujus respectus ad sapientiam spiritualem, similis est resipectui hujus ad naturalem; quod hae in ordine secundum Caelos influant ex Divina Domini Sapientia, quae est infinita.
202쪽
sqq. His peractis dixi ad adstantes ex his tribus experientiae indiciis visedistis, quale est discrimen inter Spirituale e maturale, quoque causam, cur Naturalis homo non appareat Spirituali, nee Spiritualis homo Naturali , tametsi quoad affectiones & cogitationes, cinde praesentias confodiati sunt: inde est quod tibi, Archididascale, in via nunc visus sim, nunc non visus. Post haec audita est vox e superiori Caelo ad Archididascalum, dicens, ascende huc, lascendit S rediit S dixit, quod Angeli, sicut ipse, non prius noverint differentias inter Spirituale maturale propter causam, quia non prius apud quendam hominem, qui in utroque Mundo simul fuit, aliqua copia relationis data est, ac differentiae ill . absque relatione, non no se
328 . Post haec secessimus, ac iterum loquuti sumus de hac re dixi quod discrimina illa non aliunde exitiant, quam quia vos, qui in Mundo spirituali estis, S inde spirituales estis in substantialibus is in materialibus, ae substantialia sunt initia materialium; vos estis in principiis rac in singularibus, nos autem in principiatis S compositis; vos estis in particularibus, nos autem in communibus; Sicut communia non possunt intrare in particularia, ita nec possunt naturalia, quae sunt materialia, intrare in spiritualia quae sunt substantialia, prorsus sicut funis nauticus non potest intrare seu traduci peri ramen acus netorii, aut seu Nervus non potest intrare sie induci in unam exfibris ex quibus ille est, nec fibra in unam ex fibrillis ex quibus illa est hoc etiam in Mundo notum est, quare consensus ruditorum est, quod non detur in luxus naturalis in spirituale, sed spiritualis in naturale Haec nunc causa est, quod naturalis homo non possit cogitare illa quae spiritualis homo S in . de nee loqui ill a quare Paulus illa quae audivit ex Tertio elo dicit ineffa. bilia. 'Accedit, hi od spiritualiter cogitare 4 absque temporeis spatio cogitare, quod naturaliter, sit cum temporea spatio adhaeret enim omni deae cogitationis naturalis aliquid e tempore S spatio, noti autem alicui deae spirio tuali causa est, quia spiritualis Mundus non est in spatio & tempore, sicut Mundus naturalis, sed est in duorum illorum apparentia in hoc disserunt etiuam cogitationes, perceptiones; quare vos potestis cogitare de Dei stantia omni praesentia ab aeterno, hoc est, de Deo ante Creationem Mundi, quoniam cogitatis de ei Essentia ab aeterno absque tempore S de Ipsius omni praesentia absque spatio , te comprehenditis talia, quae ideas Naturalis hominis transcendunt: S tunc narravi, quod semel cogitaverim de ei Essentia & Omnipraesentia ab aeterno, hoc est, de Deo ante Creationem Mundi, ct quod quia nondum potui removere spatiari tempora ab deis cogitationis meae, anxius factus sum, intravit enim idea Naturae pro Deo; sed dictum mihi est, remove ideas spatii ct temporis, videbis; datum est removere , ct vidi S ab illo tempore potui cogitare Deum ab aeterno, prorsus non Naturam ab aeterno, quia Deus in omni tempore est absque tempore, in omni spatio est absque spatio Natura autem in omni tempore est in tempore, ct in omni spatio est in spatio; matura cum suo temporem spatio. zon potuit non inchoare S oriri, non autem DeusQui est absque tempore
203쪽
