Christiani Wolfii ... Elementa matheseos uniuersae : Tomus tertius, qui opticam, perspectiuam, catoptricam, dioptricam, sphaerica & trigonometriam sphaericam, atque astronomiam, tam sphaericam quam theoricam complectitur

발행: 1747년

분량: 700페이지

출처: archive.org

분류: 수학

621쪽

Tab. v III.

Radix J. Qilceratur porro locus Nodi ascen dentis N ad datum tempus (S. TTO . . Locus Nodi N auferatur a loco Pla netae eccentrico P; residi uni est Arg timentum Latitudinis PN (S. cis . . Dato Argumcnto Latitudinis PN, quaeratur porro Inclinatio PR (S. 8s & locus ad Eclipticam redu

lio centrica.d. A loco Solis E subtrahatur locus Planetae reductus R , vel hic ab illo, minor nempe e majore: relinquetur Angulus commutationis RSE, qui porro ex Igo' subductus residuum facit angulum RST. . Datis intervat o Planetae PS & Inclinatione RSP, inveniatur distantia curtata I S l S. 8s & inde S. Porro angulus ad Terram RI S. s. Si distantia Terrae a loco Planetae reducto R fuerit minor Semicirculo, locus Solis verus E , angulo ad terram RI S addaturi; sin illa major extiterit, hic ab eodem subtrahatur, ut vera Planetae Longituas I P. Denique ex datis angulis RST& RTs atque Inclinatione R SP inveniatur Olanetae Latitudo RI PE. gr. Quaeratur Longitudo , Latitudo g ad diem 1. Aug. A. I II. PFhmum itaque supputandus est locus S verus cum ejus intervallo. Est vero Loc. S verus qS 8' 16 33 in Merid. Paris ad tempus apparens &Logarithmus intervalli goocias (s. et et . Loco Solis vero & intervallo ejus invento, galculus pro Marte ita instituitur ; .

Aphel. s.

Aphelii.

i Tang. Ang. A , in Canone respondent subtris Io I 88 , cui

622쪽

. IV DE THEORIA PLANETARUM PRIMARIORUM. sor

eui in Canone respondent i a P o 38V

Quadrans Sy is GoErgo Latitudo Z Is Iasrevius quoque invenitur hunc in mo

dum r

13 Iara. S c Η o L I O N. 8is. aevibus Calculum oronomicum exercere volupe fuerit, iis suadeo , ut aut Tabulis Cel. DE EA HIR g utantur, aut, si Ru-dolphinae ad manus fuerint, ex iis tamea noncisi Locum Planeta Heliocentricum invectigent, ad Geocentricum autem indeniendum Methodum Trigonometricam adhibeant:

ita enim facilius scopo suo potientur.

De Theoria Planetarum Secundariomm , praesertim I M.

DEFINITIO XLII. 8as. I AI sis Periodicus est temporis intervallum, quo Luna initagrum Zodiacum percurrit, seu ad idem Zodiaci Punctum restituitur, unde fuerat digressa. DEF INITIO XLIII. BI . enim 'nodicus Lunatio est temporis intervallum, quo Luna a Sole digressa ad eundem redit. DEFINITIO XLI V. SIS. Mensis Anomali Ficus est temporis intervallum, quo Luna ab Apogaeo digressa ad idem redit. DEFINITIO XL V., USIS. Mensis Draconticus est temporis intervallum quo Luna a Nodo as cendente digressa ad eundem redit. Nodus enim ascendens dicitur Ca uDraconis et Nodus descendens Cauda

Draconis,

DEFINITIO XLVI. Sao. Hinc simul intelligitur, quid sint variae illae motuum species, quarum apud Astronomos mentio fieri solet. Stus nimirum in Longitudinem Periodicus est mensura mensis Periodici. Alius Lunae a Sole Synodicis motusAnomasiae Ano malistici ; motus in Laintudinem Dracontici. OBsERvATIO L VI I. 82 i. suo repetitis crebro observa ianibus Longitudo atque Latitudo Lunae

