장음표시 사용
231쪽
De gene-stra Pymander Mercuri j
' facile e R huiusmodi dissimistes auferre. Ode ad priniam, erad aut boritates philo-
' Him praecedenti pιaestione posita e restondeo. Deus non est mensiura entu miris ea, sed extrinseca. phi opbus Mero deintrinseca, sis eH eiusdem genem, cum mensiurato, diJutauit. in primo aurem tali secvndsmgentilium errorem locutus eu,qui corpus caelestae, pro deo colebant. Ad a. Non fuit Boetii intentio, aliquod in diuinu praedicamentum ponere, sed hoc innuere νolebat, nempe quod omne praedicamenetum, rei est absolutum, rei res emuum; Cr bo quidemsus tintiae Cr retitioni maxime attribui . Cr id quidem in erraturis, non autem Deo,ctam haec Deo at ue crearum uniusce no conveniant. Ad Damasiceis authoritatem dico, ipsum abuti an γοcuti sub antia, pro ιμ-u eo scilicet, quod non inhaeret, Cr disserentia siubsantiae incorporea, pro eo, quod nones corpus. Eodem modo, cum natura diuina ab eo, siuppositorum 'ecies nominatur. Ex Hi ergo patet Deum non esse in genere.
Quot modis dicitur per se praeditari.
simus per se non praedicari de di erentiis.
N praecedenti quaesisne plurimu probaui rati inibus genus, Cr disserenti am realitates da Etas posidere,pollicitus sum de hac re evigoia me facturum sesermonem. Vbiens igitursare pollicitu, ae coisilere cupies νtilitati legentis, hanc propyis quaesionem. Et reluera huiusmodi θα- lationessunt ita ibi connexae , ut unius notitia, ex alterius pendeat cogetione. Ne quis ergo putet, quod me deleStet per copiosos raestionum campostpatiari , sed νtilitati potius ae doctrinae eon utere lectorti diligentis: Inprimu non Diorare ορο tet, praedicarisse, at suando idem esse, ae praedicari naturaliter, hoc es, quando id quod natura est praedicatum,μοIungitur munere, erIubiectumsimiliter, ni humo euammat, er paries es albus. Interdum perinde es, aes diceret : praedicatum dicit rarionem,&eCti, ut anima π rationale de homine. nonnunquam, quando dieZtum d cit rationem praedicati, H nasio Arsimus: numerus eΠpar, rei imparer homo es V plina capax. Hae Omnia habem,r ex primo posteriorum A . Iterum, ruando praedi- earum ineRIubiecto,snes. biePlo medio, s. met. νυuperficies eIt perse alba, corpurrero per accidens: γt pote per medium se scies. Amplius, quoties eu talesne causa, hoc est per Jam naturam, ut homo ei l homo sue causa, id erZ, persuam naturam.
Denique praedicari perse sit, quando praedicatu ob in bubieSD; er quidem sep
raram, re pote ridere de homine: solas enim homo inter tetera animantia brutus orbis
rationale; idem enim bufrustra repeteretur. Si autem nou eH idem,bantur intentum; homosiquide est animal, σ non istud, quod in rationali includiture ergo multa animalia. plius, quamuis genus C erentia cise Avicenna s. met. praedicentur de ta-ro, id est delfecie; non tamensignificavi per se totum. sedgenui sigmmat materiale,
deerentia veroformale; utrumque autemθeciei partem Aguscat, per modum totius. Ude quemadmodum maceriale sit extra formati;sic conceptus penem est extra erentiae conceptum: genus ergo non praedicatur perse in primo modo de deierentia, nec etiam in secundo modo, cum proprietatem, aut nomen proprietatu non habeat r
se sustu erentiae. Iterum genus non ponit in dissinitione d erentis,quia dorm-ιμ non participot enus, ε Topic igitur non praedicatur de doerentia in primo modo.