spatio quare Natura a Deo est, non ab aeterno, sed in tempore, hoc est, una cum suo temporem simul spatio. set . Postquam Archididascatus reliqui a me abiverunt, aliqui pueri, qui etiam in udo Gymnasiaco fuerunt, sequebantur me domum, cibi paulumvadstiterunt mihi scribenti; ct ecce tune videbant blattam currentem super eliarta mea. mirati quaesiverunt quid se animalculum tam velox; S dixi, quod dicatur Blatta, S de illa vobis dicam mirabilia; dixi, quod in tam parvulo vivo sint totidem membram Viscera, quae in amelo; ut quod sint
cerebra corda, fistulae pulmonales, Organa sensuum, motuum genera setionum, ventriculus, intestina, plura ac singula contexta ex fibris, ner. vis vasis sanguineis, musculis, tendinibus, membranis, rape singula a, adhue purioribus, quae alte intra aciem omnis oeuli latent: dicebant tunc',
quod usque parvulum hoc vivum appareat illis non aliter quam sicut substantix simplex; S dixi , sunt tamen intus innumerabilia; hae dico, ut sciatis quotlsimile it in omni objecto quod coram vobis apparet sicut unum, simplex, minimum tam in actionibus quam in assectionibus cogitationibus vestris; possum asseverare vobis , quod unaquaevis mi ea cogitationis, ct unaquae 'hastilla affectionis vestrae, sit dividua usque ad infinitum, quod sicut de vestrae dividuae fiunt, ita vos sapiatis scitote, quod omne divisum sit plus plus multiplex, ct non plus & plus simplex, quia divisum divisum propias ct propius accedit ad infinitum, in quo infinite omnia surpt hoc novum prius; inauditum vobis refero. His dictis, pueri a me biverunt ad Archididasea istum, 'illum rogaverunt, ut in Gymnasio aliquando proponeret aliquod notavum inauditum ut problema dixit, quid dixerunt, quod omne divissimus plus Silus multiplex, non plus itus simplex, quia propius 4ro pius accedit ad infinitum, in quo infinite Oaenia sunt; spospondit quod proponeret dixit, hoc video , quia percepi, quod una dea naturalis sit con tinens innumerabilium dearum spiritualium imo quod una dea spiritualis sit continens innumerabilium dearum caelestium inde est discrimen inter Sa. pientiam caelestem in qua sunt Angeli tertii Caeli, inter Sapientiam Spiri tualem in qua sunt Angeli secundi Caeli, ut S inter Sapientiam naturalem , qua sunt Angeli ustim Caeli, inuoque homines.sgo. ALΤERUM MEMOR aBILE. Quondam audivi ventilationem amaenamin re Viros, quae erat de exuleminino, num aliqua Mulier possit amare: suum Virum, quae constanter amat suam pulchritudinem, hoc est , quae amat se ex sua forma convenerunt inter se primum , quod Deminis duplex pulchritudo sit, una naturalis, quae est faciei corporis , rastera spiritualis; quae est amoris, morum convenerim etiam, quod binae ille Pulchri in- diues saepius sint divisae in Mundo naturali, quod semper sint unitae in Mundo spirituali, nam in hoc Mundo pulchritudo est forma amoris in morum , quare post mortem saepius contingit, quod Mulieres deformes fiant puletari a dines, aemulieres pulchrae fiant deformitates. Cum iri hoc ventilabant', nerunt aliquae Uxores, S diherunt, admittite nostram praesentiam. qui ai
204쪽
que tam strum scitis de Amore Iorum, ut vix aliquid num scitis, quod prudentia sapientis uxorum sit, amorem suum ad maritos in intimo pectoris sui aut in medio cordis sui, recondere. Inchoabatur Uentilatio, ct Ri-NU Codie Lusu M a Viris erat, quod oronis semina velit pulchra facies pul- citra moribus videri, quia nata est assedit amoris, forma hujus affectioni is est Pulchritudo, quare demina quε non vult pulchra esse, non est faemina quae vult amare S amari, inde non vere seemina. Ad haec uxores dixerunt, pulchritudo Deminae habitat in m ii