장음표시 사용
91쪽
sis, mores 1 testimonio confirmatus est. dubium finimum deposuit Dialog 3 . Dubitantii Coloniae so Si nos oculati huius te leslumus Audiuimus huius sectae Sartorem Scripturas sacras crepa tem vidimus Rusticum easdem legentem: &tamen neuter ullo Mag stro suerat usus, anno 6 . Coloniae. Quis vero dubitare potest ab inhabitante maligno Spiritu rem hanc proficisci Neque enun 6λε, Vel potia sumptus hanc virtutem habet; ut diuinarum Scripturarum scientiam instillat.res per se clara est. Neque Deus est, qui hanc illis doctrinam confert: cum fidei tque Religionis eius sint hostes, anim Vitam impurissimam. Cum igitur eandem labore non habeant, nec ullius hominis institutione:
quo, nisi ab inhabitante habebunt Spiritui 3e Spiritu Nequami
Praeterea, quae causa est, Vt mox. postquam ad Catholicorum e stra redierint, ne verbum illorum , quae antea nouerant, teneant'
nesciant etiam legere,qui prius,quando in haeresi degebasicum quibusvis legendo poterant cerrare Scilicet tum ipsos Daemon deserit , sum se relinquentes, sibi relinquit. Hinc est, ut non immerito in suspicionem quidam veniant, ut putent non Anabaptistas prbprie esse, qui perse loquantur Script
xas; sed Daemones in Anabaptistis loqui: quemadmodum, dum O, Iesii peregrinum idio sonant; non ipsi; sed Daemones sunt, qui
sed sorsitan, quia barbara, in anabaptistis his, signa, eruciatus, quos alii Obsessi patiuntur, quidam non obseruant, in obsessorum
loco ipsos non habent. At non necesse est, ut haec signa omnes edante non necesse, Ut omnes tormenta a Spiritibus patiantur. etiam illi,qui
omnium opinione Obsessi sunt; in suis quandoque cruciatibus resispirant, & tormentis sunt liberi. Etiam in illorum quibusdam vix ullae obseruatae sunt molestiae. In horum numero puella fuit, quam L. Germanus curauit. Hanc enim solum templi aditu prohibebat Daemon.& proditus versipellis non fuisset,nisi adductet ad se S.Germanus manum imposui ueti & impostor. edito clamore, sibi vim inferri clamasset.Vide Fortunatum, iscopum Pictauorum in Ubis S. Germani, Cap. 17. Qui hanc sententiam fuerint complexi, novum quoddam obsesserum hamiramgentu constituent, quod ab alijs, quos communiter obosessos dicimus, his rationibus differret. Primo, Illi plerunque inuiti Diabolum recipiunt, atq; saepe in peccati poenam: hi eundem ultro admittunt, cum maxima Dei offensa. Secundo, illi sere cruciatus p
92쪽
Sunt qui exseris, ct agrestibus moribus putant colligi posse Daemo- s.
nos in humanis corporibus latere. Verum nee hi sunt sine errore. Quamuis enim quandoque inobsessis inueniantur;non tamen qu ucscunque inueniuntur, produnt Obsessos. Qubm barbari, & agrestes fuerunt morcsRegum quorundarn Turcarum san idcirco a Dae monibus obsessos fuisse dicemus Gravis quoque, atque diutur- somm ; morbi prHerea nulla me- s. daeorum arte curabiles: internorumetiam τι erum dolores, certa hic argumenta n n sunt. Alias illa, quam in hominibus laten res Dae mones, possunt habere causas. Possunt viribus naturae: possunt arte Malefieorum: possunt opera at sistentium Daemonum procvi 'τὸ ri. . - .
