장음표시 사용
571쪽
3ro DE LO CII IN FEsTIs Possent etiam summae crudelitatis argui Magistratus Ciuiles at Ecclesiastici; dum quosdam Sepultura volunt este priuatos. An non summa inhumanitas, ne quid grauius dicatur, post alias viventibus inflictas poenas, ipsorum Spiritus caelo proscribere ' omni quiete
Et si nulla spes quietis est Spiritibus,quamdiu inge villa iacent corpora: nunquid semper miseri erunt errones Miseria haec quibusdaomnino erit subeunda. quia ea quorundam corporum est conditio, utSepultura ipsis nulla possit impendi, quamuis essent, qui impe dere vellent & possent. Quocirca errant, qui si quando sibi defunctorum Spiritus mois testos esse intelligunt, mox eorundem corpora Sepultura destituta existimant. Μulti possunt esse molesti,qui & Sepulturam habent.& honestissimam habent. Errant, qui quorum cadauera norunt esse insepulta, horum Spiritus existimant inter viventes oberrare. Multi Sepultura destituti sunt, & inter mortales conspiciuntur numquam a
Vt igitur ad id quod praecipuum hic caput est, respondeamus, di non debet hoc esse compendiariam rationem se expediendi ab omni SpirDruum infestantiam molestiadisi beneficium Sepultura defunctorum corpora bis impendatur. Etiam quando constiterit insepulta esse corpora illorum. qui molestias afferunt a molestijs Iibertas non obtingit iplis corporibus aut sepultis, aut honestissima sumptuosissimaq; Sepultura do
Molestantes Spiritus,de quibus nostra est Disputatio,quemadm dum Cap. diximus,aut Daemones sunt: hi Sepulturam pro se expotenti aut hominum damnatorum: hos ad vivos, ut Sepulturam potant, redire non permittit Deus, seuerus in ipsos animaduersor:aut purgandorum: his pro animabus, non corporibus cura est: nec reis deunt, vivosq; molestant, Vt corporibus bene sit,sed ut a poenis eripiantur animae. Negatum tamen viaim. non volumus, defunctorum Spiritus Vel Sepultura,vel honestioris Sepultura nomine ad vivos redire quandoque.Sed proborum ple nilue, & eorum; qui iam Deo fruountur, illi sunt Spiritus: quorum ut animabus summum iam bonum collatum est, ita corpora, ut honestiori loco habeantur, merentur. Exemplo hic sunt Micheas& Abacuc Prophetae, qui Sebeu-nO,Eleutheropoleos Episcopo, apparuerunt,& suis corporibus hoon stiorem Sepulturam petiuerunt. Gamaliel, qui idem pro se, atq; Protomartyrebit phano, & Nicodemo expedjt, a Luciavo presby- tero. Disiligoc by Corale
572쪽
PARs TERTIA. sit tero.Barnabas qui hoc nomine ter molestus suit Anthemio Salamin s Episcopo.Zacharias Propheta. qui Calomerio:Thyrsius cum quadraginta Martyribus, qui Pulcheriae Augustae Theodosii Imperato ris lorori:atque alii;quorum mentionem facitBoaius li. ii. de Notis
Sic nec univnsim negauerim eos aliquando,qui Purgatorio carce- Hre detinentur leos etiam, qui infernalibus cruciatibus sunt addicti. Sepulturum postulare. Quid impedit,cur minus Sepulturam, quam res alias, cum ad vivos redeunt,expetant praesertim cum utrique illam desiderare possint:atq; alia etiam, propter quae tamen ad vivos non ledeunt, petant quandoquet Veruntamen ut hoc nomine omnes,qui Sepultura carent,ad vivos tedeant, haud est verisimile. multo minus, quod ubi Sepulturam co- secuti sunt, viventes molestare desinant. Aliae sunt causae, quas propter viventium rebus i nter sunt Spiritus: ut alia; a nobis explicanduest. Itaq; si Sepulturam expetunt liquid praeter suum officium praestant.