teneritate, Scinde in exquisita sensatione inde est amor istem ince ad virum S amor viri ad Deminam; vos forte hoc non intelligitis. ALTERUM CONcLUsUM Virorum erat, quod Demina ante conjugium velit pulchra esse pro viris, at post conjugium, si casta est, pro solo Uiro, non pro viris. Ad hoc dixerunt uxores maritus postquam libaverat pulchritudinem naturalem uxoris, non videt illam amplius, sed videt ejus pulchritudinem spiritualem, S ex hac redamat, ac revocat natura. lem, sed sub alia specie CodicLΠsUM TERTIUM ventilationis illorum erat, quod si emina post conjugium vult similiter pulchra videri, sicut ante illud, amet vivos non virum, quia Demina se amans e pulchritudine sua, continue vult ut pulchritudo sua libetur, S quia haec non amplius apparet viro, ut dixistis, vult ut a viris, coram quibus apparet quod huic sit amor sexus,
non amor unius ex sexu, patet ad haec conticuerunt uxores, murmurabant tamen haec, quae mulier datur ita expers Vanitatis, ut non velit pulchra vi
deri etiam viris, simul dum suo unico. Audiebant haec aliquae Uxores eripe. lo, quae erant pulchrae, quia affectiones Vestes, ct tria Conclusa virorum confirmabant; sed addiderunt, modo ament suam pulchritudinem S ejus ornatus, propter suos maritos, ct ab illis. 33 I. Tres illpe uxores indignatae, quod confirmata sint ex uxoribus e Cau. lo tria Conclusa virorum , dixerunt ad viros, vos inquisivistis, utra mulier. usu amat se ex pulchritudine sua, amet suum virum nos vice versa ideo ventilabimus, num vir, qui se ex intelligentia sua amat, pollit amare suam uxorem adeste, audite; fecerunt MMUM CONCLusUM, Osi, ni uxor non amat virum suum ex facie , sed ex intelligentia in ejus ossi
clom moribus, scitote itaque quod uxor uni ut se cum Intelligentia viri, si cum Uiro, quare vir si amat se ex sua intelligentia, retrahit illam ab Uxore in se, unde fit dis uni non unio insuper amare suam intelligentiam, est sapere ex se, hoc est insanire, quare est amare suam insaniam.
Ad haec viri dixerunt, forte uxor se uni cum virtute viri ad hae riserunt uxores, dicentes, virtus non deficit, dum Vir amat uxorem ex intelligentia, at deficit si ex insania intelligentia est amare solam uxorem, huic amori non deficit virtus, at insania est non amare Torem, sed sexum, S huic amori descit virtus comprehenditis hoc. ALTER UR CON eL Usuri fuit nos stem in te nascimur in amorem intelligentiae virorum, clare si viri amant suam propriam intelligentiam, non potest intelligentia uniri cum suo genuino amo re, qui est apud uxorem; si intelligentia viri non unitur cum suo genuino
amore, qui est apud uxorem, intelligentia fit insania ea fastu, ct amor conjugia
205쪽
jugialis fit frigus quae ergo mina potest mire amorem suum frigori,
quis vir potest unire insaniam astus sui amori intelligentiae. At dixerunt viri, unde viro honor ab uxore, nisi magnifaciat intelligentiam suam; sed responderunt Xores ex amore, quia Amor honorat , non potest honor separari Eb amore, sed potest amor ab honore. Postea fecerunt TERTIUMCONcLU- sum, hoe videmini sicut vos ametis Xores, non videtis quod ab uxoribus memini, Sisos sic redam et is S quod intelligenti vestir sit receptaculum; si ergo amatis intelligentiam vestram in vobis, it illa receptaculum es iri amoris, S amor proprii, quia non sustinet parem, nusquam sit conjugia iis, sed quamdiu valet, tamdiu manet scortatorius ad haec viri conticuerunt; murmurabant tamen . quid Amor conjugialis. Audiebant illa aliqui Mariti in Caelo S tria Conclusa uxorum inde confirmabant.
