Daemoniaci cum locis infestis et terriculamentis nocturnis. Id est, libri tres, quibus spirituum homines obsidentium atque infestantium genera, conditiones, ... explicantur rationes quoque ostenduntur, quibus ab eorundem molestijs contingit liberari.

발행: 1604년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Mart. h.

DAE M. ON I A CIS,

IN QV A

Dexariapo G ute, tr multiplicibia me u D meres ex humanis Corpordin e Gemit, eorumque est acitate ct bum

militas agituro.

Esse aliquam pote Haiem γ virtutem, qua ex hom,

num corporibus elisiantur Dam

nes . Ertia Disputationii Pars circa modum,&rationem 'l 'piritus Nequam. ex humanis corporibus, prosti gandi versatur. In hac, si generatim loquamur, tria ς potissimum quountur. Primum est, Sitne aliqua potesar, qua ex hominibus Daemones exigi valeant. . Alterum,penes quos haec potestas resideat. Tertium, sesibus potissimum rebus nitaturo Primum Caput, quemadmodum &alia, partes continet plures. . Neque enim tantum demonstrandum est, Esse aliquam talem pol statem; verum etiam definiendum, Viane sit illa, an multiplexi & si imultiplex, EadDinoomnium conditio; sive, quod inter illas discri- .men: Quam etiam ob causam riclesiae illa relicta,&c. Et quidem esse aliquam ratemperestarem, nemo dcbet dubi tare. qui vel mediocriter in Sacris literis est versatus. Illae, siquidem, de a quo ipse col lata sit, demonstrant: S ibis collata sila & quam ob causun collata sit: εἰ praeterea, quam noη Irustra collata sit; haud leuibus ar- gumentis inlinuant. Docent collatam esse a Christo Domino. Nam quos ille in uniuersum m udum misit, ut nouam in mundum lucem infernensiepIestemque claruinna docerent; hac voluit potestate tale munitos, &instaucto ἐDi iitreo by Cooste

152쪽

DE DAEMONIACIS. I.

M S; Vt quandoctinqveita expedire iudicarent, Daemones ex hujmanis corporibus ei j erent. Docerit ou . zy fit sed tamen inprimis Apostolis, at ne Christi Dis scipuli, essetfwwun curam. Dedi loquitur suis Dominus) vobis potestis rem fpri sierpenἰes ctforpisneb ; per omnem potestarem inim, i ci. N persccto, si ullis, his imprimis illa erat communicando; qui & pluribus modis se Domino obstrinxerant: & socij operis tam excelIcntis, quod ipse perfecturus in mundum Venerat, erant su-

Docent in quem fuem sit collata. Vt,scilicet, hac ratione authoritatem sibi apud infideles facerent: & veritatem doctrinae, quam aD serrent virtute miraculorum, & praecipue Daemonum profligatio-

, astruerent.

Docent non sti ra hanc A postolis collatam fuisse potestatem. 7

Nunquid non plurima, ex hominnm cor8oribus. Daemonia eiecerunt' Infinita pro hac re ' exempla suppeditant,qui eorum res gestas deseripserunt. Verum illa reserre necesse non est: cum sacra suppe. tant Nouimus a S. Paulo eiectum esse Spiritum Pythonem ex puella, quae haud paruum quaestum suis Dominis divinando faciebat. Nou - .mtis areactu sudarii eiusdem profligata Demonia. Nouimus om- .nium Apostolorum hanc communem esse Vocem: Domine, etiam in Lae. to. nomine tuo nobis subjciuntur Damonia. Potestas hae apostolis collata, cum Apostolis extineta non est. 8.mψυequmtibis temporibus. Neque enim adApostolos tantum peditiner, quod dicitur: Signa eos, qui crediderint, hac sequenturi In nomine Mo. trimeo Damonia ejcient: Omnes Christifideles haec oratio comprehendit. Tamdiu haec a Christo collata potestas perdurabit; quamdiu erunt, qui Christi fidem profitebuntur. . Quanquam &aliud pro hacpotestate argumentum Sacrae lite subministrent; dum docent suturos sequentibus temporibus, qui ι 'D Monia sunt expulsuri,& tamen longe a Christi amicitia alieni de '

quibus his verbis Dominus. Multi dicent: Domine,Domin Nonne in n mine tuo Daemonia eiecimus, ct virtutes magnas feci τ' quibus diciturr Nescio vos. .

