장음표시 사용
561쪽
tir iti de eo ore exierunt, offerenda;si vis esse Chr manus.Et ipse: Si scirem, inquit, ina rem mmmesse in inferno; non magis proii Iaorarem,quam pro Diabolo Ita Soto in . Sentent. d. f. q. 2. art a. ex D. Augustino. Itaque, ut cum B. Gregorio loquar . Dialog. cap. Non
rant sancti homines pro hominibus inii delibus, impljsq; desumctis: quia pro iis utique, qaos aeterno deputatos supplicio iam nouerunt; ante illum Iudicis iusti conspectum orationis suae meritum cassari refugiunt. Ita Gregorius. at. Ex dictis non solum hoc colligimus, Suffragiis nostris damnato rum Spiritus non iuuari; sed frustra quoque esse, atque cum animae nostrae detrimento his spiritibussuffragari vere, atque si fra
a. oelligitur secundo in graui eos versari error qui damn torum 'Spiritus aliquando ex suppliciis, quae grauissima parpetiuntur, putanterj endos:quo nomine, cum quibusdam . non bene audit ori- fenes; qui, nescio q ios, animarum itus se redit tu, ut B. Augustinus O quitur, excogitauit. Huius erroris originem notant Epiphanius, Epist. ad Ioannem Hierosblymitanum, Hieronymus in Capite I. Ionae, Gregorius 9. Moralium capite M. &εο.&libros l. cap. 1e. - Cum Origene coniunxero, quos idem B. Augustinus resutat, M. de Ciuitate Dei, cap. i . & sequentibus: qui in nouissimo iudicio propLer intercessiones Sanctorum,' hominum putant esse danto nandum: Eos quoque, qui impunitatem omnium peccatoruin promit eunt aliquando, etiam Haereticis, propter participationem corpo ris Chri illa Denique Illos,qui non omnibus, sed ijs tantum, qui apud Catbolicossunt ruenerathetiamsi postea in musta crimina, erroresqὲ Proruperint. indulgentiam pollicentur, dec. de quibus plura loco
cita od a tus Augusti erus. Nullis omnina damnatu gesolutu reliqua est. . . Nec assertioni nostrae repugnat, quod Psalmo s. dicitur: Ν -
quid obliui sietur m ereri Deus; aut continebit in ira sua misericordias suassDevius enim est serino Propheti,qui quamdiu spirant, sperare posilan sibiq; Dei misericordiam promittere. Mortuorum longὸ alia est ratio: Misericordia illi pro rius indigni, qui misericordiae remis
pus turpiter neglexerunt. Qua .T quam B Augustinu lib.2 i. de Ciui. rate Dit. cap. 1 . adprobos solum velit pertinere, quod a Propheta dicitur, Deum miserior irasyas in sua ira nox contenturum.
562쪽
I iam rationibus proscribi Spiritus hominum damnatorum: eorum fi infiHationes atque mole Bias tollit quibus Spiritus Daemonum, ipserum s mole Bia proscribuntur
On prodesse damnatorum hominum spiriribus suffra- r. igia, quibus purgandae animae iuuantur; nec hisce ab ipso- rum molestiis,quas afferui, uiuentes liberari demonstratum est. An illis machinis oppugnandi sunt, quibus comita Daemones depugnatur Ita omnino censimis: licet ut assentiamur. h e. tam firmis argumentis, ut ibi, non inducamur. Atque haec Socundano Ira assertio est; quam sc quentibus,&explicamus&proba
Et principio,haud obscurum est, pro nobis tam frina pra dia hie, Mutibi, Mnesse. Ibi exemplorum abundabamus lylua, quibus probabamus & Reliquiam,& Sancti Crucis. & Rerum consecratarum usu Daemones profligari. Ecclesiae prsterea nitebamur authoritate;qui hoc ipso probat rerum harum alias contra Dς monum valere insulistus; quod hoc nomine consecrentur; consecratae vero Christiano populo in hunc finem offerantur; alias Daemonibus per se ess amolestas Hic utroq; videmur destituti. Ncq; enim exempla obuia sunt.Orationes etiam atq; Exorcismi, quibus contra Spirituum m Iestias Ecclesia utitur , contra Daemoniorum Spiritus tantum instituta videntur. Nihilominus, etiam his machmis. Ipror, jsidem, NIpnum immu- I. 'ratis, confra damnatorum hominum Spiritus feliciter nos pugnare posse cre- inmin: credetq; nobiscum: qui quae & machinarum iliarum ratio.&qui Spirituum horum conditio sit diligenter secu expendere Velir. Incredibili, N Vatiniano orio, Deum Opt. Max. prosequuntur damnatorum hominum Animae. Haec ipsarum conditio alathma nostra, quibus contra Daemones pugnandum docuimus, Deo Vehementer placent. Hec ratio machinarum. Quid ex utroque Damnatorum hominum Spiritus illas fugere atque detestari. Quom do veroi Quia ita natura comparatum est, vi quorum odio stagramus, quoIuc detestimur; eorum non sol uni non praetentiam ura.
