Pymander Mercurii Trismegisti cum Commento fratris Hannibalis Rosseli Calabri, Ordinis minorum regularis obseruantiæ, theologiæ & philosophiæ, ad S. Bernardinum Cracouiæ professoris. Liber primus 6. .. Pymander Mercurii Trismegisti ... Liber 3. De en

발행: 1586년

분량: 478페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

De pro- rsa Pymander Mercuri j

esila omne accidens nuruina, Cr tempore, mctb: ergo aliquo tempore esIsubsantia in accidente, subiectum sine proprio. Omin praeterea potentia pasima,eri potentia contradictionis,9.metb.stdfιbieStum potentia est pasima ad propritim , quia eLI eius mare-

D primum ita rassondeo,omne proprium uere a principiis essentiali lusi speciei aut ergo illa principia siunt adaequata periri σ intra utabilia,eTl Ic se habet quartus modus, ut risbile: rei it transinutabilia,Cr sic teri tius modus comprehenditur. Quodsi nun fuerint adaequata, vel excedunt principiasseciei,ta sic est Ieciindus mod ιs, qua in pluribus Oeciebus i uenitur. retnon excedit, ivsimoieli primus mota huius praedicabitu. Ita sub timbus modis postis ab aristotele primi Topicorum, quatuor illi comprehenduntur; pr prium enim/mphciter, eII proprium quarti modi proprium autem ad aliqui eItproprium primi,ci secundi mo A, Ad proprium quando eH tertij muri. Ad confirmati nem, nihil prohibet esse idem proprium,σ commvne diuerso tomen resteElud est enima. commune ressem indiuiduorum, roprium autem resse tusseriei. d a .d necessario inest feci ei;ineri etiam nece sario omni in icto.sed ad hunc modum nonsi habet primus modus,quia a princis .i decies contingenter Cr libere proficiscitur. Coηtra: paphaes archangelus Raphael catur medicus. ergo non soli bomzui convenit. Soluitur, Ille alse Arcliangesus gelus non vocatur medicus, per habitum medicio, perfudium ac ursitum ; potius medicu . per babitum in Osium ue concreatum, ideo non es mile. ad 3. Licet in definitio 3' ne quidditatiua,in qua ponitur propria disseremiasib nomine quarti praedicabim,rit

ma differentiast conuerribilo cum definito, ut rationale cum homine: non tamen rdem

sentiendum est de disserentia,quae per circumlocutionem tantum habere coli es ista: Homo bipes. homo est animal bipergres bile: haec enim duo tresibile,cr bipes propriam d creη-tiam circumloquuntur,ratronalesithcet. quapropter non esἰ necesse ,γt bipes cum homine conuertatur. Ad confirmationem duos babere pedes,accidit homini; poteri ei mhomo absist illis nitiere: non autem accidunt iussiuiduo, chm ab extrinsicco ιρι non adue-

Uaul. - . Licet illud quod ineri omni, infit pluribus ita uiduti; non tamen inert milibus speciebusfd potest tantum re feci ei inesse: omni igitur ad indiuidua uti veroa fecιem refertur. Ad confirmationem, canicies proprie homini, Cr non aliis avi Alsui I ς' ubio refertur itie competit. quodHro aliqui non canescant, tu causa esse poteR pa duitiis riculari complexis,a praesantior ais fortior. Quoa γero aliqui canescant in iuuen-

tute vel ex nimia cura rerum agendarum causatur. γude Bistius. Iutempsiue funduntur rertice cani: vel ex lasone capitis, propter defeHum caloris: rei propter mulam

Flematici de complexionem ;φgmatici enim, er melanc lici cito canescunt. ad s. Aliquid Δει- Melancholici tur eseuriale duphciter. vel quia sit de essentia eius; σse proprii m non eII essentiale cito cwestu . modo quia necessariὸ eon equitur essentiam, Cr sic proprium essentiale dicitur essespeciei. Au confirmationem,licet proprium,quoad nos, er a posteriori, η erat ad cognsendum quod quid est , non tamen a priori scat a principio essentia ideo que proprie non indicat quid esse rei, vis accidentabier tanthm. Ad 6. Durium quartι modi,accidentaliter quadem, xltima autem disserentia, feci ei competit essentialiter, ideoli non esismile. Ad coormationem in non oppontinetur,quia rcfertiniura diuersa nam omni,ad indiuiduasti autem refertur ad feciem , in bile enim ii Almai