623쪽

yog ELE MENTA As

inveniatur S. Ssy, qTI majorem multo in motibus ejus inaequalitatem deprehendes, quam in Sole atque Planetis primariis. Ilia tamen inaequalitas regularitate omni non desiluitur. Insura 28 enim dies semel velocissimus ,

bis mediocris S semel tardissimus. uua pope Telescopii Luna observetur Dicholoma s e bisecta , est ad momentum Obseser ationis quaeratur una Longitudo Planetae S. cit. , eaedemque Observationes saepius repetantur , Periodos in singulis Lunationibus minime aequales reperies. Eodem modo conclat inaequalitas mensum Synodicorum pariter di Periodicorum, s ad tempus, quo Luna Soli opponitur vel cum Fixa conins ungitur, Longituditiem observes.

OBSERMATIO LVIII 8 22. Si ponamus Lunam in Ellipsi

moveri, in cujus altero Foco Terra exi- sit, ea lege, qua Primarii circa Solem

seu Conjunctionibus. O Oppositionibus( quas communi nomine SyZygias appe lare silent singula ad , supputationem

loci Lunae veri necessaria eo modo , quo in Theoria Suis determinentur s locus Lunae eodem modo , quo locus Solis , putatus cum observatione tantum consentit in is Minis, omni autem tempore reliquo mire ab eadem diserepat , ita qui AEquatio nunc augeatur, nunc minuatur. Maxima nimirum diserentia insuadraturis observatur : a Novilunio

nempe usique ad primam madraturam crescit , inde usique ad Plenilunium iterum decrescit , is eodem modo se habet a Plemianio usique ad c Novi ratum, L.

DER INITIO XLVII. 823. Inaequalitas prima seu filuta est: inaequalitas motus Periodici orta ab imvariabili Orbitae Eccentricitate, in Sy-χygiis observabilis. DEFINITIO XLVII I.

82 . Inaequalitas altera seu men maiest inaequalitas motus elongationi a Sole alligata, qtiae in QSadraturis omnium imaxime se prodit. PROBLEMA XLII. 8 2 . Invenire quantitatem mensis

RESOLUTIO.

r. Cum in medio Eclipsium Lunarium, prout in sequentibus independenter ab his patebit, Luna Soli opponaturi supputetur in minimis scrupulis inter. vallum temporis inter duas Eclipses seu Oppositiones intercedenS.a . Hoc intervallum dividatur per numerum Lunationum interea absolutarum, quotus erit quantitas mensis

3. Supputetur motus Solis medius, qui quantitati mensis Synodici respondet S. 6 et & integro Circulo , quem iLuna interea absolvit, addatur. q. Tandem inferatur : ut aggregatummodo inventum ad 3 6o', ita quantitas mensis Synodici ad quantitatem iPeriodici.

DEMONSTRATIO. .

Etenim cum Luna restituitur ad idem iPunctum, in quo Soli opponebatur,Pemriodum suam absolvit, adeoque tempus interea elapsum est mensis Periodicus ( S. 81 , . Interea veros temporis Sol i

624쪽

. V. DE THEORIA PLANETARUM SECUNDARIORUM , tiet ros A

progressus ulterius, ut adeo Luna adhuc arcum aliquem ultra integram Revolutionem absol re teneatur, antequam eidem denuo opponatur. Quamobre

cum spatium inter binas Oppositiones interjeci tam sit mensis Synodicus (S. 8 1 ) , intra mensem Synodicum Luna

praeter Revolutionem integram tantum conficere debet arcum, quantum hoc

tempore Sol conficit. Quare si s 6o ad

datur motus medius S intra mensem : nodicum, prodibit motus Lunae modius eidem respondens, consequenter cum motus medius sit tempori proportionalis (S. 6 3); ex quantitate mensis Synodici invenitur quantitas Periodici, quemadmodum praecipitur. Ze. d.