332. Si indagatur causa, cur Conjugi Polygamica e Christiano Orbe plane
damnata sunt, illa a nemine, quacunque dote res aeut ingenio perspiciendi praeditus est, ut aperta videri potest, nisi prius infli ustiis fuerit, QUOD Dρ-
si praecedant, ct quasi primum lapidem ponant, ne quicquam satagit mens educere ex intellectu aliquas rationes, quibus adquiescat, ct super quibus sub sistat, quemadmodum domus super suo lapide seu fundamento, cur Polygam a Christiano Orbe damnata est. Notum est, quod institutio Conjugii mono-gamici fundata sit super Verbo Domini se Quod qui dimiserit uxorein, illi prop- rc scortationem, θ' aliam duxerit, adulterium committat θ' quod ab initio fluo prima instaurasione conjugiormi fuerit ut duo sani una caro θ' quod homo non separaturus si, quod Deus copulavit V Matth. XIX: Dadi. Sed tametsi Dominus illa ex Divina Conjugiis inscripta Lege dictavit, usque si non Intellectus potest suffulcire illam ex quadam sua ratione, potest usque ille per versationes sibi suetas, per sinistras interpretationes, Divinam illam Legem circumducere, deducere in obscurum ambiguum, S demum in affirmativum negativum in affirmativum, quia ex Lege civili etiam est, Scin negati'um, quia non e visu illorum rationali est in hoc cadet Mens humana, nisi instructa prius fuerit de supra memoratis cognitionibus, intellectui pro introductione in suas rationes inserviendis quae sunt quod detur Amor vere
conjugialis quod hic non dabilis sit, quam inter duos quod nec inter duos nisi a Solo Domino: quod huic amori inscriptum sit Caelum cum omnibus ejus felicitatibus. Sed haec, ct plura de damnatione polygamia e Christiano
Orbe, secundum sequentes Articulos in ordine demonstranda sunt Articuli sunt hi, I. Quod is cum una uxore non dari queat Amor vere conjuialis, consequenter nec vere conjugialis amisitia, o dentia, potentia, ac talis mentium conjunctio, ut duo sint una caro. II. Euod sic nis cuia una uxore non dari queant beati u-dines
206쪽
dines caelisus, faustitate spiritualis, ac jucunditates naturales, quae ab inhio ra et με sunt illis, qui in amore vere conjugiali sunt. III. Nilo illa omnia non dari eant nis a Solo Domino B quod non dentur aliis, quam qui Ipsum Solum ad eunt lvmant sectundum proecepta Ipsius. IV. Consequenter, quod non dari queat amor vere conjugialis cum ejus felicitatibus, is quam apud illos qui ab Eccles Chrisiana sunt. V. Quod indest, quod Chrisian non liceat nis quam unam timem ducere. 1. Quod Chrisianus, s plures uxores Hucit Gn modo adusterium naturale, sed etiam asusterium spirituale, committat. VII. Quod Genti paeiulato permissum fuerit plures uxores ducere, quia apud illam non Eccles Christanti fuit, ' inde nec dabilis amor vere conjugialis. VIII. Quod hodie Mahumeda. permissum si plures aeores duceres, quia non agnoscunt Domini sesum Chris- τω unum cum et, ab intre, θ' sc pro Deo Caelio Terrae inde non possunt amorem vere conjugialem recipere. IX. Quod Coelum Mahume ianum sit ex-sra Caelum Christian in by quod illud in duos Caelos, inferius S superius, si di-Gisum; by quod non alii in Calum illorum superius elidentur, quam qui abdicant pellices, S vivunt cum una uxore S agnoscunt Dominum noUtrum aequalem Deo
Patri, Cui Mninium super Caelum S Terram datum es. X. Quod obgami sti ciuia XI. Quod apud obgamos non dabilis si conjugialis cassitas, puritas junctitas. XII. Quod Polygami, quamdiu manent obgami, non fleri possent fp est les. X lIl. Quod Pohgamia non it peccatum, apud quos illa es ex religione. XLV. Quod Polygamia non si peccatum apud illos qui in ignorantia sunt de Do. 1n no, XU. uod eae his illi, tamet polygami, Iahentur qui agnoscunt erem, S ex religione inunt fecundum leges a itiae cisilas. XVI. Sed quod nulli ex his N illis conbociari possint cum Angelis in ChrisIanis talis Sequitur nunc horum Explicatio. 333 A. QUOD is cUM UNA UXORE NON DΛRI QUEAT AMOR VERE CONJUGIALIS,
