장음표시 사용
251쪽
Dedisse- et a Pymander Mercurii
Quare non di ius quem, ripote partes illius diuisi, ad quas diuisio terminatur, cuiusmodi unigenerucitiir quod diis ecies. Sed diceret aliqus: quare non dicitur, quod isseremia dividat entu, er ea, ic ςnxN diui quaesul genere eo itinentur Z quia vimirum ipsa generis essentia per disserentiam noud x M V er totum essentiale, er totum potesatiuum continet. Psi ro,n 'totumgenerὼ seundis per disserentias non diuiditur is cies, quippe Him partes es' sientiae eius species non sint; per resolutionem tamen in partessiuae rations diuiditur,rt- pote in genus superius, ac disserentiam constitutivam. .mobrem infinguia speci Totum pote- bus est tota generis essentia,nec aliquo mori distra Ia,aut adrna periem magis quam si xiMxim ν--alteram contraPla. Totum nero potestatiuum, per disserantias inspecies diuidia' 'μ mr; partes enim rius potentiales, speciessiunt. Quoniam autem diuisium non remanet ν-num; ideo potesas generis hoc modo, non seruatur alna,ars eadem insurata speciebus animal enim confraEitim ad bominem ri uae potesatis amittit. amplitudo, ti dem speetes partes illius in rationali quiditate contraZta, potentiose magnitudine gaudere non poteri r potesat uae. simili quos modos babet in aliis eiusdem speciebus. Non temere ergosteries ipse,poto satiuae genetris partes appellantur quilibet enim species, est pars eorum,ad quae potestas. generis terminatur potestas autem generis ad omne ub si extenditu pecies,reI certἡ 'ecies, ideo potesatiuae geneta partes nommantur,qua crocet nutasseeseiae mare sue perficere poteHamplisima gener. natura. tam igitur haec ita sie habeant, non immerito dictum eH, disserentiam se, qua diuidit ea, quaesubgeneresunt, quo intestigamus, disserentiam diuidere totumgeneris potesativum, non orem esientiale. Sub e dem genere, eὸ quod disserentia nonficet diuerserum generum steries; rationale enim non di uidit bominem. ab albedine ,sed a brato: dividendo ergo hecies, genus iusiua ν-nitate reuuquit: nam etsgeneta es entiam diuersi cet fecuniam mitatem disinEliο-nem si 'ecificam, ad quam trahit geneta naturam ', mericam tamen unitatem molarenone .det, quia desit talis potestis agendi. quomodo ergo genus diuidi tusse uiam ut ita disi. - pet salem. non autem fecundhm sentiam ex his, quae iuriasunt, diligenti leZtori satis pa ere puto guant etiam Cr aliam dissinitionem hoc modo: di Ferentia est, qua disserunt Uesingilia , nams fecundum genus no Asserum , sumus enim animalia Crnos, . - Cr irrationalia sed additum rationale, d; iunxit nos ab illa: rationales sumus, π no
rt dicitur primo mei: omne cui res comparatum eRidem, vel diuersum: mu autem
idem vel disserens; diuersias nams sonat alietatem inter suaecune disere L : ἀμ- Differentia. reutia autem alietatem non importat inter quaecuns disin D; sed inter in tantum, quae ita sunt disiuSta, ni tantum in aliquo uno conueniane. quamobrem illa d Gerre d cuntur, quae unum iuuersimode participant, cuiusmod02nt, quae situ Venere conue lintra Diss- niunt; ideo res Gesorum generum, diuersae ponis, quam differre dicuntur. I O ux φ- retia ita est qua disserunt a siesngula, eodem genere conueniunt. Addunter quintam die initionem: disserentia est Absantia rei, Cr dimatio 7. mei: Gm: q;.νnde Porphranus : Interiῶs perscrutantes, tuquit, eripeculantes, d erentiam ducunt non quodhbet eorum, quae sub eodem fiunt genere diuidentium se disserentiam ,sed quod ad se contacit: Cr suod eII pars eius quod eII se rei; neque enim quod aptum natum eR nauigare, erit homini disserentia, etsi proprium sit bomius; dicimus enim animalium baec quidem apta natasuvi ad navigavium, in vero minime, diuidentes ab istis ; sed natum esse Cr aptum ad nauurndum, non erit completiuumsubsantiae, nee eius pars, sed aptitudo quaedam: idcire' non Hi talis, quales sunt disserentiae, quis' cimae rorantur. Erunt ergosteriscae disserentiae, quaecuns alteram faciunt fecismo quouus in eo quod quale eR accipiuntur. Caeterum, nomine esse rei, velit u feriri me essentiale,vel eius ratio intestigitur: primo modo disserentia non AZ pars,sed totum se rei .secundo autem modo pari ricari potes. c a P.
