장음표시 사용
381쪽
νARs ALTERA- astor ita sit certus,ut exceptionem nullam admittat Miserrima damnatorum conditio fortassis hos quandoque clamores exprimit. Nequitia etiam eorum summa emcit,micum mortalibus nocere desiderent, etiam hos tumultus,qui ad nocendum magis accommodatrsunt,edant.
Sed stu'modo, humani bli Spiritus deprehendantur camus. Vnum ego hic sonum pro ipsis non leuε argumentum praebere existima-rea illum,uidelicet,qui influanimi. certa quadamIgnificatio est ; ut sunt suspiria, gemitus,ssetus,illachrymationes. Quamuis enim haec etiam Daemones possint habere authores; humanis tamen propria 'videntur: humanis magis conueniunt;& humanis magis, quam Daemonioru m Spiritibus seruiunt. Propria videntur esse humanis. quoniam gemere,flere,iachrymari hominum sunt propria;vt ob id.quemadmodum ex propria hominis forma haud leunita hinc, si non magnum, aliquod saltem argumentum sumi debeati Humanis magis conmmiunt, propterea quod testificatio sint premetis doloris,quem ut praealijs,exprimant humani Spiritus, Deus in hoc Spirituum ad nos reditu postulare videtur; nimirum ut sic d functorum miserias mortales intelligant & ipsorum exemplo edoacti sibi caueant,melioraque sectentur : quae Spirituum Diabolic rum planctu&eiulatu, qui alterius ab hominibus naturae sunt &conditionis . non i ta commode praestari posse videbantur. Sic suspiria haec atque gemitus, non tam Daemonibus serviunt, y7. qam humanis Spiritibus;si non omnibus , pro iacto bonis de purgandis. Etenim ad commiserationem excitandam omnino aptatiant. Quidni igitur ijs tribuenda, quibus misericordia fieri potest At Daemoniorum Ipiritus, S misericordia indigni: &miserico diam nullam sperant: sperand autem, & digni sunt Spiritus pug ndi. .
quae oratio HAinguat humanos 'r' Dae)n niorem Spiritus interse.
onstrepitus solum, tumultus, & inconditi soni audiime LP tura Spiritibus excitati: audiuntur & orationes. quas ad
382쪽
non strepitus tantum ; verum etiam orationes in uestigemust ut,
Vtrum illae quoque aliquod discrimen suppeditent, intestiga
Et quidem si unius generis essent omnes orationes, frustra hsc I bor susciperetur: in una enim eademq; oratione, & quae sibi semisperest similis, quod discrimen constituas ) nunc quia orationum genera fiant plura; non potest esse inanis haec Disputatio: forsitan ditiam eo dissiciliar, quo genera sunt plura.
s. Sunt orationes quaedam eo ciuiua; in quibus verum est, vel salis sum .Sun t aliae non enunciativa, quae quamuis persectum sensum contineant, non tamen verum significant, aut falsum. Rursus priores, vel praeteritum tempus respiciunt,vel praesens vel futurum. Post riores autem nunc deprecatiuae sunt; nunc imperati v nunc in te rogativae; nunc optativae: nunc Vocatiuae. Praeterea omnibus potest accidere, ut vel bonae sint, vel malae. &c. 4. Et omnes hae orationes a Spiritibin habentar: Et, quod magis est, ab omnibus omnes possunt haberi. quocirca & de omnibus examen posset institui. Uerum,quoniam res propemodum esset infiniti negoti j; aliquas, quae familiariores sunt Spiritibus, & discrimen inter ipsos certius prodere videntur, discutiendae sunt.
I. Hae sunt, aperte mala: ad bonum hortatoria; bompetitoria: occxltorum
revelatoria: de vana: siue,quae non nisi ostentationis causa, aut leuiter susceptae sunt. c. Haec genera. In singulis generibus species plures. verte mala sunt. quae vel iniuriam cedunt Dei: vel proximis incommodant: vel ad haec inuitant. Primigeneris sunt blasphemiae: secundi dirae imprecationes, conuitia, contumeliae, detractiones, mendacia, turpit Ooquia, & ii q)ae aliae Tertii, quae ad d cta q aovis modo deducunt. 7. Ad bonum hortatoriae, pro bonorum fere generibus multiplices sunt: sed tamen illorum propriε bonorum sunt, quae sunt libera, dc per nos quouis modo praestantur: ut sunt eleemolynae,ad Deum ratio, ieiunium, & quarumcunque virtutum officia,&e. 8. Boni petitoria, orantis bonum attendunt. quae & ipse,pro genere bonorum, distribuuntur: &, apud Spiritus,potissim sim cernuntur in operibus iis, quibus iuuari possunt: ut sunt peregrinationes, S
crificia, orationes, opera misericordiae corporalia,&c. s. Occultorum reuelaroria. vel praeteritum tempus respiciunt,vel prp. sens, vel futurum. Horum enim, quamuis quaedaminatura sua o culta non sint;pro ratione tamen cognoscentium occulta ex pose sunt.Cum his secreta cordium, quorumcunq; coniunx O.
