Explanatio libri primi Physicorum Aristotelis. Ex Ludouici Buccaferrei, ... lectionibus excerpta. Recenti hac nostra editione quam potuit diligentissime expolita, atque elaborata

발행: 1570년

분량: 132페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Lectiones in j. Physic Aristo t.

stoteles septimo Metaphysices:deinde ex hac pasiione habetur notitia aliarum dualia pastionum. sunt enim tantum tres passiones emi scilicet unitas bonitas, de veritas,id est

intelligibilitas.qnod sit intelligibile, una immediate cognoscitur ex cognitione simplici, entis scilicet unitas ipsa,aliae duq cognoscuntur per hanc primam, scilicet per unitatem ea cognoscuntur bonitas de veritas. si ergo primo cognoscimus de aliquo, puta Socratem,quod est ens,le ex cogniti ne ent is cognoscuntur eius passiimes .hoc autem ergo cum

sit metaphylici .sunt enim dignitates metaphysici lis,quodens sit unum bonum & verum r scientia ergo metaphysica prior erit ceteris scient ijs: quia scientia metaphylicalis de omni re in nobis preceditu quod tamen eli salsum, licui superius diximus aenia ratio quς leuis est,nec Scoti subtilitare digna est: quia si per te prius apprehederemus superiora pridicata:postea descederemus ad singularia, ut de Socrare,prius apprehendimus ipsum sub ratione emis: descende-do ad notitia eius sub ratione hominis, vel Socratis, sequeretur, i simul tempore uon apprehenderemus omnia praedicata de iplo Soarate. cum enim sint multa praedicata intermedia inter ens,de hominem; li prius apprehenderemus Socratem in eo, quod ens, antequam perueniremus ad n tilia eius in eo, 9, homo, multu tempus intercipitur. de ita non simul tempore apprehenderemus omnia pr dicata de ipso Soc rate.quod tam ε est salsum, quia simul tepore apprehenduntur omnia talia praedieata .Quarto,de ultimo,quod elicio ex eius verbis Scoti .non enim ita clare ponit hoc ii cui superiora: quia si ita esset, ν notitia uniuersalis praecederet in nobis singularem,non autem econtra, sicut nos dicimus , sequeretur, ut notitia distincta praecederet in nobis notitiam confusam.quod salsum est. quod autem ita sit, stendo: quia ens quodvis primo apprehenditur a nobis .ex quo est uniuersalius ens: ergo cum sit conceptus simplex , di indiuidualis aut totaliter de persecte se itur, aut totaliter ignoratur .cum ergo cognoscitur, non nisi notitia distincta cognoscitur. reliqua etiam subsequentia genera, & species, notitia confusa apprehendutur: ergo notitia distincta in nobis praecedit contusa m. quod eli inconueniens, sed istae r tiones Scoti parum cogunt. ideo ilii sequetes viam Dah mae eas soluunt.& primo, cum dicit causae naturales debitae approximatae, non impeditae persectiore effectum p r docunt,quem producere possiant: Dico,s, hoe sit simplic ter verum, nego, scilicet quod semper causae hoc pacto producant effectum per sectiorem,que possunt. de oliedo, quia dicas mihi, quid prius eli in nobis, an notitia distincta, an consula:certe Scotus respondebit,u, notitia colasaeli prior in nobis.Αt,si ita est, quare ergo cum duae hae notitiae producantur ab eisdem causis, scilicet obiecto, de intellectu agente, Se debite approximatur,no producitur effectus persectior prius: quia notitia distincta est essectus persectior notitia confusa. quare hae duae causae non prius producunt effectum persectiorem,que possunt producere,quae est notitia distinctaaex alio etiam,quia tu ponis, ut ad notitia alicuius, sicut reuera est,c5currat species itellectualis,de actualis notio, sed quae prius concurrit a notitia alicuius,an species intellectualis an actualis notio 'prosecto dices,stprius concurrit intellectualis: cum ergo ex eade caula proueniant species intellectualis de actualis notio ' quare no prius producitur actualis notio,cu sit persectior essectus, quam spincies ipsa intellectualis. solue igitor hoc argumentum: quia

ego soluam tuum . At,tu dices,non ergo verum est, quod causae totales, naturales semper agant secundum ultimum sui conatum, se ita persectiorem euectum producant quem

producere possunt. Dicinui illa propositio non est vera, si

adiit ordo essenii alis :inter ess ctum persectiorem , ic impersectum. itaque unus in sui productione indigeat altero, α non possit produci ipse effectus, nisi producatur alter: iii ergo euenit, vi effectus perfectus in sui productione indigeat imperfecto, de necesse sit impersectum effectum prius eisse productum, tunc caulae iplae de nece Litate producunt ipsum prius:quia ergo ita est hic, quod persecta notitia habet i non poteli de aliqua re, nisi praecedat imperfecta, non enim potest haberi conceptus speciei abique conceptu ge

necis , ideo illa causa cogitur prius producere essectum imperiectum, di ita notitia imperfectior, puta notitia generis, In nobis praecedit notitiam persectam, icilicet nouitam speciei.led replicant illi de exemplo Arilioteles septimo M taphysices de equo de asino: quia inquit Artitoteles, gen

ratio muli ex equo oe asino est uni voca, quia habet quoddam genus causae sub animali, quod est innominatum: inquiunt ergo ilii. hic prius habetur notitia speciei, quam generis. immo habetur notitia speciei absque notitia generis. cognoicimus enim equum, de asinum; cle tamen non habemus nolit tam generis comunis ambobusr quia inquit Aristoteles hic genus esset nobis ignotumergo non eli verum

quod lit iste ordo essentialis inter haec praedicataqaod nopossit haberinotitia inferioris absque notitia lupei loris, ut speciei abique notitia generis. Ad hoc bilar am respondeti poteti: Vno modo dicendo, θ est talium, quod non habetur notitia illius generis communis equi, do a lini. habetur enim conceptus illius generis . nec dicit Aristoteles, ipnon habeatur conceptus eius;sed dicit,quod eli in nomin tum:quia catemus nomine, quo experiamur conceptu huius generis , vel lecundo, de melius dico, ui non datur illud genus proximum sub animali, P sit commune equo,de ali DO,In quo conuemant asinus,dc equus. At Aristoteles dicit,

di cetera. Dico,u, Aristoteles intelligit,quod haedus specics magis conueniunt ex accidentibus, quam aliae species. ideo praeter suum genus,quod eli animal, habent hoc commune,quod ex accidentibus magis coueniunt, quam cum alia specie, sicut duo mares habent hoc accidens commune quo conueniunt praeter animal ab ipsis seminis. seminis. n.

de maribus est commune genus animal. mares vero inter

se habent aliud commune a seminis,in quo conuemunt Milicet ex accidentibus ipsis & hoc modo intellexit Aristoteles per hoc quod dixit, equo, de alino esse commune genus praeter animal quia reuera non habent, sed tantum habent comune genus accidentale. De secundo, quod dicebat,quia ex hoc sequeretur, g, scientia Metaphylices prior esset ordine doctrinae omnibus scietijs,lc omnes praecederet:quia sic notitia metaphylicatis alias notitias praecederet,quia Lognoiceretur primo ens,in eo, quod bonum de veru . Dico, quod transis de notitia simplici ad complexam . nos enim loquimur de notitia simplici.tu autem ponis nin crimicere ens notitia complexa, cilicet Peli unum bonum,de verum .etia etsi prius apprehenderemus hoc de ente,non pi pter hoc sequeretur ιγ tota metaphysica praecederet alias scientias. non enim tota latentia metaphylaca apprehenditur in eo, θ cognoscatur de ente, quod At verum bonum, de unum .esset enim nimis parua metaphysica, si id tantum consideraret. De tertio dico, ut leue est argumentum, de manifestissime restectitur ad uerius ipsum: quia ipse dicit, sed primo apprehedimus ens,quod eli prmicatum uniuersale de Sociale.ergo sequeretur, quod no limul tempore in eodem inlianti apprehenderes omnia praedicata ellentialia de Socrate : quoniam multum temporis mediaret inter notitiam entis, de hominis, cum mult/ praedicata Intercipiar tur,quae prius apprehendesaia eodem paeis arguo adue sua Sc

62쪽

su, scotum; quia s pr us esset notitia singularis in nobis, qvniuersalis. itaque prius apprehendimus Socratem, tequetur, i, non simul tempore apprehenderemus Omnia praediscata . sentialia de Socrate: quia com multu medient inter notitiam socratis,& entis, mulium etiam tempus mediaret quod eli salsum . De quarto argumento,quia si prius apprehenderitur en ,quam alia praedicata inseriora de Socrate, sequeretur,ia, notitia distineta in nobis praecederet con susam: quia enses quo eu simplex conceptus, non apprehem di tui totaliter, N pers cte. Dico, th et si concedetem n litiam distinctam eniis praecedere notitiam cosus in animali ' hominis, non propter hoc ellet absurdum. non enim est incomientem, is notitia distincta via ius praecedat notitiam contusam alterius, bene inconuenit notitiam unius in nobi; praecedere consolam ei utilem. Nec etiam verum est, quod ens tantum notitia distincta possiti percipi, S non notitia cons L sa: uuia ad notitiam perfectam duplex via requiritur, scilicet des nitio, & eius diuisioper suas species. idcoci siens sit concep us simplex definitione careat; nihil minus non sequitur, quod non possit apprehendi notitia

confusa,Sd illincta.

