G. Budaei Parisiensis consiliarii regii, ... De transitu Hellenismi ad Christianismum, libri tres

141쪽

atque abrogatarum, aeque ut ante incircuncisa habemus 3 philosi, phiae veteris auctoritas, etsi verba Graeciae reapse, eiusque discipulis dedit, componere tamen mores permultorum, superuacuaque desideria amputare potuit: sapientiae caelestis gladius non poterit, tam- et si acutissimusZHeu pietas, heu prisca fides,quo tandem gentium

illae, a quoque amandatae sunt Christus Dei filius, quasi harmostes quidam diuinus sui Graeca voce dicam) cum summa mirificaque

potestate in mundum missus,ad rempublicam humani generis costituendam, quae diuinam iam manum no obscurὸ poscebat ac flagitabat: cum leges de instituta vitae ad normam exegisset, ad regulam atque perpendiculum diuinae sapietiae: duodecim viros sibi legaui unumque praeterea insignem, e prouincia sua decedens. Cum autem eorum vestigiis imprenae omnes mundi regiones fuissent, veritatissique sensu tinctae earum nationes: hominum subinde incuria daemonumque solertia, memoriam eius monumentaque deleuit in parte naudi longe maxima. Caetera Verd in parte, quam incolunt

Christiani,vestigiorum eius exiles notae magis ad hunc diem, quam vestigia ipsa clara de luculenta manserunt. quippe quae in obsoleta iam via tantum agnosci certo possint,& vel solitudine,vel hominu infrequentia desita:certe quidem nunc procul remota & abscedetei via praetoria costulari de populari, quae incurrui in urbes aliaque hominum couenticula, tanquam in copita quaedam mundi. Iis autem

nunc in ipsis viis,siquis acrius obseruauerit, non expressam imagine germanae illius de purae religionis ac pietatis, non iustae persuasionis rerum a Christo Dei verbo proditam esegiem insormatam,sed veluti simulachrum eius videbit prima manu deformatum, vel carie

verius vetustatis exesum, nec liniamenta asseruans. Nam obductus

iam situs libris ritualibus, monumentisque primordiorum Christianismi,atque eius architecturae, quadam quasi vetustatis praescriptione summouet ac longe depellit eos,qui sanistitatem dc vitae innocentiam,& sacerdotii denique maiestatem,ab exemplis illis mirificis ac praedicandis repetunt. Et clim memoria quidem nostra sibi indulgere in uniuersum haud ita pridem institit, in iis quae ad cubium atque obseruantiam priscae pietatis pertinent, & porro ad obseruationem rituum atque ceremoniarum, spiritus loge plus quam fastus praeserentium.: tum vero mores receptissimi principibus ad-' blandiuntur sacri perinde ordinis atque profani: si tamen profani

homines dici propriὸ possunt,qui oleo initiali delibuti sunt. Simul

interpretes legis assentatores, moribus praepotentium adstipulantur

142쪽

responsorum indulgentia. nimirum tanquam Deus cui persona nulla eximia est, si diuo Paulo credimus, non aeque rigide pensum a primis ordinibus, ut ab aliis exacturus st: ne dicam etiam rigidius. Quod si ad veritate loqui placet limatam euangelic an non omnes hoc tempore mortales numularii facti sint,in mundi conciliabulis, in I gypti mercatu,in Babylonis foro negociatesmon Christo collybum ipsi, sed daemoni factitantes' ii etiam si diuis placet cui talenta sua Christus ipse commisit,in rem suam suorumque, non in hostium vertenda Ita chronocrator huius aetatis ut Genethliologiloquuntur Mercurius est ille Stygius, non caduceator, sed loculatus. At is fidem tantum Graecam ut Comicus Plautus inquit sequitur,repraesentatumque preciui nec spei quicquam ille aut expecta tioni credit: ne miremur concussam his seculis & collabefactam oraculorum fidem. Hi mores,lii sensus,non illorum sunt temporum, quae mortaleis tot insignes,maioresque humano fastigio, mirificentissimis facinoribus diuinίsque ediderunt. non earum etiam sunt animam,quas e sinu suo prouidentia ad Christianismi illustrationem

emisit. non earum Christi ovium de quibus ipse dixit, Meae sunt illae, nemoque rapiet eas de manu mea. non eorum hominum, quibus idem ipse testimonium sui ad tribunal saeuitiae, ad carnificinas

