장음표시 사용
191쪽
non tam mirabantur homines illa; ad quorum praesentiam ait,ctumque Daemonia eiiciebantur;quam, in cuius virtute eiicerentur: sicque non tam ad praedicandos Christi spostolos atque Dis.cipulos excitabantur;quam ad Christianam Religionem complectendam UrgebantUr.
Sequentibus & noliris temporibus,stabilita iam Christiana Rea 3s,ligione, quae ad Reliquias miracula eduntur,sanctitatis serὸ sunt a gumenta. Vult Deus eos, qui sibi ministrant, honorari. ad quam rem cum miracula, Daemonumque eiectio plurimum faciant; ad Sanctorum Reliquias &Pulveres haec vult fieri. Sic scilicet de Samctis maiorum sanctitatis opinionem concipiunt homines. Sic maiorem ipsis honorem impendunt: seruentius ipsorum patrocinia implorant:&tutius meritis confidunt.quamquam & in his quoque
Christi gloria propolita est. Sed tamens quod secundo loco explicandum erat Vis naturalis, ' i
qua Damoma progantur, nulla veI Reliqu3s; vel iis qua cam Reliquiys coniunctasunt, inesse dicenda est. Quam enim aliam rebus corporeis. quam corpoream, inesse dicemus'At qua Daemones pelluntur, i, iam non oportet esse corpoream. Corporea nihil ad profligandos Daemones: nihil ad res, quae naturae vires superant, iacit. Diuina igitur virtus est, qua Daemones eijciuntur. Id in simili ιγ causa egregie demonstrat Apostolus Petrus. Cum enim aliquando quendam ex utero claudum curasset,& ob id omnium in se oculos
vultusque conuertisset: hac oratione a se,in Deum, patratum miraculum amolitus est ViriIsraesita,inquir,quid miramini in hoc,aut nos quid intuemini,quasiΝostra virtute, aut potestate fecerimus hunc ambulare. Deus Abraham, Deus Isaac, Deus Iacob, Deus patrum nostrorum glorificauis Filiumsuum Iesum. Infide nominis eius, hunc quem vos nunc videris o no-su, confirmauit nomen enu: Odes, quae per ipsum est, dedit integram sesse rarem istam, in conspectu omnium vestrum. ita Petrus.
Interim Reliquiis etiam Daemonum exilia, atque prodigia alia, u. tribuuntur. Qxuaquamuis Deum authorem primum & summum habeant; alias tamen etiam possunt. habere causas.Non ignorabat
Dominus in digito Dei elici Daemonia; sed tamen & homines verε
Daemonia eiicere, hac ratione confirmat: . In nomine meo Damonia miselent.
At,quam caus, rationem in hoc negotioReliquis subeunt Instru- 4. mentalis suspieor. Per Reliquias Deus, tanquam per instrumenta quaedam, Daemones pellit; quemadmodum eosdem, per ignem
192쪽
quam iustitiae instrumentatorquet,&punit.Sed haec alium lomai requirunt. Nostra persequamur.
Maminatur tertius modus, quo per Psium Signi Crucis Damonia ex humanis corpo -
CRucis rationes & considerationes variae sunt. Aliud Crucis christi, aliud signi Crucis Christi nomine intelligimus. o cem dicimus illud ipsum lignum, in quo Dominus salutem nostram operatus est:Signum Crucis quidquid illud sens bus offert. Dinuo hic quaestio est. Nam Crux ipsa ad praecedens, de Reliquijs caput pertinet. Signum vero Crucis duplex potest distingui. Alterum permanens est: alterum transiens. Permanens aut ex ligno, alisue solida materia fit, aut colore in plano essgiatur.Transiens,mox ubi formatum est, esse desinit. Illud in eodem genere ponitur, cum Imaginibus: hoc inter rationes, quibus Daemonia profligantur, superius constituimus. HuiusTranseuntis duplex usus est. Quoddam homines sibi imprimunt ut cum pietatis studio Cruce vel frontem, vel pectus, vel os muniunt : quoddam alijs se; ut fit in Sacramentorum, maxi-mε vero Baptismi,Confirmationis,& Extremae unctionis adminustratione;& quando fideli populo, in Ecclesia, ab Episcopis& S eerdotibus, benedicitur. Vterque modus antiquissimus est: 8e non cum paruo fidelium fructu frequentatus. Qusd ut in aliis multis; ita in Daemonum ei ctione & profligatione licet deprehεdere; cum nouit non siit ex b manu corporibus,virtute