Et iusti vi hane petere possunt ii, qui purgantur adhue,quam qui 23.
damnati sunt. Neque enim conuenit, ut corporum horum melior
sit conditio, quam Spirituum. At illorum corpora idcirco honore asscienda sunt, quod in ipsis digni poenitentiae fructus olim sint perfecti: quod domicilia suerint Spiritus Sanctit aliquando etiam gloria atque splendore super solis claritatem sint decoran
Quandocunque verδ petunt, officium misericordiae praestant Vi- 1 .uentes,dum ipsis Sepultura beneficium impendunt,qualescunque ditiam lint Spiritus,qui expetant;siue illa sint digni, siue indigni. Tum solum prohibemur,quado eadem quidam,iustas ob causa ,per Magistratum sunt priuati, ut sunt per Ecclesiasticam censuram excommunicati;& qt i ob st igitia in escam ced ut volucribus caeli, piscibus maris,aut seris animantibus terrae Ex his manifestum est, quid ad exemplum Spectri, quod post I exhibitam honestiorem Sepulturam, Plinius docet non redijsse ad suos, nec, Ut solebat antea, molestiam eis attulisse, respondendum sit. Vel enim priuatum est,&singnlape , quod non probet om nes, quibus Sepulsura negata est, illam excitatis tumultibus, apud Viventes, Urgere : vel, quod verili milius est,non humanusiuit Spiritus, sed Diabolicus o qui quamuis post Sepulturam honestiorem molestus esse des jr; non tamen Sepultura officium a viventibus, sed aliud quippiam quaesiuisse credcndus est. Sed exemplum
573쪽
pax domus, sed infamis &pestilens. Per silentium noctis sonus sediri, & si attenderes acrius, streiptus vinculorum longius primo, d inde proximo reddebatur: mox apparebat Idolum, senex macie &squalore consectus promissa barba, horrendus capillo, cruribus
compedes,manibus catenas gerebat, quatiebatque . Inde inhabitantubus tristes diraeq; noctes per metum vigilabutur.Vigiliam morbus.&crescente sermidine mors sequebatur. Nam interdiu quoque, quamuis absce sserat imago, memoria imaginis, oculis inerrabati longiorisq; ti moris causa timor erat. Deserta inde & damnata solitudine domus, totaq; illi Monstro relicta; proscribebatur tamen. seu quis emere, aut quis conducere, iga arus tanti metii, vellet. Uenit Athenas Philosophus Athenodorus. legit titulum, auditoq; pr tio,quia suspecta vilitas,pem inctitu omnia docetur rac nihilomionus, imo tanto magis conducit. Vbi coepit advesperascere, iubet
sterni sibi in prima parte domus' Poscit pugillares stilum, lumen.
Suos omnes in interiora dimittit. Ipse ad scribendum animum, o. culos, manum intendit, ne vacua mens audita simulachra, & inanes sibi metus fingeret Initio, quale ubiq; silentium noctis, deinde c5cuti serrum: vincula moueri. Ille non tollere oculos, non remitte restilum sed obfirmare animum, auribusq; manum praetendere. Tum crebescere fragor, aduentare etiam, ac iam ut in limine, iam
ut intra limen audiri Respicit, videt agnoscitq; narratam sibi effigiem. Stabat;innuebatq; digito, similis vacanti: hic contra, ut paululum exspectaret, manu significat, rursusq; ceris & stilo incumbit. Illa scribentis capiti catenis insonabat. respicit rursus idem quod prius innuentε;nec moratus tollit lume,&sequitur. Ibat illa lento gradu, quasi grauis vinculis.Postquam deflexit in aream domus.r pente dilapsa deserit se mitem: desertus herbas & lolia concerpta signum loco ponit. Postera die adit Magistratus; mouet in illum
locum effodi iubeant. Inueniuntur ossa interia catenis & implicita; quae corpus aeuo terraq; putrefactum, nuda & exosa reliquerat
vinculis, collecta publice t epeliuntur, domus postea
ritὸ conditis manibus caruit. Haec
Plinius li.7.Epistolarum, Epist.2I.