E. gr. COPERNi Cus A . Itoo d. 6 Nov. h. IEpost mediam noctem observavit Eclipsin Lunae Romae & A. Is 23 h. q. 23 d. I Aug. aliam Cacoviae. Inde quantitas mensis Symnodici ita eruitur. Ob LII. A. Is 23. d. a 3T. h. q. 23

addantur intercal. dies s

quod per et 8a menses interea elapsos divisum dat quantitatem Mensis Synodici. afri y y hhoc est, ety d. 12 h. I

Idem Co PERNIO Us A. Is et a d. 6 Sept. h. Iseto post mediam noctem , hoc est, A. 22 Tet bonaffaris Eclipsin Lunarem Cracodiae observavit: sed anno 28 ejusdem epochae media nocte inter I 8 & Is mensis Thol, lone , hoc est , in meridiano Cracoviens di nostro Calendario d. aci Aug. h. IO. IS , alia observata. Ex harum observationum Collatione ut ante quantitas mensis Synoi dici accuratius elicitur. Nimirum

Obs. II. A. Ea a. d. 6 Sept. h. 13. 2o O . I. A. 28. d. a 6 Aug. h. Io. Intervat. temporis et aq3 A. AEgyptiac.

d. II. h. g. Ib

hoc est 11 8yg683o

quod per quantitatem paulo ante inventam divisum exhibet numerum Lunationum interea absolutarum. Quare si idem' intervallum denuo per hunc numerum dividatur , prodibit quantitas mensis Synodici aia '. 3 Io V. yρ . hoc est d. as. h. II. - . 3L IO VMst. A med. interea as'. 6 . et '. 18

Ergo Mensis Period. d. a T. h. T. q3 . sq, S c Η o L I O N. 826. uantitas mensis elicitur ex Pleniluniis veris et quare noDa determinatione opus es. Scilicet ubi ope quantitatis inυenta determinatus fuerit locus di motus Apogaei atque Eccentricitas ct hujus beneficio a quationes inventae , Oppositiones vera in mediae fcontiertenda O te is apparens itidem ad medium reducendum di inde denuo obserυationum collatio inclituenda.C o R o Let A R I U M I. Set . Dua quantitate mensis Periodici, per Regulam trium inveniri potest motus diurnus, horarius &c. & sic Tabulae

suum mediorum Luna construuntur.

COROLLARIUM IL828. Quodsi motus diurnus Solis in dius a motu Lunae medio diurno subtraha

tur , relinquitur motus diurnus Lunae a 'Sole,

M'. Cum , in medio Eclipseos totalis cum mora, Luna in Nodo existat, quemadmodum infra independenter fib his ostendetur; si ad momentum illud quaeratur locus Solis eidemque addantur sex signa,

prodibit locus Nodi. Sis 3 si - -

625쪽

ELEMENTA ASTRONOMIAE. Parae II.

8go. Collatio Observationum recentio- .rum cum antiquis motum Nodorum manifestabit: ex iis vero apparet , Nodos Lunae moveri in Signa antecedentia , e. gr. ex H in N , ex v in X.

et COROLLARIUM M.

8 gr. Si adeo motui Lunae medio diur- no addatur motus diurnus Nodorum ;summa erit motus Latitudinis (S. 8ro & inde ulterius ope Regulae trium invenitur, quanto tempore Luna a capite Draconis digrediatur , hoc est, ab eo digressa denuo ad idem restituatur. Patet ergo, quomodo quantitas mensiS Dracontici sit invenienda (s. 81 p). COROLLARIUM VI.8ga. Dato motu Latitudinis diurno Ta- hulae motuum latitudinis construuntur ut

tur a motu Lunae medio diurno, relinquitur motus Lunae medius ab Apogaeo de inde per Regulam trium elicitur mensisAnomalistici quantitas ( s. 818 j. OBSERVATIO LIX. Egi. ΚEPLERUs sb) reperit quantitatem mensis S nodici mediocrem d. ash. I 2. si L 3 f. I Periodicum d. 2Th. T. q3 . SV. Apogaei locum ad A.