Si Patrum pro hac re sententias omnes proferre voluerimus, 30 'haud dubium, molesti erimus. Sed tamen non omnes pretereundi sunt. Ex multis igitur paucos reserimus. Damones, inquit Tertu, lianus.' Ad Scapulam, cap. a. non tantum respuimus; verum etiam reuincimus,"idie traducimus, &de hominibus expellimus; sicut plurimis notum est. Cyprianus ad Demetr. ita habet; O, si N ss audire Dissiligod by Corale

153쪽

ris PARS III. DISPUTAT.

audire velles sic compellat Demettimurn Africae Proconsulem 'vider;equando a nobis adiurantur& torquεtur spiritualibus flagris;

ει verborum tormeniis de obsessis corporibus eiici ritur: quando eiulantes, & gementes voce humana,& potestate diuina flagella&verbera sentientes, venturum Iudicem consitentur.Veni, & cognosce era esse,quae dicimus. Ita Martyr Cyprianus In eandem sententia loquitur iustinus,deveritate Religionis Christianae. Eius, inquilino' minit IEs v potcntiam Dςmones tremunt,&resormidant.&hodie quoque illi,per nomen Iesu Christi,crucifixi sub Pontio Pilato, qui Iudaeae procuratorem egit,adiurati nobis parent.Cam utroque com sentit Lactantius;Libro enim . cap. 27 sic loquitur. Sicut Christus, cum inter homines ageret, uniuersos DemonesVerbo sugebat:ita nucsectatores esus n nomine Magistri sui.&signo pallioniseius eos ab hominibus excludunt. am Nostris quoque temporibus, in Christi. apud Catholicos, Eccle- sia, haec potestas est;&eadem illa,quae a Christo suis primum collata fuit Discipulis:& sequentibus seculis perdurauit. quod quamuis qui- .dam sine ratione negent, probari tamen haud obscure inde potest; quod eadem est apud Catholicos,quae in Apostolis suit & maioribus . nostris, orthodoxa fides: quod idem Catholicis, quod olim illis suit propositum,denique,quod non aliae serε modo quam olim,ad Daemones expellendos adhibeantur machinae, & tormenta. Sed de his

alias.

De quadr triplici pote late, sua Daemones ex

' hominum corporibus elici

untur. 1π Sse potestatem aliquam, qua Daemones ex humanis corpo- ribus pelli possunt,probatum est: Vtrum Pnailla, eadem oim - locu atque temporibius erit; atque Utrum si multiplex aequin omnium vires. rasi probari debeant,non temere quiritura Quocirca nec sine ratione hic definitur. Et praeter illam, quam Christus Ecclesiae reliquir, de qua praecedenti Capite actum est .suisse as.vn aliquem, Dominus docere alic tibi videtur. Gum enim per summam contumeliam, quod in no no Beeticebub Damoniaei ieret psi obiiceretur, hanc a se calumniam, exemplo

filiorum Iudaeorum, qui apud ipsos Exorcistra agebam. & D

154쪽

DE DAEMONIACIS. Iop

inonia eiiciebant, remouit. Fiiij, inquit, vestri, in quo Damilia ei

Scio perfilios hos. quosdam Christi Apostolos intelligere,&puta- Sre' non alicrius, quam Christi Exorcismi hic fieri mentionetrused rectius sentiunt,qui non Apostolos,sed Exorcistas Iudaeorum, qui Christum etiam multo tempore praecesierunt, & Daemonia eiecerunt,intelligunt.Nequc enim, cum aduersus Iudaeorum calumniasse . Dominus dc senderct iam cum hac Damones eiiciendi,potestate ad EuangeIium praedicandum missi erant Apostoli. postmodum haec i- piis concessas uir. Accedit,quod similem calumniam Apostolos pac viassuros Dominus signiticauerit.SipatremfamiliM, inquit, Bee bαινο-