262쪽

Lib. III. Com. VI. Diat. a. Quaest. I . cap. 3. dc q. 233 De prQ

miri buliuiduo , contento sub fecis humana, er Hert omni speciei humanae: non erpos, ut opposita; quia nonsium circa idem, nes secundi m dem. Os27. accidens tribu . modis poteH intesig/: ruo quidem modo, vi accidera reale, quod perse consederatur a Accidens trio metaph co, per accidens autem a lorico: alio certe modo, ri accidens a Mentionale,' itideri duplex; quia quoddam eri praedicatum nuntisentiale, cu modi ponitur in desertione propriy: tertio mo eR secunda intentio ,sumpta a proprietate rer, vel accidentis realis , C scili quintum νnmersis. argumentum ergo currit de accidente tertio modosumpto, in desultione vero proprρ, acciden cundo modo accipitur. ad coinrmationem, argumentum rerum esia ,s uti copulata, diversas partes dicerent: m vero dicaut γnum, rubri concludit; etenim ista triasilicet, omni, sti, Cr simperi quaedam es circumlocutio Arma sue conuertibiliter praedicari ad aliam cons mationem, argumentum proce it de accιden e primo mori , tu proprij autem definitione, potntur acciden secund; mod/,rt paulo ante annotatum ea. Ad 8. definitio pro- g. prisconsul ex propriogenere, G propria di creuria: nam istud xerbum, accidit , t net locum generis ' habetur enim modus praedicanssi in quale accidentale. D erentiaerero locum fruunt in copulata , filicet, omni , b, CT semper, per quas is erentias descendit νniuersie in proprium: per accirit vero habetur ratro praedicati, σmodus praedicandi, scilices praedicari de pluribus in quale accidentale, quod dit rationem v- niuersalis. ad s. proprium nec ario inest; hosita enim causa immediata, ponitur P

prium egreditur a principi; fuli esti, maximἡ rem aforma. tam autem μῖν edtUmper i Ursa forma; quia per iliam habet esse simper ergo necesse AZ, νt istud comit tuis eius propria pa no. Dico ergo ad argumentum, risibile per mese, non autem ridere; aditus enim ridendi inenibυmam, ni accidensseparabile raptitudo rero per estu aE tu. d confrmationem ,hubsantia, quantum deflat ad suam naturam, poteR Substant Ia poesi ne accidente, eo quod praecedat omne accidens; contingenter tamen quando illisteri sine sub antia, CT accidens pariter; quia accidens immediate subsantium consequitur. Modent . Ad aham confirmationem, Iusterium non flum esse tu tot tia passua ad proprium, ne propriam passionem ; re metiam in intentia esse Iiua: ex iis enim sit recto propria pono procedit. Gntra, materia Cr esciens non coincidunt, ut dicitur a. t si Sier of e tum tenet locum materiae, vi cientis locum milame posidebit. Ressondeo ,

iurenitatem bolere in materia in qua, Et de e cientesne transmutatione: non autem ru materia ex qza,Cr de s ciente pertransmutationem; hoc enim modo,s biectum

subire potes τι cem expiateris, est cientu. CAP. LIII.

Troprium non esse et nauersale.

- Ontra praedisti aliqv. se arguet: Omne illud quod praedicatur deplaria , bus, est yniuersite: nales a definitione ad desinitum sed proprium, τ*ο- ' te risibile pria cartir de omnibus hominibus : ergo. Contra H arguo. Nustum oppositum praedicatur de opposito, quia praedicatum dicit esse si iedii.M Oppositum non duit esse sevi oppositi; habent enim esse diue sum. atqui proprium, Cr commune sunt v sta, em Opp tum habentia: titur proprium non eis commune ,sive rniuersale; a fruocuns enim remouetur commune; remo uetur Cr umersale. Item, nulla fecunda intentio potest rere praedicari in ab r

Ho de re primae intentions; abstraotam enim non praedicatur de concreto. sed propriatim eΠsicunda intentio apud logicum: nam nobile eR proprietas, er rimile HI pro-

263쪽

trium. iditur eΠπο rietis,eν per eonfigures non medicatur de prima huentione. . arsita non poten esse uniuersale. Item, omne Himersale refertur ad aliquid , sicia omne praedicabili refertur ad ali id ,scilicet adfluumsubiicibile.sed omne missile ela praedicabile: ergo refertur ad ali id. sed proprium non refertur ad aliquid, quia illa quae referuntur adisi vicem ,sunt mi natura. sed proprium non e imul natura cum suo subiecto, cuius eR proprium; subieZIum siquidem naturaliter propriam

vi podonem praecedit: ergo quod prius. Item, proprium eR ens reale extra animam: nam triangulum habere tres angulos aequalis duobus rectis, etiam miti cogitante emper e R rerum. sed muersale logicum,non eH ens reale; quia eR fecunda infensio, ponon est ens reale extra animam: igitur proprium non vi Himersale logicum, de quo est

1' quaesiis. Item, rniuersale praedicatur de pluribus,quia νmersale eR, quod eR,Cr dicitur de multis sed proprium dicitur de diu tantum flad ecie: igitur non es miruersa- D. Confirmatur, quia non ridetur disinHum assecie. Etenim quorum eadem e principia, illa non dissinguuntur ab inuicem; disinctis nams remm pendet ex disinHiο- ne principiorum. se 'eciei Cr proprij eademsint principia: animal nams σ rati ο-naleficut confituuntd eciem, hominemscilicet; ita quos er proprium,nempe risbile. haec accedit, quod quaecuns habent eademsubiicibilia, ast inuicem in ratione pro dicandi, minime disti inmur. praedicari quidem dicit restenum de quibus praedicatur. sed homo, o risibile habent eadem subiicibilia, nempe indiuidua , de qui bra praedicantur: non ergo sunt distincta praedicabilia. CAP. V.