252쪽
Lib. III. Com. VI. Diat. a. Quaest. IS. cap. 6. et 3 De disse
V muti de disserentia bente rectes aspientia cinoribus disi Missumsit; m aliqua tamen exercendi ingeni=gratia adducenda esse putaui , quae praedi- H. obviare ridentur: er inprimis quod disserentia non praedicetur in m is, hoe modo. si disserentia praedicatur in quale: ergo dissitissimiliter praedic itur; rnumquod, enim, teste philosepho a. p si Cr '. mei: ab actu potiἰs,
quam a potentia denominatur. dis nitio rero chm evenere, Cr disseremia confer Asseremtra autemst dis vitiouu actus: ab ea ergo iure recipere debet modum praedicandi. Os , di fritio praedicatur in quid, quippe quae dicitfub antiam rei: disserentia erra usu praedicatur in quale. Sanes iis entia in quale praedicatur; rextio qua-htam quod e alsum: qualitas enim sequitu subsantiam, disserentia vero praecedudeciem. Consequentia patet, quia modiu praedicandsumitur a modo essendi; modus enim, rem, cuius elimo , consequitur. Quam ob causa disserentia praedieatur in quale , ill ouos modo sendiὀaudebit: ergo quod prius. amplius,quod dicit otii ditatem fraedicatur in quid , quidnamsa quidditate denominaturi sed Hesperitia dicit quid talem eius, cuius vi disserentia, ν oterationale dicit qui ditatem hominis: non ergo praedicatur in quale. Susagatur philosophus huic sententiae a. pin: Oportet, inquit,praedicata in quidsumere in disinitione. at disseremia in d Nitionesumitur: in quid ergo praedicatur. His autem accedit, Od d eremiast illud idem, cuius in differentia, idem plane sit homo, σ rationale: non ergo praedicatur in quale; i Pudenim de ea re non praedicatur in quale, eui vi idem. Iterum, disserentia non dicit totum esse rei; vi enim paras eciei Cr esse confusium, quo Zecies recipit ὰgenere enuntiare nequaquam valet rigitur disserentia non eH praedicabile. omnesquidem praedicabile, dicit totum esse rei. Adde,quod disserentia non si terminus 1 vivocus; rationale mimo homini, er angelosecundum diuersas competit rationes, nempe bomini, οἷ rationem fusiuiui, angelo aurem ob rationem tutenctivi. iritur disserentia non eH tars rei essentialis, nee dis itionem ingredi poteR, itia eu terminus uniuocus. Sane, terminusmiuocus interminus plex, plura signiscans eadem plane distinitione. sed disserentia di mitione non habet, alioqui disserenitium haberet; C sic e repracsus in infestur igitur disserentia non es terminus ynnocus,nec pars diuinitionu,nis ex consequenti de hecie nequa praedicatur. Iterum, rationale eRd erentia; non tamen praedicatur de pluribus dissere milvis'eete . nam se dixeris praedicari de homine erangelo ico homine Cr anoelum aut non dioerre ecie, aut non eade diffinitione rationale participare. I rionale ergo non praedicatur de pluribus disserentibus decidiProfecto,dissertiuia iam praedicatur desserie, suam eonstituit.sed ma disserentia,rnam consitui peciem: igror disseremia de ma tantum praedicaturdecie. -de, quὸd tunc etiam nlas esset
differentia; per genus enim rua species disinguitur ab altera. Hae cr similia dicit uni aduersus praedict disputanduratia. CAP. VII.
Dbie se restondere possumus , er ad primum quidem negatur eos quentia: cr adprobationem dico, ab aliquas rum partium modum prae-
253쪽
catur in quid: disserentia rem praedicatur in cytrale, γtpote per modum determinantis, sicut distum eH. Ad Urmationem, negatur constePentra: non enim Palet, praedicatur in quale, igitur eR qualites; mis enum praedicatur in quale, quia eli quabias ;sed potius quia buset modum qualitatῶ. Ad a. νt ahquagnaedicetur in quid, non modo illi necesse eR, re dicat quid; νerumetiam modus dicendi in quid, qui profecte Om defit disserentiae, γt diuum est; hae de causa disserentia non praedicatur m quid. Ad eonfirmationem dico, praedicata in quid in disynitioneessesumenda, quaa nimirum omnesuperius in diffinitionem inferioru ponitur; ex hoc tamen ηο quitur, esse praedicatum in quid, omne inc quod in disinatione ponitur. Ad atiam confirmationem meatur consequentia: hcet enim sint idem realiter; d euutur tamen formaliter. 3. disserentia eli parasseriei, non quidem fuansum ad Vis, sed quantum ad modus es
fudi; dicit enim VPyeciei per modum actuantu, ais determinantu,non per modum eo uis, qui ad genus ye tat. lta , disserentia er totum essespeciei dicit; er tammRationale eRil pars, propter modsi predicanda. Ad confirmationem Acunt nonnusti,ratrona γ' 'd' h'-eompetere homini, ni angeti eodem modo competere nequeat; homo enim s- ν- ' ς'V m . hesione discurrendo,des,nvetando,ogelus autem issico distemit, atφ diiudicat. liu aurem videtur, virli ratione idem omnino st, quod rati alim esse; ideoque homini, atque angelo eodem modo inesie dicunt: virum autem anima Mnesnis specie diset .b angelo, dixi in s. hb:rbi de anima ex profeso dissutavi. Rationale igitur
non ela aequiuocum Jed unitiocus terminus, hominique ais angelo vivocέ conuenit,hcet in modo ratiochiandi nonsit idem ordo sie tamen rationem γmvocationu non murat. Ad aham confirmationem dico,babere di mitionem; non tamen proprie dictam,
quot per genus σ d erentiam, er ita non sequitur procesius in infinitum. Ad A. paulὸ an e dixi, quomodo Helerentia praedicetur de pluribus disserentibus specie, si
a '. istasi mere puto. Ad confirmationem γltimam dico:genus largo quidem modo posse verentiam appellari , non autem proprie: Disserentia siquidem proprie vi, qua gemis inspecies diuiditur, er rnasub eodem contrara Aenere jecies ab altera di uiditur,siue di singuitur. s modo ergo verentia praedicetur in quale,Cr quam rationem habeat adgenus, dixi. Caeterum, quaa naturam generis, non fiam ex do rentiae notitia; verumetiam exspectet maxime intestigere posivmus; hae de causert exaCla, persed taέ de inlasgeneris natura cognitio haberi positi ,1peciei peculationem substruendam se decreta, ata in medium adducendam esse putavi. QIArs TIONI s DE cIM AE SEXTAE. C A P. I.