LECTIO XXI III.

v EREBAMUS in superiori lectione,

nunquid singulari praetente nobis prius ap-

i. i. prebenderetur ab intellectu sub ration mal gis uniuersalis,an sub ratione minus uniuer

lalisod est an sub ratione generis, an sub ratione spectui, puta Socrate nobis praesente, an prius apprehendet e tur ab intellect v, in eo,quod animalian in eo, i, homo loquendo de notitia confusae quia de notitia distincta non est dubium ut diximus, ut uniuersaliora prius appreheduntur,qn m minus una uerlatia,& lingularia . Dixi vobis Opinione Scoti,quae erat, P primo notum nobis esset singulare.vltimo notum nobis magis uniuersale. ut ens, &adduxi eius rationes quas etiam solui. ideo est secuda opinio Albelli Alamanni, quem sequitur D.Thomas, S plurimi laistinorum, quae opinio est totaliter contraria opinioni Scoti, v scilicet Socrate nobis praesente prius apprehenditur nobis in eo v animal,quὶm in eo,quod homo, scilicet notitia vini uel salis consula praecc dat in nobis nolitiam particularem, ty incipiendum est ab uniuei salibus descendendo ad singularia. & ita Socrate nobis praesenter primo innot scit nobis in eo, in eli ens: deinde in eo quod corpus, mox in eo ip animal. I loquendo de ordine originis, quia simul tempore sunt in nobis Omnes hae nctitiae:loquitur ergo de ordine originis. adduxit rationes per se haec opinio re primo ex vel bis Ar illo telis hic, qui dicit, unde ex uniuersaliis bus,&c.exposuimus lingulare,ideli minus uniuersale: precedit ergo in nobis secundum At illotele notitia magis uniuersalis notitiam minus uniuersalem: apprehenditur ergo prius a nobis Socrates in cra, in animal, quam in eo,* homo notitia confusarquia de hac loquimur .ratio est, nihil transit ab extremo ad extremum absque medio intellectus rergo

non tiansibit a potentia adactum per fictum, nisi per medium, qui est actus imperfectus, scilicet ab ignorantia ad

scientiam pei feriam, niti per notulam imperscctam. natura enim gradatim procedit in operationibus suis, sed per se. Oior eli notitia speciei, quam generi et ignoratis ergo utri iaque intellectus non transibit a polentia pura intelligedi ad aetum persectum intelligendi, scilicet ad notitiam speciei, nili per actum mcdium imperfectum,qui est notitia ne iis. Priu s erso in nobis erit notitia generis, quam speciei .de

ita magis uniuersalia erunt nobis prius nota minus unicet salibus . tertio, confirmatur haec sua Opimo: quia ablata n his planta, habemus noritiam generi . cognoscemus Cnim, quid eli planta, X tamen ignoramus notitiam speciei, i calicet cuius specie isti sed ipsas, deinde in uel ligamus ex sensi-hu percepto eius colore, odore, lapore,ci Sc. pater Crgo notitia generis haberi abique notitia speciei. sed, ii no pro cederet in nobis notitii speciei,sicut d Ot Scotus, non polias et haberi notitia generis absque notitia i perici: α ita non pollit sciri hanc t se plantam, ignorata eius specier non e go nece se est, in pilus producatur in nouis notitia minu uniuersalis,qi: am magis univcrsalis; led potius econtra,cu sopissime de aliquo hibeatur nu sua generi , A ignor liar notitia si cui. 9, si dicat: s. sicut diuus i homas, tu, Arii l. dicat oppolitum: quia inqiiit, cli ipccae, definienda eii nobis notior genere,ci distereti adcilicet definitione ipsa.dici t enim ipse Ar illor. sustinent autem idem quodam modo hoc, denomina ad rationem nec loquitur de notitia dili in t a: lura

et falsum, sed loquitur de notitia consula. secundo, quia

quod intellectus elicit conceptum generis proximi exit' cie, & conceptu generis remoti ex gmere proximo: nec Lictest ergo, quod coceptus speciticu, praece cat pcneticum, α conccptus generis proximi praecedit conceptum generis remoti.d cit D. 4 homas primo ad verba A litotelis, quod si consideretur species, quae dclinitur in eo quoddam cic litae dum compo inuex patribus delinientibus. ioc pacto prius nota eli species,scilicet hoc totu, quam pat res,di ita loqui tur Aristotele simpliciter . tame prius nobis notum cit se nutiquam species:& ita animal,quam homo. De secundo inquit.D. l homas non eli verum dictum Auei rois, qU coceptus generis eliciatur ex specie,sed ab eademcaula productitur, & sunt omnes illae notiones ita generis, di species, S generis proximi, ct remoti ab eadcin causa. no aute una dicitur ex altera. Sed hae rationes D ui Tnoma parum c sunt.& primo,cum citat vel ba Aristotelis, unde ex vi ersalibus,& &c. Dico P decipitur D.Thomas: quia hic An stoteles loquitur de notitia uillincta, quod univcrsalia D tiora sunt singularibus notitia dii intra, ta hoc ab omnibus conceditur .d u autem loqucris de noritia contula, i, dicis, intellectus non poteli migrare ab extremo ad extremuli, , nisi i medium, quod eii aetus imperfectu . falsa eii hae propositio, quod nihil transeat ab extremo ad extremum abique medio. sor Ira enim lcriae trantilauic imam ignis , non iam e per media, scilicet periormam aeri Ν, & Mi Uz. At, probabas: quia natura sensim re gradatim procedit in tuis operibus .ictico, si illa propositio, natura non transit ab extremo ad extremum sine medio, debct elle vera, ct sic hahet intelligi, cy natura no transit ab extremo ad extremum sine med ijs, scilicet illa mcdia habet ordinem esi talem inuicem, re non possit produci unum absque aho. si cnim esset ordo es lentialis inter actu peis cium, di imperiectum, tunc verum e sici, quod de necessitate essent prius nota tam bis impei sectat leti non eli velum sit talis ordo essentialis.& hoc deberet probare diuus I homas,ti vellet suum argumentum tenete. De torti quia tu dicis,experientia cibiaitat de plantis: quia habemu, nocivam generia; i norata tamen specie. Ulco, habemus notitiam generis, di speciei, et caremus quo nomine nominetur tali, pri ics. ideo ex Iei

sibus inues ligamus, quod nomen sit 'niponcndu habemus tamen conceptum specificum & de illa planta: re ita solutae sunt rationes utriusque opinionis,tum D.Thoms, viri Scoti; utraq; lanae Opinio probabilis est, di delendi potest. Sed vos dicetis, quid ergo tonendu de hoc Dico, Domini qua-

- tum

63쪽

Lectiones in j. Physic. Aristot

ium ego cio vox er Itis iudices. Dico ergo,si comparamus uniuertae singulari, plus notum eis uniuersale ab intellectu , quam lingulare . non dico a sensu, cd ab intellectu, quod uniuersale est nouus intellectui quam singulare. Sequod ita sit, ostendo; quia intellectus per stipuim ex sui

natura apprehendit uniuersale . per accidens vero apprehendit lingulare, scilicet ex sensibus, quatenus colligat uvsensui. id autem, quod est per se eit natura prius eo, quod cli per accidensaei go apud intellectum uniuersale est natura prius,& ab ipio prius appreheditur, quam singulare:quia notitia uniuersalis ei conuenit ex sui natura: sngularis vero per accidens ei conuenit, quatenus colligatur sensibus. Sed tu dices, nuquid lit eadem notitia uniuersalis, N. singularis, Puia Socratis, te hominis. Dico, o alias dixi, ut in libro de ani ,quod eadem est notitia i insularis, e viriuersaliscidisserunt tamen in modo concipiendi se considerandi .eadem est nolitia Socratis in eo,quod homo, de in eo,ui Socrates; disserunt tantum in modo consideradi: quia Socrates in eo, quod homo consideratur sub uniuersaliori notitian concepta, quam in oe, γ Socrates. hic est modus notitiae uniuersalior, ibi vero pallicularior.sii vero comparamus uniuersale ipsum,non quidem singulari,sed uniuertati quid tunc est notius Dico, li loquimur de accidentibus, nullus est ordo essentialis ex parte regled tantum ex parte nostri, ut ea accidentia, quae sunt propinquiora sensui, sunt nobis prius no- Nuia cum duplcx sit notitia in nobis,quaedam scilicet di- si uicta ,de quaedam cosusa, si loquimur de notitia distincta, in accidentibus ipsis uniuersaliora prius apprehenduntur, ει ita apprehenditur prius genus, quam species: li vero i quam ut de notitia consula, prius apprehenditur species, cigetnm quia quae propinquiora sum sensui,& nobis luntn

tiora:quae autem remotiora a sensu nobis ignotiora sunt,natura autem notiora. tum ex alio, sicut toru sensui notius est

suis partibus, ita totum intellectui notius est suis partibus: Orgo quod verius est, totum illud est prius intellectui notum. sed minus uniuersale, puta species, est verius totum,il magis uniuersale, quod est genus : ergo species prius nota

est genere. quod autem minus uniuersale sit verius totum, Palet .ideo magis uniuersale est totum: quia polentia continet species. non enim ipsas connet actu: quia non valet:ani mal ergo eli homo. minus uniuersale videtur esse lotum, Puta homo,quia actu cotineri se magis uniuersale. valet enim

est homo: ergo est animal; sed verius est totum, quod actu

conlinet palles quam id, quod continet eas potentia: ergo species eli verius totum, quam genus. Q uare eli verius inum,eli etiam prius notum:ergo species est notior gen

re. si aciem loquimur de substantia , est duplex modus dicendi , sicut diuel sae sunt opiniones de apprehentione subsantiae . quidam enim volunt quod substantia non apprehendatur ab intellectu per proprium limulachrum.alius,ui intelligitur substantia per accidentia:quia nostra notitia elicolligata sensui, ut dicebat Scotus,si ita dicamus. Dico,Pnon est ellentialis ordo inter genera, de species lubitantiae, ut dixit Scotus ex illis duobus exemplis, scilicet deplanta,

quae primo cognoscitur sub ratione generis, cum de inulto Lenito cognoicitur asinus, quae eli species,& non cognos i tur genus proximum innominatu: li vero dicamus, ut Auerroes,oc sorte melius, quod substantia per proprium simulachrum apprehendatur ab intellectu:quia est proprium mbiectum intellectus. ideo quarto Metaphysices dixit Aristoteles, quod substantia est notior accidente cognitione, di definitione. si ita dicamus, dic Unotitia distincta magis uniuersale erit nobis notius notitia consula species specialissima:quia propinquior sensui, ita erit, ut in accident,

hu . ita dicetis, subflaria no potest producere simulachrusuum intellectu, nisi per sensu in: ergo se ius apprchedit substantiam: oppo tum tamen dubium est secundo de anima. Dic p iubitan ia no potest pi oducere simulachrum , niti per sensum, sed sensus non apprehedit illud simulachrum: quia non est aptus se scipereuum etiam,quia vel itum est aecidentibus communibus , N proprijs, quae sortius mouent sensum quam simulachrum substantiae, ut dixit Aueri stertio de anima:deinde a sensu interiori separante accidentia a subitantia Se ab intellectu clare apprehenditur simulachrum subitantiae.