Criuis,ipses e quemadmodum grauissimus testis est, quem superius produximus. Lactantius Firmianus. Nec hic desunt exempla. Ex multis pauca afferimus. Greθorius Lingonicus Episcopus ex Energumenis, ad se adductis, tantum facto Signo Crucis iubebat Daemonia discedere,ut loquitur Grego riin Turonensis; in Vita Patrum cap. r. Eodem Signo eadem a m liere quadam exegit sibinus, Andegauentis Episcopus;quemadmo dum i statur Vincentius Libr. as cap. 2 3. Scribit Epiphanius, HaereMO. Iosephum quendam,nondu Christianum,Christi CruceDaemonia eiecisse,& deinde Christianu cD sectum, eodem Signo Iudaeorum incantationes destruxisse. EDdem
193쪽
dem cruce via cst S.Catharina Senensis in illo exigendo Daemor qui egrediens horrendos in Obsessi gutture excitauit tumores; ut docet Rai mundus in Vita eiusdem, apud Surium,TOm. 4. Eadem Theodorus Archimandrita; primum in curanda Princiars filia ;quae ab occulto Spiritu per annos 28. graues cruciatus suis inuerat: deinde in muliere, quam Daemon ex colle quodam egressus inuaseratimisereque torquebat; tertio, in suo Ostiario Euty chio, in cuius corpus, praeter brachium nihil spiritus potuit.Cruisce conatibus eius a S. viro opposita. Haec Georgius presbyter eius discipulus, in Theodori Vita. Eadem usus est B. Germanus, Parisiensis Episcopus; dum oeculis tum quendam ex puella Daemonem eiecit.squidem mox post impressam puellae Crucem, Spiritus per nares, in specie muscae, egressus est. Vide Fortunatum Pictauorum Episcopum,in Vita Germani, cap. 27.
Eadem S.Brigitta vidua;in sceminet cuiusdam curatione;quem adis modum Scriptor Vitae eiusdem testatur Surium,Tom. q. sol. syci. Eadem Arnolphus Suvessionentis Episcopus; quando ad ipsum perductus est adolescens Daemoniacus, qui grauem ab integra Dumonum legione carnificinam patiabatur: qui quamuis γix ullis vinculis potuerit constringi, mox tamen visa Cruce velut agnus, quieuit, sanctumq; Vi madorauit. Scribit hoc in eius Vita Lisi asedus svvessionensis Ecclesiae Episcopus, cap. 24.
Eadem D Bernardus; quando Sacrificio Missae insistens quoties. - cunq; hostiam sacram Cruce signabat,etiam Obsessae mulieri Crucem impressit. Vide cap. 6. huius Disputationis. Et tum usus est, - quando a puero Spiritum eiecit, qui molcstior& morosior erat, tum maxime: quando puer vel Ecclesiam ingrediebatur; vel aqua benedicta espergebatur vel Euangelium audire compellebatur;aut' diuinis interesse sacramentis: Uide in Vita Bernardi, cap. 3. libr. a. Eadem Mauritius Episcopus Andegavensis in Daemoniaca liberanda; quem propter ferocientem Spiritum vinculis suit necessa - constringi, teste Fortunato in cius Uita. Crucem quoque pcctori obsessae impressit S. Laurentius, Archi-- episcopus Dublinensis, quemadmodum.& ori eici dem in sudit aquam benedictam &post utrunq; ad Oritione in conuersus, Dὐm
nem eiecit. Ita habetur c. 28. eius VHae,TOm 6.apup Surium. Sic PatrCcl ,eremi cultor,pli ri incisDaemoniacos curasse legi-
. tur; sed signo Cruci teste Gregorio Turonensi, in eius V ita cap. 9.
Idem Gregorius Turonensis, in V ita Nic iij friscopi Treuirensis.
194쪽
refert, quod sub vestim euro suo volens vitare arrogantiam Cruce opposuit Daemoniaco,&sic miserum a Daemonis vexatione liber nerit. Historiam ad longum, superius Thesi ultima,cap.3r. dedi
Mirum vero non est Crucis signo Daemonia ex hominum coris poribus pelli. Etiam extra homines constituta, huius vim serre nequiuerunt, si quando ipsa Christiani olim hoc aggrediebantur &oppugnabant.Expertus est Vim Crucis Gregorius Neoc Iariensis; quem lapi contra Daemones his armis depugnasse testatur Gregorius Nyssenus in eius Vita. Expertus est Miles Georgius,quilijsdem simulachrum Apollinis confregit cum in templum Apollini immolatum iussu Diocleti ni esset adductus: teste Metaphraste,in eius Uita.