574쪽
An si censiuram Excommunicationis Ecclesiassicae, quidam Spiritus errent inter ziuentes, Vsique molestistitit: f rab ipsiorum molestia libertas non anses eranda sit, qu4m ipsi a Censeraberint absoluti
E Vita &Miraculis s. Benedicti scribens B. Gregorimi Dialc g.cap 2s.resert fuisse duas sceminas, genere nobilin; religionem proii Guquibus ob in continentiore linguam ' Ex commauicationem minatus sit vir Sanctus: cum vero illae pristinis moribus non recederen post breue tempus mortuas,a que in Ecclesia sepulta diuina vitio siquota est, quam his verbis refert Sanctus Gregorius. Cum in EGI M. iri quis,Missarum late1 ia
celebrarentur,atque ex more Diacor tis clamaret. qui non comm
nicat, det locum: Nutrixearum, quae pro iis oblationem Domino offerre consueueradeas de Sepulchris tuis progredi. & exire vid bat. Quod dum saepius cernere ad memoriam rcduxit. quae vir Dei illis adhuc viventibus mandauit.Fas quippe communione se priuare dixerat, nisi mores suos, di verba corrigerent. Tum seruo Dei Benedicto cum graui moerore indicatum est, qui manu sua protis nus Oblationem dedit dicens: Ite & hancOblationem pro iis osse ri Domino facite, & ulterius Excommunicatae non erunt. inaedum Oblatio pro ijs fuisset immolata, & a Diacono iuxta morem clamatum est,ut non communicantes ab Ecclesia exirent, illae exiis re ab Ecclesia ulterius visae non sunt.Hactenus GregIrius. Simile quidapud Ioannem Petrum masseium B cigomatem Io a. giri litas. Historiarum Indicarum,quod ipsim verbis ascribi vis. Per eosdemInqui dies,vel ex intemperie coeli,vel exinsalubricinciborum succo atrox morbus naualem turbam in se Vulgo inter lusum,atque quotidiana ministeria repente exspirabam. In is milis unus in mare in Oiectu ingentem terrorem omnibus attulit Noctu quippe infra sentinam,pulsus frequentes exaudari coepti. Qitem adstrepitum,cum arrepta scapha vigiles descendissen , imp cxum e rinae sub ipso gubernaculo defuncti militis corpus i irincerunt, scia et pilus cunctis inhornui.Ubi expauore colli gere L le,res ad N Rr uarchum, Disitired by Cooule
575쪽
uarchum dela a.Nec dubiu n fuit q cxilia et translatum in imm humo conlegerent, quos acto, postridi' silier ipsu in sepulchrum eursus inhumatus apparuit Ea re attoniti cacti crini bi id se causam exquirerent,Franciscus denique, incertum e qtiali nitia, Momochus,qui concinnatoris munere fungeb1tur: sagazi coniectura sunpicatus est, hominem aliquo Interdicti vel Anathematis vinculo
constrictu e vita excessiisse. Itaque in terram egrr ssus, sancti Sisimi viri Benedicti abbitis exemplo. Pontificia Formula coceptis verbis. animum demortui rite expiauit,ei veniam precatus est. Mirum diactu abeo mystcrio reddita mortuo pax, & vaga ossa tandem in suo
tumulo quieucre. IIaec Masius.
Addo aliud ex Glyca,parti q. ubi sic habetur. In Historia Ecese astica Philonis historici repcritur, quodam persecutionum priscarum tempore, seniori Ecclesiastico, ab Anristite, sacris interdictum fuisse. Cum autem senior ille quandam ob causam necessariam alio prosectus fuisset; accidit ut ab Ethnicis comprehensus, testimonio 1uo veritate oblignaret. Hinc temptu eo loco conditur & renoualia peraguntur: cumq; Antistes h sc Verba pro nuciaret,PAX v N I V E R-s I s, sandapila templo excessit: idque non semel, sed his terile factsi. Hinc per quietem Antistiti senior oblatus: abito,inquit,& Episcopo meo sis author, ut huc venia meque vinculis exsolvat. Nam officio me sacro exclusit ideoque sacris interitae vobiscum nequeo.Testimonij quidem coronam consecutus sum: sed Dei faciem nondum cospexi. Quod si me ipse prosectus huc no exsoluerit,alius exsolue re nemo poterit Clim igitur his obtemperatum esset, sandapila te-plo excedere dehjt. Ita Glycas. . Ex his similibusque exemplis quidam, ut videtur non sine rati
ne in illam suspitionem veniunt, ut credant eos, qui cum Exco Munitiora sententia, ex hac vita di cedunt, quietem nullam habere; Scinter mortales versari; donec ab eadem . per legitimum migistr tum absoluantur. Quae sententiaqurd probabilitaris lubeat, ex qua- rLor quaestionum resolutione clarum erit. Prima quaeritur, Vtrum Excommunicationis censiira in viventes prolata, ijs obsit mortuis. Secunda, Utrum ita obsit, ut errare 1 psos inter mortalcs sit necesse, in
quos prolata est. Tertia, Utrum beneficium absolutionis ipsis posisit impendi. Quarta , Vtrum q iamdiu illud iri pensum non tuerit, quiete Optata frui nequeant. Singulas breuissimὸ expedia
Initio vero id constitutum sit Onsit r.im Excommunicationisueum MMIνι mibus obesse. Nihil inquit B. Augustinus Tractatur 7 in S.