crudelitatis impiae,ad phalarismum denique tyrannicum denunciauit:qui in solem ut diciturin de puluerem prodeuntes, cruenta tadem praemia,eademque beatissima promeriti sunt. non eoru etiam suntii mores philosephorum,qui in palaestra virtutis,atque in umbraculis innocentiae, Christo se Geuouemt,a mundo emacipati.postremo non Clitisti pedissequorum, non eorum quos ipse staurophoros esse iussit,ut sui similiores essent,cum eam viam ingrederentur quam

ipse praemonstrare praeireque institerat ad superos iter affectantibus, ut pote qui per manus & pedes ipsius Iesu Christi,cruci quoque suffixi fuisse viderentur ipsi. Proh supreme Seruator inquit Aius ille loquax ubi iam fides apostolicabundam inambulatrix)Quonam

mores aequales eiusce fidei abierunti non signare quidem aut partiti limite campum fas erat: in medium quaerebant omnia. Nunc autem &iampridem tam friget in sinu Christianismi charitas, quam feruet in eius tutoribus & nutriciis ambitus &cupiditas.Qui uni&alteri magistratui, honori,muneri desponsi sunt: in alium statim aut alium, atque etiam ad alios aliaque nullo fine animum adiiciunt. & quasi anteriores sponsas funere extulerint, denuo proci fiunt, simul etiam complurium: cum interim, si diuis placet,.

143쪽

LIBER sECUNDUS.

I43iomines polygami, caelibes esse moribus ac legibus existimentur.e huiuscemodi inquit) mortales farragine reru secudarum obesos,nter alumnos para cleti ad caelum euolaturos, credere nos cum ipsis c confidere debemus 3 Anne est: hoc tandem militantis Domino opuli tabernacula recte atque ordine metari, principiis omnia tri uere, praesertim inertibus magna quidem ex parte atque supinis dam cum res hodie dominica ad triarios aperte redierit, si in sumnam iudicium facimus: principes tamen institeriit laxissime cumntesignanis tendere in castris Christianismi, atque etiam stati uo-um decora & insignia summouere improbissime. Ordines enim lios,ordinumque ungulos munifices, videmus promiscue,nullaque

ege prisca compositos, ad ordeum s multitudinem quidem longenaximam redactos esse: cum istorum singuli si diis placet)integraum legionum frumentu ut euocati Christi,annonasque accipiant, uo genium suum farciant. Quibus utinam ipsis tanti esset in ODcio esse, quam in officiis esse cupiunt. Quomodo autem ingredier portam illam angustam sic suffarcinati, sic titulos, usqueadeo peuliati contendunt quod Dominus ipse praecepit homines quidemii ossiciosissimi, sed ab osciendo rei summae potius,quam ab effi-iendo dicti Haec certe & alia huiusmodi, conuiualium sermo-um argumenta,& cepe concionum: nec passim,nec aperte, quaque recepto iure fierent qua sacro, qua profano, nisi genius ille ho- linum effascinator, quem mundum appellare scripturae auctorita: solemus,visu suo venefico,conditi intus hominis vires sensusqueificeret & enecaret. In cuius celebritate & frequentia,sic petulan-:r vitam,sic inerter degimus, ut serui nequam & verberones : qui erilis metus ac seueritatis obliti tantisper, dum Dominus peregre: diturus est, in diemque a nobis incertum expectatur, non Libe-

lia modo ipsi quod dicitur) agimus, sed propemodum Baccha-

alia . Proinde quibus contigit per expeditam vitae conditionem, linora & pauciora in hoc traiectu maris pericula adire : quibus lacido genere vitae quasi tranquillis undis prouehi: quibus offenonum ciuilium scopulos, contentionum & simultatum tempe-ates, in foro, in atrio, in toga, in praetexta, in infulis vitare: nectro in vadis haerere studii cuiuspiam iucundi, morantis viatoremi mansione diuersoria : cum iis mihi certe prouidentia egisse virtur non incommodissime . Quippe in qua vivendi sorte, in ne- Cio quoque vacet, consilia vitae agendae dirigere ad scopumasso phiae commentatricis mortis, immortalitatis utique beati D

144쪽

DE TRANS . H E L L.