LECTIO XXIIIII.

E CESSE autem aut unum esse principium, &c,Poster.pioci inium huius scientia aggreditur de principi js rerum natur

lium, ur Orcm suum obseruas, antiquorum opiniones scit lien , εἰ ponit diuisione percotradictorium. qua nihil effugit rideo dicit aut unum est principium , aut plura. hic loquimur de piincipijs intrinse-cis,qus sunt materia,& forma: dicit ergo nece se aulem est aut unum esse principium intrinsecum, aut plura intrinseca.dixit necesse, ut ait Averroes , ex necessitate diuisionis:

quia diuisio per contradictoria est necessariar necesse est ergo aut unum,aut plura. qui dicunt unum aut ponsit immobile vi Parmenides,de Melissus, aut mobile, ut philosophiddi primi non appellantur philosophi: quia negant motum. ideo negant naturam:quia natura est principio morus. Abi, qui ponunt unum mobile,ideo sunt philosophi: quia ponuinaturam.omnes enim denominantur a scientia, cui incum

bunt: deinde facit diuitionem secundi membri; si plura aut finita ut infinita. si finita aut sunt eiusde generis, de differ Elia figura, aut sorma,vel contra, id est quod non sunt eiusdegeneris.& est verbum ponderandum, scilicet cum dicit sinfinita aliqui ponunt eiusdem generis, per genus non intelligitur quod praedicatur de pluribus,ut ait Averroes,led Intelligitur per genus subiecta materia. 3c etia primo Posteriorum, cap. I S.ubi dixit Aristoteles, scientia est unius generis,cuius partes,& passiones demonstrantur: est ergo sciasus iste, si principia sunt eiusdem generis infinita, vel id est eiusdem substantiae sunt differentia, figura, di specie, de se

tenet expolitiue s gura, id est specie . de exponit Averroes

aut sunt contraria, aut no lunt. scd reddit mancum totum

Aristotelis: quia Aristoteles dicit, si in sinita sunt eiusdem naturae subiectae, vel contrariae; si modo addat, vel non co-trariae, non erit membrum oppositum primae partis, scilliacet si infinita sunt principia, aut eiusdem generis figura,disserentia,deficiet membrum oppositum, scilicet vel si infinita sunt principia,no sunt eiusdem generis, id est eiusdem substantiae. ideo Alexander, Porphyrius δε Ioannes dic ut in per illa vel ba innuit A naxagora opinione Ruia ipse non probat infinita principia esse eiusdem substantiae, sed diuersae, Se quae sunt illa principia,sunt quatuor elementa, de partes limitares,quq sunt infinita secundum ipsum,de sunt c iratia illa principia: quia contraria secundum substantiam.& sic per illud verbum,aut contraria, circumscribit Anaxagorae opinionem. ideo diuisio est per contraria: quia dicit principia infinita, aut eiusdem lubstantiae aut non eiusdem substatim te hsc est uniuersalior expositio. sed obstit Simplicius Alexadro: quia Democritus ponit principia rerum

naturalium contraria ,& contraria secundum politioncm,

ordinem, de figuram . quia inpositione est contrarietas, e secundu sursum,le deortum in ordine: quia pr.Or, de post

64쪽

rior in figura, etsi secundum A ristotelem no sit contrarieras, ponebat tamen Democritus contrarietatem: quia dicebat, aliqna sunt rotunda, aliqua triangularia, ponebatq; contrarietatem vacuum,& plenum. ideo per verbum,aut contraria,no putest circumloqui opinionem Anaxagorae. ideo Alexander aliter exponit, quod Aristoteles percotraria circumloquitur Democritum: quia ponit Democritus infinita esse principia eiusdem substantiae disseremia, torma, aut contraria,id est quae principia sunt cotraria, vel secundum politionem,& vel ordinem , vel figuram, vel vacuit,& plenum .sed obi jcit Simplicius, quia non erit diuisio per contradictoria:quia tantum erit unum membrum,stilicet si infinita aut eiusdem generis differetia,sgura, vel etiam quia Aristoteles in hoc cata lago vult recitare opinioste omniuantiquorum;& si hic non posuisset opinionem Anaxagors, esset diminutus. ideo aliter Simplicius per illud verbum

aut contraria possimus intelligere Democritum,& Anaxagoram. si per contraria intelligamus cotraria, politione, 3rdine sgura intelligit Democritu: si vero intellagamus co-traria in substantia, quae non sunt eiusdem lubitamiae,circulo luuntur Anaxagoram. ideo facit diuisionem s et oppositum,de sic textus no redditur mancus. sed ego obi jcio Simplicior quia Aristoteles textu. 3a .huius primi comparans opinionem Anaxagorae ad Empedoclis opinionem, dixit, quod Empedocles non posuit quatuor elementa contraria, Anaxagoras posuit cotraria.none Empedocles facit etiam

ia contraria quia ponit elementa quς sunt contrariaim qualitates . dixit ibi Simplicius, quod illud vetabum, ut contraria, proprie appropriatur Anaxagors. ideo sensu, hst ille Themist ij,& Porphyrij,η, per contraria circumloquitur Anaxagoram solum.sed dicetis nonne posuit Empedocles contrai ietatem in elementist Dico, etsi posuit

cotrarietatem in elementis, tamen posuit omnibus modis: quia posuit tantum secundum contrarietatem qualitatum. Anaxagoras posuit in elementis contrarietatem secundum Omnem contrarietatem, quia secundum qualitates,&αS

eundum eius principia substantia alia .etsi Democritus ponit contraria in principijs, illa non est propria contrarietas; sed est contrarietas secundum relationem: quia in politione eth cotrarietas relative, scilicet sursum & deorsum, in ordine prius & pollerius, quae relative opponuntur. in figura non est contrarietas secundum Aristotele. vacuum,& pl num non sunt contraria vere & politive, sed priuati .ideo merito illud verbum contraria tribuitur Anaxagorae, ut inquit Porphyrius,& Ioannes Gramaticus. sed dubitat Simplicius: quia quaestio si est, praecedit quaestionem quid est.

secundo Poster. cur ergo prius non proposuit quaestionem, an principia essent.quam quaereret,quot, & quae sunt principia pei uertit ergo ordinem, quem ipse docuit. tripliciter respondet Alexander, quod omisit illa quaestionem, an sint principia,quia est munus mathematici,& philosophus naturalis accipit ut dignitatem.secundo omisit, quia est manifestum: quia, sicut non quaeritur, an homo est,quia manis e num est, ita hic de esse principiorum .sed utraque reponso

falsa est: quia quod sint principia,& quot, & quae,non possumus scire, nisi ex transmutatione, quae pertinet ad philosophum.quoi ita lit, probat, quia Socrates de nouo generatur ergo prius fuit subicctum, quod est materia & forma, quae de nouo generatur. & talia sunt principia: ergo esse principiorum,di quot.& quae sint ex generatione, α corruptione declaratur,scilicet in corruptibilibu :quia in caeteris ex motu locali elle filiorum principiorum,& quot,& quae sin ,demonstrΞtur.ideo tertio dicit Alexander, quod esse principium, quotlidi quae sint:quia no est alia via, quam via generationis& corruptionis: sed quia eadem solut Ane solitatur esse principiorum,& quot sint principia,& quae quia tet

generatione, & corruptione, ideo omisit quaestionem est

principiorum. addo, ut omisit illa: quia elle principiorum erat magnopere notum, cum principia sint iubieetum in hoc libro, etiam, quia antiqui non ita de illa dubitarunt Stsecunda dubitatio: quia diuisio videtur manca, quia, cu dixit, aut unum, ut plura; si unum,aut mobile, aut immobili debuit dicere; si mobile aut sinitum magnitudine,aut infinitum; ii immobile eodem pacto. etiam cum dixit, si pluti aut finita aut infinita debebat subdiuidereui linita, aut mobilia aut immobilia; si inlinita, eodem pacto:ergo diminutus. quod aute debebat ponere illas subdiuisiones, probor' uia unumquodque horum membrorum habet proprio fautores. ideo cu ille liber sit, ut catalogus, debebat en umerare omnes illas opiniones. quod autem v numquodq; Obrum habeat fautores, ollendo, quia Hippasus,& He iacti tus ignem, Tales aquam, Diogenes vero.& A na xi manda posuerunt unum mobile,& inlini tu, Diogenes aer cria, Azaximander medium inter aquam & aerem, vel Nnem Drem: Parmenides non posuit unum immobile timium: Melissus unum immobile infinitum Empedocles vero posuit plura finita mobilia: posuit enim quatuor elemeta, α litem& amicitiam:d imgus aute plura finita,& immobilia, sciliacet Deum,ideam, & naturam: Democritus & Anaxag plara infinita mobilia: plura autem infinita, & immobilia n, mo posuit; cur ergo no enumerauit omnes istas opinionedin primo dicit Alexiti uod tacuit illam subdiuisione: qui ierat impossibilis illa diuitio, quod unum sit infinitum, &immoti lci quia excluditur in ira, quia non datur infinitum. ideo tacuit illam diui lionem,nec est diminutus: quia possibiles tantum positiones vult enumerare; sed coatra debuit

