장음표시 사용
371쪽
sunt generis, Humani re Damoniaci prima nοHra occupatio erit, ut quibus rationibus Humani a Daemoniacis diHinguantur , aperiamus: Deinde, quia
Humani quo h duplicis generis fiunt, siecundo inquirendum di crimen, quo hi as illis disicer utur, damnati, videlim, a purgandis.
Porro diHinctio humanorum Spirituum a Daemo=ιibus, vel HormapetipoteH, qua con*iciuntur: velis Hrepitu 2r tumustu, qui excitaturo telab oratione,quam ad visos habent vela malis,quae asseruievel ab osticijs, quae praeHanto vela locis, ubi degunt vel 2 tempore , quomodo grassantur: vel ex ingeni mortalium, qui Spiritus persequentes sustinenleves ex conditione perstequentium Spirituum. Nos in m-gulis, quid verisimile iudicemus, docebimus.
CAP. XXVI. ', ctr qua forma ditiinguat humanos Spiritus , a Daemoniacis,sive Daemonibus appa
Orm rationem magni laciendam esse in discernendis at- mu que distinguendis Spiritibus pleriq; sentiunt: quorum uti A iudicium temerarium non est, ita leuis animi illud, citra 'omnem tergiversationem, admittere. Nos duobus aut tribus Asertis veritatem concludi existimamus. Prianum est,sormas quasdam cse omnibus Spiritibus communes, ex quibus proinde certum inter Spiritus discrimen peti nequitiasterum, quasdam Daemones prodere. Tertiam, quasdam probabiles coniecturas de humanis Spiritibus
372쪽
, Humana rura omn1bus Spiritibus communis est. Illa se viventium conspectat offerunt, non defunctorum tantum hominum Spiritus; verum etiam Daemoniaci. Quot nos, superius Cap. Spirituum molestantium exempla prodiximus,sub humana formamorum tDmen alii humani,alij Daemoniacit 3. FacilE sorsitan, quis libi persuaderi patietur, humanos esse Spiritus, qui sub humana conspiciunturorura: at non ita facith sub hum natatitaro Daemones. Attam facilὶ est Daemonibus humanam so mam eiungere, atque assamere; quam aliam quamcunque. Nec hiemaior potestas: nec maior, quam ibi, requiritur id ustria: nec cognitio maior. 4. Sub huma forma visi sunt plures. Primum ille, quem Hildesheu menses Hutgen, pileo; vocarunt; cuius superius capiter. meminimus. Deinde duo alsi, quorum Alexander ab Alexandro meminit,li. 6 Genialium dierum. ca 1ρ. quorum unus ei se socium prae huit, qui dirum facinus in patrem commissurus, Romam proficincebaturi alter Thomam quendam, religiosum, trans flumen portare paratus erat. de quibus c. so de Daemoniacis, forsitan etiam is, qui Christum, in deisto, tentaturus accessit.
Sed di sub humanaforma saepissime Sanctos homines sunt agressi,& de arce sanctitatis eos deiicere conati. Quidam sub speclegenitoris accessitUUilhelmu Pictauorum Comitem,&sanct: sisimam eremicui orem: ut in eiusdem vita refert Theobaldus, c. i9. apud Suriu mo t. Alius sub specie marιti miserabilis S. Melaniam: apud eundem Surium, eodem Tomo, Tertius sub specie Monachi S. Dominicum: in eius Vita l. s. c. in. Quartus sub specie mulieris S. Iustinam.' iam Cnγrianus aliquando deperiit: quemadmodum in Viri 9ae Vita scribit Metaphrastes. Et qui B. Vincentio molestus suit, nune reserebat vastum flethiopem, nunc Venerabilem que iam, aetate grandem, eremitam, teste P Iro RauΣ1nio, l. t. c.'. in Vita eius. Qii vero Monachos tentaturus
veniebat obuiam R. Benedicto, medicis videbatur; ut dicitur ra. ι . Vitae ipsius, a B. Gregario descriptae. Et nigellus puer visus est; qui molestus suit S.Clarm ut habetur cap. is.in vita eiusdem. Et form sissi naus miti's, qui turpem consuetudinem hab ilicum muliere, cusius mentio fit in vita B. Bernardi, lib. v. cap. 6 Uide de hoc cap. 92. huius disputationis: mi Abbati m Nachonem tentauit, paede Reth, oo FeAluam pse olim nouerat. speciem induit, teste Palladio in Hi
De S. Martino refert Sulpitius, irrVieta eiusdem, cap. 24. quodsi eidem
373쪽
el dem nunc in forma Iora exhibuerit; nunc in forma Mercuri' purispe quoque simularit Venerem atque Mineruam. Et cum parentes suos senctus vir visitaturus. praeteν ijsiet Mediolanum, eundem Spiritum sub humana emgie habuit obuiam: insultantique, quod semper ipsi esset aduersaturus, respondit Martinus: Dominus mihi adiutor, non timebo quid faciat mihi homo. Hoc cap. q. sui pitius. Atq te ut ex Gentilium historia etiam exemplum depromamus. Sub humana, Ze quidem grandioris mulieris sese exhibuit Curtio Ruso. Rem totam his verbis refert Plinius. lib. 7. Epistolarum. Epist. a . Tenuis,inquit.&obstu us obtinenti Africam comes halaserat: inclinato die spatiebatur in porticu, o Ertur ei mulieris fg ra, humana grandior, pulchriorque. perterrito Africam se, sutur rum praenunciam dixit. Iturum enim Romam, honoresque gesturum, arque etiam cum summo imperio in eandem Prouinciam reuersurum. ibriue moriturum. facta sunt omnia. Ita Plinius.
