장음표시 사용
71쪽
chinas,ut eliciat:sed frustra omnlathoe solam consequitur; ntelligit Spiritum non pcr se, sed per S. Remigium elici posse,ita Hincmarus in Vita Rem igii Sic aliquando eodem tempore, tres adducti sunt ad Theodorum Archimandritam: quorum duobus ille statim su uenit gertio non,nisi post aliquot dies, teste Georgio presbytero in
eius Uita. Idem Theodorus puer adhuc,eodem teste, quem non potuit, primo die,fl agellis eiicere Spiritum;eiecit die tertio. Quantum laboris in Daemoniaca quadam curanda suscepit S.Be nardus Mediolani. cum sacrificium Missae celebraret Et piis orationibus adiutus populi,& loci sanctitate, insolentiorem semper expertus est Satanam. Rem totam latius prosequemur, is Capit. Eo dem modo dissicilem admodum se exhibuit,quem ex Artemia, Di cletiani Imperi filia eiecit S.Cyriacus.Siquidem post tertio adhibitum Exorcismum, primum discessum parauit. hoc apud Surium
Tom. . Et quem eiecit Patrocius, eremi cultor, triduanam orationem,eamque ardentem requirebat, teste Gre rio Turonensi. cap. 9. in Vita Patrum. Sed maius his robur habet,quod sacrae literae docent, suisse Daemoniacum, in quo eiiciendo spostolorum vires succubuerunt, quodque oratione tantum, ct ieiunis fugari docuit D minus. Usrum de hoc argumento, Parte o. Hoc nunc conclusum sit, duo sere esse , quae superiorum ordinum Spiritus pro
Cettius utroque argumentum est,ipsorum vi, per Exorcistas, extorta consessio. Quamuis enim ultro multa afferentibus credi non debeat;quod plerunque mentiantur.&hominibus imponant;quemadmodum lamen vi Exorcismorum coguntur, ut alia fateantur; ita cogi credendum est,ut Ordines suos,atque classes prodant. Ita
se inferioris ordinis esse prodidit:quem Triphon ex filia Gordiani
Imperatoris eiecit.Coactus enim , viro sancto dicere, cuius imperio miseram esset ingressus:sea Patre suo Daemone missum esse respondit. Metaphrastes in Tita Triphonis.
Plures quandoque in uno homine Daemones este, atque unde id cognosti queat.
N v Μ aliquem hominem ab uno Daemone possideri, plin Dibus exemplis, tam sacris, quam profanis doceri potest: est de manitestum est: quamuis, teste Totato in 3. Matthaei,
72쪽
q.isc. quidam id negent. An vero in rno eodemque plures sepopnt; .tu sempersint plures:atque Unde id deprabendi post, hoc Capite inquirendum est. Et plures quandoque in uno homine esse sacrarum Scripturarum prodit grauissima authoritas. Clim quodam tempore Dominus in Da monio eiiciendo occuparetur, & quod ipsi nomen esset interrogaret; mox responsum hoc tulit, Legionem dici,quia, ut Euangelista ad-mnait multa Damoma intraueranon hominem. Idem alio loco his ve bis insinuatur. Cum immvndus, inquit Dominus, Spiritus exit ab homine , perambulat per loω inaquosa, qualens requiem o non inuenires,diacit; Reuertar in domum meam, Me ex ini: Et cum Venerit, inuenit scopis mi mdatam ct ornatum. Tunc radit, O assumi septem alios Spiritus,nequioresst, ctilis re se habitant ibi. Sic Atarcii 6. & Lucae 8. dicitur quod D minus ex Magdalena septem expulerit Daemonia. Sed & nihil est. quod prohibeat, cur minus plures in eodem homine Spiritus esse
queant. Non e Spirituum, q8ae corporum,conditio est, ut unus alteri cedat. Vbi unus spiritus;ibi mille esse possunt, quin imo 6666. quemadmodum exemplo eius,cuius supra meminimus, perspicuisum est.