Sed lucrinthi,quicunque voluerim, suisse praeter illam,quam suis Dominus contulit,as a v,qua Daemones pellerentur,potestatem, ex Iosepho, Iudaeorum Scriptore, clarum est: Is sic loquitur,li. 8. Antiq. cap. a Prastitit autem Deus etiam Salomoni, ut contra Daemones arritem,adutilitatem hominum.& eorum curas,edisceret:& incantati nes instituir, quibus adstricti Daemones, ne denuo redeant, effugantur Et haec cura hamnus apud Nos multum praeualere dignoscitur. Vidi enim quendam L leazarum, de gente nostra, praesente V espasiano,& eius filiis,& tribunis, at loque si mul exercitu, r atem eos,qui a Daemonibus vexabantur. Modus autem medicinae suit huiusmodi. Intulit naribus eius, quiaDaemonio vexabatur, annulum habentem sub signaculo radicem a Salomone monstratam,deinde per nares odorantis Daemonium abstraxit,&repente cecidit homo. Postea id iadiurauit, ne amplius rediret: Salomonis inrerim mentionem faciens,& incantationes ab illo inuentas recitans. Volens autem satisfacere, ac Probare praesentibus EleaZarus hanc se habere virtutem, ponebat ante eos aut caliceni,aut petu imaqu plenum : &Da moni imperabat,ut ab homine egressius. ea euerteret, & videntibus 'praeberet indicium , quod hominc in reliquisset: quo saeui sapientia Salomonis cunctis innotuit. Haec IosephuS. Addo , quod non tantum his a Salomone acceptis artibus Iudaei s. ad profligandos Daemoncs usi sint; verum etiam ad eandem rem abhibuerint nomen Tetragramiaton. Cui enim illud scire, aut sari licui Dser, quemlibet eam facultatem, aduersius Daemonia, assecutum esse testatur Epiphanius, agens aduersus Ebi aeos, Cap. so. Praeter has Daemones cijciendi , iam recensitas rationes, qlsa tam possumus constituere, qua per Daemones Daemonia eXpellun-

155쪽

.tur: Hic Apcdlomus Tyanaeus usus est, At in sibi si Ap i'm t iula, ut Euseb iis Oct I libros si tersus Philost ri, ,pollon ip conem coactus Herit coni cribere. Hac vli Magi, Juq tibua apud Leonem Africinam legimus, qui pcst ductos a falcit cire Dos, & .characteres in fronte Daemoniaci, inter rogi umque Daemoneam, eundem ab hominibus exigebant. Hac citatu illi uti vi leni r qui cum Iustinus meminit, oratione ad Gentiles De sit libris locutus videtur Ulpianu . lib. i. ff. de var. & 2xtraord. c gai . cam negat ijs, qui incantarunt. imprecati sunt. 9qπi exorci runt; de eorum αε cede ius esse dicendum. Non enim Christiani erant, qui g aris absu albqua conuention stipendii, huiusmodioisicium impendere consa uerunt; sed gentiles, impostores,&circulatores; qui urbes circui- hant,&superstitionibus utebantur. eoque exercitia instar medicorum curatium corpora,quaestum laciebant,& pecunias colligebant: teste Baronio, Tomo primo, Anal. Denique hac usi illi, quorum B. Gregorius libr.I.Dialog. cap. lo. meminit: qui adductam ad te nobi Iem sceminam magicis suis incantationibus a Daemonio liberare tentarunt: &ab illo quidem liberarunt; sed interim integrae legioni immundorum Spirituum ostium ad eandem ingrediendum aperuerunt. Miro enim Dei omnipotentis iudicio, inquit idem Grego. zdum arte peruersa unus ab ea repellitur, in eam legio subito intra uir. Coepitq; ex hoc illa tot motibus agitari Lot vocibus, clamoribus

perstrepere, quot Spiritibus tenebatur. - . De hac quarta ratione dubiurn nullum fuit,apud Iudaeonim Scri- . ris & Pharisaeos. Hinc Christi miracula, &Daeinonum expulsi arem eleuantes: In principe Daemomorum Bib, inquit ban jc1t D 9monia. Sed nec res noua videri debeti cum constet non aequales omnium Daemonum vires esse; sed alios alijs potentiores,&ch Id taci- .

Ie fiat, ut hi in seriores sedibus suis pellanti Et quamuis Dominus alicubi probari videatur fieri non prise,

ut DaemonesDaemonia pellant;nm suum regnum velint dissolutum; i non tamen omnino negasse mones hanc Potest: em habere quin s imo indicasse hac exceptionem aduersus rationem 1 sc a litam produci posse inde potest colligi, quod illa, non tanquam satia sirma.

non contentis; alias, quae non ita iacilem exceptionem haberent, in medium proferre voluerit. Quanquam & hoc dici potest,signi sic revoluisse Dominum inuitos Diabolos per socios nunquam pel L P2ando enim ad sociorum imperiam cedun non tam expellunturiae quiua sponte egrediuntur.