Proprium nomen x uo

cuma

Proprium quomodo spe

cies unauem

subiectsi propin duobus

modis constideraturo

ρ clara solutione argumentorum balenda, non ignorare oportet, pro Dum esse nomen qui eum; poteΠ enim esie primae in renitionis, Esse proprium opponitur communi: potvi quos esti nomen primae intentionis, retproprium individui, rifchola Socratis, γeseciet, ni risibilitas eR' prium hominis: potvi quos esse nomen fecundae intentionis, quae igni eat praedicatum conuertibile cum decie; non tamen praedicans essentia 'eciei. Si itaque proprium accipiatur pro sic da intentisne, applicabili alicui conuertibio OH iecto,ei 'ecies inuersam ; uersale enim in ipsum proprium descenda per disserenotias eius aissimas, per praedicari scilicet conuertibiliter in quale accidentale. om deo ergo ad primum argumentum, proprium Cr commune, ese quidem relativa, Cr ν-ntim relatiuum de altero diei; ex hoe tamen non sequitur oppositum dici de opposito :Opposita enim sunt illa dicenda, quae sunt restem eiusdem. sed proprium dicitur commune, cr universale restem individuorum, quae continentur substerie, proprium re--, resteri 'eciei. Patet eγο quomodo recte, Cr proprium, Cr commme dicatur. - Σ. intentiose m a praenatur in concreto,ω nonin ab raEDEt cum Aestur, quia risiile vi; tune committiturfallacia accidentis, quia νariarursuppostis ; nam ni AD M proprietas, eΠ nomen primae intentians in ab acto, quod non poteH praedicari de eoncreto. Cum vero Hestur, risbile eR proprium, e undamentum , ue ens, erres primae intentions: rariatur errasuppositio. Ads proprio ecuritam rationem propri' adspeciem refertur u quantumspecies hiare proprium. probationem dicitur subiectum pro ij pose aupliciter confiderasti: τηο quidem modo secundumst, erse proprium,fue propriam pasionem praecedit: alio autem modo, in quantum M bet proprium, crpesintsmul natura. ad 4. quamῶis fundamentu proprUt iure, ex natura rei, nullo intestinu negotiante; non tamen haec secunda intentio proprij,

264쪽

in Hectu comparante risibili poteΠ ineri Idem intelligendum es de num δε- nrtione, quae de ahquo, absis intellectus operatione, areriscari non poteR. ad pro μprium praedicatur desipecie, non ne ad raZta ab indiuiduis ,sed potius, ut ad indiu

dcia inclinationem habente. decvfirmauionem, habent eadem principia materiali-rer, non aut firmabur sint enim principia speciei intrissece,er formaliter, tu manr Icilicet accipmitur per modum potentiae C formae: propri= nerosimi principia extrinsece, per babitudinem totius essentiae ad actus, sue ad operationes emst ntes: non ergo oportet proprium essest an iam is minorem fecundae probations dicornis babere eadem sitavcibilias aliter: nams indiuiduae siderentur, quoad principia essentialia, quae uni baec materia, Cr haec forma; se subiiciunturheciei. sner. quantam ad ilia accidentia,qua ratione periri, ima iniuidua Uequuntur ;sie proprνI ncilii a numerantur. in tuantum autem, includunt condatisnes indiuiduantes , A DAiciuntur accidenti CAP. VI.

Troprium e se distinctum praedicabile M acciden ri

t Τὸ huePectu eorum, quaesunt disputanda, animaduertere necesse era acci-: dentium quaedam sebi edio extransire, quaedam vero intrinsece, accidere Forum autem, quae ab extrinseco prosciscuntur, quaedam ratione formae e-uen unupecificae,cuiusmodisium accidentia propria: quaedam vero ratione Qualitates primateriae, eui modi eri qualita equaedam raro ratione primarum qualitatum activaru, mae ct secune inunt qualitatessecundae, quae dicuntur qualitates posteriores, e en ljks, re co- d Ares: primae autem, riscortas, humiditas,frigiditas, caliditas. Porro ex colorilus,