CONSEQUENTER NEC UERE CONJUGIALI AMI cITI coNFIDENTIM, POTENTIA A TALIS MENTIUM CONJUNcTIO, UT IN UNA ARO. Quod amor vere Con
jugialis hodie tam rarus sit, ut communiter sit ignotus, supra aliquoties indi-gitatum est quod tamen actualiter detur, in suo Capite S post illud per vices in sequentibus, demonstratum factum est. Alioquin quis non scit, quod
detur talis amor, qui omnes alios amores excellentia lanigenitate superscan. dit, adeo ut omnes amores respectu ejus sint parvi quod excedat amorem sui, amorem mundi, imo amorem Vitae, experientiae testantur; fueruntae
suntne, qui pro semina optata rogata in sponsam, se prosternunt super genua illam quasi deam adorant, ct sicut vili imi servi beneplacitis ejus se submittunt indicium, quod ille amor excedat amores sui Fueruntne suntne, qui pro femina optatam rogata in sponsam, nihili pendunt opes, imo agas, si possiderent, di quoque qui prodigunt illas indicium, quod ille amor excedat amorem Mundi Fueruntneis suntne qui pro semina optratain rogata in sponsam, ipsis vitam suam privili aestimant,m discupi tmori, nisi paciscatur se voto illorum hoc quoque testantur plures rivalium di unicationes usque ad necem; in licium, quod ille amor excedat amorem vitae. Fueruntae ct suntne, qui pro tamina optata & rogata in sponsam, e nega -
207쪽
tione amentes facti sunt ' Quis non ex hoe inchoamento illius amoris apud plures, potest rationaliter concludere, quod amor ille ex sua essentia ut uia premus dominetur super omnem alium amorem, quod anima hominis tune in illo sit, ac spondeat sibi cum optatam rogata beatitudines aeternas; quis videre potest si qua versum disquirat, aliam causam, qui in quod addixerit animam suam cor suum ad unam; nam si amasio, dum in illo statu est, optio daretur eligendi ex universo sexu dignissimam, opulentissimam ct formosissimam, nonne despiceret optionem, S adhaereret electae cor enim ejus est ad unicam illam. Idaec dicta sunt, ut agnoscatis, quod amor conjugialis talis supereminentiae detur quod detur dum una e sexu unice amatur. Quis intellectus, qui rationes in nexu limata acie intuetur, non potest inde deducere, quod si amator ab anima seu ab intimis constanter persistit in amore ad illam, consequeretur aeternas illas beatitudines, quas sibi ante consensum spospondit, in consensu spondet: quod etiam consequatur illas , si adeat Dominum, S ab Ipl vivat veram religonem, supra ostensium est quis alius a superiori intrat vitam hominis, gaudia caelestia interna indit, ct in eoii. sequentia transfert eo plus, dum etiam simul consstantem virtutem donat. Quod talis amor non detur, nec dabilis, quia non apud se ac apud hune
illum est . non valet consequentia.
334 . Quoniam amor vere conjugialis conjungit duorum animas ct corda, ideo etiam unitus est cum arnicitiais per hanc cum conlidentia in facit utram que conjugialem, quae ita eminent supra amicitiasis confidentias alias, ut sicut amor est amor amorum , ita quoque illa amicitia est amicitia amicitiarum, similiter confidentia quod etiam potentia sunt plures causae , quarum aliquae in ALTER MEMolis Bisi post hoc Caput revelantur, ex qua perseveratio amoris illius sequitur. Quod per Amorem vere conjugidem duo consoristes fiant una Caro in peculiari Caphe, quod est a n. i56 ad 18s , ostensum est.