Nec Iudaeis humana specie Diabolus defuit. Indutus aliquando scirmam Moylis, Iudaeos aceessit,&se ducem iis, in promissionis terram laturum,pollicitus est. Induxit persuasos ad mare transserintandum e sed plurimi ipsorum undis: inuoluti, suffocati sunt. Vide Sigebertum circa annum Christi J. Oinnibus addamus illum, qui anno Domini iri r qui in Furnens agro, pag 3 ugifridi inferioris Germaniae, Gerardum Ducem Bais tantae se mentitus est,&diu multum que variis prael tig is hominibus illusit: qui tandem a Diacono quodam Rodolpho adiuratus. quod erar, immundum sesipiritum esse, confessus est. Ita Iacob asMayerus, i ib.3. 'nnalium Flan driae, anno MF3. Quid, quod non humanam tantum sorma messingint spiri- hius hi Nequam; sed in Angelas Iucis se quan h transferant ρ Hortatur quodam loco Corinthios a.cap ιι. Apostolus Paulus. ut sibi a salsis Prophetis caueant: dc idcirco putat eos non posse nimium
esse cautos; quod sint operari, subdoli tran lgurantes se in Apostolos
Christi. Nec hoc vult ipsis mirum videri; cum etiam ipse Satanas transfiguret se in Angelum limis. Et seb Angelι specie se exhibuit s. Elphego, iscopo Cantuarienti: quemadmodum in Vita eius scribit O bertus, eius fem Ecclesiae spiscopus. Apud SuriumTOm. 2B.
Sed nec angelorum forma contentit etiam Christifimulant strariem at imaginem Cum nu rii proximus esset sanctissimus Martia Du , c-ἰc ii cc te ipsi cxl.ib H Da mon, q λ Lbrιssu reserret: & qua
374쪽
tit DA LOCII INygsTIs nisi habitus versipellem prodidisset, sorte vir sanctus deceptus sui μset. Quocirca non deformitatem vultus,qui nulla era sed peregrinum & alienia Christo, habitum Daemoni obiicit, dicens Domnnus Iesus Christus non purpurarum , aut diademateremtentem se venturum
esse praedixit. lneadem Christi 'ecie se exhibuit Sedundello cuius in Vita Friardi rectuli mentio lit apud Gregorium Turonensem, lib.