563쪽
docunq; coniuncta linti sustineamus. s. Quod inserimus, rei'Einferri quiuis facile uitelligit: At non ita sacit ri quod ponimus;odia Uitiniano scilicet Deum prosequi damnatorum hominum Spiritus: MachinM item, quibus contra Daemo nes pugnamus, Deo vehementer placere, & gratas esser at non minus utrumq; certum est.
6. Pro impiorum Spirituum,erga Deum odia grauissima est sacraru
cripturarum authoritas, omnium Patram calculo confirmata. 4,-
erbia dieitiar Psal 3.horum. qui te oderunt asi exilit Iemper. Han e en i m sententiam, quamuis ad alios pertinete dubium non sit: in damnatos tamen hominum Spiritus, atque item Angelicos, conuenire maximE. constans omnium sensus est Se consensus. . Sed & si ad voces damnatorum attendamus, quod dicimus, facit probabitur. Plenae sunt da amatorum hominum voces blasphemi rum: plenae irarum: plenae conuitiorum. 4n blasphemiae ab amico animo in eum, in quem elio muntur 3c expectorantur. proficisc turl Forte in Deum blasphemi non sunt damnatorum hominum Spiritus Sunt maxime. MaIedicentdnquit Innocentius III. lib. 3. de Contemptu Mundi. c. to. altissimo, & blasphemabunt excelsum: conquerentes eum esse malignum. qui creauit eos in poenam r& nunquam inclinatur ad veniam. Audi Ioannem in Apocalypsi Capiate i6. dicentem: Grando magna descendit de caelo in homines, &blasphemaverunt homines Deum propter plagam grandinis. qu
niam magm facta est vehementer. Ita Innocentius.
Scrutemur odij causas Maliae & magnae in damnatis Spiritibus inueniuntur odium,inquit Gregorius Nissenus 8. in Ecclesiast. est aversio ab eo,quod molestia asticit. Quanta vero molestia miseros damnatorum Spiritus asticit Deus priuat bonis:grauat malis. Sed qu1tis de quotloinnibus ι v. quibus in hae vita frui potuerunt,priuati sunt damnati. Quod ii quaedam, q iae natura concessit, retinent; illa ipsa malorum & poenarum sunt leges& materia Sed hoc maximum poena Dinm vocant Theolog: a iod Dei Opti Max. conspectu frui iplis
negatum est. Quocirca sanctus Augustinus, postquam plura dam. natorum damna recensu illat: Absintia, inquit,praesentia Christ/, quoad visionem eius sola o Mn:a praedicta mi super.v io omnibuι panis est intoler bilior. Ita ille de Triplici nabitaculo, cap. 2.
o. Sic torrente malorum omnium obruti sunt. quae cum sacrae literae
satis explicare nequirent; quibus potuerunt, vel huius Vitae graui but
564쪽
vi iunt exteriores tenebrae, dentium siridor, erus, emitas ct eiaLirin, et num ardens igne ct sulphure frigor.i niuis, minuu calor, demerium μελ ιμpribulatis, gaesis non fuit ab orbe condito, δέ c.
Easdem quodam modo adumbrat Cassianus.in Consess. Theolo-u.gica, parte s. Quis, inquit, diccre valeat, quae impiis, & malE viuen tibus tormenta iant praeparata' in ipso enim continuae mortis loco qui Infernus appellatur; quid aliud nisi uigis filmma, perseverans tribulatio& perpetua poena, atq; infinita totius mali calamitas esse potest Igneus aut e fluuius,& sceda palus copi et omnia. Ibi sine atroces Angeli commorantur, quorum brachia sunt, ut capita dracons; quorum oculi igneas ex se sagittas emittunt: quorum dentes, ut E. lephantis prominent; & stimulant ad tormentum, ut caudae scorpionum quorum aspectus tremorem inducit & dolorem atq; morte.