enumerare opiniones antiquorum, cum sit ut catalogus, e

vult refellere opiniones illam, & accipere, si quid boni di

xerint:cur ergo no enumerast ideo aliter alij dicunt, vi oxander,quod non posuit, quia illa diuisio non variabat ne rationem,quia si principium unum immobile, M inita tum,ex his non potest fieri generatio: quia ultra infinit Inon est aliquid: si vero unum,& finitum,generatio fit alte ratione. Ideo,quia non variabat generatione,siue illud pruicipium sit finitum,sive infinitum,sed contra,quia non O

nes ponunt fieri generationem alteratione:quia alij rarit te,& densitate, alij concretione & segregatione: ideo dico ut Averroes, quod per illam diuisionem, quoad multit dinem, si plura sunt principia vel finita, ves infinita, innuit illam diuisionem esse unum , scilicet an principium sit una mobile,& ffinitum, vel infinitum, ita de immobili. De secudo dixit Alexander,& Simplicius,& Averroes, P nullupposuit plura principia infinita, immobilia: sed oppositu dicit Simplicius,& non recordatur sui dicti: quia dixit, uod Timaeus Platoni posuit plura principia,& immobila. posuit

enim Deum, ideam,& naturam.etiam Zeno Eleates posuit

plura,immobilia, quem Aristoteles eos utauit sexto, ta octauo Phy.textu .aa. ideo dico,quod gratia breuitatis dimisi & non exposuit illam subdiuisionem, scilicet si plura primcipia finita vel mobilia,vel immobilia,itidem si infinita Sed dicetis, cur magis dixit principium unum aut mobile aut immobile,& poliea: li plura, aut finita, aut insanita ut mobile,aut immobile non attribuit ipsi verbo, plura,sinitum,& infinitum,ipli verbo,unum. Dico,ut Ioannes Gra-maticus. quod potuisset attribuere sinitum, aut infinitum csed non attribuit, quia unitati magis competit motus, quam infinitudo: quia ex unitate motus venamur unitatem motori on aute ex finitate,& in sinitate multitudinis magis con-

65쪽

Lectiones in .j. Physic Aristo t.

nis cogita: t in s nitum,quam motus. ideo illo pacto diuisit. Alia dubitatio, quia Parmenides, di Melissus nodicut prinvi Pia rerum naturalium esse unum,& immobile; ed dicunt Ens esse virum principiti'. ideo primo degeneratii, ,N cstrruptione ponentes principia rerum naturalium dicunt , ῬLunt duo calidum, de si igidu.quomodo ergo impos it Aristoteles illis , quod dicerent unum esse principium, de immobile,& cum dicut ens esse unum 5e immobile, recte dicunt: quia loquuntur de eme intellectuali, quod est unum. Ee elia declarauit Aristoteles ii. cias hysices vllimo ubi est xit,non volut entia male disponi: unus ergo princeps, qui est primum principium inulte tuale, ponuntque immobi-Ie, illud principium: quia primum est, de ut octauo Physic.

dixit Aristotelis, ncce se est primu ens ella immobile. Pa menides posuit finitum immcbile linitum secundum pote- tiam, ut etiam Aristoteles octau Physi. potuit Deum sini- tum secundum potentiam: Veliflui posuit infinitum secudum polentiam, ut Theologi ponunt . dicunt cnim Deumam mensam, ac vastam pote ni iam habere: non ergo disci pant a verita ic: cur ergo Aristotcles ic prchendit sic eorum

opinione. Dixit Ioannes,quod di si non loquantur de principijs; Aristotelcs vult tamen de medio tollere hanc seni etiam, ne causa cset abj serrandi, scilictu, putarent unum talum cste principium rei iam naturali vir, ex quo unum siti secundum Parmen idem: sccundum tamen velitatem benei dicunt,ncccotra Aristotelem. ideo recte Plato in Titim dicit,u, digna est sentetia Parmenidis na. rore ut sub meris satur ad occultiora sensa intclligcnda: scd contra hanc expositionem instat Simplicius: quia dicit Ioancs Grammaticus,quod Parmenides, de Metillus unum principium rerum naturalium, sed unu ens intellectuale, sed contra: quia Aristoteles textu septimo facit, quod eatim dicant de ente, de de principijs, itaque s ponant ens esse unum, ita de primum elle unum,ubi dixit, eode etiam modo quaeriint, qui quot sunt entia quaerunt.ideo dixit Simplicius,quod reuera loquc batur de principiis. sed duplex principium unum

inirinsccu alterum exti insecum. li autem non loquuntur de intrinseco: quia etiam ipsi pc nebat duo principiat trinseca,'cilicet calidum,de frigidum; sed loquitatur de extrinseco, scilicet de primo sine, quod quidem principiti est

unum,& immobile . quia caetera sui ipsius gratia mouetur. ideo ipsum i m mobile necesse est . ita etiam dixit A cistote Ies primum motorem, qui cst pn ncipium extrinsecum, eia se unum,& immobile,idco non discrepant ab inuicem. Dicetis c rgo Ar illo teles tantum stipei sciem verborum reprehcndisi quod videtur absurdiu. Dicit Simplicius concedendo, quamu superficit m verborum reprchendat,& hoc, ut e medio tollei et caulam errandi alijs.Io non suit absurdum.

LECTIO A XVI. yyy R ς xu praedicto erat quarta dubi

tatio latinor um: quia e x vel bis subsequentibus, ubi dixit,eodem modo quarunt, hab iur quod ens conuertitur cum principio, de

diuisit Aristotcles principium per unum, de

Inci a.& ita ens per unum,& multa diuiditur. Uubitant emso, quia Aristoteles videtur innuere, quod prima entis diauilla sit per unii,& multa,& ex hoc loco elicit Da homas, qua st .vndecima, articulo seci do primae partis. bens priama sui di insone diuiditur per unia, se multa, dubitatio est: seia Aristotelias. 6. Metaphysices textu primo, diuisit ensmultiplici diuisone. aliqua do ens in cns cxtra animam, deera i aera animam,& cns extra animam in per se e peracciuens: aliquando in si bstamiam, de accidens: aliqua lo per unum, di multa. ideo ecdit locum dubitationi inquitendo, quae nam sit prima entis diuitio;scd hsc quanto non tu ad

propositum: quia Aristoteles non dicit, is ens cun Ueitatur cum principio; sed dicit, quod nomine cntis vi chatur pio principio. ideo qui diuidebant ens in unum.& multa,errat,

ut si diuiderent principium, non dicit quod ens conuella tur cum principio: quia tamen ipsi mouent dissicultate bieuibus me expediam. est enim quassio metaphysici. Dico supponendo, quod ea est diuisio , quae datur pcr intimum de his, quae continemur in diuisio, ut animal prima sui diuisione in rationale, de irrationale:quia sunt disciditae interiores animalis: deinde diuiditur in mansuetu, de immansuetum:& sic successive. secundo suppono,quod tripicx significatio entis latissima,quae comprehedit imaginabilia, possibilia,& exist cmia. latior quae signiscat pol sibilia, de existentia ad huc minus lata significat tantum existcntia: Ne in

hoc non pono differentias,interelas,& existens: quia entia.& existentia disseientia grammaticali distet unt, ut declarauit Auermes in disputatione disputationum. unde isti latini errant ponentes differentiam inter esse essentiam, de existentiam, ut diuus I homas in suo tractatu de ente, N: ellcnlia,& Ioannes Scotus secutus ipsem disterentia iani si grammaticali d isset ut. unde ista proposito, Socrates c st c ras; Socrate mortuo, est salsa: quia illa propositio est vera tantum cum cor st: ntia subie cti: quia scientia proprie cst existentia.de his autem,quae non existum ,non habetur scientia nisi ex suppositione,ut primo Post .dixit Aristoteles, eorum,

que non lunt,saepit, line contingunt demonstrationes cx Iuppolitione,vi de tonitruo,& de eclips. de istis enim sunt demonstrationes supponedo, quod i nt .de hoc est duplix mo

ma sui diuisione diuiditui per unum, & multa:quia omnes aliae diuisiones includunt istam,& ilia non includit alias:crso prior: declarat, quia intellcctus diuides appichendit primo diuisum esse unum: deinde multi id di ncm diuidelium: ergo prima diuisio est per unum,de multa: sed dicciis Allias loteles quinto Metaphysices,& ibi D.4 homas dixe iunt, quod ens prima sui diuisione, diuiditur pcr se , de per acciridens: quomodo ergo per unum, Se multa dicit Dahomas. quod ens in rei veritate diuiditur, primo in per se,& per accidens . hic vero dicit, quod sui prima diuisione pei unum di multa, respectu diuisionis secundae: quia ens diuiditur, ideo praedicamenta, no vi sit simpliciter prima diuisio. s.d Ioannes Scotus contradicit huic opinioni: quia unitas dicit persectionem,& pei sectior eli multitudine, de perfectio attribuitur quantitati, ideo dicit ens sui diuisione primo diuiditur per quantum, de non quantum: quantum vero per finitum,de infinitum. finitum in ecce praedicamentis, ideo

dicit,quod ens sui prima diuisione diuiditur per quantum , di non quantum:& per quantum non intelligit ma nitudinem, sed persect:onem iuxta dictum Auguilini. diuiditur

per quantum persectum,& non quantum, de tale no inqua tum est,quod non habet pei sectioncm,& tales sunt relationcs in origine: quia nullam dicunt persectionem, quia, si dicerent persectionem, patet, quod non es et infinitae pei sectionis: quia si relatio si ij,quae est filiat edicet et pei sectu

nem,illa non est in patre: ergo pater Deus non eli infinitae pei sectionis,quod est contra omnes Theologos: diuidit tir sica quantum infinitum , do in infinitum . infinitum est Deus.eii enim in sinitae virtutis, ac potentiae.finitum in decem pra dicamenta diuiditur; sed quod dicit Scotus deuiata via philosophi: quia Deus secundum Aristotelem no cst infinitae potentiae, octauo Phy.etiam relationcs dic ut per-Lud. Bucca f. in Phic Arist. I sectione α:

66쪽

Ludovici Bucca ferrei

sectionem: quia entia ut entia, sunt bona,& perfecta. ens. n. di bonum conuertuntur. illae enim relationes in diuinis ex natura rei distinguuntur secundum Scotum, Je a gumen .

tum eius sophisticum est: quia, si illae relationes ellent persedixi esset ergo aliqua persectio in filio, quae non in pater. con edo formaliter: ergo Deus no esset infinitae perfectionis . Nego consequentiam, quia & si illam relationem vi

tualiter non contineat, eminenter tamen continet. Exemplum, si ponatur Deus ex una parte: ex alia lotus mundus ,

adhuc Deus esset persectus, immo persectior toto mundus; sed dices mundus addit periectionem Deo, qua eli peri eius. Dico, qiuod Deus i liam perfeci ionem cotinet, expersectiori modo quam mundus: quia eam eminenter, & inde

pendenter continet: mundus vero dependenter: dico ergo,

quod ens habet multas diuisiones. unam per modos intrinseco taliam per quid litatem: aliam per passiones. si loquamur de diuisione secundum passiones erit per unu S mu taui Iecundu modos intrinsecos erit per se, S per accidens. ens enim non habet essentiales differentias, quibus diuida trer cum si omnibus communis, sed tantum habet modos intrinsecos ,si per quidditatem diuidatur erit diuisio in decem praedicamenta.& omnes istae sunt primae in suo gen re. Diceii , quae est prima simpliciter: Dico, illae quae datur secundum modos intrinseco Q quia assimilatur magis diuisioni, quae per intimiora datur, ita simpliciter diuitio eniis

per se de per accidenserit prima, ct Ptolequitur Aristoteli ,cum posuerit diuisionem principio per unum, de multa.

ostedit antiquos qui adhaerebat illi opinioni.& aduertit priimo, quod philosophi eade diuisione via sunt de piincipiis: quia, di si aliqui diuidani ens hac diuisione: intclligunt tamen per ens principiumquod hoc sit, declarat Simplicius:

quia Melissus, qui dicebat, ens esse unu, accipiebat per ens principium; quod tamen principium est ex ternum, S est furit inita persectis, lina ,de propria, & erat finitae potentiae.& talis erat i 'eus. ammaduertit secundo contra quos debet philosophus naturalis disserere,ec contra quos non.& dicit, quod contra Parmenidem,& Melasium, qui ponunt primi. pium unum, re immobile,non debet disserere philolophus naturalis: quia nullus artis ex debet contra negante sua prine ipia disputare; ed qui ponul ens immobile destruunt principium naturale quia tollunt motum: ergo maiorem declarat exemplo: quia si geometra ponat punctum esse indiuisibile, Se quis repugnauerit, non ampliuo disputabit geometra, sed delegabit hoc munus demolirandi aliae si leui superiori,s.superioris,comuni ,i. metaphysicae, vel dialecticae.

ODEM modo quaerunt,&c.ctim Arist teles expresserit diuisionem principiorum per conirn dicioria, ut nihil estugiat ab ipsa,

Se declarauerit fautores omnium membrotum; nunc dicit, quod eadem diuitione utebamur ni qui diuidebant ens, sicut qui diuidebant principium cuius dixit Simplicius, quia, qui dicunt esse unu ens, accipiunt ens pro pi incipio extrinsico, non inti inseco. dicebat lecundo contra quos licet arguere, dc contra quos non.

di dicebat qLod contra illam opinionem quς ponit ens esse unum immobile, no debet disterere, de addebat rationem: quia nullius facultatis est dis putare conita eos, qui negant

sua principia; sed qui ponit ens unum immobile, negat pi incipia naturalia: ergo contra, eos non debet digere te. mai

rem probat exemplo. de primo de geometria ut siquis pu- ct uni esse quoddam indivisibile negaret, dicit mathematicus contra eum disputare, nec probare punctum esse india uisib ic : quia est scientia superioris, vel communis. so Pelioris, id est scientiae tubaltei natae, sicut, siquis lac uerit PMi cti iam uticae arithmeticus debet demonstrare.ita, liquis nagauerit principia arithmeticae. erit munus geometrae demos irare, de probare illa principia. de si illa scientia non habeat scientiam subalternante: quia sexto Metaphysices tres iuri scientis speculatiuae dicti iactae, naturalis, mathematica, Ira taphy lica,communis debet probare illa principia, qtax u plex eli. una m taphvsica: alia logicalis . nactaphy lica Pr bat principia demonstrative: dialcctica probabiliter: ta litecti probatio maioris. minorem probat dupliciter, qUia,qui

dicunt ens esse unum,negant pi incipium .negant enim multitudine principium autem ponit multitudinem: quia nitea,qus conscimur ex principijs,Ac cum natura sit Principium, idco negant naturam, quae est principium naturalis Philosophis. etiam,qui ponunt ens unum, di im πω bile tes-lum minum.qui tollunt motum auferum naturam:quia est principium motus, & aufei ut corpus naturale: qLia corpus naturale, ut naturale debet moueri. idco, quia ponunt cravnum, de immobile,negat naturam ct res natui alc principia naturalia: ergo contra illos nondcbet disserere. 11

plicius facit longam digressione,& diibilai: quia dicu Alliasioulcs,qLDd no est naturalis n. cnυs disic rei e corii ra Pa en idem, ci Melissuti equia negant piincipia. L si dubit ilo, quia naturalis philolophus piobat Lm es tua, Uignit

te sex inductione, I sensu, tetrimonio, vi facul concio huius proba do naturam e ex inductiore: quia Omne agens

ogit piopter sine, ergo naturalis philolophus potuit disputare contra Parmenidem N Milistum e. inductione, ci tensus testimonio. secv id a dubitatio, an metaphylicus Probet iprincipia naturalia vcra dc monstratione, an non ver si ve a, ei prii cipia naturalia resolueniumn principijs meta-Phy licis.N sic scientia naturali, non est vera. A de Pi mns, quia tua principia non estem principia; d: et una tumen est, uicii vera de pi imis .eigo non poterit dimos st ai CP ipia natu talia ex primis, ta vera cc molt ratione. si igiti tvera, ergo metas hysica non et u scientia: quia no Pr C e cx demon litatione vera. Lit tertia dLbitatio cx EUd mo, quia siquis negauerit principia omnium sciuitatum, cuiu nam munus ellet ill . probael non metapli tici, cum negcteliam elu, principiar nullus autem ariti ex porcii probare sua principia, i dicas, erit scientiae magis communi,, qui a lde pi incipij, illius, a quo probentur, iiquis negauci it,eu licellet procestus in infiniium,quod est absurdum. respondet Simplicius:quia triplicis genetis sunt principia:aliqua ridianifesta ex senius testimonio; non tamen ex indc et ione, sed ubi implicat. quia, sis ut mani sella ex sensu: e go x in uiaetione,qura nihil aliud est sensus testimonium, quam inductio; sed dicamus pro hoc tempore, ut dicit iple, de illa sunt, ut principia in geometria, ut punctum est, cuius pars non est, cpa quale aequali addito semper aequale. alia sunt Pi incipia ex lupposivione que I sunt demonstrari in alia scientia,&iliae lunt suppositioncs,quae accipiuntur, ut vera' piassiarii tamcnde monil rari ut suppositiones in geometria. punctum est impar tibile: Scotinuum eli diuisibile in inlimi iam alia sunt principia in Ioemia quae non pc fiunt demonstrari,ir testimoniosensus tant ni sunt claro; sed tensus teli imonio,

di indL etione, de ita sum principia naturalia, quae teli im niosenlus A inductione declarasitur. dicit ei MO Simplicius, quod deprimis piincipijs simi liuiter siquis ea negaue iit, nullus artii cx potest ea probare aliqua piobatione, si veros impi incipia ex suppos alam, pollunt ac monti rara ex ici tia subalter lanie, si habet: ut Aristoteles demonstrat principia

67쪽

cipia muscae . Exemplum dedit Ioannes Grammaticus αaccepit a musico,quod elementa si habent in triplici disterentia.aliqua enim toga liqua breui aliqua media. de musicus tale principium probat. s non liabet scientiam subalternantem. lcientia communis dem litat illa principia.demetaphylica,quae eli communis demonstrabit vera demos ratione illa principia ex primis, Ne immediai in & non est hic processus in infinitum: quia illa principia immediata resoluum ut in illas duas dignitates. di alccticus vero demonstrat ili, principia probabiliter. Exemplam. Aristoteles praesupponia illud principium, quod no est simplex; sed ex suppolitione, scilicet punctum est impar tibile. metaphysicus de moniliat illud; quia metaphysica caret scientia subalternante,quae possit de monil rare illud principium. ideo metapli y licus de monti rar, t ita demonstrat, terminus est inferior eo cuius est terminudi .sed puctum est terminus linet: ergo inferior linea tantum logitudinem habet: ergo punctum caret longitudine:ergo noliabet partes: quia longitudo est minor magnitudo cibus,tertia pr in pia,quae sunt in

scietia postant probari, ut illa philosophiae naturalis ex philosopho naturali,quae sensus teli imonio, de inductione de monstrantur. Dices, ergo philosibus naturalis poterit disputare contra Parmenide Ic Nielissum .cCncedit.& cum

dicis Aristoteles negar,dicit Simplicius, quod intelligit demonstrative; induztione tamen potest arguere contra eo r& dixit Simplicius, ν illa principia Ruar demonstrantur inductione,& seni no ingrediuntur sermal iter demonstristionem; led tantum virtualiter.& ideo dicit, quod alia principia sunt, que demonstrantor in naturali philosephi prima autem illa G igrediuntur demonstrationem, nisi virtualiter,sc talia non possunt demonitrari, nec aptio tuquia sunt prima ,de ultra prima non sunt alia: quia da essent alia. non essent prima.nec a posterioriaquia posterius praelapponit prius; li ergo prius ignotum ex cosequeri de pollenes.sed errat Simplicius in multis: quia dicit, quod contra negantem principia simpliciter, non possiimus aliquo modo Probare.contra: quia Aristoteles quarto Metaphysices d

sputat cotra Heraclitum negantem luas primas dignitates, ct arguit argumento ducente ad impolsibile: quia, inqui iii contradictoria sunt vera: ergo contraria sunt vera: sed hoc

est absurdum:ergo.si ergo primas d nitates possumus probare neganti:ergo etia alias in alijs scientijs a serti . fecundo errat, quia dicit principia ex luppositione, ex scietia sub alternante demostrantur vera demostratione propter quids illa principia ex suppositione non habet iciem iam subal- gemantem emolirantur a metaphvsico vera de monilratione . hoc est salsum: quia non pollunt a metaphy lico demonstrari veta demolitationet quia vera demonii ratio est ex proprijs eiusdem stientiae, undeno licet irascendered: senere in genus: sic ergo dem si irarentur,esset transitus degenere in genus. si de arithmetico ad metaphysicum. de in exempla errat SimpliciuS:quia dicit,quod mutuus probat