Sicuti autem nihil prohibet,cur minus plures eundem hominem obsideant. ita nihil propemodum est, quod omnino persuadeat pli res semper esse, qui unum obsideant:Quod per plures fit,id persaepe
Unius opera potest confici.Vnus aliquis ex ipsbrum grege,tot& tantas molestias homini potest afferre;vt pluribus & maioribus fere dis nequaquam miser par esse valeat. Hr nihl lominus plerunque ut in eodem hominesint pluren. Docent hoc exempla eorum,qui nostris temporibus Obsessi inueniuntur. Vix Vnum aliquem deprehendas,qui non plurium Spirituum tyrannidem patiatur. Addo.quod hac societate Daemones gaudeant: quodque illam deiiderent. Esto, inter se dissideant;in una tamen hominum sasute oppugnanda mirum est, quam sit consentiens stodium & concors Voluntas:vt prorsus credi possit expetere ipsos,qui secum in hominibus cruciandis, conspirent. Lst pro hac assertione Christi oratio. Docet ille quod si quando Daemon exierit ab homine, sit solitus perambulare per loca arida. orrequiem quarere: & si minime inueniat, reveris in pristinami domum; ita tamen, ut septem secum se nequiores Spiritus a sumat. An assumere socios Daemon putandus est, qui in homine vexando locios non diuid crae
73쪽
. Sed nec paterentur in eodem homine se Daemones; nisi volunta te,eorum fieret,ut essent plures. Cum enim earundem virium non sint:sed quo Ordinibus &classibus sunt superiores, eo etiam viribus potiores;omnino,qui ordinum essent superiorum,uiribusq; prsit, rent, mox eos, qui minus viribus valerent, sedibus suis pellerent: quod quia non faciunt, scin socios torturae consentire significant. Hinc sequitur non esse contrariorum studiorum Spiritus, qui in eodem sunt homine: sed idem velle, idem conari,idem moliri. Qui eo sortes imperii in hominem admittunt;illi, nisi regnum suum dissolui velint,omnino, ut conspirent,necesse est. Caeterum,quando nam sint in uno homne plures; ct quot namsint, haudit afacile deprehenditur. Certiorem hic regulam dare non possumus; quam praecedenti Capite assignata est Quemadmodum vi Exorcis morum coguntur, Ut prodant,quorum sint ordinum; ita cogi pos sunt,ut fateantur,virum sint plures;atque quot sint. Non tamen mox eorum orationi fides adhibenda est. Nam cum difficulter sedes suas desieran ;quas possunt,es fingunt amphibologi-as,ut Exorcistis imponant,& socios non prodant. Quocirca si omnino eorum numerus constare debet, non solumeompellendi sunt, ut dicant, quot sint; sed etiam interrogandi, num plures sint. Possunt siquidem verE affirmare decem es Ie,qui in homine sunt; quamuis viginti&plures sint, qui hominem o sideant.
plures Spiritus plus torqueant singuli eademetet diuersa tormenta asserant.
Vid pluralitas Dononum in Obsisti faciat; atque Utrum com . munia omnes habeant of ia; eorundem sudiorum, inquiri. O mus. Ibi explicandum est. Maiulite malum plures asse- rant, quὶm pauciores hic, An sicuti diuersi sunt, qui in hominibus degunt, Daemones, ita diuersia subeant & sustineant
Multitudine obsidentium Daemonum augeri malum obsessorum hominum dubium nullum cst Si enim ab , no obsideri malum est; quomodo non maius malum obsideri a pluribus Nec malum hoc molestia caret. Est coniunctum cum maiori cruciatu eius, qui obsidetur.Nec mirum. Cum enim obsidendo molesti
74쪽
eommodius faciliusque illa expediantur, sut singulis quasi prouinciae designentitri quidni igitur etia has leges seruabunt Daemones Caeterum quae diximus. apud eos maximὶ, qui unius Ordinislanti locum habent; Si inter plures unius classis, aliquis sit,qui sup tioris sit ordinis, quemadmodum semper esse admodum pro babile est hunc ad has leges non astrinxerimus. Ille, ut Superior iadomo, non per se quidquam administrabit; sed omnibus intende atque, ut singuli suis offici bene iungantur,aduigilabit.
Definibus, ιb quos ipsi Daemones ingrediuntur,er illiae ni homines.