232쪽
Lib. III. Com. V L Dial. a Quiest. 1 . cap. 3. et 23 De genet
persi, generis ponitur , alioqui γ unoue moeniretis genus, Cr disser a bter, atque ita rationais praedicaretur de leone, quod eRsiti j m. nec etiam 'secundo modo perse, re dixi, ch usi eo tum non sit de ratione prae dicati. Amplius, piramo diuersa, in nulli conveniunt, sed disserenuae ditisuae generis, I prmio diuersae ingenere: Citurn meo metunt ingenere. na peri immeri attamus desicendite igitur alia an sit genere sunt primo diuerse; ac ex consiquenti, dei genus perse non praedicatur. Reuera H duximi contrabibile est extra ratione intrabe tu. sedgenuisi habet, ut contrabibile, disserentia vero locum tenet contra-
tu. rnius ergo conseptus, tu alterius conceptu non includatur genus ergo per se non Quomodo gepraedicatur desua disserentia. Licet aurem ais mare, gentis de dissereuli. praedicare p precatione naturab; vi rei uperius, Cr naturale praedicatum ad /Pam, atque -- meiatum, G disserentias liter adgenus, 1mmediatum sitibιeStum: de disserentiis ergo modo persee pria candi immedrato poterat praedicare: rationale namque per suam natur: ,ham υrmam vi animal; ammatis siquidem atque rationalis pna es forma. Disserentia autem praedicatur de genere, quatenus videlicet non per medium aliquod JGieetum, aut cavsam; non tamen, ut naturale pr dicatum,fictit HStum est Patet ergo quomodo haec praedicentur. Contra autem solent nonnulli ita arguere pr dimal Persi m formam, est persi ammat mei. cap. de persee. rbi ponit tim modii P f. perse qui profeClo eLt, quando abpud eli tale per Lamformam. Ad rationale eLt animal perfluam formam, ripotἡfensitiuam,ad quam sequitur esse animat: rationale er
ses anim/l; sc de disserentia genus perse praedicatur. Porrὸ, quae a phils
sopho dicuntur 3. mei. rese Commentatore, comment. i. ex certa determinatione nos
ἡ ''- V m maturis V e vibit certi de hac re ex ptii sepho baberi potιR. Item, quod recidit in idem, homo per se eli ammat, quis' proba-or: homo perse eR rationalis: ergo rationale perse sit homo; propositio erum nece na ex primo priorum conuertitur in necessarium, ripote perpe in persi. ergo rationale teri perse animal, quid homo sit persi animat Reuera se homo es perse animal, Er Mesrationatu; ergo rationale es perse animal .sciui enim ex straemisia neces bi, equitur concluso nec aria; ita plane ex praemisi. terst, conclusio etiam per. δε ratio'ab praedicatur. Praeterea, s gentis non praedicatur per Dμ de disserentia: ergo per accidense inter haec enim non datur medium scuti neque in- .eter e per se, er ens per accidens. sed tunc rationale,er animal constituerem unum per accidens atqui consituunt γnum perse, nempes eciem. . de , quod praericatio per, cidos, quando accidens dejubi αἱ to, aut e eomes, aut accidens de accidente praedicatur, in quibus plausi ommbus, rnum fit per accidem. Pro e t), si genus per accidens de die remia praedlicatur,de specie similiter praedicabitur; disserent a enim in siecieformaliter includituri sed hoc est allium: ergo Cre. Adbue, quando aliquid praedi- 4.catur de alioperse primo modor, in abstraRo quoque νnum de altero praedicabitur,ve e septimus metaph mare, s ιλ eLI Hra in primu modo dicenda perse, homos ammai: ergo quos ista erit admittenda: humanitas sis ammabias, ais ita concrerum praedicabitur de concreto in primo modo dicendi per se, er habetur intentum. A cedit ad hoc, od one dissum praedicatur persede diuidentibus tuisium certe non es aliud quamsi a diuidentia. sed genus diuiditur per disserentias, rese Porpbrio, de dis S luunnir arseremi : ergo per se praedicatur. Vetam ad haec facile eis restondere. Cr ad primum pGdc.Γυυφη re es animatis praedicatio per se entitistiua qui cunΔ tiam natura eu animal ; non tamen persee praedicatiua, quia praedicatum non eri de ration tibi Πι, nee rict im si si e tum de ratione praedicati, alioqui de omnibus similiter praedia carentur. Ad a. eademscilitate batur: qua enim ratione rationale UZ pere se homo; Modem pia ne es terse animalentitatiue, π mn tracticariuῖ. S ibterfluitur confir
233쪽
mistis; perseerum in praemisiu tenetur praedicativό, in conclusisne rerὸ ensifatiue existrema Aiamque comparata ad medium, eandem habitudinem quam retinent ad inuicem comparata, ut habeant, nequaquam eii necessari non mi equitur, homo necessiario ei3 animati homo necessario eRβb antiae igitu tib antia necessariὸ eR animal. di dico, gentu praedicari de disserentia, non pure quidem accidentaliter, sed per quandam accident imilitudinem, quae profecto con Pt,puando mum Ar extra a terius rationem, euiusmodi sit praedacatiogeneris de disserentia. sed ex hoe non e -- siluitur rutim per accidens. Ad 4. Ratio philosepti, quae tonitur met, veritatem habet in accidentibus, non autem insubsat lys. Adde, quod rationale in concreto, per modum totius significatur, ideo de bomine praedicatur: in ab radio autem partu rati nemsuscipit; hac de causa de toto neqvie praedicare: parti ramque non eo erit de toto praedicare. proinde haec infusa: humanitas eIZ aiamalitas. Ad confirmat nem parresolutio exsuperioribus; gemu enum proprie per accidens de dis ferentia non praed, satur. auomodo ergo genus de digerentia perse non praedicetur, I tu patere puto.
Ex genere eae forentiast unumper se.