Species tricatur de pluribuου dimerentibus numero in eo quod quid.
Dissinitiones speciei. Vomam nondum Afrutam esse rideo generis notitiam,sseculationems,
si millenam mitius Gin causa eri, quiadecies eo vitio nondum nobis propalata est,ais gense: palam ergo sat, re peOHa generis notitia a nobis baberi pugit. Ita adstetici cognitionem inuestigandara a cedamus. Speries a poetis, sic dis itur: Species aditem dicitur qui dem CT de uniuscuiusis firma,fecundum quam di Elum vi, Priami quidems cies di- . . . A gnas imperio, paulo ante fit si tetigimusso Ugmyicata, quae titynme parent.
254쪽
Lib. III. Com. VI. Diat. a. Quaest. I 6. cap. I. a s De specie.
merito ud quod Gygenere pulcbritudo, 'ecis appellatur. Er reuera gemu exsis natumra est quoddam confusum,an dissorme,omni prosus ne satu decore vacuum: des c. maxime a petit esse 'ecigicum,nt indesuae ldifirmitati tabulere positis,ac illius commertio venustariLatijdme patet humo nominis igniscatio cum apud philosis oratο- res,tum raram apudsacro sat q. Speciosia forma praesta hominum,id est,Omnium hominum pulcherrimus. Et Isa. a. Non erat eisfecies nes decore Graece eri luti ne esties, orma lora : inde ideae d Haesiunt, de luibus in primo libro circa sinem bunde 'οι dissutauimis. ocero r. Om. Qisaeam inquit Hilaritissecie. Virgil. Virg. fecundo Me d. Non tulit hanc β eci furiata mente Choraebus, id eILassedium, suerem nisam. Aliquando obieZti similitudinem os dit,sive denotae a de anima: Lapis, inquat,nos est in animased flectes lapidis. Num quam rerὸ pro naturas'ec ira: interdum autem pro fecunda intentione,quae in es fundatur, ais ita di itur scuti ergeneris data sit di nitio: species nam a suatenus eR secunda bitentio,eIt resectus Species a. in rationis costus per actum nostri iuresterius comparantis ad talesigniscatum. Natura tentaOnali: . siquidemθecificas absolute integetatur;non es profectὸ γ' niuersalis, ves particularis: hoc enim modosius aliquam secundam intentionem non cadit. At si res edium habeat ad individua: sic riis γniuersalis dicitur.Wrtio autem modo,ress eZtum habet ad genus a pιo eius huentio accipitur: isde secundum huiusmodi respectum, 'ecificatgenus, i
hin confusam potentialitatem discernit ais di inmit ;ipeciei enim proprium eIV ecfeare, est, in species distinguere gene ris confi m naturam.'Re ergo dictum est, Deciem ess ormam,id erigeneris pulchritudinem: namsi pulchritudo in astu cons- Species est
sit enus autem non sit in diu vis in Jeciebus, rese ComMentatore 3.met comti. G 7. pulchritudo com. s. O ima inquit, non habet esse in actu, nisi in si s Jeciebus, in quas diuid tur, g confat 'eciem esse generis renufatem propterea in eodem commento Mocatur generis perfeZιο, perficit certe generis potentiam,quae e e VI indeterminata Mest confusa. It Peclectio.