CAusae obsessionis hominum,uel ex parte Dei peti possunt;vel
ex parte hominum qui obsidentur; Vel ex parte Damonuni, qui obsident. Nam & Deus est qui iustas ob causas Spiritibus potestatem iacit, ut mortales ingrediantur:& homine ,si non semper. saepe miseriarum suarum sunt authcres:& Daemonibus in hac carnificina aliquid propositum esse licet colligere, tum ex eo, quod libenter homines ingrediuntur; tum quoque inde, quod has suas . A sedes difficulter deserant. Hoc Capite, non quid Deo propos Em est, inquirimus. neque αεtiam quae ex parte hominum causae dari posunt, sed questiam D. vionespoismum moueat, ut hic operas suas commodent. Priora illa alijs locis excutientur; hoc ad praesentem Disputationem pertinet. Sunt, qui arbitrantur Daemones hac hominum miseria idcirco si delectari; quod propriarum miseriarum, Scrucistulisit leuamen: Gquasi, cum in hominibus h. nt, illosque affligunt, ab infernalibus pinnis res irent. easdem vero in in serno fillinea tu, extra homines constituti. Hi in duobus errant. Primoqiidd non alium locum Spiritibus, ubi poenas luant, attribuant. qua in in sernum. Sit ita od infernus
meritis eorum debeatur: Sit quoque certum, plurimos in in serno degere: sed tamen non crinnes inser oriam carcer bibs concluduntur. Multi sum, qui nec concluduntur inscrori; nuc in lit manis digetnt corporibus: qt i in aere versamur,&adhon i inri exercendos, rupima Dei pro ii dentia, relicti sint. Secundo in eo er ran ; qcod hanc Vination m, di hominum cruciatus, ccnseant f oenasum Daei nonum esse lavamen. o laque
75쪽
cunque aliis afferant cruciatus; suis non liberantur: Quantum cunisque alijs noceant; nullum hinc ad miseros lucrum. Cruciantur; dum in inferno sunt: Cruciantur, dum in hominibus sunt in qiracunq; etiam, Vel inferni, vel hominu parte latitent. Adde quod in hominibus constituti, a grauissimis cruciatibus ignis infernatu non sint absoluti. Vt suum secum semper in sernum; ita
seni per secum insernalis ignis circumserunt grauisii mos cruciatus. - Interim licet paenarum & tormentorum, quae pro meritis patiuntur, leuamen nullum habeant Dae mones, dum in obsessis sunt corporibus; voluptatem tamen quandam hauriunt inde, quod hominibus incommodant, ipsis obsint, ipsos vexent. Et banc praecipirameausivn dixerim, cur mortales ingrediuntur, & semel obsessos cum tanta difficultate deserant. Voluptas vero haec& nocendi voluntas, ex odi quo erga humanum genus flagrant, principium sumit. Neque enim hoc leue est. Docet id spostoli oratio asserentis, in modum rugientium Leonum nuces cir re, ct quaerere, quos deinem, id est, quibus extremam calami tatem afferant.
emadmodum igitur fieri videmus, ut qui odia fouend si ij
quos odio prosequuntur, incommodent; voluptatem quandam capiant,& quasi miseriarum aliquod leuamen semiant: ita voluptatem Nequam Spiritus percipiunt; dum nobis, capitalibus suis hostibus, nocent, & molesti sunt. Odium hoc erga genus humanum ex triplici causa proficiscitur. Prima est, musa ipsorum a Dao, summo bono, voluntas. Cum enim Deum ferre nequeant Nequam, nil mirum, si eos odio prosequaris tur, qui cum Deo se coniungunt; quos Deus diligit, & qui vicissim Deum dilistunt. Altera m .huma felicitatis inmidentia. Invident, miseri, hominum generi; quod angelica relicti humanam naturam in unitatem hypostasis diuinae assumserit Dei filius: atque illam ipsam naturam ad
coelum evehere,&super omnes Angelorum choros voluerit col- Iocare.
