장음표시 사용
551쪽
. D E Lo Cis IN p g s' is procurent: Deinde. sit heo ipsorum iam defunctorum nomine prae, stent alii. Iε. in hoc posteriori necesse est, ut qui defunctorum causa hsen. eiunt, in gratia sint: nulliusq; mortalis criminis sibi tonsciMi quidem Spiritibus ipsa velint proiicere . I n priori hoc necessarium non esL Eadem huius, quae eleerno:ynarurn. quae a diuersis consera ri possunt, ratio. De quo Capite π.
CAP. LXXX ILIn Missis Sacrificis, pra reliquis plurimum prae L dij ad iurandos pie defunctorum Spiritus possisse Maiores.
Odos, quibus purgandi Spiritus a poenis; & viventes ab
psorum molestia liberantur,explicauimus. Vnum dictis adiiciendum. Ostendendum. scilicet, pra reliquis principem locum obtinere Sacriscium MN. quamuis enim hoc Catholici facile intelligan quia tamen quidam, tantum abest, ut cred fit. ut potius plurimum putent obesse; velut his os obstruamus; pro Missa, pauca a dijcienda sunt. Vno vero, uno, quod a Maiorum exempla sumitur, contenti eri mus argumento. Ηι plurιmis modis Missae praestantiam atque dignitatem, prae reliquis, quibus piὶ deiuncti iuuantur praesidi js, decla.
Principio hoc demonstrant, quod ipsa Aps Iolorum atate Sacrificium Atraris, pro defunctis, obtulerint.οMatronem pro defunctis annua dιυ- cinita inquitTertullianus, Scriptor antiquissimis, de Corona militis. Similia habet lib.de Monogauita,&in Exhortatione Castitatist: N in a. li. ad Uxorem. Sed clarius hoc probant Liturgiae Iacobi Apostoli. atq; Marci Euangelistae; quae & vivorum, Zc mortuorum nincessitates Deo commendant. Secundo, quod Sacrificium etiam pro d/functis docuerint esserem dum. Licet hoc quidem ex recepta a Maioribus consuetudine coΙ I i-gere: sed tamen diserta est hie etiam S. Clcmentis oratio, lib. 6. Constitutionum Apostolicarum, cap. is. Pro statribus, inquit ille. qui in Domino mortui sunt, Verte in Ecclesiis vestris. Accedit his Sanctus Ambrosius;qui lib. a, Epistol. 8. ad Eiustinum, de obitu Sororis. Diuiligod by Coostp
552쪽
PA s TERTIA. ris,doret ipsam non tam deplorandam, qu m prosequendam orationibus. nec moestifuadam Faustini lachry mis, sed obiat a bus an, mam eius Domino commendandam. Accedit Ioannes Eleem θnarius, qui Synaxes inbebat pro ijs celebrari, qui in Domino pih ob dormijssent; asserens defunctu plurimum prodesset quae pro ipsis fierent commemorationes, atque Sancta Mimneria; quemadmo/du de ipso scribit Leontius, Neapoleos Episcopus, in Vita Ioannis. Tertio, quod crediderint θ dacuerint, Hoc ex Apostolica Traditione se prUectum esse. Sumcerent hic Litum ae Iacobi, a 'que Marci: sed placet asscribere, quod habet Dionysius. cap. 7. Eccles, Hierarch. Doprece, inquit, prodι functis facienda. ex diuinu Duribus id est Apostolis,Da- ἐιtι operuenιt ad nos, Chlysostomus in eandem sententiam loquitur. Nonfrinra, inquit, ab Apostolis EIom s. ad Philip. sancirum ess, tis
elebratione venerandorum Mysteriorum. memoriami eorum, qui hinc d inserunt. Hic totidem verbis, Hom.96.ad Populum Antiochenum.
