장음표시 사용
601쪽
computandi locum Solis ex Tabulis Cel. DA LAHrit si exemplo aliquo illustremus. Supputandus itaque si locus Solis Uerus ad temp- pureus d. I. Aug. A. ITII. in s 'ridiano Parisiens, ad quem Tabulae tuae conspuectae sunt. A. ITO O. Apog. 3 S.
tatiit Cl. GRAND TE AN se , qua Calculus mire abbrevitatur di Ephemeridum calculatio facillima redditur, cum non ad singulos dies
calcatus instaurandus sit, quemadmodum dulgo fieri necesse est. Nimirum I. constra i jubet Tabulam Transitus S per Apogaeum& Longitudinis Apogaei ad Annos CHRISTI , ut inde momentum illius transitus loco Epo-chae excerpi possu una eum longitudine ApEG. Hoc momentum p auferatur a tempore dato, ad quod locus Solis computandus , relinquitur tempus a transitu per Apogaeum elapsim. uamobrem secundam construi porro praecipit Tabulam veri motu Ano malistici in singulis diebus ab Apogaeo, una cum disserentiis diurnis , At inde motus Longitudini Apogaei in momento transtus addendus CX-cerpi S pro appendice horarum di scrupulorum pars proportionalis addenda reperiri possit, pro qua facilius inoenienda addit Tabulam tertiam proportionalis motus diurni Solis. uantum calculus hoc pacto abbredietur , patet ex Auctoris exemplo, quod hic subjicere lubet. Locum Solis exhibet ad d. 12.
TLoc. Suerus 3 S.IO. I s. 33SM in Tabula extent motuum ab Apogaeo disserentiae diurnae, sola earundem additione locus Solis ad dies sequentes innotescit. Patet etiam Tabulas me omni mpothes ex ipsis Obsersationibus deduci, di ea accuratione con-nrui posse , qua in Obsertiationes loci Solis cadit.
cunque ad Meridianum diversum ab eo, cui ocha alligatae sunt, supputandus ; reductis Meridianorum insituenda juxta ea qua suo loco independenter ab his docentur. SCRO'
602쪽
tap. IV. DE THEORIA PLANETARUM PRIMARIORUM.
- s. t. quatio temporis in loco Solis, Lunae ac Planetarum inferiorum computando negligi nequit, nis subinde integris minutis, immo in Luna dimidio gradu dia his aberrare Delis; ideo quoque conseruis lent Tabulae . quationum temporis huic usui inserotentes : prout in Problemate sequenti docetur.
PROBLEMA XX V. . ais. Tabulas sisequastomym tempo
1. Constituatur aliquis terminus, unde AEquatio temporis initium sumere debet,noteturque ad illum diem di ferentia inter Ascensionem rectam loci veri Solis & locum ejus medium. r. Ad singulos gradus Longitudinis mediae quaeratur respondens Longitudo vera (S. Ta O .
ratur Ascensio recta ipsi conveniens S. ao de excessus Ascensionis rectae supra Solis locum medium supra inventus inde auferatur vel defectus illius ab hoc supra inventus eidem addatur, ut habeatur Ascensio correcta,
. Differentia inter Ascensionem correctam & locum medium Solis asssumtum in tempus Solare convertatur : quod prodit, est AEquatio temporiS cum titulo competente (S. 1s ) Tabulae aequationis Inserenda .
E. gr. Sit Epocha, a qua sumitur initium AEquationis, dies prima Januarii A. ITOo, qua Ascensio recta veri loci Solis stiperabat locum eius medium 3 3ora: quaeri-- AEquatio temporis pro illo die , quo Sol in 1 P versatur motu medio. Ergo a Long. S med. HS. I 'sub tr. Apog. locus 3 S. S. po'
SOsubtr. Aquatio centri Josserit Anom. vera
cui resp. Ascens recta I 22 28
Quoniam Tabulae hac ratione constructae temporariae sunt, quia locum; Apogaei datum ad aliquod tempus supponunt, qui tamen fixus non est, sed singulis annis ad scrupulis primiS ili a secundis mutatur; ideo ab aliis duplex conditur Tabula AEquationis temporis , & per duarum AEquationum additio nem vel subtractionem in usu eruitur AEquatio tempori proposito conVeniet S. . Ut fundamentum utriusque Tabulae intelligatur, ponamus in O esse O , in A locum Solis verum, in E medium, Tabi.& perpendiculum ex A in AEquatorem VII OB demissum designare loci veri Ascen Fig. i. .