Principia gramatices vera demonstratione. hoc est talium: quia grammatica est scientia rationalis: Multa rea ib. nenim iunt eiusdem generis: de cum non liceat ualceii dei de genere in genus, no demonstrabit mutica principia grimat ei. etiam ii musica demonstraret principia grainma- mariccs:ergo esset prior illa, cuius aut ecppoli tuna dictum

est: quia grammatica praestipponit congruis, do incogruum orationis talui, omnes scientiae supponuntuer gramimatica erit prior, lii musica demonstraret sua principia , elset prior illae de quia dicit, v licet naturali arguere conua

gantem sua principia inductione; cum Aristoteles dixerit, v nouucet. dicit ille, quod Aristoteles iniciliata demo

srioue dira , qta a si licet indoctione arguere contra negiem principia: ergo naturali , qtia naturalis poteri: arei eno mi a negantem sua principia: quia i Letione victui a pia

politum tamen dicit Λristotelcs: γ naturalis, qua naturalis non potest disputare contra negamem, de si At illotiles probat tua principia inductione. ut quod natura sit, & quod omne ag ns,dccaam no facit, ut naturalis, sed ut metaphysicus etia implicat:quia dicit, o principia inductione lumpta non ingrediuntur demonii rationem , nili virtualiter. Contra sere omnia principia naturalia sunt sumpta ex inductione, e sensu etia:quia dicit, si illa principia sunt principia principiorum demonstrationis, si ua est ergo potet ut demonstrare:ergo formaliter ingredientur demonstrati nem. Implicat enim dicere, quando sunt principia princ solum demonti rationis, Se ui non dem lirant. quid ergo dicendum ad argumentum Simplici; l cum dicis, poterunt naturalia principia probati a naturali inductione, ut secIt At illoteles. Dic quia, qui negat principium philos mi naturalis Megat inductionem de sensum.quo modo igitur poterit naturalis philosophus disputare contra negantem principia Muta,qui negat principia illa, negant sentum, quia illa principia naturalia no sunt nota, nili ex sensu. ideo dico, li Parmenides, de Melissus negant principia naturalis philosophiae,nega in lentum, de indvictionem. ideo non potest naturalis phili, phus ilia inductione probare: de inducito non demon iliat primo Posterinec probat, sed confirmat,de ducit nos in maiorem fidem illius rei,quim quaeri mus.Erat secunda dubitatio. metaphysicus probat principia aliarum scientiarum, quae sunt principia ex suppositi ne: quia non demonstrat vera demoliratione: quia illa sunt pruna. Daco, quod non sunt prima simpliciter; sed Iunt alia illis priora. Sc dico, P non demonstrat vera demonstrati ne; sed argumento ducente ad impossibilet quia cum metaphylica non subalternet labi alias icientias primas,scilicet naturales. de metaphysica non poterat eorum principia demonstrare, cum no liceat trant cendere de genere in genus:

quia de si naturalis demonstret illum principium geometriae,coimuum est diuili bile in infinitum: quia subalternit sibi hoc principium . de tertio Eudemus differt in aliud te .pus. c etiam Simplicius Ioluit. led miror, quod non vid rint Aristotele quarto Metaphylici s. disputare contra ne gantem sua princia.ideo,cum dicit,iiquis negaret principia Metaphysices, ius scientiae esset probare Dico, metaphysici nonuvera demonliratione, sed argumento ducenie ad impol sibit de liquis negauerit principia dialecticae,dialecticus probabit. laquis autem negauerit principia scientiae particulati, probare ea esset munus scientiae subalternanti li haberet; si autem non haberet scientiae munus, Ac da-ium est scientiae communi priuilegium, ut sua probet principia ai gumento ducente ad impoisibile. bc ita facit Aristoteles quarto Metaphysices disputando contra Heraclitum, qui negabat dignitates metaphysicae primas.

LECTIO A XVPH.

IMII. E itaq; est considerare,inquit Simplicius, de recte, quo cum Aristoteles di

xerit no esse munus naturalis dii putat e c tra ponentes unum ens dimmobile, docetia alios modin,'contia quos aliqua ars Iro deistat arguere: oc assignat dum modos .ptimus eii, cu opinio ponit inania, de absurda Dino, ut Heraclitus ponebat omnia contrari a esse, unum, de quia hoc erat latens, declarat. Quomodo ponebat Omnia coriaria, unum dicit, ut si pone-

68쪽

68 Ludo uici Bucca serre i

ret homini in esse unum:alius est modus, cum quis non ductus ratione aliqua; sed tantu syllogismo contencioso ominnino inane asserit, non est alicuius facultatis disserere contra hos,& dieit, ui illi modi includuntur in opinione Pammenidis, ct Mellisit quia illa opinio negat principia naturalia, de ponit inopinabilia: quia ponit eas esse unum.etiam illa opinio non eli ducta aliqua ratione; sed tantum syllogismo sophisticor quia utraeque rationes peccant in figura, de non concluduut:& quia diximus, quod utrique opiniones sunt absurdae; dicit tamen ut illa Melissi est magis onerosa, Ae vana: quia non dat aliquem locum dubitationi: quia aliqua opinio ab quando est salsa:eli tame ingeniosa, & habet locum dubitationis, ut dicit Aristoteles secundo Elench

rumn dici dato uno in conuemeti multa sequuntur: quia ex hoe absurdo, ν ens sit unum, sequuntur alia absurda, utens sit immobile:quia si esset mobile,cum motus sitae co-tratio in contrarium, ellent plura entia, deno vnum sequitur, ut sit in linitum secundum Melissum: quia si esset finitum, terminaretur ab aliquo: de sic essent plura entia, de ita dicit dato uno incomposibili multa sequiitur exponunturh ec verba dupliciter. primo, quod non est difficile ollendete, ν dato uno inco uenienti plura sequuntur: vel ut Ioannes Grammaticus, hoc non est difficile, id est ostendere,q, opinio Melisii sit magis onerosa, Sc utraque expositio pG teli itare:quia utrumque ostendit At illoteles, quia Aristoteles dixit, at oppositio, quae ponit unum, te immobile, mincidit, in multa absurda dicit ut effugiamus illa absurda, nos

n. taraliter loquentes supponamus Omnia, quae natu collam, mouentui :quia sunt composita ex materia,& forma, & sunt corpora ideo mouentur omnia quae natura constat, cum sint corpora,sed adiecit, aut quaedam, ut facilicer acci peretur illa suppoli .io: quia videmus aliqua moueri, ut et

menta animalia. ideo dixit', aut quaedam. & iste est locus, quem adduxit Simplicius heri,ubi dicebat, quod naturalis

probat sua principia inductione, ut hic faciti sed ego dixi .

quod, qui negat principia naturalia;negat sensum, cie inductionem quia illa manifesta sunt seu sui, non ne fuerunt alia qui ,qui dixerunt omnia moueri: de aliqvi,qui dixerunt omnia qui e Pere; tamen haec sunt contra sensum,dixit Aueroes ex Simplici quod dixit,aut quidam,propter polos,axem, de centrum,quae sunt immobilia; sed iam ex lusum eli:quia illa non conliant natura. si enim constarent natura, essent corpora,& essent mobilia. mouerentur poli axis apud naturales. metaphysicus vero accipit illa,ut immobilia: sed mouentur natu taliter,non tamen per se, sed per accidens: quia eum poli sint puncta: puncta aute moueatur per accidens, ad motum sui corporis . licet non transserantur de loco ad Iocum: de ita centrum apud mathematicum est punctum. de ideo non mouetur; sed apud naturales est tota terra, ut quarto Phylicorum ostendemus, & tale est corpus, de elimobile. Ideo aliter dixit Simplicius propter animam rationalem: quia non mouetur per se, sed tantum per accides ad motum sui corporis; sed hoc eli falsumquia anima rationalis nec per se mouetur,nec per accidenset quia est separata a materia. ideo non communicat materi r nec per se,nec per accidens. ideo non potest moueri, nec per accidens. addo, quia omnes conditiones, quibus probit Aristoteles octauo Phy li.quod primus minor non mouetur nec per se, nec per accidens, conueniunt intes lectun& patet i ergo intellectus non monetur nec per se,nec per accidens. Ideo dicit Ioa nes, ui hoc iste dicit propter formas materiales, quae quidem non mouentur per se: quia quarto Phyli .lamum compus mouetur per te; mouentur tamen per accidens: quia comunicit conditionibus materiae: sive ergo adiecit,aut quΞ-dam, visormaliter accipiatur suppositio: siue per illas conditiones susscit,quod inductione manifelta est talis supposuo. Similiter autem, lec.hie cum dixerit, quod nullius f cultatis est disputare contra negantem principia, addit, P nullius sicultatis est soluere rationes litigiosas negatis Principi js debet tamen soluere illas, quae admittant principia:

quia sicut non debet disserere contra negantem principia, ita nec debet soluere rationes,quae negant eius princiPia. Exemplum dicit Aristoteles ex mathematicis: quia com dunt quadrare circulum, hoc est dictum, quod latam arescontineat quadratum, quantam continet peripheria circuli.& dicit,quidam attingunt veritatem:quidam non .qUi noattigunt veritatem, procedunt ex rationibus salsis , cie uti rationes salis . aliquae procedunt ex principi; s geometrae concessis: aliquae negant principia geometriae. Exemplum: quia de quadratura circuli duae opiniones. una Amipho

tis:alia Hippocratis Chij, ω medici illius si moli. ille enim

suit Cous: Si iste Chius fuit mercator,ut ait Ioannes Grammaticus,& didicit geometriam, de volens quadram circolum procedebat ex principiis geometri aer quia dicebat, L-nulae quadrant: ergo de Sirculus .c quadratis dicam, mageometria debet solue e eius rationes: quia procedunt a Lmisiis geometriae principijs. Antiphon autem demonstrabat quadraturam circuli non admittendo principia geometriae.Ideo geometra non debet soluere eius rationes. Hac enim erat demonstratio Antipho. iii .de aduertit quod,

gura male se habet in impressionibus. dicebat ergo Amphoopnscribatur quadratum in circulo, se sectiones cite ii,quae fiunt in quolibet latere quadrati lecetur in duas par tes: deinde ex lectione utrinque ducatur lineae rectae ad terminos sectionum, efficiet figuram octangularem: deinde sectiones diuidatur, quae cotinctangulo', redueitur utrimque rectae ad terminos sectionu. fiet ligura multorum a

gulorum,& se succe Liue donec illae lineae rectae adaequentur circulo ob paruissimam suam molem, de sic quadratat circulum. sed quod nam principium negat Ant ipli On P meim,dicit Alexander, quod negat hoe: quia impossi, est, quod circumferentia circuli totaliter tangatur a lina recta in puncto, vel in duobus puncti . in puncto, si cada: extra circulum: in duobus, si intra . sed aduersatur Si triplicius Alexandro: quia dicit illud demon litatur ab Euclide in octauo libro, quomodo ergo sui principium sed credo et sit deprauatus:quia totus octauus est de numeris Dite vult dicere in tertio I heoremate, secudo Sc. Is .ideo dicit Alexander u, hoc erat principium negatum ab Antiphonte: quia scilicet possibile lineam rectam totaliter applicari, α adequari circumferentiae circul Uled tantum in puncto,vel in duobus.sed mihi videtur idem dicere Simplicius,in Alexander quo ad significatsi: quia tantum est differentiae quia Simplicius accipit conuersam Alexandri: quia Alexander dicit, impossibile est circumserentiam tangi persecte a linea recta. Simplicius dicit conuersam. ideo dico, ut alij, Pnegat hoc principium, P continuum no potest diuidi in infinitumquia dicebat deuetae dum eli ad aliquam figuram, quae sit tot anaulorum, quae applicetur circumferentiae circuli1 itaq; illa tigura sit breuis, de ex illis lineis ita breuibus quadrabat circulum: si flebat ergo ibi de sic negabat, comismum esse diuisibile in infinitum.

LECTIO A XIX.

DV BIT A T hic Simplicius propter verba Aristo

telis: & propter demonstrationem Antiphontis, de

Hippocratia Chilan hoc theorema, scilicet quadratum

69쪽

Lemones in .j. Physic. Aristo t.

tom e reulo posse ei aequari sit possibile,dicit, varia senseriant expolitores Grici. Ammonius dicit, θ est posii bile. Hec Archimedes inuenit, nec alius quispiam.& de hoc red-Hat rationem;quia rectilinea, & circularis lunt diuersi genexis .patet: quia figura circularis caret angulis: rectilinea ha-ti et fingulos.quod autem sequatur, sy no possit aequari Ruia ex primo Euclidis, propositione. 3a .angulus contingentiae moneti aequalis angulo rectilineo et quia illi anguli sunt di

Merii generis angulus autem contingentiae ast angulusca u- Latus ex linea recta,&circunseretia circuli. angulus rect Iineus causatur ex duabus lineis rectis . sicut ergo anguli ilIi,teilicet rectilinei,&csitingentie non pol Iunt aequari,qui

Qiueisiuita cum illae figurg iunt diuersae,no poterunt squari eadem ratione Ammonio Ob1je ita quia dicit no valet,nosiant eiusdem generi rergo non possunt aequati: quia lunula reducitui ad quadratum; tame iunt dissimilis generi r qu ia' Iianula conliat ex linei; circularibus,& circumierentia semicirculi; interius tamen lunula quadratur: si ergo dissi nulliudo est causa inaequalitatis, idestu, illae figurae non possint

quadrati,cum autem dissimilitudo.sit inter lunula, de quaci ratum ergo lunula non poterit quadrati. quod tamen esti 1 alium,ut probaui supra. hoc est primum argumentum. le-cundu in Hii ex auctoritate expolitotum: quia di unt,quod i multi mathematici digni circa quadraturam inuenerunt, ut Archimedes, Nicodorus,&alij.addo, quia trigesimatertia.

t 3 . Euclidis demonstratur, quod super recta lineam destritiatur lectio circuli, ius angulus sit a qualis angulo recto,ee angulus sectionis circuli loge dissimilis est ab angulo roetii meo: tamen ibi dicit Euclides, cp illi anguli pollunt aequati:disti militudo ergo figurarum non facit, ty figurae no hint quadrari.quarto & vltimo addo, quia Eudemus discipulus Ariliotelis in commentario suo geometriae ait, id Hippocrates Chius demo irauit omnem lunulam, quadram, di sie omnes circulos facile quadrari, & demolirauit hoc pactor quia dicebat,omnis lunula, vel eius exterior circui ierentia est aequalis semicirculo, vel maior, vel minoresata qualibet parte demon lirat unam quanque quadrari posita si exterior circumerentia sit squalis lemicirculo, iacile illa potest quadrari. & demonstrauit hoc tribus suppolitionibus suppolnis. prima suit, quod omnes sectiones circulorum similes habent eam propolitionem, quam habent bases potentiae r ad inuicem sectiones similes sunt, quia tota portio unius circuli est pol tio se ij psius, in tota portio alterius est portio sui jpsius. v declarat,quia ita est de pactionibus circuli,sicut ue circulis: quia eandem proportione habent cit-culi ad inuicem, quam habent diametra potetia adinvicem ex sec da. I 2.quia polentia linea est ad quadratum, ita se habebunt .et go lectiones circuli ad inuicem,ut lac bases,id est choro . secunda suppolitio omnes similes sectiones ci

culorum continent aequales angulos: quia maior sectioc tinet maiorem angulum minor minorem. tertia suppositio

super data linea recta, &c. ut supra dixi, quae eli in trigesi-ura tertia terti j, ex istis tribus suppositionibus demoni trauit,l omnis lunula possit quadrari, se sic omnis circulus sacile poterit quadrari: deinde adducit de strationem .sed

ego non intelligo eam: quia textus est corruptus: de fateor ignorantiam meam. ideo dic edum est, ut Simplicius quod debemus adhibere fidem Ludcmo, quod Hippocrate dem Onlitauerit omnem lunulam quadrarisse omnem circulum quadrari; sed dicit Simplicius quomodo ergo Atali teles demoni trauit cuculum quadrari perleciiones: quia sectiones non sunt lunulaeuamcn Eudemus dicit ut demoniti auit per lunulas: quia lanula non est lectio. sectio enim coalut in circunferentia circuli, haca tecta: lunula a tem non colia i e x linea recta, sed arcuali. secundo si demostrauit quomodo ergo dicit Aristoteles in praedicamentis quod quadratura circuli est scibile,nondum scitum. si enim erat inuenta ab Hippocrate Chio, iam erat scita, dupliciter. dicunt. Alexander ait, quod illa verba non debent rese rri ad Hippocratem Chium . ideo hoc exemplum non est ad eundem reserendam .ideo ipse recte demonltrauit: & ideo citat aliam demonstrationem: quia dicebat idem est numerus quadratus,& circularis:ergo quadratum potest aequari circulo, η. numerus quadratus sit id e quod circularis probatur:quia secundus eli numerus quadratus Ruir. .ductus in se facit. et s. vocatur numerus circularis, ut desinientia

eius multiplicatur in se, sed desinientia est. 1.qui ductus in

se iacita .ergo idem est numerus quadratus, & circularis. α dicit,qυod ii la opinio peccat: quia transit ab arithmetico ad geometram: quia antecedens est artihmeticus, idem eii numelus quadratus,& circularis, consequens est geometricu deo peccat, quia transit de genere in genus, de non

tequitur:quia omnis numerus mensura lur unitate; non autem omnes magnitudines mensurantur una in agnitudine.

Aliter, dicii Simplicius, ιδ hoc exemplum reserendum est ad Hippocrate Cnium;sed si recto demonstrauit. quom do ergo peccat eius ratio; dicit Simplicius, quod non demostrauit, ιν omnis lunula possit quadrari, sed tantum demonstrauit lunulam super latere trianguli, vel exagoni quadra-t i;no tamen de monil rauit de omni lunular quia etsi circularentia exterior sit vel maior, vel minor, vel aequalis lemicirculo ita men illa interior potest in infinitum variati . sed dicetis, sufficit, quod Hippocrates Chius demonstrauit ex illis duabus lunulam quadratam equari circulo. quid ergo dicit Aristoteles, cy nondum scita est. videtur mihi, quod iste sit sensus Simplicij, in Hippocrates Chius demolirauit omnem circulum reduci ad quadratum; sed eius ratio non erat demonii rativa, sed logicalis: quia demonii ratio debet esse ex uniuersalibus ipse accepit unam lunulam, Se aliam, non autem omnes .ideo sertasse Arilloteles dixit, est scibiale: quia nedum demolirata est ex uniuerialibuMsed tantum demonstrata est syllogismo iopico fidem faciente; sed ille syllogismus non facit scientiam. de fecundo dicem, P improprie appellauit sectionem circul i, lunulam.