rum 'ecies c di sutur si ecies est, quae ponitursub asignato genere, ideri,determi- secunda dissinato G non vago genere; quaelibet mi feci sub determinato ponitur genere: adlusiquid maenus includit, ideos sub xago indeterminato genere degere ueturi. Duplex ordo. nere, inruam, ordine quidem positionis,er participationis naturalis:Jecies nama est inferi ον genere, potisZatem generis participat. Item,nosse autem oportet, quoniamgenus eri alicuius genus, series alicuius fecies; idcirco necesse est in Pirorum2 rarιο- Quomodo genitus raris,nti. Non ergo mirum est,snnum in dis itione asterius positum sit ; an, nus& species m duersone tamen denum est quod genus σθecies fundamentaliter inue pro re- si L i clauu bus subiectis,intelligantur; tunc plaue relativa dici non possunt: animal enim π bbmo non scorrelativa se sub ta uiae. quod ormaliter, uepro intentionibus accipi
antur hoc certe modo relativa dicuntur: ad inruicem siquidem referinitur a gnant er-3 Pissimum
D e esseciem: pecies est,quaesubgenere ponitur, er de qua genus in eo quod quid
c praedicatur.Sane, 'ecies multipliciter accipi poteII, ideo a multipliciter iss turrinterdum enim accipitur ut inferius quod in rilla praedicamentali loea, suum superius
distinctum, σ boe modo tunc cinnituri fecies eR, quae praedicatur de pluribus .rentibus numero in eo quod quid. auoniam autem prima di tist sit c G s μνει; tibi uitia ideo enim genus praedicatur despecie, quia scilicet pecie u ipso in reἱta praedicamentali linea concatur , hac de cau' primo LEHumspecies est, quae poniturIub asigna οgenere: deinde diotum ery de qua genus praedicatur in eo quod Fuid. At vero quoad AI praedicabile di=ηHum,dicitur praedicare de pluribus disserentibus numero: d=- Dissem n
roria autem nun eao dicuntur quaecuns yecimis conditionabus conueniunt, materialι- mero.
255쪽
De specie. 2 6 Pymander Mercurij
Quomodo est bus autem Astimetiuntur. Numerus eerte ex continui diuisone causaturi, ideoέ eius dia Pr*dicabit . materialu siler nonformatu. Porro, haec distinitio conuenit 'eciei secun m ndum eius proprietatem uam quatenus respicit genus, praedicabilis rationem nequaquam subire poteν8. Proprietas autem ista,upeje itur deciet: nam ex eo quo 'ecies msuasit ub genere, set ni ipsas se aliq habeat, aequibus praedicetur in eo quod quid. Diuiditur autem flectes luisone materiali, ripote per diuersas paretes, in quibus multiplicatur secundum esse: quoniam autem ex hac divisione indiuidua prodeunt sis causentu propterea 'ecies praedicatur de pluribus disserentibus numeror penus xero quia diuiditur diuisone formati,nempe perfurmales differentias, generis sentiam, ad diuersusJecies formaliter contralentes; hac de causa, genus praedicatur de pluribus disserentibus decie in eo quod quid. Sensus cutem huius dis nitionisse es infestigem sis Species e,l,qvaestam pracsicatur de pluribus disserentibus numero in eo quod quid; alioqui generi congruere possit: Sit cutem adhuc CT alia ratio, quia gravise immediate non praedicatur. Haec autem dis nitio stimetiris'ecialissimae, editus participatione plures hominessunt unus homo conditione namsin diserabitur praeiacens Plures homi praedicatum nam mus bomo,ert mutas numeralis, quae en omnium maxima, proptereanes unus hoe ribu inferre, plures homines participationes'ecieisiunt unus homo: ergositur rhus humo: sic etiam non natet bor er leo sint idem genere: ergosunt idem. Quare perinde
es direre participationes'eciei,des quis dicerer,plures iam: nessint ratim in homine, id est in iratura stetisca Ita inferiora,Px plui sunt inter si usiuperiori adunantur, ius participatione reum esse dicuntur: pluralitatesquidem sublata, er dissere uti
rum multitudine amota,quibusgemus diuiserunt, remanent id quo unt: nempe unum
iusspecie; non enim diuiduntur,ns propriet tilus indiuidualibus, quas in natura specia
cis habere non possunt. Quid ergo sit hecies, dixi. CAP: II. Argumenta contriuria.
Num Greelatiuorum non debere poni in dis nitione alterius,se Osred re possumus: monitio datur causa semotessendis. Topicorum. sed rimm
correlatiuum non TZ notius altero, quia sunt ulnatura: γnum ergo poni non debet in dis itione asterius, ex consequenti species poni non δε-bet in dissultionegeneris,nee vicisi genus in dis itione speciei. Sane,s νηum petitiuum dillinit reliquum idem evo in fui sus di Initione poneretur. paree hoe ex 2. Topicorum cap. s. νbiicitur,qu od loco nominiu posti in alicuius dis nitione, eius ratione quis nil po, . rerbi gratias genus e species mutuo se H niant,oe dis nitio speciei instipecies esLquae ponitursub asignaro genere: loco autem istus nocuti, genere,poueretur generis di mitto,ais diceretur species eIZ,quae pomturhb asi grato phaedicabili de pluribus d peremibus specie, in eo quod quid; tune plane species iussis nitionesperiri 'neretur. Amplius, ista, quae Iuni omnibus praedicamentis communia, in aliquo praedicamento determinato esse non possunt. sed species evenus sunt omniIus praedicamenta commutu quippe cum in omni praedicamento sint genera er spe ries genera ergo σspecies non uni in aluino praedicamento determinator igitur nousunt tu praedicamento relationis. Adde,quod relativa sum simul natura, ut dicit Hilosis p praedicamentis. Mynus πspecies ποηβη ssimul natura; genus enim naturabier speciem praecedit. privisquidem bt dicitur in pinnaedicamenti es a quo non conti rit ursisHistendit coiisesuentia sed bulbmori stilenus, 'ecies: ergo cre. contra
conuenie Speciem Ggenu nd esse
256쪽
Lib. III. Com.V L Dial. a. Quaest. 16. cap. r. 2 7 Despecie.