Ixi ex genere Cr disserentia Mnferi reum per accidens, quia gemu δε deerentia proprie accidentaliter non praedicatur ut ergo non si unum per accidens: νnum ergo perse essiciant, necesse est. Propter quod quida linquit philosophus 7. mei. rex com. 42. ruum sit , cuius rationem,diffinitionem se dicimus. Hi philosophus innuere ridetur, dignitionem mnum perse gessare, quamuis conset ex genere π disserentia, quae plura inscire
ridentur. Etenim disserentia addita genera ' non quidem re firma, ret natura a genere realiter disincta additu ,sed poti .s γe determinatum indeterminato; ita tamen, re eadem natura, indeterminate concepta, generis, determinate vero disserentiae ratione sebeat: atque ita ex bis duobus, ymm per se, non autem per accidens consimitur. S eri aute habet res insῖbisFDeraecidente' accidens namque qualecunque fueris,
. esὶ quid extraneum, Cr a subieCL disiuHtim. Insuper rimque iat in actu; ideos 1 num per se ex viroque feri non potes: alterum certe illorum deberet se in totentia, malle minastu. si niam igiturgenus σωerentia realidi Stione dδ inuicem non separantur, nullum indesequitur abμrdum, luod ex isti fiat reum per se eris, non
tem per accidens : genus certe identice, non formaliter de disserensia praedicatur. propterea non est inter in eopstio realis,fux extrema realiter iusinati requirit sed rationis potius. Susti eatur huissententiae Commentator 7. com. 42. Dicere, inquit, quare homo allus non bificet νnum, hoc sit in causa; quoniam alierum forum non
est rebquum essentialiteri quasi diceret, ideo genus er disteretitia confituunt Mum per se, quia sunt idem sentialiter, quod planesubiecto er accidenticongruere non potest. Airi opinio, Iebnutillis autem placuit, ita huiusmodi rem Asmetuere: Formae, inquiunt, multiplican tur in sub utia composita ,scut er pudieata i ius quidditatiuae proinde ex genere: proximo σωerentionali fit reum tersi , quoniam genus quidem formam dicit PNT RQ virilem puta animamsensinuam: disserentia νοο alis, forma rei campusa nimam iis ellem-- disserentia autemse intelli D, aegeneri Me modo comparata, sit sicia aStis perse tus ae completus, adactum incompletum, er impeGULM.
Haec autem opinio non multum laudatur genus enim non distinormamgeneralem, d
sinctam realiter afrmajecifica. nee inaquos doerentia nitimis,ad medias diei
differentia fit unum per sti i
234쪽
Lib. III. Com. VI. Diat. a. Quaest. I . cap. 4. 22s De gene
nsitum potest e gentis, nee etiam disserentia: roautores isti sint entiae dicere rido r. Q modo ergo ex genere, Cr disserentia sat ynum perse, patet sati. Sed ali- Argument qui se puset arguere gentis non invi disseremiae, nec e converso; disinctu erum eon ceptibusheparantur: ex genere ergo Cr ex disserentia non si per se avium. Tenet con serentia ex philosephi authoritate 7. mei: Ex duobus, inquit, quorum unum, alterino iniat, non fit perstamummee quia H erentia σgmus,um insiuntdecies, reum consiti rem net, alioqui accidentia, ιcere posient,suae ii unisubstantiae. Item, subtilio er accidente nou se imum peres: nec ergo ex genere er isserenitia; mitia enim accidit generi, eum ad illius essentiam non pertineat: aliter certesue ilia intellai non posiet, quod e allium. μου haec autem, o similiaste respondemus. Soluuntur aro primum, monia emus er disrentia, i in uni e entialiter,atque intrinsece uunm ς' re isti addunt nouam sentiam, propterea rnum per se essiciunt. nec obeII, quὐd tume 'in imo es ne duo contraria, nempe disserentia contrariae, cum in illa potestate , non a- diu contineantur . genus potesate, di eremias continet . sicut mox dicemus ex hoe patetflutio ad confirmationem. - a. negasur consequentia: isserentia namg non a. ita acciditgeneri, ri novam addae essentiam ,sicuti album homini; hae de causa, proprie accidens generis dici non mites ingenem tamen potesate continetur. genusRM-dem potentia indeterminata,suas continet d eremias, exsise plane, ad am, rei ad O .m - .al eram determinare se neruit verentiam e eo modo se babet ad disserentiam,quo- a , modost habet miteria, quae AZ m potentia adformam, quam non babet, quia scilicet bundae a m genus non habet a tu d erem iam, sicut balet species, Cr propterea dicitur abundare Venere, hoc est, ψenere ditiorem esse quia ergo genus indeterminatest baset addi erentiam odeὸ d eremtiau potesate eontinere dicitur,potesate nempe indetermi- Quo ' o Inationis. Ex quo patet disserentiam J eciem habere agenere, ιn cuius potesate contine- iussere' tur ; a tu enim Hsseremias diuisuas non habet. Nasicuntur autem lsrentiae agenere non quasi ex latibulo prodeuntes ',sed potius quia in ipse firmageneriea md finStae, ad proprias adlualitates recipiendas, ex in procedant, ais ita potestas generis ad actum reducitur,fu comes sum genus omnium,quae an elua potesate erant disserentiarum. Pοπὸ, potestasgeneris, eR essentix sius aptitudo per diuersas differentias, at- Poteras geneque ad Hue indecies determinanda se natura animalis dest vi communὴ, σfuarum ressest 'ecierum indeterminata. Haec autem generis potesas,aliquando ambitus V sinis commitas nominatur,quippe quasne deleἱ tu commissi ad omnes inter- con dum has itus disserentiarum geneta confusia nominatur, quod in rati aptitudine conse se eius disserentiae eontineantur, quae pinea ab itio se eoisis extralunt ab intollictu, ae in proprias actualitates iustinguuntur. haec autem geneta potestas ratione tam tum, non autem realiter ab eius essentia discernitur; effemia enim in ens absilutum,