Lxperta S. Asargareta, quae Cruce Daemonem, in forma Drac
nis sibi appropinquantem, profligauit ; ut idem Metaphrastes a . Iulsi scribit.
Expertus sanctissimus Antonius, qui hoc armorum genere, ominnibus Nequam Spiritibus. fuit terribilis quemadmodum B. Hi gonymus docet,in vita Pauli. Refert quoque Gregorius Nysimus,in vita Neocaesariensis,Di conum Gregorij Neocaesariensis, Crucis signo munitum exivisse noctu incolumem ex balneis, inter innumerabilia spectra; ex quisbus nemo eorum,qui noctu intrasset, unquam viuus exierat. Refert Lactantiu Lib. . cap. a praesente Christiano, qui frontem Cruce signauerat, Diabolum non ausum suisse Imperatori r spontum dare. Adde, quod quamuis etiam pietatis studio haec Crucis arma contra Daemones no sumerentur, Daemones tamen afflixerint.&grauiter torserint. Notum est exemplum Iuliani; qui dum pro Christianorum consuetudine, ipse abiuratus Christianus, se Crucesgnat, Daemones quos euocauerat, fugat, teste NaZiana. Oratione in Iulianum. Sic Lucianus, Epicureus licet, &cuiusuis Religionis illusor, tr dit Eucratem dignum fide virum, cum annulum accepisset ex serro, Ut ait, ex quapiam Cruce facto, aduersus prauos Daemones re,ditum esse securum. Itaque, inquit Caesar Baronius, anno Christi ε . quemadmodum Iudaei Exorcistae, licet in Iesum Christum non
crederent; tamen quod scirent a Paulo & aliis Chri stianis in nomine Iesu pelli Daemones; de ipsi eodem nomine ad dimouendos eos, ab obsessis homibus utebantur: ita Magi, q:od a Christianis teli-κ cites
195쪽
feliciter factitari videbanr, nimirum Crucis virtute eos Daemoniabus imperare i&ipsi ad coercendos,cum opus esset,impet Demonum signo Crucis uti voluerunt. . Habent hic suum locum egregiae Patrum seia entiae. D. Basilius lib. de Spiritu sancto Crucem vocat s luberri num remeitim ad pellendos Daemones Ephrem De poenit.cap. 3. asscrit insuperabilem Christianorum armaturam. Idem cap. a. lib. de Armatura spirituali, sic ait. Scuti vice Crucis signo te inuni: validissima enim armatura est. Origenes in eandem sententiam loquitur, IIOm. 6. in I. ca. Exodi. Timor & tremor, inquit, cadunt luper Daemones, coem sig. num in vobis viderint Crucis fideliter fixum. Idem. Homilias. ad diuertos sic habet Immortale labarum Crucem portemus in se tibus nostris. Cum Daemones hoc viderint, contremiscent, qui a rata Capitolia non timent. B. Augustinus ad Catechumenos,docet idcirco eos Cruce signari, ut Daemonibus sint terrori.B Antonius. teste Athanasio in eius vita, contra omnes terrores,solo Crucis si in no iubebat securos esse Monachos.Paulumspro Cruce sic cecinit, Natali 8. S. Felicis. Non Crucis inuictaeQmm, ct censes o muniti a
armos Deo mentem . non quomnia arma Corporu: ct quanquam membru viaeamur inermen
arma tamen steri ηM. quilino sub pace serena
ConIra incorporeos animis decernimo hostes.
Quocirca non otiosi est haec Cyrilli exhortatio Non pudeat, quit, vos . Christiam crucifixum confiteri; sed in fronte confide ter signum Crucis digitis imprimatur: & in aliis omnibus Crux fiat: in panibus comedendis. Se in poculis bibendis & in egressu,&in ingressur ante summum recumbendo, & surgendo; eundo&ruiescendo. Magna haec est custodia. quae propter pauperes gratisatur: sine labore propter infirmos: cum Deo si haec gratia & timor Daemonum. Triumphauit enim de illo hoc signo. Ostenta illi
audactcr, quando en in viderint Crucem, recordantur crucifixi: metuunt enim eum, qui contriuit capita Draconis. ita Cyrillus Hierosolymitanus Cathech.9.