33s. II. Quo FIC Is I UM UNA UXORE NON DARI QUEANT BEATITUDINEscnLksΤES, FAUSTITATES SPIMI UALES , ET IUCUNDITATE NATURALES, QUAE AB INIM PROVIsIE UNT ILLIS, QUI IN AMORE VERE ONIUGIALI UNT. Dicuntur
beatitudines caelestes, faustitates spirituales, ciueunditates naturales, quia Albus humani distineta est in tres Regiones, quarum suprema vocatur caelestis, secunda spiritualis, S tertia naturalis ae tres illae regiones apud illos, qui in amore vere conjugiali sunt, apertae stant, ae influxus sequitur ordine secundum aperturasse quia amaenitates illius amoris in suprema regione eminentissimae sunt, percipiuntur illa ut beatitudines, in uia in media regione minus eminentes sunt, percipiuntur illae ut faustitates, demum in infima regione, ut jucunditates quod ille lint percipiantur, sentiantur constat exiguo. Eh51L1Bus, in quibus describuntur. Quod omnes illae felicitates ab initio pro. visae sint illis, qui in amore vere conjugiali sunt, est quia Infinitas omnium. beatitudinum in Domino est Ipse est divinus Amor amoris sentia est . ut velit omnia sua bona communicare alteri, quem amat; quare una cum homine creavit illum amorem, ac illi inscripsit facultatem recipiendiis perciolandi illa quis tam hebes4 vecors ingenio est, ut non possit videre, quod
208쪽
aliquis amor sit, in quem a Domino illata sunt omnia beata, fausta, ct Jucunda, quae usquam inferri possunt.. 36. III. QUOD ILLA OMNIA NON DARI QUEANT, NISI A SOLO DOMINO; ET
cUNDUM PRAEcΕPr Ipsius. Hoc prius multis in locis demonstratum est; quibus adjungendum est , quod omnia illa beata, fausta jucunda, non clari queant quam a Domino, ct quod propterea non alius adeundus sit; quis alius, cum per Ipsum facta sunt omnia quae facta, oh a 3 cum Ipse est Deus e-I de Terrί3, atth. XXVIII 18. cum nusquam aliqua species Dei Patris visa sit, nec vox Ipsus audita, nisi per Ipsum, Job. I 18 Cap. V 37. Cap. XIV 6 ad 1r ex his S perplurimis aliis in Verbo, constat, quod cor v. gium amoris sapientiae , seu boniis veri, ex quo coniugia suam origine in unice ducunt, ab Ipso Solo procedat. Quod Amor ille cum suis felicitatibus, non detur aliis, quam qui Ipsum adeunt, inde sequitur; S quod illis qui vivunt secundum praecepta Ipsius est quia cum ilh per amorem conjunctus est, Joh. XIV 2 ad 24.
detur Amor conjugialis, qualis in suo Capite,n S ad 3 in sequentibus illud, descriptus est, ita qualis est in sua essentia, nisi quam apud illos, qui ab Ecclesia Christiana sunt, est causa, quia ille Amor ei a Solo Domino,
Dominus non alibi ita notus est, ut possit adiri ut Deus tum quia amor ille est secundum statum Ecclesia apud unum quemvis n. 13O S genuinus status Eecksie non aliunde est quam a Domino, ita non apud alios, quam qui ab Ipso recipiunt illum quod haec duo sint illius amoris primordia , introductiones' constabilitiones, tali copia rationum evidentium S concludentium, hactenus firmatum est, ut prorsus supervacaneum sit aliquid superadjicere. Quod tamen usque Amor vere conjugialis in Orbe Christiano rarus sit n. 18, 59. est quia pauci ibi adeunt Dominum, ac inter illos aliqui sunt, qui quidem credunt Ecclesiam, sed non vivunt illam praeter plura, quae detecta sunt in APoeLΑYps REvELATA ubi plene discribitur status hodiernus Ecclesiae Christi. ante sed nihilominus valet veritas, quod non dari queat amor vere conjugialis, nisi apud illos, qui ab Ecclesia Christiana sunt; quare etiam Polygamia inde prorsus damnata est quod hoc etiam sit ex Divina Domini novi. dentia manifeste patet illis, qui de Providentia juste cogitant.