Pesiima quorundam hominum eii consuetudo, ut in stre sempere r. Damonem habeant. Et sorte hos quis Obsessos dixerit; propterea, q: od alicubi dicaturr Ex abundantia cndis os loquitur. Sed tamen quamuis haud procul a talibus Daemones absint, quemadmodum exemplo egregio alicubi docet B. Gregorius) non tamen necesse est oblatas dicamus.Non omnes, qui male agunt, a Daemonibus possia
Similiter a Daemonibus obsessi non fiunt, qua relicto vero Deo,si to. ros, quanti qminriset,Devronisus consecrant reorum mandatis in omnia bus,etiam foedissimis& crudelissimis, rebus parent. Sagarum ista&Malcsicortim ossicia sunt, quos inter obsessos numerandos non esse, superius demonstratum est, Cap. Ist. Reperiuntur,qui russo laco sum ruti.ubique se molestin tes Spiritus, hq iandoque etiam crudeliter in corpora saeuientes, experiuntur: an sorie hi Obi si dicendi sunt 'Non sunt. Esto non minus graues, i mograuiores etiam quandoque, quam Obsessi, patiantur molestiastillae tamen non ab inhabitantibus, sed assistentibus Spiritibus affe
Et qui praesentis vitae pertaesi crudeles mi manus asserunt; & se vitae
huius usura priuant, ad Obsessorum ordinem non necessario pertinent. Si pertinerent, non illis ipsa, quam tibi inserunt, mors vitio verteretur. non graues eius nomine in sutura Vita luceri poenas: tribueretur morsDpmonibusmulla ipsorum hic culpa esset. Iam vero timors iplis tribuitur: & grauissimos, merito, in sutura vita sustianent cruciatus.
An. qui invocatorum a se Daemonum prasientium perci pinus; Se sib), in ut ab iisdem abripiantur, imprecantur, moxque abripiuntur; ab iis,
93쪽
1 quibus abripiuntur,possidentur'Possent 1aud dubium, tales Dixin holi obsidere; veruntamen non semper obsideat . Non opus est ut corpora ingrediantur, si illa al io debeant transfarret Sed nec illingredi desiderare credendum est illa, quae mox relinquere op
Furia soletastis Iatentis in homine Daemonis argumentum est'Est aliquando: sed non semper. Furia non, Daemonibus solum inccita tur: causas quandoque in homine habet naturales:quandoque etiam opera perditorum hominum, adlaborantibus Diabolis, procur tur: denique & herbarum quarundam sit virtute. an obsimo rerum cognitaruml Daemonum opera quandoquo hae affertur: Verum etiam extra homines existentes Spiritus huius posisunt esse autores. Sed de haec causas quoqua potast habere natur.
Quid qDod nee Occultorum reuelatia satis magnum hic argumentum praebeat Diuinatores occulta reuelant: sed tamen non , Det monibuδ. possidentur omnes. Verum de hoc aliis, cat. IO. Addo,quod nec ipsa signa, qui inobsessis iis reperiuntur, quorum Euangelica historia meminit, certa&lassicientia sint obsessorum , hominum argumenta. Fuerunt quidam illorum caeci: alij surdi:alii muti: quidam in se. quidam in alios fuerunt crudeles. . Obsessorum illa videbantur opera atObsessorum non erant signa nisi fortὰ omnes caecos, mutos, & surdos: omnes item barbaros, de crudeles homines ad Obsinorum classem reuocare vel unus.
Da γ qualis Oeculiorum Reuelatio prodis
O τ haec, utra signa, ex quibus,rnum a Demo ius bominem obses sunt. deprehenditur, assignanda sunt. D ilicia autem
haec esse videntur. filia enim sunt, quibus Spiritus agere via dentur: alia quibus quippiam pati. Priora sunr,vel intellectus;vel corpor s: Posteriora, ut plurimum rebus sacris extorquentur. IntelleAus sunt R euelatio occultorum,&Scientia linguarum. Corporis m Dre vires, grauia tormenta, atque his similia.Sacrae res
sunt, Euangesium S. Ioannis: Sanctorum Reliquiae: Exorcismi &: Discutiamus singulae nisu ruto .um obtinet O ahar Reuelatis; quae hominum.
94쪽
reuelant, scientiam latent. Chm enim hanc a mente,sive via ritu suggeri necesse sit; si priuato homin s spiritu non esto de si
Deus, atque bonus Angelus huius causa non sunt; quemadmodum
aliquando non sint; nec rile omnino in I malo Spiritu ipsam proficiscLocculia haee dvsicio. meris. Maedam latent quidem ipso qui
reuelant; sed tamen talia non sunt, ut nullo modo ab ijsdem po snt cognosci: quaedam sunt, qua impossibile est humano ingeni viribus assequi.