Inuidentia etiam salutissingulorum huius odii magna causa est. Qui felicitatem humanae naturae,diuina gratia,collatam,mortalibus inuident; illi aegerrime ferunt homines iis in sedibus collocari, quibus ipsi, iustustino Dei iudicio, peccatis suis postulantibus; eiecti
He causae odii Daemonum inhumanum genus. Hinc tot omnibus locis hominibus,ab iptis,politi laquei: tot structae insidiae Hinc
76쪽
prima & praecipua ipsorum cura: ut a Deo mortales auertant, & ad sua castra pertrahant. quod quidem si consequantur, praeclaros se putant agere triumphos: si assequi desperant, pro lucro habent, si vel corporibus, vel sortunis in com modent. Porro praeter dictam superius causam, etiam aliae sunt, quae Spuritu SDaemoniorum ad homines ingrediendos,&torquindos inuitant. Inter hasTostatus inCaput 8. Matthaei,q. III. ponit propriam, cuius sunt appetentissimi,excellentiam, Superbia eorum asceditsemper. Quia vero ad suam dignitatem pertinere putant,li homines obsid ant& in eos quoddam quasi imperium exercean Vt id possint, vehementer expetunt. Cum hac, tertia habet assinitatem. Vt,praeter dignitatem,quam in hoc consistere existimant. etiam diuinus ipsis honos deseratur.N que hic spes sesellit illos. Voti facti sunt compotes: si non apudChrusianos, certe apud Ethnicos qui quemadmodum ali os diuinis honoribus sunt prosecuti,a quibus beneficia sperabant;ita eosdem alijs impenderunt; ut ab ipsorum vexatione & molestia essent liberi. Et hanc rationem habet Tostatus Abulentis, eodem loco. Ex dictis soluitur quaesti o, qua. Sintne feliciores illi, qui in hunia corporibus sunt Damones, Vs, qui detinentur in inferno, quaeritur. Fciticiores non sunt, si quas pro peccatis poenas luant, attendas. Quia tamen duo habent, Unde voluptatem quandam capiunt; forte hac ratione seliciores dici possent. Horum alterum est,quod carceribus in serni, quos oderunt, non concludantyr: alterum, quod Voluptaotem quandam ex hominum vexatione & molestia capiannquorum Vtroque carent at ij. rI.
En re qui bominop int Daemones hominiabus immittere
FI imperio&voluntateDaemones in homines immitti pon se;& quandoque immitti, certum est. Quemadmodum Osrinis Creatura, ita Daemones sunt Deo subiecti, eiusque imperio parent, in quacunque etiam re ipse illorum opera volu rit uti Columna est,inquitIob contrentis turr , ct parent ad nutum ius: Diri us eius ornauit carios, ct obsesricante manu eliu eductus est colubeν
rium etiam est inferiorumUrdinum Daemones, pro superio--m voluntate, si ita Deus permittit, immitti. Hoc multorum consectione
77쪽
essione edocti sumus. Nec ratio suadet contrarium. Quid quddnecesse sir, ut aliorum imperia Spiritus libenter excipiant, & mandatis pareant; si regnum suum tueri, propagare,&conseruare voluntἐDehombibus quaestio est, Vtrum illi quoqua Daemonibus v leant imperare, & potestatem sacere, ut alios ingrediantur, te amisant. Et quoniam hominum non una omnium conditio est, qua
uo est de iis primum, qui sanctitatis, & pietatis sunt cultores, &plurimum apud Deum possunt; tum de his, qui se Daemonibus deuouerunt, &ipsis operam in detrimentis hominibus asserendis, lo. earunt; quos Sanis, siue Maleficos dicimus. Neutris poteitatem hanc esse quidam incla colligunt: quod par in parem, multo minus in superiorem in istor, im serium non li heati quaproptet clim spiritualis creatura, quacunque corporea sit superior, nihil cum aut, oritate Daemonibus,qui Spiritus sunt,pra eipere posse volunt homines corporeos. Et quamuis addunt) diuina auctoritate priores illi in Daemones ius habent; finitum tamen illud est. Habent, inquiunt, potestatem exigendi ab hominibus Daemones; non ad eosdem in corpora linmittendi. Posteriores vero quemadmodum diuinitus potestatem non habent eijciendi, ita nec imperare valent, Vt humana corpora ingrediantur. Sic illi. Ueruntamen, Vt de prioribus primit m dicatur, omnina idorum quidem ius ιllud habere videntur. Qiuamuis enim, si spirituum naturas attendas, praestantiores ipsi hominibus sint; conditio tamen status eorum, ad quam, peccatis ipsorunxita exigentibus, deuenerunt, multo est multorum hominum inferior: Et licet credentibus in se