383쪽
pARs ALTER A. 't inmorationis vocamus,in quibus dictorum nihil propositum est; io. se 1 q iae loci aut leuitatis caula suscipiuntur;& vix aliud. qi ikm Io
queriri amolientant actiones. Hae generum species. An bubamani viaritas dstinguuntur a Damombin Si aliqua oratione distingauntur;nonnila bompetitori Mars occulto itirmn reuelatoriadstinguuntis. Illa ex selin humanorυm Spirituum: Haec ex se propria Daemonum. Grera tres o Dianondus, o hamana D ritilus quamuis non Omnibus communes siunx
Tria uetur ut sua huic assertioni veritas constet em 6stranda sunt. t . Primum est csse tria orationum genera, quae communia sunt Daemonibus, & hum anis Spi ritib as quibusdam: quae ob id Daemonum Spiritus ab humanis, uniuerte 'on distinguunt. Deinde unum g nus solis Daemonibus competere. Tertium. Vnum humanis spiriti b, ac se proprium,&Ob id ex his duobus discrimen inter humanos atque Daemoniorum Spiritus peti posse. Doceamus singula. De aperte malis, quod Immoti luolat miliares, ccrtum est. Quidni s sperte malas assi mrcnt,quonam studium cst, ut etiam ex seindi serentcs;ei m cx se bonas adulterem sed & nulla est , in uniuerso
malorum gerat re, quam rei Ogiant:nulla, quam non aliquando usumpcnt. Primi & secundi orateris ab ipso rit m in t nio non abhorrere, in Dimoniacis s robant,Fc r quo plaustra blasphemiarum,conuitior detractionum,& mendaciorum quandoque euomunt. Exempla in prompru lunt.Quidam ipsorum a Theodoro Archi. mandrita eiiciendus ex puella, qaam aδ.annismilere vexarat. ipsum Vocat mcretricis fisium, quemadmodum in Theodori Vita testatur Georgius prest,yter, apud Surium Tom a. Alius meretricem. claismabat sanctus imam virginem Ephratiam; cum libi vim a virgine afferri sentiret. Et hoc in eius Vita, Tomoa apud Suritim. Sic in conuitia effundebatur i lle, quem S. Mallovius Episto pus eiecit. cuinius res gestas describit Sigebertus Monachus. Ab alio di buit IEM nardus audire quod porcellos ederet,& deuoraret braificat, habe tur in Vita eius lib. a. ca... Et Benedictus cum aliquando impo tuno Spiritui non responderet, Miaedictus ab eodem, per summam contumeliam est vocatus, icste B. Gregorio .Haec pro primo & s
Pro tertio sunt,qui molestarunt SS. Melaniam atque Claram:ViiDcentium atque Sedundet lun : Vt alios innumeros praeteream. Mes niae persuadere conati sunt, ut relicta fide orthodoxa, sectaretur
blasphemiam Ncstorij; ut in eius Vita habetur apud Surium, T moι. Clarae, ut de studio orandi aliquid remitteret, di boc apud Q. Surium
384쪽
νARI ALTER A. MI sensuetudine.Ita de Antonio,in eius Uita. Athanasius. Et tu hoc Demonum aemulatores fiunt mali hominum Spiritus. Deprehen, ε. sum est, hos quoque sua oratione,aliquibus bonorum fuisse authores. verum peruerso animo. prauo nocendi studio. Cuius hoc clarum argumentum,quod,Ut Demones,bene agant nihil;ut saepius ex B. Gregorio dictum est. Tertium orationum genus, quo nec Daemones, nec damnat cum hominum Spiritus abhorren r.est; quod vanitatis stulauitutis et plenu. An hoc potest alienum esse a Danilonibin;quia Domino. Iohan.