338. V. QUOD INDE IT, QUOD CHRISTIAN NON LIcEAT NUDUMM Uxo. REM UcERE. Hoc sequitur confirmatum ex confirmatis praecedentibus Art,
culis quibus hoc adjiciendum est; quod genuinum Conjugiale mentibus Christianorum altius inscriptum sit, quam mentibus Gentium , quae Polygamiam amplexae sunt & quod inde mentes Christianorum susceptibiliores illius amoris sint, quam mentes polygamorum; nam Conjugiale illud inscriptum est in terioribus mentis Christianorum, quia agnoscunt Dominum S Divinum Ipsius, ct exterioribus mentis illorum per Leges civiles. 339. VI QUOD CRRIsTIANEs, I PLUREMUΣORES DUcIT IM MODO ADUL
209쪽
Christianus, qui plures uxores ducit, adulterium naturale committat, si secundum Domini verba, quae . sunt, Quod, liceat dimittere uxorem, quia ab initio creati sunt ut sint una caro; 'dod qui dimiserit absque justa ea iasa, ct aliam duxerit, adulterium commi Lut Matth. IX s ad 11. ita plus adhue, qui non dimittit, sed retinet uxorem, aliam superinducit. Hite a Domino lata ex de Conjugiis uel internam causam ex Conjugio spirituali; nam quidquid Dominus loquutus est, in se spirituale fuit quod intelligitur perhlee o Verba, quae Ego loquor vobis, spiritus sunt ex ita sunt, oh i 6 . Spirituale quod inest, est hoc, quod per Polygamicum conjugium in bic
tiano Orbe prophanetur Conjugium Domini raeelesiae similitet Coniu hium boni veri; insuper Verbum, jum Verbo Ecclessia ac pronua. tio illorum est Adulterium spirituale, Quod Prophanatio boniis veri Lee iis ex erbo correspondeat Adusterio, ct quod inde si Adulterium spiritu a. te. quod falsifieatio boni veri similiter, sed in minori gradu, videatur confirm itum in PocaLYPi REVELAVA, - 13έ. Nd0 per oujugia Pol g mica apud Christianos, prophanaretur Conjugiam Domini acclesiae sit quia Correspondentia datur inter Divinum illud Conjugium Inter conj ij a Christianorum , de qua videatur supra n 3 ad Ioas qua correspondentia prorsu sierit, si uxori adjungitur uxor, cum illa perit, homo conjux non a lapsus est Christianus , Quod per Conjugia polygamica apud Christianos, sol sinetur Conjugium boni veri, est quia e Spirituali hoc Conjui loderivantur conjugia in terris; Ἐbristianorum conjugia ccbnjugiis aliarum
gentium diffferunt in eo, quod sicut bonam amat Verum ac verum bonum ac
imum sunt, ita uxor maritus quare si Christianus uxorem uxori adjunges rei conjugium illud Spirituale apud se discinderet, proinde originem sui ebnjugii prophanaret, ct fac Adulterium spirituale committeret quod conjugia in terris ex Conjugi boni beri deriventur, videatur supra n. OG ad 131. Quod Christianus per Conjugium polygamicum prophanaret Verbum &Eeelesiam, est quia Verbum in se spectatum est Conjugium boni ieri, Eeelesia similiter, quantum haec est ex Verbo Videatur supra n. 28 ad 131. Nunc, quoniam homo Christianus, quia Dominum novit, Verbum habet re Ecelesia illi est a Domino per Verbum , patet quod illi prae homine non Christiano facultas sit, ut possit regenerari, sic fieri spiritualis, quo aue con-
sequi amorem vere conjugialem, nam cohaerent. Quoniam illi ex Christianis, qui plures uxores ducunt, non modo adulterium naturale, sed etiam simul adulterium spirituale committunt, sequitur quod damnatio polygarnorum Christianorum post mortem gravior sit damnatione illor ima, qti modo adulterium naturale committunt ad interrogationem de statu illorum post mortem, audivi responsum, quod Caelum pro illis prorsus oeclusum sit; es quod appareant in Inferno sicut j centes in aqua calida balnei in receptucula, quod ita appa reant e longinquo, tametsi stant super pedibus, 2 ambulant; quod illud sit illis ex intest na vecordia ct quod aliqui ea talibus proj et sint in voraginea, qua in terminis Mundorum sunt. Dd a s*o VII;