quidam sequuntur principium activum caliditatu, re nigredo, aliqui trincipium a inutim rigiditatu ut albedo. Vocantur autem sensiles qualitates quia astens apprehen- Lutur . secundae rero, per respectum, quem habent ad primas. quod si ista accidentiae ab extrinseco procistamur; hoc certe bifariam fieri poterie primo quidem, tam cau- Dessi otiis insubiecto mon permanentibus: esse tus eamen permanet. Exempli grana,

bre si sis, sue iras recedente, remanet exinionis , e Uus restium. iacio modo, indocos π esseCtissmul ahunt ,simul receduM ,rt circulariones causatae in

aqua per iactum lapidis. Das proprium, ut eR 'unda intentio, accidentibus nou at- tr buitur quae as extrinsita orabiem habent; quia huiusmodi secundae intentioni ,-LLm ex in potvi se sundamentum. Praeterea, nulla secunda intentio, qua vi proprium, sue prurium, τι secunda intentio, accidenribus appinatur, quae oriuntuis rela materia, rela primis Galitatibus. In cause autem vi, quod tali ni accidentis,qua ratione indiuidui, subiecto fiunt attributa. Quam ob causem, proprium, in quantum eR auersale, accidentibus applicatur, aformaspecifica emanantibus. unde indaccidens reale, quod eminat a principiis speciei,sicundae intensionis, quae eR proprium, appellatur, dicitur esse fundamentum. Accidens autemsumptum pro secunda intentione, quae vi quintum vniuersale, communibus applicatur accidentibus, quae ab extri e- libri , quo dco, res intrisco, ratione primarum qualitatum, proficiscuntur. ναιέ accidens propri- est probium. mn, Cr accidens commune, multis modis abinuicem distinguuntur. Primo quidem quia λςciden co

sis propriis, esie, rei intelligi non poteR, nessus modo opposito, puta inrisbilitatis, guantur. Is Hum rem accidonia commuta sub modo opposto intelligi ibim, xt coruus ne ingredine. Tertio modo, ratione convcrribi orato ; proprium enim conuertitur cum

265쪽

βομbiecto, non aurem accidera: nerua pia Pid sequitur si nigerrod omne nigrumsit coruus scut sequitur,omim homo in risbila, π e conuerso. rto disserunt, quia propria passo nec Prio meri sub Ho: σ insecurido modo prest, de subieEHO praedicatur, accidens rem commune contingenter praedicatur,eπ in quarto modo,rt eorum ni redine est nigeri de in Mogismo demous livo,n priapasilo locum obtinet praeZcati; in conclusone enim propria pudo praedicatur des subieEL: accidens autem a demoUratiuoβRomo excluditur , ut dicitur in primo pineriorum. Demst,rtfemel dicam, accidens proprium, eis idem realiter eum subiecto, distinguitur Hrofirmabier; quia cum identitate reali,manet distinHi -- malis: accidens rero commune, non eR idem realiter cumsi subiecto. Ex quo patere arbitror, haec duo praedicabilia se abiniacem d sisHa.

Doprium non di tingui ab acridente.

Ontra praedicta posset aliquis se arguere: Proprium MIeR subsantia,

rei accidens: ralet Uujiciente diuisone , e enumeratione. Non visius antia; quia omnis jubstantia, releH essentialiter eadem Jeciei degenere subsantiae, rei diuersa; idem enim ex diuersum, circa ens Junt immediate opposita disserentiae. Non vi dicendum proprium subsumam se essentialiter disrectam, Cr diuersam ad ecie; non enim praedicametur de stecte. nes esse de subsantiad eciei, eo quod in enu demitione non ponitur, alioqui et med um demοψrationis; demitto enim eH medium inde moniratione potissma. xiae proprium ex ea parte, qua set idem essentialiter cumstecie, esset riis terminus inforent, ex parte vero, qua proprium dicitur; esset terminus istatus, quoa inspum . Item, omne dis itum praedicatur de diffinitione, einererrentur enim. sid omne arendens dissuitur persitiumsiubiectum, τι risibile per hominem, Comitas per nasium, ersimilia: igitur omne accidens praedicatur des subivis insecundo modo dicend. per

se: er in demousratione concluditur: er per consequens vi proprium , ter regulam δε- monserationis: igitur omne accidens vi proprium. Item, sumatur albedo, tunc suaero, an in infit homini per se, aut non. si perse ineR; rtis erit proprium: s non prest, sed per accident; tune illud accidens, per aliud accidens : erse procesius et in im itum in subieHis,luia infusum: ergo quod prius. Item proprium dissimitur per accidens: erra non dieret et entialiter ab accidente: isset sequela; quia nubii dissere essentialiter ab eo, per quod dis itur. Confirmatur , quia vel vi accidensparabile ixeli et rabile. non primum: ergosecundum.

CAP: VIII. Soluuntur Argumenta.