Priora tribas temporum qifferenti, continentur. Nam autprmierita sunt; tres geriae. aut praesentu; quae tamen ob locorum diis tintiam homines nequeunt scire: aut sutura; quae totum esse quod habent.in suis causis habent. Posteriora sunt,quae ex hominum penis dent voluntate,& libero arbitrio. In his omnibus Daemones multa, quae vel homines non eogno. .ns; vel non possunt cognoscere, norunt optim&Norunt res e
stas ab orbe condito. Norunt. quae modo in remotis,imis , nobis regionibus geruntur; quamuis hic nobis sint praesentes.Norunt,quae post plurima tempora euenient. Norunt quoque plurima, quae voluntate & libero perdent adibitrio;&homines cognoscere, propemodum est impossibile. Et quid miruml Cum enim illa voluntatis nostrae sit conditio,vi ata. ctus sequatur corporis; moueataretiam obiectis bonis; & ad nati re pondus se accommodetispe a n nouurn est. si Daemones quae . voluntate pendent norint; ci & hominum ass inis probE codinoscant;& sciant, quae menti obiecta sint, bona; dc singulorum propensiones longa experientia obseruarint. Occulta igitur haec, si per homines revelentur; hoc est,si reseram tur res gestaec si manifestentur futura: s. quae in remotissimis fiunt restiolabus, significentur: si hominum studia& conatus occulti patefiant: omnino oportet dicamus Spiritus alicuius hic operam a
Veruntamen non necesse est I pre millispiritibus haec perfici: aut ijs,qiu in hominibus. per quos haec reuelantur,suas sedes habent. Possunt haec a bonis Spiritibus reuelari. possunt reuelari a malis; da quidem ij j qui in hominibus nullum habent locum.Non minor, si non maior,est bonorum. 'elorum,quὲm malorum hic solertia, di sagacitas; non minor cognitio.Quidquid possunt mali; possunt boni. Et mali,que 1 ad modum nec boni, non ad unam aliquam, qua
haec faciunt. lcsem astricti sunt.
95쪽
Prophetae homines fuerunt, reuelarunt secreta; nune praeterita. nunc praesentia, nunc futura: qualiacunq; tandem illa sucrunt: sius humanam cognitionem omnino excederent, siue humana cognitio ad illa pertingere potuerin, dictante Spiritu haec reuelarunt Quo VeroῖNequam.Nequaquam. Jpiritusancto ιηspirat oιutisum Sax ti Dci homines, inquit D. Petrus. Quando igitur hac prauos Spiritus prodxnt Quando nulla honeis sta, ut haec revelentur, subest causa. Quando etiam quae reuelantur. nunc in Dei cedunt contumeliam,nunc in proximi iniuriam. quq ut
cavent diligenter boni Spiritus; ita studiose quaerunt Spiritus Nequam.
Quod si interdum in hac Oeeultorum Reuelatione. Dei hono rem , aut proximi commodum quaerere videntur Daemon ut exemplum puellae, quae B. Paulum tanquam veri Dei. R salutis praeconem proclamauit, insinuat profecto non tam haec illis proposita sunt: quam ut specie boni illudant, & fallant. A malis igitur Spiritibus haeo fient, si absit ratio honestatis: si ad
Dei contumeliam, aut proximi iniuriam cedat Reuelatio. Vetuntamen non mox necesse est ab inhabitantibus Spiritibus fieri. A familiaribus, quos habent quidam, haec accipere possunt, & in homines
spargere. Duuod vero ab inhabitantibus, & homines obsidentibus, fiant, duotus videtur rectὸ colligi. Primum est, si qui haec reuelant,nullum eum Darmonibus pactum habeant. Alterum, si in iisdem signa obseruata sint aliae quae quod a Daemonibus oblideantur,insinuent.TPlia plerunque sunt interni cruciatus, vagi motus, proximis, &Iibial lata detrimenta, &c. Et certe hac ratione plurimi innotuerunt. quidam etiam iam aliis signis proditi de se certiora dederunt indicia, sed maximὶ illi; qui vel se non, nisi per Sanctos homines, ei jciendos dixerunt: vel Sanctorum hominum praesentiam ferre non potuernnt: de quibus tamen Obsessi nihil scire potuerunt. in horum genere fuit,qui Gordiani imperatoris filiam obsidebat: & non, nisi per S. Triphonem, se ei jciendum affirmabat: de quo Metaphrastes i.Februarii: Item Ille, qui per Artemiam filiam Diocletiani Imperatoris, & per Iobiam filiam Saporis Imperatoris Persarum, unum clamabat esse Cyriacum, cui cedere cogeretur, a d Surium in Vita eius, Tom.q iartor di ille qui Romae ce flere noluit ad imperium S. Benedicti. sed ad Remigium Rhemensem Episcopum, quasi, appellauit; cui sis in vitaiae in igij meminit Hinc marino ille etiam, cuiuS tD
96쪽
rinnidem describit Marcellinus,cap. sto. in Vita S. Suviberti qui cum Paganis urgeretur, ut discederet; tum se discessurum amr reabar; quando S ibertus, V Verdensis Spiscopus. exitum impera- reti praeterea ille, qui cum Turonum ingrederetur S. Genoueta, per obsessum coepit cla inai e gemino se incendio torqueri: de quo
Surius o m. r. Deniq; Ille, qui . redo, Sancto viro animam agente. per obsessu in clamare cCepit & dicere: CurrIre ciuesnexilit tepopuli,exire obviam Martyribus, o fisserib*1 qui ad exequium B. Ared, conueniunt.de quo Vide Turonen scin . lib. Io. Franc. Histo. cap. 29.