576쪽
νARs TERTIA. 3is Ioannem, debet formidare Christianus, qu et separaria eo ore
Christi. Si enim scparatur a corpore Christi, non est membrum eius. Si non est membrum eius, non regitur Spiritu eius, Quisquis autem .inquit Apostolus,Rom. 8. Spiritum Dei non habet, hie non est
Sed obestne de iunctist Hoc primum eorum, quae in quaestione '' proposita sunt.obest omnino, & quidem in corpore,in honore,in ani. ma. In corpore; quia honesta illud priuatur Sepultura. In honore; quia hic haud parum laeditur. In anima; quia vivorum ipsi subsidia
atque suffragia,quorum non paruae Vires, subtrahuntur. Vtrum quoque sic obest, ut desunctos inter viventes errare sit γ' necesset Hoc secundo explicandum. Respondetnr vero hoc necesse no. esse. Possunt,qui hoc anathematis vinculo constricti, ex hac vita dis cedunt, meritis suis ita exigentibus mox ad ciuium supernorum c5- sortia ad mitti.Possunt infernal ibus carceribus, aut purgatoriis locis concludi,& omnis ipsis ad vivos reditus prohiberi. Habeat magnas vires etiam in mortuos Excommunicario; Vt a proprijs,&quae quis meretur, locis excludat, non habet.
Veruntamen negandum non est, quin iidem post sata quandoq; r. viventibus appareant, molestiamque pariant. Persuadent hoc primum allata iam a nobis exempla.Deinde diuini prouidentis dispositio quaecum alijs rationibus,tum etiam his demostrare potest,no
contemnendam esse,qua in contumaces atque rebelles Ecclesia uti tur,anathematis sententiam.
Hinc iam ad tertiam quaestionem facilis responsio. PO,scilicet, ijs beneficium absolutionis impendi. Vtroque enim Ecclesiasticae censurae potestas demonstratur : &hoc, quod cum ea sepulti requievideantur carere r & illo, quod absoluti, requie optata peris
Interim tamen absolutionis beneficium non hoc perse praestat . functis, ut quiete si ιιantur,o errare desinati t. sed ut susti agiis vivorum iuuentur;&ὶ poenis citius eripiantur, quae alioquin diuturniori tempore. persoluendae essent. Quod ad quartam quaestionem responsum Volumus. Haec
577쪽
Iuniam ratio seruandasis in locis, is Spirituum iu- fenationibus vindicandis, quando,per quos Spiritus loca mi infeHa,
Vae hactenus Rationes. Spirituum infestatione loea libe. . randi, a stignatae sunt, illae tum locum habent, quando. i contra quos Spiritus pugna suscipienda est, non ignoratur. Quoniam vero haud raro usiu venit, ut conditio molestantia Spirituum latear, quomodo ab horum molestia se expedire viventes possint, explicandum est. Sunt qui praedictas Rationes etiam hye valere Volunt;propterea, quod quicunq; molesti sunt; illi vel Daemonum sint Spiritus; vel hominum, partim damnatorum; partim purgandorum. Uerunt1-men non recte hi sentire videntur. Quid enim, si iis modis utaris, quibus profligantur Daemones; Spiritus vero,qui molesti sunt. sint hominum,qui purgatoriis ignibus expurgantur Sic potest accidere, ut cum Rat ionibus velis uti, quibus iuuantur pil deiunctorum animae; Daemones sint, qui molestiarum sint authores;quos contra rationes illae nihil possunt. Ruocirca illorum sententiam non probarem; qui mox, ubi de locis infestis vindicandis consilium capitur, ad Exarcismos coniugiunt, atq; ita locis Spiritus putant proscribendos, ut ipsis, praeter In sernum, locum relinquant nullum. uamuis enim hac ratione persaepe loca purgentur; suo tamen subsidio quida Spiritus priuantur; quod cum Viventium magno emolumento, ipsis posset impendi,li alijs modis contra Spiritus ageretur. Placet magis illorum studium, qui suavioritas rationibus rem aggrediuntur: ijs scilicet, . quibus pie defunctorum Spiritus iuuantur: Eito rationes hae non omnibus Spiritibus prosint, possunt tamen quibusdam prodesse defunctis: vivos vero non minus, imo .