potesas Hrὸ, respectivum. Ex his ergo pitet, quomodo, alit qua potestate genus,disserentias contineat. Sed dicet aliquis, Merentia nihil addit realiter xltra greus, rem is pqisto
genere realiter eonfineatur: per disseremias ei secies non abundat genere ,su u-prapua gram si enim adderet aliquid nitra genus; non diceret plane totamθeciei ese
sentiam: genus enim vim fecis essentialiteri. e,quod si disserentia heparata eRὰ genere, H dicitur q. Topicorum: i re e parata asseris igitur non aueundat plusquam genus Idspondeo, quouenus dicit esen iam indeterminate quidem, disserentia '
Hrὸ eandem determinate: addit ergo determinationis modum. Ad a. Ferentia eR
extra a formaliter, non autem Menetice ; ideo non sputetur, ruod infertur. βμου
235쪽
quam genus, non elisimile; proprium enim non inest esentialiters cuti disserentis,sed consequitur es nitam. Audiuimus que ab hurus modi viris di Stasunt; er quidem μ
undum communem propemodum omnium sintentiam, quae etiam rationisunt admota Vnkiersala an ei sentanea. Rerum bure quaesionis heritati, aliam necesnam esse video,nempe an ses xx M in niueste sit aliquid extra animam, alioqui huis istius quaesioni tenuis eR,er minime ritu a. Etenim si genus,σθeciessunt tantummodo in mentis conceptu; eodem modo, eadems intestate disserentia tuerit generi, ae eueciei: in memis enim concepti Θ ,
non eli delebius realitatume nec plus aStus in uno inuenitur, quam in altero. Porro,iabae quae οὐ chm apud reteres, tum etiam apud iuniores,non parva extitit controver-
veracliu opi- Heraclitus ais Creolus, uniuersita e medio penitus abstulerunt, quippe qui m- testestum ,si um se dixerunt, o ex consequenti intel7igibile sum Ale: quare i teli stibilia erant apud eos mera sensebilia, ae singularia, ars ita nes in re,nes in mente aquod nouersale collocarunt. Mens quos apud eos erutfusius, sue potissma'friua ru : ex hac ratione coaZtisiunt negarescire, aismentiam, quaesue mi vestium adminiculo baberi non poteri. Sed iam pridem, retata rationi, s philosophiae minime consentanea, explosa eR haesententia. Plato poliat mi uersalia, asingularibusρ- parata, de qua quidem sententia in primo Pinandri, γbi de ides locutussim, altiκ sed Jutaui s quem ergo huise rei deculatis deleStat, non pigeat istum , hbrum a se conciliatio. Frem, er utilisimum consilere. Et revera dimi rdiu diuinis, lato ideo putavris mas se nniuestia, quia formaesunt aliud asinolaribus compostis; ideos dixit se ideas siparatas; non quidem secundum se existentiae, ut Xenocrates , ahit putauerunt; sed potius separatione,qua forma d=ert a composito, quod plane 'ilosopho probatur , qui certe magis contra malos Platota inserpretes, quam contra ipsum Platona Quid sti uni- pugnare ridetur. Atia opinio posita est in primo P mandri. Caeteriim, reruersale essucii uri nomen concretum secundae intentionis: pecunda autem intentio, sit quidam rasse Elus rei conceptae, per a tum intelleStus collath um astributus, ut haec intentio genus, θιὸ es GY. prima autem intentio, eIi conceptus rei ui estiuus, quae absilute apprehenditur. Π-rs dedu Porro, omne concretum c. secundum oluere f. met: eom: pro forma, π pro reformasubie tu, accipi poteri. si re ipsium is uersale, tum pro intentione, tum etiam
pro re inteumnifusi eZta intelligi poteri. quodsi pro resubiecta intentioni intelligatur, adhuc subdiuidatur, nempe insubieHum propinquum, quae eIi ipsa natura per inte&Ettim indeterminalesiumpta: er insiubiestum remotum, quod est ipsa natura,quae potes Unhaerale no se in pluribus. Cum luitur haec itas habeant; quaero an misersale aliquo fartim a e se sep u i cotinuum modost a fingularibus separatum. Sed revera, cum as arilus re, ausii'. diu --stparetur, a sutilaribus non ridetur esse d secretum: nam se natur rum' disino times per operationes intientasiunt, a cutem eum si homi huius, π bomnis operati9,nusta inter huius bominis,cT bomita naturam praeter intellectus operatione ridetur se disinctio: σ per eosquens muersale non At si ratum Ungularibus. a. iamplius si natura humana circumstripto omni opere intelle Eliu eri communicabistis: sit ergo talis per sentiam, ate ita suapte natura si arata, per consequens intelligibilis per sentia, ais ita stra poneretur intestectus agens pro huisedat abrica F constituenda. Praeterea avt h:c homo, est homo participatione bunti hominis, et iam : aut idem eri homo, er hic homo, σ non participatione huius hominis; ahoqui vita et homo, nisi per participationem istius hominis, quia eII 6 um; homo enim ab Λ re est homo, σ non participathie, ahoqui set ens imperse tam . sicutisiunt entia pretari/cIpationem. Nec Me homo, in homo participatione homita, alioqui daretur εο- mdi per seu iam, qui non esse' hic homo; non enim sit idem participans, er participa tum, tuta cristium. Igitur, idem vi homo, er hic homo, puter inreti diu vero
236쪽
Lib. III. Com. VI. Dial. 2. Quaest. I . cap. .& s. 227 De Universali.