Cum Chrysostomo B. augustinus consentire videtur. Sic enim hetiabet, de Verbis Apostoli,sa Ser. Hoc a Patrihus traditum νniuersa obsidiuat Ecclesia, utpro tys,qui corpreis e sanguinis Cisilii communione defuncti βηt, cum ad ipsum Sacrιficium suo loco commemorantur, oretur: ac pro ιilis suos id offerri commemoretur. Quarto,quod hoc beneficium nullo modo utarint uerendum; sita max si prosalute defunctorum peragendum. Etenim Missae Sacrificium ficbat, etiam pro defunctis, antequam ipsorum corpora tumulo mandarentur, praesentibus corporibus: & orantes ad intentius, orandum impellentibus. Docet hoc Dionysius Areopagita, quemadmodum testatur, li. t. capite 13. Duramus, de Ritibus Eccletiae. Sic Constam unum cum Liturgia sepultum esse detestatur Eusebius, libr a de Vita Constantini, capiteri. D. Bernardus de Malachia, nondum sepulto, cap. I 8. Vitae eius) Interim, inquit, parantur exequiae, sertur
pro eo Sacr clx,confiunt natur ex more ori nia cum summa deuotione. QVinto, quod omnibM Temporibus, Vinnibu Locu, constanter Ab ipsi celebratumst. Pro hoc clarilsimum eIl testimonium Dama trini. 7. Eius haec oratio est Otatione, quod qui in fide hinc m)gris H&c. Diui autem apostoli,inquit, discipuli Salitatoris, qui totum mundi circulum unum, coepere praedicandi verbo, quod suis oculis viderant in tremedis, impollutis, vitalibusq; Sacramentis memoria e ru,qui fideliter obdormi rut habenda edixerunt: quod adhuc si miter, atq; adeo sine contradictione obseruat A postolica Ecclesia 3e
Dei, limbus usq; ad fines terrae;abeoq; tepore usq; in praesens, &in finem mundi v M.
553쪽
1νι DE LOCII IN p EsTIs Ex eodem eapite ostendit consuetudinem sacrisse indi prode-sunctis esse/postolicam Traditionem, Isidorus his Verbis si ibro. r. de E clesiast. Offici js cap. i8. yacri cium profitebum defunctorum requie esser-re,vel pro ijs orare,quiaper totum Orbem cusIoditur; cre imus quod ab ipsis
solis traditum sit. Sed& hic seruiunt nobis Concilia, quae in omnibus propem dum Christiani Orbis Prouinciis celebrata sunt,& Sacrificii pro de.
iunctis. tanquam receptissimi Se usitatissimi prςclaram faciunt metionem. Pro Africa est Concilium III.Carthagine te cap. a . & IIII. ca. 79. Pro IIstania Bracarense I. c. I .&39.Pro Gallia Cabilonense, ut habet Canon: Visum est. de Consecrat.dist. t. Pro Germania, UUormatienseca. lo. Pro Italia Concilium VI. sub Symmacho. Pro Gr cia ca. 69. Capitulorum ex Graecis Synodis collectorum Martino Bracarensi Episcopo. t. sexto, quod singulis annis ipso dormitionis anu:aersaris, 11ssa yacrificium pro defunctis repetiuerint. Mem in i i h uius consuetudinis Tertullianus, decorona Militis: Damascenus Sermone de si delibus de iunctis. De eodem sic Gregorius NaZianaenus, Oratione t o. in laudem Cae sarii. Ais, alia quidem persoluimus, inquit, alia verὸ dabimis, Anniuersarios honores ct commemorationes osserentes. . F. Septimo quod non solkm dsrmitionis diebuι sed se tertio, on ηo,st quadragesimo stanc hostium obtulerint: quemadmodum iam citatus testatur Damascenus. Praeterea Triteli nodie,pro se, Sacrificium hoc osterri pelljt Ephrem in suo testamento. Pro quadragesimo lic loquitur B. Ambrosiu , de obitu Theodosii: Eua ergo Principas ct proxime so IaIIιauturus obitum, ct nune Quadragesimum celebramus, assylevteocris altaribus, Honorio Principe: quisielit Ioseph patri Jo Iacob, qu draginta diebuι sumationis oscia detulit, ita ct hic Theodosio patrι iusta perfluit. B. Remigius testamento suo. quod variis libris exaratum legimus inquit Duranius li. a. de Ritibus Ecclesiae Catholicae ea. s. nepoti Agari mero vineam,& quaedam alia legauit;vt a Patribas suis omnibuι diebus Festu ct Dominicis,pro com meratione sua, sacris altaribus osseratur Oblasio. o. Octavo,q iod non facile hac benesi. iuri yxtauerint defunctu esse negan-om. Nam poenitentibus, etsi qusdam alia negarentur,sacrificium tamen Misse, defunctis, non negabatur. De his ita habet Concilium Arelatente II. Can. tr. Qui in poenitetia positi vitam excesserunt, placuit nullum communione vacuit debere dimitti, sed pro eo, quod
honorauit poenitentiam, Oblatio illius id est pro illo recipiatur. Coacilium Carthag. IIII. ca. 9. sic statuit:Pa tenus i caseum itιnere,
554쪽
vel mari,marivssuerint Memoria eorum oratioηιbm ctoblationitas torem emdetur. Idem constitutum in Concilio Vasensi I. cap. i.& Vascnsi II.