V Ο D autem de materia, &c.quia pluribus de causis ostendit, quod non erat philosophi naturalis munus disserere cotta Par menidem, de Melissum: utile tame erat c

tradicere eis,duplici de causa. primo in illis verbis natura, c.sed quoniam de natura. quae verba dupliciter exponunt secundum quod habent duplicem punctuationem .prima est Simplici j,& Porphyri j,quod iste sit sen.

Ius,ut loquuntur de natura, licet contra eos di Butare, ut vero i nducunt dubitationes non naturales,non est philosophi

naturalis contradicere.inducunt enim dubitationes no naturales:quia negant motumn naturam. vero loquantur de natura icut expositores,patet:quia Parmenides inst risplii libi um de natura;sed huic expositioni aduersatur Aleis

xanderiqu ia, si isti loquuntur de natura,quomodo ergo negant naturam quia qui disserit de anima , non negat anima, ideo reddit aliam causam, & octauo textu CC quia qui dicunt ens esse unum di immobile, non de natura loquutur: non ergo verum, ut philosophus naturalis debeat disputare contra eos, ut loquantur de natura. Ideo aliter Alexander, a hemistitis, di Ioannes Grammaticus dacuat,st debemus lac e

70쪽

o . o Ludovici Bucca serrei

facere aliam punctuatibnem; sed quoniam de natura quidem, non naturales aut e dubitati ne, contingit dicere, itaque is e sit sensus, quod contrad:ceae non debemus iis, ut negat naturam, sed ut iuducul dubitationes naturales: quia inducunt dubitationem de motu, di vacuo. deest modus loquendi Atilior elis in Elenchis: etiam ut videtur quidem, non apparet autem: etiam prima expolitio pineti conueni-ie,quod autem dicit Alexander, quod isti negant naturam,

quomodo ergo loquuntur de natura Dico, P illi tacite nerant naturam:quia negant motum, expresse tamen ponunt

naturam,ideo potest tiare prima expositio: secuda causam assignat: quia philosephus primus scilicet metaphylicus,ex quo disserit de ente, debet eis contradicere: de hac ratione disputabimus contra ipso ut metaphysici. principium quidem,sec.aggreditur Aristoteles dii putationem, di more disputantium ponit significationem terminoi um, ut primo Elenchorum: de quia ens dicitur multipliciter, de disputat argumento dialectico sumpto ex diuisione de no metaphysico etiam dicit,cum dicit ens esse unum,cum unum ens dieatur multipliciter, scilicet qualitas,qua tutis,sublurimum modo hic,de hic,omitto seriem verborum. quia Aristot les more suo pertui bat: aut ergo haec omnia lunt unum re, diuersa nomine: aut unum nomine,diuersa re. si unum n

mine,re diuersa,tunc non erit unum ens, sed plura, si dicitis, P hic omnia sunt unum re, diuersa nomine; si unum re, vel una stibilantia,vel qualitas, vel quantitas de si sunt om nia,una subitantia, aut sunt una substantia genere, vel sp cie,vel nn mero. si generer ergo erut plura entia: quia genus includit plures species.nee sunt una specier quia species co-tinet plura indiuidua.de sic non erunt unia; la vero una sub stantia non sunt lige ornrua: ergo no dabuntur pr dicameta accidentiu: quia cum sit una substantia numero,non trutficcident ia: Se sic non erit qualitas, nec quantitas Guomodo

ergo Melissus posuit unum eos, de infinitum: Parmenides finitum: quia snitum, Se infinitum per se insunt quantitati. secundo modo dicendi per terquia finitu de infinitum, definiuntur per quantitate. secundus enim modus dicendi per se et , quando subiectum ponitur in definitione passionis, in primo modo est, cum definitio, vel pars definitionis pretdicatur ex definito. unde ilia, animaleii homo, non eli in primo ut dixit ille saluus Paulus Venetus. illa enim eli praedicatio praeter naturalis: si eri Oaenia sunt una subsutia ,ens non erit nee finitum, nec infinitum: quia ista conueni ut quantitati. si vero dicatis esse omnia haec una quantitaS, nouna subitantia, tune vel una genere, vel una lPecie,vel una numero, si una genere,vel specie cum ista plura includunt,

non erunt ergo unum. li una numero: ergo erit accidens,siue substantia. hic disputant nominales, an quantitas dii ii guatur a re quanta: si ergo omnia sunt una quantitas numermerit ergo accidens sine subitantia, quod eli ablut dum, Se

impossibile. dici potest, dixit illa duo verba: quia absurdudiffert ab impossibili:quia absurdum est in pluribus, quam impossibile.ideo dixit absurdu. sequitur si licet dicere imis polsibile id est quod absurdum est, impossibile.dixit, licet: quia absurdu distinguitur ab impossibili et de superius suo inferiori. postqua oliendit opinionem esse saliam diuidendo significata emis,nunc arguit in parte pratalicatu quia dicit,dicitis V modo sunt unum vel genere, vel specie, vel numero. si genere, & specie:ergo erunt plura. si unum numero,vel erit unum continuitare,vel indiuili bile, vel ratione. unu continuitate, ut linea:quia continua quantitas est, cuius partes copulam ut tunum indiuili bile est, ut punctum respectu lineae, vel unitas respectu numeri, vel mutatum esse r spectu motus :vnum ratione, ut synonyma, ensis, gladius. non poteli autem unum ens, ontinuitate: quia contimum,

est diuili bile in infinitum: ergo plura. li unum itid uis ibit . ergo illud ens non erit finitum, ta inlinitum: quia itidiuisi bile non est magnitudo, se infinitum includit inagni ludi

nem nec poteli esse unum ratione: quia sic omnia umia tessent de sic reuerteretur opinio Heracliti,qui dicebat con traria else simul. ideo non possunt esse unum ratione Ari-.stotelis .addit verba obscura,quia dubitant expolitores,cur adiecerit hanc qui ilionem, an totum distinguatur re o Pat

tibus; sed dicit imperiinens est ad hane disputationem: sed

fortasse habet perscrutationem. ex teipsa Porphy rius dici iaddit haec verba,ut solueret dubitalionem tacitam: quia dixerat, si unum numero vel continuitate, vel indiuilibi litate, vel ratione. est enim alius modus, o totum, S par unum dicitur: quia manus sinistra est eadem cum homine. aliter dicit Alexander, quod unum continuitate habet partes multas nedu diuisas a toto; sed etiam in suo toto: Se assiecit dubitatione,quia partes diuisie sunt diuersae:ergo in t , to sunt diueris,quia si no pars ergo esset totum; sed qua aliquis diceret tu accipis quod paries sunt esdem toto, id adiecit,si lite quaeitio est impertinens, est tamen post rabilis per se. aliter Ioannes Grammaticus adiecit illam qu

stionem: quia dixerat, ' si ens unum si continuitate umcontinuum lit diuitibile in infinitum: ergo erunt plura dubitantiquia aliquis dixisset unum quantitate, eli unum perfeci quia totum,& patres sunt idem, de sic non sequitur: ciet sunt plura. ideo quaerit hanc dubitatione;sed mihi non cet haec solutio : quia Atalloteles non quaerit, an partes sint eaedem cum toto; sed quaerit de una parte tantum, an site dem cum toto in singulari. ideo opinio Alexandri & Po phyiij magis mihi placet: ergo adiecit quaeitionem, an pars svna sit eadem cum suo toto, & disputat ad utram; partem. primo videtur, v non lit eadem tino: quia, si sic: ergo aliae

parteS erunt eaedem toto et quia non est ratio minor de una parte, quam de alia : ergo illae partes erunt eaedem ad ima cem:quia , quae sunt eaedem uni communi, sont eaedem ad inuicem .ex alia parte videtur, si sit:quia si non eae dem toe ergo aliae partes erunt diueriae a toro: de cum totum

hil aliud sit, suam partes:ergo idem erit diuersum a seipso,

utraque pars liabet dubitationem, di ut dicit Simplic vi reliquit lecundam rationem tanquam famosam, quae era si pars esset diuersa a toto: ergo totum a seipso per illud verba omnia intelligitens: quia illi appcllabat ens omniariuia ponebant illud ens esse omnia:quia erat subitantia proprijsii me,Ac comprehendebat Omnia vii late, ideo dixit omnia.

LECTIO TRIGESIMA PRIMAE

N DUXIT nobis Aristoteles dubitatio

Wςm dς toto, de partes cum probauit quod

non pote it esse unum continuitater quia

tinuum est diuisibile in paries,&disputauit

ad utranque partem: dc dicit, textuia a Ialapartibus non continuis est eadem ratio. Eudemus refert ilia verba ad superiora, ubi dixit totum c6tinuum diuiditur in paries,dicit,u, eadem est ratio de partibus non cotinuis, sicut de partibus in toto continui, rquia paries cum sint diuersae a toto,sunt separatae ad inuicem :ita etiam in cotinuis non separatae a toto sunt plurerata de ista verba referuntur: Infinitum aute. Alex. vero resert ad verba propinqua: quia dicit, haec quaesti nunquid pars sit eadem toto, ita eli da Ditibus continuis, licui de non continuis exponit tripliciter per non continua. primo, dicit,4intelligit continua improprie,ut paries arvisci alta. paries enim domus no

SEARCH

MENU NAVIGATION