renuenit alio a dissulto: nam bona diffvitiosoli eo erit di nito. sed ita se habet hieos uitio pii pe tam iussiuiduo conuentire queat: Gerates enim dire Hesub genere po-1atur,pιbd eli animal,πbulusenodigemu deSocrate in eo quod quid praedicatur quods dixeris individuum immediate sub genere non poni; hoc certe parui refert: nam iu- diuiduum geneita,nempe hoe animai,direZI ac immediate sub genere ponitur Vert meus'ecies nequaquam dicitur. Simile quot iudicium sit de abis huius genem itidi uiduis,νt de hoc corpore,de haesubstantiae . ne, magis eommune ob missus commoni non m collocandum; timerteret enim naturae ordinem se 'ecies eri communiorgonere plures eni unt 'ecies, quam genera: de pluribus ergo dicitur quam genus, e per consequens non ponitur sub genere. His accedit, od mulier ex vir disserumspecierigitur homo JeciesJecial ima eRgenus, σ non species Ilcm, contra γltimam dissinitionem se arguo: Omus bona di mitio debet eouenire diffinito,in quantum huiusmodi; dissu tio eium homita,conuenit ho iv,in quantum huiusmodi id est, in quantum homo. at, haec dis it O non conueni pectet,in quantum decies:fecies nams , ut decies genus restitit, ius sane respeStu,nniuersale esse non potet nes praedicabile, sed vi inserius su ci lepotius non ergo eri bona riffinitio. nec dici potest, quod species, ne sescies, e genus, eri uiuidua resticiae, quandoquidem relatiuum semel tantum referritur. Itas haec dis nitio non conuenisspeciei, ni steries, ideοέ legitima dissultis ici non potiat. Sane,quod est in alis,eue imperfectum, r potentiale. atspecies esZeus perficitum, ripote in astu non est ergo in pluribus, Cr per consequens non praedicatur
de pluribus. Adde, quod Omue praeuicabile didit totum esse fui subisibilis. sed speciei
non dicit totum esse iniuidui, nipote materiam accidentibus signatam: igitur, non est congrua, er bona periei dipnitio. Praeterea, ind2uiduo non tueri quidltas, sive dis L iti quae nascitur ex genere Cr is entia,igitur peries non praedicatur de disseren- tibin numero in quid, quia nimirum non dicit indiuiduarum quidditatem. -de, quod materia praedicatur in quid de hac, r in materia; nec tamen si pecies, eum nonfeforma totius . genus quos praedicatur 1n quid de rifferentibus numero, vi animal, de Platone, de Mercurio. Non fla ereto species prae catur de pluribus disserentibus in eo quod quid: igitur non eli bona dis utio. insiper, anima humana praedicatur de pluribus disserentibus numero in eo quod quid,νt de anima Mercury Cr Platonis; er tamen non eri peries. Multae quos stat species, quae rno tantum indiuiduogaudens, nempe, Sol,Dιψ,σ quaesuntgeneris eiu dem. Igitur non omnibus congruit speciesus dis itiabui Umi.Hic, ais bis similia adduci possunt contra signatas steriti dissultisnec CAP. III.