Dominus de durit p.rest amne, tiendi Damonia,/postolis tamen alic bi absolutum plenumque, in Daemonia, ius videtur condi ilisse. Comvοι atu, inquit. S. Lucas cap. q. duodecim vastilis, dedit illis virtutem is at staremsuper omnis Damenis de Lucae io. dicitur: Deri rebu potest remsuper omnem Pirrutem Inimici. ad hanc rem confirmandam maius robur asserunt exempla ex sacris literis deprompta. Tradidit Apostolus Paulus Corinthium quendam Satanae in interitum carnu, vis rum saluinferet. Eidem Satanae, alio loco, tradidit Himenaeum & Alcaeanorum, ob blasph mias. Et S. Parthemius rogarus Daemone. quem iam crat prosti- saturus, quonam expulsus diuerteret: Hami nem humilem, respO' Ocbat, ingredere. Eri add bat, ingrcdere me. ita MetaPuraste. 7. 1'
78쪽
Ad haec accedit, quod ipsi Daemones,penes homines potestatem hanc esse, agnoscere videntur. Quomodo quia si quando ex hominibus diuina virtute ei jciuntur, petunt; ut corum, a quibus pelluntur, voluntate & sacultate, alios ingredi licear: quem adna odum& ille pet ijt, quem ex Artemia Diocletiani Imp. filia eiecit S. Citiacus. Apud Surium Tomo A. Et qui Christo eiecti rogauerunti Vt in porcos mitterentur; non crediderunt se a Christo in homines
mitti potuisset Ver tamen quamuis potestas haec sit in Christi Ecclesia1 apud di,
paucissimos tamen est. Sed &rarissime illa utendum. Vnde & paucissima eoru qui potestate hac usi sunt reperiuntur exempla.O lim, quando aliae rationes deerant rebelles coercendi, &in osscio continendi,admitti facilius potuit: nunc, quando commodiores ratio-Res suppetunt, utilius intermittitur.
Atq; ita de prioribus sit definitum. Deposterioribus idem dixerim. Io. Refert B. Hieronymus in Vita Hilarionis, arte Vatum Esculapi, Daemonem in Virginem, quam iuuenis quida perdith amabat, sui se im missum; & miris modis illam dementasse. Refert Anastasius Nicaenus, quaeitione M. Simonem Magum eos, qui ipsum praestigiatorem dicerent, Darmonibus subiecisse; postquam eos esset allocutus, bovem sacrificasser, &conuiuio excepisset. Et qui arte Daemonis spiritus exigebat, Apollonius Tianaeus, Spiritus immiti re non potuisset' Vide Baronium Tom. r. Anno Claris i 88. Addo dictis Daemonum, qui in hominibus sunt, & Maleficorum I pubi. consesiionem. Constentur illi, si quando Exorcismis eijciuntur, se a Sagis & Maleficis immissas essc Tcst antlar hi, dum quaestionibus subijciuntur, se Daemones aliquando imnnitisse . Fides virorumque, etsi forsitan in alijs rcbus, hic iuspecta esse non debet;
cum legitima de virisque fiat inqui litio. Exemplum pro hac rer censet Theodorus in historia Sanctorum Patrum quod ipsius verbis asscribimus: Cum quaedam puella,sequit. . la uo adhuc contineretur, & repente coepisset vexari a uinio Daemone, accurrit pater ad diuinum hominem Macedonius is erar 'rans, & Vociferans. Scpostulans,Vt curaretur filia. is autem, precatcs, iussit ut Demon statim abiret a puella IIIc Daemon dicebat se eam non sua spont e Lisse ingressam .sed magnis coactum praestigijs prodebat quoque nomen eius qui coegerat; & amorem esse causam incantationis. Haec cum audisset Pater; non tulit irae impetum; nec exspectauir, ut curarc Prpuellar mox omnium Magistratuum suminini adit: accusat he ni-nem .Rem negabat,& accusationem nominabat calumniam.I I c a
79쪽
tem non alium citabat testem, quam ipsum Daei nonem, mi minuster fuerat incantationis orabatq);e iudicem, curreret ad virum diis uinum Macedonium atque eius ac percitcstimonium. Cum v ro is diceret non esse fas, nec iustu, ut in loco monasticae exercitati nis haberetur quaestio: dixit pater puellae,se in iudicium ducturum Macedonium. S currens persuasi diduxit Magnus igitur Macedonius iungebatur ossicio ludicis. Vtens ea, quae intus habitabat. poto state1 Iussit igitur Daemoni, ut constietum mitteret mendacium, de tota rei veritate narraret tragoediam. Ille a maxima adactus necessitate, & virum ostendit, qui ei magicis carminibus vim attulerat;&1 'ancillam. per quam illa potio puellae data fuerat. Hactenus Thc dorctus Sect. i s. in Macedonio. ' 'Nec mirum, si aut ipsi Malefici, dum hominibus incommodate