Douem. Itetam, antea tum intendtus, natura humara, cinniuersilis in potentia: ergo αἱ tusngratiris; potentia olim Cr a tussint opposita circa idem. Ure,s natura, eR potesate remersalis; sit ergo a tu gulam, ais ita non eri rei uersale extra istellectum. Reuera, Hus er potentiasura eiusdem generis; imo circa idem numero. sed a m. ruiuersale eri ter intesteSIM Operationem 3. de anima eomm: 18.1'ecies enim intellibilis ab intellenti agente producitur: rniiuersale ergo potentia erit erram per latericius operationem: igitur extra animam non datur Priversale. Amplius, c- se H in potentia ad aliquid praeter operationem intelleCt , ad astam tandem ,sine 'Paprorsia intelleCtiis operatione deducendum Hr; aE Ius erum, mundi meandem rationem, potentia corressondeat, necesse sit. .e,s ista natura praeter omnem in- te estus operationem est potentia diduersalti, quandos erit aE L nniuersalis, intesteis diu nihil Oterante: Dod erissem: civis id certe est extra animam, eli particulare. adde, p od res ante , er post tutella tionem, eodem modo se habet, hoc eri, aeque ν--m Cr ens eΠ nihil enim mutationis rei accedit per no rum intellaere, H dicitur in ,hb: de interpretatibne semper ergo eodem modo erit gularisiatet ergo quomodo ν-muersale nonsit extra animam. Sunt ergo forma rerum ingularium, per ments fabriacationem inuentae i. mei: comm: 27. Et ra. com: 6. de Yuibus babeturscientia, quiasian scantur per nomina communia.
MDiuersalia habere esse exim animam
Voniam praeclara ingenia Murioribus quaesisvib. maxime delectantur: in quarii numero haec, quam prae manibus babemus,numerari potes; hae de causa,aliorum rationes tu medium adducere curavi,qui arbitrantur λ iversaba extra anima Vis habere. Porro, nomine uniuersalis,aliquando rviuersalitas, quae est relatio rationis, interdum res, quae rmures V appellatur ab iis suidem niuersalitate, nonnunquam aptitudo significatur,quae pia nata sit ese in multis :crbaee quidem iu dubium nertitur: nam relatio, quae voca tur in uersaleformaliter, fit ab intelleΣtu, res nero, quae denominatur rei uersalis, ars Vniuei Mernitiei sate obiectivein potentia,est extra animam : igitur dubium eri: Au aptitudo i formaliter. Ia,citra omne opus livensius, it extra animam, CT Laec quidem vocatur nniuersale obieAtitie tu adita: an res sit extra arimam, aptitudo rero essendi in multis, in anima tan- Inpoten sitatum ' Caeterem, quia illa aptitudo, νniuersalis rationem in aditi obieEtiue sumendo iversale, complet, non autem formaliter 'ob hanc rationem, quaerere an res apta
vita esse in pluribus sit extra animam, perinde est, ac si quis quaereret, An uniuersale obiePliue in aAusit extra animam. Ita. xniuersale formaliter, est ina uersalitas , quae est relatio rationis. I uersati obie liue in adita, sit res una cum aptitia ne illa. Vniuersiae Obi sitiue in potentia , eri res sine in aptitudine. Vniuersale sublestiue non datur ;νmuersabias enim in nun erisubietaue, cum si ens rationis. ni sib ergo es de Hiluersali obieStiue in actu. Qiudam evo arbitrantur huiusmo Argumenta. A nniuersale serueniri extra animam, ait ita argumentantur a dissinitione ad dissim- i. rum: Circumscripto quocuns actu intestedius, res est apta nata isti in pluribus: erradatur niuersale metra animam. Tenet coisti uentia, quia inversale obiective in assi re di linguitur eotrongulare Er praedicabile d initur primo Peribe emas Vmuem
sale ch quod aptum natum eResse in pluribus. .. ecedens probatur, quia si non inclisti aptitudo, οὐ paci se in pluribus: repugnat ergo isti, nee conferrisui potes saltem ab intenetu, alioqui conferri posset er inriuiduo, n*οt orti, vel Platoni σα stur praeter operationem intestillus, natura humana sit alia a natura singulari, eiu
237쪽
De uniuerras Pymander Mercurii
que rei Gab istius rn e. Derum, vitura colorum ratisformal obiectiva risu ' terminandi, non autem hic colori sed color, qui eIZ ratis asimilandi; si iure enim sta propria rationem aritatu non AZ apprebensibile ab intelliHur di erunt e