ra. Principes dicti siunt noudi mundi,in quo vanitas vanitatum. Oomnia in ηιtas8Eccles. r. Ana damnatorum Spiritibus quorum studium, &cor
cuius oratio index est) sum vivet et, mundi rebus, ct negotiis fuit totum Non igitur haec orationum genera humanos spiritus a Daemoni 8.hus distinguunt: quia nec solis conueniunt humanis; nec solis Daemoniorum Spiritibus,quemadmodum demonstratum est. Licet vero totum Daemoniorum genus, a toro liu manorum viri. v tuum non distinguant: distinguunt tamen totum Daemoniorum g nus ab aliquo humanorum Spirituum: illis, scilicet, a quibus Deus
purgatorias poenas exigit. His nec conuenit M alio aperte mala: quia peccare non possunt: Nec qui ad bonum, malo lae hortetum quia hete peruersa est. Nec vana aut leuis: Ut qui, quicunque loquuntur. magno cum consilio & ratione loquantur. Porro occultorum reuelatrix oratio si tamen vera sit, &non salsa o. pulchre Damones ab hominibus di tinguit.quia & Daemones haec possunt:& homines, quia ignorant, reuelare non possunt. Credendum non est, quod Spiritus defunctorum, non beatorum , corporibus exuti, mox plus vi cognoscendi hic valeant, adeoque cognoscat hi quam valuerint,&cognouerint corporibus inclusi. Cum igitur corporibus inclusi, cculta, in se, non cognouerint,& reuel re nequiuerint; poterunt corpora exuti l At Daemonum scientiam occulta non latent. Μultis vijs & rationibus ex ijs quaedam assequuntur. quemadmodum norunt docti.
Quocirca & quae tempore Romani Argiropoli Imperato ris in Tracensi prouincia , apud radices montis Cuzenae, vox miserabilibus eiulatibus de lamentis a Mense Martio,ad Iunium era audita est;&clades Romanorum in Celilyria portendit, Daemones. non humanos Spiritus prodidit. De hac Cedrenus.
Sic Daemonium fuisse dicimus, & non humanum Spiritum,qui Q a Curtio
385쪽
t14 DR LOCIs I Npggris Curtio Rufo pr dixit, suturum;vt Romam proficisceretur hon res ibidem gereret: & cum summo imperio in Africam rediret. de quo Thesi 4. c. 26. ex Plinii li. 3. Ep. Sie deprehensus est esse Daemon, ille, qui se Ducem Retanis Ger ardum dicebat, in agro Furnensi pagi Cggastidi, cuius mentio facta
est Thec eadem,eodem capite. postquam occultum quoddam crismen inter Hillinum quendam religiosum virum, quod ille in i uentute cum Theta virgine commiserat, prodidir, Rem prolixius describit Iacobus Meyerusii. s. Annalium Flansriae, circa annum Domini ii q. Ii. Et oratio boni petitoria, humanos Spiritus quamuis non omnes a D mombus distinguit. iid ita inita Dqmonibus, ut aliquod sibi bonum petant,non conuenit:&si petunt; simulatE. non Vere petunt. V
rum de hoc, posterius Capite quadragesimo.
2' quomodo moles Iijs, quae asseruntur γ' -- iis, qua inferuntur, Spiritibus authoribus: possint
disἱingui humani Spiritus a Spiritibus
Acile aliquis in illam sententiam concesserit; ut ex malis oino est ij , qua Spiritibus afferuntur,nullum putet discri- men, quo humani a Daemonum distinguantur, possed prehendi: Non solum idcirco, quod tam humani, qu na Dimonum possint esse molesti; verum etiam, quod utriq;.magnai aliquando mala & detrimenta attulerint Sunt molem, me ulla corporis laesione. Damonum virisus Res est clara quotidianis exemplis: de, si vetera post alantur; probant inter alios, Spiritus, qui, in Scotia, arcem Stertingi, semitibus horridam res diderunt. de quibus Cap. i.Sunt quoque, sine ulla corporis laesione. molesti Spiritus illiniam ut probat Cleonicae, Byzantinae virginis Spuritus; qui sola sita praesentia grauis fuit Pausaniae Spartanorum Regi. quemadmodum dictum eodem primo Cap. . Iustixerunt vulnera Daemonam Spiritus. Experte sunt hoc, & suo ma. Io probant, Virgines Verretensis Monasterii &qui ex sodinaGeo stiana sublatus est, operarius:de quibus i. Cap. Et humanos Spiritus infligere posse,atq; adeo infliger probat Spiritus matris Neronis;qui, ut Suetonius loquitur,aliquando verber m furiarum in Esumserist.