Atque Utinam mors possit in his subuenire angustii . Sed quod est
horribilius ad hoc vivit in torme iis positus,Vt cruciatibus guberne tur; ad hoc redintegratur, virosus serpentibus, do iteratis subinde interumq; repetitis mortibus attrectetur. Illic vlulatus &planctus: gemitus& mugitus continue sonant limulo clamor coluius ubiq; attollitur, quem dura tormentorum vis exagitat,& incendii arsura
Sed duo sunt, quae hanc poenam augent; acerbitra atq; duratio. In i tm sima est, quam miseri patiuntur. Nihil est chiragra in manibus; nihil cholica in venire; nihil podagra in pedibu ; nihil dolor dentium in ore; calculi in renibus; si cum poenis infernalibus, Vetilloria natorum aliquod, vel omnia simul conserantur. Et his morbis unum aliquod membrorum at fi gitur. Quid si omnes morisia iam dicti hominem cruci niὶ quid si in omnibus membris crucien nonne res propemodum intolerabilis. Rursus, cum hic patiuntur non desunt colloquia amicorum, commoditas lecti, aliaq; Vitae leuia. At ibi nulla pars, vel membrum . a tortura Vacabit: nulla unquam consolatio. Pro lecto candens stratum: pro refrigerante aere,ignis; pro suavi odore, foetor suffocans: pro amicorum solatio, irrisionis, contumeliae, maledicta Daemonum. Auget & miseriam, e morasto.Perpetita miserorum est poena. hy'minabit, inquit B. Cyprianus, lib ad Demetri ancm,addictos adides semper gehcnna, & vivacibiis flammis vorax poena:nec erit uno de tormenta vel reqalam possitu habere aliquando, vel finem. Ser. buntur cu corporibus suis anime Iesinitis cruciatibus ad dolore. Et B.
565쪽
Et B. Ret nardas lib. Meditationum c. s. Procul, inquit,ὶ beata patris exulati. cra abantur ing henna erpetua. Nunquam lucem visuri, nunquam refrigerium adepturi sed per millia millium ann rum in inferno.cruciandisnec inde unquam liberandi; ubi nec qui torquetaliq ian so satigatui: ec qui torquetur,aliquando moritur. Sic enim ignis ille conlumit, ut semper reseruet. sic tormenta aguntur, ut semper renouentur. 6' Quantum vero huius aeternItatis cogitatio cruciat In hac vittiquidquid diuturnum est, molestum est, S grave. Et si grata qui Minc li sano duos annos in t ei' i molli contineter cubandu esset, noa ferret diuturn ς quietis laborem .iuid si vero unius anni graues calculi labores serendi quanta haec ni I leria φ At ad poenas inferni nihil huius vitet dolores: nihil seruens oleum:coii fractio ossium;scorpiones.&sexcenta grauissima mala. Quae igitur miseria n perpetuum, Προsrualia tollerare siupplicia Nimium longum, quod aeternum. Bona esset conditio miterorum;si tot millibus annorum infernales poenae essent sustinendi;quot unquam fuerut solii i n arboribus;quot sunt arenae in littore maris:quot gut ae in vallissimo mari. Sed in eternum puι, nullis annorum xviniarib M absoluιtur. 1 Neque ex his odium damn uorum Spirituum erg i Creatorem suisum,tantu ncrescit; verum etiam ex omnibus, quae ipsis diuinitus collata sunt, beneficij'qualiacunque etiam illa sint. Praebent materiam m aioris odi j erga Deum bo fortuna, quibus du m corpora lauerenr. abundarunt. quoniam haec ad maiora ipsis seruiunt supplicia. Praebent bon.t orporu, attaanne;quae dolentie, i eo, iam male expensorum rationem exigente, ccepisse Praebent bem tota omni , ct Iaecunq; in uniuersum hominum genus Filius Dei, triginta,& pluribus, quibus nabiscum annis versatus est, contulit.quoniam & hetc poenarum augent acerbitatem. 16. Magnum igicurodum damnatorum hominum erga Deum. Et poterunt hi Deum aequo animo serre 3 poterunt quicquam . quod Deo charunn,gratumque tir, proba re'poterit placere,quod ille probat 17. Sed fortu quod secundo loco inquirendum in arma quibus comtra Demones pagnatur,Deo grata non sunt. Forte non placentibuΜgratifima. placent vehementit si me. Docemus desingulis: sed pro in- Itituti ratione,breuissim Ars. Pro crucis suo sunt infinita, quae per illud Deus Opt. Max. op rari dignatus est,omnibus omnino temporibus. quaeqi iam sint v ra;quam magna.docet de Daemoniacis Disputatio. Addo di hoc nomine