D pinum, argumentum procedit de accidente primae intentiosi; nam ctim dicitur proprium, vel vis flantia, vel accidens: sa vi diuiso entis realis tu si stantiam, er accidens, tanquam in membra opposta ad vicem. Atqui bis in sermo de proprio er accidente, quatenus A. secvndae in entiones. si resumendo proprium pro decidente intelligibili , relpro accidente, quod eΠpraedicatum, non indicans essentiam rei, nulla equitur absumdum. Adae quidamse res dent, Omne accidens determina,sbi Dbiectum, xe

266쪽

dissimur per I m sed omne accideram vibu modi : non erraeR necesse, ni omne accidenspersimum IulleClum debeat di iri. Contra. Ex hoe enim smeretur accidens esse rem absolutam, er cot equentersu stamiam, quod eR falsum. Dicendum ergo, omne accidens, quia donitur per AbieZium,eπ mariat a ratione sommausublesti, insecundo modo perse desii MeSti praedicari. sed non omne eR huiusmo A ergo. ad s. illud perst poteHintestio duobus modis: rei tersie, sit hcet sue mediorve perse, quia procedit a principiis istius subiecti uas albedo invi per se siversiciet; quia e medio, non aurem invi per si homini, quasi per causam perse ,sed ter acci-

δεηι. ad accidens postum in dissinitione prπου, non eu quintum uniuersale,n que accidens reale sed accidens, quod non dicit essentiam ubiecti. Ad confirmati nem, proprium non en accidensseparabile, nes isseeparabile; lassi enim diuiso eR eum munis accidenta. Propterea cuicuns non competit Husio, nec isti competunt membra diuidentia. quod nero non sit accidens inseparabile, patet, quoniam ubiectum p

reHintelliPsub Opposito accidenis inseparabilis, non autem cum oppositopropriae passos. si modo ergo proprium si dismctum uersale ab acci si disi. CAP. IX.

Uriam passonem non dumi realiter as subiecto.

Vumamin si pradictis, dixi, propriam pasilonem esse idem realiter cum Prima ratio ifusiusiecto, hoe paulὸ fusius explicabo hoc modo. Aliqua propria disisbeli idem realiser cum s. abieStor ergo omnis passo', eadem enim ratio eR de omnibus. Aurecedens paret, quia onum, quod eR propieta paseso entis, vi idem reabter cum enteis mete texe 3. Item, quod mi r ne- es mih inesse alicui subiectu, ita, quod eius oppositum non posse Hesse, vi rtis idem in isto realiter. sed quaelibet motria passo eR hui modi: ergo. Minor patet, quia sitropria posito non ineri nece sario; conclusio de illa, non essetficientifica, quia est fiapum . ni dicitur 7. met: tex: sy. Item, causa exilente immediata, necessaria, adri 3. quatis in aliquosubiecto, talis causae essectussublevumst Ver consei uitur,cui ista cam se tribuituri sed in causa, eR Roma formasubiecti, incctus rero propria passo ercompositum I ciscum in in atm, per talem formam in actur igitur essectus elisim- per in actu. ANUM , non potest eposeri sue priori, nestatu nesiuispa tilus essentiabim; ita nec potere se homosne rationali determinante hominem inesse Deci co. Ex hoc sic formatur argumentum: rationale semper viri aHu, Cr ri ites per erit tu actu: ralet consequentia a causa necessaria, Cr adaequata adsiium esse- Atim. Quodsi ri bilesemper i R homini ; necessariis, Crsimpliciter inen, quia non teΠfe aliter babere omne autem tale identificatur realiter cum homine propter per

n ad subiectum: igitur propria passo in idem realiter cum βοίιό- , formassetisca, ni rationale, ea cause essiciens propriae passonu: Ratii

Rationale emeaus autem ess ciens eH duplex: quaedam cum motu, Cr transmutatione, quam philo--essiciora.

I hii thγflex: r9. principium unde motus, nominat: alia eR erus esciens emotu, Cr transmutatione, ut Deus creans, inte&Hus intestigens, σμιiectum pred cens passumem. Ex quo patet, huncimodi subiectum asio essectu realiter non disimam, Adin, quod agit cum motu, CT transmutatione. et

267쪽

Argumenta coriniaria.