386쪽
PARI ALTER A. Is Confirmant idem exempla Petri Apostolorum Principis.&B. Vt ginis Matris. Dc Petro resert Beda, i a. cap. 6. Historiae Anglorum. quod Laurenti tim, Cantuariensem Episcopum. a grege tenero, Ac Christo recens initiato, sugam meditantem, nocte flagellis ceciderit. De Virgine Matre Nicephorus .i8.ca. 3s. quod impio cuidam hospiti dormienti astiterit; verbis primum perstrinxerit;deinde ubmine elus genua, circumcirca velut exarans, circumscripserit; illa vero a somno cxcitatus, a reliquo corpore disrupta inuenerit:& iustum Dei iudicium, non oris solum testimonio, sed corporis quoq; habitu promulgauerit. Attulerunt mortem Daemones. Exemplo sunt illi de quibus i.Cap. duodecim, quos Annebergicus Spiritus uno flatu interemit. Et si
mortem non attulerunt; posse afferretanianos Spiritus, docent exempla sanctorum hominum quorum Spiritus quidni posset,quod ipsi') exempla, inquam, Petri Apostoli; qui mortis Ananiae & Saphirae: Eliae, qui quinquagenariorum; Elisei, qui puerorum quadraginta duorum authores fuerunt. Act. q. Reg. f. o. Reg. a. bed ad rem magis faciunt duo,quae adiungimus Exempla. Primo refert Gregorius Turonensis l.D Historiae Francorum c. 1.his Ver
bis: Anno quinto viscopatu ut loquitur de Pappolo, Episcopo Lingoniensi. qui gregis sibi commissi nullam curam gerebat dum diaec ses & villas Ecclesis ci rcuirit, quadam nocte dormienti illi apparuit vultu minaei B retricus Tetricus hic Pappotu in Episcopatu processit,& ossicio boni Episcopi egregie erat perfunctus Cui ita.duid tu, hic Pappote' ut quid sedem meam polluis Z viq 1idoues mihi creditas dispergis' Cede loco: relinqae sedem, abscede longius a regione.Et haec dicens, virgam, quam habebat in manu: pectori eius cum ictu valido impulit. In quo ille euigilans, dum cogutat quid haec esset fixe in loco isto defigitur, ac dolore maximo cruciatur. abhorret cibum potumque,& mortem iam sibi proximam praestolatur. Quid plura Tertio die, cum sanguinem ore proijceret, expirauit. Baec Gregorius. & post Gregorium Baronius An. .
Al terum huic haud ita multum absimile refert Ioannes Nauclerus, generat. 3.. Udo quidam Magdeburgensis suit Episcopus, qui cum cura Episcopatus deposita, totus libidini, cum Deo consecrata Virgine vacaret, primum hac voce Ccssa de ludo, lusisti iam satis Udo ut disistat ad monetur: deinde ubi peccatum peccato iungit, de latere concumbentis secum scorti detrahitur. adducitur mox inibanctorum, qui in choro Ecclesiae S. Mauritii considere visi sunt, ,
387쪽
ως DE LOCIS IN PEITIs consilium accusatur apud Filiua virgine Matre, damnatur capiti
, Hugile decollatur. Rem tota, prout oculis conspexit narrauit Fr dericus quidam,ciusdem Ecclesiae Canonicus: factiq; testimonium hodie praebet cruor Udonis in marmore candido exceptus. r. incommodarunt bonis fortuna Demones. Iob id suo magno, sed tameselichmalo didicit. Experti sunt idem ab infestante Spiritu Bingens plurimiq; alij, quorum t. Cap. meminimus. Et quidni possint Spiritus hamantidem in bona externa, quod valent in bona corporis in corpora ipsa 6. Haec nobis allata, in praesenti argumento dissicilem iaciunt in-.ter Spiritus diiudicationem. Elforte non errauerit, qui mala nulla esse crediderit, quae nunc non a Daemonibus afferantur; nunc non
ab humanis Spiritibus, si non omnibus, saltem ab aliquibus. 7. Interim tamen, saluo melius sentientium iudicio. & hine aliquosi discrime accipi posse; & esse quadam mala, qua Spiritus distingua existimarem. Quae illa quae videlicet, non ab hominum Spiritibus afferuntur; sed a Daemonibus: quae ob id, quia Daemonum propria sunt, hoc ipso demonstrabunt & arguent Daemones,non humanos Spiritus; quia ipsorum authores Daemones sunt, non humani via
Quocirca hic modus cognoscendi, & distinguendi spiritus co trarius est illi; qui, Capitibus praecedentibus, explicatus est. Ibi d monstratum est ex iis,quq conueniunt tantum humanis Spiritibus. humanos cognosci, & i Daemonibus distingui: hic exib, quae D.