Soluuntur argumenta. D primum, si Mumsubde secundum modum si esse ridditatiuam δε-
finiendum est, relatiuum autem esse quiditatiuum erisia correlativi, ne tu praedicamentu dicitur: sne ergo sitio correlativo dispniendum non eRSan non est quaerenda γη formiter omnium rerum dioisitio, scuti nee essentia , substantiamum enim eompletarum dis itis ab a additor, quia siluta. nimirum earum essentia absiluta est omnino Iurmartim nero cr subsantialium, Cr ac- ridentalium dissultio aliquid additum recipit,ne es te tum, quia absiluta a subie Zo entia non unt. Et aliter relatiuorum dis itio additum recipere debet; non est
enim ens a termino abstatum. γnde bene a non ta annotatum ery,relativo non diffviri per ναν sed ad reliquum,hoe est,mon per causalitatem, prioritatem si correlativi, edificius per eiusdem respectumae necessariam connexionem. de Aiacem Aui Gundin
257쪽
De specie. et a Pymander Mercurii
mitissa letea ait: mentes jnquit' nnum relatiuum diu viri per reliquum, non adue tunt disserensiam inter esse non cum alio,π esse notum per alium unum ergo relativorum in dis ione assumitur, νt necessarib comtexuminis conmotum, non autemetrius,aut magu notum, nec eri mirum Mutare gensu entium,sin arem is nisi nis,ais notitiae modumsbi rendicet. Ad confirmationem, gatur consepunticatit ritas nams phiantelligenda eR de his, quae intrinsece cadunt in illim nominis rationem, Vt lixum. σ mu de his quae ediat,ut additum correlativum autem N alteriin dis itionem eo
relativi cadere,rt additum, confarsatῶjidret nonsiquitur dem dispini Urimo. E empli gratia si dicatur: homo eri animal rationale: Leo illius dictions animis, nspeponi eius dis itio,quia nihil habet in sua Absautia additum, π dicatura ino estIubsantia animata sie ibilis. t loco nocula ratio te non poteri poni totasua ratio; a quod enim additum intrinsece includit, puta, potens yri ratione. at o ergo ponitur aliquid ut additum, non poteri poni loco nominis eiris di itio, alioqui sequeretur misgatio in is initione: in ratione nams disserentiae clauditurgenus ri aditum: erideo, si luco disserentiae tota eius di*estio poneretur, gem tu in donitione poneretur .f- mel quidem fui, Cocmel disserentia ratione. Paterer o quomodo fit intelligenda ρωο- fphi aut boritas,er quomodo rnum relatiuum non doniasseipsum. Multa de relatius- rum natura striis in a. lib. Umandri, ubi hane materiam ex professo deess. ad a. verum quidem ery,aenus e 'eciem esse in Pobbet praedicamento denominatiue , eis quod omnium praenamentorum res denominent; quiddilatine tamen insolo fiunt relationis praedicamento. Ad confirmationem dico,qiadsi genus erDecies accipiantur probs,quae principaliter signiscant; tunc certe sunt simul natura, a ruum, alterum non praecedit. At f pro his melligantur, quae denominam; ita proferi)gentisseciem praecessit, re anima hominem. sed hoc modo relatiua nequaquam dicuntur gentis enim σspecie rascant intentiones in animageneribis e deciebus in qu Obbet praedicame to eommunes, ais ita sint relativa transcendentia , quae in quolist reperiuntur praedia camento. At si accipiantur pro M tuae denominant,νtpote pro his,de quibus praedis tur,nempe pro homine Cranimarac certe relativa disi non possunt. Ads In prael
stio Ab non tantum post is, participatio fi ordinem denotat; veri etiamge essς totius p Diota principium. Postlom aut deciei sub&nere principium, AZ psi. Netius: nam quod addit Jeciessupra genus, nempe di eremiam, iis feciem sub genere e siluentem; ex ipse plane genere procedit;d eremiaesiquidemseunt quaedam generis proprietates,ac qualistes. Postionu cutem individuisub tenereprincipiaum, ipsa materia accidentibussilieZIa,non autem ex ipsageneris eiperetia proceli quapropter nequaquam verum ei Leodem modosteciem,m rudiuiduci iugenere reponi,dis tallicari. Ad confirmationem dico,i'eciem esse genere communiorem ,si praintentionesiumatur: ais pro re intenti Iubie la intestuatur, pro' bla di tur; ita certe sil magis determinata quamgenus,minusscommunis. μαε Dico, τί imum d nitionem conuemrespeciei in eo quo 'ecies, non quidem quidditatiue ined conc mitatiue potius, auecuniam quandam feciei proprietatem. Ad confirmationem dico, quὸd quamuis speciessi eiu essentiali, ipser ab perfectione completum; non eR ta
sem sed puteu esse in multis:*utisperius inseo inferiori; non eR tamen in alio, re accidens in Abiecto. Ad aliam eonfirmationem res deo, quὸ ecies dicat torum
esse indiuiduorumspeciscum, quod pune illis cere poteri ,rt de ita pressi re sese sit non autem dicit esse materiale, quia indauitatim citraspeciem habet. Ad Sisar am indiuidatim intelgi poteIl: νω quidem modo,ni sit quoddam discretum, de intrasse includens accidentia iudiuiduantia. Crse profecto non habet essentiam , vis pres partes: ct uessenim praedicamentis includit essenetias. hae autem modospecies dein
258쪽
Lib. III. Com.VL Dial. a. Quaest. II. cap. I. a 9 De pro-
Amdi duo non praedicatur. Alta aurem modo vid duum eΠ res particutita, xum rasurae termina sic cr esentiam habere dicitur, er Fiditatem, ars de illa Ddmiduum praedicaturim Gormationem,licet materi ecundum modum praedicetur in quid de Asserentibus numero, non autemsiecuniam rem praedicatur; non enim eri formis quae dicat esse huius relillius materiae.Ad aliam confirmationem,gemu prae dicatur mediate de pluritus disserentibus numero species peris immediate. unde quam , diuersae pecies substantiae perse, σ primo isserant numerositate essentiae; non immen numerositate positi, de qua est bissimo. Ad aliam confirma tiomm apecies ouomodo proprie ponitur resta linea sub asi Tistogenere, X praedicatur de disserentibus nume- praedirarur o,non quocumst m mero natura completae: anima aurem, Crpumus, omitia non de disterentis
ii conditiorulus species nominatur,σ haec certe praedicatur de pluribus disseremibus numero.QvAEsTIONI s XVII. CAP. I.