ex natura rei. Revera, ruiuersale in aClu, eLI proprium obieClum intelliElus: praecedis ergo arum inredeERM; nam obiectum eR prius actu, a. de anima: rex: Addet, Od obieZltimscientiae realis, sit ens extra ammam. at uersale in aἱ Iu ,eIIob e- Mnscientiae realmigitur in ens extra animam. Praeterea, relatio menserae eΠ ream s. met: rex: 2osdiltifundatur in alupvo vnsuersala, decet enim,rt aliarii mense Jecierum sit xnum non quidem numero secundam ph losephu erit ergo ruiuersale. Rerum ergo realium mensura, er una eLL Cr reas, quippe cum menseratum a mei radependeat: ens autem reale non dependet ab ente rationissed ruitassjecur, apud philosophum, eli primagenerv mensura, qua mensirantur, quaesub ipysgenere concinem tur : eR ergo realis non in aliquo,quod es rnum numero sed m huiuebah aE tu exis,u-- te. Amplius, ynitas natu , in qua aliqua comparantur realiter, Abet se realis quia etiam entia comparata et real a. sed in unitate decici, in liuidua eiusuem comparantur e realis en ergo. Sane, omni prorsus remoto opere intellectus, maior e H in ter Mercurium π Platonem, quam inter Mercurium σ Leoncm convenientia. Iut Itergo illi, sine aliqua intellerim operatione alti similitudo, cuius suudamentum , eRs. natura communis realis; relationi nams reatifundamentum competit reale. Item, o
mo poster: rex: 39. Datur ergo vivuersale extra animam. Accedit ad hoc,quod contrarietas, eR oppostulo, eiusf extrema sunt γ' uersutia,non autem singularia: dantur ergo νniuersalia extra animam. alioqui ΜGUmmodo ab intellestu, quomodo rviuersis eR aeternum, er incorruptibile, Cr quomodo rviuersahum eli di nitis, scientia, σε. Pomodo praedicament int entia uniuerseba extra animam in Adhuc ,s nihil e et in rebus nissingulare, nulla esset mutas realis, νωι meralis, quae in propria singulari, quod eRfalpta: alioqui omni diuersitas realis, esset numeralis; idem enim ex diue sum, vi ricitur 1o. meismi immediate opposita,sed tunc omnia aequaliter rrent, quod est absῆrdum omino. Etenim quaesto numero iusserunt, ne intelliZius operatione, non suntθecie disinsta. γalet argumentum a negatiua de praedicato nito, ad affrmatriam ae praedicato insito eum confantia subiecti. Aut indisincta flecte praeter operationem intelli Ius: datur ergo rnitas quae Hyec ca. Prosisto, s di ere
tia numeralis non defruit restate 'ecificam: permittit ergo illam, ais ita cum di finStis uumero, at restas realiss ecifica,etia ne omni intelleZIus veratione. -- huc, quae non distinguuntur realiter, secundum omnem, piam habent inclusem ration in aliqua ratione reali conueniant, necese cised itas habet Isercurius C Plaeto, quin te ciιm Plato a Mercurio in quantum homo non diservet, alioqui asi s disereparet: erro: am ergo quod prius. accedit alboe autboritas commentatoris 7. meto comm. qs. N Ium, thorix M. inquit, vivuersalium traicalidum, securetam quod de re demons, ata, gni catur ea secundum quod eR demonstrata, Cr indiuidua ,sed si usim quod in ea est naturasia milis naturae, quae eR in quotitit indiuiduorum litam, id eR, natura commvus praeter naturam propriam micuique eorum: eri ergo natura rniversalis aἱ tu exisens praeter fingularia. Simile quiddam inuenies t. met: eom: s. Species humi uῶ,inqvit,von erID ma hominὴ tantum, ut dicit Plato, sed congregatum ex materia er forma: eli ergo aliquid in rebus praetersingulare. Et tam: s. eiusdem libri ait, quod qui ponunt uniue salia senomina tantum, quibus nulti correspondeat in re intentio communis, scientiam es uni omnino. Accedit etiam alia avrboritas i. HU Gm: as. Genus, inquit, ' differentia delent se entia in rei reritate, quia tartes rei, quaesunt secundum dissimilis-Wm,prccedum rem in esse. Ex quo patet, suod se datur naturassecisca reala ; detin,
238쪽
Lib. III. Com. VI. Diat. a. Qu aest. I . cap. 6. 229 Vniuersa-
Meesse eΠ mitra reala Mneri corres ondens. Ex his ergo, at Hiliis patet, quomo conon vi absurdum ais fere dcri, siue evirixuiuersale extra animam, praetre Om boant essenem operationem intellestus. Praeterea, Hvκersale,secundam illius descriptionem, eH extra ani. aptum natum Δcide pluralM.fid res etiam est busemodi: igitur nniuersale eli aliqvid s. reale exsens, n9n in mente tiuam co=s ens. Sane 7 praedicatur de re: eLI ergo in re extra animam exrsentie, quippe cum se ipsum quod quid absolute dissultio enim additii uersale spectate universete ergo sit ens reale extra animam. Iterum, Disgenerans ignem, non incendit unc Tularem;fmguiaria ent uni praeter artis naturas intentionem. - rhersilem ergo ignem res icit, alpita dari gnem universalem realem, necese M omninὸ:ynmersis ergo eli ens reale extra axumam.