I OO. d. I. Ian. . v. II. S. 8'. 3T .

ium medium c diurnum Iby. IOL 3 SV, 'totum diurnum Apogaei 6 . I' , motum diurnum L, 3 . II i. c et Eccentricitatem denique constantem q362 , qualium semidiameter Eccentrici es rota OO.ca In Philolaicis L ietet.(b In Epit. Astron. Copem. Lib. VI. p. 28s.

υandam inaequalitatem solutam eodem prorsus artificio confruantur , quo supra Tabulas AEquationum Solis cra Planetarum primariorum conseruere docuimus , non opus est, ut ibi diecta hic repetamus. Resat igitur, ut endamus , quomodo AEquationes illae corrigalitur , ut extra Oeonias Geros Lunae motus exhibeant: ubi non dolendum , magnas hic occurrere di cultates , ita ut Luna Sidus plane contumax censeri debeat, nec quisquam veras illarum rationes explicatas dederit ante profundarum meditationum Autorem NEWTONVM sci), quas deinde uberitis eboloitDAvID GREGORIus se . Sed cum Theoriam Lunae per causas Phlysicas explicare nori jam non si insituri ; sti ecerit nobis eooisisse H pothesin , qua TEPLERus nosier ad secundam Luna inaequalitatem saltiandam utitur ,

O B s E R v A et I O L X. 838. Si Apogaeum vel Nodis Lunaees in . reuadris , nulla observatur inaequalitas secunda integro mense qui adeo Vacuus appellari solet. Proximo vero

mense etiam in ipso Apogaeo di Nodo ,

ubi prima inaequalitas nulla , motus aliqua inaequalitas, nempe altera, notatur.

Ab eo tempore inaequalitis secunda Agulis mens m crescit, isnec copulis in Apogaeo vel Nodo factis , ' maxima omnium evadat : Mi Mensis Plenus dici

s i. Mens subsequenti iterum decrese

cere incipit , donec prorsus extinguatur.

626쪽

C p. V. DE THEORIA PLANETARUM SECUNDARIORUM, &c. si i

Tib. 83s. Si DLFM, fuerit Orbita

VI a. per Circulum hic exhibetur quia Ellipsis Lunaris ad eum proxime accedit ), DF Linea Apsidum, ex Terra

centro A intervallo Eccentricitatis conflantis defruatur Circulus, per idem ducatur recta IIc seu Lmea illuminationis, quae Hemisphaerium Terrae illuminatum ab obsuro separat, porro per A agatur ad eam perpendicularis HG , qua si

Linea copularum, Comi cZione nimirum Lunae cum Sette in J Oppositione in G con tingente , denique per centrum Eccentrici B ducantur rectae NO

citas menstrua, toto mense, quo CO-

gaeum, in G Perigaeum menstruum, Ss his utamur tanquam in prima inaequalitate Apogaeo D centricitate AB, inaequalitates secundae prodeunt Caeterum quia haec etiam Latitudinem afficit Planum Orbitae ad Planum Eclipticae libratile concipitur, ut angulus Inclinationi

maxima, respondens varietur. S G n o L I O N. 8 o. haec es pothesis sit conformisi observationi, quoad generales circinctantias patet, si eam cum ipsa conferre libuerit. Pomamus enim centrum B pertienire in S, ita vit Linea Illuminationis IΚ cum Linea Apsidium perpetua DP coincidat: erunt tum ma- drae in Apogaeo di Perigaeo Eccentrici Linea,pariter coincidet cum IN atque Punctum menstruum C coincidet cum A, nullaque adeo in Eccentricitas mensrua. En mensem 'vacuum I coincidat Dere FD cum HG, tum frinctum B ct C eoiacident cum E; eritque tacentricitis men strua Eccestiricitati perpe- iis AB aequalis adeoque maxima se omnium , quia Circellum istum nunquam egredietur. En Tab. mensem plenum s Consensum quoad circumstan- VIII. tias speciales calculus in hac H pothesi in- Fig. IS..ctitutus monstrat.