566쪽
PARS TERTIA. 3. mine placere; quod memoriam resticet amarissimae Filii eius pacsionis; quam cupit ille, apud nos. iugem esse, atq; perpetuam; quod de diuinis rebus mentem admoneat,quae non potest ipsi non plac re, qui mortalium cogitationes cupit esse abstractissimas 1 rebus terrenis,& coniunctissimas diuinis. Quid,quod Crux Fi lii Dei trimphum, vel maxime sit exornatura Quando enim cum maressate maginnanspotessare Venturus est, rationem cum mortalium genere uniuerso positurusTunc, inquit Dominus, patebit signum Filii hominis in
Similia pro Reliquiis afferre possumus. Neq; enim quemquam clam est, qua:n sint omnem propemodum fidem humanam sup rantia quae ad Sanctorum Reliquim Deus fieri voluerit.Docet&hq de Drinoniacis Disputatio. Potestnε Deus non eorum magni lac re pignora;quos primisit se benedicturo glorificaturos omnibus malis erenturo, 3 quibus Virtutem miracula patrandi in hac vita contuli ξ&quidem tot, ac tanta: quanta Filius eius non patrauiti quos uniuersus mundus ludices in extrema i 'la exspectat diei quibus darum accumbere inRegno coelorum,ubi ministrum agit Filvus Dci in. Placere Deo orationem dubitat nemo. Ipse illam consulis. ipse,pr ejit,ipse modum orandip; ascrribit. Sed & ad orandum inuitat studiosin simE. Quibus vero rationibus Piuo exemplo. maxima promissione, rebin
maximis oraIione, vel confectu, vel impetratu. ut interim pulcherrim rum Virtutu cumulum omittam,quae cum oratione coniunctae sunt,& Deo plurimum placent. . 2I. Fortό dubium de Rebus censecratis, num Deo probentur Et pro his, quemadmodum pro Reliquijs atque Cruce, sunt prodigia, & portenta, non nisi singulari Dei virtute atq; prouidentia, ad harnm rera sum peracta. Accedit quod ha res proprie Dei dici debeant; ut quae λ naturali suo usu, per cosecrationem quodam modo transsatae sunt ad diuinum.& natura multo superiorem & quibus tanquam diuinet
clementiae, quibis dam quasi in struinei. tis, Deus humanis necesiit tibus subuenire decreuit. 22.
Unus restat Exanismin . In hoc nihil esse, quod damnari merito positi, alias demonstratum est' multa esse, quae probentur, in q; grata sint, quae iam diximus, confirmant omnia, ut quotum in Exoercismo usus est prς cipuus. 23. Sunt igitur res hae grata Deo. Sunt igitur ingrate. 8e odio, damnatorum hominum Sip ritibus ic sieni igitur ipsas, detestabu itur, non serent.Desinent ad harum piaesentiam Mortalibus csti inscit . pacem relinquenti Qq IstDihil irco by Cooste
567쪽
sist&, praeter iam fusius explicatam iratios rem, alia, cur con radamnatorum hominum Spiritus pii, riarunt v 'cre cr di debeat machinas, q)ribus Demone, ex pug iamur: illa Vac icer, quod votisimile sit 1iu;i quam ianitiator uin hominum Aptii u n Ob s rnoleis nos csse, nisi M3ἰb s eg g ἰ ad taliora tib is si non omia pet agentibus: ut Ohici red: dene 'it hos Spiritus ab i uc si indo de si stere, si locis, ubi iniustant, ipsi Daemones prolcribantur.5 profligan
Nam primum credi potest, damnatorum hominum Animas, si quis dorenus vluentlam auleprosopos , pcrsovaliter, inlcrsi'nt,lae minnu opera ad nos delatas est . aut etiam compulsas: atq: ita ipsis semper alii stere; ut ne latum quidem unguem,ab ijsdem discedant. An de terere possunt iam in suam porestatem tradita, illi pr serti m sp, ritus, quibus studi tim suit continusi,viqnamu Angelus cuiusq; T telaris pro viventium bono fuit sollicitus, tantum ipsi incomm darent ad vitiorum latas vias pertraherent ICorpora vero, quorum hic Vsus est, omnino opera quaedam sunt Dς monum:& 1 Dς moniblis,non