Nono, quod Iqxandogravi in aliquos poena voluerunt animaduersum, tr. huiussinrisiis beneficio defunctum priuarint. Hoc B.Cyprianus li. i. Epist. s. his verbis docet, Episcopi, inquit, antecessores nostri salubriter censuerunt, neqtus frater exceden ,ad tutelam, vel curam,clericum nominaret. Et si quis hoc fecisset; non offerretur prio ipso, nec pro dormitione eius Sacrificium celebraretur. Neque enim adiungit, ad altareDei meretur nominari, in Sacerdotum prece,qui ab altari S cerdotes, & ministros suos Levitas auocare voluit. Sic Concilium Bracarense,Can.31. vetuit fieri Sacyifcrum, pro ijs,qui sibi crudeles manua intulissent;aut Catechumeni ex hac vita risie feni.
sostomus, Homilia 2 t. in Acta Apost.Non frustra, inquit,ab apostolis sancitum; ut & in eelebratione Veneradorum Mysteriorum .memoria fiat eorum qui hinc decesserunt.Nouerut illis multum hine emolumenti seri, Multum utilitatis. Eadem habet totidem verbis Hom. 69. ad Populum Antiochenum. In eandem sententiam loquitur B. Augustinus. in Enchiridio, .rio.Neque, inquit,negandum est defunctorum animas pietate suorum viventium iuuar cum pro ibiis Sacrificium Mediatoris offertur. In eandem Theophil actus, in cap. D. Lucae: Oblationes,inquisi&distributiones,quae fiunt prodefunctis, Non parum conducunt etiam ijs, qui ingrauibus delictis
mortui sunt. In eandem RGregor. lib. .Dialog cap.13. Multum,i
quitsolet animas,etiam post mortem sacra Oblatio hostiae salutaris adiuuare;ita ut hanc nonnunquam ipsae de iunctorum animae expetere videantur. In eandem Cyrillus Hiero Cathechesi. Mystag. 1. Maximum credimus animarum iuvamen pro quibus offertur obsecratio sancta illius.& tremendi, quod in altari positum est Sacri.
ci, in eandem Ioannes Eleemosynarius,Thes . . huius capitis. Undeci mo,quod hocsingulariter promi iba me vel obtulerint vel 'μ' offerri desideravierint. B. AmbrosiusOratione de morte Satyri fratris. Tibi nunc, ait, omnipotens Deus, innoxiam commendo animam
Tibi hostiam offero. Cape propitius & strenus fraternum munus, Sacrificium sacerdotis. Idem Ambrosius in Orationibus de obitu Theodosij de Ualentiniani, se pro ipsorum animabus sacrificat rum pollicetur. S. Augustinux, lib. 9.Confessde matre Monica lla . Q aotquot haec, ιηquit, legerint, meminerint,ad altare tuum, onicae famulae tuae;cum Patritio quondam eius coniungi. Serui-Oo 3, uni Disiligori by Corale
555쪽
unt hic exempla,quae Thesii 4.Capitis s. allata sunt. Duodecim5,quod hac beneficium Sacri sic sibι dinunctis petiuerint simpendι. De matre sua eadem idem scribit Aligustinus,' 9 Conses venissa mandauit nabis, ait,sed tantummodo memoriam sui, ad astare rasm feri desiderauit ut nuriis d:ei pratermsione 'Merat. I dem Sacriscium pro se fieri petiit Ephrem Syrus r idem Venerabilis Beda : idem Regina Ecotiae Margareta, quemadmodum demonstratum est, Theu Cap.76. ' D Decimorerti qzod dum Suffragierum,qui ι defunctHau tar,me elonemfaciunt,hoc reIsuis praeponant θ preferant,quemadmoduChrysostomus atq; Augustinus faciunt:illle Hom s. in Epist. ad Philipp. hic Capalo.Enchiridi j. Vtrumque sequitur Concilium Florentianum,in Vnione Α .ut ob id Cyrillus Hierosolymitanus, Catech. 1. stagogica,maxιnium iuvamen animarum dixerit esse. ΟὐιrMιonem fancti illius,ct tremendiquod in astari positum est, Sacri Lib
dum est contra molestias Spirituum hominum
Olutis 'r examinatis modis duplicibus, quia
bus partim contra Daemoniorum Spiritus pugnatur partim liberamur a mole Bijs , quas asserunt purgandi Spiritus: reliquum eΗ , ut discutiamus. Suomodo infeBanidus Spiritibus hominum dam-vassorum sit occurreniam. Hoc siquentibus aliquos Capitibus exatamamus.Primum vero hic, in orian solius Distulationis eH.