Eadem occultorum Reuelatio prodidit Spiritum Treuiris. de is quo Gregorius Turonensis, lib. 8. Histor. cap. I 3.& post eum Cc sar Baronius,Tom. 7.ania. Dominis 38.Res sic se habet. Cum Theodorum Massiliensem Episcopum quem Cuntheranus Rex captiuum abducere cupicbat Treviros Venisse intellexisset, lagneriacus Trevirorum Episcopus, afl templum S. Maximini se contulit:
pro fratris Episcopi libertate Deum precaturus. Et ecce, mox eisdem ab oratione turgcnti Daemoniaca occurrit, hisce verbis aures eius diverberans: obeleste , c inueterare dierum: pro inimico nostra Theodoro orationem ad Deum fundu'Nos quotidie laboramuso quiἴiu r tion biu eum Galliapetiamtu,solliciti sumus, coe Tu cundem in Gadia seruare tantendisi
linguarumscientia: γ-sola illa, prodra
mone L. SCIENTra etiam peregrinorum Idiomatum, & linguarum notitia Ia- ti. entes in hominibus Spiritus produnt. Et merito. Rcs clara crit,li tria constituantur. Primum est, fieri naturaliter non posse; ut quam quis ignorat, utatur lingua, aut idioniate. Alterum, Nullumidio ma csse, quod ignorensi aut mox scire non Valcant Daemone . Tertium. Omnem actionesv,quae in hominibus obseruatur, usiam aliquam, a qua sar, habere. De primo nulla controuersia est . Communis hic omnium est M. sensus & conscnsa . Hunc confirmat imgnus, quem in addiscendis ling. Si ulcipimus, Iliabor: Ut taceatur intur beneficia, quae singula. ri Dol
97쪽
ri misere Apostolis olim collata sunt, numerari demae m.
sic nee dubium est idismara an an ε--ο. Distunt illa homines consuetudine eorum cum quibus vivunt, quidni istur DF mones discerenti qui semper inter homines versanturi obseruant quae loquunturi notant quae agunti Certissimum quoque est, omnem, is histinium deprehenditur. acti Iem cassam aliquam haere. Cum enim actio effectus & opus sit agentis: agens autem in numero causarum constituatur,fieri nequit, ut aliqua, cuius nulla causa dari possit, detur actio.
Λb aliquo igitur est sermo perurinus in hominibus, qui illum senanti At i quolomnino iritu siue mente.Quid ital quia sermo
amnis. eius,quod in mente, uue spiritu latet.nuntius est Quaprointer prorsus necessarium est. vi, ficut sumus ignem,ita ruentem proindat & spiritum sermo. a quo vero spiritu eriti profecto non ab humano. Homo non est, qui peregrinum format sermonem. Quod non didicit, non i quitur homor Peregrinum sermonem non didicit: Peregrinum ergo sermonem non loquitur. Hoe superius constitutum fuit. a Spiritu igitur extereo est omnino est, &quidem angelo, Vel hono, Vel malo. angeli, ut caetera hominis membra;ita possunt impellere linguam, ita partes omnes, quae ad vocem sormandam sunt necessariae.