tantum sermantur;verum etiam, ne dissoluantur. sustentantur. Non credibile est illas damnatorum Spirituum esse vires, ut ex aere corpora sibi aptare valeant. atq; Ω- stentare. Maioribus hic opus,est Angelorum scilieet, non quidem bonorum, quorum obsequijs damnati indigni, sed malorum, in quorum in selicem societatem miseria scripti. Haetauperius deo monstrata sunt, Capite is aq.2s. Quae cum ira sint, nouas h Ic ratione , quibuq ab humanorum Spirituum molestiis liberemur, quaerere nectile non est. Illae ipsae, quibus contra Daemones confligi mus, se ruire possunt. Quomodo porro contra hos Spiritus valere dici debeant: & Vtrum aeqDales omnium lant vires; an una altera praestantior,explicandum esse:t,nisi, quae lilperius dicta sunt, hic seruire crederemus. & breuitati stru
D ficosiimus Moris Hibus partim contra dam
natorum hominumSpiritu partim contra purgandorum pugnatur. duo alij quidam se videntur, qui tam purgandis quὰm damnatis ps uni essecommunes. Horum altero Spirituali defunctorum necesi-
568쪽
sinati sitibuenitur: altero temporali. In illa impenditur
beneficium ab lutionis ab Excommunicatione contracta a viventibus; in hoc exhibetur sepultura , qua defuncitorum corpora carent. Virumque antequam ulteriusprogrediamur examinare ope pretiu eri.
An sepultura defunctis exhibita, ipsorum Spiristus prohibeat ad viuentes redire, i s --kHos esse.
Vorundam illa sententia est, ut insepuItorum Spiritus L. tamdiu existiment quiete sua atq; proprijs sedibus carere. i & inter viventes errare; excitatisq; tumultibus molestos esi quamdiu corporibus sua Sepultura impensa non est: ea vero impensa, molestias Omnes desinere. Hinc Poeta, Aeneiados 6. Non ripas datur horrendas,nec rauca fluenta Transtartare prius, qua edi bin assa quierint. Et Porphyrius, teste 'Benedicto Perierio cap. 9. de Magia, Animae, inquit, carentium sein pultura circa corpora morantur. Quocirca, addit, qui vaticinantium animalium insinuari sibi animas optant, praecipua illorum membra deglutientes, praesentes stibi faciunt animam, Dei ritu vatucinantem. Talis enim anima, una cum sui corporis integra sumptione, in corpus humanum se penitus ingerit. Haec Porphyrius.
Sententia haec, quamuis pernitiosos errores quosiam continea'; a. non tamen, per ounita, salsa est; nec damnari a Christiano homine
potest. Nos, postquam vera a salsis distinxerimus, ad praecipuum. quod hic propositum est, Caput respondebimus. Verum est defunctorum Spiritus Chi istianorum imprimis) d fide syare, aut ferte prob. re, ut quae dum vixerunt, fouerunt corpora, suam habeant Sepuli aram. Bonum hoc aliquod ipsorum est: & bonum est, Philosopho teste, quod omnia appetunt. Antiqui illi iusti. inquit B Aug ist. li. de cura pro mortuis agenda, ca. ts. dum viverem ce supellen sis. . aut transferendis corporibus,suis filijs mandarunt:& mortui, utra
569쪽
4. Ad iniuriam & contumeliam defunctorum omnes pertinere ex istimant, si rapultura corporibus negata esset. In Veteri lege,qua lo in aliquos Deus grauius voluit animaduertere, ad alias poenas etiam hanc adiecit, ut sipultura infelices carerent, & corpora cederem inescam aut ali volucribus, aut seris camb s. Apud Graecos. este Alexandro ab A'exandro lib. 6. genialium diemum , cap. to. tantacura Sepultura fuit, ut decem Urstores,quod bello nauali apud Arginusis, vi tempestatis alti,defunctos in acie non sepelissent, ab Atheniensibus capitis accertiti, &vltimo supplicio affecti fuerunt. Lacede monii, dum contra Messenios duconi, ne milites, qui bello ceciderant in i pulti maneret,tesseras in brachiis in culptis nominiabus habe ere. In oleuit mos Athenis,ur fingatae tribus sing ilas. cas. in q ubi cadauera. 8c dispersas reliquia, ill oririn.q ubeu ceci .erant, sirp cuiusque tribu , inquili ta colligerent,in expeditione v