603쪽
Tab. inter locum verum & medium, seu II, AEquatio centri, & CB differentia inde TQ locum verum & ejus Ascensionem rectam : CD vero utriusque differentiae differentia, tanquam differentia inter Ascensionem rectam loci veri C & locum medium D in tempus conversa dat Abquationem temporis ( S. 13 ). Quodsi in E fuerit locus verus, in Amedius, A quationi respondens arcus CB est summa dictarum differentiarum GD & DB. Patet adeo Tabulam quationis temporis unam constriti, si singulis gradibus Anomaliae mediae jungatur assi quatio centri in tempus medium conversa : alteram vero, si singulis gradibus Longitudinis mediar adscribatur differentia inter locum verum Solis & ejus Ascensionem rectam in
tempus conversa, notatiS tamen, quae
de termino, unde A quationis initium sumitur, dicta sunt. P RopLEM A XXVI. a . Observare oppositionem Planditarum superiorum cum Sole.
1. Quando suspicio est, Planetam Soli mox oppositum iri, quaeratur per observationem Ascensio recta Planetae, ut supra Probi. q. ( S. iis ), vel ex observata distantia a duabus Stellis fixis notae Ascensionis (S.ar . a. Ad momentum Observationis supputetur locus Solis verus (S. ao , quaeraturque ejus Ascensio recta( S. rog). s. Quodsi differentia inter Ascensionem rectam Solis & Ascensionem rectam Planetae fuerit 1go', Oppositio ip-
momento Observationis facta: quod quidem rarissime continget. . Si vero differentia illa fuerit Semicirculo minor, observatio iteretur, donec eodem major eVadat. i. Curnex harum Observationum collatione innotescat incrementum diurnum Ascensionis rectae Solis supra Ascensionem rectam Planetae & ex Observatione ultima constet differentia inter Ascensionem rectam S lis & Ascensionem rectam Planetae ad momentum Observationis, si per
Regulam trium quaerati ir tempus adag horas eam rationem habens quam differentia praedicta ad incrementum prae dictum , & a momento Observationis subtrahatur, prodibit momentum Oppositionis verae.
Solem per Tubos videri possunt, non absimili modo eorum Conjunctiones cum Sole hodie observari possunt.
as. Determinare temporis interva lum, quo Planetae superiores Revolutio.
r. Assumantur ab initio dure observationes Oppositionum non multum a se invicem distantes, ne numerus Revolutionum incertus evadat: cognito enim loco Solis ad Oppositionum momenta, habetur quoque locus Planetae ad eadem momenta. a. Supputetur intervallum temporis ab
604쪽
Cup. IV DE THEORIA PLANETARUM PRIMARIORUM. go,
una Observatione usque ad alteram clapsum in minimis scrtipulis, & ex collatione locorum Planetae in Observationum momentis eruatur arcus, quem is dato intervallo descripsit
s. Hinc inferatur, Ut arcusimodo repCrtus ad intervallum temporis inter duas observationes interjectum, ita 36o gradus ad tempus integrae Revolutioni debitum : quod adeo rum licet minus exacte, per Regulam trium invenitur, cum Planeta nec in Circulo, nec motu aequabili moveatur , quemadmodum supponi
. Cognita saltem aliquatenus quantitate unius Revolutionis, assumantur duae observationes longa annorum serie distantes, & tempus ab una usque ad alteram elapstim in scraeipulis horariis accurate supputet Ur, per quantitatem uniusRevolutioni S paulo ante repertam dividendum, ut prodeat numerus Revolutionum interea peractarUm. Ex collatione loci Planetae in prima Oppositione cum loco in altera deducatur quantitas arcus supra integros Circulos modo inventos, atque
his in graduum scrupula conversis
6. Hinc inseratur: Ut hoc aggregatum ad temporis intervallum inter duas Observationes intercedens, ita 3 6o gradus ad quantitatem unius Revolutionis; quae adeo per Regulam
E. gr. LONGO MONTANUs Oppositionem Saturni cum Sole A. Is 8 a. d. EI Aug.st. v. h. a. post mediam noctem observavit
in ri yy aci , A. 138 p. d. g Sept. h. I post mediam noctem in Is' sol, A. ISII. d. 13 Aug. h. Iis in au Ia r TYCHo vero A. Is 8 a. d. et I Aug. h. a in E rci & Astronomi Alexandrini A. 136 d. y Jul. h. et in , 1 I Ex his observationibus quantitas Revolutionis h circa Solem ita d ducitur :Observatio I. A'. Ii 8 a. d. a I Aug. h. I - - ' ais Observatio II. A'. 1383. d. 3. Sept. h. I 3 - - κ Is' i O Intervallum Temporis d. 3 3 h. et 3 seu h. so 2 Motus eidem respondens IgΩ, 2 , seu T q/. Inferatur, Ut ad h. po IIta Siso Q. ad Tem p. Re volui. d. IOyTS. Observatio III.