magis, quam alia misericordiae in proximos collata beneficia tu
Et visu istanodo etiam si ad desu8ctos nullum emolumen- . itum perueniat nemo potest dubitare. Nunquid non magna vis
Aleemosynae r nullo prauo fine, solum miseros iuuandi studio susceri
578쪽
PARs TERTIA. 3πsuscepta' A quoeunq; illa suscipiatur, eandem habe ; Deumq: propitium & facilem reddit: suscepta vero ab iis, qui Christi gratia sunt
imbuti, maioribus arctioribusq; rationibus Deum hominibus d
Sic dεfunctu posse prodesse clarum est. Quia potest eorum aliquis, ε.
qui purgatorijs poenis expiatur,&ad coelorum regnum aptatur, Viventibis molestus esse: qui ut spe obtinendi subsidii molestus est; ita non frustra, sed magno suo lucro molestus est, si viventium subinsidio aliquo iuuatur.
Forte crimen est, si pro damnatis Spiritibus, quales etiam hic γmolesti esse possunt, haec fiant & adhibeantur praestidia. Est crimen;s qui haec subsidia Spiritibus impendunt, damnatorum credunt esse Spiritus, qui molestant, & pro quibus subsidia impendunt. At
quamdiu hoc ignoratur; non crimen; sed officium charitatis est; quodcunque impenditurobsequium. Haec cum ita sint, ut quod hoc Capite propositum est, definta- Lmus, in hac ignotos Spiritus profligandi Ratione, principio ad orationem, ad Missasacrificium, ad Eleemosynas, aliaλpietatu opera, quibus pie defunctorum spiritus iuuantur, iudicarem animum cogitationesω conuertendM: &quidem;si post haec vexatio atque molestia cessaret, de quiete nobis congratulabimur: sin minus; de alio armorum geonere consilium ineundum. Uerum nonstatim officium hoe deponendum; nec mox pietatis, '.
quae diximus,& misericordiae praesidia relinquenda. Quid enim, si haec admodum sint leuiat quid si pluribus aut ijsdem saepius iteratis sit opus Docet experientia saepe post tertio atq; sexto adhibita pi tatis subsidia vexationem esse sublatam:quae post prima,atq; secumda tolli non potuit.
Non ea Spirituum, qui pro peccatis poenas sustinent, est con- 3..ditio;ut quibusvis, etiam testibis. viventiu subsidijsruuentur. Ratio. ne peccatorum, quae commiserunt, poenas lustinent: quae quemadmodum nunc sunt maiora, ita maioribus supplicijs expianda; ita maioribus viventium subsidijs redimenda. Si qu:busais viventium
Susi agijssoluerentur defunctu frustra aliquot annorum Suffragia fieri peierent, qui piε in Domino moriuntur. frustra Hagul staldensis Ecclesiae fratres singulis annis pridie; quam Ois valdus Anglorsit Rex occisus est, pro eius anima ad DeEm preces sunderent: ut fumdunt teste Beda, lib. 3. Historiae Anglicanae, de gestis Ois valdi. Duo stra Ecclesia pro ijs anniuersaria sacra celebi aret:pro quibus,tam am et centum, & ducemos adnos, illa celebrata sunt. Rr 3, Qua Diqitiam by Cooste
579쪽
3i DE LOCIs I NpEsTIsauando deinde dicta pietatis subsidia non iuuant; tvm Rebus cass cratis. πecta Cruce, su=ensis Sanctorum Reliquiis, contra stiritru pugno est Haec arma bonis Spiritibus non obsunt. Haec malis, quales esse praesumuntur illi, qui prioribus rationibus non iuuantur, horrori sunt, & detestationi. ut ob id spes sit, propter haec, ipsos sedes suas
Quid si nec his pellantur ldhibeantur Exarcismorum machina; Asiurationes atq; Execrationes;&quaecunq; Dei ordinatione contra Spiritus vim aut potestatem habent. Nihil nimis inhumanum, nihil nimis crudele, contra hos Spiritus potest adhiberi. Neque mox abij ciendus est animus, si quod petimus, non statim consequamur. Saepius tentandi Spiritus, saepius impressio facienda. Quemadmodum non ex hominum corporibus uno atq; altero Exorcismo, ita neque ex Locis deturbantur.'Quaedam non reli quunt nisi importunis viventium Exorcismis di coniurationibus fatigati.