CAP. LXXXII LNon Hesse rationcm viventibus,qua β liberent a m
terim,quam asserunt damnatorum hominum Spiritus.
SVnt.qui vel nullam, Vel certe m ortalibus ignotam exi stimant elis
556쪽
. ARI TERTIA. hos illi mosi videntur seruire;quibus D monum profligantur Spuritus neque alij. quibus purgandorum animae iuuantur: propterea, quod ut ab illiuita ab his Spiritibus damnatorii hominum Spectra plurimum differant. Nec videntur hic supereri rationes alia. Quae enim illae sunt ill- laene quarum initio mentionem fecimusZImprecationes verberat districti gladij gnes' &c. Verum cum hae in nullos Spiritus vires habeant; apud damnatorum hominum Spiritus quid promou buni veruntamen ex tribus, ni fallimur, colligi tu rnan deesse etiam vi- , uentibus sua arma.quibus sie ab horum Spirituum nuleitia tueantur, alfi d fendant. Principio quidem, ex horum cum aliorum Spirituum colint latione. Tum deinde,ex conditione societatis,qus est inter Christianos Pertio denique ex iis,qui ad molestias, quas damnatorum Spiritus afferunt, concurrere, &quouis modo operam suam conferre videntur.
Meium inter purgandos hominum,& damnatos D monum Sp, 4.r tus, in hac moletiandi ratione obtinent illi, de quibus nostra iam Disputatio est Spiritus.Cum igitur ab illorum molestia nos charitatis, quae pro illis fiunt officiis;ab horum Christians religionis pret. stantissimis pretiid ijs liberemus;horum molestivi excutere non valeb,
Sit licet studium molestandi horum multo maius, quam pur
gandorum Spirituum: non tamen maius Daemonum. Et quamuis magnae ipsorum vires: multo tamen in seriores sunt viribus Daemonum .Quod igitur erga hos valemus,illud erga illos non poterumust Societatis Christianorum illa est conditio; ut Rempub. quantam si constituat. Hoc cum alia multa, tum in Sacris literis saepi Lime Regni alorum compellatio qua illam Dominus nota .indicat. quod igitur Vna quaeque Respub. habet, ut se aduersus liis stes tueatur, atqued sendat; hoe, optime a Christo Domino constitutae R eipublicae, erit negatum 'sola haec aduorsus suos hostes se tueri, ab ipsorum mol itia se liberare non poteriti An sortEhi Spiritus hoste,nan sunt Cur igitur molesti sunt i cur pacem inuidenti terriculamcnti&cruciant ρ
Non sunt sublecti viventibus hi spiritiis, dicet aliquis . extra m. Christi sunt Ecclesiam. Ita est. Et ob eam causam, cum ipsi non tanq:iam nobis subicictis agimus; sed tanquam cum hostibus: qui
557쪽
136 DE LOCII IN FgsTIs quamuis iure subiecti non sint; nobis tamen se subiiciun . hoe ipso,
quod nobis molesti sunt. faciuntque, ut naturae iure liceat propulsare a ceruicibus nostris molestias; quas praeter ius nobis afferunt. Tres omnino esse videntur, qui ad malestraι has conckrrxns. Ipsς d sanctorum animae; quae excitatis tumultibus,&terriculamentis nos fatigant: Daemones, quorum opera, corpora, quae Spiritibus seruiunt, componuntur & sormantur:& Deus; quo vel permittente, vel praecipiente hic omnia fiunt. Cuius vero ratione fieri negabimus,uti molestia hac nos vindicemus Demonstratum est, iam nec tantas esse vires horum spirituum; nec tantam malitiam,quanta ipsbrum est Daemonum. Omnino igiatur, si a Daemonum molestia possumus, ut possumus; ab horum imfestatione atque insuli ibus expedire nos poterimus. An sorte, contra Daemones vires nobis desunt Z at Daemonum creaturarumq; omnium Domino, sufficientissimae in Daemones sunt bollatae. Ecce, inquit Dominus, bupotestatem caci di si re
Neque nobis hic Deus ipse est impedimento. Quamuis enim ipso nunc permittente, nunc imperante tumultibus suis molesti sint, Spiritu vita tamen mo'esti sint; ut quemadmodum ab illius v luntate pcndet, quod san ' quod cessare debeant. & hoc quidem nostris precibus urgentibus potest clementer concedete, quemadmodum illud sua iustitia postulante permittere. Sed ad modo Et primosalsos, ut excludamus; tum verer ut Probemus.