de Patrum ca io. a que ut eremum relinqueret, auctor fuit. In eadem Valenti cremi cultori; quemadmodum ad longum describit Palladius,in Historias S. Patrum, Sectio. 28. idqood Trinitat ni aliquando triplici capite exhibere voluerit 3 Uide Thes. a12. Capi
. Nec mirum est, humanas formas vultusque Daemones effingerer quoniam non ipsis tantum propositum est ; Vt Viventibus terr rem atque horrorem mcutiant. etiam quaerunt mortalium perniciem, atque animae interitum;quem cum ficta hom:num forma possint procurare;ita humano Vultu quaerunt, ut interimant; quemadmodum peregrinis formis, ut terreant. Hoc primum. Secundum s quitur. s. Quadam tamen forma Macies, Damones produnt. Quς verhil liae omisnes tecundi & tertii ordinis quarum Thesibus ir & α Capitis decismi noni mentionem secimus. Durorum, ct monBroserrim animalium. Produnt,inquam,Daemones: quia&Demonibus optime conueniunt;
M ut sub his defunctorum hominum Spiritus prodeant,nulla cogit necessiras;nuli a ratio probat. , Et quidem optime Daemonibus illae conueniunt e siue fines a tendamus,qui Daemonibus sub his larvis propo1iti sunt; sive rati nes diuinae prouidentiae, quae etiam in hoc negotio non desideratur.Propositum est Darmonibus terrorem incutere, S molestarer annon hic magis ferarum S brutorum horrendae; qUam humana, per se amica, species seruii Diuinae prouidentiae ratio postula ;vt&conditionem suam intelligant Spiritus: quae ob peccatum miserrima est,atque brutorum, monstrorumque vix differt: & ut homines cognoscanr,quam a Daemonibus sibi cauendu m sit, quorum exterior etiam & simulata sorma, argumenta lummae crudelitatis praebet. io. Ut sub his sermis hominum Spiritus prodeant, nulla ratio cogit. Nam illi; vel viuentium rebus intersen ut ipsorυm subsidiis iuuentur,quod purgandis Spiritibus propositum cst vel ut diuinae iustitiae in se praebeant testimonium;& bene cum sua ignominia, s cenas luant, quas math vivendo contraxerunt et qui sinis in damnatis spectatura Diuitigod by GOrale
375쪽
νARI ALTER A. . =i3tur. Utrobiq; ut forma humana appareant, necesse est. Quod si quandoque peregrinum quid, vel monstruosum ἰm i
humanis Spiritibus obseruatur; tantum illud non crediderim; ut aliam speciem sormamq; tribuat;propterea;quod,Vt diximus. semper hi Spiritus,ut cognoscantur, videantur apparere: cognosci veIonequeant, nisi humanam, & propriam propemodum referant. Hoc secundum. Formae igitur brutorum atque monstrorum produnt Spiritus Daemoniorum. Et iamiliares hae sunt Damor.ibus. id si qui ntibus docemus D. Basilius in Isaiae c. a. refert illos e hominibus pet Ianter insultare fetu, mostela, ct canis si disiιipamis spccie. Alva rotus a Minucs, oui eda. & qui indorum cccidentali tim mores scriptis mandarunt,frequentissimos aiunt ii iis esse Damonuoccursus, mos do hac modὸ alta animam uiscila sectanccntium. Andreas quidamtiatus in canis caeci ct rosteιie secum ducibat Dimonem, anno 1 48. qui uniustulusq; arcani. pcrirer iii pcndaq; alia edereti ira V Vesper .in Iustinum. Cornelius Agrippa caco daemonem nigri canis somma. quotidianum asseclam habuit,cui collare erat lorum magicis per clauorum emblumata notis uiscriptum. hoc Iouius in Agrippe
Elogio. Sic Daemones sep em in Nicaea ciuitate inter sepulchra delirencebant luti forma canu; qiii Ohuios quosque laccssercnr, donec ec sS. . dreaS. rogante populo. in solitudinem c1cgit; teste Abdia, in His post. Esior m etiam species reserun r. Commemorat O laus Magnus lib. 3. Histo. Septent. cap. i9. Hodingum Dan rum Regem, in suum rcgnum, quo nonnullorum factione fuerat citctus, per immensa niari, spatia ab Othini Det mone in equi specie csic r ductum. Scruit quoque hic nobis Sagarum consessio. Illarum Vna, reste Nicolao Remigio, l. i. c. 7. de Daemon latria,ret Ulix, um se Martinellus suus captiuam inuiseret modo 'per senestram inuol tis,in Odo leporis aut muris circumcurrentis sormam indu se Αἱiaas seruit sub atri canis specie se a itide in carcere vitum: alia obser ualuinstar cancri: alia in carcerem illabi consueuisse per cancellos, feta aut pussis alicuius bestia habitu Haec Remigius.ded ad tertii m. Tertio dicebamus, Quasdam formas probabiles con .Phra facere; κ)dbominum, non Damommv:rirussint, si viventilia MD,t In harum numero vel solam, vel certe praecipuam dixero illam, CLae ita ba Manas, Ut peregrinAm,ct.tb humana alienum habeat n. II: dc i cc vlla
sui parte,nec peregrino colore,nec figura, uec babit nec geli iasi ' τ .