Gntrat

non e

οteR Vis smefluo inferiori: igitur propria podo non eri ii ter, sed firmam Jecificam potius consequitur: omne autem tale,sit sera rabile; quia superius poteR esse sine μο inferiori: igitur propria pasito non eri idem

realiter cum Ν02biecto. cinfirmatur,qui subsantia praecedit omne accidens,tempore, dematione, cX cognitione,rt dicitur 7. mei: com: q. atqui ubi Hum erisubsantiae praecedit ergo suam propriam p. donem tempore sed pissent idem reabter ouum non praecedit aliud tempore: ergo. Item, causa materiatu inqua, Cr eausa essiciens, non

incidunt a phU o. sed ubieSIum resseCtu propriae paydonis, eii causa materialuin cyιa recipitur propria pono: igitur non est causa essiciens eiusdem, quod praerictis aduersatur. Item, omue quod sicitur, per aliquφὸ medium, alicui rei inesse, Hus ab eo realiter distinguitur, alioqui idem sic iretur desii se, er per ipso .sed propria rudo scitur inessesubiecto per medium, id est, per defvitionem: igitur reabter asAeED H- singuitur. Confirmatur, quia omnis crus realiter d finguitur a so essem: ergosi leolum, quod eis causa propriae pagnon' reabter ab ecd stinguitur. Item, ni deIZ in aliquo instanti, in quo non eyl aliud, eri ab eo reabier ais tinctum. se flectum est in ahquo priori naturae,in quo non sit propria risiio: igitur distinguitur reabter ab eo. Cunfirmatur, quia posivmus inrellaere, istam propriam pononem immediare a Deo

D primum, risbile non eΠ actu siparabile ab homine, eum e eius tr

pria pallio, quae necesiario sequitur si ieStum. D cum Gis, quia non imeR Ulantiaoter,concedo quantum ad Uti quiditatiuum,non autem quantum ad esti completumstilleCti, ad cuius complementum, non seta insnecessariae partes essentiates; rerumetiam er propria posito quae exibis partibus proficiscitur. - confirmationem: in proposito intelligenda est per se, qua exsita natura habet. Ibi e tum sisimul tempore eumsua propria punone,cuiusmοῶert homo seu rationale, er risbile. Ad a. duplex eri materia: quaedam in qua, cuiusmodi eisbie tum propriae pudonis: quaedam rero ex qua fit compostum, cu maineri. Similiter duplex eri essiciens, quoddam fine transmutatione, risubie Hum reste Elusiuae paynonti: π quoddam cum transmutatione, sicut es iciens physicum. Ita materia ex qua, ET Giciens ph cum non coincidi tu ; quia rationes principiandi i sortioni ucipiorum suntlyecifice istin D: materia rero in qua, π es iciens ne transmo ratione, bene possunt coincidere vi Mi. Ad maior non sir γera, er adprbbationadicitur, non esse conueniens , idem realiter, di tinctum rei ofrmaliter, cini destis. Ad confirmationem, causa reabier a suo esse tu disiniatur, quando ab ea cum motu rotacitur; quia motus non*smul: non aurem in causa, quae producit fine motu, siacve est in proposito. . ia 4. negatur maiore naem ahia prius natura, rubii altad victi tur esse, quam ab illo non conuertisebri e consequentiam. vel quia isti, quantum es

dest, non repugnet es ne isto postri lari,scuet Somini, ruantum sit deje, non repu-

268쪽

Lib. III. Com. VI. Diat. a. Quaest. Ig. cap. I. 219 De acci

t sese merisAli , tametssecundum esse complitum, ersimpliciter repurare om-nmo videatuis, propter identitatem realem, quam habet cum illa posteriori, cu aseris ponone. Sed aligi in non temere dubitabit,s in illo priori insantistu priori naturae, in quo homo praecedit risibilitatem,se risbilis nec ne. Dicitur,noreo modose habe

re. Contra: erea duo contradictoria erunt vera de eodem. Dicitur, quod licet duo eοη-

tradictoria abstulesumpta, non pydnt rerengcri, irmari vide redem; bene tamen pseunt, cam sens aliquibus circumf tim determinata, nempe in primo infantiquiditatiue per sie primo modo. .m confirmationem, maior eR mpliciterfalsa; no-ser enim intestectus aliqua integigere poteR, qua Deus non potvi producere, euiu modi sunt,quae contrad Ltionem implica ni Sed de fuarto praedicabilis, di m habeo. Qv AESTIONIS DECIMAE OCTAVAE. CAP. I.

quinto praericabili, ue uniuersat

Ib intestem quinti uniuersatu, non ignorare oportet, accidera esse cepή-

vocum, ad accidens reale,σ insentionale. ΕΠ autem accidens reale extrat animam, utpote, nigredo, o' albedo sunt erum in rerum natura, etiami nihil nolo cogitantibus. De tali autem accidente per se consederat ph cus, per accidens autem logicus; albedo enm, in quantum quidditas eR, Cr ens ,spectat ad metapbUcum: in quantam pero in secundae intentionis fundamen

tum siecies nominatur, er consideratur a logico. hoc modo diuiditur ens s. mei: insib-fantiam σ accidens, Cr ponitur a commentatore in procmio 7. mei: Iῖ. Ccterim,accidenssumptum pro secunda intentione, es commune ad duo uniuersalia, ad proprium siticet, Er ad accidens. Porro cccidens quod in props definitione ponitur, idem es quod praedicatum nou essentiale, denotat esse, in ,scilicet propositionem denominatiuam, non autem se, , quae es praedicati uperis, , desiιο inferiori ; vertimtamen, tu quintum es quaedam intentio secunda, sumpta a proprietate, quae in re inuenitur ,sub ο accidente, ab is repugnantia, eius oppositum intelligi potest, es quintum resuersale. Sed dices, quomodo accidenssubiectum erit ae enti ' Res=οudeo,aliquod prae- τ' ritum . his ponendum est sublestum sub antiae, puta Platonem , cui albedo ius, Cr ressectu uersale.