responsorum indulgentia. nimirum tanquam Deus cui persona nulla eximia est, si diuo Paulo credimus, non aeque rigide pensum a primis ordinibus, ut ab aliis exacturus sit: ne dicam etiam rigidius. Quod si ad veritate loqui placet limatam euangelice,an non omnes hoc tempore mortales numularii facti sunt,in mundi conciliabulis, in AEgypti mercatu, in Babylonis foro negociates: non Christo colalybum ipsi, sed daemoni factitantes' ii etiam si diuis placet cui talenta sua Christus ipse commisit,in rem suam suorumque, non in hostium vertenda Ita chronocrator huius aetatis ut Genethliologiloquuntur Mercurius est ille Stygius, non caduceator, sed locula- tua. Atis fidem tantum Graecam ut Comicus Plautus in quit sequitur,repraesentatumque preciui nec spei quicquam ille aut expectationi credit: ne miremur concussam his Leculis de collabefactam oraculorum fidem. Hi mores,lii sensus,non illorum sunt temporum, quae mortaleis tot insignes,maioresque humano fastigio, mirificentissimis facinoribus diuinssque ediderunt. non earum etiam sunt animarii, quas e sinu suo prouidentia ad Christianismi illustrationem emisit. non earum Christi ovium de quibus ipse dixit, Meae sunt illae, nemoque rapiet eas de manu mea. non eorum hominum, quibus idem ipse testimonium sui ad tribunal saeuitiae, ad carnificinas crudelitatis impiae,ad phalarismum denique tyrannicum denunciauit:qui in selem ut dicitur &puluerem prodeuntes, cruenta tadem. praemia, eademque beatissima promeriti sunt. non eoru etiam suntii mores philosophorum,qui in palaestra virtutis,atque in umbraculis innocentiae Christo se deuoueriit, a mundo emacipati. postremo non Clitisti pedisse quorum, non eorum quos ipse staurophoros esse iussit,ut sui similiores essent,cum eam viam ingrederentur quam

ipse praemonstrare praeireque institerat ad superos iter assectantibus,ut pote qui per manus de pedes ipsius Iesu Christi,cruci quoque suffixi fuisse viderentur ipsi. Proh stupreme Seruator inquit Aius ille loquax ubi iam fides apostolica,undam inambulatrixZQuonam mores aequales eiuste fidei abierunti non signare quidem aut pamtiti limite campum fas erat: in medium quaerebant omnia. Nunc autem &iampridem tam friget in sinu Christiani sini charitas, quam feruet in eius tutoribus & nutriciis ambitus decupiditas. aut viii &alteri magistratui, honori,muneri desponsi sunt: in alium statim aut alium, atque etiam ad alios ali.ique nullo fine animum adii iunt. & quasi anteriores spon fas funere extulerint, denuo proci fiunt, simul etiam complurium: cum interim, si diuis placet,

145쪽

I 3 homines polygami, Celibes esse moribus ac legibus exis intentur.& huiuscemodi inquit mortales farragine reru secudarum obesos, inter alumnos paracleti ad caelum euolaturos, credere nos cum ipsis ac confidere debemus 3 Anne est hoc tandem militantis Domino populi tabernacula recte atque ordine metari, principiis omnia tribuere, praesertim inertibus magna quidem ex parte atque supinis Nam cum res hodie dominica ad triarios aperte redierit, si in summam iudicium facimus: principes tamen institeriit laxissime cum antesignanis tendere in castris Christianismi, atque etiam stativorum decora & insignia summouere improbissime. Ordines enim alios,ordinu inque singulos munifices,videmus promiscue,nullaque

lege prisca compositos, ad ordeum multitudinem quidem longe maximam redactos esse: cum istorum singuli si diis placet)integrarum legionum frumentu ut euocati Christi,annonasque accipiant,