Non valere contra damnatos hominum Spiritus,e
rum' moles lias, quibus loca reddunt infe Ia, illas rationes: quibus oluentes ste expedi
runtur.3. osse tolli molestias. quae a damnatorum Spiritibus,certis
. locis excitantur, demonstratum est. Sequitur ostendam m. quibussam rationi ius tollantur: ijsne, quibus contra
558쪽
sertionibus includimus. Prior hoc Capite explicanda est. Hsc est: Rationi las,qxi in contra molestias. qua apurgandis Spiriti in V.
feruntur utimur; centra damnatorum hominum Spiritus nequaquam agenis
dum si Caula . Srtionis est, quia neque hoc nomine hi Spiritus molesti sunt,quo illi purgandi: neque si e sent/iscerauοηιbineos tentare. atque aggredi liceret. Quo nomine damnatorum hominum Spiritus molesti Imr,superi. , us,Capite decim orertio,demonstratum est. Quod ver non idem ipsis atque purgandis propolitum ii t, dubitare nemo debet. Purgia di, ut viventium opera iuuetur, importuni sunt: hi spem salutis nubtim habent. Qui vel quoa iuuari possint, desperant; ut iuuentur. petere possunt Quod si a morte vel non ad scenas mox raperentur: a si raperem tur, Iudici, sententi im non percipercnt ante hi Spiritu quam Unuuerlate omnium mortalium suturum est iudicivmives etiam, si post latam a morte sententiam, sperar it ipsam mutandam alti quando, aut saltem mitigmdam : posseni sorsitan ad vivos redire, tumultuque suo atque molestia Viventium operam implorare, ut vel ad supplicia , quae meruerunt,non damnarentur; vel ab ijs, quae sust lient, lubleuarentur I rit horum nullum apud inscii ces locum habet. Mex post mortem ipse. merita seqvintur Apphcia. Facile est coram n
Deo,diciti r Ecelei I . in die oblinteirituerernaum, secundum vim si M. Lucuhi in bonis cessi os. i qDil l Ob, cap. ai. ct in puncto ad isses os ctifcendunt.Diuc, Epulo mox, hi mortuus,in in serno est sipuum, Lucae i6 S mox in tormenti, hanc edidit Vocem e Crucior in hac' mma Si mox Beatos sua seq v ur gloria; Impiorum in longum tempus differrentur suppliciat Postqu-πr diem ruam obieris, inquit Chrysost . Hom. 37. in Matthaeum, iudwivm ct poena ιοUequei prVide Franciscum boarc Σ, Tomo a. in I crtiam partem Dira Thoma ,Dis p
559쪽
apia mox mortem seqauntur supplicta;disserri potest umerula.qut iupplicia praeceditim Neroes msris esse patest , quod vel tormentorum aliqva d ut urinsis
inis;quia aeternus est ignis,qui cruciat:Vel poenarum acerbitas post -- tiron quia ut irrevocabilis sententia;ita constans arq; perpruu, stirplu tum. Alicuius mitigari eam,cui traditin est,panam ,Felqu.bu am ιnter c Maltis balere aliquam pausam, quis audacter dixerit Beatus Augustinus, in Pial. iox Dandoquidem νnam Issiam diues ille non meruiris. Por ἡ de Iudicis voluntate dubitare possunt miseri. Possensi si per Angelos, siue bonos . siue malos, haec ipsis innotest ret; ipsique ludices estenti At Angeli Iudices non sunt. SentenA. tia per Angelos non sertur, sertur per ipsum , de cuius voluntate non debent ambigere, Iudicem. aut Angelos; Iudicis personam sustinentes. Scriptum est. 1. Corinthiorum s. Omnes nos manifestari oporte ante tribunal Chrii, ut referat o qui propria c. poris, prout gessi me bonum ue malum. Et rursus Rom. i omnes'abiamus aηre tribunal Christi. Et νnusquisque nostrum prose rationem reddest
Quae cum ita sint; credi non debet auxilii consequendi gratia ad