Motus eidem respond. 33 Q. qcii, seu et I 286 . Inferatur, Ut ala Sci , ad h. at o 38 Ita 36OQ. ad Tem p. Revol. d. IOI 2. h. I S. Observatio Alexandrina.A. 136. d. o. Jul. h. a I P. I Observatio TI chonica.A. Is 8 a. d. a I August. h, a o ag Disserent. Merid. add. h. I. 's . TYCuo. in Merid. Alex. h. 3. 33 Int. Temporis d. y28 I sq. h. 3. 3s .
Quod divisum per Io qa, ollendit sRevolutiones absolvisse, & ultra Tempus iis debitum restare d. 1836. Motus eidem conveniens gy Circ. s3- Ia seu IJyy ' i a Inferatur, Ut I syδ' add. set 8 Is . Ita 3 6Oq. ad Tempus Rev. d. IOZ I h. . hoc est, annorum AEgyptiacorum ( quorum singuli sunt 36; dierum d.
605쪽
COROLLARIUM I. go. Quia i Soli nunquam opponuntur, Conjunctiones autem eorundem curn Sole ob defectum Telescopiorum a Veteribus observari non potuerunt; ipsorum Revolutiones circa Solem eodem prorsus modo reperiri nequeunt.
COROLLARIUM II. 3I. Quoniam tamen Revolutiones Planetarum inferiorum circa Solem brevi temporis spatio absolvuntur & in singulis Revolutionibus binae cum Sole Conjunctiones celebrantur ( F. 338 ; ideo observationes minori temporis intervallo dissitae in posterum huic scopo satisfacient. OBsERvATIO XLIX.
dum circa Solem Saturni A. as. d. IT . h. q. 38 . as . 3o l/JOvi S. A. II. d. 3IT. h. Iq. y 3I . sis Martis A. a. d. Ja I. h. 23. 3I sis A. ' V. Unde motus diurnis Saturni a . o /. ;6III
PROBLEMA XXVIII. 3 . Datis quatuor oppositionibus Planetae superioris in D, E, F S G; -- venire Eccentricitatem S situm Linea
sed indire*a. Sit Sol in S, B centrum Tab
Eccentrici, C centrum mediorum mo- VIII tuum. Oppositiones quatuor observatae
sint in F, E, D S G,& HI sit Linea Apsidum. Quoniam in Oppositionibus
Planetae cum Sole Planeta ex Sole &Terra per eundem radium videtur; erunt anguli FSE, ESD, DSG, GSFaequales differentiis locorum in Oppositionibus F,E, D &G, adeoque vi observationum dantur. Porro cum detur tempus inter binas quascunqueObservationes intercedens, dabitur quoque medius Planetae motus eidem respondens( S. 33 , consequenter Centro medio rum motuum in C existente anguli FCE, ECD, DC G, GCF innotescunt. Sit locus Aphelii H ruditer saltem determinatus : qui cum vi observationum per aliquot annos citra metum erroris sensibilis in hoc negotio admittendi immotus supponi possit, ob data loca Planetae in Oppositionibus, dantur anguli
fuerit determinatus, necesse esset ut centrum Eccentrici B sit in linea HI inter S& C,atque quatuor oppositionum puncta F, E, D, G in eadem Peripheria existant: id quod ita explorandum. I. Assumta SC ioco oo ob calculi 'commoditatem, in Triangulo CFSob datum angulum FCH datur contiguus FCS (S. I s Geom. . Quare cum etiam detur FSH & latus SC, vi antecedentium, reperietur
distantia Planetae a Sole M (S. 36Trigri similiter ex datis in Triangulo
606쪽
VIII. notos GSF & HSF atque latere SC , recta SG; ex datis in Triangulo CSD angulis DCI & DSC ob DSE & DSI notos) atque latere SC, recta SD ; denique ex datis in Triangulo CSE angulis