Veiam quemadmodum superitis, Cap. si demonstratum est, ex fine bonos di malos spiritus deprehandi,& distingui in cultore mx euelatione; ita hic finis est, qui loquentes peregrina lingua in hominibus δpiritus prodit. Loquebantur olim variis linguis apostolit sed diuino Spirita' instructi. quia se Christi regnum propagandum erat,& amplificam dum se Gentes ad Christi fidem conuertenda. Non hoc proposi tum est, in Obssesii, malis Spiritibus, propriam gloriam cum Dei iniuria,& hominum interitu quaerunt versipelles. Est & aliud hsc discrimen. Non poterant vlla externa vi cogi ad stoli, ut varib linguis loquerentur: Cogi possunt, Si coguntur udraro, ab Exomitis, Obsessi,seu potius latentes in ipsis Dara
nes. Vt etiam inuise loquantur. sed & Apostoli lingua quibus loquebantur, reuera norunt: in telligebant etiam significationes vocum. Loquuntur variis linguis
Daemoniacis sed nec linguas norunt; nec, quid vocibus sisnuisetur, istelligunt.
98쪽
Noe signo nostris temporibus saepius Daemones deprehendun- IL tur Deprehensus est eodem olim ille; qui Canditatum quendam Constantii Imperatoris possedit. quamuis enim Candidatus Franis eam tantum,& Latinam nosse tamen B Hilarioni Syro,quo ipsum rogabat, sermone reipondebat; & quidem ita persecto, teste Hier nymo, Vt non stridor, non aspiratio, non idiorna aliquod Palaestini deesset eloquii. IIicro. in Uita Hilarionis. Sic deprehensus& ille. qui in mυliere Alediolanensi, ad S. Bernardum adducta, latebat, quae nunc Italica,nunc Ibera lingua loquebatur Vide cap. 4.ll. a. Vitae S. Bernardi. Et Noberto Praemonstratensi apud Nigellam verbum Dei praedicante,&puellam Daemoniacam coram adductam exoriscizante; Daemon, irriden Cantica Canticorum a principio usque ad finem per os puellae edidit:& ad verbum in Romana;deinde in Teutonica linγa interpretatus est. Ita Λ igebertus circa annum Domini
Quocirca audiendus non est Levinus Lemnius; qui libr. a. cap. a. is, da occultu naturi,docet Melancholicos & phpeneticos ex frequentisiima humorum ebullitione, &vehemeti spirituum exagitatione posse variis linguis loqui;quamuis ante earum nullam norint. Quomodo, quaeso, in ore est, quodnpnsuit in mentes Et in mente quomodo erit, quod non aliquando fuit in sensu Ad hoc Idiomatum signum reseruntur, quae cum ipso magnam habent amnitatem. Primum est, Scientiariendi, nullo studio comini arata. Quemadmodum Linguarum cognitio sine studio nonh
etur; ita nec legendi Scientiarquocirca ut illa, ita quoque haec inhabitantes Daemones prodit. Alterum est, sine studio atque Iabore parta, Seientiasicribendi. Eadem huius, atque praecedentium duorum ratio est; quocirca non arrant, qui hinc Obsessos homines definiunt.
Tertium est, Cognitis rerum naturalium, nec propria inuentione M. comparata; nec ab ullo magistro accepta. Sicut peritia linguarum; ita Scientia rerum naturalium, operam nost ram, studium atque diligentiam requirit: quae si desint, non sine ratione ipsa Daemones
authores habere putatur. Quartum est, Peritia cantandi in eo, qui cantu non addidici Cum II hac sortὸ non malὸ coniunxerim Arithmetua cum magnam inter se coniunctionem habeant. Neutra haec hominibus congenita est.