student,Demonum operas postulent:aut operas suas ipsis locent Dymones. Nunquid, non grauiora illi a Daemonibus efflagitanti Nun- quid non etiam grauiora,quam hic afferuntur,ipiis promotoribus, damna Daemones procuranti
Porto non eadem hi posteriores cum prioribus potestate in Da mones utuntur. Quid quod posteriorum nulla sit in Daemones p testas;priorum autem sit summa Illis non possunt obsequium suum negare Spiritus, quamuis sorte hac in re sint prompti, & facilest his,
quamuis non negent, negare tamen ii vellent, possent Ibi mandata,quq potestate dantur, ut serui exequuntur: hic propter pacta, qu7 'cum miseris habent, seruitutem simulant. Atque ita de lammium in Daemones imperio constitutum sit: Unum addimus, antequam hoc Caput concludamus:alia, videlicet,ratione aliquando sieri, ut homo homini huius diabolics tyrannidis sit causa. Qua vero' mala SDperiorum in precati-.Neque enim nouum est. vi a Daemonibus mox occupati sunt, quibus alij Daemones essent imprecatu Possemus araumenii huius recentia exempla produc re; sed contenti eri no atque altero Cae rii. Reser alle Lib. r. p. ab iratum patrem filiae quinquenni, cum lac comederet, imprecatum esse; ut una cum lacte Diabolum voraret. Vix verbum il- ω Ie cffatus, E Diabolo occupatur puel la. miseramque seruitutem, vs- que ad maturam Utatem perpetitur. Similia duo idem Caesarius habet c. H. A ia. eiusdem libri, Ait rum de uxore,cui maritus: alterum destio,cui pater Daemonium imprecatus suerar. Et in vita S. Partheni j lcgici ri apud Metaphrastem .Fcbruarii quod difficilem Ieristenderit in illo Spiritu eiic endo: qui immorigerum x rebellem silium, ad iustam parcntum ind
80쪽
indignationem incressus fuerat. Vide eeregium pro haere exem-litum iri Vita S.Zenobi j apud Suriunt.Tom. 3 23.Maij.&B. August. ib. aa. de Civit. Dei cap. t. Atque, ut mala aliorum imprecatione Daemonibus quandoque ingressus in hominem patet: ita possunt quidam a Deo recte postulare; ut, in peccatorii iustam Vindictam; Daemonum torturae quosdam subi jciat: qui hac ratione carnificinae huius cliabolicae quaedam causa dicentur Qui benedicebat Psalm i 8. Diesolvisset a dextris em: nonne similiter bene dixi siet, Diabolus is tum irgrediatur: Est&h c ratione usus S Eligius Noviomensis Episcopus, quemadmodum in ipsius Vita, cap. ao. lib. 2. refert audoenus.Rhotomagentis Prae. sui. Nam cum impios quosdam,&superstitiosi,s ritus,quos in Natali S. Petri, sui celebrabant, abrogatos velle ;& imperata sacere illi recusarent,irrio insolentiores redderen ur a Deo. Vt in eosdem animaduerteret, petii .Quid vero Mox amplius qo. obsessi sunt a Spiritibus immundis. Rogantibus tum pro locii , aliijS, Experiantur, respondit prius, cui seriore elegerint perdurauitq; vexatio per annum in tegrum: & recurrente codem D. Petri Natali,pristinae incolumitati sunt restituti.
Peratione3, quas Daemones, in obsessis corporibus, exercest,sunt di plura. quasdam exercet in obsessis corporibus,
sed non per obsessa corpora: quasdam & in obsessis, & per
obsista corpora. Prioris generis sunt, qua apsis sunt propriae, ut intellectiis atque voluntatis actiones; quae sub nullum senium cadunt.Posterioris,quae aliquo sensu percipiuntur,& cum corporibus aliquid commune habent. Hae rursus sunt di*licu generis. Quibusda cruciantur & torquentur Obsellii: Aliae sunt, quibus nullum tormentum Obsessis afferri videtur. in illo genere sunt, quarum Capite septimo meminimus: in hoc partim termones, quos in obsessis corporibus habent Data mones; partim labores, quos Obsessi subire, & perferre vident irrui sunt vinculorum disruptio, onerum, quibus humanae vires non sufficiunt, transsatio, &c.