FSH notos) atque latere SC, recta SE reperitur (S. cit. . a. Ex datis in triangulis FSG, FSE, ESD & DSG angulis cognominibus, vi superiorum, atque lateribus eos comprehendentibus SF , SE, SD & SG modo inventiS, reperiuntur anguli GFS&FGS, E FS
(f. o Trigon. ; unde per addi- tionem resta stant anguli EFG, FED,
enim summa utraque fuerit Semicirculo aequalis seu 18o' , erunt
puncta F, E, D, G in eadem Peripheria (s. 3io sin minus, locus Aphelii H erit tantisper vel
promovendus , vel retrahendus , donec summa praedictorum angulorum a Semicirculo seu duobus rectis sensibiliter non aberret. . Ut porro constet, utrum Punctum
B sit in eadem recta cum punctis C & S, medio inter C & S loco, ex datis in Triangulo GSE angulo cognomini , qui ex DSG & DSEvi superiorum notis componitur, &lateribus ES & SG ante inventis reperitur angulus SGE S. o Tri
i. Cum triangulum EBG sit aequicrurum s . o Geom. & angulus cognominis ipsius EFG ex antecedentibus noti duplus (S .gis Geom. , adeoque etiam angulus BEG reperiri possit (S. 2 8 Geom. , in V nietur Radius Eccentrici BG (S. 36 Trigon. 6. Datis jam in triangulo BSG lateribus S G & BG antea repertis, &angulo BGS differentia intor angulos BGE & SGE ex antecedentibus
notOS , repetitur tandCm angulus
BSG, qui si fuerit aequalis angulo HS G, ex stabilito Aphelio in H&Oppositione in G obsorvata noto, erit punctum B in recta Hi & locus Aphelii in Id rite constitutus. Sin minus, locus Aphelii crit promovcndus, vel retrahendus, donec& anguli EFG atque EDG fuerint duobus rectis aequales, & angulus ESG idem per calculum repei a-tur, qui exbatulo Aphelio in Hresultat. . Loco Aphelii tandem reperto, ex datis in Triangulo BDS Radio Eccentrici BD Io ooo, latere SD supra invento atque angulo BSD cxcontinuo DSI noto S ago invenitur Eccentricitas BS (S. o, 36 Trigon.).
minus Geometricam maluit tamen eadem uti, quam Dei alias minus accuratas adhibere Dei mpotheses Deris motuum Legi
bus o causis Pbsicis adversas (qualis es
607쪽
ELEMENTA ASTRONOMIAE. Pars II.
illa N A R Di Centrum mediorum motuum tu Foco altero Orbitae clatuens admittere. Exemplum in Marte assert ΚεγLERUS, sed prolixius , quam ut huc transcribi possit. COROLLARIUM I. 36. Cum per hanc Methoduin , qua locum Aphelii H & Eccentricita tem BS investigare docuimus , una constet locus Planetarum medius in Oppositione qualibet; poterunt inde Tabulae Radicum mediorum motuum ac Apheliorum perinde
ac supra S, (s. IS construi. COROLLARIUM II. 3T. Si locus Aphelii ex Observationibus antiquis deductus conferatur cum loco ejusdem ex recentioribus derivato ; motus Aphelii annuus determinabiturout supra
SCITOLION II. 38. moniam'Astronomus celeberrimus HALLEius sa) Methodum dedit Geometri- eam in Orbilis Ellipticis, iisque Replerianis,ino standi positionem Lineae Apsidum atque
Eccentricitatem Solis atque Planetarum primariorum; noserum est , ut ea n nostro more explicemus. honiam vero supponit cognitam Opticam inaequalitatem , quam motus Terra annuus per Eclipticam Planetis inducit, de ea nobis agendum, antequam illam exponomu .
go. Vi Observation m salmini ad A. t OO. locum Aphelii.
PROBLEMA XXIX. O. Digressiones Veneris es Mercurii maximas a Sole observare.