Platonis es accidens, tar tu concreto es praedicatum denominatiuum , aloe fundamen-rum intentionis fecundae; π ita accidens erit subiectum accidentis. Por atrientio ista Inteni secusoli da, a proprietate albedinissimitur, ex eausetur. Ita autem proprietas es, acci 'R4ςς-μ dens se alteri, inhaerens, Cr mutabile ab insubiecto. Haec autem Iecunda intentio, sumpta a tali proprietate albe is, ipsi postmodum albedini perhuellerum applicatur, in concreto, tanquam eius proprio fodamento. Accidens ergosc consideratum, intestectum prosecunda intentione, eR quinetum riuuersis,erspecies quinta nisuem salti Itaci accidens reale per sie consederatura methaphsico, ut quidditas: per accidens xero a LP . Accidens veris intentionale, quoddam es praedicatum, non essentiale sub quo inreu i uestigi eius subiectum, σnon oppostum issius , ne repugnantia, er talepouitur tu propri= definitione: quoddam vi, quaedam secunda intentio a rei, Hi are dentis reatu proprieta resumpta, quae quidem poteR cum eius opposito intest gi: cuiusmodi eli quintum Pniuersale. Porro, accidens, s fuerit primae intentionis, releontinia Acrisens degre raro, e in paucioribus, νt dicitura. HU48. relaccidit rei pOR esse completam, ' V

eoc eH commune aequivocum ad nouem praedicamenta. Item, accidens si uenit imtentionale, aut accipitur pro extraneo, vi infantia accidentis: aut pro eo, quod ex intesimus confideratione costur ;e e numerantur quinat iuersaliae vel accipitur

tro praedicare non essentiali , Crsem commuine duobus ritimis praedica litus: Hi pro

269쪽

Pymander Mercurii

tradieato non essentiali, nes conuertitili ;erse est quintum muresse. Jane, id rem Fndum erirniuersale , cui conii miti itio muersia. sed accidens est bui modi, quoniam praedicatur de pluribus: erto. Item, rniuersale descendit ad accidens per

hanc disserentiam lux est praedicari in quale accidentast mn convertibiliter: ergo eumiqersale, CAP. II.

rgumenta corinuria.

Ontra praedi ita se aliqvu arguet: omne quod est in singulari, eram a

re , quia omne receptum, si habet per modiam recipientu sed accidens commune, cui applicatur haec intentio, es insutilari: igitur ese singulare, Cr non νniueste. Item, omnis bona divisio datur per o post a. sed diuisio entis in subsantiam Cr accidens es buiusmoda: datur ergo per opposita: atqui, rnum membrum diuisionis,sub antiasilicet, sit ens reale, π aliud quom smιbter, ais ita accidens erit ens reale, Cr non intentionale; ista enim nonsent oppos- ra. Item, nullusecunda intentio praedicatur deprima. sed accidens per se praedicatur de prima intensione, ni qualitas eii accidens: igitur accidens summum ex parte praedicat/,eri ens reale, π non ens rationu. Probatur minori nam isa es per se: quabiab eIZens: ergo qualitas est accidens. ralet consequentia per regulam Topicam: Denominatua superiora denominatur etia ab inferiori ergo accidens es ens realcita non intentio se et per cosequens no es ruiueste Ite,nulla rniuersii Jecies fingulari applicaripotes,

ratio, quae non ni 1 tari conuenit, ribute, Hlit albedini ,σ non albeamet m com solivinnararismum. mistitur denatumst singulares ecies ergornmersio esse nequit. Muprimia ment . res Oudeo, haec tutentio accide es rufuleCto communi, vi in albo, relin inro, relin