Et prosecto haud dubitauerim hanc praecipuam,aut certe inter s. praecipuas, causam esse; cur tantus Vsius Crucis apud Christianos omni tempore fuerit; ut quemadmodum loquitur I crtullianus. de Coro. milit.cap. s triuerit frontem Crucis fgnor ad omnem progrestum atque promotum; ad ominem aditum & exitum ad
196쪽
vestitum, ad calceatum, ad lauacra, ad mensas ad lumina,adcubiis cula,ad sedilia;breuiter, quacunq;rim comtersatio exercet. Ut mira
non sit, quodTheodoretus refert, militem q aendam inde agnitum esse Chriltianum, quod ad omnem potum signaret poculum. Vide cap. I 6. lib. I.Theod. Quo a si veterum Historias repetamus,& quas res Deus per Cm cis signum voluerit perficere,atque adeo perfecerit diligentius expendere; neque mirabimur, quod Daemones Crucis signum ferre nequiuerint;neque quod religiosissime illo usi sint Maiores nostri. Incredibilia propemodum sunt,&infinit pro hac re argumenta. Refert Palladius,in historia Lusan .cap.a. senem quendam, cum in
puteo aspidem vidisset; tigno Crucis puteum muniuisse; ac deinde ine timore aquam hausisse, & haustam sine ullo detrimento bibisse. Alium itein fuisse, id cap. 1 . habet) qui signo Crucis munitus in medijs flammis longo tempore perdurarit: legisse etiam se librum Hippolyti, de Virgine, quae cum corporis sui copiam Iudici negasset, in postributurn sit detrusa, sed signo crucis liberata. Vide
cap. I 9 Testatur Theodoretus per Iulianum 3c Martianum Martyren ingentes Dracones signo Crucis occisos esse Sanctos item Aphraatem & Macedonium, Petrum, & alios, eodem signo Varios morbos curasse. In Vita ipsorum. Caeco Cruce lumen oculorum restituit Eugenius Episcopus, Ut habet Victor Vticentis, de Persecutione V Uandalica, & Laurentius Martyr, Ut notauit Ado Treuerentis. Iussus crat ab Imperatoris Diocletiani Praesectis Tiburtius, aut
simulachris immolare, aut super ardentes carbones ambulare. PO-
sterius Martyr eligit: scd signo Crucis se muniens, aduersi patitur
nihil. ita Metaphrastes. Archidiaconus quidam, ut scribit D. Gregorius. Episcopo Sabirio venenum propinauerat; hicCruce facti venenum sumit,& in testiam sensit nullam. Poli mortem Iuliani Imp. mare terminos egress im quasi nouum diluuium minabatur: rei novitate perculsi in J genae in Epidauro Dalmatiae ciuitate,S. Hil arionem adducunt, atque in littore constitutum rogint; ut precibu, suis mare, iramque Dei aucrteret. id Hilarioni I ribus in arena Crucibus factis, ni mus contra si ctus eleuat:&ecce subito in modii muri erigunturi& quasi vim sibi fieri sentietes, paulatim recedui. Hoc Hici ny na; in Vita Milar. Quo tempore Alduriuus rerum pod Oatur; vcni utit Turcae, Com
197쪽
Frontem Iocumj, cordis, Crucis figura signes.
Constantinopolim Rege Cosdroa missi. Interrogati ab Imperatore, cur signum Crucis in frontibus gererent omnium enim frons Cruce lignata erat cum Cruci nullum honorem putarent deserenis
dum; responderunt,Signum hoc ingenti benc fici jese symbolum hoc se olim uiente peste liberatos fuisse,cum a Christianis ed cti tali signo frontem signassent.ita Nicephorus.
S. Martini haec ad Iulianum oratio fuit: Ego,inquit,signoCrucis, no clypeo protectus, aut galea, hostium cuneos penetrabo securus. Sulp. in Vita eius. Prudentius, pro hac re, in hymno ante somnum sic cecinit: crux pellit omne crimen,
His addimus unum ex Augustino, & quidem Augustini verbis. 22. de Ciuit.c. 8. In Carthagine,inquit, Innocentia religiosissima simuna, de primarijs ipsius ciuitatis, in mamilla cancrum habebat; rem sicut medici dicunt, nullis medieamentis sanabilem.Hoc illa I p rito medico,& suae domui familiarissimo acceperat & ad solu Dea .rando se conuerterat. Admonetur in somnis approprinquanto Pascha, ut in parte seminaru obseruanti ad baptisterium,quicunq; illi primitus bapt etata occurrisset, signaret ei locum signo Crucis christi. fecit, & confestim sanitas secuta est. Haec Augustinus. g cum ita sint, miru est nostris tεporibus inueniri homines;qui nulla Crucis vim cotra Dς mones esse velint:Tribuat etia eoruM . flutiat, sit quado ad hoc signu discedui:quasi Nequa,hominu superstitione hac fuga,qua simulare dicut , inuere & promouere in t edat. Si in Daemonum suga vim crucis nullam agnoscunt; quid dbeent,ad tot, tanta,ta m certa prodigia, quae solo crucis signaculo sunt persecta ad profligatos morbos 3 ad restitutam sanitatemI ad haustum sine detrimento, &salutis iactura venenum ad sublatos ingentes dracones' ad fractos& repulsos maris fluctus' ad hostes
prostratos' ad deiecta, δι confracta simulachra 3 ad innumera alia, quae Daemonis arte perfici non potuerunt Mirum est posse Daemonibus vim hanc tribui: cum uniuersa antiquitas illam, non Daemonibus, sed signaculo tribuerit Crucis.