DEFINITIO XLIX. 8 I. Di antia Solis a Nodo Cel frugaeoLunae est arcus Eclipticae inter locum Solis verum H & Apogaeum Lunae D seu Nodum ipsius interceptus, seu angulus ad terram DAH vel, si arcus ille major Semicirculo, angulus, quem metitur ejtis complementum ad 3 cio'. DEFINITIO L. 8 2. Scrupula me rua Longitudinis sunt valor Trianguli AEquatorii rectanguli BNL super Eccentricitate men-

strua BZ stantis ta istiusmodi particulis,

qualium omnium maximum in mense pleno es: fio , cum Nempe Punci um B /coincidit cum E. h DEFINITIO LI. 8 3. Argumentum Longi udinis men-

ruae est arcus Eccentrici Lunar LP in- terceptus inber locum Lunae pristio 'aequatum L & rectam PQPer Centriuii Eccentrici B ductam atque Lineae Apsi- dum menstritae HG parallelam. Annuum

est angulus DAH. DEFINIT io LII. g . si matu me rua est valos Trianguli AEquatorii LAC, ductis rectis L A& LC ex loco Lunae L ad Punctum men- struum C& Terrae Centrum A dete minati, iii istiusmodi particulis, qualiurn area totius Orbitae est gcio. DEpi Nirio LIII., 8g S. Particula exsors est ditarentia 'inter Triangulum AEquatortur L Cisc ejus socium Bia. -

627쪽

sia E L EMENTA As

PROALEM A XLIII.

Tab. 8 6. Datis Dra Apogaei Luna soluta

VIII. D, loco Solis vero H di Anomalia Ecceniri Lunae LBD; invenire Argumentum Longitudinis me rua LEP.

1. Ex dato loco Solis Id & loco Apogaei Lunae D, invenitur per subtractionem distantia Solis ab Apogaeo Lunae, hoc est angulus HAD, cui ob paralleli tum rectarum HG &

om.). a. Hic ergo ulterius subtrahatur ab Anomalia Eccentri Lunae LBD; residuum est argumentum Longitudinis menstruae I BP. E. gr. Sit Apogaeum Lunae in di O & Sin V o, erit HAD 36P. Sit anomalia eccentri LBD 81 Q qa a V s, erit Argumentum Longitudinis menstruae I BP 3 se set

( aut eidem oppositi ab Apogaeo Lunae

I AD , una cum Scentricitate perpe- l ua AB ; invenire Eccentricitatem merasimam AC.

E. gr. Sit BAC 36se, Eccentricitas AB

m PROBLEMA XLV.

re, o Eccentricitate perpetua AB; in- VIII. venire scrupula me Frua Longitudinis. ET TI.

T. Eccentricitas utraque ducatur in s missem Semidiametri Eccentrici BN vel BL : facta erunt Areae Triangulorum BLA & BNE (S. 3s a Geom. , quorum illud est Triangulum AEquatorium in mense pleno, hoc Vero in dato S. 8 o, 8 et )a. Inferatur: Ut Area Trianguli BLA addo scrupula prima, ita Area alterius BNZ ad scrupula menstrua Longitudinis. E. gr. Sit AB q36r, AC 3 say, BN LB

ca , rectae BL S BN aequales non sunt: sed cum ea ad Circulum proxime accedat, disserentia adeo exigua est, ut contemni queat. a uando enim puneta' B di E coincidunt hoc ei, quando disserentia maxima , obiistiante

628쪽

CO. V. DE THEORIA PLANETARUM SECUNDARIORUM, &e.