210쪽
jugiis monogarnicis seu unius viri cum una Xore, cogitant ambiguum, apud se litigant ratione, opinantes, quod quia Polygamica conjugia Genti Israelitiese, ct ejus Regibus ac David, Salomoni, aperte permissa fuerunt , in se etiam forent permissibilia Christianis sed illi non aliquid distin te sciunt de
Gente Israelitica de Christiana, nec de Ecclesiae externis S internis, neque de mutatione Ecclesiae a Domino ab Externa in internam; consequenter non aliquid ex interiori judicio de Conjugiis in genere tenendum est, quod homo natus sit naturalis ut fiat spiritualis, S quod quamdiu manet naturalis. sicut in nocte Sicut in somno de spiritualibus sit, ct quod tunc ne quidem sciat discrimen inter hominem xternum naturalem ac Internum spiritualem. Quod apud Gentem Israeliticam non fuerit Ecclesia Christiana, notum est ex erbo exspectaverunt enim Messiam sciat adhuc exspectant, qui illos super omnes gentes S populos in Mundo, exaltaret quare si illis dictum fuisset, ct adhuc diceretur, quod Regnum Messite sit super Caelosis inde super omnes gentes, illud retulissent inter nugas inde erat, quod Christum seu Messiam, Dominum nostrum, dum in Mundum advenit, non modo non agnoverint, sed etiam emundo atrociter sustulerint ex his constat, quod apud illam Gentem non fuerit Ecclesia Christiana, sim nec hodie est; ct ii si apud quos non Ecclesia Christiana est, sunt naturales X terni S interni; his non obest Polygamia, est enim illa inscripta naturali homini hic enim de amore in conjugiis non alia percipit, quam quae libidinis sunt; hoe intelligitur per haec a Domino . 9uod Moses ob DURITIEM ARDI ILLORUM permiserit dimittere uxores sed quod ob initio non ita fuerit, Matth. XIX dicit quod Moses permiserit ut sciatur quod non Dominus. Quod autem Dominus do. Cuerit internum spiritualem hominem, notum est ex praeceptis psius, ct ex abrogatione Ritualium quae solummodo pro usu inserviverunt Naturali homini ex praeceptis Ipsius de Lavatione, quod sit putificatio interni hominis, Matth. XV: 1. 7 ad O. Cap. XXIII 23. 26. Marc. UlΙ 1 ad 2s de Adulterio, quod sit cupiditas voluntatis, Matth V 28 de Dimissione uxorum, quod sit illicita; de Polygamia, quod si Legi Divinae non consentanea Matth. XIX ad 9: haec , plura quae Interni spiritualis hominia
sunt, docuit Dominus, quia Solus aperit interna Mentium humanarum, aenei illa spiritualia, ite indit naturalibus, ut haec etiam spiritualem essentiam ducant quod etiam sit, si Ipse aditur, ae vivitur secundum praecepta Ipsius, quae in summa sunt, credere in Ipsum ac fugere mala quia diaboli sunt a diabolo, tum facere bona quia Domini sunt is a Domino, isde illa facere sicut a se , simul credere quod fiant a Domino per illum. Ipsa causa, quod Solus Dominus aperiat linernum spiriti talem hominem, ac in dat hunc Externo naturali homini est, quia o nnis fio no naturaliter cogitat, naturaliter agit, Ideo non potest ali tui spiri ita coercipere . ct illud in
suo naturali recipere, nisi Deus Humanum Naturale assumserit, ct Hoc eti-