De ficacitate omnium praedictorum Modorum.
2' quas ob causias non semper speratos*
Agnas esse vires Modorum emη.um, quibus contra quoscin que spiritus, Spirituum V, quas asserunt, molestias depug/ἱ natur,ex dictis utcunq; manifestum est. Sortiuntur quoq; suos,quos viventes sperant,effectus, haud raro. Utrum vero semper Hoc inquiramus. Nec hoc solum, vertim etiam, quibuι de causs, ne semper consequantur, accidat, exponamus.
In priori opus est distinctione Spirituum. Neq; enim hic eadem videtur esse bonorum, siue purgandorum ratio, Ac impiorum, atq; in primis Daemonum. Pro illis nonfrustra, a viventibus suscipiuntur pretatis ossicia. apud ho, aliqua do parum efficiunt, quae alio quin per se efficaces sunt K ationes. Prius ut dicamin; ipse nos inducunt molestiae, ab his viis itibus, uentibus allatae. Cu meni In singulari Dei prouidentia,atq; bonitare fiat, ut ad vivos h spiritus redeant;& hoc sere nomine semper rodeant. ut vivorum lubsidijs iuuentur, quis dubitabit adiutum iri miseros, si quas ipsi poenas lustinere debet, in se viventes suscipianti& Christianae pietatis ostici js pro ipsis, veluti unius corporis membra, satisfaciam N-
580쪽
pARI TERTIA. sQuocirea horum Spirituum quosdam ita certis io is esse affixos, ut ad extremum iudicij diem, aut etiam ad aliquot iacula ibidem
debeant expiari,&nullo possint viventium lablidio iuuari, vix cre di potest. Quamuis enim quidam, ut quam diutissime crucientur, meruerin nulli tamen 1 Christi corpore exciderunt: quapropter, ut membra membrorum, ita mortui vivorum possimi opera iuuari, illi praesertim, qui locis, ubi expiantur, mortalibus sunt m
Apud posteriores, damnatos, inquam spiritus, expurgandi loca s. assignatae Rationes, quandoque, fallunt. Nec nouum hoc. Etiam Apostoli, quibus plena super Daemones potestas fuit collata; pote- . state sua quandoq; nihil profecerunt. De illis quidam, qliodfiiij ο At sanitatem, per ipsos consequi nequiverit. apud Dominum conqueritur. Marci 9. Neque in praesenti negotio hic exempla des derantur. scimus αquaedam loca nec post plurimas grauissimasq; machinas potuisse expugnari. Scimus quibusdam mortalibus perpetuum cum inse- stantibus Spiritibus fuisse bellum . Desperatae sorsitan illi fuerunt salutis. Fuerunt aliqui: sed quidam etiam integerrimorum morum, Vitae probatae, & qui Deo, ob insignem virtutem; chari eia
Sed quae buitu rei causit Non eaedem apud damnatorum hominu mspiritus; & apud Daemoniorum. Nec mirum, quia ncc eodem modo,Vtriq; rebus viventium intersunt, ipsosq; mo stant. Interiunt damnatorum hominum spiritus inuiti&coacti. Intersunt spiritus Dae
moniorum lubentes&spontanei. Quapropter illi, si possent, mors fugam capescerent, ad primam vim, vel Adiurationis vocem: hi lipollent, discederem nunquam. Hinc fit,ut non ex voluntate damnatorum hominum C se petendae sint cur adiurati loca inscfla non deserant, & vipentibus pa cem permittant; sed illiu , cuius Lrphrio ipsi ad vivos coguntur ἔγdire. Cotur ,quod Daemones adiurati non cedant;hoc ex ipsorum, atq; eius, cuius permissu Vexant, Voluntate pendeat. Non cedunt adiurati damnatorum hominum spiritus siemper lin mcis infestis; non pacem concedunt vivis. Cuγἐ Q ia non semper eosdem cedere vult Deu&. Non ccdlarit, nec infestire desinunt sic eradiurati Damones. Cur 3 Quia cedcre rccusant, nec Vt cedant per mittit Deus. Iola igitur Dea voluntate fit, qtrodessectus suosmat hins,
quibLs contra mola sitas infestantium spirituum pugnatur,& lines suos non consequan ur apud damnatorum hominum spiritus: Dei