quo genium suum farciant. Quibus utinam ipsis tanti esset in officio esse, quam in ossiciis esse cupiunt. Quomodo autem ingredi per portam illam angustam sic susiarcinati, sic titulosi, usqueadeo peculiati contendunt quod Dominus ipse praecepit) homines quidem illi ossiciosissimi, sed ab ossiciendo rei summae potius, quam ab efficiendo dicti s Haec certe & alia huiusmodi, conuiualium sermonum argumenta,& saepe concionum: nec passim,nec aperte, quasque recepto iure fierent qua sacro, qua profano, nisi genius ille hominum effascinator, quem mundum appellare scripturae auctoritate solemus,visu suo venefico,conditi intus hominis vires sensusque inficeret & enecaret. In cuius celebritate & frequentia,sic petulanter vitam,sic inerter degimus, ut serui nequam & verberones: qui herilis metus ac seueritatis obliti,tantisper, dum Dominus peregre rediturus est, in diemque a nobis incertum expectatur, non Liberalia modo ipsi quod dicitur) agimus, sed propemodum Bacchanalia . Proinde quibus contigit per expeditam vitae conditionem, minora & pauciora in hoc traiectu maris pericula adire : quibus placido genere vitae quasi tranquillis undis prouehi: quibus offensionum ciuilium scopulos, contentionum & simultatum tempestates, in foro, in atrio, in toga, in praetexta, in insulis vitare: nec vero in vadis haerere studii cuiuspiam iucundi, morantis viatorem in mansione diuersoria : cum iis mihi certe prouidentia egisse videtur non incommodissime . Quippe in qua vivendi sorte, in nogocio quoque vacet, consilia vitae agendae dirigere ad scopum philosophiae commentatricis mortis, immortalitatis utique beatis.

146쪽

simae stucliosae & candidatae. Nihil enim refert, modo fieri possit, in Basilicane, in aula, in aede sacra , in porticu , domi denique tuae philosophere, an in secessu aut exhedra peristylii. In cuiusmo- . di secessum , ut praecipiti forsitan consilio non pauci, aut alias inconsulti, quod exitus saepe docet: sic plures inita diu subductaque

ratione se tuaque conserunt, tanquam ad resipiscentium astium: M velut ad portum tranquillitatis se recipiunt, grauati de exosi iactationem huius maris, aestuumque molestiam. Tum stagnante sinu, gaudent ibi vertice raso, Garrula securi narrare pericula nautae . Caeterum inuidia iandiu flagrat ea natio, quasi Calypso quandam atram, ironiae vel germanam vel affinem, pro numine Colendam alexi caco imperitae multitudini praebeant. Quod aliquorum forsan crimen, insonti tamen impingitur multitudini. Equidem, ut a caluo ad caluum quod dicitur iniqui est iudicis & praecipitis, eodem iure censere : ita a raso ad rasum damnare, vel nota mulctare ignominiae tum atratos , tum albatos, praecipitis Vtique famae praeiudicium sequentes, non satis aequorum esse arbitror hominum, sed censuram subiratam offensamque exercentium, de re tot saeculorum taliumque consensu comprobata.

147쪽

Ο, D E TRANSITU HELLENIS MI

AD CHRISΤIANISMUM, LIB. TERTIUS.

V A N A M quod superiore libro dicere imstiteramus, philosophia multiplicem personam

induere possit, & vero pro re nata interdum aut theatri gradibus, aut orcbestrae consentaneam: natura tamen amica est ipsa, &cosuetudine gaudens abstrusae vitae, e medioque summotae AEgypti & Babylonis. ac tametsi in primis palmarium est, intempestate,in trepidatione, in fluctuatione vehementi & iactatione, gubernacula minime manu mentis misisse rationissique: quibus tamen oram legere placidam procliue est, nec alto se committere, inte smque nihilo intempestivius ad destinatum portum venire: iis utique conditio rei nauticae felicior est, tranquilliorque multo & consultior. Huiusmodi autem vita est eorum, qui cum possent in hominum frequentia,& conuentibus celeberrimis, & velut in triuiis vitae specimen sui edere, suarumque facultatum: id tamen meditata

ratione, constantsque animo repudiarunt, nec multitudini mortalium innotescere gerendorum honorum industria & solertia. aut alias concupiuerunt. Quam ob causam contemplatrix vita,&mortis obeundet commentatrix, rerum sempiternarum studiosa& admiratrix, non ab re ut peregrinantis animi via, immunis in primis α libera,a sapientissimis mortalium vehementer concupita est quibusque eam suscipere contigit,aliquandiuque gustare, ab iis est fere ipsa ad extremum retenta . Nam quibus sic vitam degere licet &cordi est: praeterquam quod compendium magnum curarum, angorum,conflictationum,aegritudinum multarum & acerbarum faciunt: in mundo quoque ipsi,atque in mari ita versantur inundantis urbes multitudinis & aestuantis, ut tamen in statione de secessu se contineant,ab externis tecti secursque tempestatibus,undarumque iactatione. Quod tamen & ipsum rursus non usquequaque perpetuum est, ne hoc genus vitae ut via uin & eximium, Vindicare vello videamur ab omni vel noxa,vel offensione memorabili. impingitur enim nonnunquam,& inter oram legendum,atque etiam proxime portum. adeo nihil nec semper nec cuiuis, nec undique tu