vivos re/ire damnatorum hominum Spiritus,aut hanc ob causa esse molestos, ut viventium opera iuuentur. Sed faciamus ita esse: hocsne esse molestos ignorare etiam, quae status ipsorum sit coditio. Nota tamen ijsratu Mu, quibus purgandis Spiritibus succurrimus, his subuenire nequaquam licitum est propterea, q .oicitra salutis 'di bendium, hos damκ toruin hominum Spiritus nomis sprq,s ius arι pus, nequaquam credere polsimus; antum abest,qLod iuuarode-
io Ea est damnatorum eonditio. vr neque a parvis qu bus adiudicati sunt. pν miserarι unquam; teque in dem leuamen νη quam esectare. Hoc quam sit certum, atque indubitatum,q 'am firma conliantique ido 'tenendum atq; defendendum, pol quam probatum erit, sinem C pili inponemus. '. Eccles istae hie primum sentensa est, cap M. Si ceciderit, inquit ille, ignam ad A strum, aut ad aget lauem in quocunque loco ceciderit, ibι rit. Ad Austrvin cadunt saluandi;ad Aquilonem damnandi. Manentsing ali suis locis. illi in mimum selices : hi in aeternum miseri. ιbι Pnumquemque inq iit D. Bernardit ermone 1s ex Paruis) iudι- cadit Deu , Fbι inuiners. Huinquam. erit iminarabiliter o turmactabiliteri
560쪽
. Domine; steripe amimam meamGalaum inefac propter Oseericordiam tuismi, quamam non est in morte,qui memor struum inferno autem quis coiste-ktur tibi quasi dicat, Nullus sanE. Nulla ratione fieri potest, ut quis tibi aliquando confiteatur, ad te conuertatur, poenas illius loci eua
Tettio,dictis astipulatur Isaias Propheta, cap. vltimo Termis, in- γquir,earum damnatoru m) non moritur, ct ignis eorum non exstinguitur. Si risum est vermis:si Forum est ignis: ipse autem vermis non moritur, ignis non exstinguitur;omnino necesse est & illos, quorum est vermis atque ignis perpetuo in igne miserὸ vivere,& verme torqueri. Audiamus Dominum:Bonum est tibi inquit ille,31ar. 9. claudum in troire in vitam aternam; quam duos pedes habentem mitti in gehennam ignisbnexi tinguibilu; ubi Permis eorum non moritur , O gnu non exstinguitur. Idem clarius. Matth. 2 3. Disitaue a me maledιcti, in ignem aternum. qai aratis en Diabolo se Angelis eius. Et ne quis crederet ignem aeternum, di non aeternum in igne cruciarum;subiungit. Et ibant hi in Suppliciumaternu iusti aurem in vitam aternam.
Cum Domino consentit discipulus,Domino dilectus;in reuela. yytione sibi diuinitus facta edoctus, Apoc. 2o. Dra bu inquir, qvsed cιbat eos missus est in stagnum ignis,ctsulphuris: νbi bestia o Pseuda prvbeta cruciantur die ct nocte,in secula peculorum. Hinc communis illa Ecclesii uniuersalis,cum B.Athanasio,conses so Q cuns vult salsius esse,qte omnia opus est,ut teneat Catholicam fidem. Quam illam ' Qui bona egerunt,ibum in Piram aternam: qui verὸ mala, in enena et mium. Et pulchre innocentius III. li.de Contemptu mundi, ca. io, Iustii mest, inquisivi quod impii insuopriarnicantur aterno, Dein vLcisiatur influo a terno. Atque hinc esse dicam. Vt oratio, quae pro damnatis institui- I tur,frustra dicatur suscipi. Qu)inest e, inquit B. Augustinus, ex sententia Magistri,in . d. 43. per dilectionem verante disiceserunt;=ustra illis, aseislutatu Osticia impenduntur. Idem a . Moral. habet B. Grego
Quid,quod ipsa etiam prohibita sit Esspectatuis ad mortem,inquiti
sancti stimus Theologus, Ioannes, .ca.F.no' pro illo dico, Vt roget quis. Et B.Gregorius Bonifacio habetur I s.quaest.2.cap. Pro obevnxibus u.n luet pro defunctis impiis,quamuis Christiani fuerint, oblatisses offerre,
Quocirca bene B. Augustinus,lib. 3.cap.ra. sic loquitur: Noli d, i . aere ; noli credcra Staragia Christianorum pro ijs qui non bain Pp a litati '