Mirum cst dici posse, supcrstitionis haec esse argum eta;cum a viris sanctis. imis, qui Daemonum coniuratissimi hostes fuerunt, veluti chrstianae religionis firma praesidia, ad omnia aduersa profliganda, fuerint assumpta. Mirum est dici posse, illos collusisse cum Da Tma monis
198쪽
monibus; quorum nec vivorum praesentiam; nec mortuorum cuneres Nequam spii itus sustinere potuerunt. Nos hic Daeironum non astutiam;sed in liraeitatem intelligimus; quando ad Ci ucis sga iam discedunt,Vt in a jjs omnibus,q iae Thesito reccnsuimus; ita in Daemon ura eiectione Crucis virtutem Pnoscimus. Crucein ad pellendos Spiritus siluberrimam reineium, cum Basilio, crediariis,& profitemur. Ventis, dicimus cum Aelianasio libro de Incarnatione & stilii rari Domini aduentu) vrmar, in- qtam,q, ii istorum dictorum experimcntum capere velit, S: in i si, praemgij, Daemonum,& impost uris vaticiniorum,& in miraculis Magiae. utatur signo Crucis ab ipsis deriso: nomenque Christi invocet;& videbit,quomodo eius rei metu Daemones fugiant, Uaticinia conquiescant, magiae & veneficia iaceant. Hactenus athanas.
Sed qua caus est,quearet aliquis, ut ad Crucis signum D moneffugiant Quaestio haec,elli curiosia videatur ἱ non tamen inutilem habet di putationem auaeritur enim.Sitne aliqua virtus in Cruce, quae DP mones torquet; aut potius odium ipsius Crucis in ipsis tantum sit, ut potius cum dedecore malint cedore;quam cum molestia Crucem
Et virtus quidem duobus modis Signo huic inesse intelligi potest.
Prior est, ut quemadmodum caeteris rebus virtus impressa est, qua agant;ita quoque signo Crucis sit impressa posterior, ut no quidem ipsi virtus sit impressa;sed tanquam instrumentum Dei assumatur, quod Deus ex se, atq; opere operato,Vt in scolis loquimur,valere velit ad Daemones profligandos. Dici nullo modo potest Cruci,quae in aere sormatur, aut fronti
imprimitur, vim ea ratione inesse; qua sua rebus naturalibus dicitur inesse. Si,quod naturae viribus habeat consideremus; vires nullas alia haec Crucis signatio in aere Dicta ,habebit;quam quaecunque digito aut manu hominis in aere formata,figura. Quod Deus Cruce, anquam instrumento,dt, Vt diximus,ex opere oper.tto Daemonia profligari velit,adrnodum est vcritimile: & quidem si non aliunde,cer e ex illo quod lappe homines Iudaei& Eth-'. nici. sine vera fide,aut deuotione ligno Crucis adiuti sint. Hoc de Iuliano testatur N:Zianzenus,Orat. in Iulian. de Iosepho Hiabraeo Epiphanius Haere Coo His addimus Hebraeum alium, cuius I, Gre gorius meminit, lib. s.Dial. cap. I.& insignem B. Augustini sententiam;qui ita loquitur quaestione 79.qq. 83.Nec mirum,inquit, quod
haec Signa valent sum a bonis Christianis adhibentur. quando e ia
199쪽
edm usurpantur ab extraneis, qui omnino suum nomen ad istam militiam non decierunr. propter honorem tamen excellentissimi Impoeatoris Valent. Cum autem non cedunt Signis his huiusmodi Potestates:Deus ipse prohibet occultis modis,cum id iustum atq; tile iudicat.Nam nullo modo ulli Spiritus audent haec Signa conisterninere;contremiscunt haec,ubicunque illa prospexerint.ita B. A gust: nus. Hominum pietas,τt ad alia omnia. Apostolo teste, ita etiam hic v-i .