Vbniam multa di Aa sunt de genere σθecie, Cr disserentia; de proprio quos er accidente,aliquid dicere decreui,4d DCtoro xtilitatem. Porro, Proprium pti proprium poteri esse terminus primae intentiosi; er sic quoddam En, dicat complexum,quod alteri communicari non potest, opponituro com muni. Cum xero terminus sit secundae intentionis, rations resserium ο-sendit qui quoad denominationem,alicui cognito, si En fcato adaequato termini propriae pasiibuis attribuitur: τt se Ubiis, er risibile, er de tali proprio nobis loquendum. Ita , proprium fecundae intentions es rina retatio rationis, costa in tali natura, per Sminti si compariationem intePectus. si plane natura sue proprietas, s a feriem eo ar tur, cuius est proprium,appellatur proprium; non tamen prxdicabile, eὸ quod praedi- cabile,resse tum habeat ad plurα Quod se comparetur ad indiuidua steriri; tuae quia Propriti quan dem ratione ulist praedicabilis, ais ita se poteR definiri: Proprium est, quod ρυ- dicatur de plurisus disserentibu immero, in quale accidentale per se, intromutabili
Vsitim propriu fue diropria passo emanat ex principiis steciri,sicut risibilitas, er disic hi , pimae capacitas, rationeformae, opsuismr bomi speciem: denis quia convertitur cum sua specie,σ es in secundo modo dicendi per se, propterea ponitur proprium pos d arentiam prae amentalem,quando de proprio philosephisium locuti. Porro, proprium quatuor mota accipitur. Primo quidem modo ,hb,sed non omni comem speciei, eὸ Primus mod' quὸd causitur eoutingenter, c non necessariis a principiis speciei, mediante intellectu, y 'Π' G voluntate, vi esse medicum, egrammaticum. hoc autem intelligi debet deesse iis aBrier non de esse aptitudinab; tali enim modo,omnes possunt esse medici,e grammariis Secundo autem modo, ineri omia,fed non fusteriri : iueit autem quia principia Secundus mo
alis an motibus. se autem sicundus modus propri, aptit dinem potissmim dicit. . Tertio modo neri omniselised non per ecti autem omni,quia necessariὸ consequiari tur prim
259쪽
rur principiasteriri inquantum stantsub aliqua determinata disi stione: i Π re se Iuli,quia Lia illius speciei principia estinequitursed nonfemper; quia in principia non
rem cordu;π insenibus desciente calore,frUssitas in nou temperetur,inde caput ca n siti, frigiditas enim mater est albedinu. Quarto modo neri omni,σs b,C mper,
principia adaequata babet. ruerisemper , piod principia non consistan Ab aliqua δε- terminata dispositione semper ea; m homo aptitudinem habet ad ridendum. quartus autem modus facit praedicabιle, as abis disiuStum. Porro, hoc Pario modo, Pomam respeEtu speciei, propriy Acumobtinet, de imaspecie conuertibi, er praedicatur: rest
Aristo is si i u νul ut lustrum nequaquam siubit enim rationem communis. Ariso. i. ub. Topibuit propriei. corum: proprium in tres modos distribuit nempe in proprium ad aliquid, stis quo duos priores modos est complexus Iu proprium quando, T sub fo continetur terinis modus ram ungnatus: Cr in proprium mphciter, ut risibile. Deinde nυn ignorare πυrtet, quod proprium acceptum pro prima intentione, alicuius proprietatem denotet, alteri non communicabilem. si rero pro secunda intentione accipiatur; adbuc bifariam subdividitur scilicet pro pasi e transiendente,sitiei imitata; er sic species rniuersalis dici non potest; inmitatusquidem rebus non competit: alio mυδε proprie G sGEN,quatenus secundam intentionem, propriae er limitata pasioni denotat attributam. Et ita
um pro denominato. Ex quo licet colligere, quidsicut duplex ebl differentia, nempe Duple proe generica, e 'ecifica; ita quos duplex proprium inuenitur:gcneracli iocet, quod P V comertitur cum genere visensbite,quod conuertitur cum animali: Crs ecificum cum decie, ri r bile cum homine. Deinde nota, non esse de ratione protry immediate de Pr*di ri im pluribu, prae ari;nihil enim tale in eius demitione continetur. Osa haec accedit, quod
aliquid immediate de aliquibus praedicari, duobus modis intelligi posit: rno quidem modo immediatione modi praedicandi, ita xt luter i um , ita sibyci biba, Ubil mediet, quodsilicet resse tu i&rum subdicillhum,tati Iungatur modo praedicandi, ἴκmodo risibile de Socrate σ Platone immediate priarcatur', nihil enim interponitur, Propriu quo- quod praedicetur in quale accidentale, CT intraumutabile. alio modo immediationem0do est pr* causae, ne*ubie ti, e la non praedica tur immedrate ;risbile enim praedicatur δε diς- ῖς bum Ubii, mediante homine. Ierumtamen buti modi modus melandi non eR impedimento,quominus proprium non si praedicabite proprie sumptum. In quantum a rem es praedacabile nn praedicarur conuertibiliter, sed in quantum M opria passo complex ref Etus aptitudinali siquidem risebileformaliter aptitudinem,He r deflum ad riuem importat. Ex quo patet, quamlibet pononemsimpliciter, er proprie QEtam,cum illo,cuius eRpasio,idem esse realiter,di tingui rere formaliter, quod qui
de e probari misit: .d abcui testi necessario me i ita, ut eius oppostum -- Passio differt plicationem de tet; idem realiter eli cum illo.sed quaelibet propria pasio ita se halet f. in i x x a sibi Clui ergo. Minor patet: quias ita non esset de propria podone b
ivφ si iς Q. beretis eonclusib eon ingens, er non necessaria,Pod in false que de contingentibus habereturficientia,quoa philosepho non trabatur primi poseriorum. Cap. IL
260쪽
Lib. III. Com: VI. Diat. a. maest. II. cap. 2.