Et pollet ior haec responsio magis placet: quod ita sua vis constet c

156쪽

DE DAEMONIACI s. I

Domini argumento; quo insinuat Regnum Diabolorum diuitum non esse;&in hominum perniciem conlpirare omnes. Tertiam quidam responsionem, pro robore Domini argumenti, afferunt; quasi de actiti, non de potentia locutus sit Dominus; docueritq; Daemonem non expelli opera Daemonis, non vero expelli non posse. Uerum vel hi exemplis supercimur, quae alias attulimus: Vel quam nos secundo loco dedimus probare debent responsionem: & admittere num alteri nullam vim afferre, aut inuitum domicilio suo pellere. QDam qisaeis ob causam alter alterum renitentem pellet An se te, quia sortior hominem, quem inferior torquet, diligit' At omnium Vatinianum est erga Mortales omnes odium. Nullus est, qui cuiquam bene velit. An qυia male Vult in seriori, eumq: persequitur si esto, non libi bene velint: minus tamen hominibus, quam socijs sauent. An quia placet, Ut per se torqueatur potius miser homo, quam in seriorem Spiritum At possunt multi eundem simultorquere, nec unus alterum in hominis tortura impedit Vide Abulentem. qu: 6 I. iri ra. Matth. lac d viis sequitur quadripartiram potestatem Daemones pellendi possedistingui. Vna potest dici Christi altera Dei: tertia Salomonis: quarta Diabolica. Et haec quidem ab ipsis, ser , aut horibus distinctio sumitur. Alia esse potest, quae ex ratione pellendi Daemones accipiatur. ita dicemus aliam Divinam esse, aliam Naturalem. Naturalis est, qua Daemon 6 vi Daemonum pelluntur: Diuina, qua Dei munere &bencscio: ut in illa Dci, Cbristi, atque Salomonas contingit. &c.

De multiplici disserentia inter quadruplicem pote-Harem expellendi Daemones.

Vltiplex est inter rationes; quibus,superiori CP pite Daemones expelli diximus, & alia ab ipsarum autho. . ribus ratia serma alia subiectis:alia, sinibus alla ex alijs causis & circum stantii a peritur. Priores tres, quas diuina authoritate niti diximus, Deum habent thorem. si tamen unde primum illae prosectae sint, velimus attemdere.Hoc de illa, quam Christus suis communicauit, dub ua non es; cum Christum omnes verum Deum profiteamur. Constat quin

157쪽

ito P ARS III. DII PUTAT.que delthi, q)o tr imiocationem nominis TetragranNnaton Di monia phulia lunt. Nec possumus de ilia Salomonis dubitare, cum Rdiuinitus illam commiani caram .ine testeturIosephus d omnis ominnino porcst is qua D aetnones pelluntur, si modo licita tir,fliuina sitiat hoc Di 1boIica ab his differt. IIaec enim,ut a Damione nomen habet, ita Daemonem agnoscit authorem. Forma in Omnibus alia atque alia est. Dei. nominis Tetragrammae. ton constabat inuocatione. Salomo postulabat annulum habentem. subter lignaculum, radicem a Salomone monstratum: qucmnaribus eius,qui obsessus erat,oportebat inserri. Chri holitin praecia pue habebat eius nominis inuocationem; aut res tales, quae ad eius diuinitatem astruendam, aut doctrinam confirmandum facerent. Nihil horum habuit Mabolica. Eliam subuctis siue ministris differunt. Di.rbolica non penes quoscumque;sed illos, quiscnsmonibus vovis t,suisse videtur. De apud eos, quibus permissum erat Vti nomine Tetragrammaton, ut i piphanius insinuat. Sa lomonis certos habuit Exorcistas. At Chrani quamuis praecipuὶ Apostolis, omnibus ta men omnino fidelibus initio communicata fuit.

Fines diuersos fuisse in his diuersis modis nemo dubitar.Neque enim unquam idem Deo &Daemonibus propositus est finis. Itaque in potesar e, quae a Deo est, di uini nominis gloria, &augmentum; hominum incolumitas & salus: & a miseria libertas quaeritur: in Diabolica, si sorte hoc postremum ccinsertur, priora frustra exspectamur. . Quod ii primordia atque principia potestatum harum inquiramus; etiam hinc aliquod discrimen'scebit accipere. Postrema omnium est, quam Dominus suae Ecclesiae contulit: hac aliae sunt priores. Inter has, si ordo constituendus, poterit praeponi illa Dei. Neq; enim verisimile est Salomonis pretcedere; cum ante Salomonem a Daemonibus Mortales obsessos suisse dubium non sit: &cr di debeat non defuisse ijs subsidia, quibus iuuarentur. Diabolicam lautem Dei posteriorem csse, idcirco videmur posse asserere; quod Daemon Dei simia dicatur;qui Dei in rebus omnibus optra imit tur, & eiungar. Emacra omnes superare videtur illa Christi. Id non inde lum colligimus, quod in propria persona illam Dominus exercuiserit; &rtullo labore, leuissimis etiam adhibitis machinis, multitudine propemodum innumerabiles Daemones expulerit: verum ei.

iam fixeo; quod suis promiserit maiorem, quam ipse in edendis

158쪽

Dp DAEMONIACIS. DI. m: raculis habuit, virtutem & pote statem. An non quod dicimus probant D. Pauli cingula' Petri umbrael Daemonia etiam ab ijs pul- i a. qui quamuis Christo non cre dcrent: Chrilli tamen inuocati ncm in Daemonum eiectione adhibebasty Differunt quoque Ietatione. Constantior multo cst illa Christi, pr n gandi Daemones. ratio. Aboleuit, quae per nominis Tetra- frammaton inuocationem Spiritus pellebat. Perdidit suas vires it. a Salomonis. Christi perdurabit, quamdiu eius in terris Ecclesia subsistit. Si Diabolica inanes; non viribus suis, sed Dei permissione

, manet.

Licet hinc aliud discrimen petere. Quod illud'i od priores hoc mest, Diuina illae , absolutatim: D:.tbobcanonuem. Sint quantaeclinque - vires Daemonibus superioribus: sint inferiores prompti Isimi ad superiorum mandata exequenda: nili ita Deus permittar; illi hos per Nagos humanis corporibus pellere non possunt: quemadmodum reutri, id ost, tam in seriores, quam superiores,nili D eo permittente, homine, possunt ingredi, & possidere. Addiinus dictis virina,vn. quaDzabelica caeteris distat,differentiam. Non debent damnari illae tres,quae diuinam habent authoritatemroiabolica prob et nulla ratione potest. Quodcunque hic proposi: um sir bonum: quodcunque malum caueri possit: permitti non debet, , t OPcra Daemonum in Daemonibus pellendisquis utatur.

CAPUT XXXVI.

quem finem Ecclesiae sitie Dominus contulerit pote fatem Daemones ex hominum comporibus ebriendi

on tam hic, quaeritur. Quare Dominus, missurus spos bios ad Euangelium praedicandum,ipiis Daemonia eiiciendit tacultatem tradiderir; qui m. Propin qram cautam roluerit in fuit εcissia perpetuis te' pM mi esse hanc potestatem. Prioris sortitan pauciores; huius plures iLm caulae . sit , quia illas tuo ambitu compectuntur, hoc loco solum reserendae li1nt. Possunt autem hae, vel ex parte eius, qui hanc potestatem Ecclesia contulit: vel eorum, qui potistatem exercent: vel eorum, quia DanasinibLs liberantur: vel etiam iptorum,qu LObscisis e ijctu tur, D .eutontuu condatooibus peti.

159쪽

na PARS III. DISPUTAT.

Cbrigo potissimum erat propositum initio nalcentis Ecclesiae M uangelium suum mundo persuadere. Ad quod cum maximis machinis opus esset;nondcbuir Daemonum eicetio, quam magni miraculi loco omnes habent, quemadmodum alias ostendi mus, praeter- mitti. Et quamuis alijs etiam rationibus; sed tamen imprimis Darm num eiectione, Euangeli j Virtus erat con sirmanda : ut vel hinc intelligcrent mortales, Daemonum regnum Christi doctrina disi solui; S a Daemonum potestate credentes in filios D hi vindu

cari.

Quocirca mirum videri non debet;quod in hoc miraculi genere se plus Dominus occupauerit;pluribus etiam hic rationibus sit usus. E. quibus quaelo Quosdam sibi ultro oblatos liberauit, nihil ab ijs , exigcndo ab alijs excgit fidem. osdam item absentes, ad aliorum

perni nem, curatur, ut filiam Cananam;Nonnullos sibi per occasionem obuios factos. Sic alij, cu m ipsorum aliquo incommodo si h- vcnit; quibLsdam cum aliorum detrimento.Nonnullos etiam Daemones eiecit imperando silentium : alios exigendo nonacn is lo

Voluit etiam hac Spurimum eiectione Dominus Virtutem suam mundo probare;atque se esse verum Deum demonstrare. Hinc ipse quodam in loco opera, inquir, luafacio, ista testimonium perhibent de me. Nec leue hinc argumentum sum iri: r.Cuna enim summa Uaemonum . potestas sit;necvllaque cum ipsorum conterri valea proiecto,qua- do ad Chrilli imperium profligantur;ipse omnibus Daemonibus su- perior esse conuincitur. .

Et Christi diuinitatem egregie corfirmabant partim modus, quem iin Daemoniis eiiciendisseruabat;eijciebat plerunque Verbo, partim multitudo expulsorii qui aliquando g66s.suerunt.Praeterea Daemonum trepidatio atque angi istiae,qui se torqueri magnis clamoribus testabantur:&quod non per ipsum solum;sed&per alios, in suo tamen nomine Daemonia eiicerentur. Denique quod vel sola sudaria atqtie semicincta eorum, qui ipsius essent Discipuli, ad Spirituum

expulsionem Valere Πτ. .

Et prosccto mirabiles de Christo, in Iudaeorum animis, opini- ones excitabat Daemonum per ipsum facta proscriptio. Nam & hane obstupescebant. & caeteris eius,quantumuis magnis operibus praes rebant:& ex eadem Chri sitim esse Messiam sibi bene vidcbantur c6cludere. ς dicimus, populi acclamatione haud obscur e indicant. primum illud, hae Quid shorequod est hoc verbum i quavium dodram θια

160쪽

DE DAEMONIACI s. i 3'

novat alterum sequentes: Nunquam sic apparuit in Israel. νertium istae: Nunquid hic est filius Dauid'MefM Marc. I Luc. 4. &c. Hae praeci ptie Christi temporibus fuerunt causae. Ad has accedit,cu od hac ratione fluorum amicorumsanctitatem ct inrgritatem madoxoruerit h. vorsere Donm in Neque enim paruum sanctitatis testimonium est, quod ex Spirituum cicctione sumitur; praesertim si in vita, quod reprehendatur.deprehedatur nihil: multa etiam lint; quet laudem & commendationem mercantur. Haec ratio in sancto Hilarione locum habuit de quo sic B. Hieronymus in Vita eius: Ineb.it,inquit in Cypro insula Hilarion. Caeterum vix ad plenum viginti trans eri dies,cum per omnem insulam, quicunque immundos habebat Spiritus.clamare coepcrunt,uenisse Hilarionem, seruum Dei, & ad eum se dc here properare. Hoc Salamina, hoc Curium, hoc Lapetha,& xi bes reliquae conclamabant. Inter i ginta igitur, nec multo amispli , , diis, ducenti serme tam viri, quam mulieres ad eum congregati sunt,qui omnes ab eodem clarati. Haec Hieronymus.

Eadem ratio locum habuit in Triphone,cuius res gestis describit Metaphrastes 7. Februari j. Nullo loco is habebatur. Pallor erat an scrum. At postquam per Daemonem; qui Gordiani imper. filiam torquebar, significatum est, se nullo modo, nisi Triphone imperante domicilium suum deserturum Triphon qui latuir,coepit innotes.cere; ad Imperatoriam aulam vocari; S tum hoc nomine haberi in honore; tum magis illo quod etiam ante eius aduentum fugam oblidens Daemon coeperit.

Eadem locum habuit in S. Remigio. Voluit hi nc mundo celebre reddere Deus sed quo modo reddidit depulsione maligni Spiritus, quem S. Benedictus pro fi gare non potuit:Rem totam breuibus in Vita Remigij Hincmarus dulcribit. Eadem in S.Ciriaco,cuius virtutem se agnoscere publicὶ professi sunt Daemones, quemadmodum docet Surius, Tom. 4. in Vita ipsius. Eadem denique locum habuit in S. Genouesa cuius tum imprimis coeperunt mirari & praedicare virtutem; postquam ipsi Turonum

ingredienti Energumenorum occurrit multitudo, magnis vocibus clamantium geminose incendio torqvcri scilicet & praesentia S. Virginis, ' Reliquiis S. Martini. Apud Surium Tom i. in eiusdem

Vira.

sed quod dicimus clarius demostrat exemplum S. Sabini, qui S. Μαrciam fuit discipulus.Ostensus est hic in vitione cuidam mulieriantiae citcnae praediuiti & nobili;sed quae ob filiam a Daemonio oble

SEARCH

MENU NAVIGATION