148쪽

DE TRANS HE .

r 6Veruntamen in secessu, a conflictan usque turbae ac sese collidentis recessu, animus hominis studiosi,saepius, placidius, & plenius feriatus est commentationi philosophiae . & haec est disciplina unica, quae ad vitam nos viamque theoricam repetendam condocefacit& instituit: e qua via quondam decessit misera mortalitas,per hallucinationem & insipientiam. Ac complures quidem homines ingeniosi in umbraculo speculatricis & piae vitae, clim ad eam meditationem constanter incubuissent, interim apud mortales obscuri &inglorii,victo demum illo dirarum tenebrarum principe, mundoque eius praestigiatore, coelum ipsi ovantes ingressi sunt ad extremum,ingenti cum plausu theatri supernatis,uisendi & sempiterni. Tantum autem vitium fuit humanae rationi oblatum in primordiis rerum, ab illo importuno, obscoeno, atque inauspicato animarum vitiatore, ut quan uis abluta noxia in purifica immersione & animorum sim ectica, tamen inusta mulcta caducae conditionis, animae

semper haereat stigma ut ita dicam; diuinae iustitiae. Ita quod supplicio Seruatoris factum est, animae ut humanae conditio, quae ab illo primordiali casu, tot aetatibus iacuit ut prostrata,per fidem ipsa sacratissimaque initia Christianismi, quae supplicium illud Christi

mirificum peperit,in gradum salutis atque immortalitatis beatissimae reposita sit, ab Orcsque mancipio,& nexu dirς noxae, vindicata' in arbitrium sui: id securitatem homini supinam minime praestare debet, sed Dei timorem addere summum potius,atque vigilantiam.& porro tantae rei diuinitus administratae animaduersionem intendere, alliduam, perennem,& sollicitam.Neque enim humana ratio, ut spiritus sacrosaneti beneficio in smegmate initiali,tyrannidi su- praclictae exempta est: ita suis quoque protinus legibus reddita est: neque vulnere perpurgato, ad integritatem etiam mortalitas redire obducta cicatrice potuit. Nec vero eadem conditione ut quondam ante noxiam admissam primordialem, nec optimo sui tunc iure tr3nquillitatis; animum suum possidet: quia immunitas una quoque: non redhibita ab inexpiabili bello fuit, vel externo vel intestino. Proinde meminisse etiam etiamque oportet, ita nos in libertatem a Domino nostro, eodemque vindice,assertos esse, ut libertini tamen generis adhuc simus, non ingenui: quippe quorum olim maiores ob noxam dati fuerint. peccandi verὁ conditione,ca-sitandique,& porro praecipitem in locum ruendi, sic imbutos permansisse: pedetentim ut ingredi per viam eodem ab ipso Domino duceque praemonstratam, magnaque cum religione debeamus, oc

149쪽

LIBER TERTIUS.

I47 cautione. Ita & philotheoriae studium, dc vita ipsa hominum qui philotheori sunt, potius quam philosophi, nihil est aliud quam resipistentia iam dicta, cum admiratione ac speculatione theurgiae, sane Daedalae & mirificae: partim ante Christi aduentum editae, partim ab eo iam ipso, Deo pariter & homine nato, administratae, ad humanum genus tandem immortalitate, beatitate,atque diuinitate donandum. Superi immortales , quodnam studium hoc dignius 3 quod amplius esse potest Z quae vero commentatio augustior excogitari , in quam incumbere toto pectore mortales ingeniosissimi,