tilis est.& valet Quando enim Signum hoc pietatis studio assumtit: 'μ ' ε' Christi merita Crucis signo quasi expressa;postulant, &inuocant. Quocirca Dinionibus signum Crucis opponer*est Christi pasiionem opponere, & Deum per Christi merita inuocare an non haec plurimnm valens Sed odium Daemonum maximὸ hic valet.Incredibile est, quanis tum sit illud erga Christi Crucem.Itaque ut nos res invisas & odiosas;ira i lii Crucem detestantur Et fugiunt. Odij huius, ni fallor, causae duae sunt, praecipua est, quia Signo
hoc,vires eorum fractae,®num dissolutum. Chrstus enim inquit Apostolus ch:rographum decreri quod erat contrarium nobu,rutri dem dio, ligens illud Cruci, polios Prιncipatus o Potestates, traduxti palam confidenter,triumphans illos in siemetipso : Quocirca vi canis baculum, quo percussus est detestatur; ita Diaboli Crucem. Altera causa odii exstinctu, quem ex Signo hoc fideles carpere si unt, oritur. Neque enim hic paruus est. Atque,Vt non dicamoc digno retricari passionis Christi memoriam . quae maximum emolumentum importat; explicat idem,primo,totam persectionem Christianam. Prosundum crucis intinuat fidem; sublimitas spem; latitudo charitatem; longitudo perseuerantiam: quae si in Christiano inueniuntur, perscchum constituunt.Explicat deinde, effectum Christi Passionis; qui est coeli patefactio; quod cacumen crucis insinuat; inferni vastitas S solitudo; quod productio eius. dem ad pectus usque:& totius orbis redemptio &latus; quod productio manus a sinistro ad dextrum
latus.Hactenus de tertio modo.
200쪽
Maminatur quartus modus, 'o per um Rerum
Consecratartim Daemonia ex humanis corporibus ejctu tur.
Varia ratio Daemones eiiciendi est,ut diximus, per Vlum
ma Ccst ratarum. Haec a praecedentibus tribus hoc videtur differre; quod quamcunque in Dat monia potest tem habet liam accipiat, per orationem 3e Verbum Dei: eum priores illae, non ab Ecclesiae oratione; sed aliunde vim suam
habeant. Ratio haec simplex non est; quemadmodum nec unum eorum genus, quae consecrantur ivbenedicuntur. Benedicitura pis: bene dicitursi benedicuntur herb benedicuntur Imagines cereἀ, quas ab
emgie,cerae impressa, sinis Deι dicimus, & quidem benedicuntur haercs, non ob eum finem, via Damonum in festationibus sint l, berae, quomodo aliae quaedam benedicuntur, sed ut ijs contra Da monem infestationes.& molestias utamur. Quod dicimus, ex formulis, quibus Ecclefia in harum rerum benedictione utitur, licet colligere, in S.ilis benedictione sic orata Immensam clementiam tuam, Omnipotens sterne Deus, humiliter imploramus,ut hanc creaturam Salis,quam in usum generis hum ni tribuisti,benedicere,&saiam sicare digneris: visit omnibus f mentibus sanitas animae&corporis;& quidquid ex eo tactum, Vel aspersum suetit,careat omni immunditia, omnique impugnatione spiritualis nequitiae. Per Domin. In consecratione usquae, hac forma Vritur. Deus, qui ad salutem humani generis maxima quique Sacrdimenta, in aquarum substantia condidistuadesto propitius inuocisalonibus nostris; & elemento huic multimodis purificationibus praeparato virtutem tuae benedictionis infunde; ut creatura tua mysterijs tuis seruiens,ad ah ndos Ds mones, morbosque pellendos diuinae gratiae sumat e lictum,&c. Sic dii in Herbas, & Ramos benedicit; rogar, ut quicunq; ex iis acceperint;accipiant sibi ad pro-rictionem mentis, & corporis, &c. D im Cereas Imagines inter lia sic orat: Quaesumus,Domine,hos signos,quos dec era virginea,
in tuum honorem formauimus,sacra& perenni v n o Abalsamoque sacri Chrismatis persusos, benedicere, sanct: scare,&coniectare digneris quatenus a te benedicti, virtutem accipiant contra omnia di bolica tentamenta & omnes portantes luti c sic posivit,inta aduer-