der, bidem, qui m Ue de Repub. meriti supplacio ess ni affecti: aut qui laqueo, ut morte in honesta aut malo letho occ. buissenr. ins pulti abiiciebantur. Et apud MS :yntios.ii quem prauis moribus vuxisse contigi stet,eicctum cadaucr in vastis Glitudinibus exponundEt Persae damna orum corpora seris & canibus chii iebant. 6. Eandem ob caulam criminis loco habebatur olim dJunctorum Sepuli braν olare:quod Jeputiisu illata vis, sepultis illata censeretur. i sepulthra violant, domos defunctorum: inquit Constantinus L i.C. de violati sepulch .geminum videntur facinus perpetrare. Nadi sepultos spoliant destruendo,& vivos polluunt sabricandorunde.& laesae a1aiestatis crimen committunt. . Sed & graues in Sepulchrorum i violatores statutae poenae. Rei
Sepulchrorum vim arorum,si corpora extraxi Gnt, vel ossa irr is en . humilioris quidam fortunae, summo supplicio assiciebanti: nhonestiores in insulam deportabantur : alas autem religabanti Gaut ad metalla damnabantur. Si aurem cadauera spoliassem : ,iquis dem armati degissem, capite plectebantur . si sine armis. usque ad poenam metalli procedebatur.L. Sepulah. s. de Nepulch. vis ata.
1. Quocirca inter Rarbarorum rirus non immerito illi habiti sunt, . quorum Bruno,libro .de Cirem omismerninit,qui destinctorum corpora vultliri hias aut canibus dilanianda obiecerunt;aut in maria atque flumina. paludesquς proieceruat: bud uiorum maxime qui . senio tDisitigod by Cooste
570쪽
PARs TERTIA. yos senio consectos primo impie mactabantideinde maetitos crudeliter deuorabant Porro quemadmodum hoc verum, ira salsum est,& a Ca holica 3. religione alienu defunctu adsidessum adirῆ non parere,nec requi studi,d nec corporas ustura demandaras erant. Quiri, inquit Beatus Augusti-wν. lib. de Cura pro mortuis agenda capite s cor Christianum i clinet his poetic-Zabulosisque figmentis, scilicet,quod. Nec ripore datur hamendra nec rauca fluenta
Transportare iis,qua eiis ossi quierim et is inquam cor Cnristianum his poeticis sabulosisque figmem miis inclinet cum Dominesis hor etiar Christianos,ne timeant eos,qui occi sunt c ,rpus,& pollea non habent ampliu quid iaciani Qui ex hac vita in Dei offensa excedunt, mox ad supplicis 'Oca ra' idi. piuntur. Nec inseputiat orpora aut prohiben .eur minus, vel ad iudiplici loca rapiantur; vel l upplicia in his locis, peccatis debita pati
an ii r Demostratum est hoc cap 84. si pie in Domino mori untur, nec maculas vitas,quas eluere necesse est. habent, mox ad cς' orum regna transvolant: tantu m que a est, ut insepultura corpora felicitatem suspendant; ut quandoque augmant. Et hoc alias demostratum est.
Q d p in Domino moriuntur : sed tamen persecte purgui hine
nondum discedunt, a Caelorum quidem regno aliquantulum arcentur; veruntamen non ob negatam sepulturam d nec hanc inter morta es errando urgent; sed peccatis debitas alicubi poenas pe soluunt, ut randem inueniantur expoliti lapides, apti caelest. bus
aedificiis. Q iam e Ct misera conditio sanctissimorum hominum , sis iamdiu corpora, carent sua sepultura. Spiritus a diuino conspectu prohiberentur &errare inter mortales oporteret cum ipso u plurimi canati is obieet quidam in atrihima maria demnerit ρ alii in For/s atque . ruces acti, in escam cc geri ni feris terrae, atque volu cri b ii S cae l. 'i iid quod quidam in cineres redacti, in ventos lint dis- pcr. is Sed & necesse esset maximam errantium sp rituum esse multi tisinem. Ncque enim pauci, aut oti m sunt reperti, aut nostris rtemporibus reperiuntur; quibus sepultura beneficium, vel suo. vel vitientitvin malo. aut iniquo casu negatum est. Si vero omni uinhorum spiritus inter viventes oberrarent, iisdemque obsepultu ram, q ia carent, molesti essent, nonne perpetuum cum mortuis es