T. Cum in maxima Digressione a SO- Tab
Tubi eaeploretur utcunque dies quo Digres io maxima contingit. a. Qtiando suspicio est, Planetam in maxima Digression E mox conspe- cstum iri, per aliquot dies observetur distantia Planetae TV & SV a duabus Stellis fixis S & T notae Latitudinis TM & SN & Longitudinis M atque N. 3. Quoniam in Triangulo TOS dantur latera TO&SO, Latitudinum TM & SN datarum complomenta ad quadrantem (S. et o), & angulus MON, cujus mensura est di&rentia Longitudinum datarum MN(S. 33 Sphaeria.)s reperietur distantia Stellarum ST (S. 163 Sphaeric.)& angulus OTS (F. Sphaeric.). . Datis in Triangulo I SV tribus lateribus TS, SU&TV, reperietur angulus STUC( S. 168 Sphaeric. , quo alteri OTS addito, prodit angulus OTV. i. Datis jam in Triangulo OTV praeter
angulum cognominem OTV lat ribus OT iti IV, invenietur latus OV S. 163 Sphaerie. , Latitudinis Planetae PV complementum ad quadrantem s. ago), & angulus
I OV (S. 16s Sphaeric. cujus mCmsura MP est disterentia Longitudianum Planetae V & Stellae T. Haec adeo
608쪽
. I P. DE THEORIA PLANEt ARUM PRIMARIORUM. gog
adeo illi addita efficit Longliti di- l
nem Planetae. , l6. Ad datum momentum Observationis lsupputetur locus Solis medius i ( g. lf et . qui cum Longitudine Planetae collatus Digrestionem ejus a loco Solis medio patefacit. . Quodsi adeo observationes continuentur, donec Digressiones, quae antea creverant, denuo decrescant, Digresso maxima innotescet & tempus Digressionis maximae elicietur , ut supra momentum Oppositionis Planetarum superiorum cum Sole
SCHOLIONI. I. Me non monente apparet, aliorum quoque Siderum ac Phaenomenorum Latitu- ldines di Longitudines eodem modo haberi lposse , quo Veneris ct Mercurii per obserυa- itionem eruere docuimus. Et cum hodie Venus S Mercurius beneficio Telescopii inter- idiu obsertiari possint ; eorundem quoque Lon- lgitudo eodem modo haberi potest , quo supra l(s. sis 3 Planetae Longitudinem di Latitu
SCHOLiON II. a. re viam Veteribus nec locus Solis, nec Fixarum loca satis exacte fuere cognita ideo RiCCrotius (a eorundem Obsertiationes
ex motibus Solis locis Fixarum nunc accuratius cognitis emendat.
PROBLEMA XXX. Tab, 2 3. Invenire locum Aphelii Veneris
viii is Acerrarii, seu situm Lineae Abiae m
Sole in S posito , inveniantur aequa-
Astron. Relann. Lib. VIII. s. 32s.les, quarum uiam sit : matutina ex ' Tellure in O constituta observata i ' altera vespertina ex D visa. a. Intervaliqua inter utramque Digres
' sionem litterjectum dividatur bifariam ; erit AP recta per Solem Stransiens S. 633) Linea Apsidum. g. Comparentur inter se Digressiones circa A & P factae ; ubi enim Digressiones circa A deprehenderis minoreS ,' quam circa P evidens erit,
Tab, VIII. Fig. TS S C H o L I O N. q. Negari non potest, hanc Methodum lubricam admodum esse , ita ut facile Gel integro Signo aberrare possis , obc fectum Obseroationum satis accuratarum , breυique satis interGallo temporis domarum, cum Aphelium ab una Obseroatione ad alteram immotum , Terraeque a Sole dissantia in utraque Obserυatione eadem supponatur. Us tamen eadem sunt Astronomi, quia non aliunde quam ex Digressonibus maximis locum Aphelii elicere licuit. Idem tamen Problema, quemadmodum ante monuimus ( V. T 3 8 , accuratius in Orbilis Ellipticis Κeplerianis soloe re docebimus. Intereis autem rerum oronomicarum sadioso antiquas etiam cognitas habere Methodos , tum ut constet, quantum Obserυationibus Oeterum sit sidendum , tum ut eas corrigere possis, antequam iisdem utaris
609쪽
COROLLARIUM. s. Si loca Aphelii olim observata cum locis recentioribus conferas, innotescit inde ut supra Aphelii motus & Tabula mo
8. Neminem puto ossendet, quod innumerum Obseroationum nonnulla referamus , qua ex Obsertiationibus deducta sunt, ne Ti-gulorum numerus multiplicandus est.
PROBLEMA XXXI. Tab. T s. In Menare Eccentricitatem P VIII. netarum inferiorum SC.
T. Ex pluribus Observationibus Digres
cura peractis (S. go seligantur
duae , quarum altera facta in Perihelio Planetae A, altera in Aphelio ejusdem P. a. Ad tempus utriusque Observationis inveniatur intervallum Telluris a So
3. Cum anguli ad A & P sint recti, &praeterea in Triangulo SAG detur angulus G, sub quo Digresso maxima in Perihelio videtur, & intervallum SG; in altero autem SP D angulus D , sub quo Digressio maxima in Aphelio apparet, & intervallum SD; reperietur ibi AS,
hic PS (S. 36 Trigon. . . Quoniam PF distantia Foci F a Paequalis est ipsi SA (S. 633 ron.