' abquo ab mili, cui applicatur incutspecies es in commisse ledro, qui Hcitur homo. Porro Arastotelis sententia intellaeuda es de illi, cui haec intentio accidens applicatur,sicut album nigrum; istud enim primo inerangulari, quia secundum si non consequitur principiasseciei. Contra,fistud, cui primo applicatur intentio, es singulare ;intentio quop. quae in illi es,si et in subi edto, erit Mulariis: ergo idem quod prius. Secun ti intr- illud, cui applicatur baec intentio, auum. rei ivxrum, sicundum esse materiale, primo sed eo modo, non esse udae ubi Stim intentiosti, , sed potius

quatenus consideratur ab intella Hu, ut extraneum asingularibus. AI 2. argumen tum lucum habet tu accidente reab, non autem intentionab; ens enim diuiditur ins sontium, Cr accidens reale, non autem intentionale. Ad s. haec propositiis, quatitases accident, est perst, si accidens sumatur ex parte praedicati, pro accidente reali, erpro re gnato nou generum accidentium. In cause autem es, quia tunc es praedicatio superioris de inferiori. s autem fumatur pro intentionesicum. , sic est praedicatio denominatiuas ut haec, homo ei peries. - . haec propostio erissi, hie alb

do est accidens ,μmendo accidens pro sicunda intentione; dixi enimsecundam iotentionem , in sngulari alicuius accidentis tu commκni fundari pyla. verumtamen b. e propositio eri rera: baec ossedo est accidens ,s accidens sumatur ex pae re praedicati pro accidente reali Caeterum, hec secunda intentio accidens, quod est quintum niuersis , non applicatur albedini in communi', rei huic albedinis utari , sed also in communi, er non bule albo. Ad probationem, adest, π algi. o circumlocutio , per quam ritum praedicatum accidentale exprimitur, non per se conuer

i applisubiecto coma

270쪽

rgumenta corim primam de nitionem accidentu. '

Ontra imam definitionem acciden si ahquis se inflabit Nuri bona definitio datur per opposiva copulati uesumpta; des of enim mitatem d finitiosi sed prima definitio accidentis, eis huiusmodi sit hcet desse cr

besse: non ergo vi bona definitio. Confirmatur, quia accidens es reruersale, od non mutatur,rt drcitur in lib. pineribrum. Si ergo accidens erarniuersale ; non re te illa opposita ponuntur tu definitione acc/denis. item ,s aceideus abest ergo non eH, quia non habet esseseparatum Uubiecto. quo acciden, ηοη eII; 'nepsiubiectum erit ni enim retitiuae omnis enim fecies γniuersat. eR relativum; siquidem accidens refertur a ubieEtam, cuius est accidens, CyssieStum ad accidera.

deus ela tale. ergo quia prius. Confirmatur etiαm, quia mura, combustio fiunt accidentia, rae tamen ab se nequeunt, sin ubieSti corruptione. ergo. Item, omnis defuitio Dideo eli bona, quia competit omni definito sed haec non vi huiusmodi,quia nivere est a riden cum must de essentia uiuenta ,σ tamen non potest abesse asubieZto, praeter eius eorruptionem: ergo. Confirmatur,quia accidens eorrumpitur per corruptione ui subiecti; erse nou potes a essesne corruptione subieSti. Item, di piubile debet habere vi esse necessarium quia contingens,π infinitum, non siunt di Dibilia. sed accideas babee ecbutingens Crindeterminatum. igituν non eRdiombιle, Cr per eonsequens eius definitio non potest esse bona. item,s accidens per se ades ergo non poteit abesse, quia D mum extrudat alterum. Urmatur, quia accident necessari. ert acciden Mergo necessirio iuvi, ex ita non poten abesse, quod eIt contra primam desinitionem accidentis. Item, contra abam definitionem se arguo: nulla bona de itio debet dari per Metati nem quia negatio non explicat quid se rei. sed secunda de itio accidentis, est huius m,di; sic enim dis itur quod nonsi genus, nes 'ecies,nes dissirentia,nes proprium: ergo: adde, quod calor est aeridens; er tamen erigenus, σθecies qualitatis: Ditis demitio conuenit aliis a demito. Item, aha praed cabilia ab accidente, non definiuntur per negationem accidenis, CT aliorum :simia quos modo quintum xniversate demisi

debuerat. Item quod non detur aliquod accidens heparabile: si aliquod accidens ei/ρ- MDrabile Pudrtua potest esse mesubieSto. sed nutam accidens per potentiam nat dialem, test esse esubieEto, quia hoe sol ubstantiae conuenit: ergo. Nustum ergo a cidens sibi rabile. Urmatur, quia faecidens potest adesse, er abesse: idem rego erit ulseparabile, Crinseparabis, quod erifalsim. 'uera, decidens inseparabilo coincidit cum proprio, eὸ quod totam Jeciem consequatur scut ridere est in albed nacidii quae in quolibet indiuiduo istius speciei umenitur,ta in nigredine in coruo,er Misare; erse non erunt Δο praedicabilia dis adta. CAP. IIII.

Soluuntur ingumenta.

Dirite ectu definitis i huius rniuersatis , necesse efIscire, a vi philosopho primi Topicorum sic definiri: . scidens est quod contin- finitio. eidem inesse, π non inesse. Et haec quidem definitio coincidit eum d Irritisine Erima accidentis, ea rosperius annotata. Porro, adest rela

SEARCH

MENU NAVIGATION