Tab. REPLERO (a error vix IT committitur, VIII. qualis in motu Lunae ob ejus Gelocitatem con-ntes. PROBLEMA XLVI. 8so. Data Eccentruitate meniarua AC, una cum Argumento Longitudinis annuo HAD; invenire Particulam ex

a. Ducatur CB in semissem Eccentricitatis menstruae AC: factum erit Area Trianguli ACB ( S. a Geom. . 3 . Quaeratur etiam Area Circuli, ex Radio Eccentrici BL , tandemque . Inferatur: Ut Area Circuli ad g Sopseu Isafoo , ita Area Trianguli ACB ad valorem ejus in istiusmodi scrupuliS. Dico, hunc valorem esse Particulam

exsortem.

erit Log. Sin. tot. IO OOO OOOS

Sin. BAC s Gya ISTI Og. ae 3qo8soqq, cui in Tabulis respondent et iis . Ergo ACACB AEACB Asa I S. Sed Area Circuli gigas 'ooooo ( s. qas Geom. : quare si eadem ponatur 3 6o' sive IasNOOO ; reperietur valor Trianguli ACB in istiusmodi scrupulis, hoc est Particula

exsors 3 6 f. DEMONSTRATIO.

PROBLEMA XLVII. SI. Datis argumento menstruo LBP, scrupulis menstruis di Particula exsorte sinuenire AEquationem me ruam. RESOLUTI o. 1. Cum scrupula menstrua sint valor

Trianguli BNZ in istiusmodi scrupulis, qualium idem in mense pleno est 6o, Triangula vero DNE & BLZsint ut BN ad LT ( S. 38 si Geom. ,

hoc est, ut Sinus totus ad Sinum Argumenti menstrui (S. a Trigon.) ;Regulam trium invenietur Triangulum BL Z in istiusmodi scrupulis, qualium maximum in mense pleno est EO. a. Quare cum maximum juxta ΚEpLERUM sit a so , ex valore Areae Circuli 36o' : fiat ut FO ad 1' go ita valor Trianguli BLZ modo reportus ad valorem ejus in istiustio di partiaculis, qualium Arca Circuli est 36o'. g. Ab hoc tandem valore subtrahatur Particula exsors, residuum est Triangulum ALC in istiusmodi particulis qualium Area Circuli est goo' ( S.

Si o); hoc est, AEquatio menstrua

Particula exsors addenda.E. gr. Sit Argumentum menstruum I BP sy r a , scrupula menstrua seu valor VBNZ 8 3 : erit LT 31s dereperien Tit tur

629쪽

ji ELEMENTA As

Tab. tur scrupula A BLZ debita ro8s . Quodsi

vIII. ergo fiat ut 6o ad rq go , h. e. 36oora ad yooo , seu ut ad Io, ita ro83 ad numerum quartum proportionalem set Ir; eritis valor Trianguli DLZ : quod adeo est 1 P aci ia . Auferatur Particula exsors 6V; relinquetur a quatio menstrua 1 pa 3 qis . PROBLEMA XLVIII. 8S2. AEquatione menstrua OAnomalia media qua primo coaequata re- Pondet; invenire mediam secundo coa-quata convenientem RESOLUTIO,

Quodsi Luna fuerit in L, Apogaeum In D, erit Anomalia media area I AD (S 6 8 ), quae Anomatice primo co*,quatae, hoc est, angulo LAD( S. 6so respondet. Si ergo in Semicirculo HIG, posita nempe HG Linea Apsidum menstrua LAC addatur ; prodibit Anomalia media, quae secundo coaequatae respondet.

Contra si Luna sit in M, Triangulum menstruum CAM ab Anomalia media Primo coaequatae respondente HAM GNsubducenda, ut relinquatur media, quae

secundo coaequatae convenit. C H o L I O N. 8s3. In hoc ronomia-ΚEM ERi aetereri dissert, quod in noυa duplex inoeniarur Anomalia media, in veteri dero uni Anomalia media duae aptevtur coaequatae

PROBLEMA XLIX. Ss . Data aequatione me rua est omasia primo aequata is invenire Anodaliam secundo aquatam

REsOLUTIO I. Inveniatur Anomalia media Anomaia Tab aliae secundo coaequatae respondens S. 8J a. Ex Anomalia hac media eruatur se cundo aeqtiata ( S. 686 ). Aliter, Quoniam processus iste valde opero.sus, ΚEPLERUS monet (a posse etiam, ad imitationem Astronomiae veteris, An Omaliae prinio aequatae inSemicirculo HI G subtrahi, in altero GM H addiri quationem menstruam, ut prodeat AEquatio secundo aequata, Vel AEquationis monstruae loco utendum est an

cedendum. OBSERVATIO LXI.