hae magnorum controuersia Theologorum,aephilprincipum,non puto nobis esse mutam tiborandum, cum breui illius disscultas, ars obcuria Conciliatio. tas auferri possit. T ueras iuersale pro fecunda intentione accipiatur; l sic ab st dubio,vi tantummodo opus intelliZtus, o hoc innuere volebant primae rationes. At si pro re intelgatur, in qua est ista aptitudo, risit in multὐ; in pro se to eri realissiue operatione intelliZBι3,π hoc afruere conamur, haec
quae modo recitauimus argumenta. Verum illa Vritudo rei misens realiter, non manet extra rem realiter,quasi ploddam ens reale, π absolutum perse emens; se ο-lummodo per operationem extrahitur,congregatur, ais ribuitur intellidius negotiantis. haec profectos ita candideintelliganitur, omnis prorsus cessat altercationis controuersia: rndertrams partem recte diuersimode tame ense se profiteor. Caeterum, qui ita non tute exerunt,aut intelligunt, praepositas rationes,sc eas fluere nituntur σprimam quidem hoc modo,nempe antecedens non esse rerum dicunt, nee eiusdemm bationis consequentiam qui inquiunt,natura ima, circumsicripto actu intestedius,abstrabit ab illa aptitudue,qua potest esse in multa.Porrbs ita res se baberet, ut si dicunt tunc in aptitudo esset accidens, ruste ab intellictu producta atqui accidens noupraductisus antiam. quomodo ergo inesset 'eciei aptitudo essendi in mulis naturalis' ride licet haec nonseparetur asinitiaribus , in s tamen ilia realiter, e non per operotionem intellillus tantum. Nattirasi quidem humana,ert alia-natura singularisecum dum istam aptitudinem; non tamen alia a natura seri, quia non alia Urina. Ad a. Extra animam,nec eoAr,nec bie color est ratio ob Gδtiua; bene tamen color sit in re a trisuod a nobis intelligi poteri ni ratio formalis obieHitia risis, idque per concortum color ormalem nobis occurrentem hoc acitem accidere dicunt ex parte inresi Eliu concipientis. Sed tune datum est, s in conceptus eII coloris particularis, ne communis,c fecisci si enim,ri quidam volunt, gulare non cadiuubd eculationem intellestus: igitur ratis obtestiua formatis,constat ex communi ista aptitudine, quae ineri realiter WfUngularibus: erse remanet adhue Usub iudice. Ad confirmationem dicunt, ruersalein a tu. π remer aptitudinem Inificare,om nero obieClum, aptia diuem vero esse modum obieZIi, me quo res nequaquam obieZta esse dicitur. Itas res, non autem modus res,aIlum praecedit intellerius M hoe quos est di pelle intest
Hu. Etenim s res non potest esse obieZta , siue modo e aptitudine eiusdem: igitur,fruum praecedit obieHum,m alterum militer. Ad aliam confirmationem,eademsc hiare ressondere tentant,quod ridelicet res obiePLIcientiae realisit extra anhnam,non modus et dem riuuersale autem in assitu γtrum signfat. siuam ob causem non siluitur,n γ niuersalest ex Ira animam, quia res eiu extra animam. Sed hoc Pos mihi extramim
239쪽
Vniuersa. 23o Pymander Mercursi
an habeat risiis dimis siri eΠ illa aptitudo, ' rei realiter mes: stim si
esse extra extra Mimam; er aptitutis hier, a pie ita νniuersale eri extra axumam eo quidem modos edicti eH. Nec puto, eos,qui dixerunt uniuersale extra animas armemuri. liquod Himersale alommbin prasin sim tiribus separatumsuxis , alioqui ab disima esset istorum fluentia,sed aptitudinem istam rei infidentem , rniuem sale quidem fundaraentaliter, mn aut formaliter appellarunt; nam proprie resue 3 sis ciet opia intellarius.ms. Dicunt relationem me rae non use fundatura in aliquonniuersali, ut cidarised in natura rea formabieriquae insingulari reperitu ed bianumst hae natura non explicant: fortula At illa aptitudo,quc ab alis rivuersale ν caturinams asu laribus non eIUecreta,eν relationis menserae erifundamentum: es4. ergo ilia natura formaliter,aptitudos'ecifica, cis commvns. - Iudiuidua , citra operationem intellePtiu, in aliqua communi natura comparari non pluris, proinde in rerum natura non es aliqua disinZlio: confirmatio quos faciliter aue influitur di .cunt enim Isercurium Cr Platonem, Umilitudine non compararisti omni lari ,sed pluribus.Staboc mihi ridetur destruere mutatem Jecificam, ae philosophi undamentum, quae aperte docet omnes homines, participationesteciei esse unum hominem: ista autemspecies non eriphra intelli Hus intentiis, alioqvi non essetfubsantia. quod Meontra Porphyrium, Cr philosophum. Praetereas non sit rna naturas'ecifica, tu qua eo entans indauidua humana; non maior erit inter Platonem Cr Isercurium, quam in s. ter Platonem er pistem naturae eonuenientia, quod omnibus mota est absturdum. . vis Eodem modosoluunt, riuuersale ridelicet pro re accipi extra animam sed dixi iam, rem illam non intelligisne illius aptitudine, quam ipsi mcant rei conditionem,ats m dum; nam res exsiui natura eri panticularis,aptitudo re iuersalis cui dictum es. ω eoufirmatione militer restondens,nidelicet res imis extrema contrarietata esse: non res particulares, nes diriuersales, aboqui haec assedo, σ hic nigredo non essene trariae. Sed haec restonso eandem patitur di cultatem,quam paulo ante moui, quum ' non explicentur istae res, qua, eπ sualeonte ego autem illas voco aptitudinem ista 'e