376쪽
morum leuitate, nec mole, nec paruitate ab humana degeneret. νε. H inc humani Spiritus indicem esse nullus dubitat. id tam humanum Spiritum representare potest, qu1m humana forma I 8c quidem ratis, qualem cum corpus agebat, & souebat Spiritus emcbebat Quo 1 vero haec non iacile alium, quam humanum, Spiritum repraesenter; inde coniectura accipitur: quod sub humana Daemones vix conspiciantur, nisi etiam sui aliquod indicium, quadam humanae formae deformatione praebean ex qua illos, ut ex Vngue Leonem, facile deprehendas. 1I. Hinc est, quod qui vel Spectris territi, vel quouis modo Spiritibus tentati sunt;si prς ter humanam speciem notassent nihil,non Daemonum, sed hominum Spiritus crediderint, qui viderentur. Contra, pro Daemonibus habuerint; si humana species vitium aliis quod, vel parte sui, vel colore, vel habitu, vel nimia mole, vel ex iis suitate corporis referret. Non dubitauit esse hominis Spiritum Imperaror. Nero, qui matrem suam referebat, de quo l.c. Aci h mas Monachus, teste Alexandro ab Alexandro lib . Genialium dierum c. 19. quem se socium itineris hominem habere credebar; tandem deprehendit verum esse Detmonem;non aliunde,nec prius; .
quam ubi pedes ipsius transituri vadum, belua non hominis pedes
. Ex dictis sequitur duθbus modis formam externam Dςmoniorum Spiritus prodere. Alter est, si sub brutorum & monitiosiorum figura conspiciantur Spectra. Alter, si sub humana; led tali, quaeruium quoddam habear, & ab hominum usitata, quodam modo, dege
. - vitium porro multis modis in serma acciderepotest. Aut partis alicuius additione; vili caudatus sub humana forma appareat Spiritus aut partis detractione,ut 1i line capite, brachijs, vel alia notabili parte: aut figura; ut si pedibus reserat leonem, auribuS asmum taut excessu quantitatis; ut ii prodigiose magnitudinis conspiciatur: aut quantitatis defect t: ut si infra omnem, humanam appareat quantitatem: aur habitu; ut ii peregrino prorsus, & cuius apud homines Usus non cinvideaturi aut motu corporis; ut si nimium gesticuletur, deincessus dissolutior si h atque homini minime conuenia
Itaque dubium non erat, quin Daemon esset, quem Dalrrs qui dem loquentem audiebant, sed tamen videre poterat nemo; V id
bat autem S. Benedictus,teterrimum ut loquiturS.Gregorius, γ'
377쪽
- ρον Ans ALTER A. ris do S. vir in monte Cascini contriuit Idolum Apollinis, & eiusdem
templum conuertit in Oratorium S.Martini. Historiam hanc plu- ribus verbis refert Caesar Baronius, Tomo 7. Amulium circa an- num Domini. 1.29.ex c g. l. 2 Dialog. B. Gregorii. Et vitiata hominis forma Dpmones frequenter Sagis se exhibui: ix Refert Nicolaus Remigius de Daemono latriadi. i.ca 7. plurima e empla earum, quae omni exceptione maius huius rei testimonium dederunt.palamq; consessae suntfacies Martinellis suis fuisse obni-ras atrasque, lumina penitus abdita & instar fl immae m icantia. oris , rictus sparsos,prosudos, ac perpetuo olidi sulphureiq; aliquid istuantes, manus strigosas:& villis atq; hamis detormes:pedes corneos bifidosque staturam n uam iustam;sed aut breuitate aut vasti tale semper aliqua insolentem;totamq; adeo seriem extra modum. Addidit alia Martinellum se quandoq; vidisse capite rei altero pede tru-cum,mutilumq; eum forte saltationes nocturnas una cum suis κυtaret. Haec Remigius. Atque ita deforma, quae Daemoniorum Spiritus prodit. His V- , num addo ex iam dicto Remigio lib. r. cap. 23. inter Omnes pecu dum formas unam Hires ipsis gratisisimam esse, maxim tum, cum se obseruantia aliqua Sagis colendos exhibent. Huius dat causam: quod forma haec moribus ingenioque, ipsorum conueniat. Hi
corum, inquit, praeter catervi pecudes nobilitatu raveolentia: nulla re tam certo suam Danum testatur presentiam, quam odoris faeditate intolerabili. Hircorum tibidinosa obsiemtas etιam Proverbio secum fecit: hoc unum D mon praecipuὶ satagit, vinuos rebus venereis quam maxime deditos habeatro ne defit occasio, ipse se quoties illis occurrit, eam formam indvit, qua huisum fit accommodari fima. Hircorum in obuias quosque saepe profusa perulantia e t. nulla non obιt, ac pererrat rerrarum loca Daemon, dum offendat. in quem impetum incursumque factat. Hirci saltu θνctibus venenum est. esse Varrone, lib. r. de Re russica, cap. a. eiusque dentes satu interitus ac pe- sis praesentissima: Satana viperinis morsa ess, agatus letalis is exitiosius. Hirci rutus trux ct ferox, pons cornibin sera, barba pronus ct imulta, villi temerependentes, Accincta crura, totus habitus corporis ad foeditatem omparatus. & haec Daemoni conueniunt. Vide plura, si placet, apud Remgium.