Inonibus tantum conueniunt, cognosci & distingui Spiritus Da moniorum ab humanis docebitur. Principio igitur Daemones crediderim illos Spiritus, qui mortis homunum sunt auctores. Certe hos mortem posse afferre, dubium non est. Non estpote ι,qua comparetur eu, iob 1. Dubium quoque non est,ipsos hominum mortem desiderare. Probat hoc implacabile odium. quo genus humanum prosequuntur. Sic certum est re ipsa mortem
aliquando attaisse.Exempla huius plurima sum Tod verostia is
rant, de conditio mali, quod morte affertur, videtur postulare & ipsorum Daemonum olf ium. Io. Mors malum grauc est: nec, nisi Dei singulari prouidentia, a spuritibus assertur. At diuina prouidentia quemadmodum non per seipsam res administrat,ita neque administrat per quasvis creaturas. Habet administratorios Spiritus, Angelos in similibus officiis. Per Angelos igitur; quando ita expedire iudicaucrit, mortem iniuget. H. Quoa si cνnditionem Spirituum humanorum attendamus, ct ri
388쪽
est, ut interimanti Ncquaquam. Ut prodesse perse non quamint;ita
nec nocere. guam tantum causam agunt. suum quaerunt bonum priuatum. An propositum damnatist At ut velint maximh, forte tam εper vires non semper ut afferri videmus, afferre poterunt.& Vt posisi ni, quia tamen no adsunt viventibus,ut diuinae iustitit administri,
hoc ossicium Angelorum est non per ipsos, si quando affertur, mors afferri dici debet. Quod si quandoq; Spiritus humani mortem intulisse leguntur, α
illos ego non autoprosopos, sed specietenus tantum humanos dixeorim. Dixerim Angelos nunc bonos, nunc malos qui formas ceditas hominum finxerint;reuera autem Angelici spiritus fuerint. Nec est, quod quis hic mihi Beatorum hominum Spiritus obit inciat, qui mortis viventibus suerint per seipsos authores. Primum enim, qui illi' siue, quorum Spiritus fuerunti Deinde ut illi intulerint; nostra tamen non euertitur Assertio: quoniam non de selicibus; sed miseris quaestio hie est. Quid quod forsitan non math n getur Beatorum Spiritus per se mortem intulissi' Tremadmodum enim, teste B. Augustino, li. de Cura pro mortuis, etiam ipsi auto- prosopos personaliter prpsentes saepe non sunt,ubi prstentes videntur;ita saepe mortem per se non afferunt,ubi mortem iudicantur afferre.
Ministerio bonorum gngelorum saepe forsitan hoc fili mii San- I. ctorum hominum imagines exhibent. Illi saepe mortem inserunt, idq; sub Sanctorum Imaginibus & forma, ita Deo disponenter Vt e tiam ex his Imaginibus colligant mortales,quo in honore habendi sint, quos Deus in coelestis Hierusialem ciues assumit, & cohaeredes
vult csse Unigeniti sui di lecti Filij.
Hoc unum itaq: mala n, quod Daemoniorum Spiritus distin/ tsguit ab humanis An hoc solum lAddidero illi Vulnera atqu)e, quae ad mortem tendunt, grauia urbera. Quicunq; Spiritus horum causa sunt,produnt sorsitan se non perbonaliter esse humanos; .sed Daemoniorum Spiritus. Nec opus multis cst pro A ssertionis huius confirmatione. Qitae t c. . probant mortes & clades Det monibus aut horibus fieri;probant vulsncra atque verbera ab ipsis prosteisti. Ad proprium hoc ossicium in nostru histe infectationibus, pertinent Daemonum. A fine, qui Spiritibus humanis, in suis Aptaritionibus,& infestationibus propolitus est, sunt aliena.dic ingentia dam , qua fortullis O bonis externis riuratium infe
389쪽
rantar,Daemones indscant.Non ob dictas tantum ration ri: Verum et, am propterea quo a persipe haec humanis viribus procurari nequeant. Non tantae vires humanis Spiritibus, Ut magna damna,qi requ1doque per spiritus afferuntur, ipsis aut horibus fiant. Saepe etiam quamuis leuia snt, ijs tamen mediis & rationibus procurantur, q lin humanorum Spirituum non sunt potestate. vi sunt excitati veruti, ignes,&
CAP. XXX. 2' ex quibus o ij ais obsequiisclia 2 Spiritibus quandos viventibus pratiantur. Huos
ciposit,qui Spiritus humani in qui Diabolici.