AS ex PS, relinquetur distantia Focorum FS , quae bisecta in C dat Eccentricitatem SC (S 538 in istiusmodi particulis, qualium Radius Eccentrici Telluris est IODOSO. Undes. Per Regulam trium facile invenitur in istiusmodi partibus , qualium Radius Eccentrici Planetae inferio. ris AC est i ooo. Si enim summam ex AS & SP bifariam dividas , prodibit Radius Eccentrici Planetae AC in istiusmodi particulis , quarum Semidiameter Orbitae
2 ICOO, 6s , ISOD, y263, 822, 3Toci partium qualium Semidiameter Eccentrici unis 'sique ICOOOO. PROBLEMA XXXII.
y I. Determinare tempus Remoratianis Planetarum inferiorum circa Sosim.
Cum nostro tempore Conjunctiones eorum cum Sole observari possint per Telescopia; inde facile innotescit tempus integrae Revolutionis , si notetur, quodnam elapsum fuerit ab una Conjunctione usque ad alteram, Planeta in utraque vel supra, vel infra Solem constituto. Quare si veteres Observationes
prostarent, ex collatione recentiorum cum antiquis accuratius idem determinaretur , ut supra in Planetis superioribus (S. asi . Enimvero quamdiu Observationes Conjunctionum deficiunt, ita procedendum. i. i
610쪽
op. IV DE THEORIA PLANETARUM PRIMARIORUM. si
Tab. i. Si Planeta M suerit in Digressione ma-VIII, xima a Sole, Radius Eccentrici MCfg T est ad lineam visivam OH perpendicularis , adeoque dato per observationem loco Planetae H, datur etiam Punctum I quadrantis interis
vallo ab eo remotum, cumque lo
arcus quoque IN, consequenter angulus MCS datur. Quare cum etiam Radius Eccentrici CM & Eccentricitas CS dentur, reperietur anguluSCMS (S 38 Trigon. , cui arcus IΚaequalis est , ob immensam nempe Eclipticae ab Orbita Planetae distantiam. Quodsi ergo IΚ ex arcu IH stili trahas, relinquetur locus Plantaloe Κ ex Sole S visus. a. Quodsi hac ratione, in duabus maximis a Sole Digressionibus magno intervallo Annorum distantibus ,
quaerantur loca Planetae ex Sole vi-si; tempus uni Revolutioni circa So
tioni circa Solem VeneriS. d. aag. h. II. . I h. Mercurii. d. 8 . h. 23. I i. aqqADtum diurnum concedit.
Tiq. Cognito vero loco medio uno ad momentum alicujus Digressionis maximae( s. si ); Tabulas quoque Epocharum seu, Radicum condere ulterius licet ( S. Ti8 . DEFINITIO XXVII. SS. Locus Eccentricus in Orbita est locus Planetae, in quo ex Sole videtur
Vocatur etiam Locus Centricus. COROLLARIUM. 36. Quoniam data Eccentricitate una, cum loco & motu Aphelii motuque Planetae medio, supputari potest locus Telluris ex Sole visus ( s . Iro ), motus autem Planetae primarii cujuscunque, Oculo in Sole posito, eodem modo apparet, quo motus Telluris ( s .cis3 ); evidens est, Planetae locum Eccentricum eodem modo supputari, quo supra locum Solis supputare docuimus , & Tabulas ad eum supputandum
iisdem artificiis construi, quae supra ( F. 68 & seqq. vel .F. Tas j exposita sunt. DEFINITIO XXV III. s . Locus ad Eclipticam reductus , seu locus Eccentricus in Ecliptica est Punctum Eclipticae, ad quod Planeta e Sole visus refertur. Coincidit cum Lon-vitudine Planetae e Sole Visa, vocaturque locus Heliocentricus. DEFINITIO XXIX. 38. Locus Geocentricus est punctium
Eclipticae, ad quod Planeta ex Tellure
visus refertur. S C R O L I O N. ysy. Sit NEOR Ecliptica, NPO QOrbita Planetae, Sol in S, Terra in T, P Ueta in via LP; recta SP designabit locum Eccentricum in Bois, i Orbita, RS locum ad Eclipticam reductum seu Hesiocenm m, TR vero locum Geocentruum. DE FIm