eam.m aliam eo mationem aiunt, uniuersale quod pro re accipitur, praeduaeri quidem;non tamen fieri ab infestedi ed ni esse tantummodo,quae esaptitudo; quippe eum praeditatio rebus non debeatur,nisi aliquam bubuerint intentionalem conditionem. eram, res,qua es extra anima quomodo est νη esse, quum ex sui natura feens gulare' Item,aptitudo, si omnino stat ab intenStu, ita ut non lint rei extra animam exsenti; erit Ptia pura insentio, de mi uersale dici non potest non enim erisus famia: mauersale orem substantias , alioquigenus e 'ecies,secundae sebstantiae nequaquam dicerentur. ex quo apparet, missis non esse puram mentis fabricam, sed Andamentum habere extra animam,quae plane es ipsa rei aptitudo scut diEtum. ML ss singulata nomine duo interio posse arbitrantur, nempe ipsam rem c in ritatem. si autem ipsa singularitas intellitur, negant consiquentiam: s vero res, tunc admittunt gurdem consequentiam,sed antecedens negant; attini enim in fetu tiri,mul as mitates exsere, π non rnam tanti m numeralem. Certes pluressui να- rates insingularibdae profecto sub numero comprehenduntur: quares nulla eH ritas Decima a prosedio manebit mutus numeralis: σsequentur , quae recitavimus absumda. Ad coin amnem aiunt, disserentiam numeralem permittere quidem mutarem Deciscam: nam quamὐis nonnulla numerosnt discreta ἔμι eadem tamen ferie tam nentur, quam tantum participant per operationem hueBSIussed eadem manet di cultas nempe eciem non esses stantiam, purasne intelledius intentio,sub antia nequaquam est dicenda. Ad 7. Heum Hsserentiam numeralem, er steriscam non esse ' oppositas: propterea quae numero disserunt Zecie conuenire, Cr Me quidem istimet robus, quibusinter se numero issentiunt. sed Me quos sit obcurum adincestigendum:
240쪽
Lib. III. Com. VI. Diat. a. Quaest. I . cap. 6. 23 I De gen
Menims Merori σptire quatenus sunt homines a siemetipsis non discrepant n alia
quo o conti aut, necessent hoe autem esse non potest numιν alti ruria , multa crurp- pes ut istae: Igitur necesse eΠ, risit νnas'ecifica natura, in qua Plato, π Inrcur MMinueniant. - confimationem Mun naturam Menderes ulare non quutim discre-rἡ sed confuse iam1m .' igitur 'eciem discrete, ais distincte intendit: primum enim sudum naturae eri circa deciem conservandam; hoc enim modo perpetuitatis amula, voti compos redditur Ad Auerra: rationes xm a ratione res dent, τι odscrhcet ipst Auer. ratiora. pro natura pasim intestigat formam. de p. mei. com. t, individuo non rnufesulsantiam, nisi materiam G formam, ex quibo constat. Et ad authoritatem primi discorum dicunt.genus Cr disserentiam explicare formam, nimirum ab eadem
forma sumuntur deos esse partes ret,ato quem,eo modo, quo forma praecedit compositum,rem in spe praecedere. Caeterῶm, si M π species si muntur a forma; ista profecto non est particulari , sied aptitudo ista, de qua saepius locutus sum: Cr tuncJequitis idem, Pod paulo anteflatuere conatr fumus . ta rniuersale non estura intelli Eitus fabrica, nes ens reale onmano per se exfenssed ex riros mixtum. ab his qui Δ m Iundamentistiter,ab abo raro formaliter dependens. citerum,cut hcc non piacent, abundet quantῶmlibet noluerit insenseseo: ego autem ho acquiesco. Ex hu ergo patet, quo--di Uuao genus,disserentiam PIdem putentia speciem νοὸ aE tu contineat nam ct misia
aptitudo feci ei se proximi Or,cuitu conservandae su mὀerit; idcirco aStti do rem P
Genus secundum totam eius essentiam sin ali illecis
xcussa iam in contremersa de is iuersali, sub entia, ad locum, rudefluxit redeat oratio, nempe adgeners potetatem musigandam. Dixi enim genus fisa potentiae plenitudine,disterentiam complecti ' libet modo quaerere, ' Pthm non temere inigenus sec tam totam erus eFntiam' sit in qualibetspecie: etenim si potestare, disserotiM compleEtitur: i sum es percontari, an eadem essentiae aequalitate se in qualibetJecie. Verum antequam haec in medium asserantur; operae pretium serat scire , quam multiplex sit hujus 9 μ' - - gnificatio, tumsecumdam philosephum s mei. tum etiamsecutitam Poetis- ῖ '
rium in praedicabiti deIenere: Genm mprimis est continua ahquorum generatio, reum MDeriem habentium: e est multorum coordinatio ad nnum principium: Est, inquiem pBrius,ahquorum hominum aggregatio, qui quidem ad ynum aliquid, Cy inter se babent resse tum. Ilyma norum conZtio diciturgenus ab mus habιtudine, nempe Lymuli: multitudo ergo 'manorum, connexam balet habitudinem adinvicem, qua ab istis distinguitur hominum generibus erad rnum ahquid, quatenus scilicet originem habet ab illo. Dicitur etiamgeniti, quod es mim iusis generationis principium,hel ab α ,qui genuit et ab eo loco,in quo quis genitus est isse enim Oresem quidem dicimus a Tantalogenuis habere. Platonem rem Atheniensem genere esse: Pyndarum rerὸ Ne banum. Caeterum, principium generationi proprie es initium originis, nempe is aliqiax in patre sue in patria manens; hoc enim indicant i araei Porph θ yerba: Vel .3 eo, inquit qui geri a vel ab eo loco ton ΦΩ qui gemit, nee illa locus,q. d. principium generati.n. rm,rim alii an occvrum in taetra ,siue m piaria mancntem: de ri autem int tra