Sss. Locus Lunae secunda AEquatus ne adhibita satisfacit in uadris , sed

extra eas ab observato diserti, maxima quidem disserentia in Octantibus exin sente, hoc es, Luna a Sole i , I 3 s , 22 s e 3 Is gradib. elongata. Excrescit autem v que ad Z i 32 ct Periodus his intra unam Lunationem quater a si tur e que subtractiva a Novilunio usque ad Plenilunium , additiva vero a Plenilunio usique ad Novilunium.

DEFINITIO LIV. Si T. Variatio seu Resexto Luminuest tertia motus Lunaris inaequalitaS,

qua locus ejus verus a loco bis aequato extra Quadras differt. Equati. Vero Lum minis est AEquatio ex menstrua AEquam tione & variatione composita (a Epitom. Astron. Lib. VI. p. 88'.

630쪽

op. V. DE THEORIA PLANETARUM SECUNDARIORUM, &c. sis

REsoLUTIO. PROBLEMA L. 838. Invenire Variationem maxi

mam,

Observetur Longitudo Lunae in Oc

Observationis computetur locus Lunae bis aequatus : differentia inter computatum & observatum est Variatio ma

OBSERvATIO LXII. Sy. TYCHO uariationem maximam observa it ilo 3O ; ΚEPLERUS vero si eandem satuit. PROBLEMA LI. 86O. Data elongatione Lunae a Sole HAL ; Moenire Variationem.

Fiat: ut Sinus totus ad Sinum duplae elongationis Lunae a Sole, ita Variatio maxima ad Variationem quaesitam. E. gr. Sit elongatio I a S et v ss tae: erit ejus duplum 8s' so V, quod vo

cetur A, adeoque posita variatione maxima iI . Log. Sin. tot. IoOOOOOOO

vationum eruta.

DEFINITIO LU. 62. Locuae Lunae scius est locus

ejus primo aequatus : locus prope verus est locus bis aequatus : locus verus est locus ter aequatuS.

PROBLEMA LII. 863. Ad datum tempus Iecum Lunae verum supputare. r. Quaeratur locus Lunae fictus eodem prorsius modo , quo locus Solis verus & Planetarum Eccentricus

in Orbita supputatur ( S. Teto , qui idem erit verus in Copulis (S 8a a). a. Ad idem tempus supputetur locus Solis verus S. ao , & inde constituatur Argumentum tam annuum ,

3. Quaerantur scrupula menstrua Lon

gitudinis S. 8 8 cum Particula exsorte ( S. Sio & inde porro

AEquatio menstrua (S. 831 . . Ope hujus locus Lunae fictus trania mutetur in prope verum s. 8cia ). s. Ab eo subtrahatur locus Solis verus, ut habeatur elongatio Solis a loco Lunae prope Vero. 6. Tandem beneficio hujus inveniatur Variatio (S. 8 o ), loco Lunae prope vero vel addenda, vel deme da, ut verus obtineatur in Orbita.

ad Eclipticam reducitur. S C II o L I O N. 86 . cum in antecedentibus singula praecepta jam Exemplo aliquo fuerint ille rata ,s quis ibi repertis uti voluerit, prodibit

Exemplum calculi loci Lunae oeri extra S - gias dras quoad inaequalitatem menstruam in Variationem sine Tabulis computati. Sed ad abbreDiandum calculum sane taediosum, ΚgpLER Us Tabulam AEquationis luminis condidit, in qua cum dissantia Solis ab Apogaeo Lunae ct elongatione loci Lanae primo aquati AEquatio ex menserua in Variatique composita una excerpitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION