Daemoniaci cum locis infestis et terriculamentis nocturnis. Id est, libri tres, quibus spirituum homines obsidentium atque infestantium genera, conditiones, ... explicantur rationes quoque ostenduntur, quibus ab eorundem molestijs contingit liberari.

발행: 1604년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

DE DAEMONIAC s.

prodigijs dcbcbat probare. Pro Spiritus Sancti persona,inquit aliquis,etiam haec ratio milio μγ.tat.Non noc ignoramis. Sed aliae ipsi non defuerunt, quibus suam diuinitatem astruxir, rationes. & illa maxime quod Christi grauic simum pro se testimonium haberet; cuius diuinitas sine Spiritus sancti diuinitate constare non potuit. Sed & Filio multo maxime his prodigiis & signis opus suit. Quid imitasPostulabat, scilicet, haec inprimis doctina, quam mundo inserebat .postiylabant homines, quibus doctrina illa erat tradenda postulabant illi mer quos erat tradeda. Nunquam inundoChristido dirina viperissa si persuaderi potuisset; is ad hanc inseredam.

λ contrariam extirpandam prodigiorum machina &Daemonum profligationes suissent adhibitae. Doctrina omnes ingeni j vires superabat. Cami erat contraria: M lm, quae mundus in praecipuo honore habebat: aspernabatur. Tradenda haec erat ingenii acumine valentibus;&qui, quos ratione non capiebant, paradoxum iudicabant. Tradcnda ijs. qui praeter o lectamenta carnis, &huitis vitae, nulla alia superesie, existimabant. bona. Et per quos tradendat Non per Sapientes,&in Icademicis

congressibus, multis iam annis, exercitatos adurae magistro, e non

per potentes & militum copia instructos; led per homines pistati res & qui vix ad honestorum virorum conspatiim admittendi via debantur. Quantis igitur, di qualibus hic machinis, si quid feliciter fieri debuir. erat opuSi Eito, potuerint hic aliae machinae adhiberi: adhibitae etiamsint. II nec frustra adhibit sint:Veruntamen conueniebat,ut etiam Dim ues in Nomine Christi profligarentur; illi scilicet, qui iam in mundo principatum obtinebant: qui multis modis, hominibus, plurimos annos illustrant ad quorum regnum dissoluendum, spolia diripienda, arces occupandas, Christus praecipuὸ in mundum venerat. Hic est, quod inter praeclara a Christo gesta, nihil ita praedice- 'tur,viI lmonum ex hominibus eiectiones. Nullum etiam opus sit, in quo frequentius occupatus videatiar. Nullu set quod ita homines mirati. Nullu, quod magis ipsius, hostes A aduersarii caluntati. Sed tertia nos ad se Qua stio Vocat, qua ouaeritur. Quotiam potis Is fimum Chrisse, omine,ct Apostoli, ct Apostolorum sucressere, Ufint in D si num pro gationet Λtquc hoc loco, Ut quod sentio, dicam, extra controuersiam esse puto, Omnium Christi Nominum vim magnam esse:& quod unius fit usurpatione, id posse feri aliorum om-

182쪽

η' PARS III. DISPUTAT.

nium II e, ne alia proferam. declarat,qui nunc non lasructuosὶ Der ἡ 'S' Ill bc 3r Exorcisinus;Hquo omnia propemodum,qua Christo tr; buuntur. No mina inueniuntur. Verunta irnen,quam uis omnium vis magna sit Nomine Iesu tamen nos esse. n. in eos lias prael id j posuisse, opime videmur posse assim mare,obsequentes causas.Prrino. q ia licet multa Domino Nomina tribuerentur; unum tamen proprium erat Vocarum si Nomen eius Iesu. inquit L acas, quod vocatum est ab Angelatriusquam conciperetur. Iam vero ipse' Nomine quis dubitabit. quin hoc proprioi ommonia dixit eiicienda. in nonune Meo incluit, Daemonia effrienti Deinde huius Nominis inuocatione Daemonia expulsi l gimus, non per apostolum Paulum tantum; verum etiam Iudaeorum L

Orci as, qui Apostolum aliosque Christi Discipulos imitabantur. Et de spost ilo Paulo hoc clarum est ex capite is. Historiae Actuum Apostolicorum:vbi eliciens Pythonicum Spirituiminiac um quit, in No ne Iesil tisiadere ab ea. De Iudaeorum vero Exorcistis, Lucae ρ. I idimus, inquiunt dpostoli, quendam eiicientem Daemoma in No ne Tuo,qui nonsequitur nobisiis Similiuer actuum i9. Quidam Iu aei Daemones adiurabant per Nomen Iesu, quem Paulus praedicabar. Quid,quod primi Christiani hoc, pretcsteris, Nomen assumpserint Nom mis Iesu,inquit Iustinus potentiam Daemones tremunt,&re sermidant: te hodie quoqυe ill i per Nomen Iesu adi urati nobis parent.De veritate Religionis Christianae. Quid,quod hoc in Demonuin eiectione Apostoli omnes usi videantur Domine, inquiunt L cae IO.etiam Daemoniasib,ciuntur nobis in Nomine rus. Vide Tostatumq π3 in 7.Mathaei. quia huic Nomini aliquid plus tribuisse videntur Apostoli,qdam alijs omnibus. Omitto quod in Nomine Iesu dicatur flectendum omne genu caelestium, terrestrium,& insernorum: quoties Sancti si imus Paulus idem illud Nomen in ore habuit ' quoties in cordcξLicet id intelligere pariim ex ipsius scriptis,in quit,' quia- genties extanpartim ex grauissimis Scriptoribus, qui eiusdem abscissum caput, ter IcD nomen,incta inasse tellantur.BaroniusTom. I.

d haec accedit si delium omnium, qui iam sunt haud dubium, quin&prioriam consensus:&quaedamnari non potest nisi sorte, Christi hostibus consuetudo;qua frequentius hoc,qn in quodcu-que aliud, Nomen,si quando terrentur,aut cadunt,compellant. qua moriendibus hoc potius inclaman qua prae caeteris pingunq& ma-

183쪽

DE DAEMONIACI s. 737

iorem illi,qulim ali s reuerentiam , nunc Capitis inclinatione, aut detectione,nunc geniculatione, e X hibent. Sed di ratio egregie pro hac sententia militat. Finis, qui in Daemonum eicctione propositias fuit,hoc potius; quam quodcunque aliud Nomon requirebat.Quid ita Quia cum hic propositum es set, ut Christi gloria atque diuinitas innotesceret;lpteque pro vero Deo susciperetur & haberetur e nonne illud Nomen assumere oportebat, quod Christo erat maximὸ proprium ' quo ab omnibus passim compellabatuli Atque hoc es le dulcissimum lesu Nomen, si non alia, certe Titulus Triumphalis,Vt vocamusJatis superque de

clarat.

Porro haec pro teritae Quaestionis responsione dicti, haud parum ad quaris solutionem faciunt. Neque enim obscure insinuant quin nudum Iesu Nomen Damonibus mole lum, Ora Uus': magnam quoque ad ipsos sedibus humanis pellendos impressionem fecisse. Id erempto etiam eorum confirmari videtur; qui, quamuis Christum non sequerentur; nondum crederent; sortE etiam ipsius hostes essen t & aduersarij. I6u tamen Nomine inuocato Dimonia pellebant. Sic Sagiti& iis,qui se Diabolo deuouerunt, mandari,& serio prς-cipi scimus; ut, si quando nocturnos conuentus habent, prorsus a Nomine Iesι abstineant, suanquam Iesum abiurarint. Scimus subito & Diabolos &praesentem turbam disparuisse;si quando Collegarum alicui,etiam praeter intentionem, Nomen Iesι excidisset. Daemonia aliquando consuluit Christianae Religionis desertor,& persecutor Iulianus NeZ Orat. in Iulian. teste Cuin vero eidem, terribili;& quam ferre non posset,sorma apparuissen' pro consuetudine, quam Chri itianus adhuc habuit, L Cruce muniuit, crucis hostis.&ipsa mox disparent: probantque ipsum per se Nomen Iesis Daemonibus horrori esse. Non leuia haec sint argumenta.Sed ut Caput hoc concludamus,

v.ttuor Scimus.Primum,magnam huius Nominis vim csse, si cum reueremiφatque pietate proferatur. Secundum, Et iam permultum valere;quamuis nullum pietatis . habeant, qui eo vluntur si tamen eo fine, ut Christi virtute quippiam obtineant,assumant. Tertium,Nullam eius vim esse,si vorvdaqvadam in aerentprolata vox es, considerctur. Quartum, :od,si Vt signum aliquod usurpetur, Dq-monibus terrori esse possi quamuis&piis ab it ast ctus; & nihil ab eo qui profert, exspcctetur. Primum illud probant eiecti ab Apostolis Daemones; serpentes

184쪽

in 'ARS III. DISPUTAT.

sublati haustum, sine detrimento, venenum: infirmorum euratiorti his similia ut taceam,quod pius animus,cum re qualibet quidni cum diuini Nominis invocation ch possit plurimum. Pιας, ii quit Apostolus. I. Timoth q. ad omnia villa est. Secundum dubium non est. Illi ipsi, quos iam saepe produximus, huius rei testes sunt:illi inquam qui apud Christum Discipulis delati quδd Daemonia eljcercnt, in eius Nomine, quem non sequeren- r. Debuerunt quoque hic homines intelligere, Christi magnam esse virtutem;quando etiam illi,qui ipsius doctrinam non per omnia probabant,in eius Nomine Daemonibus imperarent. Tertium omnes,ni fallor, admittunt. Cum enim vox in aerem prolata,nihil sit aliud,quam concussus aer;nihil efficiet, quod non concussus aer praestat.Si pica aut psitacus doceatur Nomen Iesu proferre; viresne alias. quam quodcunque nomen prolatum habebit' vide Tostatumini. Reg.cap. 9.qu. D. Quod vero quarto loco amrcbrmus,idem,inquam Christi nona vi signum quoddam est vires aliquas habere,facile credet, qui animaduerteret Daemones non rcbus tantum; verum etiam signis rerum terreri &cruciari.Res clara est, de signo Crucis: quod ubi cinque tandem conspexerint,&quomodocunque formatum sit, odio

habenti mpostores;&dctcstantur, quemadmodum iures, rotas, tipatibula.

Eraminatur sicundus modus,quoper. Uum Reliquiarum Sanctorem Daemonia ex hominum

corporibus ebciuntur.

Ἀtera ratio Eij tendi Daemones, est per usum Reliquiarum tinctorum.Pro hac produximus superius B. Chrysostomi sententiam.Chrysostomo adiungimus semicinetis. &s

daria spostoli Pauli de quibus ita S. Lucas : Virtutes, inquit,nen quolibetfacieb/t Deu per manum Pauli ita ut etiamsi per lavsu dos deferrentur a corpore eins Sudaria ct Semicinctia; ct recedebant ab iis languores, ct Spiritus Nequam egrediebantur. Addimus si uoq; Vmbram

Petri, qua Dpmonibus vim allatam ege haud obscure inlinuat ur capite quinto Hist. Apostolorum. Possent pro hoc argumento iam dicta satis esse; verum ' Ioniam haec exorci Zandi ratio magnos & multos habet Aduertarios l: ri-

185쪽

DF DAEMONIACIS. robris exemplis. r. 'ionibusque illustranda videtur,x explicanda. exemplis initium facimus. Rescrt B. Hieronymus, Epist. ad Eustoch .de vita Paulae . ad senulchrum Elisei, loann:. Baptistae, atque Abdiae, rugire co due iis e,& latrare u sibilare, & mugire Daemones. Idem attestatione totius populi Mediolanensis neri adsepulchra Prothasij & Serualli testatur B limbrotius, de Prothas &

. Seruas

Eorundem Prothasii & Seruasit memoria fuit in villaVictoriana

ab Hippone regio, minus triginta millibus distante.Portatus est eo adoleicens quidam, qui,cum de medio tempore aestatis .equum ablueret,in fluminis gurgite Daemonem incurrit. ibi cum iaceret, vel morti proximus, vel limitim asinortuo;tandem Daemone fugam capiente liberatus est,ita B. Augustinus, liba . de Ciuir.cap.8. NJZianzenus, Orat. s. tanquam rem Omnibus inani se stam reliu-quit, ad Cypriani Martyris sepulchrum Daemonia eiecta. Plurima quoque per catenam S. Petri eiecta esse docent,& tes 1ntur Historiae. Anno salutis9oo accidit, ut quidam Comes, O thonis Imperatoris similiaris occupa us ab immunio.ypiriti'. seipsum dentibus dilaniare iussu vero Imperatoris ad Ioannem Ponti sicem ductus sit;hic ut sacram catenam attigi Rerum pes nesarius Spiritus, hominem liberum reliquit. Hoc Vincent ius lib.d ..ca. 88. N Chronicon Saxoniae,

Quibus Bu tum notum est, non ignorant apud Gheelam Brabatiae, ad sacrosanctis D. Dymnae Reliquias Daemoniacos, singulari Des Opt.beneficio,in hunc usque diem liberari, inquit Bredenb . chius, Lib. 7.Collat. cap.37. Sic anno F t. in Sicilia, in templo S.Philippi, qui s. Petri discipulus fiuit, ducentae propemodum sceminae liberatae sunt; & quotannis ipso D Philippi festo die liberantur non pauci, quemadmo dum quodam in loco rese ri Thomas P. Zellus. Gregorius Lingonentis Euiscopus anductos ad se Energumenos, signo Crucis,&verbo curabi d eo abs*nte multi I qmonia ab D, selsis virgi,quam gestare Iolet, it et lebint: quemadmodum habet Gregorius Turonensis in eius Vita. I de Gregorius,libr. a. Miracul. ca q4 docet ad pignora S.Iuliani Daemoniacam cum vomitu se guinem Daemonemque eiecisse. Sic Daemonescia inabant se gemin o incedio torqueri;cum S G . nouesa Reliquias S. Martini vilitarct: : s. cilicet. nec sancti Viri Reliquias nec S. Virginis praesen trina ibi eb.1nt. Surius Tom. t.

agnouit hanc Reliqui)ram viam Pipinus, Caroli Magni

parcns

186쪽

parens. Cdm enim Clereticum suum R runco is vocabatur a Daeis monis tyrannide cuperet absolui, ad Sanctorum Reliquias ipsum destinauit.Nec spes fefellit: siquidem mox, in limina Eccletiae S.

Maximini, Treuirensis Episcopi, ari g t, curatus est Brunco: teste Lupo, in Vita S. Maximini, apud Uuruam, m. 3. Idem Lupus addit uno eodemque die, S. Maximini sacro triginta septem earundem Reliquiarum beneficio a Daemonibus esse libera' o meorum ille numerosia ille ce ninam, quam post quadraginta septo annorum carnificinam ' atanicam Spiritus reliquerit: sulphureo nidore, in discessu suo, templum impellens. Sequenti item anno, eo dcm S. Maximino sacro die, curatos viginti duos. te

tio anno curatos tredecim.

De Reliquiis S. soborti Episcopi Cenomanensis scribitur; quod

cum anno Iris corpus cius ε tumba leuaretur. tranIferendum Ba-dilborna miliberatus si Diaconus,quem multis annis Diabolus to serat . in itinere vOo cum ad i i u m rura pignora mulier obsessa adauccretur; ccci crithor eri iam in modain Daemon mugire, sibilare, at qie alia: s. rdem bestiarum voces ederet mox vero disecedere coin s sidi feretium in. .igerit. Haec apud Surium, TOm. 4.fol. sit.

De puluere, iri quern si sis it aqua, qua B. Osualdi ossa su runt abluta, res Beda, liti. t Histor. Anglic. cap. tr.quod Daem Diacu in sanaueri apud quem nihil profuerunt ExorcismLSic nihil prosciebatur in monasterio Belleuallis,omnibusExodicismis, quos adhibebant dicti monasterii viri religiosi stola autem. qua S. Bernardus uti consueuerar. Energumeno, per Pontium t ci Abbatem,admota. subito opiritum cxegit, teste V Vilhelmo S. Theodorici, in vita Barnardi libr. 4. ca P. f. De Gregorio Tati matvrgo scribit Gregorius Nissienus, in ei in Vita; apud Surium. Tom. o. quod anhelitu oris sui velum afflariu&obsesso illud imponens, Daemonem expulerit. De Mallonio Episcopo testatur bigebertus,qui eiusdem ' ita d scripsit, habetur apud Surium. m. , quod rogatus,vi nobilis c iusdam tiliam.quam misere Daemon torquebat, curaret; proiece

rit in Obsessae cci lum, suum strophiolum: & statim in conitito Spiritus proruperit, & post potam benedict im aquam disce stirit.

Sic Terentianus praedoι iae cohorti praefectus Oh mortem Ioan nis&Pauli Rom anorum citiium, quam iussu Iuliani Apostatae cu. rauerat, cum filio a Spiritibus immundis, sceleres patrati ultoribus, invaditur, sed ab ijidem uberatur. qciamprimum ad Niri y-

I iam

187쪽

DE DAEMONAICI s. . t e

ram sepulchra suit perductus. Ita in vita Ioannis&Pauli per Terentianum script teste Baronio in Martyrologio 16. Iulii. Habet hic locum, quod de S. Bernardo resert Bernardus Bonae- 4. uallensis Abbas. Huic, cum Mediolani in Eccletia S. Ambrosjesset . celebraturus;puellam adducunt a Daemonio obsessam, auxiliu oles implorantes. Quid SanctustAquam manibus suis iubet super insundi; quam cum puellae bibendam dedisset, mox pristinae sanitati illa restituitur.Habet quoque locum,quod B. Augustinus affert ad de Ciuit.cap.8.se Mediolani domum vidisse, quae Daemoniovexabatur,& suspensa in illa parte terrae sanctae, a Daemonij infestatione liberata est Hinc optime B.Hieronymus Daemoni,qui per os Uigulaniij Reliquias contemnentis loquebatur : Tu hoc vilissmo totus ess*epuluere. Nec mirum est Daemones aut profligari, aut cruciari Reliquiis: cum vel maiora; vel certὸ aequalia Reliquiarum attactu, & virtute perfecta esse sciamus. Per has enim ali, est restitutus visus: aliis redisditus usus pedum:aliis data vita: alij ab incurabilibus morbis ibberati ut bene dictum sit a Patribus Nicaenae II. Reliquias Sanctorii esse sontes salutares, quibus Deus multa beneficia hominibus praestat.Nec hic exempla desiderantur. Mulierquaedam fluxu sanguinis laborauerat,annis duodecim. Expenderat in medicos omnes,quas habebat, facultates. Christum in medio turbs conspicata,cogitabat si vel fimbriam vestimenti eius,tangerer,sore,ut tinaretur. .id multist Vicit pudorem desiderium sanitatis.Uam Dominum accedit fimbriam tan git, & mox sanitati restituitur. i Conijcitur in sepulcimam Elisaei Prophetae cadauer hominis c iusdam defuncti; subito, ubi Elissi ossa attigit, surrexit homo vivus,

Scribit S.Epiphanius in Vita eoru, plurimis coli solita sepulchra Ezechieli Isaiae,& Hieremiae, ab multa beneficia, quae in ijs locis

propter eorundem merita Deus conserebat. Balilius Oratione in Alamantem dicit omnibus nota esse miracula,quibus Martyr alijs sanitatem alijs. vitam reddiderit. Restri Ddem Orat. in Iulianum,cum Resiquit S. tulitis in quendam locum, ubi aquae penuria laborabatur, adductae fuissent, e terrracri' pisa sontem aquae dulcissimae; ut videretur sancta illa, quasi mater

nutrix communis, totam illam regionem laetcsuo alere voluisse. S.Gregorius Naz.al zenus,orati in Cym innunt. Omnia, loqui

potest pulliis Cypriani eum fide, ut sciunt ni tui ipsi expiarti sunt

188쪽

ambrosius sermone de Geruaso & Prothaso, &Epistola ad

Serorem de ij idem;inter alia facta, resert etiam caecum, nomine Seuerum arte Lanionem,omnibus notissimum, fuisse curatum adeontactam seretri,quo Reliquiae portabantur. B. Augustinus libr. 22.de Ciuit.cap.8 asserit tot saeti esse miracula, breuissimo tempore,ad Reliquias S.Stephant,ut multi libri stria hendi sint,si omnia referri debeant.Sulpitius, in Vita S. Martini, dicit solo contactu vestis eius curatam mulierem a fluxu sanguinis. Legendus est Iacobus Rabus de Miraculis contra Morbachium. Magna sunt qus diximus Sed illud magis Reliquiarum virtutem probat,quod etiam sudaria,vel vela, quae Sanctuaria vel Brandea dicebantur ijs,cum tangendi facultas non concederetur, Maiores admouerinq& postmodum his laquam rebus sacris, ad res magnas per ficiendas usi sint. de quibus ne longiores simus, consulendus est

Caesar Baronius, in Marivrologio,1Faunij. Quantam autem Virtutem haurirent huiusmocii Vela,admota Sanct orum tumulis,locuples testis est B. Gregorius PP. scribens ad Constantiam Augustam, li.3. cap.go & Gregorius Turonensis de gloria Martyrum,cap. 28 &Diaconusin Vita Gregorij. Quid, quod non tantum velamina, & Panniculi Reliquiis admoti;sed&Vestimenta languentiunuatque mortuorum, sacris altaribus,ubi Sanctorum seruaretur Reliquiae,superposita,virtutem quandam diuinam hac ratione contraxerint; ut postea infirmis aut mortuis adhibita,praesens remedium attulerint i Pro hac re est sancti stimus Augustinus, qtii ad arguendam Gentilium impietatem complurium miraculorum suo tempore in Africa editorum Cat, slogum texuit; 'ademque gratiam floribus, qui ijsdem sacrarum Reliquiarum loculis admoueri consueuerunt, impartiri solitam pluribus monstrat exemplis. Videli. ra. de Ciuir.cap 8. Maximis his maiora addimus. Putuis etiam atque situs, qui circa Martyrum sepulahra inuentus est, maxima propter Martyres prPditus suit virtute.Fidem huius integram faciunt Patres sere omnes;

sed inprimis Gregorius Nyssenus, arat . in Th codor. qui de consue. tudine praedicti Pulveru colligendi haec haec ait: Si quis Pulverem,' quo conditorium,via Martyris corpus quiestit,oblitum est,ause

re permittat:pro munere puluis accipitur, atque tanquam res magni pretii condenda terra colligitur.

Caeterum, quot quantaue iis racula, ex collecto Puluere,circa Sanctorum sepulchra iacent Deus operari consueueri Verax tcstis. Diuitiam by Coral

189쪽

DE DAEMONIACI s. υν

est B GregoriusΡP. H.3.Dialog. cap. l7.qui fideli certaque attestatia

ne refert,ex Pulvere collecto, ex altaris crepidine mortuum esse

reuocatum Multa id genus habet de hi qui pleraque ipse expertus

est. Gregorius Turonensis,de Miraculis S. Martini, lib. a. cap.r.& li. I. cap.ra.&lib. .cap.32.&sequentibus. Item libro primo,de Gloria

Martyrum, cap. 62.&lib. 2.cap. 3362. F.

Nondum finem facimus. Addimus fle hoc,quod etiam a Sanctorum loculis separata,si tamen in ipsorum impendantur honorem, eandem edendi miracula iacultatem assecuta sint. Hoc de oleo m nisestum est, quo ex more in Ecclesia antiquitus obseruato, lampades circa sepulchra Sanctorum solent accendi. eo enim unctum cadauer filii Irenaei, mox reuixit, ut habet B. Augustin. 22. de Civit. . 8. Sic ingentia miracula edita ad Oleum ex lychnis,ad Martyrum sepulturas resert Theodoretur, in Historti Sanctorum Patrum. De Cerae particula, S. Martini templo delata commemorat Turonensis,quod igni iniecta totum incendium,quo domus ardebat, restrinxerit;& nouo miraculo Cera,qui ignem alere est solita,vi lentias ignis oppresserit. Vnum adhuc pro Reliquiarum gloria atque argumenti confiis-matione addimus. quod ipsa quoque dira poenarum instrumenta, quibus Martyres excruciati sunt, magnam virtutem atque vim Sanctorum membris hanserint. Testatur id Lapis squo B. Stephani Protomartyris brachium est percussum. de quo S. Augustinus, Sermii.&3a.de Diuersis,quod plurima per ipsum ancone,Vbi re ligiose seruabatur,facta miracula. Testantur D. Petri tacene: de quibus idem Augustinus, Serm. de Sanctis aρ. Merito,inquit,per omnes Christi Ecclesias auro preti si habetur Ferrum illuci poenalium vinculorum. Suam medic bilis fuit adumbratio visitantis;qianto magis Catena vincientis. Si inanis quaedam species vacuae imaginis umbrae habere potuit in se vim salutis:quanto magis de corpore meruerunt attrahere salubritatis, serreo pondere sacris impressa membrisVincula passionisi Testatur Craticula S Laurenti,cuius miraculorum meminit S.

Gregorius Papa,in Registro lia. Epistola 33.Hinc optime Gregorius NaZianZenus.Orat. .in Iulianum:morum loquitur de Martyoribus corpora idem possunt,quod animae siue manibus contrecto tur,siue honorenturiquorum Vel solum sanguinis guttae,atque exigua passionis signa idem possvn quod corpora.

190쪽

n. Intellexerunt haud dubium, hanc Reliquiarum Virtutem MDiores nostri. id ex V tuor Capitibus possumus depreh n cr Primum cst l 'dd long s& difficiles Perefrinationex ad Iancto rum sui eperin Reliquias. Quia inquit B. Chrysdstomu a m n tyriabus miracula eduntur, uragna ita im 'Id i '- maltitu os fluit. Alterum est, a iod ipsas studio δ quae serint: magaa diligentia compararint: comparotas non alio; quam maximi thesauri loco habuerim HincTheocloi ctus ad Graecos .de Martyribus;sic habetranimae triumphatorum Martyrum in caelest i nunc patria vitam agunt, Angelorum choris interlitae. corum Vero corpora non singula quidem singulis monumentis conduntur; sed Civitatcs, oppida, paganique conuentus haec inter se sortito partiti sunt, laborantibusque animis ac ae rotis corporibus salutaria ea confiteri non

cessant.

Tertium est, quod easdem in summo honore iudicauerint habendas esse Hac pulchre exprimitGennadius deEcclesiastidis dog. 'matibus: Sanctorum corpora. inquit,& praecipue beatorum Madityrum Reliquias.perinde ac si Christi membra sincerisiimὶ honoranda; & basilicas corum nominibus appellatas, veluti loca sancta, diuino cultui mancipata, affectu piissimo&deuotione fidelissima adeundas credimus. Si quis contra hanc sententiam, venerit; non Christianus, sed Eunomianus, & Uigilantianus creditur. Quartum est, quod magni beneficij loco habuerint: si ijs locis, ubi Sanctorum Reliquiae conseruarentur,sua haberent sepulchra. In Consanivivoli, inquit D. Chrysostomus. Homit. Quod Christus Deus, Reges nostri magnam gratiam putant, non si prope Apostolon, sed si vel extra eorum vestibula, corpora suasepeliantur, flanti piscarorum γι- ari, RUς . Μιλ. Quae diximus, egregiri ni fallimur, nostrum argumentum confirmant. Pluribus opus non est. finem facimus, si quam ob causam, per Reliqviarum usum, Deus Dae monia expelli voluerit, paucis docuerimus: simul etiam exposuerimus. Verene aliqua virtus Rel, quijs insit, quam Daemones serre nequeant. εῖ. Prioris non malὸ dixerimus dras esse causas. Altera est, Christi diuinitatis & diuini numinis confirmatior altera sanctitatis eius, ad cuius Reliquias Daemonia profligantur, declaratio. Et nunc duce hae causae simul concurrunt: nunc altera tantum locum habet. D Olim . quando etiam ad Domini nominis Invocationem mira

cula edebantur, Christi gloria maxime erat proposita. Quocirca

P . non

SEARCH

MENU NAVIGATION