tota mente,omnium animi facultatum intentione, neruorum denique cunctorum intellectus contentione, aut debeant aut possint denique in qua Homericam vim ingenii ac verborum amplitudinem, poetet heroici: cothurnum altissimum tragici: magnitudinem sententiarum,maiestatem disserendi, expatiantem amplissimamque facundiam philosophi Academici, si ita visum esset prouidentiae, debuerint & potuerint exhauriendam ducereΘQuid autem si nec amoenior vlla, nec suauior inuenitur experiundo, nec vero salubrior Et sapientis quidem vitam,commentationem esse mortis priscorum probatissimi philosophorum, ratione nescio qua suspicati sint, nisi quod sic natura constitutum est: is est veritatis Sc sapientiae genius, ut apud eos quoque piaerunt sese probet,ollinque probauerit,quibus eadem ipsa vel veritas vel sapientia,cognita nunquam fuit. Philosophiam autem euangelicam , axiomaticam ego appellare institui, propter conditoris ipsius auctoritatem, qui parens est veritatis primae atque sapientiae. Quem etiam appellandum posthac censeo Ipsum, id est GEM non translatitio ab antiquitate nomine, sed suo unius & proprio: ita ut Ipsum id est αυτὸν, unum & absolutum subiectum intelligamus, eximia natura ac dignitate notum. Qui non unus modo Ipse, id est Deus Dominusque absolute vocari ut infra, supra, nusquamque non imperitans suo iure,sed etiam Pithagoras debet, utpote cuius sermo mirabilis, Pithus acie mucroneque exacutus sit:qui cordis,qui cotis,qui denique lapidis ac silicis duritiam penetret, cum in aures insinuauit diuinitus perpursatas atque perterebratas. Nam quod huius aetatis corda ipso gladio sic acuto penetrari,eorumque cupiditates circuncidi non possitnt, in causa est utique ira Dei culpa nostra concitata: non acies verbi eius hebetata, quae semper eadem est. Deus autem non paulo offensior est &iratior flagranti & vaesanae cupiditati nostrae, cuius ingluuiem auetem nihil implere potest. simul qtatis nostret iniquitas,quq ad summun. h.

150쪽

pene euasit, multifariani varia, efficit, vaginam ut tantum verbi Dei tractare asi uescamus, non ut latentem intus gladium animaduertere dc admirari. Nam historiam tantlim euangelicam,& theurgiae Christi contextum recitantes aut audietes,illicet acquiescimus: nec quid

iis significetur, quid nobis denuncietur, quo pertineant quae lecta

sunt de decantata, recordari curamus de contendimus. Quare verbum ipsum tametsi suapte vi animatum,animansque vehemeter intermortuos homines, tamen velut inanime atque hebes auribus

deuoramus stupidis ac torpentibusmullumque aculeum persuasionis fixae, nullos feruentis charitatis igniculos, aut certe exiles illos semique sopitos retinentibus, nec ad praecordia porro eosdem trans mittentibus. Verum philosephiae euangelicae, quae ab elementis ad summa theoremata, serie conserta est axiomatum quanquam eorum multa ferme sunt paradoxa, ut dictum est, & antidoxa communi hominum prudentiae)quantus sit usus studiosissimis salubris scientiae, hinc intelligi potest. prudentissimi enim atque sapientissimi iudicio mortalium existimati,si ad normam illam diuinam aestimentur, id est si ad veritatis summae libram eorum sapientia pendatur, Anticyrae annona egere protinus videbutur. Et prudentia quidem istadium ana,cum nasturtio sui ita dica) sanctae philosophiae ac

sanctificae,cumque contemplationis epulis animustium alere vegetareque deberet in via discriminum plenissima: mandragora interim de papauere Vescitur in rerum aeternarum disciplina consectanda. Vnde fit, ut Mercurius ille Stygius lethaeis escis mortales inescatos, errorum etiam exitialium cinno inebriatos,insuper virga aurea

argenteaque consopiat, in cubili luxus supinos, salutisque incuriae, ac spei vitae longae: inde vero ut saepissime in lacum illum nequicquam nobis decantatum detrahat, diuitum,inopum, senum, iuuenum, infantium, stultorum ac prudentium, imperitorum iuxta doctorumque colluuione plenis, nec unquam redudantem. Nam prohsuprema prouidentia quid de iis sperandu est quae multo maxima pars est hominum in qui non ante ad Deum apostrophen faciunt,

eamque consternabilem. quam ad extrema catastrophe vitς ventum

est vel fabulae potius & imaginis vitaeὶ Quumque in theatro vitς ordines sint distinisti,togati & praetextati,infulati Sc paludati,apicibus honorii quidam homines in signibusque magistratuu conspicui, quida diadematico gestamine eximii, quida tiara augusti, quidam purpura sacrosancti,alii sub aliis velametis honori & venerationi habiti, & simul loca cuique ordini atque homini attributa iure gentium