qui Hrepitus humanos Spiritus a Di mombus ditiinguan .
378쪽
qui iein aures insinuat μισυ. Et q ita eadem quandoque CT solet esse ratio veri distinctionis,quae cognitionis, utrum ex strepitu excitato,&sinuisis clamoribus deprehendiva' eat qui Di moniorum lant Spiritus,& q ii hominum; hoc Capite explicandum est.
Diximus superius varios ess .q illi Spiritibus excitantur. sono 1 ord in duobus generιbus comprehe ii videntur omnes. a udam speciem h 4bent eorum,qui non nisi a vi et biu excitaturivi sunt vox, clamor. risus gemitus. quidam nudι suntson de rebus quoque vita destitvt .s conueniunt. An sorte priores illi hurri a nos Spiritus produnt. post riores Daemones/Non hinc dψhnct:o virituum p rfecta sumitur. Da mones,Vt ntidos, siue non viventium sonos;ita viventium persectὸ excitare possunt.
3' Rursus viventium soni duplicis sum generis Alii articulari sun alii conlidiue non artisviati Illi proprii lunt ho miniim .hi etiam bruistorum animalium. An Hrre ex illis Spiritus deprehenditur hum nes .ex his Diabolicusteiidquid sit de his posteriarib ivraores olus
Flu homimbus tribuenisunt: quocirca nec solos homino produnti liis to vox vera, articulataque homini conueniat: at VOX non Vera, . quantumuis articulata, qualis hic est, Dae non :bus conuenire pia.
tur; ah humanci tantum er i Spiritu, humanumque, piritum pro
Posthiat&miculatos sonos.& eos, qui mentis atque conceptuum . indices sunt,sor mare. .
que excitantur a Spiritibus: virique auritius viventium hauriuntur. vcrum quemadmodum iam dicti,Spiritus non produm planeque M. . P.,ssunt acuti S graues excitari a Vpiritibus humanis: postulat exci
6 Praetereas mi quidam qui grauiter audientium aures perstringuntr sunt alii. qui suaviter icium. an sorte illi produnt crudules,& truces . I qmone ;hi,si non omnibus nitem aliquibus desunctorum hominum Spiritibus t proprij8Nec hoc quidem. Qui in Angelos lucis se transserunt Nequam Spiritus; Nn possentangelorum etiam linguis . loqui de aures demulceri ρ Nicolaus Remigius lib. t. de Daemon olatria cap 8. ex duplici vocet fidetur docere Damones prodi. νύιura atqueexia, siue debili. . Prius. Diuiliam by Coosl
379쪽
is Martineris,confessae sunt vocem esse, qualem emittunt quιΦs dolium, aut testam rimosam insertum habent i alterum testimonio Hermolai Barbari.q ii teste Hetro Crinito lib. 7.dehonest. discipi .cap. a. testatur a se auditam fuisse vocem μυibilantis Damonis, cum itie forte de Aristotelis Entelechia interrogatus, si hi & Georgio Plancemico respond UN. Ad haec accedit. quod Psellus lib. de Daemon. docetrae mones dedita opera tenηes o exiles voces edere, ut eorum mendacia fropter in distinctam illius Obscuritatem minus deprehemdantur. Ei Gennadius Patri arrha Cos animopolitanus vocem confussam inaud uit Spectri, ad altare nocte stantis;cum ille id iurgabundus increpa ser, ut Cedrenus,Calistes, &Theodoretus in additione ad Z maram. Tom I lib. i. collectan. Histo. Eccles scriptis suis test tam relinq ierunt. Assyriorum etiam &Chaldaeorum λμαΜμάντεια
hoc praestire tolebat, ut D emones e pelut stridula voce ct tenui folio verba ederent. Haec & his si milia dicto loco Nicolaus Remigius. Sed non hoc fine ab ipso sunt dicta. quasi hac vocum differentia Daemoniorum Spiritus velit distingui ab aliis Spiritibus. Omnibus Spiritibus dictae vocessi sent conuenire. di vidi creuentura Dae monibus;ita dictis con rariae prasiunt iisdem conuenire. Solum d cet Remig us Uaemones dictas voccs in Namptis corporibus ed,
Veruntamen, quamuis ex iam dictis spiritus humani a Daemo Lnibus non distinguanrunquidam tamen Ioni sunt & strepitus; qui solis Daemonibus videntur conuenire: quidam qui probabile indi-chim praeben' humanorum Spirituum : ex quibus proinde aliqua Spirituum discretio, atque destren ria neri porcst.