quas ropter si in hominiblia inueniantur, nullo praecedente studior& nec Deum,nec bonos angelos authores habeant;opera latentium
in hominibus malorum Spirituum aestim ari posiant. I CAR
99쪽
De ex generit us corporalium signorum, qua quam uis non omnino prodant Lientes in hominibus Spiritus: magnas tamen βstiti
N hominum corporibus etiamsigna quaedam sunt, ex quibus la- tentes Spiritus deprehenduntur. Quamquam enim pri h)ura illaSpiritibus magis propria sint;in corporibus tamε ali- quando quaedam efficiunt, quae vix alios,quam Daemones, authores habere possimn In his primum est, barbarae se incondita vocent clamores item, Se lulatus prorsus bellu ini. Quemadmodum enim. quos certo Obasessos esse scimus, has voces, clamores & vlulatus scimus edidisse; ita ex his in suspitionem latentium Daemonum non sine ratione v nimus.Sic ex latratu deprehensi sunt utriusque sexus inulti esse O, sebi in Alexandriet; quorum meminit Sigebertus circa annum Domini 1υ. sui Chron. Alterum esse potest horribilis ct truculentia vultus, quem qui de DP monio suspecti sunt, reserunt. Quales enim ipti sunt Daemones; tales formas plerunque affingunt. Quocirca cum truces sint & cruda. Ies; vultum humanum ita interdum deformant, Vt summum in mentibus horrorem incutiat.Talis vultus prodidit Daemonem,latenistem in muliere, cuius Capite 46. mεtionem faciemus:& quem sanctissimus Bemardus eiecit. Siquidem ita miserae vultum deformabat ut monstro,non homini esset similis. Huc referrem os spumanti.& stridorem dentium,quaeSpiritum prodiderunt, S. LaurentioI stiniano, Venetorum Patriarcha, profligatum . de quo Bernardus Iustinianus, in Laurentii I ustiniani vita. cap. g. Sit tertium, membrorum, 't ita dicam, por quidam Osuinionam fere omnisim τ italium prioris . atque perpetua quadam q. somnolentia. Quemadmodum aliquando se furia, atque nimia corporis agitatione; ira interdum hac contraria tarditate, &stupore Spiritus m
ni se nant. Et muti sic re atq; surdi sunt Spiritus. qui hoc signo depr henduntur. Potuit & ille deprehendi, qui puellam quandam templa prohibebat. de quo Thes I. cap. sequentis.
100쪽
'Aghaeeareedit summa inquictu . qualis eorum est, qui Uno alio . o loco nequeunt consistere:& solitudines quaerunt; 3e desertis
locis delectat it. r. Neque emui pauci, etiam nostris temporibus, inuenilintiar, quos his mos iis Daemones exercent. Exercuerunt a
tem o'im illo quorum Euangelista Matthaeus, cpp. Cetitio, me minit, qui saeua nim s vias obsidebant, & transduntibus molasti
Potest hisquintum addi;vires, scilicet in corpore buviam' non bumacis c. M. Tales sunt eorum, qui q:rasuis lacerant vestes: Vincula disrumpunt, si adsunt catenas. onera item ad quae hominum robur non sufficiti g tan'. Vix haec minorem, qiam quae superioribusCapitiis bus allata sunt. obsessi homirus fidem faciunt.' Ad has vires refero agilitatem. de currendi pernicitatenae, humanas vires super. ntem. Talis indicauit Spiritum mulieris cuiusdam Mediolanensis verulae, quae ad Bernardum adduct scamnum, in quo ille sedibat tras iij r addidit quoque se quoscunque equos caria suaeqhrare posse, eorumque dorsa sine adminiculo transilire. Vide cap. quarto. Iabr.2. Vitae L rnardi.
Re ero &robur illius, qui a Nicetio Treuirensi Episcopo iussus
extemplo extrahi, columnam ita Valide apprehendit, ut loco mois mera non potuerit, etiam decem viris.Historiam vide cap. 3a.Th . vltima. .Resero voracita em illius, cuius in Historia Sanctorum Patrum, EM. xo I. meminit Theodoretus, qiu quamuis in die triginta gal- Iina; comederet . aneritisnem tamen, ut ipse loquitur,nonppreν- exist inguere arietate di post, . Macedonio aqua benedicta curatus,parua aliqua gallinae particula, fuit contentias.Tanta, si non ma: oi fuit - voracitas,cuius Palladius mentionem facit in Vita Abbati Macari, Scel. I . qui trium modiorum panes comedere solebat,&eosdem mox eructans resoluebat in vapore nc saepe etiam, si panes deessent, comme iubat sua excrementa, & lotium bibebat.&c. rDeniquepersecutones, Cruciatinatque termenia, Mae quidam patiun tur magnum illa argumentum iaciunti ut si, Verbi causa, nunc in ignem deuciantur homines; nunc in aquam: nunc re alto loco aga tur praecipit es; .nc se cultris lacerent,nunc laqueo atque alijs rati nibus vitam sibi adimere conentur. Huius generis Obsesium. 1acra Scrippa rapi Cponi., Marci 9. . .
Haec atque his similia signa Daemonibur excitariposse dubiumaon est:Paret illis ad nutura, ut in Scholis loquimini materia cor-ι a pura