Fficia, hoc Ioco,opera qusdam Spirituum, quς in assum i iis corporibus exhibent,vocamus:H quamuis varia sint; a d quatuor ta men prsci pua genera reuocari videntur: Ut alia dicamus otiosa: alia molesta:aria pernitiosa: alia obsequios . Prima illa nullum ad hominem respectum habent: p Isteriora tria cum hominibus,& propter homines suscipiuntur. Ot:osa dicuntur,non quia opiritibus in iis nullus sinis propositus est: nam sine fine,& ratione, nihil agunt Spiritus. sed vel quia propter se sola suscipiuntur; vel cerae n. n hominum causa. in his ponimus Ludo nccturnoe sipcctrorum Aquilonari uai, quorum O 'aias Magnus meminit li 3 c. ι . G.n . Septent. Motest. sunt quae ut q .ies homin uni interturberiar alit aliquid aduersum ipti patiantur,i Κpiritibus hiscipiuntur; vel si non idcirco si scipiuntur, cum molistia tamen accipiuntur: qualιa sunt excitati strepitus, vellicatio aurium &c. Per tiosa voco, quae praeter molestiam quam afferunt;etiam incomodant,nunc in fortunae bonis, nunc in bonis corporis. Obsequis utit. quibus bonum aliquod mortalibus affertur, aut humana seruitia praestantur: Discussimus molesta, Mquepernitios; de virum arque quod,distri men inter humanos,atque Daemoniorum Spiritus constituant, n tauimus,hnc Capite. Utrum etiam ex obseqιjs,q ii mortalibus Spuritus impendunt, discrimen aliquod capiatur, exammabimus. Nam quod obsequia quadam Spiritus mortatibuspraestent dubium non
es. uxperiuntur illa Magi plerique, quos intcr atque Spiritus pacta
390쪽
PARI ALTER A. 'intercedunt. Experientur Saga; quando ad nefandos congressus, x conuentus properantes, suis utuntur Martinet lis. Et nos pro hoc argumento, non pauca protulimus Capite primo. Et ab Om. nis generis Spiritii us hac obsequia praestamur. Purgan- 1.
dus Spiritus Pascha si cuiusdam, obsequia praestabat in Thermis Argularibus Germano Capuano Episcopo. Diaholicus suit Hell-des heimentis Hud chen: qui diligentem curam habuit commendatae sibi amarito uxoris. Damnatus videtur suisse Apollonis Thia. nari Philosophi; qui capta ab Aureliano Imperatore urbe Asae. Tyans; ros moriem Imperatori apperuit, hisque Verbis eundem euali Cctitus: Ah retiar e, s cssu vincere, mare t quod decimum meorum nece cogites. Vide C aelium Miodog. lib. i7. capite 3 qui hoc ex Fla. Voplico. Haec climita sint.non immeri id qua ritur, Vtrum etiam ex his argumenta peti possint.& indicia; quibus depre hendatur discrimen humanorum & diabolicorum Sp rito um. Alia torsitan credi de rin his humanos, maxime purgandos, 'piritus ci gnosci, quod hic obs quia humanitatis sint plena. Ali; tr bucr ni omnia Demonibi nquibus studium non paruum est,etiam Argelicis ob si qui js, mortalibus illudere Nos, quod probabile est, luci corvis quadam csse, qt a
rhi dico. in quibus apiritus hominibus, quibus ob se quia praestantur, ex voto aut pacto sunt chstricti. Vire, humanas fiserantia, quae nec tuorum hominum propriis vii ibus seri rosioni, nec a desur fiorum Spiritibus. Nefanda, in quibus apertius naturae lcges violam
obstringi homines aliquando ex pacto Spiritibus certum est. 8. Exempla suppetunt plurima. Quid, quod qui malcficiorum sunt authores, nili se Spiritibus, listringann in Malificorum album non