DVlices Peroseunt; qui Damones habεnr at ctores. Principio illi .Pi' son Us bruta ammantia atque ho=renda morstra riserunt : tum deinde, qui ιum ruentι tumultu sunt , & corporum magna ag tat. one atque
. Vtriqae vix alios, quam Daemones. possunt habere alictores. ι sed & solis Daemonibus conuene Assini e tribuuntir. Priores quide, quia non alia horum tumultuum . & sonorum, qui a Spiritibus excititur,ratio;qLam formarsin peregrinarum. alque mons rosarum. Quemadmodum igitur formis se visui obiiciunt, di in si ante ira hrutorum animalium,& monstrorum ei fictis vocibus auditui . Po- 'fleriores vero ; partim quia solum ob molestiam afferandam excistantur ; quae praecipuὸ in locis infestis ab infernalibus spiritibus , qu ritur;parum,quia saepe humanis viribus fieri nequcunt.
380쪽
ii. Accedit qu5d nulla ratio cogat;Vt hos tumultus & brutorum, ni malium inconditos clamores humanis Spiritibus tribuamus. Quibus enim tribuemus'Purgandis'At quod illis,dui ad nos redeunt. propositum est,non hos clamores exigit. an damnatis At quamuis molesti esse cupiant; quia tamen diuinae prouidentiae ratio postulat. vi magis se prodant,quam noceant potius humanos, ut ita dicam. tumultus & sonos,quam brutorum excitare dicendi sunt. m, Atque hinc est, quod sancti viri praesentiam Daemonum depreis henderint ex barritu,sibilo,rugitu, vlulatu. grunitu,&his similibus Brutorum animalium vocibus. Vide caput I'. praesentis Disput
Hoc etiam modo se prodidit Spiritus Nequam in domo quadam apud Corinthios,quam Dacius Episcopus Mediolanensis aliquando inhabitauit.Rem totam ex 3.Dialog.cap. . verbis B. Gregorii asscribimus. potest enim pluribus locis,in hac Disput. servire.Tem pore igitur Iustiniani cum Dacius urbis Mediolanensis Episcopus. causatidei exactus Constantinopolim pergeret, Corinthum deum nit. Qui cum largam domum ad hospitandum quaereret, qui comutatum eius totum ferre posset:& vix inueniret; aspexit eminus d mum congruentis magmtrudinis. eamque sibi praeparari ad hospiatandum iussit.Cumque eiusdem loci incolε dicerent,in ea tunc manere non posi quia multis iam annis eam Diabolus inhabitaret;vir
Venerabilis Dacius respondit dicens: Imo ideo hospitari in eadem domo debemus, si hac malignus Spiritus inuasit,& ab ea hominum habitationem repulit. In ea igitur sibi parari iussit, securusq; illam,
antiqui hostis certamina toleraturus, intrauit. Itaque intempestae noctis silentio,cum vir Dei quiesceret, antiquus hostis, immensis Vocibus, magnisque clamoribus coepit imitari rugitus leonum. bais latus pecorum,ruditus asinorum, sibilos serp&um, porcorum gruinnitus,stridores soricum. Tunc repente Dacius, tot Vocibus excit tus, surrexit; vehementer iratus, & contra antiquum holtem magis
nis coepit vocibus clamare dicens:Bene tibi contigi miser.Tu ille qui dixisti, ponam spdem ineam ad Aquilonemo ero similis altilii . mo.Ecce per superbiam tuam porcis S soricibus similis factus es.& qui imitari Deum indigne voluist ecce, ut dignus e bestias isti taris. Ad quam eius vocem Daemon erubuit: & fidelium habitaculsi domus facta est. abscelsitque mendax & insidetis Spiritus. Hic in
ι3. Interim tame inter duos iam dictos modo ,cx priori cretius argu
mentum desumi dixerim, quam posterior, quamuis forte nec prior ita