Troprium non diuitis quatuor modos. etsi De pro
Osset aliquo contra praedictas erirere: Modi quarti praedicabitusunt tres,Cr non 'atuor:γalet ab orboritate pbi. a quo ongnati sunt tres m di tanta cilicet,proprium ad aliquii proprium quando: Coimpliciter. Gormatur, quia secundus modus no disinguitur ab νniuersali innominato ,proprium enim disinguitur a commum, abier propriumnon eri proprium. sed esse bipedem multis 'eciebus eR commune, Cr non alicui proprium: omne aserem tali habet rationem generis, vel communis analogi igituscundus modus eR redicinendus, Uscμα tanthm tres, V non quatuor. Item,quod convenis eciei,convenit omni
individuo, quod sub ipsa continetur; superi uis enim est de essentia inferioris. sed proprium primo modo inest s=eciei proprie, Cr non aliis ad ecie: conuenit ergo omni iniriduo: non ergo soli π non omni. Item, ritima disserentia decies proprium secundo modo Ddici non potest Iud enim convenit aliis ad ecie ultima autem disserenti mirume, aliis-
qui mu esset xkima sed bipes sit nitima homini, differentia; nam homo se definitur
homo eli assimular illis sipes, non alatum. ergo. Confirmatur quia bipes non accidie homini Nortat enim duos pedes,qui sunt partes integralassisb antiae, quis nulli bο- mitium accidunt sed infiunt isti a natura: ergo quod prius. Item,quod conuenit omni, on- venit pluribus, er nonfli sed proprium tertio modo conuelut omni r ergo non conueniessi adde, ad canes, er lupi canesiunt, Crplures homines etiam an edtute non canescunt,cT alitui can sunt adhue semenes: ergo proprium tert' modi non recte ponitur. Item Puderi alicui essentiale,γο ibi me spersuam essentiam. proprium in- neris eciei per fiam essensiam, nempe perfra priscipia essentialia restentiale eRergo,
π non accidens Confirmatur, quia accidentia magnam partem eo erunt ad cognostendum quod quid esI,Cr praecise accidentia tropria. sed proprium quarto morieRhesi modi,quia facit cognsere quidquid eRJecisi: igitur, non redie dicitur, propriaum non indicare esses'ecies. Item, omus bona de itio non conuenit aliis a defiuto; δε- sisnitio mim,Cr definitum convertuntur.sed definitio proprij quarti modi competit vitimae disserouic, qua conuenit omni,er Ioli,ersimper,re rationale competit homini: Viris non restea gnata eri defvitiis prvi j quarto modo di ti. Adde,quod nulla buna definitio debet dari per opposita; de uitio enim reum dicit, opposta autem non dicunt γnum,quia omni e li opponuntur: ergo quod prius. Item, ista defitutis non eII bona, mra sua ponitur species ore ita alterius dii ies.sed in dis itione propris, ponitur accidens e verium acciti. at proprium er aeriisens sunt intentiones, Cryecies dis'aratae: igitur demutio proprij non sit bona. Confirmatur, quia omnis desitio data per copulationem, non est bona; ista enim copulata, diuersas partes denotan . sed demitio propri, en huiusimodi ,datur enim per haec tria,omni, seli, Cr siemper: ergo. Denis inde vitio non eH Mna,in qua Mi co dissulto, opponitur aequivocum sed tali, en demnitio prop*,proprio enim opponitur accidens: ergo quod prius. Item, ista definitio noueΠ bona, in qua non ponitur proprimmgemus, nee loco ui ratio generis: patet, quia omnis bona desitio consat ex promogenere Cr propria disserentia proinde,rbi aliqua is rum com itionum non aderit, bona definitio non dicitur. sed ita resse habet in gemitiisne pro di,quia in ea non ponitur cera genus, nec ratio loco geneta,rt expresie apparet ergo quia prius. Item, proprium necessa io non DieR: ergo. Probatur, quod neces s.farib inest,semper inert, hier non eII necessarium,sed contingens totius, quodpoterZiuus Cr non inessesta risibile non per homini iniat. nec Olet Jicere , inesse homici secundum aptitudine non a itemsecuniam Etum quandoquidemsulsantia praec ii a Gomo